Moselhöhenweg 28 november t/m 1 december 2003 31 december t/m 4 januari 2004 31 december t/m 3 januari 2005 totaal 163 km
Moselhöhenweg gewandeld in 2003/2004/2005
Vrijdag 28 november ’s Middags vertrokken om ca. 16.00 uur richting de Moezel, naar het plaatsje Ediger-Eller. Om ongeveer half 7 komen we aan en vinden zonder problemen de camperplaats aan de Moezel. Een mooi klein parkeerplaatsje tegenover het plaatsje. Na gegeten te hebben gaan we het plaatsje verkennen. Een erg mooi plaatsje en zeker nu met alle kerstverlichting.
Zaterdag 29 november Cochem – Alf (Bullay) ca. 26,5 km Onze eerste wandeling van de Moselhöhenweg. Thuis hebben we al het voorwerk verricht m.b.t. het openbaar vervoer. We gaan met de camper richting Alf om daar de camper te parkeren, vervolgens wandelen we naar het stationnetje van Bullay om met de trein naar Cochem te reizen. In Cochem aangekomen gaan we op zoek naar de route, maar eerst proberen we nog een kaart van de Moselhöhenweg te kopen. Helaas de VVV is dicht en de winkel heeft niet wat we zoeken.
We gaan nu richting de Burcht Cochem want daar loopt onze route langs. Een heel erg mooi slot wat van beneden af goed te zien is. We lopen deze dag veel door bos met zo nu en dan een mooi uitzicht. Het weer is prima om te lopen en gelukkig geen regen. In Alf aangekomen gaan we met de camper weer richting Ediger-Eller. We hebben besloten alledrie de nachten daar te overnachten, daar de camperplek mooi en gunstig is gelegen. Helaas komen we erachter dat de bakker op zondag niet open is. We hebben daar niet op gerekend en besluiten rijst met saus mee te nemen voor de wandeling van zondag.
Zondag 30 november Ürzig – Alf ca. 22 km. Vandaag gaan we beginnen in Ürzig. We zetten de camper neer bij het station van Bullay om vervolgens per trein richting Ürzig te gaan. Maar eerst toch maar even het dorp in om te kijken of er een bakker open is. Een we hebben geluk, we kunnen op stap met brood op zak. De omgeving is anders als de dag daarvoor, meer open en dat betekent meer vergezichten. Deze avond zijn we wezen eten in een restaurantje in Ediger-Eller (Römerstube). Een aanrader, gezellig en niet duur.
Maandag 1 december Uitslapen en op ons gemak naar Cochem. Het stadje bekeken, de kerstmarkt was al aanwezig, en bij de VVV een wandelboekje gekocht van onze route. Daarna naar huis.
Woensdag 31 december Oudejaarsdag en om 11.00 uur zijn we vertrokken voor ons vervolg van de wandeling. We besluiten om het hele stuk binnendoor te rijden. Het is ongeveer 230 km. en hebben genoeg tijd. Onderweg komen we in de Eifel de eerste besneeuwde landschappen tegen. Wat mooi, we denken nog heel even om daar te gaan wandelen, maar nee, toch maar naar de Moezel. Tegen 16.00 uur zijn we in Ürzig waar we onze eerste nacht zullen doorbrengen op de camperplaats langs de Moezel in het dorp. Het dorpje valt mij (Trudi) tegen, ik had er meer van verwacht. Weinig versiering en verlichting, geen café of een betaalbaar restaurantje. We vieren samen ons eerste oud en nieuw in de camper. Buiten wordt er veel siervuurwerk afgestoken. We gingen die avond om 1.30 uur naar bed.
Donderdag 1 januari
Lieser (Mülheim) – Ürzig ca. 17.5 km.
De camper blijft vandaag op zijn plaats, daar de bus vlakbij vertrekt. We gaan eerst naar Mülheim om van daaruit richting Lieser te gaan. Helaas geen sneeuw, alles is groen. Maar de route is mooi en ondanks dat de lucht grijs is valt er geen regen.
We hebben besloten na de wandeling naar een volgende plaats te gaan om te overnachten en wel naar Mülheim, aan de andere kant van de Moezel t.o. Lieser Die avond begint het te sneeuwen en mijn wens komt uit. We lopen die avond nog een rondje door het dorp door de sneeuw.
Vrijdag 2 januari Neumagen-Dhron – Lieser ca. 19 km. Ik verheug me na het wakker worden enorm op de wandeling. De wereld is wit en het wordt mijn eerste wandeling door de sneeuw. Eerst maken we nog een foto van de camper in de sneeuw.
Daarna gaan we met de bus naar Neumagen om van daaruit de Moezel over te steken en via een door Wim gevonden pad op de route te komen. Maar eerst overwinnen wij braamstruiken en een heel erg steile helling. Maar de omgeving is geweldig mooi en we genieten dan ook allebei van deze witte wereld.
De eerste wandelaar in de vers gevallen sneeuw. Alleen de dieren waren ons voor.
’s Middags verkassen we naar de camperplaats in Trittenheim, waarop meerdere campers staan. We maken gebruik van stroom. Die nacht vriest het 10 graden.
