Levensfase. Informatieblad

N r . 1 – ma art 2 015

Colofon

De Zendelingen

Informatieblad



Verschijnt 4x per jaar

46e jaargang Nr. 1 – maart 2015 p/a Jan & Karin van Dijk Sassingastins 19 8925 JJ Leeuwarden - Nederland Telefoon: 058-2667107 ING: NL33 INGB 0002 0476 78 BIC: INGBNL2A ABN AMRO: NL20 ABNA 0607 7824 12 BIC: ABNANL2A E-mail: [email protected] Website: www.zendingengemeente.nl KvK: Zwolle nr. 41022733 Oprichters Kees & Fieke Goedhart Bestuur Durk de Jong Bert van der Stouwe Jan van Dijk Henk Bosman Lenie Bout Irene van Maastricht

voorzitter secretaris penningmeester bestuurslid bestuurslid bestuurslid

Zendelingen hebben vaak geen vast inkomen. Zending en Gemeente zorgt er o.a. voor dat de zendelingen de voor hen bestemde giften voor 100 procent krijgen toegezonden. Zending en Gemeente is erkend als Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). De giften die u overmaakt aan de stichting zijn daarom belastingaftrekbaar. Z+G is lid van de Evangelische Zendings Alliantie Het blad ‘Zending en Gemeente’ verschijnt 4x per jaar en geeft informatie over het werk van zendelingen in verschillende landen met de nadruk op Zuid-Amerika en het Caraïbisch Gebied.

AUSTRALIË Gerard & Rebeca Adriaanse Unit 7 / 6 Devenish Avenue Montrose 3765 Victoria mail: [email protected] Bolivia Dick & Thérèse Altena Casilla 3110 - Santa Cruz. E-mail: [email protected] Rik Celie E-mail: [email protected] Fineke Janssen Casilla 6320 - La Paz E-mail: [email protected] Piet & Marijke Punt Dille 35, 8252 CJ Dronten T 0321-311895 E-mail: [email protected] BRAZILIË Wim & Daniëlle de Keijzer Travessa Belo Horizonte, 55 – CEP 36335-000- Ritápolis – Minas Gerais E-mail: [email protected] Colombia Hein & Teya Hoeré El Abrigo del Altisimo Apartado Aereo 23910 - Cali E-mail: [email protected] curaçao Kenneth & Ineke Thijm P.O. Box 3073 - Curaçao E-mail: [email protected] CHILI Waldo & Annemiek Yanez-Punt [email protected]

Adreswijzigingen en aanvragen voor gratis toezending blad: Administratie Z+G Sassingastins 19 8925 JJ Leeuwarden.

Ecuador Nestor & Donata Duque-Voerman SEMILA Casilla 06-01-1446 Riobamba, Chimborazo E-mail: [email protected]

Eindredactie: Nico de Bruijne Lay-out: Stichting Opwekking Druk: Koninklijke BDU – Barneveld Verzending: Bureau voor Gerichte Reklame Maarssen

Frankrijk Marc & Annemarie Lebrun 3 ter, Rue du bout d’en bas 27420 Authevernes E-mail: [email protected]

2

Woord vooraf Ron & Nel Scholman 17, rue du Grand Pré - 51170 Crugny E-mail: [email protected] GUATEMALA Jorge & Mariëtte Rojas-Koorevaar ASELSI Cantón Chulumal 1 14006, Chichicastenango - El Quiché E-mail: [email protected] Haïti Johan & Wilcie Smoorenburg P.O. Box 2402 - Port-au-Prince. E-mail: [email protected] Jamaica Nel Blanken 6. Swallowfield Close - Kingston - 5 E-mail: [email protected] Martinique Hanspeter Bolli 7, Filaos de Bellevue F-97225 Le Marigot - Martinique - Ant. Franç E-mail: [email protected] Mexico Jaco & Maribel van der Schaaf Calle Calera 395 - Fresnillo y Jerez Ex Ejido Zacatecas - Mexicali B.C. CP 21090. E-mail: [email protected] Peru Wilfredo & Judith ChuquirunaPrakken Apartado # 51 - Cajamarca E-mail: [email protected] Ger & Froukje Prakken Apartado # 51 – Cajamarca E-mail: [email protected] Suriname Sila Wong Swie San Postbus 9050 - Paramaribo E-mail: [email protected] Winston & Gloria Lie Kwie Sjoe Postbus 9181 - Paramaribo E-mail: [email protected] Omslagfoto Kinderen genieten van de verhalen tijdens een outreacht van de Gospeltruck in Suriname. Foto: Gloria Lie Kwie Sjoe

Levensfase Ron en Nel Scholman Zendelingen hebben een roeping, God heeft tot hun hart gesproken om te gaan. Maar er is ook een menselijke kant. In het vorige blad schreven Ron en Nel Scholman dat ze een nieuwe levensfase ingaan. Hun thuisgemeente in Zwolle zond hen vierendertig jaar geleden uit. Een grote groep thuisfrontwerkers stond met gebed, vriendschap en financiële steun achter het werk van Ron en Nel. Nu eindigt de menselijke verantwoordelijkheid, hun opdracht is uitgevoerd. De druk om te moeten rapporteren, afhankelijk te zijn van giften of de sluitingsdatum van het blad Zending en Gemeente te halen, is er niet meer. Een nieuwe levensfase. Ron en Nel wonen in Frankrijk en zetten zich nog steeds in naar de mogelijkheden die God hen geeft. Ger en Froukje Prakken Enkele jaren geleden schreven Ger en Froukje een brief aan de gemeenten in Nederland die hen al jaren ondersteunden. De gemeente konden hun financiële steun gaan geven aan de nieuwe generatie zendelingen. Wat een rijkdom om op deze leeftijd je formele zendingsopdracht te beëindigen en toch door te gaan met de mogelijkheden die je hebt. Ger en Froukje wonen in Peru en steunen het werk in de gemeenten in de afgelegen berglanden met raad en daad, naar de mogelijkheden die God hen geeft. Piet en Marijke Punt Eind vorig jaar was ik bij de feestelijke bijeenkomst van het thuisfront van Piet en Marijke Punt. Het waren allemaal mensen die het kinderwerk van Casa de Esperanza steunen. De oude leden van het thuisfrontcomité van het eerste uur werden opgevolgd door nieuwe mensen. Zij gaven een prima presentatie. Een prachtig thuisfront in Nederland, goede opvolgers in Bolivia. Wat een genade dat Piet en Marijke zo’n goede opvolging hebben in de levensfase waarin ze nu zijn.

