d e
e v e n a a r
e e n u i t g a v e v a n d e t h e r a p e u t i s c h e g e m e e n s c h a p ‘d e e v e n a a r ’ - j a a r g a n g 8 - n r . 3 - d e c e m b e r 2 0 0 8
âa ’n z
lig
K
is estm
en
k gelu
ê
therapeutische gemeenschap
|
kih
fja Nie
or!
psychosociaal revalidatiecentrum
_Colofon ‘de evenaar’ is een therapeutische gemeenschap waar mensen opgenomen kunnen worden voor een eerder langdurige behandeling. ‘de evenaar’ bestaat uit twee huizen in het centrum van Antwerpen, elk voor 8 bewoners. Kenmerkend voor ‘de evenaar’ is de kleinschaligheid met een uitgesproken huiselijk karakter.
werkten mee aan dit nummer: bleke Lena, Kidiboeke, Zwansie, Krikke, Eilatan, Aagje, Luna, Hilde, Mon, Sarah, Sandra, Serge, Jenne en Martie. lay-out: Copycat
_In dit nummer _3
Beste lezer
_4
Enkele mijmeringen bij een aankoop, verbouwing en een nakende verhuizing’
_6
Angst Nooit de moed opgeven
_8
[email protected]
_10 Surfen op ‘de evenaar’
druk: Copycat
_11 Twee nacht/daagse Duffel verantwoordelijke uitgever: Martie Mol contactadres: ‘de evenaar’ Therapeutische gemeenschap Sint-Jozefstraat 9 2018 Antwerpen tel.: 03 225 02 20 fax: 03 485 58 88 E-mailadres:
[email protected] Website: www.tg-de-evenaar.be
Reacties zien we graag tegemoet!
_14 Nieuw Zo park zo evenaar?
_Beste lezer
V
oor u ligt de laatste nieuwsbrief van 2008. Dus het ideale boekje om op een vrij moment door te nemen voor het nieuwe jaar begint. Voor ‘de evenaar’ niet alleen het begin van een nieuw jaar, maar ook het begin van een aantal veranderingen. Zo kun je in dit nummer een artikel lezen over de aankoop, verbouwing en de nakende verhuis van ‘Korte Leem’ naar ‘Sint Jozefstraat 11’ (SJ 11). Ook in de leefgroep zijn er veranderingen op til. Bleke Lena en Aagje delen hun ervaringen. Wat nog gaat veranderen is, dat we een eigen website gaan hebben: www.tg-de-evenaar.be. Hierover vertellen de leden van de webraad meer. Verder in dit nummer het vervolg van: @thezoo.com namelijk: olifanten avonturen: @thecity.com. Hilde laat weten hoe haar twee meeloopnachten in Duffel voor enige interne veranderingen gezorgd hebben. We hopen dat u uit al onze informatie, ervaringen, mijmeringen en veranderingen ‘wijs’ wordt! De redactieraad
de evenaar _december 2008 _3
_Enkele mijmeringen bij een aankoop, verbouwing en een verhuis. _Mon
De vorige directeur, Marc Pattyn was al enkele jaren bezig om te zoeken naar een ander geschikt pand in de buurt, omdat ‘Korte Leem’, zoals uit de tekst hieronder nog zal blijken, toch echt niet meer voldoet. Dat was niet gemakkelijk. Tot de opportuniteit zich voordeed dat het buurhuis van Sint Jozefstraat 9 (SJ 9), namelijk Sint Jozefstraat 11 (SJ 11) vrij kwam. Een dergelijke situatie doet zich natuurlijk niet alle dagen voor, maar de vraag was of we ons dit uitermate geschikte en prachtige huis wel konden permitteren? Na de gebruikelijke onderhandelingen kwam er na een jaar toch nog onverwacht schot in de zaak. U begrijpt dat wij heel gelukkig zijn dat de bestuurders van Emmaüs toestemden met de aankoop. In 2009 wordt: ‘Korte Leem’ dus ‘SJ 11’. Zowel de cliënten als de medewerkers neusden al rond op de nieuwe locatie. Tijdens en onmiddellijk na de rondrit, werd er druk gefantaseerd rond verbouwingen, inrichting, kleuren, verlichting enz. Nu, enkele maanden later, is het wachten op de start van de nodige verbouwingen. Het fantaseren is even weggeëbd en heeft plaats gemaakt voor de dagelijkse beslommeringen in de leefgroep en in het team... Ik ben toch wel benieuwd wat het veranderen van ‘Korte Leem’ in ‘Sint- Jozef 11’ gaat meebrengen voor de therapeutische gemeenschap.
