SAMengAAn Mesos & St. Antonius
SAMen gAAn voor beter
SAMENGAAN IS EEN SPECIALE EDItIE VAN HEt ANtoNIUSMESoS JoUrNAAL. MEEr INforMAtIE oVEr HEt SAMENGAAN VAN MESoS EN HEt ANtoNIUS: WWW.SAMENGAANVoorbEtEr.NL
[email protected] (030) 295 35 09.
In dit nummer o.a.
2
Sneller aan de beurt
op Spoedeisende Hulp
3
*OEFMPPQWBO presenteren Mesos en
Mw. Kroese (71)
kreeg met spoed vijf
het Antonius zich als één ziekenhuisorganisatie met meerdere locaties
omleidingen
4
en één naam: St Antonius Ziekenhuis.
Aorta vervangen door
kunststof prothese
5
Ariënne (43) over
darmkanker en HIPECbehandeling
6
Quentin (6) eindelijk
af van oorpijn
Alle voordelen van het samengaan topzorg, service, opleiding en onderzoek
7 Lekker thuis bevallen met AlNatal
8
Atleet Van der
Westen dankzij operatie op tijd fit
Het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein en Mesos Medisch Centrum in Utrecht gaan samen. Daardoor kunnen wij nog betere medische topzorg en service bieden bij u in de regio. In de loop van 2009 presenteren Mesos en het Antonius zich als één ziekenhuisorganisatie met meerdere locaties en één naam: St Antonius Ziekenhuis. De beste zorg, service, opleiding en onderzoek zijn de kernactiviteiten van het nieuwe St Antonius Ziekenhuis. Door het samengaan van de beide ziekenhuizen kunt u zowel in Nieuwegein als op onze locaties in Utrecht rekenen op een uitgebreider en gespecialiseerder zorgpakket. Bovendien kunt u dichtbij huis naar onze poliklinieken. Onze medisch specialisten en gespecialiseerde verpleegkundigen houden op maar liefst vijf locaties polikliniek; in Nieuwegein
Samengaan voor meer service
en Houten, en in Utrecht op de locaties Oudenrijn, Overvecht en Leidsche Rijn. Het samengaan van beide ziekenhuizen heeft ook als voordeel dat er meer specialisten gedurende de avond, de nacht en in de weekeinden op de ziekenhuislocaties in Utrecht en Nieuwegein aanwezig zijn en dus sneller medische zorg kunnen bieden. Een ander voordeel van de fusie is dat u sneller aan de beurt bent voor een afspraak, behandeling of onderzoek. Straks kunt u eenvoudig een afspraak maken via één vast telefoonnummer per poli of via internet. U kiest dan zelf voor Nieuwegein, Houten of een van onze locaties in Utrecht, afhankelijk van uw persoonlijke wensen. Voor sommige behandelingen of ingrepen zult u op een andere locatie geholpen worden, dan waar u de polikliniek hebt bezocht. Uw behandeling wordt in dat geval gedaan op de locatie die daar het beste voor is toegerust. Voor de poliklinische vervolgafspraken kunt u echter gewoon weer de locatie van uw voorkeur kiezen.
Opleiding en onderzoek blijven een belangrijke plaats houden in de nieuwe zorgorganisatie. Een goed opleidingsen wetenschapsklimaat maken innovatie mogelijk en dragen er aan bij dat wij kunnen beschikken over de nieuwste apparatuur en behandeltechnieken. Het ziekenhuis streeft continu naar verdere verbetering van kwaliteit, zodat u de beste medische behandeling, verpleegkundige zorg en service krijgt. Mesos en het Antonius gaan samen. De voordelen voor u op een rij: Â 6JUTUFLFOEFNFEJTDIFUPQ[PSHYVVS Â &FOHSPUFSBBOCPEWBONFEJTDIF behandelingen en poliklinieken op onze locaties in Utrecht, Nieuwegein en Houten; Â 6CFOUTOFMMFSBBOEFCFVSUWPPSFFO ingreep of polikliniekbezoek; Â 1PMJLMJOJFLFOPQWJKGMPDBUJFT VLJFTU[FMG waar u geholpen wilt worden; Â %FNFFTUFWBOPO[FNFEJTDITQFDJB listen werken op meerdere locaties; Â 8F[JKOIFUHSPPUTUFOJFUBDBEFNJTDIF opleidingsziekenhuis van Nederland en onze specialisten en verpleegkundigen zijn op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en mogelijkheden op medisch gebied; Â 6XPSEUHFIPMQFOEPPSHFESFWFO medisch specialisten en medewerkers die streven naar het allerbeste voor u. Zij werken met de nieuwste behandelmethoden en apparatuur.
Wist u dat... Mesos Medisch Centrum en het St. Antonius Ziekenhuis ook in 2008 uitstekende resultaten hebben behaald in het Elsevier onderzoek ‘De beste Ziekenhuizen’. Het Antonius werd door Elsevier uitgeroepen tot het beste ziekenhuis van Nederland. Mesos behaalde in het onderzoek van Elsevier een top 10 positie. In het onderzoek van het Algemeen Dagblad bereikte het Antonius de derde plaats. Daarmee is het Antonius het enige ziekenhuis in Nederland dat zowel in het Elsevier- als AD-onderzoek in de top 3 is geëindigd. ook Mesos deed het goed en steeg dit jaar naar de top 20 in de ranglijst. Weekblad Elsevier en onderzoeker/beleidsadviseur Peter Lagendijk zetten bovendien voor 17 regio’s en voor heel Nederland op rij in welke ziekenhuizen de beste specialisten werken. De cardiologen en cardiochirurgen van het Antonius kwamen evenals vorig jaar landelijk als beste uit de bus. De beste psychiaters van Nederland vindt u in Mesos. ook andere specialismen uit beide ziekenhuizen presteren goed volgens het onderzoek. , * + , 7 0 0 3 . & & 3 * / ' 0 3 . "5 * & 0 1 888"/50/*64/&5 888.&404/- &/8884".&/(""/7003#&5&3/-
Sneller aan de beurt Mesos Medisch Centrum en het St. Antonius Ziekenhuis gaan samen verder om nog betere zorg te kunnen leveren. Belangrijk voordeel hiervan is dat de wachtlijsten voor een operatieve behandeling in zowel het St. Antonius Ziekenhuis als in Mesos Medisch Centrum aanzienlijk korter zullen worden. Dit is nu al merkbaar bij Keel- Neus- en Oorheelkunde, Algemene Chirurgie en Plastische Chirurgie. Meer weten over onze wachtlijsten? Kijk op www.antonius.net en www.mesos.nl.
Afspraak maken via internet
Polibezoek dichtbij huis
Spoedeisende Hulp-artsen Marleen Vreeburg (Antonius) en Niels Plantenga (Mesos)
‘Niels, kun je even meekijken?’ ‘Niels, kun je even meekijken?’ De gespecialiseerde SEH-verpleegkundige op de Spoedeisende Hulp in Utrecht roept de hulp in van Niels Plantenga. Hij is als
Is het voor u prettiger de polikliniek dichter bij huis te bezoeken? Kom dan naar Mesos Leidsche Rijn of het Transmuraal Centrum Houten. In Mesos Leidsche Rijn zijn de volgende specialismen vertegenwoordigd: Gynaecologie, Interne Geneeskunde, Kindergeneeskunde en Keel- Neus- en Oorheelkunde. Tevens kunt u er terecht voor bloedafname door Saltro. Alle dinsdagen is bovendien een psychiatrisch verpleegkundige aanwezig. Kijk voor meer informatie op onze website www.mesos.nl. In het Transmuraal Centrum Houten kunt u terecht voor de volgende specialismen: Dermatologie, Gynaecologie, Interne Geneeskunde, Kindergeneeskunde, KeelNeus- en Oorheelkunde, Longziekten, Plastische Chirurgie en Reumatologie. Ook kunt u in het Transmuraal Centrum bloed laten prikken door Saltro. Voor meer informatie kijk op www.transmuraalcentrumhouten.nl.
