Missionaire Gemeente Beweging

AANBIDDING

Missionaire Gemeente Beweging

Hulpmiddelen voor persoonlijke groei

Missionaire Gemeentebeweging Aanbidding Hulpmiddelen voor persoonlijke groei Regio Eurazië

Uitgegeven door de Publicatieraad van het Nederlandse district van de Kerk van de Nazarener © 2011

Inhoud 5

Hoe houd ik stille tijd?

13 De Opstandingskracht Aanbidding van Pasen tot Pinksteren 15 25 36 47 59 69

Week een Week twee Week drie Week vier Week vijf Week zes

Hoe houd ik stille tijd? Dr. Richard J. Krejcir

Into Thy Word Ministries www.churchleadership.org Oorspronkelijke titel: How to have a Devotional Time Vertaling: Bouke Procee

5

EEN BEGIN MAKEN: Hoe je dichter bij het hart van God komt door te bouwen aan een diepere relatie met God! Allereerst spreekt Petrus over nederigheid, die gekarakteriseerd wordt door de bereidheid te groeien in Christus, te leren, en groei te ervaren. De twee beste manieren om dit te bereiken is door persoonlijke stille tijd en door deelname aan een kleine Bijbelstudiegroep. Petrus zegt ons dat we nederig zouden moeten zijn tegenover elkaar, zodat we de genade van God leren kennen, en niet tegenover God staan. Ten tweede zegt hij, dat we niet alleen tegenover elkaar, maar ook tegenover God nederig dienen te zijn. Dit is zo direct. Dit is zo essentieel – een gezegende christen en gemeente worden, een groeiende christen en gemeente, niet in aantal, maar in wat het belangrijkste is – discipelschap, dat is steunen op, leren van, en groeien in Christus, leidend naar een leven van aanbidding! Hoe kan ik ‘quality time’ met de Heer bereiken, zodat mijn geloof zich verdiept en meer volwassen wordt? Hier volgen tien gedachten om je op weg te helpen: A. DOEL: Kijk waar je nu staat in geestelijke zin (Handelingen 22:810; Fillipenzen 2:13) en stel vast waar je zou moeten uitkomen. Stel je vervolgens een doel en begrijp je bestemming. Het is jouw doel om compleet te worden, volmaakt in Christus (Kolossenzen 1: 28), of om het anders te zeggen, een volwassen Christen te worden, iemand die net zo is en handelt als Christus (Efeziërs 4:13). Waar sta je in geestelijke zin en waar zou je moeten uitkomen? Niet alleen waar wil je zelf heen, maar ook: waarheen roept God jou? B. PROCES: Begrijp dat het een proces is (Psalm 16:11; 73:28; Spreuken 16:9; Hebreeën 11:1-6). Het gebeurt niet ineens, je kunt het niet uit een flesje drinken of van een plank pakken, of vanuit een kerkbank ontvangen. Het proces verloopt net als alle belangrijke groeiprocessen. Het is niet alleen de bestemming maar ook de weg ernaar toe. De stappen die je zet zijn noodzakelijk voor het bereiken van je doel: dagelijks persoonlijke tijd met God door te brengen. De tocht is even belangrijk, zo niet belangrijker dan de bestemming, want tijdens onze tocht leren

6


en groeien wij! Als we zomaar ons doel zouden bereiken zonder de inspanningen om haar te bereiken, zouden we geen diepgang, kracht of volwassenheid opbouwen! Zorg ervoor dat jouw doelen overeenkomen met die van God! Laten nooit jouw aannames en trots het zicht op Gods doel belemmeren! C. PLANNING: Plan vooruit (Jesaja 26:3; Marcus 1:35). Niets gaat vanzelf. Je moet je stille tijd van tevoren plannen, om er meer uit te halen. Je kunt uit een evangelische boekwinkel verschillende stille tijd roosters halen; je kunt ook op zondag precies besluiten welke perikopen of hoofdstukken je wilt gaan bestuderen op elk van de volgende weekdagen. Hiermee voorkom je dat je de helft van je stille tijd bezig bent te bepalen wat je die dag zult bestuderen. Je kunt een Bijbelleesrooster gebruiken, een Bijbels dagboek, of een gids voor stille tijd, maar probeer er niet zomaar in te duiken. Je zult er veel meer uithalen door een vast plan te volgen. D. INHOUD: Volg een bepaalde lijn en wissel af van onderwerp (Psalm 16:8-11) bij wat je studeert. De ene maand kun je een van de Brieven behandelen. Vervolgens kun je twee maanden besteden aan een historisch gedeelte, zoals 1 Samuel. Daarna kun je dan weer naar het Nieuwe Testament terugkeren om een stuk geloofsleer, zoals in Romeinen, bij de kop te pakken. En vervolgens ga je weer naar een van de kleine profeten, zoals Joël. Probeer tijdens je stille tijd in een, hooguit twee jaar de hele Bijbel door te nemen. Blijf niet hangen bij één gedeelte, bijvoorbeeld de Brieven, en laat het Oude Testament niet links liggen, want je kunt het Nieuwe Testament niet begrijpen zonder het Oude Testament! Gebruik niet jaar na jaar hetzelfde rooster. Wissel af en probeer eens andere roosters. Doe hetzelfde met je Bijbelse dagboeken, gebruik ze afwisselend. Als je een goed dagboek hebt gevonden, blijf dat dan een heel jaar gebruiken, daarna probeer je een ander en het jaar erop kun je weer terugkeren naar het eerste dagboek. Als je steeds dezelfde lijnen volgt, loop je de kans dat het een sleur wordt, en dan volg je een gewoonte, zonder dat je Christus nog ervaart! E. GERICHTHEID: Maak elke dag tijd vrij, door je te richten op het doel van je groei naar volwassenheid (Psalm 119:130; Jesaja 42:16; Johannes 4: 23-24; 15), en maak het dan tot een prioriteit. Op die manier kun je

7

er echt ‘voor gaan’ met passie en energie. Laat Christus je veranderen door Zijn Woord. ATTITUDE is essentieel. Je moet beginnen vanuit de juiste houding! Je bent op weg een Heilige GOD te ontmoeten! Het is vaak het beste om het grootste deel van je stille tijd grondig een paar verzen te bestuderen en niet snel door meerdere stukken te gaan. Dit helpt je om gericht te blijven. Sommigen maken het liefst aantekeningen, ze schrijven vragen op en zoeken een mentor. Aanvullend kun je een dag per week afwijken van het gedetailleerd bezig zijn met een paar verzen, om een of twee hoofdstukken te lezen van een ander gedeelte, zonder daarbij aantekeningen te maken. Welke weg je ook kiest, blijf gericht en eet niet meer dan je kunt verteren! F. MATERIAAL: Zorg voor goede hulpmiddelen en koop een goede Bijbel (Efeziërs 4:1-3) in een begrijpelijke vertaling, zoals Het Boek of de Groot Nieuws Bijbel. Gebruik voor serieuze studie de NBV of NBG of de Engelstalige NIV. Overweeg een studiebijbel aan te schaffen. Een goed hulpmiddel is ook Geheel voor Hem van Oswald Chambers of een dagboek van Charles Haddon Spurgeon. Ook handig is een aantekenschrift dat je speciaal gebruikt voor alles wat te maken heeft met jouw relatie met God en andere gelovigen en waarin je kunt schrijven wat je leert en welke vragen je hebt. G. PLAATS: Zoek een rustige plek (Lucas 5:16) om te studeren, zonder dat je afgeleid wordt. Zorg dat niets je af kan leiden: doe de gordijnen dicht, sluit de deur, ruim alle papieren van je bureau, haal de hoorn van de telefoon en sluit de kat op in de badkamer – wat je maar kunt bedenken. Je zult je dan beter kunnen concentreren en meer ‘quality time’ hebben met Hem. Neem je ontmoeting met God serieus! H. TIJD: Zoek een geschikt tijdstip (Efeziërs 2:18). Kies een tijd uit voor je stille tijd, waarin je op je best bent. Meestal is ’s ochtends vroeg het meest geschikt, omdat er dan weinig afleidingen komen van buitenaf. Als je geen ochtendmens bent, doe het dan wanneer je het meest helder bent. Geef je beste tijd aan God! Reserveer een aantal minuten voor studie en een aantal minuten voor gebed. Wees flexibel in dit schema en laat de Geest je leiden. Als je je, zoals ik, maar kort kunt concentreren, verdeel je tijd dan over de dag. ’s Ochtends lees je bijvoorbeeld uit het Oude Testament, bij de lunch een gedeelte uit het Nieuwe Testament, en

8


voor het slapengaan een stukje uit een dagboek, waarna je je voorbedes doet. Vergeet niet dat deze tijd heilig is, wat betekent dat ze gereserveerd is voor God alleen. Als je alleen maar druk bent met je planning en je tijdsindeling, dan schiet Christus er nog bij in. Tijdsplanning is slechts een instrument om te groeien, ze is niet de groei zelf. I. DELEN: Deel wat je hebt geleerd (Psalm 55:14; Matteüs 18:20; Romeinen 12; 2 Korintiërs 12:18). Je leert ook door te doen en door te delen. Wat wij ontvangen hebben is gewoonlijk niet alleen voor onszelf bedoeld, het is een geschenk dat door blijft werken als wij, op onze beurt, anderen helpen! Een gewillig hart, een leergrage geest, en de bereidheid en beschikbaarheid om te delen, zijn essentieel voor een discipel van onze Heer! Van deze negen leefregels realiseren we ons, dat uit het karakter van Christus het gedrag van Christus zal komen, als we ervoor kiezen om Hem te volgen. Vervolgens zullen de waarden van onze dagelijkse wandeling die ons gedrag sturen, op hun beurt invloed uitoefenen op anderen en ons karakter bouwen. Je kunt geen gids zijn naar een plaats waar je zelf nooit geweest bent, of waar je de weg niet kent. Dit is waarom discipelschap een essentieel aspect vormt van het christen-zijn. Wij zijn geroepen, niet om over discipelschap na te denken, maar om het te beoefenen, niet om er alleen maar over te praten, maar om het te doen. Men kan niet door alleen te denken aan eten, zijn honger stillen. De ingrediënten moeten verzameld worden, de maaltijd moet klaargemaakt worden. Dan pas kun je eten! Een christen die zoekt naar verdieping en groei, en een resultaatgerichte gemeente, zullen de Schrift en de oproep van onze Heer serieus nemen. Zij zullen het vervolgens in werking zetten en toepassen in hun levens! TOEPASSINGEN: Hier volgen een aantal gedachten over het toepassen van je stille tijd en het omzetten ervan in daden: A. Je gaat pas echt ervaren hoe waardevol stille tijd is, als je jezelf ertoe brengt om toe te passen wat je geleerd hebt. Studeer met de instelling dat God je een toepassing zal aanreiken. Zorg dan dat je bereid en in

9

staat bent om het uit te voeren zonder angst. Sta toe dat je vertrouwen in God waargemaakt en geoefend wordt. B. Maak je toepassingen meetbaar. Denk aan het wie, wat, waar, wanneer, hoe en waarom, bijvoorbeeld: “Ik ga meer liefde tonen aan mijn buurman door te vragen of ik iets voor hem mee kan nemen, de volgende keer als ik naar de winkel ga.” C. Soms zie je wel vier of vijf manieren waarop het stuk wat je gelezen hebt, kan worden toegepast. Het is beter om dan één manier uit te kiezen waarop jij die dag het Woord wil toepassen. Als je drie of meer manieren gaat uitproberen, zul je hoogstwaarschijnlijk gefrustreerd raken en falen. Als je niet kunt kiezen, blijf dan bij het eerste wat bij je opkomt, of bij dat waarin jij het meest behulpzaam kunt zijn. D. Kies vooral korte termijn toepassingen, zoals dingen die je morgen of in de loop van de week kunt uitvoeren. Af en toe zal God je een toepassing aanreiken waar je een langere periode mee bezig bent. Als dit gebeurt, wees dan blij en dank God, want dit zal je opbouwen. Ga tegelijkertijd door met nieuwe, korte termijn toepassingen. Zie ze als kleine stapjes, die uiteindelijk uit zullen monden in een marathon. Laat God elke dag in jou iets nieuws doen, en wees dankbaar dat Hij in jou wil werken. Conclusie Er zijn veel manieren waarop je stille tijd kunt houden en aan Bijbelstudie kunt doen. De enige ‘beste manier’ is… het gaan doen! Veel christenen denken dat ze voor hun geestelijke groei alleen maar in een kerkbank hoeven te gaan zitten, of de radio of televisie hoeven aan te zetten en dat wat ze als christen moeten leren, hen gewoon komt aanwaaien. Maar dit is niet de manier waarop onze levens veranderen. Je zult net zo min groeien in Christus zonder je in te spannen, als dat je door in een groentezaak achter de toonbank te staan, zult veranderen in een komkommer. Om als christen volwassen te worden en te groeien, moeten we zelf gaan lezen en in het Woord van God duiken. Dit lukt alleen door gebed, hard werken, discipline, concentratie, toepassen, en nog meer gebed!

10


Neem dit ter harte: Jezus vroeg nooit iemand iets te doen, zonder hem de kracht te geven om het te doen. Laat dit je bemoedigen en motiveren (Matteüs. 28:20)! Vergeet niet dat Christus van je houdt, en het beste voor je wil. Zijn weg is de beste, en wij moeten Hem en het perspectief van de eeuwigheid in gedachten houden, en niet onze beperkte gevoelens en verlangens! “Maar iemand die niet gelovig is (de natuurlijke mens) heeft geen oog voor wat de Geest van God doet. Voor hem is dat allemaal onzin. Hij begrijpt er niets van, omdat het alleen geestelijk te doorzien is. Met de geestelijke mens is het anders. Die kan alles doorzien, maar kan zelf op zijn beurt niet door de natuurlijke mensen doorzien worden.” (1 Korintiërs 2:14-15) Enkele gedeelten ter overweging over discipelschap en mentorschap, die geen opties bieden, maar een opdracht: Spreuken 18:24; Matteüs 7:18-24; 10:1-42; 19:28-30; 28:16-20; Marcus 1:1-5; 1:35-2:12; Lucas 9:23-25, 48; Lucas 14:26-27; Johannes 8:31; 12:20-26; Johannes 14; 15; 1 Johannes 5:3; Romeinen 12; 1 Korintiërs 3:5-11; 12; Galaten 6:1-10; 2 Timoteüs 2:7; 1 Petrus 3:15.

11

De Opstandingskracht Aanbidding van Pasen tot Pinksteren Gary Moore

Oorspronkelijke titel: Resurrection Power. Easter to Pentecost Devotions, Gary Moore Nederlandse vertaling en bewerking: Joanne van Beveren, David van Beveren Tenzij anders aangegeven zijn alle citaten uit de Bijbel uit de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV)

13

De Opstandingskracht Wat komt er bij je op als je denkt aan de opstanding? Voor velen van ons is het een gebeurtenis die ongeveer 2000 jaar geleden plaatsvond. We bespreken het met Pasen, maar hoe vaak komt het voor in ons alledaags taalgebruik? Waarschijnlijk niet heel vaak. We zouden kunnen praten over een artiest, een atleet of een politicus wiens carrière is ‘opgestaan’, maar voor het grootste deel is opstanding een religieus woord dat weinig van doen heeft met ons leven van alledag. De komende zeven weken zullen wij samen optrekken om meer over de opstanding te ontdekken. We willen dit echter niet alleen doen als een intellectuele oefening. Natuurlijk willen wij leren wat Gods Woord zegt over deze levende kracht, maar als het daarbij blijft, zal het geen erg winstgevende reis voor ons zijn. De opstandingskracht die Paulus omschrijft in Filippenzen 3:10-11 verandert daadwerkelijk levens. Velen zullen het daarmee eens zijn, als je alleen al denkt aan wat God voor ons doet wanneer wij Christus ontmoeten en naar Hem toe komen voor vergeving en eeuwig leven. Dat is al levensveranderend. Maar de opstandingskracht die Paulus omschrijft in de context van het kennen van Christus, heeft de kracht om de wijze waarop wij leven te veranderen. Dit is nogal een krachtige uitspraak. Misschien ben je het hier zelfs wel mee oneens. Tijdens deze reis willen we gaan ontdekken hoe deze opstandingskracht daadwerkelijk levens kan veranderen in ieder aspect van ons leven. Ik vraag elk van jullie om open te staan en God de mogelijkheid te geven om jou te laten zien hoe deze opstandingskracht de sleutel is tot een leven van overwinning, betekenis, doel, vervulling en kracht. Misschien is dit een goed moment om samen te bidden. Heer, wij weten dat U ons hebt gezegend, liefgehad, vergeven en gekozen. Wij willen onze levens leven op een manier die U behaagt. Jezus, wij willen U en de kracht van Uw opstanding kennen. Amen.

14

De Opstandingskracht

Week een “Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan.” (Filippenzen 3:10-11) DAG EEN Waar denk je aan als je woord ‘kracht’ hoort? Natuurlijk hangt dit af van de context. Als je het hebt over sport, weet ik zeker dat je direct moet denken aan clubs of aan individuele sporters. Wanneer je denkt aan politiek, zou je kunnen denken aan een president of een minister-president. Als je denkt aan krachtige persoonlijkheden, dan kun je denken aan Moeder Teresa of aan Gandhi. En er zijn nog meer contexten waarin we het kunnen hebben over kracht. Waar denk je aan bij de woorden ‘geestelijke kracht’? Veel van ons zullen denken aan geloof, genezing, bevrijding, wonderen of profetie. We zouden het zeker niet verkeerd hebben, omdat deze dingen inderdaad geassocieerd kunnen worden met geestelijke kracht. Dus, laten we een klein testje doen. Als de dingen die ik zojuist noemde, uitdrukkingen zijn van geestelijke kracht, hoe zou jij je eigen leven beoordelen? Hoeveel geloof, genezing, bevrijding, wonderen en profetie zie jij in je eigen leven aan het werk? Voor velen van ons zou het antwoord zijn: ‘niet veel’, of ‘zeker niet genoeg’. Laten we kijken naar een ander gebied dat geassocieerd kan worden met geestelijke kracht. Denk aan de woorden Jezus vlak voor het moment dat Hij terugging naar de Vader in Handelingen 1:8: “Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.” O, dit is niet wat wij wilden horen. Als het aankomt om getuigen, dan weten wij dat wij onder de maat presteren, kracht of geen kracht.

