Liefde voor Salsadansen

PEKING - AUGUSTUS 2014

Terugblik op WK in Beijing

Achterob

Kinderboekentips

Happy in de hutongs

Liefde voor Salsadansen

Agenda & activiteiten

Colofon

Elke maand houdt De Nederlandse Vereniging een aantal activiteiten. Kom een keer kijken en doe mee!

De Leeuw is het blad van, voor en door leden van de Nederlandse Vereniging te Peking. De Leeuw wordt gevuld met artikelen die in de meest brede zin interessant zijn voor Nederlanders in Peking. Bijdragen zijn van harte welkom. De redactie houdt zich het recht voor om bijdragen naar eigen inzicht en zonder opgave van reden te redigeren, in te korten, door te schuiven naar een volgend nummer of in zijn geheel niet te plaatsen.

De Nederlandse borrel De Nederlandse Vereniging houdt elke eerste vrijdag van de maand een borrel in Nearby The Tree. Vanaf 19.00 uur is het elke maand gezellig druk. Kom na je werk of wanneer de kinderen in bed liggen even bijkletsen. De Nederlandse lunch Elke derde donderdag van de maand is er de Nederlandse lunch. De Nederlandse lunch is een goede gelegenheid om elkaar te leren kennen en om nieuwe restaurants te ontdekken. Kijk op de website www.nvpeking.com voor de eerstvolgende lunch. De Nederlandse boekenclub Iedere maand bespreekt De Nederlandse boekenclub een boek. De boekenclub kan nog nieuwe leden gebruiken. Opgeven kan bij Kim van Rijssen: [email protected] Klaverjassen Elke dinsdagavond kunt u klaverjassen in Nearby The Tree. Loop binnen om een kaartje te leggen met andere Nederlanders. Website De laatste informatie vindt u op onze website. Kijk regelmatig op www.nvpeking.com! Meldt je aan voor de nieuwsbrief door een e-mail te sturen naar [email protected] Agenda van activteiten 31 augustus: Welkom ‘Terug’ Borrel 26 september: Filmavond 18 oktober: Kroegentocht November/december: Sinterklaasactiviteiten 18 januari: Open NK Schaatsen op Houhai 13 februari: Nederlands cabaret in Beijing Maart: Proeverij 25 april: Kinderkoningsdag en Koningsdagfeest 9 mei: Europadag Juni: Jaarafsluiting Lidmaatschap van de NVP Lidmaatschap van de NVP loopt van september tot juli. Alleenstaanden betalen 300RMB, gezinnen betalen 600RMB, studenten 100RMB. Via www.nvpeking.com kunt u zich aanmelden als lid.

Abonnementen Alle betalende leden van de Nederlandse Vereniging te Peking krijgen de Leeuw automatisch toegestuurd. Downloaden kan ook, kijk dan voor meer informatie op www. nvpeking.com Redactie Judith van de Bovenkamp Yvonne Horst Inge Jansen Henk van Mourik Heleen Sizoo Margot Stroeken Marcel Vink Bijdrages van: Pieter Kersemakers Rob Korfage Anton Lustig Piet Adres redactie [email protected] Ontwerp voorkant Oscar Venhuis Oplage: 80 stuks

de leeuw

15e jaargang - nr 1 -

augustus 2014

Beste mede-NVP’ers,

Woord van de voorzitter

Welkom (terug)! De vakantie is voor de meeste Nederlanders inmiddels voorbij, waardoor iedereen weer is teruggekeerd in Beijing, of daar voor het eerst is neergestreken. Welkom terug, en welkom, wil ik iedereen dan ook toewensen namens de NVP! De zomer in Beijing is altijd heet, maar deze was bijzonder heet dankzij het WK! Ondanks de onmogelijke tijdstippen hebben we met de harde supporterskern hier Oranje naar de derde plaats gejuicht! Het WK was een mooie afsluiting van het NVP-seizoen – dat ook het Koningsdagfeest in het Marriott-hotel, het Open NK schaatsen op Houhai, en nieuwe activiteiten zoals een proeverij in zich had. Of je nu nieuw bent in Beijing of inmiddels een ‘lao beijingren’, het komende jaar belooft mooi te worden. Niet in het minst omdat we de lidmaatschapstarieven voor individuele leden hebben kunnen verlagen van RMB 400 naar RMB 300 – met dank aan onze sponsoren. Profiteer daarvan! Op zondag 31 augustus openen we het nieuwe jaar met de Welkom (Terug) Borrel – voor meer details zie de aankondiging verderop in deze Leeuw. Dan zullen we ook de activiteitenkalender voor het komende jaar aankondigen. Het belooft ook een mooi jaar te worden door de komst van een van Neerlands topcabaretiers die in februari in Beijing neerstrijkt, door wederom een groot en groots Koningsdagfeest, en nieuwe activiteiten zoals een filmavond. Om dit allemaal te kunnen organiseren zijn vrijwilligers echter onmisbaar. We zijn dan ook op zoek naar versterking van ons team. Vind je het leuk om hierbij te helpen – laat het ons weten! Dat kan door een van de bestuursleden te benaderen, of te mailen naar [email protected]. Want: zonder vrijwilligers geen evenementen. En vele handen maken licht werk, toch? Tot bij de Welkom (Terug) Borrel! Rob te Braake Voorzitter

augustus 2014

-3-

Inhoudsopgave

Mijn favoriete Nederlandse kinderboek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 We genoten van het WK van Oranje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8 Fleur Scheffers: Liefde voor salsadansen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Happy in de hutongs . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Piet in Holland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Charles Bosboom eet en drinkt fotografie in China . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 Oud-Pekinees: Yvonne de Haas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Camiel Gielkens - Opleiden in China . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 De Lange Man . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Bericht uit Zaiwaland . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31 Dokter Pieter - De Airco . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34 Achterob . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35

Typisch Chinees - dutje doen

- 4 -

augustus 2014

Mijn favoriete Nederlandse kinderboek

Wat zijn de favoriete Nederlandse kinderboeken van onze jongste landgenoten in Beijing? We vroegen het aan Chloe, Reijer, Luuk, Leruo, Wessel, Madelief, Laure en Tijne. Naam: Chloe Stanton - Leeftijd: 7 jaar Naam: Luuk Lamberts - Leeftijd: 8 jaar Favoriete boek: Superjuffie op Safari Favoriete boek: Asterix en Obelix/ De Uilenvlucht Geschreven door: Janneke Schotveld geschreven door: Goscini-Uderzo/ Roland Mans ,,De avonturen van Superjuffie zijn grappig en ,,Ik vind het moeilijk om een favoriet boek te kieook spannend. Juf Josje geeft les aan een klas in zen, er zijn er zoveel. Eigenlijk vind ik stripverNederland. Behalve haar klas mag niemand weten haaltjes het superleukst, zoveel tekeningen en mindat ze ook dierenredder is. Ze kan het hulpgeroep der woorden. Vooral Asterix lees ik veel. Daarin van dieren in nood horen. Dan eet ze een krijtje, en gaan ze altijd vechten, maar gaat niemand dood. krijgt ze superkracht om het dier te helpen. Soms Samen met mijn papa en ook met mama lees ik nu moet ze dan midden in de les weg! In dit boek De Uilenvlucht. Ik zag het in de kast staan en toen komt ze samen met een paar van de kinderen in ben ik het gaan lezen. Ik ben nu op bladzijde 102, haar klas in Afrika terecht, waar ze samen wilde dus ik moet nog een stuk. Het is heel spannend. dieren redden van stropers. Van alle boeken over Het gaat over Emre, hij probeert uilen te bescherSuperjuffie vind ik deze het spannendst. Ik lees het men. Die worden dood gemaakt door onbekende samen met mama. Mama en ik vinden het boek zo mensen. Dus hij probeert uit te vinden wie dat spannend dat we soms niet kunnen stoppen met heeft gedaan. Het boek speelt zich af in Friesland, lezen en dan lezen we nog een hoofdstuk. En als België, Den Haag en Limburg. Dat is leuk, want we het boek uit hebben, lezen we het hele boek nog mijn papa en mama komen ook uit Limburg. Ik een keer. ” lees ook Engelse boeken, zoals over Big Nate. Ik zit nu in groep 5, maar volgens juf Betsie van de Rode Leeuw lees ik al op een hoger niveau.”

Naam: Reijer Gerressen - Leeftijd: 4 jaar Favoriete boek: Nog 100 Nachtjes Slapen Geschreven door: Milja Praagman ,,Dit is mijn allerleukste boek. Het gaat over een meisje dat nog honderd nachtjes moet slapen voor haar verjaardag. Maar ze verveelt zich een beetje, en dan gaat ze knippen. Ze maakt haar eigen feestje. Zelf hou ik ook erg van knippen, vooral in papiertjes. Maar zij knipt stukjes uit kleren, en dat mag natuurlijk niet. Dan komt de politie. Ik wil later ook wel bij de politie. Het is heel grappig en de tekeningen zijn heel mooi. En aan het einde kan ik aanwijzen welke stukjes uit welke kleren komen. Ik kan zelf nog niet tot 100 tellen, maar wel tot 60. Maar dat maakt niet uit hoor, bij dit boek.”

augustus 2014

-5-

Leruo Neelis - 7 jaar Donald Duck Pocket 40 - Disney Thuis heb ik heel veel Donald Duckboeken. Dit stripboek is leuk, want het gaat over spannende en grappige dingen, maar het is soms ook een beetje saai. Als er iets saai is, sla ik het gewoon over, maar soms doe ik dat niet, want dan kan het ook leuk zijn. Madelief van Genne - 11 jaar Het leven van een Loser - Een hondenleven deel 4 Geschreven door Jeff Kinney De boeken van ‘Het leven van een Loser’ vind ik erg goed. Ze zijn grappig. Op de bladzijdes staan allerlei grappige tekeningen en het verhaal is erg leuk. Ik heb verschillende boeken van de serie gelezen. Ik kan ze in het Engels en in het Nederlands lezen op mijn school.

