Workshop Hoedje van Papier in de Wijk - The Girls & Boy Press - Januari 2010
Even voorstellen… de redactie van The Girls & Boy Press Nieuwtjes uit de wijk
Right to be a star Van ei tot kerstboom En nog veel meer!
Van de redactie van The Girls & Boy Press Voor jullie ligt de allereerste editie van The Girls & Boy Press, een tijdschrift dat is gemaakt door jonge journalisten en fotografen van de (binnenkort gefuseerde) Pierson en Beatrix scholen. Samen laten we jullie zien wat we tijdens de workshops van Stichting Hoedje van Papier hebben (mee-)gemaakt! Zes weken lang heeft een groep enthousiaste leerlingen van de Pierson en de Beatrixschool (Rotterdam Blijdorp) een workshop Journalistiek gevolgd. Tijdens deze workshops hebben de kinderen journalistieke vaardigheden geleerd en deze toegepast in hun wijk door middel van straatinterviews, reportages en leuke excursies. Het resultaat is natuurlijk niet alleen opgeschreven, maar ook vastgelegd per camera. Zo kunnen jullie alles terugzien en teruglezen in dit tijdschrift! Zo kunnen jullie onder andere lezen wat een journalist ervoor doet om Sinterklaas te kunnen interviewen en hoe de perspas gebruikt werd om door te dringen tot in het politiebureau. We hebben veel mensen geïnterviewd en ook die leuke gesprekken zijn terug te lezen in dit blad. Vooral het interview met de zangeres was erg cool. Maar de meeste lol hebben we beleefd met het ruilspel, waarvan een reportage te lezen is op pagina 7 & 8. Veel leesplezier en tot de volgende keer! De meiden en jongen van The Girls & Boy Press.
Van de redactie van Hoedje van Papier Met gepaste trots presenteren we The Girls & Boy Press, een kindermagazine dat door de inzet van velen tot stand is gekomen. We hopen dat alle kinderen die aan de workshop hebben meegedaan het leuk en leerzaam hebben gevonden. Stichting Hoedje van Papier gaat uit van de kennis, talenten, creativiteit en het verantwoordelijkheidsgevoel dat in kinderen schuilt en wil dit verder met hen ontwikkelen. Op deze manier proberen we een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen en te werken aan hun zelfbeeld en zelfvertrouwen. Dankzij de medewerking van vele enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt dit project tot een succes te maken en hebben we de mogelijkheden gekregen met de kinderen reportages te maken van spannende plekken in en buiten de wijk en interviews te houden met belangrijke en beroemde mensen uit de wijk en de stad. Kortom, er is voor veel kinderen een nieuwe wereld opengegaan. Stichting Hoedje van Papier is oorspronkelijk opgezet om een project voor werkende (straat)kinderen in Cusco, Peru te ondersteunen. Het is daar opgezet door Liesbeth Kerstens. Ook hier geldt dat dit project zich inzet om kinderen een stem te geven en hen in zichzelf te laten geloven. Net als hier gebeurt dit door samen te werken met heel veel kinderorganisaties en vakmensen die verstand van zaken hebben en goed met kinderen kunnen werken. Hiermee wordt onder andere een kinderstraatkrant, een tv-programma en een kindermuseum ontwikkeld. Sinds 2005 hebben in Peru inmiddels al meer dan 700 kinderen deelgenomen aan de activiteiten daar. Voor meer informatie: www.pasalavoz.nl. We gaan ervoor om in vele aandachtswijken in Rotterdam dit project verder te ontwikkelen en zoveel mogelijk kinderen zo de kans te geven hun stem te laten horen. We wensen je heel veel leesplezier! Het team van Hoedje van Papier.
Even voorstellen... de redactie van The Girls & Boy Press
Rochelle
Sabrina
Alissa
Savina
Zuleica
Michelle
Hallo! Ik ben Rochelle, 11 jaar. Ik doe voor de tweede keer mee aan deze workshop. Net als de vorige keer is het weer erg leuk! Later wil ik misschien ook wel journalist worden. Of juf… Of stewardess. Dat is een helpster van een piloot in een vliegtuig. Je vliegt de hele wereld rond en wordt ook nog eens betaald! Misschien kan ik over die landen stukjes schrijven. Dan ben ik stewardess en journalist in één!
