Regionaal voetbalmagazine - Augustus 2012
LIBERO
MAGAZINE
03
NEEM MEE! Stamtafel: Carlos Opoku (KHFC ) & Willem van Zalinge (EDO) / Interview: Nick Olij (Europees Kampioen U17) / Reportage: HD Cup / Keuzes van de coach: Rob Riebeek (VVH / Velserbroek)
INHOUD
COLOFON
Specialist in sportkader Een succesvolle coach staat voor een succesvolle vereniging
DE VOORZET VAN DE VOORZITTER Met Harry Gerritsen van RCH
SPORTKADER NEDERLAND
‘Randzaken dienen goed geregeld te zijn. Dat geeft de rust die nodig is om goed te presteren.’ Martin de Groot, trainer hoofdklasse ADO’20 Heemskerk
ONVOLTOOID VERLEDEN TIJD 31 Met Paul van Leeuwen (Stormvogels)
35
VOETBALFLITSEN
5
DE KEUZES VAN DE COACH 36 Met Rob Riebeek van VVH/Velserbroek
‘Mijn arbeidszaken geregeld door Sportkader Nederland betekent voor mij dat ik er niet over in hoef te zitten. Alles is goed en op tijd geregeld.’
HET STAMTAFELGESPREK Met Carlos Opoku (Kon. HFC ) en Willem van Zalinge (EDO)
6
VOETBALFLITSEN
9
INTERVIEW Met sportarts Edwin Goedhart
10
Voor een advies op maat voor uw vereniging kunt u contact opnemen met de sportkader adviseur voor uw regio. Bel of e-mail voor meer informatie of persoonlijk contact met onze adviseur.
Sportkader helpdesk
team van Sportkader Nederland helpt u daarbij. Zo houdt
T 023-531 94 75 E
[email protected]
w ww. s p o r tk adernederland.nl
33
Rudolf Moojen, tennistrainer TV Bosch en Duin
uw fiscale, juridische en administratieve zaken aan het u handen vrij voor het echte werk op het sportveld.
DE VRIJWILLIGER Met Sjaak van van THB G-VOETBAL Met HBC
DE MASSAGETAFEL 13 Met Allround Sport Care en Arnold Mettes (VEW)
behalen van sportief succes. Het uit handen geven van
32
4
Stefan Hoeneveld, hockeytrainer Almeerse Hockey club / Hockeyclub Arnhem
Als coach wilt u zich het liefst concentreren op het
DE BUSINESSCLUB Met VSV
DE AFTRAP & VOETBAL IN PORTEFEUILLE Met wethouder Annette Baerveldt
‘Deskundig, snel, secuur, adviserend en meedenkend’
Ons team van experts staat voor u klaar
29
DE FAMILIEBAND 38 Met de familie Heeremans (Terrasvogels) VOETBALFLITSEN
39
VOETBAL CULINAIR Met Villa Westend
41
WAT SPEELT ER… … op zaterdag
42
DE WITTE LEEUWINNEN
47
VOETBALFLITSEN
48 49
REPORTAGE De strijd om de Haarlems Dagblad Cup
14
TIKKE BREED Column Henk Uildriks
17
SPELER GEEFT ZICH BLOOT Met Edwin Schilling (SVIJ)
HART VOOR DE ZAAK Met Boval-directeur Jaap Eringa
18
DE SPELERSVROUW 50 Met Linda Ritskes (Olympia Haarlem)
VOORUIT SCHEIDS Met column Ruud Bossen
21
VOETBALFLITSEN
22
DE SPECIALISTEN Met kassa- en betaalsysteem STN
23
JEUGDVOETBAL Met Nick Olij
24
POSTER De Witte Leeuwinnen
26
VOETBALFLITSEN
28
LIBERO
HOOFDREDACTEUR Bert Hartman UITGEVERIJ Buro Buggels www.burobuggels.nl
[email protected] REDACTIEADRES De Geus & Hartman Libero Magazine Jansstraat 46 Haarlem
[email protected] UITGEVERS Rob Buchel & Patrick Tenthof
[email protected] (06) 11 62 18 72
[email protected] (06) 15 82 93 27 BLADMANAGEMENT & TRAFFIC Rob Buchel
[email protected] (06) 11 62 18 72 SALES Patrick Tenthof
[email protected] (06) 15 82 93 27 REDACTIE Bert Hartman, Cees de Geus, Ron Stoop, Marij Koster, Kick Hommes FOTOGRAFIE Jacqueline Huber, Peter den Dikken, Rob van Koolbergen, Bert Hartman, Cees de Geus. Fons Langemeijer, Robine Tenthof, Ron Stoop VORMGEVING Rick Rewijk
[email protected] (06) 39 56 97 26 DRUKWERK VERZORGING Buro Buggels www.burobuggels.nl COPYRIGHT
© 2012 Libero Magazine. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/ of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
MAGAZINE
3
DE AFTRAP
BEACHSOCCER TOERNOOI BIJ BRINCKER
Voetbal ligt nooit stil
“Juli is voor ons misschien wel de rustigste maand van het jaar”, schrijft Dick Doornebosch van de KNVB (district West 1) in zijn column elders in dit derde nummer van Libero Magazine. Dat mag zo zijn, gevoetbald wordt er ondertussen natuurlijk wel. Onofficieel, maar daarom niet minder fanatiek en niet met minder plezier. Op prachtige Cruyff Courts van kunstgras en op trapveldjes van echt gras. Voetbal ligt nóóit stil. Ook op een gribus veldje waar geen
grasspriet meer groeit, zijn de afgelopen zomermaanden door jaloersmakende talenten wereldgoals gemaakt. Daar zult u in Libero Magazine verder niets over lezen. Wel over eerste elftallen, veteranen, G-voetballers, dames, bierteams en scheidsrechters die zich - net als de KNVB, die het allemaal weer in goede, officiële banen gaat leiden - op het nieuwe seizoen hebben voorbereid. Wij hebben er zin in. Maak er een mooi seizoen van! En veel leesplezier!
De voorbereidingen voor het eerste Beach Soccer Toernooi bij restaurant Brincker in Spaarndam zijn in volle gang. De voorrondes vinden plaats op woensdag 19 september en woensdag 26 september (op beide dagen vanaf 18.00 uur). Op zondag 30 september vinden vanaf 14.00 uur de kruisfinales plaats. Sluitstuk vormt vervolgens de ongetwijfeld zinderende finale. In de wetenschap dat Dj Bert de muziek verzorgt, zal het daarna nog lang onrustig blijven aan de Zijkanaal C-weg. De eerste deelnemer aan het toernooi is inmiddels bekend: Libero Magazine vaardigt een ijzersterk team af dat bestaat uit redacteuren, fotografen, vormgevers en uitgevers. Tegen wie Team Libero het gaan opnemen is nog onbekend. Er kunnen maximaal zestien teams deelnemen. Ieder team bestaat uit vier veldspelers en een keeper. Voetbalverenigingen, bedrijven en vriendenteams kunnen zich opgeven via het formulier op www.brincker.nl, de site van restaurant Brincker. Op de foto het terras van Brincker, met op de achtergrond de arena van het eerste Beach Soccer Toernooi.
VOETBALFLITSEN! JEUGDTOERNOOI ZANDVOORT GROOT SUCCES Ondanks of dankzij het feit dat het Moederdag was, waren er op zondag 13 mei 2012 opvallend veel moeders aanwezig op het sterk bezette F-pupillentoernooi bij SV Zandvoort. “Het was een groot succes,” vertelt mede-initiatiefnemer en -organisator Arend Regeer. “Mede dankzij de sponsoren en SV Zandvoort is het mogelijk geweest om een prachtig toernooi te organiseren. Het was prachtig weer en Zandvoort heeft er een geweldig complex voor.” Voor het jeugdtoernooi op Moederdag waren een aantal gerenommeerde clubs uitgenodigd: Foreholte, Voorschoten’97, Noordwijk, VVSB, Rijnsburgse Boys én de BVO’s Excelsior Rotterdam
en Feyenoord. F1 van Zandvoort hield zich goed staande in het ijzersterke deelnemersveld en eindigde op de derde plaats. Het toernooi werd gewonnen door Rijnsburgse Boys, dat in de finale Voorschoten’97 versloeg. Regeer: “Excelsior Rotterdam en Feyenoord hadden op ons verzoek niet de F1 afgevaardigd, maar respectievelijk F2 en F3. Mede daardoor waren alle teams aan elkaar gewaagd. Hopelijk is dit het begin van een traditie en organiseert Zandvoort volgend jaar op Moederdag weer een toernooi, misschien dan wel voor meerdere F- en E-pupillenteams.”
RUIM BAAN VOOR E-TALENTEN BIJ 9:9
Team Libero
Voetbal in de portefeuille
Diep geworteld Libero Magazine gaat elk nummer het gesprek aan met een sportwethouder in Zuid-Kennemerland over het amateurvoetbal in de regio. Deze keer is het de beurt aan de Velsense bestuurder Annette Baerveldt.
keuze. Een BVO moet de eigen broek ophouden. Gelukkig behoort Telstar tot de gezondste profclubs van Nederland. Daarnaast blijft voetbal een belangrijke bindende factor in de samenleving. We hebben diverse amateurclubs binnen de gemeentegrenzen met veel leden.”
LM: Wat heeft u zelf met voetbal? Annette Baerveldt: “Ik heb zelf nooit gevoetbald. Ik heb wel hockey gespeeld bij de Strawberries, al moet ik bekennen dat ik er niet zoveel van kon. Ik had meer talent voor wedstrijdzeilen. Daar ben ik mee gestopt toen ik ging studeren. Beroepshalve trap ik nog wel een tegen een balletje aan, maar dat is dan om een nieuw speelveld officieel te openen, of bij de start van een voetbaltoernooi. Van mijn techniek moet ik het dan ook niet hebben. Ik kijk wel graag naar voetbal en ga graag naar Telstar.”
LM: Welke (voetbal-)ontwikkelingen in Velsen spreken tot de verbeelding? Baerveldt: “Dat we de dames van AZ naar onze gemeente hebben kunnen halen, heeft een positieve uitstraling. Het is de top van Nederland en daarnaast is het een mooie promotie voor het dames- en meisjesvoetbal in de hele regio. Ook de mogelijkheid voor spelers met een beperking om hier deel te nemen aan een competitie, spreekt erg tot de verbeelding. Een van de sterke punten van voetbal is de laagdrempeligheid. Met een beetje goede wil, kan iedereen op zijn of haar niveau een balletje meetrappen.”
LM: Wat betekent voetbal voor de gemeente Velsen? Baerveldt: “Op zich geeft een profclub extra uitstraling aan een gemeente. Daarom zullen we Telstar ook ondersteunen waar mogelijk. Alleen financieel springen we niet bij. Dat is een principiële
LM: Wat wilt u verder nog kwijt? Baerveldt: “Ik ben er trots op dat Velsen meerdere jubilerende clubs in de geledingen heeft. Sommige verenigingen bestaan al een eeuw. Dat geeft
4
ook wel aan wat de impact is van voetbal en hoe diep het is geworteld in de Velsense samenleving. Daar moeten we dus zuinig op zijn.”
Wethouder Annette Baerveldt
EINDELIJK TEGENSTAND VOOR VROUWEN DSS Afgelopen seizoen werden ze met overmacht kampioen in de 5e klasse KNVB én wonnen ze met een enorme voorsprong op DSS F1, de nummer twee, de interne strijd om de Paul Sprengers Bokaal: Vrouwen zaterdag 1 van DSS. De nieuwe trainer Marco van Aalst verwacht dat zijn speelsters komend seizoen ‘eindelijk de tegenstand krijgen die ze nodig hebben’. “Dit team speelt al jaren samen en heeft als MA1 in de hoofdklasse de beker gewonnen. Als nieuw damesteam op zaterdag, DA1, werden ze vorig seizoen door de KNVB ingedeeld in de 5e klasse. Bijna alle wedstrijden werden met dubbele cijfers gewonnen. De kampioenswedstrijd tegen WV-HEDW, de nummer drie, eindigde in 10-1.” Promotie naar de 4e klasse volgde, maar de KNVB schoof Vrouwen zaterdag 1 van DSS door naar de 3e klasse A. Van Aalst is er blij mee. “Nu moeten we aan de bak. In de 3e klasse krijgen we veel meer tegenstand. Vooraf zeg ik: als we bij de eerste vier eindigen, ben ik tevreden.”
Vóór hun leeftijdgenoten van onder andere Ajax, Sparta en Vitesse, wonnen de tweedejaars E-pupillen van de Haagse voetbalvereniging HVV op 10 juni 2012 het 9:9-toernooi bij Koninklijke HFC. Voor veel pupillen is het een enorme stap van de E’s (7 tegen 7 op een half veld) naar de D’s (11 tegen 11 op een heel veld). Enkele jaren geleden was Koninklijke HFC daarom één van de initiatiefnemers van 9:9-voetbal voor tweedejaars E-pupillen, dat de doorstroming moet versoepelen. De zes meter brede doelen staan op de 16 meterlijnen van beide strafschopgebieden,
5
wat een speelveld oplevert van circa 68 bij 56 meter. Inmiddels is 9:9-voetbal in KNVB-district West 1 de norm voor de E-hoofdklasse, die uiteraard wordt gedomineerd door de meest getalenteerde tweedejaars E-pupillen. Koninklijke HFC wil van het toernooi een jaarlijkse traditie maken. Met een gezamenlijke lunch werd de strijdbijl tussen de poulewedstrijden en de kruisfinales even begraven. Op de foto waagt een speler van Ajax E1 een schot op het doel van Koninklijke HFC dat, het thuisvoordeel ten spijt, op de vijfde plaats eindigde.
TEKST: BERT HARTMAN / BEELD: FONS LANGEMEIJER
STAMTAFEL
is best een nette club, maar HFC is qua uitstraling toch anders. Hier is het doorspekt van traditie. Gelukkig heb ik net als Willem redelijk vlot een basisplaats veroverd.”
‘KHFC en EDO horen allebei gewoon thuis in de Hoofdklasse’ Hoewel de Koninklijke HFC en EDO twee echt verschillende clubs zijn, met elk een eigen cultuur, zijn er opvallend veel overeenkomsten tussen de aanvoerders van beide selecties. Carlos Opoku en Willem van Zalinge kwamen het Haarlemse amateurvoetbal binnen via een Amsterdamse club, voelden zich er allebei vanaf dag één thuis en misten vorig seizoen in de competitie geen enkele speelminuut. Ook zijn ze in het zomerreces allebei 26 jaar oud en kijken ze uit naar de derby’s van komend seizoen in de Hoofdklasse. “Ik hoop dat heel Haarlem straks uitloopt voor die duels.” Op het terras van de Haven van Zandvoort, het vaste gastvrije onderkomen voor het stamtafelgesprek van Libero Magazine, schudden beide captains elkaar de hand. Ze kennen elkaar van de onderlinge wedstrijden in het seizoen 2010-2011, toen nog in de Eerste Klasse. Jullie zijn beiden geen geboren Haarlemmers, waar is het allemaal begonnen? Opoku: “Ik ben begonnen bij SV Hoofddorp, waar ik ben opgegroeid. Vier jaar heb ik daar nog in het eerste gespeeld. Ik wilde daarna ergens ervaring opdoen. Aangezien ik studeerde in Amsterdam, kwam ik in contact met DCG. Dat was wel een handige match. Ik heb daar een jaartje gespeeld en intussen de opleiding Sportmanagement & Ondernemen afgerond bij de ALO. Toen ik klaar was met mijn studie ben ik naar HFC gegaan. Ook om weer iets dichterbij huis te komen, zeker toen ik ook werk kreeg bij het Sportservicepunt Noord-Holland in Haarlem. Nu ga ik mijn vierde jaar in.”
Van Zalinge: “Mijn komst naar Haarlem is wel aardig vergelijkbaar met die van Carlos. Ik ben begonnen bij AVV Fit in Amsterdam. Daarna ben ik via OSV bij EDO terecht gekomen. Ik denk dat de Haarlemse interesse ontstond tijdens een beslissingswedstrijd in en tegen Bloemendaal. We moesten met OSV een 0-2 achterstand goedmaken. Bijna iedereen rende naar voren. Zo’n beetje als enige verdediger hield ik toch aardig stand. Dat is vast opgevallen, want Bert Wagemaker benaderde me voor het tweede. EDO was net naar de Eerste Klasse gepromoveerd en ik wilde het graag eens hogerop proberen. Ik heb een goed gesprek gehad met de hoofdcoach Patick van der Fits. Hij miste eigenlijk nog een rechtsback en ik mocht het proberen. Nu sta ik al zes jaar lang in het eerste.” Is er een verschil tussen voetbal in Amsterdam en Haarlem? Van Zalinge: “Ik ben hier direct heel warm ontvangen. Dat was toch iets anders dan in Amsterdam,
6
waar ik het best lastig had. Er speelden daar toch heel wat ervaren jongens, die elkaar al wat langer kenden. Sommigen hadden zelfs ervaring in het betaalde voetbal. Ik kwam van een vijfdeklasser en dus hadden ze wel een beetje iets van: wat komt hij hier doen? Maar of dat typisch voor het Amsterdamse amateurvoetbal is, weet ik niet…” Opoku: “Ik moet zeggen dat ik een fijn jaar bij DCG heb meegemaakt. Ook bij HFC ben ik heel hartelijk ontvangen. Ik voelde me er gelijk thuis.” Van Zalinge: “Dat vind ik ook het mooie aan EDO. Eigenlijk wordt iedereen gelijk in de groep opgenomen. Het sfeertje spreekt me erg aan. ’s Zondags staat er vaak een zangertje in de kantine en je treft er altijd de vaste mensen aan de bar en langs de kant. Ik heb daar heel vlot goede vrienden gemaakt, met wie ik nog steeds veel optrek. Ik kan bijvoorbeeld altijd bij iemand slapen als het eens wat later wordt na een training of een wedstrijd.” Opoku: “DCG was een club met van die echte Amsterdammers erin, zeg maar bluf en branie. Het
Jullie zijn allebei 26. Dat is toch best jong om aanvoerder te zijn… Van Zalinge: “Er zijn enkele oudere spelers gestopt. Sommigen zijn achterin de twintig, maar een groot deel is veel jonger. Ik denk dat het er ook mee heeft te maken dat ik er al zes jaar in sta. Ik ben trouwens niet echt de leider op het veld, in die zin dat ik precies vertel hoe het allemaal zit. Ik ga wel voorop in de strijd. En ook buiten de wedstrijden sta ik mijn mannetje. (Lachend) Ik blijf vaak bij de laatsten over in de kantine of we gaan nog even met wat jongens de stad in. Dat is toch goed voor de homogeniteit in de groep. Ik doe zeg maar alles om het groepsgevoel te versterken. Op het veld heb je dan toch meer voor elkaar over. Dat kan soms net de doorslag geven.” Opoku: “Ik vind het lastig om van mezelf te zeggen, maar ik denk dat het wel iets te maken heeft met mijn uitstraling. Ik geef niet snel op. Daarnaast benader ik voetbal altijd als een teamsport. Ik kan me dus goed wegcijferen voor het teambelang. En ook ik ga zeker niet als eerste de kantine uit. Sinds een jaar woon ik in Haarlem en kan nu lopend naar huis.”
STAMTAFEL
Van Zalinge: “Wij zijn uiteindelijk ook tevreden. Al baal ik nog wel van de sportieve inzinking aan het slot. Vooral ook omdat het in 2011 ook zo ging. Opnieuw lieten we onnodig veel punten liggen. Zelfs in het rechtstreekse duel met DEM ging het mis, zodat we alsnog een speciale beslissingswedstrijd moeten spelen. Dat laatste duel was trouwens geweldig! De toeschouwers stonden rijen dik rond het veld. Onze coach Mark Evers zei: ‘het eerste jaar werden we derde, toen tweede, dus nu moet het gebeuren’. Na de verdiende 1-0 voorsprong hebben we goed stand gehouden en na twee rode kaarten voor DEM was de wedstrijd gespeeld. Na het laatste fluitsignaal volgde de ontlading.”
Hoe kijken jullie terug op afgelopen seizoen? Opoku: “Achteraf ben ik tevreden. We zijn in 2011 onverwachts Carlos Opoku speelde overal in de as. “Maar mijn voorkeur kampioen geworden. Lange tijd gaat naar centraal achterin.” En Willem van Zalinge op elke leek het te gaan tussen EDO en positie achterin. “Ik houd mijn medespelers graag voor me.” DEM, toen het spreekwoordelijke ‘twee honden vechten om een been…’ werd bewaarheid. Wij waren dus die Die avond was je ongetwijfeld ook niet als gelukkige derde. De promotie naar de Hoofdklasse eerste weg… was voor mij persoonlijk ook een doel bij HFC. Van Zalinge: “Ik had dag erna al vrij vanwege Ik wilde echt nog een stap hogerop maken. Dat Hemelvaart, maar dat was zeker geen overbodige lukte dus vrij onverwachts. Dan is handhaving het luxe.” jaar erna een mooi streven. Het liefst had ik dat trouwens in één keer gedaan. Dat had ook best En dan volgend seizoen, kijken jullie er al gekund, ondanks de slechte seizoensstart. Helaas naar uit? gaven we het in slotfase nog bijna weg en kwamen Van Zalinge: “In de Hoofdklasse krijgen we eindelijk we in de nacompetitie terecht. Toch kon je tegen weer twee onafhankelijke grensrechters. Dat vind ik DEM wel zien dat we een hoop hebben bijgeleerd, een verademing, want bij sommige clubsgrensrechwant in die wedstrijden toonden we aan echt een ters is het bijna onmogelijk om te scoren.” stuk verder te zijn. We hebben die klus relatief Opoku: “Ik verheug me altijd op een derby, zeker nu eenvoudig geklaard.”
