magazine
NEEM MEE
oktober 2007
www.mugweb.nl De magie van poppenkast is springlevend
Goedkoop, maar modieus…
Pagina 13
Pagina 28
Ambachten hebben de toekomst
Van stratenmaker tot opticien, van slager tot schoenhersteller of parketvloerlegger: allemaal ambachtelijke beroepen die volop kansen bieden op de arbeidsmarkt. En dan is er ook nog de SSP-Amsterdam, het opleidingsbedrijf van de georganiseerde bouwbedrijven in Amsterdam, het breekijzer waarmee Amsterdamse jongeren door kunnen dringen in de bouw. Pagina 12 en 22/23
Leraar schrijft roman over VMBO
Groot tekort buitenschoolse opvang
Afgestudeerd pedagoog geselt peloton
Nico de Beer is al 26 jaar leraar Engels en Nederlands in Tilburg. De laatste negen jaar geeft hij les op een VMBOschool. Hij schreef het boek De laatste schakel, waarin een jonge idealistische lerares op een VBMO school door een leerling wordt vermoord. ‘Ik wilde een verhaal vertellen over het leven op een VMBO school van binnenuit. Hoe gaat het eraan toe met de leerlingen, de collega’s. We proberen alle leerlingen met een diploma te laten vertrekken maar er is 25 tot 30 procent uitval.’
Per 1 augustus 2007 zijn scholen verplicht om voor- en naschoolse opvang te organiseren. De tussenschoolse opvang is sinds februari dit jaar verplicht. Toch is er nog een tekort aan zowel opvangkrachten als locaties om de kinderen op te vangen. GroenLinks wil dat de wachtlijsten voor buitenschoolse opvang uiterlijk in de herfstvakantie zijn opgelost. Gelukkig kunnen ouders met weinig geld, die gebruik maken van buitenschoolse opvang, in aanmerking komen voor de kinderopvangtoeslag.
In een sportschool zal je hem niet tegen komen. En hij is technisch onbekwaam, want ‘pootje over’ en flitsend demarreren gaat moeilijk. Maar als Jouke Hoogeveen eenmaal op stoom is dan kreunt en kraakt het peloton. Pas vier jaar beoefent de Amsterdammer het skeeleren en heeft hij al twintig koersen gewonnen, waaronder de Bartlehiemtocht, een loodzware klassieker over honderd kilometer. Ook op het ijs trakteert hij zijn collega’s op ‘prettige’ momenten. ‘Ik ben een stoemper.’
Pagina 3 en 10/11
Pagina 20
Pagina 6
2 ACTUEEL Redactioneel Sociaal werk MUG heeft de laatste maanden veel aandacht besteed aan re-integratiebedrijf Pantar, of liever aan de sociale werkvoorziening. Pantar beheert de sociale werkplaatsen. Aanleiding waren uitspraken van Pantar-directeur Piet Dek over de toekomst van de SW. Dek voorziet dat SW-ers vaker dan nu ‘gewoon’ werk moeten vinden. Om dat te realiseren ziet Dek de CAO voor SW-ers verdwijnen.Wie nu in de SW zit, of een regeling als de WIW of ID (gesubsidieerd werk), is volgens Dek niet gemotiveerd om naar een echte baan uit te kijken. Menig SW-er verdient meer en geniet betere arbeidsvoorwaarden dan werknemers in een vergelijkbare functie in het bedrijfsleven. MUG-redacteur Michiel Wetzer ging, tot besluit van onze reeks over de SW, op onderzoek bij Montapack, de sociale werkplaats van Pantar in Diemen. Wetzer wilde er met SW-ers praten, onder meer over hun huidige arbeidscondities, maar kreeg nul op rekest. Montapackmedewerkers mochten niet met de pers spreken. Ook buiten de poort waren de SW-ers niet erg spraakzaam. Wetzer concludeert dat ‘de schrik er goed in zit’. Reden: bij Pantar is onrust ontstaan over de berichtgeving in MUG. Ondertussen had Piet Dek MUG al laten weten niet blij te zijn met onze berichtgeving. Vooral het redactioneel van juli was hem in het verkeerde keelgat geschoten. Ik schreef namelijk dat Dek voorstander leek te zijn van een soepeler ontslagrecht in de sociale werkvoorziening. Uw hoofdredacteur baseerde die conclusie op een interview met Piet Dek in hetzelfde juli-nummer. Onterecht, stelt Dek in een reactie.‘Ik heb tijdens het interview desgevraagd gezegd geen verband te zien tussen mijn visie op de toekomst van de SW en een soepeler ontslagrecht. Die twee zaken hebben niks met elkaar te maken’, aldus de Pantardirecteur, die verder opmerkt: ‘Letterlijk heb ik gezegd dat ik geen opvattingen heb over het ontslagrecht.’ Misschien was het redactioneel te kort door de bocht. Dek pleitte in het interview inderdaad niet uitdrukkelijk voor een soepel ontslagrecht. Blijft staan dat Dek evenmin de indruk wekte tegen ‘soepelere’ arbeidsvoorwaarden voor SW-ers te zijn. ‘Op termijn zal er voor SW-ers geen CAO meer zijn’, aldus de Pantardirecteur. Is de wens hier de vader van de gedachte? Dat is misschien waarom bij Montapack onrust is ontstaan.
MUG magazine | oktober 2007
Wel of niet solliciteren Solliciteren. Dat mag altijd, maar vaak moet het. Wanneer je in een uitkering bent beland. In sommige gevallen hoeft het voorlopig niet. Als er problemen zijn, lichamelijk of psychisch. Of wanneer een uitkeringsgerechtigde de handen vol heeft met mantelzorg of de opvoeding van een baby, peuter of kleuter. Dan is een ontheffing van de sollicitatieplicht mogelijk. tekst
Peter van Lieshout foto’s
Gert Meijerink Wie niet werkt en een uitkering geniet moet zo snel mogelijk aan de slag. Solliciteren dus. En zo lang dat geen resultaten oplevert moet men bij- of omscholing volgen, of werken (bijvoorbeeld in deeltijd) met behoud van uitkering. Toch is altijd een deel van de uitkeringsgerechtigden vrijgesteld van die verplichtingen. Redenen voor die vrijstelling kunnen lichamelijke of psychische problemen zijn, of zorgverplichtingen. In Amsterdam blijkt het aantal vrijstellingen een stuk kleiner dan in de rest van het land. Ongeveer een kwart van de klanten van de Dienst Werk en Inkomen (DWI) hoeft niet te solliciteren, zich om te laten scholen of te werken met behoud van uitkering. Dat aantal ligt de laatste paar jaar steeds op hetzelfde niveau. Dat ligt in de rest van Nederland wel anders. Uit gegevens van sociale diensten blijkt dat andere gemeenten
Inhoud 3/5/7 Aanvraag parkeervergunning gehandicapten een ramp Topmanagement DWI legt groentetuin aan Directeur Pantar kan CAO niet afschaffen
11 De Probleemwijk: stadsdeel Noord wil nieuwe schoolgebouwen neerzetten 13 Buikdansen en zwevende DJdraaitafel in Amsterdam Oost 16/17 Oude Oost-Duitse vissersboot de Stubnitz is partyboot. 28 Internetten en bellen tot je er bij neer valt...
Alleenstaande ouder Nieuw sinds Prinsjesdag is dat voor alleenstaande ouders met kinderen onder de vijf jaar, de sollicitatieplicht weer is vervallen. Daarvoor in de plaats komt wel de verplichting om scholing te volgen, om na de vijfde Laure Meijer is parttime docent. Ze verwacht niet veel van de wet Vazalo.Voor alleenstaande ouders met een klein baantje blijft het sappelen, verwacht Meijer.
De hoofdredactie
9 Sociale werkplaats: mensontwikkelbedrijf of werkfabriek?
gemiddeld 33 tot 40 procent van het klantenbestand vrijstelt van al die verplichtingen. Dat verschil tussen Amsterdam en de rest van Nederland komt onder meer door het feit dat het vinden van werk, ook voor lager opgeleiden, in Amsterdam en omstreken een stuk makkelijker gaat dan in landelijke streken waar weinig vacatures voorhanden zijn. En het verschil met een stad als Rotterdam bijvoorbeeld is dat daar veel meer laaggeschoolde werkzoekenden zijn. Terwijl het banenaanbod voor laaggeschoolden in de Rijnmond ongeveer even groot is als in Amsterdam en omstreken.
Taaldocent en moeder Laure: ‘Het blijft sappelen.’
Voor een alleenstaande moeder blijft het zwaar, die combinatie van deeltijdwerken en zorgen en opvoeden. ‘In de praktijk heb je eigenlijk niks aan je zogenaamde vrije dagen. Het komt neer op gauw gauw wasjes draaien, poetsen en boodschappen doen.’ En financieel schiet je er ook niet zo heel veel mee op. Laure Meijer weet wat het is om op de financiële wip te zitten, met een inkomen van net ietsje boven het bijstandsniveau. ‘Zo gauw je weer werkt, heb je echt een goeie fiets nodig en strippenkaarten voor als het regent. Die krijg je niet vergoed als je minder dan tien kilometer van je werk woont. En je moet er toch een beetje netjes uitzien. Als je net iets meer dan niks verdient, ben je zo je Stadspas kwijt. Hetzelfde geldt
verjaardag van het jongste gezinslid in staat te zijn een vierdaagse werkweek te kunnen accepteren. Tot nu toe gold als regel dat alleenstaande ouders van jonge kinderen op zoek moesten naar werk voor twee hele of vier halve dagen per week. Bijstandsafhankelijke stellen met kinderen moeten samen op zoek naar 14 dagdelen werk, maar hoe ze dat onderling verdelen mogen de liefhebbende ouders zelf uitvlooien. Is het jongste kind ouder dan vijf maar jonger dan twaalf dienen de opvoeders allebei naar een ‘normale’ werkweek te streven. Wet Vazalo Op 20 maart 2007 heeft de Eerste Kamer de wet Vazalo (Voorzieningen arbeid en zorg alleenstaande ouders) aangenomen. Die wet komt er op neer dat een alleenstaande, in deeltijd werkende moeder (of vader) via de belastingdienst een toelage voor verschillende vrijstellingen, van reinigingsrecht en zo. Al met al blijft er bitter weinig over.’ Nadat ze een tijdlang les had gegeven op een vmbo-school raakte ze op een gegeven moment behoorlijk overspannen. Die ziekte draaide uit op werkloosheid. Vanaf dat moment beleefde Laure ‘vreselijk veel’ ellende met het UWV. Een nare periode in de bijstand volgde. Maar sinds een halfjaar is ze 24 uur per week met veel plezier aan het werk als docent Nederlands als Tweede Taal. Hoewel dat plezier wordt vergald door veel onzekerheid. ‘Het aanbod NT2 is versnipperd over wel 39 kleine bedrijfjes, terwijl vroeger het ROC de leraren een volledige dienstbetrekking kon bieden. Nu is er heel veel concurrentie en krijg je niet meer dan een halfjaarcontract, met het vooruitzicht op steeds hooguit drie maanden verlenging.’ De hete lucht van de instanties in de nek is ze kwijt, dus geen gedoe met inkomstenbriefjes en contro-
ontvangt die er voor zorgt dat zij of hij niet langer meer om aanvullende bijstand hoeft aan te kloppen. Wie per maand 55% van het wettelijk minimumloon met werken verdient krijgt vervolgens een premie van 35% van dat WML. En dat maakt samen 90%, zodat een uitkering niet meer nodigt is. Wie iets meer gaat werken en verdienen houdt recht op een toelage, zodat de totale verdiensten kunnen oplopen tot maximaal 115% WML in totaal. Per 1 september zou in vijftien gemeenten bij wijze van proef met de Vazalo geëxperimenteerd worden, maar dat is door de Raad van State afgeblazen, vanwege een onduidelijke opzet, uitwerking en de spreekwoordelijke administratieve sores bij de belastingdienst. Resultaat is dat de wet er is, maar pas later dan de bedoeling was van start gaat. De ingangsdatum van 1 januari 2009 zal waarschijnlijk niet worden gehaald. les meer. Maar financieel is het nog steeds geen vetpot. ‘Ik woon in een buurt vol goedverdieners, die de kinderbijslag in een apart potje opzij kunnen zetten om er leuke dingen voor zichzelf mee te doen. Een paar keer per jaar op vakantie. Bij mij gaan mijn kinderen voor alles. Mijn vakantie dit jaar was een weekje in de caravan van mijn zusje.’ De maatregel om alleenstaande ouders met jonge kinderen vrij te stellen van sollicitatieplicht, maar alleen als er een scholing op volgt, spreekt haar wel aan. Op haar werk komt ze vrouwen tegen die in hun land van herkomst wel enige scholing hebben genoten, maar door de uitkeringsinstanties steevast naar de simpelste en vervelendste baantjes worden gestuurd. Dan is doorleren om straks een betere start op de arbeidsmarkt te maken een beter idee. En de wet Vazalo? ‘Op zich een goed idee, maar die ouders blijven qua inkomen nog altijd sappelen op het randje.’
ACTUEEL 3
oktober 2007 | MUG magazine
Daklozen in IJburg
Prinsjesdag 2008: iedereen meedoen
Ongeveer zestig daklozen kunnen volgend jaar september terecht in een nieuw te bouwen opvanglocatie, het ‘Martien Schaaperhuis’ genaamd. De opzet is zodanig dat de bewoners kunnen ‘oefenen’ met het zelfstandig wonen. Hoe beter het gaat, hoe hoger ze komen te wonen. Op de bovenste verdieping van het gebouw zijn dan ook de zelfstandige wooneenheden gepland. Eventuele ‘zware gevallen’, de mensen met een acuut drank- of drugsprobleem, komen niet in aanmerking voor een plaatsing. De omwonenden zijn van tevoren ingelicht over de plannen en er is een begeleidingsgroep die een oogje houdt op eventuele overlast. (MP)
Knipkaart verniewd De Knipkaart moet meer gebruikt worden, vindt Dienst Werk en Inkomen (DWI). Daarom zijn aanvraagformulieren en de procedure een stuk eenvoudiger gemaakt. Met de Knipkaart kunnen mensen, die langer dan drie jaar met een minimuminkomen moeten rondkomen, een kachel, wasmachine of stofzuiger aanschaffen. Ook kan het bedrag al vóór de aanschaf op de bankrekening worden gestort. De rekening moet wel goed bewaard worden want DWI controleert met steekproeven of het geld wel goed besteed is. Het tegoed op de Knipkaart is 478 euro voor echtparen en 363 euro voor alleenstaanden. (TG) Denkt u in aanmerking te komen voor de Knipkaart, bel dan 020 346 36 84. Informatie: www.dwi.amsterdam.nl
Ouderen naar bieb De Openbare Bibliotheek aan het Oosterdokseiland is slecht bereikbaar met het openbaar vervoer. Tijdens een inspreekbeurt van de bond voor ouderen, de Anbo, vorige maand bij de raadscommissie Verkeer, beloofde wethouder Herrema dat hij de situatie op korte termijn wil verbeteren. ‘Er hoort een halte te zijn op een loopafstand van maximaal 250 meter’, aldus Jan Groen van de Anbocommissie Mobiliteit. ‘De Opstapper, de pendelbus over de Prinsengracht, zette je voorheen voor de deur van de bieb af. Nu is het een kwartier lopen vanaf het Centraal Station. Een aantal ouderen gaat nu niet meer naar de bieb. Een eenvoudige oplossing is om de route van de Opstapper door te trekken.’ (HP)
Armoederegeling Staatssecretaris Aboutaleb van Sociale Zaken lanceerde 27 september jongstleden de website www.berekenuwrecht.nl. Op deze site kunnen burgers laten berekenen of zij recht hebben op inkomensondersteunende maatregelen. Wie de tijd neemt kan aardig wat extra’s binnen krijgen. En niet alleen de Huur- en Zorgtoeslag.. Ook gemeenten hebben armoedepotjes.Vrijwel alle voorzieningen moeten zelf bij de gemeente worden aangevraagd. Dat is een bureaucratisch oerwoud, waar nu hopelijk wat meer helderheid in komt. Volgens het onderzoek Geld op de Plank van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP), dat in juni verscheen, laten duizenden huishoudens jaarlijks honderden euro’s liggen. (MB)
Foto Diana Snabilié
Het is weer Prinsjesdag geweest. Nietsdoen is er niet meer bij; meedoen is het motto van dit kabinet. De komende kabinetsperiode wil het kabinet maar liefst 200.000 mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk helpen. Marco Ploeger
Afgaand op de beleidsagenda 2008 van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wordt duidelijk dat Nederland in feite één groot bedrijf is. En met zijn allen zijn we in dienst bij dat bedrijf. Dus ook de mensen die aan de zijlijn staan. Voor mensen die aan de zijlijn staan is een actieplan ontwikkeld waar we de komende maanden nog veel van zullen horen: ‘Iedereen doet mee’. Om dit plan te realiseren wordt 165 miljoen euro uitgetrokken. Hiervan worden trainingen, opleidingen en stageplaatsen bekostigd om mensen klaar te stomen voor de arbeidsmarkt. Ook komen er loonkostensubsidies om het voor werkgevers aantrekkelij-
ker te maken om langdurig werklozen in dienst te nemen. Het werken met behoud van uitkering wordt gekoppeld aan scholingsmogelijkheden. Ook komt er een bonussysteem om het werken met behoud van uitkering lonend te maken. Op diverse terreinen worden de voorwaarden verbeterd om mensen deel te laten nemen aan het arbeidsproces. Zo wil het kabinet meer zekerheid scheppen voor flexwerkers. Ze krijgen meer rechten, waardoor ze bijvoorbeeld een vergoeding krijgen in het geval van ontslag. Het starten van een eigen bedrijf wordt ook toegejuicht door Bos en Balkenende. Het wordt makkelijker
om een eigen bedrijf op te zetten vanuit een uitkeringssituatie. De informatie en ondersteuning worden verbeterd en het verkrijgen van een lening wordt eenvoudiger. Zelfstandig werkende vrouwen die zwanger worden, krijgen recht op zestien weken betaald verlof. Jongeren onder de 27 jaar hebben geen recht meer op bijstand. Voor hen is de keus: òf werken, òf terug naar school. Met name voor allochtone jongeren komen er in de komende periode 30.000 extra leerwerktrajecten. Deze vormen een praktische combinatie van werken en scholing. Het geld voor inburgering, volwasseneneducatie en re-integratie wordt bij elkaar gevoegd in één participatiefonds. Zo kunnen inburgering en het vinden van werk beter gestroomlijnd verlopen. Het kabinet verwacht dat gemeenten op deze manier 100.000 mensen naar betaald werk kunnen loodsen. Voor WW’ers gaat dezelfde sollicitatierichtlijn gelden als in de bijstand. Het begrip ‘passende arbeid’ wordt losgelaten. UWV-clienten moeten dus straks iedere vorm van betaald werk accepteren. Een andere categorie UWV-clienten: de arbeidsongeschikten die hersteld verklaard zijn, krijgen de mogelijkheid om werkervaring op te doen bij een bedrijf. Dit heet voortaan ‘brugbaan’. Alleenstaande vrouwen met kinderen tot 5 jaar krijgen een scholingsplicht. In ruil daarvoor hoeven ze niet meer verplicht te solliciteren. Het is duidelijk: het gehele sociale beleid staat in het teken van de arbeidsparticipatie. We gaan dus een arbeidzame toekomst tegemoet. Dat betekent: meer inkomsten en dus meer welvaart. Zal dat beloofde zoet dan toch komen?
Parkeerkaart gehandicapten ramp
‘Work First is dwangarbeid’
De gemeente Amsterdam maakt het gehandicapten te moeilijk bij het aanvragen en verlengen van een gehandicaptenparkeerkaart (GPK).
Een 43-jarige inwoner van Arnhem beschuldigt de gemeente ervan mensen met een bijstandsuitkering dwangarbeid te laten verrichten.
Dit concludeert de Gemeentelijke Ombudsman in een in september verschenen rapport. In het rapport staat dat de kosten per stadsdeel enorm verschillen. Een inwoner uit Slotervaart betaalt voor een GPK € 82,45. In stadsdeel Zuideramstel betaalt een gehandicapte 254 euro. Van de veertien stadsdelen doen er elf te lang over een beslissing voor een GPK– aanvraag. Verder ontbreekt eenduidigheid bij herkeuring als de kaart na vijf jaar verlengd moet worden. Vanaf 1 oktober is de GPK niet meer in de hele stad geldig.
En dan de digitale parkeervergunning; de Gehandicaptenvergunning (GA-vergunning). Deze is er omdat veel GPK’s uit auto’s werden gestolen. Maar nu moeten er twee aanvragen gedaan worden: de GPK bij het stadsdeel, en de GA-vergunning bij Stadstoezicht. De digitale kaart is alleen verkrijgbaar voor bezitters van een GPK. Maar de digitale kaart is alleen geldig voor parkeerplaatsen waarvoor parkeergeld betaald moet worden en niet op de gehandicaptenparkeerplaatsen. Minister Eurlings van Verkeer en Waterstaat gaat de ‘Regeling Gehandicaptenparkeerkaart’ wijzigen. Gemeenten zijn niet langer verplicht bij de verlenging van de kaart een arts in te schakelen voor een medische keuring. (MtB)
De man heeft een proefproces aangespannen tegen de gemeente Arnhem omdat hij werd gekort op zijn uitkering toen hij niet meewerkte aan een Work First-arbeidstraject. De Arnhemmer had jarenlang in de horeca gewerkt en recentelijk een opleiding tot uitvaartverzorger afgerond. Toen zijn vriendin overleed, kon hij het begrafeniswerk niet meer aan en vroeg een uitkering aan.Vervolgens moest hij zich in mei van dit jaar melden bij een Arnhems arbeidstrainingscentrum voor een Work First-traject. Work First is een verzamelnaam voor
projecten die bedoeld zijn om mensen arbeidsritme te bezorgen en op weg te helpen naar een reguliere baan. De Arnhemmer werd geacht te schoffelen en zag niet in hoe dit zijn kansen op de arbeidsmarkt zou vergroten. Na twee weken protest kreeg de man te horen dat hij niet meer terug hoefde te komen en werd gekort op zijn uitkering. De man besloot juridische hulp in te roepen. ‘Dwangarbeid’ vindt ook advocaat Van Deuzen van de AbvaKabo FNV. Van Deuzen vertegenwoordigt de Arnhemmer bij zijn bezwaarprocedure. ‘Deze zaak kan belangrijk zijn voor al die tienduizenden die in hun gemeenten tot zinloos werk worden gedwongen.’ De 43-jarige man heeft inmiddels nieuw werk gevonden. (JW)
Eerste hulp buitenschoolse opvang
Solliciteren in beeld en geluid
GroenLinks wil dat de wachtlijsten voor buitenschoolse opvang uiterlijk in de herfstvakantie zijn opgelost.
De nieuwste trend is het solliciteren per video. Vooral hoger opgeleide werkzoekenden kiezen daar steeds vaker voor, soms met behulp van een wervings- en selectiebureau.
EHBsO-teams, (Eerste Hulp bij Buitenschoolse Opvang-teams), moeten ingrijpen op scholen die de buitenschoolse opvang nog niet hebben geregeld. Zo moeten de wachtlijsten weggewerkt worden, stelt GroenLinks kamerlid Van Gent. Het gaat om ongeveer twintigduizend kinderen in Nederland. Ook wil GroenLinks dat
de aanschaf van bso-boxen wordt gestimuleerd. Dit zijn noodlokalen. Verder vindt Van Gent dat gymlokalen beter benut moeten worden, dat scholen meer moeten samenwerken en samen contracten sluiten met de buitenschoolse opvang. Het tekort aan personeel in de buitenschoolse opvang wil GroenLinks oplossen met de inzet van afgestudeerde Pabo-studenten die nog geen baan hebben gevonden, met bijstandsmoeders en grootouders. (JO) (zie ook pagina 10-11)
Via websites als videorecruitment.nl, videoboard.nl en yobcast.nl kunnen werkgevers in beeld en geluid kennismaken met potentiële nieuwe werknemers. Deze manier van solliciteren wint vooral in populariteit in sectoren waarin goed kunnen communice-
ren heel belangrijk is. Toch staat het video-cv nog in de kinderschoenen. Volgens recruiters van het headhuntingsbedrijf Yacht komt het zelden voor dat sollicitanten voor zo’n visuele presentatie kiezen. Detacheringsbureau Eiffel heeft onlangs webcams uitgedeeld aan sollicitanten, maar dit project is in de experimentele fase blijven steken. Bovendien heeft het video-cv ook nadelen. Een representatief uiterlijk is een vereiste en de videocamera houdt niet van iedereen evenveel. (JVk)
4 ADVERTENTIES
MUG magazine | oktober 2007
‘Deze kans grijp ik aan.’
RECHTSHULP VOOR MINIMA UITKERINGEN • HUURPROBLEMEN • ONTSLAG ECHTSCHEIDING • ALIMENTATIE VERBLIJFSVERGUNNINGEN • STRAFZAKEN
LMH&C ADVOCATEN
tel. 020 6000 482 Afrikanerplein 1 (Amsterdam Oost, tussen het Amstelstation en metrohalte Wibautstraat)
ASR coaching verzorgt korte, praktijkgerichte opleidingen onder andere voor personen die deel uitmaken van een re-integratietraject. ASR coaching Academie voor Scholing en Reïntegratie Johan Huizingalaan 126 1065 JE Amsterdam
Op 19 november starten we met de volgende opleidingen:
Wilt u ook meewerken aan wetenschappelijk onderzoek? Op de afdeling endocrinologie & metabolisme, AMC zijn wij voor een onderzoek naar de gevoeligheid van de hypofyse voor schildklierhormoon op zoek naar gezonde vrijwilligers van 50 tot 70 jaar.
Voor dit onderzoek krijgt u een vergoeding. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:
• Receptionist(e) / Telefonist(e) • Administratief Medewerk(st)er • Basiskennis Boekhouden Plus Kijk voor meer informatie op www.asrcoaching.nl of bel naar 020 615 92 62. Het is ook mogelijk om losse modules te volgen zoals pc-gebruik of klantgericht telefoneren.
Gezonde vrijwilligers gevraagd
Drs. N. Benhadi (Msc.), 020-56 66964
[email protected]. ASR coaching maakt deel uit van ChainWorks.
Wil jij tegen een leuke onkostenvergoeding kinderen begeleiden tijdens de overblijf of kinderen van school naar het buurthuis begeleiden? Meld je dan aan bij BOAS!! Meer informatie: tel 020-5210200 of www.boas-amsterdam.nl
‘Die nieuwe wasmachine kwam er dankzij de Stadsbank van Lening’ Simpel, snel en betrouwbaar geld lenen!
COMPUTER TRAINING TODAY Windows, Word, Excel €119 Internet €79
Webdesign €187
PhotoShop of Gimp €173
Linux €158
Bouw je eigen computer €260 Tel 020-4650643
Bij de Gemeente Amsterdam kunt u al sinds 1614 lenen op onderpand tegen lage kosten.
www.ctt-4u.com
Wat is borderline? Laat je informeren bij het
• direct contant geld tegen inlevering van uw sieraden of gebruiksartikelen • elke 6 maanden verlengen mogelijk • u kunt op elk moment aflossen en uw bezittingen weer meenemen • laag tarief: 1,5% per maand
Voor meer informatie: www.sbl.nl of telefoon 14020
Linnaeushof 4 • 1098 KH Amsterdam • 020-4685647 • www.clienteninformatiepunt.nl
ACTUEEL 5
oktober 2007 | MUG magazine
De advocaat In deze rubriek vertelt een sociaal advocaat over juridische problemen van minima in Nederland.
Bezwaar maken Het komt helaas maar al te vaak voor dat iemand zich bij mij meldt met een uitkeringsprobleem, en dat ik er bij het bestuderen van de papieren achterkom dat ik de klant niet goed kan helpen omdat hij niet, of te laat bezwaar heeft gemaakt tegen een nadelige beslissing van de uitkeringsinstelling. Als tegen een besluit bezwaar mogelijk is, maar de betrokkene maakt van die mogelijkheid niet op tijd gebruik, dan is de beslissing definitief geworden en is er niets meer aan te doen. Alle reden dus om bezwaar te maken als dat nodig is.
Foto Ingrid de Groot
Topmanagement DWI legt groentetuin aan
Ongeveer twintig topmanagers van DWI hebben onlangs een dagje gewerkt om een groentetuin aan te leggen. Op het stukje grondzullen binnenkort dakloze en verslaafde klanten van DWI aan de slag kunnen. De zelf verbouwde groente is voor de maaltijden van bezoekers van het inloophuis.
Bureaucratie AWBZ aangepakt
Samenwerking Wajong Netwerken
Meer zelfbeschikking voor de cliënt, meer oog voor de zorgverlenende taak van het personeel en een vermindering van de bureaucratie.
Een nieuwe samenwerkingsovereenkomst van verschillende hulporganisaties voor jonggehandicapten moet voortijdige schooluitval voorkomen. En hen begeleiden van school naar werk.
Dat staat in een actieplan dat staatssecretaris Jet Bussemaker eind augustus presenteerde om het allemaal makkelijker te maken in de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Op dit moment is de AWBZ een grote kluwen van steeds veranderende regeltjes. De particuliere gebruiker heeft daar last van, maar ook de professional en de zorginstellingen. In het plan AWBZ: Naar eenvoud in uitvoering staat onder meer dat er voor cliënten een nieuwe website komt: www.regelhulp.nl. Hierop komt duidelijke informatie over zorgvoorzie-
ningen en regelgeving. Bussemaker wil ook onderzoeken of het mogelijk is om één loket in het leven te roepen voor alle vragen over de AWBZ. Ook mensen op de werkvloer hebben last van de AWBZ. Bussemaker wil daarom dat er nog maar twee keer per jaar veranderingen worden doorgevoerd, op een vaste datum. Ook wil ze de communicatie rond de veranderingen verbeteren. Dan zijn er nog de stapels formulieren die verzorgenden moeten invullen. Hierdoor komen ze aan het verzorgen niet of nauwelijks meer toe. Bussemaker wil daarom dat er gewerkt gaat worden met een elektronisch clienten dossier (ECD). Aan softwareleveranciers is opdracht gegeven hiervoor software te ontwikkelen. (MP)
Door hun beperking hebben veel van deze ‘niet-verstandelijk gehandicapte jongeren’ moeite hun opleiding af te ronden en een baan te vinden. Vaak komen ze in de Wet Arbeidsongeschiktheidsvoorziening voor jonggehandicapten (Wajong) terecht. De betrokken organisaties (UWV, onderwijs- en zorginstellingen, GGZ, Stichting MEE en RMC’s) gaan de doelgroep eerst in kaart brengen. De Wajongers wordt toestemming gevraagd voor opname in een cliëntvolgsysteem van UWV. Een jongere wordt dan bekeken door een team
van arbeidsdeskundigen en een zorgcoördinator van leraren. ‘Je probeert er zo vroeg mogelijk bij te zijn’, aldus Joyce Duivenvoorde, persvoorlichter van UWV. ‘In het overleg wordt er gekeken welke instantie de aangewezen partij is om hulp te bieden. Het kan ook gewoon een concrete vraag zijn zoals een aangepaste computer voor iemand die blind is.’ Een andere nieuwe optie is de mogelijkheid om in aanmerking te komen voor een zogenaamde ‘no risk polis’ als je geen Wajong uitkering hebt. Duivenvoorde: ‘Je moet dan wel bij UWV geregistreerd staan. Deze regeling maakt het voor werkgevers aantrekkelijker een jongere in dienst te nemen. Verder kunnen jongeren werkervaring opdoen door middel van vrijwilligerswerk.’ (HP)
Rugzak Informatielijn geopend
Dertien weken naar de zon
Er is een gratis informatielijn geopend voor ouders van een gehandicapt kind met vragen over de keuze voor een school.