- 6 -

Wessel Vankan - 7 jaar Dolfje Weerwolfje - Weerwolvenfeest Geschreven door Paul van Loon Ik vind Dolfje Weerwolfje heel leuk, want ik heb al heel veel boeken van Dolfje gelezen. Ze waren allemaal echt heel leuk. Ik heb Weerwolvenfeest gekozen, want die had ik nog niet gelezen. Laure Pluijmers - 10 jaar Jubelientje leert lezen Geschreven door Hans Hagen In dit boek kan Jubelientje nog niet lezen en schrijven. Ze leest anders dan ons. Ik heb mijn boek gekregen van mijn oma. Het is een heel leuk boek. De Nederlandse school in Beijing ‘De Rode Leeuw’ heeft in de bibliotheek van de Western Academy of Beijing een grote collectie boeken voor de leerlingen van de basisschool en voortgezet onderwijs.

augustus 2014

Kinderboekenweek 2014 - Feest

De Nederlandse Kinderboekenweek is dit jaar voor de zestigste keer. Ze vieren dit van 1 tot en met 12 oktober met het thema “Feest!

Net als de Boekenweek voor volwassenen ontvang je bij aankoop van een kinderboek tijdens de feestweek een gratis Kinderboekenweekgeschenk, ook bij de online-boekenwinkels! Harm de Jonge schrijft het Kinderboekenweekgeschenk van 2014. Het Prentenboek van de Kinderboekenweek is komend jaar van de hand van Marit Törnqvist. De Griffeljury heeft in juni negen kinderboeken met een Zilveren Griffel, de prijzen voor de beste kinderboeken van 2013, bekroond. Daarnaast werden er door de Penseeljury twee Zilveren Penselen en twee Zilveren Paletten uitgereikt. Op woensdag 24 september worden het Gouden Penseel en Gulden Palet uitgereikt. Een kleine week later wordt op het Kinderboekenbal, dinsdag-

avond 30 september, bekendgemaakt welke van de Zilveren Griffels bekroond wordt met Goud. Dit zijn de bekroonde boeken: Tot 6 jaar Held op sokken – Bette Westera (Gottmer) Wij samen op stap – Jean Reidy (Querido) Vanaf 6 jaar Garmanns straat – Stian Hole (Hoogland & Van Klaveren) Groter dan een droom – Jef Aerts (Querido) Vanaf 9 jaar Broergeheim – Emiel de Wild (Leopold) Vissen smelten niet – Jef Aerts ( Querido) Informatief Het raadsel van alles wat leeft – Jan Paul Schutten (Gottmer) Poëzie Ik zoek een woord – Hans en Monique Hagen (Querido) Kleine stemmen – Gil vander Heyden (Clavis) Tijne de Vries - 10 jaar De dikke Meester Jaap Geschreven door Jacques Vriens Het is een leuk boek om zelf te lezen, of voor te laten lezen of op school te lezen. Het boek is leuk, want het zijn allerlei korte verhalen. Het gaat over de meester of over de kinderen in zijn klas. Een grappig verhaal gaat over Meester Jaap als hulp-Sinterklaas.

augustus 2014

-7-

We genoten op het WK van Oranje! We begonnen in het complex van KTV Tango, verhuisden daarna naar het Marriott Northeast Hotel, en eindigden in Bar The Local. Door de nachttijden waren het hele uitdagingen om het Nederlands elftal aan het werk te zien in Brazilië, maar dat hadden we er graag voor over! Na de onverwachte maar spectaculaire overwinning op wereldkampioen Spanje (5-1 tegen de ploeg die ‘ons’ in de vorige WK-finale nog nipt had verslagen), de benauwde zege op Australië (3-2) en de late winst op Chili (2-0) kon het toernooi helemaal losbarsten. Een zenuwslopende achtste finale volgde tegen Mexico, waar Wesley Sneijder en Klaas Jan Huntelaar Oranje alsnog naar de kwartfinale schoten (2-1) waar niemand dat nog verwachtte. En in die kwartfinale werd het tegen Costa Rica in de noodzakelijke penaltyreeks nog veel zenuwslopender. Nederland overleefde, ging door en het opgeluchte en dolblije ‘Legioen’ in Beijing ging klaarzitten voor de halve finale tegen het Argentinië van Messi. De afloop is bekend. Waar de strafschoppen Oranje tegen Costa Rica goed gezind waren, misten tegen de Zuid-Amerikanen Sneijder en Ron Vlaar. De troostfinale tegen Brazilië, met 3-0 gewonnen, was een schrale troost, maar al snel overheerste ook in onze eigen stad de trots. Het was een prachtig en zeer memorabel toernooi. Op naar het EK van 2016 in Frankrijk! Oranje was hot in heel China, daarom werd er voor de poulewedstrijd tegen Spanje een groep Nederlanders uitgenodigd naar een voetbalprogramma te komen in de studio’s van CCTV. Ook daar was het Oranje boven! Marcel Vink

- 8 -

augustus 2014

augustus 2014

-9-

Liefde voor... Salsadansen Fleur Scheffers is onlangs naar Beijing verhuisd voor haar nieuwe baan als docent Nederlands voor het voortgezet onderwijs. Eén van haar eerste vragen na aankomst was: ‘Kan ik ook salsadansen in Beijing?’ Reden genoeg voor De Leeuw om meer van haar te weten te komen en haar te ondervragen over haar liefde voor… salsa! Wie is Fleur? Mijn naam is Fleur Scheffers en ik ben 28 jaar oud. Na heel veel afscheidsfeestjes in Nederland ben ik 30 juli aangekomen in Beijing. Dit is voor het eerst dat ik een baan heb in het buitenland, wat het voor mij extra bijzonder maakt. Overdag ben ik bezig met het voorbereiden van de lessen, in de namiddag geef ik de naschoolse Nederlandse lessen aan groep 5 en 6 van de basisschool en voortgezet onderwijs klas 1 tot en met 4. Tijdens het introductieprogramma voor nieuwe docenten heb ik al veel van de stad gezien, maar uiteraard nog lang niet alles. Voor mij was één van de hoogtepunten in het programma het bezoek aan The Great Wall of China. Ik had er al heel veel over gehoord, maar ik vond het super om het nu zelf mee te maken. Met de skilift omhoog, een stuk wandelen over de muur zelf, een prachtig uitzicht

- 10 -

en vervolgens met de rodelslee naar beneden. Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik in Nieuwerkerk a/d IJssel gewoond, een dorp in de buurt van Rotterdam. De afgelopen zes jaar heb ik in Rotterdam Kralingen gewoond waar ik een eigen appartement had. De ligging was ideaal, net naast de metro, op loopafstand van de tram en veel winkels in de buurt. Wanneer ik zin had om naar de stad te gaan was ik in vijf minuten in het centrum. En als ik zin had om een wandeling te maken, dan was het bos om de hoek. Na het behalen van mijn havo-diploma ben ik de opleiding geschiedenis (met differentiatie mens & maatschappij) gaan volgen. Toen ik deze opleiding had afgerond begon, ben ik vier dagen in de week gaan lesgeven. Na een jaar besloot ik nog een opleiding te doen. In de avonduren heb ik de oplei-

augustus 2014

Ongeveer twee jaar geleden ben ik gestopt met de salsalessen en overgestapt op ballroom. Een paar maanden geleden heb ik afgedanst in de categorie zilver. Waar de salsanummers heel zomers en vrolijk zijn is het leuke van ballroomnummers dat je ze vaak kan meezingen en eigenlijk daarvoor niet wist dat het bijvoorbeeld een slowfox- of quickstepnummer was. Onlangs ben ik hier in Beijing naar Salsa Caribe geweest. Erg leuk, maar anders. Waar in Nederland de dansfeesten vaak wat later echt druk worden, waren we hier eigenlijk al iets te laat binnen; ze ding Nederlands gevolgd. Op dit moment zit ik in de afrondingsfase van mijn derde opleiding, IB/RT, interne begeleiding remedial teaching. Mijn hele leven gedanst In mijn vrije tijd vind ik het heerlijk om boeken te lezen, met vrienden leuke dingen te doen (shoppen, naar de bioscoop, chillen in het park) of om te gaan dansen. Ik heb eigenlijk mijn hele leven gedanst. Toen ik klein was heb ik een aantal jaar klassiek ballet gedaan. Hierna ben ik overgestapt naar het Jeugdtheater Hofplein in Rotterdam. Hier heb ik dans-, zang- en spellessen gehad. Daarnaast waren al overgegaan op merengue en R&B. Dus een goede leer voor de volgende keer: iets eerder op de avond al gaan. Tot eind september heb ik een appartement, wat echt ideaal is, want deze tijd kan ik mooi gebruiken om rond te kijken in de verschillende wijken in de stad. Als ik eenmaal ben verhuisd naar mijn nieuwe appartement, ga ik me richten op het leren van de Chinese taal en ga ik uiteraard starten met het volgen van danslessen! Fleur Scheffers heb ik in meerdere producties gespeeld. Toen ik in Rotterdam ging wonen wilde ik graag weer iets met dansen doen. Na een proefles salsa wist ik het gelijk, dit wil ik vaker doen. Ik heb drie jaar lessen gevolgd en ben ook naar veel feesten geweest. Een van de leukste feesten was op de SS Rotterdam (een cruiseschip in de haven van Rotterdam) waar je kon dansen op het dek en waar ’s avonds de buitenverlichting het heel bijzonder maakte. Naast salsa dans ik ook merengue en bachata. Het leuke van salsamuziek is dat het zomers klinkt en heel vrolijk is, het geeft je ontzettend veel energie. augustus 2014