Zaterdag 3 januari
Trittenheim – Schleich ca. 24 km.
We gaan deze dag vroeg op stap. 9.30 uur wandelen we het plaatsje uit om via een andere wandelroute naar de onze te lopen. We krijgen daar geen spijt van, want het is een fantastische wandeling en ook het vervolg van de dag is een aaneenschakeling van mooie momenten. Het weer is geweldig, de hele dag schijnt de zon en aan het eind van de dag is ons gezicht zowaar verkleurd.
Koffiedrinken doen we deze dag in een kapelletje. Weer eens wat anders. Het hoogtepunt van deze dag is een groep wilde zwijnen met jongen die op een afstand van ongeveer 75 meter van ons het pad overstaken. Helaas lukte het niet om ze op de foto te zetten.
De route werd regelmatig via deze borden aangegeven. We lopen deze dag naar Schleich en dat is eigenlijk het begin van de Moselhöhenweg. In Schleich kunnen we weer terug met de bus. ’s Avonds bij restaurant Germania lekker gaan eten.
Zondag 4 januari Na het ontbijt gaan we met de camper richting Bernkastel om dit mooie plaatsje te bekijken. Ik vind het vreselijk koud, dus erg lang blijven we niet.
We besluiten eerst een stuk autoweg te nemen om daarna vanaf St. Vith binnendoor naar huis te rijden. Helaas, het weer werd te slecht en we besluiten op de autoweg te blijven.
Vrijdag 31 december 2004 Deze keer vertrekken we vanuit Schoonrewoerd. Dat vergt toch weer een andere voorbereiding dan al die andere keren als we er met de camper op uit trekken. Twee weken geleden hebben we de spullen al klaar gezet die we mee moeten nemen vanuit Heel. Wim heeft alles ingeladen en we nemen nog wat laatste dingen mee vanuit Schoonrewoerd. De weerberichten voorspellen niet veel goeds voor de komende dagen maar we hopen maar dat het zo als altijd weer meevalt. We gaan eerst nog even langs de Albert Heijn, een paar laatste boodschappen doen en natuurlijk mogen ook de oliebollen niet ontbreken. Dus die worden ook nog even gekocht. Om ongeveer half 11 vertrekken we richting Duitsland. Het is lekker rustig op de weg en het blijft de hele dag droog. Het laatste stuk van de reis rijden we door een dichte mist en zo nu en dan ligt er nog wat sneeuw. Om een uur of 4 arriveren we in Valwig, een klein plaatsje aan de Moezel, vlakbij Cochem. Natuurlijk hebben we weer een plaatsje aan het water.
We lopen voordat het donker wordt eerst het dorpje door. Valwig is zoals veel dorpjes aan de Moezel een echt wijndorpje.
Die avond hebben we geluk, er is nog een restaurantje open en dus besluiten we het jaar 2004 met een etentje. ’s Avonds blijft het niet droog, maar rond de jaarwisseling maken de weergoden het iedereen naar de zin en blijft de regen uit. Vlakbij de camper steekt de plaatselijke bevolking vuurwerk af.
Zaterdag 1 januari 2005
Valwig – Treis-Karden en Cochem - Valwig totaal ca. 17 km.
Vandaag beginnen we met lopen vanaf de camperplek en nu lopen we eens aan de andere kant van de Moezel. Ons eerste stukje is verhard maar dat verandert al heel snel in een pad door de wijngaarden.
Een blik achterom laat ons het dorpje zien. Het weer is prima om te wandelen alleen is de mist nog aanwezig zodat de omgeving er toch nog wat wazig uitziet.
We lopen via een kruisweg, met moderne beelden, via het altijd aanwezige kapelletje naar het bergdorpje Valwigerberg.
Daar pikken we de Moselhöhenweg weer op.
Van daaruit hebben we ook een mooi zicht op de Moezel.
We blijven op hoogte lopen en onderweg komen we natuurlijk altijd weer bijzonderheden tegen. We maken een foto van struiken waarvan de kleur van de stammen bijna zwart is en de takken een bijzondere kleur hebben.
Grappig is het bijenhotel
en triest is het om te zien hoe koeien zich een weg moeten banen in een weiland vol modder.
Onze lunch gebruiken we op een mooi plekje met een pracht uitzicht op het dorpje Pommern.
In Treis-Karden lopen we langs een tuin waar de appels nog in de bomen hangen, het blad ligt inmiddels allang op de grond.
In Karden stappen we op de trein naar Cochem om van daaruit naar de camper in Valwig te lopen. In Cochem vallen de eerste druppels, maar dit duurt gelukkig maar een paar minuten. We lopen vanaf de trein door een prachtig pad dwars door de wijnvelden.
Onderweg zien we een dood zwijn liggen dat volgens ons nog niet zo heel lang dood is.
Via dit mooie pad en genietend van mooie uitzichten komen we om ongeveer half 5 in Valwig aan.
Zondag 2 januari
Treis-Karden - Löf ca. 17 km.
