Medewerkers Kerstgala

ledenblad LCKV Jeugdvakanties jaargang 35 • nr. 2 • maart 2007 verschijnt 5 maal per jaar

Geen sudoku? Sudoku? Dat is zó 2006! Poker, baby! De overige 49 kaarten worden de komende edities achterop de opzet afgedrukt. In 2011 zal er een groot LCKV Poker Toernooi plaatsvinden.

Pieter Versnel en Marcel Janssen Timmer- en Onderhoudsbedrijf Van der Waalstraat 7, 2313 VB Leiden Telefoon 071 514 30 55 Fax 071 514 20 46 / 0172 515 742 E-mail [email protected]

Medewerkers Kerstgala

Crisis!

pag 3

Generatiekloof ?

pag 4

Strijd om de tieners pag 5

Januari, februari en maart vind ik altijd maar saaie maanden. De feestdagen zijn voorbij en het gewone leven begint weer. Hoewel de dagen steeds langer worden, is het nog steeds vroeg donker en als het niet sneeuwt, dan regent het wel. Aafke Plug

Thuis op de bank met een kop thee is dan ook de beste optie voor zo’n donkere koude avond; er valt verder toch weinig te beleven in deze maanden. Het lijkt

wel of iedereen in de zomer jarig is en ook de LCKV, die normaal toch goed is in het geven van feestjes, laat het deze maanden afweten. De maanden voorafgaand aan de lente zijn dus traditioneel stil, maar dat betekent niet dat er bij de LCKV niets is gebeurd! Zo konden deelnemers zich 20 januari weer inschrijven voor een kamp en zoals je in deze Opzet kan lezen, verliep deze inschrijving allesbehalve saai.

Van koffie met gebak tot

Otto, zoon van Robin Zoet en Eveline Bal Owen, zoon van Dennis Rietkerk en Marlies van Meeteren Isis, dochter van Johan van Bohemen en Jolanda Baars Hidde Jan, zoon van Puck Mathot en Jan van der Ligt

Ook stond er in januari een nieuwe commissie op die zich bezig gaat houden met de software van de LCKV en is er een heus LCKV koor in het leven geroepen. Om je toch nog wat van de decemberfeestvreugde mee te geven, vind je in deze Opzet ook een fotopagina van het ‘medewerkersgala’. En dan zijn er natuurlijk ook thema’s die het hele jaar door interessant blijven. Hoe zit het bijvoorbeeld met de mannelijkheid van onze eigen LCKV mannen? En passen de kampen van de LCKV nog wel bij de nieuwste generatie?

20 januari was het weer zover: de inschrijving voor de deelnemers. Onder het genot van koffie en gebak konden we live meekijken in de bar van de LCKV. Met spanning wachtten we af tot de klok 12 uur zou slaan. Heleen Barnhoorn

De Opzetter

Geboren

Er kwam een kleur op de gezichten van de beide mannen en de spanning was te snijden. Gelukkig bleven ze kalm en wisten ze precies wat er gedaan moest worden. Binnen vijf minuten kwam er een berichtje op de site van de LCKV en

Die saaie maanden hebben toch maar weer een leuke Opzet opgeleverd. Dus zet een grote pot thee, trek je pantoffels aan en kruip met deze nieuwe Opzet lekker op de bank!

Donateurs van de LCKV ontvangen één maal per jaar de Opzet. Regelmatig krijgen wij de vraag of het mogelijk is om als donateur een abonnement te nemen en zo ook de andere Opzetten te ontvangen. Dat kan vanaf nu! Voor € 5 per jaar ontvang je een heel jaar lang de Opzet. Interesse? Bel op maandagavond (071) 572 22 55.

Colofon Hoofdredactie Aafke Plug

Redactie Nils Bierman Olga Blok Arjan van Duivenboden Heleen Barnhoorn

Belangrijke data Sport en Spelweekend 31 maart- 1 april Voorjaarsledenvergadering 3 april, 20.00 uur

Freelancers

Druk

Sanderijn Schuur Marleen Karstens Joan de Ruijter Bieneke Verhaar Jan van Zwieten

Drukkerij Graficon, Leiderdorp

Tekeningen/layout

Correspondentie-adres LCKV Jeugdvakanties Voorschoterweg 8e 2324 NE Leiden (071) 572 22 55

Nils Bierman

Foto’s

www.lckv.nl - [email protected]

na een half uur kregen alle deelnemers een mailtje dat de inschrijving helaas was mislukt en dat de nieuwe inschrijving zou plaatsvinden op 3 februari. Er kwamen wel wat boze mailtjes en telefoontjes binnen, maar gelukkig was er vooral veel begrip. Het probleem werd snel gevonden, er

werd direct op gereageerd en er werd snel een oplossing gevonden. We mogen dan wel een vrijwilligersvereniging zijn, professioneel zijn we wel! Op 3 februari was de herkansing. Gelukkig ging er deze keer niets mis en werden alle deelnemers gewoon ingeschreven. Eind goed, al goed.

