Martin Drent leert studenten bikkelen

13e jaargang 3 oktober 2007 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail: [email protected] | www.dehanze.nl | foto: Pepijn van den Broeke

3

Poppers studeren af • Forwardianen hebben geen voetbalslimheid • Einde van papieren roosters Peter Winnen: over winnen en doping • Ramadan mooiste moslimmaaand • columns: hakkuh en hakken

Martin Drent leert studenten bikkelen Een valse start, zo noemt trainer Martin Drent zijn debuut als trainer van Forward, de voetbalvereniging van de Groningse studenten. ‘Na drie verliespartijen op rij moet je wat anders.’

Pepijn van den Broeke

‘Nee’, zegt Martin Drent, ‘dit is geen zootje ongeregeld, dit is absoluut geen zootje ongeregeld.’ De 37-jarige ex-profvoetballer kijkt naar de half ontklede mannen die zich koesteren in de zon die schijnt over het hoofdveld van Gronitas. Kapot zijn ze, de spelers van het eerste elftal van de Groninger Studenten Amateur Voetbal Vereniging Forward. Zojuist hebben ze één van de grote favorieten voor de titel in de derde klasse C met 2-1 teruggewezen. ‘Pfff’, zucht Drent, sinds dit seizoen trainer van het vlaggenschip van de studentenvereniging. ‘De eerste drie wedstrijden speelden we te naïef, vol op de aanval. Hartstikke sympathiek voor de tegenstander natuurlijk, maar er is ook nog zoiets als een trainerscarrière. Ik wil gewoon winnen. Het beste uit deze ploeg halen. Na drie verliespartijen op rij moet je wat anders.’ Op het sportpark aan de Laan Corpus den Hoorn leunt Forward op 23 september zwaar op een versterkte defensie. Drents opdracht was simpel: negentig minuten het spel van Gronitas ontregelen. ‘In de rust zat de ploeg er helemaal doorheen’, grinnikt Drent, ‘en zo hoort het. Want Gronitas stond mentaal op breken. Die lui begonnen zich in de eerste helft al te ergeren.’ Een gewone jongen is het. Martin Drent, zoon van de groenteboer aan de Korreweg, begon zijn voetbalcarrière in Paddepoel bij Hellas VC. Of eigenlijk al eerder. ‘De straat is de beste voedingsbodem voor een profmentaliteit. Daar leer je vechten.’ En een vechter was Drent. Bij GVAV, bij Groningen, Emmen en Veendam veroverde hij de harten van het publiek met zijn tomeloze inzet. ‘En ik was geen domme speler, hè?’, zegt hij. ‘Dat merk ik hier wel. De Forwardjongens zijn intelligent, dat is logisch. Maar gogme, voetbalslimheid? Nou nee, daarin ben ik ze de baas.’ Drent heeft vier kinderen en drie banen. Sinds 8 juni is hij commercieel directeur bij de betaald-voetbalorganisatie Veendam, hij is het gezicht van het RTV-Noord- programma Mijn Club en hij is trainer van Forward. ‘Ik begin pas als trainer’, zegt hij, ‘en Forward kan ik goed combineren met m’n andere werk. Maar ik wil best hogerop. De jongens hier werken keihard, maar een profsfeer is wat anders. Het lijkt wel of er hier elke week ergens een opa of een oma overlijdt. Juist, afzeggingen voor trainingen. Daar zakt mijn broek wel eens van af. Afijn, ze mogen best feesten de eerste dagen van de week, maar in het weekend zijn ze voor mij.’ Forwardtrainer Martin Drent: ‘De jongens zijn intelligent, dat is logisch. Maar gogme, voetbalslimheid? Nou nee.’

2 HANZEMAG WOENSDAG 3 OKTOBER 2007 [3]

Boudewijn Otten

Colofon

INHOUD

HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks. Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail: [email protected] Internet: www.dehanze.nl Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585 [email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582 [email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581 [email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5955581 [email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588 [email protected]

9 11

Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl Robert van der Molen loeXproduXies Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 4.600 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905, [email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588, [email protected]

12/13 17 4 RONDVRAAG HG-studenten zijn best wel ondernemend

6 FRICKS BIJLTJESDAG Mooie tijden breken aan, op alle scholen zal het klinken: slegs vir skoolmeesters!

11 PETER WINNEN FIETST TEGEN DE WIND IN ‘De wielerunie houdt zich bezig met pure Stasi-praktijken’

12-13 RAMADAN OP DE HG Ruá, Rajaa en Abdullah over de mooiste moslimmaand

7 EERSTE EUROPESE E-VEILING 15 ROADSHOW FIRST LIGHT OP HG ‘Ja ja, wrijf maar in de handjes… vier ton winst!’

‘Ze noemen ons ook wel de Poppenacademie’

9 STICHTING GROTE ZUS

17 UITWONEN: LEVEN IN EEN LOKAAL

HG-studentes bouwen Nepalese vrouwenopvang

10 NIEUWE COLUMNIST Jan Willem verzamelt spuug tijdens ouderwets hakfeest

Hans heeft zestig vierkante meter voor 175 euro

18 PZZL NU EXTRA GEMAKKELIJK, doe de PZZL en win 10 euro

[3] 2007 3 OKTOBER WOENSDAG HANZEMAG

3

RONDVRAAG

Ondernemend? Collegevoorzitter Henk Pijlman riep bij de opening van het hogeschooljaar het kabinet op om te investeren in ondernemerschap op hogescholen. Daarnaast heeft de Hanzehogeschool een kenniscentrum voor ondernemerschap opgericht. De HG vindt ondernemerschap dus erg belangrijk. Hoe staat het met jouw eigen onderneming?

‘Met een andere student heb ik maritiemonline. Je kunt er uitjes op schepen boeken’

Tom van ‘t Hoff (20), tweedejaars Fysiotherapie

‘Je kunt natuurlijk terecht in een ziekenhuis of bij een sportclub. Niks mis mee, maar het leukst lijkt me toch om voor mezelf iets te doen, een eigen fysiotherapiepraktijk, misschien ook wel met studiegenoten. Die plannen om ondernemerschap te stimuleren, spreken me wel aan. Het runnen van een eigen bedrijf moet onderdeel worden van de opleiding. Nu kun je een keuzemodule doen, maar dat gaat weer ten koste van het normale programma.’

Sebastiaan Buwalda (23), derdejaars Technische Bedrijfskunde

‘Ik heb geen bijbaantje nodig, ik ben ZZP’er, een Zelfstandige Zonder Personeel. BBG IT adviseert bedrijven hoe ze hun websites een hogere kijkdichtheid kunnen bezorgen. Met een andere student heb ik maritiemonline, een Vennootschap Onder Firma. Je kunt er uitjes op schepen boeken. Het is een uit de hand gelopen hobby maar als ik klaar ben met mijn studie ga ik er zeker mee verder. Het is goed dat de HG studentondernemerschap stimuleert. Onder de dertig gaat je geest gemakkelijk overal heen. Je hebt nog geen last van patroondenken.’ Anita Meines (17), eerstejaars Medisch Beeldvormende & Radiotherapeutische Technieken

‘Ik ken iemand in Friesland die MBRT heeft gestudeerd en allerlei apparatuur heeft aangeschaft. Zwangere vrouwen kunnen bij hem een scan laten maken. Persoonlijk trekt het ondernemen me niet zo. Ik werk toch liever in een ziekenhuis. Dat krijg je een wat gevarieerder aanbod aan patiënten, denk ik. En loondienst geeft meer zekerheid. Ondernemen is toch een onzeker avontuur dat je veel geld kan kosten. Ik denk ook dat het gezelliger is met collega’s om je heen waar je met je vragen bij terecht kunt.’

‘Persoonlijk trekt het ondernemen me niet zo. Ik werk liever in een ziekenhuis’

Sebastiaan Hillenga (25), Gilde-hbo

‘Ik ben van bedrijfseconomie overgestapt op Gilde-hbo. Dat kan ik beter combineren met ILE Management, het bedrijf van mijn zwager en mij. We doen in inkoop, logistiek en energie, voor bedrijven en instellingen vaak enorme kostenposten. Met de bedrijven waarmee we samenwerken helpen we onze klanten om te bezuinigen op die zaken. We bestaan nu één jaar, midden in de fase van ijskoude acquisitie, klanten vinden, bellen, bellen, bellen. Die twee dagen Gilde-hbo zijn een mooie afwisseling, en leerzaam. Je wisselt er ondernemerservaringen uit. Dat levert me vaak goede ideeën op.’ Steven Leenstra (23), derdejaars Technische Bedrijfskunde en scheidend voorzitter van de Hanze Studentenbelangenvereniging

‘Ik ben niet zo ondernemend dat ik al een eigen bedrijf heb, maar wél in bestuurlijke zin. Dit jaar ga ik in de medezeggenschapsraad van de HG. Ik weet nog niet in welke sector ik wil werken, maar er zijn wel kansen om iets voor mezelf te beginnen. Om me heen zijn wel mensen die interessante bedrijven aan het opzetten zijn en waar ik misschien in wil participeren. Het lijkt me uitdagender om een eigen bedrijf te hebben dan in loondienst te werken. Maar wel een klein bedrijf, dan heb je meer invloed.’ Adrian Luijkx (26), vierdejaars Small Business & Retail Management

‘Ik hoop aan het eind van dit jaar een paar duizend euro omzet te draaien. Het idee spreekt veel mensen aan. Vizie Nederland, zo staat mijn bedrijf ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, bekijkt hoe het op de werkvloer toegaat. Ik zoek daar plaatsen op waarvan ik denk: hé, dat zou de directeur moeten weten. Vervolgens gaat die directeur dan enige tijd als werknemer aan de slag om aan den lijve te ervaren hoe het voelt. Inderdaad, net als in dat tv-programma Terug op de Werkvloer. Ik speur naar directeuren die dit zinnige ervaringen vinden. Maar ook naar personeel dat denkt: hé, dit zou mijn baas eens moeten meemaken.’


Sportbewijsvrije week Vooral de vrije uren werden goed bezocht tijdens de Sportbewijsvrije Week van de ACLO van 24 tot 28 september. Het Bewegen Op Muziek en de fitness in de pas verbouwde ruimte trokken veel sporters. De Nederlandse Studentenkampioenschappen Beachvoetbal en Achteruitsprinten bleven maar matig

loeXproduXies

bezocht. Het ACLO-bestuur weet nog niet of de Sportbewijsvrije Week veel extra inschrijvingen heeft opgeleverd.