Afgelopen nacht heeft het hard geregend en werden we ’s nachts wakker van een behoorlijke wind die zorgde dat de camper behoorlijk “schommelde”. We gaan deze morgen met de camper naar Karden om deze op een klein parkeerplaatsje neer te zetten vlakbij het station. We gaan eerst wandelen, zodat we de wind lekker in de rug hebben, en aan het eind van de dag terug met de trein kunnen. Het dorpje Karden heeft een schitterend dorpspleintje met een mooie grote kerk. Ze noemen de kerk zelfs een Dom.
We lopen het dorp uit en vervolgen onze weg richting Burg Eltz via een smal steil pad.
Nog een laatste blik terug op Treis aan de overkant van de Moesel en Karden met de mooie Dom.
Als we het bos uitkomen is de omgeving totaal anders. Het landschap bestaat nu uit weilanden.
Maar we duiken alweer snel het bos in om een poosje later Burg Eltz in al zijn glorie te zien liggen. Deze burcht is al meer dan 800 jaar in bezit van de familie Eltz. De huidige eigenaar, Dr. Karl Graf von und zu Eltz-Kempenich, vertegenwoordigt de 33e generatie. Een heel mooi slot, maar helaas was het gesloten.
We hebben heerlijk in het zonnetje met uitzicht op het slot onze boterhammen gegeten.
We blijven op hoogte door de weilanden lopen en kunnen zodoende ons tegoed doen aan mooie vergezichten.
Via het dorpje Hatzenport, met een mooi kerkje aan de rand van het dorpje, vervolgen wij onze weg middels een pad wat ligt tussen de berg en de spoorlijn.
We komen aan in Löf en nemen van daaruit de trein naar Treis-Karden. We hebben vandaag genoten van een mooie wandeling. We rijden daarna weer naar Löf om de nacht door te brengen op de camperplek van een bedrijf. Ondanks dat de camperplek bij een fabriek ligt staan we toch op een mooi plekje.
Maandag 3 januari
Löf – Winningen ca. 20 km.
Gelukkig hebben we genoeg brood in ons vriezertje meegenomen dus hoeven we niet op zoek naar de bakker. We zijn vandaag vroeg en nadat we de camper vlakbij het station aan de kant van de weg hebben geparkeerd gaan we om 9.30 uur op pad.
En zoals bijna elk dorp heeft ook dit plaatsje een kruisweg. We lopen langs de 14 voorstellingen van de kruisiging van Jezus om uiteindelijk via een behoorlijk steil pad bij een mooi kapelletje uit te komen.
De inrichting van het kapelletje zag er bijzonder mooi uit.
We lopen door naar het plaatsje Kattenesser. Aan de rand van dit plaatsje komen we dit tafereeltje tegen. In de tuin van het huisje is zoveel te zien dat we onze ogen uitkijken. Poezen, konijnen, een varken met jong, en dan allerlei prullaria, teveel om op te noemen.
Boven aangekomen lopen we via een omgeving van weilanden verder, om vervolgens via een bos aan te komen bij de Ausoniushut. De hut is een geweldige plaats om onze lunch te gebruiken.
Bij deze hut ligt de Ausoniusstein waar je natuurlijk even op wilt staan. Althans bijna iedereen, ik (Trudi) doe even niet mee. Wim maakt vanaf deze steen mooie foto’s van de omgeving.
We vervolgen onze wandeling en lopen een pad langs oude niet meer in gebruik zijnde wijngaarden. Wel zijn de trappetjes nog overal te zien.
In Kobern-Gondorf bewonderen wij vanaf de weg het slot Liebieg. Theodor von Liebieg heeft dit slot ruim 100 jaar geleden op de resten van de Niederburg laten bouwen.
In dit langgerekte dorp zien wij op een pleintje dit kunstwerk, waarin het oude veer uit de tijd dat de brug er nog niet was, te zien is (de Fährbrunnen uit 1985).
In dit dorp bevindt zich het oudste vakwerkhuis van Duitsland.
We lopen verder en komen langs een oude, verlaten fabriek.
De oude werktuigen voor het plukken van de druiven staan te roesten lang de weg, maar ondanks dat is het een foto waard.
En natuurlijk kan een foto van deze wel erg hoge brug van de A 61 niet ontbreken.
Het laatste stuk van de wandeling lopen we langs de wijngaarden. Deze wijngaarden stammen af uit de Romeinse tijd en dat is absoluut te zien.
Ondanks de moderne tijd is het snoeien en opbinden van de druiventakken nog steeds handwerk. We moeten nog even hard door wandelen om op tijd in Winningen te zijn voor de trein van kwart voor 4 die ons terug brengt naar Löf. We hadden het op ons gemakkie kunnen doen want de trein was 10 minuten te laat. Maar ja, als je alles van tevoren weet.
We rijden deze middag nog naar Heel om vervolgens de volgende dag naar Schoonrewoerd te gaan. We hebben weer vier dagen mogen genieten van heel veel moois en we hebben, ondanks alle slechte berichten, geen regen van betekenis gehad.
De Moselhöhenweg zit er voor ons op. We hebben dit pad aan één kant van de Moezel bijna helemaal afgewandeld en het is zeker de moeite waard geweest.