- 11 -

Happy in de hutongs

Al bij mijn eerste bezoek aan China in 2009 ben ik verliefd geworden op de levendigheid, gezelligheid en karakteristieke look van Beijing’s hutongs. En toen mijn vriend en ik in 2011 voor werk naar Beijing verhuisden, was het dan ook mijn droom om in een hutong-huisje te wonen. Helaas was het als newbie in Beijing niet zo heel makkelijk om onze weg te vinden in de wirwar van real estate agencies, Chinese taal en de wijd uitgestrekte stadsplattegrond, dus zijn we eerst gezwicht voor een apartement in Dongzhimen. Dit was overigens een prima appartement, en een leuke buurt, maar nadat onze “lease” verliep, waren we er klaar voor. We waren inmiddels een stuk bekender met de stad en taal, en wisten wat we wilden, een hutong-huisje in de gulou/andingmen area. Gerenoveerde traditionele hutong courtyards zijn erg mooi, maar vaak ook heel prijzig. Aan de andere kant van het spectrum heb je de oude hutongwoningen in originele staat, vaak heel betaalbaar, maar lang niet altijd van alle gemakken voorzien. Vele hebben bijvoorbeeld geen eigen toilet, en dat was voor ons toch wel een vereiste :-) We zijn binnengelopen bij verschillende agencies, en hebben vervolgens minstens 2 weken lang elke avond diverse hutong-huisjes bekeken. Na wat speurwerk hebben we een tophuisje gevonden eigenlijk best of both worlds! Volledig modern, maar midden in een knusse, oude hutong met alle gezelligheid en sfeer die daarbij hoort. Het huis was zelfs nog ‘under construction’ toen we anderhalf jaar geleden het contract tekenden, dus de eerste weken hebben we zonder stroom, water en keuken in huis gekampeerd maar inmiddels is ‘t

- 12 -

helemaal af en van alle gemakken voorzien (we hebben zelfs vloerverwarming!). Onze hutong (een zijstraat van Jiaodaokou Nan Da Jie) is een doodlopend straatje en daardoor 100% autovrij en erg rustig. Het enige wat je hoort als je ‘s ochtends wakker wordt is zingende vogels, de hutong bewoners die met elkaar kletsen en af en toe een piepende fiets of scooter die de straat in komt. Onze binnenplaats delen we met een artistieke Chinese familie. Onze huisbaas is de voorzitter van een kunst- en kalligrafievereniging, en zijn ouders maken de prachtigste kalebas-beschilderingen. In totaal wonen er 4 generaties van zijn familie bij ons in de courtyard: zijn ouders, zus, diens kind en kleinkind. Het samenwonen is gezellig en gemoedelijk. Zo geven we ons buurjongetje Kevin af en toe Engelse les op de gedeelde binnenplaats, en overladen de buren ons met vers gekweekte groenten en fruit en zelf gemaakte dumplings. Naast het van dichtbij kennis kunnen maken met

augustus 2014

de Chinese cultuur, is een van de leukste dingen aan leven in de hutongs het ‘gezellige’ ons-kentons gevoel. Als ik bijvoorbeeld terugkom van een zakenreis, roepen de oudjes in de hutong ‘Ahhh .. 你回来了！Hoe was je reis? Alles goed gegaan?’ Als plattelands-meisje (ik kom uit een dorp met ~300 inwoners) voelt het voor mij toch wel bijzonder om een stukje ‘dorp’ terug te kunnen vinden in zo’n grote wereldstad :-) Priscilla Dorresteijn

augustus 2014

- 13 -

Piet in Holland Piet is vierdejaars student Nederlands aan de Communication University of China. In de zomer van 2014 vertrekt hij op uitnodiging van het Chinese Ministerie voor Buitenlandse zaken voor een jaar naar Nederland om in Leiden Dutch Studies te studeren. Hij schrijft speciaal voor de Nederlanders in Peking over zijn ervaringen in ons moederland. ,,Hallo allemaal, mijn naam is Piet, leuke naam Over het weer: veel mensen denken dat zonnig hè? Ik ben 23 jaar oud en ik kom uit Hubei, een weer vrolijk maakt en regen somber. Integendeel, centrale provincie van China. Tegenwoordig ik heb een voorkeur voor regen. Misschien ben studeer ik Nederlands aan de Communication ik een uitzondering? Regen geeft me een gevoel University of China, in Beijing. Maar, ik ga gauw waarvan ik blij en rustig word. Geen bui of storm! naar Nederland, naar de Universiteit Leiden om te studeren. Wat ga ik daar studeren? Nederlands Ik krijg al veel nuttige en praktische aanbevelingen natuurlijk! van mijn docenten en klasgenoten om voor een mooi verblijf in Nederland te zorgen. En ik zie wel Nederland, een laag, klein, maar ook mooi land. wat me te wachten staat!” Waar de cultuur heel anders is. Voor zover ik weet, staan Nederlanders bekend als gastvrij en tolerant. Piet Maar ik heb ook gehoord dat wanneer je op visite bent, moet je voor het eten weer naar huis. Volgens mij staat dat niet in het teken van gastvrijheid. Of vinden Nederlanders zichzelf zeer gastvrij? Bovendien zijn Nederlanders vaak afhankelijk van hun agenda. ‘Even in mijn agenda kijken!’ Vaak hoor je dat als je een afspraak wilt maken. Dat is typisch Nederlands. Naar mijn mening is het heel efficiënt. Terwijl in mijn land mensen iets minder gebonden zijn aan een agenda of schema’s. Daar moet ik nog even aan wennen! Ik hou van fietsen. En Nederland is een perfect land om dat te doen. Een fietstocht langs de meest bezienswaardige dorpjes en stadjes, kastelen en kerken. Fantastisch! Ik kan niet wachten! De fiets is in Nederland een veilig vervoermiddel. Maar het komt ook vaak voor dat je fiets wordt gestolen. Soms doet een slot er niet toe. Dat vind ik zeer vervelend.

- 14 -

augustus 2014

De leverancier van geïntegreerde systemen, producten en diensten

Marel is een wereldwijd toonaangevende leverancier van geavanceerde apparatuur, systemen en diensten voor de pluimvee-, vis-, vleesverwerking en verderverwerking. Ons aanbod omvat producten voor het gehele productieproces, vanaf de ontvangst van grondstoffen tot en met het verpakken en etiketteren van het uiteindelijke product. Marel is het enige bedrijf dat volledig geïntegreerde systemen biedt in alle vier de industrieën. Daarnaast biedt Marel een breed aanbod gestandaardiseerde afzonderlijke producten. De moderne apparatuur en systemen van Marel helpen voedselverwerkers van iedere grootte, in alle markten, om zo productief mogelijk te werken. En onze producten verbeteren direct de algemene kwaliteit en waarde van voedsel.

marel.com

augustus 2014

- 15 -

Charles Borsboom eet en drinkt fotografie in China Ineens was het mis. Of eigenlijk: goed raak, zegt Charles Borsboom. De fotograaf uit Delft had China in

2005 al voor het eerst bezocht, maar drie jaar later sloeg de vonk plots echt over. Sinds die tijd heeft hij enige malen voor langere tijd in het land gewoond, en in de periodes dat hij er niet zetelde, trok hij toch regelmatig naar het oosten. Hij keerde snel na terugkeer in Holland weer terug. China, land van de enorme druktes in de grote ,,Ik voelde dat China iets voor me in petto had. steden, maar ook het land waar de natuur in grote Wat, dat wist ik toen nog niet precies, maar met delen nog ongerept is. Het zijn onder andere die een opportunistische inslag kun je vaak wel iets grote tegenstellingen die Charles Borsboom aanbereiken. Het idee is altijd gebleven.” trekt. Als mens, maar zeker ook als fotograaf. ,,Negen jaar geleden was de eerste keer dat ik hier op vakantie was”, geeft de Zuid-Hollander aan. ,,Wel meteen voor twee maanden. Ik probeer korte trips meestal te vermijden, ben liever ergens een langere periode. Dan kan ik het land beter leren kennen, de mensen en de cultuur. Dan heb je de tijd om echt iets te doen.” De camera gaat uiteraard altijd mee. ,,Ik heb tijdens dat eerste bezoek bijvoorbeeld elf portretten van Nederlanders gemaakt. Ik had ze onder andere ontmoet op het traditionele Welkom Terug-feest van de Nederlandse Vereniging Peking dat dat jaar werd gehouden. Via consultant Ron Cune, toen secretaris van de NVP, ben ik een aantal van deze Nederlanders op het spoor gekomen. Onder andere architect John van de Water, Thijs Cox en Henk Schulte Nordholt heb ik destijds voor de camera gehad. Een leuke activiteit waarvan het resultaat na thuiskomst helaas is uitgebleven omdat het slecht ‘verkoopbaar’ bleek te zijn.”