Avondspreekuren Om u nog beter van dienst te kunnen zijn, zijn een aantal poliklinieken in het Antonius gestart met avondspreekuren. Zo kunt u onder andere in de avond terecht bij Plastische Chirurgie, Kaakchirurgie en bij Oogheelkunde (diabetisch oogspreekuur). Ook worden er chirurgisch kleine verrichtingen gedaan in de avonduren. Meer weten over deze spreekuren? Kijk op www.antonius.net.
gecertificeerd SEH-arts sinds december 2007 werkzaam op de Spoedeisende Hulp in Mesos Oudenrijn. Even later schuift Niels weer aan. “Sleutelbeenbreuk, zonder enige twijfel”, zegt hij en legt direct een van de kerntaken van dit nieuwe specialisme bloot. Een speciale arts op de SEH? Was die er niet al dan? Nee, luidt het antwoord. Er waren natuurlijk wel artsen, en de diverse specialisten waren oproepbaar en dus binnen handbereik, maar een echte SEH-arts, gespecialiseerd in acute ziektebeelden, was er nog niet. En die is er nu wel. Zowel in het Antonius als in Mesos
Oudenrijn kijkt én werkt een gecertificeerd SEH-arts mee met de verpleegkundigen en arts-assistenten op de afdeling. Niels loopt mee en kijkt naar de hoofdwond van een jong kind. Vorige week was de wond gelijmd, maar door een nieuwe val gaapt het kleine sneetje weer en loopt het bloed over het huilende hoofdje. “Toch maar hechten?”, vraagt de arts-assistent. Niels kijkt nauwkeurig en adviseert. De wond krijgt één hechting. Nog voordat de SEH-arts weer in zijn kamer zit, komt er een nieuwe vraag. Een patiënt met een aneurysma (een bult, red.) in de lies is binnengekomen. “Vroeger zou meteen de chirurg gebeld worden”, zegt Niels als hij de patiënt gezien heeft. “Nu komt dat op mijn bordje. Ik kijk meteen mee, we doen eventueel extra aanvullend onderzoek en maken een beleid alvorens we overleggen met de chirurg. Wat mijn taak precies is? Dat is met name het snel doorgeleiden van de patiënten. Door onze brede
opleiding weten we snel wie een patiënt het beste en het snelste kan helpen. Zo kan direct de juiste specialist worden ingeschakeld.” Maar naast de versnelde doorlooptijden zijn er nog meer voordelen, vindt gespecialiseerd verpleegkundige Ruth Staal die ook op de SEH werkt. “Toen Niels er nog niet was, moesten we veel sneller bij een chirurg aankloppen om even mee te kijken. Dat duurde vaak veel langer, omdat de chirurg in de OK was of midden in zijn spreekuur zat. Nu schakelen we Niels in en zijn onze vragen veel sneller beantwoord, waardoor de patiënt ook weer sneller geholpen is. Bovendien ervaren de verpleegkundigen ook de meerwaarde als er patiënten binnenkomen die er niet zo goed aan toe zijn. Niels zorgt dan voor een snelle stabilisatie en ook dan weer zorgt hij ervoor dat de patiënt snel op de juiste plaats is.” Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Waarheen voor acute hulp?
Uw stem geldt!
Twee ziekenhuizen, maar waar moet ik nu naartoe als ik mijn been gebroken heb, of als mijn zoontje een gat in zijn hoofd is gevallen? “Dan kunnen mensen gewoon naar de afdeling Spoedeisende Hulp in Mesos Oudenrijn in Utrecht óf in het Antonius in Nieuwegein”, zegt Marian Kruyswijk, hoofd van de acute zorg in het St. Antonius Ziekenhuis. “Op beide plaatsen blijft, ook nu de beide ziekenhuizen samengaan, een volledige SEH die 24 uur per dag en zeven dagen per week open is voor spoedgevallen.” Of de zorgverlening per ziekenhuis verschilt? Marian: “Nee, zeker niet. Integendeel. Op beide plaatsen werken SEH-artsen en de artsen die nu in Utrecht werken, komen straks ook naar Nieuwegein. En omgekeerd. Dat betekent ook dat de protocollen en de werkwijze op de twee SEH’s goed op elkaar afgestemd worden zodat op twee plaatsen dezelfde hoge kwaliteit van zorg gegarandeerd is.”
Als ziekenhuis zijn wij erg benieuwd naar uw mening over ons ziekenhuis zodat we onze dienstverlening nog beter kunnen aansluiten op uw wensen! We zijn daarom op zoek naar personen die we naar hun mening kunnen vragen over allerhande zaken die spelen in en rond het ziekenhuis. Wilt u uw stem laten horen? Stuur dan een e-mail naar:
[email protected]. U ontvang hierna een mail terug met meer informatie en een inlogcode om direct mee te doen. We zien uit naar uw mening!
2
a
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
r
n
a
a
l
novem
b
e
r
2
0
0
8
Foto: Jan van Galen
Sinds kort kunnen patiënten van het St. Antonius Ziekenhuis zelf een polikliniekafspraak maken via internet. De patiënt boekt de afspraak direct in het afsprakensysteem en kiest zelf datum, tijdstip en arts. Snel, veilig en gemakkelijk. De nieuwe manier van afspraken maken is beschikbaar voor de specialismen Gynaecologie, Mondziekten en Kaakchirurgie, Orthopedie en Urologie. Patiënten voor de polikliniek Gynaecologie van het Transmuraal Centrum Houten kunnen eveneens zelf een afspraak online inboeken. Meer weten? Bezoek dan de websites www.antonius.net en www.transmuraalcentrumhouten.nl.
Specialistische topzorg 24 uur per dag, zeven dagen per week
‘We waren net op tijd’ Beeldschermen, slangen, infuuszakken, piepjes en andere niet thuis te brengen geluiden. Maar het meest indrukwekkend is toch wel de rust die er hangt op de Intensive Care van het St. Antonius Ziekenhuis. Ook op het gedeelte waar de patiënten liggen met wie het iets beter gaat, de Medium Care, klinken de stemmen gedempt en overheerst de stilte. In een van die bedden, op kamer 7, ligt mevrouw Kroese uit Beesd. Twee dagen geleden werd ze geopereerd. Nu gaat het al wat beter.
Het was zondagochtend, half zes. Mevrouw Kroese (71) was benauwd wakker geworden en haar man maakte zich zorgen. Terecht, zo bleek later.
Hyperventilatie? “Ik dacht eerst aan hyperventilatie”, zegt de duidelijk nog geschrokken echtgenoot over die bewuste zondagochtend. “Maar ik vond wel dat ik er heel bleek uitzag. Ik heb onze dochter Elly gebeld. Die kwam meteen en die zag het ook direct. Ze belde 1-1-2 en een halfuur later waren we in het ziekenhuis. Toen ging het allemaal snel, heel snel.” Rond half acht lag mevrouw Kroese aan de monitor en volgden de onderzoeken elkaar in hoog tempo op. In de Catheterisatiekamer werd ’s middags duidelijk dat een operatie noodzakelijk was. De anesthesioloog op de operatiekamer stelde mevrouw Kroese op haar gemak en gaf uitleg over wat komen ging. Een gespecialiseerde thoraxchirurg voerde de operatie uit. Uiteindelijk bleek het nodig om vijf omleidingen te plaatsen.