Nieuw! De Softwarecommissie De LCKV gaat met zijn tijd mee en wordt dus steeds ‘digitaler’. Daar komt heel wat bij kijken en daarom is er een nieuwe commissie in het leven geroepen: de Softwarecommissie. Sanderijn Schuur

Abonnement op de Opzet

De inschrijving startte en de eerste kampen stroomden vol. Lieler uiteraard als eerste. Het was gelukt! Althans, dat dachten we… Opeens was er paniek: er was iets fout gegaan. De beveiliging die er over het computerprogramma was gegooid werkte te goed en dat resulteerde in het feit dat er te veel deelnemers ingeschreven werden op 1 kamp. De plek waar Edward Niewold en Fabian de Graaf druk aan het werk waren, werd omgedoopt tot crisiscentrum.

CRISISCENTRUM

De commissie telt momenteel vijf leden: Sander Brugman, Edward Niewold, Arjan van Duivenboden en Auke en Frans Booy. Die laatste heeft de software ontwikkeld waar de LCKV nu mee werkt voor bijvoorbeeld de administratie, het uitdraaien van adresstickers en het maken van de stafboekjes. Eén van de doelstellingen van de nieuwe commissie is het vernieuwen van die software. Daarnaast wil de commissie er ook voor zorgen dat alle software voor de afdelingen van de LCKV makkelijk te gebruiken is. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de software voor de deelne-

mersinschrijving op internet. Alles wordt door middel van een digitale ideeënbus in goed overleg met de afdelingen gedaan. Zij moeten immers aangeven wat hun wensen zijn. In deze gloednieuwe commissie is nog behoefte aan extra mankrachten (m/v) Moeten dat persé mensen zijn die veel verstand hebben van software? Nee!

wensen van de afdelingen zijn. Het enige dat je daarvoor nodig hebt is een beetje inzicht en een beetje tijd! Al met al is er genoeg te doen! Dus ben jij iemand die graag iets extra’s wil doen voor de vereniging en lijkt het je wat om lid te worden van deze nieuwe commissie? Neem dan contact op met Edward of Sander via [email protected]

Er wordt gewerkt met methodieken die ook in de IT-business gebruikt worden, dus voor mensen die in die sector werken of studeren is het sowieso een makkie. Maar ook voor leken op computergebied is er in de softwarecommissie genoeg te doen. Er is namelijk ook behoefte aan mensen die de ontwikkelde software gaan testen, handleidingen schrijven, of in kaart brengen wat de

Edward Niewold

2

3

LCKV generatie?

Joan de Ruijter

Het begrip generatie bestaat eigenlijk pas vanaf de jaren twintig. Na de Tweede Wereldoorlog was er voor het eerst echt sprake was van een generatie. De naoorlogse babyboomers (geboren tussen 1945 en 1960) hadden het gevoel dat ze bij elkaar hoorden. Ze waren met zo’n grote groep, dat ze veel macht hadden en konden veranderen wat ze wilden. Veel mensen verzuchten nog steeds dat de babyboomers, die nu vergrijzen, zo’n grote macht hebben. Zo probeerde Rutte nog kiezers van Bos af te troggelen door het schertsend over een ‘bejaardenbelasting’ te hebben. Als je de babyboomers mee hebt, win je. Een generatie is dus een groep mensen die in dezelfde periode geboren is en het gevoel heeft bij elkaar te horen. Meestal komt dit door gedeelde economische of historische achtergronden, zoals samen een recessie of oorlog meemaken. Tegenwoordig kun je een generatiegenoot vooral herkennen aan de kennis van dezelfde televisieprogramma’s. Ik ben 31 en weet gewoon dat alle Martijnen, Sanders en Peters van mijn generatie vroeger ook ‘broodje poep’ hebben geroepen bij Ome Willem. Tot welke generatie ik behoor is overigens niet helemaal duidelijk omdat de jaartallen in artikelen over dit onderwerp verschillen. De broodje poepgeneratie wordt ook wel patatgeneratie of ‘generation x’ genoemd en werd geboren tussen 1961 en 1980. Die patat staat voor de consumptiemaatschappij waarin ze geboren zijn. De jongste generatie, die na 1981 is geboren en waartoe naast alle deelnemers ook een heleboel stafleden behoren, is dus eigenlijk nog niet goed te

4

benoemen. Er worden in verschillende artikelen echter wel telkens drie eigenschappen van deze generatie genoemd. Ten eerste kan de nieuwe generatie goed omgaan met een chaos aan informatie en met veel verschillende dingen tegelijk bezig zijn; bijvoorbeeld zappen, sms-en en msn-en tegelijk. Vandaar ook dat ze vaak zapgeneratie worden genoemd. Ze zouden zelfs te herkennen zijn aan de sterk ontwikkelde duimspier van het sms-en en gamen. Daarom neemt de LCKV een unieke positie in: een week plezier maken zonder elektriciteit zal veel jongeren steeds onwaarschijnlijker voorkomen. Zo durfde een meisje in mijn les (ik geef filosofie op een middelbare school) haar telefoon niet echt helemaal uit te zetten, omdat ze zei dat ze bereikbaar wilde zijn als er iets zou gebeuren. Ze weet waarschijnlijk niet hoe het voelt om niet bereikbaar te zijn.