- 16 -

In 2008, het jaar dat de Olympische Spelen in Beijing werden gehouden, kreeg hij de communistische volksrepubliek helemaal goed in het vizier. ,,Toen was het mis. Of eigenlijk, goed raak”, gaat de professionele fotograaf verder. ,,Dat jaar heb ik nog beter gezien hoe plezierig de mensen zijn. Hoeveel lol ze onderling hebben, hoewel ze vaak ellende hebben meegemaakt of nog meemaken.” Een voorzet voor open doel uiteraard, voor een vereeuwiger. ,,China brengt steeds weer iets interessants, het land verveelt nooit en verrast iedere keer weer. Je raakt hier niet snel uitgekeken. Waar je ook naartoe gaat en wanneer ook.” In 2011 nam hij zelfs de stap om in China te gaan wonen. Niet in Beijing, maar in Yangshuo, gelegen in de provincie Guangxi en een populaire bestemming van rugzaktoeristen en expats. Het hotel, de Outside Inn, was destijds eigendom van Nederlander Herbert Bloembergen die managers zocht voor een jaar. ,,Omdat het avontuur ons altijd

augustus 2014

trekt en we er min of meer bij toeval tegenaan liepen, kon ik met mijn levenspartner Yvonne het hotel gaan runnen.” ,,Het idee was om het gewoon ‘voor de lol’ een jaar te gaan doen. Weg uit Nederland, een mooi avontuur, en tegelijkertijd natuurlijk in een prachtige omgeving die vastgelegd kon en moest worden. Yangshuo is omringd door Karstgebergtes en de rivier Li. Wie op de achterkant van het Chinese bankbiljet van 20 yuan kijkt, treft daar een beeltenis van een bekend deel van de Li-rivier bij Xing Ping aan.” Het was een mooie ervaring, maar een jaar was

augustus 2014

lang genoeg. ,,Het was erg hard werken in het hotel en uiteindelijk ben ik toch primair fotograaf. Terug in Nederland ontstonden nieuwe Chinagerelateerde plannen. Het werken met mensen spreekt me erg aan en zo kwam het idee om meer te gaan focussen op workshops en fotoreizen.” Zo gaf hij al eendaagse workshops in Beijing in samenwerking met Monique Groeneveld van China Inside. Ook in de omgeving van Yangshuo organiseerde hij workshops die via enkele hotels kunnen worden geboekt. Inmiddels ligt de focus nu meer op meerdaagse natuur-fotoreizen in China. Een tweetal heeft hij al gepland: naar Binnen-Mongolië

- 17 -

met vertrek op 7 oktober, en naar Huangshan (het prachtige berggebied in de centraal-oostelijk gelegen provincie Anhui) met vertrek op 8 december. ,,Het gaat wel om serieuze fotografie. We eten en drinken fotografie. De China-reizen worden georganiseerd door de kleine, maar specialistische Nederlandse reisagent Nordic Vision. Al hebben Yvonne en ik de reis helemaal zelf ontwikkeld, zaken als promotie, administratieve activiteiten, garantiefondsen etcetera zijn specialistische aangelegenheden waar ik me niet mee kan en wil bemoeien.” ,,Tijdens onze reizen brengen we de mensen niet

- 18 -

alleen maar naar mooie plekjes, dat is bij vrijwel elke fotoreis het geval. We gaan proberen de mensen echt iets bij te brengen met betrekking tot fotografie en gaan dan ook, afhankelijk van de reeds aanwezige kennis, meer de diepte in. Niet uitsluitend de fotografie in het veld komt aan de orde, maar ook zeker de zo noodzakelijke nabewerkingen. Ik ben geen sinoloog of toeristengids, maar in eerste instantie een professionele fotograaf. Dat is mijn meerwaarde.” De natuur in China is op veel plekken bijzonder en biedt geweldige kansen om fantastisch fotografie te bedrijven. ,,Wat we tijdens de fotoreizen proberen

augustus 2014

is om niet uitsluitend ervaringen en herinneringen vast te leggen, maar ook om fotografie als Kunst (met een grote K) te zien.” Veel is uiteraard bereisbaar door mensen zelf, maar wat bijvoorbeeld de reis naar Binnen-Mongolië betreft: daar kom je niet zomaar op eigen houtje. ,,We gaan met terreinwagens diep de woestijn in. Daar heb je goede auto’s, goede lokale kennis en bekwame chauffeurs voor nodig. Dat moet echt worden georganiseerd. Het zijn prachtige reizen, die we flexibel kunnen invullen. Tot nu toe zijn het overwegend Nederlandse deelnemers, maar de reis wordt ook internationaal aangeboden. Voor mensen

augustus 2014

die zich al in China bevinden en willen meedoen kunnen we een deel van de reis, bijvoorbeeld de eerste dagen in Beijing, aanpassen zodat ze iets later ‘aanhaken’. Op deze wijze proberen we reizen aan te bieden die voor verschillende mensen aantrekkelijk zijn.” Kijk voor meer informatie op www.charlesborsboom.com en zie de advertentie verderop in deze Leeuw. Marcel Vink

- 19 -

Oud-Pekinees: Yvonne de Haas Afgelopen januari 2014 zijn we vanuit Beijing terug gekeerd naar onze oude woonplaats Arnhem. We hebben in Beijing gedurende 5 jaar gewoond in de buurt van het Chaoyang Park. We kwamen daar terecht omdat Albert een baan had gekregen als Verkeersattaché op de ambassade. Jaren ervoor hadden we al door China gereisd. We gekookt. Voor alle maaltijden, behalve het ontbijt, vonden het toen al een fantastisch land. Bovendien gingen we naar een van de vele restaurants op werkte Albert al enkele jaren aan projecten in loopafstand van ons appartement. China voor Rijkswaterstaat. De verhuizing naar Beijing was voor ons geen echte cultuurschok. Al Zelf was ik snel, na de eerste dameslunch, ingesnel na onze intrek in ons appartement begon ons stroomd in de warme ‘damesgroep’ en hun partleven gestalte te krijgen. Ons appartement lag op ners. We waren veel bezig met wandelen, waarbij fietsafstand van de ambassade, wat voor Albert een we diverse delen van de stad bezochten, mahhele luxe was. Normaal was zijn woon-werkverjongen, en opvoeringen volgen in The Egg. We keer ongeveer 2x anderhalf uur. Ook ik vond de kwamen op de antiekmarkt, Albert had zijn vaste wijk waarin we terecht waren gekomen heerlijk. klaverjasavond, we genoten van de kunst in 798, bezochten ‘Nearby the Tree’, festiviteiten van de Albert en ik genoten van het wonen in de stad, Nederlandse Vereniging en gingen vrij frequent waar altijd wat te beleven was. De cultuur, de mennaar Nashville, een bar in Lucky Street waar op sen, de volkswijk waarin we woonden en de vele zaterdagavond een heerlijke rockband speelt. uitstekende (basic) restaurants in onze omgeving maakten ons leven tot een waar plezier. We hebDaarnaast was ik vrij druk met Chinese les, yoga, ben de vijf jaar dat we er woonden nooit zelf meer golflessen, Chinese Painting, de leesclub en het

Het afscheid in Beijing. - 20 -

augustus 2014

vrijwilligerswerk voor het kindertehuis buiten de stad. We hebben ook veel gereisd. Albert reide veel voor zijn werk naar allerlei delen van China. Daarnaast reisden we ook veel samen in China (Yangshou, Qinghai, Hainan, Harbin, Wuyuan, Anhui, etcetera), maar ook naar alle omliggende landen zoals Japan, Noord- en Zuid-Korea, Taiwan, de Filipijnen, Mongolië, Australië, Thailand, en ga zo maar door.

Zoals gezegd kwamen we in januari terug in Nederland. Alhoewel het winter was viel de kou erg mee. Overigens gold dat ook voor de laatste winter in Beijing. Terug in Arnhem hebben we tijdelijk onze intrek genomen op de ruime zolderetage bij vrienden, in onze eigen straat. Zo konden we ons huis, dat op loopafstand ligt, vast in gereedheid brengen voor de verhuizing. Die was begin februari gepland.

Maar je leven gaat ook op een ander vlak door. Albert heeft een hartklep moeten vervangen in een ziekenhuis in Hongkong. We hebben twee ouders verloren in de tijd dat we in Beijing woonden. Er zijn in die jaren vier kleinkinderen bij gekomen. We hebben drie kinderen en hadden al een kleindochter. De kinderen, met kleinkinderen, hebben ons vele malen bezocht in Beijing, wat we ongekend leuk vonden. Ook veel vrienden uit Nederland hebben een bezoek aan ons gebracht. Het voor- en najaar was er voor de visites.

In ons eigen huis hadden vijf jaar lang ook expats gewoond. Die waren er begin januari uit gegaan zodat we een goede gelegenheid hadden het huis na te lopen. Nu het nog leeg stond konden we goed bekijken wat er zoal moest gebeuren. Een leeg huis bood ook een ideale gelegenheid om dat eens goed aan te pakken. Nu of nooit dus.

De dagen vlogen voorbij, zonder enige verveling. En niet allen de dagen, ook de jaren. Zo kwam er eigenlijk te snel een eind aan de vijf heerlijke jaren. In januari 2014 zat de termijn van Albert erop en moesten we weer terug naar Nederland. Het had voor ons nog wel wat langer mogen duren. Albert had al een jaar extra gevraagd en gekregen. Nog een verlenging zat er niet in. Maar 5 jaar is uiteindelijk toch een mooie periode. We hebben veel zien veranderen in Beijing. De belangrijkste waren de sterk toegenomen verkeersdrukte, de meer intensieve smog en de moeilijkheid om taxi’s aan te houden. Dat was 5 jaar geleden geen enkel probleem, zelfs niet in de spits of met regen.

augustus 2014

Ons huis in Arnhem.