Aantal HG-eerstejaars stijgt met zes procent

HanzeConnect levert gymonderwijzers af

Ruim zesduizend eerstejaars telt de Hanzehogeschool, zes procent meer dan vorig jaar. De sport- en de gezondheidsopleidingen zitten in de lift, net als de internationale opleidingen. De Pedagogische Academie is minder populair onder eerstejaars, maar de daling van het aantal PA-eerstejaars op de HG is lager dan die op andere PA’s.

Vijftig onderwijzers krijgen op 9 oktober het diploma Vakbekwaamheid Bewegingsonderwijs, waardoor zij gymnastiek mogen geven in alle klassen van het basisonderwijs. Met het diploma van de Pedagogische Academie op zak mogen onderwijzers alleen lesgeven in groep 1 en 2. Met de door HanzeConnect opgezette cursus kunnen ze die bevoegdheid uitbreiden.

HG-delegatie bezoekt Oeganda Groningen wordt gratis draadloos voor studenten

je het best onder de knie te hebben en de Nijmeegse universiteit mag zich dus Domste Universiteit van Nederland noemen. Individueel winnaar Tom Kuper won voor vierduizend euro aan boeken van organisator bol.com.

28 jaar bij de Hanzehogeschool en haar rechtsvoorgangers.

Gerard Gerritsen zwaait af bij de HG

Gerard Gerritsen, repromedewerker op de Hanzeborg, nam op 14 september tijdens een receptie afscheid van zijn collega’s omdat hij de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt. Gerritsen werkte

Studenten kunnen gratis gebruik maken van het draadloze internetnetwerk van de binnenstad van Groningen. Burgemeester Jacques Wallage, Rijksuniversiteitstopman Simon Kuipers en HG-baas Henk Pijlman geven op 3 oktober het startschot voor de proef met het netwerk. Bestuursvoorzitter Henk Pijlman verwelkomde op 26 september in de Oegandese hoofdstad Kampala de acht lokale stafleden die de Hanzehogeschool heeft aangesteld voor het project Strengthening the Institutional Capacity of Uganda’s Technical Colleges. De Hanzehogeschool helpt vier Oegandese universiteiten onder meer bij de introductie van informatietechnologie in het onderwijs en het verbeteren van de relatie met het bedrijfsleven.

Sportstudies tekent contract met zeven sportclubs

ICT strikt vermaarde informaticasprekers

Groninger is domste student van Nederland

Het Instituut voor Informatie- en Communicatietechnologie strikte informaticaspecialisten vanuit de hele wereld voor lezingen op de Hanzehogeschool. Op 9 oktober spreekt hoogleraar Srinath Srinivasa uit Bangalore over Dynamics of Information Networks. Info: Instituut voor ICT: 595 4856 of [email protected].

De Groningse student Archeologie Tom Kuper mag zich de Domste Student van Nederland noemen. Tom was de slechtste in een digitale quiz waaraan in totaal 21 duizend studenten deelnamen. Foute antwoorden geven was voor de deelnemers geen sinecure. Studenten van de Radboud Universiteit bleken dat kunst-

Het Instituut voor Sportstudies werkt de komende drie jaar samen met zeven sportverenigingen, waaronder zwemclub Trivia en de basketballers van Noord Leas Flying Red. Tweedejaars gaan bij de clubs aan de slag om hun vaardigheden in de praktijk te brengen. Op 9 oktober tekenen de acht partners daarvoor overeenkomsten.


5

FRICK

De CAST haalt Philip Glass naar HG

Maximaal genieten van minimal music

Filmvertoningen Koyaanisqatsi: 9 oktober Hanzeborg 11.30-13.00 uur 10 oktober Wiebengacomplex, 11.3013.00 uur Voorstelling Glass Works door studenten van het Prins Claus Conservatorium 25 oktober 12.30 uur: Prins Claus Conservatorium, 15.30 uur: Hanzeborg. Toegang gratis Glass Danst door vj’s Snow Video en Richard Neef, studenten van het Prins Claus Conservatorium en Thomas Brinkmann 27 oktober 22.30 uur: Puddingfabriek, entree 8 euro www.hanze.nl, www.hanzecast.nl 20 tot 27 oktober Philip Glass Festival. De componist treedt zelf op 23 en 24 oktober op in de Oosterpoort. www.philipglassfestival.nl Oktober staat in het teken van het werk van Philip Glass, de HG doet mee.

Toen componist Philip Glass (70) zijn eerste successen scoorde, lagen de meeste HGstudenten nog niet eens in de luiers. Hielke Wenselaar is Glassfan van het eerste uur. De CAST-programmeur vertoont de legendarische cultfilm Koyaanisqatsi met Glass’ filmmuziek op het Zernike- en het Wiebengacomplex. Studenten van het Prins Claus Conservatorium wagen zich aan Glass Works. Hielke Wenselaar organiseerde vorig jaar voor de CAST (Culturele Activiteiten voor Studenten van de Hanzehogeschool) een programma over Herman Brood en het jazz-programma Midnight Express. De 52-jarige muziekfreak is programmeur voor het Noorderzonfestival. ‘Toen Stichting Prime met het idee voor een Philip Glass Festival kwam, spitste ik meteen mijn oren. Beethoven en Mozart, componisten uit vervlogen tijden, die kent iedereen. Maar de muziek van componisten van nu wordt een

beetje onderbelicht, terwijl het toch écht muziek van deze tijd is. Daarom haak ik in op het festival en laat HG-studenten kennismaken met de muziek van Glass. We vertonen vóór het festival de cultfilm Koyaanisqatsi: Life out of Balance van Godfrey Reggio.’ Koyaanisqatsi is een woord uit de taal van de Hopi-indianen en betekent leven uit evenwicht, de film is een beetje de Inconvenient Truth van Al Gore avant la lettre. ‘Via deze film uit 1982 maakten veel mensen voor het eerst kennis met Glass’

minimal music. Ik ben een echte fan en ga hem voor de eerste keer live zien. Hij maakt minimale, repeterende, doorlopende orkestmuziek. Ik houd van het meditatieve dat hij oproept. Als je van die sferen houdt, mag je dit festival absoluut niet missen. Glass Works is toegankelijk, gevarieerd en niet te ingewikkeld om mee te beginnen. En het mooie is dat studenten van het Prins Claus Conservatorium zich eraan wagen.’ Rina Tienstra

Bijltjesdag Mooie tijden breken aan. De Onderwijsinspectie wil dat minister Ronald Plasterk 150 miljoen euro verdeelt over hoger-onderwijsinstellingen die een hoge kwaliteit leveren. Kwaliteit, daar gaan we weer! Hoe meten we kwaliteit? De inspectie denkt die te kunnen aflezen aan, o arremoei, het opleidingsniveau van de docenten. Alexander Rinnooy Kan, voorzitter van de commissie die onlangs de noodklok over het lerarentekort luidde, zit op dezelfde lijn. Hij stelt voor om het salaris van leraren op te krikken door dat afhankelijk te maken van, o zwaktebod, de opleiding van de docent. Hanzehogeschoolbaas Henk Pijlman denkt dat je kwaliteit kunt afmeten aan de maatschappelijke opbrengst van het onderwijs. Slim bedacht, maar een schoolvoorbeeld van difficultisering: maatschappelijke opbrengst is nog moeilijker te meten dan onderwijskwaliteit. Laat ik er geen boebelgotjes van maken: wat een onzin allemaal. Het gaat helemaal niet om kwaliteit, maar om schaarste. Er is een grote vraag naar leraren en weinig aanbod: ergo, de prijs van dat werk gaat omhoog. Haha, mooie tijden breken aan. Op alle scholen zal het klinken: slegs vir skoolmeesters! Want het is bijltjesdag voor de onderwijsvernielers. Jarenlang zijn we gek gemaakt met de ene bezuiniging op de andere. Decennialang was de docent sluitpost op de begroting van universiteit en hogeschool. Mooie gebouwen zijn er in die jaren gebouwd, hoge torens. Bestuurders met lefdoekjes in hun maatpakken hebben zich laten rondrijden in auto’s met chauffeur. Interim-managers grepen in het onderwijs de opgelegde kans om hun zakken te vullen. Hele afdelingen werkten nijver aan hun boekenplanken vol papieren tijgers. Terwijl hij z’n tanden op elkaar zette om te doen wat hij moest doen, werd de leraar uitgekleed. Hoofdschuddend wachtte hij op kerend tij. En het tij keert. Nu, ineens, eindelijk-eindelijk, zit de leraar in een machtspositie. Het is bijltjesdag. De minister en de instellingen mogen de rekening betalen. Die rekening is hoog, want we stinken er niet in, in die trucjes van de inspectie, Rinnooy Kan en Pijlman. Wij, leraren en docenten, zeggen NEE. Nee, tegen álle voorstellen die leiden tot instanties, commissies en hotemetoten die voor ons willen bepalen wat goed onderwijs is. Dat doen we voortaan lekker zelf. En we laten ons er vorstelijk voor betalen: allemaal. Of we nu doctor zijn of lesboer. Hajo Frick

6 HANZEMAG WOENSDAG 3 OKTOBER 2007 [3] Reageren? Mail [email protected]

BIJ DE LES

Minor Inkoopmanagement

In de rubriek Bij de Les neemt een redacteur een kijkje in de keuken van HG-onderwijs anno 2007. Boudewijn Otten ziet hoe vijftig studenten van de minor Inkoopmanagement

Noorderpoortcollege slapend rijk worden tijdens

loeXproduXies

zien dat de HG en het

een internetveiling. John Versmissen, de directeur van Commerce-hub, geeft college: ‘De e-sourcing is het belangrijkst, stel zo veel mogelijk knock-outvragen’

John Versmissen, een kortgeknipt kalend koppie, een makkelijk donkerblauw pak, een flitsende bril en een vlotte babbel. Het bijpassende humeur is tien op de schaal van één tot tien. Het leven is mooi als je een gat in de markt hebt gevonden. Versmissen is directeur van Commerce-hub en het gat in de markt zijn de Europese aanbestedingsregels. Brussel bepaalt dat bedrijven en instanties alle Europeanen de kans moet geven om klussen in de wacht te slepen die meer gaan opleveren dan 211 duizend euro. Leuk, maar hoe maak je een aanbesteding bekend tot in de verste uithoeken van de Europese Gemeenschap? Juist, via het wereldwijde web. Commerce-hub heeft een e-pakket uitgedokterd waarmee organisaties hun aanbestedingen via de computer kunnen veilen. ‘Het meeste werk voor wat jullie vandaag gaan meemaken is al gedaan’, zegt Versmissen tegen de vijftig studenten die de minor (het bijvak, red.) Inkoopmanagement van Facilitaire Dienstverlening volgen. ‘De voorfase is het belangrijkst, de e-sourcing. Het gestructureerd verzamelen van informatie.’