7
in Hoofdklasse. Ik denk ook dat we allebei thuishoren op dat niveau. Hopelijk loopt heel Haarlem uit voor deze wedstrijden tussen Noord en Zuid.” Carlos, heb je nog een tip voor Willem: wat is het verschil met de eerste klasse? Opoku: “Dat is heel simpel, de tegenstanders zijn individueel en als team een stuk sterker. Spitsen zijn scherper, verdedigers lastiger te passeren. Achterin wordt een fout sneller afgestraft. Als voorbeeld: ik schoof in de Eerste Klasse meerdere keren per helft door. In de Hoofdklasse gebeurt dat nog één, of hooguit twee keer in een hele wedstrijd. Het is gewoon te risicovol.” Nou Willem, dat gehoord hebbende: wat zijn jullie verwachtingen? Van Zalinge: “Ik denk dat we ons toch gewoon moet kunnen handhaven. Dat klinkt misschien arrogant, maar ik denk dat we het niveau aankunnen.” Opoku: “We proberen mee te draaien in de middenmoot. We hebben in elke linie versterkingen gekregen. Ik weet niet precies hoe ze spelen, maar het zal in elk geval de onderlinge concurrentie vergroten. Daar word je altijd beter van. Dat is al een verschil met vorig seizoen, toen de selectie in tact is gebleven. Hoe dan ook wil ik elk geval de nacompetitie ontlopen.” Van Zalinge: “Er zijn vier jongens met de nieuwe coach Roy van der Meije meegekomen, maar ik heb ze eigenlijk alleen de hand geschud. Hoe ze spelen weet ik dus niet.” Opoku: “Ik heb zelf nog met Dennis Denkgreve gevoetbald en dat is echt een goede speler.” Tot slot: wat doen jullie deze zomer? Van Zalinge: “Ik loop veel hard. Ik heb dat gewoon nodig. Mijn vriendin vindt me ook altijd vervelend worden, als ik te lang niks aan sport doe. Om dat te voorkomen doe ik dan een rondje om het meer.” Opoku: “Als ik eerlijk ben doe ik niet zoveel. Het seizoen duurt al lang genoeg. De zomer is voor mij echt om te rusten. Na die broodnodige ontspanning sta ik er straks weer in de voorbereiding. Gretig en fit.”
EVEN BELLEN MET… DICK DOORNEBOSCH
SKIPPYBAL Bloemendaalseweg 169 2061 CJ Bloemendaal T (023) 526 09 92
[email protected] www.noortgassler.nl
Oog voor de knikkers achter het spel
‘WATERLOO HEEFT ZICHZELF OVERTROFFEN’
Dag Dick, ben je al op vakantie geweest? “Jazeker. Naar Gran Canaria. Heerlijk een paar weken zonder werk, zonder voetbal. Nu is juli voor ons misschien ook de rustigste maand. De nacompetities zitten er op, de indelingen voor komend seizoen zijn klaar en tucht- en beroepzaken zijn er niet. Nog een paar weken en dan hebben we het weer druk met clubs die teams willen terugtrekken of juist alsnog willen inschrijven en clubs die wedstrijden willen verzetten vanwege toernooien.” Hoe kijk je terug op de nacompetities? “Alle promotie/degradatie-wedstrijden zijn keurig afgewerkt. De clubs uit deze regio hebben het niet verkeerd gedaan. ADO’20 naar de Topklasse, EDO naar de Hoofdklasse, United-Davo naar de 2e klasse en Alliance naar de 3e klasse. Op voorhand ziet de 4e klasse er aantrekkelijk uit, met veel clubs uit Haarlem en omgeving. Het voetbal is niet altijd om over naar huis te schrijven, maar met veel derby’s zit het met de sfeer en de spanning wel goed.” De emoties zullen hoog oplopen bij wedstrijden als RCH-HBC en SVIJ-Terrasvogels…? “Teken des tijds is wel dat er op alle niveaus vreselijk veel wordt gezeurd tegen de scheidsrechters. Je gewoon een keer neerleggen bij een beslissing is er bijna nooit meer bij. Een trend is dat vooral oudere scheidsrechters het gedrag van senioren spuugzat zijn en naar de jeugd overstappen. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Leuke hobby, je ieder weekend verrot laten schelden door gasten met een kort lontje die zelf nog geen skippybal kunnen raken en ondertussen een scheidsrechter van eredivisieniveau verwachten.” Zijn er dan nog wel genoeg scheidsrechters om senioren te fluiten? “Net aan. Positief is dat we een toename zien van het aantal jonge, ambitieuze scheidsrechters. Eentje ken ik persoonlijk: de keeper van Olympia Haarlem 1. Nadat hij een paar keer het zaterdag tweede had gefloten, is hij een cursus gaan volgen. Hij mag zich nu bondsscheidsrechter noemen.” De keeper van Olympia Haarlem 1? Dat is toch Mario Doornebosch, de zoon van…? “Klopt. Hij is naar aanleiding van een soort weddenschap aan de scheidsrechterscursus begonnen, maar vond het zo leuk dat hij ‘m ook heeft afgemaakt. Hij begint op zaterdag in de reserve 3e klasse te fluiten, maar dankzij intensieve begeleiding kan het snel gaan met die jonge gasten. Wie weet. Het zou wat zijn…”
8
VOETBALFLITSEN!
Waterloo begint het seizoen 2012/2013 als een gelouterde en zelfverzekerde 75-jarige. Die conclusie trekt voorzitter Roel ten Hoorn van de jubileumcommissie uit de vele activiteiten die kleur gaven aan het 75-jarig bestaan van de voetbalvereniging uit Driehuis. “Waterloo heeft zichzelf overtroffen”, verzekert Ten Hoorn. Eén van de hoogtepunten was de feestavond waarmee het jubileumseizoen op 26 mei 2012 werd afgesloten in Paviljoen Noordzee. De bekende band Shoreline
en zanger/entertainer Matt Jaxxon kregen de boel flink aan de gang. Laatstgenoemde zong onder andere het enigszins in vergetelheid geraakte clublied van Waterloo. De benoeming van Henk Stoker tot erelid ging onbedoeld met de nodige hilariteit gepaard: een deel van de bijbehorende onderscheiding rolde namelijk tijdens het opspelden per ongeluk onder het podium. Zoals het een club als Waterloo betaamd, mocht het de pret uiteraard niet drukken. Integendeel…
LOUTER WINNAARS BIJ ALLEREERSTE THYMO ROVERS TOERNOOI BIJ RCH RCH-jeugdlid Thymo Rovers verloor in 2008 de strijd tegen kanker. Vier jaar later, op 19 mei 2012, waren er louter winnaars tijdens het naar hem vernoemde toernooi voor F- en E-pupillen bij RCH. De opbrengst voor de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker mocht er ook zijn: bijna € 1.900. Aan het toernooi deden 42 F- en E-teams van DSS, HBC, EDO en RCH mee. Ieder team betaalde € 15 aan het goede doel. Ook op andere manieren werd er geld ingezameld voor de Vereniging Ouders, Kinderen en Kanker. Tot het moment waarop hij de ongelijke strijd moest opgeven, was Thymo jeugdlid van RCH. Tijdens de zware behandelingen in het ziekenhuis had hij veel steun aan de KanjerKet-
9
ting. Dankzij de KanjerKralen waaruit zo’n ketting bestaat begreep ook Thymo beter wat er met hem gebeurde. Bij een goede afloop is zo’n KanjerKetting een kleurrijke herinnering aan een ingrijpende periode. Als het niet goed afloopt, zoals bij Thymo, is de KanjerKetting een dierbaar aandenken dat door de nabestaanden wordt gekoesterd. “Sportief en menselijk gezien was dit het mooiste wat we konden bereiken”, stelde Ard Dinkelberg, één van de organisatoren, na afloop vast. Hij gaat er van uit dat het Thymo Rovers Toernooi na deze zeer geslaagde eerste editie een vaste plek krijgt in de jaarlijkse toernooiagenda van RCH.
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
INTERVIEW
‘Ik kon niet wachten tot ik eindelijk het geel met zwarte shirt mocht aantrekken’
als linkshalf. “Mijn oudere broers Marcel en Ico speelden er al. Eigenlijk kon ik niet wachten tot ik ook dat geel met zwarte shirt mocht aantrekken. Toen moest je echt acht jaar oud zijn voordat je lid mocht worden. Tot die tijd voetbalde ik op de pleintjes in ‘Noord’.” Uit het enthousiasme waarmee de sportarts terugblikt, blijkt nog steeds de trots op de plek waar hij opgroeide. “Dat noemden ze in de stad ‘boven de brug´, of ook wel ´Noord-Noord´. Ik weet nog goed dat we op vrijdagavond altijd een gele kaart in de bus kregen, waarop stond tegen wie je speelde en hoe laat je moest verzamelen. Die post wachtten we altijd in spanning af. Ik was bezeten van het spelletje, zeker tot mijn pubertijd. Ik mocht wel vaker meedoen bij de hogere leeftijdsgroepen, maar dat was het dan ook wel. Langzaam kreeg ik andere interesses, zoals muziek en uitgaan en ook ondervond ik steeds meer
INTERVIEW
hinder van een onwillige knie. Daarnaast wilde ik mijn cijferlijst op de middelbare school zo hoog mogelijk houden, omdat het de kans vergrootte om te worden ingeloot op de universiteit.”
Warme mensen Goedhart herinnert zich vooral nog de gezellige sfeer bij Schoten. “Het was een groep trouwe en warme mensen uit Haarlem-Noord. Bert Buter was er toen al iemand die heel veel deed. Het waren ook veel vaste families die nauw bij de club waren betrokken, zoals Huis in ’t Veld, Lodewijks, De Bok. En er werd veel omheen georganiseerd. Zo waren de uitwisselingen met vv Hees in Soest legendarisch, compleet met een voetbalkamp, waarbij we sliepen in de kleedkamers. Schoten is eigenlijk What you see is what you get. Zonder poespas dus. Daar houd ik wel van.” Toen Goedhart naar Amsterdam vertrok voor zijn
“Voetbal blijft toch het leukste spelletje dat er is,” wijst sportarts Edwin Goedhart naar het kunstgras van vv Schoten, waar een groep tieners een partijtje speelt. Per 1 juli is de Haarlemmer aangesteld als hoofd van de medische staf van Vitesse. “Eigenlijk heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt. Prachtig, alleen heb ik nu dus geen hobby meer,” lacht Goedhart. Libero Magazine sprak op het sportcomplex in Haarlem-Noord met hem over de medische begeleiding van voetballers, de rol van technische hulpmiddelen daarbij, maar uiteraard ook over zijn voormalige club. Goedhart kondigde in februari al aan deze zomer bij Ajax te vertrekken. De teamarts werd na een jaar AZ weer teruggehaald naar de hoofdstad, vanwege de ambities om meetdata te gebruiken tijdens trainingen en wedstrijden. “Gaandeweg raakte dat specifieke programma op de achtergrond, waardoor ik me minder op mijn plaats voelde,” stelt Goedhart, die er voor de rest niet al teveel over kwijt wil. Tijdens de eerste editie van de talksshow Sportzaken in de Philharmonie gaf de Haarlemmer een toelichting op zijn vertrek, waarna enkele uitspraken door de media uit hun verband werden gerukt. “Zo ontstond het idee dat ik rancuneus mijn gelijk wilde halen. Dat is absoluut niet het geval. Ik vind Ajax nog steeds een mooie club, maar bij Vitesse kan ik meer doen met de uitkomsten van meettechnieken om de spelers
zo minder te belasten. Ik geloof daar heilig in. En ik sta daar echt niet alleen in, want in Engeland zijn ze daar al enkele seizoenen intensief mee bezig en begint het echt zijn vruchten af te werpen. Zeker bij Chelsea, dat nauwe banden onderhoudt met Vitesse.”
Studie De ambitie en het fanatisme van Edwin Goedhart om een bekwame sportarts te worden, ontbeerde hij vroeger een beetje als voetballer, daar is de oud-Schotenaar eerlijk in. “Toen ik als B-junior een keer niet in de basis stond bij de A1, ben ik me bewust nog meer op mijn studie gaan richten. Een ander zou misschien op de training zijn gelijk hebben gehaald, maar voor mij was het blijkbaar een sein om een ander ideaal na te streven.”
10
Spijt van die stap heeft hij nooit gehad. “Ik wilde eerst huisarts worden, maar tijdens een stage bij het sportmedisch centrum SMA in Haarlem merkte ik dat ik zoveel plezier beleefde aan die discipline, dat ik me daar verder in ben gaan specialiseren. Cees Weidema was een van mijn opleiders en destijds de teamarts bij HFC Haarlem. Vanwege zijn leeftijd stopte hij met die baan, waarna hij mij heeft aanbevolen. Hoewel de organisatie van toen niet meer te vergelijken is met de professionele opzet van huidige betaald voetbalclubs, heb ik daar toch een van mooiste tijden beleefd,” vertelt Goedhart. De actieve voetbalcarrière van Goedhart op het veld beperkte zich tot vv Schoten, toen nog op de plek waar nu de polikliniek van het Kennemer Gasthuis is gevestigd. Eerst als linksvoor en later
Edwin Goedhart: “Het zal nog niet vaak zijn voorgekomen dat er drie ‘vertegenwoordigers’ van één kleine amateurclub op zo’n aansprekend toernooi zijn verschenen.”
11
studie, hing hij zijn kicksen aan de wilgen. Na het behalen van zijn bul, keerde hij terug naar Haarlem. “Toen ben ik met vrienden voor lol gaan zaalvoetballen, eerst in een vrije competitie in de Tetterodehal. Later heb ik me ingeschreven bij Onze Gezellen en tegenwoordig speel ik futsal bij de veteranen van DSS. Nogmaals: het blijft echt het leukste spelletje. Ik heb tussendoor ook wel eens wat andere sporten geprobeerd, maar voetbal verveelt nooit.” De medische loopbaan van Goedhart verliep intussen voorspoedig, Na Haarlem kon hij aan de slag bij de KNVB, eerst bij ‘Onder 17’ en later bij Jong Oranje. Het Jeugd WK in Argentinië was een van de hoogtepunten. Al is ook het prestigieuze jeugdtoernooi van Toulon hem nog goed bijgebleven. “Het opmerkelijke was dat Maarten Stekelenburg bij Oranje onder de lat stond en Ruud Bossen daar enkele wedstrijden floot. Het zal nog niet vaak zijn voorgekomen dat er drie ‘vertegenwoordigers’ van één kleine amateurclub op zo’n aansprekend toernooi zijn verschenen en dan ook nog allemaal in een andere discipline…” Na zijn periode bij de KNVB werd Goedhart benaderd door Leo Beenhakker, destijds de technische man bij Ajax. Zelf doet de Haarlemmer daar niet al te hoogdravend over. “Ik heb wel geleerd dat het veel minder gaat niet om ‘wat je kunt of wie je bent’, maar veel meer om ‘wie je kent en waar je bent’. Mijn roem was mij dus niet vooruit gesneld. Feit was wel dat er in die tijd niet zoveel sportartsen waren, zeker niet met de specialiteit voetbal. Ik had die affiniteit dus van jongs af aan en dat is toch wel belangrijk. Al waak ik er ook voor om fan te zijn. Als professional is een verantwoorde begeleiding van de spelers mijn eerste taak. De trainer is ervoor om punten te pakken. Ik wil voorkomen dat ik in de verleiding kom om spelers te vroeg te brengen voor het resultaat. Natuurlijk houdt topsport ook een bepaald risico in, maar wij zijn er om die zoveel mogelijk in te perken. De inzet van technische meetmethodieken helpt daarbij, ook om bepaalde beslissingen met objectieve cijfers te kunnen onderbouwen.” Profiteren amateurclubs daar eigenlijk ook nog van? Goedhart: “Op termijn zeker. Daarvan ben ik overtuigd. De kennis die nu wordt vergaard met de nieuwste technieken sijpelt ook langzaam door naar het amateurvoetbal. Daarnaast komen moderne toepassingen ook voor de kleinere clubs beschikbaar. Net zoals innovaties in de Formule 1 uiteindelijk ook in gewone auto’s worden toegepast. Er is nu al die voetbalschoen waarin een chip kan worden geplaatst. Qua opleiding van de medische begeleiders moet er ook nog wel wat gebeuren, om al beschikbare data te kunnen interpreteren. Dat duurt misschien nog even, maar het gaat gebeuren. Dat is zeker.”
TEKST: KICK HOMMES / BEELD: FONS LANGEMEIJER
INTERVIEW
DE FYSIO SKYBOX
SPORTMEDISCH CENTRUM FYSIOTHERAPIE IN HET TATA STEEL STADION
Christian van Leeuwen,
Christian van Leeuwen, paramedisch begeleider van o.a. Kon.HFC en RCH voetbal, tevens de specialist voor preventie en behandeling van uw (sport) blessures.
DE MASSAGETAFEL
Minister van Houtenlaan 123-a 1981 EK Velsen –Zuid Telefoon : 0255-510710 www.careworx.nl
[email protected]
Allroundsportcare, Sportparklaan 18, Heemstede www.allroundsportcare.nl 06-14791066
[email protected]
Wie: Arnold Mettes (voormalig trainer RCH zat. 1) en Christian van Leeuwen (fysiotherapeut, Allround Sport Care) Wat: Arnold werkt met gescheurde kruisbanden en zwakke enkels aan een terugkeer op de voetbalvelden Geblesseerd? Ervaren deskundigen staan iedere dag voor je klaar!
EXPERT V E RTO N
Sportblessure spreekuur U kunt wekelijks terecht op ons sportblessure spreekuur. Dit vrij toegankelijke spreekuur wordt gehouden op maandag van 07:30 tot 09:00 uur en van 20:00 tot 21:00 uur.
Frans Halstraat 8-10 2021 EK Haarlem 023 – 526 39 22
Boerhaavelaan 32 A | 2035 RC Haarlem | T 023 5450751 | www.fysioexpert.nl
Sportmedisch Adviescentrum Regio Haarlem Voor oa.: - Blessure consult / - Second opinion - Sport medisch onderzoek / - Inspanningsdiagnostiek - Trainingsadviezen / - Echografie
Jos Kuhlmann
Piet Hein Berghoef
Door:
Adri van Zijl
Alexander Flemingstraat 28 - 2035 ED Haarlem 023 533 47 50 - mail:
[email protected] - www.fysiokuhl.nl
- Gespecialiseerde sportartsen
www.smahaarlem.nl / tel. 023 - 525 80 80
12
Mettes: “Mijn hele leven heb ik al gesukkeld met blessures. De ergste waren de twee gescheurde kruisbanden die ik kreeg. Op mijn 21e mijn rechterknie en kort daarna de andere. Ik heb daar nooit wat aan gedaan. Vier jaar geleden wilde ik weer voetballen bij RCH, maar dat ging niet meer. Toen ben ik daar trainer geworden, maar ik werd overgehaald om toch weer een keer te vlammen bij een vriendenteam van VEW. Daarom ben ik op 15 december geopereerd aan mijn kruisband.” Van Leeuwen: “Arnold zit nog steeds in die revalidatieperiode. Nu is het dan ook de enkel waar hij last van heeft. De eerste weken deed hij kleine oefeningen, nu laat ik hem al veel meer bewegen.” Mettes: “Christaan is heel sportgericht in zijn benadering van de blessure. Dat is wel een voordeel. In het begin gingen we veel zwemmen en door het water rennen. Met de weinige weerstand die je daar hebt, denk je dat je weer kan lopen. Dat is niet zo, maar het geeft een veel beter gevoel dan in een stoel zitten.” Van Leeuwen: “We behandelen veel met bewegingsoefeningen. Een normale fysiotherapeut zegt sneller dat iemand rust moet houden, maar ik vind dat je het lichaam sterker moet maken. Daarom moet iemand zo snel mogelijk beginnen met oefeningen. Vlak na een operatie gebruiken we daarom de Game Ready. Het apparaat zorgt ervoor dat het vocht sneller uit het gewricht verdwijnt, in dit geval de enkel. Ook topclubs als AC Milaan gebruiken dit.” Mettes: “Wat je voelt is dat het gewricht heel erg verdooft. Dat ding wordt loeikoud, maar de zwelling wordt veel sneller kleiner.”
Van Leeuwen: “Als iemand echt pijn heeft, zorgt de kou voor pijndemping. Maar als er dan nog vocht in het gewricht zit, kan je met compressie het vocht afdrijven. Het voordeel van dit apparaat is dat je de druk op het gewricht kan regelen. Dat is anders dan een bandage, want daar is constante compressie.” Mettes: “Toen ik beter kon lopen, zijn we vaak bezig geweest met spelletjes. Als je een spelletje doet, denk je niet aan je lichaam. Ik dacht constant aan mijn blessure als ik oefeningen deed. Nu wil ik van Christiaan winnen.” Van Leeuwen: “Met Arnold doen we nu heel veel spelgerichte oefeningen. Hij staat op een trampoline en dan gooi ik een bal aan. Dan moet hij hem terugspelen of teruggooien. Op die manier train je heel goed de stabiliteit van een persoon. Ook gaan we bijvoorbeeld tennissen om makkelijker te kunnen draaien.” Mettes: “In de zomer is het af en toe wel moeilijk om je op je herstel te focussen. Daarom zijn die spellen zo goed. Dan gaan we een keertje squashen en moet je op een paaltje mikken. Als het fout gaat moet je tien keer opdrukken. Ieder normaal mens doet dan negen keer, maar nu pak je de elfde toch even mee.” Van Leeuwen: “Arnold ligt goed op schema. Hij is als een van de weinige spelers topfit aan het begin van het seizoen. Zeker weten.” Mettes (lachend): “Als ik deze revalidatie niet goed doe, sta ik ook voor paal bij de training. Dus dat is wel een drijfveer om goed door te werken.”
