magazine voor studenten en medewerkers van de han Je bent wat je eet jrg 18 #16 23 april 2014 Het nieuwe eten

jrg 18 #16 23 april 2014

magazine voor studenten en medewerkers van de han

Je bent wat je eet

Het nieuwe eten

op snsr.nl... Venlo maakt realityserie over studenten

2500 zuipende studenten op de Grote Markt

De gemeente Venlo en de regionale Limburgse omroep beginnen met een serie over studenten in die stad. Vijf studenten worden gevolgd in hun dagelijks leven. Het is de bedoeling dat jongeren en studenten door de realityserie meer aan de stad gebonden worden. Venlo raakt veel jongeren en hoger opgeleiden kwijt omdat die naar de grote steden trekken om te studeren. Slechts een kwart van die jongeren keert na de studie terug naar Venlo. Ook de HAN heeft veel studenten uit Venlo.

Tijdens de introweek van de Radboud Universiteit, aan het begin van het nieuwe schooljaar, wordt een biercantus op de Grote Markt in Nijmegen georganiseerd, waarbij zo’n 2500 studenten worden verwacht. De cantus moet het traditionele Vijf Verenigingen Feest vervangen, zo meldt Voxweb. Lange rijen met tafels worden opgesteld, de studenten nemen plaats en zetten het vervolgens op een zingen en drinken. Dit allemaal in de schaduw van de Stevenskerk. De intro van de RU vindt plaats van 17 t/m 24 augustus. De week erop begint de introductie voor HAN-studenten.

HAN twittert zich een slag in de rondte

Het percentage bezoekers op snsr.nl dat vindt dat bestuurders van een hogeschool niet gekozen moeten worden door studenten. De aanleiding voor de poll was de laaiende discussie op de Radboud Universiteit over dit onderwerp.

De HAN voert het lijstje van meest twitterende onderwijsinstellingen aan, zo blijkt uit een analyse van Marketingfacts.nl. Zowel doordeweeks als in het weekend is ‘#hannl’ de meestgebruikte hashtag. Die wordt gebruikt door (oud- en toekomstige) studenten, medewerkers en pers. Opvallend is wel dat #HANnl niet de meeste reacties krijgt. Daarin is #InHolland nog een stapje interactiever; de HAN volgt daar pas op de vierde plaats. Goed om te zien dat het merendeel van de onderwijsinstellingen niet alleen zendt, maar ook reageert op berichten (78 procent).

69%

Het citaat ‘Ja, de dictator komt in je boven, zo drie meter boven de grond!’ Een strenge Inez Weski leest het Juridisch Dictee voor aan zo’n 120 docenten en studenten. De flamboyante strafpleiter heeft weinig mededogen met langzame schrijvers.

Volg Sensor op www.snsr.nl, Twitter (@snsr) of facebook.nl/snsr.han 2

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 21 mei 2014. REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A3.11 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.snsr.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Laurence de la Porte Marieke van der Horst, stagiaire Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Chantal Bolleman, stagiaire Gino Luurssen Judith Mellendijk REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), W. Sips, P. Freriks, E. Cuppen, M. van Koolwijk, FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam William Moore, Maaike van Helmond Rob Gieling, Cover: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

26 28 32

ABO-ondersteuning

Zonder hulp geen studie Festival Hoogte 80

Geitenkamp wordt cultuurdorp Leon in Leone

Geen zorg, wel patiënten

Rubrieken Olga Oordeelt

25

Uitgehoord

38

Opgetekend

40

Verder in dit nummer Ondernemen in de zorg 12 Personeelsdag Techniek 13 Paige uit de States 39

Je bent wat je eet pagina 16

Ontwikkeld de foto De medewerker en Wie: Will Bongaerts Functie: projectleider samenwerking met de Euregio/Duitsland Wat: poseren bij de waterbak op de kleuterschool Wanneer: rond 1963

‘Zwemvliezen tussen mijn tenen’ ‘Ik was vroeger een heel bescheiden en verlegen meisje, dat zie je ook wel terug op de schoolfoto. Ik sta te poseren bij de waterbak op de kleuterschool in Horst. De foto is gemaakt aan het begin van het schooljaar. Ik moest met een klein flesje water in de tuinslang gieten. Ik kan me herinneren dat ik dat heel stom vond. Ik moest wel erg wennen op de kleuterschool, maar snel genoeg voelde ik me er thuis, vooral tijdens het speelkwartier. Ik ontdekte hier ook dat ik graag juf wilde worden. Voor de schoolfoto kon ik kiezen tussen de waterbak of de zandbak. Ik koos voor de waterbak want ik was een echte waterrat. Op de lagere school deed ik al aan wedstrijdzwemmen, op de middelbare school kwam daar waterpolo bij. Ik zeg dan ook altijd lachend dat ik met zwemvliezen tussen mijn tenen geboren ben. Ik kom uit een groot gezin, we waren thuis met acht kinderen. Mijn ouders hadden een eigen zaak, een zaadhandel, en waren altijd bezig. Door het grote leeftijdsverschil had ik vroeger nooit zo veel contact met mijn broers en zussen. Dat is anders geworden toen ik zelf ouder werd en vorig jaar mijn vader overleed. Hierdoor ontstond een hechte familieband, waar ik heel blij om ben. Aan het einde van mijn gymnasiumopleiding moest ik een studie kiezen. Ik was best wel goed in Duits én was een grote fan van Herman van Veen. Nou leek mijn leraar Duits erg veel op Herman van Veen, en dat gaf de doorslag. Ik meldde me aan bij de universiteit in Nijmegen. Op achttienjarige leeftijd ging ik daar op kamers. Daar ben ik blijven hangen. In 1983 kreeg ik één van de drie studiebeurzen die beschikbaar waren voor een buitenlandstudie. Dus vertrok ik voor een jaar naar Keulen om daar te studeren, dat was in die tijd heel bijzonder. Na mijn studie ben ik tien jaar docent Duits geweest aan een meao voor volwassenen, ik was dus toch ‘juf’. Daarna heb ik 13 jaar een eigen bedrijf gehad in Kleve. Inmiddels werk ik al weer zes jaar bij de HAN en ik vind het nog steeds erg leuk om met ‘ Duitsland’ bezig te zijn.’ CB

4

MUTS

Ze hebben er iemand voor ingehuurd, ik weet het zeker. Iemand die een gewoon idee of plan omzet naar managementtaal. Die de hele dag beleidsstukken van het CvB screent en daarbij lades opentrekt met kreten, deuropeners en dooddoeners. Ik heb er weer eentje voor me liggen: de midyear review dialoog kwaliteitscultuur. Lees dit zinnetje rustig nog eens over, ik geef u even de tijd.

Eten is weten

‘Vetrandje mag best’, was enige jaren geleden een veelgehoorde reclamekreet. Maar mag het ook? En word je van brood dik? En is melk wel zo gezond? Sensor duikt in de wereld van de voeding, spreekt met studenten (‘I am a foodie’) , komt met feiten en fabels (‘Suiker is de heroïne onder de ingrediënten’), en bespreekt allerlei keurmerken. Smakelijke maaltijd.

Een tussenrapportage dus, bol van onbegrijpelijke managementkreten, en ik noem er slechts een paar: een verinnerlijkte, hoogwaardige collectieve inhoudelijke ambitie (vier bijvoeglijke naamwoorden voor één zelfstandig, geen record, maar toch...niet slecht); geïnternaliseerde professionele normen; een open atmosfeer van veiligheid, gemeenschap en vertrouwen waar aandacht is voor processen naast inhoud en procedure; een organisch proces in de geest van een reisverslag van de G20 dat plaatsvindt in de lijn. De geest van een reisverslag van de G20 dat plaatsvindt in de lijn? Lijn 10 naar de campus? De lijst is eindeloos, ik zal er u niet langer mee vermoeien. Ik heb het stuk veertien keer doorgelezen en denk dat ik eruit ben. Ze willen voortgaan met het ingezette proces en de dialoog. Lullen in plaats van poetsen. Maar zo praat ons college niet. Ik ken ze, ik word met grote regelmaat op het matje geroepen. Zo praten ze niet en zeker die nieuwe niet. Ze hebben gewoon een nieuwe functie gecreëerd: die van Management Usage Translation Specialist (MUTS). ‘Hey, MUTS, er ligt weer een beleidsstuk, doe je best.’). Klinkt interessant voor de buitenwacht, maar wij kunnen er met zijn vijfendertigduizend geen chocola van maken. Eruit met die functionaris. En als die een vaste aanstelling heeft, geef hem of haar dan mijn baantje maar. Ik kan na die tsunami van soortgelijke mails in de afgelopen weken wel wat rust gebruiken.

Han Geurts

-x- HannaH sensor 16, jaargang 18 5

nieuws Verjaardag in Barcelona Had hij maar niet zo’n grote mond moeten hebben. Hans Meijer, procescoördinator bij de Service Unit ICT, dacht zijn collega’s af te bluffen. Hij vertelde dat hij eindelijk met zijn partner Marcella Korver, receptioniste bij Facilitaire Zaken, een weekje naar Spanje zou vertrekken om er zijn verjaardag te vieren. ‘Als jullie komen, betaal ik de drankjes’, sprak hij stoer. ‘Maar dat durven jullie toch niet.’ Waarna het complot gauw gesmeed was. Drie van zijn collega’s Ton Daam, Loresh Mutiah en Alex van Brero pakten woensdagochtend om zes uur het vliegtuig , terwijl Marcella hem rond de middag naar de Sagrada Familia lokte. ‘Goedemiddag Hans, we zijn er’. Ton Daam: ‘Hij was er een half uur helemaal stil van. Maar wel zo sportief om ons twee dagen vrij te houden.’ Donderdagavond vloog het trio met kleine oogjes weer terug naar Nederland. HG

Een selfie voor de Sagrada Familia. Vlnr: Hans Meijer, Ton Daam, Marcella Korver, Alex van Brero en Loresh Mutiah.

Afscheid en lintje voor Harry van den Berg Half april nam het Instituut voor Leraar en School (ILS) afscheid van docent Harry van den Berg, tijdens het aan hem aangeboden onderwijssymposium ‘Het brein, het leren en de vakdidactiek’. Hij werd bovendien geëerd met een Koninklijke onderscheiding: de aardrijkskundedocent en wethouder mag zich voortaan Ridder in de Orde van Oranje-Nassau noemen. Van den Berg was tevens initiator van de studenten- en docentenuitwisseling tussen de HAN en de Pedagogische Staatsuniversiteit van Pskov, waaruit later de stedenband met Nijmegen groeide. HG Vlnr: Burgemeester Gradisen van Mook en Middelaar, Harry van den Berg en echtgenote Anneke.