Ten tweede is de nieuwste generatie er een van liefdesbaby’s. Ze waren meer dan gewenst, je neemt een kind omdat je het leuk vindt, niet omdat het zo hoort of het moet van de kerk. Gevolg is dus een verwend kind dat door ouders als een gelijke gesprekspartner gezien wordt en overal over mee mag beslissen. Dat beslissen is vaak lastig als je jong bent en niet alle informatie hebt. Gelukkig mag de horde op kamp niet meedenken over het programma. Dat klinkt ouderwets- en dat is het ook, maar voor een jongere is het heerlijk eens gewoon te weten wat er gaat gebeuren, zonder inspraak te hebben. Het derde kenmerk van de zappgenera-

tie is dat ze in een eigen wereld leven. Ze creëren een soort eigen profiel, zoals op hyves.net en myspace.com. Ze maken de keuzes waaruit hun eigen identiteit vorm krijgt. Volgens pedagoog Thomas Ziehe moeten we als volwassenen jongeren uit die zelfwereld lokken om kennis te laten maken met nieuwe dingen. Bij de LCKV doen we dat natuurlijk prima, want een egocentrische jongere wordt gedwongen een stuk identiteit los te laten en mee te doen met gezamenlijke spelen. Iemand die er aan het begin van de week nog prachtig netjes in merkkleding uitziet, loopt aan het eind van de week –net als iedereen- in z’n smerige (en enige droge) joggingbroek rond! De groep is bij de LCKV belangrijker dan het individu. Dat vindt een jongere bijna nergens meer; thuis niet en school wordt ook steeds individueler. Bovendien leer je op kamp dat je gelukkig kunt zijn zonder je i-pod, mobieltje of pc, in de natuur met leeftijdgenoten en gestoorde stafleden. Volgens Ziehe moeten we jongeren ook structuur bieden in die chaotische wereld. Ook dat heb ik inderdaad altijd, ook als jongere, als heel fijn ervaren bij de LCKV. Je weet waar je aan toe bent; naar wie je toe moet gaan met problemen, wie de spelletjes uit gaan leggen en wie er voor je koken. Verder weet je ook wat je ongeveer kunt verwachten op kamp. Er zijn al genoeg onzekere factoren: bij wie kom je in de tent, heb je wel een leuke chef en wanneer is de ontgroening? Als je dus al iets kunt zeggen over de nieuwste generatie is dat ze het heerlijk vinden om op kamp te gaan, omdat ze daar eventjes onderdeel van een groep (en niet alleen een individu) zijn en precies weten waar ze aan toe zijn. LCKV is juist zo leuk omdat het zo anders is dan het normale leven van de nieuwste generatie. Ook kunnen ze ervaren dat er zonder elektriciteit, met veel beweging en zelfs buiten in de regen, veel meer lol te beleven valt dan achter de pc. De nieuwste generatie is dus toch ook een LCKV-generatie!

De strijd om de tieners De eerste inschrijving van zaterdag 20 januari verliep niet helemaal zoals het hoort. Alle deelnemers werden geplaatst in het kamp van hun eerste keuze. Erg vervelend voor de deelnemers, ouders en de LCKV, maar het had ook een voordeel: Er was nu goed te zien welke kampen populair zijn of naar welke terreinen deelnemers graag gaan.

kamp voor bikkels. Veel lopen en veel outdoor. Aan Lieler kleeft het beeld van een feestkamp. Iedere avond een themafeest, veel uitslapen en weinig doen.

De folder Arjan van Duivenboden

Wetenschappers proberen vaak grip te krijgen op de tijdgeest. Zo proberen sociologen elke generatie een naam te geven. Eigenlijk is het onmogelijk om een generatie die zich op dit moment nog aan het vormen is te benoemen, toch stel ik hier de vraag of de LCKV eigenlijk nog wel bij de nieuwste generatie past.