Alle bijstandsgerechtigden die niet hoeven te solliciteren en vrijgesteld zijn van scholingsplicht, mogen dertien weken in het buitenland verblijven, zonder dat zij hun uitkering verliezen.
Ouders van een kind met een handicap mogen een school kiezen die zij het meest geschikt vinden voor hun kind. Dit kan regulier of speciaal onderwijs zijn. Als het kind bijvoorbeeld op een reguliere school extra voorzieningen nodig heeft, kan er voor dit kind een zogenaamd ‘rugzakje’ aangevraagd worden. De rugzak is een andere naam voor de wet op de leerlinggebonden financiering (lgf-wet). Deze financiering wordt de rugzak genoemd omdat het geld gekoppeld is aan het kind, en de ouders zeggen-
schap hebben over de besteding van de middelen. Ook als er gekozen wordt voor speciaal onderwijs kan men profiteren van deze regeling. Er zijn wel vaststaande criteria voor welk kind in aanmerking komt voor speciaal onderwijs en wie voor regulier onderwijs. Er zijn speciale onafhankelijke commissies (Commissies voor Indicatiestelling) die aan de hand van onafhankelijke landelijke criteria bepalen of een kind in aanmerking komt voor een rugzak. De informatielijn is vanaf 1 september geopend. (EK) Meer informatie: 0800-5010, (gratis). Belt u mobiel: 0900-501 01 23 (0,45 euro per gesprek plus kosten provider).
Dit staat in een wetsvoorstel van 24 augustus van staatssecretaris Aboutaleb van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Nu zijn er twee groepen die in aanmerking komen voor een verblijf in het buitenland van maximaal dertien weken. Dat zijn bijstandsgerechtigden boven de 65 jaar en tussen de 57,5 en 65 jaar die niet hoeven te solliciteren. De rechter heeft onlangs uitgesproken dat hier sprake is van leeftijdsdiscriminatie.
Alleen bijstandsgerechtigden van boven de 65 jaar én mensen met een zogenaamde ‘dubbele vrijstelling’ mogen nu dertien weken op vakantie. Dat zijn mensen die ontheffing hebben van zowel sollicitatieplicht als scholingsplicht of re-integratieplicht. Voor bijstandgerechtigden die wel moeten solliciteren, verandert er niets. Zij houden recht op een verblijf buiten Nederland van hooguit vier weken per jaar. Maar mensen met een uitkering tussen de 57,5 en 65 jaar die niet hoeven te solliciteren, mogen dus niet meer dertien weken op vakantie. Zij moeten het voortaan doen met maximaal vier weken. (MtB)
De termijn voor het instellen van bezwaar is bijna altijd zes weken na de verzending (dus niet de ontvangst) van de beslissing. Aan die zes weken wordt streng de hand gehouden. Let op: zes weken is niet hetzelfde als anderhalve maand! Soms is niet duidelijk of tegen een beslissing bezwaar gemaakt moet worden. Als u twijfelt kunt u natuurlijk deskundig advies vragen, of verdere informatie vragen bij de uitkeringsinstantie. Maar pas op dat de termijn ondertussen niet verloopt, want dan is het te laat. Blijft u twijfelen, maak dan gewoon op tijd bezwaar en zoek het later verder uit. Het bezwaar intrekken kan zonodig altijd nog. Bezwaar maken is niet moeilijk en kost alleen een postzegel. U schrijft een brief waarin u aangeeft waarom u het met de beslissing niet eens bent. Aanwijzingen voor het indienen staan in de beslissing zelf (meestal op de allerlaatste bladzijde). Als uw bezwaar niet helemaal aan de eisen voldoet dan moet het uitkeringsorgaan u daarop wijzen en u een gelegenheid geven om het gebrek te herstellen, dus ook een gebrekkig bezwaar wordt in behandeling genomen. Hoewel het niet moeilijk is om zelf bezwaar te maken is het, zeker als er grote belangen op het spel staan, soms wel verstandig om hulp te zoeken. Dat kan bij een rechtshulpverlener, en soms ook bij sociaal raadslieden. Adressen van advocaten met verstand van zaken kunt u bijvoorbeeld vinden op www.vsaa.nl of www.ssz-advocaten.nl. Ook kunt u een doorverwijzing vragen bij het Juridisch Loket. Als u hulp zoekt, maar dat niet kunt krijgen voordat de zes weken om zijn, dan is er geen man overboord. U stelt dan zelf bezwaar in en neemt vervolgens een deskundige in de arm. Die kan de zaak dan overnemen en u bijstaan in het vervolg van de procedure. Kortom: bij twijfel bezwaar maken. Desnoods met potlood op een kladblaadje. Als u maar zorgt dat u op tijd bent! Judith Blom Advocatenkantoor De Binnenstad
6 INTERVIEW
MUG magazine | oktober 2007
‘Gekweld door de leerplicht’ L ERAAR
SCHRIJFT ROMAN OVER HET LEVEN OP
VMBO-SCHOOL
Al 26 jaar is Nico de Beer leraar Engels en Nederlands in Tilburg. De laatste negen jaar geeft hij les op een VMBO-school. Hij heeft een boek geschreven, De laatste schakel, waarin een jonge idealistische lerares op een VBMOschool door een leerling wordt vermoord. tekst
Toine Graus foto
Ingrid de Groot Wat is het voor boek? Een krimi of een kijkje in de gang van zaken op een VBMO-school? ‘Het laatste, ik wilde een verhaal vertellen over het leven op een VMBO-school van binnenuit. Hoe gaat er aan toe met de leerlingen, de collega’s. Ik zou een schooljaar kunnen beschrijven maar dat is niet spannend. Daarom heb ik die moord verzonnen. Zoiets is bij mij op school nooit gebeurd, wel elders zoals op het Terra College. Een oudere leraar leert een beginnende docente kennen en blijft - volgens hemzelf - in gebreke, omdat hij de moord niet heeft kunnen voorkomen. Het is absoluut geen thriller of zo. Het is van meet af aan duidelijk wie de moord heeft gepleegd, een AMA, een alleenstaande minderjarige asielzoeker. Ik heb zelf Nederlandse les gegeven aan AMA’s. Het is een verademing, vergeleken met lesgeven aan VMBO-ers. Keurige leerlingen, die hun vinger opsteken als ze iets willen vragen. Maar toch, die keurige jongens en meisjes kunnen opeens in een vreselijke woedeaanval uitbarsten. Ze hebben duivelse dromen. Het ging ook geregeld mis. Dan sliepen ze niet meer, verloren alle besef van dag en nacht. Ik ben vaak op de fiets gestapt om ze op te zoeken als ze wegbleven van les. Dan kwam een bleke kleurling opendoen in een donker kamertje ergens in een achterstandsbuurt. Ze leefden soms totaal geïsoleerd van andere mensen. Hun problemen zijn veel extremer dan die van gewone leerlingen. Ik heb veel met ze gepraat. Dat is dankbaar werk. Desondanks verdwenen ze soms helemaal uit het zicht, hadden ze een ander 06 nummer, waren ze nooit meer thuis. Je kunt er niet als een detective achteraan blijven gaan.’ En de VBMO-leerlingen? Er komt nogal wat aan de orde in je boek: loverboys, drugs, geweld. ‘Dat van dat meisje dat ten prooi valt aan een loverboy is echt gebeurd. We hebben van alles gedaan om haar op school te houden, maar dat is uiteindelijk mislukt. Vlak voor haar examen hield ze ermee op. Dat zie je vaker, dat leerlingen net voor de valreep vertrekken. Wat dat is? Angst, depres-
sie, conflicten thuis, geen energie. Maar het kan ook ineens weer de goede kant op gaan. Als ze verkering krijgen, zien ze school weer zitten. We proberen alle leerlingen met een diploma te laten vertrekken maar er is veel uitval, 25 tot 30 procent. VMBO-leerlingen zitten in de moeilijke puberleeftijd en net dan moeten ze diploma’s halen. Ze hebben op die leeftijd nauwelijks een idee van wat ze willen, zien geen verband tussen het heden en de toekomst. Gekweld door de leerplicht, noem ik dat. Met een diploma kun je in ieder geval later de draad weer oppakken. Dit is toch al laatste kans onderwijs. We moeten ook niet overdrijven. Ook zonder diploma kun je een goede plek veroveren in de samenleving.’ Hoe hou je dit werk vol? ‘Het klinkt zo misschien allemaal heel verschrikkelijk maar dat is een fout beeld. De meeste jongens en meisjes zijn aardige mensen. Misschien hebben ze soms een concentratieprobleem, maar gedragsmatig is er verder niets aan de hand. De leerlingen zelf houden je op de been. Ze vertellen alles, geven zich soms helemaal bloot. Dat vind ik aandoenlijk. Bekommernis, dat is de motor die je gaande houdt. Je hebt een zorgtaak als leraar op een VMBO-school. Ik moet er niet aan denken dat ik weer een gewone leraar Engels zou zijn. Ik zou een grote leegte voelen.’ In je leven als leraar heb je ook de allochtonen zien komen. ‘Zeker, begin jaren negentig kwamen ze hier in grote getale binnen op school. Ik kan er over het algemeen goed mee overweg, maar toch is het anders dan bij autochtone leerlingen. Ze luisteren wel, knikken van ‘ja en amen’ maar ze houden iets in hun leven voor je achter. Taalachterstand is een hardnekkig probleem. Thuis spreken ze Turks, Berbers of Arabisch. Nederlands kennen ze alleen van school. Dan mis je de finesses van de taal. Die achterstand houden ze hun leven lang ook al zijn ze hier geboren. We hebben tegenwoordig een AKA-op-
leiding, Arbeidsmarkt Kwalificerend Assistent. Zeventig procent van de leerlingen daar is allochtoon. Het taalniveau is elementair. Ze leren zich redden in het Nederlands, meer niet. En dan moet je die mensen aan het werk helpen, als schoonmaker bijvoorbeeld. Als we het onderwijs niet wezenlijk veranderen, blijft die onderklasse bestaan, generatie na generatie. Vroeger gingen jongens in de leer bij een schilder om het vak te leren. Dan help je ze echt verder. Het zou mij niet verbazen als we weer terug zouden keren naar de vroegere Ambachtsschool.’
gon ik aan iets heel anders. Overtocht naar Zweden, mijn tweede boek, is helemaal niet autobiografisch. De aanleiding was het bericht op de radio in 1994 over de schipbreuk van de ‘Estonia’ een veerboot die van Estland naar Zweden voer. Dat greep me aan. Behalve de ramp zelf is alles verzonnen. Het is een verhaal van mensen in overgang. Niet maatschappijkritisch of zo, pure fictie. Voor dat boek heb ik veel research gedaan, Ik ben naar Estland en Zweden gegaan. Daar vond ik een oud telefoonboek waaruit ik de namen van de personages heb gehaald. En tenslotte De Laatste Schakel, dat heeft wel een maatJe hebt meer boeken geschreven? schappelijke inhoud. Drie totaal verschilDe Laatste Schakel is mijn derde boek. Mijn lende boeken dus.’ eerste boek Zwaluwen is autobiografisch. Het gaat over mijn jeugd in Esbeek, een En nu? Wat gaat het worden, leraar of dorpje twintig kilometer ten zuiden van Til- schrijver? burg aan de Belgische grens. Mijn ouders ‘Leraar, dat staat op de eerste plaats. Ik hadden daar een boerderij, een ouderwets vind het een prachtbaan. Ik heb twee stugemengd bedrijf. Ze hadden alleen lagere derende kinderen en werk nu fulltime. Als school, het waren echte werkmensen. Mijn ze klaar zijn, kan ik misschien wat minder moeder leeft trouwens nog, ze is nu 93. Ik uren werken zodat ik meer tijd heb om te heb twee broers, de oudste heeft de boer- schrijven. Ik moet wel erkennen dat ik toen derij overgenomen. Zo kan ik nog steeds ik, Zweden en Estland met mijn notitienaar het huis van mijn jeugd. Als kind was boekje rondreisde om informatie te verik een echte boerenzoon. Ik heb zelf nog zamelen, nergens anders meer aan dacht meegemaakt hoe het boerenleven en het dan aan reizen en schrijven. Dat vond ik landschap veranderden door ruilverkave- vreselijk leuk.’ ling en schaalvergroting. Dat mooie kleinschalige landschap werd platgewalst. Er ‘De laatste schakel’ is in 2007 uitgegeven door kwamen varkensbedrijven met duizenden uitgeverij Servo te Assen en kost 15.95 euro. varkens. Dat was toen vooruitgang. Die boerderij was heel mooi, maar toch had het leven zijn duistere kanten. De omNico de Beer gang met dieren, de veemarkt, het slachtTilburg, 16 januari 1958 huis, kennelijk heb ik daar toch een tik Getrouwd, twee kinderen van gekregen. Dat was de drijfveer om te gaan schrijven. Het was deels een thera•Havo, M.O.-A Engels peutische bezigheid. Vijf jaar heb ik erover •Docent aan Instituut Schoevers, gedaan. Als beginnend schrijver worstel je MEAO, ROC, alle te Tilburg met onzekerheid en twijfel. Ik gooide veel •Bestuurslid Literaire Kring Goirle weg, herschreef het, zocht een stijl die bij me paste. Ik ging wel steeds weer door. Boeken: Een collega steunde me daarin. En dan ‘Zwaluwen’ (1998) moet je een uitgever vinden. Dat heeft ook ‘Overtocht naar Zweden’ (2003) nog eens een jaar geduurd. Toen ik einde‘De laatste schakel’ (2007) lijk mijn boek in mijn handen voelde was ik wel supertrots. Meteen na de uitgave van Zwaluwen be-
‘Keurige leerlingen, die hun vinger opsteken als ze iets willen vragen’
ACTUEEL 7
oktober 2007 | MUG magazine
‘Dek kan CAO niet afschaffen’ De collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) voor de sociale werkvoorziening (SW) moet gewoon blijven. Werk in de SW is ook werk. Daar horen goede arbeidsvoorwaarden bij. Martin Brandwagt Dit zegt regiobestuurder Joke Stoel van de vakbond voor overheidspersoneel ABVA/KABO in de CORrespondent, het blad van de centrale ondernemingsraad (COR) van Pantar. Zij regeert op het interview dat MUG deze zomer had met Piet Dek. Laatstgenoemde is directeur van Pantar, waar ook de Sociale Werkvoorziening (SW) onder valt. Dek voorspelt dat de CAO voor de SW op den duur zal
verdwijnen. Hij vindt dat SW-medewerkers teveel verdienen, waardoor ze niet uitstromen. Deze uitspraken hebben onder de SW’ers binnen Pantar tot veel onrust geleid. Joke Stoel stelt dat een CAO een afspraak is tussen de SW-werkgevers en SW-werknemers. Dek is werkgever, maar doet niet mee aan CAO-onderhandelingen. Hij zal nooit in zijn eentje de CAO binnen Pantar kunnen afschaffen. Stoel bestrijdt dat de SWarbeidsvoorwaarden oorzaak zijn van de geringe uitstroom. Dat heeft vooral met de houding van de werkgevers te maken. ‘Jarenlang hebben de SWwerkgevers zich nauwelijks ingespannen om hun medewerkers te laten uitstromen. Er is momenteel een tekort aan arbeidskrachten op de reguliere markt. De wachtlijsten voor de SW groeien en daarom moeten mensen opeens de SW verlaten.´ Reguliere werkgevers wilden jarenlang nauwelijks mensen vanuit de SW
of een andere regeling in dienst nemen. Zelfs niet met een forse subsidie toe. Werk in de SW is ook werk, aldus Stoel. ‘De CAO moet dus gewoon blijven.’ Piet Dek zelf heeft niet stilgezeten sinds het gewraakte interview in MUG. Onlangs hield hij een lezing waarin hij zijn plannen met de Sociale Werkvoorziening nog eens uit de doeken deed. Uit deze lezing het volgende fragment: ‘Het is mijn oprechte overtuiging dat de tijd van de Wet Sociale Voorziening voorbij is: er is geen ruimte meer voor een beschutte doelgroep binnen een beschutte wet. De maatschappelijke problematiek heeft ons ingehaald. Geenszins heb ik de intentie om de mensen waarvoor de WSW bedoeld was, in de kou te laten staan. Integendeel, ik vind dat we voor deze mensen, maar ook voor alle andere mensen die bij nadere beschouwing er precies zo uitzien als die Sw’ers,
een samenhangend instrumentarium moeten maken. We moeten veel meer mensen helpen dan we nu doen. Goed voor de mensen, goed voor de maatschappij.’ De discussie over de SW krijgt deze maand een vervolg met de begrotingsbehandeling van Sociale Zaken in de Tweede Kamer. Tijdens de behandeling worden ook de beleidsvoornemens van het ministerie besproken. De regering, bij monde van staatssecretaris Aboutaleb, wil een grondige vernieuwing van de SW. De WSW moet weer worden waarvoor ze was bedoeld: aangepast werk voor mensen met een handicap, eventueel in een beschermde omgeving. Het Rijk trekt jaarlijks ruim twee miljard euro uit voor de uitvoering van de WSW. Dit bedrag stijgt jaarlijks, omdat gemeenten steeds vaker eigen geld uittrekken. Zie ook pag. 9 en 29
DWI-man gaat het helemaal maken in armoedecampagne Kletter deng beng, daar duikt DWI-man op in de badkamer van de mevrouw, wiens wasmachine zojuist is ontploft.
www.dwi.amsterdam.nl
Bij het openschuiven van het douchegordijn kletteren tandenborstels, tubes en flesjes van de wastafel. Mevrouw ziet het niet. ‘DWI-man’, stamelt ze verrukt. DWI-man redt. ‘Een nieuwe wasmachine is geen probleem dankzij de Knipkaart’, vertelt hij en besluit met de slogan: ‘DWI, iedereen werkt mee maar je moet het wel zelf aanvragen’. DWI-man is het gezicht van de armoedecampagnes van de Dienst Werk en Inkomen (DWI). Drie filmpjes zijn al geregeld te zien op AT 5. In kranten en tijdschriften is hij te bewonde-
ren in stripjes. Een schot in de roos, dit marketingconcept van de DWI. DWI-man is nu al ver buiten Amsterdam bekend door Youtube op internet. Ook afgekeurde filmpjes stonden er op maar die zijn er snel weer afgehaald. Ze bleken te zijn gepost door de acteur zelf. Jammer want het is wel genieten van die - ietwat gezette - DWI-man, gehuld in een lullig capeje, die met zijn buitenlandse accent de Knipkaart aanbeveelt. Die knulligheid is schijn, het is wel perfecte knulligheid. De acteur is ook niet de eerste de beste. Mark Janicello heeft in tal van films, musicals, opera’s en toneelstukken gespeeld. De DWI heeft er heel wat voor over om zijn armoedebeleid te promoten. (TG)
Makkelijker krediet eigen bedrijf
Kabinet wil bezuinigen op PGB
Uitkeringsgerechtigden, die een eigen bedrijf willen beginnen, moeten direct bij de bank een lening kunnen afsluiten.
Het kabinet wil het komende jaar 120 miljoen euro bezuinigen op het Persoons Gebonden Budget (PGB). Per Saldo, de belangenvereniging maakt zich zorgen
Dat is de bedoeling van een proef die staatssecretaris van Sociale Zaken Aboutaleb met enkele banken gaat doen in Rotterdam, Leeuwarden en Lelystad. Om de banken over de streep te trekken geeft de overheid een garantie voor 80 procent van het geleende bedrag. Bovendien toetst de overheid vooraf of de starters een deugdelijk ondernemingsplan hebben. Het probleem voor uitkeringsgerechtigden, die een bedrijf willen starten, is de financiering. Banken zijn niet happig op deze klanten. Het gaat om kleine bedragen; het is een heleboel rompslomp en de kans dat het misgaat met terugbetalen is groot. In Aboutaleb’s plan neemt de overheid een groot deel van het risico en de rompslomp over van de banken. Het krediet dat starters kunnen krijgen is maximaal 31.500 euro en moet in zes jaar worden terugbetaald. Als de proef slaagt kan de regeling in het hele land worden ingevoerd.
Maar Amsterdammers met een uitkering hoeven niet te wachten. Er bestaat al een regeling om starters te helpen met het aanvragen van een lening voor een eigen bedrijf. Samen met een Ondernemershuis of Stichting Eigen Werk kan men een ondernemersplan schrijven. Het plan gaat naar de CAZ, de Centrale Afdeling Zelfstandigen, van de Dienst Werk en Inkomen (DWI), die het krediet regelt. Dan toetst het Instituut Midden- en Kleinbedrijf (IMK) de plannen nog eens en kan de starter naar de bank stappen. Een hele procedure, maar het voordeel is dat er goed bekeken wordt of de starter wel het juiste ondernemingsbloed heeft. Een eigen bedrijf is niet voor iedere werkloze de oplossing. Het risico is niet gering. In 2006 kwamen er 85.000 nieuwe bedrijven bij, vooral kleine ondernemers. Het aantal opheffingen bedroeg 60.000. De kans dat een startend bedrijf het overleeft neemt toe door de gunstige economische omstandigheden. In slechte jaren is het aantal opheffingen groter dan de inschrijvingen. (TG)
Reden hiervan is dat de kosten van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) de afgelopen jaren flink zijn gestegen. Een van de oorzaken van de stijging van de kosten is dat het aantal aanvragen voor een PGB het afgelopen jaar is toegenomen. Vooral de vraag naar ondersteunde begeleiding steeg. Het kabinet heeft aangekondigd een onderzoek in te stellen naar de oorzaak van de stijging van het aantal aanvragen.Tevens wil het kabinet dat ook de gemeenten ondersteunende begeleiding moeten bekostigen. Ook zal er vaker een beroep moeten worden gedaan op het netwerk van de cliënt. Volgens Per Saldo, de belangenvereniging voor mensen met een PGB, zijn de maatregelen zorgelijk omdat veel ouderen en chronisch zieken een beroep doen op ondersteunende begeleiding. Zij hebben deze zorg nodig, omdat zij hulp nodig hebben bij
het verrichten van dagelijkse taken, zoals zichzelf wassen en aankleden. Ook worden er volgens hen geen garanties gegeven dat de gemeenten deze taak ook daadwerkelijk op zich zullen nemen. Voor een aantal groepen blijft ondersteunende begeleiding wel beschikbaar via de AWBZ. Mensen met een verstandelijke of lichamelijke handicap en mensen met een psychiatrische of psychogeriatrisch aandoening - zoals schizofrenie of dementie -behouden hun recht op ondersteunende begeleiding. Cliënten die in een instelling verblijven of het PGB besteden aan dagbesteding blijven eveneens een PGB ontvangen. Mensen met uitsluitend een lichamelijke aandoening of psychosociale problemen, ontvangen vanaf 2008 geen PGB meer voor ondersteunende begeleiding. Voor iedereen die in 2007 een indicatie heeft voor ondersteunende begeleiding geldt een overgangsregeling: zij kunnen daarvoor tot 1 januari 2009 nog een PGB ontvangen. (ThG) Meer Informatie: www.pgb.nl
€ De zelfstandige
In deze rubriek vertelt een zelfstandig ondernemer wat er zoal komt kijken bij het runnen van een eigen bedrijf.
‘Het ondernemersschap moet je wel liggen’ Het bedrijf van Marieke Diesveld, Endless Designs, draait nu twee jaar. Endless Designs is gespecialiseerd in het schilderen van decorstukken voor televisieprogramma’s. Diesveld schilderde onder andere de vloer bij het tvprogramma Jensen. Ze heeft nu drie grote opdrachtgevers en schildert ook interieurs van restaurants. Nadat haar halfjaarcontract bij een decorbedrijf afliep, wilde Diesveld meteen voor zichzelf beginnen. Ze wist eerst echter niet in welke richting. Aan het begin heeft ze echt van alles aangepakt. Ze deed zelfs catering, promotiewerk en werkte in een meubelzaak. Ook met het doel om zelf haar geld te verdienen, en los te komen van haar WW-uitkering. Met al die nevenactiviteiten is ze sinds een jaar gestopt. Tijdens het opstarten van het bedrijf heeft ze een aantal coachingsgesprekken gehad. Er werd haar onder meer geadviseerd om een bedrijfsplan te schrijven. ‘Dat is toch helemaal niet nodig, dacht ik eerst’, zegt Diesveld, ‘want ik hoefde toch geen geld te lenen. Maar het bleek toch heel zinvol. Door een bedrijfsplan te schrijven, krijg je veel meer zicht op de richting die je met je bedrijf op wil.’ Ze had al meteen één grote opdrachtgever - namelijk het bedrijf waar ze eerst in loondienst heeft gewerkt en ze werd gevraagd voor een ander bedrijf. De derde klant heeft ze zelf actief benaderd. ‘Ik dacht dat het heel moeilijk was, voor jezelf beginnen. Bijvoorbeeld met de belastingen en de boekhouding.’ Ze ging naar een voorlichtingsavond van de Kamer van Koophandel en na die avond had ze zoiets van ‘moet ik het eigenlijk wel doen?’ Maar feitelijk viel het allemaal mee. Ze houdt zelf haar boekhouding bij en toen ze het aan de accountant voorlegde, bleek ze het helemaal niet zo slecht te doen. Ook haar btw-aangifte doet ze zelf. Na de voorlichtingsavond ging ze ook nog naar een startersdag van de Kamer van Koophandel. ‘Ik dacht: hier ga ik veel leren, maar kwam er achter dat ik het wel wist. Het was meer dat ik dacht dat er bij het opzetten van een eigen bedrijf wel grote problemen moeten zijn. Maar het valt mee. Het enige is dat ik nog steeds een soort van angst heb, dat ik iets over het hoofd heb gezien.’ ‘Het ondernemersschap moet je wel liggen’, zegt Diesveld, ‘als je niet tegen de onzekerheid kan, dat je soms even geen werk hebt, dan moet je het niet doen. Maar ik kan daar goed mee omgaan.’ Lennert Ras Informatie: www.endlessdesigns.nl
8 ADVERTENTIES
MUG magazine | oktober 2007
Ê"*Ê
6 , 17 Ê Ê -/
iÌÊV«iÌiÊiÊÛiÀâV
ÌÊÊ Û>Ê`>}>VÌÛÌiÌiÊÊÃÌiÀ`> UÊÊÛÀÊiÃiÊiÌÊiiÊLi«iÀ}Ê`iÊ>VÌivÊÊ iiÊÜiÊ`iÊÊ`iÊÃ>iiÛ}
van der Woude de Graaf Advocaten
Juridische problemen? U kunt bij ons kantoor terecht voor alle juridische problemen: arbeidsrecht, civiel recht, consumentenrecht, huurrecht, personen- en familierecht, sociale zekerheid, strafrecht en vreemdelingenrecht.
Kosteloos spreekuur
UÊLiÌiÀÊÛ`L>>ÀÊ>>L` UÊÊâiiÀÊÕÌ}iLÀi`ÊâiÃÞÃÌiiÊÊ ÛÀÊÛiÀÜâiÀà UÊLÀ`iÛÊ>VÌÕiiÊvÀ>Ìi UÊÃiiVÌiÊ«Ê`i}Ài« UÊÃiÊiÊivwVlÌ
Voor kennismaking en kort advies kunt u terecht op ons gratis spreekuur, donderdag tussen 17.00 en 18.00 uur. U kunt zich telefonisch aanmelden op donderdag tussen 14.00 en 16.00 uur op nummer 020- 6792478 voor een afspraak op het spreekuur van diezelfde dag.
Willemsparkweg 31 1071 GP Amsterdam tel: 020-6766690 fax: 020-6766695 e-mail:
[email protected] web: www.woudegraaf.nl
"«ÊâiÊ>>À°°°Ê UÊâÛiÊÌ`ÃLiÃÌi`}¶ UÊ>>ÀÊÛÀÜ}iÀÃÜiÀ¶ UÊ>>ÀÊiiÊiÕiÊVÕÀÃÕö
Ê`>Ê«ÊÜÜÜ°`>}>VÌÛÌiÌi° Ons kantoor is bereikbaar met de tramlijnen 2, 3, 5 en 12. >}>VÌÛÌiÌi°ÊÃÊiiÊÌ>ÌivÊÛ>Ê-ÌV
Ì}Ê iÊ"Ã>}
Vrouwen, maar vooral mannen
Advocatenkantoor sociale advocatuur • gematigde tarieven de Binnenstad Binnengasthuisstraat 148 1012 ZG Amsterdam T 020 - 627 18 16
www.binnenstadadvocaten.nl
• • • • •
gezocht voor swingend
Bijstandswet en andere uitkeringen Arbeidsrecht Familierecht Strafrecht Vreemdelingenrecht
Cubaans
Zangles iedere woensdagavond 20:00-21:30 in schoolgebouw, Potgieterstraat 34 (hoek da Costakade), Amsterdam, tel. 06 502 848 93
www.galan.biz
Bestaat 5 jaar!
