Naam: Valérie den Besten Klas: G&I A Datum: 06-11-15 Module: Project 100% presence Begeleider: Irene van Peer Groep 11 (team 14)
Reflectieverslag Maandag hebben we gebrainstormd en we hebben voor mijn laatste idee gekozen: ‘Lak aan socialiteit op openbare plekken’. Het komt op onder andere perrons van stations veel voor dat mensen met hun neus in hun eigen mobieltje zitten te snuffelen en verder geen oog hebben voor de mensen om hun heen. Dat is een probleem. Ik herken mezelf hierin en dit probleem oplossen is lastig, want ik zou zelf mijn personal space niet gauw willen verlaten. Onze oplossing voor dit probleem is het plaatsen van grote schermen op perrons waarop mensen met hun mobieltje zich kunnen aanmelden en spelletjes kunnen spelen. Met onze applicatie brengen we mensen meer naar buiten, doorbreken we de sociale barrière (mensen zijn niet meer alleen gefocust op wat er alleen gebeurt op hun mobieltje. Ze zijn niet ‘nep’ sociaal bezig op facebook, maar gaan in real life sociaal bezig zijn) en komt er meer gebruik van technologie buiten de comfortzone (het gebruik van onze applicatie wordt heel simpel en makkelijk te ontdekken en te gebruiken voor technologie leken). De dark side van ons plan is dat mensen boos kunnen worden tijdens games, en boze mensen kunnen de mensen waarop ze boos zijn makkelijk vinden. Hoe zit het met de anonimiteit en veiligheid van mensen? Daarnaast twijfel ik of mensen het leuk vinden om zo naar een spel ´getrokken´ te worden. Mensen zijn tegenwoordig erg gesteld op hun privacy en eigen tijdsbesteding. Dinsdag hebben we gediscussieerd over hoe het spelletje op het scherm eruit moest komen te zien. Eén van mijn teamgenoten vond dat we bewegende en kleiner wordende balkjes moesten gebruiken maar ik vond mijn kleuren idee beter omdat het anders veel te chaotisch en minder logisch zou zijn voor mensen die technologie nog niet zo goed snappen, terwijl ons doel juist is om mensen die geen verstand van technologie hebben ook te kunnen betrekken door alles zo simpel mogelijk te maken. Een ander teamgenoot wilde allemaal verschillende games maken maar hier was ik het ook niet mee eens omdat dit ook extra handelingen zouden betekenen voor de gebruikers. De vraag die is blijven hangen voor mij was hoe we het scherm aantrekkelijk konden maken. We moeten zorgen dat mensen echt naar het scherm toe zullen lopen, zullen inchecken en interactief bezig zullen zijn. Eén van de voorstellen was het verschaffen van gratis internet als mensen gingen spelen, maar ik vind dat dat de charme van het spel juist wegneemt. Daarnaast geef je mensen nu meer reden om zichzelf weer terug te keren naar hun kleine personal space Woensdag heb ik het paaltje ontworpen. Ik heb voor een opvallende kleurenmix gekozen omdat het paaltje zo aantrekkelijker is en goed opvalt. Met Thomas heb ik de prototyping gedaan en veel mensen kwamen gamen bij het spel dat wij hadden klaar gezet. Het toevoegen van meer stoelen en een poster zorgde dat meer mensen kwamen kijken. Donderdag reflecteerde ik even op de tactiek van het plaatsen van meer stoelen. Ik denk dat door meer stoelen te plaatsen mensen de plek meer als een uitrustplaats gaan gebruiken dan als een plek om zich te concentreren op een spelletje. Eén van mijn teamgenoten stelde voor om het scherm ook geluiden te laten maken om mensen te lokken. Ik dacht dat op den duur iemand uit frustratie een stoel naar het scherm zou gooien als het scherm de hele tijd zou roepen om aandacht. Gelukkig was mijn groepje het er gauw over eens dat stemmetjes en geluiden bij het scherm geen goede tactiek zouden zijn om aandacht te vragen. Ik vind dat het concept dat we nu hebben realistisch is t.o.v. de toekomst omdat het technisch te realiseren is en omdat we het doen op een plek waar veel mensen zijn. Ik denk dat we wel een beetje
de grens opzoeken met het mensen met elkaar om laten gaan. Ik hoop dat de klant[=gebruiker?] zijn sociale barrière zal doorbreken en vaker terug zal komen voor het scherm om samen te spelen met andere mensen. Of er meer van dit soort schermen zullen komen op meerdere locaties zou een fijne vraag zijn van de klant. Door de media wordt de personal space helaas wel veel aangemoedigd. Overal zijn advertenties voor applicaties die je eigenlijk alleen voor jezelf gebruikt. Ik denk dat we best origineel zijn door op een openbare ruimte mensen met elkaar in contact te brengen. Dat wat ik het interessantste vind, zijn de beeldopnames van mensen die achter hun mobieltje zitten en het moment dat mensen joinen om het spel achter het scherm te komen te spelen. Deze beelden geven vooral weer wat ons doel is. Als we nog een extra dagje hadden had ik graag de animaties geperfectioneerd, en extra beelden gefilmd waar duidelijke expressies in te zien zijn. Dit was voor mij het belangrijkste voor in de conceptvideo. Ik heb bedacht om het concept Breaking Social Barriers te noemen. Verder heb ik de aftiteling voorbereid. Een aftiteling laat goed zien wie waarvoor verantwoordelijk is en ziet er professioneel uit. Mijn teamgenoten vonden eerst dat ik niet precies hoefde aan te geven wie de 3D modeling of het interface design deed maar ik vond van wel omdat dat er beter uit zou zien. De poster voor bij het scherm heb ik dezelfde kleuren gegeven als de kleuren van het paaltje. Ik heb gekozen voor dezelfde kleuren als bij het incheckpaaltje zodat het aan elkaar relateert en deze kleuren vallen ook erg op. Het is vrolijk en aantrekkelijk. Ik ben met mijn team in discussie geweest over hoe we de tekst van onze video moesten overbrengen. Ik vond dat het gesproken moest worden, maar van het groepje vonden de meesten dat het getypt moest worden en leesbaar moest zijn in de video. Hier was ik het niet mee eens, want ik vind dat gesproken tekst veel beter over komt, veel beter blijft hangen, en ook beter te volgen is. Het zou een grotere indruk achter laten bij de kijkers. Op woensdag werden de filmpjes afgespeeld. Ik vond het jammer dat de opdrachtgevers nep waren, die mening deel ik met meer mensen. Het was wel leerzaam though, om onder pressure met een vervroegde deadline te werken. We hebben geleerd besluitvoller te zijn en we hebben geleerd te vertrouwen op het werk van anderen. Vandaag, vrijdag, hebben we gedebatteerd over stellingen die betrekking hadden tot moderne technologie. Voornamelijk ging het over de privacy van mensen en over het idee om robots menselijke taken te geven, van bestuur tot sociaal contact. Privacy kan mij vrij weinig schelen, want als je niks ergs doet, heb je toch niks te verbergen. Als je iets vreemds doet, is het alleen maar super als technologie een gevaar kan herkennen en erge dingen kan voorkomen. Het idee van technologie die de controle over neemt vind ik eng. Ik moest denken aan The Matrix, en in zo’n gecontroleerde wereld zou ik niet willen leven. Daarnaast vind ik dat technologie alleen fysieke taken van mensen kan overnemen, omdat technologie niet beschikt over empathie en emoties. Technologie kan mensen bij elkaar brengen, maar kan mensen niet vervangen.
De Foto’s en tekeningen die ik verder gemaakt heb:
