m november magazine van Borgerstein vzw - nr. 5

v.u. dhr. Dirk Vanstappen, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver — P910297

België –Belgique P.P. - P.B. 2800 MECHELEN - MASSPOST BC 31240

september t/m november 2010 - magazine van Borgerstein vzw - nr. 5

Zomertombola Enclavewerk, wat is dat? webo

ENT

EM ABONN

België –Belgique

België –Belgique

P.P. - P.B.

P.P. - P.B.

2800 MECHELEN - MASSPOST

Wil jij ook meer weten over Borgerstein? Welke activiteiten vinden er plaats en welke plannen zijn er? Wat boeit onze cliënten?

v.u. dhr. Dirk Vanstappen, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver — P910297

Studio Borgerstein

Special Olympics Belgium FOTOVERSLAG

Tekort aan plaatsen in sector gehandicaptenzorg

Intergenerationeel werken ZORG OP MAAT

zorg op maat

België –Belgique P.P. - P.B. 2800 MECHELEN - MASSPOST BC 31240

december 2009 t/m februari 2010 - magazine van Borgerstein vzw - nr. 2 september 2009 - magazine van Borgerstein vzw - verschijnt 4x per jaar

v.u. dhr. Dirk Vanstappen, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver

v.u. dhr. Dirk Vanstappen, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver — P910297

Neem vandaag nog een abonnement en ontvang zo een heel jaar lang Wat@Bo (4 nummers). Stort €15 op het rekeningnummer 733-2500930-09, met de vermelding “Watatbo, je naam en je adres”. Een steunabonnement nemen kan ook, dan stort je €30. Het volgende nummer verschijnt in december 2010.

BC 31240

maart t/m mei 2010 - magazine van Borgerstein vzw - nr. 3

v.u. dhr. dirk Vanstappen, ijzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-waver — P910297

Steun onze vzw en neem vandaag nog een abonnement

2800 MECHELEN - MASSPOST

BC 31240

juni t/m augustus 2010 - magazine van Borgerstein vzw - nr. 4

Duo-opname: samen en toch apart zorg op maat

Bedankt voor je steun!

We worden Mechelaar

Dementie, hoe zat dat ook alweer?

Borgerstein bouwt

zorg op maat

fondsenwerving

bouw België –Belgique P.B. P910297 MECHELEN - MASSPOST BC 31240

C&A Mechelen Botermarkt. Mode voor de hele familie.

Openingsuren: Maandag - Donderdag van 9u30 tot 18u00 Vrijdag: van 9u30 tot 18u30 Zaterdag: van 9u00 tot 18u00

C& A. Zeker nu. Botermarkt 3 2800 Mechelen Tel: 015 21 84 76

Dirk Vanstappen is voorzitter van de Raad van Bestuur van vzw Borgerstein

4

Zomertombola

De hele zomer lang verkochten medewerkers en cliënten loten ten voordele van het Fonds Borgerstein.

9

Enclavewerk

WEBO zendt dagelijks enkele ploegen werknemers naar een extern bedrijf. Peter Willems vertelt.

16

Spraakcomputer

“Niet kunnen praten” is geen gemakkelijke situatie, maar een spraakcomputer biedt hulp.

6 ZORG OP MAAT / 10 gehandicaptenzorg / 12 we vertellen het zelf / 14 een dag in het onthaal / 19 cliënt met talent / 21 BORGERSTEIN IN BEELD / 22 actief

Editoriaal September ... Jongeren starten aarzelend of enthousiast aan een nieuw schooljaar. En terwijl we ons nog afvragen waar de zomervakantie naar toe gevlogen is, staan de Borgersteinfeesten alweer voor de deur op 10 en 11 september. De Borgersteinfeesten zijn uitgegroeid tot het evenement bij uitstek van en voor onze cliënten. En er staat weer heel wat op het programma vooraleer we zaterdagavond toe zijn aan een schitterende finale met Lisa Del Bo. Maar maak het niet te laat want daags na de Borgersteinfeesten beleven we op 12 september al voor de 22e keer Open Monumentendag. In Sint-Katelijne-Waver kan je dan onder meer een bezoek brengen aan het Parkdomein en de Wintertuin van de Zusters Ursulinen in Onze-LieveVrouw- Waver. Twee pareltjes op wandelafstand van ons woonzorgcentrum Huize Sinte-Angela. Monumenten … Van Dale (de dikke, weet u wel) omschrijft een monument als een “overblijfsel van vroegere cultuur, kunst, nijverheid of wetenschap, met name vanuit een oogpunt van conservering”. Definities klinken altijd wat stoffig en saai, maar we kunnen er ons wel iets bij voorstellen: prachtige kathedralen en pittoreske historische werkmanshuisjes, gebouwen die zo waardevol zijn dat we ons uiterste best doen om ze niet verloren te laten gaan. En we denken steevast eerst aan onroerende goederen.

Maar mag ik u uitnodigen om de geesten verder open te zetten en ook oog te hebben voor vergankelijke en (ont)roerende monumenten: monumentale mensen. Ze zijn soms klein van stuk maar altijd groot in wat ze doen of gedaan hebben, in wat ze voor ons betekenen. Lea en Alex Clarijs zijn voor Borgerstein zo’n monumenten. Zij stonden aan de wieg van de voorziening. Zonder Lea Clarijs was Borgerstein er niet geweest. We kunnen ons amper voorstellen hoe diep beiden gegaan zijn in hun engagement voor Borgerstein en haar cliënten. We zijn er hen erg dankbaar voor. In een volgend nummer van Wat@Bo beloven we u een uitgebreid artikel over de familie Clarijs. Bezield door de geest van Lea en Alex Clarijs is Borgerstein gestart met de uitvoering van een masterplan. Een ambitieuze opeenvolging van grote nieuwbouw- en verbouwingswerken moet de huisvesting van alle geledingen van Borgerstein klaarstomen voor de volgende 50 jaar. Ik hoef u niet te vertellen dat met die operatie geld gemoeid is, veel geld. En we doen het allemaal voor onze cliënten. U zal het ons dan ook niet kwalijk nemen dat we opnieuw een beroep doen op uw steun en vrijgevigheid – alle beetjes helpen. Op ons kan u alvast rekenen! Geniet van dit nummer dat opnieuw uitpuilt van informatie en weetjes. Veel leesplezier! 

3

Fondsen werving

het enthousiaste verkoopsteam tijdens de Midzeelhoevedag

Onze Zomertombola De hele zomer lang, weer of geen weer, verkochten onze medewerkers en cliënten loten van de Zomertombola. Voor de tweede maal organiseerde de vzw deze actie ten voordele van het Fonds Borgerstein, ter financiering van de bouwwerken. Onze cliënten en medewerkers stonden paraat om in de buurt van de vzw en op allerlei evenementen mensen aan te spreken met de vraag om onze voorziening te steunen. Zo stonden we geregeld aan de Colruyt van Sint-Katelijne-Waver en Mechelen en mochten we aanwezig zijn op de Zomerzondagen in Bonheiden. Maar ook op het Theaterfestival van De Nekker waren we welkom met een bende enthousiaste verkopers. Tijdens Make a fish op de Vismarkt in Mechelen speelde één van onze cliënten “Dos cervezas por favor” op zijn mondharmonica, waarna onze voorraad tombolaloten quasi

in één tel verkocht werd. Met dank aan Frituur Paula voor hun sympathiek steuntje in de rug. Voor de thuismatch van KV Mechelen tegen Sint-Truiden mochten we gewapend met onze loten plaatsnemen aan de ingang van het stadion van KV. Duizenden KV-fans stroomden toe en velen kochten gretig een boekje tombolaloten. Maar ook Sint-Katelijne-Waver liet zich van zijn beste kant zien. Tijdens de Midzeelhoevedag en op verschillende kermissen gingen de tombolaloten vlot de deur uit. Menig inwoner toonde interesse en steunde onze vzw. Bij het ter perse gaan van dit magazine staan er nog enkele evenementen op onze agenda zoals de rommelmarkt in Heffen en de kermis van O.-L.-V.-Waver. En natuurlijk kan u ook tijdens de Borgersteinfeesten nog lotjes aankopen. Drijvende kracht achter deze “tombolaverkoopmachine” is de werkeen deel van de groep verkopers aan het stadion van KV Mechelen (de rest was naar de match gaan kijken)

4

Kathleen De Smedt is communicatieadviseur van de vzw

groep Zomertombola en vooral, en dat moeten we benadrukken, onze cliënten. Immer enthousiast stonden ze klaar om op stap te gaan. Ook onze medewerkers deden een duit in het zakje door zelf loten te verkopen aan kennissen, familieleden, buren,... Aan alle ijverige verkopers : hartelijk dank En wat met de prijzen van deze tombola, hoor ik u denken. Wel, de eerste prijs is een reischeque van 1000 euro. Mooi meegenomen, toch? Maar ook een TV, een fototoestel, een verwenpakket en een stofzuiger mogen de hoofdprijswinnaars in ontvangst nemen. We willen dan ook onze sponsors hartelijk bedanken voor hun steun: Foto Nelissen, Saunacentrum ’t Mineraal en Gesco. De trekking van deze 5 hoofdprijzen vindt plaats tijdens onze jaarlijkse Borgersteinfeesten op 10 en 11 september 2010. We hopen alvast op een mooi eindresultaat van deze actie en zullen in ons volgend nummer u hierover meer details kunnen geven. 

Bouw

Borgerstein bouwt Vzw Borgerstein bouwt op zijn domein, op het terrein tussen de Schorsemolenstraat en de Berkelei, aan 10 nieuwe woonunits voor de afdeling gehandicaptenzorg. We zijn ook gestart met de bouw van 2 rijhuizen in de buurt: in de Grote Nieuwedijkstraat en de Kluisstraat in Mechelen. Hoe staat het eigenlijk met die bouwwerken? Onderstaande foto’s maken duidelijk dat de werken goed opschieten!

Project Grote Nieuwedijkstraat - Kluisstraat

Zicht op de living van de nieuwe woning in de Kluisstraat. Volgende stap is de aanleg van het terras.

Steun onze vzw Je kan ons steunen door een tombolalot te kopen, maar er is ook een andere manier: je doet een gift!

pende opdracht. Giften vanaf 30€ per jaar zijn goed voor een fiscaal attest. Zo krijg je een deel van je schenking terug via je belastingen.

Hoe ga je tewerk?

Een dankbaar goed doel

Je doet een gift op rekeningnummer 000-0000004-04 van de Koning Boudewijnstichting, met de vermelding ‘R20650-Fonds Borgerstein’. Je stort eenmalig een bedrag op de Fonds Borgersteinrekening en helpt ons hier al een hele stap mee in de goede richting. Of je maakt maandelijks een bepaald bedrag over via een doorlo-

Organiseer je met jouw bedrijf, vereniging, school of vriendenkring een activiteit en ben je nog op zoek naar een goed doel? Zoek dan niet verder en neem contact op met ons. Voor inlichtingen, bel Kathleen De Smedt op het nummer 015 56 02 00. GEEF EN MAAK HET VERSCHIL!

Nieuwbouw 10 woonunits voor afdeling gehandicaptenzorg

In sommige woonunits is de vloer al gelegd en kan de verdere afwerking beginnen (plaatsen van plafonds, deuren, verlichting,…)

5

at

ma Zorg op

Leen Wynants is algemeen orthoagoog binnen de afdeling gehandicaptenzorg.

Kurt Van de Poel is begeleider binnen de afdeling gehandicaptenzorg

En wat als het toch eens uit de hand loopt …

Het PTV-team : Jeroen van Loven, Greet Van Dijck en Yolande Van Loon

Wonen in Borgerstein betekent altijd samenwonen met andere mensen. Mensen die de cliënt niet zelf gekozen heeft. Mensen met hun leuke maar ook minder leuke kanten. Meestal verloopt dat samenleven vreedzaam. Weliswaar met herkenbare conflicten zoals over naar wat er op de televisie gekeken wordt of wie er moet afruimen… Soms escaleert een situatie en verliest iemand de controle over zijn gedrag. Er wordt geroepen, er sneuvelt huisraad, er valt een klap. Ook in deze situaties dient er professioneel gehandeld te worden. Beter voorkomen dan genezen

Uiteraard is het zaak om escalaties zoveel mogelijk te vermijden. Dit doen we onder andere door onze verwachtingen ten aanzien van de cliënt af te stemmen op wat hij kan, of beter gezegd aankan. Het hoeft niemand te verbazen dat dit (aan) kunnen bij sommige cliënten erg wisselend kan zijn: de ene periode lukt dit al beter dan de andere periode. Het is de kunst om als begeleider je

6

verwachtingen telkens bij te stellen en je ondersteuning aan te passen aan de situatie. We proberen cliënten ook zoveel mogelijk bij zaken die hen aanbelangen te betrekken. We geven hen informatie en leggen zaken uit, en dat brengt rust. Cliënten hebben inspraak. En controle over je eigen leven hebben, dat is een fijn gevoel. Voor veel cliënten is voorspelbaarheid belangrijk. Deze voorspelbaarheid bieden we door vaste rituelen, weerkerende structuren die op een aangepaste manier gevisualiseerd worden. De pictoborden die je in vele leefgroepen ziet hangen, zijn hier een voorbeeld van (zie kader). Als een situatie toch dreigt te escaleren trachten de begeleiders om de spanning bij de cliënt weg te nemen door overleg en ruimte te bieden. De begeleider gaat in op de waargenomen spanning, informeert naar wat de cliënt dwars zit en luistert actief naar wat de persoon vertelt. Afleiding bieden helpt ook vaak om iemand te kalmeren, meestal lukt dit de

begeleider zelf. Soms is het nodig dat een ondersteunende begeleider (een begeleider buiten de groep) de cliënt meeneemt voor een activiteit om hem tot rust te laten komen. PTV-technieken

Maar alle goede bedoelingen en interventies ten spijt, lukt het soms niet om een cliënt te kalmeren. Omdat frustraties zich sluimerend gedurende dagen hebben opgestapeld of omdat de persoon zo boos is dat hij niet meer in staat is te luisteren. Agressie is voor hem dan nog de enige mogelijke manier om zijn boosheid te uiten. Vergeet immers niet dat communiceren voor veel cliënten moeilijk is. In zulke situaties, wanneer een cliënt dermate overstuur is dat hij een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving betekent, baten alle orthoagogische middelen niet meer. Op zo’n moment is het gerechtvaardigd en zelfs nodig de cliënt fysiek onder controle te krijgen en hem vervolgens rustig naar een ruimte brengen waar hij veilig is en tot rust kan komen. Om dit op een verantwoorde en veilige

© foto’s: Andrea Carrière

manier te doen, zowel voor de cliënt zelf als voor de betrokken begeleiders, maken we gebruik van PTVtechnieken. De afkorting PTV staat voor persoonlijke en teamgerichte veiligheidstechnieken. Deze technieken worden aan begeleiders aangeleerd door 4 interne opleiders. Deze mensen bewaken dat de principes van PTV –technieken steeds worden nageleefd. Die technieken zijn onder andere veiligheid, een rustige en neutrale houding van begeleiders, blijven openstaan voor communicatie… Nazorg

Gelukkig komen dergelijke escalaties niet vaak voor. Ze hebben een grote emotionele impact op de cliënt zelf, maar ook op zijn medebewoners en op de betrokken begeleiders. En zoals het goede zorg betaamt, wordt er veel aandacht geschonken aan de nazorg voor de cliënt en zijn medebewoners. Met de cliënt zelf volgt steeds een gesprek: wat maakte hem zo boos, hoe zou hij dit in de toekomst anders kunnen aanpakken, hoe kunnen de begeleiders hem hierin ondersteunen? Uit dit gesprek kan

een individueel vormingstraject volgen. Ook voor de geschrokken medebewoners is er aandacht: een kop koffie en stilstaan bij hun gevoelens is belangrijk. Maar we helpen hen ook om de draad terug op te nemen met hun ‘boze’ medebewoner. In de zorg voor de cliënten wordt de begeleider soms uit het oog verloren. Ook op hen heeft zo’n gebeuren een grote impact. Omdat we nadrukkelijk ook aandacht willen hebben voor het welzijn van de begeleiders, hebben we een aantal jaren geleden een “nazorgteam” opgestart. Een groep medewerkers is opgeleid om opvang te bieden aan collega’s die een “schokkende” gebeurtenis hebben meegemaakt. Deze opvang gebeurt soms in groep (ervaringen delen met anderen kan helpen) en soms individueel. Uiteraard zijn er ook steeds de naaste collega’s die een luisterend oor kunnen bieden.

Pictobord: aan de hand van pictogrammen (dit zijn gestileerde tekeningen) of foto’s wordt een dag- of weekstructuur voorgesteld aan de cliënten. Op die manier zien de cliënten welke activiteiten gepland zijn, welke begeleiders op dienst zijn, …

En als alles achter de rug is en de opgelaaide emoties bedaard zijn, keert de rust weer. Gelukkig! 

7

ACSV Orthotec Chaussée de la troque 20 4100 Seraing Tel : +32(0)4 338 38 13

8

Vijfeyken Jacques Meerstraat 176 1852 Grimbergen Gsm : + 32(0)475 36.99.27 Riziv : 1/6-10791-18-131

Rits Jan Grotstraat 14 2400 Mol Gsm : +32(0)496 50.16.29 Riziv : 1/6-10969-34-131

www.sum.be

brussels - gent

www.sum.be

brussels - gent

WEBO Imke Mariën is medewerker van de dienst sociaal- en arbeidsbeleid WEBO

Peter Willems, foto: Imke Mariën

Peter Willems (51) is al jarenlang één van de vaste waarden in WEBO. Al sinds 1994 werkt hij in ons sociaal-economisch bedrijf en hij doet dit nog steeds met veel plezier en toewijding. Op de vraag of we eens een kijkje mogen nemen op zijn werkplek, reageert hij laaiend enthousiast! Fier vertelt hij over zijn ervaringen en zijn carrière bij WEBO. Peter, je werkt al 16 jaar bij WEBO. Heb je steeds dezelfde job gehad binnen het bedrijf? Nee, ik heb al verschillende jobs uitgevoerd. Ik ben begonnen in het atelier elektromontage, waar ik allerlei fijne montagewerken moest uitvoeren. Maar stilaan ben ik meer en meer op enclave beginnen werken. Enclave, wat is dat precies? Dit betekent dat we op verplaatsing werken in plaats van in de ateliers op het domein van Borgerstein. We rijden ’s morgens samen met de monitor naar een bedrijf en werken daar een hele dag tussen de andere werknemers. ’s Avonds komen we met het busje terug. We zijn dus alleen aan het begin en op het einde van de werkdag in Borgerstein. Ik vind het leuk om zo te werken! Ik kom onder de mensen en leer ook veel mensen kennen. Regelmatig komen er nieuwe werknemers over de vloer zoals vakantiewerkers of interimwerkers. Dat vind ik echt leuk aan

enclavewerk. Nu zijn er bijvoorbeeld twee jonge meisjes hier vakantiewerk aan het doen. Natuurlijk vinden we dat plezant! (lacht) Heb je veel contact met de andere medewerkers? Natuurlijk! Maar het werk gaat voor. Zeker als het druk is, moet er serieus gewerkt worden. Als er daarnaast wat tijd is om een babbeltje te slaan, dan mag dat wel. Onze monitor is niet té streng. Er mag al eens gezwansd en gelachen worden. Dat zorgt voor een plezante sfeer! In welk bedrijf werk je momenteel en wat doe je daar? Ik heb al in verschillende bedrijven gewerkt. Vroeger werkte ik bij ODTH in Willebroek. Daar moesten we voornamelijk containers laden en lossen. We moesten de producten (vb. frietketels, Swiffers, …) op palletten stapelen en folie rond de stapel wikkelen. Daarna moesten we de palletten met de heftruck wegzetten op de juiste plaats. Ik heb ook een hele tijd gewerkt bij Stanley in Mechelen. Daar moest ik voornamelijk etiketten kleven op de producten. En nu werk ik elke dag bij EFT in Sint-Katelijne-Waver. We moeten er goederen zoals fruitsap en drinkyoghurt van de lopende band halen en op palletten stapelen. Gaat die lopende band soms niet te snel? Kunnen jullie altijd volgen? Dat lukt meestal wel. Wanneer de pallet vol is en we niet meer kunnen stapelen, dan roepen we dat. Dan

wachten de collega’s aan het begin van de band even met producten op de band te zetten. Is er iets dat je minder leuk vindt aan je werk? Nee, eigenlijk niet. Ik ben echt héél tevreden en ik hoop dat ik dit werk nog lang kan doen. Ik vind ook de uitstappen en het kerstfeestje tof. Elk jaar doe ik mee. Ik zeg altijd “pakken wat je kunt meepakken!”, dus zo’n dingen laat ik zeker niet schieten. Een aantal jaar geleden zijn we een keer op uitstap geweest naar Paradisio. Dat vond ik echt de moeite! En het kerstfeestje is ook altijd leuk. Voor het feest ga ik met een collega een pintje drinken op café in Mechelen en daarna vertrekken we samen naar de feestzaal. Echt plezant! Wat doe je in je vrije tijd? Als ik verlof heb, rij ik regelmatig mee met mijn broer. Hij is vrachtwagenchauffeur en hij is content dat ik dan help met laden en lossen. Waarom niet? Ik doe dat graag en mijn broer is er ook tevreden mee. En elke veertien dagen ga ik naar huis, naar mijn moeder. Ik woon in het gezinsvervangend tehuis ’t Onzent in Puurs en mijn moeder mist me wel. Dus als ik bij haar ben, dan doen we echt alles samen: inkopen doen, naar de markt gaan,… Ik verveel me nooit, hoor. Blij dat te horen! Peter, bedankt voor dit gesprek en we hopen je nog vele jaren bij WEBO te zien! 

9

Het rariteitenkabinet van M “En langs het tuin pad van mijn vader Zag ik de hoge bomen staan Ik was een kind en wist niet beter Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan Wat leefden ze eenvoudig toen In simp’le huizen tussen groen Met boerenbloemen en een heg” — Wim Sonneveld

Met deze cover van Jean Ferrat, “Het dorp”, ontroerde Wim Sonneveld vele harten begin jaren ’70. De weemoed van dit lied leek me een goede start om een gesprek aan te knopen met Monique De Block, die al sinds 1978 in Borgerstein werkt. Een eminence grise binnen het Borgersteinhuishouden. Op 32 jaar verandert er zoveel. We nemen u mee terug naar het prille begin van Borgerstein, naar de pioniersjaren… “Ik ben Monique De Block. Ik heb ergotherapie gestudeerd in Gent. Aanvankelijk was het mijn bedoeling om als ergotherapeut te werken en mijn voorkeur ging in die dagen uit naar werken met kinderen. Ik woonde in Mechelen en kende Borgerstein, omdat mevrouw Clarijs, oprichtster van Borgerstein, bij wijze van spreken bij mij achter de hoek woonde. Ik solliciteerde bij Borgerstein voor een job van begeleider en tot mijn grote opluchting werd ik aangenomen. In die periode begon men de gevolgen van de oliecrisis meer en meer te voelen. Werk vinden was geen sinecure toen, vandaar ook mijn blijdschap. Dit was mijn eerste job en tot nu toe ook mijn enige werk. Eerst werkte ik een viertal jaar in groep 4, daarna in groep 11 en sinds 2000 ben ik hoofdbegeleidster in groep 11. Leuk om mee te geven: vijf cliënten wonen al sinds de start van Borgerstein in groep 11. Zij wonen al 32 jaar in dezelfde leefgroep. Is er tijdens die jaren veel veranderd? “In feite veel te veel om allemaal op

10

te noemen. Laat ons beginnen met de budgetten. Vroeger was er amper budget. Het budget werd trouwens niet opgesplitst in een groepsbudget en een individueel budget. Die opsplitsing is doorgevoerd in 1993. Het budget dat we hadden werd gebruikt voor alles. Dit kon gaan naar een groepsuitstap of naar een groepsaankoop zoals een televisie. Er was ook minder controle over het aandeel dat iedereen kreeg. Dit waren nog de pioniersjaren.” Ook voor kledij werd er vroeger geen budget vrijgemaakt. Het gebeurde regelmatig dat mensen zakken kledij kwamen brengen. Dan zochten we gretig de beste kledij uit de stapel. We kochten ook tweedehandskleren. Later gingen we met de hele groep tweemaal per jaar op kledingaankoop: een dag in het voorjaar en een dag in het najaar. Nu verloopt dit helemaal anders: een aandachtsbegeleider gaat met één cliënt kledij kopen. De individuele aandacht die vroeger quasi onbestaande was, viert nu, terecht, hoogtij. In het begin bevonden de leefgroepen zich waar nu het woonzorgcentrum ‘De Beiaard’ is gevestigd. De verhuis naar de vleugel waar we nu wonen, gebeurde in de jaren ’80. In het prilste begin deden we al onze verplaatsingen met het openbaar

vervoer. Private bussen, zoals Borgerstein er nu vijf bezit, hadden we niet. Voor meubilair hielden we altijd onze ogen open. Vaak erfden we zetels en kasten door een overlijden van familie van een cliënt of van een personeelslid. In de beginjaren sliepen onze cliënten in oude ziekenhuisbedden met een ijzeren afrastering zo weggelopen uit een obscuur Oostblokland. Qua hygiëne is alles verbeterd; vroeger konden wij ons niet permitteren om iedereen elke dag te laten douchen o.a. door te weinig badkamers en te weinig handdoeken. We beschikten over twee badkamers voor drie leefgroepen. De dagbesteding was niet zo uitgewerkt zoals nu. Nu is alles gestructureerd en aangepast op maat van de cliënt. Toen gebeurde alles in groep. Of iemand het nu leuk vond of niet, het zou gebeuren. Vb. op maandagnamiddag kwam een ergotherapeut in de groep koken. In de praktijk betekende dit wafels bakken, pudding, fruitsla,… En iedereen werkte mee. Een 1-1 relatie en begeleiding zoals nu gebeurt met sommige cliënten is een gevolg van een pedagogische evolutie die ik alleen maar kan toejuichen. Die pedagogische evolutie mondde uit in het volwaardig burgerschap zoals we dat nu kennen. Wat

Monique De Block

APDIC N A GEH G TENZOR Kurt Van de Poel is begeleider binnen de afdeling gehandicaptenzorg

Hoofdbegeleidster Monique De Block met cliënten van groep 11, Dirk Hendrickx (links) en Marieke De Scheemaecker (rechts).

