Workshop Hoedje van Papier in de Wijk - Globe School News - Editie 1 - Februari 2009
Even voorstellen... De redactie van Globe School News
Naar de échte krant!
Interview met Robbert Baruch
en heel veel foto’s!
Onze wijk...
Voor jullie ligt het eerste tijdschrift waarin wij, de kinderen uit de Afrikaanderwijk, als ware journalisten en fotografen laten zien wat we hebben gemaakt tijdens de workshops van Hoedje van Papier in de Wijk. Zes weken lang hebben we vanuit de openbare basisschool De Globetrotter in de Afrikaanderwijk workshops Journalistiek en Fotografie gevolgd, waarin we heel veel mensen hebben geinterviewd, interessante reportages hebben gemaakt en dit alles ook met foto’s hebben vastgelegd. We vinden het heel erg leuk en spannend om nu in ons eigen tijdschrift aan jullie te laten zien wat we allemaal hebben meegemaakt. Zo hebben we de ‘baas’ van onze wijk, Robbert Baruch, geinterviewd (Hij is ondertussen helaas ontslagen, maar dat kwam niet door ons!). De enge plekken in onze buurt waar we voorheen niet heen durfden hebben we gefotografeerd en besproken zodat ze in onze belevenis niet meer zo eng zijn. Verder hebben wilden we ook laten zien dat onze wijk best een fijne wijk is om op te groeien. Door de financiele crisis gaat het erg slecht met onze kleine ondernemers. Wij lieten ze aan het woord. Als afsluiting zijn we op bezoek geweest bij een echte krantenredactie in Amsterdam. Daar mochten we een eigen krant maken en stonden we op de website van dagblad Trouw. Veel groetjes van de kinderen uit de Afrikaanderwijk
Met trots presenteren wij het kindermagazine in de Afrikaanderwijk dat door de inzet van velen, maar vooral door de kinderen van openbare basisschool De Globetrotter, tot stand is gekomen! We hopen hiermee dat alle kinderen die aan de workshop hebben meegedaan het leuk en leerzaam hebben gevonden. Stichting Hoedje van Papier gaat uit van de kennis, talenten, creativiteit en verantwoordelijkheidsgevoel die in kinderen schuilt en wil dit proberen verder met hen te ontwikkelen. Op deze manier proberen we een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van kinderen en te werken aan hun zelfbeeld en zelfvertrouwen. Met de medewerking van vele enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt dit project tot een success te maken. We hebben de mogelijkheden gekregen om met de kinderen reportages te maken van spannende plekken in en buiten de wijk en interviews te houden met belangrijke en minder belangrijke mensen uit de wijk en de stad. Kortom, er is voor veel kinderen een nieuwe wereld opengegaan. Stichting Hoedje van Papier is oorspronkelijk opgezet om een project voor werkende (straat) kinderen in Cusco, Peru te ondersteunen. Het is daar opgezet door Liesbeth Kerstens. Ook hier geldt dat dit project zich inzet om kinderen een stem te geven en hen in zichzelf te laten geloven. Net als hier gebeurt dit door samen te werken met heel veel kinderorganisaties en vakmensen die verstand van zaken hebben en goed met kinderen kunnen werken. Hiermee wordt onder andere een kinderstraatkrant, een tv-programma en een kindermuseum ontwikkeld. Sinds 2005 hebben in Peru inmiddels meer dan 700 kinderen deelgenomen aan de activiteiten daar. Voor meer info: www.pasalavoz.nl We gaan ervoor om in vele wijken in deelgemeente Feijenoord en andere aandachtswijken dit project verder te ontwikkelen en zoveel mogelijk kinderen zo de kans te geven hun stem te laten horen. We wensen je heel veel leesplezier! Het team van Hoedje van Papier