BOOGERT & HARING Michelangelostraat 109 1077 CA Amsterdam Tel: 020-4703558
Pantar Amsterdam Kringloopbedrijf Kom gezellig bij ons langs M Overzichtelijke afdelingen met kleding, meubels, huisraad, curiosa, boeken en platen, fietsen, enzovoorts M Bruikbare spullen halen we gratis op, kunt u inleveren in onze winkels of meegeven aan onze bezorgdienst. M De opbrengsten van de kringloopwinkel komen geheel ten goede aan onze re-integratietrajecten voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
10%
Algemeen telefoonnummer : 020 – 684 42 77 (voor ophalen en bezorgen)
Advocaten
huurrecht, strafrecht, familierecht, vreemdelingenrecht, bijstandswet en andere uitkeringen
Tram 24 Halte Minervaplein of Zuid/WTC
korting
dsedehan ele twe toon h s n o op p ver ment o assorti s a dsp . van Sta
STICHTING SOCIALTECH
www.pantaramsterdam.nl Vestigingen: Osdorp: Jan Rebelstraat 24 Westerpark: Van Slingelandtstraat 39 Slotervaart/Overtoomseveld: Marius Bauerstraat 34-36 Diemen: Weesperstraat 118
koor
Ict-Sociaal
Activiteiten: Internet inloop Computertrainingen Computerclub: Kids
Computerclub: Volwassenen
Afgeschreven computers
Gevraagd: Vrijwilligers Stagiaires Afgeschreven computers Tel 020-4863179
www.social-tech.org
ACHTERGROND 9
oktober 2007 | MUG magazine
Sociale werkplaats: mensontwikkelbedrijf of werkfabriek? ‘Het is elke dag een beetje balen’
De sociale werkvoorziening heeft zich jarenlang als ‘mensontwikkelbedrijf’ gepresenteerd. Wat stelde dat voor en wat gaat het nog voorstellen als het kabinet zijn zin doordrijft, met hartelijke medewerking van de SW-leiding. www.pejocartoons.nl
Michiel Wetzer
O
p een braakliggend terrein in Diemen, bij de eindhalte van tramlijn negen, staat een man gefascineerd naar een vlieger te kijken. Zijn afrokapsel kroest in woeste manen om zijn ongeschoren gezicht. ‘Kijk,’ roept hij opgewonden, ‘nu komt de wind eronder! Als die jongen een dúbbele vlieger had gehad, zou hij zó kunnen opstijgen!’ Mo, ‘al vijftig jaar geweest’, is werknemer van het aangrenzende Montapack, een bedrijf waar mensen in het kader van de Nieuwe Wet Sociale Werkvoorziening (NWSW) werken. De traditionele sociale werkplaats voor mensen die door een beperking niet in een gewone baan aan de slag kunnen. Dat kan gaan om een lichamelijke, psychische en/of verstandelijke handicap. ‘We zijn van een bewaarfabriek geworden tot een mensontwikkelbedrijf ’, legde directeur Piet Dek van de Werkvoorziening Regio Amsterdam (WRA) in 2007 uit in een vraaggesprek met MUG. ‘Wij zijn in staat om mensen aan het werk te houden, die ergens anders terug worden gestuurd.’ Dek schetste een SW (sociale werkplaats), die actief met mensen bezig is, in plaats van ze alleen maar aan het werk te zetten, met de ambitie ze naar de maatschappij te laten uitstromen. De WRA-groep, waaronder CCB, Montapack, Pantar, Quado en RIB Amsterdam, is een jaar geleden opgegaan in Pantar Amsterdam. Waar de WRA-groep vroeger alleen de sociale werkvoorziening in Amsterdam en Diemen uitvoerde, begeleidt Pantar nu ook ex-ID’ers, ex-WIW’ers, reintegratiecliënten, TBS’ers, ex-gedetineerden, dak- en thuislozen, mensen met een terugkeerbaan, mensen met een uitkering, vluchtelingen enzovoorts. De doelgroep is daarmee verdrievoudigd tot negenduizend mensen. Aan het roer staat nog steeds Piet Dek. Nog steeds is de Pantar-baas voor het zo-
veel mogelijk laten uitstromen van mensen met een arbeidshandicap. Hij heeft zijn ambities zelfs aangescherpt. Dek wil uitstroom desnoods verplichten. Hij kán ook bijna niet anders. De verwachting is dat de SW straks 250.000 mensen zal moeten herbergen, want niemand mag meer ‘vrijblijvend werkloos aan de kant staan’. Pantar heeft nu al problemen met de uitstroom. Pantar-directeur Dek doet enkele suggesties voor het laten uitstromen van zijn mensen. Zo meent hij het niet meer te kunnen verkopen dat een SW’er 110 procent van het minimumloon krijgt, de ID’er zelfs 120 procent en de WIW’er minimumloon. Het verschil in salariëring met de arbeidsmarkt zou daarmee te klein zijn. Ook het kabinet is van plan de loep te richten op de relatie tussen de verschillende wetten. Dek ziet hierin een geschikt moment om ‘in een klap een stevige stap voorwaarts te maken’. Hij zou liefst alle doelgroepen in één regeling ondergebracht zien. ‘Dat kan betekenen dat er op termijn voor de SW’ers geen CAO meer zal zijn.’ Mo werkt, naar eigen zeggen, al jaren bij Montapack. Waarom hij dáár werkt, en niet in een ‘gewoon’ bedrijf? ‘Daar kon ik geen werk vinden.’ Hij doet montage- en inpakwerk bij Montapack. Of hij het leuk vindt? ‘Het is elke dag een beetje balen’, zegt hij, ‘maar het is werk. Ik ben bezig.’ Mo zegt vroeger op de beroepsvaart te hebben gewerkt. Dat zou hij het liefst weer willen doen. Of iets met elektrotechniek. ‘Maar vliegen is ook leuk’, wijst hij naar de vlieger. Mo stuurt het gesprek bewust een andere kant op. Hij staat zichtbaar in tweestrijd. Hij wil wel graag ‘oppervlakkig praten’, maar is bang dat hij niets mag vertellen van zijn werkgever. ‘Dat moet via de receptie, en dan moet er overleg over worden gevoerd.’ Mo is niet de enige die niet durft te praten. Een wat gezette man komt, een beetje in zichzelf mompelend, met zijn blik strak op de grond gericht het bedrijf uit. Wanneer hij hoort dat het gesprekje bedoeld is voor MUG, dat een paar maanden geleden kritisch berichtte over de WRA, zegt hij: ‘Oh, nee. Daar hebben we over gehoord. We zijn er niet van gediend’. Hij richt zijn blik
weer strak op de grond en loopt door. De angst zit er kennelijk goed in. Nagenoeg alle werknemers die bij Montapack naar buiten lopen, verwijzen naar de receptie als hen iets wordt gevraagd. Op de conferentie ‘De SW voorbij’ over de toekomst van de sociale werkvoorziening, die afgelopen juni werd gehouden, ontstond een interessante discussie onder operationeel directeuren van SW-bedrijven. Hierbij werd erkend dat SW-bedrijven steeds meer categorieën binnenkrijgen, met alle gevolgen op de werkvloer van dien. Er zijn oplossingen, zoals intensieve begeleiding. Maar dat kost geld, kennis en mankracht, die er vaak niet is. Met belangstelling werd gekeken naar het Amsterdamse werkbedrijf, dat heeft gekozen voor een ‘nieuwe koers’. Tijdens de discussie gaven de Amsterdamse directeuren aan inmiddels ‘geen onderscheid meer te maken naar herkomst van cliënten’. Ze zijn ‘puur gericht op het uitvoeren van trajecten en zorgen voor werk voor iedereen’. De toegenomen onrust op de werkvloer kan met protocollen worden beheerst; dat vereist iets meer werk. ‘Maar verschuiving van productie naar mensontwikkeling vraagt veel van de werkleiding’, erkenden de Pantar-directeuren. Het is vreemd dat binnen een organisatie, die zich sinds jaar en dag presenteert als mensontwikkelbedrijf, opeens een discussie ontstaat over een verschuiving van productie naar mensontwikkeling. Het roept de vraag op welke waarde dat etiket de afgelopen jaren heeft gehad. De oorspronkelijke Wet Sociale Werkvoorziening uit 1969 was oorspronkelijk bedoeld als wettelijke garantie op het recht op zinvol werk voor iedereen. Binnen die definitie is de sociale werkvoorziening inderdaad te zien als mensontwikkelbedrijf. Maar door diverse bezuinigingsrondes sinds eind jaren tachtig heeft de wet haar glans verloren. De laatste strohalm om daadwerkelijk ontwikkeling van de mensen te garanderen, de SW-CAO uit 1998, staat nu ook op de tocht. ‘Ik verplicht ze niet’, verschuilt ondertussen de man aan het roer zich achter de tijdgeest, die dicteert dat iedereen een
bijdrage moet leveren. Die gemakshalve druggebruikers, lichamelijk en geestelijk gehandicapten én langdurig werklozen het liefst over één kam zou willen scheren. ‘Dan kan het inderdaad gebeuren dat iemand met een Down-syndroom met een ex-gedetineerde in dezelfde loods komt te werken’, gaf Dek in deze krant toe. Let wel: gedwongen en zonder CAO. Dat SW’ers als gevolg van de ontwikkelingen niet verplicht belanden in een vergaarbak voor goedkope arbeid, wil de Pantar-directeur maar voor vijf jaar garanderen. Dek surft mee met het huidige politieke klimaat. In 2011 wil het kabinet 200.000 extra mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt aan de slag hebben geholpen. Het kabinet investeert volgend jaar 165 miljoen euro in het vergroten van participatie. Er komt volgend jaar 25 miljoen euro extra voor de sociale werkvoorziening. De sociale werkvoorziening moet zo worden ingericht dat mensen met een handicap sneller bij gewone bedrijven terecht komen. De eerder genoemde definitie van mensontwikkelbedrijf gaat kennelijk niet meer op; iedereen heeft nu de wettelijke garantie rechteloos met zinloos werk te kunnen worden opgezadeld. In plaats van de mens is het bedrijf centraal geworden. De idee mensontwikkelbedrijf, voor zover daarover binnen de betrokken organisatie overeenstemming bestaat, vervalt meer en meer tot eufemisme voor ‘werkfabriek’. Want werk schijnt de enige weg tot ontwikkeling te zijn, ook al is het onbeschermd en slecht betaald. Helikopterpiloot in de dop Mo doet ondertussen wat hem wordt opgedragen. Hij wil alleen maar de goede vrede bewaren wanneer hij geen vragen van de pers beantwoordt. Hij verontschuldigt zich en zegt dat hij geen problemen wil. ‘Ze zeggen dat jongens altijd stoer zijn’, peinst hij in de richting van de vlieger. ‘En dat ze altijd willen vechten. Maar wij niet, hè. Wij zijn fijne jongens.’ Dit is de laatste uit een serie artikelen over de WRA. Uit privacy-overwegingen is de naam Mo gefingeerd.
Recht op zinvol werk
10 ACHTERGROND
rie S e D e p r o b l e e mw i j k
MUG magazine | oktober 2007
Ella Vogelaar, minister van Wonen, Werken en Integratie, heeft landelijk een lijst van veertig probleemwijken opgesteld. Over tien jaar moeten deze wijken veranderd zijn in ‘prachtwijken’. De serie ‘De Probleemwijk’ neemt de aanpak van de Amsterdamse probleembuurten onder de loep. Deel 2.
‘Geef ons een nieuw schoolgebouw’ Stadsdeel Noord wil in de probleemwijken nieuwe schoolgebouwen neerzetten. Basisschool De Botteloef in probleemwijk de Banne wil niets liever dan vernieuwing van het schoolgebouw. Dat zou prachtig zijn, maar de directeur heeft er een hard hoofd in. tekst
Albert van der Vliet
D
e Botteloef is gehuisvest in stenen laagbouw aangevuld met noodlokalen, die binnen de schoolhekken op de twee speelplaatsen neergezet. De Botteloef is niet de enige school in Noord die zich moet behelpen met noodlokalen. Andere basisscholen moeten zelfs lesgeven in barakken met wc-raampjes. Directeur Eddy Nan: ‘Leerlingen krijgen soms acht jaar lang les in slecht uitgeruste lokalen. Dan mogen we niet verwachten dat ze een positief gevoel overhouden aan de school en de directe omgeving. Graffiti en vandalisme zijn ook een aanklacht tegen de leefomgeving.’ Amsterdam-Noord is nog steeds een achtergebleven gebied, vindt Nan. ‘Noord heeft heel weinig uitstraling. Er is hier geen grand café, geen bioscoop, helemaal niets. Noord blijft zo een soort buitenland in Amsterdam en niet alleen vanwege de samenstelling van de bevolking. In de Banne staan relatief veel noodlokalen, wat in alle andere stadsdelen nauwelijks voorkomt. Dat geeft te denken.’ Over het gebrek aan participatie van de allochtone ouders wil Nan niet zeuren. Zijn school doet er alles aan om de ouders bij de school te betrekken. Er is een aparte ouderkamer en ook een oudercon-
tactmedewerker. Nan: ‘Het contact met de ouders verloopt juist soepel. Ze willen allemaal goed onderwijs voor hun kinderen.’ De participatie van de ouders zou nog beter uit de verf komen als De Botteloef een mooi schoolgebouw zou krijgen. Nan: ‘Ik vind dat de school weer een spilfunctie moet gaan vervullen in de buurt. Er moeten allerlei activiteiten mogelijk zijn, ook ’s avonds, met bijvoorbeeld sportactiviteiten. Nu moeten de kinderen vaak uitwijken naar andere locaties als buurtcentrum De Rietwijker.’ Nan vindt dat een school allerlei faciliteiten moet aanbieden zodat de kinderen zich beter kunnen ontwikkelen. Een school die de voorschool zelf kan uitvoeren en die ruimte heeft voor naschoolse opvang. Kinderopvang, welzijn, peuterspeelzaal, sport en cultuur binnen één schoolgebouw zijn goed voor integratie en betrokkenheid. ‘Geef ons een goed schoolgebouw’, verzucht Nan een paar keer. In Utrecht heeft hij een Brede School gezien die hem deed watertanden. In het schoolgebouw was ook plaats voor een kookeiland, waarop kinderen konden kokkerellen, maar waar ook ouders gerechten, uitheems en inheems, konden klaarmaken voor elkaar. Dat is een activiteit die de integratie kan
foto ingrid de groot bevorderen. Nan denkt dat er een verdieping op zijn school gezet kan worden, maar hij geeft de voorkeur aan laagbouw. De school kan uitgebreid worden binnen of buiten de hekken. ‘Maar ik moet het nog zien’, zegt Nan, die niet kan geloven dat hij wordt verblijd met een vernieuwd schoolgebouw. ‘Het is jammer dat subsidie niet altijd op de juiste plek terechtkomt. Er wordt vooral veel overlegd en vergaderd. Scholen kunnen de vernieuwing vaak veel beter zelf organiseren. Wij hebben al dat overleg niet nodig. Dat is zonde van het geld.’ Voorlopig overheerst de verontwaardiging bij de directeur: ‘Een Rabobank met ruimtegebrek brengt het personeel toch ook niet onder in een bouwkeet op de parkeerplaats. Dat bestaat toch niet! Maar in het onderwijs wordt blijkbaar met andere maten gemeten.’
Directeur Nan nog niet gepolst De Botteloef is een katholieke basisschool met 300 leerlingen. De school is een goede afspiegeling van de buurt. De zorg voor de leerlingen staat hoog in het vaandel. De Botteloef ligt aan de rand van Banne-Noord, dat samen met Banne-Zuid een van de probleemwijken vormt. Amsterdam geeft bij de aanpak van de probleemwijken voorrang aan de jeugd. De slogan ‘Kinderen eerst’ moet leiden tot meer arbeidsparticipatie en integratie, zo staat in het gemeentelijke rapport Krachtige mensen, krachtige buurten. De gemeente ziet bewoners, onderwijzers, wijkagenten, huisartsen en huismeesters als inspiratiebron voor de buurtactieplannen. Rob Post, stadsdeelvoorzitter van Noord, zei dit voorjaar al dat hij prioriteit wil geven aan veiligheid en dat hij nieuwe schoolgebouwen wil neerzetten. Maar er is nog niemand van de gemeente die schooldirecteur Eddy Nan van De Botteloef heeft benaderd.
‘Ik kan goed voor mijn Soms zijn er situaties in het leven waarbij een ingrijpende beslissing genomen moet worden. In zo’n geval is het mogelijk om een Eigen-kracht conferentie aan te vragen. Familie, vrienden en kennissen komen bij elkaar om mee te denken over oplossingen en een plan te maken. tekst
Marco Ploeger
Hulp uit eigen kring door Eigen-kracht conferentie
T
hari Wesenhagen is moeder van vier kinderen. Ze werd in 2005 met haar kroost uit huis gezet vanwege schulden. Ze vertelt: ‘Ik schaamde me gewoon om het te vertellen. Niemand wist ervan.’ Na de ontruiming zocht ze onderdak bij familie. Maar na een jaar werd dat een onhoudbare situatie. Ze had in die tijd zelf Bureau Jeugdzorg ingeschakeld, omdat het niet goed ging met haar zoontje. Via Jeugdzorg kreeg ze onderdak bij de Roggeveen, een Huis voor Onbehuisden (HvO). Daar verbleef ze anderhalf jaar, maar er veranderde niets wezenlijks aan haar situatie. Tot de kinderbescherming aankondigde dat de kinderen uit huis geplaatst moesten worden. Wesenhagen zou niet goed voor de kinderen zorgen. Gelukkig sprong
een tante in. Zij vertelde de kinderbescherming dat nog niet al het mogelijke geprobeerd was om de situatie ten goede te keren. Wesenhagen’s tante vroeg een Eigen-kracht conferentie aan. Bij een Eigen-kracht conferentie wordt de omgeving ingeschakeld van degene die in de problemen zit. Een onafhankelijke coördinator neemt de voorbereiding van de conferentie op zich. Hij overlegt over wie een steentje zou kunnen bijdragen om de problemen op te lossen. Buren, familie, vrienden en kennissen komen op een neutrale plaats bij elkaar om te zoeken naar een oplossing. Zo’n conferentie bestaat uit drie delen. Allereerst wordt het probleem helder gemaakt in een open vraagstelling. Eventuele
hulpverleners geven toelichting op de situatie. Dan gaan alle betrokkenen -samen met de persoon waar het om gaat - met elkaar in beraad om een plan te maken. Dat kan zo lang duren als ze willen, tot er een goed plan opgesteld is. Het derde deel bestaat uit de presentatie van het plan. In het geval van Wesenhagen stond er bijvoorbeeld in dat de kinderen op tijd naar bed zouden gaan, dat ze twee keer in de week bij hun oma zouden eten en er waren afspraken over het contact met de vader. Ook zou Wesenhagen regelmatig met iemand haar financiële situatie bespreken en zou ze ondersteuning krijgen bij het zoeken naar een eigen woning. Eigen-kracht conferenties zijn een betrekkelijk nieuw fenomeen in Nederland.
ACHTERGROND 11
oktober 2007 | MUG magazine
Groot tekort buitenschoolse opvang Per 1 augustus 2007 zijn scholen verplicht om van half acht ’s ochtends tot half zeven ’s avonds vooren naschoolse opvang te organiseren. Ook is de tussenschoolse opvang sinds augustus 2006 verplicht. Veel scholen besteden deze opvang uit aan overblijforganisaties. Toch is er nog een tekort aan zowel opvangkrachten als locaties om de kinderen op te vangen. tekst
Jeanine Oomen
D
e buitenschoolse opvang valt onder de Wet kinderopvang en is tot stand gekomen om het voor ouders gemakkelijker te maken werk en de zorg voor kinderen tot twaalf jaar te combineren. Scholen kunnen er voor kiezen om zelf voor buitenschoolse opvang te zorgen of deze uit te besteden aan professionele kinderopvangorganisaties. Het aanbieden van deze opvang blijkt voor veel scholen een onmogelijke taak. Momenteel is er voor circa 1100 scholieren in Amsterdam nog steeds geen plek op de buitenschoolse opvang. Veelal hebben ze er gewoonweg de plek of het personeel niet voor en wordt er naar oplossingen gezocht zoals buitenschoolse opvangboxen, die buiten geplaatst worden. Er zijn organisaties die professionele buitenschoolse opvang aanbieden, maar die hebben lange wachtlijsten.
Omdat werkgevers per 1 augustus verplicht zijn een werkgeversbijdrage te geven, drukt dit de kosten waardoor steeds meer mensen gebruik maken van buitenschoolse kinderopvang. Maar ook het bieden van tussenschoolse opvang (het overblijven tussen de middag) kent nog problemen. Vroeger werd dit vaak gedaan door moeders, die op die manier iets bijverdienden. De vergoeding was toen per keer tussen de acht en de tien euro. Het bedrag werd meestal handje contantje uitbetaald. Inmiddels heeft de belastingsdienst hier een stokje voor gestoken. Dit betekende dat veel overblijfkrachten opstapten. Zo verging het Milia Teunisse ook. Teunisse was bijstandsmoeder en heeft vier kinderen. ‘Ik verdiende een beetje bij als overblijfkracht op de 5e Montessori school in Amsterdam en omdat het direct uitbetaald werd, kon ik dat gewoon houden. Maar toen de school met kinderopvangorganisatie NOKIK in zee ging, ben ik voor die organisatie gaan werken. De overblijf voor mijn kinderen werd vergoed door NOKIK op de dagen dat ik werkte. Bovendien vind ik het erg leuk om met kinderen bezig te zijn.’ Inmiddels is Teunisse niet meer alleen overblijfkracht. Sinds twee jaar is zij ook overblijfcoördinator van de tussenschoolse opvang. Daarnaast heeft ze een jaar lang vrijwillig als conciërge gewerkt op de 5e Montessorischool en sinds september heeft ze een vaste baan gekregen als conciërge. En zo is ze eindelijk van haar uitkering af. Op de 5e Montessorischool in Amsterdam Oost, waar Teunisse werkt, is de overblijf goed geregeld. Als de eerst twee groepen buiten spelen, eten de andere twee groepen. Zo is er genoeg ruimte voor de kinderen op het schoolplein. Als een kind klaar is met eten, kan het even binnen gaan spelen tot de anderen ook klaar zijn. Teunisse neemt vaak een boekje mee van de bibliotheek om uit voor te lezen tijdens het eten. Ouders die hun kind af en toe laten overblijven, kunnen een strippenkaart aanschaffen. Als ouders regelmatig gebruik van de opvang maken op vaste dagen dan kunnen ze beter een abonnement nemen,
foto ingrid de groot omdat de overblijfkosten verhoudingsgewijs per keer dan iets lager liggen. Ook een combinatie van beide is mogelijk. De overblijfkrachten die bij NOKIK in dienst zijn, worden bijgeschoold. Op de vraag of het moeilijk is om aan overblijfkrachten te komen zegt Teunisse: ‘Veel overblijfkrachten blijven niet zo lang omdat je met het geld wat je verdient met de overblijf niet kunt rondkomen. Maar mensen die in de WAO zitten en die voor een paar procent weer aan het werk moeten, blijven doorgaans wel langer. Ook werken er overblijfkrachten die het gewoon als een leuke afleiding zien.’ Voor de buitenschoolse opvang zijn er ook op de 5e Montessorischool wachtlijsten. Er is op de school zelf ook geen buitenschoolse opvang. De kinderen worden opgehaald met busjes en naar de desbetreffende naschoolse opvang gebracht. Mensen die goed met kinderen overweg kunnen en die anderhalf uur per dag willen werken (voor minimaal 1 dag in de week) kunnen zich aanmelden via www.overblijfkracht.nl of bellen naar 023 – 530 74 43
Als u gebruik maakt van buitenschoolse kinderopvang dan komt u mogelijk in aanmerking voor de kinderopvangtoeslag. De hoogte van de kinderopvangtoeslag is afhankelijk van uw inkomen en dat van uw eventuele (toeslag)partner. De kinderopvangtoeslag die u van de belastingdienst krijgt, bestaat uit twee delen: n De bijdrage van het Rijk. Deze bijdrage is afhankelijk van uw inkomen; n De verplichte bijdrage van de werkgever, die de belastingdienst als extra toeslag uitkeert. Deze extra toeslag is niet afhankelijk van uw inkomen. Alleenstaande ouders ontvangen een aanvulling op de extra toeslag. Meer informatie over de kinderopvangtoeslag kijk op: www.toeslagen.nl, www.postbus51.nl Klachten over de kinderopvang kunt u melden bij FNV: e-mail:
[email protected] Minima in Amsterdam Overblijfkosten te duur voor u? In Amsterdam verlenen stadsdelen subsidie aan basisscholen in het kader van de regeling ‘minima zonder marge’. Via de school kan een tegemoetkoming worden verleend in de kosten die ouders moeten maken voor bepaalde schoolactiviteiten, zoals overblijfkosten en schoolreisjes. Minder draagkrachtige ouders kunnen daar een beroep op doen. Informatie te verkrijgen bij de school van uw kind.
kinderen zorgen.’ De eerste conferentie werd in maart 2001 gehouden. Inmiddels zijn er al meer dan duizend gehouden. Het idee komt uit Nieuw-Zeeland en het werd in Nederland voor het eerst toegepast in de Jeugdzorg. Er worden conferenties gehouden in de gezondheidszorg, het onderwijs, de gehandicaptenzorg, bij maatschappelijk werk en zelfs bij arbeidstoeleiding. Het kan gaan om een minderjarig kind dat op zichzelf wil wonen, een gezin dat lijdt onder huiselijk geweld, of iemand die uit huis gezet dreigt te worden. De letterlijke kracht van deze conferenties ligt erin dat mensen zelf beslissen over hun toekomst. De deelnemers aan zo’n conferentie staan vaak zelf versteld van wat er aan initiatief en daadkracht omhoogkomt. Gemiddeld nemen de deelnemers zo’n 80 procent van de afspraken op zich; voor 20 procent van de afspraken wordt een beroep gedaan op de hulpverlening. Mehmet Yücel is coördinator van Eigen-
kracht conferenties. Toen hij er voor het eerst van hoorde, was hij meteen enthousiast: ‘Ik herkende heel veel aspecten ervan uit de Turkse cultuur. Daar heb je ook dat de hele buurt meedenkt als zich problemen voordoen.’ Yücel doet het werk al vijf jaar, maar hij is nog steeds even enthousiast als in het begin. ‘Als een conferentie is afgelopen, dan weet ik negentig procent van de keren niet hoe ik thuis ben gekomen, zo’n kick heb ik er dan van.’ Hij organiseerde ook de conferentie rondom Wesenhagen. ‘Dat was een hele emotionele bijeenkomst’, herinnert hij zich. ‘Er waren veel belangrijke mensen voor Wesenhagen aanwezig en iedereen was bereid om te helpen. Dat was hartverwarmend.’ Inmiddels heeft Thari Wesenhagen een eigen woning. Ze heeft daar zelf voor moeten knokken en ze is er heel blij mee. Terugkijkend op de conferentie vertelt ze
dat het een belangrijk keerpunt was in haar leven. Ze is nog niet helemaal uit de problemen, maar het ziet er goed uit voor haar. Ze heeft een baan gevonden als telefoniste en haar schuld van twintigduizend euro is teruggebracht tot tweeduizend euro. Wel dreigt er nog een ondertoezichtsstelling voor haar kinderen. ‘Ik zit daar echt niet op te wachten’, zegt ze met boosheid in haar stem. ‘Iemand die hier op mijn vingers komt kijken of ik de kinderen wel op tijd in bed stop. Ik weet honderd procent zeker dat ik goed voor mijn kinderen kan zorgen.’ Tegelijkertijd beseft ze dat ze zich zal moeten schikken naar de rechterlijke macht als die daartoe besluit. Want ook dat gaat voorbij. Dan heeft ze weer een eigen ruimte en een eigen leven met haar eigen gezin. De naam Thari Wesenhagen is een pseudoniem
Meer informatie: Eigen Kracht, Centrale Wipstrikkerallee 95, 8023 DW Zwolle Tel. 038 – 422 25 26 e-mail:
[email protected] www.eigen-kracht.nl
foto Hilco Koke
12 ACHTERGROND
MUG magazine | oktober 2007
Duizenden bouwvakkers zijn elke dag in Amsterdam aan het werk, maar slechts een fractie van hen komt uit Amsterdam zelf. Allochtonen moet je op de bouwplaatsen met een lampje zoeken. De SSP-Amsterdam, het opleidingsbedrijf van de georganiseerde bouwbedrijven in Amsterdam, is het breekijzer waarmee Amsterdamse jongeren door kunnen dringen in de bouw. tekst
Toine Graus foto’s
Diana Snabilié
‘Doe mij nog een Mohammed of een Youssef’ Bouwopleidingsbedrijf breekt blank bouwbolwerk open
A
ls iemand de bouwwereld in Amsterdam kent, is het wel René Cossé. Al sinds de oprichting, zeventien jaar geleden, is hij directeur van de SSP-Amsterdam (Stichting Samenwerkingsverband Praktijkopleiding Bouwnijverheid). ‘De bouwbedrijven zitten praktisch allemaal buiten Amsterdam, vooral in NoordHolland’, legt Cossé uit. ‘Die hebben het liefst mensen uit hun eigen regio. Amsterdammers zijn moeilijk volk, is het verhaal. Daarnaast wonen in Volendam, Sneek of Katwijk nou eenmaal ook nog eens veel minder allochtonen dan in Amsterdam, dus zie je die ook minder op de bouwplaats.’ Volgens Cossé zijn allochtonen nog lang niet overal geaccepteerd in de bouwwereld: ‘Elk jaar hou ik een toespraak voor de nieuwe leerlingen voordat ze bij een bouwbedrijf worden gedetacheerd. Straks gaan jullie met allochtonen werken, zeg ik. Ze kijken me aan of ik gek ben geworden. Voor hen is een Surinamer nog altijd een Starsky of Hutch en zijn Marokkanen kamelendrijvers.’ ‘Er worden grove grappen gemaakt’, zegt Cossé, ‘en daar moet je mee om kunnen gaan. Anderzijds zijn er ook van de kant van allochtone jongeren barrières om in de bouw te gaan werken. Voor hen is het nog vaak een onbekend fenomeen. Ze hebben geen voorbeelden in hun omgeving van mensen die in de bouw werken, geen netwerk. Het beeld is nog dat van ‘zwaar, vies en vroeg’. Dat vroeg klopt, maar de rest valt tegenwoordig erg mee. Er speelt ook mee dat het beroep bouwvakker weinig status heeft. Op het platteland van Marokko en Turkije bouwen mensen zelf hun huis. Iedereen is bouwvakker. Dus worden ze liever automonteur, maar daar zijn er al veel te veel van.’ ‘Gelukkig verandert die situatie snel’, constateert Cossé. ‘Ze staan in de bouw
te schreeuwen om personeel. Doe mij nog een Mohammed of een Youssef, hoor ik tegenwoordig. Iedereen die bij ons de basisberoepsopleiding timmerman of metselaar afmaakt krijgt gegarandeerd een baan. Daarvan is 35 tot 40 procent allochtoon Zo fungeren wij als breekijzer om allochtonen in dat blanke bouwbolwerk door te laten dringen.’ In de praktijkhal van de SSP zijn tientallen jongens hard aan het werk aan een van de timmerbanken of met grote opstellingen op de grond. Mooie houten trappen met hoeken en bogen getuigen van vakmanschap. Overal klinkt gehamer en geklop. Vanuit de machinehal komt gezoem. Er staan ook halfhoge bakstenen muren, maar vandaag zijn er geen metselaars actief. Het praktijkdeel bestaat uit drie ruime, aan elkaar gekoppelde hallen. In de achterste hal zijn vijftien jongens geconcentreerd aan het werk. Er wordt niet gepraat en gelummeld al helemaal niet. ‘Die zijn bezig met de testweek’, verklaart Siem Koster, instructeur bij de SSP. ‘Iedereen die hier een opleiding wil volgen, moet eerst een testweek doen. Veel leerlingen komen van de VMBO-bouw. Er zijn maar heel weinig leerlingen die daar zoveel hebben geleerd, dat ze meteen naar de basisberoepsopleiding timmerman of metselaar kunnen. Geen wonder, vroeger op de LTS kregen ze 25 uur les in het vak. Op het VMBO is dat nog maar zes uur. Ze moeten daar veel te veel andere dingen leren.’ De oplossing die de SSP voor die jongens heeft bedacht, is een voorschakeltraject van drie tot negen maanden waar de VMBO-ers worden opgeleid tot bouwplaatsassistent. Daarna kunnen ze door naar de echte basisberoepsopleiding van twee jaar. En, als ze willen, nog verder naar de opleiding tot gevorderde die nog eens twee jaar duurt.