impliceert dat cliënten een groter beslissingsrecht hebben.” Ging men toen ook al op vakantie met de cliënten? Op kamp gaan gebeurde toen ook al maar dat was dankzij het idealisme van het personeel. Wij gingen voor de start van een kamp eerst grote aankopen doen in de supermarkt. Er was een bus om ons weg te doen en om ons te komen halen. Maar op kamp zelf moesten we onze plan trekken zonder vervoer. We zorgden er wel voor dat de vakanties van de groepen samenvielen omwille van de praktische voordelen. De duur van de vakanties verschilde ook sterk met nu. Een vakantie duurde 8 dagen en was met iedereen. Nu duurt een vakantie 5 dagen en gebeurt het in kleine groepjes van 4 à 5 cliënten.” Zijn er nog leuke anekdotes die passen in het rariteitenkabinet van Borgerstein? “De bestelling van huishoudartikelen zoals handschoenen, zoetigheden voor op de boterham via het maandpakket is enorm veranderd. In de jaren ’80 bestond er geen standaardformulier met alle producten die men kan bestellen. Wij schreven alle benodigdheden op een papier. Met dit papier gingen we naar mevrouw Lea Knops, toenmalig hoofd van het

economaat. Zij bekeek de aanvraag en gaf dan al of niet haar fiat. Met haar toestemming begaven we ons dan naar Jos de magazijnier. Omwille van een vrij beperkte budgettaire ruimte was mevr. Knops heel streng met haar toestemming. We kregen bijvoorbeeld geen plastieken handschoenen in die tijd om de simpele reden dat er dan vier vingers verloren gingen, want om iemand een zalf te geven had je maar een vinger nodig. En geen vijf. Zo ging dat in die tijd.

‘Buiten huilt de wind om ‘t huis Maar de kachel staat te snorren op vier Er hangt een lapje voor de brievenbus En in de tochtigste kieren zit papier Wij waren heel erg arm en niemand hield van ons Maar we hadden thee en nog geen tv Maar wel radio en lange vingers

Een andere leuke anekdote is de invulling van de nachten. Net zoals nu dienden wij als begeleiders ook nachten te doen. Die nachten vulden we in om grote kuis te houden in de groep of een kamer te verven.

We gingen nog in bad, haartjes nat Nog even op, totdat vader zei: “Vooruit, naar bed” Dan kregen we een kruik mee Gezichten op ‘t behang Maar niet echt van binnen bang Toen was geluk heel gewoon’

In feite draaiden die pioniersjaren vooral op het idealisme en de creativiteit van het personeel. Wie weet nog dat wij ook kledij maakten voor onze cliënten zoals truien en sjaals.

— Gerard Cox

Meer dan 30 jaar het beste van jezelf geven en daarbij een schat aan ervaringen opdoen en meedragen. De vzw koestert de inzet, ervaring en betrokkenheid van haar medewerkers, want dat is de ware rijkdom van Borgerstein. Openen deden we met Wim Sonneveld, laat ons dit gesprek dan ook op gepaste wijze afsluiten met ‘Toen was geluk heel gewoon’ van Gerard Cox.

11

Tuinfeest Op donderdag 29 juli 2010 was het tuinfeest. Het was geen mooi weer, daarom vond het tuinfeest binnen plaats. In de refter kwam een groepje zingen bij pianomuziek en ook de fanfare was er. In de ontmoetingsruimte kon je djembé spelen en zumba dansen. Er liepen ook clowns rond. Daarna was er barbecue. We mochten kiezen of we rustig in de groep aten of in de refter waar meer ambiance was. Sommigen kozen voor de rustige ruimte in het dagcentrum. ‘s Avonds was het bal met dj Martine. Er kwam ook een danskoppel Sandy en Stijn, als tussendoortje op de fuif. We vonden het wel leuk.

The o Van Me chg e

12

le n

Filip, Albrecht, Ine en Erik van het dagcentrum

ellen t r e v e W het zelf Cliënten aan het woord

Albrecht Moortgat

Gentse feesten Ik ben met mijn ouders naar de Gentse feesten geweest. De eerste twee dagen was het echt zomerweer. Het was zo warm dat ik de tweede dag ben gaan zwemmen in Blaarmeersen bij Gent. Daar is een grote waterglijbaan. Ik ben ook twee keer van de waterglijbaan afgegaan. Op de Gentse feesten zelf zijn we ook naar een optreden geweest in het Sint-Bavo college. En ook naar het park van Gent en het Lam Gods in Sint-Baafskathedraal van Gent. Vooral het optreden met liedjes uit de jaren ‘30 is me bij gebleven.

Evert Franssen reporter van het media-atelier

Interview Kathy De Decker Kathy De Decker komt ondertussen al 5 jaar naar het dagcentrum. Iedereen kent haar als de grappige kleine meid van het media atelier. Evert wou haar graag interviewen.

Van wie heb je het meest geleerd? Van mijn papa en mama. Van wie hou je het meest? Van mijn vriendje Jurgen, dat is mijn schatje. Wat is je grootste droom? Ik droom veel over Jurgen. Wat is je grootste droom voor de bezoekers van het dagcentrum? Dat iedereen zo’n goeie opvoedsters heeft als ik.

Wat maakt je gelukkig? Ik heb graag dat het heel mooi weer en heel warm is.

Wat is je beste cd? Alle cd’s van K3.

Wat houd je ‘s nachts wakker? ‘s Nachts kan ik soms niet slapen omdat ik bang ben van het donker.

Wat vind je het boeiendste tv-programma? De kotmadam, familie en het weer.

Wanneer heb je voor het laatst gehuild? Toen ik bang was voor het onweer.

Wat is je mooiste film? Kinderfilms zoals: Bob de bouwer, Musti en Bumba.