4_ de evenaar _december 2008
Sommige ruimtes in de ‘Korte Leem’ zijn te klein om in te leven en te werken met acht cliënten en een team. Vooral de keuken annex eetplaats is vrij krap voor acht cliënten en twee sociotherapeuten. In de groepstherapieruimte is het onmogelijk om enige groepsoefening of rollenspel uit te voeren. Blijven zitten en praten is de boodschap. Daarenboven ‘moet’ de individuele psychotherapie in de groepsruimte doorgaan. ‘Korte Leem’ mist een geschikte crea- ruimte, zodat de cliënten zich moeten verplaatsen naar Sint- Jozef voor hun creatieve arbeid. Door het gebrek aan een grotere ruimte in de ‘Korte Leem’ gaan alle teambijeenkomsten en activiteiten met de twee groepen samen in ‘Sint- Jozef ‘ door. Ook de leefruimte en slaapkamers hebben hun gebreken. Zo is het in de winter moeilijk om de ruimtes warm te krijgen en te houden. En dan hebben we het nog maar niet over de gehorigheid… Tot zover is het duidelijk dat ‘Korte Leem’ met de verhuis een grote sprong voorwaarts gaat maken. Toch hoor je in de wandelgangen ook gefluister van gemis. Vooral is er de vrees dat de knusse sfeer van het leven in de ‘Korte Leem’ gaat verloren gaan. De afstand van het ‘moederhuis’ (of was het ‘vaderhuis’) is maar een paar honderd meters. Door deze afstand ontwikkelde ‘Korte Leem’ zich losser van het algemeen beleid en coördinatie. Wij gaan nu naast het ‘ouderlijk huis’ wonen. Wat zal dat geven?
De twee leefgroepen worden dus echte buren. Dit opent nieuwe perspectieven. Er wordt nu al afgetast hoe wij naast elkaar gaan wonen. De tuinmuur tussen de twee huizen wordt gesloopt, omdat dit de verbouwingswerkzaamheden vergemakkelijkt. Maar dit sloopwerk maakt ook dat wij kunnen gaan fantaseren wat wij met de tuin gaan doen: een gemeenschappelijke tuin maken voor de twee leefgroepen? De tuin opdelen met al dan niet een verplaatsbare scheidingswand? Enz. Wat de ruimtes betreft gaat de ‘Korte Leem’ (die dan Sint- Jozef 11 wordt) er serieus op vooruit. Zowel de leef- als therapieruimtes zijn groter en het comfort gaat er op vooruit. Het leidt geen twijfel dat deze verandering een invloed gaan hebben op de werking van de leefgroep én van het team.
bent in ‘de evenaar’, maar er zijn twee huizen en…’ Doordat de twee huizen naast elkaar komen te liggen, kunnen dit soort euvels uit ‘de evenaar’ worden geholpen. De nachtmedewerkers hoeven niet meer bij nacht en ontij door de straat te hollen. Misschien wordt het iets gemakkelijker om bij elkaar op bezoek te gaan. 2009 wordt dus voor ‘de evenaar’ een verhuisjaar. ‘Nummer 9’ en ‘Nummer 11’ blijven twee aparte leefhuizen en leefgroepen. Het feit dat ‘nummer 11’ veel ruimer is en het feit dat ‘9’ en ‘11’ naast elkaar zullen wonen, gaat ‘de evenaar’ veranderen. Laten wij ten volle gebruik maken van de mogelijkheden die Emmaüs ‘de evenaar’ aanbiedt.
‘Korte Leem‘ was het kleinere broertje, ‘Sint Jozef 11’ zal dit niet meer zijn. Er komt ruimtelijk meer evenwaardigheid tussen de twee huizen en dat opent misschien perspectieven. Een aantal functies die nu (omwille van het verschil in grootte) gebeuren in ‘Sint- Jozef 9’ kunnen theoretisch ook in ‘nummer 11’. Vergaderingen en activiteiten voor de twee groepen samen, kunnen dan in beide huizen. In ‘nummer 11’ kan ook een crea- ruimte worden ingericht. Maken wij een crearuimte voor elke leefgroep apart of maken wij twee verschillende werkruimtes (met dus meer mogelijkheden) beschikbaar voor beide groepen? De huidige afstand tussen de twee huizen heeft voor buitenstaanders iets onwerkelijk. ‘Sorry, mevrouw, ge moet in het andere huis zijn en ik kan je niet doorverbinden!’ ‘Jaja, je
de evenaar _december 2008 _5
_Angst - Nooit de moed opgeven _Kidiboeke
Op het internet ben ik op zoek gegaan naar gedichtjes. Dit gedicht over angst vind ik heel toepasselijk naar aanleiding van mijn verblijf hier in ‘de evenaar’. Ik kan mezelf heel goed vinden in dit gedicht (zonder auteur) en wou het delen met anderen.