Robert (29) is bezig met zijn testweek en heeft in de pauze even tijd voor een praatje. ‘Ik heb mezelf aangemeld. Mijn baas vertelde mij dat dit bestond, anders had ik het nooit geweten. Als heel de Bijl– mer dit wist, zag het zwart van de mensen. Dit is het paradijs voor veel jongens. Ze denken dat ze in de bouw moeten opruimen of smerige klussen moeten doen. Dat is onzin, hier word je opgeleid tot vakman en ga je goed verdienen.’ Nicky Althuizen (19) is met een collega bezig met een ‘zadeldak’ op kleine schaal, maar het is toch een flink bouwwerk. ’Je moet eerst een ‘uitslag’ tekenen. Dat is heel precies werk. Ik timmer liever, moet ik zeggen. Theorie is helemaal niks voor mij. Ik ben begonnen met de HAVO, niet afgemaakt, toen naar de MAVO, ging ook niet.. Ik heb een tijd op de markt gewerkt tot ik daar ruzie kreeg met mijn baas. Het Jongerenloket van het CWI heeft mij hier naar toe verwezen en ik vind het geweldig. Nog een dik jaar en ik heb mijn timmerdiploma. Daarna wil ik de vervolgopleiding doen. Een eigen bedrijf, dat lijkt mij het mooiste.’ Steven Noordman en Robin Derksen vinden de basisopleiding mooi genoeg. ‘Nog een jaar hier en dan gewoon aan het werk’, vindt Robin, en Steven is het helemaal met hem eens. Ze werken aan een betonkisting. Vier dagen hebben ze voor deze toets en dat is best doorwerken. Robin heeft eerst een grafische opleiding gedaan maar dat beviel niet. Via de Stichting Herstelling is hij bij de SSP terecht gekomen. Steven heeft een koksopleiding gedaan en in de horeca gewerkt. ‘Een buurjongen vertelde mij over de SSP en toen heb ik me aangemeld. Leren en meteen geld verdienen, dat is beter dan de horeca, zeker weten.’ Leerlingen, die de basisopleiding doen, krijgen betaald volgens de Bouw CAO. Zij krijgen zo’n 800 euro schoon als ze zestien jaar zijn. En dat loopt op tot ruim 1300 euro voor een 22-jarige. De SSP is een particuliere onderneming, die door de bouwwereld zelf is opgericht en bekostigd. Het is meer een bedrijf dan een school. De leerlingen zijn werknemers. Vier dagen in de week werken ze bij een aannemer en één dag krijgen ze les. Ze krijgen wel betaald voor vijf dagen. Als je met de leerlingen praat, blijkt dat er hier uiteindelijk heel wat ‘drop-outs’ toch op hun plaats terecht zijn gekomen. ‘Klopt’, zegt directeur Cossé, ‘veel jon-
gens zijn voortijdige schoolverlaters. Voor hen kan de bouw een prima uitweg zijn. Ze kunnen beginnen met de opleiding tot bouwplaatsassistent. Als dat nog te hoog is gegrepen, kunnen ze toch met een omweg bij ons terecht komen. Ze moeten dan eerst de basisvaardigheden en de nodige discipline opdoen bij het Praktijkcentrum Bouw of bij Stichting Herstelling.’ Volgens Cossé heeft de Dienst Werk en Inkomen (DWI) per 1 juli dit jaar, (‘helaas’) het samenwerkingscontract met de SSP-Amsterdam opgezegd. ‘De DWI gaf die jongeren een uitkering waarmee ze het voorschakeltraject konden bekostigen. De groep voortijdige schoolverlaters zonder baan of opleiding is, volgens een eigen DWI onderzoek, te klein geworden. Ik vraag me af of de DWI dat onderzoek wel in Amsterdam heeft gedaan. Zo vallen een heleboel jongens, voor wie de bouw een mooie oplossing zou kunnen zijn, buiten de boot.’ Maar volgens Bartho Boer, woordvoerder van de DWI, heeft de DWI het contract met de SSP-Amsterdam niet verbroken. Boer: ‘Het was gewoon einde looptijd, zoals in het contract stond vermeld. We hebben het contract tot het maximale verlengd. Wij hopen dat de SSPAmsterdam snel tot een overeenkomst kan komen met een re-integratiebureau, zodat deze voorschakeltrajecten behouden kunnen blijven voor jongeren, die in de bouw willen werken. De DWI sluit niet uit dat in de toekomst weer een vorm van samenwerking met de SSP-Amsterdam tot stand kan komen. De DWI en de SSP-Amsterdam niet tegenover, maar naast elkaar.’ Meer informatie: www.sspamsterdam.nl
‘Hier word je opgeleid tot vakman en ga je goed verdienen’
13
oktober 2007 | MUG magazine
Zwevende draaitafel in Oost Mirror Centre is multifunctioneel Bij binnenkomst rond het middaguur valt meteen de ontspannen sfeer op. Niet geforceerd bezinnend, maar rustig en uitnodigend. Op een zouk-avond in het Mirror Centre in Amsterdam-Oost zal het minder rustig zijn, de lessen schijnen regelmatig op een feestje uit te draaien.
Het Mirror Centre: ‘Niets zweverigs aan’. Foto: Ingrid de Groot
Julia Wilpert et Mirror Centre wordt beschreven als een ‘centrum ter bevordering van de balans tussen lichaam en geest’. Al roept deze omschrijving misschien een zweem van zweverigheid op, termen zoals sport- of cursuscentrum zouden de lading niet dekken. Het drie jaar jonge centrum is volop in ontwikkeling. De medewerkers zijn druk bezig om het zo toegankelijk mogelijk te maken voor een gemêleerd publiek. De locatie heeft het centrum al mee, een goed bereikbare plek bij het Muiderpoortstation in Amsterdam-Oost, een gemengde wijk bij uitstek. Het Mirror Centre organiseert bijvoorbeeld sportlessen speciaal voor migrantenvrouwen. Dit lijkt door mond-tot-mondreclame een groot
De magie van poppenkast is springlevend Jos Verdonk
Popenspeler Gerard van Schaik, alias Koos Kneus, in actie. (Foto: Diane Snabilié)
Zondagsschilders in het Amstelpark Thea Golverdingen
‘Over de blokjes en het koperdraad wordt soms was gedaan, en dan heb je al een klein beeldje.’ (Foto: Diane Snabilié)
succes te worden zodat er overwogen wordt om het centrum naast de ruime openingstijden, twee dagdelen extra te openen voor deze groep. Het verdere cursusaanbod van het Mirror Centre is breed: van salsa en streetdance tot zouk (een sensuele dans uit Brazilië, afgeleid van de lambada). En van pilates tot tai chi en yoga. Maar ook het beoefenen van martial arts (vorm van zelfverdedigingskunst) of aquaswing (een door het ziekenfonds
vergoede oefenmethode waarbij met behulp van een waterzak onder andere RSI-gerelateerde klachten aangepakt kunnen worden) behoort tot de mogelijk-heden. Mensen die liever niet aan een bepaald tijdstip gebonden zijn kunnen onbeperkt fitnessen voor 25 euro per maand en gebruik maken van de natte en droge sauna en de stoombaden. De fitnessruimtes ogen prettig ruim Op het Iepenplein in Amsterdam -Oost is sinds 2004 Poppentheater Koos Kneus gevestigd. Het is een klein, intiem theater. De voorste rijen bestaan uit houten bankjes. Daarachter staan wat stoelen. In de achtermuur is het venster uitgespaard: de poppenkast. Gerard van Schaik, alias Koos Kneus, is sinds 1988 poppenspeler en heeft sinds 2004 zijn eigen theatertje. ‘Ik studeerde kinderpsychologie in Amsterdam, maar ben daarmee gestopt. Vrienden noemden mij daarom een kneus. Ik heb daar Koos voor gezet omdat dat lekker allitereerde’, legt Van Schaik uit. Van Schaik bedenkt zijn poppenverhalen zelf. Het ontwerpen van de karakters besteedt hij soms uit. De vereniging De Zondagsschilders is in 1935 opgericht. Inmiddels is de vereniging uitgegroeid tot een club met ongeveer 480 leden. Omdat de vereniging gerund wordt door vrijwilligers, blijven de kosten voor deelname aan cursussen laag. Naast een ruim aanbod aan cursussen, is er een vrije werkplaats. ‘Iedereen die iets wil doen met zijn creativiteit is welkom’, zegt Thea de Haan, persvoorlichter van De Zondagsschilders. ‘Onze vereniging trekt voornamelijk gepensioneerden en mensen die met de VUT zijn. Maar er lopen ook dertigers en veertigers rond.’ Jaarlijks wordt er door de leden geëxposeerd in buurtcentrum De Boomsspijker, in de Mozes en
en licht door de grote ramen. Mocht je ruimer bij kas zitten, dan is er het all-in abonnement van 50 euro. Behalve onbeperkt fitnessen kun je hiermee gratis deelnemen aan verschillende proeflessen (altijd op beginnersniveau), twintig procent korting krijgen op cursussen en heb je vrije entree bij de maandelijkse feesten die door het Mirror Centre georganiseerd worden, zoals de Salsaparty of, voor de liefhebber van
dancemuziek, ‘Spicy’. Het unieke van deze feesten is dat het publiek vanaf acht uur ‘s avonds welkom is om mee te doen met workshops van verschillende disciplines, zoals streetdance en buikdans, om aansluitend te feesten. Je hoeft dus niet tot middernacht te wachten om uit te gaan en kunt er nog een paar nieuwe moves bij leren ook. Niet alleen voor het publiek wordt het Mirror Centre aantrekkelijk gemaakt, ook therapeuten die cursussen of workshops willen geven kunnen rekenen op gunstige regelingen wat betreft bijvoorbeeld zaalhuur. Het oogmerk van het centrum is namelijk geen winstbejag, maar zoals coördinator Jens van den Akker zegt: ‘Het door laagdrempeligheid toegankelijk maken van dingen die mensen misschien niet snel zelf zouden doen’. Zo kunnen ook bedrijven en particulieren evenementen organiseren, zoals trainingen, jubilea of bruiloften en andere festiviteiten. Er zijn verschillende ruimtes met allerlei faciliteiten. In de riante kelder bijvoorbeeld is er een bar en genoeg plaats voor een band. Elders in het gebouw is er een ‘zwevende’ DJ-draaitafel die door een hangconstructie op verschillende verdiepingen gebruikt kan worden. Waarschijnlijk het enige echt zweverige aan het Mirror Centre. Meer info: www.mirrorcentre.com
De kinderen die deze zondagmiddag jarig zijn krijgen van Koos Kneus een cadeautje en van Knorretje een varkenspoot. Daarna begint de voorstelling Alle hens aan dek. Je zou verwachten dat kinderen die opgroeien tussen gameboys en andere elektronische gadgets hun verwende neusjes ophalen voor een poppenkast, maar niets is minder waar. De magie van poppenkast is nog springlevend. Alle hens aan dek gaat over twee boeven, een prinses en een mooie prins. Het verhaal is traditioneel, maar raakt tegelijkertijd de belevingswereld van het moderne kind. Het babyhaaitje zit op kinderdagverblijf ‘De dolfijn’, omdat mamahaai aan het werk is. ‘Wat doet je mama dan?’ ‘Menseneten…’ fluistert het babyhaaitje.
Sinds het ‘broodje poep’ van het populiare tv-programma Ome Willem is er niet veel veranderd. Poep, pies, poepluiers en piespotjes scoren nog steeds en zorgen voor hysterisch uitgelaten reacties van de aanwezige jeugd. Een andere verheugende conclusie is dat het met het grammaticale gevoel van de kinderen beter gesteld is dan je zou verwachten. ‘Ik heb een paar schelpjes gevind,’ zegt de prinses. ‘Gevonden, gevonden,’ zoemt er dan door het kleine zaaltje. Na afloop is de koffie, thee en limonade inclusief. De kinderen kunnen daarna ook geschminkt worden en zij staan dan ook in lange rijen voor de geduldige vrijwilligers.
Aäronkerk en om het jaar in het Glazen Huis in het Amstelpark. Zo wordt dit jaar op 25 oktober in het Glazen Huis de nieuwe expositie geopend. Tijdens de tentoonstelling zullen er tekeningen, aquarellen, sculpturen en grafisch werk te zien zijn. ‘We zijn nu bezig met het maken van geraamtes voor de sculpturen’, zegt De Haan. ‘Dit doen we met houten blokjes en met koperdraad. Voordat je gaat beeldhouwen moet je altijd een prototype maken. Het is belangrijk dat je een sculptuur goed opbouwt en dat de constructie goed is. Een prototype wordt door de beeldhouwer als leidraad gebruikt voor het maken van de sculptuur. Over de blokjes en het koperdraad wordt soms was gedaan, en dan heb je al een klein beeldje. Dit
soort dingen zie je natuurlijk niet tijdens de expositie, maar het is wel leuk om te weten. We werken veel met modellen. Niet alleen voor model- en portrettekenen maar ook bij het beeldhouwen. Bij beeldhouwen worden ook torso’s gemaakt, of een abstract beeld. Dit is afhankelijk van de soort en de vorm van de steen die je hebt. We werken met het zachtere kalksteen en het hardere marmer.’ De afgelopen jaren hebben zelfs bijna alle burgemeesters geposeerd en ook wethouders, zoals Rob Oudkerk. De Haan: ‘Voor het komende seizoen komen de acteur Henk van Ulsen en als het lukt - Ramses Shaffy poseren.’
meer info: www.kooskneus.nl
Meer info: www.dezondagsschilders.nl
14
MUG magazine | oktober 2007
open podium
Bevroren beeld
et begon bij toeval, toen ik als beeldend kunstenaar met het project Lieu bezig was. Lieu is Frans voor plaats of plek. Ik legde cellulose platen op bijzondere plekken neer, zoals op het dak van het Paleis op de Dam. Die fotografeerde ik dan, en weer na een paar maanden. Cellulose, een halffabrikaat waar luiers van worden gemaakt, trekt vuil aan. Dat fascineerde me. De meeste mensen vegen vlekken weg. Ik kan zeggen dat ik nog vlekken uit de vorige eeuw heb. Ik heb sowieso iets met vlekken, en met weersinvloeden. Lieu startte in 1992. Sindsdien ben
George Maas Amsterdam, 1959 Grafische MTS en Rietveld Academie Beeldend kunstenaar/fotograaf sinds 1992 Te zien in het Tropenmuseum tot en met december 2007 www.georgemaas.nl
ik niet alleen beeldend kunstenaar maar ook fotograaf. Ik ben er als het ware ingerold, door die cellulose platen. Dat trok de aandacht. Mijn doorbraak als kunstfotograaf kwam met de serie waar ook de foto op deze pagina bij hoort. Windsculpturen noem ik ze. Ik maak een foto van een gezicht, print die op een doek en drapeer die vervolgens om iemands hoofd. De wind zorgt voor een nog onwerkelijker beeld. Frozen image 1, de titel van de foto op deze pagina, is een bevroren doek. Het procédé is hetzelfde als bij de
windsculpturen, alleen laat ik voor de frozen images het bedrukte doek eerst bevriezen, door het een tijdje in de sneeuw te leggen. Dit vervolgproject op de windsculpturen noem ik het wheathersculpture-project. Photoshop? Haha, ja dat denken mensen al gauw als ze mijn fotosculpturen zien. Maar nee, daar doe ik niet aan. Dat is geen kunst. Mijn foto’s zijn niet ge-photoshopt. De windsculpturen hangen sinds enige tijd in de Nederlandse ambassade in Addis Abeba in Ethiopië. Het ministerie van Buitenlandse Zaken ontdekte mijn werk op Breda Photo,
een belangrijk fotofestival. Het thema was ‘onwerkelijke schoonheid’. Mijn werk paste daar natuurlijk heel goed in. Addis Abeba was een buitenkans. Ik heb er een reportage gemaakt, die tot eind december te zien is in het Tropenmuseum. Een heel ander soort fotografie dan de sculpturen, meer aansluitend bij mijn werk als persfotograaf. Van kunst alleen kan ik niet leven. Ik fotografeer ook voor bladen, zowel nieuws als bijvoorbeeld mode of reclamewerk. Alles bij elkaar hou ik er een bescheiden boterham aan over. Het gaat net.’
George Maas Frozen sculpture 1 300 x 260 cm C-print op doek
15
oktober 2007 | MUG magazine
Concert meepikken Klassieke muziek in hartje Jordaan Toen de restauratie van de Noorderkerk in 1998 voltooid werd, vond Jurriaan Röntgen, initiatiefnemer en organisator van de Noorderkerk Concerten, de ideale locatie voor de realisatie van zijn droom: het organiseren van klassieke muziekconcerten voor een breed publiek.
Hans Puts oor veel mensen is de drempel naar het Concertgebouw of het Muziektheater te hoog’, zegt Jurriaan Röntgen. Röntgen doet, naast de organisatie van de Noorderkerk Concerten, de hele programmering en neemt ook de artistieke leiding voor zijn rekening. ‘Het podium in de Noorderkerk heeft nauwelijks een drempel. Het is geworteld in de buurt, de Jordaan. Mensen komen hier na of tijdens de Boerenmarkt op zaterdagmiddag gewoon even een concert meepikken. Je hoeft niet te reserveren. Je wandelt gewoon naar binnen. We begonnen met ongeveer 100 bezoekers per keer. Dat zijn er nu al zo’n 180. We kunnen nog groeien want er kunnen wel 320 mensen in de kerk. Het zijn geen prestigieuze dure concerten, maar ze zijn juist heel informeel. De musici staan vaak aan het begin van hun carrière en zijn nog jong en fris. En na afloop van het concert kun je een gratis kopje koffie of
Concer t in de Noorderkerk
thee drinken en kennismaken met de musici.’ De Stichting Noorderkerkconcerten (NKC) organiseert iedere zaterdag concerten in de Noorderkerk. Op dit moment is het het enige professionele podium voor jong klassiek talent. De voortgang van dit podium is daarom van belang voor Amsterdam. En dat valt niet mee, want de Stichting NKC is afhankelijk van de meerjarige subsidie van de gemeente, sponsors uit de buurt en de donaties van de Vriendenkring van de Stichting. Verder draait de organisatie nagenoeg geheel op vrijwilligers. Zelf kreeg Röntgen als telg van een componistenfamilie de liefde voor de klassieke muziek met de paplepel ingegoten. Zijn grootvader, Julius Röntgen (1855-1932), liet meer dan 600 werken na. Hij was persoonlijk bevriend met componisten als Grieg en Brahms en schreef in hun traditie. In 2005 werd zijn 150ste geboortejaar uitgebreid herdacht. Maar Röntgen wilde niet alleen zelf genieten van
alt er nog wat te lachen in de ramsj? Natuurlijk wel. Trek je lolbroek en je grapjas maar aan. Al vergaat je dat lachen soms snel.
¶ De ramsjafdeling van Linnaeus
Goedkope humor Jos Verdonk
Boekhandel in Amsterdam Oost is redelijk goed gesorteerd. Ik kies voor Liefdes schijnbewegingen (1963) van Remco Campert. Uit de tijd dat de jaren zestig nog niet eens een begrip was en deze schrijver en dichter zich ook wel eens Remko Kampurt noemde. Liefdes schijnbewegingen heeft de ideale omvang voor de onwillige middelbare scholier met een te lange leeslijst. 144 pagina’s slechts, met veel wit en een grote letter. Dit boekje moet het niet hebben van doorwrochte verhaallijnen of de psychologische ontwikkeling van de personages, maar veel meer van de humor, die vooral aanwezig is op het niveau van de taal. Het zit vol speelse
zijn grootvader’s erfenis maar ook andere mensen kennis laten nemen van de schoonheid van deze vorm van muziek. ‘We doen geen concessies in de programmering’, zegt Röntgen. ‘We kiezen bewust voor een hoge kwaliteit en proberen de mensen niet te lokken met het populaire genre. In die zin zijn we educatief bezig.’ Met 35 a 40 nieuwe concerten per jaar heeft het publiek een grote keus aan verrassende concerten.Verrassend vanwege de gedurfde programmering van bekendere namen als Villa-Lobos tot de eigentijdse en minder bekende componisten als de Catalaanse Elisende Fabregas. Hetzelfde aantal, ongeveer 40, vaak jonge, ensembles krijgt daardoor de kans om professionele podiumervaring op te doen. ‘Daarnaast krijgen ze bij ons ook nog eens advies op het gebied van presentatie en publiciteit.’ Toen het in 1999 eindelijk zo ver was dat de eerste Noorderkerkconcerten konden beginnen was er steevast een
formuleringen en geestige spraakverwarringen. Als iemand gaat fietsen schrijft Campert niet dat iemand gaat fietsen, maar gaat dat zo: ‘Hij strekte zijn rechterbeen achterwaarts en duwde verscheidene malen met de zool van zijn rechtersschoen tegen het wegdek, waardoor beide wielen van het rijwiel begonnen te draaien en de gehele constructie plus de erbij behorende persoon zich in voorwaartse richting bewoog.’ Op den duur een beetje flauw. Ook zal het hoge ‘Oh là là gehalte’ van dit boekje begin jaren zestig nog wel wat rode koontjes hebben veroorzaakt, maar inmiddels komt dat toch een beetje gedateerd en bijna braaf over.
¶ Dan maar opgewekt voortstappen door Amsterdam Oost, op weg naar Orlando. Deze zaak is kleiner, maar er staat altijd een ramsjbak voor de etalage, waar meestal wel iets uit te graaien valt. Dit keer kies ik voor een
orgelman op de Noordermarkt die precies op dezelfde tijd stond te draaien. Dat viel niet in goede aarde bij zowel de musici als de bezoekers van de concerten. Uiteindelijk heeft het nog enkele maanden geduurd voordat de orgeldraaier op die dag een andere route nam. De concerten in de Noorderkerk kennen inmiddels een hele geschiedenis met enkele gedenkwaardige momenten. Voor het eerste lustrum van de Stichting NKC in september 2004, componeerde Merlijn Twaalfhoven (een hedendaagse Nederlandse componist die stukken voor gelegenheden zoals deze componeert) een stuk voor 100 blazers. Bij de uitvoering stonden de musici opgesteld op het dak van de kerk, voor de open ramen van de omringende huizen en tussen de mensen op de markt. Naast professionele musici deden er een groot aantal amateurs mee. Zo werd de klassieke muziek naar de straat verplaatst en werd het vijfjarig bestaan gevierd met een ode aan het Amsterdamse publiek. Een ander memorabel moment in
de geschiedenis van de stichting was de Dodenherdenking van mei 2007. In samenwerking met de Werkgroep Kunst en Cultuur Jordaan en Gouden Reael werd er aansluitend op de kranslegging op de Noordermarkt een gratis herdenkingsconcert gegeven in de Noorderkerk. Mensen uit de buurt stroomden toe. Een stuk dat door componist Olivier Messiaen (1908 – 1986) in het concentratiekamp werd geschreven (‘La quatour pour la fin du temps’ ofwel ‘het kwartet voor het einde van de tijd’) werd uitgevoerd.
geestig schrijver van een meer recent bouwjaar. Bloemen op mijn graf van Herman Brusselmans komt uit 1998. Het is een verzameling, verhalen, columns, gedichten, ‘realistische beschouwingen’ (die ook gewoon verhalen blijken te zijn) en een heus script van het toneelstuk getiteld TV-loos. Dat laatste is een moderne Vlaamse versie van een Griekse tragedie, die eindigt in een onvoorstelbaar bloedbad. Veelschrijver Brusselmans is duidelijk van een andere generatie dan Campert. Zijn humor is grover, absurdistischer en vooral veel zwartgalliger. Toch schoot ik bij deze bundel maar een enkele keer hardop in de lach. Bij deze zin bijvoorbeeld: ‘En je zal het altijd zien: orgasmen zijn net m’n favoriete vochtafstotingen, al vind ik rondspattend niezen en dringend pissen ook niet mis.’ Brusselmans schrijft over voetbal, liefde, vrouwen, drank en sigaretten,
wanhoop en angst, maar ook verrassend kwetsbaar over zijn overleden moeder. Bloemen op mijn graf is een beetje een vreemd allegaartje geworden van stukken die kennelijk op het bureau van Brusselmans zijn blijven liggen. Voor de lezers die Brusselmans werk niet kennen is het een leuke kennismaking. Voor de diehard fans een boekje dat niet op de Brusselmansplank mag ontbreken. Genoeg gelachen!
De Noorderkerk is qua akoestiek vooral geschikt voor koren. Zo staat er op zaterdag 27 oktober bijvoorbeeld meerkorige muziek uit Rome op het programma. Vier koren worden door de ruimte opgesteld en begeleid door strijkers en trombones. Dit stuk wordt later dit jaar opgevoerd in de Sint Pieter in Rome ter ere van de 80ste verjaardag van Paus Benedictus XVI. Meer informatie: www.noorderkerkconcerten.nl
¶ Bloemen op mijn graf
Herman Brusselmans Uitgeverij Prometheus € 5,95 euro Orlando, Boekhandel Oosterpark 88 ¶ Liefdes schijnbewegingen Remco Campert Uitgeverij De Bezige Bij € 5,00 Linnaeus Boekhandel Middenweg 29
16
MUG magazine | oktober 2007
Amsterdamse dance-scene ook voor minima toegankelijk Van een minimuminkomen is het niet al te ‘vet’ stappen. Met enige moeite blijkt er bijvoorbeeld op elektronische muziek genoeg te dancen; zelfs met een smalle beurs. Maar waar?
Foto: Diane Snabilié
Michiel Wetzer ij de garderobe van club LA in de Kerkstraat staan twee meisjes te balen. Het is half een; de zaterdagnacht is nog maar net begonnen maar de meiden houden het al voor gezien. Deborah (21) en Natasja (19) hadden gehoopt ‘een paar uur stevig door te stampen op hardhouse’, maar de muziek is ze te soft. Teleurgesteld nemen ze hun jas in ontvangst. En nu? Ze weten het nog niet. ‘Melkweg misschien?’ De meisjes waren voorbodes. Binnen in Club LA valt de leeftijd van de bezoekers op. De uitsmijter en de mensen achter de bar blijken ongeveer de enigen te zijn die de dertig jaar zijn gepasseerd. Het lijkt erop dat hier veel studenten rondlopen. De eerste DJ van de avond is van dezelfde leeftijd,
Stubnitz is terug ¶Hij is weer terug in Amsterdam, de Stubnitz, die oude Oost-Duitse vissersboot, die nu dienst doet als rondreizende partyboot. Het is op zich al een avontuur om rond te dwalen op het grijsgeverfde schip. Waar anders kun je nou swingen tussen de visverwerkingsmachines? De komende twee maanden wil de organisatie een zo gevarieerd mogelijk programma aanbieden van muziek, theater en live-art. Daarnaast belooft de bemanning dat er genoeg dansavonden komen waar je de hele nacht kunt zwabberen met je zeebenen. De Stubnitz heeft een cafédek voor de koffie en een openlucht-bar
Korte elektronischemuziekstijlenindex Dance is een verzamelnaam. Ze staat voor een grote hoeveelheid stijlen elektronische dansmuziek, variërend van heel (s)loom tot snel en hard. De stijlen zijn soms moeilijk en studeert misschien zelfs wel voor DJ. Wat haperige overgangen worden haar vergeven. De rest van de avond, na twee uur, wordt professioneler gedraaid. De zaal - met balkon - heeft een goede ambiance en is voorzien van een enorme bar. De sfeer is er gemoedelijk en er lijken geen drugs te worden gebruikt. Club LA wordt vermeld op de website
voor pils. Er zijn maar liefst twee zalen, lees: scheepsruimen, waar de optredens plaatsvinden. Een greep: Easy Like Sunday Morning met: Kitty Solaris (trashmuziek met warme zang) en Grimmoon (een Italiaans-Franse band met accordeon, bas en vreemde synthesizer-geluiden) op 7 oktober vanaf 20:00 uur. Coogan’s Bluff en Rotor (neo-hippies die zware, intrigerende noise maken) op 8 oktober, om 21:30 uur.The Legendary Pink Dots (timmeren al jaren aan de experimentele weg) op 14 oktober, om 20:30 uur. De MS Stubnitz ligt tot 2 december in de haven bij het NDSM-terrein in Amsterdam Noord. Daarna vaart hij af naar Hamburg. (MP) ¶ Meer informatie: www.stubnitz.com
te benoemen. De overlap tussen de stijlen kan groot zijn, en er zijn legio tussenvormen. Een kleine greep: Trance: hypnotiserende computerbeats, repeterende ritmes en zweverige synthesizerlijnen. Grootgemaakt door Nederlandse DJ’s en producers als Tiësto en Ferry Corsten. Goatrance: (tegenwoordig psychede-
lic trance) vernoemd naar hippieparadijs Goa in India, waar vanuit in de jaren tachtig XTC Europa overspoelde. Met psychedelica doordrenkte trance, eigenlijk. Zware beats en vreemde geluidjes. Jungle: oorspronkelijk uit Engeland. De naam en het ritme zijn gebaseerd op de urban jungle. Hectische rit-
mes, zoals de sfeer in de binnenstad. Hardhouse: vindt oorsprong in Engeland. Snelle ritmes, vaak voorzien van samples uit de zogenoemde ‘happy hardcore’. Hardstyle: Monotoon ‘ragwerk’ uit Duitsland. 140 tot 150 BPM’s (beats per minute) en heftige melodie. De opvolger van hardcore?
www.goatrance.net; een internetsite met een agenda voor de goedkopere, wat minder bekende dance-feestjes in Amsterdam. De site wordt een uitgangspunt in een zoektocht naar minder bekende plekken, die met een klein budget bereikbaar zijn. Het is even zoeken op goatrance. net; de agendavermelding staat een beetje verstopt onderaan de site-index. Er kan een keuze worden gemaakt uit
maar liefst vijftien landen om te feesten, waaronder Mexico, Japan en de V.S.. Overigens staan bij geen van deze landen feesten aangekondigd. Ik verkies de landenoptie ‘other’, want dáár wordt in ieder geval één feest georganiseerd. Het blijkt te gaan om ‘Another Psychedelic Darkmoon’ dat op 8 februari volgend jaar plaatsvindt op een strand… in Indonesië. Mocht je dan in de buurt zijn van Bali of
Lombok is het misschien een goede aanrader; de toegang is gratis.
Corbijn’s Control
Arabier op de planken
Hollandse Nieuwe
¶Vanaf 9 oktober draait de film
¶De Arabier van Amsterdam is een
¶Het Hollandse Nieuwe festival
hedendaagse bewerking van Shakespeares Koopman van Venetië, door Theatergroep De Nieuw Amsterdam (DNA). De Arabische Jood Rafi leent geld aan de zakenman Antonio, onder voorwaarde dat hij een pond vlees mag snijden uit zijn lijf, als hij het geld niet kan terugbetalen. En Antonio blijft inderdaad in gebreke. De gevolgen zijn niet te overzien. Het is een scherpe aanklacht tegen het bekrompen wij/zij-denken. (MP) ¶Op 18, 19, 20, 23, 24, 25, 26, 27 oktober in het Compagnietheater, tel. 520 53 10. Toegang: 18,-, met Stadspas 12,50.
viert zijn tienjarig jubileum. Het festival vindt plaats van donderdag 25 tot en met zaterdag 27oktober op het terrein van de Westergasfabriek. Hollandse Nieuwe is een festival voor aanstormende toneelschrijvers en theatermakers. Er worden vijftien nieuwe eenakters gepresenteerd, er is een lezing van de Amerikaanse hiphoppoet Sapphire en er zullen debatten plaatsvinden tussen theatermakers en publiek. Dagelijks zijn er gesprekken met schrijvers en makers van het festival. Inclusief heerlijk hapje. (EK) ¶Meer info: www.hollandsenieuwe.nl
Control van Anton Corbijn in Tuschinsky. De film - in zwart-wit - gaat over het leven van Ian Curtis, zanger van de band Joy Division. De onzekere Curtis beschreef in zijn songs een duistere wereld waarin wanhoop en twijfel regeerden. Curtis had het niet makkelijk. De epileptische zanger raakte zwaar depressief en hing zich op, kort voor hun tournee naar de Verenigde Staten. Corbijn blaast met dit debuut de band weer even nieuw leven in. De film wordt op voorhand al bejubeld en won twee prijzen op het filmfestival in Cannes. (MP)
Verreweg de meeste feestvermeldingen staan echter onder Nederland en hiervan speelt het leeuwendeel zich in de hoofdstad af. Op het eerste gezicht ziet het er allemaal veelbelovend uit, hoewel er door de pagina’s met de feestvermeldingen veel heen en weer moet worden gescrolled. Het is wel
17
oktober 2007 | MUG magazine
Bij ons in ... Oost - Watergraafsmeer
een beetje opletten. De site biedt de mogelijkheid om zelf de agenda aan te vullen, en daar heeft een aantal organisaties gebruik van gemaakt. Een coffeeshop die twee uurtjes wat muzikanten of een DJ op bezoek heeft, kan niet direct als dance-event worden bestempeld. En ook al is de toegang gratis; voor een verwachtingsvolle feestganger kan een dergelijke ‘family gathering’, zoals de coffeeshop het zelf betitelt, een teleurstellende koude douche zijn. Laat coffeeshops als de Rokerij en Siberië maar links liggen. Maar wie goed zoekt, kan leuke dingen vinden op de site. Het onderwerp ‘dance’ leidt geregeld tot discussies tussen partygangers op internet, zoals uit het volgende voorbeeld blijkt. Een bezoeker van een discussieforum probeert het verschil tussen twee stijlen te verduidelijken: ‘Wat ík hardstyle vind, is boem boem boem boem boem boem boem boem boem boem haaardcoorreee will neverrr die .... tsjoek tsjoek tsjoek tsjoek boem boem boem boem boem. En nu hardtrance: boem boem boem boem boem tutututututututututututututu Overdriveeeeeeee tutututututu.’ Fred (25) in LA gaat vaker dansen, ‘soms wel drie keer per week’. Zijn agenda komt voornamelijk uit zijn privé-netwerk van vrienden en kennissen. ‘Ik ken een boel mensen. Een paar zijn zelf DJ, en dat scheelt natuurlijk.’ En verder, vertelt Fred, is het een kwestie van ‘veel doen’. ‘Als je vaker te zien bent, ontmoet je meer mensen. En die weten dan ook weer feestjes.’ Meer concrete tips kan hij niet geven. ‘Het hangt natuurlijk ook helemaal af van wat je zoekt. Welke muziekstijl, wat voor soort publiek.’ Of hij het internet gebruikt om aan gegevens voor feesten te komen? ‘Alleen maar via MSN; daar spreek ik met vrienden af.’ Hoewel ik nog niet kan spreken van een netwerk in de dance-scene, begint het netwerk langzamerhand te lopen. Bij mijn zoektocht op het internet heb ik bij elke site brokjes data achtergelaten, en opeens krijg ik aankondigingen voor dance-events in mijn mailbox. En ook bekenden, die op de hoogte zijn van het zoeken, bellen vaker met tips. Echt underground wordt het echter niet meer. De verborgen, kleine feestjes in kraakpanden, wie weet waar ze zijn?
Tosca in het klein ¶ De opera Tosca van Puccini is een van de meest dramatische opera’s die er zijn. De zangeres Floria Tosca wordt verliefd op een schilder, maar hun liefde is slechts van korte duur. Hij wordt opgepakt door de politie omdat hij onderdak heeft geboden aan een politieke gevangene. De chef van politie begeert Tosca en chanteert haar. Als Tosca zich aan hem geeft, is hij bereid de schilder Cavardossi vrij te laten. Wat daarna volgt, is een spel van intrige en bedrog. Tosca doet alsof ze akkoord gaat met de politiechef, maar deze handelt ook anders dan hij belooft. Eind van het lied is dat het slecht afloopt met alle
In de serie ‘Bij ons in…’ gaan we op bezoek bij een theater of festival bij u in de buurt. Deze maand: het Pleintheater.
Meer informatie: 665 45 68 of www.pleintheater.nl Foto: Ingrid de Groot
Ellen Kossmann et Pleintheater ligt een beetje verzonken op het Sajetplein, vlakbij het Oosterpark in Amsterdam Oost-Watergraafsmeer. Dit theater is vijfentwintig jaar geleden ontstaan door de kraak van een busstation, drie straten verderop. In het begin was het bij het Pleintheater, volgens directeur Emiel Koning, ‘een anarchistisch zooitje waar alles kon en mocht’. De krakers waren buurtbewoners die iets met kunst en cultuur wilden doen voor de buurt: ‘Maakte niet echt uit wat’. Maar toen de groep eenmaal verhuisde naar de voormalige Amstel brouwerij - waar het Pleintheater nu nog zit - werd het geheel wat gestructureerder en wilde men echt een theater. Zo gezegd zo gedaan, het theater kwam er, met een zaal én een kleedkamer. Slechts wat ronde muren in de binnenkamers van het theater verwijzen nog naar de oorspronkelijke functie van het gebouw. Koning: ‘Later hebben we er ook de horeca bij genomen zodat we op een bepaald moment een theater met foyer en met die gekke keuken middenin het gebouw hadden. In 1993 begon dit theater met de theaterdiners. Die zijn onder andere
drie de hoofdpersonen. Opera meets Strass bracht al vaker succesvolle producties op de planken. Ze hebben gekozen voor een kleinschalige uitvoering, met vier strijkers, een piano en een klein achtergrondkoor. Verwacht dan ook geen grote decors met uitgelezen belichting, maar een basale uitvoering met de nadruk op de muziek. Dit alles voor een betaalbare prijs, inclusief Nederlandse ‘boventiteling’. Tosca: Wiebke Göetjes; Cavardossi: Edwin van Gelder; Scarpia: Arjan Man en het Monnickendams Operakoor. (MP) ¶Vrijdag 26 oktober 2007, locatie: Amstelkerk, Amstelveld, Amsterdam, aanvang: 20.15 uur, toegang: 15,(12,- voor kortingpassen (pas 65, CJP, stadspas)).
opgezet met de jongeren die via het Jeugdwerk Garantieplan hier werkten. Toen ik hier kwam in 1995 werd er van alles gedaan. Er werkten ontzettend veel vrijwilligers, veel meer dan nu. En er was een veel breder soort activiteiten. Elke vrijwilliger had zijn eigen inbreng. Het was een organisch geheel. Men programmeerde niet met een vooropgesteld plan, maar wat de vaardigheden, kennis en liefhebberijen van de vrijwilligers waren, dat werd gebruikt. Alles kon eigenlijk. En dat was dan ook, volgens Koning, het leuke ervan. Uiteindelijk zijn er vaste krachten gekomen die in het Pleintheater met een gesubsidieerde baan werkten. Onder druk van huurverhogingen en politieke klimaatsveranderingen moest alles strakker en gestructureerder. Koning: ‘Wat een enorme verandering teweeg heeft gebracht is het feit dat die hele gesubsidieerde arbeid om zeep is geholpen. We hadden hier een fantastisch team dat enorm veel kennis en motivatie in huis had. Nou, die moesten allemaal uitstromen. Dat was een enorme klap voor dit theater. Het werk moest herverdeeld worden en dat was een moeilijk proces. Er werken nu, naast een aantal vaste medewerkers, zo’n 50 à 60 vrijwilligers.
vakantie, En dan? Van zaterdag 13 oktober tot en met zondag 25 oktober hebben de kinderen weer herfstvakantie. Dat betekent: regen en druilerig weer. Daarom hier wat tips.
ÎCinekid: Het kinderfilm- en mediafestival Cinekid is dit jaar op het terrein van de Westergasfabriek. Per dag zijn er wel dertig tot veertig dingen te doen: filmvoorstellingen, workshops en andere activiteiten. Je kunt er zelf een videoclip maken, een stopmotionanimatie van bewegend voedsel, en ga zo maar door. Van 14 t/m 21 oktober. Activiteiten kosten gemiddeld 6,-. Een dagkaart kost 10,-.
Maar het gaat goed.’ Wat al meer dan tien jaar heel belangrijk is in het Pleintheater - én voor de kinderen en hun ouders uit de buurt - zijn de jeugdtheaterprogramma’s voor de leeftijdsgroep van vier tot acht jaar. Maar er zijn ook voorstellingen voor peuters (2+). Deze jeugdvoorstellingen zijn er elke woensdagmiddag en soms op zondagochtend. ‘De tweede poot waarop dit theater leunt is de muziekprogrammering’, zegt Koning. ‘Een van de speerpunten van ons binnen de muziek is dat hier veel close harmony groepen optreden. Verder doen wij veel aan allerlei soorten muziek die een theatrale kant in zich heeft. Dus geen dames en heren die strak in het gelid muziek brengen, er moet een act bij. Theatrale muziek dus.’ De derde belangrijke specialiteit van het Pleintheater is cabaret. Er zijn complete cabaretvoorstellingen en er is één à twee maal per maand een springplank- of dubbelcabaret voorstelling. Daarbij doen twee beginnende cabaretiers - die nog geen avondvullend programma hebben ieder apart, een showonderdeel of een korte show op één avond. ‘Als de cabaretiers eenmaal zijn doorgedrongen tot de grotere podia dan komen ze
hier niet meer terug, maar dan hebben wij ons werk goed gedaan’, zegt Koning. En tenslotte worden er regelmatig theatervoorstellingen van jonge, beginnende theatermakers geprogrammeerd. Want toneel is dit theater ook niet vreemd. Al zijn dat meestal amateurtoneelgroepen die al jaren gebruik maken van de zaal, zoals bijvoorbeeld theatergroep O. En als op voorstellingsavonden het café geopend is, kan de bezoeker voor een zachte prijs een avondmaal nuttigen, en genieten van de maandelijks wisselende expositie in de foyer. Al met al een totaalpakket voor een meestal luchtige, vrolijke avond. Of middag als je een kleuter bent.
ÎOpen dag Science Park Am-
wordt ondergedompeld in het drukke bestaan in de miljoenenstad Bombay en je maakt kennis met enkele bewoners. Tropenmuseum, Linnaeusstraat 2, tel. 568 82 33, toegang: 6 t/m18-jarigen: 4,- met stadspas 2,-.
sterdam: Alle instituten op het Science Park stellen op zaterdag 20 oktober hun deuren open voor het publiek. Er zijn heel veel dingen te doen voor kinderen, zoals het zelf bouwen van een satelliet, of het in elkaar knutselen van je eigen website. Je kunt beestjes uit de sloot vissen en bestuderen onder de microscoop, je kunt zelf scheikundige proefjes doen of een technisch bouwpakket in elkaar zetten. Of wil je liever een robot bouwen? Kan ook! Adres: Kruislaan 404, Amsterdam.
ÎTropenmuseum: Voor wie nog
ÎFascination of Light: In het kader van de Weten-week is op 17 en 18 oktober in de VU de tentoonstelling ‘Fascination of Light’ te zien. Over hologrammen, regenbogen op CD’s, licht-games en hoe je je naam op een haar kunt schrijven met een laser. Vrije Universiteit (OZW-gebouw), De Boelelaan 1109, tel. 598 78 81, toegang gratis. (MP)
niet naar Ster in de Stad is geweest in het Tropenmuseum, moet dit zeker doen. Maak je klaar voor een cultuurschok van 90 minuten. Je
¶Meer informatie: www.cinekid.nl, www.scienceparkamsterdam.org, www. tropenmuseum.nl, www.vu.nl
18
MUG magazine | oktober 2007
Agenda Cultuur 1
MAAND OKTOBER T/M 20 JANUARI Barcelona 1900 Deze tentoonstelling schetst een beeld van Barcelona in de jaren 1880 – 1909. De stad onderging toen een gedaantewisseling op architectonisch gebied en maakte een artistieke en sociale bloeiperiode door. Toonaangevende kunstenaars zoals Pablo Picasso, Santiago Rusinol en Ramon Casas en architecten als Anton Gaudi, Lluis Domènech i Montaner en Puig i Cadafalch zijn vertegenwoordigd met zelden getoonde kunstwerken en objecten. Via schilderijen, tekeningen en sculpturen, maar ook meubels, sieraden, maquettes, theaterdecors en tegeltableaus krijgt de bezoeker de tumultueuze ontwikkeling van deze stad te zien. OPENINGSTIJDEN 10:00 – 18:00 VRIJDAGS – 22:00 ADRES Van Gogh Museum, Paulus Potterstraat 7 INFO 570 52 00 en www.vangoghmuseum.nl TOEGANG 10,00 MET STADSPAS 5,00
DE HELE MAAND OKTOBER Over water naar Velzen-Zuid Uitwaaien op het strand: met de draagvleugelboot die in dertig minuten naar Velsen vaart. Daar kan worden overgestapt op buslijn 4 die voor twee strippen naar het strand van IJmuiden rijdt. Of bezoek Oud-Velsen en het park Velserbeek. Een folder met informatie en wandelroute zijn aan boord verkrijgbaar. VERTREK EERSTE FERRY MA T/M VR 7:00 WEEKEND 10:00 VERTREK LAATSTE FERRY VANUIT VELSEN-ZUID MA T/M VR 10:00 WEEKEND 17:30 OPSTAPPLAATS De Ruyterkade achter Centraal Station KAARTVERKOOP op de ferry bij de schipper INFO Connexxion Klantenservice 0900 266 63 PRIJS RETOUR 8,45 MET OKTOBERBON gratis
4
2
2 3
1
DE HELE MAAND OKTOBER BinnensteBuiten Fototentoonstelling samengesteld uit collecties en archieven van het Stedelijk Museum Amsterdam, het Rijksmuseum Amsterdam, het Stadsarchief Amsterdam en het Maria Austria Instituut. Kwalitatief hoogwaardige fotografie werd geselecteerd uit het bezit van deze instellingen en is nu te zien op deze expositie. Werk van o.a. Johan van der Keuken, Ed van der Elsken, Cor Jaring, Koos Breukel, Bertien van Manen, Rineke Dijkstra, Helen van Meene en Celine van Balen. OPENINGSTIJDEN ZA T/M WO 10:00 –18: 00 DO EN VR 10:00 – 21:00 ADRES Foam Fotografiemuseum, Keizersgracht 609 INFO 551 65 00 en www.foam.nl TOEGANG 7,00 MET STADSPAS 3,50 MET OKTOBERBON gratis
DE HELE MAAND OKTOBER Muiderslot Een bezoek aan het Muiderslot is een bezoek aan een echt kasteel: dikke muren, kantelen en een slotgracht. Na een grondige restauratie heeft het kasteel twee nieuwe publieksroutes: de Torenroute en de Ridderroute. Deze voeren door de ooit door Floris V bewoonde burcht. Tegen betaling is een audiotour te huur of is er een rondleiding door het gemeubileerde deel van het slot. OPENINGSTIJDEN MA T/M VR 10:00 – 17:00 ZA EN ZO 12:00 – 18:00 ADRES Muiderslot, Herengracht 1, Muiden. BEREIKBAAR VANAF AMSTELSTATION MET BUS 110, 152, 157 VANAF STATION BIJLMER MET BUS 102, 158 INFO 0294 25 62 62 of www.muiderslot.nl TOEGANG 8,50 MET OKTOBERBON 2,50
3
MAAND OKTOBER T/M 11 NOVEMBER Held Tentoonstelling over helden, heldendom en heldenverering in Nederland n.a.v. het 400ste geboortejaar van een van de grootste helden uit de Nederlandse geschiedenis: Michiel de Ruyter. Helden die iedereen kent zoals Willem van Oranje, Maarten Harpertszoon Tromp, Cornelis en Johan de Witt en Jan van Speyk krijgen speciale aandacht. OPENINGSTIJDEN DAGELIJKS 10:00 – 18:00 DO 10:00 – 22:00 ADRES Nieuwe Kerk, Dam INFO 638 69 09 of www.held.nl TOEGANG 10,00 MET STADSPAS 8,00
ZA 6 EN DI 9 T/M 12 OKTOBER Opening Night Toneelstuk over het leven van een gevierde actrice, die langzaam wegglijdt in een depressie nadat een van haar fans dodelijk is verongelukt. Maar ze vecht terug en speelt een glorieuze première. Het stuk is gebaseerd op de gelijknamige film van de inmiddels overleden Amerikaanse regisseur John Cassavetes. Regie: Ivo van Hove. Hoofdrollen: Elsie de Brauw, Jacob Derwig, Fedja van Huet en Chris Nietvelt. AANVANG 20:15 ADRES Stadsschouwburg, Leidseplein 26. INFO 624 23 11 en www.ssba.nl KORTING OP ALLE RANGEN MET OKTOBERBON 12,50
WO 10, WO 17, WO 24 EN WO 31 OKTOBER De grachten op met het Zwanenkoor Varen door de Amsterdamse grachten met als extraatje de begeleiding van een heel koor. De talrijke leden van het Zwanenkoor zingen bekende Amsterdamse liederen onder begeleiding van Piet Schmidt, terwijl de mooiste plekjes van de stad voorbij glijden. En meezingen mag: graag zelfs! VERTREKTIJDEN 13:00 en 15:00 OPSTAPPLAATS Holland International, Prins Hendrikkade 33a t/o Victoria Hotel RESERVEREN EN INFO 622 77 88 TOEGANG 17,50 MET STADSPAS 12,50 MET OKTOBERBON 2,50
ZATERDAG 13 OKTOBER Gewoon beginnen met Hamlet Toneelgroep Driekeerniks speelt Shakespeare. Dit nieuwe collectief ( Matthijs van de Sande Bakhuyzen, Ludwig Bindervoet en Nona Buhrs) liet zich inspireren door hun eigen beleving van theater en daarin is Shakespeare soms een houvast, maar ook wil de samenhang nog wel eens afbrokkelen. Dan ontstaat er een soort achtbaan door hun ideeënwereld vol ambities en idealen. Regie: Adriëne Wurpel. AANVANG 20:30 ADRES Theater De Engelenbak, Nes INFO 71 622 52 25 of www.engelenbak.nl TOEGANG MET STADSPAS 9,50 11,00
WOENSDAG 17 OKTOBER Indianenverhalen Kindervoorstelling met verteller Philip van der Zee. Tijdens een verblijf bij de Lakoto indianen maakte hij kennis met hun rituelen. Tijdens een workshop kun je zelf een indiaan worden en krijg je een indianennaam. AANVANG 14:15 ADRES OCCII, Amstelveenseweg 134 INFO 671 77 78 of www.ocii.org TOEGANG 3,00 TOEGANG MET WORKSHOP 5,00 MET STADSPAS 2,50 STADSPAS MET WORKSHOP 4,00
DONDERDAG 18 T/M ZONDAG 21 OKTOBER True Love & Soltar Samenwerking tussen dans en nieuwe media. True Love gaat over een bizarre ontmoeting tussen een vrouw en een computer-geanimeerde man. Op de grens van werkelijkheid en illusie ontstaat zo een nogal ongewoon liefdesdrama. De animaties worden tijdens de voorstelling ‘live’ bestuurd en daardoor ontstaat er een ‘levende interactie’ tussen de vrouw en de animatieman. Dans: Claudia Hauri. Animaties: Han Hoogerbrugge. Solar is een duet van twee mannen over verlangen en loslaten. Dansers: Miquel de Jong en Kevin Polak. AANVANG 20:30 ZO 21 OKTOBER 16:00 ADRES Melkweg Theater Lijnbaansgracht 234a. INFO 531 81 81 en www.melkweg.nl TOEGANG 9,00 MET STADSPAS 8,00
VRIJDAG 19 T/M ZONDAG 21 OKTOBER Haram Voorstelling van theatergroep Wederzijds. Op de laatste dag van hun vakantie in Marokko krijgen Saïd, Aziza en Houari tot hun schrik te horen dat ze niet meer naar hun geboorteland zullen terugkeren. Hun ouders hebben besloten hun kinderen zo ver mogelijk van de Nederlandse cultuur op te voeden. In Marokko…Kindertheater over de dilemma’s van Marokkaanse ouders en hun kinderen. Regie: Paulien Geerlings. Tekst: Ad de Bont. AANVANG 19:30 ZO 14:30 ADRES Podium Mozaïek, Bos en Lommerweg 191 INFO 580 03 81 en www. podiummozaiek.nl TOEGANG 6,00 VOLW 8,00
4
DONDERDAG 25 EN VRIJDAG 26 OKTOBER NFF Shorts – The best of In samenwerking met het Nederlands Film Festival is er een afgeslankte variant te zien van een aantal Nederlandse films. Onder de noemer ‘best of ’ wordt een smaakmakende ode gebracht aan de korte film. ‘Sarah en hij’ (2007) gaat over een jong stel in crisis, waarbij een van de partners verkeerd reageert op de attenties van de andere partner. Regie: Anne de Clerq; ‘Shit and Chicks’ (2007) verhaalt over een oude Ghanese kippenboer, die op ingenieuze wijze voer voor zijn kippen verzamelt. Regie: Kees van der Geest. ‘Balbezit’ (2006) is de verfilming van een koude dag, waarop de 38-jarige Willem op zoek gaat naar zijn bal, terwijl zijn teamgenoten zich in het clubhuis rond de biertap verdringen. Regie: Willemiek Kluijfhout. En verder nog o.a. de korte film ‘Parade’ (2007). AANVANG 20:30 ADRES Filmhuis Cavia. Van Hallstraat 52 I INFO 681 14 19 en www.filmhuiscavia.nl TOEGANG gratis
ZONDAG 28 OKTOBER De Stelling van Amsterdam Lezing van journalist Peter Schat over de geschiedenis en actuele betekenis van de Stelling van Amsterdam. Deze verdedigingslinie, op 10 tot 15 kilometer rond het centrum van Amsterdam, is 135 kilometer lang, bevat 42 forten en is aangelegd tussen 1880 en 1920. Primair diende de Stelling als waterlinie. In geval van vijandelijkheden zouden grote delen van het gebied rond de stad onder water worden gezet. Dat is nooit gebeurd en de militaire betekenis werd in 1963 opgeheven. AANVANG 14:00 ADRES De Burcht, Henri Polaklaan 9 INFO 624 11 66 of www.deburcht.org TOEGANG 5,00
19
oktober 2007 | MUG magazine
Miljoenennota 2008
Agenda Politiek DINSDAG 9 OKTOBER Wat ons bindt Lezing in een serie over de overeenkomsten tussen verschillende groepen in het hedendaagse Nederland. Hoogleraar wijsbegeerte Hans Achterhuis en hoogleraar management, diversiteit en integratie Halleh Ghorashi (VU) discussiëren over ‘Verschil moet er zijn: omgaan met echte en vermeende tegenstellingen’. AANVANG 20:15 ADRES De Rode Hoed, Keizersgracht 102 INFO 638 56 06 en www.rodehoed.nl TOEGANG 8,00 MET STADSPAS 7,00
DONDERDAG 11 OKTOBER Mensensmokkel, een lucratieve handel Een deskundig panel licht de verschillende aspecten van mensensmokkel toe. Wat is de geschiedenis ervan in Nederland. Welke mensen komen via welke routes naar ons land? Welke straffen staan erop en wat zijn de verwachtingen voor de toekomst? AANVANG 20:30 ADRES De Balie, Kleine Gartmanplantsoen 10 INFO 553 51 00 en www.debalie.nl TOEGANG 8,00 MET STADSPAS 6,00
20 OKTOBER Hoe keren wij het tij? Een ecologisch en diervriendelijk herfstfestijn met als speerpunt het veranderende klimaat. Er is een groene infomarkt, 300 maaltijden worden geserveerd en talloze gastsprekers komen langs. Ook wordt Al Gore’s klimaatfilm vertoond. Onder het motto: Help! De wereld verzuipt, verwacht de organisatie zo’n 500 mensen te ontvangen. AANVANG 17:00 ADRES Zaal 100, de Wittenstraat 100 INFO 686 07 39 of www.VekoLogisch.nl TOEGANG 6,00 DINER 11,00 BEIDE 15,00
DINSDAG 23 OKTOBER De impasse doorbreken Ontmoeting, samen eten en praten over dingen die je werkelijk aan het hart gaan. Zou dat de impasse waarin zich de relatie tussen autochtonen en allochtonen lijkt te bevinden, kunnen doorbreken? In sommige kringen lijkt de polarisatie tussen radicale moslims en christenen zich te verharden. Maar gematigde gelovigen van beide kanten proberen juist met elkaar in gesprek te komen. Vooral arbeiders, met wie emigranten vaak samenwerken, en ook vrouwen en kinderen staan daardoor buiten spel. AANVANG 13:00 ADRES Felix Meritis, Keizersgracht 324 INFO 626 23 21 en www.felixmeritis.nl RESERVEREN
[email protected] of 0343 524 258 TOEGANG 12,00
DINSDAG 30 OKTOBER Europa: Markt of Staat? Gaan we in de richting van een United States of Europe, een Europese superstaat met politieke ambities? Of blijft de Europese Unie toch vooral een economisch verbond, dat is toegespitst op groei en welvaart. De burgers van de lidstaten kunnen er niet gerust op zijn dat er met hun belangen rekening wordt gehouden binnen een steeds grotere Europese Unie. AANVANG 20:00 ADRES Felix Meritis, Keizersgracht 324 INFO 626 23 21 en www.felixmeritis.nl RESERVEREN www.use-debatten.eu TOEGANG gratis
matigheid en nivellering Ziektekostenpremie omhoog; accijnzen omhoog; belasting op diesel omhoog en als novum een belasting op vliegreizen; op het eerste gezicht is het geen Miljoenennota geworden waar het zoet vanaf druipt. Voor gezinnen op het minimumniveau is er goed nieuws te melden, de rest zal er volgend jaar niet op vooruit gaan.
De mening
va n
Martin Brandwagt ‘De sterkste schouders moeten de zwaarste lasten dragen. Je hebt sterke schouders als je een huis hebt dat meer waard is dan een miljoen euro. Je hebt sterke schouders als je een jaarinkomen hebt groter dan 185.000.’ Woorden die premier Balkenende uitsprak tijdens de Algemene Beschouwingen, daags na Prinsjesdag. Hij reageerde op aantijgingen uit rechtse kringen dat de ‘hard werkende Nederlanders het meeste moeten inleveren. PVV-leider Wilders zag het ‘eerste kabinet Marijnissen’. VVD-leider Mark Rutte sprak van ‘het tweede kabinet den Uyl, dat er toch is gekomen met Balkenende aan het roer.’ Waarom de premier nu precies zijn eigen salaris als ondergrens noemde, daarover valt slechts te gissen. Heb je geen sterke schouders als je een jaarinkomen van 140.000 hebt? Het tienvoudige van een bijstandsuitkering zou toch ruim voldoende moeten zijn. Een gemiddelde minimumloner weet zich waarschijnlijk geen raad als zijn inkomen verdubbeld wordt en dan zit je nog maar op een ‘schamel’ salarisje van zo’n 32.000 bruto per jaar. Kortom, waar hebben we het in godsnaam over? Is het de rijke stinkerds in de goed gevulde bol geslagen? Wat wil de VVD nu eigenlijk? Nog meer auto’s, nog meer vliegen, nog meer flessen in de drankkast? Wat een raar, geborneerd zootje zijn die VVD-ers toch! Inderdaad, wie er vervuilende hobby’s op na houdt, gaat betalen. Dat vliegreizen pas nu belast worden, beter laat dan nooit. Het meest vervuilende vervoer is al die jaren de hand boven het hoofd gehouden. Voor een fiets betaal je al 19 procent BTW. Daar moet je dus niet over gaan kankeren. De kritiek dat het de mensen
Alleen sigarenrokers worden ontzien door het kabinet. Foto Gert Meijerink er niet van zal weerhouden om te reizen per vliegtuig is overigens terecht. Daarvoor is de belasting veel te laag. Evenmin zal de zeer bescheiden verhoging van de accijnzen op licht alcoholische drank, shag en sigaretten de burgers ertoe aanzetten te minderen. Een kwartje extra, dat zet geen doden aan de zeik. Is dit nu een links kabinet? Dat valt te bezien. Rutte’s aantijging is vooral een verhaal voor de bühne, afgedwongen door het bekende erelid dat de VVD-leider van linksheid beschuldigde. Links valt deze Miljoenennota moeilijk te noemen, al is er inderdaad sprake van een zeer bescheiden nivellering. Ja, wij durven dat woord best in de mond te nemen. Er is niets mis met een rechtvaardige inkomensverdeling.
TIJD VOOR EEN NIEUWE
MUSEUMPLEIN DEMONSTRATIE . De voordelen worden dit keer vooral uitgedeeld aan de minima en dan zij die een gezin hebben. Alleenstaande ouders op het minimum krijgen een voordeel door de nieuw in te voeren kindertoeslag. De extreem rijken gaan meer belasting betalen. Op dergelijke punten is de begroting progressief te noemen. Maar om dit nu een linkse begroting te noemen? Leuke dingen voor linkse mensen? Verre van dat. Zo wordt in de WW de gepaste arbeid geschrapt, waardoor er van de WW weinig meer overblijft dan een veredelde bijstandsuitkering. Het is snel gegaan met de WW. Eerst werd de maximale duur gehalveerd en kregen werklozen nog maar een half jaar om werk op het
eigen niveau te zoeken. Nu dreigt dit laatste ook te verdwijnen. Ongeacht hoe de discussie over het ontslagrecht afloopt, het wordt onderhand weer eens tijd voor een nieuwe Museumplein-demonstratie. Is het links om de bijstand tot 27 jaar te schrappen? Is het links om bijstandsgerechtigden in een verplicht werktraject van twee jaar te duwen? (‘Met behoud van uitkering’, staat er dan bij, goh!) Allerminst, dit is bevoogding die de slechtste herinneringen uit de jaren ‘30 boven brengt. Deze Miljoenennota is een typisch product van een naar links neigend centrum-kabinet, met een christelijke saus. De associatie met Den Uyl is een belediging voor de overleden oud-premier. De norm van 1 op 5 (de hoogste lonen zijn maximaal vijf keer de laagste lonen), die door Den Uyl ooit als idee werd geopperd, heeft in Nederland nooit bestaan. Een norm van 1 op 10 zou al prachtig zijn. Het slechtste nieuws uit deze Miljoenennota is de aankondiging dat de zorgpremie volgend jaar weer fors omhoog gaat. Een week naar Prinsjesdag kwam de eerste indicatie van zorgverzekeraar DSW: gemiddeld 120 euro erbij. De Zorgtoeslag gaat eveneens omhoog, maar met hoeveel is nog onduidelijk. Het kan tegenvallen en meevallen. De grote klap komt wellicht niet volgend jaar maar het jaar erna. In maart 2008 wordt voor de laatste keer de no-claimkorting uitgedeeld. Slecht nieuws voor gezonde Nederlanders, hun financiële nadeel loopt in de honderden euro’s. Ook de minder gezonde Nederlanders mogen het ergste vrezen, nu het kabinet heeft aangekondigd dat de TBU-regeling (Tegemoetkoming Bijzondere Uitgaven) zal worden vervangen voor een
andere regeling. Hoe die er uit komt te zien, moet je maar afwachten. Het lijkt er op dat de voorstanders van de afschaffing van de no-claim zich met hun wilde campagne in hun eigen voet geschoten hebben. Zo slecht was het niet geregeld. De noclaim was een mooi cadeautje voor gezonde mensen, de TBU was een goede tegemoetkoming voor de kosten die chronisch zieken en gehandicapten noodgedwongen moeten maken. We raken ze nu beide kwijt en worden voortaan met een eigen risico van 150 euro opgezadeld. Dat zal niet de bedoeling zijn geweest. Het kabinet predikt gematigdheid en dat is op zich niet verkeerd. Een anticyclisch economisch beleid (zuinig aan als het economisch goed gaat) heeft een gunstig effect op de financiën van de staat. Het streven van dit kabinet om het begrotingstekort om te zetten in een overschot, daar kun je moeilijk op tegen zijn. De komende decennia worden zwaar. De vergrijzing zal ook in Nederland toeslaan, daar zul je je hoe dan ook tegen moeten wapenen. Handhaving van het huidige welvaartspeil wordt al lastig zat. Het is geen feest geworden, deze begroting. Voor links noch rechts. Sommigen gaan er licht op vooruit, daar moeten we het mee doen. Dat de werkelijk rijken moeten inleveren, het werd onderhand eens tijd. Voor al die mensen, die vrezen geen sigaret meer te kunnen nuttigen, blijft er één troost: men kan kosteloos overschakelen op sigaren. De accijns op de nobele, oer-Hollandse bolknak, Wilde Havana, tuitknak en spriet gaat niet omhoog. Martin Brandwagt is redacteur van MUG
20 SPORT
MUG magazine | oktober 2007
‘Ik ben een stoemper’ Pas afgestudeerd pedagoog Hoogeveen geselt het peloton Technisch onbekwaam, want ‘pootje over’ en fl itsend demarreren gaat moeilijk. Maar als Jouke Hoogeveen eenmaal op stoom is, dan kreunt en kraakt het peloton. Pas vier jaar beoefent de Amsterdammer het skeeleren en heeft al twintig koersen gewonnen, waaronder de Bartlehiemtocht, een loodzware klassieker over honderd kilometer. Ook op het ijs trakteert hij zijn collega’s regelmatig op ‘prettige’ momenten.