Hi, ik heet Savina en ik ben 9 ½ jaar oud. Ik doe aan klimmen, op zo’n klimwand. Ook ga ik graag naar de bioscoop. Het lijkt me leuk om als journalist de baas van de bioscoop te interviewen. En dan mijn perspas te gebruiken om een kijkje achter de schermen te nemen.
Hallo! Ik ben Sabrina, 10 jaar oud, en gek op turnen. Later wil ik kok, of de baas van een weeshuis worden. Of journalist? Ik weet het niet, tot nu toe had ik alleen maar pech als journalist! Toen ik aan de vorige workshop meedeed, kreeg ik een ongeluk, dus kon ik na twee lessen niet meer meedoen. Hopelijk gaat het nu beter met deze brokkenpiloot!
Hoi hoi, Zuleica hier! Ik ben 10 en hartstikke sportief. Ik zit op streetdance, turnen en basketballen. Later word ik zangeres. Ik zou ook wel in Engeland willen wonen... Deze workshop lijkt me erg leuk, ik houd van kletsen en heb lef. Dat interviewen komt dus wel goed!
Ha, ik ben Alissa en ik ben 9 jaar. Ik ben best een rekenwonder, maar schrijven en interviewen lijkt me ook heel leuk. Daarom doe ik mee aan deze workshop! Het lijkt me heel gaaf als we straks ons eigen magazine hebben. Ook vind ik het leuk dat we een eigen camera krijgen. Leuke foto’s maken van elkaar en de buurt!
Hai allemaal! Ik ben Michelle en ik ben 11 jaar. Ik ben gek op sushi, kleding, tekenen en lezen. Ook schrijf ik graag, dus dat komt goed uit bij deze workshop Journalistiek! Of ik later journalist wil worden? Hm, misschien! Modeontwerpster lijkt me ook wel wat!
Aadil
Hoi, ik ben Aadil en ik ben 12! Ik ben gek op voetballen en train heel veel. Worden jullie maar journalist, ik wil later profvoetballer worden! Dan wordt ik zelf geïnterviewd! Dat lijkt me wel heel erg leuk….
Begeleiders:
Juf Melati en Juf Kirsten
Nieuwtjes uit de wijk Gratis oliebollen! Meneer Donald is 46 jaar en werkt als oliebollenbakker. In zijn mooie grote kraam verkoopt hij ze. En soms geeft hij wel eens wat gratis weg… aan ons bijvoorbeeld! Terwijl wij genieten van een krentenbol met heel veel poedersuiker, vertelt meneer Donald. “Ik werk in november en december hier, tot 1 januari. Daarna koopt niemand meer oliebollen, dus verplaats ik mijn kraam naar de kermis. Daar verkopen we oliebollen het hele jaar door!”
Geen studiestress achter de kassa In de Plus komen we de vrolijke Puck tegen. Puck werkt achter de kassa, maar nu is ze even de tijdschriften aan het bijvullen. Wij vragen aan haar hoe ze het werk achter de kassa vindt. “Erg leuk, vooral het contact met gezellige klanten.” Puck is nog jong, 20 jaar, maar werkt al iedere dag. “Vijf en soms zes dagen in de week werk ik hier. Het is goed om geld te verdienen, en zo heb ik de tijd om na te denken wat ik wil gaan studeren.”
Schoenmaker zonder naam Bij de schoenmaker vragen we de eigenaar of we hem mogen interviewen. Dat mag wel! Vrolijk babbelt hij over zijn dochters, verjaardagen, lievelingskleuren en geluksgetallen. Maar over zijn naam zegt hij geen woord. “Dat is geheim, ik wil niet met mijn naam in een blaadje. Noem mij maar Meneer de Schoenmaker.” Wij vinden het wel interessant, zo lijkt hij net een VIP…. (= erg beroemd en belangrijk persoon)
Van kantoor naar kroeg Fred werkte eerst op kantoor, maar sinds een klein jaartje gaat hij door het leven als ‘de Meneer van de Biertjes’. Want hij werkt in het eetcafé Nieuw Blijdorp. “En daar worden heel veel biertjes gedronken, en daar zorg ik voor!” Er kan ook gegeten worden, en daar is Caroline voor. Die is de kok. Wat deze kok allemaal maakt? “Biefstuk, saté, vis, varkenshaas en lekkere broodjes natuurlijk!” Wij vinden het een gezellig café, volgens Savina komt dat ook door de spelletjesautomaten.