13
TEKST: KICK HOMMES / BEELD: FL-FOTOGRAFIE, CEES DE GEUS
REPORTAGE
REPORTAGE
‘Een vierdeklasser kan gewoon van een hoger team winnen en de finale halen’ tegen een derdeklasser, United-Davo. “Dat is zo bijzonder aan dit toernooi: een vierdeklasser kan gewoon van een hoger team winnen en de finale halen.” Dat sommige teams de wedstrijden puur en alleen gebruiken als voorbereiding op het nieuwe seizoen en belangrijke spelers weglaten, maakt niet uit, vinden Paagman en Ravestein. De poulefase is zo ooit ook opgestart, zeggen ze. “EDO was vorig jaar wel een favoriet”, zegt Ravestein. “Maar die komen dan met hun halve derde team. Moeten ze zelf weten, wij vinden ook andere wedstrijden mooi.” Op de vraag of het jammer is voor het niveau van het toernooi, halen ze hun schouders op. “Zo extreem is het niet”, zegt Ravestein. “Meestal willen ploegen die de eerste wedstrijd winnen ook wel de rest winnen. En je moet eens praten met de ploegen die de poulefase overleven. Die gaan er echt voor. En als wij dat merken, dan geeft dat ons ook een boost.” Ook Gerrits ziet kansen na de winterstop. “Als wij de poule overleven, is het nog maar drie wedstrijden tot de finale. Dan kijk je toch anders tegen het toernooi aan. We gaan er dan wel voor spelen.”
over ‘hun’ toernooi, dat ze samen vanaf 2003 samen organiseren. Paagman draagt een Ray-Ban zonnebril en Ravestein heeft een grote map bij zich, waar al de informatie keurig geordend is. Ze hebben het programma al helemaal klaar. Ravestein: “Door onze ervaring is dit toernooi nu in een handomdraai geregeld. In januari sturen we de eerste uitnodigingen, in maart loten we al. Dus nu is het betrekkelijk rustig.”
Regenbuien
Veertiende editie Haarlems Dagblad Cup van start
‘PLOEGEN DIE POULE OVERLEVEN, GAAN ER DAARNA ECHT VOOR’ Woensdag 8 augustus 2012: de kop is er af in poule H van de Haarlems Dagblad Cup in het seizoen 2012/2013. Op eigen terrein wint DSK (zondag) met 3-0 van Alliance’22 (zondag).
Het allereerste toernooi van het voetbalseizoen 2012/2013 gaat op 7 augustus om 19.30 uur haar veertiende jaar in. En ook dit jaar blijft de Haarlems Dagblad Cup nog steeds geloven in haar heilige structuur: de eerste wedstrijden zijn voor teams vooral voorbeidingswedstrijden op het nieuwe seizoen. Na de winterstop gaat het pas om het winnen. “Natuurlijk is het leuk om te winnen, maar wij gaan er niet op focussen”, zegt Wout Gerrits, trainer van United-Davo, over de Haarlems Dagblad Cup. Vorig jaar waren ze de glansrijke winnaar van het toernooi, maar voor United-Davo, dat in 2012 ook promoveerde naar de tweede klasse, is de competitie belangrijker. “Maar we hebben wel kansen de poule door te komen. We hebben nu wel wat status opgebouwd.” De Haarlems Dagblad Cup is naast de KNVB-beker het bekendste bekertoernooi van de regio Haarlem. Sinds het toernooi in 1998 in het leven werd geroepen, kende het een flinke reorganisatie, maar sinds 2003 is het toernooi van organisator Simon Paagman (71) en medeorganisator Rinus Ravestein (75) een vaste traditie: de eerste rendez-vous op de voetbalvelden in en rond Haarlem. De opzet van het toernooi is amper veranderd. De poulewedstrijden zijn begin augustus, vlak voor de wedstrijden in de KNVB-beker. Daar zit één belangrijke reden achter: het is dé kans voor clubs hun selecties voor te bereiden op het
nieuwe seizoen. Ravestein: “Het mooie is dat ieder team in Haarlem meedoet. Dat maakt het toernooi uniek.” Ook dit jaar trappen 48 teams af voor een nieuwe reeks wedstrijden. Zij zijn verdeeld over twaalf poules en spelen in de tweede en derde week van augustus liefst 78 wedstrijden. De sterkere ploegen uit de hoofdklasse spelen in de poule niet tegen elkaar, al kennen zij wel sterkere tegenstanders. “We zetten niet een vijfdeklasser bij een hoofdklasser in de poule,” zegt Ravestein. “De eerste rondes zijn een loterij”, zegt Gerrits. “Teams komen niet in hun sterkste opstelling, de selecties zijn nog niet helemaal bekend. Dus het kan alle kanten op.” Wie de poule overleeft, gaat door naar de finalerondes na de winterstop. De teams die dan nog in het toernooi zitten, spelen dan voor de beker en het absolute hoogtepunt: een weekend op sportpark Papendal bij NOC*NSF. Ontspannen vertellen Paagman en Ravestein op het terras van Dreefzicht
14
Hoe anders was dat in het eerste toernooi dat Paagman en Ravestein organiseerden. In augustus waren de regenbuien zo hevig, dat de bijna tachtig poulewedstrijden in de Haarlems Dagblad Cup werden afgelast. De zoektocht en organisatie naar nieuwe speeldata duurde even, maar na driehonderd telefoontjes konden ze het toernooi toch door laten gaan. Paagman: “Zo erg als toen heb ik het nooit meer meegemaakt.” Beide organisatoren hebben het toernooi inmiddels zo professioneel opgezet, dat er weinig mis kan gaan. Er is ruimte voor verandering, maar het moet niet overdreven worden, zegt Paagman. Hij haalt het voorbeeld aan van Young Boys, dat in 2009 protest indiende over de datum van de finale, nadat ze eerder hun eigen datumvoorstel hadden ingetrokken. Paagman dreigde toen de club uit het toernooi te zetten. “Durfde ik toch niet, zeiden ze. We hebben het toch gewoon gedaan. En het jaar daarna deden ze gewoon niet mee.” Desondanks zijn er in al die jaren nauwelijks problemen voorgekomen, zeggen de twee voetballiefhebbers. Het komt ook deels door hun werkervaring. Beide mannen hebben een organisatieachtergrond. Paagman, die rond zijn achttiende door een onwillige knie moest stoppen met voetbal, werkt nog steeds in het bedrijfsleven en Ravestein was oud-voorzitter van VVH Velserbroek en bestuurslid van HFC Haarlem. Paagman en Ravestein kregen in 2003 verantwoordelijkheid over het toernooi, toen het Haarlems Dagblad de organisatie van het toernooi in eigen beheer nam. In dat jaar zei de krant de samenwerking op met Expersport, het bedrijf dat sinds de start in 1998 de toernooiopzet regelde. In 2003 bleek dat deze combinatie echter geen gelukkige was. De belangen van het winstgerichte Expersport en de krant lagen te ver uit elkaar. De organisatie kwam in handen van Paagman, op verzoek van de krant. Al snel kreeg hij het gevoel dat de organisatie niet naar behoren liep. “Dat deed ik toen samen met Fred Postma, maar na heel korte tijd heb ik toen Rinus gebeld om samen de organisatie te doen. De declaraties van scheidsrechters en waarnemers bleven anders weken in de postvakjes liggen.”
United-Davo was winnaar van de Haarlems Dagblad Cup in het seizoen 2011/2012.
Wat te doen op Papendal?
Haarlem-stadion
United-Davo won vorig jaar niet alleen de beker, maar ook een weekend Papendal. Wat gaan ze daar doen? Gerrits: “Van 24 tot 26 augustus gaan we op trainingskamp. We hebben bewust voor die periode gekozen, omdat er dan wat meer jongens terug zijn. Bovendien zijn we dan al een meer dan een maand aan het trainen, waardoor het trainingskamp echt goed gebruikt kan worden. Vrijdag gaan we in de middag uit Haarlem weg. Dan gaan we daarna meteen kort trainen en ‘s avonds een paar leuke voetbaloefeningen doen. Zaterdag hebben we dan een wedstrijd en die avond laten we de spelers vrij. Kunnen ze lekker doen waar ze zin in hebben. Zondag gaan we nog een keer trainen en komen we terug. Ik heb al gehoord dat het hotel heel erg goed is, dus het wordt een mooi weekend.”
Er waren twee eisen waar het toernooi volgens het Haarlems Dagblad aan zou moeten voldoen, zegt Paagman. Ten eerste moet het toernooi de naam krijgen van de krant, ten tweede moet de finale worden gespeeld in het Haarlemstadion. “Aan die eerste eis voldoen we nog steeds”, lacht Paagman. “maar die tweede hebben we vanaf 2005 naast ons neergelegd.” Het is misschien wel de beste beslissing die ze gemaakt hebben, geven ze toe. “Toen ging het toernooi veel meer leven”, zegt Paagman. “De vierhonderd supporters die naar het Haarlem-stadion kwamen, verzopen daar in de ruimte. We hebben het nog geprobeerd met een tent en muziek, maar het werkte niet. Als je dan ziet dat er vorig jaar stonden achthonderd fanatiekelingen langs de lijn bij VVH stonden. Dat geeft veel meer sfeer.” De finale van 2012 was bovendien een voorbeeld van een opvallend kenmerk van het toernooi, zegt Ravestein. Een vierdeklasser, Spaarnwoude, speelde
15
ALBATROS BANDEN IJMUIDEN
TIKKIE BREED
Uw bandenspecialist voor: f Autobanden f Motorbanden
Goede kwaliteit en service
f Uitlaten f Remmen f Accu’s f Aluminium wielen
Albatros Banden
0255-511730 Dokweg 16 IJmuiden www.albatrosbanden.nl
VOETBALLEN MET LIPSTICK Verzekeringen
•
Lease
•
Arbo-dienstverlening
•
Advies
Velserbroek • 023 - 520 10 30 • www.boval.nl
Op 7 juli 2012 trok de Parade door de Haarlemse binnenstad. Het was Roze Zaterdag. Het bordes voor mijn kantoor aan de Nieuwe Gracht stond vol met enthousiaste toeschouwers. De vrouw naast mij, die vergezeld werd door haar man en kinderen, vond het een goede zaak. “Nu de voetbalsport nog, die blijft zich maar verstoppen.” Blijkbaar wist zij dat ik wat met voetbal heb, zij sprak mij gericht er op aan. Ik reageerde: “Mijn club doet er wel wat aan. Logisch, want bij ons is het voetbalspel begonnen, dus moeten wij ook op dit gebied het voortouw nemen.”
alleen maar homofiele Nederlandse voetballers aan het werk gezien? Zijn al die blonde Oranjedames dan een dekmantel voor de werkelijke geaardheid van de heren? Eén op de elf mensen is homofiel. Dus in elk voetbalteam minstens één. Zonder namen te noemen kunnen we er zo iemand uitpikken. Maar dat zij het allemaal zijn…! In de sport doet afkomst of geaardheid er niet toe. Het gaat om meedoen en prestaties. Navratilova was ooit de beste op Wimbledon. Wüst en Groenewold kunnen goed schaatsen. Er zijn hooguit drempels die sportdeelname blokkeren. Die drempels moeten worden geslecht, zelfs in de voetbalsport. De transgenderwedstrijd was een groot succes. Niet eerder vond een dergelijke wedstrijd plaats. De toch redelijk traditionele HFC-aanhang was in groten getale opgekomen. Naast de grappen en grollen op de tribune, was er veel waardering en respect. En vooral veel moed. Moed om er voor uit te komen. Na afloop was het borrelen en eten. En toen betrapte ik mijzelf op gedachten als ‘zal dat een echte vrouw zijn?’, ‘dat is er één geweest, zeker weten, dat kan niet anders’ en ‘ga ik dansen? Met een vrouw of een vent…?’ Dus toch maar bij de tap en de statafel gebleven, ondanks de prima dj. Thuis had ik lipstick op mijn wang.
“Oh ja?” vroeg zij geïnteresseerd. “Welke club is dat dan wel?” Ik: “De Koninklijke HFC.” Zij: “Ja, dat was een goede actie van de Koninklijke, die ‘transgenderwedstrijd’. Maar komt er ook een vervolg? Komt er een transgenderteam in de competitie?” Ik antwoordde dat je dan wel tegenstanders moet hebben. En tegen wie speel je dan eigenlijk: tegen omgebouwde mannen of vrouwen of tegen hun oorspronkelijke sekse? Toen draaide zij zich om, daalde het bordes af en verzuchtte: “Oké, doe het maar één keer per jaar.” Op 20 juli liet Frank de Boer zich in een radio-interview ontfutselen dat homofiele sporters motorisch minder onderlegd zijn. De uitspraak ging in alle media de wereld over en zelfs zijn broer Ronald bood excuses aan. Gelet op de sportprestaties van Nederland in deze zomer dacht ik meteen: heb ik dus
Henk Uildriks 17
HART VOOR DE ZAAK
TEKST & BEELD: CEES DE GEUS
Wie doelgericht investeert...
Anticipeer
Investeer
Profiteer
‘LIEFDE VOOR VOETBAL IN HET ALGEMEEN EN BLOEMENDAAL IN HET BIJZONDER’
Jaap Eringa is directeur van Boval, dat vanuit Velserbroek een stevige marktpositie heeft veroverd op het gebied van advies, arbodienstverlening, financieringen, hypotheken, lease en verzekeringen. Bovenal heeft de Bloemendaler een groot voetbalhart. Vooral BVC Bloemendaal plukt daar de vruchten van. “Als het G-team nieuwe shirts nodig heeft, mogen ze me bellen.” Naast hockeyclub Strawberries, sponsort Boval ook de voetbalclubs BSM, Stormvogels en Bloemendaal. De vereniging uit de woonplaats van Eringa (51) heeft duidelijk een streepje voor. ‘Social sponsoring’ noemt hij het, het geld dat hij in de BVC steekt. “Het is me niet te doen om de naamsbekendheid van Boval. Of om klanten te winnen. We hebben genoeg Bloemendaal-leden als klant, maar dat komt vooral omdat ik zelf ook vaak aan de Bergweg te vinden ben. Dat ik hoofdsponsor ben en de tassen voor het G-team heb gekocht, komt omdat ik wat heb met die club. Het is voor mij een sociaal platform, waar ik veel aan heb te danken. De jaren dat ik in de jeugd van Bloemendaal speelde, hebben me echt gevormd. Door te sponsoren kan ik wat terug doen.”
een groep vrienden in het zaterdag tweede van Koninklijke HFC, tot een hernia daar een einde aan maakte. “Vanaf dat moment zat mijn actieve voetbalcarrière er op. Ik ben wel altijd heel veel blijven sporten. Zo heb ik vorig jaar de marathon van New York gelopen en ga ik dit jaar meedoen aan de marathon van Chicago. Daarnaast heb ik jarenlang aan wedstrijdzeilen gedaan.”
Geen barhanger Eringa gaat regelmatig kijken bij zijn zonen Jaap (20) en Frits (18), die in respectievelijk het zaterdag tweede en A1 van Bloemendaal spelen. “Frits stopt ermee omdat hij in Londen gaat studeren. Ik weet zeker dat hij anders komend seizoen in Bloemendaal 1 had gespeeld.” De Boval-directeur is naar eigen zeggen ‘geen barhanger’. “Meestal ga ik meteen na de wedstrijd naar huis. Heel af en toe drink ik nog wat in de kantine. Zo speelt er in het G-team een jongen die me altijd een biertje aan biedt, omdat hij weet dat ik de tassen sponsor. Dat hij bijna geen cent te makken heeft maakt hem niet uit, hij moet en zal me een biertje aanbieden. Prachtig toch? Schrijf maar op: als het G-team van Bloemendaal nieuwe shirts nodig heeft, mogen ze me bellen.”
Spijkerharde voorstopper Eringa schopte het kortstondig tot het eerste van Bloemendaal. Dat ‘schopte’ mag letterlijk worden genomen, lacht hij. “Ik was een spijkerharde voorstopper, die door roeien en ruiten ging. Ik was voor de duvel niet bang. Met mij als directe tegenstander, had een spits een hele slechte middag.” Zijn studie in Amsterdam maakte een vroegtijdig einde aan Eringa’s schrikbewind in de achterhoede van Bloemendaal. Hij voetbalde nog een jaar of vijf met
18
...heeft kans om te scoren! Doelgericht investeren Wie over de financiële middelen beschikt om te investeren en weloverwogen de doelen van de investering bepaalt, maakt meer kans deze ook te verwezenlijken. Hoe kansrijk is de investering, wat is de beoogde termijn en wat zijn aanvaardbare risico’s. Allemaal zaken waar van te voren goed over nagedacht moet worden. Mocht u tot de conclusie komen dat een kansrijke investering met een laag risico voor de wat langere termijn uw doelen het beste zou dienen, dan is het verstandig een investering in Nederlandse grond eens te overwegen!
Betaalbaar investeren Dankzij het goed doordachte investeringsconcept van ARMA projecten hebben wij deze markt toegankelijk gemaakt voor zowel zakelijke als particuliere investeerders. ARMA projecten verkoopt percelen vanaf 1.000 m2, waardoor u dus zelf de omvang van uw investering kunt bepalen en er bijvoorbeeld ook voor kunt kiezen om in meerdere projecten een klein perceel te kopen. Op die manier kunt u uw kansen op concrete ontwikkelingen spreiden. Dit maakt investeren in grond dus bereikbaar en interessant voor grote en kleine investeerders.
Veilig investeren Landbouwgrond in Nederland is nu nog betaalbaar, hoewel de prijzen de afgelopen jaren al fors zijn gestegen. De bevolking blijft groeien terwijl er een achterstand is ontstaan in de woningbouw. Deze zal moeten worden ingelopen om aan de vraag te voldoen. Het spreekt voor zich dat voor het bouwen van nieuwe woningen grond moet worden aangekocht. De verwachting is dus dat in de toekomst de prijzen van grond verder zullen stijgen. Wanneer de bestemming van landbouwgrond wordt gewijzigd ten behoeve van woningbouw zal de waarde van deze grond zelfs verveelvoudigen. De eigenaar van de grond profiteert hiervan.
Vijf redenen om te investeren in Nederlandse grond Grondaanbod is beperkt, de vraag blijft groeien Grond is nu nog betaalbaar, al vanaf een paar euro per m2 Winst is onbelast Grond blijft vrij verhandelbaar Grondprijzen zijn nauwelijks conjunctuurgevoelig
Rendabel investeren ARMA projecten mag zich inmiddels een ervaren expert noemen in het aan- en verkopen van strategisch gelegen gronden. Vanwege de ligging zouden deze gronden namelijk zeer goed in aanmerking kunnen komen voor ontwikkeling in de toekomst.
Bel +31 23 534 76 04 of kijk op armaprojecten.nl en vraag onze brochure aan. ARMA projecten B.V. Waarderweg 40 2031 BP HAARLEM Tel.: +31 23 534 76 04 Fax: +31 23 542 60 22 E-mail:
[email protected] Web: www.armaprojecten.nl
SRO wenst alle voetbalclubs in de nieuwe competitie
VOORUIT SCHEIDS
veel succes! ‘SRO maakt het mogelijk’ Achter onze naam en slogan zit een breed werkveld. Goede samenwerking staat ten grondslag aan uitvoering en ontwikkeling van beleid. Wij zijn bekend met de besluitvormingsprocedures bij verenigingen, instellingen en gemeenten. Ervaringen uit planvorming, beheer, onderhoud en exploitaties bieden een beter inzicht ten aanzien van kansen en (on) mogelijkheden van nieuwe initiatieven. Het werken vanuit de gehele keten (van planvorming via realisatie, onderhoud en beheer tot exploitatie) vormt de basis voor onze krachtige formule.