Nooit de moed opgevenKidiboeke Ook al is het leven soms heel zwaar, er zullen altijd momenten zijn in je leven die je niet graag opnieuw zult willen beleven;
Kidiboeke Er zullen momenten zijn dat je het moeilijk hebt. Op die momenten kijk je om je heen, hopend dat iemand je de hand reikt. En je soms toch beseft, ik ben helemaal alleen. Ook dan moet je doorgaan en er 100% voor blijven gaan.
Soms ben je bang om jezelf te zijn, en dat gevoel, die schrik doet pijn. Ook dan moet je gaan knokken, vechten om er weer tegen aan te gaan.
Misschien moet je dan ook een andere weg inslaan?
Maar dat kan jij alleen beslissen!
6_ de evenaar _december 2008
Angst Ik wil geen nieuwe dingen, want ik ben bang. Ik wil niet over mijn gevoel praten, want ik ben bang.
misschien naar beneden kunnen vallen. Maar als ik eenmaal boven ben, zou het me ook behoorlijk kunnen meevallen.
Ik wil niet beter worden, want ik ben bang.
Ik laat mijn zware rugzak hier beneden, dan voel ik mij een stuk minder zwaar.
Ik wil mij helemaal niet laten zien zoals ik ben, want ik ben bang.
Want ik ben niet alleen, er staan genoeg mensen voor me klaar.
Ik wil die hoge berg niet beklimmen, want ik ben bang. Want als ik boven op de berg sta, zal ik weer naar beneden vallen. En als ik eenmaal boven ben kan het me ook behoorlijk tegenvallen.
En ik zit niet in mijn eentje in dit diepe dal dus het is beslist niet raar.
Ik verzuip in mijn problemen, mijn rugzak wordt te zwaar.
Ik ga over mijn gevoel praten, want ik heb de kracht.
Ik ben helemaal alleen in dit enge dal en dit zwarte gat.
Ik zal beter worden, want ik heb de kracht.
En alle anderen mensen vinden mij dom en raar. Ik wil geen nieuwe dingen, maar ik ga ervoor. Ik wil niet over mijn gevoel praten, maar ik ga ervoor.
Ik ga voor de nieuwe dingen, want ik heb de kracht.
Ik zal me laten zien, zoals ik ben want ik heb de kracht. Ik zal naar boven klimmen, want ik heb de kracht. Want als ik eenmaal boven ben dan is er helemaal geen dal, dan ben ik vrij. Ik zie mijn vrienden weer maar wat ik nog moet leren is mijn gevoel van eigenwaarde te kennen.
Ik wil niet beter worden, maar ik ga ervoor. Ik wil die hoge berg niet beklimmen, maar ik ga ervoor, want als ik boven ben zou ik heel
Mijn vrienden, familie zullen mij helpen, want ik ben niet alleen. Met mijn vrienden, mijn hulpjes en mijn eigen kracht kom ik hier doorheen.
de evenaar _december 2008 _7
...door de stad!
...door het bos!
8_ de evenaar _december 2008
[email protected] _Luna, bleke Lena, Björk, Eilatan, Kidiboeke
...en over het water.
de evenaar _december 2008 _9
_Surfen op ‘de evenaar’ _Eilatan, Sarah, Luna, Serge, Jenne, Krikke, Aagje, Sandra
H
et gonst van de bedrijvigheid binnen ‘de evenaar’. Eén van de vernieuwingen is dat er onlangs een webraad werd opgericht. Wij van de redactieraad gingen eens polshoogte nemen.
Wie zit er eigenlijk allemaal in de webraad? Net als bij de redactieraad voor de nieuwsbrief heb je hier bewoners, socio’s en de algemeen coördinatrice die dan het boeltje in elkaar steken.
De eerste vraag die in ons opkwam was:
En wat doen jullie daar dan allemaal? In het begin was het vooral veel brainstormen en ideeën verzamelen. Het volgende stadium is het mapje van de bewoners concreter maken en vormgeven.