Vijf maanden waren vertegenwoordigers van de Hanzehogeschool (HG) en het Noorderpoortcollege in de weer met de e-sourcing voor een gezamenlijk tweejarig contract voor een uitzendbureau. In 2006 besteedden het Noorderpoortcollege en de HG gezamenlijk 3,2 miljoen euro aan uitzendkrachten. Het bureau dat op de e-veiling 21 september de laagste prijs biedt, krijgt vanaf 1 januari het alleenrecht om aan beide onderwijsinstellingen te leveren. ‘Heel, heel erg spannend wordt het niet’, zegt Versmissen, ‘want het startbod van alle zes bieders zit al onder de 3,2 miljoen. Het is dus een kwestie van koffiedrinken, rustig achterover hangen en nog meer winst maken.’ Goede e-sourcing, daar gaat het om. In de informatiefase vraagt de aanbieder van de klus de mogelijke veilingkandidaten het hemd van het lijf. ‘Stel zo veel mogelijk knock-outvragen’, tipt Versmissen, ‘vragen waarop een fout antwoord leidt tot eliminatie. In dit geval: heeft uw bedrijf een vestiging in Groningen. Ja is oké, nee is: dat bedrijf doet niet meer mee. Bij iedere vraag moet je het gevolg kennen. Je kunt een open vraag stellen: heeft u een

kwaliteitscontrolesysteem? Maar dan zit je met de gebakken peren. Voor je het weet heb je een vuistdik onleesbaar

‘Heel erg spannend wordt het vandaag niet. Het is meer een kwestie van koffiedrinken, rustig achterover hangen en nog meer winst maken’ handboek in de brievenbus liggen. Beter is het om erachter te komen wat je precies verwacht van je dienstverlener: kunt u binnen vier uur een uitzendkracht leveren, ja of nee? Kunt u mij er een leveren binnen acht uur, ja of nee? Door die vragen te bedenken, kom je ook te weten wat je eigenlijk zelf wilt.’ Via een elektronisch logboek houdt het systeem van Commerce-hub alle vragen en reacties van mededingers bij. Dat is

even handig als noodzakelijk, want partijen die naast de pot piesen kunnen officieel bezwaar maken. ‘Voor je het weet sta je voor de rechter en dan moet je al je keuzen kunnen verantwoorden. Met een uitdraai van je log sta je een stuk sterker dan wanneer je alles uit je bolle hoofd moet oplepelen.’ Om drie uur start de elektronische veiling. Het is precies zoals Versmissen aankondigde: koffie drinken en achteroverhangen in de aula van Zernikeplein 11. De zaal stroomt vol met mensen die het willen zien gebeuren: de eerste e-veiling op de Hanzehogeschool. Op het geprojecteerde computerscherm duikelen vijf aanbieders met hun prijzen onder elkaar door, company D en company E haken na een half uur af, B volgt een kwartier later. A en C blijven in de slag. Steeds lager zakt de prijs, totdat A drie minuten achter elkaar niets meer van zich laat horen. ‘Jaaa’, juicht e-veilingmeester Versmissen, ‘het is gedaan. Wrijf maar in de handjes: 2,8 miljoen euro, vier ton winst.’

Boudewijn Otten


7

Digitale Outlook-roosters voor alle docenten

‘Papieren roosters zijn passé’

loeXproduXies

In november krijgen alle docenten van de Hanzehogeschool de beschikking over digitale docentenlesroosters die met een paar muisklikken in de Outlookagenda kunnen worden ingevoerd. Projectleider Omid Givi stond aan de wieg van het voor Nederland unieke DigiRooster.

Docenten die hun afspraken elektronisch bijhouden in het e-mailprogramma Outlook, kennen het probleem. Je moet steeds de papieren lesroosters naast je beeldscherm houden om een afspraak te maken. Knap lastig, vond Omid Givi toen hij zo’n vier jaar geleden docent werd bij het Instituut voor Life Science & Technology. Aanvankelijk voerde hij de roostergegevens handmatig in, maar dat kostte óók veel tijd. Zo bouwde Givi een conversieprogramma dat het papieren rooster omzet in een formaat dat Outlook herkent. Daarna bouwde Givi een uitgebreidere versie van het


programma dat in een klap alle roosters van de docenten van een bepaalde opleiding omzet in het door Outlook herkenbare formaat. Een aantal docenten bij ILST en Engineering heeft een testversie uitgeprobeerd. Het afgelopen studiejaar is DigiRooster verder ontwikkeld in samenwerking met de afdeling Informatie- en Communicatietechnologie (ICT) en de afdeling Roostering van het Facilitair Bedrijf. ‘Het programma is onder meer aangepast aan het computernetwerk van de Hanzehogeschool, en is er een DigiRoosterwebsite ontwikkeld‘, zegt Givi die sinds september projectleider is bij de afdeling ICT. ‘Voordat DigiRooster hogeschoolbreed gaat in november, willen we alles nog eens goed uittesten. Dit kwartaal kunnen alle docenten van ILST en Engineering DigiRooster gebruiken. Tot nu toe loopt het uitstekend. Los van wat spelfouten en andere kleine zaken hebben we nog weinig hoeven aan te passen.’ ‘Papieren agenda’s zijn passé’, zegt Givi. ‘Je synchroniseert je DigiRooster in een mum met de agenda op je Organizer of Personal Digital Assistant. Dankzij DigiRooster kun je nu altijd en overal beschikken over je rooster. Er komen binnenkort links naar de DigiRooster-site in de favorieten en op Blackboard. Het is in Nederland een uniek systeem. We hebben geen enkele andere onderwijsinstelling gezien die zoiets heeft.’ Schools bepalen zelf wanneer de roosters beschikbaar zijn voor DigiRooster. Givi: ‘Het is belangrijk dat de schools de roosters pas publiceren wanneer ze echt stabiel zijn, zodat je niet voor ieder wissewasje met een nieuwe versie moet komen. Desondanks kan het natuurlijk toch voorkomen dat er nog in een later stadium roosterwijzigingen zijn. Dan is het gewoon een kwestie van verwijderen en opnieuw importeren. Omdat de wijzigingen altijd in overleg gaan, weet de docent wanneer dat nodig is.’ ‘We krijgen de digitale roosters nu zo’n een à twee weken voor het begin van het kwartaal’, vertelt docent Moleculaire Biologie bij ILST Wietske Pool, die al een jaar ervaring met DigiRooster heeft. ‘Wat eerder zou beter zijn, maar dat ligt niet aan DigiRooster. Het heeft bij ons meestal met onzekere studentenaantallen te

maken zodat het lang duurt voor de definitieve roosters er zijn.’ ‘Het invoeren scheelt je enorm veel tijd. En ook gaat het maken van afspraken met collega’s veel sneller. Maar dan moeten die natuurlijk ook DigiRooster en Outlook gebruiken. Hoe meer mensen het gebruiken, hoe gemakkelijker het wordt. Gelukkig doen er bij ons steeds meer docenten mee.’ ‘En het is niet privacygevoelig’, vervolgt Pool, ‘anderen kunnen zien dat je een afspraak hebt, maar niet wat voor soort afspraak. Kortom, ik ben supertevreden. Alleen jammer dat ze er geen gratis organizer bij geven.’ Een logische volgende stap is dat ook studenten DigiRooster krijgen, vindt Givi, en behalve lessen zou je ook andere types afspraken aan DigiRooster kunnen meegeven zoals seminars, tentamenroosters en congressen. Voor het zover is moet er eerst het nodige programmeerwerk worden gedaan. Maar het is geen al te grote klus. Er zijn nu nog geen concrete plannen, maar ik denk dat het management ook wel ziet dat DigiRooster voor studenten erg nuttig kan zijn.’ Luuk Steemers

Hoe werkt DigiRooster?

• Je gaat naar de website van DigiRooster en logt in met de Hanze-vierlettercode en password. • Je ziet een lijst met de schools waar je werkt. Op die lijst kun je zien welke schools de roosters al gepubliceerd hebben voor DigiRooster. • Je drukt op de downloadknop. • Je ontvangt je digitale rooster in het i-calendar formaat. • Dat importeer je in outlook via Bestand - Importeren en exporteren. Op de DigiRooster-site tref je ook een uitgebreide handleiding. Lees die goed voor je aan de slag gaat.

Vriendinnennetwerk geeft Nepalese vrouwen onderdak

Women Empowerment Nepal Stichting Didi staat voor gelijkwaardigheid van vrouwen en kinderen over de hele wereld. De missie is om de economische en sociale positie van vrouwen en kinderen in ontwikkelingslanden duurzaam te versterken door te investeren in kleinschalige projecten. Women empowerment Nepal is het eerste project van Stichting Didi. Op 27 november organiseert de stichting een high tea in Herberg De Fazant in Oudemolen bij Vries. Voor 20 euro kun je aanschuiven. Kijk voor meer informatie op: www.stichtingdidi.nl. Wil je Didi financieel steunen? Het bankrekeningnummer is 21.23.14.092.

Hoezo heeft niemand tegenwoordig meer idealen of iets over voor een ander? Tien Groningse meiden stoppen al hun vrije tijd in het stichten van een vrouwenopvanghuis in Nepal. Kirsten Stoker (19) en Tessa Blikman (20), beide tweedejaars Maatschappelijk Werk & Dienstverlening en Lianne van den Brand, net afgestudeerd, zijn medeoprichters van de stichting Didi, Nepalees voor grote zus. Waarom storten tien Groningse meiden zich op een project voor vrouwen in Nepal?