Wat is je lievelingsplek op aarde? Dat is Lombardzijde aan zee;

Bedankt

D Kat hy De

e c ke r

13

1 DAG Rita Van Oosterwijck is onthaalbediende

EEN DAG IN HET ONTHAAL Pascale bedient de telefooncentrale

De dag in het onthaal start steevast met het begroeten van een (vermoeide) nachtwaak. Als wij arriveren mogen zij gaan genieten van een welverdiende ‘nachtrust’. Vanaf dat moment start de taak van de onthaalbediende. Het is acht uur. 8.00 u

We starten de telefooncentrale en de computer op en loggen in. In Excel openen we het broodjesbestand, zodat we de bestellingen van medewerkers kunnen noteren. Woonzorgcentrum De Beiaard heeft zijn medische voorschriften klaargelegd en die faxen we door naar de apotheek. We zetten de postfrankeermachine en de printer aan en maken de briefomslagen voor de post verzendklaar. De medewerkers van WEBO komen een sleutelbos ophalen en we noteren dit in een schrift. 8.10 u Marc in het kopieerlokaal

Een begeleidster meldt ons dat er een lift niet meer naar behoren werkt. De technische dienst wordt verwittigd en gaat een kijkje nemen. De lift blijkt stuk te zijn en de firma Schindler moet worden gecontacteerd om hem zo snel mogelijk te komen repareren. 8.30 u

An van het secretariaat gaat de binnen- en de buitenpost ophalen van de dienst administratie, die zich in een andere vleugel van het gebouw bevindt. Intussen belt een leefgroep om een voertuig te reserveren. 8.45 u

We verdelen de binnenpost in de postvakjes. Ondertussen is onze vriend T. aangekomen voor een babbeltje en om de post van De Passer op te halen. 9.00 u

Er is ziekenvervoer aangekomen voor De Beiaard. Het eerste bezoekje van de dag van T. is afgelopen en hij wordt door ons tot aan de lift gebracht. Een bezoeker meldt zich aan en de juiste persoon wordt verwittigd. 9.20 u één van de vele bezoekers meldt zich aan

De telefoon gaat en de gezochte persoon is met vakantie. We noteren de boodschap en sturen de medewerker een mailtje met de informatie. Het papier in het kopieerapparaat moet worden aangevuld en we vervangen ook de toner van het apparaat. 9.35 u

Het alarm treedt in werking! We zetten het geluid af en verwittigen de keuken. Het gaat om een storingsmelding van de koelinstallatie. Terwijl de medewerkers van de keuken gaan kijken wat er aan de hand is, meldt zich een nieuwe bezoeker aan. 9.45 u

Een leefgroep vraagt om informatie te bezorgen via het systeem van de wisselmap op de computer. We zoeken de informatie op en bezorgen dit aan de leefgroep. De keuken meldt dat het probleem met de koelinstallatie is opgelost. Gelukkig. De centrale mag worden gereset en het alarm mag terug in werking worden gesteld. Van An ontvangen we nieuwe ge-update lijsten van de cliënten, zodat we iedereen correct kunnen door verwijzen.

14

Cijfers ± 65 inkomende telefoons per dag (23.725 / jaar). ± 56 uitgaande telefoons per dag (20.440 / jaar). Totaal aantal telefoons per jaar = 44.165 / jaar. 5

à 11 bezoekers per dag aanmelden (1.825 à 4.015/ jaar). ± 875 sleutels uitlenen per jaar. 3500 à 4000 maaltijdbonnetjes en 3000 à 4000 soepbonnetjes/jaar. Gemiddeld 175 voertuigreservaties per maand (2100 per jaar). Gemiddeld 1.600 brieven frankeren per maand (19.200 st./jaar)

10 u

De lijst van de broodjesbestelling wordt afgeprint en doorgefaxt. Een medewerker van de administratie komt een paar eetbonnetjes kopen. 11 u

Het ondersteuningsplan slaan we op, we maken de kopieën en bezorgen alles aan de leefgroep. Het gepaste bedrag van de broodjesbestelling steken we in een omslag en we leggen hem klaar voor de broodjesleverancier. De leverancier komt de bestelbon en het geld ophalen. 11.45 u

Voor de dienst maatschappelijk werk kopiëren we een aantal documenten. Daarna verdelen we ze via de binnenpost. Een eerste personeelslid verschijnt om zijn broodje af te halen. Een technicus van Schindler komt langs voor de herstelling van de lift. We bezorgen hem de nodige sleutels en registreren de aanwezigheid van de firma in de map. 12.00 – 12.30 u

de postvakjes

De onthaalbediende neemt een verdiende middagpauze. 12.30 u

Terug aan de slag. Het papier in het kopieerapparaat is vastgelopen en moet worden verwijderd. T. komt voor de 2e maal een babbeltje doen. 13.30 u

We brengen T. naar de lift. Computerproblemen. Daarvoor bellen we ICT-medewerker Mario op. Alles wordt opgelost. Het diensthoofd van het onthaal, Monique, brengt de post van de administratie mee naar het onthaal. De interne post wordt verdeeld en de uitgaande post gefrankeerd. 14.40 u

De interne nieuwsbrief, de “Mededelingen”, wordt afgedrukt en ondertussen arriveert de postbode om de externe post op te halen. De kopies van de mededelingen nemen we uit het kopieerapparaat. We werken verder aan het uittypen van een geschreven ondersteuningsplan, ons bezorgd door een van de begeleiders uit de leefgroepen.

Marc en Monique

15.15 u

T. brengt opnieuw een bezoekje aan het onthaal. Verschillende bezoekers melden zich aan en de juiste medewerkers worden verwittigd dat hun bezoeker is aangekomen. We begeleiden T. naar de lift en typen verder het ondersteuningsplan uit. Een sollicitant meldt zich aan en we verwittigen de personeelsdienst. 16.00 u

De collega-onthaalbediende met late dienst neemt het van ons over! We hebben dagdienst gedaan en kunnen naar huis om 16u. Om 22u neemt de nachtwaak het weer over van het onthaal. De taak van het onthaal zit erop. 

het zevenkoppige team van het onthaal

15

‘Ik kan praten!’ SPRAAKCOMPUTER Iemand zet mijn tas koffie voor mij op tafel. ‘tgrrrr…tgrrrr…’ ‘Neen, ik kan je nu niet laten kiezen, er is geen thee vandaag,…’ ‘tgrrr…tgrrrr…’ ‘Stop ermee, en drink je koffie op, morgen krijg je dan wel thee’ ‘tgrrr…tgrrr…’ ‘ Word toch rustig, anders neem ik je koffie weg’ ‘tgrrr…tgrrrr…’ ‘Wil je nu kalm worden,’ zegt de stem luider en strenger! … Ik drink mijn koffie op, zonder melk, zonder suiker…

Kent u mensen die niet kunnen praten? Deze mensen hebben wel wat te vertellen! Praten lijkt zo normaal en gewoon. Dit is echter niet zo voor heel wat mensen. Het ‘niet meer kunnen praten’ kan iedereen overkomen, bijvoorbeeld door een ziekte zoals Multiple Sclerose of na een hersenbloeding. Ook personen met een handicap kunnen soms niet praten. Wanneer je iets wil communiceren aan iemand die ‘niet kan praten’ , voel je vaak onmacht en frustraties zowel bij de cliënt als zijn omgeving. Je probeert verschillende methodes om iets duidelijk te maken: je probeert te communiceren met je handen, je mimiek, met schrijven, aanwijzen,… Maar een gesprek voeren of

16

iets vertellen blijft nog steeds een groot probleem. Hierdoor belanden mensen die niet kunnen praten vaak in een communicatief isolement. Toch heeft elke mens het recht om gehoord te worden, het recht op een menswaardige communicatie. Hulp?!