Waarom is er in ‘de evenaar’ een webraad opgestart? Het is zo dat er een nieuwe website op komst is. Tot nu toe hadden we een plaatsje tussen de andere instellingen voor geestelijke gezondheidszorg op de site van Emmäus. Nu krijgen we een eigen stekje met als webadres www.tg-de-evenaar.be. Op deze site zal er naast informatie voor verwijzers ook plaats zijn voor een eigen inbreng van de bewoners. Het is dus voor dit laatste onderdeel dat de webraad werd opgericht.
10 _ d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8
Kunnen jullie al een tipje van de sluier oplichten over wat we allemaal kunnen verwachten? Er zal sowieso plaats zijn voor de nieuwsbrief. Verder is het de bedoeling dat er foto’s, teksten en gedichten op komen. En misschien is er soms wel plaats voor een grappig en/of sappig filmpje. Op die manier kunnen
_Twee nacht/ daagse-Duffel _Hilde
de bewoners aan de buitenwereld vertellen wat ‘de evenaar’ voor hen betekent. Moeten wij van de redactieraad ons nu zorgen maken over een overname door de webraad? Neen hoor, de redactieraad en de webraad kunnen perfect naast elkaar staan. Maar het is altijd goed om te vernieuwen en op deze manier zullen we een grotere doelgroep kunnen bereiken. Internet is toch het medium bij uitstek om verwijzers en hulpvragers te informeren. Moet je een gediplomeerd informaticus zijn om een zinvolle bijdrage te kunnen le-
Wij hadden gevraagd of er eventueel ‘specifieke’ opleiding, bijscholing,... bestond voor ‘nachtbegeleiders’. Het leek ons interessant om onze ‘horizonten’ eens wat te verruimen; informatie voor of overleg met andere ‘nachtwerkers’ in een gelijkaardige job... Het aanbod hiervoor is summier, of misschien wel ‘onbestaand’...? Maar blijkbaar niet ‘onmogelijk’! Want op een nachtvergadering kregen we het voorstel om twee nachten ‘mee te lopen met de nachtwaken van het Psychiatrisch Ziekenhuis Sint-Norbertus in Duffel’. We hebben dadelijk onze uurroosters bekeken, mogelijke data doorgegeven en na een tijdje kregen we alle drie een ‘ticket’ voor
veren? Absoluut niet. Martie (coördinatrice) en Serge (sociotherapeut) hebben een opleiding gevolgd en zij zullen Pia (nachtbegeleidster) inwerken. Gedrieën zullen zij één en ander op de website zetten.
een ‘twee-nachtse’ in Duffel.
Een laatste vraagje: Hoelang wordt ons geduld nog op de proef gesteld om de site te bezoeken? Normaal gezien zijn we surfklaar tegen het einde van dit jaar (als er niet teveel golven zijn tenminste).
Ik weet niet of je mag zeggen als je gewerkt hebt: “ik heb me reuze geamuseerd”...? Maar, ik was zelfs zó enthousiast dat ik de vraag kreeg: “ge gaat ons toch ni verlaten om ginder te gaan werken?” En, wat ik enorm fijn vond: uit de reacties daar, merkte ik dat de ‘collega’s’ in Duffel dit positieve gevoel deelden. (een attentie meegekregen; bij mijn vertrek werd gezegd dat ik ‘aan Martie moest melden dat twee nachtjes meelopen
We kijken alvast uit naar een vruchtbare samenwerking tussen redactieraad en webraad.
Die twee nachten zijn voor mij een ‘schitterende ervaring’ geweest en bij wijze van spreken zeker voor herhaling vatbaar! (maar zou dat ‘de magie’ niet compleet stukslaan?)
d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8 _ 11
toch echt wel te weinig is als opleiding, dat je daar minstens een week voor nodig hebt!’ en bijna iedereen heeft laten blijken dat onze aanwezigheid daar ‘tof’ was)
(wat moet dat daar dan overdag zijn?...) en ik vreesde bijna voor een ‘cultuurschok’ als ik terug naar mijn vertrouwde omgeving zou gaan...
Hoe het georganiseerd was, kon eigenlijk niet beter: 1ste nacht op een ‘vaste stek’ en de 2de nacht ‘van hot naar her’ met de zwervende (auto in, auto uit,... ‘k heb een poging gedaan om te tellen hoeveel gebouwen we bezochten en hoeveel mensen daar tijdens de nacht werken, maar ik kwam vingers en tenen tekort... da hebben we dus maar snel opgegeven!)