15

Wij houden van het idee van geestelijke kracht, maar veel van ons zullen moeten toegeven dat wij hopen dat wij voort kunnen blijven ploeteren en de eindverantwoordelijkheid kunnen overlaten aan anderen, zoals predikanten of zendelingen of evangelisten. Veel van ons proberen slechts om stap voor stap te overleven en de volgende dag te halen, om dit dan vervolgens weer te herhalen. Wij hebben God lief en zijn ons bewust van Zijn aanwezigheid en genade, maar hoeveel van ons zullen daadwerkelijk hun leven kenschetsen als krachtig, in elk geval in een geestelijke context. Ik geloof dat wij een geestelijk krachtig leven kunnen leven op de plek waar wij leven. God heeft ons al het nodige gegeven door Zijn Zoon, Jezus Christus. Misschien moeten wij alleen leren kijken op de juiste plekken. Net als elk ander lid van het menselijke ras, raak ik wel eens dingen kwijt. Ik weet het, je vind het moeilijk te geloven, maar het gebeurt soms wel eens. Omdat ik ben wie ik ben (horend bij het mannelijke deel van de soort), begin ik zelf te zoeken zonder iemand om hulp te vragen. Gewoonlijk vind ik het niet. En uiteindelijk, wanneer ik mijn mannelijke trots heb doorgeslikt, vraag ik mijn vrouw of zij kan helpen om het te vinden. En in een mum van tijd zal zij het vermiste voorwerp dan vinden. Waarom? Zij weet hoe zij moet zoeken op de juiste plekken. Dus laten we tijd nemen om de heilige Geest te vragen of Hij wil helpen om te zoeken op de juiste plekken. Gebed van de dag: Lieve God, ik ben mij bewust van Uw aanwezigheid en genade. U hebt mij al het nodige gegeven door Uw Zoon, Jezus Christus. Help mij alstublieft om in de komende dagen te zoeken op alle juiste plekken om een geestelijk krachtig leven te leven, hier waar ik ben. Amen. DAG TWEE Maar wat is nou eigenlijk deze opstandingskracht? Laten wij de verzen van Filippenzen 3:10-11 eens van dichtbij bekijken. Vers 10 begint met

16


de woorden: “Ik wil Christus kennen”. Lees Filippenzen 3:8-9 en concentreer je op vers 8: “Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen”. Wow! Dat is een krachtige uitspraak. Laten we eerlijk zijn en de vraag stellen die we echt willen stellen: Meende Paulus werkelijk wat hij zei? Hoe kon het kennen van Christus zoveel voor hem betekenen dat hij kon zeggen dat vergeleken daarmee alles onbelangrijk was? Wij neigen ernaar op dit punt om te zeggen dat hij de apostel Paulus is en ik ik, zodat ik nooit dat niveau van een relatie met God kan bereiken. Ik geloof dat niet! Jij kunt het en ik ook. Hoe? Door de opstandingskracht van God, door Jezus Christus, jouw leven te laten veranderen. Laten wij goed kijken naar ons Bijbelvers. Het woord ‘kennen’ in vers 10 is een interessant woord. Wanneer we dit woord gebruiken in onze eigen culturele context, kan het ons ontgaan wat Paulus werkelijk zegt. Wanneer iemand aan je vraagt of je iemand anders kent, hoe reageer je dan meestal? Vaak zul je met “ja” antwoorden, zelfs als die persoon slechts een kennis is. Als men doorvraagt, zul je meer zoiets zeggen als: “Nou, ik ken hem niet zo goed, maar ik weet wie het is.” Het woord dat Paulus noemt in vers 10 zou nooit in die context worden gebruikt. Het werkwoord dat hij gebruikt voor ‘kennen’ draagt in het Grieks de betekenis met zich mee van de meest hechte, meest intieme relatie die mogelijk is. In feite kwam dit woord in de Griekse cultuur vaak voor als het woord voor seksuele gemeenschap. Het gebruik van dit woord in de context van “Christus kennen” betekende dat dit de meest hechte, meest intieme relatie was die Paulus deelde. Het impliceert ook dat Paulus in deze relatie op dezelfde manier werd gekend. Wat is de meest hechte, en meest intieme relatie die jij op dit moment hebt? Als je getrouwd bent, hoop ik dat dit met je man of vrouw is. Hoe is deze relatie zo hecht en intiem geworden? Denk een paar minuten na over hoe deze relatie zich heeft ontwikkeld. Wanneer je dat doet, zul je beginnen te begrijpen wat Paulus bedoelt met “Christus kennen”. Vraag jezelf dan af hoe jouw relatie met Christus zich ontwikkelt. Ga je door

17

hetzelfde proces met Christus dat je bent doorgegaan met jouw partner? Bedenk hoe jij jouw relatie met Jezus zo kan veranderen zodat je met Paulus kunt zeggen: “Ik wil Christus kennen.” Gebed van de dag: Heer, ik wil niet zeggen: “Nou, eigenlijk ken ik Hem niet zo goed”. Maar ik wil zeggen: “Ik ken Hem!” Ik kan slechts deze intieme relatie met U ontwikkelen door meer en meer zoals U te worden. Help mij, Heer, om U te kennen op elk moment van de dag. Amen. DAG DRIE Wij kunnen de opstandingskracht niet los ervaren van het kennen van Christus. Daarom is Johannes 15:4 zo’n hulp voor ons. Dit is de passage waarin Jezus aan zijn discipelen verkondigt dat Hij de wijn(rank) is en wij de takken. Hij zegt in vers 4: “Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven.” Als we dit meenemen naar ons vers in Filippenzen kunnen we zien dat Paulus’ terminologie van “deel uitmaken van de wijnrank” gelijk is aan het kennen van Christus. Vrucht dragen, in dit geval het ervaren van de opstandingskracht, is een resultaat van het in de wijnstok zijn, of het kennen van Christus. Maar wat is deze opstandingskracht? Om deze vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar onze situatie en begrijpen waarom we ons vaak machteloos voelen, zelfs al zijn wij christenen. In ons kader willen wij een christen omschrijven als iemand die “in Christus” (2 Korintiërs 5:17), en een toegewijde volgeling van Jezus Christus is. Als jij je hierin niet herkent, is dit een goed moment om even te stoppen en Jezus te vragen om in jouw leven te komen, zodat je Hem leert kennen. Dit begint met inkeer en belijdenis. 1 Johannes 1:9 zegt: “Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad.” Wat is onze geestelijke conditie? Wat weerhoudt ons ervan om te leven met geestelijke kracht? We kunnen vast veel oorzaken noemen, waarvan

18


de meeste van buiten komen. Daarmee bedoel ik dingen, zoals onze omstandigheden, levenssituatie, gebrek aan Bijbelse kennis, de kerk of kansen. Sommige van deze factoren zullen zeker bijdragen aan onze conditie, maar op zichzelf zijn zij niet de oorzaken van ons gebrek aan geestelijke kracht. Nee, er zijn twee dingen die ons afhouden van geestelijke kracht, of de opstandingskracht die Paulus bespreekt en laat zien. Wanneer het flink stormt, ervaren we op dat moment vaak een tekort aan stroom en zitten we soms een bepaalde tijd zelfs zonder stroom. Op veel plekken in de wereld komt deze stroomuitval geregeld voor, en soms duurt die dagen. Wat houdt ons dan vast in een levenslang gebrek aan geestelijke kracht? Dat zijn zonde en dood. Als we onze levens onderzoeken, kunnen we ons tekort aan geestelijke kracht naar deze twee vijanden terugvoeren. Neem een paar minuten voor overdenking en gebed. Hoe denk jij werkelijk over zonde en dood? Wees eerlijk; denk er serieus over na. Gebed van de dag: Vandaag bid ik dat ik U kan zoeken en dat ik werkelijk naar mijn leven kan kijken en kan vinden wat mij een belemmering kan zijn voor de geestelijke kracht of de kracht van Uw opstanding waar Paulus over spreekt. Ik wil in U blijven om vrucht te kunnen dragen. Amen. DAG VIER Na de bezinning en overdenking zou je het oneens kunnen zijn met het feit dat zonde en dood aan velen van ons de mogelijkheid ontnemen geestelijke kracht te ervaren. Hoe kan het kennen van Christus in de kracht van Zijn opstanding nu echt enig verschil maken? Laten we daarom kijken naar deze twee dodelijke krachten en zien hoe deze effect hebben op onze mogelijkheid om te leven in de opstandingskracht en om deze te ervaren. Wat is zonde en hoe heeft het effect op ons? De eerste fundamentele verklaring over zonde is dat de zonde scheiding heeft gebracht tussen ons en God. In de eerste drie hoofdstukken van Genesis kunnen we

19

zien hoe zonde ons van God gescheiden heeft. Waarom is dat? Het is omdat God heilig is en zonde niet in de aanwezigheid van de Heilige God kan bestaan. Denk aan Mozes die in de aanwezigheid van God bang was dat hij zou sterven. Hij wist dat de mens zondig is en dat hij, als hij blootgesteld zou worden aan de heiligheid van God, zou sterven. Jesaja had een vergelijkende ervaring toen hij zei in Jesaja 6:5: “Wee mij!”. Waarom roept hij dit uit? Ook Jesaja was bang dat hij zou sterven, omdat hij wist dat hij onrein was en hij toch de Heilige God had gezien. Vanaf de tijd van Adam worden wij allemaal geboren met een zondige natuur. Romeinen 5:12 zegt: “Door één mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo is de dood voor ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd.” In andere woorden, we worden allemaal geboren met de ziekte van zonde en dat is dodelijk. Romeinen 3:23 zegt: “Iedereen heeft gezondigd en ontbeert de nabijheid van God”; Romeinen 6:23 voegt toe: “Het loon van de zonde is de dood”. Je kunt je afvragen: “Wat heeft dit allemaal met mij te maken?” Het antwoord is: Het heeft alles met jou te maken. Wat zou je doen en hoe zou je leven als zonde geen punt zou zijn, als het iets was waarvan je wist dat het verslagen was en dat geen kracht over jou had? Wellicht dat sommigen van jullie nu zullen denken dat dit in de buurt komt van dwaalleer en dat het gevaarlijk is. Nou, het is zeker gevaarlijk, omdat een opstandingsvisie op zonde sommigen mogelijk zou kunnen bevrijden om te leven in een nieuwe, overwinnende kracht. Wat nam Jezus met Zich mee toen Hij stierf aan het kruis. Lees Kolossenzen 2:13-15. Wat nam Jezus met Zich mee naar het kruis? Hij nam alles dat recht tegenover ons stond, en dat is zonde. 1 Petrus 2:24 zegt: “Hij heeft in zijn lichaam onze zonden het kruishout op gedragen, opdat wij, dood voor de zonde, rechtvaardig zouden leven.” Er is nog een andere passage: 1 Johannes 3:4-10. Heb je het gelezen? Ik kan deze passage nooit lezen zonder WAUW te zeggen! Besteedt vooral aandacht aan het laatste gedeelte van vers 8: “De Zoon van God is dan ook verschenen om de daden van de duivel teniet te doen.” Onze redding, de vergeving en reiniging van zonde en eeuwig leven was niet de hoofdreden waarom Jezus naar de aarde kwam. Het is een nevenproduct van de vernietiging van de kwade werken. Welnu, als Jezus,

20


volgens deze passages, volbracht wat Hij kwam doen, welke kracht heeft de zonde dan nog over ons? De opstanding van Jezus voltooide dit vernietigende werk dat de vijand probeerde te doen. De opstanding bevestigde de waarde van Jezus’ dood. Daarom bevestigde het alles dat Zijn dood heeft bewerkt, inclusief kracht en overwinning over zonde voor hen die “in Christus” zijn. Halleluja en Ja! Leven in de kracht van de opstanding betekent leven in vrijheid van zonde. Gebed van de dag: Dank U Jezus dat U al mijn zonden wegnam toen U aan het kruis werd genageld en stierf voor mij! Dank U omdat ik vrij kan leven in U. Help mij alstublieft om de betekenis van de kracht van Uw opstanding niet te vergeten. Amen. DAG VIJF Ik kan me goed voorstellen dat je nog steeds nadenkt over de hele discussie over zonde. Je zou kunnen denken dat het nieuws te mooi is om waar te zijn. Nou, opstandingskracht is zo mooi. Wij zullen hier volgende week nog wat meer over praten, wanneer wij gaan kijken naar hoe we deze opstandingskracht kunnen verkrijgen. Laten wij ons vandaag richten op het tweede aspect dat ons afhoudt van opstandingskracht: de dood. Niemand praat graat over de dood. Bewust of onbewust zijn wij er eigenlijk van overtuigd geraakt dat wij maar één kans krijgen in het leven, dus doen we er beter aan om alles te grijpen wat we grijpen kunnen. Met dit in gedachten, wat doen we wanneer we worden geconfronteerd met het onderwerp dood? We negeren het. Of, in veel gevallen proberen wij vals te spelen door het te ontkennen. Hoe we dit doen? O, op veel manieren, die niet eens allemaal slecht zijn, maar die leiden tot de overtuiging dat we alles gedaan moeten hebben voor wij doodgaan. Waarom gaan we dood? Nou, vanwege de zonde. In Genesis 2:17 zegt God tegen Adam en Eva dat zij “niet [mogen eten] van de boom van de

21

kennis van goed en kwaad; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven.” Tot aan dit moment in hun relatie met God waren Adam en Eva niet in aanraking gekomen met het vooruitzicht van de dood. Het gevolg is dat zij waren bedoeld om eeuwig te leven; dat zij waren gemaakt naar hetzelfde beeld van God (zie Genesis 1:27). De realiteit is dat Adam en Eva wel stierven. Niet direct, maar vanaf die dag zagen zij de dood in de ogen. De oorzaak: zonde, hun eigen ongehoorzaamheid tegenover God. Zoals wij al zagen, zegt Romeinen 5:12 dat zonde en dood de wereld binnenkwamen vanwege Adam en dat wij allemaal met de ziekte zijn besmet en de gevolgen van deze ziekte ervaren; dood (Romeinen 6:23). Denk aan Jezus aan het kruis, als je wilt. Het is geen plezierig beeld. Hoe meer wij kijken, hoe meer het verontrust. Wij zouden daar moeten zijn. Wij zouden daar moeten hangen. Het is toch onterecht dat iemand die onschuldig is onrechtvaardig wordt veroordeeld? Is er iets in ons leven dat meer rechtvaardigheidsgevoel geeft dan wanneer een onschuldig persoon onterecht wordt veroordeeld. En toch, is het elke keer dat wij naar het kruis kijken. Jezus die daar hangt, niet ik, niet jij. Wij worstelen nog steeds met 2 Korintiërs 5:21: “God heeft hem die de zonde niet kende voor ons één gemaakt met de zonde, zodat wij door hem rechtvaardig voor God konden worden.” Waarom deed God dit? Wij hebben het antwoord al gezien: om de kwade werken te vernietigen; om de veroordeling tot de dood te verwijderen van degenen die in Christus zijn; om de doodstraf van ons af te nemen en ons een eeuwig vooruitzicht te geven. Wacht even, zeg je. Je hebt een fout gemaakt. Hij stierf om ons eeuwig leven te geven, niet een eeuwig vooruitzicht, wat dat ook zijn mag. Nee, ik heb geen fout gemaakt. En God ook niet. Hij herstelde ons, door Christus, tot de oorspronkelijke mogelijkheid van eeuwig leven met Hem. Dat is waarom degenen van ons die in Christus zijn “meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld worden veranderd.” (2 Korintiërs 2:18). Als je wist dat je voor eeuwig zou leven, dat de dood geen punt meer zou zijn, hoe zou dit jouw manier van leven veranderen? Ah, zeg je, maar wij gaan eens dood. Leert de Bijbel niet dat “Eens moeten mensen sterven

22


en daarna volgt het oordeel.” (Hebreeën 9:27)? Ja, dat staat er, maar voor hen die de opstandingskracht ervaren, hebben deze woorden een andere betekenis. Velen van ons wedden op dit leven. Ik moet alles doen, alles zien, alles voelen, alles bereiken en alles bezitten, omdat mijn tijd opraakt. Hemel? Is dat niets iets waar ik eeuwig de tijd voorbij laat gaan, terwijl ik op een wolk zit en harp speel? Open je Bijbel en lees Filippenzen 3:18-21. Leven in de kracht van de opstanding betekent dat wij een ander gezichtspunt hebben. Het is het gezichtspunt van het Koninkrijk van God. DE DOOD IS NIET HET UITEINDELIJKE ANTWOORD. Als dat echt waar is, dan verandert dat echt alles. Daar gaat het om in deze gezamenlijke reis. Hoe verandert leven in de opstandingskracht mijn manier van leven? Gebed van de dag: Ik prijs God vandaag, omdat de dood niet het laatste antwoord voor mij is. Laat mij alstublieft de manier van leven zien die het verschil maakt en te leven in de kracht in de kracht van de opstanding. Verander mij naar Uw Beeld. Amen. DAG ZES Vandaag zou ik graag willen dat je nadenkt over wat je in de afgelopen vijf dagen hebt gelezen. Schrijf op hoe jouw leven zou veranderen als zonde en dood geen obstakels meer zouden zijn. Doe dit, zelfs als je het hier niet mee eens bent. Kijk hoe ver je komt. Hoe zou jouw perspectief op het leven veranderen als je daadwerkelijk zou leven vanuit de kracht van de opstanding? Gebed van de dag: Ik sta vandaag stil bij U, Heer, bij wat U mij de afgelopen dagen heeft laten zien. Toon mij alstublieft hoe mijn leven kan veranderen als ik daadwerkelijk leef in de kracht van de opstanding. Amen.

23

DAG ZEVEN Neem vandaag de tijd en open je Bijbel bij Psalm 103. Kijk naar deze Psalm vanuit het perspectief van de opstandingskracht. Lees het, zing het, laat het tot jou spreken. Heb een fantastische dag. Tot morgen, wanneer wij de vraag “Hoe verkrijg ik de opstandingskracht?” behandelen. Gebed van de dag: Uw wonderlijke liefde voor mij is geweldig, al deze zegeningen die uit Uw hand komen, alle beloftes die in deze Psalm staan kunnen voor mij zijn als ik geloof en kijk door de ogen van Uw kracht. Amen.

24


Week twee “Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven.” (Johannes 15:4) DAG EEN Ik herinner mij een verhaal van een jongeman die van Amerika naar Engeland ging reizen. Als jongetje was hij met zijn ouders vanuit Engeland naar Amerika gekomen en hij had al lang het plan om zijn vaderland te bezoeken. Dit verhaal speelde zich af voordat vliegen gebruikelijk was, zodat hij een plaats op een cruiseschip reserveerde van New York naar Engeland. Jarenlang spaarde hij zijn kleingeld op, totdat hij zich eindelijk een ticket kon veroorloven. Toen het schip uitvoer, zat hij erop en kon hij nauwelijks geloven dat zijn droom uitkwam. Toen het etenstijd werd, trok de jongeman zich terug in zijn hut, en nam wat kaas en crackers die hij had meegenomen, want hij had een klein budget en hij wilde daar niets onnodig van uitgeven. De kaas en de crackers smaakten goed en hij was zo opgewonden dat het hem niet uitmaakte om tijdens deze 12-daagse reis kaas en crackers te eten. Terwijl de dagen verstreken, kreeg de jongeman er een vriend bij en de twee zaten vaak op het dek te praten. Op een dag kletsten zij totdat het tijd was voor het avondeten en de vriend aan de jongeman vroeg of hij hem zou zien in de eetzaal. De jongeman dacht verlangend aan de eetzaal; zijn crackers waren inmiddels zacht geworden en zijn kaas was muf. Hij zei tegen zijn vriend: ‘O, ik zou er alles voor over hebben om in de eetzaal te eten, maar ik heb geen extra geld, dus kan ik maar beter naar mijn hut gaan om mijn crackers en kaas te eten.’ Zijn vriend keek hem vol verbazing aan. “Heb jij geen ticket om passagier te zijn op dit schip?” vroeg hij.