Vandaag de dag zijn er veel communicatiehulpmiddelen, om deze personen bij te staan in verschillende situaties. Binnen Borgerstein zoeken we, vaak met een heel team, voor iedere persoon die niet kan praten naar de juiste ondersteu-

ning. Het communicatiehulpmiddel wordt afgestemd op de handicap of beperking. Alle hulpmiddelen in dit artikel bespreken is onmogelijk: de markt van deze toestellen is steeds in evolutie. Daarom kiezen we voor om het communicatiehulpmiddel dat in Borgerstein het meest wordt gebruikt toe te lichten. Mijn stem, mijn spraakcomputer!

Enkele cliënten in Borgerstein gebruiken een spraakcomputer, een Tellus genoemd. Deze computer bestaat in verschillende afmetingen en wordt

DICUS E M A R A P Elke Everaert is logopedist binnen de afdeling gehandicaptenzorg

bediend via een aanraakscherm. Oorspronkelijk werden deze computers gemaakt voor personen die communiceerden met behulp van foto’s of symbolen. Je moet bij dit toestel dus helemaal niet kunnen lezen of schrijven. Zowel volwassenen als kinderen kunnen dit toestel gebruiken.

Soms kan iemand omwille van bijvoorbeeld spasticiteit, het aanraakscherm moeilijk bedienen. Dan kan de spraakcomputer elk pictogram één voor één tonen (scanning), waarna de persoon het gewenste pictogram met een aangepaste drukknop aanduidt.

Ik moet naar het toilet

Naast het communiceren kan je met de Tellus ook zelf de televisie of de radio bedienen. De spraakcomputer kan gemakkelijk aan de rolwagen worden bevestigd. Personen met een spraakcomputer krijgen een zekere zelfstandigheid, en dit heeft een enorm positieve impact, zowel op de persoon zelf maar ook op zijn leefomgeving.

Achter elk pictogram kan men een boodschap plaatsen die dan bij het aanduiden wordt uitgesproken. Wanneer je een afbeelding of pictogram aanduidt op het scherm verschijnt er onmiddellijk een nieuwe pagina, waarop je weer verdere selecties kan maken. Als je bijvoorbeeld een pictogram van badkamer aanduidt, verschijnt er een nieuwe pagina met alles wat met verzorging te maken heeft. Wanneer die persoon dan de pictogram van een ‘wc’ aanduidt, zegt een stem in gesproken Nederlands: ‘ik moet naar het toilet’. Men kan deze acties en boodschappen steeds personaliseren. Zo kan je ook gebruik maken van eigen foto’s of ander persoonlijk visueel materiaal (bv. een artikel over de lievelingszanger van de cliënt). De communicatiesoftware die hiervoor wordt gebruikt, is Mind Express.

In Borgerstein worden deze hulpmiddelen gepersonaliseerd door logopedisten in samenwerking met de persoon zelf en zijn directe leefomgeving. Het vraagt veel tijd en energie bij het opstarten, aanleren en onderhouden van deze nieuwe manier van praten. Maar er gaat er voor de persoon met een spraakcomputer duidelijk een nieuwe wereld open. Dat zie je al bij de eerste reacties van deze personen, nadat ze met hun hulpmiddel iets hebben verteld.

Plagen

Zo was er een begeleidster die het toch maar vervelend vond toen S. steeds haar foto aanduidde op het scherm, waardoor de spraakcomputer steeds de naam van de begeleidster uitsprak. ‘Ik antwoordde altijd maar met ja, maar hij bleef maar op mijn foto duwen’’, zei de begeleidster terwijl S. luidop zat te lachen met de ergernis die hij teweegbracht. Hij kon communiceren, hij kon zelfs plagen en de lach op zijn gelaat zullen we niet snel vergeten.

Michel De Jonghe en zijn spraakcomputer

Of D. die nu duidelijk de voetbaluitslagen kon meedelen en met de begeleiders kon praten over de laatste match… Een diepgaand gesprek voeren of het uiten van gevoelens zal nog steeds moeilijk blijven. Dat kunnen hulpmiddelen tot op heden nog niet realiseren. Maar bovenstaande voorbeelden maken duidelijk dat het ‘beperkt’ kunnen praten aan deze personen een stem geeft in onze maatschappij! 

17

Mechelsesteenweg 105 2860 SINT-KATELIJNE-WAVER Gerrit Van Riet tel. 015 56 98 00

Hoeksteen voor een geslaagd project.

Sterimed bvba Woningen � � � � �

Appartementen Holstraat-Heukelom 13, 3770 Riemst Kantoren Tel: 0473/34 64 55 - Fax: 012/45 76 66 Industrie Projectontwikkeling www.sterimed.be - [email protected]

Sterimed

bvba Holstraat-Heukelom 13, 3770 Riemst Tel: 0473/34 64 55 - Fax: 012/45 76 66 www.sterimed.be - [email protected]

18

� � �

Nieuwbouw Renovatie Restauratie

� � �

Particulieren Bedrijven Openbare besturen

Oude Liersebaan 233 www.vanpoppel.be T : 015 - 28 07 30

2800 Mechelen [email protected] F: 015 27 24 11

talent t e m t n Clië Tentoonstelling Rozette Goovaerts De overzichtstentoonstelling werd opgebouwd rond het tekenwerk van de 75-jarige Rozette die zich voornamelijk laat inspireren door impressionistische grootmeesters zoals Cézanne en Van Gogh. Van bloemenstillevens in aquarel evolueerde Rozette naar het pasteltekenen- en schilderen van landschappen en portretten. Tekenen betekent voor haar de ultieme ontspanning om zo te ontsnappen aan de beslommeringen van alledag en op te gaan in een samenspel van in elkaar vloeiende kleuren en lijnen. Deze tentoonstelling was tot nu toe te bezichtigen in de gang aan de Bisschopszaal, en verhuist vanaf 27 september naar het RVT woonzorgcentrum St-Elisabeth, Wilsonstraat 28 te Sint Katelijne Waver. Te bezichtigen tot en met 6 december 2010. Allen daarheen! 