Kijk voor meer informatie op www.sro.nl
Jong geleerd… Jaarlijks leidt de scheidsrechterscommissie van de KHFC zo’n honderd nieuwe jeugdige arbiters op. Volgens Jos de Jong een van de coördinatoren (samen met Coen van de Heuvel en Frans Stijnman) snijdt het mes aan twee kanten. “Het is goed voor de spelers, die zelf ervaren hoe lastig het is om een wedstrijd te leiden en hoe vervelend het is om steeds kritiek te horen. En aan de andere kant is het voor de club een wezenlijke bijdrage aan scheidsrechtersbestand om jeugdwedstrijden te fluiten.” De cursus van vier avonden is verplicht, net als één of twee wedstrijden die
de jeugdspelers moeten fluiten. “Bijna een kwart van de jongens geeft aan er wel in door te willen. Uiteraard stimuleren we dat.” Thijs van Overeem (op de foto) is een van hen en floot in juni enkele wedstrijden op het negen tegen negen-toernooi. “De jongens die het leuk vinden en talent hebben, helpen we zo verder op weg,” aldus De Jong. Libero-columnist Ruud Bossen is een groot voorstander van zulke initiatieven. “Behalve de ervaring van het fluiten is ook de extra spelregelkennis een winstpunt. De grootste onvrede komt voort uit onwetendheid. Bij dit soort initiatieven wordt dat op een praktische en speelse manier bijgespijkerd.”
hebben de scheidsrechters de rest van het toernooi gefloten in geest van de wedstrijd. Zoals de KNVB dat ook graag ziet. Ik vind dat Björn Kuipers heeft aangetoond dat Nederland ook qua arbiters het internationaal goed doet. Ik begrijp eigenlijk niet waarom het na de poulewedstrijden voor hem al gedaan was. Ik heb zeker bewondering voor de manier waarop hij de ‘onweerwedstrijd’ tussen Oekraïne en Franktijk, die hij een uur heeft moeten onderbreken voor de veiligheid. Reken maar er dan druk op een scheidsrechter komt te staan en dat iedereen op je inpraat. Bij de hervatting heeft hij de knop goed omgezet en de rest van de wedstrijd geconcentreerd gefloten. Behalve een terechte Spaanse kampioen heeft het EK ook opgeleverd dat technische hulpmiddelen mogen worden geïntroduceerd. Eigenlijk had dat al veel eerder moeten gebeuren. De KNVB is al jaren expliciet voorstander van de introductie van technologische hulpmiddelen. In Nederland gaat de bond testen met twee methoden: een camera op de doellijn (HawkEye) en een chip in de bal (GoalRef). In 2013 wordt dan, indien haalbaar, de beste techniek ingevoerd. Wat mij betreft mag het nog best een stap verder. In hockey en rugby kennen ze al een videoreferee en tennis heeft al de HawkEye maar de FIFA bleef lange tijd het argument voeren dat scheidsrechterlijke fouten juist de charme zijn van het spel. Dat mag dan zo zijn: reken ze er dan ook niet op af! Tot slot: na vier weken rust, gevolgd door enkele weken van voorbereiding kan ik bijna niet wachten tot in het nieuwe seizoen begint. Hopelijk geldt dat ook voor zoveel mogelijk van mijn collega’s die fluiten op de velden van ZuidKennemerland.
Spelregels De Haarlemse arbiter Ruud Bossen van de seniorlijst van de KNVB geeft elk magazine zijn visie op een (semi-)actueel onderwerp in de ‘scheidsrechterswereld’. Deze keer: ‘Gebrek aan spelregelkennis’ De vakantie zit er op. De profs zijn al volop aan de gang en de amateurs in de laatste fase van de voorbereiding. Dat geldt ook voor de scheidsrechters in de regio Zuid-Kennemerland. Als het goed is tenminste. Net als een voetballer kan een scheidsrechters niet ongetraind het nieuwe seizoen in. Doen ze dat wel, dan mogen ze ook niet mopperen bij een slecht rapport of zelfs een terugplaatsing naar een lagere klasse. Net zoals een selectiespeler niet raar hoeft op te kijken als hij rechtstreeks van het strand meldt bij de seizoenstart en eerst enkele wedstrijden in het tweede moet beginnen. Voorafgaand aan de ‘zomerstop’ werd het EK gespeeld in Polen en Oekraïne. Als ik eerlijk ben vind ik dat er tijdens dat toernooi beter gefloten is, dan gevoetbald. Op de openingswedstrijd na, haalden alle scheidsrechters een hoog niveau. Nou is zo’n eerste wedstrijd altijd lastig, omdat daarmee doorgaans toch de toon wordt gezet. Gelukkig is die lijn dit keer niet doorgetrokken en
21
DE SPECIALISTEN
FEEST VOOR VELSEN Voor een kwartje per week voetballen. Negentig jaar geleden kon het bij voetbalvereniging Velsen. In de loop der jaren heeft de club wel wat veranderingen ondergaan. Zo ging de club in Santpoort van start als H.B.S, wat stond voor ‘Houdt Braaf Stand’. Sinds 1945 speelt de club na een fusie met O.I.V. uit IJmuiden als RKVV Velsen in de kleuren geel en blauw. De 90e verjaardag van de club wordt op 1 september 2012 groots gevierd op het sportcomplex aan de Wolff en Dekenlaan. “Het wordt een feestje voor de familie,” voorspelt voorzitter Theo Stam. “Bij Velsen komen mensen om lid te worden en er nooit meer weg te gaan, tenzij ze verhuizen. Er heerst een gezellige, vriendschappelijke sfeer die mensen bindt.”
VOETBALFLITSEN!
STN introduceert nieuw kassa- en betaalsysteem in voetbalwereld
Nooit meer geld mee naar de voetbalkantine
Voetbalcity Op het 90-jarig jubileum van de club starten de kleintjes in de ochtend met een lekker ontbijt en VoetbalCity, met onder andere een pannatoernooi. Van 12.00 tot 17.00 uur gaan de A en B junioren en senioren los op het feesttoernooi met als afsluiter livemuziek van de band Impact in het clubhuis. Een mooie start van het nieuwe seizoen, waarin de verwachtingen volgens Stam hooggespannen zijn. “Niet alleen van de huidige selectie, maar ook van de nieuwkomers wordt dit jaar veel verwacht.”
DROOMELFTAL VAN RICK SCHOTVANGER (SVIJ) Keeper: Mark Verzijlberg (DSK) Rechtsachter: Frank Looy (Velsen) Laatste man: Richard Plug (Velsen, Stormvogels) Voorstopper: Dennis Kort (Velsen) Linksachter: Harry Verscheiden (VSV) Rechtshalf: Edwin Schildmeier (VSV, DSK, Velsen, SVIJ) Midmid: Rick Schotvanger (Stormvogels,VSV, Velsen, DSK, SVIJ) Linkshalf: Kees Groot (VSV) Rechtsbuiten: niemand. Wij speelden 442 zonder rechtsbuiten Spits: Hanny Spronk (Velsen) Linksbuiten: Pim Smit (Velsen) Verdedigende middenvelder: Rob Spronk (Velsen) Reservespeler 1: Theo Tervoort (Velsen) Reservespeler 2: Mark van Laake (Velsen) Trainer: Sjaak Koster (Velsen) Verzorger: Ron Kampman (Velsen)
160 WEDSTRIJDEN, 1.400 TRAININGSUREN… GERARD KRAAIJENOORD STOPT ERMEE Vanaf de D’tjes tot aan de A trainde hij zijn zoon Stefan (18) en teamgenoten bij voetbalvereniging Onze Gezellen. Nu, na acht jaar, vindt jeugdcoach Gerard Kraaijenoord het mooi geweest. “De mentaliteit van de jongens zie je veranderen met de jaren,” zegt Kraaijenoord over zijn vertrek. “Het ongedwongen voetbal van de F’jes en E’tjes is prachtig. Afgelopen seizoen bij de A zat ik soms met maar vijf man op de training. Dat ging me tegenstaan.” Over zijn acht jaren als jeugdtrainer bij OG praat Kraaijenoord wel met veel passie. Hij is trots op de jongens die hij heeft zien opgroeien of de spullen die hij via sponsoren voor ‘zijn’ spelers kon regelen. De statistieken die Kraaijenoord in die jaren bijhield zijn op zijn zachtst gezegd opzienbarend. Mappen vol met wedstrijdformulieren, data en uitslagen van wedstrijden, opstellingen en wissels liggen opgeslagen bij hem thuis in Velserbroek. Zo stond Kraaijenoord 160 wedstrijden langs de lijn, besteedde hij 1.400 uur aan trainen en won hij met 109 verschillende spelers 42 wedstrijden. “Wat
begon met een fotoreportage van mijn zoontje bij de E’tjes, eindigde in mappen met oneindig veel overzichten van wedstrijden. Ik weet van elk seizoen hoeveel minuten elke speler heeft gespeeld, hoeveel hij gescoord heeft, blessureleed et cetera.”
Echt voetbalhart Kraaijenoord baalt er nog steeds van dat hij in acht jaar tijd twee wedstrijden heeft moeten missen. Ooit zelf een rechtsbenige linkshalf bij Zandvoortmeeuwen en Zandvoort 75, heeft hij een echt voetbalhart. Zijn club laat hij ook niet in de steek. “Ik blijf mijn terreindiensten draaien en als vrijwilliger actief bij toernooien en de zeskamp. Ook blijf ik met mijn eigen bedrijf SportSafetySupport.nl voetbalverenigingen in de regio bezoeken om ze te informeren over sport-EHBO en sportveiligheid. Of ik het trainen ga missen? Vraag me dat na een jaar nog maar eens.” Op de teamfoto van A2 van OG in het seizoen 2010/2011 staat Kraaijenoord op de achterste rij uiterst links.
CEES VAN DER STEEG ERELID VAN VEW Het bestuur van de Heemsteedse voetbalvereniging VEW heeft besloten Cees van der Steeg tot erelid te benoemen. Van der Steeg is sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw lid van VEW. In 1957 werd hij met zijn jeugdteam kampioen. Vervolgens heeft hij nog jaren bij de senioren gevoetbald. In de jaren zeventig is hij jeugdtrainer geweest en
heeft hij diverse functies gehad binnen en buiten het bestuur van VEW. De laatste jaren fungeert Van der Steeg als huismeester en vooral als wedstrijdverslaggever op de site van VEW en in de lokale pers. Het bestuur zal de Algemene Ledenvergadering vragen het besluit te bekrachtigen.
Slim, gebruiksvriendelijk ,veilig én goed voor de clubkas… Het kassa- en betaalsysteem van STN en Le Credit Sportif kan ook in de voetbalkantine voor een revolutie zorgen.
Veel hockeyclubs werken er al probleemloos mee: het kassa- en betaalsysteem van Le Credit Sportif, dat ook in de voetbalkantine voor een revolutie kan zorgen. Onder het motto ‘slim, gebruiksvriendelijk ,veilig én goed voor de clubkas’ introduceert het Haarlemse bedrijf STN het nu ook in de voetbalwereld.
Een rondje in de voetbalkantine niet meer betalen met cash geld, maar met je ledenpas? Als het aan Rob Sanders en Robert de Swart van STN ligt, is het nog slechts een kwestie van tijd. “Ontwikkeld door Le Credit Sportif, is de software en de apparatuur nu beschikbaar,” legt Sanders uit. “In veel voetbalkantines in de regio staan momenteel al gebruiksvriendelijke kassa’s van STN. Wij denken dat de tijd rijp is voor een volgende stap: een geïntegreerd kassa- en betaalsysteem, dat de hoeveelheid cash die in kantines om gaat flink reduceert.”
geven ten opzichte van niet-leden. Het ‘kassa- en betaalsysteem 2.0’ kan bovendien worden gekoppeld aan voorraadbeheer en administratie. Kortom, louter voordelen voor alle betrokkenen.” De Swart, lachend: “Behalve voor degenen die bij nacht en ontij in kantines inbreken om de weekendomzet te stelen…”
Lappen En toch… Eén van de charmes van de voetbalkantine is toch het ‘lappen’, waarbij alle spelers van een team vijf of tien euro in een gezamenlijke pot stoppen waar vervolgens rondjes van worden betaald tot het geld op is? “Maar dat kan straks nog steeds!” verzekert De Swart. “Helemaal cashless zullen voetbalkantines nooit worden, alleen zal er dankzij ons systeem wel veel minder cash in omgaan. Lappen blijft gewoon mogelijk. Van het geld wordt dan op een centraal punt, bemenst door een bestuurslid, een pas gekocht waar rondjes mee kunnen worden betaald tot het bedrag dat er op staat op is. Vergelijk het met een festival als Bevrijdingspop, waar je ook op een centraal punt consumptiemunten moet kopen. Dat is een stuk veiliger én makkelijker voor de vrijwilligers die achter de bar staan.”
Te goeder trouw De Swart omschrijft het nieuwe betaalsysteem als ‘slim, gebruiksvriendelijk, veilig én goed voor de clubkas’. “Hoe minder cash er om gaat in een kantine, hoe veiliger dat is. Er hoeven ’s avonds geen grote bedragen meer in een kluis te worden gestopt of naar de bank te worden gebracht.” Sanders: “Bij iedere voetbalclub staan vrijwilligers achter de bar. Verreweg de meesten zijn te goeder trouw, maar toch lopen clubs daardoor barinkomsten mis. Door vergissingen bij het afrekenen of door fraude. Betalen met de ledenpas maakt daar een einde aan.”
Kassa! Veel hockeyclubs werken volgens De Swart al probleemloos met het nieuwe kassa- en betaalsysteem. Vaak is het gekoppeld aan een pinapparaat, zodat bestellingen ook met de eigen bankpas kunnen worden betaald. “Wat blijkt? Door leden te stimuleren meer met ‘plastic’ te betalen, neemt de omzet toe. Er zijn zelfs clubs die tien procent meer barinkomsten genereren. Kassa dus!” De ledenpas, vult Sanders aan, lijdt geen kwijnend bestaan meer maar wordt in de kantine actief gebruikt als betaalmiddel. “Dat maakt het aantrekkelijker om bijvoorbeeld het logo van de hoofdsponsor er op te zetten. Een ander voordeel is dat je leden die met de ledenpas afrekenen een korting kunt
22
Sportieve directeuren STN is eigendom van Rob Sanders en Robert de Swart. Als ze het over de gezelligheid en de betalingsmores in kantines hebben, weten beide heren precies waar ze het over hebben: Robert voetbalt in zondag 4 van Bloemendaal, terwijl Rob niet van ophouden weet in de veteranen van de Bloemendaalse Voetbal Club (BVC). De showroom van STN is gevestigd aan de Rijksstraatweg. Meer info: www.stn-bv.nl. Bellen kan ook: (023)5386080.
23 TEKST & BEELD: CEES DE GEUS
JEUGDVOETBAL
JEUGDVOETBAL
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
Nick Olij maakt razendsnel carrière onder lat
‘Ongelooflijk als ik bedenk hoe kort geleden ik nog bij de KHFC voetbalde’ Dat het razendsnel kan gaan in het voetbal bewijst Nick Olij. “Een seizoen geleden speelde ik nog daar,” gebaart de jonge doelman vanaf de tribune van de Koninklijke HFC naar de kunstgrasvelden op het complex. “Ongelooflijk, als ik me dat bedenk.” Olij was een van de grote helden tijdens het Europees Kampioen U17 in Slovenië, toen hij in de finale in de beslissende reeks een strafschop stopte, waarmee Oranje de titel pakte.
Olij is weer even terug bij zijn oude cluppie. Samen met zijn vader en een vriend slentert hij het terrein op. Een modieuze spijkerbroek met scheuren, kuif goed in de gel en een sporttasje in de hand. Olij is gevraagd om na afloop van een 9 tegen 9 toernooi onder de lat te gaan staan voor een competitie penalty’s schieten. “Dat vind ik leuk om te doen. Er spelen hier nog steeds veel vrienden van me. Zodoende kom ik hier nog wel eens, al wordt dat wel steeds minder.”
Dat laatste heeft alles te maken met de tijd die het voetbal bij AZ opslokt. En uiteraard ook nog zijn school. Ondanks dat hij tijdens het EK U17 een examen miste, is de jongen er toch in geslaagd om zijn diploma VMBO-T te halen. En da’s mooi, want nu kan hij de volgende stap maken: de opleiding Sport & Bewegen bij het CIOS met als specialisatie voetbal. “Het is aan mijn ouders te danken dat ik dat heb gehaald. Na het EK zat ik zo’n feestroes dat het moeilijk
alles wordt geregeld voor de spelers, die zich alleen maar met voetbal hoeven bezig te houden. Dat is echt een aparte ervaring.” De eerste wedstrijd tegen het thuisland werd met 1-3 gewonnen. Later volgden twee gelijke spelen in de poule tegen België en Polen. Olij: “De halve finale tegen Georgië was heel spannend. De uitslag van 2-0 lijkt overtuigend, maar we scoorden pas in de 78ste minuut de 1-0 en in blessuretijd nog een keer.” Ook in de finale sloeg Oranje pas in de slotfase toe. “Duitsland was zwaar favoriet en kwam via een kopdoelpunt op 1-0. Op zich was het geen grote fout, maar als met mijn lichaam meer naar voren was gesprongen, had ik die bal misschien kunnen hebben. Het zag er toen niet al te best uit, want Duitsland had tot dan toe nog geen doelpunt tegen gekregen. Totdat Elton Acolatse in de slotminuut koelbloedig de bal over de Duitse doelman heen tikte. “Toen besefte ik gelijk: nu moet ik echt aan de bak. Ik heb geen boekje van Reker en heb alles op gevoel gedaan. Ik zat er al een paar keer dichtbij, maar de vierde stopte ik eindelijk. Zelf misten we geen keer,” vertelt Olij, die het succes voor een groot deel toeschrijft aan bondscoach Albert Stuivenberg. “Hij is een goede trainer. Dat moet ook wel, want je wordt niet zomaar twee keer achter elkaar Europees kampioen. Het is een hele rustige man, die goed kan uitleggen hoe hij wil dat we spelen. Daar heeft zo’n jonge groep veel baat bij. Na afloop hebben we met zijn allen een mooi feestje gebouwd. Eenmaal thuis ben ik nog vol aan de bak gegaan, om de examens tot een goed einde te brengen. Hoewel voetbal mijn grootste passie blijft, is dat diploma de kroon op een onvergetelijk seizoen.”
was om me weer te concentreren. Mijn ouders hebben er op gehamerd dat het jammer zou zijn dat ik een goed schooljaar toch zou laten schieten. Daarom ben ik toch maar in de boeken gedoken.”
Catalaans dorpje Eigenlijk duurde het nog tot zijn tiende voor Olij de definitief de keepershandschoenen aantrok. Destijds woonde hij in het Catalaanse dorpje Casteldefells – onder de rook van Barcelona - waar zijn vader een computerbedrijf was begonnen. “Op school voetbalden we in de pauzes altijd op het plein met twee doeltjes. Eigenlijk was dat een van de belangrijkste motivatie er nog heen te gaan. Door de taal had ik het best lastig met de lessen, maar naar die partijtjes keek ik elke dag uit. Bij pleintjesvoetbal wissel je sowieso vaker van positie, maar ook bij de club van het dorp kreeg ik steeds meer lol in het keepen.” Na vier jaar migreerde het gezin weer terug naar Nederland. “Ik ben direct lid geworden bij KHFC en wilde maar één ding: keepen. Op de eerste trainingen bleek blijkbaar dat ik wel aardig aanleg had, want hoewel ik pas halverwege het seizoen binnenkwam, mocht ik gelijk al vlot in de D1 beginnen. Op zich was het wel wennen. Het voetbal op de gravelvelden in Spanje ging toch anders.” Het seizoen erna werd Olij eerst in de C2 opgenomen. “Ik heb daar veel geleerd. Onder andere van Frans Post en Willem van Leeuwen op technisch gebied. Later bij de C1 leerde Feike Prins me hoe ik het beste kon opbouwen en de verdediging moest sturen.” Jaimie van Heusden, een maatje van Nick speelde bij AZ, waar een van de keepers lang uitgeschakeld bleek te zijn door een blessure. “Hij heeft zijn trainers toen getipt over mij, waarna ze een keer kwamen kijken. We speelden een heel goed seizoen, waardoor ik de meeste wedstrijden niet zoveel te doen kreeg. Daarom wilden ze me in keer intensief aan het werk zien in een oefenwedstrijd tussen HFC en AZ. Dat is voor het eerst dat ik echt gespannen was. Toch pakte het blijkbaar goed uit, want het nieuwe seizoen mocht ik het AZ Onder 16 proberen.” Het jaar erna stond Olij in de basis bij Onder 17 en moest de strijd aangaan met de andere keeper. “Halverwege het seizoen wijzen ze een vaste keeper aan voor de rest van de competitie. Uiteindelijk won ik die strijd.” En dat niet alleen, ook Oranje kwam voor het eerst om de hoek kijken. Nick werd uitgenodigd voor een stageperiode in Zeist. De eerste schifting voor een oefentoernooi in Duitsland overleefde hij niet, maar bij het volgende internationale toernooi in Portugal behoorde hij wel tot de selectie samen met Stan Bijl van Ajax. “Ik weet nog goed dat mijn vader me belde, toen ik thuis bij een vriend zat. ‘Nick ik heb goed nieuws, je zit bij Oranje’. De adrenaline spoot door mijn lijf. En het was inderdaad geweldig om zoiets mee te maken. Ik keepte de wedstrijd tegen Engeland, die we gelijkspeelden met 2-2 en ik pakte in de slotfase een penalty.” Behalve een mooie belevenis, was het vooral ook een nuttige ervaring. “In Oranje speel ik met nog betere spelers, daar leer ik veel van. Maar de tegenstanders zijn daar ook sterker. Zulke topwedstrijden zijn dan ook heel waardevol en daar heb ik ook bij AZ weer profijt van. Dat maakt me nog gretiger. Gelukkig bleef ik bij de groep en tijdens de laatste kwalificatie in Schijndel merkte ik dat ik mijn plek wel had gevonden. De selectie voor Slovenië was al een mooie bekroning op een geweldig seizoen. Met AZ werden we vijfde en ik besefte me dat ik een reuzensprong had gemaakt.”
MAARTEN REININK WINT ICE-WATCH Maarten Reinink, afgelopen seizoen speler van DSS F15, toont trots zijn nieuwe ICE-Watch aan de Libero-fotograaf. Maarten won de prijsvraag van Lijnzaat Juweliers door het goede antwoord te geven op de vraag. Uit de vele inzendingen werd zijn naam vervolgens als winnaar gekozen. Onder het motto ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen’ staat op pagina 45 een nieuwe Lijnzaat-prijsvraag.