We hebben besloten het parket te vervangen en alle wanden en plafonds te sausen, kozijnen te verven, enzovoort. Voor de container met onze huisraad zou arriveren. Na de verhuizing hebben we nog veel andere dingen aangepakt. Een groot werk was ook de voor- en achtertuin. Deze was namelijk behoorlijk dichtgegroeid. We hebben veel oudere struiken vervangen. Nog niet alles is nu gedaan, maar er is wel rigoureus gesnoeid en omgeploegd. Onze tuin zal nog wel een tijdje lijken op een nieuwbouwtuintje. Maar het was goed om weer een fris begin te maken. We wonen nu inmiddels alweer vier en een halve maand in ons huis. We hebben genoten van de voorjaarsbloei en van de vele bomen die prachtig groen zijn in onze Burgemeesterswijk vlakbij Sonsbeek. Maar, we missen Beijing wel erg. Het gemis aan China betreft vooral de ontzettend levendige stad en de mensen. We zijn van de Chinezen gaan houden. En dat ontstond waar je ook was. - 21 -

- 22 -

augustus 2014

Het zal voor ons een land blijven waar we terug naar zullen gaan. Het leven is nu weer Hollands en daar moeten we erg aan wennen. We wonen in een mooi huis in een mooie omgeving. Maar alles lijkt zo dorps, je mist de grote bruisende stad. We zijn blij met onze vrienden en familie dicht in de buurt. Onze drukte met het huis en de tuin hebben ons afgeleid van het totaal andere leven waarin we zijn terecht gekomen. We hebben alle buren uitgenodigd op een hernieuwde kennismakingsborrel. Iedereen wist waar we al die jaren waren geweest. Leuk om elkaar dan weer bij te praten. Albert heeft zijn actieve loopbaan beëindigd en geniet van een soort sabbatsjaar, voordat hij volgend jaar met pensioen gaat. Hij is al wel weer terug geweest in Beijing voor het voorbereiden van een missie van de SG van Rijkswaterstaat. Ook is hij al enkele malen gevraagd voor een panelbijeenkomst van het diplo-

matenklasje van defensie en EZ. Ik ben weer terug bij de leesclub waar ik voorheen ook al aan deelnam. Heel vertrouwd. Verder weer gestart met de Spaanse cursus waar ik ook voorheen al mee bezig was. We zijn inmiddels weer zover dat we door onze vrienden over en weer worden uitgenodigd. We zoeken naar de restaurantjes die nog over zijn gebleven in de economische recessie. In Arnhem heeft die recessie zijn sporen heel merkbaar nagelaten. Er zijn zaken vertrokken en er komen nieuwe bedrijfjes voor terug. Nu dus weer je eigen stad verkennen. We pakken langzamerhand de draad ook weer op. De voorbereidingen zijn al weer begonnen voor het reizen, onze hobby. Hawaii en Californië staan voor september op het programma. Rondreizen en duiken. Het reizen vanuit China lijkt lang geleden, maar is feite nog maar van een half jaar terug Het lijkt een eeuwigheid. Yvonne de Haas

De hele familie bij elkaar. augustus 2014

- 23 -

Camiel Gielkens - Opleiden in China De Nederlandse trainingsorganisatie Schouten & Nelissen maakte acht jaar geleden de stap naar China en timmert hier sindsdien hard aan de weg. Onlangs verhuisde de dochterorganisatie Schouten China zowel in Beijing als in Shanghai naar een nieuw kantoor. Een goede aanleiding voor een interview met Camiel Gielkens, sinds twee jaar general manager van Schouten China. Eerder was hij general manager van een globaal bedienen. opererend modebedrijf in Shanghai en werkte hij Marketing is uiteraard belangrijk om de naamsals senior adviseur voor Schouten & Nelissen in bekendheid van Schouten China te verbeteren. Zo Nederland. Camiel woont samen met Eva en dochondersteunt Schouten team Brunel in de Volvo ter Aline,7 maanden oud , in Beijing. Ocean Race. Dit leeft steeds meer in China, mede doordat er ook voor de eerste keer een Chinese Schouten richt zich op groei buiten Nederland boot aan de race meedoet. ,,De Nederlandse markt voor opleidingen is relatief verzadigd. Zowel voor Nederlandse multinationals Het ontwikkelen van leiders op alle niveaus staat als voor ons als trainingsbedrijf, is verdere groei daarbij centraal daardoor lokaal nauwelijks nog te realiseren” ver,,Wat we nu merken is dat er ook een sterke omgetelt Camiel in het nieuwe kantoor in Zhongyu Plaza keerde beweging plaats vindt, van China naar het in Sanlitun. ,,Bedrijven concentreren zich daarom buitenland.” gaat Camiel verder. ,,Chinese bedrijveelal op expansie in het buitenland. Schouten ven gaan de internationale markt op. Zo wil het wil graag met zijn klanten meegroeien, ook interChinese IT-bedrijf Pactera dat wij hun personeel nationaal. Daarom zijn we nu actief in 50 landen in de Verenigde Staten gaan trainen en werken we wereldwijd, de vijfde speler in de internationale intensief samen met Huawei in Europa.” trainingsbranche.” Deze bedrijven hebben goed begrepen dat de tradi,,Hier in China geven we training gericht op tionele Chinese manier van top-down leidinggeven gedragsverandering en het ontwikkelen van talenniet meer werkt, aldus Camiel. ,,Daarom willen ten in meer dan twintig steden. Klanten zijn wesbedrijven zoals Baidu en de China Merchants Bank terse bedrijven als DSM, Shell en BMW. Maar ook zowel ‘uit als thuis’ veranderingen doorvoeren. steeds meer Chinese bedrijven met ‘global ambitions’ weten de weg naar Schouten China te vinden: Ook in China zelf accepteert de jongere generatie Baidu, Air China en China Merchant Bank zijn namelijk niet langer het top-down-model. Zij wilslechts enkele voorbeelden. len meer kansen om te groeien en anders gaan ze naar de concurrent. Wij trainen vooral het middenWe werken in China met een team van 70 mensen, kader van bedrijven om die cultuuromslag mogelijk een mix van Chinezen en internationale staf, net te maken. zoals de bedrijven waarvoor we werken. We hebben gekozen voor kantoren in Shanghai en Beijing Het ontwikkelen van talent start bij de kracht, pasomdat daar toch de beslissingen worden genomen. sies en ambities van het individu Van daaruit kan Schouten de hele Chinese markt De aanpak die Schouten hanteert gaat uit van de kracht van het individu en zijn of haar passies en ambities. Door deze te verbinden met de waarden

- 24 -

augustus 2014

en ambities van de organisatie is er een duidelijke richting en zijn deelnemers aan de progamma’s zelf gemotiveerd om zich te verbeteren en hun waarde voor hun werkgever te vergroten. Dit leidt tot een gedragsverandering die beklijft en die een positieve bijdrage heeft op het succes van de organisatie. Het volgende figuur geeft dit proces weer: Op basis van deze aanpak werkt Schouten samen met haar klanten aan het vinden van oplossingen voor verschillende uitdagingen. ,,De voornaamste uitdaging is dat bedrijven vaak sneller groeien dan hun mensen kunnen bijbenen. Dat legt grote druk op de medewerkers. Het Chinese onderwijs stimuleert eigen initiatief en samenwerking maar heel beperkt, terwijl dat nodig is in zo’n complex speelveld. Ook zijn veel Chinezen meer bezig met risico’s mijden dan met nieuwe doelen stellen en behalen. Zo ontstaat er een gat tussen de potentie van het bedrijf en de werkelijkheid.” Schouten ondersteunt dan bij het dichten van dat gat. Camiel vervolgt: ,,We geven niet alleen training over vaardigheden als time management of assertiviteit. We leren deelnemers ook om zaken die niet goed gaan, bespreekbaar te maken in plaats van ze weg te moffelen. “ Een andere uitdaging is volgens hem de hooggespannen arbeidsmarkt. Het binnenhalen van goede mensen is niet eenvoudig. Zeker ervaren managers zijn lastig te vinden. Daarnaast is er veel verloop van personeel, tot wel 40%. ,,Sommige bedrijven investeren daarom weinig in personeel, maar wij zien juist dat lange-termijnplannen voor opleiden van medewerkers het verloop flink terug kan dringen. De afgelopen jaren doen we daarom ook steeds meer langere trajecten, waarbij we over een periode van bijvoorbeeld een jaar een team gericht ondersteunen bij verbeteringen. Dat is dan zowel gericht op persoonlijke vaardigheden als functioneren van het team als geheel.” Camiel ziet overigens ook een voordeel van de grote mobiliteit op de arbeidsmarkt: “Ook best practices gaan hier snel rond.”

van de Chinese deelnemers aan de Schouten trainingen. ,,De deelnemers hebben in het algemeen een enorme drive om te leren en zichzelf te verbeteren. Ook zijn ze bereid veel tijd en energie te steken in hun leerproces. Schouten speelt hierop in door deelnemers 24/7 te ondersteunen via haar e-learning platform dat in het Engels en in het Chinees wordt aangeboden. Tot slot, wat adviseert hij andere buitenlandse managers in China? 5 punten zijn daarbij cruciaal volgens hem: 1) Stimuleer je medewerkers zelf oplossingen te vinden voor hun problemen. Door zelf vaak in de lead te zijn blokkeer je als manager ook de groei van je medewerkers. Daarbij hoort een open manier van feedback geven en het scheiden van de persoon en het probleem. 2) Geef je Chinese collega’s ook de ruimte om ‘Chinees’ te zijn. Toon respect voor cultuur en werkwijze. Oordeel niet te snel. 3) Wees duidelijk in wat je verwacht: stel heldere doelen en houd daaraan vast. Denk daarbij aan zowel de lange als de korte termijn. 4) Face-to-face contact is belangrijk in China. Speel daarop in door regelmatig company- en teammeetings te organiseren waarin collega’s ervaringen delen en samen oplossingen vinden voor de uitdagingen waarvoor ze staan. 5) Geef complimenten en laat zien dat je waardeert dat de collega’s het door jou verwachte gedrag ook in de praktijk brengen. Camiel is bereikbaar via [email protected]

Camiel is onder de indruk van de leergierigheid

augustus 2014

- 25 -

(advertorial)