Hoge spoed “De dokter zei dat het écht hele hoge spoed was. We waren net op tijd.” Direct
Mw. Kroese en Leo Hoogenboom, de anesthesioloog die haar die bewuste zondag begeleidde op de operatiekamer
na de forse operatie werd mevrouw Kroese naar de Intensive Care vervoerd. Maandagochtend, toen de beademingsapparatuur kon worden losgekoppeld, verhuisde ze, wat verder op dezelfde gang, naar de Medium Care. Volgens anesthesioloog Ary-Jan van der Lely van het St. Antonius Ziekenhuis is het logisch dat ook in de weekeinden alle radertjes van de ziekenhuisorganisatie vloeiend doordraaien. “Als patiënten met een dergelijk beeld, ’s avonds, ’s nachts of in het weekend bij de Spoedeisende
Hulp worden binnengebracht, kunnen we heel snel handelen.” Hoe snel? “Acuut. Mede door de fusie tussen het St. Antonius Ziekenhuis en Mesos Medisch Centrum is de specialistische topzorg nu altijd binnen handbereik. Dat is een niet te onderschatten voordeel.” Later op de dag ligt mevrouw Kroese al op de afdeling. “Het herstel gaat nu snel”, lacht de cardioloog haar toe. “Met een kleine week mag ze weer naar huis.”
‘Toen ging het allemaal snel, heel snel’
De IC van het Antonius functioneert op het allerhoogste niveau en is één van de grootste van Nederland.
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Plastische Chirurgie biedt compleet pakket
‘Professioneel en laagdrempelig’
Plastisch chirurg Assa Braakenburg
“Als je zoiets meemaakt, is het belangrijk dat de zorg soepel en goed georganiseerd is. Nee, de constatering van borstkanker is niet gemakkelijk. Maar door de goede organisatie die ik vanuit het ziekenhuis heb ervaren, is het wel wat gemakkelijker geworden.”
a
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
r
n
a
a
l
Anneke kreeg in juni 2007 het bericht dat ze borstkanker had. Na de standaardbehandeling bleken gaandeweg aanvullende ingrepen en therapieën noodzakelijk. In Mesos Overvecht werd een borstsparende operatie uitgevoerd gevolgd door een tweede in verband met een tegenvallende uitslag na onderzoek van het weefsel. Hierop volgde aanvullende
novem
b
e
r
2
0
0
8
chemotherapie in Mesos Oudenrijn. Ondanks dat bleek het noodzakelijk de borst geheel af te zetten. Door samenwerking tussen de algemeen en plastisch chirurg was het mogelijk om in dezelfde operatie de borst te reconstrueren. Tijdens de operatie in Mesos Overvecht werd door plastisch chirurg Assa Braakenburg de vorm van de borst, met behulp van weefsel en spieren uit het eigen lichaam, weer hersteld. Op de koop toe onderging ze ook nog aanvullende chemotherapie in het Antonius. Met nog een tweetal kleine ingrepen voor de boeg, het herstel van de tepel en de tepelhof, kijkt Anneke, ondanks alle tegenslagen, tevreden terug op de uitgebreide behandeling. De gang naar drie locaties heeft haar niet gestoord. “Alles kon heel snel achter elkaar en het was me duidelijk dat alles gebeurde op de plekken die daar het beste voor toegerust waren. In Mesos Overvecht was er de Mammapoli met gespecialiseerde mammacare-verpleegkundigen. In Mesos Oudenrijn heb ik de sfeer op de dagbehandeling als heel prettig ervaren en het Antonius was voor mij heel praktisch, omdat dat ziekenhuis vanuit de plek waar ik woon snel te bereiken is. Bovendien kon ik de gespecialiseerd verpleegkundige altijd bellen. Ik vond het heel professioneel en heel laagdrempelig.”
Compleet pakket Assa Braakenburg, plastisch chirurg, herkent het verhaal van Anneke. “Op de diverse locaties wordt door de afdeling Plastische Chirurgie nauw samengewerkt met de andere disciplines. Omdat een zeer compleet en dus uitgebreid pakket wordt geboden is het handig om bepaalde behandelingen meer te centreren op één locatie. Dit werkt optimalisatie en dus patiënttevredenheid in de hand.” Echter, de basis, zoals een eerste consult; een eenvoudige behandeling en poliklinische nazorg, wordt op een aantal locaties geboden. Zoals ook in Houten. “Ook daar eerste consulten, poliklinische nazorg, maar ook eenvoudige behandelingen: soms zelfs aansluitend aan het eerste consult, als er tijd is.” In Mesos Overvecht wordt gewerkt om het pakket verder uit te breiden met de meer reguliere reconstructieve operaties, zoals bij Anneke. Ook is er een toename van hand-, pols- en zenuwoperaties. In het Antonius wordt daarnaast een extra accent gelegd op de zeer ingewikkelde en kinder plastische chirurgie. Alles bij elkaar een zeer compleet pakket. Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Op verzoek van Anneke gebruiken we in dit artikel alleen haar voornaam.
“Waar zou u naartoe gaan als het uw vrouw was?”, vroeg Koos Nieboer aan de cardioloog in het Groningse ziekenhuis. Bij zijn vrouw Ray Nieboer-Trieling (59) was een forse verwijding van de aorta geconstateerd. Er moest snel ingegrepen worden. De cardioloog hoefde niet lang na te denken: “Naar het Antonius. Daar zitten de specialisten met de meeste ervaring. Daar zit u goed.”
Aorta vervangen door kunststof prothese
Ray en Koos Nieboer
‘Waar zou u naartoe gaan?’ We zijn drie weken verder. Koos en Ray delen een kamer op verpleegafdeling F3 in het Antonius. Delen? “Ja”, lacht Koos. “Ray kan heel moeilijk alleen zijn. Is een familiekwaal. Toen ze dat hier hoorden hebben ze er meteen een bed bijgezet. ‘Als dat het beste is voor uw vrouw, dan doen we dat’, zeiden ze.” Cardio-thoracaal chirurg Marc Schepens noemt het typerend voor het Antonius. “Onze verpleging is zó!”, zegt hij en ter illustratie gaat de duim de lucht in. “Daar neem ik mijn hoed voor af”, vervolgt hij met een smakelijk Belgische tongval.
Die hoed neemt Ray Nieboer ook af voor haar specialist. “Het was een flinke ingreep, ja. Ik geloof dat ze mijn aorta vanaf mijn sleutelbeen tot in mijn buik hebben vervangen door een kunststof prothese. Maar die dokter is geweldig. Zo rustig, hij legt alles uit en stelt je steeds op je gemak.” Ook voor de verpleging heeft de Groningse alleen maar lof. “Iedereen is ontzettend aardig. Ook tegen elkaar. Als de deur van je kamer openstaat, hoor je ook hoe ze met elkaar omgaan. Dat schept vertrouwen. Je hoort onderling respect en op een of andere
manier voel je dat ook in de manier waarop de verpleging met je omgaat; respect- en liefdevol. En dat geldt voor alle afdelingen. Ik ben er echt van onder de indruk geraakt.”
ingreep. Én iets wat je mét je team in de OK doet.” Volgens de chirurg is ervaring de basis voor een goede operatie. “Dit is niet iets wat je een assistent laat doen als hij het vijf keer heeft gezien. Dit vergt kennis, maar ook veel vaardigheid.” In de kamer ernaast wandelt Ray Nieboer ondertussen haar eerste rondje om het bed. “Een week na mijn operatie”, lacht ze. Hard gaat het nog niet. “Maar dat duurt niet lang meer. Ik denk dat ik straks terugwandel naar Groningen...”
