MITSUBISHI MOTORS 50 jaar onderzoek naar elektrische mobiliteit
De voorbije jaren heeft de wereldwijde autosector elektrische mobiliteit in zijn armen gesloten als een manier om de klimaatverandering tegen te gaan, hoogtechnologische producten te ontwikkelen en allianties te smeden om de grootschalige ontwikkeling te ondersteunen. Deze evolutie vergt immers aanzienlijke ontwikkelingsinspanningen op het gebied van batterijen, aandrijfonderdelen en elektronica... Bij Mitsubishi Motors maakt elektrische mobiliteit echter al langer deel uit van onze kernactiviteiten en is het diep geworteld in de onderzoeks- en ontwikkelingsfilosofie van de onderneming. MMC startte zijn onderzoek naar elektrische voertuigen namelijk al in oktober 1966. In dat opzicht is de huidige Outlander PHEV niet alleen de jongste telg in een lange reeks van elektrische Mitsubishi's, maar ook de voorloper van een breder gamma dat een SUV-architectuur met een elektrische aandrijving verenigt, of het nu om een zuiver elektrische of een oplaadbare hybrideoplossing gaat.
1966 – Loodtechnologie In de jaren zestig kochten steeds meer particulieren een auto. Dat ging in de jaren zeventig gepaard met een toenemende verkeersdichtheid in de steden, met verkeersrampen en files tot gevolg. Bovendien werden de vervuilende uitlaatgassen en geluidshinder belangrijke maatschappelijke problemen. De emissievrije elektrische wagen werd gezien als een maatregel om die problemen het hoofd te bieden. In 1966, vier jaar voor de autoafdeling zich afsplitste van Mitsubishi Heavy Industries om de huidige Mitsubishi Motors Corporation (MMC) te worden, ondertekende Mitsubishi Heavy Industries (MHI) een overeenkomst met de elektriciteitsmaatschappij Tokyo Electric Power Company om "een elektrisch
aangedreven
prototype
te
bouwen
en
te
testen
met
behulp
van
verbeterde
batterijtechnologie". Tegelijk werkte MHI samen met Mitsubishi Electric en Japan Storage Battery Co., Ltd. (nu GS Yuasa Corporation*) aan een toekomstige stadswagen en speciale servicevoertuigen die stadsvervuiling zouden tegengaan. Nadat het prototype werd voltooid, leverde het nieuw opgerichte MMC in 1971 tien elektrische voertuigen van het type E12 (Minica Van) aan Tokyo Electric. Dat model op basis van de standaard Minivan werd aangedreven door loodaccumulatoren en haalde een topsnelheid van 80 km/u (waar wettelijk).
Later leverde MMC nog elektrische wagens op basis van de Minica Van, Minicab Van, Minicab Truck en Delica Van aan stroombedrijven. Na dat eerste EV-programma uit 1971 volgden nog tal van andere programma's, die samen de basis vormden voor de huidige i-MiEV en Outlander PHEV en die een antwoord boden op wereldwijde problemen:
1991 - Nikkel-cadmiumtechnologie Een van de wagens die daaruit voortvloeiden, was de Lancer Van EV, een licht, elektrisch aangedreven bedrijfsvoertuig ontwikkeld in samenwerking met Tokyo Electric Power Company. Dit model, dat in april 1991 werd gelanceerd, werd aangedreven door nikkel-cadmiumbatterijen, die een hogere energiedichtheid hadden dan de loodaccumulatoren.
Twee jaar later, in 1993, plukte MMC de vruchten van de ontwikkeling van de Lancer Van EV om twee Libero EV-modellen te ontwikkelen, het ene aangedreven door een loodaccumulator, de andere door nikkel-cadmiumbatterijen. 28 exemplaren daarvan werden aan de Tokyo Electric Power Company geleverd. Tegen eind 1996 verkocht MMC zeven exemplaren van de Libero EV met loodaccumulatoren aan overheidsagentschappen.
1994 - Lithium-iontechnologie Zo verkende MMC de mogelijkheden van elektrische voertuigen en zette de onderneming haar onderzoek en ontwikkeling van batterijen, elektromotoren en andere grote EV-onderdelen voort. Reeds in een vroeg stadium begon MMC interesse te tonen in lithium-ioncellen met hun superieure energiedichtheid en hogere vermogen dan klassieke batterijtypes.
Aangemoedigd door de wetgeving rond emissievrije voertuigen (ZEV) die de staat California in 1990 had uitgevaardigd, begon MMC in 1994 de MITSUBISHI HEV te ontwikkelen, een oplaadbare hybridewagen aangedreven door een lithium-ionbatterij. In 1995 ondertekende MMC als eerste onderneming ter wereld een testovereenkomst met de CARB (State of California Air Resources Board) en leverde het merk drie testexemplaren van de hybridewagen. Daarna voerde MMC zijn onderzoek naar lithium-ionbatterijen op en in december 1999 nam de constructeur deel aan het 24 urenafstandsrecord met een FTO-EV aangedreven door lithium-ionmangaanbatterijen. Met 20 minuten snelladen na 50 minuten rijden legde de FTO-EV maar liefst 2.142,3 kilometer af, genoeg om het oude record met 442,3 kilometer te verbeteren en een plaats te veroveren in het Guinness Book of Records.