Nel Blanken Nel Blanken reisde vorig jaar met Judith Dixon door Nederland, haar opvolger in de New Generation in Jamaica. Ik mocht zelf aanwezig zijn bij de feestelijke bijeenkomst in de thuisgemeente in Eindhoven. Een zegen! Ik noem vier van onze zendelingen die nu al kunnen terugblikken op hun zendingswerk en met vertrouwen vooruit zien naar hun oude dag. Wij zijn er heel blij mee. Durk de Jong Namens het bestuur van Zending en Gemeente

3

AUSTRALIË

AUSTRALIË

Gerard & Rebeca Adriaanse Geef vreugde aan mensen die hulp zoeken bij u. Als u hen beschermt, zullen ze altijd juichen. Iedereen die van u houdt, zal vrolijk zijn. Psalm 5:12 (Bijbel in Gewone Taal)   Het is alweer februari en het gewone leven is begonnen. We hebben een fijne kerst gevierd met de leiders van onze huiskring, een Sri Lankaans echtpaar. Zelf vieren we gewoon doorgewerkt tijdens de vakantie. Wij hopen later dit jaar vakantie te hebben. Meestal plannen we dat zo rond Pasen en in augustus. Januari was met gemiddeld 23 graden gelukkig voor onze begrippen een koele maand hier in Melbourne.   Dit jaar hopen we naast onze huidige vrijwillige presentatoren nieuwe mensen te vinden om het team verder uit te breiden. Ook zoeken we naar iemand die bereid is het Nieuwe Testament voor te lezen in Australisch

De binnenstad van Melbourne

4

Gerard samen met de Ierse professor John Lennox

Engels, zodat we dagelijks een deel uit de Bijbel kunnen uitzenden op LightDigital. Bid alsjeblieft dat we nieuwe mensen vinden, zodat deze plannen door kunnen gaan.   Nieuw radioprogramma Logos Live is een splinternieuw radioprogramma dat ingaat op diepe levensvragen: Bestaat God

echt? Wat is de zin van het leven? Waarom staat God lijden toe? Logos is Grieks voor woord of boodschap. We zijn erg blij met dit programma dat sinds 8 februari wekelijks door ons wordt uitgezonden. Gerard heeft het samen met presentator Robert Martin van het Melbourne City Bible Forum ontwikkeld. Het programma is opgenomen in een zaal met publiek in Melbourne. Het mooie is dat Logos Live zo is gemaakt dat het ook via andere radiozenders in Australië kan worden uitgezonden.   In augustus vorig jaar waren we bij een van de opnames van Logos Live in hartje Melbourne. De zaal was goed gevuld. Terwijl de bezoekers een lunchpauze hadden, luisterden we naar presentator Robert Martin die John Lennox uit Ierland interviewde naar aanleiding van het thema: Mythe of Waarheid: heeft de wetenschap God

Het Federation Square in hartje Melbourne

begraven? Het viel Rebeca en mij op hoe makkelijk Lennox op een eenvoudige manier uitlegde dat God wel moet bestaan. Het is ons gebed dat deze serie radioprogramma’s veel mensen in Melbourne en daarbuiten zal doen beseffen dat God bestaat en een plan heeft met hun leven. Zoals Paulus zegt in Handelingen 17: Het was Gods bedoeling dat [de mensen] hem zouden zoeken en hem al tastend zouden kunnen vinden, aangezien hij voor niemand van ons ver weg is.   Veranderingen Begin februari hoorden we tijdens de zondagdienst in onze gemeente dat onze voorganger in april na acht jaar met zijn gezin teruggaat naar de Verenigde Staten. Hij is een prima Bijbelleraar en we zullen hem missen. Onze gemeente houdt de

komende maanden drie gemeenteavonden om in te gaan op de toekomst van onze gemeente. Wij zijn benieuwd en zien er naar uit weer te helpen in de gemeente, ook in de nieuwe opzet.  

Bid alsjeblieft met ons mee voor meer luisteraars die de Here Jezus nog niet persoonlijk kennen of de relatie met Hem kwijt zijn, we willen hen bereiken met Gods liefde. Een programma als Logos Live.   Bedankt voor jullie trouwe hulp, steun en gebed, dankzij jullie trouwe ondersteuning en Gods voorzienigheid mogen we dit mooie werk al vele jaren doen. Ook al gaat niet altijd alles van het spreekwoordelijke leien dakje, toch geeft ons deze manier van leven veel voldoening. Met onze gezondheid gaat het gelukkig prima, iets waar we heel dankbaar voor zijn. Gods trouw is er voor ons en voor jullie, elke dag opnieuw. Laten we God uitdragen in woord en daad, ook in 2015!   Gerard en Rebeca Adriaanse

Gerard samen met radiopresentator Robert Martin

5

Bolivia

Bolivia

Dick & Thérèse Altena We waren nog maar nauwelijks bekomen van alle feestdagen, toen de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar weer begonnen en we alle inkopen moesten doen. Dat heeft heel wat voeten in de aarde, want het zijn niet alleen de schoolmaterialen waar we voor moeten zorgen. De kinderen hebben ook nieuwe uniformen, nieuwe schoenen, nieuwe sokken, nieuwe sportschoenen en sportkleding nodig. Gelukkig zijn het kinderdagverblijf en de kleuterschool minder duur. Evengoed is het een flinke investering die je moet doen. Maar prijst de Heer dat zowel in december als januari extra geld binnenkwam. We hebben alles kunnen kopen. Vertrouwen Nog niet zo lang geleden vroeg een voorganger uit de Verenigde Staten mij hoe we het toch al die jaren hebben kunnen doen. Het enige dat ik kon zeggen was: we hebben een Vader die Zijn

Samuel melkt de koeien op de boerderij

6

kinderen nooit met lege handen laat staan en Hij is getrouw. Als Hij roept, zorgt Hij ook. Hij gaat nooit buiten Zijn eigen woord om, want Hij is het Woord. Wat is het heerlijk om dat te weten en zo vol vertrouwen altijd weer bij Hem te kunnen komen. Zoals een kind op zijn vader vertrouwt. We zien dat iedere keer weer in het kinderhuis. Een klein jongetje dat naar je toe komt rennen en zich vol vertrouwen in je armen werpt. Ze weten dat ze welkom en geliefd zijn. Huize Redil In december was er weer veel te doen op huize Redil. In een van de huizen is het hele elektriciteitssysteem onder handen genomen en vernieuwd. Enkele jaren geleden hebben we brand gehad in een huis door kortsluiting. We zijn er nooit achter gekomen wat de precieze oorzaak was, maar het was wel duidelijk dat er wat vernieuwd moest worden. Met een extra gift in december konden we weer een huis onder

handen nemen. Heel erg fijn en het voelt een stuk zekerder. Van diverse kanten hebben we cadeaus voor de kinderen gekregen. Dat is iedere keer een feest. Kinderen krijgen nooit genoeg van cadeautjes. We zijn met alle kinderen en begeleiders naar een zwem- en recreatiecomplex geweest. De eigenaar had het hele complex voor een hele lage prijs verhuurd aan de Mision. Er waren geen andere bezoekers en de kinderen konden onbekommerd genieten. En onze mensen ook, want het was nu veel makkelijker een oogje in het zeil te houden. Aan het eind van de dag was er een heerlijke barbecue, waar bij het roosteren van het vlees vooral de directeur zich helemaal uitleefde. Wat heeft iedereen genoten! Verminkt Een van de meisjes hebben we naar een ander gesloten tehuis moeten brengen. Ze had een moeder die het niet zo nauw nam met de huwelijkse trouw en een vader die meer afwezig dan aanwezig was. Het meisje heeft te maken gehad met diverse mannen die misbruik maakten van de situatie. Het was een lief en vrolijk kind aan de buitenkant, maar van binnen totaal misvormd. Ze kon haar draai niet vinden omdat ze gewend was totaal verkeerde aandacht te krijgen van mannen. Ze was een kind, maar toch al vrouw. Ze was verminkt en kende geen trouw. Ze liep voortdurend weg en wilde ook