Pauze?! Knus in een portiek verscholen zien we een paar mannen in werkpakken. Ze staan een beetje te kletsen. Tijd voor een interview!
Wat doen jullie precies?
“Wij maken de leidingen, want die zijn stuk.”
Maar nu ziet het eruit alsof jullie pauze hebben, klopt dat? “Hahaha, pauze tja… Nee, eigenlijk hebben we geen pauze… Eigenlijk niet!”
Prinses Beatrixschool wint ‘Right to Be a Star’ show Rotterdam, 22 november 2009
Op zoek naar nieuws op school? Makkie! Want afgelopen weekend wonnen twee leerlingen van de Prinses Beatrixschool de eerste prijs in de Right to Be a Star show! De prijs ging naar Joëla en Jesse, die het liedje ‘Iedereen’ deden. Door een echte jury, met veel bekende mensen, werden zij als de winnaars gekozen. Onze eigen Rochelle deed ook mee. En zij was ook heel goed. “Ik vond het super leuk om mee te doen. Helaas kreeg ik geen beker, maar ik mag deze af en toe vasthouden…”
Reportage vanuit het Sinterklaashuis Tijdens de workshop van 2 december waren wij natuurlijk helemaal in de Sinterklaas-stemming. Daarom gingen we een kijkje nemen in het Sinterklaashuis. Missie: Sinterklaas interviewen! Want het blijkt dat Sinterklaas hier altijd logeert als hij in Nederland is…
Als we aankomen bij het Sinterklaashuis in Dordrecht, staat er een lange rij kinderen. Bijna ieder kind heeft een Pietenpakje aan. Wij hebben ons journalistenpakje aan: perspassen om de nek en schrijfblok in de hand. We krijgen meteen aandacht van twee echte Pieten, die wel nieuwsgierig zijn. Wij stellen ze meteen wat vragen natuurlijk!
Hoe is het om Zwarte Piet te zijn?
Coole Piet: “Heel erg leuk! Maar wel vermoeiend hoor… Dit Pietje gaat vanavond lekker slapen.”
Hoe lang ben je al Piet?
Strooi Piet: “Ik ben al mijn hele leven Zwarte Piet! Ik ben zo geboren!”
Huh? Maar Zwarte Piet is toch zwart van het roet van de schoorsteen? Zo is ie toch niet geboren?
Strooi Piet kijkt een beetje verstrooid… “Nou, ehm ik lekker wel! Ik was vroeger een baby Piet. Nooit gezien?” Wij moeten heel hard lachen om deze Piet z’n rare praatjes! Snel strooit hij nog wat strooigoed rond en haast zich naar andere kinderen.
Als we binnen zijn in het Sinterklaashuis kijken we onze ogen uit. Er is een Pieten-slaapkamer (waar Pieten liggen te snurken!), een keuken (met heeeeeel veel taaitaai), een badkamer (hier krijgen we ons poetsdiploma!) en natuurlijk... de kamer van Sinterklaas. Hier zijn we voor gekomen, om Sinterklaas te interviewen! Best een beetje spannend, want er zijn heel veel andere kinderen bij. Eerst zingen we een liedje voor Sint, dat vindt ie altijd leuk. Dan mogen we vragen stellen. Omdat het zo druk is, krijgen we maar twee kansen.
Sint, hoe oud bent u?
Tja, ik ben een jaar ouder dan vorig jaar maar ook een jaar jonger dan volgend jaar. Dus het valt allemaal wel mee. Maar een echte journalist wil natuurlijk een echt antwoord, dus: ik ben 954 jaar, 11 maanden en 27 dagen oud.
Dat is oud! En Amerigo, uw paard, hoe oud is die dan?
Amerigo is 26 jaar. Je begrijpt, ik heb in al die jaren heel wat paarden gehad. Dan zit de tijd met de Goedheiligman erop. Het is bijna pakjesavond, dus hij heeft het druk. We krijgen een chocoladeletter van de Sint en beloven hem een editie van ons magazine naar Spanje te sturen.