2005 – Alternatieve technologieën Van toen af aan begonnen de MMC-ingenieurs het volledige spectrum aan elektrische oplossingen te bestuderen. Het vruchtbaarste jaar op het gebied van technologieën was 2005, waarin onder meer de wielmotor het levenslicht zag, eerst in de voorwielaangedreven Colt EV en later met de vierwielaangedreven Lancer Evolution MiEV.
Een andere opvallende ontwikkeling resulteerde uit een studie van de impact die deze wielmotoren hadden op de globale lay-out van een wagen, zoals bij de Concept-EZ-MIEV, die op het autosalon van Genève 2006 werd onthuld, een 3,7 meter lange stadscapsule waar bijna de volledige interieurruimte in het teken van de passagiers stond:
2006 – Op weg naar serieproductie Zodra MMC zeker wist dat het de lithium-ionbatterij, de elektromotor en de andere belangrijke EVtechnologieën zou kunnen verkopen, startte het merk in oktober 2006 het 'i MiEV'-project (zonder koppelteken in die tijd), die uiteindelijk zou leiden tot de i-MiEV (met koppelteken), 's werelds eerste in serie gebouwde elektrische wagen die binnen het standaardgamma van een massaconstructeur werd aangeboden.
In juli 2009 begon MMC de i-MiEV te verkopen aan ondernemingen en in 2010, perfect volgens schema, begon de verkoop aan het grote publiek, eerst in Japan en later ook in andere landen overal ter wereld. Die inspanning ging niet ongemerkt voorbij want de i-MiEV won de prijs voor 'meest geavanceerde technologie' in de verkiezing van de 'Japanse Auto van het jaar 2009-2010' en tal van andere onderscheidingen.
2012: van EV naar PHEV Door enkele pagina's uit het technologiehandboek van de i-MiEV over te nemen (waaronder het uiterst geavanceerde, door MMC ontwikkelde besturingssysteem 'MiEV OS', het elektronische brein van de auto) introduceerde MMC twee jaar later de volgende grote stap in zijn plan voor elektrische mobiliteit: de Outlander PHEV, de allereerste oplaadbare en zelfopladende hybride-SUV met dubbele elektromotor van een massaconstructeur, aangeboden binnen het standaardgamma. De Outlander PHEV onderscheidde zich van andere oplaadbare hybridewagens op de markt door de basisarchitectuur van een elektrische wagen te gebruiken (drive-by-wire, geen transmissie, enz.) in plaats van een elektromotor te enten op een conventionele auto met verbrandingsmotor. Omdat hij van bij het begin werd ontwikkeld met het oog op een dubbele architectuur die zowel een oplaadbare hybrideaandrijving als een klassieke verbrandingsmotor kon huisvesten, kon de lay-out verder worden geoptimaliseerd met een minimum aan compromissen (bagagevolume slechts 14 liter minder dan de Outlander met verbrandingsmotor, enz.) zodat vijf inzittenden in een maximum aan comfort en stilte konden reizen zonder zich over de actieradius zorgen te hoeven maken.
Groot rijbereik De Outlander PHEV is een erg succesvolle en robuuste wagen. Getuige daarvan zijn de verkoopcijfers, zijn sportieve bekwaamheid en zijn opmerkelijke betrouwbaarheid. Zo groeide hij uit tot het technologische vlaggenschip van Mitsubishi Motors en legde hij de basis voor de toekomstige generatie van MMC-modellen die een SUV-architectuur met EV-technologie (zuiver elektrisch of oplaadbare hybride) verenigen, uiteraard in combinatie met de extra veiligheid en het gebruiksgemak van een vierwielaandrijving.
Bij wijze van (vormelijke en inhoudelijke) hint naar die toekomstige modellen, nam MMC het autosalon van Tokio 2015 te baat om zijn nieuwe elektrische conceptcar te onthullen, de eX-Concept: een visie op een compacte SUV met een hypermoderne elektrische aandrijving die een grote en uiterst krachtige batterij gebruikt in combinatie met compacte maar krachtige elektromotoren die het geheel
lichter
en
efficiënter
maken
dan
de
huidige
technologieën.
Dankzij
verdere
gewichtsbesparingen aan de auto zelf, kon het rijbereik van het EV-systeem worden opgetrokken tot 400 kilometer... ... Een hele stap voorwaarts in vergelijking met de eerste elektrische wagens die Mitsubishi vanaf 1966 ontwikkelde en een veelbelovend resultaat voor de niet zo verre toekomst...
*** *…Een joint venture die in 2004 werd opgericht door Japan Storage Battery Co., Ltd. en Yuasa Corporation