Lianne: ‘De zussen Wike en Renee Been, de initiatiefnemers van het project, deden vorig jaar vrijwilligerswerk in Nepal. Ze hielpen in een abortuskliniek, in een tehuis voor straatjongens en begeleidden vrouwengroepen op het platteland. Door wat ze daar meemaakten wilden ze iets blijvends doen voor vrouwen in Nepal. Ze raakten geïnteresseerd in de specifieke problemen van de streek, zoals huiselijk geweld, acceptatie van gescheiden vrouwen, vrouwenhandel en illegale prostitutie. Terug in Groningen hebben ze hun vriendinnennetwerk ingeschakeld en de stichting Didi opgericht.’ Kirsten: ‘Als kind wilde ik al zendeling worden. Iets doen voor mensen in arme landen. Vorig jaar heb ik vrijwilligers-

werk gedaan in een kindertehuis in Chennai, in het zuiden van India. Ik was meteen enthousiast over Nepal. Ik wil het gaan combineren met mijn kindjes uit India.’ Tessa: ‘Het lijkt mij heel tof wat van de wereld te zien en wat voor de wereld te doen. De basics zijn er nu. De stichting staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, we hebben statuten, een telefoonnummer, een bankrekening en een website. We zijn begonnen met geld inzamelen. Vijftig duizend euro hebben we nodig om het opvanghuis te bouwen.’ Dat is geen kattenpis.

Lianne: ‘We verwachten zo’n 25 duizend euro aan subsidies te scoren. De andere helft willen we via particuliere subsidies,

acties en donateurs binnenhalen. We hebben net 1500 euro verdiend met een boekenmarkt op het Harmonieplein.’ Kirsten: ‘Mijn moeder heeft een herberg in Oudemolen waar we een high tea organiseren. Zij sponsort de ingrediënten. Pure winst dus.’ Tessa: ‘En we organiseren een benefietconcert bij Unitas. Er komen allerlei bandjes gratis spelen.’ En als het geld er is?

Tessa: ‘We huren een huis waar vijftien vrouwen en hun kinderen anderhalf jaar terecht kunnen. Gescheiden vrouwen, slachtoffers van huiselijk geweld, vrouwenhandel of prostitutie. Vrouwen die niet kunnen terugvallen op hun familie. Of, erger nog, die worden verstoten door hun familie en op straat zijn gezet.’

Jullie gaan het huis zelf runnen?

Lianne: ‘Nee, het is de bedoeling dat onze Nepalese partnerorganisatie Ideal Woman Development Centre dat gaat doen. Zij weten als plaatselijke organisatie beter waar de vrouwen behoefte aan hebben. Zodat de mensen meer profijt hebben van onze investering. In het huis kunnen de vrouwen trainingen en cursussen volgen zodat ze op den duur economisch zelfstandig kunnen leven. Later kunnen ze dan met een microkrediet een naaiatelier of een ander bedrijfje beginnen. Het is ook de bedoeling dat de vrouwen op een gegeven moment gaan bijdragen aan het huis. Je krijgt toch een soort nieuwe familie als je meebetaalt en voor elkaar zorgt.’ Loes Vader


9

STAGE

Oog in oog met de Big One

JAN WILLEM

Als je in Afrika bent, móet je gewoon op safari. Camera mee en hopen dat je ze tegenkomt, één van de Big Five. HG-stagiair Laura heeft geluk.

Laura Hage

Hakkuh!

Rood zand waait op, vormt stofwolken. Grind verdwijnt knarsend onder de brede banden van de fourwheel drive. Ik draai mijn raampje open, de zon staat hoog aan de hemel, het is warm. Zoekend tuur ik over het landschap dat zich eindeloos voor me uitstrekt. Weidse vlaktes afgewisseld met een dichte begroeiing vormen een adembenemend uitzicht. Een kudde zebra’s steekt de dirtroad over, gespitste oren: kalm maar alert. Na een paar uur rijden, stoppen we op een heuveltop. Ik stap uit om m’n benen te strekken. Ondanks het waarschuwingsbord voor leeuwen, besluiten we toch te gaan jagen. Op foto’s, voor de ultieme plaat moet je soms wat over hebben. Ik geniet van de stilte die af toe wordt verbroken door groepen weeverbirds. Luid kwetterend bouwen ze hun langgerekte nesten. Onafgebroken bewonder ik de wereld door mijn camera. Met niets dan de rust van de natuur om me heen, vergeet ik bijna dat er steden

bestaan, dat ik in een stad woon. Ik denk aan de chaos op Utrecht Centraal, fietsen over de Grote Markt in Groningen, koopzondag, overvolle trams in Amsterdam. Op deze heuveltop in Afrika lijkt het allemaal onwerkelijk, herinneringen uit een ander leven. We lokaliseren de waterpoel. Enigzins ontmoedigd door het feit dat we al zo lang vergeefs rijden, vervolgen we onze weg. Alle hoop is nu gevestigd op de drinkplaats. De rit is hobbelig, ik moet me vast houden om niet met mijn hoofd tegen het plafond van de auto te stoten. We maken een scherpe bocht, de op de door droogte gebarsten grond liggende stenen slippen weg onder de banden, vogels vliegen op… en dan staan we plotseling oog in oog met de grootste van de Big Five. Mijn vingers zoeken naar de camera, die door de hobbelige weg van het dashboard is geschoven, mijn blik voortdurend gericht op de olifant die, op nog geen steenworp afstand, zijn blik op-


richt. Seconden lang staat hij volkomen stil, dan schudt hij zijn kop en vervolgt langzaam zijn weg. Ik ben zo onder de indruk van dit bijna majesteuze dier, dat ik ophoud te zoeken naar mijn camera. Met ingehouden adem luister ik naar de zachte, doffe klanken van zijn voetstappen op het pad als hij de auto passeert. Over de open vlakte volgen we de bul naar de waterpoel, waar ook de rest van de kudde is samen gekomen. Terwijl de volwassen dieren drinken, vinden pasgeboren olifantjes schaduw onder de brede takken van de acacia’s. Het zachte zonlicht van de namiddag doet het water schitteren. Ik probeer het moment bewust te beleven, de beelden voor altijd in me op te slaan. Dan stap ik uit, pak mijn camera vanonder mijn stoel, en vereeuwig mijn belevenissen in zinderend Afrika, voor het geval ik het toch ooit mocht vergeten. Missie volbracht. Laura Hage, derdejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening

Discotheek The History, 21 september, half een ‘s nacht. Links en rechts stuiteren kale jongens om mij heen. Australians, cavello’s en nike air max zijn de gangbaarste kledingstukken. Meisjes met strak achterover getrokken, opgeschoren haar, eindigend in een lange paardenstaart versierd met elastiekjes in alle kleuren van de regenboog. Ze hakken er op los. Gabbers kijken mij aan, met pupillen zo groot als knikkers. Ik ben op een ouderwets hardcorefeest. Mijn goede vriend, tevens organisator van het festijn, én bekende dj in Nederland, nodigde me uit. Hij begint te draaien en de hele trainingspakkendragende menigte hakt erop los. Armen en benen zwaaien in de rondte. Het lijkt nog het meest op een houterige moonwalk-versie van Michael Jackson. Nog steeds kijk ik mijn kleine ogen uit. Ik hoor mezelf denken: ben ik weer dertien? Maar nee, het is daar, op dat moment aan de gang. Ik ben gewoon 22, draag een blouse, spijkerbroek en all-stars: ik val uit de toon. Een kale jongen beweegt zich in mijn richting. Ik voel me wat ongemakkelijk. Zijn ogen beginnen bij m’n rode schoenen en komen via het langdurig kijken naar mijn gestreepte blouse bij mijn gezicht terecht. ‘Jij bent toch die kameraad van DJ Hazes?!’, vraagt hij opgewonden. Ik antwoord bevestigend. Ik hoop dat het eenmalig is, maar ook tijdens het stellen van zijn tweede vraag vindt zijn speeksel mijn gezicht, ‘Vet nummer, hè? Dat nu gedraaid wordt door Hazes!’ Met een nat gezicht knik ik twijfelachtig instemmend. Ik voeg eraan toe dat ik niet zoveel van de muziek afweet. Zijn houding doet mij vermoeden dat hij mij niet verstaat, of niet wil verstaan. Tijdens het (soort van) dialoog die we voeren, hakt hij voorzichtig verder. Ik zie dat hij liever weer compleet uit zijn dak wil gaan. Ik zou het niet erg vinden. Maar hij blijft staan. Vanuit zijn ooghoeken kijkt hij regelmatig omhoog, naar DJ Hazes, die daar z’n platen aan elkaar draait. Mijn gel loopt zo langzamerhand langs mijn gezicht omdat zijn kwijl mij overstroomt. Ik besluit dat ik het gesprek beëindig. Net als ik aanstalten maak om te vertrekken grijpt hij me beet. Hij kijkt naar de dj, slaat snel een arm om me heen en steekt uitbundig zijn duim omhoog. Het is een verlies-verliessituatie. Ík heb me onder laten kwijlen, en híj denkt, compleet misplaatst, dat hij via mij, een stap dichterbij de vriendschap tussen hem en een bekende dj is gekomen. Jan Willem Dijk

Wielerheld Peter Winnen geeft lezing voor Studium Generale

Fietsen met een ballon in je bil Wielerlegende Peter Winnen bespreekt in het Academiegebouw het zoet van de overwinning en het zuur van de doping die zíjn sport teistert. En nu doorhalen, Peter! roept Mart Smeets als de voorsprong van Peter Winnen op Bernard Hinault, Robert Alban en Lucien van Impe in de laatste kilometers slinkt. Maar de Limburger stoempt door en weet nog acht seconden op de aanstormende Hinault vast te houden. De overwinning op de Alpe d’Huez in de Tour de France van 1981 maakte Peter Winnen (1957) in één klap beroemd. Winnen kijkt wat gegeneerd naar de dvd. Een frêle verschijning, een meter zeventig, de jongensachtige blik is er nog steeds, de witblonde haardos ook. Op 18 september zit de Geertsemazaal in het Academiegebouw stampvol. Veel veertigplussers, maar toch zeker ook veertig procent studenten. Winnen is tegenwoordig schrijver en columnist. Hij leest voor uit zijn eerste boek Van Santander tot Santander. Een frase die verhaalt over zijn gevoelens tijdens de overwinning op de Alpe. Na een verschrikkelijke inzinking ging het op de helling van de Alpe d‘Huez ineens gemakkelijk. ‘Ik zat gewoon uit mijn neus te