Van ei tot kerstboom Wat doe je als je de plaatselijke winkeliers eens goed wilt leren kennen? Nou, heel simpel. Je neemt twee eieren en je gaat op pad! Bij de winkels ga je naar binnen, maakt gezellig een praatje en probeert een ei om te ruilen voor iets mooiers. En dat mooiers vervolgens weer voor iets nóg mooiers. Lees hier ons verslag van een middag vol onderhandelen, lieve winkelmensen en vooral een hele mooie opbrengst!!
We beginnen onze ruil-reportage bij ‘het Kappertje’. Hier komen wij vaak om snoepjes te kopen van ons zakgeld. Maar dit keer betalen we met een ei! “Zoek maar 10 snoepjes van 5 cent uit” lacht de eigenaresse. Ondertussen zoekt ze er ook nog elastiekjes en kleine zakjes bodylotion bij. Zo maken we van 1 ei drie leuke ruil dingen… Een goed begin!
Het andere ei ruilen we om bij drogisterij Zuijderwijk, waar Savina de mevrouw achter de kassa kent. Zij geeft ons een fles shampoo en een fles douchegel mee. “Groetjes thuis!” roept ze Savina nog toe. Die douchegel ruilen we weer om bij Bloemist Geschikt, voor een heel leuk cadeautje. Een mooi doosje, met drie vaasjes erin waar bloemetjes uit groeien. Die ruilen we niet meer om, dat is zeker!
Wel gooien we de kleine zakjes bodylotion nog even in de strijd. Bij de Multishop krijgen we hier een echt staatslot voor! “Eigenlijk mag ik dit niet aan jullie geven, want jullie zijn kinderen. Maar ik vertrouw op de juffen… En ruil maar snel om!” Misschien kan je daar wel een miljoen euro mee winnen! Met blije gezichten verlaten we deze gezellige winkel.
Maar het lot blijft niet lang bij ons, want de meneer van de winkel Alles in Wonderland kan ‘m wel gebruiken. “Het is echt recessie”, vertelt hij. “Ik heb al twee dagen mijn kassa op nul staan. Kom maar op met dat lot, ik kan wel wat geluk gebruiken!” Hij geeft ons er een leuke kerstboom voor terug. Die licht geeft als je ‘m naast je computer zet. Super gaaf! De elastiekjes van de mevrouw van het Kappertje ruilen we om bij de kinderwinkel Het Kroontje voor mooiere elastiekjes. En die? Die ruilen we voor twee mooie potloden bij Hummelman. De meneer moet wel lachen: “Ik ben helemaal kaal, wat moet ik met die elastiekjes?”
De snoepjes wil de meneer van de internetwinkel wel hebben. “Het internet ligt er uit, dus ik heb wel even tijd.” Hij tovert twee mooie knuffeltjes te voorschijn. Voor ons! Ook hebben we nog de fles shampoo. Die willen we eigenlijk ook nog wel ruilen voor iets mooiers. We gaan naar de kralenwinkel Woopie. Hier krijgen we twee hele mooie zelfgemaakte oorbellen mee. En mooie kaartjes! “Kom gezellig een keer je kinderfeestje hier vieren” zegt de aardige mevrouw van de winkel.
Terug op school houden we onze eigen mini-loterij. Blij gaan we allemaal met een cadeautje naar huis. En dat dankzij twee eieren! Winkeliers: jullie zijn te gek!!
Verslag vanuit het politiebureau Als razende reporters ben je natuurlijk altijd op zoek naar spannende nieuwtjes. En waar moet je dan zijn? Juist, bij de politie. Die weten alles! Op de Walenburgerweg bellen we aan bij het politiebureau. Door de intercom vraagt een agent wie we zijn en wat we komen doen. “Wij zijn journalisten, en zijn op zoek naar nieuws!”. Hij doet de deur open, wij laten onze perspassen zien en hij geeft een knikje. “Kom maar naar binnen.”
Agent, vertel eens, is er afgelopen week nog iets spannends gebeurd?
Jazeker! Er zijn twee boeven opgepakt bij de Albert Heijn hier om de hoek. Ze waren kratjes aan het stelen.
En zijn ze gestraft?