En dan, de verschillen zien en ‘voelen’ tussen ‘de evenaar’ (twee huisjes in de rij en een 16tal bewoners) en Duffel... (da’s begot een heel stad, waar ge zonder gps verdwaalt, met een 600 (?) inwoners...) wow!
Op het eerste zicht leek er een enorm verschil te zijn tussen de twee jobs, wat mij in verwarring bracht: beide zijn ‘nachtwerkers’ en werken tegelijkertijd met hetzelfde doel, voor dezelfde mensen... om het te kunnen ‘vatten’, heb ik een poging gedaan het wat te verwoorden voor mezelf: het is ‘krak’ dezelfde job, alleen is wat ‘de zwervende’ doet een ‘immense uitvergroting’ van wat ‘de vaste’ doet. (dus alles X zoveel of in de zoveelste macht) Voor mij was ‘de timing’ ook bijna ‘perfect’... Na zeven jaar op m’n bureauke in ‘de evenaar’, met de gedachte: ‘slaap maar allemaal als marmottekes, de dees houdt België wel recht’...stond ik toch wel even verdwaasd te kijken naar al die bedrijvigheid in Duffel
12 _ d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8
En toch zijn er veel zaken die mij héél bekend in de oren klonken... Zoals, één van de verschillen tussen ‘dag en nacht – werkers’ en ‘dag en nacht – werking’ is dat er ’s nachts doorgaans sneller ‘gehandeld’ wordt, terwijl er overdag gewoonlijk meer overleg is en van daaruit gehandeld wordt, in het therapeutisch proces, therapie geven in de ruimste zin van het woord... en ’s nachts zijn we ‘therapeutisch’ bezig... we ‘bewaken’ de veiligheid en de nachtrust. En dat je als ‘nacht’ voor de ‘dag’ minder zichtbaar aanwezig bent, met als heel logisch gevolg dat je soms ‘vergeten’ wordt, vb. info doorgeven, uitgenodigd worden voor allerhande zaken, enz. Of dat de mensen van overdag specifieke dingen (gevoelens, gewaarwordingen,...) die zó eigen zijn aan ‘de nacht’, moeilijk kunnen
‘aanvoelen of inschatten en dus ook meer uitleg nodig hebben alvorens ze deze kunnen begrijpen, waardoor je soms het ‘begrip’ van hen mist op momenten dat je het nodig hebt... En dat er een ‘speciale vorm van solidariteit’ is tussen de nachtwerkers onderling... misschien komt dit voor een deel vanuit het gegeven dat je bij hen geen moeite moet doen om het te verklaren, ze ‘kennen’ het zelf... Vroeger kon ik me wel eens ‘ergeren’ als ik merkte dat ze ‘de nacht’ wéér eens ‘vergeten’
Mag je dan voorzichtig voor jezelf, proberen om een ‘conclusie’ te formuleren? het is niet alleen in de evenaar dat de zaken ‘lopen en ook al eens mis-lopen’, het is overal zo… en… misschien is het wel quasi ‘perfect zo’… tot slot, ...nee hoor, ik verlaat ‘de evenaar’ niet om in Duffel te gaan werken, het gras is daar even groen als hier en,... het kan overal even snel ‘verdorren’...
waren of dat ik begrip miste en het gevoel kreeg eindeloos te moeten ‘uitleggen. Ik heb hierin een hele weg afgelegd. Heb kunnen relativeren door te zoeken naar wat de oorzaken konden zijn en wat de mogelijkheden zouden zijn. En, was dus al tot de ‘ontdekking’ gekomen dat je die dingen niet volledig kan uitsluiten of voorkomen, dat je regelmatig terug moet laten horen: “hé, wij zijn er ook nog...” Door dit besef, kon ik er zelf al anders naar kijken en het meestal ook op een andere manier brengen. De volgorde, eerst het ‘denkproces’, dan min of meer ‘een inzicht’ en tenslotte een soort van ‘bevestiging’.
d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8 _13
_Nieuw _ Aagje
Wie? Wat? Waar? En hoe? Morgen komt weer iemand nieuw toe. In het huis wordt je alvast wat onrust gewaar. Tegelijkertijd staan we open minded klaar. We denken terug aan hoe we zelf zijn aangekomen. Met een bang hartje, veel vragen & misschien ook wat dromen.
Wie? Wat? Waar? En hoe? Vandaag komt weer iemand nieuw toe. Ook in huis is de spanning te snijden. We spreken af wie de “nieuwe” in het huis mag rondleiden. Op het bord wordt al een warm welkom geschreven. Als ik zeg dat ook wij met vragen zitten, is dat niet overdreven.