andere meisjes meenemen. Uiteindelijk hebben we haar naar een ander tehuis moeten laten gaan dat gespecialiseerd is in het omgaan met dit soort problemen. Daar hebben ze ook het juiste personeel. Vakantiewerk Tijdens de lange vakantie hebben enkele van de oudere jongens vakantiewerk gedaan. Zo heeft Sandro twee maanden gewerkt op een kippenfarm en drie andere jongens hebben de handen uit de mouwen gestoken op de boerderij. De jongens hebben er enorm van genoten! Samuel wilde zelfs niet meer terug naar de stad. Maar hij is pas 12 jaar en moet eerst zijn school afmaken. Hij is opgegroeid op het platteland en dat was duidelijk te merken. De jongens werden betaald voor hun werk en nu moeten ze leren hun geld goed te beheren. Uiteraard met begeleiding, zo leren we ze verantwoordelijkheid en dat niet alles voor niets is. Maar ze zijn heel slim. Sandro wilde een nieuwe spijkerbroek en mocht die zelf gaan kopen. Maar de slimmerd nodigde tante Marta uit om mee te gaan, ‘want zij is heel goed in afpingelen en dan kost het me niet zoveel’.

Wij zijn zelf ook weer enkele ervaringen rijker op het persoonlijke vlak. Zo onderging Thérèse midden december een blaasoperatie, waarvan ze zeer goed en snel is hersteld. Een van onze kleinzoons werd in de Verenigde Staten gedoopt, de oudste zoon van onze jongste dochter. We zijn hier intens dankbaar voor. God is getrouw in alles en Hij houdt Zijn kinderen vast door alle stormen van het leven.

Minibus Inmiddels zijn de scholen weer begonnen en komt iedereen in zijn gewone ritme. Dat valt niet altijd mee na twee maanden niets doen. Ook de minibus heeft er geen zin meer in. Regelmatig houdt hij ermee op en kunnen we

Huwelijk We hebben weer enkele huwelijkscursussen afgerond. Sommige mensen waren al jaren getrouwd en vastgelopen in hun huwelijk. Tot onze vreugde zagen we de mensen tijdens de cursussen veranderen. Eén stel is

De kinderen kregen alle ruimte tijdens een uitje in een zwembad

hem niet meer aan de praat krijgen. Dat is voor te stellen na vijftien jaar intensief gebruik. We gaan gewoon bidden en geloven dat hier spoedig een oplossing voor komt. Doet u mee?

na de cursus getrouwd. Ze woonden al jaren samen en hebben vier kinderen. Maar ze hebben nooit de stap durven nemen. Nu zijn ze met God aan een nieuwe fase begonnen. Ook worden we steeds vaker door voorgangers gevraagd om hun persoonlijke raadgevers te worden. Dick spreekt regelmatig in diverse kerken in zowel Santa Cruz als Sucre. Het aantal spreekbeurten is na de evangelisatie- en genezingscampagnes enorm toegenomen. We willen u heel hartelijk danken voor uw gebeden en meeleven met ons en het werk. We doen dat hier met enorm veel plezier en we zijn dankbaar voor de kracht die we hiervoor iedere dag weer ontvangen. Dick en Thérèse Altena

7

Bolivia

Bolivia

Rik Celie Hartelijke groeten vanuit de Chiquitania! Het was wel even wennen om weer terug te zijn na de drukke periode in België en Nederland waar ik op vele plaatsen kon getuigen over het werk van Doctors On Mission. Mijn oorspronkelijk plan om begin november terug te gaan naar Bolivia, heb ik twee maanden moeten uitstellen door de vele spreekbeurten in Nederland en België. De Chiquitania is een uitgebreid gebied dat enkele honderden kilometers ten oosten van Santa Cruz de la Sierra in Bolivia ligt. Dit gebied grenst aan Brazilië. Oorspronkelijk waren de Chiquitanas de grootste groep onder dertien verschillende etnische groepen in het deel van het Amazonegebied ten oosten van de Boliviaanse Andes. Een gebied dat zich uitstrekt tot diep in het Braziliaanse regenwoud. Meer dan twintig jaar geleden werkte ik al samen met de Yuracares en de Aeroeos die ook tot deze dertien stammen behoren. Dit werk werd in 1997 door EO Metterdaad gefilmd. Het is hier broeierig heet, zeker gedurende de zomermaanden op het zuidelijk halfrond van december tot maart. De warmte is bovendien erg vochtig en temperaturen lopen regelmatig op tot boven de 45 graden. Er is geen elektriciteit aanwezig op de plaatsen waar wij werkzaam zijn. Schaduw zoeken we onder de bomen. 8

Kinderen in Chiquitana krijgen tandenborstels

Er heerst veel armoede en er is vooral heel weinig hulp te vinden in deze afgelegen en door overstromingen geteisterde gebieden. Ondertussen brengt Doctors On Mission ook bij de Chiquitanias al verschillende jaren medische hulp. Alleenstaand Wat me opvalt, zijn de grote gezinnen met een alleenstaande moeder en soms wel acht kinderen. Veel vaders zijn weggetrokken naar de stedelijke gebieden op zoek naar werk en een beter bestaan. Veel van hen zijn nooit teruggekeerd naar hun familie. Deze jonge moeders en kinderen kunnen we een menswaardiger bestaan geven door hen regelmatig te bezoeken, te bemoedigen en de nodige vitamines te geven. Ook halen we veel parasieten weg en behandelen we allerlei ziekten. Er wordt veel aandacht geschonken aan tandheelkundige preventieve verzorging. Al deze gratis hulp wordt in grote dank aangenomen. Pakistan De meest verschrikkelijke berichten komen echter van ons team uit Noord Pakistan. Nieuws

waar jullie nu ook bijna dagelijks mee worden geconfronteerd. De terroristische aanvallen in Parijs zijn slechts een kleine afspiegeling van wat er dagelijks gebeurt onder de vervolgde christenen en minderheidsgroepen in vele andere landen. In Pakistan is dit niet anders. Meestal krijg ik dringende oproepen om hulp die mij regelmatig wakker houden. De terreur is zoals jullie ondertussen wel weten, extreem barbaars. Het ergste is dat ik vele mensen persoonlijk heb leren kennen en daardoor komt het heel dichtbij. Helpende handen Het meest in het oog springend was de arrestatie van Shama, een 25-jarige zwangere vrouw in Kot Radha Kishan, ongeveer 60 kilometer ten zuidwesten van Lahore. Ze werd samen met haar man Shahzad Masih levend in de hoogovens van een steenbakkerij geworpen toen ze vals werd beschuldigd van godslastering. Shama die zelf niet kan lezen, zou enkele bladzijden uit de Koran vernietigd hebben toen ze het huis opruimde van haar overleden schoonvader. Ze schreeuwde nog uit dat ze absoluut niet wist wat er op die papieren stond, maar de menigte hoorde haar niet. Meer dan duizend mensen uit drie verschillende dorpen bestormden hun huis, braken letterlijk een stuk van hun dak af, mishandelden hen en sleurden Shama en Shahzad naar de

betekenen, vooral door gebrek aan financiële middelen, maar ook vanwege de grote gevaren en organisatorische moeilijkheden. Toch is het hartverscheurend om de berichten te lezen.