Eerste decentrale selectie Voeding en Diëtetiek De populaire opleiding Voeding & Diëtetiek voert dit jaar voor het eerst een decentrale selectie in. Elk jaar melden meer studenten zich aan en komend studiejaar is er maar plek voor tweehonderd man. De reden voor de selectie is dat er te weinig stageplekken in de hoofdfase zijn. De kwaliteit van het onderwijs kan hierdoor in het geding komen. Tijdens de in totaal drie selectiedagen wordt er getoetst op sociale en communicatievaardigheden, samenwerking en reflecterend vermogen. Deelneemster Martika Roelofs

6

geeft aan dat ze redelijk zenuwachtig was voor deze toetsdag. ‘Ik vond het wel een beetje eng, maar de opdrachten waren leuk’. De medewerkers van de opleiding kiezen uiteindelijk zelf de geschikte studenten aan de hand van de resultaten. Er wordt niet via de Dienst Uitvoering Onderwijs (DUO) geloot. ‘Wij krijgen de studenten die wij zoeken en de studenten krijgen de opleiding die bij ze past,’ aldus Marleen Manders, docente Voeding & Diëtetiek. CB

Nieuw dak op gebouw Automotive De kogel is door de kerk, het dak is eraf. Of tenminste: het grind wordt er eerst afgezogen en daarna komt er een nieuwe laag op het dak van het Automotivegebouw. Na een jaar vinden betrokkenen dat er lang genoeg is gezocht naar problemen, oorzaken en oplossingen van de diverse lekkages in dit gebouw aan de Arnhemse campus. ‘Een goede keus om niet langer door te modderen’, glimlacht Jaap Weijenberg van HAN Vastgoed. ‘Er was ruimte in de begroting en door voor deze nieuwe deklaag te kiezen, zijn de lekkageproblemen definitief verleden tijd’, verzekert hij. ‘We hebben bij de oude daklaag geconstateerd dat de weekmaker (het ingrediënt dat de laag flexibel houdt) na achttien jaar uit de dakbedekking is verdwenen’, verklaart hij. ‘Gevolg is dat iemand maar over het dak

hoeft te lopen of er ontstaan scheuren. En daardoor lekkage.’ Overigens worden er, onder de nieuwe daklaag, eerst nog isolatieplaten aangebracht. Het gehele project zal tot half mei duren. HvD

Complimenten tijdens Loopbaandag Social Studies Het Instituut voor Social Studies (ISS) houdt elk jaar een Loopbaandag, dit jaar onder de noemer ‘Verken je toekomst!’. Na zo’n dag weet je als bijna afgestudeerde wat de toekomst je brengen zal. Of eigenlijk meer wat jijzelf meebrengt. In workshops en lezingen wordt gesproken over onderwerpen als de participatiesamenleving of verschuivende beroepsbeelden. Lunchen doen de studenten al speeddatend met toekomstige werkgevers en op de loopbaanmarkt kunnen studenten zich oriënteren op masteropleidingen, vakbonden en vrijwilligerswerk in ontwikkelingslanden. Het meeste animo is er op de markt voor de buitenkant. Een professionele fotograaf maakt overuren: iedereen wil wel een goede foto voor zijn of haar Linkedin-profiel. Even verderop leren studenten van een kleurenspecialist met welke kleuren in hun kleren ze het beste voor de dag komen. Veel werk is er deze middag ook voor Bureauboel, dat studenten leert hoe solliciteren weer leuk wordt. In één minuut. Kwestie van complimenten krijgen. RJ

7

nieuws Nationale Diabetes dag Ongeveer 45 studenten Voeding en Diëtetiek werkten eind maart mee aan de Nationale Diabetes Dag in Den Haag. De studenten verzorgden een deel van de catering en combineerden die met een quiz om te laten zien wat een diëtist kan betekenen voor een diabetespatiënt. De studenten lieten deelnemers daarbij raden welke van de klaargemaakte hapjes de meeste koolhydraten, de meeste vezels of het minst verzadigde vet bevatten. HG

Om je fikken bij af te likken Vingers die druipen van de chocola, geknisper van bakpapier en mouwen vol cacaovlekken; in de keuken van Voeding en Diëtetiek aan de Kapittelweg houdt DuS!AKKU, een werkgroep van studentenvakbond AKKU, de workshop Verantwoorde bonbons maken. Verantwoord in de keuze voor duurzame ingrediënten dan, niet in het aantal calorieën, aan de slagroom, cacaoboter en chocolate chips te zien. Dit alles in het teken van De Groene Week, waarbij een schoon milieu en een leefbare wereld centraal staan. De enorme keukentafel wordt verder gesierd door biologische muesli, kokos, gedroogd fruit en verschillende ongebrande noten. De aanwezige vrouwen (en enkele man) krijgen uitleg over hoe ze het beste chocoflikken, truffels en pindarotsjes in elkaar kunnen knutselen. Ook proeven ze echte cacaobonen zodat iedereen leert waar dat heerlijks eigenlijk vandaan komt. ‘Iiieuwlll’, klinkt het hier en daar: die bonen zijn bitter. Verzadigd gaan de amateurkoks na afloop met een goed gevulde tas (en maag!) naar huis. Naast de chocoladeworkshop zijn tijdens de Groene Week ook nog andere workshops, lezingen en rondleidingen gehouden, samengesteld en georganiseerd door Cultuur op de Campus, DuS!AKKU en CHECK. LP

En we noemen het I/O ‘Dit is het eerste gebouw van de HAN dat een naam heeft’ zegt Faculteitsdirecteur Titia Bredee trots. Ze doelt op het nieuwe gebouw aan de Kapittelweg waar in mei de eerste afdelingen van Educatie zullen intrekken. We zijn bij de onthulling van de nieuwe naam, I/O, bedacht door student Thomas. Je spreekt het op zijn Nederlands uit als ‘Ieoo’. Het betekent Input, transformatie, Ouput, legt Titia uit. Je komt er als onwennige student binnen en na de transformatie ben je vier jaar later een leraar. Ook de architect, die ook Thomas heet, is trots. Vooral omdat het een duurzaam gebouw is. Er staan enorme zonnecollectoren op het dak en als docenten staan te zweten voor de klas, dan wordt de overtollige warmte onder de parkeergarage opgeslagen voor de winter. In mei worden de eerste lessen gegeven in het gebouw, na de zomer zitten de Nijmeegse pabo, de lerarenopleidingen én Opleidingskunde definitief samen in één gebouw. In november volgt een hele feestweek met de officiële opening. RJ

8

Marikenloop ziet zwart van de HAN’ers De Marikenloop is de meest massale hardloopwedstrijd voor vrouwen in Nederland. Dit jaar doen er meer dan veertienduizend lopers mee, waaronder enkele honderden van de HAN. Bij het Instituut voor Paramedische Studies is het enthousiasme voor de loop zó groot dat docent en topsporter Mariska Dute voor studentenvereniging Nopfy regelde dat iedereen die in hun groep meeloopt, dat gratis én in een HAN-shirtje mag doen. Zo staan er op 18 mei zeventig studenten aan de start. Vooraf mochten zij meedoen aan een hardloopclinic. Een stuk of dertig studenten grepen deze kans voor een warming-up. Veel van hen hadden nog nooit aan een wedstrijd meegedaan en sommigen zijn door deze actie zelfs met hardlopen begonnen. ‘We hebben ons met Nopfy ook maar meteen opgegeven voor de Batavierenrace. Dat is toch in dezelfde maand’, lachen ze. En weg zijn ze, het parcours verkennen. RJ

‘Wat is er nu allemaal gaande bij Vitesse?’ Bart van Ingen weet het als geen ander: een voetbalclub runnen is met niets te vergelijken. ‘Ik heb op Twitter onze supporters wel eens klanten genoemd, maar ik moest daarna wel mijn huis barricaderen’, grapt de algemeen directeur van NEC. Tijdens een ontspannen, ietwat vluchtig debat op de HAN geven de directieleden van de vier Gelderse profclubs een inkijkje in de jungle die betaald voetbal heet. En een jungle is het. Vraag dat maar aan Joost de Wit, directeur van Vitesse. Hij is de laatste weken vooral in het nieuws vanwege de onrust bij Vitesse. Daarover ook de meest relevante vraag tijdens het debat, door een student: ‘Wat is er nu echt allemaal gaande bij Vitesse?’ De Wit doet alsof zijn neus bloedt en benadrukt dat alles goed gaat. Het massaal toegestroomde publiek weet wel beter. HANs eigen Marcel Rözer trouwens ook: ‘Die hele voetbalwereld is helemaal verrot!’ SA Lees een uitgebreid verslag op snsr.nl

Henk Bloemers (De Graafschap), Joos t de Wit (Vitesse), Bart van Ingen (NEC) en Harrie Derk s (Achilles ’29) in actie tijdens voetbaldebat op de HAN. Uiterst rech ts discussieleider Marcel Rözer

9

nieuws

Ingezonden

RECTIFICATIE

Beste redactie, In de laatste Sensor wordt de opening van de modewinkel Primark beschreven. Het artikel is nogal positief…. goed nieuws voor studenten. De HAN besteedt – in beleid – aandacht aan duurzaamheid, sustainability…Ook willen wij onze studenten graag op een kritische manier voorbereiden op de toekomst. Dan past het m.i. om in zo’n artikel ook te schrijven over de relatie prijs – arbeidsomstandigheden. Of zijn we Bangladesh nu alweer vergeten? Een Paar Euro voor een wegwerp-T-shirt is natuurlijk goed voor het budget van de student, maar negeert de op gang komende discussie over kleding en maatschappelijke verantwoordelijkheid. Via onderstaande links kan eenieder zich oriënteren.

In de vorige Sensor (pagina 8) staat dat de FEMstudente Kaoutar Loukile de afstudeerprijs van International Business and Communication heeft ontvangen. Kaoutar studeert echter Bedrijfseconomie en ontving de eerste prijs voor de beste afstudeeropdracht van Instituut Financieel Management.