‘Als het echt goed gaat, verdien je honderd euro per koers’
Boven en onder: Jouke Hoogeveen laat weer een overwinning bijschrijven.
tekst
André Stuyfesant foto’s
Harmen de Boer
ijdt iedere zichzelf respecterende schaatser op hightech schaatsen, waarvan de ijzers haast op wetenschappelijke wijze geslepen zijn. Niet Jouke Hoogeveen (28), die schaatste tot vorig jaar op een paar totaal versleten ouderwetse noren, met een haperend klapmechanisme waar een bout uit verdwenen was. En of hij op die manier niet genoeg spotte met topsport, zijn schoenen waren ook nog eens een maat te groot en uit zijn ijzers waren de rondingen verdwenen. In het peloton werd niet alleen om Hoogeveen’s materiaal gegrinnikt, maar ook om zijn gebrekkige techniek, want bochten wer-
den stumperend genomen. Maar lachen ging snel over in verbijstering als Hoogeveen op kop ging rijden, en hij het peloton geselde met een moordend tempo. Het is met de sportcarrière van Hoogeveen raar verlopen. Tot vier jaar geleden had de pas afgestudeerde pedagoog nooit aan een schaats- of skeelerkoers meegedaan. Skeelers? Dat was voor hem een vervoersmiddel in de stad waar je snel mee op college kon komen. Het viel hem wel op dat hij trams bij kon houden en tijdens de Fridaynight Skate, de wekelijkse toertocht door de stad, had hij het idee in een groep rollende valiumgebruikers beland te zijn. Véél te traag ging dat. Jouke Hoogeveen ontdekte dat hij gezegend is met een groot duurvermogen en als je daar de beschikking over hebt, dan wil je maar één ding: rammen, rossen en tegenstanders pijn doen. Waar kan je dat beter doen dan op de Jaap Edenbaan? ‘Vier jaar geleden ben ik begonnen met het rijden van schaatsmarathons’, vertelt Hoogeveen. ‘Weliswaar op het laagste niveau maar ik won al snel wedstrijden. Tijdens mijn trainingen kwam ik in aanraking met jongens die zomers skeelerkoersen reden en mij vroegen eens mee te doen.’ Dat hebben ze geweten! Met zijn jarenlange trainingen door de jungle van het Amsterdamse verkeer werd hij in zijn eerste koers tweede. Drie seizoenen later heeft hij twintig overwinningen achter zijn naam, waaronder twee nationale titels bij de b-rijders. En dan niet van die lullige zeges maar de Bartlehiemtocht, eind augustus gehouden, een helse wedstrijd over honderd kilometer dwars door het Friese land. ‘In die koers reden we samen met a-rijders, dat zijn dus profs. Met drie man, waaronder de Fransman Michaud, zat ik in de kopgroep. We hebben honderd kilometer kop over kop gereden om uit de greep van het peloton te blijven. Voor de winst in mijn klasse moest ik die mannen zien bij te houden.‘ Is het skeeleren in Amsterdam een vrij onbekende wedstrijdsport, in het oosten
van het land is dat totaal anders. Razende rondjes om de kerk zijn daar niet alleen mateloos populair en trekken duizenden toeschouwers, maar vereisen van de rijders het nodige aan techniek. Iets wat Hoogeveen node mist. Technisch onbekwaam, met de snelheid van een strijkijzer, gaat hij gewoon op kop sleuren. Zoals in de ronde van Ommen waar hij het hele peloton op een ronde zette, al de premiesprints opstreek en de overwinning greep. Dat hij na afloop van zo’n wedstrijd met een zak geld naar huis gaat, wordt door hem ontkend. ‘Als het echt goed gaat verdien je honderd euro per koers, dat is geen vetpot.’ De wereld op wieltjes kan heel gevaarlijk zijn. De benen van Hoogeveen zien er verontrustend uit of hij zojuist een bedevaart op knieën achter de rug heeft: akelige verse wonden zijn zichtbaar. Niets aan het handje volgens hem. ‘In de ronde van Groningen gleed ik in de eindsprint onderuit, en kwam op mijn buik over de streep’, vertelt hij stoïcijns, om erop te laten volgen dat zijn sport met wielrennen te vergelijken is. Jouke Hoogeveen, conditie van gewapend beton, kent geen rustperiode. Zijn skeelerseizoen gaat naadloos over in het schaatsen. De twee meter lange pedagoog oogt afgetraind, op zijn geschoren benen zie je de spieren en aderen kronkelen als een rivierlandschap op een landkaart: het resultaat van een Spartaanse zomer. De trainingen waren harder dan ooit. Niet op schema’s natuurlijk, maar voor het ‘vaderland’ weg. In een sportschool zal je hem niet tegen komen. ‘Vreselijk’, roept hij bij dat idee. Ook die rare schaatssprongen, waarmee een schaatser de zomer doorkomt, ziet hij niet zitten. Hoogeveen heeft zo zijn eigen, nogal merkwaardige manier van trainen. Zo beklom hij, tijdens zijn vakantie, de huiveringwekkende, tweeduizend meter hoge Tourmalet: op skeelers dus. ‘Op vakantie ben ik altijd van plan het rustig aan te doen. Maar ik had ooit geroepen dat ik die berg op mijn skeelers zou bedwingen. Ik kwam er snel achter dat skeeleren echt voor het vlakke bedoeld is. Het was warm die dag, het asfalt voelde
zacht aan en ik had het gevoel of ik aan het klunen was.’ Voor Hoogeveen is het te hopen dat hij hersteld uit de zomer komt, want voor het zojuist begonnen schaatsseizoen kan hij zijn borst nat maken. De Amsterdammer debuteert in de zwaarste schaatscompetitie ter wereld, die van de a-rijders. Om professionals als een Heideman, Landman, Michaud, Roozendaal en anderen, alleen maar te kúnnen volgen, moet er nog meer getraind worden, en dat staat voor iedere dag fietsen, urenlang in weer en wind. ‘Ik heb een contract gekregen bij de ploeg Powerplay en stel mij daar veel van voor. Het is heel spannend en ik weet niet wat ik mij daar bij moet voorstellen. Op het hoogste niveau gaat het constant hard, je moet daar een enorm duurvermogen voor hebben. Als je die Jan-Maarten Heideman ziet rijden, dat is buitenaards’, vertelt hij nuchter. ‘Nu ik in een grote ploeg zit is er een zekere druk, nu moet het. Maar dat heb ik er graag voor over, het marathonrijden is zó spectaculair’. Wat de rol van Jouke Hoogeveen, met het sprintvermogen van een gemankeerde schildpad, in een duur betaalde ploeg, wordt? Dat is aanvallen, gaten voor ploeggenoten dicht rijden, maar vooral in de koersen op natuurijs, zoals de alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee, wordt wat van hem verwacht. ‘Ik ben een stoemper’, onthult hij, wat staat voor een renner die kilometerslang een hoog tempo kan aanhouden. ‘Ik heb de laatste tijd veel trainingstips gehad van Hans Pieterse mijn trainer. Ik probeer mijn snelheid te verhogen en heb het gevoel dat daar nog wel rek in zit. Mijn bochtentechniek is opeens met sprongen vooruit gegaan. Ik ga er nu plat in’. Om dat te illustreren houdt hij zijn vlakke hand in een hoek van vijfenveertig graden.’ En of hij nog op zijn oude schaatsen gaat rijden? ‘Ik heb nieuw superlicht materiaal gekregen. Dat was even een wereld van verschil’, vertelt hij verbaasd, ‘En het gaat nu nog véél gemakkelijker’, laat hij er onheilspellend op volgen. Deze winter wordt er om Jouke Hoogeveen niet meer gelachen.
ESSAY 21
oktober 2007 | MUG magazine
On the road tekst
Kester Freriks
I
n de jaren veertig reisden twee wilde jongemannen kriskras door Amerika heen en weer; ze waren verslingerd aan auto’s, rijden, op weg zijn, verslaafd ook aan meisjes en avonturen. De een was een schrijver en heette Jack Kerouac. De ander was zijn vriend Neal Cassady. Het waren gezworen vrienden. De stille, wat verlegen schrijver Kerouac keek hoog op naar de woeste Cassady, die een verleden had van misdaad en gevangenis, autodiefstal en wat niet meer. Maar Cassady was veel meer dan een jongen die met de politie in aanraking was geweest. Hij had een hypnotiserende uitwerking op iedereen die hem ontmoette, zowel man als vrouw. Door zijn hypnotiserende manier van spreken in lange, geestdriftige zinnen wist hij zijn gehoor te boeien. Bovendien schreef Cassady begenadigde brieven waarin hij, zonder opzet, een nieuwe spontane en stromende manier van schrijven beoefende. Jack Kerouac noemde hem ‘an American hero’ en het boek dat hij aan deze rauwe held wijdde noemde hij On the Road. Het verscheen in 1957, een halve eeuw terug, en werd meteen bejubeld als de bijbel van de Beat Generation, als het ultieme boek over vrijheid, rebellie en de eeuwige Amerikaanse drang om de zucht naar het westen te stillen. De jonge mannen heten in het boek Sal Paradise (Jack Kerouac zelf) en Dean Moriarty ofwel Neal Cassady. Ergens in On the Road schrijft Kerouac dat de kleur van de ondergaande zon die van de ‘hoop’ is en daarmee heeft hij precies aangegeven waar het boek over gaat: over hoop, over verwachtingen. De reizen die Paradise en Moriarty dwars door Amerika maken van oost naar west is de heilige reis uit Amerika; het is de weg van de kolonisten die de ‘frontier’ kilometer na kilometer van oost naar west opschoven, totdat ze uiteindelijk in het paradijs van Californië aankwamen. Het is niet verwonderlijk dat nu, in dit jubileumjaar, er tal van publicaties uitkomen die samenhangen met On the Road. In Nederland is het boek al in 1961 briljant en meeslepend vertaald door John Vandenbergh onder de titel Op weg. Later volgde er een aanmerkelijk minder meeslepende en keuriger vertaling onder de titel Onderweg. De Vlaming Frank Albers, die vertaler is, auteur en docent wijsbegeerte in Antwerpen, kwam op het idee de tocht van Kerouac en Cassady ter ere van dit halve eeuwfeest na te reizen. Alleen. In zijn boek Beatland doet hij verslag van die reis. Maar het boek is veel meer dan een reisverhaal in het voetspoor van de twee helden van vroeger. Albers studeerde in de jaren tachtig aan de Universiteit van Harvard. Hij kent het land van toen. Ondertussen is er veel gebeurd in de wereld, en vooral in Amerika. De aanslagen van ‘9/11’ hebben diepe gaten geslagen in het Amerikaanse zelfbewustzijn. Albers begint zijn reis in New York en hij gaat op bezoek bij Ground Zero. Dit heeft natuurlijk niets met On the Road te maken, maar het is treffend voor zijn reishouding. Hij wil eigenlijk het Amerika van nu beter begrijpen. Het valt hem op dat Amerika een eenzaam land is geworden, dat de aldoor zo geroemde vitaliteit is verdwenen. Hij schrijft het in een heldere, duidelijk zin:
Jack Kerouac en Cassidy
Jack Kerouac „Amerika wordt oud.” Daar schrikt de lezer van. Amerika gaat altijd zo prat op zijn uitstraling van eeuwig jong, krachtig, vernieuwend en wat niet al. Maar nu komt er een jongeman uit België die rondreist en constateert dat het land oud is. Albers schrijft verder: „Achter de onontbeerlijke clichés die deze cultuur nog steeds aandrijven - ‘make it happen’, ‘make it new’, ‘you can do better’ - hoopt het verval zich op.” En dan vraagt hij zich vervolgens af welk effect de oorlog met Irak en de aanslagen hebben op de kracht van de Amerikaanse ideologie: „Hoeveel verleden, hoeveel geschiedenis kan Amerika verdragen? Is er een verdeelder wezen denkbaar dan een nostalgische Amerikaan?” Goed gezien van Albers. Een Amerikaan met heimwee is natuurlijk geen Amerikaan in de bekende betekenis van het woord. Het is een mooie redenering die hij opzet aan de hand van de reisindrukken. Hij constateert dat verval, desolaatheid en eenzaamheid de begrippen en emoties zijn die hem begeleiden. Uit de gesprekken die hij voert met Amerikanen blijkt dat ze sinds ‘9/11’ gedeprimeerd zijn, depressed. Het is begrijpelijk: je kunt niet eeuw na eeuw met de ideologie schermen dat de toekomst altijd beter zal zijn dan het verleden. Zo’n ideologie raakt uitgeput, en dat maakt het land oud. Dus er zullen steeds meer Amerikanen zijn met nostalgie, dat typisch Europese gevoel dat vroeger alles beter was dan nu. Ik citeer nog een keer Albers om zijn visie te onderstrepen: „Amerika was de naam van een belofte: iedereen die hard werkt kan in dit land een bestaan in de middenklasse opbouwen. Die belofte wordt onhoudbaar. Voor steeds meer mensen is Amerika uitgerekend datgene wat Amerika onmogelijk kan zijn: een land als ieder ander. (-) Lady Liberty krijgt rimpels.” Albers is de ideale waarnemer van Amerika. Zijn onderwerp tijdens zijn Amerikaanse studie was het fenomeen utopie: hoe kan een land dat zo op het individu is ingesteld zo massaal ook de verwachtingen nastreven van algemeen geluk en algehele vrijheid? Is dat geen contrast? Jazeker, dat is een ernstige tegenstelling, waarvan Albers nu, in het Amerika anno 2007, de gevolgen ziet. Zo komt hij in een hotellobby een Mexicaan tegen die voor korte tijd in Amerika werkt om geld te verdienen en dan weer terug te keren naar zijn land van herkomst. Dat zou vroeger onmogelijk zijn geweest: dan zou de Mexicaan er gebleven zijn, zoals vele miljoenen voor hem die eenmaal in God’s own country waren gearriveerd. De belofte die het land altijd uitstraalde, is onhoudbaar gebleken. Frank Albers’ boek Beatland is een werk met vele kanten. We maken op uitstekende wijze kennis met Kerouac en zijn wereldberoemde boek. Het is de tragiek van Kerouac dat hij door de langharige hippies tot idool werd verklaard, maar dat was hij niet en wilde het niet zijn. Kerouac was geen hippie, al was een popzanger als Bob Dylan diepgaand door Kerouac beïnvloed. Kerouac was eerder een man die de oude, vaak regressieve waarden van het land omhelsde dan dat hij een revolutionaire vadermoorder was. Jack Kerouac hield van het glorieuze Amerika waar de wegen naar het westen nog altijd de belofte van het paradijs in
Oorspronkelijk manuscript van On the road zich dragen. Toch zag ook Kerouac al in een groots visioen waarmee zijn boek eindigt, dat Amerika ook het land der eenzamen is. Met deze grootse lyriek eindigt On the Road in de vertaling van John Vandenbergh, voor mij een van de mooiste boeken: „Als in Amerika de zon ondergaat en ik op die oude bouwvallige pier aan de rivier zit en naar de uitgestrekte hemel boven New Jersey kijk en dat ruwe land dat zich in een ongelofelijke kolossale bolling tot aan de Westkust uitstrekt in me voel...” In dat land, zegt Kerouac, hebben eenzame mensen hun dromen. In dat land, zegt Kerouac, blijft de mens niets anders over dan de ‘trieste flarden van het oud worden’. Frank Albers ontmoet in het Amerika van nu zijn held uit 1957. Het eeuwig jonge land is oud geworden. Nostalgie zal het nieuwe gevoel der Amerikanen zijn voor de nabije toekomst. Jack Kerouac: On the Road. Uitg.Viking. Frank Albers: Beatland. In het spoor van Jack Kerouacs On the Road. Uitg. De Bezige Bij. Kester Freriks is romanschrijver; hij publiceert over theater en literatuur in NRC Handelsblad.
22 DOSSIER
MUG magazine | oktober 2007
Aan de slag met hoofd, hart en handen Ambachten hebben de toekomst
Hoofdbedrijfsschap Ambachten ‘Ambachten hebben toekomst’, zegt Femina Fransman, hoofd Arbeidsmarkt en Scholing van het Hoofdbedrijfsschap Ambachten (HBA). Het HBA behartigt de belangen van de ambachten in Nederland en vertegenwoordigt in totaal 35 branches uit de ambachtelijke sector. Het gaat om zo’n 67.000 bedrijven (veel eenmansbedrijven) en 260.000 arbeidsplaatsen. Steeds minder mensen kiezen voor een ambachtelijk vak. Dit heeft tot gevolg dat het huidige personeelsbestand vergrijst en dat de deskundigheid van bepaalde beroepen dreigt te verdwijnen. ‘Als HBA moeten we ervoor zorgen dat we deze ambachten behouden’, aldus Fransman. ‘We geven er meer bekendheid aan en werken mee aan het professionaliseren van ondernemers.’ Het HBA probeert het imago van de ambachten te verbeteren. Daar moet men volgens Fransman hard aan blijven werken. Zij signaleert de afgelopen twee jaar wel meer belangstelling onder jongeren voor het werken in een ambachtelijk beroep. Ook bemiddelt het HBA in bedrijfsovernames en stimuleert het ondernemerschap. ‘Juist voor jonge allochtone werkzoekenden liggen hier kansen’, zegt Fransman. ‘Sterker nog, zij hebben meer
ambitie om een eigen bedrijf te starten dan hun autochtone leeftijdgenoten.’ Samen met de branches organiseert het HBA campagnes zoals De week van het brood. In oktober staat het HBA op de jaarlijkse Studie Beurs in de Jaarbeurs in Utrecht. Daar kunnen jongeren zich oriënteren op een beroepsopleiding. Verder verspreidt het HBA de gratis Ambachtenkrant via het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI). Hierin is informatie te vinden over ambachtelijke beroepen, opleidingsmogelijkheden en over het zelf opzetten van een bedrijf. En dan is er ook nog de website ‘vaktoppers.nl’ met informatie over beroepen en scholing. ‘We merken dat steeds meer mensen in deze branches met de computer gaan werken. Dat promoten we ook, net als trouwens het maken van een eigen website’, legt Fransman uit. Wat werkgelegenheid betreft, bieden de ambachtelijke beroepen veel kansen op een goede toekomst. Het is een veelzijdige markt met volop carrièrekansen voor mensen die een vak willen leren. Momenteel zijn er landelijk circa 3000 vacatures gemeld bij het HBA, maar in werkelijkheid ligt dat aantal zeer waarschijnlijk hoger. Vooral stratenmakers en dakdekkers worden veel gevraagd. De leeftijd van werknemers in een ambachtelijk beroep varieert. Bij de ondernemers is de gemiddelde leeftijd inmiddels gestegen tot 45 plus. ‘Vaak zeggen ondernemers’, zo vervolgt Fransman, ‘dat ze op zoek zijn naar jonge medewerkers. Maar in de praktijk blijken ouderen ook een kans te maken. Het gaat namelijk om passie voor het werk én er moet een klik zijn tussen werkgever en werknemer.’ Slagers bijvoorbeeld, zoeken volgens Fransman juist wat oudere vrouwen voor de verkoop ‘omdat die zo leuk over een recept kunnen vertellen’. Informatie: Hoofdbedrijfsschap Ambachten, Ierlandlaan 21, 2713 HG Zoetermeer, tel. 079 – 316 11 11, e-mail:
[email protected], www.hba.nl
Wat is een ambacht? Kenmerkend voor ambachtelijke beroepen is dat het gaat om vakwerk. Dat betekent dat je geschoold bent om iets met je handen te maken. Jij levert dus het product en dat moet goed zijn. Het gaat dus niet om wat je weet, maar om wat je kunt. Soms gaat het om precisiewerk en soms betekent het gewoon dat je een doener moet zijn. De meeste ambachtelijke bedrijven zijn klein, of het zijn eenmansbedrijven. De ambachtsman is dus ook vaak een kleine ondernemer. Voorbeelden van ambachten: slager, consumptie-ijsbereider, banketbakker, natuursteenbewerker, keramist, pianotechnicus, hoedenmaker, maatkleermaker, grimeur, pedicure, opticien, optometrist, tandtechnicus, orthopedisch schoentechnicus, bromfiets- en rijwieltechnicus, goud- en zilversmid, rolluikenmonteur, dakdekker, etc. Hoe weet ik of het wat voor mij is? Op de website van het CWI (www.werk.nl) kun je tests maken om te kijken of je geschikt bent voor een bepaald ambacht. Je kunt je uitgebreid laten testen bij een van de veertig Competentie Test Centra (CTC) van het CWI. Meer informatie: www.vaktoppers.nl, www.servicepuntambachten.nl, www.beroepenkrant.nl, www.werk.nl
Van stratenmaker tot opticien, van slager tot schoenhersteller of parketvloerlegger: allemaal ambachtelijke beroepen die volop kansen bieden op de arbeidsmarkt. Het zijn ook beroepen die interessant zijn als je als zelfstandig ondernemer en in een klein bedrijf aan de slag wil. Bovendien bereiken per jaar zo’n 25.000 vakmensen de pensioensgerechtigde leeftijd. Die plekken kunnen mooi worden opgevuld door mensen die nu aan de kant staan. Teksten: Marjan ten Broeke, Marco Ploeger, Julia Wilpert Foto: Diana Snabilië
Servicepunt Ambachten Om meer bekendheid te geven aan de ambachtelijke beroepen zijn er bij een zestal Centra voor Werk en Inkomen (CWI) ‘Servicepunten Ambachten’ opgezet. Die servicepunten hebben contacten met werkzoekenden en met bedrijven in de hele regio. Harrij Hartman bestiert de regio NoordHolland. Hartman legt uit waarom een ambacht een goede kans kan bieden voor wat oudere werkzoekenden. ‘Er is nu een grote groep van 35- tot 45-jarigen die buiten de boot valt. Ze zijn misschien ontslagen, of ze zijn ontevreden over hun huidige werk, of te eigenwijs om onder een baas te kunnen werken. Toch bieden ze een aantal voordelen ten opzichte van jongeren, want ze zijn niet zo wispelturig. Hun leven is stabiel; ze zijn vaak getrouwd en ze hebben misschien een eigen huis. Maar ze beheersen het vak niet.’ Hartman vervolgt: ‘Als ik iemand op gesprek krijg, ga ik eerst kijken naar zijn motivatie. Dan gaan we kijken naar wat iemand zou kunnen; daar zijn competentietests voor. Daarna ga ik kijken hoe lang iemand werkeloos is. Dat is belangrijk, omdat ik iemands opleiding moet financieren via een IRO (Individueel Re-integratiebudget voor WW-ers). Als iemand in de bijstand zit, ga ik praten met de sociale dienst, of met een re-integratiebedrijf. Om te kijken of een branche inderdaad wat is voor iemand, laat ik iemand eerst drie maanden stage lopen bij zo’n bedrijf, met
behoud van uitkering. Om wat rond te snuffelen. Ik doe dat het liefst bij een bedrijf dat al een vacature open heeft staan. Als dat bevalt, kan diegene via de branche-organisatie een gerichte scholingsmodule volgen. Al met al duurt het zo’n zes maanden voordat iemand tot een definitieve keuze komt. Bij zo’n traject komt wel een intensieve individuele begeleiding kijken. Toch doen we het niet slecht: dit jaar hebben we in het eerste kwartaal meer mensen geplaatst dan de doelstelling was voor een heel jaar.’ Wie de overstap wil maken naar een ambacht moet er zelf het nodige voor doen. Zo moet diegene zelf onderzoeken of er voldoende werkgelegenheid is. En dan moet hij op zoek naar een bedrijf, waar hij een tijdje kan meelopen. Als hij heeft rondgesnuffeld en de baas neemt hem aan, dan start hij vaak met een laag leerling-salaris. Ook kan het werk in het begin best eenzijdig zijn. Dat moet iemand er voor over hebben. Hartman: ‘Er zijn branches en beroepen die goeie perspectieven bieden, zoals orthopedisch schoenmaker, of tandtechnicus. Als je dat goed doet, kun je er een dikke boterham uithalen. Maar dan spreken we wel over een periode van vijf tot tien jaar voor iemand zover is.’ ‘De werkgelegenheid in deze sector is groter dan je zou denken’, zegt Hartman. ‘Die is ook groter dan wij dachten. In de regio Noord-Holland zijn er zo’n 1500 vacatures per jaar voor ambachtelijke functies. Daarvan vervullen wij op dit moment 50 procent.’ Uit zijn tas haalt hij twee mappen vol visitekaartjes. ‘Daar moet je wel een netwerk voor opbouwen, snap je?’, zegt hij, zwaaiend met de mappen. Hartman: ‘Als iemand interesse heeft in het ambachtswezen, dan zoek ik hem op. Ook in Amsterdam. Er is altijd wel een CWI-kantoor in de buurt waar we af kunnen spreken.’ Servicepunt Ambachten Noord-Holland, CWI Haarlem, Jansweg 15, 2011 KL Haarlem, tel. 023 –751 33 28, e-mail:
[email protected]
DOSSIER 23
oktober 2007 | MUG magazine
De Fietsenmaker
Op zijn zestiende stond Payam Tansaz al te helpen bij de fietsenmaker. Gewoon omdat hij dat leuk vond. Tansaz had iets met fietsen. Na schooltijd, als de andere kinderen naar huis gingen, ging hij naar zijn werk: bij de fietsenmaker.
Na zijn MTS-opleiding werktuigbouwkunde ging Payam Tanzas naar de HTS, maar die maakte hij nooit af. Hij kreeg het te druk met zijn eigen bedrijf, de mobiele reparatieservice voor fietsen: Mobike. De eerste jaren reed hij zelf in een busje de klanten langs. Het fietsenmaken heeft hij zich eigen gemaakt op de werkvloer. Aan bijscholing heeft hij niet gedaan. ‘Als ik bij de fietsenmaker werkte, dan werkte ik altijd het liefst naast de baas’, vertelt hij. ‘Dan leer je alles.’ Inmiddels zijn we vier jaar verder en het gaat Tansaz voor de wind. Hij heeft twee man personeel en hij wil zijn concept uitbreiden van Haarlem naar andere regio’s. Tansaz ziet glansrijke perspectieven voor de fietsenbranche. ‘Techniek sterft niet uit’, zegt hij. ‘Dat fietsen, dat blijft voortbestaan.’ De ouders van Tansaz komen uit Iran. Hij heeft lange haren en is rap van de tong. Met zijn sympathieke uitstraling weet hij mensen makkelijk voor zich te winnen. Hij legt uit dat Mobike geen pechservice is,
De slager Slager Ton Pouw is vanmorgen om 5 uur begonnen met het bereiden van maaltijden. ‘En ik ga om half zeven naar huis’, zegt hij vrolijk. Het slagersvak is hard werken. Vooral als je, zoals Pouw, scharrelslager bent. Hij werkt dan ook liever door terwijl hij vertelt. Ton Pouw verkoopt vlees van eigen boerderij en hij maakt het zelf panklaar. ‘Dat gebeurt niet vaak meer tegenwoordig’, vertelt hij, terwijl hij onbruikbare stukjes wegsnijdt van een grote homp biefstuk. Hij vervolgt: ‘Wie nu via het leerlingstelsel een opleiding doet om slager te worden, leert alleen nog het vlees herkennen en erover te vertellen aan de klant. Het vlees komt doorgaans winkelklaar binnen via de groothandel. Het echte slagerswerk zoals wat ik doe, wordt minder.’ Hij verdwijnt in de koelcel en komt naar buiten met een bak lapjes die gemarineerd moeten worden. Pouw wist al op jonge leeftijd dat hij slager zou worden. Zijn vader was ook slager. Dat verklaart eigenlijk alles. ‘Wie op jonge
zoals de Wegenwacht, maar eerder zoiets als een wasmachinereparateur die op afspraak langskomt. ‘Maar als we in de buurt zijn, dan repareren we direct’, benadrukt hij snel. ‘Het voordeel van Mobike is dat mensen niet meer met hun kapotte fiets hoeven te slepen op zoek naar een fietsenmaker. Wij bieden gemak en service.’ Hij klinkt als een doorgewinterde verkoper. Voor werkzoekenden die fietsenmaker willen worden, ziet Tansaz goede mogelijkheden. Zelf biedt hij sinds kort een stageplaats aan, aan mensen die het vak willen leren. Voor bijscholing, stuurt hij mensen door naar het opleidingscentrum Innovam. ‘Je kunt echt wel wat bereiken in de ambachten’, zegt Tansaz. ‘Maar dan moet je wel een beetje technisch zijn. Techniek, dat is iets dat in je vingers moet zitten. Je moet begrijpen hoe iets werkt. De logica. We hebben in het verleden iemand gehad op proefplaatsing, die had het gewoon niet. Die maakte iedere keer dezelfde fouten. Dat werd niks. Maar we hebben nu een vrouw, via een re-integratiebureau... zij kan het. Dat zie je gewoon snel. Zij werkt nu bij ons in vaste dienst.’ Tansaz wil zijn bedrijf graag uitbouwen tot iets groters. ‘Er komen steeds meer starters op de arbeidsmarkt’, vertelt hij. ‘Als iemand het vak beheerst en hij kan een bedrag van twintigduizend euro loskrijgen van een kredietverstrekker, dan kan hij zich zo bij Mobike aansluiten.’ Het liefst zou hij over vijf jaar heel de provincie Noord-Holland willen bestrijken. Dan corrigeert hij zichzelf lachend: ‘Nee, ik wil landelijke dekking!’ Mobike, Hannie Schaftstraat 7, 2033 PA Haarlem, tel. 023 – 532 77 75, mobiel: 06 – 511 87 887, e-mail:
[email protected], www.mobike.nl
De goudsmid leeftijd begint bij een slager, die blijft er vaak wel in hangen’, aldus Pouw. ‘Je hebt van die mensen die op dertien-, veertienjarige leeftijd zijn begonnen als zaterdaghulp. Dat zijn kanjers. Die weten van aanpakken.’ Een keer in de maand neemt hij ook zijn eigen dochter van zeven mee naar de zaak. ‘Die laten we dan sateetjes maken, of zo. Vroeger lag ze ook wel te slapen, hierachter.’ Hij wijst met zijn mes naar een inham naast de koelcel. Af en toe werkt Pouw met mensen die via het CWI bemiddeld worden: ‘We hebben een keer een herintredende WAO’er gehad. Dat was een goeie regeling, want je liep als ondernemer weinig risico. Die man heeft anderhalf jaar meegedraaid en is toen een eigen zaak begonnen.’ ‘Waar wij wat aan hebben’, vervolgt Pouw, ‘is iemand die niet bang is om te leren.’ Hij pakt een paar takjes peterselie en decoreert een schaal met vlees. Hij loopt ermee de winkel in en zet het in de vitrine. Zijn vrouw Els, die ook in de zaak werkt, vult aan: ‘Voor mensen die serieus een vak willen leren en die bereid zijn zich bij te laten scholen, is er werk genoeg in de slagersbranche. En het verdient nog goed ook! Maar dan moet zo iemand zich er wel serieus voor inzetten.’ Haar man duikt alweer met een bak vlees de koelcel in. Ton Pouw, scharrel-keurslagerij, Haarlemmerdijk 95, Amsterdam, tel. 622 06 54, e-mail:
[email protected], www.tpouwamsterdam.keurslager.nl
Begin jaren ’90 volgde Petra de Lange de opleiding tot goudsmid op de Vakschool Edelsmeden in Amsterdam. Als stagiaire begon ze eerst bij een juwelier. Daarna leerde ze het ambachtelijke vijlen, zagen en solderen bij kunstenares Anne Roos Regenboog. In plaats van bij een juwelier te gaan werken, besloot Petra de Lange na haar opleiding om verder te gaan als zelfstandige. Geen gemakkelijke keuze, maar met behulp van haar enthousiasme voor het vak en de doorgehaalde nachten zette De Lange door en creëerde haar eigen unieke formule in het sieradenontwerpen. Maar een vetpot was het nog steeds niet. Om in haar levensonderhoud te voorzien nam De Lange diverse bijbaantjes, zoals in de horeca of bij Humanitas. Sinds een aantal jaren werkt ze in de winkel van modeontwerpster Magriet Nannings, waar ook haar eigen sieraden een plek hebben gekregen. De kick van de verkoop is haar stimulans maar ook de (financiële) voor-
waarde om nieuwe producten te kunnen maken. Het is een circle of life, waar De Lange veel voldoening uit haalt. Ze kan zich niet voorstellen iets anders te doen. Om in het ambacht edelsmederij te werken moet je dus echt ‘hart voor de zaak’ hebben, omdat er niet veel werkgelegenheid is. Iets wat al blijkt uit de geringe hoeveelheid vakscholen waar een edelsmidcertificaat behaald kan worden. Om de zelfstandige edelsmid wegwijs te maken zijn er brancheorganisaties, zoals de Federatie Goud en Zilver, die leden van benodigde informatie kunnen voorzien. Als je, zoals De Lange, het ambacht meer in de kunstsfeer wilt beoefenen, zijn er ook andere organisaties die financiële en educatieve steun kunnen bieden. Zo kun je bijvoorbeeld in aanmerking komen voor de Wet Werk en Inkomen Kunstenaars (WWIK) of subsidie aanvragen bij het Fonds voor Beeldende Kunsten, Vormgeving en Bouwkunst (BKVB). Ook de Beroepsorganisatie Nederlandse Ontwerpers (BNO) en Kunstenaars&CO zijn instanties waar men met vragen terecht kan. Met wat initiatief en doorzettingsvermogen kun je van een ambacht een passie maken. Dit geldt zeker voor De Lange, ooit begonnen met zilverdraad en kralen, maar inmiddels krijgt ze steeds meer ruimte om zich helemaal te wijden aan wat zij leuk vindt. Meer informatie: www.vakschooledelsmeden.nl www.petradelange.com
24 ADVERTENTIES
MUG magazine | oktober 2007
SCHULDEN? KOMT U ER ALLEEN NIET UIT? ZOEK HULP! Mensen kunnen door allerlei oorzaken in de schulden raken. Die schulden verdwijnen niet vanzelf! Vraag daarom bij financiële problemen tijdig hulp bij een van de twaalf Amsterdamse schuldhulpbureaus. De Dienst Werk en Inkomen moet ervoor zorgen dat er goede hulpverlening beschikbaar is voor mensen met schulden. Amsterdam kent twaalf gemeentelijke schuldhulpbureaus. Die zijn er voor alle mensen die problematische schulden hebben en staan ingeschreven bij het Register Amsterdam (voorheen: Bevol-
kingsregister). Heeft u schulden? Komt u er alleen niet uit? Neem dan contact op met een van de gemeentelijke schuldhulpbureaus en niet met een van de particuliere schuldhulpbureaus die zich aanbieden in de krant. Deze bureaus kosten u namelijk meestal veel geld omdat zij voor het inkomensbeheer kosten bere-
foto ingrid de groot
kenen. Bovendien is de kwaliteit van de hulpverlening niet altijd even goed. De schuldhulpbureaus van de gemeente helpen gratis bij het oplossen van uw financiële problemen én ze helpen u om niet opnieuw schulden te maken. Zij kijken samen met u hoe u rond kunt komen van uw inkomen zonder (nieu-
UIT DE SCHULDEN IN VIER STAPPEN Eerste stap Zoek uw papieren bij elkaar en neem contact op met het schuldhulpbureau in uw stadsdeel. U kunt alvast het aanmeldingsformulier downloaden via www.dwi.amsterdam.nl (kijk bij: laag inkomen > advies en hulp > schuldhulpverlening). U kunt dit al invullen, maar u kunt het formulier ook op het schuldhulpbureau krijgen.