Aparte ervaring Aan de definitieve selectie voor het EK ging nog stageperiode vooraf. “Daar kreeg Olij te horen dat ik tot eerste keeper was verkozen. Zo’n toernooi is nog weer een stapje hoger. Niet alleen sportief, maar ook qua organisatie. Echt
24
25
DE WITTE LEEUWINNEN (TELSTAR VROUWEN), SELECTIE SEIZOEN 2012/2013
ACHTERSTE RIJ: ANNETTE BEERENDONK (ELFTALLEIDSTER), ANNELIES TUMP-ZONDAG, LAVINIA POKU, LOÏS OUDEMAST, DOMINIQUE VUGTS, SUZANNE MAREES, SHARON KOK, DOMINIQUE BRUINENBERG EN JEANETTE WESTER-GROEN (FYSIOTHERAPEUTE)
26
MIDDELSTE RIJ: DIONNE DEMARTEAU (ELFTALLEIDSTER), CHAVELLI STOLK, MARJAN BROUWER, GIDEON DIJKS (ASSISTENT-TRAINER), TOON BEIJER (TRAINER/COACH), STEFANIE VAN DER GRAGT, KIM DOLSTRA EN SOPHIE SCHEP (FYSIOTHERAPEUTE)
VOORSTE RIJ: HANS DE WINTER (TECHNISCH COÖRDINATOR), DYANNE BITO, AMBER VAN DER HEIJDE, SASKIA BREKELMANS, ELINE SOL, MELISSA VAN DER WIEL, PRISCILLA DE VOS, CLAUDIA 27ONTBREKEN VAN DEN HEILIGENBERG EN KEES KALK (ASSISTENT-TRAINER) OP DE ELFTALFOTO ROSA MIN, KELLY ZEEMAN, KARIN LEGEMATE EN KRISTINA SUNDOV.
LIBERO
MAGAZINE
omhoog kunnen zetten, dan heb ik daar geen enkel probleem mee. We willen als club de individuele ambities van een talent niet in de weg staan. Zelf zien we het bij Dennis Greuter die vorige seizoen de overstap maakte naar FC Lisse. Volkomen begrijpelijk. We hebben die jongen dan ook geen strobreed in de weg gelegd. Het is mooi om hem nu regelmatig bij thuiswedstrijden op de tribune te zien.
IN DE CLUBKAS
VOETBALFLITSEN!
VRIJWILLIGERS
SCOREN VOOR WIJK MET TELSTAR STREETLEAGUE
Zo aan het begin van het seizoen, waarin de bal alweer voorzichtig rolt, is het altijd even afwachten of alles opnieuw zo vlekkeloos mogelijk gaat verlopen. Dat kan natuurlijk alleen als de clubs hun bezetting weer rond hebben gekregen en er dus weer voldoende ouders, (jeugd)leden, opa’s, oma’s en anderen bereid zijn gevonden om op vrijwillige basis te functioneren als leider, trainer, kantinemedewerker, scheidsrechter, lijnentrekker (op de echte velden waar nog de nostalgische voetbalgeur hangt van pas gemaaid gras), bestuurslid, veldplanner, webmaster en noem maar op. Geen enkele club kan zonder de inzet van deze vrijwilligers. De tijd dat ze voor de club bezig zijn varieert, maar sommigen hebben er bijna een dagtaak aan. Hoewel de meeste van hen vanuit hun clubhart actief zijn onder het motto ‘liefdewerk - oud papier’, zijn er voor de clubs best mogelijkheden om voor deze mensen iets extra’s te doen. Bijvoorbeeld om jeugdleden actiever bij de club te betrekken, waardoor vele handen licht werk maken. Zo kan een club gebruik maken van de zogeheten vrijwilligersregeling, waarmee vrijwilligers (onder bepaalde voorwaarden) maximaal 150 euro per maand en 1.500 euro per jaar aan onbelaste onkostenvergoedingen mogen ontvangen van de club. Hierbij geldt een maximum uurtarief van 4,50 en 2,50 voor iemand van onder de 23 jaar. Voor de precieze ins en outs kunt u altijd even contact met mij opnemen. Als uw club te krap bij kas zit om over te gaan tot dergelijke vrijwilligersvergoedingen, dan zijn er ook nog andere mogelijkheden binnen ons belastingstelsel die vrijwilligerswerk stimuleren en waarderen. Daarover een volgende keer meer. Ik wens u een sportief en succesvol seizoen toe, dat geldt zeker ook voor alle vrijwilligers!
Frank Schoorl, accountant Van Noort Gassler & Co
[email protected]
houden we ons aan. De praktijk is alleen dat veel overschrijvingen niet in gang worden gezet via de bestuurders, maar via andere mensen binnen de club. Toch probeer ik mijn collega’s zo snel mogelijk in te seinen, als blijkt dat een speler toch van club wil veranderen. Een nog groter probleem vind de trainerscarrousel. Om niet achter het net te vissen, moeten clubs al in De voorzet op maat van Peter van Wassen (EDO) in het vorige nummer van Libero was bedoeld voor zijn collega Jacques Heeremans van Geel Wit. De EDO-voorzitter was vooral benieuwd naar de drijfveer van Heeremans. Daarnaast wilde hij weten hoe de Geel Wit-voorzitter al zijn functies binnen de club weet te combineren met zijn drukke, internationaal opererende bedrijf. Heeremans zat de afgelopen maanden echter vaak in het buitenland en had mede daardoor geen tijd om een bijdrage te leveren aan Libero Magazine. Voorzitter Harry Gerritsen van RCH neemt daarom de honneurs voor hem waar.
van Geel Wit. Hij heeft net als ik een internationaal opererend bedrijf en daarnaast voorzitter van een klein bestuur. Laatst moest ik met de veteranen voetballen aan de Van Oosten de Bruijnstraat en zag ik tot mijn verbazing dat hij de wedstrijd floot, omdat de scheidsrechter had afgezegd. Ik ben vooral benieuwd naar zijn drijfveer en hoe hij dat allemaal weet te combineren. hoofdveld zou worden gerenoveerd. Vooral het kunstgrasveld stuitte op veel weerstand binnen de club. Zozeer zelfs dat vrijwel het hele bestuur opstapte. Ik ben toen eerst in een discussiegroep gaan zitten en later gevraagd voorzitter te worden. Dat zag ik aanvankelijk helemaal niet zitten. Hoewel ik mijn bedrijf een paar jaar eerder had verkocht, had ik genoeg om handen. Zo ben ik in het appartementencomplex waar we wonen voorzitter van één van de Verengingen van Eigenaren. Toen Kees Kokkelkoren tijdens de wedstrijd DSK-RCH voorstelde om er samen, in deeltijd, de schouders onder te zetten, ben ik akkoord gegaan. Dat werkte als een katalysator: opeens dienden zich allerlei nieuwe, uitstekende bestuursleden aan en ik durf te stellen dat RCH momenteel een heel goed bestuur heeft dat binnen de 101-jarige club voor nieuw elan heeft gezorgd. Het vorige bestuur vergaderde iedere week. Wij hebben die frequentie gehalveerd, naar twee keer per maand. Dat bevalt goed. De lijnen zijn kort, we kunnen snel schakelen als het nodig is en doen dat ook. Los van de vergaderingen denk ik dat het voorzitterschap van RCH me gemiddeld zo’n acht uur per week kost. Nee, dat had ik destijds absoluut niet kunnen combineren met mijn bedrijf. En dat kunstgrasveld? Dat is er gekomen. Overleg met de gemeente maakte duidelijk dat het geen zin had om de hakken in het zand te zetten en dat we maar beter onze zegeningen konden
De voorzet van de voorzitter
DEELTIJDFUNCTIE
‘Stormvogels-blauw’ overhemd voor Stoker
De stichting Telstar Thuis in de Wijk organiseert samen met het jongerenwerk, Buurtsport, SportSupport, Woningbedrijf Velsen, wooncorporatie Kennemerhave en anderen de Streetleague. Dit voetbaltoernooi voor jongens en meisjes van twaalf tot en met zestien jaar is vanaf september naast een sportief spektakel ook een mooi middel om de leefbaarheid in de wijk te vergroten. De stichting roept jongeren op om zich op te geven voor de voorrondes van het evenement. Het principe van de Streetleague is niet nieuw. In diverse Nederlandse gemeenten is het evenement, dat altijd gekoppeld is aan een betaald voetbalorganisatie, al een groot succes. De Telstar Streetleague is bestemd voor buurteams van jongens en meisjes. Zij strijden om de Ruud Geels-bokaal. Naast het spelen van de wedstrijdjes onder begeleiding van Telstar-spelers, kunnen de jongeren ook punten verdienen met het leveren van een bijdrage aan de wijk. De bedoeling is dat daarmee de leefbaarheid verbetert. Hoe origineler en effectiever deze bijdragen, hoe meer punten er zijn te verdienen. Daarnaast wordt fair play aangemoedigd tijdens de wedstrijden. Tot slot maakt voorlichting door de wijkagenten en Telstarspelers over zaken als omgaan met geld, een gezonde leefstijl en verantwoord buurtgedrag onderdeel uit van het toernooi. De voorrondes zijn in september en oktober in IJmuiden (Pleiadenplantsoen, zie foto), Velserbroek en Velsen-Noord. Zes teams gaan naar de finaleronde op 19 oktober in het Tata Steel Stadion, voorafgaande aan de wedstrijd van SC Telstar tegen FC Eindhoven. Alle deelnemers aan de Streetleague zijn hiervoor uitgenodigd en krijgen bovendien een periodekaart
28
Om maar met de deur in huis te vallen: zelf zou ik het voorzitterschap van RCH onmogelijk hebben kunnen combineren met mijn bedrijf. In 2007 heb ik mijn bedrijf, Bouwma Bouwmachines BV in Beverwijk, verkocht. Tweeëneenhalf jaar geleden ben ik voorzitter geworden van RCH. Het is unieke deeltijdfunctie, want Kees Kokkelkoren is óók voorzitter. We vullen elkaar goed aan: hij is voor vier thuiswedstijden van Telstar. Alle finalisten een echte voetbalman, ik ben meer iemand van krijgen een trainingspak en voetbaltenue en de de contacten met de gemeente en SportPlaza winnaars een seizoenskaart. Voor meer informatie datvrienden de velden van RCH verhuurt en onderhoudt. en inschrijving: Nico website www.telstarthuisindewijk. Stoker is enkele dagen voor de derby tegen EDO met wat naar Het bestuur nl, facebook.com/TelstarStreetleague en twitter @ om even lekker te ontspannen,” Valkenswaard afgereisd. “Gewoon verteltvan RCH is de afgelopen jaren geheel vernieuwd. Aanleiding was commotie over TelstarSL. Of spreek de buurtsportmedewerkers aan vanuit het zuiden. Gespannen de Stormvogels-voorzitter telefonisch voor een deal in de wijk. Doorhet hetlokale projecttreffen te ‘liken’ ophij Facebook zegt niet te of zijn. “Gelukkig hebben we vorige weekmet driede gemeente: als RCH een veld punten gepakt, we weer wat lucht hebben gekregen.” zou afstaan aan hockeyclub Alliance, zou het te volgen op Twitter maak je kanswaarmee op een gesigStoker trapte de voorzittersrubriek in Libero Magazine af metereen een‘voorzet kunstgrasveld voor terugkrijgen en het neerde bal! op maat’ en kreeg daarvoor ook een op maat gemaakt overhemd van ‘Libero-partner’ Persu. Stoker is erg te spreken over het kledingstuk. “Het is een prachtig overhemd in een fraaie kleur, zeg maar ‘Stormvogels-blauw’. WETHOUDER JUICHT Het zit als gegoten, al moet ik nu wel goed op mijn gewicht letten. Wat dat INITIATIEF TOEzijn dit soort weekendjes in Valkenswaard erg gevaarlijk. Ach, dan ga betreft ik vanaf maandag wel een paar dagen vasten,” grapt Stoker. Een dag later Voetbal verbroedert, zo ziet wethouder pakt Stormvogels knap een punt tegen koploper EDO. Annette Baerveldt op meerdere plekken in 29 haar gemeente terug. “Dat komt ook omdat het zo’n laagdrempelige activiteit is. Ik vind het mooi om de grote animo te zien voor evenementen als het populaire stratenvoetbal in Velserbroek en het schoolvoetbalHet is voor voetbalclubs een bekend fenomeen: leden die toernooi in Velsen, een van de grootste in de contributie veel te laat of helemaal niet betalen en onde regio. Het leuke is dat ook kinderen die dertussen vrolijk doorvoetballen. Olympia Haarlem wil niet voetballen in de weken voorafgaand daar komend seizoen paal en perk aan stellen. “We gaan aan het toernooi op veldjes en pleintjes met een incassobureau werken,” licht voorzitter Jan Bloem aan het oefenen zijn. Streetleague is een het nieuwe beleid toe. “Voor het seizoen 2012/2013 zijn de mooie aanvulling op het brede aanbod dat contributienota’s begin juli verstuurd. Wie 1 augustus nog we al hebben. Ik vind het een goede zaak niet heeft betaald, krijgt een herinnering. Wie 1 september dat Telstar zich aan dit evenement heeft nóg niet heeft betaald, is niet meer speelgerechtigd. Zijn verbonden. Het toont aan dat de club zijn spelerspas wordt ingenomen. Pas als hij de contributie én maatschappelijke verantwoordelijkheid een opslag van € 40 heeft betaald, mag hij weer spelen.” pakt. Omdat profvoetballers tot de verbeelAls de contributie op 1 oktober nog niet is betaald, schakelt ding spreken, geven ze dit soort goede initiOlympia Haarlem een incassobureau in. Een loos dreigeatieven net een extra duwtje in de rug.” ment? Bloem: “Nee, we hebben een gunstige regeling kunnen treffen en gaan het echt doen.”
OLYMPIA H. PAKT WANBETALERS AAN
Harry Gerritsen tellen. Dat hebben we gedaan, vanaf dat moment inzettend op een kunstgrasveld van topkwaliteit. Dat is gelukt: RCH heeft één van de beste kunstgrasvelden van de regio. Je kunt er probleemloos slidings op maken. De meeste criticasters van enkele jaren geleden hoor je inmiddels niet meer. Het nieuwe kunstgrasveld is officieel geopend met een wedstrijd tegen AFC. Na afloop staken de spelers uit Amsterdam hun waardering niet onder stoelen of banken. Ze hadden er heerlijk op gespeeld. Mijn voorzet op maat gaat opnieuw richting Jacques Heeremans. Ik ken hem goed, waardeer hem als mens en weet dat hij een bedrijf heeft dat veel tijd en energie vraagt. Ik pass de vraag van Peter van Wassem daarom nog een keer door: hoe lukt het hem toch om dat te combineren met het voorzitterschap van Geel Wit? Wat is zijn geheim: goed delegeren?
Net als alle voorzitters die een bijdrage leveren aan deze rubriek, kan Harry Gerritsen een op maat gemaakt overhemd tegemoet zien van Libero-partner Persu. www.persu.nl
www.persu.nl
JEUGD VOERT BOVENTOON BIJ SVIJ In meerdere opzichten voert de jeugd de boventoon bij SVIJ. Secretaris Marco de Vroome is één van de ‘jonge honden’ die twee jaar geleden hun verantwoordelijkheid namen door tot het bestuur toe te treden. “Sindsdien ligt de nadruk binnen SVIJ nog meer op de jeugd,” legt hij uit. “De spits van het eerste is net zo belangrijk als de laatste man van F4. Er wordt bij SVIJ heel veel voor de jeugd georganiseerd. De Kap Nou-arena voor de mini’s is daar een goed voorbeeld van.” Die focus op de jeugd werpt volgens De Vroome zijn vruchten af. “Het is gewoon niet normaal, zoveel toeloop van nieuwe jeugdleden als we hebben. Het houdt maar niet op. Het zou me zelfs
29
niet verbazen als SVIJ inmiddels meer pupillen en junioren heeft dan Stormvogels.” Met die gerenommeerde buurclub deelt SVIJ een kunstgrasveld, dat op zaterdag inmiddels van ’s ochtends vroeg tot diep in de middag wordt gebruikt door jeugdteams van ‘Sport Vereent IJmuiden’. Plezier staat voorop in alle geledingen van SVIJ, benadrukt De Vroome, maar dat neemt niet weg dat komend seizoen wat meer wordt verwacht van het vlaggenschip van de club. “Voor het eerste was 2011/2012 een rampseizoen. Met een nieuwe trainer, Marco Adema, en enkele nieuwe spelers moet SVIJ komend seizoen in de 4e klasse D bij de eerste vijf kunnen eindigen.”
ONVOLTOOID VERLEDEN TIJD
INKOOP/INRUIL
OUD GOUD
Brederode Parket
AL 25 JAAR HET MEEST VERTROUWDE ADRES! Winkelcentrum Cronjé 26 Haarlem - Tel: 023-527 11 72 Maandag gesloten Exclusieve Occasioncollectie
‘Hier scoor ik de winnende tegen KFC,, met rechts, terwijl ik linksbenig ben’
Professioneel alarmsysteem voor bedrijf of particulier Wij installeren snel en in heel Nederland. Reageer nu en sluit met een gerust gevoel de deur achter u. Nieuwe Meerdijk 40 - 1171 NB Badhoevedorp T: 020-6595558 - www.hbalarmsystemen.nl
KERKPLEIN 8 - 2042 JH ZANDVOORT - 023-571 22 52 WWW.GRANDCAFEXL.NL
D.A.V.O. SCHALKWIJK B.V. UW ADRES VOOR AL UW ARTISTIEKE TUINWENSEN Alles op het gebied van: HOUTEN SCHUURTJES SCHUTTINGEN MEUBELEN PARTIJGOEDEREN HARDHOUT PALEN ZAND
BIELZEN GRINT SIERBESTRATING GRINTTEGELS OUDE GEBAKKEN BESTRATING TURF GROND LOS OF IN ZAKKEN
ZUID-SCHALKWIJKERWEG 36A 2034 JE HAARLEM
TELEFOON : 023-5335651 MOBIEL : 06-53 11 78 60
Van bestrating en timmerwerk tot beplanting Brabantlaan 16 - 2101 SE Heemstede Tel. 06-413 868 22 - www.eljardinero.nl
Koog aan de Zaan, 20 mei 1979. Als Stormvogels de uitwedstrijd bij KFC wint, is het kampioen van de 3e klasse B. Halverwege de eerste helft krijgt spelverdeler Paul van Leeuwen de bal op de rand van het doelgebied van KFC voor de voeten. Naast hem lijkt Ton Verschoor om de bal te vragen, maar Van Leeuwen haalt zelf verwoestend uit: 0-1. De rest van de wedstrijd wordt er niet meer gescoord. Stormvogels is kampioen, promoveert naar de 2e klasse KNVB en is weer een stap dichter bij de hoofdklasse. Lager tempo
Dat Van Leeuwen zelfs de datum kan noemen waarop bovenstaande foto is gemaakt, is niet te danken aan een goed geheugen. De informatie staat in een plakboek dat alle spelers van het kampioenselftal kregen van het bestuur van Stormvogels. En een kampioenselftal was het, verzekert Van Leeuwen. “Ik ben bij Stormvogels begonnen in de 3e klasse KNVB en heb acht jaar in het eerste gespeeld. We waren drie avonden per weekend in de kroeg te vinden, maar op zondagmiddag stonden we er. We draaiden altijd bovenin mee en zijn drie keer gepromoveerd. Na één jaar in de hoofdklasse, ik was toen 34, ben ik gestopt. Ik moest de concurrentie aangaan met een centrale middenvelder die vier jaar jonger was. Daar had ik geen zin in. Ik vond het wel best en ben lekker in het tweede gaan spelen.”
Terwijl hij nog eens naar de foto kijkt, vraagt Van Leeuwen zich hardop af of hij met zijn manier van spelen mee zou kunnen in het huidige topvoetbal. “Meeverdedigen? Achter je man aan? Dat hoefde ik niet, daarvoor hadden we binnen het team andere spelers. Het tempo lag vroeger lager. Je had meer tijd om een bal aan te nemen en iets moois te bedenken. Kijk, dat zie ik nu pas: ik scoor met rechts terwijl ik linksbenig ben.”
Prachtige jaren Die flegmatieke instelling, geeft Van Leeuwen grif toe, heeft waarschijnlijk een profcarrière in de weg gestaan. “Er was regelmatig belangstelling, van onder andere Telstar, Haarlem en Ajax. Maar anders dan iemand als Johan Neeskens ben ik geen type dat er alles voor over heeft, dat door roeien en ruiten gaat. Ik heb er geen spijt van. Ik heb prachtige jaren gehad bij achtereenvolgens VSV en Stormvogels en heel veel goede vrienden overgehouden aan die periode.” Als amateurvoetballer is de conduite staat van Van Leeuwen absoluut indrukwekkend: hij begon bij VSV in de 4e klasse KNVB en zette er bij Stormvogels in de hoofdklasse een punt achter. “Vijf keer gepromoveerd in zestien jaar tijd,” vat hij zijn carrière samen. “Binnen Stormvogels sta ik bekend als een luie voetballer, die de middencirkel niet uit kwam. Zelf denk ik dat ik vooral een simpele voetballer was, met een goed spelinzicht en een goede traptechniek. Waarom zou je moeilijk doen als het makkelijk kan?”
Nadat hij bij VSV de jeugd had doorlopen, speelde Paul van Leeuwen (60) acht jaar in het eerste van de Velsenoorder Sport Vereniging. Hij stapte op zijn 26e over naar Stormvogels waar hij eveneens acht jaar lang een vaste waarde was in het eerste. De IJmuidenaar is getrouwd en heeft twee dochters en een zoon. Hij is nog steeds tegelzetter van beroep, maar springt daarnaast regelmatig bij in het IJmuider grandcafé van zijn zoon. Van Leeuwen is daarnaast hersteltrainer van de huidige selectie van Stormvogels. Hij voetbalt zelf ook nog steeds, met Stormvogels in de 7 tegen 7 45+-competitie van de KNVB.