Lieler, Zwitserland en Tsjechië…

Zelf ga ik als staf naar kamp 38 in Lieler en was dus zeer geïnteresseerd hoe de inschrijving voor dit kamp zou lopen. Niet dat ik me er zorgen om had gemaakt, maar het was leuk om te zien dat binnen enkele seconden het vakje een rode kleur kreeg. Vol dus. Ook de beide andere Lieler kampen waren direct vol. Een snel blik op de kampen van Wiltz, waar je als zestienjarige ook heen kan. Allemaal vol. Automatisch trok mijn oog naar kamp 40, het innovatieve kamp naar Tsjechië. Tot mijn verbazing was dit kamp niet vol! Hetzelfde gold voor Zwitserland. Als je de statistieken erbij pakt dan blijkt dat alle kampen op Lieler dubbel weg hadden gekund, per kamp wilde ruim 80 deelnemers graag mee. Zwitserland en Tsjechië hadden daarentegen beide ruim 20 inschrijvingen.

Kosten Wiltz kost 210 euro, Lieler 252 euro. De kampen in Tsjechië en Zwitserland kosten beide 299 euro.

In de folder is goed te zien dat bij Wiltz en Lieler nadrukkelijk vermeld wordt dat er survivalactiviteiten plaats vinden. Bij Zwitserland en Tsjechië wordt expliciet vernoemd dat er ook gefeest en gedanst wordt.

Programma In het programma van Tsjechië en Zwitserland ligt de nadruk de eerste paar dagen op outdooractiviteiten en trektochten. In Wiltz en Lieler wordt vaak een ‘traditioneel’ kamp gedraaid met één outdoordag.

Beeldvorming De laatste jaren is er een duidelijke beeldvorming ontstaan bij deelnemers en staf over de kampen in Lieler en Cleron. Cleron heeft duidelijk het etiket van een

Nu we een aantal weken verder zijn blijkt gelukkig dat alle tienerkampen deze zomer met een volle bus vertrekken. Veel deelnemers die niet naar Lieler of Wiltz konden, hadden als tweede keuze Zwitserland of Tsjechië ingevuld, waardoor nu ook deze kampen vol zitten. Vraag blijft echter of je zoveel tijd, promotie ( zoals een filmpje op YouTube), organisatie en moeite moet stoppen in kampen waarvoor deelnemers in eerste instantie niet kiezen.

Hoe kan dit? Waarom kiezen tieners wel voor Wiltz en Lieler, maar zijn de kampen in Zwitserland en Tsjechië minder populair? Een aantal mogelijke oorzaken:

Afstand Binnen vijf uur kun je in Luxemburg zijn terwijl de beide andere kampen toch al snel 14 uur rijden is.

Duur Een kamp in Luxemburg duurt een week terwijl de beide andere kampen tien dagen duurt.

5

Medewerkersgala Zaterdag 16 december (we spreken hier over het haar 2006) was het weer feest voor iedereen die zich ook buiten het kampseizoen inzet voor de LCKV. Hoewel de gemiddelde LCKV’er normaliter het liefst gekleed gaat in een comfortabele afritsbroek, stevige wandelschoenen en een vaal Tshirt van dat ene leuke kamp van dertien jaar geleden, hadden ze zich voor deze avond eens lekker uitgedost. Rokkostuums en galajurken van vervlogen studentenjaren werden weer van zolder gehaald en zie hier het resultaat!

Nieuws Deelnemers Na een hectisch verlopen eerste inschrijfmoment met een verplaatste inschrijving als gevolg, was zaterdag 3 februari een meer dan geslaagde inschrijfdag. Lieler er Wiltz waren reeds na enkele seconden compleet vol en ook de andere kampen vulden zich snel. De maandag na de start van de inschrijving zaten we al op 1445 deelnemers (bijna 90 procent)! Het blijkt dat zelfs de ‘slecht lopende kampen’ zich dit jaar beter vullen dan voorgaande jaren. Ook Zwitserland en Tsjechië zijn nu al voor 100 procent gevuld. Kortom: het belooft nu al een fantastisch kampseizoen te worden. In de 3e en 4e week zijn nog open plekken in de leeftijd 9-14 jaar. Weet jij nog kinderen die mee willen of werk je bijvoorbeeld op school? We hebben informatiepakketten met o.a. folders en posters beschikbaar, die je uit kunt delen. Deze pakketten zijn op maandagavond af te halen bij afdeling Deelnemers.

Vrienden Van naar volgende fase In de afgelopen zes maanden is er door ontzettend veel vrijwilligers een megaklus geklaard. Bijna 16.000 stafleden zijn ingevoerd in het nieuwe database systeem van de LCKV. Op 24 januari zijn de laatste LCKV-ers ingevoerd, maar hoe nu verder?