Tweede stap Samen met de hulpverlener van het schuldhulpbureau maakt u een overzicht van uw schulden, inkomsten, uitgaven en vermogen. Ook kijkt hij of u misschien recht heeft op aanvullingen op uw inkomen en of u nog kunt besparen op uw uitgaven. Verder wordt berekend welk deel van uw inkomen u kunt reserveren voor de aflossing.
Derde stap Is uw inkomen te laag om de schulden binnen drie jaar helemaal af te lossen, dan kunt u een verzoek voor een schuldsanering indienen bij de Gemeentelijke Kredietbank Amsterdam. De consulenten van de schuldhulpbureaus kunnen u hierbij helpen. De Kredietbank doet een voorstel aan de schuldeisers om een gedeelte van de schulden af te lossen, onder de voorwaarde dat het restant wordt kwijtgescholden. Als de schuldeisers akkoord gaan, dan lost de Kredietbank in één keer het afgesproken deel van de schuld af. U moet dan voor de hoogte van dit ‘saneringskrediet’ een lening afsluiten bij deze bank. Deze lening betaalt u terug in drie jaar (met rente). De bank is dan de enige waarbij u nog een schuld heeft.
Vierde stap Als de schuldeisers niet akkoord gaan met het voorstel van de Kredietbank, dan kunt u een verzoek indienen bij de rechtbank voor een wettelijke schuldsanering. Ook bij deze aanvraag helpt het schuldhulpbureau. Op grond van de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen (WSNP) kan de rechter dan een saneringsvoorstel dwingend opleggen aan de schuldeisers. Bij een positief besluit op uw verzoek krijgt u een bewindvoerder toegewezen die een saneringsplan opstelt. Daarin staat precies hoeveel u van uw schulden moet aflossen in drie jaar. Als alles goed verloopt heeft u na drie jaar dus geen schulden meer en kunt u weer over uw eigen inkomen beschikken. Het nettobedrag dat u overhoudt na aftrek van de aflossingen, kunt u vrij besteden. U hoeft hierover geen verantwoording af te leggen aan de bewindvoerder, als u maar geen nieuwe schulden maakt.
we) schulden te maken. Meestal lost u dan in drie jaar een groot deel van uw schuld af. Daarna kan het resterende deel worden kwijtgescholden. Hieronder staat stap voor stap beschreven wat u samen met de schuldhulpverleners kunt doen om weer uit de schulden te komen. Huurschulden Pas op met huurschulden! Het huurcontract kan alleen worden ontbonden door een uitspraak van de rechter. Als u daarvoor een uitnodiging ontvangt, is het heel belangrijk dat u meteen contact opneemt met een hulpverlener én dat u naar de rechtbank toe gaat. Alleen als u daar uw verhaal vertelt, is er een kans dat het huurcontract niet wordt ontbonden. Als u niet op de rechtszitting komt, kunt u uw huis worden uitgezet. Speciale regeling Bent u klant van DWI? Heeft U schulden? En doet u op dit moment een re-integratie- of activeringstraject? Dan geldt voor u een speciale regeling, waarmee u extra snel geholpen kunt worden. Neem hiervoor contact op met uw klantmanager. Meer informatie Meer informatie over schuldhulpverlening en de adressen van de schuldhulpbureaus van de gemeente vindt u in de brochure ‘Zo laat u geen geld liggen’. Deze vindt u bij alle kantoren van DWI. Of kijk op: www.dwi.amsterdam.nl
De Scholierenvergoeding 2007 is er voor alle kinderen tot 18 jaar; die in Amsterdam wonen; naar het basis- of het voortgezet onderwijs gaan en die bij ouder(s) of verzorger(s) wonen die een inkomen op bijstandsniveau hebben. Met deze regeling vergoedt DWI onder andere schoolkosten zoals de ouderbijdrage, schoolreizen of boeken. Door het koppelen van diverse bestanden is de groep Amsterdammers die recht heeft op de Scholierenvergoeding 2007 bijna volledig bekend bij de gemeente. Behoort u tot deze groep, dan ontving u eind juli automatisch een aanvraagformulier. Kreeg u geen brief in de bus, maar denkt u wél recht te hebben op de Scholierenvergoeding 2007? Neem dan contact op met DWI via (020) 346 3684. Wij sturen u dan alsnog een aanmeldingsformulier.
oktober 2007 | MUG magazine
FOTOPAGINA 25
MUG-fotograaf Hilco Koke bezocht afgelopen zomer veel festivals in Amsterdam. Hij maakte deze terugblik op Roots Open Air, Torentijd en Rastaplas. ‘Die festivals zijn Amsterdam op z’n best, geweldig kleurrijk. Als ik die foto’s nu weer terugzie, verheug ik me alweer op volgend jaar zomer.’
Fotografie Hilco Koke
Zomerfestivals
26 ADVERTENTIES
MUG magazine | oktober 2007
Heeft U problemen met Uw uitkering?
Zoals:
• het uitblijven van betalingen • afwijzing van uw uitkering • beëindiging van uw uitkering • terugvordering • strafkorting
Wij bieden u deskundige hulp. Cliënten met een inkomen op minimumniveau zijn geen (of zeer weinig) kosten verschuldigd. Het eerste gesprek is altijd gratis.
Advocatenkantoor Walker & Wittensleger Hunzestraat 70 • 1079 WE Amsterdam Tel (020) 6730055 • Fax (020) 6730091
MUG in de BUS Lezers kunnen de MUG toegestuurd krijgen voor €24,50 per jaar, met Stadspas is het €16,50. Een steunabonnement voor verenigingen en instellingen is €89,00 per jaar (meerdere exemplaren per maand). Ja, ik wil MUG in de BUS: ❐ Privé-abonnement ❐ Steunabonnement Naam......................................................... Adres......................................................... Plaats......................................................... Telefoon.................................................... Stuur een mailtje naar:
[email protected] of stuur het formulier naar MUG, Antwoordnummer 10520, 1000 RA Amsterdam
Wij zoeken enthousiaste betrokken maatjes voor mensen met psychische problemen Bel ons: Stichting Amsterdamse Vriendendiensten 020 6839260 of kijk op www.vriendendiensten.nl
SERVICE 27
oktober 2007 | MUG magazine
Wet & Wijzer Sociaal Raadslieden
Bij de Sociaal Raadslieden kunt u terecht voor kostenloos sociaal-juridisch advies.
Gang van Zaken
In ‘Gang van Zaken’ worden problemen van individuele uitkeringsgerechtigden in een breder kader geplaatst.
Het Juridisch Loket
Bij het Juridisch Loket kunt u kostenloos terecht met vragen over arbeidsrecht en over andere rechtsterreinen.
CJIB boetes
Minima getart
Ontslagprocedure CWI
Wanneer men veel boetes had was het tot september 2007 vrijwel onmogelijk om met het CJIB (Centraal Justitieel Incasso Bureau) afspraken te maken over een schuldregeling. Mensen met schulden waren in dat geval min of meer genoodzaakt een beroep te doen op de rechter voor toepassing van de wettelijke schuldsaneringsregeling voor natuurlijke personen (WSNP).
De laatste tijd heeft de rechter in een aantal beroepszaken nogal wat vonnissen geveld, die bij ondergetekende de wenkbrauwen heeft doen fronsen Het eerste geval betreft een man van ca 60 jaar. Op een dag kwam deze man erachter dat zijn gasfornuis niet meer werkte. Hij vroeg bijzondere bijstand aan om een nieuw gasfornuis te kopen. Deze aanvraag werd door de DWI afgewezen. Dus werd de gang naar de rechter gemaakt. Maar helaas, ook van de rechter kreeg de man ongelijk. Deze uitspraak raakt kant noch wal. Deze man heeft na aftrek van alle vaste lasten en schulden ongeveer 110 euro over om van te leven. Daar moet hij van eten, drinken, kleding kopen. Kortom iedereen voelt aan dat dit geen vetpot is. Laat staan dat je kan sparen of geld opzij zetten om duurzame gebruiksgoederen te kunnen aanschaffen. Helaas is de rechter net als de DWI van mening dat deze meneer wel had kunnen sparen. Dat meneer dat achterwege gelaten heeft, kan niet gezien worden als een bijzondere omstandigheid, maar is een individuele keuze die samenhangt met zijn uitgavenpatroon. Bovendien ontving deze meneer al een langdurigheidstoeslag. Daar had hij maar een gasfornuis van moeten kopen. Maar er is hier meer aan de hand. De suggestie die hier door de DWI gewekt wordt, is dat financiële problemen niks te maken hebben met de hoogte van een uitkering. Mocht je ook in financiële problemen komen dan is dat louter en alleen de schuld van jou. Jij kunt niet met poen omgaan. Sinds kort stemt de rechter hierin toe. Dit alles moet als muziek in de oren van politici klinken. Armoede is terug te voeren tot een persoonlijk probleem en staat los van hoeveel geld een maatschappij over heeft voor mensen die werkloos zijn. Beste lezers, u begrijpt dat ik met geheel andere ogen naar de reclamefilmpjes kijk van de DWI over het DWI-mannetje. U weet wel dat mannetje dat mensen attendeert op het bestaan van bijzondere bijstand. Aan het eind van ieder filmpje roept dat mannetje dat iedereen meewerkt maar dat je het zelf moet aanvragen. Iedereen werkt mee, behalve de DWI, die maakt een reclamefilm om duidelijk te maken dat ze goed werk doen. Normaal gesproken moet ik wel lachen om een goede grap van de DWI, maar beste lezer, het huilen staat me nu effen nader dan het lachen.
Hoewel de economie aantrekt gebeurt het geregeld dat een werknemer te horen krijgt dat voor hem of haar een ontslagvergunning is aangevraagd bij het CWI (Centrum voor Werk en Inkomen).
Dit probleem is nu dus min of meer opgelost. Wanneer een bij de NVVK aangesloten partij een voorstel doet voor een regeling zal het CJIB hiermee instemmen. Het is echter belangrijk om te weten dat wanneer met het CJIB een regeling is getroffen dit niet leidt tot kwijtschelding van een eventueel restant dat open blijft staan na afloop van de regeling (meestal 36 maanden). Het restant van de boetes zal alsnog binnen een termijn van 27 maanden geïnd worden volgens de gebruikelijke weg. Een belangrijke noot bij het bovenstaande is dat in Amsterdam de Gemeentelijke Kredietbank Amsterdam (GKA) een belangrijke rol speelt in het kader van de schuldhulpverlening en dat de GKA geen lid is van de NVVK. Hoe de nieuwe situatie in Amsterdam vorm zal krijgen valt dus nog maar te bezien. Verder is het belangrijk om te weten dat er wat betreft de wettelijke schuldsaneringsregeling praktisch gezien weinig wijzigingen zullen optreden. De wettelijke schuldsanering zal zoals voorheen beperkt toegankelijk blijven wanneer boetes deel uitmaken van het schuldenpakket. Een wijziging is wel dat ook binnen het kader van de wettelijke regeling er geen kwijtschelding zal plaatsvinden van boetes. Voorheen was dat wel het geval als men met boetes werd toegelaten tot de WSNP en er na afloop van de regeling nog boetes overbleven. Na afloop van een wettelijke sanering zal men dus alsnog het restant moeten voldoen (eveneens binnen 27 maanden). Wanneer andere schuldeisers dan het CJIB niet willen meewerken aan een vrijwillige regeling en er zijn ook boetes in het spel dan heeft men dus nog steeds een probleem. Per 1 januari 2008 zal er echter nog een wijziging in werking treden die voor dit probleem mogelijk een oplossing kan bieden. Het wordt dan namelijk mogelijk om schuldeisers die op onredelijke gronden een vrijwillige regeling weigeren, te dwingen om hiermee alsnog in te stemmen. Het verzoek hiertoe moet gelijktijdig met het verzoek om toelating tot de WSNP worden ingediend bij de rechter. De rechter zal zich dan eerst over dit verzoek buigen en wanneer die daarmee instemt, zal alsnog de regeling tot stand komen. De WSNP blijft dan buiten beeld. Overigens moet ik opmerken dat dit dwangmiddel nu ook al bestaat in een andere vorm. De komende wijziging beoogt dit middel echter te versterken. Het bovenstaande is slechts een globale weergave van de wijzigingen. Voor verdere informatie omtrent de geldende regelgeving in het kader van schuldhulpverlening kunt u zich richten tot sociaal raadslieden (of schuldhulpverlening) bij u in de wijk. Erik Peek Dienstencentrum Bos & Lommer
Een tweede geval betreft een vrouw wier leeftijd ik hier uit beleefdheid niet zal noemen. Deze mevrouw moest voor een afspraak elders in het land zijn. Hiervoor kreeg ze een onkostenvergoeding van € 11,40 bijgeschreven op de girorekening. Bij een routinecontrole van de DWI had ze dit bedrag op haar giroafschrift onleesbaar gemaakt. De DWI bestrafte deze actie met een eenmalige inhouding van € 200,-. Ook in dit geval werd de rechter ingeschakeld. Maar ook hier was de rechter samen met de DWI van mening dat ze hiermee niet aan de inlichtingenplicht had voldaan. De rechter handhaaft hiermee de eenmalige inhouding van € 200, - op haar uitkering. Ondergetekende is van mening dat gezien de hoogte van het verzwegen bedrag (€11,40) een maatregel van € 200,- buitengewoon zwaar is. Gezien de hoogte van het bedrag had een waarschuwing hier ook volstaan. Dit was gezien de ernst van het feit een betere afstemming geweest. Mevrouw heeft er geen financieel gewin aan overgehouden en was dat ook nooit van plan, maar was van mening dat de onkostenvergoeding voor gemaakte reiskosten viel onder het kopje privacy en dus niet vermeld hoefde te worden. Jacques Peeters, Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam (WBVA)
Om wat voor redenen kan een werkgever een ontslagvergunning aanvragen?
¶ bedrijfseconomische redenen ¶ als een werknemer meer dan twee jaar arbeidsongeschikt is
¶ als sprake is van veelvuldig ziekteverzuim ¶ als de redenen liggen in de persoon van de werknemer (verwijtbaar dan wel niet verwijtbaar handelen) Het CWI hanteert beleidsregels over de procedure die op de website www.werk.nl op de zoekterm BOC te raadplegen zijn. Hoe verloopt de procedure bij het CWI? De werkgever vraagt een ontslagvergunning aan. Als het gaat om bedrijfseconomische redenen dient de werkgever een uitgebreid verslag over het financieel reilen en zeilen van de onderneming te verstrekken. Vervolgens wordt aan de werknemer een brief gezonden met het verzoek om binnen twee weken te reageren. Twee weken lijkt een ruime periode maar is in de praktijk erg krap. Een werknemer die graag bij bedrijfseconomische redenen het ontslag door een advocaat wil laten beoordelen, doet er verstandig aan direct telefonisch contact op te nemen met het Juridisch Loket, zodat we direct naar een advocaat kunnen verwijzen. De procedure bij het CWI is schriftelijk. Er vindt geen hoorzitting plaats. De procedure duurt ongeveer zes weken. Nadat de werkgever en de werknemer hebben gereageerd, kan het CWI een tweede ronde inlassen. Dan kunnen werkgever en werknemer schriftelijk op elkaar reageren. Als het hoor en wederhoor is afgelopen wordt de zaak voorgelegd aan de Ontslagadviescommissie. In de Ontslagadviescommissie zitten vertegenwoordigers van werkgevers- en werknemersorganisaties. Vervolgens neemt het CWI een beslissing die op dezelfde dag zowel aan de werkgever als aan de werknemer wordt gestuurd. De beslissing kan luiden dat de vergunning wordt verleend, of dat deze wordt geweigerd. Ook kan het CWI aan de verlening een voorwaarde verbinden. De vergunning heeft een bepaalde looptijd. De termijn is vaak acht weken. Als een werkgever niet opzegt gedurende de looptijd, vervalt de ontslagvergunning. Een werkgever die toch wil opzeggen, zal dan opnieuw een ontslagvergunning moeten aanvragen. In arbeidszaken die aanhangig worden gemaakt bij de kantonrechter wordt vaak geprocedeerd over de hoogte van de vergunning. In de procedure bij het CWI hoeft de werkgever geen ontslagvergoeding te betalen. Als een werknemer b.v. meer dan 30 jaar in dienst is dan kan de werknemer gedurende de CWI procedure zelf naar de kantonrechter stappen om te vragen om een passende schadevergoeding. De kantonrechter gaat hier verschillend mee om. De procedure bij het CWI heeft grote gevolgen. Het is daarom raadzaam om direct met het Juridisch Loket contact op te nemen, zodra de brief van het CWI is ontvangen.. Het Juridisch Loket kan informatie en advies gever over het verloop van de procedure, de criteria van het CWI en als de werknemer een verweer wil voeren, kan worden verwezen naar een gespecialiseerde arbeidsrechtadvocaat. Ineke Muller
Juridisch Loket Amsterdam tel. 0900-8020 10ct per minuut 9:00 - 20:00 Bezoekadres Vijzelgracht 21-25 ma t/m vr 9:00 - 17:00 Postadres Postbus 20659, 1001 NR Amsterdam website www.hetjl.nl Sociaal Raadslieden Amsterdam Centrum 1e Laurierdwarsstr. 6 St Antoniebreestr. 32-46 Kleine Wittenburgerstr. 1 Haarlemmerstr. 132/136 tel. 557 33 33 Sociaal Raadslieden Amsterdam Zuidoost tel. 314 16 18 e-mail:
[email protected] Sociaal Raadslieden Amsterdam Noord Buikslotermeerplein 101 tel. 435 45 45 website www.sociaalraadslieden.nl
28 ACHTERGROND
MUG magazine | oktober 2007
Internetten en bellen tot je er bij neervalt Koop Wijzer
Mug geeft elke maand consumententips. Ofwel, hoe voorkom je dat je niet wordt uitgekleed, als je toch al niet veel te besteden hebt.
Internetten en bellen, de aanbiedingen vliegen ons om de oren. De één heeft een aanbod voor € 39,95 per maand, inclusief gratis laptop. De ander probeert je te verleiden met een abonnement van 50 euro waar je zelfs een complete pc bij krijgt. Thea Golverdingen
Klerenzooi
W
at is er nu eigenlijk waar van deze spectaculaire aanbiedingen, en bij wie ben je nu echt het goedkoopst uit? De Consumentenbond heeft het allemaal op een rijtje gezet. Hierbij is gekeken naar de prijzen en de service van de aanbieders. En wat gebeurd er als het internet of de telefoon het niet doet? Hoe snel wordt dit opgelost? En hoe zit het nu eigenlijk met overstappen? Uit het klanttevredenheidsonderzoek van de Consumentenbond afgelopen zomer, blijkt dat mensen het meest tevreden zijn over XS4All, en Multikabel. Tiscali, Planet, UPC en Tele2 scoorden gemiddeld. Een lage waardering was er voor Het Net, KPN InternetPlusBellen en Scarlet One. Bij dit onderzoek is gekeken naar aanmelden en overstappen, het gemak van de doe-het-zelf installatie en naar de snelheid van de verbinding. Tevens is gelet op de prijs-kwaliteitverhouding van de producten en naar de service van de helpdesk/klantenservice. Over overstappen geeft de Consumenten bond een aantal tips. De eerste stap is: bereken je huidige abonnement. Daarna bereken je wat je kunt besparen als je overstapt. Let daarbij op de internetsnelheid, de contractduur en op de voorwaarden van de nieuwe aanbieder. Als je besluit om over te stappen, heb je te maken met de contractduur van je huidige abonnement en de opzegtermijn hiervan. Om dubbele kosten te voorkomen moet je uitzoeken wanneer je contract afloopt. Providers
www.pejocartoons.nl bieden regelmatig een overstapservice, waardoor gemakkelijker is geworden om over te stappen. Wanneer je contract afloopt, kun je je aanmelden bij de nieuwe provider. Dit gaat meestal via de website, maar het kan ook telefonisch. Gebruik hierbij de einddatum van je huidige abonnement als nieuwe aansluitdatum. Meld je vervolgens af bij je huidige provider en vraag hiervan een bevestiging. Het is in de meeste gevallen mogelijk dat je je telefoonnummer mee kunt nemen naar de nieuwe aanbieder. Bij een aantal aanbieders is het nodig dat je je KPN- telefoonabonnement behoudt. Bij Orange en Tiscali bijvoorbeeld wordt er € 9,95 doorbe-
rekend, omdat zij gebruik maken van de vaste aansluiting van KPN. Dit bedrag komt bovenop je abonnementskosten. Vijf aanbieders zijn op dit moment de goedkoopste: Tele2, UPC, Alice, ABEL en Scarlet One. Tele2 scoort goed en heeft op dit moment een aanbieding van € 19,95 voor het eerste half jaar. Daarna kost het abonnement € 29,95. Het contract heeft een looptijd van twee jaar. Bij UPC heb je al het ‘Internet & bellen basis abonnement’ voor €19,95. Dit abonnement is geschikt voor mensen die niet vaak internetten en bellen. Voor ‘Internet&bellen onbeperkt’ betaal je € 29,95. Uiteraard
moet je beschikken over een kabelaansluiting van UPC of moet je die aanschaffen. UPC hanteert eenjarige contracten en heeft een overstapservice. De nieuwste provider op de markt is Alice. Dit bedrijf wil de markt veroveren met snel internet en geen vast contract. Voor een totaalpakket betaal je € 29,95 per maand. Je kunt hiervoor onbeperkt internetten en bellen. Of deze provider al haar beloften zal nakomen is nog even afwachten, het bedrijf bestaat pas sinds augustus van dit jaar. Een minder bekende aanbieder is ABEL. ABEL biedt verschillende pakketten aan tegen lage prijzen. Internetten en bellen vanaf € 18,95 per maand voor een basisabonnement, tot € 24,95 voor ‘Internet&bellen onbeperkt’. Deze prijzen gelden voor het eerste jaar. Daarna worden de prijzen respectievelijk € 25,96 en € 33,95 per maand. Ook goedkoop is Scarlet One. Deze provider biedt een totaalpakket voor € 27,50 per maand en je kunt bellen tegen lage tarieven. Ook Scarlet One beschikt over een overstap service. Conclusie is dat er bij sommige providers toch wat addertjes onder het gras zitten. Vaak worden de abonnementskosten na een half jaar verhoogd of heb je een vaste lijn nodig van KPN. Het is dus raadzaam om na te gaan wat voor beller je bent en hoe vaak je internet gebruikt. Meer informatie: www.consumentenbond.nl, www.internetten.nl
Goedkoop, maar modieus In de rubriek ‘Klerenzooi’ zal elke maand een student aan de modeacademie zichzelf kleden voor 50 euro. Deze maand: derdejaars student aan de Modevakschool Chantal van Schouten. Chantal van Schouten is 24 jaar en zit in het derde jaar van de Modevakschool. Haar studierichting is fashion & management. Na haar opleiding wil zij samen met een vriendin een eigen modeatelier beginnen. Van Schouten houdt ervan om overal rond te snuffelen en te zoeken naar koopjes. Voor haar is het de ultieme uitdaging om thuis te komen met een outfit van Gucci of Prada, voor minder dan 40 euro. Haar outfit van vandaag is geïnspireerd op de jaren ’60, ’70 en ’80 van de vorige eeuw. Stijlen uit deze periode worden door hedendaagse modeontwerpers gebruikt om geheel nieuwe stijlen te creëren. Een verzamelnaam voor deze stijlen is Retro. De letterlijke betekenis van Retro is: teruggrijpen op het verleden, en terugverlangen naar
het verleden. Niet alleen modeontwerpers, ook architecten en interieurontwerpers laten zich inspireren door deze tijd. Over haar kleding zegt Van Schouten: ’De print op mijn jurk is geïnspireerd op prints uit de jaren 60. De kleuren van de jurk zijn bruin en turkoois. Daarnaast heb ik gekozen voor een bruine bolero. De bolero maakt de jurk af. Het is altijd een goed kledingstuk om ’s avonds te dragen. Onder de jurk draag ik een voetloze maillot, ook in bruin. Deze is geïnspireerd op de legging uit de jaren tachtig, die deze herfst weer helemaal ‘hot’ is. De pet die ik draag maakt het geheel compleet. Die is geïnspireerd op de pet uit de jaren zeventig. Zonder accessoires vind ik dat de outfit er kaal uit ziet. De ketting en het horloge en de riem geven het net iets extra’s. Eigenlijk koop ik nooit een hele outfit in één winkel. Meestal koop ik een jurk of top op de markt, en daarbij koop ik dan een jasje in een kringloopbedrijf of in een Outletstore. Een tijdje geleden heb ik twee jasjes gekocht voor nog geen 20 euro. Het ene jasje is van Van Gils, en het andere van Vanilia.’
Mijn statement is ‘cheap but fashionable’. Voor mij houdt dat in dat, ook al koop ik iets goedkoop, ik er toch modieus uitzie. Hier is de Haute Couture ook mee bezig. De fashionindustry wil hiermee een trend zetten. Deze trend is dat merkkleding best te combineren is met goedkopere artikelen. Mensen geven vaak veel geld uit aan bijvoorbeeld een dure broek, maar hebben dan soms niet meer het geld om ook nog eens dure schoenen te kopen. Of een dure bloes. Die kopen zij dan bij H&M of op de markt.’ Thea Golverdingen Winkels en prijzen: Jurk: Make-Up Fashion, 10 euro Riem: Make-Up Fashion, 5 euro Bolero: Albert Cuypmarkt, 5 euro Legging: Albert Cuypmarkt, 8 euro Schoenen: Dappermarkt, 15 euro Pet: Albert Cuypmarkt, 3 euro Sieraden: Albert Cuypmarkt, 1 euro
Foto’s Ingrid de Groot
SERVICE 29
oktober 2007 | MUG magazine
Brieven
Stuur uw brief naar redactie@ mugweb.nl of naar MUG, Antwoordnummer 10520, 1000 RA Amsterdam. Vermeld als onderwerp ‘ingezonden’. De redactie behoudt zich het recht voor uw brief in te korten. Anonieme inzendingen worden niet geplaatst.
Jacques Peeters van de Werklozen Belangen Vereniging Amsterdam beschrijft elke maand problemen van uitkeringsgerechtigden. In het juli-nummer schreef hij over meevallers zoals een prijs in de loterij. Peeters meldde dat re-integratiebedrijf Pantar cliënten een lot van de Postcodeloterij in het kerstpakket had meegegeven. ‘Een mop’, vond Peeters. Pantardirecteur Piet Dek is not amused. Geen mop In MUG Magazine schreef Jacques Peeters een stuk over ‘de kracht van een mop’. Ik heb de mop gelezen. Over humor valt te twisten, was mijn conclusie. Voor lezers die mochten denken dat de mop gebaseerd is op de werkelijkheid hecht ik eraan het volgende te melden. Pantar Amsterdam, voorheen de WRA Groep, stopt geen loten in haar kerstpakketten. Re-integratie is namelijk geen loterij, maar vereist een professionele aan-
Nuttige adressen
Uitgelicht: Amsterdams Steunpunt Wonen: Voor alle vragen over wonen en huren. www.steunpuntwonen.nl
Voedselbanken
pak. We doen voortdurend ons best om vanuit deze professionele aanpak het lot en het toekomstperspectief van Amsterdammers te verbeteren. Het resultaat is dat 9.000 mensen daadwerkelijk via ons aan het werk zijn. P.A. Dek Algemeen directeur Pantar Amsterdam
halve centimeter koffiesmeur aan, maar doordat het zolang kan trekken smaakt de koffie wel een stuk beter. Geen apparaten, filters of andere rompslomp. Zo spaar je wellicht geld uit voor fair trade koffie, wat misschien goed voor je geweten is.