Op reis naar Cambodja

In januari vroeg Marchien Vuijk, de Nederlandse travel consultant van Mercurius World Travel in Beijing, of we al reisplannen hadden gemaakt voor Chinees Nieuwjaar. Nee, dat hadden we nog niet. ,,Wil je dat ik eens ga kijken wat er nog beschikbaar is”, suggereerde zij? “Ja, graag”, antwoordde ik, denkend aan hoe makkelijk het leven toch ook kan zijn. lekkere restaurantjes. Wat denken jullie van Cambodja? Marchien wist Phnom Penh is een 600 jaar oude stad met een dat we daar nog niet heen waren geweest en dat bevolking van 1,5 miljoen mensen. Het ligt het bovenaan de lijst ‘nog te bezoeken landen’ van aan drie rivieren, een daarvan is de Tonle Sap. mijn man stond. Momenteel maakt de hoofdstad enorme verandeEen paar dagen later verscheen het reisvoorstel ringen door; je ziet spiegelglas-wolkenkrabbers in de inbox van mijn mail en het duurde niet lang samen met art nouveau-gebouwen en kloosters en voordat we overeenstemming hadden over het tempels. Het is een erg charmante stad, het heeft voorgestelde reisplan. Yeehah! We zouden naar het Aziatisch chaotische verkeer met heel veel tukCambodja gaan! We zouden alle highlights van tuks, maar ook een zachte Cambodjaanse vrienhet land bezoeken, waaronder natuurlijk de tempel delijkheid en een Franse invloed die nog steeds Angkor Wat. aanwezig is. Het was wel wat snel, want we waren net terug van Als je Phnom Penh bezoekt moet je ook naar de de kerstvakantie. Onze dochter zuchtte dan ook ‘oh Killing Fields gaan, een nationale gedenkplaats, nee he, niet weer, kunnen we niet een keer thuis gelegen zo’n 20 kilometer buiten de stad. Hoewel blijven…’ Ik begreep haar, maar we wisten ook dat onze kinderen nog redelijk jong zijn, 13 en 10 jaar, het een unieke kans was, aangezien we deze zomer besloten we toch om er heen te gaan als onderBeijing zouden verlaten. deel van de geschiedenis van Cambodja en zijn gemoedstoestand. Onze reis begon in de hoofdstad van Cambodja, Ik zal niet in detail treden, maar we waren allemaal Phnom Penh, waar we 3 dagen in een erg leuk heel erg diep geraakt door wat we daar allemaal boetiekhotel zaten in het hart van de stad, vlakbij zagen en hoorden over wat er is gebeurd in de kleine straatjes met leuke winkeltjes, barretjes en

- 26 -

augustus 2014

70-er jaren. Sindsdien zit de song ‘Cambodia’ van Kim Wilde uit 1981 in mijn hoofd… Onze volgende stop was Sihanoukville, waar we in een hotel met een privéstrand zaten. Sihanoukville is een erg populaire en levendig zeekustresort geworden. Het deed mij denken aan de hippietijd, aan flower power. Er zijn veel winkels, restaurants, tattooshops gerund door vroegere backpackers, avonturiers en drop-outs die het tempo van dit leven zo aansprak dat ze besloten te blijven. De atmosfeer is vriendelijk, relaxed en het klimaat is er heerlijk. Een andere plek waar we avonturiers vonden is op een van de eilanden zoals Koh Rong Samloem, waar je kunt ronddolen, relaxen en naar de zonsondergang kunt kijken. Uiteindelijk namen we het vliegtuig naar het noorden, naar Siem Reap. Zonder twijfel kan geen toerist Cambodja bezoeken zonder naar deze stad vol met tempels te gaan. Het reisburo, waar Marchien voor werkt, had een prachtig boetiekhotel iets buiten de stad Siem Reap voor ons geboekt. De vorige twee hotels waren geweldig, maar deze was zelfs nog mooier, een klein hotel in een rustige Frans koloniale setting met heel vriendelijk, meewerkend en meedenkend personeel. Als je het ons vraagt zijn er vier ‘must sees’: de tempels van Angkor Wat, de oude stad met z’n drukke gezellige marktjes en fantastische restaurants. Maar ook de boottocht naar de huizen op palen in het Tonle Sap-meer en als laatste een bezoek aan Artisans Angkor. Dit is een onderwijsproject dat 25 jaar geleden is opgericht en dat beroepstrainingen geeft aan jonge Cambodjanen.

augustus 2014

Ze krijgen korte trainingen in schilderen, weven, pottenbakken en steenmetselen. Ik was verbaasd over de hoge kwaliteit van de producten. Er is een winkel waar de bezoekers voorwerpen kunnen kopen gemaakt door deze studenten, de winst wordt onderling door hen verdeeld. We zijn meer dan een week in Cambodia geweest en het is absoluut een van onze meest memorabele vakanties geweest. Wat ons het meest raakte waren de mensen. Nog nooit hadden we zulke aardige en gastvrije mannen en vrouwen ontmoet, zeker met in het achterhoofd hoeveel de mensen daar hebben geleden. Ook voelen veel families nog steeds het verlies van hun familieleden. Maar de Cambodjanen hebben het voor elkaar gekregen weer op te krabbelen, naar de toekomst te kijken en zoveel mogelijk van hun leven te maken. Onze dank gaat dan ook uit naar onze travel agent Mercurius World Travel en naar Marchien Vuijk en April Chen in het bijzonder, die samen een zeer goed gebalanceerde en fantastisch reisplan samen hebben gesteld naar de prachtigste locaties in Cambodja tegen een zeer redelijke prijs. Mercurius World Travel + 86 10 8454 9432 E-mail [email protected] Gesine Kampman

- 27 -

Mingbai - China Inside NEDERLANDSTALIGE EXCURSIES IN BEIJING Sinologe Inge Jansen van Mingbai en historica Monique Groeneveld van China Inside verzorgen Nederlandstalige excursies in Beijing. Je kunt bij hen terecht voor fiets- en wandeltochten, rondleidingen door de Verboden Stad, Lamatempel, Tempel van de Hemel, Zomerpaleis, enz. Zowel Inge als Monique zijn al jaren actief in Beijing. Inge als schrijfster van reisgidsen over China en Monique als eigenares van talenschool China Inside. Hun gedegen kennis en het feit dat ze beiden al jaren in Beijing wonen, maken deze excursies tot een unieke ervaring. Tevens organiseren zij elke maand een aantal bijzondere excursies in Beijing. Kom ook een keer mee of meld je aan voor de nieuwsbrief zodat je op de hoogte blijft van de activiteiten!

- 28 -

De komende maanden kun je de volgende excursies verwachten: Donderdag 11 september - Koloniaal Tianjin Vrijdag 19 september - Ateliertour in Songzhuang Donderdag 9 oktober - Daoïstische Tempel van Witte Wolken Maandag 27 oktober - Matteo Ricci & de Zuidelijke Kathedraal Woensdag 5 november - Imperial Temple of Emperors Dinsdag 18 november - Han Meilin Museum Woensdag 3 december - Capital Museum Aanmelden voor de nieuwsbrief of voor de activiteiten kan via [email protected] of [email protected]. Kijk ook eens op www.mingbai.nl en www.china-inside.com voor meer informatie.

augustus 2014

Autohuur tarieven vanaf € 24,*- per dag all-in Car rental made personal

*28+ DAGEN TARIEF CATEGORIE A, EXCL. SCHIPHOLFEE

‡ Laagste eigen risico ‡ Geen extra verzekeringen bij aankomst ‡ No nonsense voorwaarden

www.bblcarrental.com

24/7

Schipho l s e r v i ..direct w ce eg rijden!

augustus 2014

Car rental made personal - 29 -

De Lange Man Het liep tegen het einde van de vakantie en De Lange Man had besloten tegen zonsondergang eens door de branding te kuieren. De zee was moe, lusteloos en traag na een lange dag van stoeien met kinderen en roodverbrande Russen, de zon hing nog een dertig centimeter boven de horizon, kleine krabbetjes vluchtten weg voor zijn voeten, en de hemel kleurde groen en die kleur die hoort bij limonadesiroop in yoghurt. De Lange Man speurde naar opvallende schelpen, maar vond niets. De badhanddoek rond zijn nek werd klam, en hij klom wat meters in het mulle zand en koos zijn plek voor het bekijken van de zonsondergang. Hij spreidde zijn handdoek en nam plaats. “U zult wel denken...” zei de witbebaarde man, die uit het niets was verschenen en een helblauwe handdoek zorgvuldig uitvouwde op het zand, “wat doet deze vreemdeling zo dicht bij mij, en zo onverwacht?” De Lange Man snakte even naar adem, maar kon niet antwoorden, want de witbebaarde man legde een vinger op zijn lippen en zei: “Ik ben het, God.” Een klein vuurwerk in het brein van De Lange Man jubelde Hosanna. Hij gluurde zijdelings en bezag God: een schriele man, met dunne benen. De baard, wollig en witgrijs, raakte zijn navel. “Als dit uiterlijk je niet bevalt,” fluisterde God, “dan ben ik iemand anders.” “Nee, nee…”haastig stamelde De Lange Man, “dit klopt wel zo’n beetje met de plaatjes die ik inkleurde voor mijn Eerste Heilige Communie.” “Dat dacht ik wel.” zei God, en hij leunde terug op zijn handdoek en sloot zijn ogen tegen de ondergaande zon. “Ik dacht, ik ga eens langs bij De Lange Man om te zien of hij wat vragen heeft.” Het begon De Lange Man te duizelen. “Nou ja, ik denk dat…” God hief zijn hand en zei: “Nogal dom van mij, omdat ik weet wat je vragen zijn.” Hij richtte zich op en keek naar de zee en het strand met wandelaars. “ Ik dacht, ik ga eens kijken hoe de zee en het strand eruit zien. Ik bedoel, je maakt die dingen, en je hebt er geen omkijken naar, maar af en toe jezelf eens een schouderklopje geven,…” God zuchtte en leunde terug.