Hein van der Hulst, Hoofddocent Verpleegkunde befair.be/nl/content/labels-primark-and-mango-gevonden-nainstorting-textielfabriek-bangladesh www.primark-bangladesh.com/nl/ www.rankabrand.nl/modeketens/Primark#detailed-report

10

‘Hogere Sociale Studies’ dekt lading beter Sociaal werk verandert flink. Dat vraagt om herbezinning op de identiteit van het beroep. Zo gaan we naar een netwerksamenleving waarin gemeenten een grote rol spelen (denk aan decentralisatie van zorg en de komst van de Wet maatschappelijke ondersteuning). Sociaal werkers dragen bij aan meer sociale kwaliteit en werken samen met andere beroepsgroepen: ze moeten zowel generalist als specialist zijn. Vandaar dat Hans Boutellier pleit voor het omdopen van de term ‘hoger sociaal agogisch onderwijs’ in ‘Hogere Sociale Studies’. Hij ziet graag drie basisprofielen van sociaal werk: integraal maatschappelijk werk, sociaal werk in de langdurige zorg, en de derde, in het jeugddomein. Hans Boutellier was begin deze maand op de HAN in Nijmegen voor de presentatie van het rapport ‘Meer van waarde’. Daarin staat het advies van de verkenningscommissie hoger sociaal onderwijs, waarvan Boutellier voorzitter is. Thom de Graaf, voorzitter van de Vereniging Hogescholen, nam het rapport in ontvangst. CF

Masterclass storytelling Een masterclass over storytelling. Wie komt daar nou op af? Best veel mensen en van diverse pluimage: studenten, alumni, afstudeerbegeleiders en zakelijke relaties. Hoofdspreker van de avond is Theo Hendriks, schrijver van Change the script. In het auditorium op de FEM start hij zijn verhaal met de kritiek die ontstaat bij veranderingen. Hij vertelt dat dit te voorkomen is door een verhaal van vlees en bloed te vertellen: ‘Verhalen geven context aan cijfers of feiten. Zo kan het in augustus negentien graden zijn en in februari achttien, maar het voelt in augustus fris aan en in februari warm.’ Hendriks vertelt ook dat het belangrijk is dat mensen een beeld hebben bij wat je zegt: ‘Woorden als participatiesamenleving en transitiestudent hebben geen plaatje in je hoofd en daardoor word je kritisch. Dit kun je wegnemen door een verhaal te vertellen waar iemand wel een beeld van kan vormen.’ MvdH

Nieuwe koffie net zo vies als de oude Tromgeroffel en koffiegepruttel klinkt: de uitslag van de koffietest is bekend. Eerder berichtten we al over de nieuwe koffie die er op de HAN komt ter vervanging van de oude koffiemachines. Medewerkers mochten op verschillende plekken meedoen aan de koffietest. Uiteindelijk hebben 152 respondenten hun mening gegeven. Jeroen Janssen, medewerker van het Service Bedrijf, onthulde de winnaar: Nescafé Alegria Intense. Uiteindelijk hebben 59 medewerkers hiervoor gekozen. De koffie die het moet ontgelden is Nescafé Mokambo: die kwam niet best uit de test. Aan het merk wordt niks veranderd. Toch zit er wel een staart aan het verhaal. Niet alle medewerkers zijn blij met de uitslag van het zwarte goud. De onvrede over de oude koffie was al hoorbaar, maar ook over de nieuwe zijn de meningen sterk verdeeld. ‘Ik vind geen van de geteste koffiesmaken lekkerder dan de koffie die we nu hebben. Ze zijn allemaal gewoon vies,’ aldus Jose Velzeboer, eindredacteur Gebouwen Informatie Systeem (GIS). Ook een anonieme docent Sociale Studies is niet blij met de nieuwe koffie. ‘Het is gewoon niet lekker, het lijkt net of ik koffie zit te drinken die al twee dagen oud is.’ CB

11

Studieochtend ondernemerschap in de zorg

Tijd voor de ondernemende sociale

professional Er is meer ondernemerschap in de zorg gewenst. De politiek verlangt dat we meer voor elkaar gaan zorgen en de hulpverlener moet het voortouw nemen. Kortom, hoe creëer je een ondernemende sociale professional? Dat is de inzet van een studieochtend bij het Instituut Sociale Studies (ISS). Sensor stort zich op netwerkbingo, ziet overal kansen en verdienmodellen en is getuige van een wel heel bijzondere pitch. Tekst: Ruud Kroes Fotografie: Annemieke Zaat

Wat willen afgestudeerde studenten? Directeur ISS Jetty Schaap opent de bijeenkomst en vertelt over een onderzoek waaruit blijkt dat zestig procent van de afgestudeerde studenten meer aandacht voor ondernemerschap in het onderwijs had willen hebben. Het wensenlijstje van oud-studenten bevat onder meer (fictieve) ondernemingen opzetten, gastcolleges van ondernemende oud-studenten volgen en broedplaatsen creëren waar kruisbestuiving tussen verschillende opleidingen kan plaatsvinden. Dat is helder, maar hoe zit het met de rolmodellen van de student? Hoe is het eigenlijk gesteld met de ondernemende houding van de aanwezige docenten? Gesprekleidster Sylvia Hoekstra van het centrum van Valorisatie en Ondernemerschap stelt een gewetensvraag aan de zaal: ‘Hoeveel procent van je talenten en passies gebruik je in je huidige werk?’ Ongeveer vijftig tot zestig procent blijkt het gemiddelde te zijn. Lefmoment Om de aanwezige docenten vervolgens te activeren, volgt een potje netwerkbingo waarbij winnaar Wouter van Leeuwen een pitch mag houden voor zijn opleiding. Als Hoekstra vervolgens vraagt: ‘Wie staat er voor zijn opleiding?’, staat bijna iedereen op. Onder het motto dat lef hebben een belangrijk onderdeel is van ondernemerschap, wordt het publiek dat wel staat, uitgedaagd een spontane pitch te houden. Dat is niet aan dovemansoren gericht. Na enkele enthousiast ontvangen toespraken, steekt docent Ute Wilbers, haar vinger op. ‘Ik wil een pitch houden voor de mensen die zijn blijven zitten.’ Hoekstra wil nog tegensputteren dat daar geen tijd voor is, maar: ‘Als ik eenmaal aan iets begin, maak ik het ook af’, reageert Wilbers en stapt het podium op. De zaal is muisstil, voelt dat er iets speciaals gebeurt. Een emotionele Ute Wilbers spreekt de zaal toe: ‘Wat hier gezegd wordt, klinkt allemaal snel en dynamisch maar ik mis iets. Ik voel me als docent belemmerd door allerlei structuren waardoor de persoonlijke relatie met de student steeds minder wordt. Dat gaat me aan het hart.’ Hoekstra en de rest van de

12

aanwezigen belonen het ultieme lefmoment met een ovationeel applaus. De zaal zindert van de energie. Ook Jaap Helvoirt, een afgestudeerde student Toegepaste Psychologie, weet het hart van het publiek te raken met zijn 300 seconden presentatie. Zijn eigen negatieve ervaringen als voetbaltrainer van de F-pupillen (7 en 8 jaar) heeft hij omgezet in een project waarbij ouders gestimuleerd worden positief gedrag te tonen. ‘Wat ik gemist heb, is de ruimte om een vak als groepsdynamica te volgen. Dat had ik nodig bij het ontwikkelen van een workshop.’ Sociale technologie De studieochtend wordt afgesloten met een brainstormsessie over wat er moet gebeuren om die ondernemende sociale professional te creëren. Minder regelgeving en bureaucratie worden vaak genoemd, alsook meer ruimte om te ondernemen. Afsluitend spreker Rob Hoogma, directeur van zorginstelling SIZA, heeft nog wel een advies: ‘Niet alleen roepen om minder regels maar ook zeggen wat je wel wilt.’ Hij heeft ook nog iets gemist tijdens de brainstorm: ‘De inzet van sociale technologie. Het zorgt ervoor dat mensen hun leven zelf kunnen organiseren. Laat mensen meer zelf regelen en doe meer met minder personeel.’

Personeelsdag Techniek

Over de opleidingsmuren kijken ‘Waarom moeilijk doen als het samen kan?’ Deze spreuk van Loesje, het fictieve affichemeisje uit Arnhem, dekt de lading voor de personeelsdag van de faculteit Techniek in Arnhem. Wie zijn mijn collega’s en wat doen ze precies? De Personeelsdag Techniek is een lovenswaardige poging om een en ander duidelijk te maken. Herman van Deutekom Autotechniekdocent Ino de Gijsel had een tijdje terug een moment van helderheid: hij besefte dat hij en veel collega’s van andere technische opleidingen in het gebouw honderd meter verderop elkaar niet of nauwelijks kennen, laat staan dat ze van elkaar weten wat ze aan het doen zijn. Een schrijnend voorbeeld is de HAN GO4Dakar, de rallywagen, gemaakt door studenten van Autotechniek, die begin dit jaar hoge ogen gooide bij Le Dakar 2014. Bij veel medewerkers van andere (technische) opleidingen was niet bekend dat dit een project is van de collega’s van Autotechniek. Hoogste tijd voor een (hernieuwde) kennismaking, aldus De Gijsel, waarop hij met hulp van enkele collega’s een personeelsdag heeft georganiseerd. Tijdens deze dag werden de medewerkers eerst getrakteerd op een voorstelling van muzikaal cabarettrio Enge Buren, hoe toepasselijk. Daarna konden de

circa 180 deelnemende medewerkers door middel van presentaties zien met welke projecten hun collega’s bezig zijn. ‘Als je elkaar beter leert kennen, bestaat daardoor de kans dat je vaker en beter kunt samenwerken’, aldus De Gijsel. ‘Een betere samenwerking verhoogt de kwaliteit. Door het gebruik van andere technische disciplines wordt een project opeens op een andere manier benaderd waardoor het meer inhoud krijgt.’ Beperkte De Gijsel het idee van deze personeelsdag nog tot de faculteit Techniek, tijdens de bijeenkomst stelde CvB-voorzitter Kees Boele voor de hechtere samenwerking HAN-breed te maken: ‘We weten inmiddels allemaal dat er bij Automotive mooie dingen worden bedacht en ontworpen. Waarom gebruiken we de mensen van Commerciële Economie dan niet om de hele boel te verpatsen?’

sensor 16, jaargang 18 13

F

14

Fab apps

To have

Handige, leuke, flauwe en geniale applicaties die je volgens app-expert Raïssa op je smartphone móet zetten:

VISwijzer

GF-Kalender

Op zoek naar een visje dat op een verantwoorde manier is gevangen of gekweekt? Check de VISwijzer app (gratis). Hierin vind je vissen, schaal- en schelpdieren met het MSC keurmerk, ‘prima keuze’, ‘tweede keuze’ en ‘liever niet’ (lees: heul fout – niet duurzaam – met uitsterven bedreigd). De Viswijzer is een initiatief van Stichting de Noordzee en het Wereld Natuur Fonds.

Bramen uit Mexico? Daar kleven heel wat foodmiles aan vast. Scoor ze liever in maart en april, uit Portugal, of in augustus en september uit Nederland. Deze Groente- en fruitkalender app (gratis) geeft, naast bewaartips, per maand en land van herkomst aan in welke milieuklasse een product valt. Het land van herkomst moet in de winkel op de verpakking of schapkaart vermeld staan.