‘Je hoort onderling respect’ Marc Schepens benadrukt even later de impact van de operatie, die maar weinig chirurgen in het land doen. “Dit is tien keer zwaarder dan een hartoperatie”, zegt hij. “Moeilijk? Nou, het is en blijft natuurlijk een technisch ingewikkelde
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Goede resultaten met nieuwe radiologietechniek
‘Ik voelde alleen de verdoving’ Er verschijnt een mooie glimlach op het gezicht van Piet van Kouwen (73). Ook interventieradioloog Marco van Strijen kijkt tevreden naar het beeldscherm op zijn bureau. Daarop heeft hij zijn patiënt zojuist laten zien dat het bloedvat, dat negen maanden geleden nog lek was, nu keurig ‘gelijmd’ is en geen problemen meer veroorzaakt. Debet aan het goede nieuws is het gebruik van een baanbrekende techniek waarmee het St. Antonius Ziekenhuis haar grote vernieuwingskracht laat zien.
Hoe het begon? Piet van Kouwen graaft in zijn geheugen. “Ik moest herkeurd worden voor mijn rijbewijs”, zegt hij dan. “De dokter adviseerde me om een echo te laten maken van mijn buikslagader. Ik had nergens last van, maar heb zijn raad wel opgevolgd.” Toen in het ziekenhuis een echo werd gemaakt en Piet even moest wachten ‘want de dokter moest ook even meekijken’, voelde hij wel dat er iets niet goed zat. “De slagader was vergroot en dus ontstond de kans op het scheuren van de wand van die ader.” Vrij snel daarna werd Van Kouwen geopereerd. Lange tijd ging het goed. De problemen leken verdwenen. Totdat bij een van de reguliere controlescans ontdekt werd dat een bloedvat lek was. Een verandering van medicatie bleek niet te helpen en omdat het vat moeilijk bereikbaar was, dreigde opnieuw een operatie. Piet van Kouwen zat er niet op
te wachten. “Maar wat moet, dat moet. Zo reëel ben ik ook wel.”
Moeilijke plekken Een vernieuwend ziekenhuis werkt gelukkig met vernieuwende technieken. Zo was het St. Antonius Ziekenhuis het eerste ter wereld dat bloedvaten driedimensionaal kon bekijken. Een basis die mogelijkheden bood, zo vonden de radiologen in Nieuwegein. Interventieradioloog Van Strijen vertelt: “Zo werd het ook mogelijk om met een dunne naald exact naar een bepaalde plaats in het lichaam, ook naar diepe, moeilijk bereikbare plekken te navigeren.” Bij Piet van Kouwen werd de techniek toegepast om een naald in de lekkage van het bewuste bloedvat in te brengen. Toen het centrum bereikt was, werd een soort ‘twee-componentenlijm’ ingespoten die de wand van het vat afsloot. “Net de Karwei”, lacht Piet, die negen maanden
Interventieradioloog Marco van Strijen en Piet van Kouwen
later constateert dat de ingreep bijzonder succesvol was. “Ik ben blij dat we dit gedaan hebben. Het enige wat ik gevoeld heb is het verdovingsprikje. En na twintig minuten was ik klaar.”
Tumoren De naaldinterventie wordt ondertussen gebruikt voor diverse doeleinden. Zo worden stukjes weefsel voor onderzoek uit het lichaam gehaald en worden katheters geplaatst om vocht af te voeren, zelfs in de hartstreek. Ook wordt heel gericht 4
a
ntoni
u
s
M
‘Na twintig minuten was ik klaar’ medicatie toegediend en wordt botcement toegevoegd aan zwakke wervels. Volgens Marco van Strijen zijn er echter nog veel meer mogelijkheden. “Daarbij denken we vooral aan de behandeling van tumoren. Met minimale straling maximale resultaten bereiken. Wat ons betreft staat de deur open voor een scala aan nieuwe ontwikkelingen.” Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected]. esos
j
o
u
r
n
a
a
l
novem
b
e
r
2
0
0
8
Ariënne onderging HIPEC-operatie
Oncologie centrum MiddenNederland
‘Ik ben er nog, gelukkig’ In december 2007 onderging Ariënne Boegschoten (43) uit Oude
Het St. Antonius Ziekenhuis en Mesos Medisch Centrum hebben het Oncologiecentrum Midden-Nederland opgericht om de zorg voor kankerpatiënten te verbeteren en de wachttijden te verkorten. Het centrum is met 2.000 nieuwe patiënten per jaar het grootste in de regio Midden-Nederland en heeft veel kennis en ervaring met bijna alle vormen van kanker. Medisch specialisten, oncologieverpleegkundigen, radiotherapeuten en andere gespecialiseerde zorgverleners werken in het Oncologiecentrum nauw samen om tot een éénduidig behandelplan te komen en de beste behandeling te geven. De medisch specialisten en medewerkers in het centrum zijn ook actief op het gebied van wetenschappelijk onderzoek en nieuwe behandelmethoden, zoals de HIPEC-behandeling. Tevens wordt veel aandacht besteed aan pijnbestrijding en psychosociale zorgverlening.
Wetering in het St. Antonius Ziekenhuis een HIPEC-ingreep, waarbij de buik met warme chemovloeistof gedurende 90 minuten wordt gespoeld. Morgen gaat ze weer twee uurtjes werken. En de winterkleren zijn ook al gekocht. Wel met het gevoel van ‘zou ik ze nog wel kunnen dragen’. Die overpeinzing geeft aan dat ze er nog lang niet is. “Maar ik ga wel vooruit. Ik word soms zelfs alweer een beetje boos op de kinderen en ik mopper op het weer.” Een aangrijpende monoloog. “Het was oktober 2006 toen ik met een flinke buikpijn werd opgenomen in het Rijnlandziekenhuis. Het slechte nieuws kwam snel daarna; kanker in de dikke darm en uitzaaiingen in de lymfeklieren. De chemo was een verschrikking. In juni, toen de kuur achter de rug was, voelde ik me vrij goed, maar in september was het weer mis. Toen bleek dat er ook uitzaaiingen zaten in de milt. En verder? Ook in de buik? Misschien, maar dat werd niet duidelijk op de scan. Op dat moment viel voor het eerst de term HIPEC. De dokter in Amsterdam noemde me zelfs de ideale HIPEC-patiënt. In het Antonius kon ik het snelste geholpen worden.
gepland omdat de tumor snel groeide, was het zover. Ik mocht van de kinderen niet huilen toen ik thuis wegging. Het was moeilijk, voor ons allemaal. Emma (16) had zich in die tijd volledig op haar school gestort. Friso (13) ging juist slechter presteren. En mijn man Alex? Die heeft zich er fantastisch doorheen geslagen. Het zijn kanjers, alledrie.”
Zoenen “De dag van de operatie was heel spannend. Ik heb chirurg Van Ramshorst gesmeekt om zijn best te doen. Mendy, de fantastische verpleegkundige waarbij je ieder moment terechtkon, had al gezegd: ‘als je wakker wordt en je ziet veel slangen, dan is het goed.’ Na een operatie van tien uur werd ik langzaam wakker. Ik realiseerde me meteen dat ik op de IC lag. Goed dus! Het was wel een zwaar karwei geweest. Er was een eierstok weggehaald, de milt was eruit, veel buikvlies en ik had een stoma. Maar dat interesseerde me niets. Ik kon die dokter wel zoenen. Tijdens de operatie zou Alex op de hoogte gehouden worden of de HIPEC al dan niet door zou gaan. Hij is drie keer gebeld met de mededeling dat het ‘erg tegen zat’. Het verlossende telefoontje kwam aan het eind van de dag van Van Ramshorst zelf. Ik realiseer me dat dit
‘Ik kon die dokter wel zoenen’ De ‘screeningsdag’ zag ik met vertouwen tegemoet. Ik was toch de ideale patiënt? Maar die dag in het Antonius maakte veel duidelijk. Want hoe ideaal ook, daar kreeg ik te horen dat er pas bepaald wordt of de behandeling doorgaat als de buik open is. Pas dan kan de dokter zien of een HIPEC-behandeling nut heeft. Die mededeling kwam aan als een mokerslag. Daar had ik niet op gerekend. Op 19 december, veel sneller dan
Meer weten? Kijk dan op onze website www.oncologiecentrum.nl.