Rik bij de Chiquitanas in het Boliviaanse regenwoud

hoogovens waar ze levend werden ingegooid... Ze waren acht jaar getrouwd en laten drie kinderen achter. Ons team vroeg dringend hulp voor het verblijf, voeding en scholing van de drie kinderen. Ze zijn op een geheime plaats ondergebracht. Men schreef mij: “Deze kinderen zijn zeer angstig en volledig ontredderd, aangeslagen, troosteloos en wanhopig. Hun toekomst is onzeker. We hebben dringend hulp nodig voor voedsel, verblijf en om hen verder te kunnen laten studeren.” Zij hebben onze helpende handen nodig! Op de vlucht Dit is natuurlijk geen alleenstaand geval. Zo zijn er dagelijks gruwelijke verhalen. Het kleinste voorwendsel wordt aangewend om christenen en andere groepen te beschuldigen. De menigte wordt vaak opgejut door een lokale religieuze leider. Het gevolg is dat de minderheidsgroepen de dorpen verlaten en voortdurend op de vlucht zijn. Ons team is bang, ze riskeren dagelijks hetzelfde lot.

Naast de Taliban en Al Qaeda is IS ook in Pakistan actief. Er doen zelfs geruchten de ronde dat IS tot 30.000 dollar uitbetaalt aan de Taliban of Al Qaeda voor elke westerling die aan hen wordt uitgeleverd. Een geplande expeditie naar Pakistan in december om mijn team bij te staan, was dan ook onmogelijk. Bovendien kon ik ook geen visum krijgen. In december gebeurde er nog iets wreeds in de stad Peshawar. Een groep terroristen van de Taliban drongen op 16 december 2014 een grote openbare school binnen. Daar hebben ze maar liefst 132 kinderen en acht leraren geëxecuteerd. Er waren ook tweehonderd kinderen neergeschoten die het bloedbad hebben overleefd. De gewonde kinderen van christenen of andere minderheidsgroepen kunnen niet verder verzorgd worden omdat ze niet welkom zijn in de moslimklinieken. Als team hebben we verscheidene kinderen verder kunnen helpen.

Haïti Gelukkig is er ook goed nieuws uit Haïti. In Morency konden we eindelijk starten met de bouw van het weeshuis. We hebben geen grote fondsen, maar doen wat we kunnen met wat we hebben ontvangen. Ondertussen staan er al enkele toiletten en worden de muren opgetrokken voor de bouw van de eetzaal die ook zal worden gebruikt voor activiteiten zoals scholing. Op dit moment zoeken we naar fondsen om het dak te bouwen. Vanwege de aardbevingen in de regio proberen we alles zo stevig mogelijk te bouwen. Na Bolivia zal ik weer naar Haïti afreizen. Rik Celie en de DM-teams

De muur van de eetkamer bij de nieuwbouw in Morency, Haïti

Als organisatie zijn we veel te beperkt om echt iets te 9

Bolivia

Bolivia

Fineke Janssen Het went nooit. Het blijft er inhakken, mensen ontmoeten die op de rand van de eeuwigheid zijn en geen hulp willen accepteren. Simon zat op een heuvel aan de rand van de stad en was te ziek om naar ons toe te komen om te eten. Dit is de enige plaats waar hij zich veilig voelt: onder een boom, bij zijn vrienden. Het regende heel hard en wij klommen naar hem toe om te praten en met hem te bidden. Helaas kon ik nog niet terug om te zien hoe het met hem is, want we moeten met een team naar zulke plekken in verband met de veiligheid. Mishandeling Pia woonde eerder bij ons en werd terug gebracht door haar familie. Ze hebben haar weg gekregen bij de man die haar leven beheerst en voor wie ze moet werken. Theresa heeft haar gefouilleerd om te zien of ze geen drugs of alcohol bij zich had. Ze was verbijsterd over de kleding

die ze aan had. Volgens Pia houdt deze man van haar. Er is veel gebed nodig om dat soort bolwerken van leugens te doorbreken bij onze meisjes en vrouwen. Het hele lichaam van Pia ziet blauw door de mishandeling van de echtgenote van de man die niet blij was toen ze Pia ontdekte. Ik hoop en bid dat het zal helpen om haar voorgoed bij deze man weg te houden. Ze zit in een de gevaarlijke situatie, want haar contacten kunnen haar op het pad van mensenhandel brengen. Maar zolang zij gelooft dat deze plekken leuk zijn, blijft ze vastzitten aan de leugen. Zoals ik zei, gebed is nodig! HIV potitief Ook Rael kwam bij ons terug. De shock was groot toen hij hoorde dat hij HIV positief bleek te zijn. De wereld van een 19-jarige knul stortte in en wij proberen hem te ondersteunen. Hij moet zich nu instellen op een andere toekomst.

De dopelingen samen met het team en de gasten

10

Rael heeft een broertje in een andere instelling, maar met hem is geen contact. Wij zijn nu eigenlijk zijn familie. Oma komt nog wel, maar die snapt niet echt welk serieus gezondheidsprobleem hij heeft. Feest Afgelopen zaterdag was het feest. Zes van onze jonge mensen werden gedoopt: drie meisjes uit Talita Cumi, een van de jongens uit Adulam en een stel uit Jesed. Het was een feest om ze te horen vertellen over wie Jezus voor hen is en met hen te mogen bidden. We bereiden ons nu voor op de conferentie tijdens de dagen van carnaval. Dat wordt een geweldig lang weekend met onze kerk! In Bolivia betekent carnaval uit je dak gaan en vooral heel veel drinken. Er zijn dagen met folkloristische dansen, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Op de dinsdag wordt er in veel bedrijven, winkels en woonhuizen een plengoffer aan moeder aarde gebracht. Voor onze jongeren betekent dit carnavalsweekend een enorme verleiding, daarom zijn we blij met het gemeenteweekend. ook al komt er logistiek en financieel veel bij kijken. Maar ik geloof dat het een investering is die levens zal veranderen. We nodigen ook diverse ex-gasten uit om. Sommige van hen kwamen zelf al vragen of het weekend weer werd georganiseerd. Voor dit soort activiteiten hebben we niet echt een apart potje, dat zouden we wel graag willen. Als jij kunt

helpen zou dat geweldig zijn. Want nee zeggen doen we niet, zeker niet als het gaat om kansen om te groeien in geloof. Jaarverslag Het is weer tijd om de resultaten van 2014 te bekijken. Van alle jongeren die bij ons woonden voor kortere of langere tijd, kwam nog geen 15% uit een compleet gezin. Van alle meisjes en vrouwen die bij ons woonden ging 44% op een goede manier terug naar hun familie, van de jongens was dat 36%. Voor velen van deze jongeren blijven wij hun familie. Ik werd vanmorgen vroeg gebeld door Jose die wilde weten of wij nog een kopie hebben van zijn identiteitsbewijs. We bewaren alle belangrijke documenten van onze jongeren, omdat ze daar zelf niet altijd het belang van inzien. Uit de jaarverslagen zie ik ook dat slechts 2% van ons jaarbudget bij de familie van onze gasten vandaan komt en 5% uit lokale bronnen. Voor de rest heeft de Heer gezorgd via jullie allemaal. Daarvoor zijn wij bijzonder dankbaar. Strijd Terwijl ik dit schrijf is onze administratrice weer onderweg naar haar vader in het ziekenhuis. Straks komt onze PR-vrouw voor gebed. Haar dochter van 33 is gisteren met chemotherapie begonnen nadat er op twee plaatsen tumoren zijn verwijderd. De moeder van een ander teamlid ligt ook nog steeds in het ziekenhuis. We ervaren veel strijd