- 30 -

Er viel een kleine stilte. De zee knibbelde aan het zand, een kleine schare krabbetjes had zich verzameld bij Gods grote teen. De zon doopte zich schoorvoetend in de zee. “Drankje misschien?” vroeg God, “Om de tong wat losser te maken?” Een blonde jongeling reikte De Lange Man een Long island Ice Tea. Hij zag een vleug van vleugels. “Ok.” hervatte De Lange Man zich na een ferme slok. “Hoe zit het dan met al die rottigheid vandaag de dag? Het Midden-Oosten staat in brand. Kinderen sterven. Ebola vermoordt. De rijken worden rijker. Vliegtuigen storten neer. Kanker.” God toverde uit zijn zwembroek een sigaar en stak hem op. Hij inhaleerde, blies uit, en de rook werd een wolk boven de einder die de zon omfloersde. “Ik zou iets kunnen zeggen over wilsbeschikking, eigen keus, en mijn mysterieuze manier van handelen.” God bestudeerde de gloeiende kegel van zijn sigaar. Het had de kleur van de zakkende zon. “Daar neem je, denk ik, geen genoegen mee.” De Lange Man greep in het zand naast hem en liet de korrels langzaam door zijn vingers glijden. Hij fluisterde: “Ze vechten in jouw naam.” De hemel was nu bijna paars, de eerste sterren openden hun ogen. Het strand was verlaten. “Ja.”, zei God. “Mag ik een slokje van je cocktail?” God slurpte, het schijfje citroen in het glas sloot het rietje af. “Ja.” zei God, terwijl hij het glas teruggaf. “Ik snap het wel. De menselijke bloeddorst heeft een reden nodig. Is het niet olie, gebied, macht, of aanzien, dan ben ik de reden. Tja.” Het was nu donker en de diepblauwe hemel was een mantel van sterren. “Maar…” waaghalsde De Lange Man, “…jij bestaat toch helemaal niet?” God stond op en klopte zijn handdoekje uit. Kippenvel stond op zijn magere benen. “Dat klopt.” zei God. Alleen op zijn handdoek, op het kille zand, starend in de onvattelijke duisternis, voelde De Lange Man zich plotseling van God verloren.

augustus 2014

Bericht uit Zaiwaland - deel 10 Drukke kampen

Wij wonen en werken in het Prop Roots Children’s Activity Center dat wij op eigen houtje hebben gebouwd in een dorpje van de Jǐngpō-minderheid in het Chinees-Birmese grensgebied. De Jingpo-kinderen zijn integer en sociaal en spreken meerdere talen. Ze zijn verrekte handig en zitten vol artistiek talent en kennis over de hen omringende natuur. Maar de gevaren van ledigheid en drugs liggen overal op de loer en het onderwijs is benedenmaats. Wij verhogen hun zelfvertrouwen en gevoel voor individualiteit en verlenen hen een platform voor hun creativiteit. Aanleiding voor onze vestiging hier was mijn hechte band met de Jingpo door de jaren heen waarin ik onderzoek deed naar hun Zǎiwà-taal en ons gaandeweg gegroeid besef dat we iets aan de sociale problemen zouden kunnen doen, met name voor de kinderen. Mijn naam is Anton Lustig, 25 jaar “Chinees”, sinoloog en ’s werelds Zaiwa-specialist, maar verder vooral een soort kunstenaar gebleven. Mijn vrouw Lǐ Yáng was jarenlang juriste en Communications-expert voor internationale grote NGO’s. PROP ROOTS is een kristallisatie van ons beider achtergronden, en het bewijs dat zélfs in China grassroots en non-profit mogelijk zijn. Het Andere Dorp Onze invloedssfeer breidt zich uit. Zo zijn we voor het eerst PropRoots-gewijs wat meer actief geweest in mijn ‘oude’ dorp Loilung, daar waar ik 23 jaar geleden voor mijn onderzoek naar de Zaiwa-taal verzeild raakte en waar ik me nog steeds het meest thuis voel en het Zaiwa mij het meest vertrouwd in de oren klinkt. Het ligt in een heel ander en meer afgelegen deel van onze prefectuur Dehong en het is er heerlijk stil. Loilung heeft een ongewoon laag aantal drugsgebruikers en de algemene sfeer is goed. Ik heb hier de beste connecties en het is dus vrij eenvoudig om hier activiteiten te organiseren. Zo leuk dat Jingpo uit mijn nieuwe leefgebied, de Westelijke Bergen, nu met ons meekomen naar

deze vertrouwde basis. Poppenkast In het afgelopen jaar hebben wij - naast andere zaken - een project uitgevoerd waarin een groep plaatselijke kinderen kennismaakte met de wereld van poppenkast. Ze leerden verhalen om te zetten tot scenario’s en zelf poppen te maken en op overtuigende wijze te bespelen. Grote proef op de som was uiteraard een heuse uitvoering voor publiek, met name die in het gemeenschapscentrum van het dorp Loilung. Een evaluatie van dit project verschijnt in het blad ‘Wereld van de Poppenkast’ en zal worden aangekondigd via de onderstaande links.

De fabels van Opa als poppenkast (met Ruili TV). augustus 2014

- 31 -

Opa Een belangrijk onderdeel van dit bezoek aan Loilung was de privé-uitvoering voor de oude Pauzyang Gvadvom, het oude dorpshoofd en degene die de door de kinderen uitgevoerde Jingpofabels zo’n 20 jaar geleden aan mij had doorverteld. De kinderen hadden al veel over hem gehoord en waren zeer gemotiveerd om het deze allersympathiekste oude baas naar de zin te maken. Hij is nu 97 en sinds vorig jaar niet meer zo goed ter been, maar wel volledig helder in zijn hoofd. Hij heeft duidelijk van de uitvoering genoten. Personeel Een grote verandering is dat we sinds enkele maanden drie lokale personeelsleden in dienst hebben (naast vrijwilligers). Met alle kinderen en andere gasten die in ons grote centrum over de vloer komen is er altijd werk aan de winkel en zo ook op het terrein en in de groentetuin. We brengen hen ook dingen bij zoals computervaardigheden, planning en boekhouden. Lentekamp In mei is voor het eerst samengewerkt met de Internationale school verbonden aan de Tsinghua Universiteit in Beijing. Voortaan komt er elk jaar een groep naar ons centrum om vrienden te maken

met de kinderen. Ik heb een serie foto-blogs hierover gepubliceerd op proproots.tumblr.com. De laatste avond van ieder kamp is altijd een groot feest, waaraan iedereen bijdragen levert, met zang, dans en sketches. Het afscheid was wederom hartverscheurend. Zomerkampen Juli en augustus zijn altijd de drukste maanden en dit jaar doen we drie ‘zomerkampen’. De eerste twee hiervan voor Jingpo-kinderen en zo’n 25 stadskinderen (uit de kustprovincies) samen, één kamp in en rond ons centrum en één in Loilung. Het derde kamp is uitsluitend bestemd voor de wat oudere Jingpo-kinderen. Enerzijds wordt dit een soort onderdompelingscursus Engels. Hun achterstand in deze taal draagt vaak bij tot vervroegd afhaken van de middelbare school. Anderzijds zullen wij allerlei broodnodige voorlichting aanbieden omtrent eigen lichaam, relaties, toekomst en maatschappij. Vrouwenhandel Een slachtoffer van vrouwenhandelaren is terug in het dorp en werkt nu in ons centrum en wij helpen haar met gerechtelijke stappen. Dat heb ik beschreven in mijn artikel ‘Vrouwenhandel in je eigen dorp’ (ik ben ook vaste blogger op china2025.nl) dat dringend aan een vervolg toe is. Enerzijds is er

Lentekamp dag 2: we werkten gezamenlijk aan een trap die het centrum met de rest van het dorp verbindt. - 32 -

augustus 2014

Publiek in Loilung. niets veranderd - vrouwenhandel is nu eenmaal een non-issue op het platteland, mede omdat het zoveel voorkomt - en anderzijds léék er iets te gaan veranderen, nadat wij actief in de prefecturale hoofdstad een hoge politiefunctionaris benaderd hadden. Deze drukte in de mooiste bewoordingen zijn vastbeslotenheid uit om iets aan deze zaak te doen. Hij had zelfs, nota bene, een documentaire over Prop Roots gezien, waar hij naar eigen zeggen danig van onder de indruk was. Kortom, alles klonk te mooi om waar te zijn. Het lijkt of dit soort hoger opgeleide en zoetgevooisde functionarissen als een soort bliksemafleiders fungeren. Wellicht zijn zij werkelijk integer maar kunnen zij er ook niet veel aan doen dat hun onderdanen, degenen die het eigenlijke werk opknappen, doorgaans corrupt als de pest zijn, zoals die twee figuren die naar de provincies Guangdong en Henan op onderzoek waren uitgestuurd. Die telefoneerden het arme slachtoffer en ons rechtstreeks, om eventjes te melden dat we maar wat hadden verzonnen, bijna letterlijk de woorden herhalend die de leiders van dit vrouwenhandelsyndicaat hen op de mouw gespeld hadden, ongetwijfeld vergezeld gaand van een dikke envelop met geld. Dus misschien eindigt dit verhaal hier, misschien gaan we alsnog de journalisten en filmers (CCTV en zo) inschakelen die aangegeven hebben deze zaak aan de grote klok te willen hangen. Zoiets kan nog heel wat voeten in de aarde hebben. Ons dorpshoofd is nu al kwaad op ons, augustus 2014

want was wellicht berispt door hogerhand en had graag nog wat geprofiteerd van deze affaire. Schande Wederom vond er in de afgelopen maanden meer dan genoeg persoonlijke communicatie en mediaaandacht plaats, maar werd er weinig gedeeld op de sociale media. Ondanks dat blijft het aantal van onze fans op Weibo en Douban schijnbaar automatisch stijgen. Wat zou er gebeuren als we nu eens wél actief werden op dit gebied en ons - zodra we eindelijk fatsoenlijke internetverbinding hebben zelfs in het immens populaire WeChat stortten…? Verder? Mijn vrouw Li Yang, meesterbrein en grote communicator, moet uitkijken voor burnout maar verder gaat het goed met haar. Ik heb trouwens abraham nog gezien. Hij liep daar met die mosterd en had maar weinig tijd voor mij. Heb nog nauwelijks kunnen schilderen of musiceren. Maar ik zal uit de as herrijzen, persoonlijk gedachtengoed, projectwerk, kinderlijke spontaniteit, wetenschappelijke visies en de algehele Jingpo-culturele voedingsbodem aaneensmedend tot een nieuw geheel, en zal laten zien en horen dat Kunst, mits goed aangepakt, de beste Sleutel is. Zo niet dan mag ik wegzakken in de rode aarde. Anton Lustig site.douban.com/leandong