Inventarisatie oud LCKV-ers Als eerste stap zijn de gegevens van oud LCKV stafleden ingevoerd in een nieuw adressenbestand. Een klus die wij onmogelijk alleen konden doen. Op een groot aantal woensdagavonden heeft er steeds een wisselende groep van 12 personen de data ingevoerd, waarvoor nogmaals dank. Daarnaast hebben erg veel mensen zich opgegeven om ons te helpen komend jaar. Omdat het invoeren bijna 2 maanden sneller is gegaan dan verwacht, hebben wij niet op iedereen een beroep gedaan. Hopelijk kunnen we deze enthousiaste medewerkers in de komende periode benaderen voor de volgende megaklus.

Validatie van gegevens Omdat veel mensen vaker staflid zijn,

6

van de afdelingen van de Voorzitters

De kwestie waar de afgelopen weken waarschijnlijk het meest over gesproken is binnen de vereniging, is de deelnemersinschrijving in januari die opnieuw gedaan is door een fout in de inschrijfsoftware. Uitermate vervelend voor ouders, deelnemers en onszelf. Het bestuur heeft in deze kwestie gekozen voor een open, pro actieve communicatie strategie via e-mail, brief en persberichten richting ouders, deelnemers en hoofdleiders. We zijn als bestuur van mening dat hierdoor de imagoschade voor de LCKV beperkt is gebleven. Dit beeld wordt bevestigd door het geringe aantal reacties op de door de LCKV verstuurde berichten. Al is voorkomen natuurlijk altijd beter dan genezen. Zo blijkt maar weer hoe belangrijk goed werkende IT systemen zijn. De vereniging wordt meer en meer afhankelijk van een goed werkende ICT omgeving. Denk hierbij naast de inschrijfsoftware aan het gebruik van e-mail, de "Vrienden van LCKV" database, de LCKV internetsite en het deelnemers administratiesysteem (AS). Dit slaat gelijk een mooie brug naar de nieuw opgerichte Software commissie. Zoals jullie kunnen lezen in deze Opzet editie is deze commissie opgericht met als doel het ontwikkelen en inrichten van nieuwe software. Kennisdeling en goede documentatie zijn hierbij speerpunten. Een van de projecten waarmee deze commissie zich gaat bezig houden is de ontwikkeling van een nieuw LCKV administratiesysteem. Een andere ontwikkeling op ICT gebied is de vervanging van de het DOS boekhoudpakket "AccountView" door de Windows versie van dit pakket. Deze hebben wij nu een bestand van ca 4.000 personen. Daarbij is het meest recente adres genoteerd, van het laatste stafboekje. We weten echter dat dit vaak niet het adres zal zijn waar men nu nog woont (sommige mensen zijn sinds 1975 niet meer op kamp geweest dus de kans dat deze gegevens nog kloppen is erg klein). Om die reden zal het gehele bestand gecontroleerd moeten worden, de volgende megaklus die op ons wacht.

overgang is in januari succesvol uitgevoerd. Dit nieuwe boekhoudpakket heeft diverse voordelen die direct leiden tot het efficiënter kunnen voeren van de LCKV administratie. De administratie is ingericht en de medewerkers van de afdeling Financiën hebben een avond training gehad om goed te kunnen werken met dit nieuwe pakket. Daarnaast zijn er nog andere nieuwtjes te melden. Momenteel loopt er een aanvraag voor sponsoring bij de organisatie van de Singelloop 2007. LCKV probeert naast een financiële bijdrage publiciteit te verkrijgen om, onder andere, in april lege kampplaatsen onder de aandacht te brengen bij ouders en deelnemers. De inspanningen van de Pandbheer-cie om de brandveiligheid in het LCKV pand te verbeteren worden zichtbaar. Zo is er een deur geplaatst tussen het Secretariaat en de materiaalhal en zijn waterleidingen verlegd voor de aansluiting van brandhaspels in het pand. De voorbereidingen voor de ledenvergadering in april zijn ook gestart. Tijdens deze vergadering zal er onder ander een discussie gehouden worden over de LCKV kampterreinen. In het coalitieakkoord van CDA, PvdA en Christenunie wordt aangegeven meer ruimte te geven aan vrijwilligerswerk om maatschappelijke betrokkenheid te stimuleren. Wat betekent dit voor LCKV Jeugdvakanties? Direct wellicht niets, maar in ieder geval wordt onderstreept hoe belangrijk vrijwilligerswerk is. In de volgende Opzet meer nieuwtjes van de voorzitters! Frido & Patrick Er komen speciale dagen voor families om de meest recente gegevens door te geven en een eigen website voor de Vrienden Van.

Eerste activiteiten in 2007 Nogmaals dank aan al die honderden mensen die ons de afgelopen maand geholpen hebben en die toegezegd hebben ons komend jaar te willen helpen. Op naar de eerste borrel!