No more foute vis

Milieuvriendelijke framboosjes

Weggooitest

Foodgawker

No more voedselverspilling

Feed your eyes

Gemiddeld gooit een mens jaarlijks zo’n 40 kilo eetbaar voedsel in de afvalbak (lees: 65 warme maaltijden). Met deze weggooitest-app (alleen voor iPhone, gratis) kun je zien hoeveel kilo je zelf weg kiepert, hoeveel dat kost, en hoeveel CO2 er onnodig ontstaat.

De mooiste en beste kookinspiratie-app EVER. Foodgawker (van de gelijknamige website) schotelt je een lekkermakende galerie voor van eten en drinken. Van beef bourguignon, linzensalade en frambozencocktails tot minty macarons. Dankzij de continue toestroom van nieuwe content is het archief gigantisch. Zoek op trefwoord, categorie of populariteit. Door op een foto te klikken, word je direct naar de bron gebracht.

Heb je een leuke tip? Tweet, post of mail ons


HET NIEU

16

NIEUWE ETEN

Je bent wat je eet! Een uitspraak waar we steeds meer in gaan geloven. Voor deze special dook Sensor in de wereld van voedingsmythes, de trends van 2014 en de wirwar aan keurmerken. Ook spraken we met (oud-)HAN-studenten in het groene veld. Tekst: Laurence de la Porte, Raïssa Soeter en Chantal Bolleman Foto’s: Coos Dam, Ralph Schmitz


Weet wat je eet Voeding en Diëtetiek studenten Vivienne Coenen en Elles de Vaal onderzoeken voor hun afstuderen de informatievoorziening van producten in La Place, restaurantformule van V&D.

Nadat de twee studievriendinnen de minor ‘Food & Business’ gevolgd hadden, wisten ze beiden dat ze de commerciële kant op wilden. Waar studiegenoten kozen voor een afstudeeronderzoek bij een zorgcentrum, ziekenhuis of basisschool, besloten zij La Place te benaderen. Elles: ‘Het leek ons een leuke organisatie omdat ze werken met dagverse en biologische producten, en ze staan bekend als goed leerbedrijf. Ze hadden dan ook meteen oren naar ons voorstel.’ Verzoeknummers ‘Het afdelingshoofd van La Place in het Nijmeegse V&D-filiaal gaf aan dat gasten nieuwsgieriger en mondiger zijn geworden als het gaat om ingrediënten. Consumenten zijn zich meer en meer bewust van voedingswaarden; ze willen weten wat ze eten en hebben vaker specifieke verzoeken. Wij onderzoeken nu wat La Place kan doen om de informatievoorziening te verbeteren en hoe medewerkers beter op deze ontwikkeling kunnen inspelen’, aldus de studenten.

‘Consumenten zijn nieuwsgieriger en mondiger geworden als het gaat om voeding’ Wensen Duurzaam en biologisch De vierdejaars studenten werkten een dag mee in de keuken en ondervroegen honderd La Place-gasten naar hun ervaring en wensen. Ook deden ze literatuuronderzoek naar voedingstrends en -patronen, diëten en aankoopgedrag. Vivienne: ‘Men eet het liefst duurzame en biologische streekproducten. Verder zijn met name acties, smaak en productuiterlijk van invloed.’ Het populairste in La Place? ‘Ik denk de broodjes met beenham en roomkaas, en de appel- en aardbeientaartjes. Aparte smaken verkopen minder goed.’ Ingrediëntenlabels ‘Na het maken van een analyse werken we een promotieplan uit met het oog op gezondheidsbevordering’, vertelt Vivienne. ‘Waarschijnlijk in de vorm van een interactieve presentatie voor medewerkers van La Place, waarbij zij zelf ‘ingrediëntenlabels’ leren maken. We hopen dat ons plan daadwerkelijk opgepakt wordt. Het resultaat presenteren we in ieder geval tijdens het symposium ‘Voeding in de kijker’, op 4 juli bij de HAN in Nijmegen.’ RS

18

Elles de Vaal (l.) en Vivienne Coenen: ‘Men eet het liefst duurzame en biologische streekproducten.’

Voedingstrends Niet alleen mode is onderhevig aan trends, ook voeding. Wat er dit jaar in de spotlights staat? Sensor spotte zeven opvallende trends. Lokaal en biologisch Ambachtelijk brood uit Leuth, honing uit Groesbeek en verse groenten uit Neerbosch. We halen steeds meer producten bij de lokale boer of biologische winkels. Ook voedselpakket abonnementen winnen terrein, zoals De Krat met lokaal gekweekte producten. Of vleespakketten, van runderen die het hele jaar in natuurgebieden hebben gegraasd.

Bordje delen Samen koken en eten, samen een hoofdgerecht bestellen of een tapasschotel delen. Of het nou door de crisis komt of dat we de gezamenlijke beleving zo waarderen: shared dining is hot. Want zo zit je niet vast aan één gerecht en kun je alles proeven.

De superfoodhype Volgens het onderzoeksbureau GfK gebruikt één op de tien Nederlanders superfoods. Denk aan quinoa, goji-bessen, chiazaad en tarwegras. Het Voedingscentrum waarschuwt consumenten echter dat de zogenaamde superfoods geen wondermiddeltjes zijn, aangezien daar geen wetenschappelijk bewijs voor is.

Clean eating We willen zo puur mogelijk eten, zonder geraffineerde voedingsmiddelen die voor versterking van smaak of kleur zijn toegevoegd. Geen kant-en-klare sauspakjes met een overdaad aan suiker en zout, liever een zelfgemaakte tomatensaus met knoflook en basilicum uit eigen tuin.

Slow Juicing Het aanbod van verse sappen in restaurants, lunchrooms en supermarkten wordt steeds uitgebreider. Niet alleen jus d’orange, ook exotische mengsels van mango, munt, limoen of zelfs groenten. Met een langzame sapcentrifuge die koud perst, gaan vitaminen en mineralen van het fruit en de groente niet verloren.

Biomassa als grondstof Volgens de populaire Nederlandse trendwatcher Bakas wordt dit jaar veel verwacht van de biobased economy. Die zal een hoofdrol gaan vervullen in de ontwikkeling naar duurzaamheid. Reststoffen uit de voedingsmiddelenindustrie zullen in toenemende mate buiten de sector worden ingezet. Zo wordt bijvoorbeeld vleesafval gebruikt om kunststof, energie of brandstof te produceren.

Eten als medicijn Misselijk? Gember is je antwoord. Last van lusteloosheid? Verse spinazie voor een ijzerboost. Beetje somber? Na een kopje thee, getrokken van Sint Janskruid, kun je er weer tegenaan. We proberen kwaaltjes meer en meer op te lossen met zelfgemaakte middeltjes en drankjes of voeding.


Twee meiden en een caravan

Zij rocken koffie De fiftiescaravan op het terrein van de HAN was niet te missen. De twee vrolijke vriendinnen erin, Merel van Laar (28) en Neeltje van Camp (28), zijn de eigenaressen van RockaCoffee. Voordat Merel zich op de kunst van de straffe espresso’s stortte, studeerde zij P&O aan de HAN. ‘Inmiddels heet de opleiding HRM. Na mijn diploma kreeg ik ook een baan op dat gebied. De espressobar is een uit de hand gelopen hobby en nu mijn tweede baan.’ Met hun unieke caravan, die overigens volledig is opgeknapt door de schoonvader en de vriend van Neeltje, reizen ze deze zomer stad en land af. Daarnaast staat het duo wat dagen op de HAN, om de studenten en medewerkers in hun koffieverslaving te voorzien. Niet fairtrade, maar directtrade Met haar baristadiploma op zak (dan weet je alles over koffie) is Merel een echte pro: ‘Wat ik leuk vind, is dat er zoveel verschil zit in de manier waarop je koffie kunt zetten als je de vaardigheden beheerst. Welke smaak je bijvoorbeeld uit een boon kunt krijgen op verschillende temperaturen.’ Haar dagelijkse consumptie wisselt: ‘Als ik lekkere koffie kan krijgen, dan drie tot vijf kopjes per dag, maar dan sta ik al te stuiteren hoor, en voor Neeltje geldt

20

dat ook wel.’ Zelf schenken ze niet fairtrade, maar directtrade: ‘Bij die koffie is een direct contact met de boeren. Bonen worden afgenomen zonder tussenliggende organisatie. Het smaakt goed en het geld komt grotendeels bij de boer terecht.’ De Wereld Draait Buiten Sinds vorig jaar maart is RockaCoffee (afgeleid van rockabilly natuurlijk, want ‘we rock your coffee’, lacht Merel) officieel gestart als bedrijf, vóór het festivalseizoen. Het ondernemende tweetal heeft intussen al een flink CV, maar is nog lang niet klaar. Ze stonden op Paaspop en staan binnenkort op Rollende Keukens. Op de planning staan verder Down The Rabbit Hole en De Wereld Draait Buiten. Het leukste was tot nu toe een thuiswedstrijd: het Valkhof Festival in Nijmegen. ‘We komen uit Nijmegen, en het festival is op een supermooie plek in het park. Het was druk met veel vrienden!’ Wil je ook zo’n bakkie pleur van de dames? Dit jaar doen ze weer het Valkhof Festival aan. Om tot die tijd vast in de stemming te komen heeft Merel een tip voor een goed rockabillynummer: Shake, Rattle and Roll van Bill Haley & the Comets. LP

Voedingsblog

I am a Foodie Eten speelde altijd al een belangrijke rol in het leven van Sarai Pannekoek. De afgestudeerde HAN-studente Voeding & Diëtetiek kreeg Molukse eetinvloeden mee van haar moeder. Tijdens haar periode als au pair in Amerika volgde ze een cursus voeding en sport. In Nederland wilde ze hiermee verder. Naast haar baan als sportdiëtiste schrijft ze sinds kort, samen met andere diëtisten, voor de blog Iamafoodie.nl.

Sarai Pannekoek: ‘Er is zo veel onzinnige informatie over eten.’

De blog is bedoeld voor hoger opgeleide vrouwen tussen de 18 en 50 jaar die de trends omtrent voeding volgen. De diëtisten schrijven vooral over nieuwe eettrends, gezondheid, recepten en feiten & fabels. ‘Wij willen via de blog eerlijke informatie op een speelse manier verspreiden. De artikelen die wij schrijven, zijn heel erg gericht op wat er in het nieuws is, zoals superfoods,’ aldus Sarai. Inspiratie Van welke eiwitten krijg je nou de meeste spieren? Heb je een eiwitshake na een training echt nodig? Een á twee keer in de maand blogt ze over sportvoeding en geeft Sarai antwoord op dit soort vragen. De meeste inspiratie haalt ze uit het contact met cliënten. ‘Soms heb ik zelf even geen ideeën, dan ben ik blij met vragen van anderen, want zo heb ik toch input voor mijn blogs.’