Zondagsschool op het platteland

en afleiding van ons echte werk. We vragen gebed zodat de Heer ons zal helpen onze ogen op Hem gericht te houden. Gebed en voorbede zijn de motor van het werk, ook uw constante ondersteuning is nodig om onze gasten een kans te geven op rehabilitatie en een nieuwe start in het leven. Van 17 april tot 6 juni en van 2 tot 27 oktober hoop ik in Nederland te zijn. Het zou fijn zijn om elkaar te ontmoeten, om

persoonlijk te kunnen delen over het werk hier, maar ook om te horen wat de Heer in Nederland doet! Ik ben beschikbaar voor spreekbeurten over het werk in Bolivia of andere ontmoetingen, zowel doordeweeks als op zondag. Voor afspraken graag een mailtje aan Gerry Warta [email protected] - die helpt met het maken van de agenda. Fineke Janssen en teams

Als straatwerkers op bezoek bij Simon onder zijn boom

11

Bolivia

Bolivia

Piet & Marijke Punt Hij heeft altijd gezegd dat hij iets met koffie of koffieplantages wilde gaan doen. Hij wilde ook graag verder studeren, maar daar zijn bijna geen mogelijkheden voor. Tot onverwacht het aanbod kwam voor een beurs voor een studie aan een universiteit in La Paz. Hij moest een toelatingsexamen doen en is daarvoor geslaagd! Ook heeft hij een familie gevonden in La Paz waar hij een kamer mag huren. De studierichting is geen koffie geworden, maar het opzetten en starten van nieuwe bedrijven.

halen. Nu zit Lidia op de trainingsschool. Dat was wat ze altijd al wilde. Ze wil God dienen en zingt ook heel graag. Gods maatstaven zijn gelukkig heel anders dan die van de maatschappij. Hij kijkt naar het hart en ziet dat Lidia altijd al dicht bij God wil blijven.

Belen, een van de kinderen

Tijdens de schoolvakantie in januari zijn een aantal kinderen van het kindertehuis een week naar La Paz geweest, de grote stad op vijf uur rijden van Caranavi. De kinderen kijken daar hun ogen uit en zien dingen die zij nog nooit hebben gezien: roltrappen, openbaar vervoer, al het verkeer, speelparken, grote winkels en supermarkten. Als ze goede cijfers hebben gehaald op school, mogen ze mee naar La Paz. Er worden daar christelijke families gezocht die een paar van onze kinderen onder hun hoede willen nemen. De kinderen worden dan verwend met allerlei lekkere dingen en uitstapjes. Zelfs naar de kerk gaan is een uitje. Ze zien in La Paz ook een aantal grotere ‘broers en zussen’ van Casa de Esperanza die al in de stad wonen voor studie of daar werken. Vol verhalen kwamen ze terug in Caranavi en ze zijn blij dat ze dit mee hebben kunnen maken. Het levert weer heel wat sterke 12

verhalen op voor op het schoolplein. Dit jaar zijn ongeveer 25 kinderen naar La Paz geweest.

Sara, die ook op deze cursus zit, is al een paar jaar geleden uit het kindertehuis vertrokken. Na een moeilijke periode is ze terug naar Caranavi gekomen om de trainingsschool te doen. Haar geloof is niet zo groot meer, ze is gedesillusioneerd. Bid met ons mee dat deze twee meisjes beiden zullen ervaren dat God van hen houdt en er ook voor hen wil zijn. We bidden dat ze Hem op een bijzondere en persoonlijke manier zullen leren kennen.

Trainingsschool De discipelschapstrainingscursus is in januari weer gestart. Tijdens de cursus wordt er tien weken lang onderwijs gegeven en leren de studenten God beter kennen. Er zijn nu vijftien studenten van wie er twee uit het kindertehuis Casa de Esperanza komen. Lidia is al 23 jaar en heeft in december haar diploma van de middelbare school gehaald. Het heeft haar veel gekost en halverwege moest zij naar een andere school met een lager niveau om toch haar school af te kunnen maken. Gelukkig heeft Bolivia meer mogelijkheden om toch een diploma te Jazmin met een van de kleintjes

Klaar voor vertrek naar La Paz

Marijke met twee nieuwkomertjes bij Casa de Esperanza

Vakantieperiode Het is nu grote vakantie, dat betekent dat het personeel op vakantie is. Ook de directeur en zijn vrouw zijn op dit moment op vakantie. De open plaatsen worden opgevuld door al uitgevlogen meisjes van het kindertehuis die tijdelijk komen werken en zo in hun eigen vakantie weer geld verdienen. Altijd een goed weerzien met hun ‘familie’. Ze zijn weer even thuis.

Een bijzondere kans Miquel behaalde eind 2011 zijn diploma van de middelbare school en heeft daarna de discipelschapstrainingsschool gevolgd. Hij wilde met heel zijn hart God dienen. Een jaar later kon hij met een zendingsgezin mee naar Peru en daar helpen bij kinderevangelisatie. Sinds jullie 2014 is hij weer terug in Caranavi. Hier heeft hij verschillende baantjes gehad, maar hij wilde meer.

Kosten Maar Miquel heeft nog een laatste steuntje in de rug nodig. Want hij wordt pas toegelaten tot de universiteit wanneer hij een garantie heeft voor de dekking van alle kosten. De beurs vergoedt studiekosten en materialen, maar niet de woonkosten en kosten voor levensonderhoud. Miquel zoekt daarom nog financiële ondersteuning van ongeveer 100 euro per maand. Wanneer jij Miquel wilt helpen, ook al is het maar een deel van dit bedrag, stuur dan een mail naar [email protected]. Wat is het mooi om voor jongens zoals Miquel tot hulp te kunnen zijn zodat hij zich kan ontwikkelen en zich verder kan bekwamen. Zo kan hij daarna ook zelf tot zegen zijn. Piet en Marijke Punt

13

Brazilië

Brazilië

Wim & Daniëlle de Keijzer dienst waarbij de muziekgroep werd uitgebreid met drumstel en basgitaar. Het geluidsniveau werd behoorlijk opgevoerd en we konden maar net voorkomen dat de geluidstafel oververhit raakte. Met een ventilator eronder bleef de schade beperkt. Bij feest hoort ook een grote taart. De ingrediënten werden door de gemeenteleden verzameld. In de dienst zelf werd gedanst door de groep waar Evie ook deel van uitmaakt en werden mooie getuigenissen verteld.

samenleven met elkaar. Vaak zijn familieleden ook voor een deel de oorzaak van de verslaving. Graag zouden we ook meer investeren in de nazorg voor de cliënten. Dat is op dit moment nog beperkt.

Enkele weken geleden had Wim een intakegesprek met Eduardo. Hij had flinke problemen met drank en gaf aan hulp nodig te hebben. Hij wilde worden opgenomen in ons centrum. Aan het einde van het gesprek vroeg hij voorzichtig of hij na de carnaval kon worden opgenomen. Hij wilde graag nog meedoen in de drumband. Na er wat verder over gesproken te hebben, stelden we Eduardo voor de keus: of opname voor de carnaval of niet worden opgenomen. Twee dagen later belde Eduardo terug dat hij opgenomen wilde worden. Op dit moment woont Eduardo in het centrum en is het carnaval volop aan de gang: muziek op straat, optochten, bier drinken en vrolijk zijn. Niet voor niets is het carnaval van Brazilië wereldberoemd, de optochten in Rio zijn ook werkelijk adembenemend, het hele jaar wordt aan de kostuums en de karren gewerkt.