Mijn naam is Chyana en ik ben 11 jaar. Ik kom uit Kaapverdie en woon in de Afrikaanderwijk samen met mijn moeder. Ik heb nog twee broers en twee zussen en een vis. Als ik groot ben wil ik graag choreograaf of journalist worden. Mijn grote held is Obama. Mijn naam is Nouhailla en ik ben 10 jaar. Mijn ouders komen uit Marokko en ik woon samen met mijn ouders en twee broers in de Afrikaanderwijk. Mijn hobbies zijn zwemmen en gymen en ik weet nog niet zo goed wat ik later wil worden. Misschien wel juf of anders journalist. Mijn grote helden zijn Rihanna, Beyonce en Chris Brown. Mijn naam is Fouzia en ik ben 10 jaar oud. Het allerliefst ga ik zwemmen of speel ik tennis. Mijn ouders komen allebei uit Marokko en ik woon samen met mijn hele gezin in de Steinweghof. Dat is heel leuk. Als ik groot ben wil ik lesgeven en het allerstomst op deze wereld vind ik als grote mensen ruzie met elkaar maken. Mijn naam is Jamilla maar ik word ook wel Tamilla genoemd. Ik ben 12 jaar en ik ben half Somalisch en half Hindoestaan. Mensen vinden dat een gekke combinatie maar ik niet. Het liefst ben ik de hele dag aan het zingen en aan het dansen. Later als ik groot ben word ik beroemd. Mijn naam is Monica en ik ben 10 jaar. Ik zit op de Globetrotter in de Afrikaanderwijk en ik woon ook in die wijk. Ik vind het wel een fijne buurt. Mijn hobbies zijn zingen en dansen en ook journalist zijn. Daarom heb ik me ook ingeschreven voor de workshops. Het leukst vond ik het reisje naar Amsterdam en zelf een krant maken. Mijn naam is Oumaima en ik ben 10 jaar. Mijn hobbies zijn sporten en theater en ik woon samen met mijn ouders en broer in de Afrikaanderwijk. Later als ik groot ben hoop ik juf te worden of misschien wel journalist.
En niet te vergeten: juf Ludette en begeleiders Kesiban en Elif
Wat is er gebeurd? Wie heeft ermee te maken? Waar is het gebeurd? Wanneer is het gebeurd? Waarom is het zo gegaan? Om een goed artikel te kunnen schrijven, zijn er een paar regels waaraan een journalist zich moet houden zodat hij/zij de juiste informatie krijgt. De regels noemen ze ook wel de vijf W’s, zoals hierboven in het vakje staan. Samen met juf Ludette hebben we voordat we echt iemand gingen interviewen, goed geoefend zodat we precies wisten wat we moesten doen.
Dronken over A13 in brommobiel - door Chyana Een 49-jarige vrouw is Zaterdag door de politie van de A13 tussen Rotterdam en Den Haag geplukt toen zij in dronken toestand in haar brommobiel over de snelweg reed. De vrouw was onderweg naar haar huis in Den Haag. De politie constateerde dat de vrouw letterlijk en figuurlijk de weg kwijt was en arresteerde de vrouw. Wat is er aan de hand? - Een vrouw reed dronken in een brommobiel op de snelweg Wie deed/doet het? - Een 49-jarige vrouw uit Den Haag. Waar is het gebeurd? - Op de snelweg A13 tussen Rotterdam en Den Haag Wanneer is het gebeurd? - Afgelopen Zaterdag Waarom is het zo gegaan? - Ze was dronken en volgens de politie letterlijk en figuurlijk de weg kwijt.
Voetballer sterft na kopduel - door Oumaima Een 20-jarige voetballer is zaterdagmiddag in Bolsward overleden na een kopduel tijdens een voetbalwedstrijd. De jonge voetballer werd enige tijd na het kopduel onwel tijdens de wedstrijd. Korte tijd later is hij overleden. Reanimatie had geen effect. Wat is er gebeurd? - Een jonge voetballer is overleden na een kopduel Wie heeft er mee te maken? - Een 20-jarige voetballer Waar is het gebeurd? - In Bolsward Wanneer is het gebeurd? - Zaterdagmiddag Waarom is het zo gegaan? - De voetballer liep zijn verwondingen op tijdens het voetballen.
In wat voor wijk groeien wij eigenlijk op? Je hoort zoveel verschillende meningen over de Afrikaanderwijk. Wij gingen onze wijk in om jullie te laten zien wat onze wijk te bieden heeft.