25

“Natuurlijk heb ik die,” antwoordde de jongeman. “Hoe zou ik anders kunnen zijn?” Zijn vriend legde vriendelijk uit: “Realiseer jij je niet, dat jouw ticket jou toegang geeft om elke maaltijd in de eetzaal te eten? Dat zit bij de prijs inbegrepen.” Dit verhaal doet me denken aan veel christenen die ik ken of waar ik over hoor. Wij proberen onze reis met Jezus te overleven op kaas en crackers terwijl Hij ons zo veel meer heeft gegeven. De geestelijke kracht die wij missen, de opstandingskracht waar Paulus over spreekt is voor ons allemaal beschikbaar. De vraag is hoe wij het verkrijgen? Velen van ons hebben gereageerd op een roeping, een boodschap of een uitleg over het Evangelie. We hebben op een bepaalde manier geleerd, dat als wij Jezus om vergeving vragen, Hij ons inderdaad onze zonden zou vergeven en in ons hart zou wonen. Wanneer wij dat gebed zouden bidden, dan zouden wij ‘opnieuw geboren’, ‘gered’ of ‘een christen’ worden. Dit alles is waar. Hoe verbazend en geweldig het ook mag lijken, dat is de uitnodiging die Jezus aan ons doet. De Bijbelse basis die meestal wordt geciteerd is Johannes 3:16. De waarheid kon niet groter zijn dan wat daar wordt uitgelegd. Hoe het ook zij, het is belangrijk om te begrijpen dat het woord ‘geloven’ in het Nieuwe Testament altijd actie uitdrukt. In andere woorden, wanneer je in de Bijbel het woord ‘geloven’ leest, is dit vanuit het gezichtspunt dat je doet wat je gelooft en dat je gelooft wat je doet (Jacobus 2:14-19). Denk na over jouw eigen ervaring van redding. Kan jouw reis met Christus worden gekenmerkt door de verzen in Jacobus 2? Gebed van de dag: Dank U Heer dat U mij uitnodigt aan Uw tafel van redding en kracht. Ik wil mijn spirituele reis volbrengen en deze geestelijke kracht wil ik niet missen. Amen.

26


DAG TWEE Wanneer wij anderen naar de kerk uitnodigen, of proberen het evangelie met hen te delen, pogen wij het vaak voor hen zo makkelijk mogelijk te maken om te geloven. Denk aan vorige week, toen wij keken naar Romeinen 6:23: “Het loon van de zonde is de dood, (…)”. Welnu, het tweede deel van dit vers zegt: “(…) maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.” Verlossing is een geschenk dat slechts door genade wordt verkregen (Efeziërs 2:8-9). Laten wij terugkijken naar Johannes 3:16 van gisteren. Als de oproep is om te ‘geloven’ in Jezus Christus, zodat ik eeuwig leven kan ontvangen, waar heb ik dan opstandingskracht voor nodig? Zeker, ik zal deze kracht nodig hebben wanneer ik sterf, maar niet daarvoor. Als de enige woorden op het ticket voor mijn cruiseschip zijn om niet verloren te gaan en een eeuwig leven te hebben, hoe weet ik dan wat ik mis? Net als de jongeman die muffe crackers en kaas at op het schip, moet ik lezen wat er nog meer wordt gedekt door het ticket. Hoe riep Jezus mensen om ‘christenen’ te worden, of om ‘gered’ of ‘wedergeboren’ te worden? Eigenlijk deed Hij dat niet. O, Hij vertelde wel aan Nikodemus dat hij ‘wedergeboren’ moest worden (dat betekent letterlijk geboren worden van boven, of geboren worden uit de Geest). Maar let op wat Jezus ook zei in dat vers (Johannes 3:3). Hij zei dat geen mens het Koninkrijk van God kan zien, tenzij hij geboren is uit de Geest. Lees Matteüs 4:18-22 maar eens. Wat zei Jezus tegen Andreas, Petrus, Jacobus en Johannes? “Kom, volg Mij.” In Lucas 5: 27-31 riep Jezus Levi (Matteüs) op dezelfde manier: “Volg Mij!” Je zou nu zeggen dat zij Zijn discipelen waren; Jezus verwees op een andere manier naar hen dan naar gewone mensen zoals jij en ik. Maar als je echt inzicht wilt krijgen in hoe Jezus mensen riep tot dit leven uit opstandingskracht, lees Matteüs 19:16-26. Vergelijk dat nou eens met hoe wij het evangelie presenteren aan anderen. Toen de jongeman zei dat hij de geboden die Jezus opnoemde in acht had genomen, zouden wij hem niet alleen hebben gedoopt, maar wij zouden hem direct nomineren voor de kerkenraad! Wat was Jezus’ laatste verzoek? “Kom hier, volg Mij.”

27

Het feit is dat wij Jezus niet op eigen kracht kunnen volgen. Dat is waarom, toen men Hem vroeg in Matteüs 19:25: “‘Wie kan er dan nog gered worden?’ Hij antwoordde: ‘Bij mensen is dat (gered worden en leven in de opstandingskracht) onmogelijk, maar bij God is alles mogelijk.’” (toevoeging van mij). Denk nog eens terug aan jouw eigen reactie op het evangelie. Gaf jij er gehoor aan om een christen te worden, om naar de hemel te gaan, om de vergeving van jouw zonden, of omdat je Jezus wilde volgen? Gebed van de dag: Lieve Heer, ik wil U niet op eigen kracht volgen; ik zou een dwaas zijn als ik dat deed. Maar ik weet dat ik U kan volgen wanneer ik geloof, en zoals U heeft gezegd: “Bij mensen is dat onmogelijk, maar bij God is alles mogelijk.” Amen. DAG DRIE Een van mijn favoriete passages in de hele Bijbel is Matteüs 16:13-28. Neem nu even de tijd om het te lezen. Dit moment dat Jezus doorbrengt met Zijn discipelen vindt plaats te midden van enkele bijzondere dagen. Jezus had een storm gestild, demonen uitgedreven, een meisje doen opstaan uit de dood, vele mensen genezen en Hij had de vijfduizend eten gegeven. De discipelen moeten hebben geduizeld van de kracht van God. Terwijl zij probeerden om al deze dingen te verwerken, wierp Jezus de belangrijkste vraag op die elk mens ooit moet beantwoorden … “Wie ben ik volgens jullie?” Waarom is dit de belangrijkste vraag voor ons? Slechts om deze ene reden: heel ons leven, heel de aarde, heel de hemel en heel de eeuwigheid hangt af van het antwoord op deze vraag. Het antwoord dat Petrus gaf was juist: “U bent de messias, de Zoon van de levende God”. Jezus wist dat iedereen dit kon zeggen, dus legde Hij uit wat deze belijdenis werkelijk betekende: het is het geheim dat je laat leven in de opstandingskracht. Feitelijk zei Jezus dat Hij door deze ‘opstandings-’mensen Zijn kerk zal bouwen en wat voor een kerk dit zal

28


zijn (verzen 18 en 19). Hij geeft hen dan een vooruitblik op Zijn lijden en Petrus wijst Hem terecht. Waarom wees Petrus Jezus terecht? Dat deed hij omdat hij nog steeds zijn eigen agenda volgde en de agenda van de opstanding nog niet begreep. In vers 24 komen wij bij het hart van het leven in de opstandingskracht. De eerste kwalificatie is “hij moet zichzelf verloochenen”. Toegegeven, dit is niet zo aansprekend als ‘niet verloren gaan’ en ‘eeuwig leven’ verkrijgen. Eigenlijk zijn deze twee dingen ondergeschikt in Jezus’ oproep om onszelf te verloochenen. Wat is het dat wij moeten verloochenen? Onze identiteit? Onze persoonlijkheid? Onze verlangens? Onze dromen? Door de eeuwen heen is er veel verwarring geweest over zelfverloochening. Echt, het is geen zelfverloochening in de manier hoe velen er gewoonlijk over denken. Voor velen betekent het concept van zelfverloochening iets opgeven, zoals misschien voor de lijdenstijd of voor andere doeleinden. Die momenten kunnen betekenisvol zijn, maar het is niet waartoe Jezus ons in deze passage oproept. Totdat wij Jezus ontmoeten, leven wij ons leven voor onszelf. Zelfs al oefenen anderen een zekere mate van controle op ons uit, dan zijn wij toch nog steeds uit op onze eigen agenda. Het is een agenda die aansluit bij deze wereld, of die dit probeert. Het is een agenda die is volgepropt in de weinige jaren die wij doorbrengen op deze planeet en waar wij zoveel mogelijk uit willen halen. Vaak is het zo, wanneer God dit beeld binnenkomt, dat wij hopen dat Zijn aanwezigheid ons zal helpen om onze agenda te volbrengen. Dat wil zeggen, dat God ons zal helpen om gelukkiger, gezonder, succesvoller en rijker te worden, of wat wij dan ook willen bereiken met onze agenda. Het kennen van Christus kan in sommige of al deze gebieden, maar Jezus’ oproep gaat veel verder dan dit. De oproep om onszelf te verloochenen is de oproep om onze eigen agenda opzij te zetten Herinner je wat Paulus zei over het feit dat wij burgers zijn van het koninkrijk van de hemelen? Dat burgerschap is de agenda waartoe Jezus ons oproept. Het gaat niet om ons; het gaat om Jezus en om wat Hij doet.

29

Hier is nog een Bijbelgedeelte dat wij kunnen lezen: Filippenzen 2:1-11. In vers 7 staat, dat Jezus afstand deed (“ontledigd heeft” nbg), wat letterlijk betekent dat Jezus “Zichzelf leegmaakte”. Waarvan maakte hij zichzelf leeg? Van Zijn goddelijkheid? Van Zijn Zoonschap? Nee. Jezus deed afstand van Zijn voorrechten; de voorrechten die Hij had aan de rechterhand van de Vader, de rechten van heerlijkheid. Hij nam afstand van Zijn eigen agenda, zodat Hij van reddende betekenis kon worden. De verzen 10 en 11 van deze passage konden plaatsvinden zonder dat de eerste negen verzen hoefden plaats te vinden. Jezus zou in Zijn rechten staan dat elke knie zich zou buigen en elke tong belijden. Hij zou niet naar de aarde hoeven komen als mens, een dienstknecht te worden of te sterven aan het kruis. Als Hij een beroep had gedaan op Zijn rechten, dan zou er geen verlossing zijn voor jou of voor mij. Onszelf verloochenen houdt dus in dat wij afstand nemen van ons recht om over onze eigen agenda te beschikken, zodat wij met Jezus mee kunnen doen in Zijn missie van verlossing. Wij zouden makkelijk kunnen zeggen “Welnu, ik wil ‘niet-verloren-gaan en het eeuwig leven’ hebben, maar deze missie wil ik echt niet.” Volgens zijn antwoord aan de rijke jongeman is dat voor Jezus geen optie. Misschien zeg je: “Maar dat kan ik niet.” Nou, ik ook niet. Maar omdat Jezus stierf aan het kruis en weer opstond, kunnen wij dit doen door het ‘kennen van Christus’. Dit heet de opstandingskracht. Gebed van de dag: Help mij vandaag, lieve Heer, om te kunnen zien hoe ik mijzelf moet verloochenen; zodat ik niet de focus verlies op de dingen die ik terzijde moet zetten om U te volgen. Ik wil dat Uw dromen mijn dromen worden, Uw verlangen mijn verlangen. Ik wil niet weglopen van deze belofte aan U, omdat ik U wil blijven zoeken en U meer wil kennen. Amen. DAG VIER Gisteren zagen wij het eerste deel van Jezus’ oproep tot een leven uit de opstandingskracht. Vandaag kijken we naar het tweede deel dat we vinden in Matteüs 16:24. Nadat Jezus ons heeft opgeroepen om onszelf te verloochenen, zegt Hij dat wij ons kruis moeten opnemen. Hoe

30


moeten wij dit doen? Ik dacht dat Jezus sterf aan het kruis voor eens en altijd, zodat wij dit nooit hoeven te doen. Hoe kan ik dan ook nog mijn kruis opnemen? Laten wij teruggaan naar onze sleutelverzen van deze reis, Filippenzen 3:10-11: “Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood.” Wat betekent dit in hemelsnaam? Eigenlijk betekent het in deze wereld helemaal niets, omdat het nergens op slaat. Een roeping om te lijden zal niet veel mensen aanspreken om Jezus te volgen. Is dat werkelijk waarom Jezus ons opriep om ons kruis op te nemen. De reden waarom Jezus ons vraagt om onze eigen agenda op te geven is, dat wij bereid zijn om ons kruis op te nemen. Afgaande op onze eigen agenda zouden wij dat nooit doen. Bedenk dat Gods agenda er een is van verzoening en verlossing. In Kolossenzen 1:20 lezen wij “en door hem (Jezus Christus) en voor hem alles met zich willen verzoenen, alles op aarde en alles in de hemel, door vrede te brengen met zijn bloed aan het kruis” (toevoeging van mij). Herinner jij je Davids uitroep in Psalm 51? Lees vers 10. David wist dat de enige oplossing voor God was om een nieuw hart te maken, een hart dat Gods hartslag zou volgen. David had Gods werk gedaan, maar volgens zijn eigen agenda. Nu wilde David dat zijn eigen hart sloeg in het ritme van God. Hoe zou zo’n hart eruit zien en voelen? David wist dat het een vaste geest bevatte (vers 12 nbg), blijdschap (vers 10), een hart voor wat verloren is (vers 15) een hart voor aanbidding (vers 17) en een nederig hart (vers 19). Dit is het hart van het kruis van Christus: dat Hij ons vraagt om ons kruis op te nemen. Wij hoeven dit niet te doen als wij dit niet willen, maar als wij dit niet doen, kunnen wij Christus nooit kennen en Zijn kracht van de opstanding. Bedenk dat de zonde een van de factoren is die dodelijk zijn voor de opstandingskracht. Van deze ziekte van zonde, die ons allemaal besmet wanneer wij worden geboren (Romeinen 5:12), moeten wij gereinigd worden, zodat ons hart kan kloppen voor God en wij ons kruis kunnen opnemen. De kracht van de opstanding wordt mogelijk wanneer wij Galaten 5:24 lezen: “Wie Christus Jezus toebehoort, heeft zijn eigen

31

natuur met alle hartstocht en begeerte aan het kruis geslagen.” Vanwege hun opstanding, die mogelijk is gemaakt doordat Jezus opstond uit de dood, gaf Hij kracht en reiniging van onze zondige natuur. Hij reinigde ons hart van de agenda van zonde, waarbij het allemaal om mij draait. Welnu, met dit nieuwe hart dat David beschrijft in Psalm 51 kunnen wij “leven door de Geest” en “door de Geest het spoor houden” (Galaten 5:25 nbg). Het sleutelwoord in vers 24 is “toebehoren”. Ik kan niet toebehoren aan Christus, tenzij ik mijn eigen agenda opzij zet en de Zijne volg. Dan ben ik geheiligd, of ben ik apart gezet voor heilig gebruik, zoals Jezus voor ons bad in Johannes 17:17 dat wij zouden worden. Laat dit eens bezinken: door de kracht van de opstanding kan ik een hart hebben dat klopt in de cadans van het hart van God. Laat dit even tot je doordringen en meet je eigen hartslag. Fysiek zou jouw hartslag omtrent de 72 slagen per minuut moeten zijn. Geestelijk zou jouw hart moeten kloppen van blijdschap, voor de verlorenen, vol aanbidding en met nederigheid. Hoe is dat bij jou? Gebed van de dag: Ik verlang naar het hart van het kruis van Christus, omdat Hij mij vraagt om mijn kruis op te nemen. Ik wil dat mijn hart gevuld wordt met Zijn Geest, en vol is van Zijn blijdschap; ik wil een hart hebben voor de verdwaalden, voor hen een passie hebben. Maar bovenal verlang ik naar een nederig hart. God, ik wil Uw hart. Amen. DAG VIJF Wat betekent het om de verbondenheid van het delen in Zijn lijden te kennen? Laten we teruggaan naar Matteüs 16:24 voor het derde deel van Jezus’ oproep tot een leven in de kracht van de opstanding. Hij roept ons op dezelfde manier als Hij Andreas, Petrus, Jacobus, Johannes en Matteüs riep: “Volg Mij”. Bedenk hoe vaak Petus Jezus wilde volgen, en steeds van Jezus hoorde dat hij er nog niet klaar voor was en dat hem dit nog niet zou lukken. Hij was nog niet helemaal gericht op Gods agenda. Bedenk dat Gods agenda er een is van verzoening en verlossing. Als wij ervoor kiezen die weg te bewandelen, kan het niet anders of wij zullen het lijden ontmoeten.

32


Ik was nog maar achttien maanden predikant, toen ik deze les begon te leren. Ik vond het prachtig om te preken en mensen te leiden en dat soort werk te doen, maar ik moest nog leren dat deze dingen slechts een voorbereiding zijn voor het binnengaan in de gemeenschap waarin wij delen in het lijden van Christus. Op een zondagmiddag kreeg ik een telefoontje van een gemeentelid. Deze vrouw gaf al lange tijd les op een zondagsschool in die stad. Zij vertelde mij over een jonge vrouw die zij enige jaren geleden had lesgegeven en die nu voor de tweede keer was getrouwd. De man met wie zij trouwde, was ook eerder getrouwd geweest en samen voedden zij zeven kinderen op. Die dag hadden de jonge vrouw en haar man ruzie gekregen. Na een tijdje ging hij de velden in die hoorden bij de boerderij waar zij woonden. Zij haalde een geweer uit het huis en ging naar hem op zoek. Toen zij hem niet kon vinden, nam zij het geweer en pleegde zelfmoord. De zondagsschoollerares wilde weten of ik de familie zou gaan bezoeken. Ik moet erkennen dat ik dit niet wilde. Mijn studie en mijn theologische opleiding hadden mij niet voorbereid op een situatie als deze en ik had geen idee wat ik kon doen of zeggen. Toen ik arriveerde, waren de ouders van de man daar samen met de zeven kinderen. Na een paar ongemakkelijke momenten realiseerde ik mij dat geen van hen Christus volgde en waarschijnlijk het niet eens bijzonder vonden dat ik dat wel was. Toen voelde ik een zachte duw van de Heilige Geest en ik vroeg aan de echtgenoot of hij naar buiten wilde. Wij brachten wat tijd buiten door, enkel wij tweeën. Ik realiseerde dat ik geen woorden of zelfs Bijbelverzen had die hij kon horen. Het enige dat ik kon doen was bij hem zitten en proberen om te delen in zijn pijn en lijden. Dat was veel moeilijker dan hem wat woorden van ‘wijsheid’ geven, die hij waarschijnlijk niet zou kunnen en willen horen. Op dat moment was het enige pad van verzoening tussen die man en God. Jezus volgen op dit pad betekent dat wij anderen zien zoals Hij hen ziet. Dat is wat Paulus bedoelde toen hij in 2 Korintiërs 5:16 schreef: “Daarom beoordelen we vanaf nu niemand meer volgens de maatstaven van deze wereld.” Hij zag mensen vanuit een nieuw hart dat klopte

33

overeenkomstig een agenda van verzoening en verlossing. Ik moet je waarschuwen dat dit hart gemakkelijk breekt. De dingen die Gods hart breken, zullen nu dezelfde dingen zijn die jouw hart zullen breken. Dat is waar het deel van verbondenheid mee gaat spelen. Onze verbondenheid met Christus wordt verrijkt in die momenten. In geen enkele situatie die ik ken, leren wij Hem zo goed kennen. Wij hoeven niet op zoek te gaan naar deze situaties. Als wij Christus volgen, als wij ons kruis hebben opgenomen, als wij van onze eigen agenda zijn afgestapt, zullen wij de dingen ervaren die Zijn hart breken. In onze vorige pastorale bediening gingen wij met een gezin van onze gemeente door een periode van lijden. Door een zeldzaam virus zag hun 15-jarige dochter tien dagen lang de dood in de ogen. Onze relatie met dit gezin was goed, al konden wij elkaar soms niet in de ogen kijken wat betreft sommige zaken die in de kerk speelden. Toe wij echter uur na uur samen in het ziekenhuis doorbrachten, waren wij verbonden in het lijden van Christus. Het goede nieuws was dat de dochter op wonderbaarlijke wijze herstelde en vandaag de dag een gezonde jonge vrouw is. Nog beter nieuws is het dat onze levens veranderden, doordat wij daar samen doorheen gingen. Wij zagen hen een paar maanden geleden, bijna tien jaar later en er is een diepe verbondenheid tussen ons die rijk en zachtmoedig is. Wanneer wij Christus volgen, groeit onze verbondenheid met Hem. De opstandingskracht die zonde en dood overwint, reinigt mij en geeft mij kracht om Gods dienaar te zijn en om “Christus te kennen en de kracht van Zijn opstanding en de verbondenheid van het delen in zijn lijden.” Gebed van de dag: Lieve Jezus, ik vraag U, maak dat ik meer en meer zoals U wil zijn, dat ik de wereld om mij zie door Uw ogen. Ik wil dat mijn hart klopt volgens een agenda van verzoening en verlossing. Ik wil dat de dezelfde dingen die Uw hart breken, mijn hart breken. Als ik U volg, laat mijn relatie met U groeien. Amen.