TEKST & BEELD: CEES DE GEUS
30
31
DE BUSINESSCLUB
TEKST & BEELD: CEES DE GEUS
De vrijwilliger
TEKST & BEELD: MARIJ KOSTER
Saskia Kors en Wijnand de Weers van VSV:
‘Verhuizing naar nieuw complex biedt nieuwe sponsormogelijkheden’ In de rubriek ‘De Businessclub’ wordt in ieder nummer van Libero de businessclub van een voetbalvereniging uit de regio in de schijnwerpers gezet. Ditmaal reageren VSV-bestuursleden Saskia Kors (sponsoring & pr) en Wijnand de Weers (vice-voorzitter) op enkele steekwoorden.
Vereniging: VSV Aantal sponsors: ruim 90
‘ALS JE BIJ THB DE KANTINE BINNENSTAPT, IS SJAAK ER’
Minimale lidmaatschapskosten: circa € 270 per jaar (ex. BTW) voor een reclamebord van drie meter. Website: www.vsvnet.nl Mail:
[email protected]
Crisis Kors: “Ik draai er niet om heen: net als andere clubs hebben we last van de economische crisis. We moeten er harder aan trekken, bijvoorbeeld met een nieuwe brochure waarmee we de komende maanden potentiële sponsors gaan benaderen. Dat doen we altijd op maandag: Wijnand en ik gaan dan steevast samen de boer op, in Velserbroek en omgeving.” De Weers: “Met het eindfeest als klap op de vuurpijl, is het 100-jarig jubileum van VSV op grootse wijze gevierd. Het heeft de club veel positieve aandacht opgeleverd, maar maakt het voor ons ook lastig. Je merkt dat ondernemers zeggen: ‘we hebben een financiële bijdrage geleverd aan het jubileum, nu is het wel even mooi geweest’. Vooral kleine adverteerders haken af. En dat terwijl we iedere sponsor keihard nodig hebben, onder andere voor de financiering van onze jeugdopleiding.” Kors: “De bomen groeien niet meer tot in de hemel. Gelukkig zijn er nog heel veel ondernemers die VSV een warm hart toedragen en de club een bepaald sponsorbedrag per jaar gunnen. Dat is essentieel, hè: dat ze het je gunnen.”
dames zodat het extra druk is in de kantine. De laatste keer hadden we toenmalig Telstar-trainer Jan Poortvliet als spreker. Het eten werd bijzonder op prijs gesteld: boerenkoolstamppot.” De Weers: “We proberen er altijd iets bijzonders van te maken. Een wijnproefavond bijvoorbeeld. Of een quiz. Het zijn echt avonden om iets extra’s terug te doen voor alle sponsors.”
Toekomstplannen De Weers: “Onze hoofdsponsor Scholz Bouw is nauw betrokken is bij de herontwikkeling van ons huidige complex aan de Hofgeesterweg. VSV heeft de grond verkocht en verhuist in 2014 of 2015 naar een nieuw complex, een paar kilometer verderop, vlakbij de A9, met zeven velden waaronder twee of drie kunstgrasvelden. Hier komen dan woningen die door Scholz Bouw worden gebouwd. Een mooie deal, in alle opzichten.” Kors: “Het nieuwe complex biedt natuurlijk nieuwe sponsormogelijkheden. Daar gaan we optimaal op in spelen. Zoals we altijd op zoek zijn naar nieuwe sponsormogelijkheden. Niet alles lukt, maar je moet af en toe gewoon eens wat nieuws proberen.” De Weers: “Een geslaagd voorbeeld daarvan zijn toernooien bij VSV waar bedrijven hun naam aan kunnen verbinden, zoals het Rabobank Familiedagtoernooi en het Folkertstoernooi, gesponsord door Folkerts Design, Printing & Media.”
Businessclub De Weers: “Die heeft VSV niet echt. We hebben een hoofdsponsor, een aantal clubsponsors, een groot aantal bordsponsors met een reclamebord van drie of zes meter breed, vlagsponsors en sponsors die zowel op de site als in het clubblad adverteren. In totaal zijn het er ruim 90. Ze zijn allemaal welkom op de sponsoravonden die we een paar keer per jaar organiseren.” Kors: “Meestal op donderdagavond, want dan trainen het eerste en de
32
Het clubhuis van THB (The Haarlem Boys) noemt hij zijn tweede thuis. Sjaak van Gennip is daar minimaal vier keer per week te vinden. Van Gennip is een man met een diep groen hart, weet THB-secretaris Piet van der Velden. “Iedereen weet: als je de kantine binnenstapt bij THB, dan is Sjaak er.”
Dit jaar is de 64-jarige Van Gennip eenenvijftig jaar lid van ‘zijn cluppie’. “Een andere voetbalclub had er ook niet ingezeten”, verklapt de Haarlemmer. “Ik mocht van mijn vader alleen bij THB voetballen. In die tijd kwam tweederde van de leden uit de Leidsebuurt, net als wij. Mijn vader runde de kantine van THB, een klein hok aan het sportcomplex Mariënweide in Aerdenhout (het terrein waar THB speelde voordat ze naar de huidige locatie verhuisde, red.) en mijn oom was verzorger bij het eerste. Het was bij ons thuis THB wat de klok sloeg.”
Op jonge leeftijd was Sjaak ook al actief voor zijn club. “Ik liep toen ik tien was al het clubblad van THB rond. Daar scoorde je punten mee. Als cadeautje mocht ik dan mee met het eerste. Dat was altijd een hele belevenis.” Vijftig jaar later schiet Van Gennip op de club nog steeds te hulp waar hij kan.
Type harde werker Als voetballer was Sjaak ook meer het type harde werker. Jarenlang speelde hij in het tweede tot zo’n twintig jaar geleden zijn voetbalcarrière bij THB abrupt ten einde kwam. ,,Ik heb een zwaar ongeluk gehad, waardoor ik een half jaar buiten bewustzijn ben geweest. Heel heftig, maar gelukkig ben ik helemaal hersteld. Een tijd na het ongeluk had ik wel moeite mijn gezicht te laten zien bij de club. Ik herkende veel mensen niet meer, kon ze niet meer herinneren. Daar heb ik me enige tijd voor geschaamd”, bekent Sjaak. “Het is dat THB zo’n kleine en hechte club is dat ik snel weer werd opgenomen in ‘de familie’. Het is een club waar je jezelf kan zijn. Zolang het nog kan, blijf ik dan ook mooi hier.”
Uit duizenden Nu is Sjaak nog als enige Van Gennip actief bij de club die in 2014 haar 100jarig jubileum viert. En hoe actief? “Sjaak is een vrijwilliger uit duizenden”, zegt secretaris Van der Velden. “Hij doet heel veel. Je kunt hem altijd ergens voor bellen.” Officieel is Van Gennip of ‘ome Sjaak’ zoals de jeugd hem liefkozend noemt, nu consul bij THB, maar daarnaast draait hij graag kantinediensten, fluit hij het tweede en de veteranen, vlagt waar nodig en traint hij de jeugd op woensdag.
33
MARSMANPLEIN
G-VOETBAL
TEKST: MARIJ KOSTER / BEELD: LEO HOLDORP
Leo Holdorp, begeleider G-jeugdelftal HBC:
‘Het begon simpel met een stuk gras, een bal en een paar jongens’ Begeleider Leo Holdorp (64) traint sinds 2004 samen met Jan Kerver de jongens van het G-jeugdelftal van HBC. Afgelopen seizoen haalden ze de derde plaats in de competitie en ook dit jaar zijn de spelers vastberaden hoog in de lijst te eindigen. De puurheid van het voetbal en de manier waarop de jongens met elkaar omgaan, dat maakt G-voetbal zo mooi, vindt Holdorp.
ZATERDAG 8 SEPTEMBER BRADERIE OP HET MARSMANPLEIN VAN 10.00 TOT 17.00 UUR PROGRAMMA: KUNSTMARKT: 10.00 uur tot 17.00 uur POPBAND YMO: 14.00 tot 16.00 uur PENALTY SHOOT OUT VOOR DE JEUGD: 12.00 tot 16.00 uur (Doel beschikbaar gesteld door Van Abbeve Hout & Interieur) 3 SPRINGKUSSENS VOOR DE JEUGD: 10.30 tot 16.30 uur
De familie Holdorp is geen onbekende bij voetbalclub HBC in Heemstede. Overal in de organisatie en in het bestuur duikt de naam weer op. Leo werkte zelf 27 jaar als jeugdtrainer bij de club en traint nu al zo’n acht jaar het G-jeugdelftal. Iets wat hij nog steeds met veel plezier doet. ,,Sommige jongens zitten er al vanaf het begin bij. De groei die zij hebben meegemaakt is mooi om te zien. Enkelen zijn zelfs overgestapt naar andere reguliere elftallen. Als trainer ben ik daar natuurlijk reuze trots op.” Naast trainer en coach is Leo ook oprichter van het G-elftal. ,,Het begon negen jaar geleden bij een vraag van een ouder wiens zoontje leidt aan Achondroplasie (dwerggroei). Na een gesprek met de voorzitter is het balletje gaan rollen. Het begon simpel met een stuk gras, een bal en een paar jongens.” Inmiddels trainen negen jongens wekelijks op het terrein in Heemstede. Elke twee weken speelt het team een wedstrijd. ,,We rijden dan in een grote karavaan naar plaatsen als Uitgeest en Koedijk of het mooie sportcomplex van Only Friends in Amsterdam, dat is altijd een feest.”
Makkelijk en gratis parkeren. Bereikbaar via het openbaar vervoer (buslijn 3)
Dat wordt genieten... 6x Scab Design Tuinstoel Coccolona in diverse kleuren verkrijgbaar Per stuk voor: €155,6 stuks van: €930,6 stuks voor: €829,-
ScaffLine Tuintafel van steigerhout met steigerbuis frame (lxb) 260 x 106 cm Voor: €950,-
Setprijs: € 1.689,-
2x Scab Design Tuinstoel Coccolona Wit Per stuk voor: €155,1x Scab Design Tuinbank Coccolona Zand Voor: €415,NIE
Glimlach Als Holdorp over zijn jongens praat ontstaat er regelmatig een grote glimlach op zijn gezicht. ,,Het is gewoon een mooi stel. Het respect wat ze voor elkaar hebben en voor de tegenstander, dat zie je alleen bij G-voetbal. De jongens tonen veel inzet. Ze trainen elke week en doen overal aan mee: het jeugdweekend bij HBC, het oliebollentoernooi, zaalvoetbaltoernooien. Ze worden dan gewoon gemixt met de andere teams van HBC, en mooi dat ze dat vinden.”
ScaffLine Hoekloungebank van steigerhout inclusief Sunbrella outdoor kussenset (lxb) 280 x 280 cm
UW
!
FattLine Tuintafel van sloophout met steigerbuis frame op wielen (lxb) 200 x 100 cm Voor: €1.349,-
Setprijs: € 1.869,-
Adres
Openingstijden
Zooff.nl Mollerusweg 76 2031 BZ Haarlem Telefoon: 023 - 532 12 13 E-mail:
[email protected]
Maandag tot en met vrijdag van 09.00 tot 17.00 uur Zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur Iedere laatste zondag van de maand van 10.00 tot 15.00 uur
Het liefst zou Leo nog wat meer spelers willen voor zijn G-jeugdelftal. Zo zou er op den duur ook een G-seniorenelftal bij HBC kunnen worden samengesteld. ,,Ik heb een aantal jongens die nu de leeftijd van de senioren bereiken, maar om al tegen 40plussers te voetballen dat is nog even een stap te ver.” Voor nu genieten de jongens van de G-jeugd vooral van het voetbal en van elkaar. ,,Er worden leuke uitjes georganiseerd met de groep en tijdens de trainingen dollen de jongens gezellig met elkaar. Ze zijn elk ook voor een andere topclub, dus de discussies op woensdag zijn altijd onbetaalbaar.”
GRATIS Boretti Terras er m verwar op gas t.w.v. €249,-
GezochT !
Setprijs: € 2.095,Zooff EK2012 poule
Zooff EK2012 poule! Schrijf je in op zooff.nl en maak kans op 1 van deze geweldige waardebonnen!
nieuwe spelers G-voetbal HBC Ben je tussen de 10 en 20 jaar? En wil je ondanks je beperking lekker voetballen? HBC in Heemstede is op zoek naar nieuwe jeugdleden voor het G-elftal. Er wordt getraind op woensdag van half zes tot half zeven. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Leo Holdorp, telefoon (023) 535 50 80 of mail naar
[email protected].
3de prijs:
€250,2de prijs:
€500,1 ste pr
ijs: €1000 ,-
35
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
De keuzes van de coach
De keuzes van de coach
Favoriete Oefening
Volle inzet op training of pure wedstrijdmentaliteit? “Misschien is het een dooddoener, maar als er doordeweeks goed wordt getraind, dan is dat meestal zondags op het veld weer terug te zien. Aan de andere kant, kun je nog zo hard trainen en je mentaal goed voorbereiden, maar de punten worden pas op zondag verdeeld. Daar moet het dus wel gebeuren.” Eigen jeugd eerst of spelers van buitenaf zijn welkom? “Op zich is iedereen hier welkom, maar als kleine club trekken we geen spelers aan. Ook niet als we bepaalde posities wat minder bezet hebben. Zoals gezegd bestaat onze selectie grotendeels uit jongens uit de jeugd, waarvan een groot deel ook nog uit dezelfde lichting. Volgend seizoen krijgen we er diverse nieuwe spelers bij van andere clubs, maar de meesten zijn weer vrienden van de vaste kern.”
Zeven dilemma’s voor Rob Riebeek (VVH/Velserbroek):
‘Als ze doordeweeks goed trainen zie ik dat zondag op het veld weer terug’ Rob Riebeek traint en coacht dit seizoen de eerste zondagselectie van VVH/Velserbroek. Een groot deel van de spelers begeleidt hij al vanaf de pupillen, waaronder ook zijn zoon Jamie. Het is nog steeds een jonge en vooral hechte groep, meent Riebeek, die zichzelf nog twee jaar geeft bij de kersverse vierdeklasser. Volgens hem herbergt de selectie voldoende kwaliteit om in die periode nog een stap omhoog te maken. “Dan ben ik zestig jaar en wil ik me toeleggen op het trainen van de jeugd,” zegt Riebeek die zelf als speler actief was voor de junioren van DCO en de selectie van DSK. Ook was hij drie seizoenen hoofdtrainer bij Waterloo. “Stuk voor stuk mooie verenigingen, maar VVH is echt mijn ‘cluppie’ geworden,” vertelt Riebeek, die de dilemma´s krijgt voorgelegd op het dakterras van de VVH-kantine. Vasthouden aan eigen spelopvatting of het spelersmateriaal bepaalt de tactiek? Riebeek: “In principe ga ik uit van min favoriete 4-3-3-opstelling, maar daarmee kun je eindeloos variëren. Het beschikbare spelersmateriaal speelt daarbij een rol, net als de kwaliteiten van de tegenstander. Vorig seizoen was ik assistent van Richard de Boer en speelden we ook al 4-3-3. Dat kon niet meer zo open en aanvallend als in de zesde klasse, want we liepen te vaak in het mes. Vandaar dat we wat defensieve nuances aangebracht. Uitgangspunt blijft de eigen opstelling en de eigen kracht, maar tijdens de wedstrijd moeten we ook kunnen omschakelen. Dat is dus iets anders dan met zijn allen voor de pot gaan hangen. Ik vind ook dat bij 4-3-3 de verhoudingen op het veld het beste worden verdeeld en dat de spelers daarnaast ook de meeste afspeelmogelijkheden hebben met de driehoekjes die kunnen worden gemaakt. ”
Sterk defensief blok op middenveld of creatieve impulsen vanaf middenveld? “Met ‘de punt naar voren’ heeft wel mijn voorkeur, dus met twee sterke centrale middenvelders. Maar dat betekent niet dat we verdedigend of zelfs negatief spelen. Bij balbezit waaieren de twee defensieve middenvelders wat uit, waardoor er ruimte ontstaat voor een centrale verdediger om in te schuiven. Met een beweeglijk aanvallende middenvelder, hebben we evengoed twee centrale aanspeelpunten voorin. De rest kan dan bijsluiten. Vaak is het beter om er niet al te staan, maar om er te komen. Dat is veel dynamischer. Onze creatieve jongens zijn allemaal fysiek iets lichter, dus daar zoek ik de balans in. De kunst van coachen is om dat evenwicht steeds te vinden. En dat kan elke week weer anders zijn.”
36
‘Aanval is de beste verdediging’ of de ‘nul houden is heilig’? “Ik kan me in beide niet helemaal vinden. Uitgangspunt blijft om aan te vallen, ook omdat dat het leukste is om te doen en om naar te kijken. Maar als we de bal kwijt raken zal er toch ook moet worden verdedigd. Aan de andere kant: als je aantrekkelijk wilt spelen, dan is het onmogelijk om het tegelijkertijd achterin helemaal dicht te timmeren. Daarom ligt ‘mijn waarheid’ wat dat betreft in het midden.”
Spelers: 2 teams van 5 (4 of 6) veldspelers & 1 keeper ;
‘Aanpassen aan spelcultuur’ van de club of ‘ ik ben er om punten te pakken’? “Ik hoef me niet aan te passen, want VVH is mijn cultuur. Uiteraard draait het om de punten. Elke coach die ze niet pakt, vliegt er uiteindelijk uit. Neemt niet weg dat ik blij ben om nog twee jaar met deze jonge en enthousiaste groep te mogen werken. Ik hoop ze in die periode nog naar de derde klasse te loodsen. Daarna ga ik me bezighouden met de veldtrainingen van de jonkies. Ik doe dat nu ook al bij de mini’s. Coachen is fantastisch werk, maar trainen vind ik nog iets mooier, omdat ik dan spelers echt beter kan proberen te maken. Tijdens de wedstrijden heb ik veel minder invloed.”
Speelveld: Dubbel strafschopgebied, met groot doel en klein doeltje ; Hoe werkt het:Partijspel van zes minuten, waarbij alleen de ploeg (in voorbeeld rood) punten kan scoren in het grote doel. Als geel in het kleine doel scoort, worden de rollen omgedraaid en kan geel punten scoren. De coach (groen) speelt dan gelijk een bal in bij de aanvallende partij. Corners worden alleen bij het grote doel genomen ;
‘Ik sta midden tussen de groep’ of ‘Ik geef spelers veel verantwoordelijkheid’? “Ik maak echt onderdeel uit van de groep. Laatst nog had ik wel twintig van die gasten over de vloer, op de verjaardag van mijn zoon. Dan drink ik ook gezellig een biertje mee. Maar eenmaal in de kleedkamer of op het veld ben ik weer diegene die bepaalt. De jongens kunnen dat goed scheiden en anders corrigeren ze elkaar daarin. Waarschijnlijk ook omdat het gaandeweg zo is gegroeid. Sommigen hebben bij ons aan de keukentafel pannenkoeken gegeten en ik ben met de meesten wel eens op voetbalkamp geweest. We kennen elkaar door en door. We weten wat we aan elkaar hebben. Persoonlijk, maar ook sportief. Neem de ‘Robbie Special’, een individuele afwerkvorm met veel sprintwerk tien ballen op goal worden geschoten. Dan zijn ze helemaal gesloopt. Enkele jaren geleden ben ik daar mee begonnen en nog steeds vragen de jongens me afzonderlijk om zo hun training te mogen afsluiten. Heerlijk toch, zo’n groep?”
Waarom favoriet: Riebeek: “Deze oefening in het omschakelen doen we vaak afsluitend van de tactische donderdagtraining. Graag willen de jongens dan nog even loos. Het is ontspanning, maar dan wel op het scherpst van de snede.”
Dan krijgt Riebeek van beneden de vraag van twee spelers of ze de sleutel van het ballenhok mogen om nog even lekker op doel te rossen. De coach glundert. Een mooier bewijs is er niet te vinden.
37
FAMILIEBAND
7X7 45+-COMPETITIE SLAAT NOG NIET AAN IN REGIO HAARLEM
Frits Heeremans (61) is elftalbegeleider van het eerste team van SV Terrasvogels, dat met zijn zoon Ferdy (32) als rechtsback naar de 4e klasse KNVB promoveerde. Ook Heeremans’ vrouw Jos (59) en zoon Martin (30) zijn verknocht aan de club uit Santpoort-Zuid die niet te klagen heeft over aantrekkingskracht. Een interview.
‘EENS TERRASVOGELS, ALTIJD TERRASVOGELS’ Om maar met Martin te beginnen: hij is kok van beroep, werkt vaak tot ’s avonds laat en ligt daarom nog op bed als het interview op een mooie, vroege zomerochtend plaatsvindt. “Martin is een heel goede voetballer,” analyseert Frits. “Als hij niet al op jonge leeftijd zijn kruisbanden had afgescheurd, had hij het ver kunnen schoppen. In plaats daarvan speelt hij in Terrasvogels 5, met heel veel plezier trouwens.” Ferdy, al veertien jaar een vaste waarde in het eerste van Terrasvogels, wordt door de voormalige KPN-werknemer omschreven als ‘een keiharde werker’. “Hij is geen technisch begaafde voetballer, maar moet het van zijn inzet hebben. Ferdy gaat altijd voorop in de strijd en is van grote waarde voor het team. Maar de concurrentie van jongere spelers neemt toe, dus komend seizoen zal hij moeten vechten voor zijn basisplaats.”
samen kort de wedstrijd én de week analyseren. Omdat ik niet meer thuis maar in Velserbroek woon is het alleen maar leuk dat we in ieder geval één keer per week, op zondagmiddag, even kunnen bijpraten.”