Door Fouzia Het meest vervelende aan mijn wijk vind ik de hangjongens. We weten wel waar ze hangen en dan gaan mijn vriendinnen en ik daar niet langs. Ze doen altijd stoer en vervelend. Dat geeft mensen een onveilig gevoel en kinderen durven dan niet meer daar te spelen. Door Chyana Ik stoor me aan de vele vele auto’s in onze wijk. Dat maakt het oversteken erg moeilijk en het is ook nog eens heel erg gevaarlijk voor kinderen omdat automobilisten ons niet zo goed kunnen zien. En waar ook iets aan gedaan moet worden is de rotzooi op straat. Dat voelt onveilig en ziet er niet gezellig uit. Door Nouhailla Als ik de burgemeester mocht zijn dan zou ik iets doen aan de mensen die drugs gebruiken en overal maar gaan liggen in onze wijk. Die mensen moeten naar een afkickkliniek en geholpen worden. Verder vraag ik me af waarom wij zo weinig weten over onze eigen wijk? Mensen moeten meer hun best doen om elkaar te leren kennen.
Door Jamilla Er mogen geen kinderlokkers zijn op straat en al helemaal niet in wijken waar veel kinderen wonen. Verder moet er echt iets gebeuren aan de auto’s, vooral tijdens de marktdagen. Kinderen kunnen zo moeilijk buiten spelen en auto’s stinken ook. Als er meer scholen zouden komen, zouden er misschien geen auto’s meer in passen. En waar zijn eigenlijk alle speeltuinen? Meer speelruimte in onze wijk! Door Monica Mensen moeten wat liever voor elkaar zijn in onze wijk. En kinderen zouden meer ruimte moeten hebben om te kunnen spelen. Verder vind ik de mensen die drugs gebruiken erg eng en het is niet leuk als ze op straat of in je portiek slapen. Door Oumaima Als ik de baas was in mijn wijk dan zou ik zorgen dat er een kindertheater zou komen waar kinderen terecht kunnen met hun creativiteit. Geen grote jongens die maar overal hangen en kleine kinderen pesten. Er moet meer respect komen voor iedereen en elkaar. En verder zou ik er voor zorgen dat er een eettent komt voor alleen vrouwen en meisjes, zonder vervelende jongens en mannen.
Robbert Baruch was de deelraadvoorzitter van onze wijk. Hij is helaas ontslagen. Niet door onze schuld hoor! We hebben hem een week voordat hij ontslagen was, gelukkig nog kunnen interviewen. Meneer Baruch, wat doet u eigenlijk? -Het beste kan ik het omschrijven als de baas van de wijk, ik praat met mensen over wat ze nodig hebben en waar ze problemen mee hebben. Dat probeer ik dan op te lossenWilde u dit werk altijd al doen? -Nee, vroeger wilde ik graag bij K3, maar mijn naam begint niet met een K en ik bleek ook niet zo goed te kunnen zingen en dansen dus dat plannetje ging niet door. Dus toen dacht ik: ach, waarom zou ik niet de baas worden van de Afrikaanderwijk. Zo is het gekomen, ik lieg niet hoor! Wat vindt u van de hangjongeren in de wijk? -Tja, ik was vroeger ook wel een hangjongere eigenlijk. Heel brutaal en zo. Maar ik denk dat we dat probleem heel serieus moeten nemen als mensen zich onveilig voelen. Vaak zijn het wel hele getalenteerde jongens en moeten ze gewoon een kans krijgen om van de straat af te gaan en iets te doen met hun talent. Dat probeer ik dan ook voor ze te regelen.Wat doet u zoal tegen de onveiligheid in de wijk? -Soms ligt het aan hele kleine dingetjes, zoals vuil en te veel auto’s. En als je bijvoorbeeld een plek vindt voor daklozen dan knapt de wijk ook een beetje op.Chyana vroeg de deelraadvoorzitter ook nog of het mogelijk is om bijvoorbeeld speeltuinen voor gehandicapte kinderen te realiseren. Dat vond Baruch een heel goed idee en Chyana moest haar plan bij hem indienen. Inmiddels is er een nieuwe ‘baas’ van de wijk, maar die hebben we helaas nog niet kunnen interviewen.