34


DAG ZES Pak je pen en papier weer op en denk na over jouw reis met Christus. Lees Matteüs 16:13-28. Hoe beantwoord jij Jezus’ vraag als Hij zegt: “En wie ben ik volgens jullie?” Hoe heb jij gereageerd op de oproep tot zelfverloochening, Zijn kruis op te nemen en Hem te volgen? Gebed van de dag: Ik prijs U dat U mij laat zien wie U bent – de Zoon van de levende God! Daarom wil ik mijzelf verloochenen en iedere dag mijn kruis opnemen en U volgen. Dank U wel. Amen. DAG ZEVEN Lees en overdenk Psalm 37 vandaag. God roept ons op om ons in Hem te verheugen. Ik geloof dat dit deel uitmaakt van het geheim van de opstandingskracht, van het kennen van Christus. Blije vreugde! Tot morgen, wanneer wij zullen kijken naar de kracht van de opstanding en jouw roeping. Gebed van de dag: Lieve Heer, ik wil mij verheugen in U, op U wachten en Uw wegen blijven bewandelen. Ik wil dat U mijn kracht bent in zware tijden, omdat ik weet dat U mij zult bevrijden. Amen.

35

Week drie “Door zijn genade bent u nu immers gered, dankzij uw geloof. Maar dat dankt u niet aan uzelf; het is een geschenk van God en geen gevolg van uw daden, dus niemand kan zich erop laten voorstaan. Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid.” (Efeziërs 2:8-10) DAG EEN Voel jij je geroepen tot iets? Misschien zeg je op dit moment: Ik voel me geroepen om een zendeling te zijn op Hawaï of een ander prachtig Caribisch eiland. Er is veel verwarring over het begrip roeping. Mensen hebben het hele concept van een roeping van God soms gebruikt en zelfs misbruikt. En, zoals wij weten, doen mensen veel vreemde en zelfs verschrikkelijke dingen in de naam van God. Wat betekent het dan om door God geroepen te zijn? En wat heeft dit te maken met leven in de opstandingskracht? Nou, beide hebben alles met elkaar te maken en onze roeping van God wordt werkelijkheid wanneer wij daadwerkelijk ons leven leven in de opstandingskracht. Van alles dat wij weten van God, mogen wij erop vertrouwen dat wanneer God ons roept, Hij ons de genade en kracht zal geven om die roeping te vervullen. Laten wij opnieuw naar onze sleutelverzen kijken, Filippenzen 3:10-11. Kijk naar het laatste deel van vers 10: “en aan hem gelijk worden in zijn dood.” Hoe worden wij aan Christus gelijkvormig in Zijn dood? Moeten wij sterven aan een kruis, zoals Hij? Nou, sommigen deden dit, maar ik denk niet dat God ons daartoe oproept. In Kolossenzen 2:12 lezen wij: “Toen u gedoopt werd bent u immers met hem begraven, en met hem bent u ook tot leven gewekt, omdat u gelooft in de kracht van God die hem uit de dood heeft opgewekt.” Denk even terug, wij hebben ontdekt

36


dat wanneer wij onszelf verloochenen en sterven aan zonde, of worden gereinigd van de zondige natuur, wij ons van de agenda van de zonde bewegen naar Gods agenda. De kracht van de opstanding maakt ons vrij om Gods agenda te omarmen in ons leven. En wij hebben gezien dat, terwijl wij op aarde zijn, het onze agenda is om ons met God te verbinden in Zijn verlossende, verzoenende missie. Volgens Filippenzen 2 gaf Jezus Zijn rechten aan de rechterhand van de Vader op om verlossend te worden. Hij vraagt aan ons om dezelfde houding en mentaliteit als Jezus te hebben (vers 5). Dus, gelijk worden aan Jezus in Zijn dood is met Hem deelnemen in Zijn missie en sterven aan onze eigen agenda. Het is kijken naar het leven door het eeuwige perspectief van de kracht van de opstanding. Dit bereidt ons dan voor op onze roeping waarvan jij gelooft dat God die jou heeft gegeven. Wat was jouw antwoord? Gebed van de dag: Ik bid vandaag dat U mij het vertrouwen geeft dat als U mij voor iets roept, dat U mij de genade en kracht zult geven om Uw roeping in mijn leven te volbrengen. Amen. DAG TWEE Hoe weten wij dat God een roeping voor ieder van ons heeft? Wij zien de kerk als het ‘lichaam van Christus’ en dat klopt ook. Het woord voor kerk in het Nieuwe Testament betekent echter letterlijk ‘eruit geroepenen’. Wij vragen onszelf af: “Geroepen waar uit?” Het antwoord zou zijn om geroepen te zijn uit de agenda van de zonde tot een nieuwe roeping – de missie van verzoening. Wij worden niet alleen geroepen van iets, maar ook naar iets. Lees Hebreeën 5:11–6:3. Waarom blijven wij zo vaak melk drinken in plaats van over te stappen op vast voedsel? Waarom blijven we rondjes draaien om de eerste beginselen heen tot we erover gediscussieerd hebben, erover geruzied hebben, en erover verdeeld zijn geraakt? Waarom lijkt het alsof wij nooit volwassen worden?

37

Er zijn vele redenen, maar de belangrijkste in mijn ogen is dat wij niet zijn begonnen om te leven in de kracht van de opstanding. Het heeft te maken met waar wij vorige week over spraken met betrekking tot Johannes 3:16. Wij maken ons meer zorgen over ‘niet verloren gaan’ en ‘eeuwig leven’ dan waar God nu mee bezig is. Onze focus ligt hoofdzakelijk op waarvan wij gered worden – van de straf voor onze zonden – dan op waartoe wij gered voor zijn – leven in de kracht van de opstanding. Daarom is de focus van ons christelijk leven meestal: “Ben jij gered?” De focus van Jezus zou zijn: “Volg jij mij, verloochen jij jezelf, en neem je je kruis op?” Dat klinkt bijna alsof wij in de buurt komen van een evangelie van werken, niet van genade. Allerminst! Wij zijn gered door genade en wij wandelen in de Geest door genade. Het enige ‘werk’ wat wij echt doen is “ja” zeggen tegen Jezus wanneer Hij ons roept om Hem te volgen. Zelfs dat “ja” is te danken aan de genade van God die in ons werkt. Wanneer wij werkelijk in de ban geraakt zijn door genade, verlangen wij ernaar om Christus te volgen. Ik heb vaak mensen horen zeggen, wanneer zij werden geconfronteerd met sommige van hun zwakheden: “Ik sta in de genade.” Ik denk niet dat dit echte genade is. Eigenlijk zegt zij: “Heer, ik hoor wat U zegt, maar ik volg nog steeds mijn eigen agenda. Geef mij genoeg genade, zodat ik mijn eigen ding kan blijven doen,” en dat is helemaal geen genade. Een leven dat geleefd wordt in de kracht van de opstanding is een reactie op Gods genade in mijn leven en wereld. Neem vandaag eens wat tijd om na te denken en te mediteren over Gods genade. Gebed van de dag: Lieve Heer, ik wil gericht blijven op mijn eeuwig leven met U door mezelf te verloochenen en mijn kruis op te nemen. Ik ben gered door Uw genade en wandel in Uw Geest door genade. Amen.

38


DAG DRIE Een van mijn favoriete liederen gaat over genade. Het gaat zoiets als: “Uw genade blijft mij verbazen. Uw Liefde is een geheimenis. Iedere dag val ik op mijn knieën, omdat Uw Liefde mij blijft verbazen.” Wij spreken nog steeds over onze roeping. Wij worden geroepen door genade. God roept ons niet op om iets te doen, omdat Hij denkt dat wij er goed in zouden zijn of, omdat wij het verdienen. Nee, Hij roept ons door Zijn genade en rust ons dan uit om die roeping te vervullen. In die zin, heeft onze roeping weinig te maken met ons en alles met God. In feite gaat leven in de kracht van de opstanding altijd over God, niet over ons. Dat is de reden waarom het zo belangrijk is om de reiniging van de zondige natuur te kennen en te ervaren. Totdat wij deze reiniging ervaren gaat het eigenlijk nog steeds om ons, hoe goed wij ook proberen om God te volgen. Zodra wij bevatten dat door de opstanding en dood van Jezus, de kwade werken zijn vernietigd, kunnen wij toestaan dat het bloed van Jezus ons reinigt van alle kwaad (1 Johannes 1:9). Lees Galaten 5:16-26. Zie hoe helder Paulus de agenda van de zonde plaatst tegenover de agenda van de Geest. Er is hier geen en/en. Het is duidelijk of/of. Zie je, wanneer ik mezelf verloochen (mijn eigen agenda) en het kruis van Christus opneem (dus ja zeg tegen Zijn agenda), dan kan ik Christus volgen (leven door de Geest, verzen 16, 25). Door de kracht van de opstanding kan de Heilige Geest ons leven vullen. Het oorspronkelijke woord voor dopen was om ondergedompeld te worden in een verfbad en totaal te worden veranderd. Wij zijn nu in staat om helemaal te groeien in Christus en te veranderen van de ene agenda (de zondige natuur) naar de andere (Gods missie). Zoals wij vorige week bespraken, nemen wij soms de kracht waarover Jezus spreekt in Handelingen 1 in verband met de Heilige Geest en proberen we dit in onze eigen agenda in te passen. We degraderen de kracht van de Heilige Geest tot dingen als tekenen en wonderen. Nu kunnen die inderdaad deel uitmaken van een leven dat wordt geleid in de kracht van de opstanding. Het zijn echter bijproducten van leven in

39

de Geest. De kracht die Jezus omschrijft is kracht om “de weg te gaan die past bij de roeping die u hebt ontvangen” (Efeziërs 4:1). Paulus karakteriseerde dit leven in de opstanding in andere woorden in 2 Korintiërs 5:14 toen hij zei: “Wat ons drijft is de liefde van Christus”. Als jouw leven nog steeds om jou en jouw agenda draait, zal liefde niet de drijvende kracht zijn. De verzen 14 en 15 getuigen van iemand die volledig getransformeerd is door de genade van God. Omdat Christus stierf voor ons, sterven wij aan onze eigen manier van leven. Het alternatief voor die manier is dat je gaat leven voor de ander, en dat is dus een leven gemotiveerd en gedreven door liefde. Nu zijn we er klaar voor om verder te kijken naar Gods roeping voor ons. Lees Efeziërs 2:10 in voorbereiding voor morgen. Gebed van de dag: Mijn hart verlangt ernaar dat U mij toerust om Uw roeping in mijn leven te vervullen; om een leven te leven waardig aan de roeping die ik heb ontvangen. Ik wil een gemotiveerd leven hebben dat wordt gedreven door Uw liefde. Amen. DAG VIER Efeziërs 2:10 is een volgend vers om te onthouden: “Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn: in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God heeft voorbereid.” Wat een uitspraak. Een andere manier om ‘maaksel’ te vertalen, zou kunnen met het woord ‘meesterwerk’. De meesten van ons zullen zichzelf niet zien als een meesterwerk, maar God wel. Waarom? Omdat Hij ons heeft gemaakt. Sommigen van jullie denken misschien dat je het beter had gedaan als God eerst om jouw mening had gevraagd, dat God je beter geschikt had kunnen maken voor het leven dat je volgens jouw eigen agenda leeft. Volgens dit vers, echter, had Hij iets anders in gedachten.

40


Kijk naar de laatste zin in dat vers: “die God heeft voorbereid.” Voorbereid waartoe, vraag je misschien? Nou, letterlijk betekent het dat voordat God de aarde maakte, Hij van jouw bestaan afwist en wanneer jij zou leven. Je bent geen ‘foutje’. Je hebt God niet verrast. God wist dat jij op dit moment op Zijn aarde zou rondlopen en Hij heeft zowel jou en de aarde voorbereid voor jouw leven vandaag de dag. Jij bent “geschapen om de weg te gaan van de goede daden.” Met andere woorden, God heeft jou zo bijzonder gemaakt voor werken, dienstbaarheid en bedieningen. Wanneer wij het woord ‘bediening’ zien, denken wij meteen aan het zijn van een predikant, evangelist of zendeling. Op een bepaalde manier zijn wij allemaal een of meer van deze van deze roepingen, maar Gods visie is veel groter dan dit. Probeer eens naar het grotere geheel te kijken. God wil alles, in de hemel en op aarde, met Zich verzoenen door wat Christus heeft gedaan aan het kruis (Kolossenzen 1:20). Waar pas jij in dit plaatje? Sommigen van ons denken dat bediening alleen binnen de kerk plaatsvindt. Er zijn vele bedieningen ‘binnen’ de kerk, dat is zeker. Maar, de kerk of de kerkelijke leiders zijn er ook om de mensen uit te rusten om het werk van de bediening te doen waartoe God hen heeft opgeroepen. Het is waar dat het een deel van jouw roeping is, om deel te zijn van het plaatselijke lichaam van Christus. Volgens Paulus in Efeziërs 4 zijn wij immers naar binnen toe gedoopt in het lichaam van Christus. Onze roeping is echter veel groter; wij zijn geroepen om deel uit te maken van het wereldomvattende lichaam van Christus. Ga naar 2 Korintiërs 5:11-21. Er staan veel fantastische woorden in dit gedeelte, maar focus je op de verzen 18 tot 20. Paulus zegt dat “die een met Christus” is, geroepen is om de boodschap en bediening van verzoening. Wij zijn aangewezen om gezanten te zijn, alsof God door ons heen zichtbaar wordt. Dat zijn heftige woorden. Een gezant of ambassadeur is een hoge roeping. In veel landen wordt iedere ambassadeur persoonlijk aangewezen door de president of premier. Wij zijn door God aangewezen voor deze missie om gezanten van Christus te zijn. Dat is onze roeping.

41

Wacht eens, zul je zeggen. Dat betekent dat wij allemaal dezelfde roeping hebben. En inderdaad, in het grotere geheel klopt dat. God heeft, in Zijn oneindige wijsheid, ons verschillende mogelijkheden gegeven om deze roeping te volbrengen. Overdenk vandaag eens wat voor soort gezant jij voor Christus bent. Gebed van de dag: Ik zou nooit van mezelf denken dat ik een meesterwerk ben, maar ik ben dankbaar dat U verder kijkt en mij wel als zodanig ziet. Al voor de grondlegging van de aarde wist U precies hoe ik zou zijn en toch hield U van mij. Ik verlang ernaar om een toegewijde gezant voor U te zijn. Amen. DAG VIJF Gisteren zagen we dat wij geroepen zijn tot gezanten van Christus die de boodschap en bediening van verzoening heeft gegeven. Laten we teruggaan naar Efeziërs 2:10. God heeft ons gemaakt in Christus om de weg te gaan van de goede daden, waartoe Hij ons heeft geschapen, geroepen en uitgerust. Deze goede daden zijn in de context van het grotere geheel, namelijk, onze roeping als gezanten in de bediening van verzoening. In het opstandingsleven volgen wij met God Zijn agenda in Zijn missie van verlossing en verzoening. Er zijn sommige dingen die we moeten beseffen als wij deze roeping uitwerken: passie, gelegenheid en goddelijke afspraken. Dit zijn allemaal manieren die God gebruikt voor ieder van ons om te vervullen waartoe Hij ons heeft geroepen volgens Efeziërs 2:10 en binnen de context van 2 Korintiërs 5:18-20. Waarover ben jij in jouw leven gepassioneerd? Wat brengt jou in beweging? Waar ben je enthousiast over of wat daagt jou uit? Wanneer jouw antwoord ‘niets’ is, moet je misschien langs de dokter om te zien of je nog leeft. Het is waarschijnlijk dat je aan veel dingen moet denken waar je gepassioneerd over bent afhankelijk van de situatie en de omstandigheden. Wat zijn die dingen? Neem papier en maak een lijstje. Probeer deze dingen in het perspectief te plaatsen van jouw roeping in Christus.

42


Het kan in het begin misschien moeilijk zijn, omdat sommige van jouw passies helemaal niet geestelijk lijken. Denk terug aan David in Psalm 51. Wij zagen daar hoe een hart vol passie voor God eruit ziet. In het leven van de opstanding klopt het hart voor God en met God. Wij hebben echter een groot aantal passies uit onze oude agenda die gezuiverd en gereinigd moeten worden. Daarna kan God ze gebruiken als ondersteuning om onze roeping uit te werken. Laat me een voorbeeld geven. Ik groeide op met een liefde voor sport. Ik hield ervan om te sporten, sport te kijken, erover te praten, erover te lezen en te dromen. Dat is niet ongebruikelijk voor veel jongens in Amerika. Toen ik ouder werd, nam deze passie zelfs toe. Wat ik mij niet realiseerde was dat mijn passie voor sport in mijn hart wedijverde met God. Dit ging door, zelfs toen ik pastor werd. Op een zondagmiddag keek ik naar een sport gebeuren en ik zat er helemaal in. Intensief volgde ik elke beweging in het gebeuren. Uiteindelijk verloor de ploeg waarmee ik mij identificeerde. Het verschil in de uitslag was klein en omstreden. Gedurende de kerkdienst waarin ik die zondagavond voorging, dacht ik na over deze wedstrijd en ik werd er nog steeds door geraakt. Toen ik nadacht over die dag, realiseerde ik dat mijn houding God niet welgevallig was. Daarmee begon mijn zoektocht naar waar mijn werkelijke passies daadwerkelijk liggen. Ik houd er nog steeds van om te sporten en naar sport te kijken. Nu zijn ze echter in overeenstemming met het leven van de opstanding. Zij maken deel uit van het grote geheel. En raad eens? God is in staat om onze interesses te gebruiken om Zijn missie en bediening van de verzoening uit te werken. Wanneer jouw hart werkelijk klopt overeenkomstig het hart van God kan Hij andere interesses en minder belangrijke passies nemen en deze gebruiken als deel van de “goede daden” die Hij voor ons heeft voorbereid.