‘Alles veranderde toen rond 1988 de EPO kwam’ vreten, dus ik demarreerde. Toen ik achterom keek, zag ik een motor met een televisiecamera.’ Bizarre gedachten flitsten door Winnens hoofd. Hij dacht aan zijn ex-vriendinnetje, de freule, die voor de buis nu eindelijk kon zien wat power was. En aan de ambtenaar die hem op zijn uitkering kortte en op herscholing had aangedrongen. ‘Die zal toch onderhand wel een lichtje opgaan.’ Op vier kilometer van de top kwam Winnen de man met de hamer tegen. ‘Het water dat ik over me heen kreeg gegoten, was niet prettig. Er stond een kille wind, het kippenvel stond op mijn armen. Ik wilde stoppen en me verschuilen in de menigte. Mijn trommelvliezen scheurden bijna van het lawaai van de menigte. Mijn gezicht voelde aan alsof het er elk moment vanaf kon vallen.’ Vlak voor de finish, meer dood dan levend, probeerde Winnen zijn naam eer aan te doen met een teken. ‘Flauwtjes ging mijn rechterarm omhoog. Ik moest er scheef van op mijn fiets gaan hangen.’ Toen zijn ouders naar het bejaardenhuis verhuisden, vond Winnen op zolder herinneringen aan zijn overwinningen. Beschaamd toont

hij het driehoekige vaantje voor de overwinning op de Alpe 1981. ‘Je stond er toch voor Jan Joker bij.’ Hij toont ook de witte trui voor de beste jongere uit de Tour van 1981. Capri Sonne staat er met grote letters op. ‘Mijn sponsor’, verklaart Winnen, ‘een Duitse sapjesfabrikant. Na twee jaar hielden ze het voor gezien. Ze konden het frissige en fruitige van het sapje niet meer rijmen met het louche wielrennermilieu, met soigneurs met obscure middelen in hun valiesjes.’ Het D-woord is gevallen. Winnen was één van de eerste coureurs die het dopinggebruik aan de kaak stelde. ‘Dat werd me niet in dank afgenomen, ergens is het een redelijk infantiel milieu.’ De oud-wielrenner vertelt over de pot Belge, cocktails met heroïne, cocaïne, strychnine en amfetamine, waarmee vooroorlogse generaties rondreden. ‘Nutteloos spul. Je bleef er wel wakker van. En dat was nodig in de etappes van zeshonderd kilometer die ze in die tijd reden. Die spullen hebben wrakken van mensen opgeleverd. Amfetaminen zijn enorm verslavend. Je wordt er paranoïde van.’ Toen in 1967 de dopingcontroles kwamen, veranderde er volgens Winnen niet veel. Nieuwe preparaten verschenen sneller in het peloton dan op de geneesmiddelenmarkt. Hij herinnert zich dat ploegarts Jules Mertens bij Capri Sonne wel van een experimentje hield en zijn renners ozon inspoot. ‘Best wel grappig. Ging in de bil. Had je een ballon van achteren, maar het hielp niks.’ Alles veranderde toen rond 1988 de EPO kwam. ‘Het eerste middel dat de prestaties écht verhoogt. Op zich een prachtgeneesmiddel, maar als je te hoge doses gebruikt, verdikt je bloed. Vast geen toeval dat er in die tijd in België twaalf jonge wielrenners een hartinfarct kregen.’ Ploegleiders trokken veel te laat aan de bel. De wielersport heeft de huidige malaise dan ook over zichzelf afgeroepen. ‘Maar’, vindt Winnen, ‘wielrennen is een ontzettend zwaar beroep, en veel verboden middelen zijn hartstikke goed voor het herstel. De laatste twee jaar is elke nuance uit het oog verloren. Pat McQuaid, de voorzitter van de Internationale Wielerbond UCI, wil dopingzondaars levenslang schorsingen. En het gaat gebeuren. Niemand verzet zich. De renners moeten hun whereabouts op ieder moment opgeven aan vier organisaties. Pure Stasi-praktijken. Ik weet niet of ik in deze tijd nog coureur zou willen zijn.’ Luuk Steemers - foto’s: loeXproduXies


11

Ramadhan mabroek Tijdens de negende maand van de islamitische kalender, de ramadan, vasten moslims. Van zonsopgang tot zonsondergang eten en drinken de gelovigen niet. Ook roken is van dageraad tot deemstering verboden, net als vloeken, kwaadspreken en geslachtsgemeenschap. De ramadan, dit jaar van 13 september tot en met 12 oktober, is een tijd waarin de gelovige zijn ziel zuivert, God gehoorzaam is en aan den lijve ervaart wat het is honger te lijden. En het is feest voor de moslims, op straat groeten ze elkaar met ramadhan mabroek: gezegende ramadan! Rajaa Bouisaghouane (19), eerstejaars Sociaal Juridische Dienstverlening ‘Het kost me niet de minste moeite. Helemaal niet. Ik voel me prima. Weet je, ik voel geen enkele verleiding. Ik sta vroeg op, vijf uur. Ik heb een gebedskalender en daarop

Rajaa: ‘Vasten is net als een paracetamolletje,

staan de tijdstippen waarop de zon opkomt. Vanochtend was dat om twintig voor zes.

als je er niet in gelooft dan helpt ie ook niet’

Voor die tijd eet ik wat, maar daar moet je je niet te veel van voorstellen. Overdag doe ik precies wat ik moet doen, vasten dus. Ik geloof in God, en ik ben ervan overtuigd dat vasten goed voor me is. Dat maakt dat ik geen enkel probleem heb. Het is net als met een

Abdullah: ‘Een feestmaand, iedere avond

paracetamol, als je hoofdpijn hebt en je gelooft niet dat het paracetamolletje helpt, dan

vrienden over de vloer, gezellig samen eten’

helpt ie ook niet. Zo is het met vasten ook, maar dan andersom. Ik geloof dat vasten me helpt. Voor mij is ramadan een tijd van extra aandacht voor het geloof. En het heeft ook iets gezelligs. ’s Avonds met het hele gezin samen eten. Ik denk dat je het kunt vergelij-

Ruá: ‘Tijdens de ramadan gaan de Deuren van Vergeving open’


ken met kerstmis voor christenen.’

Abdullah Hadi (23), laatstejaars Bedrijfskundige Informatica

Ruá Altoblany (18), eerstejaars Bouwkunde

‘Ik denk aan ze, niet alleen tijdens ramadan, maar het hele jaar door. Ik bid iedere

‘Tijdens de ramadan voel je mee met arme mensen die vaak niets te eten of te drin-

dag voor ze, mail zo veel als ik kan en ik stuur geld. Ik doe zo veel mogelijk voor m’n

ken hebben. Er wordt geld verzameld dat via de moskee naar arme landen gaat. Daar

vrienden in Kirkuk, m’n familie en zomaar arme mensen. Van Kirkuk herinner ik

worden dieren geslacht en het vlees uitgedeeld. Tijdens de ramadan gaan de Deuren

me alleen nog het fietsje waarop ik reed. Ik was een jaar of vijf toen we daar weggin-

van Vergeving open. We bidden normaal vijf keer per dag, maar tijdens de ramadan

gen, naar Turkije. Aan ramadan in Irak heb ik geen herinneringen. Aan die in Ankara

doen we nog wat extra gebeden en lezen we stukken uit de Koran. Aan het einde van

des te meer. Een feestmaand, iedere avond vrienden over de vloer, gezellig samen

de ramadan is het drie dagen Suikerfeest. Dan komen de families bij elkaar. Toen we

eten. Een ongekend gevoel van saamhorigheid. Dat hebben we nu in Assen ook wel,

nog in Irak woonden, maakten we altijd op de derde dag van het feest een reis. Dat is

maar hier is ramadan vieren een uitzondering, in Ankara vast iedereen. Ja, nog steeds

daar nu een stuk moeilijker. Maar gevaar is in Irak zo van alle dagen en tijden, dat ze

heimwee, altijd een beetje. Turkije en Noord-Irak, ik hoop er ooit terug te keren,

er niet meer zo op letten. Ik ben intussen al weer aardig gewend aan het vasten, maar

daar voel ik me thuis. Tot die tijd doe ik hier m’n best. Ik wil m’n master halen, net als

ik heb nu wel een beetje dorst. Ik zal nog tot ongeveer kwart voor negen, zonsonder-

de rest van mijn familie. Nou, hayirli ramazanlar, dat is Turks voor: goede ramadan.’

gang, moeten wachten met drinken. Gelukkig wordt dat elke dag een paar minuten vroeger.’ Boudewijn Otten en Luuk Steemers foto’s: loeXproduXies


13

De politie zoekt hbo’ ers en wo’ ers. Hoogopgeleid en de ambitie om de buurt veiliger en leefbaarder te maken: dat is het signalement van de mensen die we zoeken. Voldoe je aan die kenmerken? Dan kun jij je ambities waarmaken bij de politie. Bijvoorbeeld door een politieteam te leiden, rechercheonderzoek te doen of beleidsadvies te geven. Met elke studierichting maak je kans op een baan bij de politie. Je

kunt intern worden opgeleid tot recherchekundige en meewerken aan de opsporing en vervolging van verdachten. Je kunt kiezen voor een uniformfunctie en leiding geven aan een operationeel team. En zo kun je nog veel meer kanten op. Bijvoorbeeld in ICT, communicatie en managementadvies. Met of zonder opleidingstraject. Met of zonder uniform.

Kijk op www.kombijdepolitie.nl

<< WAAKZAAM EN DIENSTBAAR >>

Eerste gastcollege uit de reeks Carol van Nijnatten

Op zoek naar woonruimte? Wij hebben altijd een groot aanbod. Schrijf je gratis in!

in de

HOEKJE

MELKWEG Centraal staat de relatie tussen gespreksvoering en de ontwikkeling van autonomie van kinderen en jongeren. Van Nijnatten verdedigt de stelling dat kinderen greep op hun leven krijgen door taal te ontwikkelen. Daarom pleit hij voor een jeugdzorg die gebaseerd is op dialoog en niet op competenties. Carol van Nijnatten is ontwikkelingspsycholoog. Hij is bijzonder hoogleraar maatschappelijk werk aan de Radboud Universiteit en hoofddocent sociale studies van de jeugdzorg aan de Universiteit van Utrecht.

Blozen Ik wil niet dat je me ziet, zie je?

Datum, Tijd en Plaats Woensdag 10 oktober 2007 van 13.00 - 14.30 uur

Wie Toegang

Academie voor Sociale Studies, Hanzeborg, Zernikeplein 23 Zaal C 0.03 Studenten, docenten Pedagogische Academie, Academie voor Sociale Studies en andere geïnteresseerden. De toegang is vrij

www.praktijkhoekmelkweg.nl

WWW.MAXXVASTGOED.NL

Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u.

tel: [050] 3 111 000

Moeite met nee zeggen of in een groep spreken?