7

De mannen van de LCKV

Geen kamp, maar wel een kater Ingezonden brief

Tja dat is life en dat is ook zo. Maar toch balen we. Daan gaat al vanaf zijn 8e mee. LCKV is het hoogtepunt

in de zomer. De gezinsvakantie wordt er om heen gepland en naarmate hij ouder wordt, wordt dat ‘zonder-oudersweekje’ steeds belangrijker. En nu: naast de pot gepiest. Gedeelde smart is halve smart: want ook de zonen van LCKV vrienden piesen naast de pot dit jaar. Even dachten we: weer een storing. Je hoopt het bijna als je de teleurstelling van de mannen ziet. Tja dat is life en dat is ook zo. Hoogte en dieptepunten. Maar 15, 16 jaar. Het is wel een spannend breekmoment, want de mogelijkheden komen aan je voeten te liggen. Je kan trouwe deelnemers kwijt

raken. Potentiële actievelingen. Mogelijk ten gunste van een eendagsvlieg. Dat blijft toch al jaren een zwaktebod in de inschrijving: het belonen van de vaste klant. Life go’s on en ik ben er dubbel in hoor: want je moet ook ruimte hebben voor de nieuwe aanmelder. Zelfs al zijn het eendagsvliegen. Ben ik het mee eens. Maar toch ... het gevoel blijft: Geen kamp en toch een kater

Mannen die toegeven dat zij meegaan op kamp omdat de kinderen zo leuk zijn, worden vaak bevreemd aangekeken. ‘Verwijfd’, is de conclusie. Of: ‘Is dat wel helemaal gezond?’ Het wordt over het algemeen gezien als niet ‘des mans’ om te willen zorgen voor 42 kinderen, die nota bene niet eens van jezelf zijn. Bieneke Verhaar

Vanochtend stond in het Leidsch Dagblad een geweldige column van Saskia Stoelenga over de LCKV. Woorden uit mijn hart en wat een terechte gratis reclame. Prachtig voor op de website. Maar wat jammer dat ik als moeder het moment van halen en brengen niet zal meemaken dit jaar: Daan heeft namelijk geen kamp. Zowel eerste als tweede keus binnen de minuut vol. Ook al stonden de pc’s paraat, de klok gelijk en werd er tijdens het ultieme moment niet getwijfeld.

• De Radio: Een kamp is namelijk geen kamp zonder disco. En een disco is pas een echte disco, als je er doof van kunt worden. De beste disco is er eentje waarbij zelfs lampen en rookmachines aanwezig zijn. En dan vergeten we de accu’s natuurlijk niet te vermelden, want ook die worden steeds groter en krachtiger. Een staflid die naïef een verhaal vertelt over een accu die ineens uitviel omdat hij leeg was, wordt honend uitgelachen.

Conny Reijngoudt (oud deelnemer, oud staflid, oud medewerker, oud bestuurslid, ouwe zeur misschien maar toch…)

Advertenties

Persberichten, jaarverslagen, folders, brochures, advertenties, personeelsbladen, mailings, huisstijlen, communicatie-advies, grafische vormgeving, drukwerkbegeleiding… J.A. de Gravenlaan 36, 2381 TC Zoeterwoude. Tel.: 071-580 48 16, Fax: 071-580 48 17, E-mail: [email protected]

Tijdig ingrijpen voorkomt problemen. Een goede account a n t c o n t r o l e e r t d e h a r t s l a g v a n d e o n d e r n e m i n g. H i j i s voor iedereen toegankelijk en spreekt de taal van elke ‘ k l e i n e ’ o f ‘ g r o t e ’ o n d e r n e m e r.

De Ruijterstraat 2, Rijnsburg. Tel.: 071 - 402 16 21, e-mail: [email protected]

O VERGAAUW Thuis in Beeld en Geluid Breestraat 146-148 2311 CX Leiden 071 5126862 Op vertoon van deze Opzet 10% korting

had hangen. Een staflid met ‘een vijfje’, dáár moest je respect voor hebben. En nee, lengte alleen was nog niet alles. Ook de kracht van de straal en het uithoudingsvermogen van de staalharde knots werden met elkaar vergeleken.

Meestal dekken mannelijke stafleden zich daarom in met opmerkingen als: ‘Het survivallen is altijd zo gaaf!’ Of: ‘Ik ben de hele avond een beetje muziek aan het draaien, en als de kinderen slapen, gaan we los met de staf. Dáárom ga ik mee!’ Insiders weten dat er heus wel meer bij komt kijken. Als chef zit je dag en nacht met de kids opgescheept. Elk verdrietje komt eerst bij jou terecht. Het is aan jou om de tranen te drogen, om het kind weer op te peppen. Je ontkomt er niet aan dat jij de plek inneemt van de vader en/of moeder die het kind heeft achtergelaten. Als losse staf heb je ook een belangrijke zorgtaak: kinderen die om de één of andere reden niet mee kunnen met de dagtocht, blijven bij jou achter. Koks hebben de EHBO-doos in hun naaste omgeving en zullen dus het meest pleisters plakken, wondjes ontsmetten en teken verwijderen. Adju’s zullen tijdens de dagtocht de afhakers in hun maag gesplitst krijgen (‘Gaan jullie na deze post weer naar het kampterrein terug? Wil jij dan Jantje/Pietje/Truusje meenemen?") Dit zijn allemaal bezigheden waarbij een kind een arm om de schou-