Nazorg Het centrum voor verslaafden draait nu alweer wat langer. De eerste mensen die het programma van ruim vier maanden succesvol hebben doorlopen zijn weer terug naar hun thuissituatie. Door middel van een programma in het weekend, gekoppeld aan het familiebezoek, proberen we de familie voor te bereiden op het opnieuw

Gemeenteweekend De reactie van de evangelische kerken op de realiteit van dronkenschap en prostitutie tijdens carnaval, is het houden van een gemeenteweekend, ver van de drukte vandaan. Onze dochter Evie is ook een aantal dagen met de jongeren weg. Het is hier ook een gewoonte binnen de kerken om de verjaardag van de kerk uitgebreid te vieren. In november bestond de dochtergemeente in ons dorp Ritápolis officieel twee jaar. Dat werd gevierd met een speciale

Een van onze cliënten voor en na de vier maanden in de kliniek

14

Creatieve therapie Daniëlle beleeft veel plezier aan de activiteiten van de creatieve therapie. Hier wordt vooral gewerkt met verschillende gerecyclede materialen. We zijn al begonnen met de activiteiten in een geïmproviseerde ruimte waar eigenlijk de pingpongtafel en de tafelvoetbaltafel staan. Maar we bouwen een speciaal lokaal. Soms worden decoratieve producten gemaakt voor het centrum zelf, bijvoorbeeld kerstversiering en orchideeënbakjes. Verder hebben de cliënten geschilderd, gekleid, met kralen geweven, vriendschapsarmbandjes geknoopt en muziekinstrumenten gemaakt. Het centrum is nu ruim

een half jaar geopend. Het hele werk heeft een nieuwe dynamiek gekregen met personeel, dagelijkse zorg voor verslaafden en contacten met overheden. Verantwoordelijkheid We hebben inmiddels een aanvraag gedaan om financiële ondersteuning te krijgen via de overheid. We hopen en bidden dat hier snel een reactie op komt. Vaak lijkt het alsof we net als Petrus over het water lopen met steeds de angst dat het water ons op een gegeven moment niet meer houdt. Maar steeds worden we gezegend met wat nodig is. Het blijft een training in vertrouwen. Geloof is nu eenmaal niet iets wat je kunt zien. Soms

De verjaardag van de kerk in Ritapolis

drukt de verantwoordelijkheid voor het hele team waar we mee werken zwaar op Wim. Graag vragen we uw gebed voor wijsheid bij het omgaan met alle dingen die op ons pad komen en bescherming van ons gezin, kerk

en het werk. Mocht u het werk financieel willen ondersteunen dan zou dat geweldig zijn! We wensen u Gods zegen! Wim en Daniëlle de Keijzer

Voetballen op het centrum

15

CHILI

CHILI

Waldo & Annemiek Yanez-Punt van God bezig te gaan en het op jezelf toe te passen. Voorgangers kunnen dat meestal beter voor anderen dan voor zichzelf.

Annemiek vertaalde Amerikaanse leraren tijdens de voorgangerstraining

Op dit halfrond is het nu hoogzomer. We zitten in een dorpje aan zee op drie uur van Viña del Mar, waar we wonen. We zijn hier voor een maand in verband met een trainingscursus voor voorgangers en hun familie. Voorgangers in Chili hebben

meestal geen tijd voor ontspanning, niet voor zichzelf en niet voor hun gezin. Dus het feit dat ze hier zijn, is al een klein wonder. En dat terwijl de cursus zeker niet alleen maar ontspanning betekent. Het is vooral een tijd om met het woord

Enthousiast We zijn nu bijna op de helft van de cursus en de zes deelnemende echtparen krijgen veel nieuwe inzichten. Ze zijn stuk voor stuk zeer enthousiast. Diepgaande Bijbelstudies toegepast op het persoonlijke leven en uitgebreide persoonlijke gesprekken, vormen een deel van het programma van deze cursus. Thema´s zoals het kruis, onze identiteit in Christus, genade en wet en de Romeinenbrief worden uitvoerig bestudeerd. Hoewel we dit keer als medewerkers meedoen, genieten we zelf ook

Ons gezin met de vier jongens

weer van het onderwijs.

De deelnemers aan de training

16

Genade Ook is het erg mooi om mensen te begeleiden in hun persoonlijke processen. Voor velen is het een openbaring om te zien wat het betekent om uit genade te leven in plaats van door eigen werken. Vaak leggen we onszelf zonder dat we het in de gaten hebben allerlei wetjes op. Als God dat laat zien, komt er echte vrijheid, gebaseerd op wat Hij voor ons gedaan heeft. We zijn blij dat deze voorgangers dit proces doormaken en onze visie is dat zij op hun beurt deze principes in hun gemeenten door zullen geven. Onze rol in de cursus is voornamelijk de persoonlijke begeleiding van de studenten,

kleine groepjes, activiteiten voor echtparen en familie´s, praktische zaken en het vertalen, omdat een deel van de lessen door leraren uit de Verenigde Staten wordt gegeven. Kinderen en tieners Parallel aan de cursus is er een programma voor kinderen en tieners. Ze vormen groepjes en behandelen soortgelijke onderwerpen als de volwassenen. Een groot deel van de dag brengen ze met elkaar door en er ontstaan echte vriendschappen. Ook is er tijd voor de familie om samen door te praten over onderwerpen zoals wat de vooren nadelen van een voorgangergezin zijn. Al met al een zeer waardevolle tijd voor

deze voorgangers en voor onszelf. We stellen jullie gebeden op prijs, zodat de geleerde lessen ook ná de cursus een blijvend effect op de deelnemers zullen hebben. Op 2 maart is de grote vakantie voorbij en begint voor ons het nieuwe schooljaar. We gaan weer over tot de orde van de dag. De kinderen zijn allevier met een prachtig rapport overgegaan en hebben genoten van hun lange vakantie van bijna drie maanden. Tot zover het nieuws van ons. Heel veel zegen voor een ieder van jullie. We weten ons met jullie verbonden in Hem. Waldo en Annemiek Yanez-Punt

17

COLOMBIA

COLOMBIA

Hein & Teya Hoeré Eind vorig jaar hebben we zulke zware regenbuien gehad dat de dakgoten van het kinderhuis het niet meer hielden. Daardoor werd het isolatiemateriaal van het plafond onder het golfplaten dak kleddernat. Omdat het water in het glaswol trok, werd het gewicht zo groot dat de hele boel naar beneden kwam. De vloerbedekking (een soort kunstgras) is verloren gegaan door het vieze water. Maar alles werkt mede ten goede! De ravage is opgeruimd en het plafond kon worden gerepareerd. We kregen een wonderbaarlijke gift en konden we de hele vloer vernieuwen met prachtige nieuwe tegels. Alles bij elkaar 110 vierkante meter vloertegels. Dat was al veel langer onze wens en nu konden we het verwezenlijken. Het is echt geweldig om dit werk te mogen doen. Prijst de Heer. De kinderen hebben nu een schone en hygiënische vloer om op te spelen. Schoon en netjes Tijdens de afgelopen kerstvakantie hebben we ook tegelvloeren kunnen leggen op de patio’s om zo een veiligere ruimte te creëren voor de 200 kinderen en de leiding van het kinderhuis. De vloeren van de patio’s waren voorheen nog van ruw cement, maar de kindertjes speelden er al wel op. De vloeren kwamen er mede dankzij een aardige Colombiaanse zakenman die ons in het verleden al eens vaker geholpen heeft. Deze vloeren zijn echt heel mooi 18