Gelkingestraat 23, Groningen

ASSERTIVITEITSTRAINING


Afgestudeerde Popacademiestudenten presenteren zichzelf tijdens Roadshow

Pepijn van den Broeke

Lieve fantasieën en kinderlijke karakters

De Popacademie presenteert tijdens de Roadshow First Light haar eerste lichting studenten aan het publiek. De studenten vertellen kort over hun werk en laten het publiek vervolgens zien en horen waar ze mee bezig zijn.

Het valt meteen op. Op de ruige electro-act van Krause na hebben alle afgestudeerde Popacademiestudenten hun inspiratie vooral gehaald uit hun kindertijd. Eén van hen, Ilse Gerritsen, geeft het ruiterlijk toe. ‘Soms noemen ze onze school ook wel de Poppenacademie! Bijna alle eindexamenprojecten hebben inderdaad wel iets kinderlijks.’ Beïnvloeden jullie elkaar dan zo erg? ‘We zijn wel een hele hechte groep, maar toch is het, denk ik, gewoon toeval. We hadden die fascinatie al voor we elkaar op de Academie tegenkwamen.’ Ilse maakt aandoenlijke, kinderlijke karakters die een eigentijdse variant op

de heiligen vormen aan wie je vroeger steun vroeg wanneer je een probleem of een kwaal had. Voor onder andere liefde, geluk, familie, financiën, gezondheid en prestatie maakt ze deze poppetjes. Waarom zo kinderlijk? Dat is simpel, volgens Ilse. ‘Ik ben gewoon nooit helemaal over mijn kindertijd heen gekomen, denk ik!’ Naast de karakters heeft ze ook een boek gemaakt waarin ze beroemde karakters uit de popcultuur analyseert. ‘Ik ben de geschiedenis ingedoken, kijken hoe karakters veranderd zijn in de loop van de tijd, maar ik heb ook gekeken naar hippe trends van dit moment. Hoe kij-

ken mensen naar karakters? Wat maakt ze aantrekkelijk en populair? Daarnaast ben ik gaan kijken naar details. Wat voor emoties roepen ogen, oren en lichaamshouding van karakters op bij mensen?’ Sarah Vos’ eindproject is net zo schattig als dat van Ilse. Zij maakte de Familie Foef, een verzameling beestjes die je kunt adopteren. Wie een Foef aanschaft, krijgt zelfs adoptiepapieren en moet zich houden aan de adoptieregels. Je koopt niet zo maar een knuffel, maar een concept. Wie een Foef aanschaft, moet het beestje een naam geven, er goed voor zorgen en een dagboek bijhouden. Ook de andere projecten bestaan nooit uit slechts een product. Er lijkt altijd een conceptuele wereld vol fantasie achter te zitten. Nienke Maat en Jitske Annema bedachten de Verhalenwinkel van Morgen, een winkel waar iedere klant een voorwerp met een bijpassend verhaal krijgt, maar alleen in ruil voor een eigen voorwerp met verhaal. ‘Wij houden van pakjes krijgen, de spanning die daar omheen zit’, leggen de dames tijdens de introductie uit. ‘En we zijn ook gek op verhalen, dus was het vrij logisch dat we die twee dingen zouden combineren.’ Jelien Veenstra heeft geen concreet product zoals de anderen, maar ook haar project speelt zich af in een sprookjesachtige fantasiewereld. Ze speelt de liveanimatie-voorstelling die ze vorig jaar in Grand Theatre presenteerde nogmaals voor een wederom muisstil publiek. Alleen Susanne Clermonts wijkt volledig af. Zij sluit de avond af met haar snoeiharde electro-act Krause. Het publiek lijkt nog in de lieve sfeer van de andere presentaties te zitten, dus slaat het optreden een beetje dood. Drie weken geleden stond Krause nog voor een uitzinnige menigte krakers op Gideon’s festival in Groningen en daar was ze een stuk beter op haar plek. Aan haar ligt het in ieder geval niet. Deze week kreeg Susanne te horen dat ze als enige uit alle voorrondes in één keer mag doorstomen naar de finale van de Grolsch Grote Prijs van Nederland. Het komt wel goed met die afgestudeerden van de Popacademie, dat is duidelijk. Chris Wind


15

Een Alfa professional ziet meer mogelijkheden! Jij ook? Kijk op www.alfa-vacatures.nl

De ondernemende mens centraal

K6C?:H8G>EI>:DEK6@6CI>:4 L>C'%%%:JGD B:I9:H:G"H8G>EI>:EG>?H LLL#H:G#CA


UITWONEN

Antikraak wonen

Vuurtje fikken op het schoolplein Als hij ’s nachts door zijn dakkoepels omhoog kijkt, kan hij misschien de poolster wel zien. Hans Huizenga (23) woont antikraak in een oude basisschool aan de Poolsterlaan in Paddepoel. ‘Het schoolbord is mijn agenda.’ en dakkoepels in het platte dak. ‘Ik woon niet bepaald alledaags. Zestig vierkante meter is het. Ik heb een woonhoek, een studiehoek, een slaaphoek én een rommelhoek in één ruimte. Het schoolbord is mijn agenda.’ Hans’ favoriete plekjes liggen buiten het ge-

‘Ik heb een woonhoek, een studiehoek, een slaaphoek én een rommelhoek in één ruimte’ bouw. ‘We hebben een vijvertje met echte vissen en een vuurplaats waar we lekker vuurtje kunnen fikken.’ De houtopslag en de barbecue staan onder het afdakje van de fietsenstalling. ‘Een half jaar zou ik hier kunnen wonen, voorspelden ze in 2004. Nou, ik zit hier nog steeds voor 175 euro per maand’, grijnst hij.‘Je weet natuurlijk nooit exact hoe lang je kunt blijven als antikraak. Maar ik maak me daar niet druk om. Wie dan leeft, wie dan zorgt.’ Rina Tienstra

foto’s: Robert van der Molen

A

ls je de schooldeur binnen komt, zie je meteen het volle fietsenrek links én het gezellige barretje rechts van de entree. Eén medebewoner staat erachter, een andere hangt eraan. In de grote hal, waar vroeger de kinderen voor elkaar optraden, is nog een echte ouderwetse zeventigerjaren zitkuil met een paar lekkere luie banken. ‘We wonen hier met zijn negenen’, verklapt vierdejaars Accountancy Hans Huizenga. ‘Zes mannen en drie vrouwen. Zes wonen er in een klaslokaal, drie in een kantoor. We delen de douches, de keuken, de toiletten en de wasmachine. Nee, we hebben geen last van elkaar, er is genoeg rust en privacy als je dat wilt. Ruim twee jaar hebben we hier in dezelfde samenstelling gewoond. Deze zomer zijn twee bewoners vertrokken en we hebben nu twee nieuwe huurders. We kunnen niet zelf kiezen wie er in komt. Dat bepaalt CareX.’ (Bureau CareX bemiddelt bij tijdelijke bewoning van leegstaande panden waardoor vandalisme en inbraak wordt voorkomen, red). ‘Ik huur al drie jaar bij CareX. Kamers zijn gewoon duur en hospiteren vind ik helemaal niks.’ Trots stapt Hans zijn klaslokaal in. De enorme, lichte ruimte heeft aan één kant grote ramen


17

IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en medewerkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave van woensdag 3 oktober kun je mailen naar [email protected]. De deadline is woensdag 17 oktober.

The State of the Art Woensdag 10 oktober – Lectoraat Integraal Jeugdbeleid - Dialoog in de Jeugdzorg. Gastcollege van Ontwikkelingspsycholoog Carol van Nijnatten over gespreksvoering en de autonomie van kinderen en jongeren. Eerste van een reeks gastcolleges over onderwijssociologie, ontwikkelingspsychologie, neuropsychologie, taalontwikkeling, sociaal leren, het lerarenberoep, orthopedagogiek en jeugdzorg. 13.00 14.00 uur Academie voor Sociale Studies, C0.03, Hanzeborg. Info: [email protected].

(contrabas), Don Braden (saxofoon), David Berkman (piano) en Gene Jackson (piano). 20.15 uur De Oosterpoort Groningen. Entree € 25,50, studenten € 7,50 op vertoon van studentenpas. HG-medewerkers krijgen tegen inlevering van de bon 5 euro korting. Ook op vrijdag 12 oktober in de De Harmonie Leeuwarden. Aanvang 20.15 uur. Studium Generale Groningen

JOR I S TEEPE QUARTE T

11/10 | GRONINGEN | DE OOSTERPOORT | 20.15 UUR SPON SORED BY 12 /10 | LE E U WA R D E N | D E H A R M O N I E | 2 0 .15 U U R DIRIGENT JAN STULEN | Z ANG ELLEN TEN DAMME ENSEMBLE JORIS TEEPE QUARTET SA XOFOON DON BR ADEN | PIANO DAVID BERKMAN DRU MS GENE JACKSON | CONTR ABAS JORIS TEEPE Jongeren en scholieren

% 7,50

EEN SPANNEND, STEVIG EN SWINGEND PROGR AMMA !

Donderdag 11 oktober – Ellen ten Damme, het Noord Nederlands Orkest en het Joris Teepe Quartet. Ellen ten Damme is gast bij het Noord Nederlands Orkest en het kwartet van de New Yorkse conservatoriumdocenten Joris Teepe

Donderdag 4 oktober: Wubbo Ockels. Hoe was het om als eerste Nederlander de ruimte in te gaan? 20.00 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5. Maandag 8 oktober - Everything you always wanted to know about Le Corbusier. 16.30 – 17.30 uur, Images, Poelestraat 30. Dinsdag 9 oktober: Vanwege grote belangstelling herhaling: Theunis Piersma over De Vogeltrek. 17.15 – 18.15 uur, Academiegebouw. Vrijdag 12 oktober: Door het oog van de filosofie - Hans Achterhuis – Geweld en Politiek. 20.30 uur, Usva, Munnekeholm 10. Dinsdag 23 oktober: Kees de Jager, nestor van het Nederlandse ruimteonderzoek, over de hoogtepunten van de Nederlandse ruimtevaart. 20.00 uur, Academiegebouw. Woensdag 24 oktober: Dokter help, ik ben lelijk! Sleutelen aan je lichaam. Met actievoerder Larissa Pans, plastisch chirurg Berend van der

PZZL

In te leveren bij de kassa van De Oosterpoort in Groningen of De Harmonie in Leeuwarden Ik bestel ….. kaart(en) voor Groningen 1e rang € 20,50* | 2e rang € 16,50*| Leeuwarden € 23,- * (geldt niet voor reeds verkochte kaarten, geen korting op korting mogelijk, maximaal 2 personen per bon, vol=vol)

Naam

Voorletters

Dhr./Mevr.*

Adres Postcode

Plaats

Telefoon

E-mail

*Haal door wat niet van toepassing is.