Wetenschappelijk onderzoek
Ariënne Boegschoten
tot nu toe de zwaarste dag uit het leven van mijn man is geweest.” De toekomst? “Ik realiseer me dat ik steeds kleine stapjes vooruit maak. De bloedwaarden zijn nu heel goed. Maar of ik ooit ga zeggen dat ik genezen ben? Nee, dat denk ik niet. Maar ik laat het ook niet mijn leven beheersen. En ik ben er nog, gelukkig.”
Internisten, cardiologen en longartsen met name, maar ook andere specialisten in het St. Antonius Ziekenhuis en Mesos Medisch Centrum doen wetenschappelijk onderzoek en publiceren regelmatig in vooraanstaande medische tijdschriften. In studieverband wordt, na goedkeuring door een erkende regionale medisch ethische toetsingscommissie gezocht naar verbetering van behandeling waarbij het belang van de patiënt voorop staat. Indien nodig worden bestaande behandelmethoden aangepast als gevolg van studieresultaten.
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
We t e n s c h a p p e l i j k o n d e r z o e k i n h e t A n t o n i u s e n M e s o s
‘Ik had niet veel te verliezen’ Wetenschappelijk onderzoek vindt niet alleen plaats in universiteitsziekenhuizen. Ook in het St. Antonius
Voor meer informatie over wetenschappelijk onderzoek in het Antonius en Mesos verwijzen wij naar het tijdschrift Loupe dat u vindt in de wachtruimtes van het ziekenhuis of kijk op www.ccmo.nl voor informatie over de beoordeling van wetenschappelijk onderzoek.
Ziekenhuis en Mesos Medisch Centrum doen specialisten wetenschappelijk onderzoek. Soms op verzoek van de ontwikkelaars van nieuwe medicijnen, soms omdat artsen zelf vernieuwende ideeën hebben over veranderde medicatie of behandeling. “Omdat we onze patiënten met de beste medicijnen en beste therapieën willen behandelen en omdat we als groot opleidingsziekenhuis een taak hebben op dit gebied”, zo verwoordt longarts Franz Schramel het doel van wetenschappelijk onderzoek. Toch klinkt het eng. Patiënten als proefkonijn? “Nee, nee”, klinkt het stellig. “Wij doen met name mee aan zogenoemd fase III klinisch wetenschappelijk onderzoek. Dat betekent dat de middelen of de therapie al uitvoerig getest zijn in fase I en II onderzoeken. Je kunt het zien als de laatste fase van het onderzoek. Bovendien is dat onderzoek aan heel strenge eisen gebonden en wordt het ook uitvoerig gecontroleerd.” Overigens kan niet iedere patiënt deelnemen. Schramel: “Er wordt altijd eerst goed bekeken of een patiënt in een onderzoek past. Als iemand aan de voorwaarden voldoet, doorlopen we een uitvoerige procedure met de patiënt om te kijken of hij echt mee wíl doen.” De praktijk in het St. Antonius Ziekenhuis leert dat ongeveer tien tot twintig proa
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
cent in een onderzoekstraject komt. Een van die patiënten was Kees Schat. In 1999 werd longkanker bij hem geconstateerd met uitzaaiingen in de lever en de lymfeklieren. Als de chemo zou aanslaan was de levensverwachting nog maximaal zes maanden. “Natuurlijk wilde ik meedoen aan een onderzoek naar een nieuw samengestelde chemokuur. Ik moest alleen wat vaker formulieren invullen. En ik had natuurlijk niet veel te verliezen”, zegt hij nu. De uitwerking was heel bijzonder. Zeven jaar later is hij namelijk weer topfit. “In welke mate dat precies is toe te schrijven aan de verandering in de chemo is nog niet te zeggen. En ja, dit is heel uitzonderlijk,” reageert Franz Schramel.
zorgen dat mijn bloedwaarden goed waren en ook dat de bloeddruk goed was. Anders ging het niet door.” Mede vanwege die beperkende voorwaarden dook Grootings in de literatuur. Hij las over het veelbelovende geneesmiddel, maar ook over een ‘nieuwe’ leefstijl. “Anders eten, meer bewegen, minder stress, dat helpt allemaal mee. Bovendien las ik dat bepaalde voedingsmiddelen dezelfde werking hadden als het geneesmiddel. Daar heb ik met de dokter regelmatig over gesproken. Hij stond daar ook voor open.” De behandeling is ondertussen achter de rug. Wat blijft zijn de controles. Uitgebreide controles, omdat een wetenschappelijk onderzoek veel gegevens vereist. “Maar dat vind ik niet erg”, zegt Grootings. “De tumor groeit niet en door al die onderzoeken krijg je heel veel informatie over het verloop van je ziekte. Dat ervaar ik als heel prettig.”
Onderzoekstraject Peter Grootings zit nog midden in een onderzoekstraject. Bij hem werd vorig jaar longkanker geconstateerd. “Ik kon meedoen in een onderzoek naar de werking van een middel dat in de laatste onderzoeksfase voor longkanker zat. Dat wilde ik wel.” r
n
a
a
l
novem
b
e
r
2
0
Kees Schat
In januari begon hij aan een reeks van zes chemokuren. “Of het extra belastend was? Nee, niet extra. Wel moest ik ervoor 0
8
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Dichtbij naar de poli
‘Stampertje mocht ook mee’ Prins stond aan zijn bed. Die was tevreden. En Quentin ook, vooral toen hij, eenmaal terug op de afdeling, verrast werd met ijs.
Quentin is zes jaar en woont in Houten. Toen hij vier was kreeg hij last van zijn oor. Toen hij vijf was weer, en toen hij zes was opnieuw. ‘Genoeg’, dacht moeder Margriet. Nu moet er iets gedaan worden. En dat gebeurde.
Controle
“Ik had er heel veel last van”, zegt Quentin als hij weer thuis is na de operatie in het ziekenhuis Mesos Overvecht. “Het ging steeds meer pijn doen en mijn broertjes zeiden dat mijn oor net zo rook als een pan met kaasfondue. Nee, da’s niet leuk.” Margriet Staffhorst wilde dat er iets gedaan werd. De andere jaren was de pijn steeds door de huisarts verholpen, maar elk jaar oorpijn, dan moest er toch wat aan de hand zijn? En dat klopte. Margriet: “We gingen naar de poli in het St. Antonius Ziekenhuis en KNOarts Ludo Prins wist snel wat er aan de hand was. Een CT-scan en een gehoortest bevestigden zijn beeld en er werd besloten dat Quentin geopereerd moest worden. Er zat een flinke ontsteking en daardoor waren de gehoorbeentjes aangetast.”
“Voor de controlebezoeken komt Quentin gewoon weer naar het St. Antonius Ziekenhuis”, zegt KNO-arts Ludo Prins, die ook aangeeft dat de samenvoeging van Mesos en het Antonius ervoor zorgt dat er efficiënter gewerkt kan worden en dat daarmee de wachttijd korter wordt. “Waarbij de kwaliteit van de zorg en in dit geval ook de kindvriendelijkheid natuurlijk voorop blijven staan. Wat dat betreft hebben we een naam hoog te houden.” De KNO-artsen denken dat met de huidige werkwijze optimaal tegemoet wordt gekomen aan de vragen van de patiënten. “Maar”, zo stelt Prins nadrukkelijk, “we gaan deze manier van werken natuurlijk uitvoerig evalueren. En als blijkt dat het anders moet, staan we daar voor open.”