43

Een van onze doelen in celgroepen (of kringen) in de gemeente is om de passies en interesses toe te staan in de ontwikkeling van sommige kringen. Mensen kunnen zich verbinden rondom hun interesses en passies en zo een deel van de bediening van verzoening vervullen. Wat is de grootste passie in jouw leven? Jezus wil daarbij zijn. Lees Matteüs 5:8 en 6:19-24. Vraag God oprecht waar jouw schat is. Gebed van de dag: In de teksten van de afgelopen twee weken heb ik meer geleerd over U en over wat U van mij vraagt wanneer U mij roept. Ik wil meer en meer geraakt worden over wat ik nodig heb om Uw missie en bediening van verzoening te bereiken. Amen. DAG ZES Gisteren hebben we gekeken naar passie als een van de wegen waarop wij de roeping die God ons heeft gegeven, kunnen vervullen. Wij zijn allemaal geroepen tot de boodschap en bediening van verzoening als gezanten van Christus. Net zoals wij niet allemaal dezelfde passies en interesses hebben, zo hebben wij ook niet dezelfde mogelijkheden. En dan bedoel ik de mogelijkheden die wij hebben vanwege het gezin waarin we opgroeien, de plek waar wij we werken, de buurt waarin we leven, de school die we volgen of andere terreinen in ons leven die deel zijn van wie we zijn. Gedurende ons leven hebben we op elk van deze gebieden mogelijkheden om Gods gezanten te zijn en onderdeel te zijn van Zijn missie in de bediening van verzoening. Je zou kunnen zeggen dat je op deze gebieden weinig mogelijkheden hebt. Misschien kun je niet over het geloof praten met je familie; misschien werk je voor de overheid en kun je God niet noemen. In het Bijbelgedeelte dat we de Grote Opdracht noemen (Matteüs 28:19-20), vraagt Jezus ons om alle volken tot leerlingen te maken. Soms lezen wij deze passage met de nadruk op ‘gaan’: uitgaan naar de hele wereld. Het is waar dat wij dat moeten doen, maar het zou vertaald kunnen worden met ‘terwijl je onderweg bent’. Jezus zei, met andere woorden, dat je,

44


terwijl je bezig bent met de gewone activiteiten in je leven, draag dan tegelijk Mijn missie uit. Jij bent Zijn gezant in jouw familie, in jouw baan, in jouw buurt en op jouw opleiding. Dat is waar Hij jou heeft geplaatst en dat is waartoe Hij jou heeft voorbereid om goede werken te doen ten gunste van de wereld. Overal om ons heen zijn er mogelijkheden, maar vaak kijken we niet. Wanneer je bijvoorbeeld op zoek bent naar een nieuwe scooter en een specifiek model in gedachten hebt, wat zie je dan plotseling overal rijden? Inderdaad, het model scooter dat jij wilt kopen. Ze waren er de hele tijd al, maar jouw gedachten en interesses waren hier niet op afgestemd. Zo is het ook met mogelijkheden om op jouw plek Gods gezant te zijn. Waar denk je aan wanneer je leeft volgens je eigen agenda? Aan jezelf. Alle mogelijkheden die je ziet gaan eigenlijk allemaal over jou. Wanneer we leven in de kracht van de opstanding is de agenda van de zonde (egotisme) verdwenen en leven we niet langer voor onszelf, maar voor Hem (Christus) die stierf voor degenen die Zijn nieuwe leven (mogelijkheden) hebben ontvangen (2 Korintiërs 5:15). We kijken niet langer vanuit een wereldlijke (zondige agenda, egotisme) oogpunt, maar vanuit het ambassadeursoogpunt van de opstandingskracht en van de bediening van de verzoening. Ik wil nog even verwijzen naar het beeld van de scooter. Als je een Vespa heb, maar je zoekt nu naar een Honda, zoek je naar mogelijkheden om Honda’s te zien. Jij zult ze zien, omdat je ze overal om je heen ziet. Mogelijkheden om de roeping van God te vervullen zijn overal om je heen. We moeten er alleen naar kijken door de ogen van een gezant van Christus. Wanneer we leven in de kracht van de opstanding, gaat het niet om ons. Wij hoeven niet te begrijpen hoe het allemaal zit. Soms toont God ons dat wel, maar wij kunnen Hem vertrouwen dat er niets verspild wordt. Tenslotte, als Hij jou voor de grondlegging van de wereld heeft geschapen als Zijn handwerk en meesterwerk en jij bent in Christus geschapen om goede daden te doen, dan heeft Hij voor jou al een paar afspraken in zijn agenda staan.

45

Gebed van de dag: Lieve Heer, laat mij de wereld waarin ik leef alstublieft zien door Uw ogen. Ik wil de mogelijkheden van iedere dag benutten om U te zien en Uw gezant zijn waar ik ook ben. Zet mij op een gepassioneerde manier in om een verschil te maken voor U. Amen. DAG ZEVEN Lees Psalm 16. Als je denkt aan jouw grenzen kun je misschien jouw roeping opschrijven zoals jij die ziet. Maak en lijst van een paar van jouw passies en bekijk hoe deze gebruikt kunnen worden in de context van Gods roeping. Maak ook een lijst van de mogelijkheden op die jij tot nu toe niet had gezien als mogelijkheden. Denk over elke afspraak die door God is gearrangeerd en die je misschien hebt gemist of andere dingen waarvan je achteraf kunt zeggen dat zij van God afkomstig waren. Morgen zullen we kijken naar hoe de kracht van de opstanding effect heeft op onze relaties. Gebed van de dag: Vandaag ontvang ik Uw woord als een zegen als ik tegen U kan zeggen: “U wijst mij de weg naar het leven: overvloedige vreugde in uw nabijheid, voor altijd een lieflijke plek aan uw zijde.” Hoe zou ik niet willen zoeken naar de mogelijkheden om U beter te kunnen dienen? Amen.

46


Week vier “Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.” (2 Korintiërs 5:17) DAG EEN In deze afgelopen drie weken hebben wij gesproken over de kracht van de opstanding. De twee grootste vijanden van onze ziel, zonde en dood, zijn krachteloos geworden door Jezus’ daad aan het kruis. Kolossenzen 2:15 zegt: “Hij heeft zich ontdaan van de machten en krachten, hij heeft hen openlijk te schande gemaakt en in Christus over hen getriomfeerd.” Halleluja, amen en ‘yes’. De kracht van de zonde en de zondige natuur kunnen gebroken worden en onze levens reinigen en de kracht van de Heilige Geest kan ons richten op de agenda van God, namelijk Zijn missie van verlossing en verzoening. Relaties zijn de plek waar het er echt op aan komt, waar de realiteit van de werking van de opstandingskracht getoetst wordt in ons leven. De meeste van onze narigheden, problemen, doornen en moeilijkheden kunnen op een of andere manier worden teruggevoerd op relaties. Het is moeilijk om met mensen op te trekken, toch? Dus, hoe kunnen wij de kracht van de opstanding in onze relaties brengen? Ons beste voorbeeld is natuurlijk Jezus. Maar soms hebben we het daar moeilijk mee, omdat Jezus tegelijk God is en ja, dat geeft Hem een voorsprong. Dat is waar, Jezus was ook God in het vlees: Immanuel. Hij was volledig God en volledig mens. Ik weet niet wat dit exact betekent, maar ik weet wel dat Hij ouders en broers en neven en vrienden en collega’s en zelfs vijanden had. Dus, Hij moest wel wat weten. Misschien kunnen we naar Hem kijken voor hoe we met onze relaties moeten omgaan. Wij houden ons hier nu al een tijdje mee bezig. Maar zijn wij nu ook op het punt gekomen waarop we eerlijk tegen onszelf en tegen God kunnen

47

zijn? Laten we dat maar eens proberen. Neem weer het papier ter hand waar je tot nu toe op hebt gewerkt en doe het volgende. Maak een lijst van relaties die je bent aangegaan. Welke? Nou, begin, als je bent getrouwd, met je partner. (Als je gescheiden bent en niet hertrouwd, begin dan met je ex.) Als je niet bent getrouwd, begin dan met een verloofde, vriend, vriendin. Ga dan door naar jouw ouders of kinderen of andere directe familieleden. Voeg ook jouw collega’s van je werk toe of je studiegenoten. Voeg dan een buurman en een of twee vrienden toe. Als je vijanden hebt, zet deze ook op de lijst. Keer nu terug naar Matteüs 7:12 en lees dit vers. Schaal jouw relaties op een schaal van 1 tot 10, waarbij 10 het hoogste is in het licht van dit vers. Hoe goed breng jij het er van af? We komen hier morgen op terug. Gebed van de dag: Niemand zei dat het gemakkelijk zou zijn om relaties aan te gaan met al deze mensen, maar U deed het. U had zelfs vijanden en U zegende hen. Help mij vandaag, alstublieft, om wegen te vinden om anderen te zegenen en de kracht van de opstanding binnen de sfeer van mijn relaties te brengen. Amen. DAG TWEE De meesten van ons kennen deze gouden regel: ‘Behandel anderen zoals je zou willen dat ze jullie behandelen.’ Hoe hoog heb jij hierop gescoord gisteren? Laat maar, zul je zeggen. Maar bij God kom je daarmee niet weg, Hij zal het wel vragen, denk ik. Niet omdat Hij met je wil pronken, maar omdat Hij jou wil helpen. Hij wil ons laten inzien dat de opstandingskracht is bedoeld om ons te helpen wanneer we het het meeste nodig hebben: in onze relaties. Heb je jezelf wel eens afgevraagd waarom relaties zo moeilijk zijn? Je scoorde zeker ook zo hoog in jouw relaties? Een huwelijksrelatie die begint met twee personen die enorm op elkaar verliefd zijn, eindigt in een

48


voortdurend slagveld van vernedering, sarcasme en beschuldigingen. Wat gebeurt er? Waarom is het zo moeilijk? Laten we nog een keer kijken naar onze twee moordenaars van de opstandingskracht: zonde en dood. Lees Galaten 5:16-26 en kijk in het bijzonder naar de verzen 19-21. Dat is de agenda van de zonde. Je moet toegeven dat in de agenda van de zondige natuur staat ikzelf centraal. Het gaat allemaal over mij. Ga maar na: haat, meningsverschil, jaloezie, boosheid, ambitie, onenigheid, partijdigheid en afgunst. Ik bedoel, dat is toch wel ontzettend ik-gericht. Kijk nu eens naar vers 17: “Wat wij uit onszelf najagen is in strijd met de Geest (…)”. We hebben vastgesteld dat elke persoon in de wereld wordt geboren met de ziekte van de zonde, de zondige natuur (Romeinen 5:12). Zelfs als we echt iemand mogen, of zelfs liefhebben, raad eens wie er uiteindelijk wint? Ik. Laten we eens kijken hoe dit uitwerkt in iemands leven. Denk nog eens aan David in Psalm 51. Hij was een geweldige man. God heeft hem geroepen tot koning van Israel. Hij geeft gehoor aan die roeping en doet dat erg goed. Hij is een moedige strijder (zie zijn gevecht met Goliath). Hij is zelfs een goede geestelijke leider en leidt zijn volk in aanbidding. Maar hij krijgt langzamerhand problemen met zijn relaties. Zijn relatie met Saul loopt in het honderd, wat zeker niet volledig aan hem lag. Dan veracht hij zijn relaties met zijn eigen vrouwen en pleegt hij, gedreven door jaloezie en lust, overspel met Batseba. David’s relatie met haar is gebaseerd op seks en macht. Vervolgens loopt zijn relatie met haar man, Uria, uit op bedrog en uiteindelijk moord. Wat gebeurde er? David kwam er uiteindelijk achter dat zijn zondige natuur hem naar de verkeerde agenda leidde. Hij dacht dat hij Gods agenda volgde, maar toen het stof was opgetrokken, of in zijn geval, toen hij eenmaal op gang was, bleek dat het alleen maar om zichzelf ging. Dat is waarom hij in Psalm 51: 7: “Ik was al schuldig toen ik werd geboren, al zondig toen mijn moeder mij ontving, (…)”. Zolang als zonde onze agenda domineert, hebben onze relaties eigenlijk geen kans. Bedenk dat de zondige natuur verlangt wat tegengesteld is aan de Geest. God zij geprezen dat de opstandingskracht ons kan reinigen van deze zondige natuur en dat wij met David kunnen bidden: “Schep, o God, een

49

zuiver hart in mij, (…)”. Wanneer we beginnen te leven in de werkelijkheid dat opstandingskracht de kwade werken heeft vernietigd (1 Johannes 3:8), mogen we weten dat er hoop is voor onze relaties. Misschien worden de gouden regel uiteindelijk toch nog echt van goud. Lees voor je vandaag afsluit Psalm 51 door en vraag aan God of jij mag ontdekken wat Hij wilt dat je ziet. Gebed van de dag: “Schep, o God, een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest, maak mij standvastig.” Dit was Davids gebed aan U en het is ook mijn gebed gedurende gezamenlijke reis deze weken om U te kennen. Uw opstandingskracht kan mij reinigen. Amen. DAG DRIE God heeft onze harten gereinigd van de zonde natuur. De kracht van de zonde die ons domineerde is vernietigd door wat Jezus heeft gedaan aan het kruis en door de opstanding. In Matteüs 5:8 staat: “Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen God zien.” Als het aan ons zou liggen, zouden we dit waarschijnlijk anders formuleren, toch? We zouden liever zoiets zeggen als: “Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen grote dingen voor God doen.” Of misschien: “Gelukkig wie zuiver van hart zijn, want zij zullen hun naaste werkelijk liefhebben.” Maar, “God zien”? Waar gaat dat over? Inmiddels zouden we dit wel kunnen begrijpen. God zien betekent dat wij het langzamerhand gaan snappen. Wij zien wie God is, wij zien waar het Hem om gaat (alle dingen in hemel en op aarde met Hem verzoenen door wat Christus heeft gedaan) en we zien onze roeping in de bediening van de verzoening. Deze dingen kunnen wij niet zien als wij niet eerst God zien. God zien met een zuiver hart is God zien door de ogen van Christus en niet door die van ons. God zien met een zuiver hart is, is slechts één ding verlangen: Hem! Het gaat niet om ons; het gaat om Hem. Wanneer we eerlijk zijn, zullen sommigen van ons moeten toegeven, dat we misschien het liefst direct het schip willen verlaten. Er moet tenslotte iets voor mij te winnen zijn. Als het alleen om God gaat, dan wil ik het

50


niet. Maar hier ontdekken we wat werkelijk verbazingwekkend is aan Gods genade, zijn liefde en zijn karakter: door God te zien met een zuiver hart, is alles waar ik werkelijk naar verlang vervuld. Ik zal niet zeggen, dat ik dit volledig begrijp, maar ik heb dit wel ervaren. Waar verlang jij het meeste naar in jouw leven? Wees eerlijk. Het gaat alleen om jou en God. Is het geluk, succes, genot, plezier, kracht, materiële zaken, roem of betekenis? Welnu, hoeveel dingen daarvan heb jij bereikt? Als jij dingen hiervan hebt bereikt, al was het maar kort, wat voor gevoel gaf dat jou? Ik wed dat het vooral een grotere honger gaf naar meer. Dat is echt het meest verleidelijke van de agenda van de zondige natuur; je kunt het nooit werkelijk bereiken. Net wanneer je denkt dat je het hebt verkregen, blijkt dat het niet genoeg is. Kijk naar wat al deze dingen doen met relaties. Zolang die relaties jou helpen om te krijgen wat je denkt te willen volgens de agenda van de zonde, dan zijn ze goed, in elk geval voor jou. Maar als je dat niet bereikt, wat weerhoudt je dan daarvan? Het ligt vast aan de ander. Zolang jij krijgt wat je wilt en anderen doen wat jij denkt dat zij zouden moeten doen, kun je het met iedereen vinden. Wanneer de anderen echter ook hun eigen zelfgerichte agenda’s volgen ontstaan er conflicten. Hoe dan ook, nu is jouw hart gezuiverd door het bloed van Jezus. Je hoeft niet meer zo te leven. Een deel van het probleem is dat we gewoontes en manieren hebben ontwikkeld om met mensen om te gaan. Deze gewoontes en manieren zijn echter gebaseerd op onze ‘oude ik’ (2 Korintiërs 5:17) met de zelfgerichte agenda van de zonde die alles stuurt. Nu is het nodig om te kijken naar hoe Jezus wil dat wij kijken naar relaties. Denk eens even na over hoe jij omgaat met de mensen om je heen. Vraag de Heilige Geest om je te helpen eerlijk te zijn en ernaar te kijken met de ogen van een zuiver hart. Gebed van de dag: Ik geloof dat mijn hart is gezuiverd door het bloed van Jezus. Heilige Geest help mij om eerlijk met de ogen van een zuiver hart te kijken, om God te zien door de ogen van Christus, niet door mijn eigen ogen. Ik wil slechts naar een ding verlangen en dat ben U. Het gaat niet om mij; het gaat alleen om U. Amen.