Voedzaam eten is belangrijk, maar friet op zijn tijd, daar geniet ik echt van. Voedzaam eten Calorieën zijn niet het belangrijkste onderdeel van een voedingsmiddel, meent Sarai. Ze vindt het belangrijker dat mensen voedzaam eten. Dit houdt in dat je alle vitaminen en mineralen van een product binnenkrijgt. Hier besteedt ze ook aandacht aan in haar blogs: ‘Er is zoveel onzinnige informatie over eten te vinden. Ik wil dit graag op een leuke manier op een rijtje zetten.’ Daarom staat inzicht in volwaardige voeding, eten en koken op de blog centraal. Ondanks haar gezonde levensstijl zondigt ze af en toe ook. ‘Ik vind friet lekker. Pizza of McDonald’s, daar word ik niet warm van, maar friet - daar kan ik echt van genieten, juist omdat ik het niet zo vaak eet.’ CB


Feit en fabel Right: kiezen voor light

Van brood krijg je een buik

Niet waar

Niet waar

‘Het gevaar van tarwe is hét gezondheidsissue anno nu’, schrijft William Davis in zijn boek Broodbuik. Toe maar. Geen brood eten betekent afvallen én nooit meer moe of buikklachten. Ook de Voedselzandloper en good ol’ Sonja Bakker adviseren te minderen. Dus zeg maar dag tegen je bammetje kaas tussen de middag? ‘Nee!’ Roept het Voedingscentrum: brood is een basisproduct. Zes á zeven sneetjes per dag voor volwassenen is het credo, want rijk aan vezels en voedingsstoffen (zoals ijzer, jodium en B-vitamines), terwijl het maar weinig calorieën bevat. Tenzij je de hele pot Nutella erop smeert natuurlijk. Een rekenvoorbeeld: 6 sneetjes volkoren bevatten ongeveer 14 gram vezels. Die 14 gram kun je ook binnenkrijgen uit 560 gram gekookte groenten, 780 gram gekookte aardappelen of 7(!) borden havermoutpap. Stop dat maar eens in je lunchtrommel.

Melk is goed voor elk

Waar Is melk je witte motor, of juist het zand erin? Anti-melkprofessor Willett van Universiteit Harvard concludeert dat kleine hoeveelheden zuivelproducten voldoende calcium leverden en dat het grootste risico op botbreuk een gebrek aan lichaamsbeweging is. ‘Voor een gezonde hoeveelheid calcium neem je je koe mee uit wandelen.’ Oh ja? ‘Nee!’ antwoordt het Voedingscentrum: melk en melkproducten leveren goede voedingsstoffen als eiwitten en zijn een bron van vitamines B2, B12 en calcium. Melk bevat ook verzadigde vetten, waarmee je het risico op hart- en vaatziekten vergroot, maar door halfvolle of magere producten te nemen, kun je dat omzeilen. Dus 450 ml per dag voor volwassenen.

22

‘Let op trucjes’, waarschuwt Rob Wijnberg van De Correspondent, die twaalf kilo afviel door gezonder -want niet meer uit pakjes en flessen- te eten en drinken. ‘Een van de meest misleidende trucs die de afgelopen jaren is uitgevonden om eten ‘gezond’ te doen lijken, is de kreet ‘weinig/ minder/nul procent vet.’ In heel veel gevallen wordt het vet gecompenseerd door suiker, zo’n beetje de heroïne onder de ingrediënten.’ Klopt, zegt voedseldeskundige Michael Pollan in zijn boek Echt Eten. De low fat rage zorgde dat miljoenen Amerikanen er juist kilo’s bíj aten aan vetarme (maar dus calorierijke) producten. LP

Keurmerken a,b,c

Een greep uit de wirwar van keurmerken die je op producten in de supermarkt vindt.

EKO Producten met dit merkje zijn biologisch en afkomstig van een bedrijf dat aandacht besteedt aan duurzaamheid door geen gebruik te maken van kunstmest of chemische bestrijdingsmiddelen.

FAIRTRADE MAX HAVELAAR Dit fairtradekeurmerk is te vinden op koffie, thee, fruit en andere producten uit ontwikkelingslanden. Stichting Max Havelaar zet zich in voor eerlijke handel en goede arbeidsvoorwaarden.

HET VINKJE Voor een betere keuze uit een productgroep: minder (verzadigd) vet, zout, suiker of meer vezels. Het groene logo wordt gebruikt voor basisvoedingsmiddelen uit de schijf van vijf, de blauwe variant voor niet-basislevensmiddelen, zoals snacks en sauzen.

EVU VEGETARISCH Dit vegetarische keurmerk garandeert dat een product 100% vegetarisch is.

UTZ Certified Dit keurmerk voor eerlijke handel vind je op koffie-, thee- en chocoladeproducten, afkomstig van boeren die oog hebben voor mens en milieu.

BETER LEVEN Het Beter Levenkeurmerk is een sterrensysteem waarbij geldt: hoe meer sterren, hoe diervriendelijker. Denk aan meer ruimte, meer tijd om te groeien en de wei in mogen.

HALAL CORRECT Met de islamitische term ‘halal’ wordt aangegeven dat het dier geslacht is volgens de Islamitische wetten. Dat houdt onder meer in dat het dier moet sterven door een snede in de hals, meestal onverdoofd.

MSC (Marine Stewardship Council-keurmerk) Staat voor: visproducten die afkomstig zijn van duurzame visserij. Visstanden worden verantwoord beheerd, met een minimum aan schade aan het leven in de zee. Het keurmerk houdt geen rekening met dierenwelzijn.

Te veel om te onthouden? Download de KeurmerkenWijzerapp (gratis) voor een mooi overzicht, dat je altijd bij de hand kunt houden sensor 16, jaargang 18 23

Bal masqué bij NOPFY Opvallende maskers en grillig geschminkte gezichten: veel van de feestgangers op het NOPFY-feestje in El Sombrero hadden zich woensdag 9 april netjes aan het thema van de avond gehouden: bal masqué. ‘We vonden het weer hoog tijd voor een feestje’, vertelt Kasper Bos, tweedejaars Fysiotherapie en lid van de feestcommissie. ‘Het leek ons wel leuk om dat dit keer eens met een maskertje op te doen om zogenaamd onherkenbaar te kunnen feesten!’ Hoewel de maskers bij de meeste aanwezigen al snel weer af gingen en niemand echt onherkenbaar was, was het volgens Kasper zeker wel een geslaagde avond. ‘Zoals altijd weer een ontzettend leuke groep mensen bij elkaar. El Sombrero was niet afgeladen vol, maar gewoon gezellig druk. Dat zijn de beste avonden, waarop je kunt dansen, kletsen en de grootste lol maken... Op naar het volgende NOPFY feestje!’ MvH

24

O

lga

ordeelt Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

Krach – Last Time I Checked This Was My House muziek televisie boek eten app

Er bestaat een zenuwslopende aandoening onder muzikanten en ze lijden er vrijwel allemaal onder: het Bevreesde Tweede Album. Súperfijn natuurlijk als je eerste album als een maniakale trein de -overbevolkte en dus lastig bovenuit te stekenbandjesscène van Nederland binnenstoomt, maar vervolgens kun je met z’n allen nagelbijtend en harentrekkend een repetitieruimte induiken om een vervolg te maken waar behoorlijk veel druk op ligt. Krach, een elektrorockband uit Arnhem, brak in 2011 door met hun titelloze debuut. Stevige stampers vol afwisseling in dans en rock, en ook live knalden de vonken van het vijftal af. De kleinere clubs, soms grotere, werden veroverd en met zelfverklaarde fans als radioman Eric Corton en Torre Florim van De Staat ging het lekker voor de wind. Er volgde daarna nog een project genaamd ‘Krach VerKracht’ (inderdaad: subtiele titel…) waarin de remixes achter hun optreden geplakt werden om zo het dampende dansfeestje te verlengen. Maar daarna werd het stil. Tot nu, ruim drie jaar later. ‘We hebben er heel lang over nagedacht. Dat was een beetje het obstakel’, aldus toetsenist David Hoogerheide tegen Novum

Nieuws. ‘We hadden vijftig nummers gemaakt en vroegen ons af: wat willen we precies? Maken we alles in één concrete stijl? Je blijft jezelf steeds bekritiseren.’ Uiteindelijk vonden ze de juiste producer, wisten een flinke bak dynamiek te trechteren en het resultaat is Last Time I Checked This Was My House. Dans en rock schuren weer onbeschaamd tegen elkaar aan, maar dan wel gestroomlijnder en meer beheerst dan eerst. De opener, waar het album naar vernoemd is, glijdt er soepel in. Op een kek drummetje en voorzien van hypnotisch ‘oooohhhmmm’ gezang is het moeilijk stilzitten. Daarna volgt de eerste single, River Phoenix. ‘I ain’t never ever gonna touch it again… what’s that voice in the back of my head?’ klinkt het verleidelijk, gevaarlijk. De plaat vervolgt op hetzelfde pad: geilig ingedikte zang op fijne nummers waarin genres door de blender gaan. Het beste nieuws aan dit alles is…. ze gaan weer optreden. Wie ze ooit gezien heeft weet: Krach doet niet flauw. Inkakken is er niet bij. Dus zorg als de sodemieter dat je ze deze lente en zomer gaat zien in clubs en op festivals, en neem pleisters mee voor je zere voeten.