De boeven waren nog maar heel jong, nog geen 15 jaar. Daarom vallen ze onder de jeugdpolitie. Die hebben de ouders van de kinderen gebeld. Omdat ze eerlijk vertelden aan de politie en hun ouders wat er was gebeurd, hoefden ze niet naar de kinderrechter. Maar naar bureau Halt. Kennen jullie dat?
Ja, dat is toch een bureau speciaal voor kinderen?
Dat klopt! Halt geeft de kinderen meestal een werkstraf, bijvoorbeeld vegen. En als ze er tijdens dat vegen dan achter komen dat het niet goed is wat ze hebben gedaan, mogen ze weer naar huis. En dan hopen we dat ze hun lesje wel hebben geleerd… Tijdens het interview komt er een meneer van de Roteb binnen. Hij heeft tijdens het vegen van de straat twee pinpassen gevonden. Die brengt hij netjes naar de politie.
Wat doet u daar mee? Agent Eelco staat ons te woord. Hij is heel aardig, en ook nog best jong voor een agent, namelijk 28 jaar. Hij is hoofdagent in de wijkpolitie en kent dus als geen ander de nieuwtjes en spannende overval-verhalen….
Er staan namen op, dus dan gaan we eens zoeken of we deze mensen kunnen bereiken. Veel mensen komen ook zelf naar het politiebureau als ze iets verloren zijn. Maar dan moet de agent weer aan het werk. En wij naar school, kijken of daar nog nieuws te vinden is!
Een echte zangeres op school! Zangeres Eline (22) zingt bij een band. De Hermes House Band, bekend van liedjes zoals I Will Survive. Speciaal voor ons komt ze naar school... Tijd voor een interview met een echte Ster!
Waarom bent u zangeres?
Omdat ik het leuk vind om te zingen! En optreden is heel gaaf, het geeft veel energie. Het is super om een hele zaal uit z’n dak te zien gaan op jouw muziek.
Waar was uw allereerste optreden?
Dat weet ik nog wel, dat was in Rotterdam tijdens de Wereld Haven Dagen. Ik was best zenuwachtig want er was een heel groot publiek…
Hoeveel cd’s heeft u uitgebracht?
Vier. Mijn lievelings is de verzamel-cd, want daar staan wel 40 liedjes op!
Komt u ook wel eens in het buitenland met uw band?
Ja, we hebben al best vaak in het buitenland opgetreden. In Zimbabwe, Curaçao, Suriname, Frankrijk, Engeland, Oostenrijk, Duitsland, Italië…
Wow! Dat is cool!
Ja dat is heel cool. Met de band zijn we in totaal met z’n tienen, dus dat is ook nog eens heel gezellig. We zijn vrienden geworden, en dan zijn zulke reisjes helemaal leuk!
Wordt u wel eens anders behandeld omdat u zangeres bent?
Soms wel, bij optredens. Als ik na een optreden bijvoorbeeld een cola wil drinken in de zaal om de dorst te lessen, krijg ik die wel eens gratis. Of dan helpt de barman mij eerder dan anderen.
Hoe bent u eigenlijk in de band terecht gekomen?
Ik heb auditie gedaan. De band bestaat al heel veel jaren en als de zangeres weggaat, zoeken ze gewoon weer een nieuwe.
En werd u het meteen?
Nee, de eerste keer niet. Pas bij mijn tweede auditie werd ik uitgekozen.
En als je een instrument bespeelt, kan je dan ook auditie doen?
Ja, we zijn ook vaak op zoek naar nieuwe bandleden. Bijvoorbeeld naar een gitarist of iemand die kan drummen.
Speelt u zelf ook wel eens mee met de band?
Nee, ik houd het bij zingen. Vroeger speelde ik viool, maar daar deed ik niemand een plezier mee… Vals!!
Dan laat Eline horen waarom ze beroemd is. Ze zingt het liedje I Will Surive en wij zingen mee ‘lalalalalalalalalala’. Dan voeren we allemaal nog een stukje op, om te laten zien dat in ons ook een toekomstige zangeres of danseres schuilt…. Eline was wel onder de indruk: “Misschien zie ik jullie over een jaar of 10 nog wel eens terug op het podium!”
STICHTING BOSHUYSEN