Wie? Wat? Waar? En hoe? Zonet kwam weer iemand nieuw toe. Na ons kort even voor te stellen, beginnen we honderduit over ‘de evenaar’ te vertellen. Als je nieuw bent is het zeker wat wennen, nu nog gewoon wat tijd om elkaar beter te leren kennen.
14 _ d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8
D
oordat ik wekelijks ga joggen in het stadspark, kan ik zien hoe de stadspark- dieren - gemeen schap steeds vergroot en qua samenstelling verandert. Vanmorgen viel het mij weer op. Er was een zwaan bijgekomen en de waterkippen had ik ook nog niet eerder gezien. Eenden, dwergkonijnen, wilde konijnen, duiven, zwaan, waterkip,… die leven daar allemaal samen in en rond de vijver van het stadspark. Straf, dacht ik, terwijl ik verder jogde. In de ‘de evenaar-Korte Leemgemeenschap’ is dat eigenlijk hetzelfde. De groep wordt wel niet groter, we zijn maximum met acht, maar ze is ook onderhevig aan veranderingen en qua samenstelling toch heel vergelijkbaar met de stadsparkdieren. Niet dat ik ons, de bewoners, wil vergelijken met zwanen, duiven en konijnen, maar we zijn toch ook
_Zo park zo evenaar? _bleke Lena
allemaal verschillend en we hebben elkaar niet gekozen. Daar komt bij dat er al eens bewoners weggaan en andere daarvoor in de plaats komen. Door deze veranderingen moet de groep telkens een nieuwe weg zoeken om te kunnen samenleven. Dat is niet altijd gemakkelijk, dat samenleven, maar het lukt. Meer nog, we hebben ook veel aan elkaar. Terwijl ik voor de tweede maal langs de vijver jog, vraag ik mij af of de stadsparkdieren ook telkens op zoek moeten naar een nieuwe weg om te kunnen samenleven. Of
altijd gemakkelijk moet geweest zijn om in zo’n ‘vaste’ groep terecht te komen. Maar ook omgekeerd. ’t Is toch altijd even aanpassen.
zou dat iets meer vanzelf gaan?
in de Korte Leem gaan afzwaaien. Aan de andere kant is het dan wel weer ‘raar’ om al de anderen, die na mij zijn gekomen, achter te laten. Ik zal nooit weten hoe hun proces verder verloopt, hoe de groep draait of wie in mijn plaats komt en mijn vast plekje aan tafel zal innemen. Ik hoor er niet meer bij en zal zonder de groep verder moeten.
Aan het begin van mijn opname gebeurde dat nogal eens, zulke veranderingen. Ik vond het altijd heel spannend als er op maandagmorgen iemand nieuw ging starten in de groep. Achteraf vroeg ik mij dan af waar de stress voor nodig was, want uiteindelijk viel het allemaal goed mee. Daarna is er een periode gekomen waarbij er een lange tijd geen veranderingen zijn geweest in de groep. Pas wanneer die verandering er toch kwam besefte ik dat het wel speciaal is om maanden samen te leven en therapie te volgen in één en dezelfde groep. Ik kan mij voorstellen dat het voor de twee laatste bewoners, die er onlangs bijkwamen, niet
Doordat er aan het begin van mijn opname veel veranderingen zijn geweest en ik nu aan mijn laatste maand in ‘de evenaar’ begin, wil het zeggen dat er terug een hoop veranderingen staan aan te komen. En dan ben ik stiekem toch wel blij dat ik bij de eerste ben die voor die veranderingen gaat zorgen. Het zijn er dan ook vijf die kort na elkaar hier
Ik jog nu iets langzamer. ‘k Word mij meer en meer bewust van het feit dat ik nu echt wel aan mijn laatste weken in ‘de evenaar’ bezig ben. Ik ontsnap dan wel aan de grote veranderingen in de groep, er staan mij wel andere grote veranderingen te wachten. Tijd om te stretchen.
d e e v e n a a r _ d e c e m b e r 2 0 0 8 _15
the
psycho
S i n t- J o
z
t 9 efstraa
|
eemst Korte L
r a a t 34
aar Het o u d e j e ge h a d... hebb en w e i s n og Het n i eu w bl a d... n e v e r h c e e n o n b es
|
gemee
ische rapeut
lid l reva sociaa
ntwerp 2 0 18 A
en
|
nschap
atiecen
trum
20 225 02 tel.: 03