Tijdens de workshop Fotografie hebben de kinderen uit de Afrikaanderwijk, onder begeleiding, hun eigen wijk gefotografeerd. Op deze pagina’s zie je een selectie van deze foto’s.
Door de financiele crisis raken ook onze bakker, slager, snackbar en bloemenwinkel in de problemen. We gingen met onze ondernemers praten over hun angsten en hun hoop op een betere toekomst.
Faitte van de bakker zei dat ze waarschijnlijk mensen moet gaan ontslaan omdat ze tegenwoordig minder klanten heeft. Dat vindt ze heel erg. Mohammed, onze slager, is ook bang voor de kredietcrisis. Hij zegt dat hij niet weet wat de toekomst brengt maar dat hij nu al merkt dat er minder klanten komen. Iedereen let op wat ze uitgeven en dat voelt de ondernemer direct. Hij hoeft nog geen mensen te ontslaan maar dat komt omdat het een familiezaak is en iedereen wel eens wil werken voor minder geld.
Iris, van de bloemenzaak, merkt wel dat mensen minder bloemen kopen. Als mensen weinig geld hebben dan kopen ze toch eerst eten en drinken en bloemen zijn iets extra’s. Daar moet je volgens Iris wel rekening mee houden als je ondernemer bent. Ze hoopt dat de crisis snel voorbij is want anders redt ze het niet. Maar ze zegt dat ze zich wel veel zorgen maakt. Wij, de kinderen van de Afrikaanderwijk, zouden het heel erg triest vinden als onze ondernemers en kleine winkels zouden verdwijnen. Ze maken onze wijk gezellig en levendig en minder onveilig. Daarom denken wij dat het goed is als we zelf onze kleine ondernemers steunen. Dus toen hebben we samen met de juf dingen gekocht bij kleine winkels en niet bij grote supermarkten ofzo. Dat moeten meer mensen doen!!
Als slot van onze workshops Journalistiek zijn we met de juf naar een echt dagblad gegaan. Dagblad Trouw in Amsterdam. Het was heel erg spannend en heel erg leuk want we mochten zelf verhalen schrijven en een krant maken. Leo, op de foto, is dagcoordinator bij Trouw en hij heeft er mede voor gezorgd dat we op bezoek konden komen om te zien hoe een krant wordt gemaakt.
Dit hebben we allemaal gedaan en geleerd: Leo vertelde ons dat journalisten die bij een krant werken altijd heel snel moeten werken. De deadline is natuurlijk al diezelfde dag. Dus als iedereen ‘s ochtends binnenkomt en gaat vergaderen dan moeten ze heel snel aan het werk. Samen praten ze over het nieuws van die dag en welke verhalen in de krant komen. Dat kan halverwege de dag veranderen en dan moet de krant weer helemaal anders.
Daar wordt iedereen wel een beetje gek van maar Leo zegt dat het erbij hoort, bij een krant maken. Een krant mag natuurlijk geen fouten maken en daarom hebben ze een heel groot archief waarin je alles terug kunt vinden tot wel zestig jaar terug. De krant wordt ‘s nachts gedrukt als iedereen slaapt, in de drukkerij. Dat gaat heel snel en soms moet de krant halverwege het drukken worden stopgezet. Net als bij de verkiezing van Barack Obama. Leo liet ons twee kranten zien die er verschillend uitzagen maar wel dezelfde datum hadden. Hij zei dat dat kwam omdat tijdens het drukken van de krant de persen stil moesten worden gezet omdat er meer nieuws was over Obama. Leo vertelde dat in de drukkerij dan heel hard wordt geroepen: Stop de persen!
Op de redactie schrijven ze dan het nieuwste nieuws op en sturen dat door. Met als resultaat dat er twee verschillende kranten in de schappen liggen. Eentje met het nieuws: ‘Obama op kop in de race’ en eentje met het nieuws: ‘Obama wint verkiezingen VS’. Gek he? Maar wij vonden het wel erg cool. Zeker vier meiden van onze groep willen ook journalist worden. Dus: Stop de persen, wij komen eraan!
STICHTING BOSHUYSEN