Andere club? Niet alleen sportief gaat het Terrasvogels voor de wind, ook bestuurlijk heeft de dorpsclub zijn zaakjes goed op orde. Door samen met wat leeftijdgenoten toe te treden tot het bestuur, is Ferdy in de voetsporen getreden van zijn ouders die in de loop der jaren tal van functies hebben bekleed binnen de multisportvereniging. “Het is fantastisch om te zien dat die jonge jongens het stokje nu overnemen”, vindt Jos, die tegenwoordig de kantinediensten coördineert en zelf ook regelmatig achter de bar te vinden is. Als het eerste speelt staat ze langs de lijn, maar ze moedigt Ferdy wat minder fanatiek aan dan vroeger. “Ik ben wat extraverter en luidruchtiger dan Frits. Maar altijd netjes hoor, ik scheld nooit.” En dat terwijl het spel in het verleden soms slecht genoeg was om morrend publiek te rechtvaardigen, erkent Ferdy. Tot verbazing van zijn ouders vertelt hij dat hij wel eens heeft overwogen om zijn geluk bij een andere club te beproeven. “Ik was toen 27 of 28, we waren weer bijna onderaan geëindigd en ik dacht: als ik nog een keer hogerop wil, moet ik het nu doen. Het is er nooit van gekomen. En nu ben ik 32 en kom ik hier natuurlijk nooit meer weg.” Het zit zijn vader nog niet helemaal lekker. “Woonde je toen nog thuis?” informeert hij quasi-serieus. “Ja? Dan had je meteen je koffers kunnen pakken.” Ferdy, quasi-verontschuldigend: “Ik was heus wel weer terug gekomen, hoor. Eens Terrasvogels, altijd Terrasvogels.”
Mijlpaal Ferdy hoort de analyse van zijn vader geamuseerd aan. “Ik plak er in ieder geval nog één jaar in het eerste aan vast. Zowel voor mij als voor de club is de promotie naar de 4e klasse KNVB iets bijzonders. De laatste keer dat Terrasvogels promoveerde was volgens mij dertig jaar geleden. Het is prachtig om zo’n mijlpaal nu samen mee te maken, temeer daar we in een leuke klasse gaan spelen, met allemaal clubs uit de regio.” Ferdy, die het werk in een groentezaak combineert met een eigen cateringbedrijfje, heeft geen moeite met de rol die zijn vader bij het eerste speelt. “Onze goede band trekken we op deze manier door naar de sport. Als elftalbegeleider regelt mijn vader vooral de praktische zaken rond het team. Hij bemoeit zich niet met de tactiek of met mijn spel. We doen op zondag eigenlijk allebei ons eigen ding, waarbij er na de wedstrijd altijd wel een moment is waarop we
Stormvogels en Spaarnwoude. Dat zijn in Haarlem en omstreken de verenigingen die meedoen aan de 7x7 45+-competitie die de KNVB enkele jaren geleden is gestart. “Jammer, want daardoor zijn we ingedeeld met veel clubs boven het Noordzeekanaal,” verzucht Stormvogels-speler Paul van Leeuwen. “Sterker nog, voor bijna al onze uitwedstrijden moeten we naar de Zaanstreek of dorpen in de buurt van Purmerend.” De 7x7 45+-competitie is een alternatief voor veteranenvoetbal. De wedstrijden worden op halve velden afgewerkt, een team bestaat uit zeven spelers, er mag onbeperkt worden gewisseld en er is geen buitenspel. “Streven is dat spelers lekker dicht bij huis kunnen voetballen,” stelt Dick Doornebosch, hoofd wedstrijdzaken van KNVB district West 1. “Vooral clubs in Haarlem laten het helaas afweten. Toen we twee jaar geleden begonnen deden Onze Gezellen, Kennemerland en Olympia Haarlem mee. Daarna is er niets meer bijgekomen. We blijven pushen, want de 7x7 45+-competitie is echt een aanwinst. Clubs en spelers die er aan meedoen vinden het geweldig.”
AJAX GELOOFT IN TOM NOORDHOFF Als 4-jarig voetballertje begon hij bij vv Schoten in Haarlem-Noord. Inmiddels is Tom Noordhoff (17) uit Haarlem uitgegroeid tot een groot speler. De centrale verdediger/controlerende middenvelder tekende onlangs een contract bij Ajax dat loopt tot en met 30 juni 2015. “Een droom die uitkomt,” bekent de jeugdinternational die dit seizoen in de A1 zal schitteren. “Hier heb ik hard voor gewerkt en naar toegeleefd. Natuurlijk moest ik zelf de prestatie leveren, maar zonder de steun van mijn ouders was ik nergens,” aldus Noordhoff, die sinds 2007 in de jeugdopleiding van Ajax speelt. Daarvoor voetbalde hij bij Schoten en Stormvogels/Telstar. “Ja, ik heb veel geleerd bij ome Piet”, blikt Noordhoff terug, doelend op Piet van der Kuil van Telstar. Dit seizoen mag hij strijden voor een plek bij de basiself van A1 van Ajax, onder begeleiding van trainer Fred Grim en assistent Kenneth Pérez. Na een seizoen met veel blessures, wat hem mentaal sterker heeft gemaakt, wil Noordhoff zich nu bewijzen. “Tijdens de trainingen geef ik altijd honderd procent en knok ik hard voor een basisplaats. Ik wil me dit jaar nog meer ontwikkelen.” Dromen en doelen heeft de Haarlemmer in ieder geval genoeg: Ajax 1, een Champions League-finale spelen, voor het Nederlands Elftal uitkomen en dan wel een WK winnen… Noordhoff gaat er voor.
VOETBALFLITSEN! METAMORFOSE VOOR KANTINE RCH
Geen gammele stoelen, tafels en krukken meer dit seizoen voor de Heemsteede voetbalclub RCH. De afgelopen maanden is de ‘oude meuk’, zoals vice-voorzitter Harry Gerritsen het oude meubilair typeert, in het clubhuis vervangen door prachtige steigerhouten meubels. “Een ongekende verbetering,” vindt hij. “In het clubhuis stonden tafels en stoelen uit het jaar kruik, die in de loop der jaren bijeen gescharreld waren. Nu is het weer een mooi geheel.” Op initiatief van bestuurslid sponsorzaken Jan Brandenburg werd het plan ontwikkeld om het oude spul te vervangen door speciaal op maat
SCHOTEN GAAT IN ZEE MET WIN Als eerste amateurvoetbalclub in de regio Haarlem is Schoten in zee gegaan met Wellness International Network (WIN), een bedrijf dat gespecialiseerd is in gezondheids- en voedingsproducten. Via de site van de club uit Haarlem-Noord kunnen leden de vitamines en voedingssupplementen met 30 procent korting kopen. Twee spelers van de selectie gaan komend seizoen bovendien WIN-producten gebruiken. Testen moeten uitwijzen of dat een positieve invloed heeft op hun prestaties. “Baat het niet, het schaadt ook niet,” vindt Schoten-voorzitter Charles Ket. “De club kan er alleen maar beter van worden. Producten als het suikervrije Winergy zijn volgens WIN van topkwaliteit en daardoor relatief duur. Zo’n
TEKST & BEELD: CEES DE GEUS
38
gemaakte steigermeubelen. De ‘total makeover’ is uiteindelijk met behulp van gulle sponsors en leden tot stand gekomen. Leuk feitje is dat de nieuwe meubels geproduceerd zijn door oud RCH-speler Derk Gerritsen en Bart Nelis (HFC) van D&B Bouw & Transport. Gerritsen is er blij mee. “Met een mooi clubhuis, een nieuwe trainer voor zondag 1 (Rene Anneese – red.) en de grote opkomst van nieuwe jeugdleden, verwachten wij komend seizoen heel goede resultaten te kunnen boeken en hopelijk met het eerste te promoveren naar de 3e klasse KNVB.” De foto is gemaakt door Harry Opheikens.
39
korting is dus mooi meegenomen. Of het werkt? Ik golf veel en heb Winergy wel eens gebruikt. Mijn conclusie was dat ik er langer door kon pieken.” Netwerkmarketing ‘Achttien jaar aan succesverhalen’ bewijzen volgens de WIN-site dat de producten werken, waardoor ‘duizenden mensen over de hele wereld een verbazend goede kans krijgen op lichamelijke en geestelijke gezondheid en financiële onafhankelijkheid’. Het verkoopsysteem is echter omstreden: WINproducten worden via ‘netwerkmarketing’ aan de man/vrouw gebracht door een groeiend leger van distribiteurs.
Voetbal Culinair
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
Wijnproeverij met voorzitters in Villa Westend
Westlaan 41 • 1991 AL • Velserbroek (023) 5381878 • www.villawestend.nl
Vinologische ontdekkingsreis langs de diverse continenten Aan tafel met… Truda Guijt, voorzitter vv IJmuiden en Edwin Ruijgrok, voorzitter sv Spaarnwoude
Boulevard Paulus Loot, pav 5 - 2042AD Zandvoort 023 5716119 - www.beachclubtakefive.nl Volg ons op Twitter: @Beachclubtake5 Like ons op Facebook: Beachclub Take Five
Strandafgang Paulus Loot 9 2042 AA Zandvoort 023 571 88 88 www.dehavenvanzandvoort.nl
[email protected]
www.cafebruxelles.nl - www.bruxellesaanzee.nl 40
Via een Spaanse Sauvignon Blanc naar een Chileense Chardonnay, dan een Italiaanse Primitivo om af te sluiten met een Amerikaanse Cabernet Sauvignon. Libero Magazine maakte deze vinologische ontdekkingsreis samen met voorzitters Truda Guijt (vv IJmuijden) en Edwin Ruijgrok (sv Spaarnwoude) tijdens een proeverij in Villa Westend aan de Westbroekplas in Velserbroek. Al het vloeibare genot werd gelardeerd met bijpassende culinaire hapjes. En dat alles onder de deskundige begeleiding van de gastvrije bediening van het restaurant, dat terecht de slogan ‘Verrassend aan het water’ voert. Dat laatste geldt zeker voor Guijt, die ondanks haar Velsense roots Villa Westend nog niet kende. “Mooi licht, fraai ingericht en met een schitterend uitzicht,” looft ze bijna dichterlijk de sfeer van het etablissement, dat ruim vier jaar geleden haar deuren opende. Collega Ruijgrok is wel al enkele malen eerder aangeschoven in Villa Westend voor een hapje of een drankje. “Maar dit arrangement kende ik niet en ik moet zeggen dat ik erg benieuwd ben. Vooral ook als wijnliefhebber. Voor mijn werk zit ik veel in Italië, waar die interesse is gewekt. Leuk dat er vandaag ook een Italiaanse op het programma staat.” Guijt gaat haar tiende en laatste jaar in bij vv IJmuiden. “Ik kom uit een echt ‘clubnest’ en ben destijds eigenlijk zomaar in deze functie gerold. Een groot deel van het bestuur werd ververst en ze vroegen mij als nieuwe voorzitter. Ik dacht eerst dat ze een grap maakten, maar het was menens. Ik ben er serieus ingestapt, vooral ook omdat ik echt hart heb voor de club. Ik was er trouwens sowieso al veel te vinden, omdat mijn echtgenoot, broers en vrienden er ook al speelden. Sindsdien probeer ik er echt elke zaterdag te zijn, als aanspreekpunt voor de leden, maar ook om korte lijnen te houden met de andere bestuurders en vrijwilligers.” Ruijgrok had een vergelijkbare entree bij sv Spaarnwoude. “Bij ons werd het hele bestuur vervangen. Dat werd toen wel op een slimme manier aange-
pakt. De club benaderde mij en nog iemand om als een soort formateurs een bestuur voor te dragen. Ik zag daar de voordelen wel van in, omdat je dan echt een team kunt smeden. Uiteindelijk hebben we zo een groep gevormd. Toen een door ons voorgedragen lid voor het voorzitterschap bedankte, hebben ze mij gevraagd. Ik doe het nu vijf jaar met veel plezier.” De volgende wijn wordt ingeschonken, dit keer met een krokant gepaneerd geitenkaasje. “Leuk hoor,” laat Guijt zich ontvallen. “Niet alleen vanwege de verrukkelijke wijnen en hapjes, maar ook om zo eens kennis te maken met ‘lotgenoten’. Ik geloof bijvoorbeeld ook in het stimuleren van het groepsproces bij het aanstellen van nieuwe bestuurders zoals Edwin dat uitlegt. Het gaat om iemands persoonlijke kwaliteiten, maar ook om een bepaalde klik waardoor je net wat extra’s voor elkaar krijgt.” Ruijgrok knikt: “En door tussendoor veel contact te hebben, bijvoorbeeld ook via de mail, duren de vergaderingen veel korter en hakken we knopen veel sneller door. Daar houd ik wel van.” De glazen worden voor het laatst vervangen voor de afsluiter: een Californische Cabernet, iets kruidiger en daarmee zeer geschikt bij rood vlees. Wel apart die interesse voor wijnen, als het gaat om voetbal, toch? Guijt (lachend): “In kantine wordt inderdaad het meest bier geschonken. Soms verbaas ik me over de hoeveelheden. Zelf drink ik bij IJmuiden geregeld een bessenjenevertje. Ik heb dat ooit in het begin eens besteld en sindsdien blijven ze me dat aanbieden. Ach, dat laat ik maar zo...” Haar tafelgenoot drinkt zoals gezegd wel wijn, maar niet zozeer bij de club. “Daar drinkt de hoofdmoot inderdaad bier. Een kleine groep zweert bij rode wijn, maar dat is dan meer omdat ze hopen er wat van af te kunnen vallen. Als dat echt het geval zou zijn, dan moet ik dat toch ook maar eens overwegen,” grijnst Ruijgrok. “Die laatste smaakte trouwens wel heel goed, zullen we die nog eens laten bijschenken?”
41
WAT SPEELT ER … OP ZATERDAG
WAT SPEELT ER … OP ZATERDAG
‘We willen op niveau spelen,
maar wel met een hoop lol’ De Brug: doorstart op zaterdag
DSS krijgt een eerste team op zaterdag, net als De Brug. De zaterdagselecties van Bloemendaal en IJmuiden zijn flink door elkaar geschud. Een rondje langs de zaterdagvelden. “Het eerste doel is weer plezier hebben met elkaar.”
DSS: zaterdag voetballen, zondag tijd voor gezin
IJmuiden: maar liefst 20 nieuwe gezichten
Bloemendaal: nieuwe spelers, nieuwe trainer
Een team vol echte DSS-ers. Zo omschrijft ‘teammanager’ Theo van Hoesel het nieuw opgerichte zaterdag 1 van de Haarlemse vereniging. Achttien man, allen met een DSS-achtergrond, spelen vanaf september in de 5e klasse KNVB op zaterdag. “We willen op niveau spelen, maar wel met een hoop lol.” Het idee ontstond vorig jaar, zegt Van Hoesel. Omdat vooral voor oudere spelers de zondag meer een gezinsdag aan het worden was en twee keer trainen in de week veel tijd kostte, werd het idee geopperd een zaterdagteam te starten. “Sommige jongens wilden stoppen met voetbal omdat ze de tijd niet meer hadden. Maar met het zaterdagteam houden we ze verbonden aan de club.” De gezelligheid staat voorop in het team, dat voorlopig alleen op donderdag traint. Een echte trainer is er bijvoorbeeld niet. “Elke speler speelt een keertje voor oefenmeester,” zegt Van Hoesel. “Omdat ze allemaal ervaring hebben met selectievoetbal, kunnen ze allemaal wel goede oefeningen verzinnen. En daardoor blijft het ook grappig voor de rest.” Ook buiten de wedstrijden om wordt geprobeerd een gezellige sfeer te creëren, verzekert Van Hoesel. “In de competitie moeten we bijvoorbeeld een wedstrijd op Texel spelen. We hebben meteen gezegd dat we daar dan meteen een trainingskampje van maken. Dat soort dingen maken de sfeer wel goed.” Van Hoesel heeft alle vertrouwen dat het team zich ook zonder coach kan redden. “Tuurlijk zullen mede-teammanager Mario de Vries en ik wel eens zeggen dat iemand nu eens aan de linkerkant moet gaan lopen, maar die jongens hebben genoeg ervaring. En of we het niveau aankunnen? Geen idee, maar de mannen kunnen in ieder geval allemaal voetballen.”
Zaterdagclub IJmuiden krijgt geen nieuw team, maar de selectie wordt dit seizoen aangevuld met maar liefst twintig nieuwe gezichten. Acht daarvan komen uit andere seniorenteams en eentje komt over van de A-junioren. De andere elf spelers komen van buitenaf. Voor de nieuwe gezichten zijn de trainers van de twee selectieteams verantwoordelijk, zegt Arnold Van Hoofff, vrijwilliger, teammanager en nog veel meer bij de club. “De nieuwe trainer van ons tweede team komt bij VSV vandaan. Er zijn acht jongens meegekomen.” Maar een echt belangrijke rol ligt bij de hoofdtrainer, zegt Van Hooff. “David Zonneveld, die dit jaar zijn Trainers Cursus 1 bij de KNVB gaat halen, heeft alles goed geregeld. Vorig jaar werden we zesde. Heel knap als je bedenkt dat veel vaste krachten toen stopten in de selectie. Bovendien werd er vooral na de winterstop goed gespeeld. Veel jongens, ook uit het derde en vierde vinden het nu weer leuk om in die sfeer te proberen aan te haken.” Door de aanmeldingen telt de selectie van IJmuiden voor dit seizoen nog 44 man. Een ongekend luxeprobleem voor de club, die vorig jaar nauwelijks genoeg mensen had om het tweede team wedstrijden te laten spelen. “Toen speelden we wedstrijden met A-junioren,” zegt Van Hooff. “Dat was ook niet de beste oplossing.” Het grote aantal van 44 wordt minder, verzekert Van Hooff. “Dat gaat uiteindelijk naar rond de veertig spelers. Er zijn er namelijk altijd een paar die door allerlei omstandigheden niet kunnen aanpikken. Maar dit is al een grote verbetering ten opzichte van vorig jaar, al is het afwachten of we ook goed blijven voetballen.”
Bloemendaal gaat de strijd in de zaterdagcompetitie ook aan. Na de degradatie naar de 5e klasse KNVB van vorig seizoen, wil de club snel weer terug naar de 4e klasse. De selectie is ingrijpend veranderd, met name door de toestroom van veel nieuwe spelers en een nieuwe trainer, Tim Joon. Joon, die zelf in de zondagselectie speelt, benaderde eind vorig jaar Bloemendaal zelf met het verzoek om mogelijk de nieuwe trainer van zaterdag 1 te worden. De C1 waar hij trainer was kreeg een nieuwe coach en de zaterdagselectie was nog vrij. “Er waren nog wel andere kandidaten, maar ze kozen voor mij.” Op papier bestond de zaterdagselectie uit 36 man, maar uiteindelijk gaven er slechts veertien aan door te willen. Joon: “Dat liep op naar twintig, maar we moesten op zoek naar nieuwe spelers.” De wervingscampagne had succes. Door zijn lobby krijgt Joon achttien nieuwe spelers in de selectie: vier A-junioren, vier zondag-selectiespelers, drie uit het vriendenteam van zondag 5 en zes jongens die eerder al kort gestopt waren. Van de vereniging krijgt Joon de vrijheid om te doen en laten wat hij wil, zegt hij. “Het bestuur wil gewoon een zondagvereniging blijven, maar ze steunen het plan voor de zaterdag. Eerst wilde de club bijvoorbeeld maar één zaterdagteam, maar nu hebben we ze overtuigd om toch een tweede team te starten.” Of het zaterdagteam meteen kampioen gaat worden, durft Joon niet te zeggen. “Er zit niet veel verschil tussen de 4e en de 5e klasse, maar we zullen dan niet zo moeten spelen als vorig jaar toen we degradeerden. Dat kan beter.”
Opnieuw selectievoetbal bij VV De Brug, maar niet meer op zondag maar op zaterdag. Na een jaar afwezigheid op de Haarlemse velden is Chiel Schneiders erin geslaagd om bijna het voltallige team van twee jaar geleden weer bij elkaar te krijgen. “Op twee spelers na wilde iedereen graag terugkomen.” Het gebrek aan spelers deed zich vorig jaar voelen bij de ploeg van Chiel Schneiders. De selectie was slechts veertien man groot. Mede daardoor besloot het eerste team van De Brug, dat op zondag acteerde in de 5e klasse, zich voor vorig jaar niet in te schrijven. In maart van dit jaar ging Schneiders echter een rondje bellen om te kijken of het mogelijk was weer selectievoetbal bij de club aan de spoorlijn naar Amsterdam van de grond te krijgen. Dat lukte en de vereniging stelde zich snel open voor het idee. “De club was er heel blij mee dat er weer een selectie kwam”, weet Schneiders. Geheel zonder conditie verschijnt De Brug dit seizoen niet aan de start. Een deel van het nieuwe team ging vorig jaar door met zaalvoetballen. Daar ontstond het idee voor opnieuw een veldteam. Bovendien merkte Schneiders dat de spelers die bij andere clubs aan de slag waren gegaan, toch een stukje gezelligheid misten. “Ze wilden terug naar het intieme sfeertje bij De Brug.” Wel neemt De Brug voorlopig afscheid van het zondagvoetbal. Het team begint op zaterdag in de 5e klasse. Om twee redenen, zegt Schneiders: “Op zaterdag is het niveau iets hoger in de lagere klassen dan op zondag. En wij kunnen ons team als het nodig is aanvullen met zaterdag 2. Op zondag zouden we geen tweede hebben.” Hoge verwachtingen heeft Schneiders echter niet. “We mogen verwachten dat we redelijk spelen in de 5e klasse, maar het doel is niet per se promoveren. Het eerste doel is weer plezier hebben met elkaar. Daarom beginnen we met één keer trainen in de week. Als je meteen begint met twee keer in de week en het gaat even niet goed, komen er toch minder mensen. Het gaat nu een jaar om de gezelligheid.”