De ene student begeleidt de andere

Zonder hulp is studeren niet mogelijk HAN-student Joyce de Kleijn (28) zit al ongeveer haar hele leven in een rolstoel. Ze kan studeren dankzij een goed stel hersenen en veel hulp. Zoals van Fleurien Aerts (25). Zij is student aan de Alpo, de Academische Pabo. Ze komt op afspraak naar Joyce om haar te helpen bij zaken die ze zelf niet kan. TEKST: Renée Jenniskens / FOTO: william moore

Toen Joyce een maand of negen was, werd ontdekt dat ze Juveniele idiopathische artritis heeft, een soort reuma waarbij het bindweefsel in de gewrichten geleidelijk wordt aangetast. Als kind kreeg ze erg veel prednison. ‘Mijn hele lichaam is daarom in groei achtergebleven’, zegt ze. Je ziet het vooral aan haar erg korte armen. Even krabben aan haar neus moet ze met een stokje doen. Gelukkig gaat ze al een jaar of vijftien niet verder achteruit. ‘Kwestie van blijven bewegen’, zegt ze. Ingerold Joyce woont zelfstandig in een eigen driekamerappartement. Ze krijgt hulp bij bijna alles, want ze kan nog niet eens haar eigen brood smeren. Naast de hulp bij persoonlijke verzorging heeft ze ook nog drie huishoudelijke hulpen. ‘Het is bijna een tweede job naast mijn studie om al die agenda’s, facturen en uitbetalingen bij te houden’, lacht ze. Joyce vertelt dat ze wel geleerd heeft om geduldig te zijn. ‘Ik heb de helft van mijn leven op taxi’s gewacht. Soms in de regen. Nu heb ik gelukkig zelf een auto. Ik rijd stad en land af.’ Al haar hele studie krijgt ze op school hulp van Fleurien. Die is met haar gematcht via ABO (zie inzet pag. 27). ‘Ik zocht praktijk naast mijn studie. Zo ben ik erin gerold’, zegt Fleurien. Joyce heeft al meerdere meiden gehad. ‘Bij de ene heb je een grotere klik dan de andere, maar het ging eigenlijk altijd wel goed.’ Vooral toiletbezoek Joyce heeft een Persoonsgebonden Budget (PGB). Daar betaalt ze ook Fleurien van. Op school helpt Fleurien vooral bij het toiletbezoek van Joyce. Ze maken daar in hun agenda’s afspraken voor. Fleurien vertelt dat ze ook wel eens mee is geweest op vakantie met Joyce en een vriendin die in een duwrolstoel zit. ‘Ik hielp bijvoorbeeld met

26

douchen en ontbijt maken.’ Het drietal ging ook naar het Dolfinarium. Natuurlijk konden de rolstoelers niet op de tribune zitten. Gelukkig was er voor de eerste rij plaats. Fleurien kan nog boos worden als ze eraan denkt hoe mensen gingen schreeuwen: ‘Hé, jullie zitten in ons beeld!’, waarna Joyce tegen Fleurien zegt: ‘Ja, en dan niet tegen mij, hè, maar tegen jou’. Vierpoter Joyce heeft sinds een jaar ook nog een ander hulpje. Een op vier poten, Dais. Deze hond heeft ze via haar zorgverzekeraar. Zij kan spullen oprapen, in huis bedient ze lichtknoppen, de knoppen van de lift en ze kan deuren opendoen (en weer dicht ook). Ze kan zelfs Joyce haar jas uittrekken. Om hem weer aan te krijgen, is Joyce afhankelijk van anderen. Dat vraagt ze aan medestudenten. ‘Daar ben ik wel gemakkelijk in geworden’, zegt ze. ‘Dat heb ik door de jaren heen wel geleerd. Als ik nu voor de lift sta, en hij is al helemaal vol met mensen die ook de roltrap kunnen nemen, dan zeg ik “Sorry, jongens, ik moet mee”. Met vallen en opstaan ben ik zo geworden. Ik heb weerbaarheidtrainingen gedaan en assertiviteitstrainingen en op de HAN een zelfmanagementtraining voor mensen met een beperking.’ Ze noemt haar omstandigheden vooral fysiek zwaar, maar ze is geen type om de arme hulpbehoevende uit te hangen. Eenmaal afgestudeerd zou ze wel op een bewindvoerderkantoor willen werken of een eigen praktijk als maatschappelijk werker voor mensen met een beperking willen opzetten. ‘Ik wil een inspiratiebron zijn, laten zien dat je als jongere met een beperking niet achter de geraniums hoeft te gaan zitten.’ En Fleurien? Die zegt: ‘Joyce kan vooral genieten van de dingen die wél goed gaan. Van haar kun je leren dat je niet moet opgeven.’

‘Ik wil een inspiratiebron zijn’

Fleurien Aerts (l.) en Joyce de Kleijn

ABO Ondersteuning Oud-HAN-student Niek Postema zette vijf jaar geleden samen met Ralph Nobel in Arnhem ABO op. Dat staat voor Activerende en Begeleidende Ondersteuning. ABO levert zorg aan mensen met een persoonsgebonden budget. De cliënten zijn kinderen en jongeren met een verstandelijke of lichamelijke beperking of met een stoornis in het autistisch spectrum. Begeleiders zijn studenten die zorg leveren. Ze gaan bijvoorbeeld met jongeren met een autistische beperking sociale

contacten opbouwen, reizen met het openbaar vervoer of sporten. ABO geeft de begeleiders ook cursussen. Sinds kort zelfs in een eigen pand. Studenten die geïnteresseerd zijn, kunnen zich opgeven. Er is vooral vraag naar jongens en studenten Verpleegkunde. Eenmaal aan het werk krijgen studenten een vergoeding. www.abo-ondersteuning.nl


Festival Hoogte 80 groeit in populariteit

Geitenkamp wordt Bevlogen kun je ze wel noemen, Sandra Holleman (30) en Harold Oddens (44). Beide oud-HAN’ers hebben de ambitie om Arnhem (nog) mooier te maken voor haar bewoners. Hoe? Met festival Hoogte 80.

TEKST: Laurence de la Porte FOTO: COOS DAM

‘Ik ben bijna geneigd Hoogte 80 het gezelligste familiefestival van Nederland te noemen’, lacht Harold. Maar daarmee zou hij het misschien zelfs tekort doen. ‘In de basis is Hoogte 80 een laagdrempelig openluchtfestival op een van de mooiste plekken in Arnhem, met een spectaculair uitzicht over de stad.’ Van donderdag 29 mei tot en met zondag 1 juni staan er theater, muziek en literatuur op het programma. Vorig jaar trok het festival ruim 10.000 bezoekers. En niet alleen de cultuurminnende yuppen weten de Geitenkamp te vinden; het festival bereikt een divers publiek, mede doordat het gratis te bezoeken is. Liefde voor Arnhem Sandra en Harold hebben de organisatie dit jaar van de vorige organisatoren overgenomen. Beiden zijn oud-HAN-studenten, beiden studeerden commerciële economie (CE), behaalden in 2004 hun diploma en reisden daarna af naar Utrecht voor een vervolgstudie. Maar ze hadden elkaar vóór deze samenwerking nog nooit eerder ontmoet; Harold deed CE deeltijd, Sandra voltijd. Ze vertelt dat ze voornamelijk projectmatig leerde werken, en dat doet ze als freelancer nu nog steeds. Als geboren en getogen Arnhemse zet ze zich met liefde in voor haar stad, niet alleen bij

28

Hoogte 80, maar ook voor onder meer Dynamic Foodshowroom en Focus Filmtheater. ‘Als Arnhems meisje wil ik werken aan een betere en leukere stad’, deelt ze mee. ‘Dat zeg ik ook altijd’, knikt Harold. ‘Al ben ik geen Arnhems meisje.’ Hun motivatie sluit dan ook naadloos op elkaar aan. ‘Het is belangrijk om een samenleving of een gemeenschap te hebben waarin je verwonderd kunt raken of nieuwe invalshoeken krijgt. Dat je andere dingen gaat zien, of dat nou gestimuleerd wordt door nieuwe technieken of creativiteit.’ Betrokken buren Bijzonder aan dit festival zijn de betrokken buren van de Geitenkamp, vindt Harold. Hij doelt op de vele buurtbewoners die onder meer het festival opbouwen en afbreken: ‘Het geeft vreugde bij de mensen als iedereen het samen doet, je bevordert zo een stuk leefbaarheid.’ Sandra knikt instemmend: ‘Bovendien is het goed om deze mooie authentieke wijk op een positieve manier te laten zien. Iedereen komt weleens in het Sonsbeekpark, maar hier niet zo snel.’ Als nieuwe organisatie wacht hen wel een taak, want hoe wordt het beter dan voorgaande jaren? Sandra: ‘Het kan gastvrijer. De bewegwijzering kan bijvoorbeeld beter, net als de horeca.’ Harold

cultuurdorp

vult aan: ‘Het wordt zoeken naar een balans. Wat maakt het al tot wat het is, en welke eigen ideeën voegen we daaraan toe?’ Want als het aan dit duo ligt gaat Hoogte 80 nog lang door. Toekomstvisie Enthousiast zet Harold hun toekomstvisie uiteen: ‘We zien een soort Tuindorp voor ons: een zelfvoorzienend cultuurdorp in de stad. Het festival als tijdelijke nederzetting, en dat we het terrein ook zo inrichten. Met een dorpsplein waar een kerk en een kroeg staan, catering in verschillende straten, een schoolgebouw voor educatie, waar we bijvoorbeeld workshops voor kinderen organiseren. Elke eigen straat zou zijn eigen karakter krijgen; een wat meer volkse wijk waar iedereen zittend op een kratje Schultenbräu kan drinken en waar het levenslied schalt. Dat soort clichés uitvergroten. Wie weet ook met een hele culturele of juist duurzame straat.’ Samenwerking met de HAN Nu al loopt er een samenwerking met de HAN, vertelt Harold: ‘We zijn in gesprek over hoe we kunnen verduurzamen. En als ik kijk naar de toekomst denk ik dat het interessant is om meer met mensen van de HAN te gaan werken, zodat je op elkaars expertise kunt bouwen. Neem het plan voor de school in het cultuurdorp; de HAN heeft een pabo die ons goed zou kunnen helpen, en andersom. Wij zijn de praktijk, HAN heeft de theorie, en samen kun je dat verder ontwikkelen.’

Vrijwilligers gezocht Vrijwilligers voor diverse functies zijn hard nodig: vooral barmensen, promotiemedewerkers en opbouwers worden gezocht! www.hoogte80.nl


Binnen drie jaar op profniveau Als klein jongetje ging hij al met zijn vader en opa schaatsen, en dat deed hij zo goed dat hij intussen naast Olympisch kampioen Sven Kramer mocht starten op het NK. Maar dat is nog niet genoeg voor SGM-student en topsporter Luuc Bugter (20): hij combineert twee passies: schaatsen en wielrennen. TEKST: Laurence de la Porte FOTO: RALPH SCHMITZ