Korte wachttijd In Mesos Overvecht kon Quentin snel terecht. Bovendien wordt een dergelijke operatie daar in dagbehandeling gedaan: ’s ochtends komen en ’s middags weer naar huis. “Ideaal”, zegt Margriet. “En de wachttijd was heel kort.” In Mesos Overvecht moest Quentin zich op de dag van de operatie al vroeg melden. Hij kreeg een filmpje te zien over kinderen die ook geopereerd moesten worden. Daarna mocht hij –zijn eigenpyjama aan, kreeg mama een raar groen pak aan en een gekke muts op en ging Quentin, met bed en al, naar de operatiekamer. “Stampertje, mijn knuffel, mocht mee en mama hield mijn hand vast toen ik zo’n ‘vies kapje’ op kreeg. Daarna ben ik in slaap gevallen.” Toen Quentin wakker werd, keek hij recht in de ogen van zijn moeder. Ook dokter
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
‘Mama kreeg een raar groen pak aan’ Quentin met zijn moeder
Beste zorg voor de allerkleinsten De beste zorg voor de patiëntjes. Dat is hét centrale uitgangspunt bij de vorming van het Vrouw-Kindcentrum, dat ontstaat bij de fusie tussen de twee ziekenhuisorganisaties. De beste, klantvriendelijkste, maar zeker ook de veiligste zorg van de regio. “Door poliklinieken op vijf locaties te houden, zijn we voor iedereen prima bereikbaar”, zegt kinderarts Hester van Wieringen. “Maar door de samenvoeging krijgen we ook meer mogelijkheden om baby’s of kinderen die acuut zorg nodig hebben, goed op te vangen op plaatsen die daarvoor speciaal zijn ingericht met de meest moderne apparatuur. Zowel in Nieuwegein als in Oudenrijn blijft een afdeling Spoedeisende Hulp 24 uur per dag, zeven dagen per week bereikbaar. In het Antonius zijn bovendien alle mogelijkheden voorhanden om kinderen op te nemen voor klinische zorg. Daar is ook de Couveuseafdeling (Neonatologie) gesitueerd.” Volgens Van Wieringen betekent de samenvoeging een bundeling van kennis en ervaring. “We werken nu met zestien kinderartsen samen. Logisch dat er nu meer ruimte komt voor specialisaties, waardoor je kinderen met bepaalde problematiek meer aandacht kunt geven en nog beter kunt helpen.”
Baby opgenomen? Ouders in de buurt.
‘Hier zou ik wel voor omrijden’ Koen, lag ze op de couveuseafdeling. En ondanks dat de zorg daar heel goed was en dat we elk moment bij haar konden zijn, was dat toch niet prettig. Je mist je privacy in die eerste dagen. Je wilt alleen zijn met je gezinnetje. Je gevoelens delen, samen zijn.” De infectie bij Koen kwam als een verrassing. “Ja, stom toeval, maar wel heel vervelend.” Omdat Koen minder ziek was, kreeg de familie Van de Boogaard de kans om gebruik te maken van een van de moederkind kamers op de kinderafdeling van Mesos Oudenrijn. In een dergelijke kamer mogen vader of moeder de hele dag én nacht bij hun zieke kind zijn. Ook kraamvrouwen kunnen van deze speciale moeder-kind kamers gebruikmaken. Mariëlle kreeg daar haar kraamzorg vanuit de kraamafdeling, Koen kreeg alle zorg van de kinderartsen en zo was de familie vanaf de eerste dag toch bij elkaar. “Een ideale oplossing”, zeggen Mariëlle en vader Arjan in koor. “Als je bij je kind bent, maak je je toch minder zorgen. En alles wat nodig is voor de zorg aan Koen, wordt hier gewoon naar binnen gereden.”
De eerste dagen in het kraambed. Een tijd waarop menig aanstaande moeder zich verheugt. Toch kan die kraamtijd er door allerlei omstandigheden soms veel minder rooskleurig uitzien. Bijvoorbeeld als je nieuwste telg plots opgenomen moet worden in het ziekenhuis. Moeder thuis in bed, baby in het ziekenhuis en vader pendelend daartussen. Geen wenselijke situatie, vinden ook de kinderartsen van het Antonius en Mesos. Koen vindt het allemaal prima. Acht dagen is hij nu. Een wolk van een baby. Jammer van die slangetjes in zijn neus. “Hij heeft een longinfectie”, zegt moeder Mariëlle van de Boogaard. “Een onzekere tijd? Nee hoor, hij komt er wel weer bovenop.”
Mariëlle beviel thuis van Koen. Een dag na die bevalling al werd hij opgenomen. Niet leuk, maar helemaal onbekend was het niet. “Bij onze dochter Lara gebeurde hetzelfde. Ook zij had een longinfectie en ook zij moest worden opgenomen. Omdat ze nog een stuk zieker was dan
Stukje omrijden Overigens kan de familie Van de Boogaard, mocht daar in de toekomst nog behoefte aan zijn, een volgende keer geen gebruik meer maken van de huidige faciliteit in Oudenrijn. In 2009 zal de zorg voor de kinderen namelijk gecentreerd worden in Nieuwegein, waar een compleet VrouwKindcentrum komt. In dat centrum zullen de rooming-in-faciliteiten voor kraamvrouwen verder worden uitgebreid. “Nou, ik kan iedereen adviseren om dan een stukje om te rijden als dat nodig is”, lacht Mariëlle. “De zorg en de aandacht die je op deze manier aan je kind kunt geven, zorgen voor een enorme rust. Zo is de kraamtijd toch nog een heerlijke tijd geworden.”
Samengaan voor beter
mesos & St. antonius
www.samengaanvoorbeter.nl
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Familie Van de Boogaard en de kleine Koen
6
a
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
r
n
a
a
l
novem
b
e
r
2
0
0
8
‘A l s h e t k a n i s d a t t o c h h e t f i j n s t e ’
Lekker thuis bevallen
AlNatal: voor elke zwangerschap
Ben jij bevallen bij AlNatal? In het ziekenhuis? Hoezo niet? Gewoon thuis? Jazeker. Gewoon thuis. Wie begeleid wordt door een van
Frisgroen, paars. Een inrichting die meer doet denken aan een grote huiskamer dan aan een ziekenhuis. Wie bij AlNatal binnenloopt, moet zich ook niet in een ziekenhuis wanen, vinden de verloskundigen en gynaecologen van het centrum voor zwangerschap en geboorte.
de verloskundigen van AlNatal gaat voor de periodieke controles naar het centrum dat inderdaad in een gebouw aan het St. Antonius Ziekenhuis is gevestigd. Da’s makkelijk omdat alle medische
Ondanks de laagdrempelige uitstraling en de eigen ingang lopen er toch verschillende gynaecologen door de gang. Hoe zit dat dan? Lucie Ribbert, gynaecoloog: “We werken hier samen in een zeer vernieuwend concept. Vrouwen komen hier bij de verloskundige of bij de gynaecoloog voor hun periodieke controles. En ze kunnen hier bevallen in een van die prachtige verlossuites. Of gewoon thuis. Wat de toegevoegde waarde is? Misschien het feit dat hier 24 uur per dag een gynaecoloog aanwezig is en dus nooit opgeroepen hoeft te worden. Bovendien staat hier alles in het teken van de veiligheid en het comfort van ouders en kind.”
voorzieningen en kennis binnen handbereik zijn. Maar als die niet nodig zijn, heb je de keuze om thuis te bevallen. “Graag zelfs”, zegt Nynke Hoogendoorn van AlNatal.