ders nodig heeft, of een oppeppraatje. Als sportknots ben je helemaal zorgend bezig, omdat jij verantwoordelijk bent voor 75 procent van de bezigheden die de kinderen gedurende de week ondergaan. Is het programma niet te zwaar? Kan elk kind meekomen? Moeten er andere groepjes gemaakt worden in verband met pesten? Het kind staat voorop, daarna kom jij pas. Conclusie: alle mannelijke stafleden hebben net zoveel een zorgtaak op zich genomen als de vrouwen. Al hebben zij dan geen zachte troost-boezem, toch zullen ook zij tranen moeten drogen en pijntjes weg moeten kussen. En eigenlijk vinden de meeste stafleden dat ook helemaal niet erg. Toch is het wel een beetje gênant als je maatje ziet hoe bezorgd je kunt zijn over een kind. Als een soort tegenwicht zie je daarom het machismo de vereniging binnensluipen. Hieronder een paar voorbeelden: • De Maglite: zo’n twaalf jaar geleden werden de Maglites ineens groter en groter. Als man stelde je pas iets voor als je een enorme staaf langs je broek

• De Drank: de tijd van ‘een bittertje’ bij het kampvuur, of een warme chocolademelk met rum, zijn allang voorbij. Tegenwoordig staan er twee literflessen wodka of bacardi op tafel. Niet zodat degene die de fles heeft aangeschaft dan de hele week vooruit kan en lekker kan uitdelen aan zijn maatjes. Nee, zodat hij in ieder geval het weekend doorkan met één fles. Want er moet méér gedronken worden en hoe sterker de drank, hoe beter. • De Baard: de meeste stafleden scheren zich gedurende de week niet of nauwelijks. Baarden en snorren hebben ruim baan, alsof de stafleden willen zeggen: ‘Ik trek deze week misschien wel veel met kinderen op, maar ik ben wel een echte man hoor!’ • De Post: hoe groter de blote borsten op een kaart, hoe beter. De teksten die erop staan, kunnen niet schunnig genoeg zijn. Er zijn zelfs stafleden die het thuisfront instrueren om hen een opblaaspop te sturen, want dat is pas écht een teken van mannelijkheid. De post is er vooral op gericht om te bewijzen dat het staflid op kamp misschien wel goed is met kinderen, maar thuis ‘ben ik een hele vent!’

(behalve op aanbiedingen en plasma’s)

8

9

LCKV(ers) in het NIEUWS

The X-koor

Groot Dictee der LCKV

Marleen Karstens

Sinds een aantal weken heeft LCKV Jeugdvakanties een heus LCKV koor! Een aantal vragen aan een van de oprichters, Marc Kiel. Vanwaar een koor? Het koor is geboren vanuit het idee dat er een hoop ex-actieve leden van LCKV Jeugdvakanties die, na hun actieve LCKV-carrière, de sfeer missen die bij de LCKV hoort. Veel mensen van de oude garde zijn vanuit hun kerkelijke achtergrond opgegroeid met koren. Op het kamp van een niet nader te noemen J. van Z. is uiteindelijk het idee ontstaan om ook daadwerkelijk een koor op te zetten. Op de Dank je wel Graag gedaan avond hebben we verschillende mensen gevraagd mee te doen.

Wie zingen er zoal mee? Vooral de niet-actieve leden die met weemoed terugdenken aan die goede, oude LCKV-sfeer. Gemengd met een aantal nog wel actieve leden is het koor ontstaan zoals het er nu is. Een goede mix dus, met aan het hoofd van deze groep dirigente Naomi Kroon. Zij doet conservatorium en brengt enige structuur in de verschillende kelen.

Hard werken of vooral gezellig? We zijn nu één keer bij elkaar geweest. Dit was verschrikkelijk gezellig, maar vooral ook hard werken. Van chaos tot een a-capella, 4-stemmig geheel. Hulde aan Naomi die binnen één avond ons zover kon brengen. Kortom, hard werken, maar toen we de stemvorken neerlegden begon uiteraard het gezellige gedeelte.

Nog gouden keeltjes nodig? We waren deze avond met 12 man, maar als iedereen er zou zijn geweest, zitten we op ongeveer 20 man. Voorlopig is dit genoeg. We zullen zien hoe het koor zich verder ontwikkelt en welke stemmen er misschien nog missen. Voorlopig houden we het op deze groep.