Het dak kwam naar beneden nadat de dakgoot kapot was gegaan het glaswol kleddernat

De nieuwe vloer met splinternieuwe tegels

geworden. Daarnaast konden we ook de muren mooi afwerken en schilderen. We zijn hier heel blij mee. We willen graag een mooie omgeving bieden voor deze kinderen. Dit heeft een zeer positieve invloed op hun denkwijze. Zo krijgen zij het voorbeeld mee om zelf ook in hun eigen omgeving schoon en netjes te willen zijn. Open House Aan de andere kant van de stad zijn we bezig met een leuk nieuw project: Open House. Elke woensdagochtend gaan de

deuren van onze kerk wagenwijd open. We zetten tafels buiten en maken een lekkere kop koffie met broodjes. En dan nodigen we de voorbijgangers uit om koffie met ons te komen drinken. Een hele hoop mensen komen elke woensdag langs en worden met een glimlach en veel liefde ontvangen. We nodigen ze uit naar de kerk en praten met ze over God. Vaak mogen we ook met ze bidden. Daarnaast hebben we ook tweedehands kleding hangen en alles gaat weg voor zo’n 50 eurocent(1000 pesos). Het is een grote zegen voor de

We hebben een kamer en een keuken in La Paz gehuurd. Bid alstublieft voor deze zendingsreis. We verlangen vooral de kracht van God te zien neerdalen als een stroom op deze natie, want de beloften van God zijn groot voor Bolivia.

mensen die niet veel geld hebben. Door het Open House hebben we ontdekt dat een aantal mensen analfabeet zijn. Daarom zijn we van plan om een lees- en schrijfcursus te beginnen. De mensen mogen zich daar nu al voor inschrijven.. Als de school in de straat om twaalf uur uit gaat, komt een groot aantal van de kinderen langs bij Open house voor sap of koffie en een broodje. Deze school is een openbare school en de kinderen komen uit de armste wijken van Cali. Een van die arme en gevaarlijke wijken ligt een paar straten bij onze kerk vandaan. We hoorden van een lerares dat deze kinderen vaak niet veel te eten krijgen thuis. Daarom krijgen ze soms een studieachterstand of worden ze vaker ziek. We hebben een goed team en hopen dat er nog veel meer mensen mee gaan doen. Misschien kunnen we dan in de toekomst ook in dit deel van de stad maaltijden gaan uitdelen aan de mensen die honger hebben.

moeten we ook nog proberen de papieren van onze Volkswagen Kever te regelen. Dat gaat in Bolivia vaak gepaard met lang in de rij staan en andere ontberingen. Dit hebben we tijdens de twee laatste reizen niet voor elkaar gekregen, ondanks dagen en weken rondhangen in verschillende kantoren en de hulp van wel met vijf verschillende advocaten.

La Paz Begin februari zijn we weer naar Bolivia gegaan. Onze groep in La Paz verwachtte ons. We hebben voor deze periode vele plannen. Er gaat visite komen uit Engeland en Noord Ierland. We gaan een mooi programma voor ze maken, logeergelegenheid regelen en vervoer regelen. Ook willen we onze groep weer verder helpen met Bijbelonderwijs. Hopelijk kunnen we ook weer de straat op om met mensen te bidden. Naast alle geestelijke activiteiten

Kinderen tijdens de Open House van onze kerk

Hein en Teya Hoeré

Soep uitdelen

19

ECUADOR

ECUADOR

Nestor & Donata Duque-Voerman De vrouwen uit een afgelegen dorpje verlaten voor het eerst hun families. Ze zijn allemaal opgewonden en vinden het heel spannend om een weekendje weg te gaan. Sommigen vinden een plekje achterop een pick-up truck, anderen moeten eerst een uur lopen voordat ze bij de bus zijn. Tegen het einde van de middag komen ze allemaal aan op SEMILA in Riobamba. Bezorgde vaders bellen om de vijf minuten of hun dochters al aangekomen zijn, en gelukkig mochten we iedereen goed en wel ontvangen. Veel dames dragen hun baby op de rug, en al snel wordt er geroezemoesd in het Quichua. Als ze de slaapkamers zien, verschijnt er een grote glimlach op hun gezicht. Ze krijgen een lekker bord met rijst en gebraden kip, en de eerste spanning valt eraf. Het weekend voor de tweede groep dames die deelnamen aan de breicursus is begonnen. Het

De vrouwen tonen trots hun breiwerken

werd een hele bijzondere tijd van aanbidding, luisteren naar het Woord, delen van zorgen, en uithuilen bij God. Natuurlijk werden ook weer alle breiwerken trots gedemonstreerd. Open deuren In februari beginnen we met nieuwe cursussen op dezelfde vier plaatsen in het land. We gaan door met dezelfde groep dames, zodat we ze goed kunnen leren kennen en een nauwe band

Nestor en Donata met hun kinderen Jedidia en Joshua

20

kunnen opbouwen. In elke plaats volgen vijftig vrouwen de cursus. Het vrouwenproject is niet onopgemerkt gebleven in Ecuador. De burgemeester van het stadje Aloasi heeft ons gevraagd breicursussen te gaan geven in zijn stad. God opent deuren. De burgemeester is zelfs bereid om het merendeel van de kosten op zich te nemen. In Ecuador is het zo dat elk dorp gespecialiseerd is in een bepaald product. Zo zijn er bijvoorbeeld dorpjes die alleen spijkerboeken, muziekinstrumenten, ijsjes of brood maken. Het hele dorp verkoopt dezelfde producten. Zo werd Nestor vorige week uitgenodigd om te preken in het dorpje Quisapincha. Dit dorpje is gespecialiseerd in producten van leer. Dit is natuurlijk heel gewild bij buitenlanders. Dat dorpje heeft een goed inkomen. Nestor moest om acht uur ‘s morgens beginnen met lesgeven en was pas na middernacht thuis. Hij was zo verbaasd, want de hele kerk zat vol en de menigte bestond voor

Het winnende voetbalteam’

90% uit jonge mensen. Ze hebben een geweldige gezegende tijd gehad. Dependance Op Bijbelschool SEMILA gaat het goed. Aankomende zaterdag openen we een dependance in Quito, dat is vanaf hier een uur rijden. De studenten uit Quito vragen al jaren om een opleiding op zaterdag. We hebben nu eindelijk genoeg studenten zodat de dependance zichzelf draaiende kan houden. De bijeenkomsten worden georganiseerd in een Quichua kerkje waar ik (Donata) vroeger als vrijgezel al preekte. We zijn nog steeds druk aan het sparen voor de vervanging van onze auto. Inmiddels hebben we al 4570 euro binnen, maar we

hebben 10.000 euro nodig. Zelfs tweedehands auto’s zijn hier belachelijk duur. Mocht u het op uw hart hebben om een handje mee te helpen, dan zouden we dat zeer waarderen. Donaties kunnen worden overgemaakt op acthope.nl (Project: Een 4x4 auto voor de Andes). Maar het kan ook gewoon via de rekening van Z&G.

mooie enerverende dienst. Ongeveer vijftien jongelui gaven hun leven aan de Heer. Komend weekend laten er vijf zich dopen. Wat een feest! En de doop wordt niet zomaar in onze kerk gehouden, we gaan naar de Amazone en daar willen ze in de rivier worden gedoopt. Dat wordt dus dubbelop feest!