MOESTASJ Kun jij vliegen als Michael Jordan? Of heb je de vaardigheden van een tuinhek? Basketbalvereniging Moestasj biedt voor iedereen een passend team. Wil jij meespelen in één van onze heren of damesteams en wil jij onze borrels, feesten, toernooien of verenigingsuitjes meemaken? Kijk dan eens op www.moestasj.nl en neem contact op via [email protected]. GSp 4 oktober: Filmhuis: Big Fish. Een modern sprookje over de relatie tussen een vader en zoon. Kraneweg 33 - 20.00 uur, toegang vrij. 8 oktober: Lezing ‘God is een luie man’. Gerhard ter Beek over dak- en thuislozen en drugsgebruikers. Kraneweg 33 - 20.00 uur, toegang vrij. Persoonlijk gesprek: Maak een afspraak met een van de studentenpastores: Geert Brüsewitz 8500387, Anja Diesemer 3061039, Tiemo Meijlink 5792805 of Matty Metzlar 0595-528775. Oecumenische Vieringen Martinikerk: 7/10, 11.30 uur: A. Diesemer, 7/10, 17.00 uur: J. Butti, 14/10, 11.30 uur: G. Brüsewitz, 14/10, 17.00

uur: T. Meijlink (Engelse vesper) 21/10, 11.30 uur: M. Metzlar, 21/10, 17.00 uur: A. Duurkoop (Gregoriaanse vesper). GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926, email [email protected] of www.gspweb.nl. KAMER GEZOCHT Studente Bedrijfskundige Informatica (tweedejaars) zoekt een kamer in een gezellig studentenhuis. Bel 0627657658 of mail naar ghazaleh. [email protected]. HUIS TE HUUR Tot 1 april 2008 (nee, geen grap), misschien iets langer. Benedenhuis nabij centrum (Korrewegwijk), 2 kamers van ongeveer 30 m2, keuken, badkamer, toilet, plaatsje, schuurtje. Huurprijs 400 euro per maand exclusief. Bel 0626393502. Of mail naar [email protected].

AUTO’S EN ZO 7 26 10 17 11 5 24 19 25 13 17 2 6


KORTINGSBON Hanzehogeschool Groningen

Lei en psycholoog Theo Bouwman. 20.00 uur, Usva. www.rug.nl/studium.

Unbeschreiblich Jazzy

ELLEN TEN DAMME

BON BON BON BON

IN & UIT

Ellen ten Damme/NNO/Joris Teepe Quartet

Hori 1. Rudolf …, uitvinder van de …motor (6) 4. … 2010, HG-beleidsplan, of Ford … (5) 8. Rolls Royce is een auto voor de … (5) 9. Snelle auto (7) 10. …zeep, tegen vlekken(7) 11. Lichaamsdeel (4) 12. Koreaanse wagen (3) 14. Franse droomschrijver (4) 15. Auto met toestemming (4) 18. Bolder… of …aoke (3) 21. Auto met een logo van vier ringen (4) 23. Oorsprong (7) 25. Zit in het hydraulische systeem (7) 26. Langzame (5) 27. Opel heeft de laatste Griekse auto (5) 28. Plotseling (6)

Verti 1. Koreaanse auto (6) 2. Uitstoot (7) 3. Daadkrachtig (8) 4. Amerikaanse auto-president? (4) 5. Pop van een vlinder (5) 6. Voorttrekken (6) 7. Steunplank (5) 13. Hierlangs kun je de snelweg afrijden (8) 16. Vriendschappelijke (7) 17. Auto met open dak (6) 19. Autodief? (5) 20. VW-insecten (6) 22. Geen slimme (5) 24. Eerste Griekse auto (4)

De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch, de vet gedrukte hebben met het thema te maken, net als de oplossing. Mail het woord naar: [email protected] en ding mee naar de gebundelde studentensoap Martini Drei of een cadeaubon van 10 euro. Inzenden t/m donderdag 18 oktober. De vorige puzzel is gewonnen door: Albert Hartsuiker. De oplossing is: MAOISME. Boudewijn Otten

LEEUW

Lieve Loes Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem. Stuur je mail naar: [email protected].

Lieve Loes, Het probleem dat ik aan je voorleg is misschien een beetje raar, toch draag ik een grote last met mij mee en ik moet het met iemand delen. Ik ben verliefd, Loes. Op mijn practicumleraar microbiologie. Ik weet dat de liefde erg mooi is, maar dat hij zo problematisch moest zijn? Ik ben 18 en hij is 43, Loes help me. Wat moet ik doen? Hem de liefde verklaren of toch… wachten tot een andere, misschien jongere, niet leraarachtige man voor me klaar staat? Vlinder

Verliefde vlinder, Hoe kun je in godsnaam verliefd worden op zo’n oude snorfiets! Niet doen! Gelukkig zie je tegenwoordig steeds meer vrouwen met een jongere man. Meneer Loes is ook zeven jaar jonger ☺. Mamma Loes waarschuwde me jaren geleden al

voor oude rijpe zogenaamd interessante mannen. Vrouwen zijn gewoon beter af met een jongere man omdat mannen nou eenmaal sneller aftakelen dan vrouwen. Als hij nu 43 is dan duurt het niet lang meer voor jij kunt Florence Nightingalen voor een man met een erectiestoornis, prostaataandoening, plasprobleem, overgewicht, versleten knieën, mondgeur en winderigheid. En lig je ’s nachts wakker van zijn gesnurk! Als het je leuk lijkt om kalknagels te knippen, neusharen te trimmen en wenkbrauwen te knippen, als je liever naar Hans Anders gaat voor een leesbril en een gehoorapparaat dan naar de H&M, als je liever op de bank naar de postcodebingoloterij kijkt op zaterdag dan naar de swingavond in Vera te gaan, dan zou ik zeggen: verklaar die man je liefde. Als je je toekomst toch anders ziet, dan zeg ik: lieve vlinder, ga lekker fladderen met jongens. Lieve Loes, Al mijn hele leven droom ik ervan om na mijn studie een wereldreis te gaan maken. Mijn vriend houdt niet zo van reizen, hij brak zelfs een stage in het buitenland af omdat hij verging van de heimwee. Hij moet de olle grieze zien, en slaapt het liefst onder zijn eigen dekbed, roept hij vrolijk op feestjes. Voordat hij op stage ging, vond hij het prima dat ik alleen zou gaan reizen, maar nu zegt hij steeds dat hij me echt niet zo lang kan missen. Maar ik wil

mijn droom niet opgeven en ik wil afstuderen in een ontwikkelingsland. Nu denken we dat we het misschien beter uit kunnen maken omdat we zulke verschillende interesses hebben. Maar ik ben echt dol op hem en wil hem niet kwijt. Wat zou jij doen? Liefs, globetrottertje

Hi globetrotter, Meneer Loes en ik delen helemaal níet dezelfde interesses. Als we een eindje gaan fietsen, klaagt meneer Loes al na tien minuten over zadelpijn, terwijl ik nog uren kan doortrappen. Als ik op mijn yogamatje lig, gaat meneer Loes motorracen. Meneer Loes houdt van koffie, ik van thee. Ik reisde drie maanden door India, Meneer Loes houdt het bij een weekendje Ameland. Toch zijn we al jaren gelukkig, omdat we elkaar nemen zoals we zijn. Jij moet accepteren dat je zonder je vriendje zult moeten reizen en dat je elkaar soms maanden niet ziet. Je vriendje went er best aan dat jij zo nu en dan een tijd weg bent. Dat houdt jullie relatie spannend. Jij kruipt nu lekker met je vriendje onder zijn klamme lappen, maar als je straks bent afgestudeerd duik je net zo makkelijk onder je klamboe in de rimboe van Zuid-Senegal, Vietnam of Costa Rica. Geef nooit je dromen op, en al helemaal niet voor een jongen. Je zult het hem en jezelf altijd kwalijk blijven nemen.

Hakken Al die jaren zie ik ze lopen: vrouwen op hoge hakken. Sommigen met kleine deftige stapjes, de buik in, de billen naar achteren en de blik op oneindig. Anderen met zichtbare moeite de zware last onder zich meezeulend. Bij iedere stap onzeker balancerend op het minuscule oppervlak van de hak, dan weer landend op de zijkant van de schoen door een zwikkende beweging van de enkel. Op zaterdagochtend kijk ik graag naar die klotsende massa op de ongelijke klinkers van de Vismarkt, maar liever nog kijk ik naar die andere groep. De smetteloze mantelpakjes, de roze gelakte nagels, de glanzende panty’s, de verende tred. Ieder detail neem ik vol verbazing in me op. Nooit kan ik een fout ontdekken, geen ladders, geen scheuren, geen plekjes… niks. Het zijn wondervrouwen, ze lijken me niet van deze planeet. Ze worden bezongen in liedjes, door mannen met rimpels, en ik moet zeggen: ze verdienen het. Mij lukt het niet, en ik vraag me steeds af of ik ooit zelf zo’n vrouw zal worden. Voor een chaoot als ik lijkt het een onbereikbaar streven. In mijn universum maken gescheurde nagels steevast ladders in mijn panty’s, verwaait mijn haar. En hakken? Daar durfde ik me zelfs niet aan te wagen. Tot vorige week. Ik word bijna 22, en moest nadenken over die leeftijd. 22. Echt oud is het niet, maar echt jong kun je het ook niet meer noemen. Ineens zag ik een dikke oude vrouw met Mickey Mouse T-shirt voor me. Het was op exact dat moment dat ik besloot hakken te kopen. Het zijn zwarte laarzen geworden, met enorm hoge hakken. Tenminste dat vind ik, de mevrouw uit de winkel noemde het een klein, degelijk hakje. Het was een mevrouw met permanent en walmen parfum, maak zelf maar uit wie je gelooft. Ik maak vorderingen. Mijn laarzen gaan alleen uit als ik naar bed ga. Verder is het oefenen, oefenen, oefenen. De eerste dag was een hel. Mijn tenen weigerden contact te maken met mijn centrale zenuwstelsel, en mijn wreef stond onder hoogspanning. Nu na een week gaat het beter, alleen de Vismarkt blijft een onoverkomelijk obstakel. Maar ik geef niet op. Ik wacht op de eerste rimpelige man die een liedje voor me schrijft. Leonie Veraar