Bij Natasja van Ingen uit Nieuwegein waren die voorzieningen en kennis drie jaar geleden wel nodig. Toen haar bloeddruk opliep en toen ook een zwangerschapsvergiftiging op de loer lag, werd Natasja opgenomen, nadat de verloskundige de hulp had ingeroepen van een gynaecoloog. Ondertussen is Sven een parmantige peuter die trots vertelt dat zijn ‘nieuwe’ broertje Tygo boven ligt te slapen. “Tygo is nu ruim een week oud”, zegt Natasja. “En deze keer ben ik lekker thuis bevallen.” Daar zag het overigens niet de hele zwangerschap naar uit. Natasja: “In het begin ging het allemaal vlekkeloos. Alleen liep op een bepaald moment mijn bloeddruk weer op. Toen kon ik bij AlNatal direct terecht bij de gynaecoloog. Even zag het er naar uit dat ik toch niet thuis mocht bevallen, maar vrij snel na mijn eerste onderzoek moest ik terugkomen. Toen is de bloeddruk weer gemeten, is de urine bekeken, een echo gemaakt en een hartfilmpje. Uiteindelijk mocht ik toen toch terug naar de verloskundige. Er was geen reden om in het ziekenhuis te moeten bevallen.” Gynaecoloog Lucie Ribbert legt uit dat de
Verloskundige Nynke Hoogendoorn en Natasja van Ingen met de kleine Tygo
overstap van de verloskundige naar de gynaecoloog bij AlNatal op een natuurlijke manier verloopt. “Wat er bij Natasja gebeurde, komt vaker voor. Even overleggen met elkaar, even de aanstaande moeder overnemen en vervolgens, als dat kan, weer terug naar de verloskundige. Het is een natuurlijke samenwerking die door de aanstaande moeders als heel prettig wordt ervaren.” Natasja onderstreept dat. “Het was helemaal super. Alles zit daar op dezelfde gang. Dat geeft veel rust. Bovendien heb je ook
niet echt de puf om met je dikke buik een heel ziekenhuis door te moeten, van het ene naar het andere onderzoek. Je wordt er makkelijk tussendoor gepland en je weet meteen waar je aan toe bent.” Toen thuis alles in gereedheid was gebracht, vond Tygo de tijd rijp. “En hij had haast”, lacht Natasja. “Nynke was er gelukkig snel. Tygo ook. Lekker thuis, ja. Als het kan is dat toch het fijnste.”
Door de nauwe samenwerking die bij AlNatal wordt gekoesterd, kunnen vrouwen, als dat nodig is, snel gezien worden door een gynaecoloog. “Eigenlijk begeleiden we de zwangere vrouw hier samen”, stelt gynaecoloog Michael Kars. “Bij de ‘probleemloze’ zwangerschap komen wij niet of nauwelijks in beeld. Maar als de nood aan de man is, hebben we een compleet team paraat staan om te helpen; van een echoscopiste tot een anesthesioloog en van een borstvoedingsdeskundige tot een kinderarts.” AlNatal is er voor elke zwangerschap: van de thuisbevalling tot de bevalling waarbij topklinische zorg nodig is. Het centrum eindigde onlangs nog in een onderzoek van MediQuest naar de beste zorg rond bevallingen in Nederlandse ziekenhuizen op de derde plaats.
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Tweeling op Neonatologie
‘Ze zijn er voor je’ “Medisch is het allemaal perfect. Dat hadden we ook wel verwacht. Maar wat we nog het meest waarderen is de menselijke aandacht. De dokters, verpleegkundigen, ze zijn er voor je. Het is allemaal heel persoonlijk en ja, dat stellen we bijzonder op prijs.” Yvonne en Leo de Penning. Zo heten de trotse ouders van de tweeling Lieke en Evelien. Momenteel zijn ze vaste bezoekers van de afdeling Neonatologie, een onderdeel van de Kinderafdeling in het St. Antonius Ziekenhuis. “Nog een paar weken, hopen we”, zegt Yvonne die met Lieke op haar schoot naast het wiegje zit. “Het is hier prima, hoor, maar ik wil ze nu ook wel graag thuis hebben.” Die opmerking lijkt niet meer dan logisch. Vier weken oud zijn de kinderen nu. “Ze werden geboren met 31 weken en 5 dagen. Helemaal onverwacht. De vliezen braken dus we gingen snel naar het ziekenhuis. Onderweg liepen we de namen nog eens door, twee meisjesnamen en twee jongensnamen, en het moest in alle combinaties ook een beetje bij elkaar passen.” In het ziekenhuis was al snel duidelijk dat de kinderen snel geboren zouden worden. Geschrokken? Yvonne: “Ja, aanvankelijk a
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
r
n
a
a
l
natuurlijk wel. Je hoort toch dat 32 weken zo’n beetje een magische grens is. Uit de onderzoeken bleek gelukkig wel dat alles goed was. De hartjes klopten, de echo was goed. En we werden steeds gerustgesteld. Zo ongewoon was het niet, die indruk kreeg ik tenminste.” Nadat Lieke langs de natuurlijke weg en Evelien met de keizersnede ter wereld waren gekomen, werd het hectisch. Vooral voor Leo. “Eigenlijk wil je bij je vrouw blijven. Die lag immers op de operatietafel. Maar tegelijkertijd liggen je kinderen hier met allerlei slangetjes en een beademingskapje in de couveuse. Ja, daar schrik je wel even van. Ik moest echt leren om door die slangetjes heen te kijken.” Vier dagen verbleef Yvonne na haar operatie in een eenpersoons kraamsuite bij AlNatal. Ook Leo bleef er slapen, zodat het gezin op ieder moment van de dag bij elkaar kon zijn. En toen Leo weer
novem
b
e
r
2
0
0
8
Yvonne en Leo de Penning en de tweeling Evelien en Lieke xxxxxxxx
aan het werk moest en Yvonne ook naar huis ging, kon de tweeling via een afgeschermde internetverbinding nagenoeg de hele dag bekeken en bewonderd worden. Ondertussen zijn we vier weken verder. Yvonne en Leo maken minstens één keer per dag de rit van Geldermalsen naar Nieuwegein om daar hun kinderen te verzorgen. “Daar krijgen we heel veel steun bij”, zegt Yvonne. “Tips van de fysiotherapeut over hoe we de kinderen
het beste kunnen wassen, vasthouden en zo. En er zijn ook video-opnames gemaakt waarin de interactie tussen ons en de kinderen werd duidelijk gemaakt. Belerend? Nee, helemaal niet, het was heel verhelderend.” De familie De Penning kijkt met veel plezier terug op de eerste weken. “Een goede medische zorg, gegeven door échte mensen. Heel waardevol.” Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
A t l e e t M a r c e l v a n d e r We s t e n :
Online onder behandeling
‘Dit gaf me direct vertrouwen’ Hij was op weg naar een toptijd. Z’n snelste tijd ooit gelopen op de 110 horden. Marcel van der Westen bevestigde in het Zwitserse Luzern zijn uitstekende vorm. Tot het op de tiende horde misging. ‘Wauw, wat ga ik hard’, dacht de atleet. Misschien nét even té hard voor zijn ritme. Zijn voet bleef onder de horde haken en Van der Westen maakte een smak. Vier weken voor de start van de Olympische Spelen brak zijn sleutelbeen. Zes weken volledige rust, zo luidde de diagnose van de Zwitserse artsen. “Ik ging ervan hyperventileren”, zo kijkt Van der Westen terug op de eerste seconden na de reactie van de Zwitserse orthopeed. Vier jaar lang was het vizier gericht op die ene wedstrijd. En nu, juist nu de vorm zo goed was, zou zijn Olympische droom in rook opgaan? Het was woensdag 16 juli. Twee dagen later, terwijl de röntgenfoto’s in het Antonius al bekeken waren door orthopeed Henk van der Hoeven, stapte de gedesillusioneerde hordenloper de behandelkamer binnen. “Ik ken Henk van der Hoeven als een heel rustige man”, zegt Marcel. “Hij keek nog eens naar de
foto’s, maar zei al vrij snel dat het wel goed zou komen. Een titanium plaat met schroeven, dat zou een goede oplossing zijn. De Spelen kwamen niet in gevaar, zei hij. De manier waarop hij het zei, gaf me ook direct vertrouwen. Ik kon mijn pijlen weer op Peking richten. Doe maar wat je moet doen, zei ik.”