51

DAG VIER Open je Bijbel bij de Bergrede; je vindt die in Matteüs 5-7. Jezus begon Zijn bediening met dezelfde woorden als die waarmee Johannes de Doper zijn bediening begon: “Kom tot inkeer, want het koninkrijk van de hemel is nabij!” (Matteüs 4:17). Deze uitspraak was toen net zo opmerkelijk, als hij nu zou zijn. De rest van Jezus’ woorden en leven waren een uitleg en een toonbeeld van dit koninkrijk. Sommige mensen door de eeuwen heen claimden dat de Bergrede niet echt bedoeld was voor deze wereld, maar veeleer een uitleg gaf van een dag die nog moet komen. Het is ook wel begrijpelijk waarom dit op deze manier wordt gezien. Want als we door de ogen van de agenda van de zonde en egoïsme naar deze passage kijken, slaan Jezus’ woorden nergens op. Maar als we echter kijken door het perspectief van de opstandingskracht dan kunnen we Jezus ons in onze relaties laten leiden. Kijk eens naar Matteüs 5:43-48. Wat denk je als je deze passage leest? Het klinkt een beetje wereldvreemd, vind je niet? Jouw vijanden liefhebben? Wie kan dat? Bidden voor hen die jou vervolgen en onterecht kwaad over je spreken? Wie zou ooit deze geboden kunnen volgen? Ook hier geldt: wanneer we kijken door de ogen van de zondige natuur en diens agenda, slaat het nergens op. Die agenda gaat over Mij, Ik wil eerst, en over zelfbehoud. En overeenkomstig dat licht moet ik afrekenen met mijn vijanden, wat dat ook maar betekent. Maar Jezus roept juist op om hen lief te hebben. Het woord dat Hij gebruikt voor liefde draagt een actieve positieve lading met zich mee. Met andere woorden, het is niet goed om mijn vijand slechts te tolereren, maar om de gouden regel toe te passen. Maar, hoe in de wereld doe je dat? Welnu, dat doe je niet in de wereld, maar dat doe je vanuit de opstandingskracht. Hoe gaan wij deze opstandingskracht nu uitwerken? Filippenzen 2:3 zegt: “acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf.” Geldt dat ook voor onze vijanden? Ik zie geen beperkingen, dus het zal ook gelden voor onze vijanden. In Filippenzen 2:6 hebben wij rechten opgegeven, net zoals Jezus deed, zodat we van reddende betekenis kunnen zijn. Welke rechten hebben wij in dit geval opgegeven? We hebben het recht opgegeven om te veroordelen zelfs al behandelen anderen ons verkeerd. Dat zal ons ruimte geven om onze vijand lief te hebben op

52


een actieve manier en om reddend aanwezig te zijn als gezanten van de bediening van verzoening. Een andere passage waarin we dit uitgewerkt zien is 2 Korintiërs 5:15-16. Wanneer we vanuit de opstandingskracht kijken, dan kunnen we zien dat dit onder anderen de vijanden zijn waar Christus voor stierf; daarom kunnen hem ook zo bezien, meer dan een vijand volgens de agenda van de zonde. Is dit gemakkelijk? Nee! Is het mogelijk? Ja, omdat dit de wijze is waarop Jezus ons behandelde. Romeinen 5:8 zegt: “Maar God bewees ons zijn liefde doordat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars (vijanden) waren.” (mijn toevoeging). Als Christus naar ons had gekeken volgens een wereldse agenda, was Hij nooit voor ons gestorven. Met de opstandingskracht van Jezus in ons, kunnen wij naar hem kijken en op dezelfde manier liefhebben. Als we dat kunnen doen met onze vijand, stel je eens voor hoe dit uitwerkt met onze echtgenoot, familie, vrienden en collega’s. Lees Matteüs 5-7 aandachtig door. Laat God je namen en gezichten te binnen brengen en je tonen hoe je de opstandingskracht kunt toepassen. Gebed van de dag: Ik wil Uw voorbeeld van nederigheid volgen, zonder uitzonderingen te maken. Ik wil reddend zijn als gezant van de bediening van verzoening. U hebt mij laten zien dat Christus voor mij is gestorven, toen ik nog een zondaar was. Laat mij zien door Uw ogen zodat ik de opstandingskracht kan toepassen. Amen. DAG VIJF Hoe was je reis langs de Bergrede? Helemaal nog niet zo gemakkelijk om doorheen te komen, vind je niet? Iemand zei dat oude gewoonten moeilijk verdwijnen. Dat is zeker waar als het gaat om relaties. Ons leven krijgt vorm door onze relaties en we hebben mechanismen aangeleerd die bij die vorm passen. Jammer genoeg hebben de meesten van ons destructieve mechanismen geleerd, maar bedenk eens wat God heeft gedaan. Door de opstandingskracht heeft Hij de kwade werken vernietigd. We

53

kunnen ons leven nu leven in het licht van die kracht en niet onder de overheersing van de zondige natuur. Bedenk dat we niet hoeven te leven overeenkomstig deze zondige natuur. We zijn verlost en we kunnen in de opstandingskracht wandelen onder leiding van de Geest. Laten we beginnen met het Onze Vader in Matteüs 6:9-15. Concentreer je op de verzen 12 en 14-15. Als er iets is dat de opstandingskracht nietig verklaart dan is het hier in deze uitspraken van Jezus. Jezus neemt vergeving zeer ernstig en dat zouden wij ook moeten doen. Voor onze vergeving is een hoge prijs betaald en Jezus wil niet dat we er licht over denken. Allereerst, bedenk eens hoe jij bent vergeven. 1 Johannes 1:7-9 zegt dat onze zonden worden vergeven. Hoe? Een paar dagen geleden lazen we Psalm 103. Wat staat daar ook al weer? Vers 3 zegt dat de Heer “u alle schuld [vergeeft]”. In vers 10 staat dat de Heer “ons niet [straft] naar onze zonden, Hij vergeldt ons niet naar onze schuld (zonde)” (mijn toevoeging). Vers 12 voegt toe: “Zo ver als het oosten is van het westen, zo ver heeft hij onze zonden van ons verwijderd.” Ik weet niet hoe het met jou staat, maar het klinkt alsof voor God vergeving een zeer ernstige zaak is. Het kostte veel, door het bloed van Jezus, maar het bedekt meer zelfs dan alles. Heb je het door? Eigenlijk, in Matteüs 6, zegt Jezus zegt dat je geen vergeving ontvangt, tenzij je vergeving schenkt. Lees vers 15 nog een keer. Het klinkt bijna opnieuw als het evangelie van werken, vind je niet? Maar dat is het niet; wij ontvingen onze vergeving toen Jezus uitriep vanaf het kruis: “Vader vergeef hun, want zij weten niet wat zij doen”; het was een onherroepelijk aanbod dat geldig werd gemaakt door Zijn opstanding. Wat betekent vers 15 dan? Het betekent dat als ik niet bereid ben om anderen te vergeven voor wat zij mij hebben aangedaan, ik handel nog steeds vanuit de zondige natuur, de zelfgerichte agenda. Zo verhinder ik de stroom van Jezus’ vergevende genade om mij te bereiken en mij te reinigen. Jezus legt dit verder uit in Matteüs 7:1-2. Hij zegt ons in deze passages dat het niet aan ons is om te veroordelen. Dat klinkt goed, maar het werkt alleen niet heel goed, nietwaar? Wij zitten vol met veroordeling en we hebben geleerd om dit goed te

54


vermommen. Althans, dat denken we. We kunnen veroordelen zonder woorden, slechts een klein knikje met het hoofd, een onderlinge blik van verstandhouding, een onoprechte glimlach, een bijna onhoorbare “tss” of een klakkend geluid met de tong. Er zijn zoveel manieren waarop we kunnen oordelen. Jezus zegt tegen ons in vers 2: “Met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden.” Dit is net zoiets als met de vergeving in hoofdstuk 6. De genade is gegeven: het is aan ons om het te ontvangen. Er zijn vast christenen die meer vastzitten aan een gebrek aan vergeving, bitterheid, wraak en boosheid dan aan andere dingen. Deze zaken maken relaties kapot. Zij maken genade vergeefs, zowel in het ontvangen als in het geven. Waarom blijven wij aan deze dingen vasthouden? Gedeeltelijk is dat omdat wij proberen om voor God te spelen. We hebben er geen vertrouwen in dat God mensen eerlijk behandelt. We gaan er intussen aan voorbij dat Hij ons ook niet straft naar onze zonden (zie Psalm 103). We hebben er geen vertrouwen in dat God afrekent met mensen die ons hebben pijn gedaan. Onvergevingsgezindheid is in feite de onwil om iemand los te laten van ons oordeel. Bedenk dat de maat waarmee wij meten bij ons terug zal komen. Volgens Jezus zullen we niet meer genade of vergeving ontvangen dan dat we bereid zijn om te geven. Een andere reden dat deze dingen de stroom van genade blokkeren is dat we nog steeds reageren op de oude manier van leven, de agenda van de zondige natuur. Wanneer we werkelijk de diepte van Gods liefde ontdekken en de ongelooflijke diepte van de opstandingskracht, is het mogelijk om tot de overtuiging te komen dat het niet om ons draait. En als het niet om ons gaat, kunnen we ervan afzien om anderen te veroordelen. We kunnen anderen bevrijden van ons oordeel en hun vergeven. Bedenk dat jouw hart is gereinigd door het bloed van Jezus en dat jouw leven in de opstandingskracht niet langer om jou draait. Leef dan ook niet langer zo; ga verder en vergeef. Bevrijd iemand van jouw oordeel en laat Gods genade binnenstromen.

55

Gebed van de dag: O, het voelt zo goed om te horen! Ik ben gereinigd door Jezus’ bloed. Er is geen reden om ook maar enigszins anders te leven dan de manier waarop Jezus dat deed. Ik wil de ander bevrijden van mijn oordeel en Gods genade binnen laten stromen. Wat is Hij geweldig; Hij is de enige die dit voor ons kan doen. Ik wil mijn leven leven in het licht van die kracht! Amen. DAG ZES Van alle plekken waar de opstandingskracht uitgewerkt moet worden, is het huwelijk er zeker één. Maar zelfs wanneer je niet getrouwd bent blijf erbij, want je hebt vast een hechte relatie met iemand waarbij je kunt leven in opstandingskracht. Als je wel getrouwd ben, denk dan een moment na over jouw huwelijk. Op een schaal van 1 tot 10, waarbij 10 het hoogste is, welk cijfer zou jij je huwelijk geven? Hoe heeft jouw huwelijk aan de verwachtingen voldaan? Dat is meestal geen bevredigende vraag, omdat veel culturen onrealistische verwachtingen koesteren over het huwelijk en er is meestal geen manier om daaraan te voldoen. We moeten het huwelijk plaatsen in de context van wat we tot nu toe hebben geleerd. De oude zondige agenda van ik-eerst zelfgerichtheid is vernietigd door de dood en opstanding van Christus. Onze zondige natuur is gereinigd; ons leven is geheroriënteerd rondom Christus en het kruis van Zijn agenda en Zijn roeping in ons leven, de bediening van verzoening. Hoe nemen we dit mee in ons huwelijk? Of beter, Waarom zouden we dit niet meenemen in ons huwelijk? Een van de helderste lessen in de Bijbel over het huwelijk is te vinden in Efeziërs 5. In vers 25 lezen we: “Mannen, heb uw vrouw lief, zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven.” Ik denk niet dat deze waarschuwing uitsluitend was bedoeld voor mannen, maar ook voor de vrouwen die van hun man houden.

56


Van wat we tot nu toe hebben geleerd, realiseren we dat het onmogelijk is om onze partner op deze manier lief te hebben en tegelijk de regels van onze zondige natuur volgen. De oude agenda van de zondige natuur geeft zichzelf niet op voor iemand. Het zal zeker een soort van offers brengen, maar deze zijn uiteindelijk altijd gericht op het eigen voordeel Met de opstandingskracht van Jezus die onze agenda bepaalt echter, benaderen we het huwelijk op een andere manier. Het gaat niet om ons, maar om Christus. Bedenk wat een verschil dit maakt. We zijn vrij om onze echtgenoot te bevrijden van onze verwachtingen. Waarom? Omdat Gods genade aan ons werd aangeboden zonder dat er iets van ons werd verwacht. (Denk maar aan Jezus aan het kruis.) We zijn vrij om onze echtgenoot te bevrijden van ons oordeel. We zijn compleet vergeven; we vergeven compleet. Jeremia 31:34 verkondigt dat de Heer zegt: “Ik zal hun zonden vergeven en nooit meer denken aan wat ze hebben misdaan.” Dus wanneer Paulus in 1 Korintiërs 13:5 zegt dat liefde “het kwaad niet aan[rekent]”, dan geeft hij een voorbeeld om de opstandingskracht toe te passen. We houden geen scores bij in het huwelijk, of in welke andere relatie dan ook. Het huwelijk is echt een testomgeving voor het leven in de opstandingskracht. Het goede nieuws is dat God onze bron is. Hij moedigt ons aan. Niemand is er meer in geïnteresseerd dat ons huwelijk opgaat in het leven van de opstandingskracht dan God zelf. Lees opnieuw Efeziërs 5:26-27. Bedenk onze roeping om te leven in de opstandingskracht, de reddende bediening van verzoening. Ons uiteindelijke doel in het huwelijk is om deze reddende missie van God te laten zien. Net zoals Christus op een dag Zijn bruid, de gemeente, helemaal zal verlossen, zo kunnen wij reddend leven in ons huwelijk. Gebed van de dag: Lieve Heer, ik wil mijn partner op dezelfde manier liefhebben als U de Gemeente liefheeft en Uzelf voor haar gaf. Ik wil mijn echtgenoot vrijwillig bevrijden van mijn verwachtingen, omdat Uw genade aan mij zonder verwachtingen werd gegeven. Amen.

57

DAG ZEVEN Neem weer de tijd om met pen en papier in de hand na te denken over je relaties. En kijk er dan naar vanuit het perspectief van de opstandingskracht. Wat kun je veranderen? Waar is het nodig dat je de genade van vergeving schenkt en anderen losmaakt van jouw veroordeling. Beschouw je huwelijk. Als je partner dit dagboek ook doorwerkt, breng dan tijd samen door om te praten over jullie huwelijk vanuit het perspectief van de opstandingskracht zoals je dat vindt in Matteüs 5-7, Efeziërs 5:21-33 en 1 Korintiërs 13. Wanneer je de waarheid van deze passages toe wil staan om tot leven te komen in jouw leven dan heb je de opstandingskracht ontdekt. Gebed van de dag: Ik wil Uw genade voor mijn leven vinden. Ik heb het zo nodig dat ik de genade van vergeving kan weggeven en anderen van mijn veroordeling kan bevrijden. Ik ben vergeven, vanwege Uw liefde voor mij, omdat U stierf en weer opstond. Dank U voor het voorrecht dat U mij hebt geven om mij deze belofte opnieuw eigen te maken. Amen.

58


Week vijf Hoe ziet het Woord met geestelijke visie eruit? “Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde. (…) Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad.” (1 Johannes 1:7,9) DAG EEN In Handelingen 1:8 lezen we: “Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.” Dit waren de woorden van Jezus vlak voordat Hij terugging naar de Vader. In vers 11 horen we de aankondiging van de engelen die verschenen aan de discipelen: “Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.” Wij bevinden ons tussen deze twee verzen in. Daar leven wij. Jezus toont onze missie. Hij zegt dat door de opstandingskracht, die Zijn discipelen op het punt stonden om te ervaren op Pinksterdag, wij Zijn getuigen zouden worden. Of, zoals Paulus het verwoord, Zijn gezanten. Jezus zou Zijn appèl maken via ons. Wij zouden de boodschap van verzoening brengen, die inhoudt dat God de zonden van de mensen niet aanrekent. God bevindt Zich in het proces om alle dingen in de hemel en op de aarde met Hem te verzoenen door wat Christus heeft gedaan aan het kruis (Kolossenzen 1:20). Om deze missie te volbrengen, creëerde God de kerk – de ‘eruit geroepenen’ – om de bediening van verzoening uit te dragen. Ik denk dat we onszelf moeten afvragen: ‘Hoe goed gaat het met de kerk?’ Als we kijken naar de wereld en alle problemen, trekken we vermoedelijk de

59

conclusie dat we het niet goed doen. Alleen God kan dit echter bepalen. Maar ik ben het ermee eens dat de kerk van Jezus Christus een grotere uitwerking in de wereld zou kunnen hebben. We moeten onszelf afvragen waarom we Gods missie niet bereikt zien worden op de manier die we verwachten. Je zou van jezelf kunnen denken dat je niet echt geïnteresseerd bent in hoe het met de kerk in de wereld gaat. Jij hebt alles nodig om stap voor stap te proberen van dag naar dag te leven. Jij laat de kerk over aan de predikanten. Je voelt dat je je moet concentreren op je energie om de dag door te komen. En daarmee heb je zojuist het grootste obstakel ontdekt voor het leven in de opstandingskracht. Laten we hier voor een ogenblik bij stilstaan. De opstandingskracht is leven in de uitgewerkte werkelijkheid die is ontstaan door wat Jezus heeft gedaan met de twee grootste vijanden van geestelijke kracht, zonde en dood. Volgens 1 Johannes 3:8 is Jezus gekomen om de werken van het kwaad te vernietigen. Door Zijn dood en opstanding, kon Hij dat bereiken. We kunnen leven in vrijheid van de overheersing van de zonde. We kunnen leven en wandelen onder leiding van de Geest. Zoals we eerder al bespraken, gaat het bij het leven in de opstandingskracht niet over mij, maar over God. We zijn het vast eens met dit alles, maar we leven er gewoonweg niet naar. Ga naar 2 Korintiërs 5:14-15 en lees deze twee verzen. Als de liefde van Christus mij ergens toe verplicht, waartoe dan? Het antwoord zagen we in Handelingen 1:8. Zijn liefde verplicht mij aan de wereld waarvoor Hij is gekomen om Zichzelf daarmee te verzoenen. Alle kracht, liefde en genade is gegeven om dat doel te volbrengen. Daarom kan Paulus in vers 14 zeggen “we [zijn] ervan overtuigd dat één mens voor alle mensen is gestorven” en we zouden niet langer voor onszelf moeten te leven, maar voor Hem die voor hen is gestorven en weer is opgewekt. Waarvan ben jij overtuigd? Welke overtuigingen halen de energie en focus weg uit jouw leven? Neem de tijd om de Heer te vragen of Hij jou Zijn wereld laat zien.

60


Gebed van de dag: Lieve Vader, dank U, dat U mij mijn zonden niet blijft aanrekenen. Ik wil niet voor mezelf leven, maar voor U die voor mijn zonden is gestorven en ook is opgestaan. Uw liefde verplicht mij om door Uw ogen een wereld te zien die verzoening nodig heeft. Amen. DAG TWEE Als we terugkijken naar de Bijbelpassages van gisteren, dan zullen we ontdekken dat leven in de opstandingskracht niet mogelijk is als we niet meedoen met Gods missie van verzoening. Herinner je nog dat toen we het hadden over onze roeping? Meedoen met Gods verzoenende missie betekent niet dat ik naar Afrika moet gaan of een predikant moet worden. Denk aan de belangrijkste elementen van roeping: passie, gelegenheid en goddelijke aanstellingen. Al deze elementen zijn nu aanwezig, waar je ook bent in wat situatie en omstandigheden dan ook. Voor velen van ons voelt het alsof God ons niet kan gebruiken. Als we zo denken, missen we echter het geheim van de opstandingskracht. Soms hebben we niets om te geven en kunnen we niets anders doen dan er zijn en God de rest laten doen. Op andere momenten kunnen we misschien meer actief betrokken zijn. Maar zodra we leven in de opstandingskracht kunnen we de missie en de bediening van verzoening uitdragen, ongeacht wat er gebeurt of waar we zijn. In 2 Korintiërs 5:16 staat: “Daarom beoordelen we vanaf nu niemand meer volgens de maatstaven van deze wereld.” Hoe kunnen we dit doen? We kunnen het, omdat ons leven niet langer om onszelf draait (denk aan de oude agenda van de zondige natuur); het draait allemaal om God. Denk eens aan het nieuwe hart waar David voor bad in Psalm 51, dat klopt met blijdschap, met passie voor dat wat verloren is en met passie om te zingen tot eer van God. Door het bloed van Jezus door Zijn opstanding kan de zondige natuur gereinigd worden en kan ons hart gevuld en doordrenkt worden met de Heilige Geest van Christus. Een van de problemen die we ervaren is dat we al zo lang leven volgens het vlees dat we volgens veel oude patronen leven. We gaan gewoon terug naar dezelfde oude opvattingen en gewoonten waar we aan gewend zijn.

61

Om verder te gaan in het leven van opstandingskracht is het nodig dat we God de gelegenheid geven om ons te helpen bij het ontwikkelen van nieuwe mechanismen die in lijn zijn met leven in de opstandingskracht. Misschien kun je even de tijd nemen om na te denken over passie, gelegenheid en goddelijke aanstellingen en hoe jij daar ruimte voor kunt maken in jouw leven. Gebed van de dag: Lieve Heer, laat mijn hart gevuld en doordrenkt worden met de Heilige Geest. Ik wil het nieuwe hart bezitten waar David om bad toen hij bad om vergeving. Een hart dat klopt met vreugde, passie heeft voor de verlorenen en passie heeft om te zingen tot eer van God. Amen. DAG DRIE In 2 Korintiërs 5:17 staat: “Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.” De meesten van ons zullen deze passage lezen als “onze zonden zijn vergeven en verdwenen”. Dat is waar, maar slechts gedeeltelijk. Er is meer dan dat. Deze ‘nieuwe schepping’ is de schepping naar het beeld van God waar Genesis het over heeft toen God Adam en Eva maakte. Dit heeft ook betrekking op 2 Korintiërs 3:18 (nbv) waar staat dat we zullen “veranderen naar hetzelfde beeld [van Jezus Christus] van heerlijkheid tot heerlijkheid” (mijn toevoeging). Ons burgerschap is veranderd en we zijn nu burgers van de hemel (Filippenzen 3:20). Waarom ervaren velen van ons deze verandering niet in de mate waarop God het heeft bedoeld? Zelfs al hebben wij de mogelijkheid om te leven in de opstandingskracht, onze “aandacht is [nog steeds] gericht op aardse zaken” (Filippenzen 3: 19; mijn toevoeging). Leg dit eens naast 1 Johannes 2:15-16: “Heb de wereld en wat in de wereld is niet lief. (…) want alles wat in de wereld is – zelfzuchtige begeerte, afgunstige inhaligheid, pronkzucht –, dat alles komt niet uit de Vader voort maar uit de wereld.” Wij hebben lang volgens deze wereldse principes geleefd en zij zijn onze standaardinstelling.