19

het sociaaleconomisch economis bedrijf

Webo

NEW MISPELTERS NV ST.KATELIJNESTRAAT 16 2800 MECHELEN TEL.015 20 43 43 FAX.015 20 55 91 [email protected] PROJECTINRICHTING – ERGONOMISCHE BURELEN EN STOELEN – COMPUTERBENODIGDHEDEN – KANTOORARTIKELEN – TELEFONIE – DIGITALE COPIEMACHINES – FAXEN – KASREGISTERS – REKENMACHINES – SCHRIJFMACHINES – TECHNISCHE DIENST

stelt naast de gebruikelijke economische doelen ook sociale doelen voorop. Het welzijn van haar werknemers met een arbeidshandicap is even belangrijk als de winst. Ook jij kan gebruik maken van de diensten van de Webo! “Hoe?”: zul je denken. Wel, we zetten het even op een rijtje:

particulieren De Webo heeft een uitgebreide GROENDIENST. Als je dus de tijd niet hebt om je tuin te onderhouden, maar wel houdt van je stukje groen, dan kan je beroep doen op de Webo! Voor een prijsofferte op maat of voor meer info bel je 0474/440286 (09u00-16u00) of mail je [email protected]

bedrijven Het sociaal-economisch bedrijf van Borgerstein vzw is ideaal voor de uitvoer van bepaalde deeltaken in het productieproces van jouw bedrijf. Dit kan gebeuren in de eigen ateliers van de Webo, of dit kan op locatie. Verpakkingen, electromontage, groenzorg noem maar op, de Webo doet het allemaal. Wil je eens overlopen wat de Webo voor jouw bedrijf kan betekenen? Bel dan op 015/560327 of mail naar [email protected].

www.borgerstein.be

tein s r e g r o B in beeld

Maria Mertens geniet van een ijsje.

De accordeonspeler Jos Mommen geeft het beste van zichzelf.

Zr. Domitilla, Zr. Donatienne

Picknick woonzorgcentrum Huize Sinte-Angela, Augustus 2010 Een picknick in augustus: een goed idee! Maar de regen is spelbreker. Dan gaat de activiteit maar binnen door. De cliënten van woonzorgcentrum Huize Sinte-Angela laten het niet aan hun hart komen en genieten van de muziek en van een ijsje.

Joanna Patteet, Maria Paquet en Van Herck Delphine luisteren aandachtig

Foto’s Hilde Grietens

Jef Vertommen

Joanna Patteet

Zr. Petronille

Zr. Donatienne was deze maand jarig en ontvangt een bloemetje!

Tijd voor een dansje Van Herck Delphine

Eduard Van Calster

21

Actief

Een parel van een atelier De dienst ergotherapie beschikt al jaren over een gevarieerd gamma aan ateliers : zo organiseren we een hout-, papier-, kaarsen-, klei- en textielatelier voor onze cliënten met een handicap. Sinds enkele maanden bieden we onze cliënten een nieuw atelier aan: het juwelenatelier. Allerlei sierraden krijgen van A tot Z vorm. Daarbij wordt vooral gewerkt met fimoklei. Sommige cliënten maken zélf parels in verschillende vormen, kleuren en maten. Anderen rijgen deze, samen met parels uit andere materialen, tot een kleurrijk geheel. Een twintigtal cliënten neemt enthousiast deel aan dit atelier. 

Hiernaast ziet u een cliënt, Luc Hofmans, aan het werk.

UITSTAP Huize Sinte-Angela Vrijdag 28 mei 2010, een schitterende zonnige dag. Vandaag is er een uitstap gepland met de toeristentram naar Lier. De rit verloopt vlot tot in het stadscentrum van Lier. De cliënten van Huize Sinte-Angela krijgen de nodige uitleg over de verschillende bezienswaardigheden. Daarna maken we een tussenstop bij ‘Jerom’, een ijssalon dat al jaren bekend is om zijn zelfgemaakte ijs. Wanneer iedereen van zijn lekker ijsje heeft genoten, is het tijd om terug te keren. Aangekomen in Huize SinteAngela is iedereen zeer tevreden over de uitstap. 

Agenda ‘10

Noteer alvast deze

data in uw agenda !

vrijdag 24 september Katelijne Klassiek De cultuurraad en het gemeentebestuur van Sint-Katelijne-Waver organiseren een klassiek concert in de kapel van Borgerstein. Henk Lauwers en Friends brengen “Van Bach tot Bowie”. Presentatie: Kurt Van Eeghem. vrijdag 19 november lerarenconcert Het lerarenconcert van het Conservatorium van SintKatelijne-Waver vindt plaats in onze kapel.

22

donderdag 25 november

vrijwilligersfeest

woensdag 22 december

kerstviering

Met Wat@Bo willen we je graag wat meer vertellen over het leven in en rond vzw Borgerstein, de vzw die je kent van haar afdelingen gehandicaptenzorg, ouderenzorg en sociaal-economische tewerkstelling WEBO (vroeger heette dit beschutte tewerkstelling).

Colofon Wat@Bo verschijnt vier maal per jaar: in maart, juni, september en december en telt 24 pagina’s. Verantwoordelijke uitgever: Dirk Vanstappen, voorzitter Raad van Bestuur Adres van de afzender: vzw Borgerstein, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver tel: 015 56 02 00 en e-mail: [email protected] website: www.borgerstein.be Redactieploeg: Kurt Van de Poel, Marita Asselbergs, Elke Everaert, Tim Van den Broeck, Cécile Marynissen, Imke Mariën, Ann Matthys, Rita Van Oosterwijck Redactieraad: Ann Vancompernolle, Werner Dom, Geert Milh, Veerle Van Edom, Kathleen De Smedt en André Arnold Coördinatie: Kathleen De Smedt Eindredactie: Kathleen De Smedt, Tim Kestens en Luc De Bie Eindverantwoordelijke: André Arnold Cover: foto genomen door Lief Verbeeck Vormgeving: NOGUN Met een abonnement ontvang je vier edities. Prijs 2010: gewoon abonnement: € 15. Steunabonnement: € 30. Prijs voor los nummer: € 5. Jaargang 2, nummer 5: september - november 2010 Afgiftekantoor: Mechelen Masspost PB-nummer: BC31240 Erkenningsnummer: P910297 Oplage: 1000 ex. Overname van artikels of een gedeelte ervan is alleen toegestaan mits bronvermelding en na schriftelijke toestemming van de verantwoordelijke uitgever Voor advertenties: Kathleen De Smedt, 015 56 02 33 of e-mail: [email protected] Borgerstein heeft geprobeerd contact op te nemen met al wie copyright heeft op de illustraties in deze publicatie. Indien er foto’s of tekeningen werden afgedrukt zonder voorkennis van de rechthebbenden, dan kunnen die zich wenden tot vzw Borgerstein, IJzerenveld 147, 2860 Sint-KatelijneWaver.

23

BANK DELEN BANK DELEN P B RIVATE

ANKERS

PRIVATE BANKERS

Uit sympathie Uit sympathie

Bank Delen, drie jaar op rij verkozen tot Best Private Bank in Belgium. w w w. d e l e n . b e

Bank Delen, drie jaar op rij verkozen tot Best Private Bank in Belgium. w w w. d e l e n . b e Wat@Bo – vzw Borgerstein, IJzerenveld 147, 2860 Sint-Katelijne-Waver, tel: 015 56 02 00, e-mail: [email protected]