19

LEGAL ALIEN Studies: International Communication Country: Spain, forty million inhabitants, twelve times the size of the Netherlands.

my girlfriend, candy, cake

Loves:

being drained in the rain after shopping, cars with two doors, bad people

Hates:

Heroes: Al Gore, Akira Kurosawa

ANDRES LOPEZ GONZALES (21) Last time you were in Spain? ‘I left Spain only three weeks ago. In August, I was still hanging out and watching movies with my friends in my hometown, Malaga. However, I really love Groningen, I don’t miss Spain at all.’ How did you come up with the idea to study in Groningen? ‘I knew this city from my university co-ordinator in Malaga. She was in Groningen three years ago and she had many great experiences. She described the city, the bikes and of course the night life. I was really interested. She also showed me the frozen lake picture that was taken during one of the winters in Groningen. It is beautiful! I

thought, why not give it a try? In addition, I could also improve my English.’ Could you live here forever? ‘Yes, sure. I want to stay here longer. I love everything here, except for the weather. Unlike my hometown which is big and crowded, Groningen is more quiet and peaceful. Moreover, people over here are so friendly and warm.’ What is the difference between the Spanish and the Dutch? ‘In my opinion, Dutch people are kinder than the Spanish, especially to people they haven’t met before. They are also more relaxed in terms of

lifestyle and leisure time. Look at the opening hours of the stores. In Spain, shops generally open at ten in the morning and close at ten at night from Monday to Saturday. Over here a workday seems much shorter.’ Did you have any bad experiences in Groningen so far? ‘Yeah, I think I do have one. Around a week ago, I went out partying somewhere quite far away from my student house. I didn’t have any problems on my way over there. However, on my way back, my bike broke down and I had to walk back. After walking for a while, I realized that I lost my way. Fortunately, I met someone in the

street who directed me back to my student house. It took me an hour and a half to reach it.’ A Spanish saying… ‘Quier quiera peces que se moje el culo. The direct translation is when one goes fishing in the river, his ass will surely get wet. This saying means that in order to get what you want, you have to work hard and fight for it.’ What is your motto in life? ‘Don’t worry, be happy.’ Angie Theonis Teoh, International Communication

DISH Lea’s Erbsensuppe

loeXproduXies

Everyone knows the Dutch food culture is a sad affa affair. air. ea IBMS and International Communicationn student LLea eel Diephaus-Borchers (22) decides to make the Dutch fe feel he few dishes dishhes even worse. She explains that one of the that the Dutch consider traditional, greenn pea soup, is thhat actually just as traditional in Germany. Any hope that destroyed it might be a different kind of pea soupp is destroyed actly the same sam me when Lea serves the soup. It’s almost exactly erman sausa ge as the Dutch version, except for the German sausage tassty, that’s included. But Dutch or German, thiss soup is tasty, uld make a lot healthy, cheap and fills you up. ‘You should wo of it at once’, Lea advises, ‘so you can eat it for tw two ext or three days. This soup actually tastes better the ne next ght day!’ Soak the green peas in water for at least eig eight rty hours and then cook them in the same water for thir thirty rty minutes. Add the bacon and boil it for another thir thirty tle minutes. Slice the potatoes, carrots and leek into lit little er, pieces, add it to the soup, season it withh salt, pepp pepper, er hour. Fry tthe he and the stock cubes, and cook it for another ckwurst, abo out chopped onions and add it, with the Bockwurst, about ten minutes before you serve the soup. Mahlzeit! Chris Wind

ple): (for 4 peo Ingredients en peas of dried gre 700 grams water ices) 2 liters of on (thick sl of fatty bac 300 grams s of potatoe 500 grams of carrots 500 grams 1 leek 2 onions es 2 stock cub ckwurst 1 can of Bo lt, pepper parsley, sa


How Not To Spend Your Year In Groningen

Did you just arrive in Groningen? IBS student Julia Socolov recently moved to Paris, but she studied in Groningen long enough to give you her Ten Tips On What NOT To Do In Groningen. Do NOT go out at nights. The library is the place to be 24/7. People are not allowed to talk there, so you are safe. Groningen nightlife never ends, so it will only lead to missing classes, being too tired to do your homework and feeling like you got hit on the headd by a sledgehammer.

Do NOT attend any parties, especially if they are in clearly threatening cult places such as houseboats, student houses or even worse, bars. Boats are notorious for sinking once they are packed with around 35 hard-partying students. Stick to your safe and comfortable little room at all times.

Do NOT ride a bike. The fact thatt Groningen was named Worldd Biking City 2004 is one of the biggest scams of the century, conspired

by Groningen bike retailers. An extensive study performed by a German IBS student has revealed that riding bikes is especially dangerous for girls since it has a flattening effect on their asses.

Do NOT discover the rest of thee Netherlands. There’s simply noo chance you will see anything new. We all know the scenery you’re most likely to see during your trips: a girll wearing clogs and a weird-looking hat,, riding on a bike with a bouquet of tulipss in one hand, a peculiar looking cigarettee in another, carrying some cheese in the basket on the back of the bike, and a windmill in the background.

Do NOT talk about your country.. Be kind to other students whoo are in your position and are also willing to escape the perils of being an international student, and


21

act accordingly by keeping all culturall information to yourself. Bonus: yourr country’s counter-intelligence servicess will be grateful to you.

Do NOT make any attempt to learn Dutch. People never appreciate your attempts to speak their language.

Do NOT practise any sports. Unlimited access to sports facilities and clubs provided by ACLO is just a sly way to make you meett other people.

Do NOT read the HanzeMag International. Stay away from any source of information that is very likely to keep you updated on the latest developments in the menacing international student community.

Do NOT meet other international students. This is probably the most important piece of advice I would like to share. These people are most likely not interested in anything but wasting time with parties and meeting other international students. The purpose of your stay in Groningen is the never-ending, never-pausing acquisition of academical knowledge. And what kind of knowledge can you extract from a person who normally speaks a language you don’t understand and has such weird habits?

Do NOT take this article seriously or otherwise you will lose the incredible, oncein-a-lifetime opportunity of a truly international student experience! Julia Socolov, IBS

Do Not

First International Communication Students Graduate

‘Not the kind of students that sit in a corner silently’ Graduation caps and gowns, a speech by the mayor and a luxurious dinner. Sixteen students managed to become the first International Communication graduates at Hanze University and got rewarded with a very special Graduation Day at the Golden Tulip Hotel in Paterswolde.

Photo: Pepijn van de Broeke

Frederieke Meyer graduated and managed to obtain a prestigious Huygens Scholarship.

‘I don’t think students realize it, but we also kind of graduate today.’ Programme co-ordinator Iekje Smit isn’t just proud of her students, but also of everyone involved in the programme. Sixteen students International Communication (IC) receive their diploma on Saturday 29 September in the Golden Tulip Hotel in Paterswolde. The Day of the Graduates takes a whole day and includes a lunch, dinner and even a speech by the mayor of Groningen, Jacques Wallage. All students wear an official graduation gown. Not an average graduation ceremony at all, but like Iekje says, it’s not just the students graduating. International Communication started four years ago, so these are the first students to graduate. A milestone for the School of Communication & Media and a proof that the IC programme works.

The road towards this graduation ceremony was a rocky one, Smit admits. ‘When we started this programme, it was like Pandora’s box, we had no idea what to expect. We started with fifty students, now there are about thirty left. Sixteen of those finished their studies within four years.’ The fact that the programme was still in its infancy when these students started, didn’t make it easy for them, Smit says. ‘They had to be very independent, arrange a lot of things themselves. These students proved to be able to deal with that. They all have very strong personalities. To be honest, these students are so vocal and critical, some teachers didn’t like to meet them in class.’ The award ceremony confirms Smit’s words. All sixteen diploma speeches share one common message. These are all

students who know very well what they want. It’s almost as if the difficulties of starting a new programme eventually had a positive effect by making the students more independent and determined. ‘When the going gets tough, the tough get going, they say’, Smit says. ‘I think these students proved that’s true. The programme was very chaotic in the beginning, but that doesn’t necessarily have to be a negative thing. I don’t like the student-as-consumer philosophy at all. Students have to learn to take care of their own things, stand up for their rights. These students have definitely proved to be capable of that, that’s why I am so proud of them!’ The students seem to be so talented that Smit even underestimates them a little bit. ‘During my speech I said that three students already found a job. Afterwards

we had a break and several graduates came up to me saying: Hey Iekje, you forgot about me, I also found a job!’ The graduates are the centre of attention all day, but two of them get some extra attention. Frederieke Meyer and Bert Huizinga receive a prestigious scholarship. Frederieke a Huygens Scholarship, Bert a VSB scholarship. ‘I was really surprised we got a separate speech because we got a scholarship, that was really nice’, Bert says afterwards, ‘but I thought the whole day was very special.’ And Smit’s favourite moment? ‘The moment when all students walked into the room while the European anthem was playing. That was really wonderful…’

Chris Wind


Superheroes vs. Prostitutes: 1-1

Photo’s: Pepijn van den Broeke

The last two years parties have dominated international student life in Groningen, but not in a very positive way. Parties got out of hand, parties were banned, very strict party rules for international houses were launched. But a new year brings new international students and new hope. The international party season kicked off on Wednesday 26 September. Not just with one party, but two on the same night! It was Superheroes & Barbie’s in Rumba versus a good old Pimps & Prostitutes party in the Pudding. Both parties were great fun, so the first battle of the theme parties ended undecided.


23

Volume 2, Issue 2 Wednesday 3 October Independent Magazine of the Hanze University Groningen | e-mail: [email protected] | www.dehanze.nl | photo: Pepijn van den Broeke

First International Communication Students Graduate • Partying Prostitutes Ten Tips for New Students

24 HANZEMAG WOENSDAG 519SEPTEMBER SEPTEMBER2007 2007[1] [2]

2

Martin Drent leert studenten bikkelen

Recommend Documents