62


Een van de gebieden die ons echt afhoudt om te leven in de opstandingskracht is geld. Hoe we omgaan met geld, wat we ermee willen en hoe we over geld denken is van vitaal belang in het veranderingsproces waar God ons doorheen laat gaan, opdat wij het leven in de opstandingskracht kunnen ervaren. Wat heeft God te zegen over hoe wij als Zijn discipelen naar geld moeten kijken en gebruiken? Een goede plek om te beginnen is Matteüs 6:19-24. Het is vast niet de eerste keer dat je deze passage hebt gelezen, maar laten we er nu als discipelen van Jezus in de opstandingskracht naar kijken. Het gaat niet om ons, het gaat om God, wie Hij is en wat Hij doet. Je kunt je afvragen of we op deze manier naar geld moeten kijken. Ik ben bang van wel. Er zijn een paar kernzinnen in deze passage: “Verzamel voor jezelf geen schatten op aarde”, “Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn”, en “Niemand kan twee heren dienen (…) Jullie kunnen niet God dienen én de mammon.” Ik denk niet dat we kunnen ontkennen dat geld in een groot deel van de wereld als god functioneert. De meeste mensen zullen daar niet zo voor uitkomen, maar we gedragen ons wel zo. Een vraag die we onszelf moeten stellen is: Waar ligt onze schat? Geld volgt meestal zijn weg waar ook onze schatten liggen. Denk daar eens over na. Linksom, of rechtsom weet je een manier te vinden om geld beschikbaar te maken voor de plek waar je schat ligt. Als je niet precies weet waar jouw schat is, volg dan het geldspoor. Waar geef jij je geld aan uit, of je het je kunt veroorloven of niet? Een van de meest verontrustende statistieken die ik recent las, gaf aan dat minder dan tien procent van de kerkgangers regelmatig tienden geeft. Je vraagt je af: Waarom zou ik tienden moeten geven? Toen God een belofte aanging met het volk Israel, werd het geven van de tienden een onderdeel van deze belofte. In Leviticus 27:30 roept God de Israëlieten op: “Van de opbrengst van het land, zowel de gewassen op de akkers als de vruchten aan de bomen, is een tiende als heilige gave voor de HEER bestemd.” Het geven van tienden is het brengen van de eerste vruchten naar de voorraadkamer van de Heer (Maleachi 3:10).

63

Sommigen zeggen dat het geven van tienden een oudtestamentische wet is en dat we in het Nieuwe Testament onder de genade leven. Jezus zei twee dingen die ernaar verwijzen dat de tienden er nog steeds voor ons zijn. Toen de farizeeërs vragen aan Jezus stelden over het betalen van belasting, keek Hij naar de munt en antwoordde: “Geef dan wat van de keizer is aan de keizer, en geef aan God wat God toebehoort” (Matteüs 22:22). Jezus zegt in de Bergrede in Matteüs 5:17: “Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen.” Denk na over wat jouw schat is. Als je het niet weet, vraag God om inzicht. Bedenk dat in het leven van de opstandingskracht, het leven van een zuiver hart, Jezus onze schat is. Hoeveel gewoonten moet ik veranderen? Morgen bespreken we het onderwerp ‘geld’ verder. Gebed van de dag: Nadat we vandaag hebben nagedacht over waar mijn schat is, vraag ik U om mij alstublieft te helpen niet te vergeten waar mijn zegeningen vandaan komen. Ik wil niet dat geld een obstakel vormt tussen mij en U; en ik wil ook niet dat mijn besluiten in het leven hierdoor worden bepaald. Ik wil het vrij aan U teruggeven, omdat alles van U komt. Amen. DAG VIER We zagen in Matteüs 6 dat we niet twee heren kunnen dienen; we kunnen niet zowel God als het geld dienen. Paulus schreef aan Timoteüs in 1 Timoteüs 6: 10: “Want de wortel van alle kwaad is geldzucht.” Velen van ons zullen dan snel roepen: “O, maar ik heb het geld niet lief.” Sommigen van ons zullen daaraan toevoegen: “Ik houd van wat je met geld kunt doen en kopen.” Een van de meest wonderbaarlijke uitspraken die inzicht verschaffen over geld komt van misschien wel de rijkste man die er heeft geleefd, Salomo. Dit is wat hij te zeggen had in Prediker 5:9: “Wie van geld houdt, kan er niet genoeg van krijgen. Wie verzot op rijkdom is, is altijd op meer gewin belust.” Dit zijn krachtige woorden. Jammer genoeg heeft de doordringende liefde voor geld in onze wereld ons beïnvloed en we weten niet of we deze woorden moeten geloven of niet.

64


Gisteren zijn begonnen met nadenken over tienden. Een van de dingen die we hebben gezien in de Bijbel is dat de tiende heilig is en Gods eigendom is. In andere woorden, de eerste tiende van mijn inkomen behoort niet eens aan mij toe. Het behoort aan God toe. Heb je een predikant wel eens in de kerk horen zeggen: “We zullen nu de tienden en gaven ophalen?” De tienden zijn geen gaven. Ze behoren God al toe. We geven de tiende wel aan God als onderdeel van onze aanbidding, maar het is geen offergave op de manier zoals we in het algemeen denken over offergaven. Lees Maleachi 3:6-12. Maleachi is het laatste boek van het Oude Testament. Onze eerste reactie nadat we deze passage hebben gelezen is waarschijnlijk: “Au”. Velen van ons zullen denken, en misschien hebben we dit zo geleerd, dat geven aan God een keuze is. Als ik echt toegewijd ben en ik kan het me veroorloven, misschien kan ik dan wel iets geven. Tenslotte ben ik gered door genade, dus wat geeft het of ik geef of niet? Klaarblijkelijk betekent het wel veel voor God. Als christenen geen tienden geven, raadt dan eens wat er gebeurt? We zijn ongehoorzaam en we beroven God. Zal Gods zegen op ons en ons land neerdalen? Volgens Zijn Woord, zeker niet. Ontnuchterende woorden, nietwaar? Stop hier niet. Lees nogmaals de verzen 10-12. God heeft een grote zegen voor Zijn volk en hun land in petto als zij gehoorzaam hun tienden geven. De meeste kerken functioneren op grond van dit tiende principe. We hebben geen schenkingen, investeringen of geld dat van de overkoepelende kerk komt. De enige manier hoe we functioneren is dankzij de toewijding en de gehoorzaamheid van Gods volk, iedere week weer. Ik weet niet hoe jij in deze manier van omgaan met de tiende staat. Als je toegewijd en gehoorzaam bent, dan ken je de zegen en ben je op weg om God toe te staan om jou te zegenen en jou de Bijbelse opvattingen over geld in te zien. Als je niet regelmatig je tienden geeft of helemaal niet geeft, dan wil ik je aanmoedigen om ermee te beginnen. “Maar,” zul je zeggen, “dat kunnen we ons helemaal niet permitteren.” Nee, je kunt je het niet permitteren om het niet te doen. God neemt het serieus en dat moeten wij ook doen.

65

Hier is iets dat we moeten onthouden over het leven in de opstandingskracht. Wanneer we ongehoorzaam zijn, hebben we de krachtstroom kortgesloten. Wanneer we gereinigd zijn van de zondige natuur en gevuld met de Heilige Geest, dan is er een hogere standaard waaraan we verantwoordelijk zijn. Luister naar wat Jacobus te zeggen heeft in Jacobus 4:17: “Als iemand weet hoe het hoort [gehoorzaamheid] maar er niet naar handelt, dan zondigt hij.” (mijn toevoeging). Wat we dan moeten doen is omkeren, hetgeen betekent een verandering in denken en een verandering van richting, om vervolgens gehoorzaam te zijn aan wat we allang weten. Neem je tijd met God. Vraag Hem om jou te laten zien of jij in jouw leven gebieden hebt waarin je ongehoorzaam bent. Als het geven van tienden daarbij hoort, vraag aan God of Hij je helpt om de moed en de vastberadenheid te geven om te beginnen of om te blijven geven. Gebed van de dag: Lieve Heer, ik wil niet dat het geven van tienden tussen ons in staat. Ik wil U geven wat U van mij vraagt en meer. Ik weet dat gehoorzaamheid een onderdeel is van onze relatie en dat ik dat alleen met U kan doen. Amen. DAG VIJF Laten we terugkeren naar Handelingen 1:8. Dit is ook een vers om te onthouden. De kracht die God ons geeft in het leven van de opstandingskracht krijgen we opdat wij Zijn getuigen en gezanten in de wereld zullen zijn. Hoe voel je je daarbij? Je zou kunnen denken dat het voldoende is om te reageren op de roeping die God je heeft gegeven in Efeziërs 2:10; of dat je je niet echt zorgen maakt om de wereld. Waarom zouden wij betrokken moeten zijn in Gods activiteit om deze wereld te bereiken? Sta even stil bij de Grote Opdracht in Matteüs 18:19-20. Wij worden in deze passage opgedragen om discipelen te maken onder alle volkeren, onder alle mensen. Dat was ook de aansporing in Handelingen 1:8. Ik denk niet dat Jezus’ discipelen enig idee hadden wat dat betekende toen Jezus dit tegen hen zei. Zij waren net als ons slechts bezorgd om te overleven. Dat waren ze in elk geval nog op dat moment. Toen ze

66


op Pinksterdag vervuld werden met de opstandingskracht, veranderde alles. God bracht hen naar plekken en volken waarvan ze het bestaan niet eens afwisten. We wonen in een prachtig land. We krijgen de gelegenheid om van de rijkdom van onze planeet te proeven en te genieten. Ik weet dat het gemakkelijk is om dit zomaar voor lief te nemen. Als we de agenda van de zondige natuur volgen, zullen we, zoals Salomo het verwoord, nooit tevreden zijn. Nu echter leven we volgens een andere agenda; we worden aangespoord door Gods liefde. We zijn ervan overtuigd dat Christus voor ieder mens is gestorven en dat Hij ons de boodschap en bediening van verzoening heeft gegeven. We kijken nu met andere ogen dan toen we onze oude agenda volgden (2 Korintiërs 5:16). Als het in het leven werkelijk niet om ons gaat, maar om God, wie Hij is en wat Hij doet, dan maakt het niet echt uit hoeveel we hebben. Misschien vind je dat te overdreven. Maar weet je, het maakt God wel uit hoeveel je bezit. Voor hem is het belangrijk hoe je het besteedt. Waar denk je dat het toe leidt, wanneer Christus de schat van je hart is en je hart, dat is gevormd door de kracht van de opstanding klopt in het ritme van Zijn hart, waarheen denk je dan dat jouw bezittingenstroom zal vloeien? Neem even de tijd en lees bewust de volgende woorden van Jezus in Lucas 12:48: “Van iedereen aan wie veel gegeven is, zal veel worden geëist, en hoe meer aan iemand is toevertrouwd, des te meer zal van hem worden gevraagd.” Deze passage bevat de essentie van hoe we naar geld en materiële zaken in onze wereld moeten kijken. Het is onze missie om met God deel te nemen aan Zijn verzoening met alle dingen in de hemel en op aarde door wat Jezus heeft gedaan door Zijn dood en opstanding. We moeten betrokken zijn, door gebed, geld, gaan, en door het loslaten van onze kinderen om te gaan voor Gods missie of iedere andere manier in de wereldwijde missie van God. We moeten dit, omdat we het kunnen. God verwacht en vraagt niets minder. Ja, dat is een verantwoordelijkheid. Het is ook een groot voorrecht en een zegen. Ik heb dit met mijn eigen ogen gezien en je kunt het nergens mee vergelijken. Laten we allemaal aan boord gaan en ons mee laten nemen in de stroom.

67

Gebed van de dag: Vader, maak mij alstublieft een goede rentmeester van datgene dat U mij heeft toevertrouwd. Als mens kan het soms lijken alsof ik dit niet kan, maar nu dat ik door andere ogen kan kijken dan ik gewend ben, weet ik dat U mij altijd leidt, wanneer ik mij mee laat gaan met de stroom. Amen. DAG ZES & ZEVEN Ik hoop dat je wat tijd vrij kunt maken om vandaag stil te worden voor de Heer. Lees Matteüs 5, 6 en 7 en lees de andere passages nog een keer die we deze week hebben aangestipt. Schrijf op wat je denkt dat God tegen je wilt zeggen? Wat wil Hij dat je in je leven verandert? Welke gebieden van ongehoorzaamheid blokkeren de stroom van de opstandingskracht? Gebed van de dag: Lieve Heer, er is zo veel te ontdekken, zoveel waarin ik moet veranderen, maar ik weet dat Uw zegen er overvloedig voor mij is. Dank U voor de weg die U mij deze weken hebt getoond, de veranderingen die voor mij nodig zijn om te maken om dichter naar U toe te groeien en U gehoorzaam te zijn. Amen.

68


Week zes Hoe blijf ik gefocused? “Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen, want dat is de ware eredienst voor u. 2 U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen, om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is.” (Romeinen 12:1-2) DAG EEN Waar komt er in je op wanneer je aan de toekomst denkt? Sommigen staan misschien stil bij paar dagen ontspanning; anderen worden juist bepaald bij de volgende overstroming, cycloon, of aardbeving. Hoe denk je dat God wil dat wij naar de toekomst kijken? Is dat dan belangrijk? Zei Jezus immers niet in Matteüs 6: 34, “Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.” Natuurlijk weten we inmiddels dat Jezus wil dat we bij de dag leven. Maar laten we voor een moment kijken naar het grote geheel. Vorige week bespraken we het eerste hoofdstuk van Handelingen. We zagen dat we leven tussen vers 8 en 11. We leven tussen de komst van de Heilige Geest met de opstandingskracht en het moment waarop Jezus terugkeert op de dezelfde wijze waarop Hij wegging. We leven in een tijd tussen de twee komsten in. We leven vanuit de realiteit van wat plaatsvond in Zijn eerste komst en we leven in de hoop en zekerheid van Zijn tweede komst. Deze twee gebeurtenissen omkaderen ons bestaan, onze bestemming en onze hoop. Daarom is het zo belangrijk voor ons om te leven als een burger van het koninkrijk van de hemel. We kennen deze oude uitspraak: “We zijn wel in de wereld, maar

69

we zijn niet van de wereld.” Dat is gemakkelijk gezegd, maar terwijl we in de laatste weken samen op weg waren, hebben we gezien dat dit niet zo gemakkelijk is. We hebben geleerd waar dit leven in de opstandingskracht over gaat, maar we weten ook hoe ver we daar vanaf staan. Misschien zijn we eigenlijk nog niet ver daarin opgeschoten. Luister dan naar de woorden van Paulus in Filippenzen 1:6: “Ik ben ervan overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus.” Nogmaals, we leven door genade en God heeft voldoende genade om het goede werk dat Hij bij ons begonnen is in ons te voltooien. Maar Hij heeft wel onze medewerking nodig, die voortkomt uit onze gehoorzaamheid. In Handelingen 5:32 staat: “(…) de Heilige Geest, die God geschonken heeft aan wie hem gehoorzamen.” Met andere woorden, het geheim om het leven van de opstandingskracht in stand te houden is eenvoudigweg God gehoorzamen. Wanneer we dat doen, zal Zijn kracht ons blijven vullen en ons in beweging houden voor Zijn missie. Omgekeerd kunnen we zien wat er gebeurt als we God ongehoorzaam zijn. Er vindt kortsluiting plaats in de krachtvoorziening en we moeten het probleem oplossen voordat we onze reis kunnen vervolgen. De apostel Johannes omschrijft dit voortdurende krachtige leven in de volgende woorden: “Maar gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf [Jezus] in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde.” (1 Johannes 1:7). Wandelen in het licht is gehoorzaamheid aan God. Dat was het licht waar Jezus in wandelde. We weten dat wanneer Jezus bad Hij zei dat Hij alles had gedaan wat de Vader Hem vroeg (Johannes 17). Interessant genoeg zegt Johannes dat als wij in dit licht wandelen, dat wij met elkaar verbonden zijn. Wat betekent dit? Eenvoudig dat we onze relaties uitleven volgens deze opstandingskracht. (Zie week 4.) Wanneer we gehoorzaam wandelen in dit licht, blijft Jezus’ bloed door ons heen stromen met zijn reinigende kracht. Waarvan reinigt het ons? Van de zondige natuur of van alle ongerechtigheid, zoals Johannes zegt in 1 Johannes 1:9.

70


Maar hoe zorgen we dat dit werkt? Nou, eigenlijk zorgen wij daar niet voor; God zorgt ervoor. We kunnen het wel in de war gooien als we God niet de ruimte geven om te doen wat Hij wil doen. We willen de rest van deze week kijken naar enkele manieren om te groeien in deze opstandingskracht. Gebed van de dag: Terwijl U bezig bent Uw werk in mij te voltooien, wil ik wandelen in Uw licht; door gehoorzaam te zijn aan wat U ook maar op mijn weg brengt. Ik wil dat mijn leven in mijn relaties gestalte krijgen overeenkomstig de opstandingskracht. Laat Uw bloed door mij heen stromen met zijn reinigende kracht. Amen. DAG TWEE Ga naar Romeinen 12:1-2 (ook deze tekst is de moeite waard om uit het hoofd te leren). Hoe helpt deze passage ons om te groeien in het leven van de opstandingskracht? Laten we deze krachtige woorden onderzoeken en kijken wat God tegen ons zegt. In vers 1 staat het woord ‘dan’ (nbg). Dat is belangrijk. Waarom? Als dat woord er staat, betekent het dat we moeten kijken naar de voorafgaande zin. In de eerste elf hoofdstukken die aan dit hoofdstuk vooraf gaan, heeft Paulus een beschrijving gegeven van het grote genadewerk dat God heeft laten zien in en door Jezus Christus. Paulus beschrijft hoe uitzichtloos en hopeloos onze situatie is zonder God (hij noemt ons zelfs dood) en hoe zeer wij eigenlijk zijn doordrenkt van zonde. Hij geeft ons echter ook goed nieuws door te zeggen dat Gods genade groter is dan onze zonde en onze hopeloze situatie. Hij gaat verder met te zeggen dat we bevrijd kunnen worden van de veroordeling tot de dood en dat we werkelijk de Heilige Geest kunnen volgen. In vers 1 zegt Paulus dat we door de ogen van Gods barmhartigheid en genade moeten kijken. Goed, we hopen dat we dat kunnen doen, maar waar moeten we naar kijken? Nou, in de rest van vers 1 zegt Paulus dat God ons roept tot de ware eredienst. Geroepen tot de ware eredienst? Wacht even, we hebben weken nagedacht over het leven in de

71

opstandingskracht, verhelderd wat onze missie en roeping zijn. We zijn er klaar voor aan Zijn missie te beginnen. Wellicht heb je het eren van God nooit als roeping gezien. Paulus zegt dat we onszelf “als een levend (…) offer in zijn dienst te stellen.” In het Oude Testament brachten de mensen een offer, meestal een dier, als een gave aan God. Dit dier werd gedood en aan God gegeven, zodat Hij naar hun gebeden zou luisteren, hun offer zou aannemen en hun zonden zou vergeven. Nu worden we opgeroepen om onszelf als een levend offer te brengen. Is dat niet met elkaar in tegenspraak? Hoe kan iets, in Bijbelse termen, een offer zijn als het nog steeds leeft? Jezus bracht het diepste offer. We lezen deze woorden in Hebreeën 10:10: “Op grond van die wil zijn wij voor eens en altijd geheiligd, door het offer van het lichaam van Jezus Christus.” Het offer van Jezus aan het kruis was volmaakt en hoeft niet meer te worden herhaald. Bedenk eens: waar is Jezus, in het licht van de opstandingskracht? In 2 Korintiërs 4:10 staat: “We dragen in ons bestaan altijd het sterven van Jezus met ons mee, opdat ook het leven van Jezus in ons bestaan zichtbaar wordt.” Het levende offer dat we in aanbidding presenteren is dus een lichaam waarin Jezus leeft. Daarom kan het volgende zinsdeel in vers 1 waar zijn: “heilig en God welgevallig.” Onze aanbod van aanbidding kan alleen heilig en God welgevallig zijn, omdat Christus in ons leeft. Neem even de tijd om na te denken over eredienst. Hoe zou jij eredienst definiëren? Hoe belangrijk denk je dat aanbidding is in het leven van de opstandingskracht? Morgen denken we verder na over aanbidding. Gebed van de dag: Ik wil dat mijn leven heilig en Uw welgevallig voor U is. Ik wil U in waarheid aanbidden. Ik wil het leven van de opstandingskracht uit leven, waarbij ik mijzelf elke dag als eredienst aan u schenk. Ik wil kijken door de ogen van Gods barmhartigheid en genade. Amen.