30

PASSIE ‘Ik startte naast Sven Kramer, de beste schaatser van de wereld.’ ‘Niki Terpstra wint Parijs-Roubaix’, kopt de Gelderlander, die op de keukentafel ligt, groot. Inspirerend is het voor Luuc. ‘Het is de ultieme droom om zo’n voorjaarsklassieker als bijvoorbeeld de Ronde van Vlaanderen te winnen.’ Dit jaar is hij van plan zich nog meer op het wielrennen toe te leggen. Hij komt net terug van een trainingskamp in de Ardennen, waar hij elke dag op de fiets zat. In eerste instantie deed hij het wielrennen erbij om tijdens de zomermaanden, waarin er niet geschaatst wordt, zijn conditie op peil te houden. Maar sinds vorig jaar zijn wielrennen en schaatsen fiftyfifty verdeeld, en nu bevalt het fietsen hem zo goed dat hij er meer prioriteit aan wil geven. ‘Met wielrennen heb ik meer mogelijkheden, daar kan ik beter worden. Ook ga je vaker op pad naar het buitenland en je maakt dan een stuk meer mee. Het zijn allebei sporten waar je solo moet presteren, maar bij wielrennen is teamverband ook belangrijk.’ Team met vrienden en familie Luuc zit bij Croford, een selectieploeg met veel jonge renners, die ook zijn vrienden zijn (én familie, want zijn broer fietst er ook). Veel tijd om zich als echte student laveloos te drinken heeft hij niet. En dat wil hij ook helemaal niet als hij wedstrijden rijdt: ‘Af en toe heb je zin om de stad in te gaan, maar dat kan niet altijd. Vrienden zie ik soms ’s avonds thuis, maar dan moet ik het ook niet te laat maken. Uitgaan is lastig, het is niet echt bevorderlijk voor je prestaties. Daarom doe ik het in periodes van rust, dan vind ik het wel leuk.’ Hernia Gelukkig woont hij thuis in een gezin van sporters, dus hij is niet de enige die er een gezond regime op nahoudt: zijn jongere broertje en zusje zitten in de gewestelijke schaatsselectie van Gelderland. Dat betekent dus geen junkfood in huize Bugter: ‘Geen friet, geen chips, geen snacks. Als wielrenner hoef je niet superlicht te zijn, je moet wel een zo laag mogelijk vetpercentage hebben, dus ik eet heel uitgebalanceerd. Voor de training veel koolhydraten en erna eiwitten om te herstellen.’ Toch kan het qua gezondheid nog weleens fout lopen. Zo had Luuc twee jaar geleden een hernia. Zo’n driekwart jaar liep hij met pijn

in zijn rug en uitstraling naar zijn been. De artsen gingen er, vanwege zijn jonge leeftijd en de locatie, vanuit dat hij een hamstringblessure had. Hij doorliep zo’n beetje elk fysiotherapeutisch plan, tot ze constateerden dat het toch iets anders moest zijn. Een hernia, dus. Na zijn operatie zat hij binnen vier weken alweer op de fiets. Tja, je wilt je voorbereiden op het wielerseizoen of niet. ‘Soms heb ik er nog last van, maar ik kan gelukkig pijnvrij sporten.’ Maatschappelijke carrière ‘Binnen twee, drie jaar hoop ik het profniveau te bereiken’, vertelt Luuc verder. ‘Je moet op tijd de afweging kunnen maken of het er echt inzit of dat je misschien toch beter een maatschappelijke carrière kunt nastreven. Je kunt niet eeuwig zonder inkomen fulltime blijven sporten.’ Daar bereidt hij zich al op voor bij de HAN, waar hij door zijn topsportstatus zijn studie Sport, Gezondheid en Management (SGM) goed zelf kan indelen. ‘Werken voor een commerciële ploeg zou ik bijvoorbeeld mooi vinden. Alles regelen en organiseren wat daar bij komt kijken. Omdat ik me al in die wereld begeef met wielrennen en schaatsen, heb ik al contacten.’ Nog een stapje verder Voorlopig is hij nog alleen sporter. ‘Het is een geweldig gevoel als je in een wedstrijd het uiterste hebt gegeven. Vaak ga je helemaal naar de klote, en als je dan mentaal jezelf pusht om net nog een stapje verder te gaan, geeft dat een enorme kick. Dan kun je daarna genieten van de prestatie.’ Zijn focus verschuift dan misschien een beetje, schaatsen geeft hij nog niet op. Wat wil je, na zo NK allround: ‘Ik startte naast Sven Kramer, dat is de beste schaatser van de wereld. We waren de opener met de 500 meter sprint. Zestienduizend man publiek ging uit zijn dak. Geweldig.’


Voor het eerst pychiatrische zorg in Sierra Leone

Geen zorg, wel patiënten Voor de organisatie Global Initiative On Psychiatry was Léon van Woerden, docent Verpleegkunde, in februari een week in Sierra Leone. Eerder is hij voor dezelfde organisatie naar landen in de voormalige Sovjet Unie geweest. Dit is zijn eerste Afrikaanse avontuur. Renée Jenniskens In Sierra Leone ben je al gauw miljonair. Léon pinde op het vliegveld grijnzend een half miljoen Leones. ‘En het is geen reet waard’, zegt de docent die gespecialiseerd is in psychiatrie. Geld dat zo weinig waard is, is geen goed teken. Op het Human Development Report van de Verenigde Naties staat Sierra Leone dan ook helemaal onderaan. Zeventig procent van de mensen leeft onder de armoedegrens, de levensverwachting is er 41 jaar. Geen wonder dat er nauwelijks psychiatrische zorg bestaat. Léon stond aan de wieg van de opbouw ervan. Posttraumatische stressstoornis Volgens Léon is Sierra Leone een vreselijk mooi land dat ook nog eens erg rijk is aan grondstoffen. Aan de andere kant zijn er in de hoofdstad maar drie verharde wegen en is er een gigantische hoeveelheid aan krotten. Geen psychiatrische zorg betekent niet dat er in Sierra Leone geen patiënten zijn: tot veertien jaar geleden woedde er een oorlog en dat levert bijvoorbeeld veel mensen op met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Léon schetst hoe voormalige kindsoldaten met doodsverachting op motoren door de hoofdstad Freetown scheuren. ‘Als er al over psychiatrie wordt gesproken dan wordt het vooral geassocieerd met psychoses. Dergelijke ‘crazy men’ worden gewoon verstoten’, weet hij. ‘Er zijn wel een paar psychiatrische klinieken, zoals die in Port Loko (what’s in a name?). Het gebeurt nog steeds dat mensen met een ketting aan hun bed worden gebonden.’ Weinig praktijk In het land is met subsidie van de Europese Gemeenschap een opleiding opgezet voor psychiatrisch verpleegkundigen. Dertig verpleegkundigen vormden de eerste lichting. Deze mensen werken in tien districten. Op de universiteit volgden ze een programma van twaalf of achttien maanden met vooral veel psychopathologie en medicijnenleer. Erg westers georiënteerd met

32

veel medische invalshoeken en weinig praktijk. Uit een evaluatie onder supervisie van Léon bleek dat deze verpleegkundigen van het overdragen van kennis en vaardigheden aan local nurses en familie nauwelijks kaas gegeten hadden.

‘In lokale talen bestaan geen woorden voor depressie.’ Kennisniveau van locals Dat was nou precies de reden waarom Léon een week in het land was: om deze studenten een didactische scholing te geven. Daarin leerden ze bijvoorbeeld om te gaan met het kennisniveau van de locals. ‘Het is nog moeilijker dan je je voorstelt: zo zijn er in lokale talen geen woorden voor depressie’, vertelt hij. ‘En dan moeten ze aan familie of lokale verpleegkundigen kunnen uitleggen dat een depressieve patiënt niet gewoon lui is.’ Sierra Leone is een land met een zogeheten animistische cultuur, waarbij geesten- en voorouderverering heel belangrijk zijn. Traditionele genezers spelen een grote rol: ‘Er zijn traditional healers die vinden dat je iemand met een psychose op de kop moet timmeren. Gelukkig is er een bijeenkomst geweest met traditional healers waarin werd uitgelegd hoe zij met de verpleegkundigen kunnen samenwerken.’ Mag je vrouwen slaan? Léon gaf les over depressie, psychoses, PTSS, stigma en domestic abuse (huiselijk geweld, RJ). Hij leerde de studenten hoe je die kennis kunt vertalen naar de doelgroep. ‘We organiseerden rollenspelen en debatten. Zo was er een keer een discussie over of een man een vrouw mag slaan. “Een sterke man hoeft zijn vrouw niet te slaan”, was dan een van de argumenten die je hoorde.’ Een ander belangrijk punt is het werken aan empowerment, het sterker maken van de studenten. Dat blijkt wel nodig ook. ‘Ze

Fotobijschrift: Verpleegkundigen namen deel aan de eerste opleiding tot psychiatrisch verpleegkundigen. Links: Carmen, de coördinator van het programma, rechts: Léon van Woerden.

komen terecht in districten waar niemand op hen zit te wachten. Zij zijn de pioniers, de eerste psychiatrische verpleegkundigen in dit land.’ Het voordeel van een achterstand De achterstand die het land heeft, biedt ook voordelen, vindt Léon: ‘Bij ons wordt de methode van motivational interviewen nu ingevoerd. Daar zijn ze in Sierra Leone al lang mee bekend. Er bestaat nog een ander programma, EHBO bij Psychiatrie, opgezet door een counseler en een psychiatrisch verpleegkundige uit het land zelf. Dat voorzag juist wel in het basisprogramma en had zijn nut al bewezen. ‘Nu komt er ruimte voor dat programma in deze opleiding.’ Voor Léon was de week een inspirerende ervaring. Hij is vooral trots dat hij erbij is nu in dit land de eerste stappen worden gezet naar een professionele psychiatrische zorg: ‘Dit is een historisch feit, daar ben je dan toch maar mooi getuige van.’


LIKE, VOLG en CHECK sensor @snsr

facebook.com/ snsr.han

Voor je dagelijkse portie studentennieuws, winacties, uitgaanstips en Hannah. Praat mee en geef je mening!

Volg ons voor het laatste HAN nieuws. Stel je vraag, tip ons, en reageer op oproepjes en winacties.

www.snsr.nl De digitale thuishaven van Sensor waar alles samenkomt. Lees het nieuws en onze vaste column, laat je inspireren door de UIT-agenda, en check winacties, fotoalbums en de digitale Sensor.

34

Mededelingen

Op zoek naar de agenda? kijk op www.snsr.nl In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 17 van jaargang 18 verschijnt op 21 mei; de deadline van dit nummer is 12 mei. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de

waarom je aan de redactieraad wilt deelnemen. Informatie over de werkzaamheden van de redactieraad is te verkrijgen bij mevrouw Barbara Looten, voorzitter van de redactieraad en/of bij de redactie van Sensor. Te bereiken via: [email protected]. De MR neemt in de vergadering van 6 mei een beslissing over welke kandidaat zal worden voorgedragen.

Beleef cultuur, bouw mee! IBO-Nederland biedt vrijwilligerswerk in Europa & daarbuiten gedurende 2-4 weken. Tegen lage kosten kun je meedoen aan een bouw sociaal of ecologisch project in het buitenland. www.ibo-nederland.org

redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

MR Oproep onderwijsondersteunende kandidaat voor Redactieraad Sensor Het College van Bestuur heeft de MR gevraagd een voordracht te doen voor een benoeming in de redactieraad van Sensor. Het gaat om een vacature voor een onderwijsondersteuner. Hiervoor heeft zich inmiddels een kandidaat gemeld bij de redactieraad, maar de MR wil andere kandidaten ook de gelegenheid geven te reageren. Graag ontvangt de MR uiterlijk op maandag 5 mei 14.00u een schriftelijke reactie via [email protected] bestaand uit een kort CV en een inhoudelijke motivatie

Algemeen Inschrijfperiode cabaretfestival Cameretten gestart! Durf jij het aan? Vanaf 1 april is de 49e zoektocht naar een nieuwe lichting cabaretiers gestart. Ben jij een cabarettalent-in-themaking? Grijp je kans en wie weet ben jij de grote winnaar van 2014! Meer informatie over het aanmeldingstraject en inschrijving: http:// www.cameretten.nl/over-cameretten/traject/ inschrijven/. De inschrijfperiode sluit op 1 augustus 2014.