Koffie Een korte reactie op uw stuk over goedkope koffie. Vermakelijk was het stuk over de goedkoopste koffie in de vorige MUG. Vol waarheden maar het miste tot mijn verbazing de goedkoopste vorm van koffie! In West-Europa niet gangbaar meer, maar in het oosten en door de hele wereld zeker wel. Gewoon een lepel filtermaling in een mok met daarbij kokend water! Even roeren en 5 minuten laten staan, en je hebt een heerlijke bak pleur! Op de bodem tref je vervolgens wel een
Fraudebestrijding Mr. Robert Peter Kuijper, schrijver van het artikel ‘Fraudebestrijding in Nederland: strafrechtelijk optreden in een bestuursjasje’(MUG sept.) snijdt een interessant onderwerp aan. Maar het moet me van het hart dat ik het stuk niet makkelijk leesbaar vind. Vooral de lange zinnen breken me op: de derde zin is al vijftien regels lang! Vergelijk dat eens met de stukken van een Joop Lahaise of een Michiel Wetzer. Volgens mij had de redactie er goed aan gedaan dit artikel aan een
Nettie Roes Complimenten Ik wil melden de nieuwe vormgeving van het blad zeer te waarderen en met heel veel plezier het te lezen. Ik lees het al jaren en ben vrijwel altijd uiterst te spreken over de inhoud, ook dit keer weer. Complimenten aan al uw medewerkers! Groeten, Marina van Kranendonk
Amsterdams Centrum Buitenlanders 627 94 60 Kabelweg 37 Amsterdams Steunpunt Wonen 523 01 30 Nieuwezijdsvoorburgwal 32 ANBO voor 50-plussers (ouderenbond) 624 40 67 Plantage Middenlaan14 Belasting- en Wetwinkel 624 70 03 Oudemanhuispoort 2-3 Dienst Gemeentebelasting 652 45 24 Bijlmerplein 395 Bijstandsbond 689 88 06
Da Costakade 162 Cliëntenraad DWI (428 85 86 / 623 83 22) Vlaardingenlaan 15 Formulierenbrigade 561 10 76 Gehandicapten Overleg Amsterdam 577 79 55 Plantage Middenlaan 14-1 Gemeentelijke Kredietbank Amsterdam 5230591 Gemeentelijke Ombudsman 625 99 99 Singel 250 Huurcommissie Amsterdam 0800-4887243 De Ruyterkade 7
Juridisch Loket 0900 8020 Vijzelgracht 21-25 Kinderrechtswinkel 626 00 67 Staalstr. 19 Klachten & Adviesburo politieoptreden 552 35 05 Meldpunt discriminatie Amsterdam 638 55 51 Vijzelstraat 77/1 Ombudswerk voor vrouwen 675 80 91 Praatlijn voor ouderen 27 33 85 Rechtswinkel Amsterdam 673 13 11
Dusartstraat 50/52 Rechtswinkel Bijlmermeer 525 33 17 Kempering 100b Rechtswinkel Migranten 675 05 51 Wilhelminastraat 78 SOS Telefonische Hulpdienst 675 75 75 Steunpunt werk en inkomen 672 20 05 Schipbeekstraat 13 Serviceplatform Amsterdam 690 79 58 Egeldonk 40 Vereniging Basisinkomen Igor Strawinskisingel 50,
3069 MA Rotterdam Vrijwilligerscentrale 530 12 20 Hartenstraat 16 Vrijwilligerscentrale regio Nieuw West 408 10 40 Jan Tooropstraat 6a, Vrouwen en de Bijstand 624 66 66 Da Costakade 162 Werklozen Belangenvereniging 618 18 15 Da Costakade 162 Wooninformatiecentrum 680 68 06 Zuiderkerkhof 72
Baarsjes Om voedselhulp aan te vragen, kunt u bellen met 06 499 05 591. Voedselpakketten kunnen elke donderdag tussen 18:30 uur en 19:30 uur worden opgehaald op de Admiraal de Ruyterweg 148, gebouw Westerwijk.
Oost / Watergraafsmeer Om voedselhulp aan te vragen bel 06-140 35 114, dit kan elke dag van 09.00 – 12.00 uur. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op donderdag van 19.00 – 21.00 uur in gebouw Leger des Heils, Derde Oosterparkstraat 271
09.00 – 12.00 uur. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op vrijdag van14.00 – 15.30 uur in Wijkgebouw Elthetokerk, Javastraat 118a.
U kunt voor de Intakegesprekken terecht bij het spreekuur elke dinsdagavond van 19.30 – 21.00 uur aan de Herengracht 265.
opgehaald op vrijdagmiddag van 14.00 – 16.30 uur. Adres: Sint Lucasparochie, Osdorperban 130.
Diemen Om voedselhulp aan te vragen, bel 06309 55 360. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald elke vrijdag van 15.00 uur tot 16.00 uur op de Verrijn Stuartweg 3.
Komt u in aanmerking voor een voedselpakket? Ga naar www.amsterdam.voedselbank.org en klik op ‘Ik heb voedsel nodig’.
Olav Konijnenberg
journalistiek oog te onderwerpen en het aan te passen aan de wat lossere MUGstijl. Saillant vind ik in dit verband de eigen advertentie op blz. 30: er wordt een vrijwilliger gevraagd om af en toe voor MUG te schrijven, met enige journalistieke ervaring. De heer Kuijper is ongetwijfeld een kundig jurist, maar ik vraag me af of hij kan bogen op de door MUG gewenste journalistieke ervaring.
Amsterdam Noord Om voedselhulp aan te vragen, bel 636 25 39, elke dag van 9.30 – 16.00 uur. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op Akkerwindeweg 2 (hoek Kamperfoelieweg), tel. 636 70 10.
Westerpark Om voedselhulp aan te vragen, bel 680 27 10, dit kan op werkdagen van 09.00 – 17.00 uur. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op donderdag van 13.00 – 15.00 uur in Gebouw Hebron, Polanenstraat 197/213 Zeeburg Om voedselhulp aan te vragen, bel 06-140 35 114, dit kan elke dag van
Zuid Oost (Bijlmer) Aanmelden voedselpakketten woensdagavond van 18.00 – 20.00 uur (via gebouw st. Netwerk) Kempering 66, Amsterdam Zuidoost. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op het adres dat met u wordt afgesproken bij de aanmelding Centrum Voor het aanvragen van een voedselpakket, bel 06-479 63 933 en spreek een boodschap in met uw naam en telefoonnummer. U wordt zo snel mogelijk teruggebeld voor een afspraak.
Geuzenveld / Slotermeer In dit stadsdeel is het initiatief “Voedselbox” gestart: eenmaal per maand wordt een basispakket uitgedeeld aan hulpvragers. “Voedselbox” is op geen enkele wijze verbonden aan de Voedselbank Amsterdam. Voor meer informatie over “Voedselbox” kunt u contact opnemen met mevrouw Hoogeveen, via
[email protected] Osdorp Om voedselhulp aan te vragen kunt u contact opnemen met
[email protected] of 020 - 61 94446. Voedselpakketten kunnen worden
Oud-Zuid Om voedselhulp aan te vragen, bel 020-5709653, op woensdagen van 12:00 – 15:00. Er wordt dan direct met u een afspraak gemaakt voor een intakegesprek. Vervolgens ontvangt u van ons een brief waarin de gemaakte intakeafspraak wordt bevestigd en waarin tevens vermeld staat wat u dient mee te nemen naar het intakegesprek. Voedselpakketten kunnen worden opgehaald op donderdag tussen 15.00 – 16.00 uur. Adres: Vredeskerkplein 1 (Vredeskerk).
Colofon MUG MAGAZINE Hoofdredactie: Joop Lahaise Redactie: Martin Brandwagt, Thea Golverdingen, Toine Graus, Ellen Kossman, Peter van Lieshout, Marco Ploeger, Marlies Scholtens, Albert van der Vliet, Michiel Wetzer Eindredactie: Jacques de Vos Grafische vormgeving: Jelske Boonstra, Gert Meijerink, Janet Thörig Beeldredactie: Janet Thörig Correctie: Marlies Scholtens Aan dit nummer werkten mee: Harmen de Boer, Marjan ten Broeke, Ingrid de Groot, Hilco Koke, Monique Mulder, Jeanine Oomen, Hans Puts, Lennert Ras, Diana Snabilié, André Stuyfesant, Jos Verdonk, Remco Visser, Peter de Vries, Julia Wilpert Deadline kopij: Kopij voor het novembernummer dient uiterlijk 16 oktober in ons bezit te zijn. Telefoon redactie: 020 607 76 00; fax: 020 607 76 01 E-mail:
[email protected] ADVERTENTIES Contactpersoon: Quiny Voorn, Telefoon: 020 607 76 02 / 020 641 58 57 E-mail:
[email protected]
MUG wordt gemaakt door een onafhankelijke redactie, bestaande uit vrijwilligers en WIW’ers. MUG is gratis verkrijgbaar op 552 distributiepunten: bibliotheken, buurthuizen, CWI’s, DWI’s, medische centra, scholen, ziekenhuizen. Oplage: 30.000 Druk: Dijkman Offset, Diemen SECRETARIAAT Secretariaat en distributie: Jeanine Oomen, Tony Strijbosch Telefoon secretariaat: 020 607 76 00 Abonnementen: € 24,50 per jaar, met Stadspas € 16,50 per jaar. Steunabonnement voor verenigingen en instellingen € 89,00 (meerdere exemplaren per maand). Adres: Postbus 6259, 1005 EG Amsterdam. Antwoordnummer 10520,1000 RA Amsterdam MUGWEB Redactie: Martin Brandwagt, Marco Ploeger, Hans Vinck, Jos Verdonk Webmaster: Ger Rakhorst Audiovisueel: Louise Bredero, Ivo Theunissen Website: www.mugweb.nl
30 SERVICE
MINI
MUG magazine | oktober 2007
MUG
Particulieren, bedrijven en organisaties kunnen voor 10 euro een mini-advertentie in MUG plaatsen. Inbegrepen: doorplaatsing van de advertentie op MUGweb.nl, gedurende één maand. Spelregels: de advertentie past in een van onze rubrieken. Advertenties voor bijvoorbeeld tweedehands goederen worden niet geaccepteerd. Geadverteerd kan worden in de volgende rubrieken: diensten, vast werk, tijdelijk werk, vrijwilligers, cursussen, cultuur, kennismaking, ruilen.
Eindredactie en correctie van al je teksten. Redelijke prijzen, snel en punctueel.
[email protected] WIL JE HET ROER OM maar weet je niet hoe?Coaching voor bijstandsmoeders. Minima tarief. Rina van der Meulen Intratu Coaching en Training 06-28174474 Voor RIJLES IN AMSTERDAM e.o. www.nelen.nl
Informeer voor grotere miniMUGs en/of het plaatsen van foto’s en bedrijfslogo’s naar onze speciale miniMUG-tarieven.
Diensten gevraagd
MUG Magazine heeft regelmatig plaats voor vrijwilligers die op regelmatige basis voor MUG en/of MUGweb willen schrijven. Voorwaarde is dat je enige journalistieke ervaring of een flinke dosis ambitie hebt. Informeer bij Jacques: 020-506700. Stichting Z (Amsterdamse straatkrant) zoekt vrijwilligers voor de distributie. Combinatie sociaal en administratief werk. Vast dagdeel per week. Mogelijkheden om in het weekend te werken. Voor informatie: (020) 6236202, vraag naar Jeroen of Corina.
Waarom adverteren in MUG? MUG Magazine verschijnt maandelijks in een oplage van 30.000 in Amsterdam en omstreken, op meer dan 550 plekken zoals bibliotheken, DWI, CWI, stadsdeelkantoren, de Stopera, culturele Ruilen of gratis instellingen. Mugweb.nl wordt dagelijks door duizenden Nederlanders bezocht. AdverExclusieve Koga Miyata Burner-S mountainteren in MUG is goedkoop, eenvoudig en doelgericht. Zo kost deze miniMUG, inclusief bike, bijna niet op gereden, met toponderdelen afgemonteerd en veel extra’s (o.m. plaatsing logo: 30 euro afneembare tasdrager), speciale editie, extra CHINESE ACUPUNCTUUR Traditionele Chinese stijf aluframe. Ruilen voor Koga hybride 50Geneeskunde is er op gericht de patiënt te 54 aluframe van eveneens hooguit paar jaar genezen en niet om de ziekte te behandelen oud. Bel 06-10967932. waar men in het westen meer op gericht is. VINTAGE MOTORJACK, zwart met blauwe www.chineseacupunctuurpraktijk.nl voering. Ruilen voor digitale camera. Tel. 020 625 69 85 CARTOON NODIG? een tekening zegt meer dan vele woorden WWW.PEJOCARTOONS.NL LAMMY-COAT, z.g.a.n. bruin leer met lichte wollen voering. Ruilen voor digitale camera De OPMAAKAFDELING van MUG verzorgt Tel. 020 625 69 85 voor organisaties en kleine ondernemingen drukwerk. Informeer naar onze mogelijkheden en scherpe tarieven. Bel met 020-6077600 en vraag naar Jelske. Cursussen Zin in een GOED GESPREK? Kom naar Multiloog®-bijeenkomsten: 2 & 23/10, 6 & 20/11 & 11/12 20.00 uur in: De Waterval,Van Hallstraat 10. zie ook: www.inca-pa.nl
Gezocht: Pleeggezinnen voor honden en katten
Stuur je advertentie naar
[email protected] of per post naar postbus 6259, 1005 EG Amsterdam, en maak 10 euro over op rekening 5855336 t.n.v. Stichting BBU, Amsterdam. Let op: miniMUG’s zijn niet langer dan 150 lettertekens, inclusief spaties. Alleen betaalde advertenties worden geplaatst. De betaling moet binnen zijn op de laatste dag van de maand.
Vrijwilligers gevraagd
Diensten aangeboden
OPROEPJES
S
Gevraagd handige klusser voor het maken van eenvoudige (boeken)kasten en schilderwerk, plafonds en wanden. Bel 020-1234567. Waarom adverteren in MUG? MUG Magazine verschijnt maandelijks in een oplage van 30.000 in Amsterdam en omstreken, op meer dan 550 plekken zoals bibliotheken, DWI, CWI, stadsdeelkantoren, de Stopera, culturele instellingen. MUGweb.nl wordt dagelijks door duizenden Nederlanders bezocht. Adverteren in MUG is goedkoop, eenvoudig en doelgericht. Zo kost deze miniMUG, inclusief plaatsing logo: 30 euro. Goed huis gezocht voor sociale, lieve en speelse vierjarige gecastreerde kat. Onze Piwo heeft door een ongeluk problemen met zien en afstanden schatten. Hij kan daarom niet meer aan boord van ons woonschip wonen. Piwo is zwart-wit en heeft een artistieke kop. Hij is verder kerngezond en heeft alle inentingen gehad, is gechipt een heeft een paspoort. Wie Piwo aandacht en ruimte wil geven, liefst een tuin of een groot veilig balkon, kan hem met speeltjes, mand en kattenbak en al ophalen. In ruil willen we hem een keer kunnen opzoeken: 06-10967932 DWI-vluchteling zoekt inkomen. Mail:
[email protected]
Sommige honden en katten hebben in een asiel soms een steuntje in de rug nodig, omdat de stress niet bevorderlijk is voor gezondheidsproblemen of gedragsproblemen. Wij kunnen niet alles oplossen op een asiel. Hiervoor zoeken wij pleeggezinnen die een dier in huis willen en kunnen nemen om ervoor te zorgen dat het dier uiteindelijk herplaatst kan worden. De reden kan soms medisch zijn, maar ook gedragtechnisch dat we een pleeggezin nodig hebben. Helaas is een asiel niet altijd in staat om een dier te bieden wat het nodig heeft. Daarom hebben we pleeggezinnen nodig die de tijd en ruimte hebben om hier aan te beginnen. In sommige gevallen mogen er geen andere huisdieren aanwezig zijn, om te voorkomen dat er problemen onderling op zullen treden. De pleeggezinnen krijgen de steun van onze asielarts en van onze gedragsdeskundige om het dier te helpen. Hierdoor is het wel nodig dat de pleeggezinnen in de omgeving van Amsterdam wonen. Elk pleeggezin zal gescreend worden om hun geschiktheid te toetsen, zodat de veiligheid voor hen en het dier wordt gewaarborgd. Wilt u meer informatie hebben, of zich opgeven dan kunt u zich wenden tot Mevr. M. Meijer via 0900 2007 207 toets 3,
[email protected] of tot Mevr. P. Elbers via 0900 2007 207,
[email protected].
50+ leesgroep in Buitenveldert
In de leesgroep voor senioren in de openbare bibliotheek Buitenveldert is plaats voor een enkele nieuwe leden. De groep komt in een seizoen op 5 woensdagochtenden bijeen. De groep gaat binnenkort weer van start. Zaak dus om u tijdig aan te melden! Het eerste boek dat besproken wordt is de Thuiskomst van Anna Enquist, daarna van Kader Abdollah, Het huis van de moskee. Inlichtingen/deelname, ANBO, tel., 624 40 67, of Martie Woudhuizen, tel., 627 35 64 (zie ook www.anbo.nl/amsterdam/leesgroepen 50+ )
Workshop ‘Spelleider in Levenskunst’
Op woensdagmiddag 31 oktober a.s. wordt een workshop gehouden voor leden van de ouderenbonden die spelleider willen worden voor de begeleiding van het spel ‘Levenskunst’. Vijftigplussers hebben in hun leven met veranderingen te maken: als het laatste kind de deur uit is en de betaalde arbeid is beëindigd ontstaat behoefte aan zinvolle activiteiten en nieuwe contacten. Deelnemers van het spel beginnen met een eigen vraag, bijv.:hoe kan ik een persoonlijk netwerk opbouwen en onderhouden, hoe kan ik gezond leven. ‘Levenskunst’ biedt de mogelijkheid op speelse wijze het gesprek over deze en andere vragen te voeren. Als spelleider kunt u met het spel ‘Levenskunst’ kleine groepen 50 plussers ondersteunen die vragen hebben op het gebied van zingeving en hun toekomst. Aan de hand van vragen en kleine opdrachten worden spelers uitgedaagd om met elkaar na te denken en te praten. De spelleider bewaakt de voortgang van het spel en zorgt voor een veilige omgeving voor alle deelnemers. In de workshop ‘Spelleider in Levenskunst’ behandelen Ria Eijck en Tootje Broekema alle facetten van het spel Levenskunst. Daarna kunnen de deelnemers zelf als spelleider met groepen ouderen aan de slag.
Cursuskorting € 30,- bij inleveren bon. Basiskennis Boekhouden(BKB) € 189,Praktijkdiploma Boekhouden(PDB) € 289,WWW.BOEKHOUDCOLLEGE.NL: 06-467.20.227
De workshop is kosteloos, duurt één dagdeel en wordt bij voldoende deelname gehouden op: 31 oktober 13.30 -16.30 u., op de Plantage Middenlaan 14 1e verdieping. Aanmelding: uiterlijk 23 oktober bij ANBO Gewest Amsterdam, tel 624 40 67 (ma. t/m vr. ochtend van 9 -12 u.). Informatie: bij COSBO-Amsterdam,
[email protected] of tel. 614 81 89.
Homeservice Amsterdam
Cliëntenraden vragen mening aan klanten UWV
+OM OP VOOR JE BELANGEN 7ORD OOK LID VAN !NGO
De Cliëntenraden zijn uw vertegenwoordiger in het regionaal overleg met UWV. Alle raadsleden zijn zelf cliënt bij UWV, en begrijpen dus als geen ander waar het om gaat. Om de uitvoering en de kwaliteit van UWV te kunnen verbeteren, zijn de Cliëntenraden in de regio’s MiddenWest en NoordWest een project gestart, traject meldweek, om klanten van UWV te vragen naar hun mening over de dienstverlening van UWV. Dit hebben zij gedaan door het versturen van vragenlijsten aan cliënten met een uitkering van UWV en het houden van een telefonische meldweek in de week van 24 tot en met 28 september 2007. In deze week hebben alle klanten van UWV (anoniem) kunnen bellen met het gratis telefoonnummer om daar te melden wat hun ervaringen zijn (geweest) met de dienstverlening van UWV. De leden van de Cliëntenraden hebben de informatie genoteerd. De ontvangen vragenlijsten en de telefonisch verkregen informatie worden door een onafhankelijk onderzoeksbureau geanalyseerd. De uitkomsten hiervan en de ervaringen van de telefonische meldweek zullen verschijnen in rapportvorm en door de cliëntenraden aangeboden worden aan de regiodirecteuren in beide regio’s. Met de directie van UWV afdeling Arbeidsgeschiktheid en Werkloosheidwet is de afspraak gemaakt de ontvangen informatie te bespreken en om te zetten in verbeterpunten.Dit wordt gedaan in overleg met de Cliëntenraden in de regio MiddenWest en NoordWest.
-EER INFORMATIE WWWANGONL OF 0OSTBUS !7 !MERSFOORT
Meer informatie kunt u nalezen op www.clientenraad-uwv.nl of via de secretaris van de cliëntenraad, Rob Nijkamp, bereikbaar op 020-666 14 77 of 06-525 87 214 of via email:
[email protected]
"ELASTIN G ADVIES VERZORG DOOR !N D GO
Een klussenproject voor en door mensen met een (tijdelijke) psychische beperking
bouwt mee aan jouw kwaliteiten Wij zoeken op korte termijn klussers die kunnen: schilderen, behangen, schoon maken, tuinieren, enz. Maak een afspraak: (020) 626 09 69
[email protected]
Homeservice Amsterdam
-AAK JE WERELD EEN STUKJE GROTER !NGO !LGEMENE .EDERLANDSE 'EHAN DICAPTEN /RGANISATIE KOMT OP VOOR DE RECHTEN VAN MENSEN MET EEN HANDICAP
SERVICE 31
oktober 2007 | MUG magazine
Beeldbuis en ether
Cyberspace
• Ellen ten Damme
• Pesten
Documentaire over deze zangeres en actrice. Ze praat over ongrijpbare dingen als tijd, ambitie, levenslust, liefde en vriendschap. In 2005 wordt bij Ellen op 38-jarige leeftijd borstkanker geconstateerd. Tijdens deze voor haar fysiek en emotioneel zware periode werd ze anderhalf jaar gevolgd door filmmaker Rob Hodselmans. Hij toont haar veelzijdigheid en veerkracht tijdens de vele optredens die bijna allemaal gewoon doorgingen. Op theaterfestival De Parade kruipt ze in de huid van Marlene Dietrich en Nina Hagen en in de studio werkt ze aan haar derde solo-album. Ze is constant in beweging, neemt nauwelijks rust en heeft moeite om tijd vrij te maken voor de bestralingen en chemobehandelingen. NPS HET UUR VAN DE WOLF ZONDAG 7 OKTOBER 18:15 NEDERLAND 2
foto Kirsten Bucher
• Nieuwe aanpak van kleuters met ernstige gedragsproblemen Probleemkleuters zitten vaak twee tot vier jaar op een gewone basisschool voordat ze terechtkunnen in het speciaal onderwijs. Leerkrachten zitten met hun handen in het haar als een kind van vijf de juf regelmatig fors uitscheldt. Of steeds andere kinderen slaat, duwt en schopt of het meubilair in de klas omver schopt. Voor de andere 25 kinderen in de klas is er nauwelijks aandacht. Sommige basisscholen zien geen andere oplossing dan deze kleuters te schorsen of ze voor kortere of langere tijd naar huis te sturen. Maar daar is de situatie al net zo hopeloos. Het behandelproject De Optimist in de stad Utrecht biedt sinds anderhalf jaar hulp aan kleuters met gedragsproblemen. De essentie van de aanpak lijkt simpel: beloon gewenst gedrag en negeer ongewenst gedrag. Hans Kema en Judith Pennarts, de makers van deze documentaire maakten exclusieve opnames van deze gedragsbehandeling en spraken met leerkrachten en ouders. NOVA SPECIAL ZATERDAG 13 OKTOBER 22:10 NEDERLAND 2
Sommige mensen hebben de pest aan onderwijs, diezelfde mensen gaan mogelijk ook zelf pesten. ‘Naar schatting gaan meer dan 350.000 kinderen en 250.000 volwassenen in Nederland dagelijks gebukt onder (ernstige) pesterijen. Op scholen, verenigingen, op straat, in de speeltuin, op het werk; overal waar mensen elkaar ontmoeten is er de kans dat er gepest wordt.’ Met die zin opent de website ‘Omgaan met pesten’. De site biedt verder weinig tips, behalve dan een oproep om trainingen te volgen. Dan maar naar de website van de Kindertelefoon. Alleen de 8-11 jarigen hebben pesten in de topdrie van opgevraagde informatie staan, met mishandeling op 1 en seks op 3. Ik kom er niet veel verder mee, maar de site geeft wel een aanwijzing waardoor ik op Pestweb.nl terecht kom. ‘Pestweb is dé site met informatie, advies en tips over pesten’. De site bedient zowel kinderen, ouders als leerkrachten. Kinderen in de categorie 7-12 jaar die gepest worden zullen weinig troost putten uit het volgende citaat van die website: weet je dat ... pesters een vier keer zo grote kans hebben later in crimineel gedrag te komen?’ De site is handig ingericht met aparte afdelingen voor kinderen, jongeren, ouders en leerkrachten. Er is een forum waar vooral kinderen op reageren. Ook deze site heeft een commerciële achtergrond: Onderwijsadviesbureau APS. Een voorbeeld dat ieder voordeel ook een nadeel heeft is het fenomeen hoogbegaafdheid. Ook met een zesjesmentaliteit toch tienen halen. En dankzij het dalende niveau van de leerkrachten het vaak beter weten dan de meester. Dikke kans dat je door de onderwijzer en de medeleerlingen gepest wordt. Ook voor die groep kinderen is er een vereniging, en dus ook een website: Die is van de Stichting Plato en heet Landelijk InformatieCentrum Hoogbegaafdheid. De website is duidelijk niet door een hoogbegaafde gemaakt: nogal onoverzichtelijk en bij de onderwerpen hulp en voorlichting wordt al snel verwezen naar de publicaties die bij de Stichting te koop zijn. Omgaan met pesten: www.omgaanmetpesten.nl Kindertelefoon: www.kindertelefoon.nl Pestweb: www.pestweb.nl/aps/pestweb Landelijk InformatieCentrum Hoogbegaafdheid: www.lich.nl
• Babyboom
Tiendelige serie waarin het publiek kennis maakt met een verwachtingsvol gezelschap: 100 stellen met een zwangerschapswens, ondergaan een zwangerschapstest. Presentatrice Caroline Tensen volgt ze een jaar lang op de voet. Ze zijn jong en onbevangen, of al wat ouder en ‘ervaren’ in het medisch circuit; alleenstaand, lesbisch of belast met een erfelijke ziekte. Een ding hebben ze hartstochtelijk met elkaar gemeen: ze willen een kind. Met een grappige, maar ook confronterende vragenreeks worden ze in kaart gebracht. Wat zijn de factoren die een rol spelen bij het wel of niet zwanger raken? Leeftijd? Het aantal keren dat je seks hebt? Of hoe je het doet? NCRV DONDERDAG 18 OKTOBER 20:30 NEDERLAND 1
Recept • Mexicaanse Lamsschotel Ingrediënten: pond lamsvlees 4 tenen knoflook 1 ui 1 groene Spaanse peper 1 groene paprika 3 tomaten 1 kippenbouillonblokje 1 theelepel komijnzaad 1 theelepel nootmuskaat 1 eetlepel ongezoete cacaopoeder peper/zout flinke kluit boter, scheutje olijfolie
Snij het lamsvlees in dobbelsteentjes en wrijf het in met zout en peper. Verhit de boter met de olijfolie in een ruime stoofpan tot deze is uitgebruisd, doe het lamsvlees erbij en schroei dit in vijf tot zes minuten dicht. Haal het vlees dan met een schuimspaan uit de pan en bewaar het in een kom. Voeg de kleingesneden knoflook, de in ringen gesneden ui, de klein gesneden peper (zonder pitjes) en komijnzaad toe, bak een minuut, dan de kleingesneden paprika (zonder pit en zaadlijsten), de klein gesneden tomaten en nootmuskaat. Verse nootmuskaat is nog lekkerder. Daarvoor hoef je niet speciaal een nootmuskaatrasp te kopen op een gewone keukenrasp gaat het ook. Roer alles even goed door en laat drie minuten sudderen. Doe het lamsvlees weer terug in de pan en voeg er ongeveer een kwart liter kippenbouillon (blokje opgelost in kokend water) aan toe en de eetlepel cacaopoeder. Flink omscheppen. Draai het vuur laag en laat het gerecht ongeveer anderhalf uur sudderen, zonder deksel op de pan, zodat de saus kan indikken.Controleer ieder half uur op vochtgehalte. Haal de pan daarna van het vuur en laat het geheel 10 minuten rusten. Serveer in de pan, met stokbrood en gemengde sla of gekookte sperzieboontjes.
Vers van de pers • Henselmans
Marieke Henselmans heeft een nieuwe doelgroep gevonden voor haar niet aflatende strijd tegen (over)consumentisme. Dit keer zijn de jongeren aan de beurt. Veel adolescenten leren niet hoe ze met geld om moeten gaan en komen, met name wanneer ze op zichzelf gaan wonen, in de problemen. Enorme schulden zijn het gevolg. De overheid en andere instanties proberen middels campagnes als ‘Blijf positief!’, en geldlessen op scholen meer bewustzijn te creëren. Onder het motto ‘Makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker’ slaat Marieke Henselmans de jongeren met cijfers om de oren: rondkomen is niet moeilijk, wie wil kan zelfs flink sparen. Een actueel onderwerp voor een almaar groeiende groep jongeren die de ene lening aflost met de andere. Wat nou lenen? Sparen!; uitgave Truth & Dare; 92 pagina’s; 12,95 euro; papierrug
• Meiden
Elke week na het vrijdaggebed stuurt een anonieme jonge vrouw een flitsbericht naar een kletsgroep op internet over de belevenissen van Qamra, Sadiem, Lamies en Michelle, vier Saoedische vriendinnen uit de hoge klassen. In vijftig berichten volgen we de romantische en seksuele escapades van de vier studentes en zien we hun frustraties en rebellie tegen de soms verstikkende culturele tradities in hun land. Als je de kans kreeg een blik te werpen onder de sluier van een jonge Saoedische vrouw, wat zou je dan zien? Rajaa Alsanea tilt die sluier op. Ze schreef geen exotische fabel over Saoedische prinsen, geen donker verhaal over islamitische fundamentalisten die hun vrouwen als beesten opsluiten, maar een lichtvoetige roman over moderne vrouwen in Saoedi-Arabië. Rajaa Alsanea (25) groeide op in Riaad, in een familie van artsen. Ze woont tegenwoordig in Chicago, waar ze tandheelkunde studeert. De meiden van Riaad is haar debuutroman. Uitgave Archipel; 360 pagina’s; 18,95 euro; papierrug
• The Dude
Hij is ongetwijfeld de beroemdste werkloze uit de recente filmgeschiedenis. Sinds hij in 1998 opdook in de film The Big Lebowski van Joel Coen is hij uitgegroeid tot een cultfiguur: Jeff Lebowski alias ‘The Dude’. Er worden zelfs feesten gehouden, waar het een kunst is de bowlende, White Russian drinkende nietsnut zo goed mogelijk te imiteren. De drie grote Dude-fans Bill Green, Ben Peskoe, Will Russell en Scott Shuffitt schreven een boekje dat kan gelden als een inwijding in het Dude-isme. Hun favoriete uitspraak: ‘Hee man, sorry dat je stiefmoeder een nympho is.’ I’m a Lebowski You’re a Lebowski; uitgave Canongate/Duth Media; 12,50 euro; papierrug
32 ADVERTENTIES
MUG magazine | oktober 2007
Gezonde
vrijwilligers nodig voor onderzoek naar hart en vaatziekten bij Diabetes!
Wij zijn op zoek naar gezonde mannen die willen deelnemen aan een klinische studie waarbij wordt gekeken naar beschermingsmechanismen van de vaatwand.
Bent u tussen de 40-65 jaar oud? Bent u gezond? Geschikte deelnemers krijgen een interview, een kort lichamelijk onderzoek, een bloedafname, een lmpje van de bloedvaten onder de tong en een meting van de dikte en doorlaatbaarheid van de vaatwand.
Voor meer informatie bel: L.N. Broekhuizen, 020-5668675 of 020-5669111 sein 58651
[email protected]