Halve finale En zo gebeurde. De operatie hield Marcel nog een week aan de kant, maar met nog drie weken voor zijn eerste start kon hij langzaam weer gaan opbouwen. “Natuurlijk merk je dat er iets zit”, zo
Het internet begint een steeds grotere rol te spelen in de behandeling van patiënten, ook bij het Antonius en Mesos. Er is al een webspreekuur en een onlinebehandelmethode.
kijkt hij terug. “Je evenwicht is wat in de war en dat supergevoel, dat ik voor de val had, tja, dat was er natuurlijk niet meer.” De Olympische Spelen eindigden voor Marcel van der Westen uiteindelijk in de halve finales. Ondanks een uitstekende tijd, liep hij de finale net mis. Het werd een tiende plaats, tóch een fantastische prestatie op een zeer aansprekend atletiekonderdeel. Marcel kijkt dan ook tevreden terug. “Ik moet reëel zijn, gezien de voorbereiding was dit een prima plek. Vooral dankzij het medisch team dat er van alles aan heeft gedaan om me op tijd fit te krijgen. Ik heb maximaal gepresteerd. En de basis voor een goed EK indoor en een mooi WK in Berlijn ligt er.” Tot slot nog even terug naar Zwitserland. Is het nooit een optie geweest om daar die operatie uit te laten voeren? Marcel lacht. “Nee, absoluut niet. Niet dat ik de doktoren daar niet vertrouw, maar deze specifieke deskundigheid was daar gewoon niet aanwezig. Achteraf ben ik blij dat ik geen risico genomen heb. Daar is trouwens ook nooit sprake van geweest.”
De afdeling Neurologie voert sinds mei dit jaar een webspreekuur. De behandelend neuroloog geeft via een beveiligde internetverbinding uitslagen van onderzoeken door aan de patiënt. Daarnaast kunnen de patiënt en arts over en weer vragen stellen. Nadat alle noodzakelijke informatie is uitgewisseld sluit de arts het spreekuur af, waarna de patiënt niet meer op de website kan komen. De afdeling Psychiatrie en Psychologie is al een aantal jaren actief met NewHabits, www.newhabits.nl, een online therapie voor mensen met ernstig overgewicht. Mensen die willen deelnemen kunnen zich online aanmelden. Voldoet de patiënt aan de criteria voor deelname, dan ontvangt hij een inlogcode om de virtuele ruimte van zijn therapiegroep te betreden. Hier ontmoet hij lotgenoten, volgt hij een zelfhulpprogramma en groepstherapie.
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected].
Informatie bijeenkomsten In Mesos Medisch Centrum en het St. Antonius Ziekenhuis worden regelmatig voorlichtingsbijeenkomsten georganiseerd over aandoeningen en behandelingen. Kijk voor meer informatie over deze bijeenkomsten onder www.antonius.net en/of www.mesos.nl. Informatiebijeenkomsten over borstvoeding en bevallen treft u voor het Antonius aan onder www.alnatal.nl.
Vo o r o n d e r z o e k n a a r l o n g z i e k t e
Gezonde vrijwilligers gezocht Sarcoïdose is een aandoening waarbij ontstekingen ontstaan in verschillende delen van het lichaam. Het vaakst wordt de ziekte aangetroffen in de longen. De afdeling Longziekten van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein doet onderzoek naar het ontstaan en het verloop van de ziekte Sarcoïdose. Voor dit onderzoek is de afdeling op zoek naar gezonde vrijwilligers tussen de 35 en 65 jaar oud. Personen die deelnemen krijgen hiervoor een vergoeding. Wilt u meer weten over deelname aan dit onderzoek, kijk dan op www.antonius.net > patiënten > specialismen > longziekten. U kunt ook contact opnemen met dhr. M. Heron via (030) 609 22 12 of een mail zenden aan
[email protected].
Fusie voor orthopeden logische stap Voor de orthopeden van het Antonius en Mesos is de fusie tussen beide ziekenhuizen eigenlijk niet meer dan een logische stap. Al vele jaren werken ze nauw samen in een maatschap die de fysieke afstand tussen beide ziekenhuizen moeiteloos overbrugt. “Nu de ziekenhuizen fuseren, geeft dat ons meer kans om onze organisatie nog efficiënter in te richten. Wat dat betreft zie ik alleen maar voordelen”, zegt orthopeed Henk van der Hoeven. In het gefuseerde ziekenhuis werkt de maatschap verder aan een toekomst die in het teken staat van de vernieuwing. In dat kader heeft de maatschap voor de komende jaren een aantal speerpunten benoemd. Speerpunten die voortvloeien uit de specifieke deskundigheid die bij de diverse specialisten aanwezig is. Zo staat de maatschap in den lande bekend als ‘zeer deskundig’ op het gebied van het aanbrengen en vervangen of herstellen van protheses. Vernieuwend is ook de samenwerking die de maatschap onderhoudt met bijvoorbeeld de fysiotherapeuten in de regio. Door middel van een zelfontwikkeld automatiseringsprogramma, kunnen therapeuten én patiënten via het internet alle benodigde informatie krijgen over de geconstateerde problematiek, de
operatieve ingreep en de vorderingen in het revalidatieprogramma. Voor deze manier van begeleiden is veel belangstelling. “Dit is de meest transparante manier van werken. Je geeft op deze manier ook de patiënt alle inzage in zijn eigen herstelproces. Vanwege de goede ervaringen die we bij ingrepen in de voorste kruisband hebben, gaan we deze methodiek ook toepassen bij patiënten met schouderproblemen.” Die schouderproblemen vormen een ander speerpunt van beleid. Waarom eigenlijk? Van der Hoeven: “Schouderklachten hebben direct en veel invloed op het dagelijks functioneren van mensen.” Als Van der Hoeven de werkwijze beschrijft, wordt de vooruit-
strevendheid snel duidelijk. “Het geautomatiseerd begeleidingsprogramma geeft ons ook de mogelijkheid om de resultaten van de ingreep of van een andere behandeling objectief te meten.” Laatste aandachtpunt is de begeleiding van sporters in de regio. Alleen topsporters? Van der Hoeven lacht. “Natuurlijk niet”, zegt hij dan. “Het zou jammer zijn als we de opgebouwde expertise alleen voor topsporters zouden bewaren. Alle sporters zijn welkom.” Ook die sporter die na een hartoperatie langzaam weer aan het bewegen is? “Ja, natuurlijk. Dat is trouwens ook een topsporter, hoor.”
Colofon Eindredactie: afdeling Communicatie, Tanja Hermans Tekst en productie: BPC projectmanagement en communicatieadvies, Utrecht Fotografie: Jarno Verhoef, Nuland Vormgeving: Bladen&Co, Utrecht Druk: Thieme Rotatie, Zwolle
Meer weten? Mail uw vragen aan
[email protected]. 8
a
ntoni
u
s
M
esos
j
o
u
r
n
a
a
l
novem
b
e
r
2
0
0
8