72


DAG DRIE We kijken naar manieren om te groeien in het leven van de opstandingskracht. Onze sleutelpassage voor vandaag is Romeinen 1:1-2. Misschien ken je deze zelfs al van buiten. Gisteren zagen we dat we onze lichamen als een levend offer als eredienst moeten brengen aan God. Omdat Christus het verzoenende offer heeft gebracht voor de zonden van de hele wereld (1 Johannes 2:2), en wij het leven en de dood van Christus in ons mee dragen, kunnen we een offer brengen dat heilig en Hem welgevallig is. Paulus gaat verder en zegt dat dit een geestelijke daad van aanbidding is. Sommige versies zeggen een geestelijke daad van dienstbaarheid. Het offer dat we brengen is in een bepaald opzicht een herinnering dat we zijn gestorven aan de oude manier van leven (de agenda van de zondige natuur). We zijn gereinigd en bevrijd van de overheersing van die oude manier van leven en zijn nu het leven van de opstandingskracht binnengegaan. De bediening waartoe God ons heeft geroepen is die van de missie en bediening van de verzoening. We zijn gezanten van Christus. We brengen onszelf, gesterkt en aangespoord door de liefde en de persoon van Jezus Christus, als eredienst tot God. Onderdeel van die eredienst is dat wij onszelf schenken aan die missie en bediening waarvoor God ons heeft geroepen. Dat is ons levende offer. Wanneer wij in onze eredienst voor Gods aangezicht komen zonder hart voor Zijn missie en bediening, dan is die eredienst onacceptabel voor Hem. In die eredienst gaat het niet om ons, het gaat om God. Het zou niet heilig en Hem niet welgevallig zijn, noch zou het een geestelijke daad van eredienst zijn als het om ons zou gaan. Dit geldt ook wanneer voor God verschijnen, en we zijn ongehoorzaam in het geven van tienden, hoe kan Hem dat welgevallig zijn? Denk na over de verkeerde manieren waarop wij over de eredienst denken. Wanneer we eraan gewend zijn om de agenda van de zondige natuur te volgen, waarbij het alleen om ons draait, dat dan hebben we een verkeerd begrip van publiek. We spelen de eredienst en denken dat wij het publiek zijn en dat God misschien zal verschijnen en het hele gebeuren zal zegenen. In het leven van de opstandingskracht is God de toehoorder.

73

Hij verschijnt altijd, die vraag is niet aan de orde. De enige vraag is of Hij verheugd is. Wanneer we een gezamenlijke eredienst houden, dat is wanneer het lichaam van Christus expliciet samenkomt om God te aanbidden, kan dit een prachtige ervaring zijn. Een van de manieren om te groeien in deze opstandingskracht is om een actieve deelnemer te zijn van de gezamenlijke eredienst. Jezus zegt in Johannes 4:24: “Want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid.” God aanbidden in geest betekent Hem aanbidden met mijn hart, mijn emoties, met mijn affecties, met mijn verlangens en met mijn passies. Volgens Jezus is minder dan dat niet acceptabel voor God. We moeten ook in waarheid aanbidden. God vormt ons en verandert ons door Zijn Woord en we moeten Zijn Woord de gelegenheid geven om ons te vormen. God aanbidden in geest zonder de waarheid zal van ons emotionele, instabiele, gevoelige mensen maken. God aanbidden in waarheid zonder geest zal van ons koude, onvruchtbare mensen maken. De eredienst, zowel gezamenlijk als ook alleen, moet ons brengen naar het kruis van Jezus. Daar beginnen we werkelijk te zien hoe God is en wie Hij is. Daar, in aanbidding bij het kruis, zien we genoeg van de genade om ons werkelijk klein te maken. Alle andere nederigheid is niet echt. Het is enkel door aanbidding bij het kruis dat het licht sterk genoeg wordt om waarlijk af te rekenen met onze trots. Het is in aanbidding bij het kruis waar de overtuiging dat Christus voor ons allemaal stierf echt wortel kan schieten. Het is in aanbidding en gemeenschap bij het kruis dat je de diepe verbondenheid binnen het lichaam van Christus kan ontwaren. Daar zie ik de ander eerder in het opstandingsperspectief dan in een werelds perspectief. Als ik de eredienst verwaarloos, als ik niet binnenga in de geest van de eredienst, als ik mezelf niet volledig bij de eredienst betrek, als ik niet aanbid in geest en in waarheid, als ik niet als levend offer naar de eredienst kom, dan heb ik geen hoop om het leven van de opstandingskracht te kennen en te ervaren. Neem je favoriete aanbiddingsmuziek en je Bijbel en breng tijd door bij het kruis met het aanbidden van Christus.

74


Gebed van de dag: U kent mijn hart en U kent mijn wezen; dit is mijn favoriete moment van de dag. Hier gaat aanbidding voor mij leven, wanneer ik weet dat U tot mijn hart spreekt. Ik wil U aanbidden met mijn hart, emoties, met mijn affecties, mijn verlangens en mijn passies. Ik wil het leven in de opstandingskracht blijven ervaren. Amen. DAG VIER Wij blijven nog even bij Romeinen 1:1-2. We hebben gezien, en hopelijk ook geantwoord op de oproep in vers 1 om te aanbidden. Vers 2 neemt ons mee van de eredienst naar de reis van alledag waarin wij wandelen in het leven van de opstandingskracht. Jezus heeft de kwade werken vernietigd door Zijn komst, dood en opstanding. De twee grootste vijanden die krachttekorten veroorzaken – zonde en dood – zijn verslagen en overwonnen door de opstanding. We hoeven niet langer te leven onder de heerschappij van de zondige natuur, waar het alleen om mij draait. We hoeven niet langer te leven onder de veroordeling van de dood; we zijn burgers van de hemel. Het leven meet zich eeuwig perspectief aan. Dit leven hier is niet alles wat er is. We hebben een roeping: we zijn Gods meesterwerk; we zijn opgeroepen om gezanten te zijn in Gods missie om alle dingen in de hemel en op aarde met Zichzelf te verzoenen. We hebben ook gezien dat, omdat we zijn geboren in een zondige omgeving en de bijbehorende agenda, we slechte gewoonten en reacties hebben ontwikkeld in de meeste situaties van het leven. Het goede nieuws is: WE HOEVEN DAAR NIET TE BLIJVEN! Daar gaat het om in vers 2: “U moet uzelf niet aanpassen aan deze wereld, maar veranderen door uw gezindheid te vernieuwen.” J.B. Phillips’ vertaling van het Nieuwe Testament, zegt het zo: “Laat de wereld je niet in haar vorm persen.” Op die plaats zijn we inmiddels geweest. Maar nu zijn we een nieuwe schepping in Christus (2 Korintiërs 5:17). Hoe kunnen wij ons dan niet langer meer laten conformeren aan de waarden, doelen, verlangens en plezier van de wereld? Dat staat te lezen in deel twee van de zin: in plaats van te worden geconformeerd, worden we veranderd. Veranderd in wat? 2 Korintiërs 3:18 zegt: “Wij allen [nieuwe scheppingen in Jezus Christus] die met onbedekt gezicht de luister van de Heer aanschouwen, zullen

75

meer en meer door de Geest van de Heer naar de luister van dat beeld [van Christus] worden veranderd.” (mijn toevoeging). Een paar dagen geleden lazen we dat we herschapen zijn naar het beeld waarnaar we oorspronkelijk zijn gemaakt – het beeld van God. Deze verandering zal compleet zijn wanneer we deze wereld verlaten en ons nieuwe lichaam ontvangen (1 Korintiërs 15). Onze reis voert ons de heerlijkheid in wanneer Christus in ons groter wordt, terwijl wij kleiner worden. Christus heeft Zijn werk aan het kruis volbracht waardoor Hij ons een nieuw, gereinigd en puur hart heeft gegeven (Matteüs 5:8), maar nu moeten we worden veranderd naar Zijn beeld. Daar gaat het allemaal om in het leven in de opstandingskracht. Hoe vindt deze verandering plaats? Paulus vertelt ons dat het gebeurt door een vernieuwing van onze gezindheid. Wat betekent dat? Hoe wordt onze gezindheid vernieuwd? Het leren van een andere taal is moeilijk. Je moet niet alleen een nieuwe woordenschat leren, maar ook de zinsbouw verschilt; soms is de woordvolgorde anders. Kortom, alles verschilt. Dus als je iemand iets zegt of je iets leest in een andere taal, verwerk je het met iets dat we ons taalfilter kunnen noemen om de betekenis te ontdekken. Dat doen we ook zo vaak met God: door ons filter proberen we Zijn wil, Zijn woorden, Zijn geboden en zelfs Zijn beloften te ontdekken. Deze zijn aan ons gegeven in een andere taal, de taal van het koninkrijk van God, de taal van de opstandingskracht. We filteren deze echter allemaal door de patronen van de wereld, de agenda van de zondige natuur. Wanneer je dat doet met een andere taal, kun je, op zijn zachts gezegd, in verwarring komen. Als je echter volhoudt en de taal vaak genoeg gebruikt, komt er een dag waarop je beseft dat je niet langer bewust alles vertaalt door je eigen taalfilter. Je gezindheid is vernieuwd, althans in termen van taal. Daar wil God ons brengen in het leven van de opstandingskracht. Morgen zullen we verder kijken naar vers 2.

76


Gebed van de dag: Lieve Heer, help mij om worden veranderd naar Uw gelijkenis; vernieuw mijn gezindheid, maak mij een nieuwe schepping. Ik wil niet geconformeerd worden, maar getransformeerd. Dank U dat U dit in mijn leven wilt doen, zodat ik kan leven vanuit de opstandingskracht. Amen. DAG VIJF Hoe raken we niet geconformeerd, maar worden we getransformeerd door de vernieuwing van onze gezindheid? Denk nog eens aan het voorbeeld van het leren van een taal. Het eerste dat je nodig hebt om een taal te leren is motivatie. Veel middelbare scholieren en studenten leren een vreemde taal, maar, om twee redenen, leren de meesten deze taal nooit echt spreken. Ten eerste is het vaak een van de vele vakken, dus hun doel is om een cijfer te halen, niet om de taal te leren. Ten tweede kunnen ze de taal vaak niet toepassen. Hoe zit dat bij jou? Welke talen heb je geleerd op school? En gebruik je die op dit moment? Veel christenen zijn net zoals deze studenten. God spreekt met de waarden, karakter, doelen en verlangens over het koninkrijk van God. Toch benaderen we de Bijbel vaak alsof we op school zitten. We lezen net genoeg om bij te blijven (hopen we) en alles wat we willen is erkenning (God, heeft U gezien dat ik, ondanks mijn drukke leven, vandaag een hoofdstuk in mijn Bijbel heb gelezen?) en een cijfer (kom ik er mee in de hemel?). Maar wat we lezen en horen is moeilijk te begrijpen. We raken in de war en trekken vaak de verkeerde conclusies. We doen een paar pogingen, maar we zijn zeker niet veranderd. Hetzelfde is het geval met bidden. Laten we eerlijk zijn. Waar gaan de meeste van jouw gebeden over? Over jou? Waar denk je dat dit vandaan komt? Bedenk dat de oude egoïstische agenda van de zondige natuur enkel gaat over jou. Klinken jouw gebeden zo? De taal van gebed gaat niet om het leren van bepaalde mooie woorden of zinnen of om het spreken in tongen of dat soort dingen. De taal van het gebed is het hart van God – wie Hij is, waar het Hem om gaat en wat Hij doet in de wereld. Denk aan David in Psalm 51. Hij kwam tot de conclusie dat hij jarenlang Gods taal niet meer sprak. Hij geloofde dat als hij een gereinigd hart

77

zou hebben, hij de taal van de vreugde, missie en lofprijzing zou kunnen spreken. God kon hem een nieuw hart geven, maar zijn gezindheid moest worden vernieuwd om Gods taal te kunnen spreken. In vers 2 schrijft Paulus: “Om zo te ontdekken wat God van u wil en wat goed, volmaakt en hem welgevallig is.” Op school is het gebruikelijk om een test te doen om te laten zien hoeveel je hebt geleerd. Een van de meest gestelde vragen is: “Hoe kan ik de wil van God kennen?” Daarvoor is het nodig dat jij en God dezelfde taal spreken. Je moet op het punt komen waarop je niet ieder Bijbelvers, ieder gebed, ieder onderwijs en iedere indruk meet aan de oude agenda van de zondige natuur. Een ander noodzakelijk ingrediënt om een taal te leren is volharding. Je moet volhouden. Er is geen makkelijke manier om een taal te leren. Je zal elke dag zin voor zin moeten leren. Ook is er geen makkelijke manier om de taal van het leven in de opstandingskracht te leren. Merk op wat Paulus toevoegt dat wat God wil: “goed, volmaakt en hem welgevallig is.” Is dat niet geweldig? Het is niet zo dat Gods wil niet volmaakt is. Het is zo dat ons begrip minder dan volmaakt is als onze gezindheid vernieuwd en veranderd wordt. Wanneer we groeien in ons leven in de opstandingskracht, groeit de helderheid, visie, kracht en volmaaktheid van Gods wil in ons. Je zou nu kunnen denken dat dit veel te moeilijk voor je is. Net als bij het leren van een vreemde taal kun je uiteindelijk, als je volhoudt, met veel plezier communiceren met een andere groep mensen. Als dat te moeilijk voor je klinkt, ga dan terug naar week drie en kijk nogmaals naar jouw roeping. Veranderd worden door de vernieuwing van je gezindheid is geen optie, maar een noodzakelijkheid voor een leven in de opstandingskracht. Het goede nieuws is dat je in staat bent dit te doen. Hij heeft jou ertoe geroepen. Hij heeft je daartoe verheven. Hij heeft jou hiervoor toegerust. Hij zal zorgen dat je het voleindigt. Sta even stil bij de bevrijdende woorden van vandaag. Je kunt worden veranderd. Meer nog, God heeft al het werk al gedaan door Christus en Zijn dood en opstanding. We hoeven alleen maar iedere dag bewust “ja” tegen hem te zeggen en we zullen Zijn goede, welgevallige en volmaakte wil leren kennen.

78


Gebed van de dag: Het spijt me, Heer, dat ik de Bijbel soms heb behandeld alsof het een schoolvak was: dat ik net genoeg las om in elk geval een voldoende te halen. Ik wil Uw taal leren en in staat zijn om met U te communiceren. Ik wil volharden in U om deze taal te beheersen. Vernieuw alstublieft mijn gezindheid en verander mij. Amen. DAG ZES Loop nog eens de pagina’s van dit dagboek door en lees de Bijbelpassages die we hebben besproken. Lees ze, overdenk ze, bid over deze verzen. Markeer al degene waarvan jij denkt dat God wil dat je ze onthoudt. Neem je voor om dit te doen. Dit kan een van de eerste stappen zijn naar een veranderende gezindheid. Bid de komende week niet voor jezelf. Vraag niets, maar praat gewoon met God en luister. Praat over Hem en luister naar Hem. Gebed van de dag: Heer, vandaag zie ik er naar uit om Uw stem te horen door Uw woord, Uw schepping, familie, vrienden en muziek. Dank U dat ik U op alle mogelijke manieren kan lofprijzen. Het gaat in mijn leven alleen om U. Amen. DAG ZEVEN Het gaf veel vreugde om samen op te trekken deze weken. Schrijf in je eigen woorden op wat jouw beeld is van het leven in de opstandingskracht. Nadat je dit hebt opgeschreven, ga dan met God een verbond aan dat je met Zijn hulp dit leven in de opstandingskracht gaat leven. Wat ik weet is dat God zich aan dit verbond zal houden. Er is niets dat Hij meer wil voor jou dan te leven in de opstandingskracht. Gebed van de dag: Vader, vandaag wil ik U danken dat U mij de afgelopen weken heeft geholpen om de opstandingskracht te leren begrijpen. Ik wil een veranderd leven leiden, om Uw wil te doen, en Uw weg te volgen. Ik houd

79

van U en bid dat ik vol vuur zal zijn om U te zoeken en alles en iedereen door Uw ogen te zien. Amen.

80

De Kracht van Eén is een initiatief om kerkelijke gemeenten te ondersteunen bij het vervullen van hun missie om Christusgelijkvormige discipelen te maken, in alle naties. Geïnspireerd door de oproep in Efeziërs 4:4-6 om als Eén lichaam en Eén geest, geroepen in Eén hoop om als Eén Kerk, Eén Heer te dienen, is dit missionaire kerkelijke initiatief ontwikkeld om gemeenten te inspireren en te voorzien van materiaal om nog meer actief betrokken te zijn om hun wereld te veranderen, in Christus, lijkend op Christus en voor Christus. Het materiaal dat in deze serie worden aangeboden richt zich op de groei van de gemeente: innerlijk door discipelschap en extern door verschillende modellen van evangelisatie en kerkstichting. Ook moedigen wij de gemeenten aan om in een dagelijkse tijd met God samen op reis te gaan en persoonlijk te veranderen. Het is ons gebed dat dit zal leiden tot de verandering van onze gemeenten, onze gemeenschappen en onze maatschappij.

Power of One Kerk van de Nazarener, Regio Eurazië

INHOUD

- Hoe houd ik stille tijd? - De Opstandingskracht

Missionaire Gemeente Beweging

Recommend Documents