Hoempapa of klassiek?

LCKV’er Sytse Verstraten stond pas geleden met zijn band RaZz volop in het nieuws. Met het nummer ‘Bobby’s Song’, over de

ervaringen van een Nederlandse soldaat Oeroezgan, haalden ze niet alleen de Telegraaf, maar ook Hart van Nederland. Chapeau!

Deze eerste keer hebben we volstrekt onbekende nummers gezongen. Wat het repertoire zal gaan worden, moet de toekomst uit gaan wijzen. Dit was waarschijnlijk voor de dirigente een goede manier om te kijken welke stemmen er in de groep zaten.

Ambities?

Breng LCKV Jeugdvakanties en jezelf in het nieuws! Altijd al graag in het middelpunt van de belangstelling gestaan? Dit is je kans! Lukt het je om met vlag op het NOS Journaal/ TV West/ Onderweg naar Morgen of in de NRC/ Het op Zondag/ Libelle te komen, dan maak je kans om mét foto in de Opzet afgedrukt te worden!

Download de LCKV-vlag van de site van de LCKV (www.lckv.nl), print en knip hem uit en zorg dat je altijd in de buurt bent van (foto) camera’s. En wie weet word jij een BL’er (Bekende LCKV’er)! Mail je one second of fame naar: [email protected] o.v.v. Vlag in het Nieuws.

Nu oefenen we nog één keer per maand in de bar, maar wellicht moeten we ooit uitwijken naar de Groenoordhallen. We betalen nu elke bijeenkomst een bepaald bedrag, waarmee we de reiskosten voor de dirigente betalen en een gedeelte sparen. Dit voor cd-opnames, negerpijen, het huren van de Groenoordhallen of de Stadsgehoorzaal etc. Voor optredens staan we open. Misschien kunnen we ooit de Tranentrekkers op 3 oktober van hun podium verdrijven… Na één keer oefenen kregen we al een pluim van de dirigente. Ze had nog nooit een groep, zo snel en zo goed zien zingen. Dat belooft dus veel goeds voor de toekomst.

Fanclub?

10

Nog niet, maar wie weet. We staan ervoor open!

Ik leg het nog één keer uit. Je bouwt een tv-programmaatje om en dat levert altijd weer een geinige kampavond op. Je kan het nog levend maken ook, zoals wij dat noemen, dan wordt er een beetje bij gerend, maar je kan het programma ook gewoon nadoen. De kuriozitiekwis is een mooi voorbeeld. Onze Sjaak is specialist in dit soort dingen. Hij heeft ooit het ‘Ren je Rot’ idee geïntroduceerd en gaat deze zomer als sportknots in La Roche ‘Spuiten en Slikken’ doen. Leuk voor die tieners toch? In de maak is nog een ‘Total Make Over-Keukentent Edition’, waar we de koks in ons eigen kamp mee gaan verassen. Het belooft een onwaarschijnlijk grote teringzooi te worden. Zowel de tent als de koks gaan helemaal in de remake, zullen we maar zeggen. Ze weten het nog niet maar dat moet ook, want dat past dan weer perfect in het ‘Got You’ en ‘Hidden Cam’ concept. "Wat we nog niet hebben gedaan is ‘Het Groot Dictee’", sprak Sjaak. "Dat wordt dan ‘Het Groot Dictee der LCKV’. Er ligt hier een nog onontdekte culturele schat verborgen onder het stro, als het ware. En als het laatste stro ooit verdwenen is uit Heerde, dan kan je weer een paar mooie LCKV woorden toevoegen aan het verloren gegane vocabulaire uit onze rijke historie." Sjaak ging bijna licht geven van tevredenheid over zichzelf en begon zowaar een beetje op Philip Freeriks te lijken. Langzaam ging de rem los: "Ik zie het voor me… Aan het eind van een lange kampdag klinkt het rikke(n)tikken als laatste oprisping van een vermoeide horde, alvorens zij (of hij ) eindelijk de slaap probeert te vatten. En wat dacht je van deze: Voordat we gaan corveeën hangen de deelnemers hun mokken aan de mokke(n)boom. Weet iemand eigenlijk nog wel wat een mokke(n)boom is?? En zo kan ik nog wel een tijdje door gaan" zei Sjaak enthousiast. Pakken we er ook meteen de actualiteit nog ff bij. Luister naar deze: De aanmeldingsprocedure was dit jaar vooral voor de oudkampers een twee weken durende rit in een emotionele achtbaan. Zo denk je dat je er in zit, en zo ben je er weer uit. Geen moeilijke zin natuurlijk, maar voor de kampers die dat meegemaakt hebben zo heftig dat ze het waarschijnlijk niet zonder fouten kunnen schrijven.

7

tent

11