Sensor no17 komt eraan de internationale editie! Elk jaar staan in de 17e editie van Sensor internationale HAN studenten centraal. Deze grote groep HAN-studenten willen we zo goed mogelijk in beeld brengen. Op 21 mei verschijnt deze internationale editie, maar voor het zover is moet er nog wel het een en ander gebeuren! Wie zijn deze internationale HAN-studenten eigenlijk? Waar komen ze vandaan? Waar houden ze wel of niet van? Waarom studeren ze hier? Hoe vinden ze het in Nederland? Missen ze hun thuisland en familie? Hoe is het contact met hun Nederlandse medestudenten? En zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ken jij een internationale student met een bijzonder verhaal? Werken jullie samen aan een leuk project? Staan er interessante activiteiten op het programma? Ben je HAN-medewerker en heb je een groep internationale HAN-studenten onder je hoede? Of sta je op een andere manier met hen in contact? ? Aarzel niet en laat het ons weten! Stuur voor 22 april een e-mail naar [email protected]. Wij ontvangen graag je informatie.


Samen op pad naar een kwaliteitscultuur - HAN Parade 2014

Stemmen voor de verkiezingen voor het Europees Parlement? Dat kan op de HAN in Arnhem Op donderdag 22 mei 2014 vinden de verkiezing van de leden van het Europees Parlement plaats. Ben je woonachtig in Arnhem en heb je een stempas ontvangen? Dan kun je tussen 07.30 en 21.00 uur je stem uitbrengen in de kantine van Ruitenberglaan 31. Wel een stempas ontvangen, maar woonachtig in een andere gemeente? Vraag dan bij jouw eigen gemeente een kiespas, waarmee je overal in Nederland je stem uit kunt brengen. Dus ook op de HAN! Vergeet niet je identiteitsbewijs mee te nemen.

Oproep: Redactieraad Sensor zoekt nieuw studentlid! De redactieraad van Sensor, het magazine van de HAN heeft per direct plaats voor een student-lid! Als lid van de redactieraad houd je de vinger aan de pols met betrekking tot het beleid van Sensor, oordeel je over de kwaliteit en fungeer je - indien nodig - als buffer tussen het College van Bestuur en de redactie van Sensor. De redactieraad komt vier keer per jaar bij elkaar en bestaat uit 7 leden. Hiervan zijn er twee student, twee onderwijsondersteunende en twee onderwijzende personeelsleden en is er een onafhankelijke voorzitter. We zoeken iemand die zich (kritisch) betrokken voelen bij Sensor en mee willen denken over beleid, kwaliteit en invulling. Misschien een leuke uitdaging voor jou?! Voor vragen of aanmelding kun je contact opnemen met de Sensor redactie via [email protected] of 024-3530390. De medezeggenschapsraad zal uit de aanmeldingen een voordracht doen aan de redactieraad.

36

Kwaliteitscultuur. Dialoog. ‘De’ 4 vragen. Je hebt de termen het afgelopen jaar ongetwijfeld voorbij horen komen. En misschien ook gezien en ervaren. Op verschillende wijzen, in verschillende vormen. En daar gaan we een podium voor bieden, om alle mooie initiatieven die zijn ontplooid, alle pronkstukken en ‘paradepaardjes’, met elkaar te delen. Op creatieve manieren, in een feestelijke ambiance van onder meer theater, cabaret en muziek, en met een smakelijke omlijsting. Dit podium zal in Nijmegen plaatsvinden op 27 augustus en in Arnhem op 28 augustus en is gratis toegankelijk voor medewerkers, studenten en geïnteresseerden uit het werkveld. Meer informatie volgt. Zet het alvast in je agenda, het beloven leuke en interessante dagen te worden!

Speel je in de kijker voor het Park Open Young Talent Stage 2014! Dit jaar organiseert Park Open voor de 3e keer het Park Open Young Talent Stage op de Ronde Weide in Arnhem. Het Young Talent Stage biedt jonge, getalenteerde bands en muzikanten tot 21 jaar een podium om stage ervaring opdoen door middel van workshops, bandcoaching en een optreden op een speciaal ingericht podium op de Ronde Weide tijdens de Park Openmiddagen. Een vakjury selecteert de beste muzikanten en bands, die op de Ronde Weide spelen en het publiek stemt in de zomer op hun favoriete ‘Young Talent’ van seizoen 2014. De populairste act wint een optreden als voorprogramma op het hoofdpodium in 2015. Wil je meedoen? Maak dan een video van maximaal 30 seconden en maak op een originele (muzikale) manier duidelijk waarom jij in aanmerking komt voor het Young Talent Stage. Upload de video naar Youtube, stuur de link met een korte biografie en een link naar audio en/of video opnames (of een website) naar [email protected]. Aanmelden kan tot 30 april 2014.

Cookies op het Hoogte80 Festival Hoogte80 Festival tovert ook dit jaar één van de mooiste stadsparken van Arnhem weer om tot een geweldig festivalterrein. Tijdens het Hemelvaartsweekend start hier het festivalseizoen met een gevarieerd en laagdrempelig programma vol theater, muziek, literatuur, eten en drinken. Een van de voorstellingen op de bult in Arnhem is Cookies van Toneelgroep Oostpool. Cookies is een voorstelling over de angst dat het uiteindelijk niet genoeg is als je alleen maar jezelf bent. Nieuwsgierig? Sensor mag 5 x 2 vrijkaarten weggeven voor deze voorstelling!

WIN tickets voo r hoogte80 festival

Wil je kans maken op kaarten? Stuur dan voor 9 mei een e-mail naar [email protected] en vermeld hoe lang Hoogte80 festival al bestaat. www.h80festival.nl


Uitgehoord

Schijnbaar oppervlakkige vragen en veelzeggende antwoorden

38

Voor de rest van dit schooljaar maakt Paige Roggenbuck ons deelgenoot van haar belevenissen in Nederland en daarbuiten. Ze studeert vormgeving en fotografie bij de Mankato State University in Minnesota. Via een uitwisselingsprogramma werkt ze tot juni bij Buro 302, een organisatie binnen de faculteit Techniek.

The Dutch way of client meetings Recently I’ve been more involved in my B302 internship with, not only designing, but also presenting at conventions and attending client meetings around the Netherlands. I have gained a unique perspective on how businesses in the Netherlands differ from the United States. At this time, I consider myself to have an understanding from both traditional and personal environments. Experiencing both environments have been challenging and rewarding. It is sometimes abnormal, but at the same time, a pleasant change. The BKD Convention I attended initially presented itself as more traditional, close to my expectations from Minnesota, yet it was the most shocking experience I have encountered. Three other co-workers from B302 joined me at the convention, two Dutch and one American. The other American, Briel, and I unknowingly approached businessmen throughout the convention to promote B302, only to later be informed by my Dutch co-workers that what we had done was considered rude. In the United States, I would be lucky not to step five feet before I would be harassed by someone trying to sell or give me something. American conventions are loud and energetic, however, the convention I attended in Arnhem was not alike. We were only approached by someone after we physically entered their booth and waited for at least a few minutes. The interaction was more of a friendly encounter than a means of promoting a business.

rooms. Many meetings have allowed me a chance to see cities including Arnhem, Nijmegen, Rijkervoort, and Overloon. My favorite client meeting by far was my trip to Overloon. The meeting expended the entire day, including time spent golfing, eating ice cream, and making small talk. The trip also let me visit the south of the Netherlands, which reminded me much of my home in Minnesota. The amount of farm animals and crop fields was quite similar to my hobby farm back home. It was a very unusual experience, when I compared my previous meetings in Minnesota. Meetings in Minnesota are generally held only in Conference rooms, with people dressed in suit attire. The meetings are vastly confined and time constricted, quite boring actually. I’ve definitely learned that businesses here are much more laid back than the blood thirsty Americans I’m used to.

The client meetings I have attended in the Netherlands have also been more relaxed than I’m familiar with. The clients I have met with thus far have chosen to meet both in and out of the office, yet the relaxed feeling remained. I have attended meetings on garden roof terraces, golf courses, and conference


8

2

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.

Anouk (19)

Tweedejaars Sociaal Pedagogische Hulpverlening

‘Op de basisschool en de middelbare school ben ik erg gepest. Daar kwam bij dat het thuis heel slecht ging, waardoor ik op mijn vijftiende in een andere stad in een woongroep geplaatst werd. De situatie was niet meer houdbaar: ik moest er een jaar tussenuit om aan mezelf te werken. Door alle afwijzing was ik heel onzeker geworden. Gedurende dat jaar kwam ik tot het inzicht dat ik niet onder deed voor anderen, dat ik mocht zijn wie ik ben. Dat gevoel was zo sterk dat ik die gedachte voor altijd bij me wilde hebben. Op mijn zestiende liet ik vlinders op mijn pols tatoeëren. Deze staan symbool voor het ontpoppen, dat ik mezelf mag laten zien.

‘Trots op het feit dat ik weer trots op mezelf kon zijn’ Niet veel later ging ik voor het eerst op mezelf wonen in Nijmegen, en begon ik met studeren. Vanwege mijn ervaring met de hulpverlening en de gedachte dat ik daar iets aan toe zou kunnen voegen, koos ik – na een jaartje Creatieve Therapie - voor Sociaal Pedagogische Hulpverlening. Voor het eerst in mijn leven ging alles goed en was ik weer vrolijk. Ik haalde mijn P, kreeg een leuke relatie en ging zelfs samenwonen. Ook ben ik begonnen met het geven van voorlichtingen voor Jeugdzorg. Ik leg jongeren uit dat ze er niet altijd wat aan kunnen doen als ze gepest of zelfs uit huis geplaatst worden, maar dat ze wel hulp kunnen krijgen om hun situatie te verbeteren. Dat het niet alleen maar hopeloos is. Het klinkt misschien gek, maar ik was trots op het feit dat ik weer trots op mezelf kon zijn. Het was namelijk het tegenovergestelde van wat ik voorheen voelde. Om dit te symboliseren heb ik deze pauwenveer op mijn rug laten zetten. Met kleur, om ‘m nog mooier te laten knallen. Ik zal er nooit spijt van krijgen, omdat het voor mij mijn verhaal vertelt.’ RS

8

magazine voor studenten en medewerkers van de han Je bent wat je eet jrg 18 #16 23 april 2014 Het nieuwe eten

Recommend Documents