- 33 -

Dokter Pieters blik op Beijing: De airco

Het is heet hier in Peking in de zomer! Soms stap je direct vanuit die warme lucht een ruimte met airconditioning binnen. Dan koel je snel flink af. En dan vraag je er natuurlijk om, om verkouden te worden! In de winter is het natuurlijk met die min-10 al helemaal gevaarlijk hier, maar nu in de zomer zijn de risico’s ook niet te onderschatten. Zelfs de taxi’s zijn hier soms gevaarlijk koud. Als je na een nachtje stappen in een zweterige club in een gekoelde taxi stapt, kan dat levensgevaarlijk zijn. Zijn er mensen die dit allemaal geloven? Jazeker, miljoenen. Maar laat ik het nou nog één keer zeggen beste mensen: je wordt verkouden van virussen! En niet van kou! Omdat dit niet uit de hoofden van mensen is te praten, hebben ze ooit een interessant experiment gedaan. Ze hebben een groep soldaten gepakt, random in tweeën gedeeld, en de ene helft in een sterk onderkoelde kamer geplaatst en aldaar met een waterspuit nat gespoten zodat ze het nog kouder kregen. De andere helft mocht lekker warm bij het haardvuur blijven zitten. Toen de natgespoten groep in de koelcel het steeds kouder kreeg (en de andere groep nog steeds lekker warm was) werden beide groepen doelbewust met een rhinovirus geinfecteerd. Dat zijn de virussen die de verkoudheden veroorzaken. Want, kou of niet, we zullen het er toch over eens zijn dat je dat virus toch in ieder geval nόdig hebt voor een verkoudheid? Nu is de vraag in welke groep er meer verkoudheden optraden, in de koude of in de warme groep. Antwoord: het aantal verkoudheidsgevallen was in beide groepen gelijk.

vrieskou een dikke jas aan te hebben. Maar waarom worden mensen dan meer verkouden in de herfst en de winter? Gewoon omdat mensen dan dichter op elkaar zitten, meer binnen, minder op de fiets en meer samen in de auto enzo. Dan vat je gemakkelijker een of ander beest van een ander. En daar word je dan mogelijk verkouden van. Dat mensen nu in de zomer ook nog verkouden worden, hoewel ze niet zo dicht op elkaar zitten, komt niet door de airco. Dat is gewoon omdat er altijd wel wat van die virussen en bacteriën rondzwerven. Die komen bij je binnen omdat iemand je in het gezicht hoest of omdat je een deurknop vastpakt waar iemand net zijn virussen op heeft achtergelaten. Als je verkoudheden wil voorkomen moet je dus vooral goed je handen wassen. En geniet verder lekker van de airco, nu het nog kan! Pieter Kersemakers

Ik vertel dit nu wel, maar ben ervan overtuigd dat de meesten van jullie me toch niet zullen geloven. Ik heb mijn kinderen dan ook maar verteld dat ze, als de juffrouwen en meesters op school zeggen dat ze hun jas en sjaal aan moeten trekken in de pauze omdat ze anders verkouden worden, ze dat dan maar gewoon moeten doen, en dat ze dan niet de wijsneus moeten uithangen door te zeggen: ‘Juffrouw, je wordt niet verkouden van kou, je wordt verkouden van rhinovirussen’. Laat die juffrouwen maar gewoon in hun waarde en trek die jas en sjaal aan, want het is per slot van rekening wel een stuk prettiger om in de Pekingse - 34 -

augustus 2014

Achterob Ab is inmiddels ver in de tachtig en was in het werkende deel van zijn leven journalist. Hij kan smakelijk verhalen over de tijd van ratelende typmachines en drinkgelagen, kopij die per fiets naar de drukker ging, en de krant die in die dagen nog een meneer was. Hij begon onderaan de ladder en met zuinigheid en vlijt klom hij op in de journalistiek. Ab is nu met pensioen maar de taalpurist in hem niet. Niet dat hij zich dagelijks kapot ergert aan taalvervuiling (een zekere berusting/gelatenheid is over hem gekomen in dit tijdsgewricht), maar af en toe fulmineert hij tegen de verloedering en verbastering van het Nederlands, en de onwetendheid van hen die het beroepshalve beoefenen. Als een journalist schrijft dat het ‘de spuitgaten uitloopt’ zal Ab geduldig doch inwendig knarsentandend uitleggen dat het ‘spuigaten’ zijn, en waar die uitdrukking vandaan komt. De kop die ik onlangs las bij De Telegraaf, ‘Opnieuw dode door water’, zal hem waarschijnlijk tot wanhoop hebben gedreven, maar Ab leest De Telegraaf niet, want hij moet aan zijn bloeddruk denken. Hij doet me denken aan E.I.Kipping, de door Kees van Kooten uitgevonden Neerlandicus die met de moed der wanhoop zijn parels voor de zwijnen gooide, en altijd onbegrepen het toneel verliet: ‘Heren, ik ga naar bed’. De taal leeft, is in beweging en er mag mee gespeeld worden, maar er zijn wel spelregels. Wie uit luiheid en onkunde fouten maakt in de publieke arena van de journalistiek wordt door Ab en zijn mede-taalpuristen hardhandig teruggefloten. Taal is een prachtige speeltuin, maar de schommel hoort niet aan de glijbaan, al was het maar omdat we er dan niets van begrijpen. Ik ben blij dat Ab mijn stukjes niet leest. Ik ben ooit door een aandachtige lezer van De Leeuw gewezen (ongeveer 9 jaar geleden) op een ‘ik wordt’, wat ook door de redactie niet was onderschept, maar toch maar mooi door mij op papier gezet. Schaamrood beschrijft het gevoel nauwelijks. Ik was toen ‘Henk’: Nederlandse leerkracht op WAB, ik had De Leeuw herschapen van een klein boekje tot een ‘A4-glossy’ en schreef een Voorobje. Een onvergeeflijke en onbegrijpelijke fout, want ik kan het Nederlandse werkwoordsysteem op een A4-tje uitleggen in 10 minuten.

augustus 2014

En spelling even terzijde: hoeveel leuk bedoelde woordspelingen zondigden tegen de wetten van Ab? Hoeveel kromme grammaticale constructies heb ik in al die jaren fluitend door mijn stukjes geweven, in blijmoedige onwetendheid? (Een kleine kanttekening is hier op zijn plaats: in mijn columns als Magda Kamerlingh, expat-vrouw ter plekke, heb ik doelbewust een Nederlands gebruikt dat rammelde als een wielrenner van Bastenaken naar Luik.) Ik ben dus niet zo’n taalpurist. Ik was dat misschien ooit wel, maar ik maak ook fouten, en zelfs die aardige Ab zou me alle hoeken van de kamer laten zien. Het Nederlands en het Vlaams zijn prachtige talen. Onze grote schrijvers hebben dat bewezen: op de vierkante centimeter Carmiggelt, Martin Bril, en Ischa Meyer (aka De Dikke Man), en breder de passie van Jan Wolkers, de diepte van Harry Mulisch, en de duisternis van Hermans. Louis Paul Boon en Hugo Claus verdienden een Nobelprijs. En er zijn er veel meer, maar ik heb slechts 660 woorden tot mijn beschikking, en nog wat meer te melden dan een lijst van een Vlaamse en Nederlandse schrijvers. Ik ben blij dat er mensen zijn als Ab. Het mag dan lijken op kommaneuken, maar Zwarte Piet geven we ook niet zomaar op. (Opnieuw kleine kanttekening: veel van de mensen in het ‘Zwarte Piet Moet Blijven-kamp’ waren niet zo goed in spelling en het begrijpen van het concept ‘racisme’. Om dan maar weer de Islam er tegenaan te gooien, tja…) Onze taal is een spiegel van onze cultuur, en haar regels verbinden ons. Zou Ab misschien een ‘App’ kunnen worden? Zodat wij op het rechte pad blijven? Ik ben een voorstander van het begrip wereldburger, maar vind ook (u ziet, ik vermijd de –t) dat Nederland haar cultuur moet koesteren, en tegelijkertijd open moet blijven voor de wereld en haar burgers in nood. Tenslotte: Henk, energieke motor van De Leeuw en geweldige promotor van het Nederlands als moedertaal, liet me weten dat dit zijn laatste De Leeuw is. Hij heeft bergen verzet, en verdient een ovatie. Ab is het zeker met mij eens. Achterob

- 35 -

Welkom ‘Terug’ Borrel 31 augustus 2014: 14.00 - 19.00 uur De ‘borrel’ is van 14.00-19.00 in Penghao Theater, waar je kunt genieten van de lekkerste hapjes & drankjes op het dakterras, of in de knusse Hutong Theater Bar. Kom dus ook, om terug te kijken op de zomervakantie en het glas te heffen op ongetwijfeld weer een nieuw, boeiend jaar in Beijing! Wie lid wordt van de NVP voor komend seizoen, hoeft geen entree te betalen. Wel kan iedere bezoeker een vrijwillige bijdrage van RMB 50 doen voor Tour de Marel. Wie (nog) geen lid wordt betaalt RMB 100 entree. Ook voor hen geldt: een vrijwillige bijdrage voor Tour de Marel wordt op prijs gesteld. De NVP neemt de eerste drankjes voor zijn rekening! Ook is er een workshop voor de kids, van ongeveer 15.00 tot 17.00 uur, met daarna een mini-voorstelling!

Tarief individuen lager! Het bestuur van de Nederlandse Vereniging Peking heeft besloten het tarief van het lidmaatschap voor individuele leden te verlagen tot 300 RMB per seizoen. Dit om wat meer balans te krijgen in de tarieven die de NVP hanteert. Voorheen betaalden individuele leden 400 RMB per seizoen. De tarieven voor gezinenn en studenten blijven gewijzigd: respectievelijk 600 en 100 RMB.