Terwijl de complexen er de afgelopen maanden vredig bijlagen, werd bij veel verenigingen achter de schermen hard gewerkt aan nieuwe of vernieuwde selectieteams op zaterdag. De foto is gemaakt bij Velsen, een echte zondagclub met op zaterdag alleen een veteranenteam. TEKST: KICK HOMMES / BEELD: BERT HARTMAN
42
43
Generaal Cronjestraat 26 2021JJ Haarlem T: 023-5264367 E:
[email protected] www.lijnzaatjuweliers.nl De opmerkelijk betere juwelier
SWANLAKE CONSULTANTS WENST TELSTAR MANNEN EN VROUWEN STORMVOGELS WATERLOO
Lijnzaat Juweliers is al meer dan een kwart eeuw gevestigd aan Winkelcentrum Cronjé 26. Op dit voor velen zo vertrouwde adres vindt de klant een uitgebalanceerde collectie sieraden, horloges en klokken. Met de slogan ‘de opmerkelijk betere juwelier’ staat Lijnzaat borg voor een uitstekende service. Ook heeft het bedrijf naamsbekendheid verworven met de inkoop oud goud en zilver. Naast zijn passie voor mooie sieraden, is eigenaar Hans Lijnzaat ook een groot voetballiefhebber. Aan de lezers van Libero Magazine presenteert Lijnzaat daarom elke editie een aanbieding: bij de aankoop van een paar trouwringen, is de herenring geheel gratis. Lijnzaat Juweliers is officieel dealer van onder meer Martinshof, Dora, Flamingo, Aliiance en Promisses.
EN ALLE ANDERE VERENIGINGEN IN KENNEMERLAND HEEL VEEL SPORTIEF SUCCES TOE CHRIS B VAN DER ZWAN
ZAAKVOERDER
Doe ook als TELSTAR! Sport 2000 IJmuiden is dè partner voor vele verenigingen in de regio. Wij adviseren én voorzien al vele clubs met het juiste materiaal!
Sport 2000
Herken jij jezelf op één van de foto’s? Beantwoord dan de volgende vraag:
Ook uw club met het juiste materiaal? Bel: Jack van der Werff van Sport 2000 IJmuiden voor meer informatie!
Welke Haarlemse voetballer was geselecteerd voor de EK-voorselectie van het Nederlands elftal en bij welke Haarlemse voetbalclub(s) heeft hij gespeeld? Stuur het antwoord op naar
[email protected]. Uit de juiste antwoorden trekken wij dan 1 winnaar, die bij Lijnzaat Juweliers elke editie gratis een kleurige ICE-watch mag ophalen. 45
De weg naar de Witte Leeuwinnen
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
Grafisch ontwerp - Autobelettering - Reclameborden - Magazines - Kranten - Lichtreclame Banieren - Vlaggen - Aluminium frame met doek - Drukwerk - Huisstijl ontwerp - Folders Flyers - Bedrijfskleding - Premiums - Eindejaarsgeschenken - Acquisitietrajecten - Redactie Fotografie - Webdesign - Advertentie ontwerp - Presentatiegidsen - Jubileumboeken
Uitgever van o.a. Libero Magazine
Team Libero Magazine versus Witte Leeuwinnen In een tijd dat televisieprogramma’s als The Voice of Holland en So You Think You Can Dance miljoenen kijkers trekken, kan Libero Magazine natuurlijk niet achterblijven. Het voetbalmagazine lanceert daarom met trots de nieuwe talentenjacht ‘De Weg naar de Witte Leeuwinnen’. In de aanloop naar elke editie worden in ZuidKennemerland twee wedstrijden in het vrouwenvoetbal gekozen, waarbij beide trainers wordt gevraagd de beste speelster bij de tegenstander aan te wijzen. Op die
LIBERO
E MAGAZIN
O R E B I L
manier wordt de selectie geformeerd van Team Libero Magazine, dat volgend seizoen in het TATA Steel Stadion een wedstrijd speelt tegen De Witte Leeuwinnen. De
MAGAZIN E
azine - Nu
02
Grat
al voet is regiona
Gratis re
balmagaz
gionaal vo
ine - Numm
etbalmag
er 1 - Fe
bruari 20
12
mmer 2
DSS (zat.1) – WV-HEDW 1 10-1
01
ERUG
EVOEL T KAMERG
ET KLEED
RENGT H
ls ormvoge er van St uw: RCH Nico Stok ro r: sv tte er zi or e spel n de vo HFC / D orzet va inklijke / De vo ub: Kon j… VSV sinesscl bu e Thuis bi D / tbal: OG Jeugdvoe
LIBERO B
voorlopige selectie Rianna de Jong (Geel Wit) en Rowan Wijdoogen (DOSV), is bij deze aangevuld met Shelley Smit (DSS) en Brenda van Buuringen (United/Davo).
Surinameweg 2 (Kamer 2.104) 2035 VA Haarlem T. 023 - 535 24 50 M. 06 11 62 18 72 M. 06 15 82 93 27
[email protected] www.burobuggels.nl
/,%(520$*$=,1(, 6 0((5'$192(7%$ /
Stamtafe l: Michel de Haan Thuis bij & Remco … Unite Ronday d-Davo / Famili / Keuzes eband: van de co familie Jo ach: Rob chemus Spronk / / Beucke n met DS S & Bloe mendaal
Velsen Da3 – United/Davo Da1 5-1
De ‘rapporteur’: Nita Hoogenhout (speler/coach WV-HEDW Dames 1): “DSS was deze competitie echt een maat te groot. We hadden de wedstrijd uit in Haarlem dan ook niks te vertellen. De speelsters zijn stuk voor stuk sneller en technisch vaardiger. De nummer 10 (Shelley Smit, red.) stak er dan nog echt met kop en schouders bovenuit. Ze is amper af te stoppen, zo heb ik als verdediger zelf ook ondervonden. Ze scoorde enkele keren en is daarnaast ook nog een hele sportieve meid.”
De ‘rapporteur’: Wilmar Dijkstra (coach Velsen): “Als ik eerlijk ben kan ik maar een speelsters aanwijzen die echt een balletje kan raken: dat is de centrale verdediger. Ze heeft overzicht en een goede trap. De rest van de meiden is enthousiast, ondanks de vele tegendoelpunten, maar het is te merken dat het merendeel duidelijk minder speelervaring heeft.” De coach: Anne Damstra (trainer/coach United/Davo): “Leuk om te horen over dat enthousiasme, want deze groep heeft inderdaad veel lol. Het merendeel stond twee jaar geleden nog alleen langs de lijn om hun vriendjes aan te moedigen. De opmerking dat ze dan net zo goed ook zelf konden gaan voetballen, hebben ze positief opgepakt. Dat Brenda is uitgekozen verbaast me niet. [ kun je uitleggen waarom ???] ”
De coach: Bob Schouten (DSS): “Dat we na de Hoofdklasse junioren door de KNVB in de vijfde klasse senioren zijn ingedeeld, heeft voor irritatie gezorgd. Van een echte competitie was vorig seizoen geen sprake. Ik kan me vinden in de keuze voor Shelley, want zij is inderdaad een van onze grootste talenten. Ze is snel en behendig en erg trefzeker. Hoewel ze behoorlijk licht is qua postuur, is ze toch sterk in de duels. Behalve haar technische kwaliteiten en spelinzicht heef Shelley ook nog een geweldige wedstrijdmentaliteit: altijd willen winnen en streven naar het hoogste.”
De speelster: Brenda van Buuringen (centrale verdediger United/Davo): “Ik moet zeggen dat ik wel een beetje verbaasd ben dat ik hiervoor op 33-jarige leeftijd nog wordt geselecteerd. Het was ons tweede seizoen met deze groep en eigenlijk ben ik de enige die daarvoor ook al heeft gevoetbald. Zo’n tien jaar geleden stopte ik bij TYBB, maar ik kon het spelletje eigenlijk niet missen. Hoewel we nog steeds weinig scoren en amper punten pakken, zijn we vorig seizoen toch flink vooruit gegaan. Maar het plezier staat bij ons voorop.”
De speelster: Shelley Smit (spits van DSS): “Ik op mijn veertiende pas begonnen met voetballen in wedstrijdverband. Tot mijn veertiende balde ik veel op straat. Ik heb mezelf opgegeven bij DSS, een sportieve club, waar veel tijd wordt gestoken in het verbeteren van spelers. Vorig seizoen leerden we meer op de trainingen, dan tijdens de wedstrijden. Het niveau van de tegenstander was te laag, wat voor beide partijen niet leuk is. Ik wil daarom graag hogerop en het liefst profvoetballer worden. Ik ben dan ook erg blij met de uitverkiezing voor Team Libero Magazine.”
47
TEKST & BEELD: BERT HARTMAN
VOETBALFLITSEN!
Sport2000 is gevestigd aan de Lange Nieuwstraat 747, het hart van winkelend IJmuiden. De sportzaak heeft een ruim assortiment aan sportartikelen, waarbij voetbal één van de hoofdgroepen is. Naast veel kleding en schoenen van alle bekende topmerken, is Sport2000 IJmuiden ook de leverancier van andere sportmaterialen (zoals ballen) voor diverse clubs in IJmuiden en omgeving, onder meer aan
Joop Koster en Peter Vermeersen van SRO Kennemerland:
Stormvogels, vv IJmuiden, Waterloo en ook Telstar.
‘ALS HET SEIZOEN BEGINT HEBBEN WE WEER PRACHTIGE VELDEN’ Perfecte voetbalvelden in augustus. Chef uitvoering Joop Koster en projectleider Peter Vermeersen offeren er hun zomervakantie voor op. Namens SRO Kennemerland, dat in de regio Haarlem de sportvelden beheert, sturen ze met drie voormannen (Frits van Huffel, Sjaak Jacob en Louis Duin) een team van 23 man aan dat de voetbalvelden in de regio Haarlem-Kennemerland klaarmaakt voor een nieuw voetbalseizoen. Natuur- en kunstgrasvelden, het is geen probleem. “De clubs hoeven alleen nog de lijnen te trekken en de netten op te hangen.”
droging. Als het voetbalseizoen begint maaien we minder, tot 3,5 centimeter.” Peter: “In de zomer worden er naast het groot onderhoud ook een aantal velden gerenoveerd. Dat hebben we deze zomer bijvoorbeeld bij veld 5 van Koninklijke HFC gedaan. Tijdens een renovatie wordt als het nodig is nieuwe drainage en automatische beregening aangebracht. Vaak wordt een veld ook ‘verschraald’. Dan mengen we tot wel 500 kubieke meter zand door de bovenlaag van het veld. Hierdoor kan het veld beter water doorlaten, waardoor je makkelijker kan bemesten.”
Joop: “In de regio Haarlem hebben wij ongeveer tachtig voetbalvelden onder onze hoede: vijftig natuurgrasvelden en dertig kunstgrasvelden. Bij een natuurgrasveld eisen we van de verenigingen dat het veld na het inzaaien minimaal tien weken rust moet hebben. In die periode mogen clubs er niet op spelen. Vergeleken daarmee is kunstgras ideaal.” Peter: “Alle verenigingen in Haarlem, op HYS, de Brug en THB na, hebben inmiddels een kunstgrasveld. Je kunt daar gewoon heel veel wedstrijd- en trainingsuren op kunt maken.” Joop: “De natuurgrasvelden worden in de zomerperiode door twee maaiers twee keer per week gemaaid. Zij maaien het gras 4 of 4,5 centimeter hoog. Hoe hoger het gras, hoe beter de wortels. Bovendien bescherm je dan het veld tegen uit-
Joop: “Als we dat gedaan hebben, maken we het veld weer vlak. Daarna gaan we het beregenen en regelmatig bemesten. Vooral de nazorg van het veld is belangrijk. Daar heb je niet altijd invloed op. Er komen zware regenbuien, soms een ziekte of schimmel, maar ook hele groepen duiven. Als er dan kale plekken ontstaan, moet je wel zorgen dat deze opnieuw van graszaad worden voorzien.” Peter: “De algemene gedachte is dat een kunstgrasveld veel minder onderhoud nodig heeft en dus veel minder kost. Maar ook een kunstgrasveld moet je goed bijhouden. Wij borstelen de velden minimaal één keer per week. Dat is de standaardprocedure, maar eens in de twee à drie weken maken we het veld ook ‘luchtig’. Een kunstgrasveld bestaat uit grasvezels waar zand is ingevuld en
Nazorg
rubber tussen ligt. Met een machine moet je die laag ‘open’ houden, omdat stofdeeltjes, haren en vuil het veld anders kunnen vervuilen.” Joop: “Wij kijken ook altijd of er vandalisme plaatsvindt op de kunstgrasvelden. Dat is in Haarlem heel vaak het geval. Bij Alliance is een plastic zak in brand gestoken. Daardoor zag je een heel zwart vierkant. En bij DSK was een honderdduizendklapper afgegaan. Je zag de plek als een slang op het veld liggen.” Peter: “Er is in heel Haarlem geen enkel kunstgrasveld waar je geen brandplek hebt.” Joop: “Het is wel uniek hoeveel de gemeente Haarlem overheeft voor de sportvelden binnen de gemeente. Wij onderhouden alle velden in de gemeente. En als het seizoen begint hebben we weer prachtige, mooie velden. Dat weet ik zeker.”
Speler geeft zich bloot 1.In welke kantine van Zuid-Kennemerland kun je ook gezellig nazitten (buiten SVIJ)? “Ik kom graag in de kantine van VSV, waar ik ook een periode heb gevoetbald. Het was een prachttijd en het voelt daar altijd als thuiskomen. ” 2.Wat is je meest gevreesde tegenstander? “Elke speler met veel loopvermogen en diepgang in zijn spel. Dan loop ik alleen maar achter mijn man aan en daar ligt mijn kracht niet.”
Elf openhartige vragen aan Edwin Schilling, SVIJ (zon.2)
3. Wie is je grootste supporter? “Mijn zoon Mikaël is verreweg mijn grootste supporter. En ik die van hem.” 4. Wat heb je met bijgeloof? “Voor een wedstrijd rijd ik een rondje door de haven. Lekker ontspannen naar de bootjes kijken. Heerlijk de muziek hard aan en dan ben ik er helemaal klaar voor.”
5.Wat is de beste stamkroeg om wedstrijden te evalueren?
LINTJESREGEN BIJ JUBILEREND HBC
Doe ook als TELSTAR!
“De kantine is wat mij betreft daarvoor de beste gelegenheid. Daarna vind ik La Belle in IJmuiden verreweg de beste en mooiste gelegenheid. Een compleet plaatje, prachtige zaak in combinatie met een goede bediening.”
6.wat is de grootste voetbalblunder die je ooit heb begaan. “Ik kan absoluut niet keepen, zo is wel eens heel hard duidelijk geworden en moet ik dat dus ook nooit meer doen.”
7.Welke voetbalkwaliteiten van je worden onvoldoende
op waarde geschat? Sport 2000 IJmuiden is dè partner voor vele “De liefde voor het spelletje. Ik besef dat ik een keer moet stoppen. Voor een verenigingen in de regio. Wij adviseren én groot aantal mensen in mijn omgeving is het onbegrijpelijk dat ik daar moeite voorzien mee heb.” al vele clubs met het juiste materiaal! 8.Wat is het mooiste boek (behalve de Heineken ontvoering) dat je hebt gelezen? Het was geen goed weer op zondag 8 juli 2012, de dag waarop HBC met een keur aan activiteiten stilstond bij haar 110-jarig bestaan. De zon brak in de namiddag pas door nadat er veel regen was gevallen. Dat mocht de pret niet drukken op deze geslaagde dag, al was het maar omdat er ook sprake was van een ware lintjesregen. Voor hun vele verdiensten voor de Heemsteedse club ontvingen Klaas Lukkien, John van der Meer en Leo Holdorp de Zilveren Speld van de KNVB. Als klap op de vuurpijl verscheen burgemeester Heeremans ten tonele om Ko Rees een Koninklijke Onderscheiding op te spelden. Lid sinds 1 januari 1953, heeft hij vooral op bestuurlijk gebied bergen werk verzet voor HBC. Dat is bepaald niet onopgemerkt gebleven: Rees mag zich voortaan Lid in de Orde van Oranje-Nassau noemen.
Een deel van de trekkers en machines van SRO die ’s zomers overuren maken bij het groot onderhoud van de velden.
48
“Ik ben niet echt een lezer. Daar neem ik de tijd niet voor. Ik heb wel bijna alles van Mart Smeets, die mooi over sport kan schrijven.“ 9.Waar heb je het meeste spijt van? “Ik kan binnen de lijnen - in tegenstelling tot buiten het veld - nog wel eens een opgewonden standje zijn. Of het nu mijn schuld is of die van een ander, soms ga ik wel eens over het randje. Achteraf heb ik vaak spijt van.” 10.Wat is het mooiste hoofdveld in de regio (buiten het SVIJ veld)? “Het hoofdveld van Waterloo doet me altijd wat. Ik heb daar ook nog nooit
verloren. Haha!” Ook uw club met het juiste materiaal?
Bel: Jackspeler vanlaat derjouWerff van Sport 2000 IJmuiden 11.Welke beter spelen/voetballen? voor meer informatie! “Ik heb met heel wat spelers samen gevoetbald maar Marco Adema en Michel Kruijer hebben uitzonderlijke kwaliteiten, die een team naar een hoger niveau tillen. En het is enkel en alleen het teambelang dat telt.”
Edwin Schilling past in bijzijn van vestigingsmanager Jack van der Werff de meest verkochte schoen aller tijden, de Adidas Copa Mundial van Adidas. Als speler en assistent-trainer van SVIJ is Schilling een vaste klant bij de sportzaak in IJmuiden, waar hij zelf in een grijs verleden ook nog enige tijd werkte.
DE SPELERSVROUW
TEKST: MARIJ KOSTER / BEELD: PATRICK TENTHOF
Naam: Linda Ritskes (28) Speler: Robert Wiersma (selectie Olympia) Sport: Spinning, Fitness, Mountainbiken Beroep: Verpleegkundige intensive care (AMC) Relatie: Vier jaar
LINDA RITSKES Zaterdagavond… gaan we lekker samen uit eten of naar de bios. Ik heb vaak weekenddienst, maar als ik vrij ben gaan we altijd saampjes wat leuks doen. Als ik moet werken gaat Robert een biertje doen met vrienden uit zijn team.
Opmerkelijk… Robert heeft als bijnaam op de club: Rooney. Omdat veel mensen vinden dat hij op hem lijkt. Hij heeft inderdaad wel wat van hem weg. Robert zegt zelf altijd… ‘had ik zijn benen ook maar’.
Zondag… ga ik eerst altijd naar de sportschool, voordat ik bij Robert ga kijken. Ook al moet hij uit voetballen, probeer ik er wel bij te zijn. Robert blijft daarna meestal nog in de kantine hangen, maar ’s avonds eten we wel altijd samen thuis.
Pluspunt… Zijn doorzettingsvermogen. Robert geeft altijd 300 procent. Je zal hem ook nooit horen klagen op het veld. Al heeft hij pijn in zijn schenen, hij gaat door. Robert is marinier van beroep, opgeven kent hij niet.
Maandagochtend… heeft Robert het vaak zwaar. Vooral als ze de dag ervoor gewonnen hebben. Als de wekker dan om zes uur gaat zeg ik ‘ja Robert, je doet het zelf’. Ik wil niks horen.
Verbeterpuntje(s)… Hij kan niet zo goed tegen kritiek en hij wil graag gelijk hebben. Ook ben ik wat makkelijker in dingen weggooien. Robert bewaart alles. We hebben een hele schuur vol met spullen, waarvan Robert denkt dat ze nog wel een keer van pas komen.
50
!AN DE RAND VAN (AARLEM EN 3PAARNWOUDE OP SLECHTS TWINTIG MINUTEN RIJDEN VAN !MSTERDAM LIGT 6ILLA 7ESTEND IN EEN PRACHTIG GROENE OMGEVING -ET M EIGEN STRAND EN GRATIS PARKEERGELEGENHEID DE IDEALE LOCATIE VOOR UW EVENEMENT EN HET GEHELE JAAR EXCLUSIEF TE BOEKEN
6ERGADEREN +ICK /FF 0RODUCTPRESENATIE BEDRIJFSFEEST s %XCLUSIEF AF TE HUREN s "ETAALBARE LUXE 'OEDE PRIJS KWALITEITSVERHOUDING s MINUTEN VAN !MSTERDAM s PARKEERPLAATSEN
%EN UNIEKE VERFRISSENDE LOCATIE VOOR UW ZAKELIJKE BIJEENKOMSTEN
"ELEEF 6ILLA 7ESTEND 6ILLA 7ESTEND 7ESTLAAN n !, 6ELSERBROEK 4EL INFO VILLA WESTENDNL WWWVILLAWESTENDNL