Voetbal Met onze kerk zijn we druk bezig met allerlei evangelisatieprojecten. Zo heeft onze jeugd drie maanden lang voetbaltoernooien georganiseerd. Bijna twintig teams hadden zich opgegeven, zowel niet-christenen als christenen. Elke zaterdag kwamen ze bijeen om te voetballen. Twee weken geleden werden de prijzen uitgedeeld en dat werd gecombineerd met een

In ons gezin is het ook feest, want ik ben zwanger van onze derde! We zijn enorm blij en danken God voor dit wonder. Willen jullie meebidden dat de zwangerschap voorspoedig mag verlopen? We wensen een ieder Gods rijke zegen toe en Gods nabijheid. Nestor en Donata Duque-Voerman

21

FRANKRIJK

FRANKRIJK

Marc & Annemarie Lebrun Een hartelijke groet vanuit Frankrijk! Het nieuwe jaar is hier op een bijzondere manier begonnen met de aanslagen in Parijs en de reactie in Frankrijk. Ook wij waren natuurlijk gechoqueerd door deze gebeurtenissen. We blijven op de bres staan in gebed voor Frankrijk en ook voor de joodse gemeenschap die hier voortdurend onder bedreiging staat. Voor alle synagogen en joodse scholen staan nu 24/7 gewapende soldaten. Bid jij mee? Met ons persoonlijk gaat het goed. Op 12 januari werd ons twintigste kleinkind geboren in Californië. Galina, derde dochter van Josia (onze zoon) en Tara. De hele familie maakt het wel. De operatie van onze kleinzoon

Siméon voor een gespleten gehemelte is goed verlopen en hij kan nu gewoon eten! Dank u Jezus. Voedseldistributie Ook met de gemeente gaat het goed, de mensen zijn opnieuw gemotiveerd voor gebed en lofprijs. De voedseldistributie draait ook op volle toeren. Wij zijn dankbaar voor al het voedsel dat we gedoneerd krijgen en ook voor de vrijwilligers die in dit werk actief zijn. Meer dan dertig mensen van wie een groot deel onbekeerd is. Zowel voor de vrijwilligers als voor degenen aan wie wij dit voedsel uitdelen, is dit werk een getuigenis en voor ons een manier om ons christen-zijn buiten de kerk te brengen.

We hadden een geweldig kerstfeest met sketches en zang van de kinderen van de kerk. Er was een grote opkomst van mensen die bij onze voedselbank betrokken zijn. Zij hebben het evangelie gehoord en literatuur ontvangen. Er waren ook veel moslims. We danken de Heer voor dit werk. Claire is nu verantwoordelijk voor het werk. Ze is een Française die met een ex-moslim uit Ivoorkust is getrouwd. Graag uw gebed voor haar. Togo en Haïti Ook ons zendingswerk in Togo en Haïti gaat goed. Marc was in december in Togo en we kregen giften om een dak op de kerk in Lomé te zetten en om een bron te boren in Kpalimé zodat het

Komi heeft een operatie nodig aan zijn hand die is opgezwollen

drinkwater bedrijf weer kan functioneren. De gemeentes daar groeien. Ook willen we de operatie van Komi, een 7-jarig jongetje betalen. Hij heeft een hand die enorm gezwollen is en dit kan door een operatie worden verholpen. De operatie is gepland in februari. Hij moet eerst nog behandeld worden voor een lichte hartafwijking. Graag uw gebed voor hem en zijn familie.

Claire is nu verantwoordelijk voor het werk in de voedselbank

22

Ook het werk in Haïti onder leiding van Aliette gaat voorspoedig. Er is een nieuw stel bijgekomen, de neef van Aliette met zijn vrouw die allebei arts en christen zijn. In maart en april hebben we weer een reis gepland naar de Verenigde Staten en

Tahiti. Deze wordt grotendeel betaald door onze gemeente in Tahiti die we willen gaan bemoedigen. Bezoeken Voor ons een gelegenheid om onderweg onze kinderen en kleinkinderen in Amerika te bezoeken en ook daar onze bediening uit te oefenen. We vragen uw gebed voor dit avontuur. Marc vertrekt iets voor mij en komt wat later thuis zodat ik nog wat langer bij de gemeente kan blijven en we samen maar drie weekenden weg zijn.

naar onze opvolging toe. Maar omdat ze allebei een groot gezin hebben (7 kinderen), willen we niet te veel druk op hen leggen. We zien dat ook de rest van ons team meer verantwoordelijkheid op zich neemt, langzaam maar zeker… Graag uw gebed voor onze gemeente. Wij hopen dat jullie Frankrijk niet vergeten in jullie gebeden. We wensen u nog veel goeds en zegen toe. Marc en Annemarie Lebrun

Onze schoonzonen David en Jean Luc zijn nog steeds actief in het werk en samen werken we 23

GUATEMALA

GUATEMALA

Jorge en Mariëtte Rojas-Koorevaar Dertien jaar was ze toen ze aanklopte bij het secretariaat van de Bijbelschool ASELSI. Ze wilde graag beginnen met de studie van de Bijbel. Helaas moest de secretaresse haar teleurstellen: om in ASELSI te studeren moet je minstens 16 jaar oud zijn en ook drie jaar middelbare school hebben afgerond. Veronica was bedroefd dat ze niet werd aangenomen. Ze heeft sinds haar jonge jaren al gevoeld dat God haar roept om Hem te dienen en wilde zich zo goed mogelijk voorbereiden door de Bijbel te bestuderen en haar leeftijdgenoten er over te vertellen. Ze gaf haar droom niet zomaar op. Ze zei tegen haar vader: “Papa, ik moet echt verder leren op de middelbare school, want als ik die afrond mag ik in ASELSI studeren en dat is wat ik wil”. Afgelopen oktober ontving ze haar diploma op de middelbare school, en het eerste wat ze zei was: “Papa, nu kan je me inschrijven in ASELSI!” En dus klopte ze afgelopen januari weer op de deur van de secretaresse, samen met haar vader om zich in te schrijven. Na

Jorge geeft les in de open lucht

24

drie jaar wachten is ze nu eindelijk met de Bijbelschool begonnen. Nooit uitgeleerd Ik (Mariëtte) geef haar les op zaterdag en doe dat met veel plezier. Verónica is niet de enige enthousiaste student. Dit jaar hebben we ruim vijftig studenten in de verschillende niveau´s. Een groot aantal is nog best jong. Anderen zijn al jaren voorganger. Allemaal willen ze meer van de Bijbel leren. Elk van hen heeft zijn eigen redenen daarvoor. De oudste studente is zuster Rut. Zij is 74 jaar en zegt: “Je bent nooit uitgeleerd over de Bijbel. En zolang God me werk geeft in de kerk, wil ik daar zo goed mogelijk voor voorbereid zijn”. Honger In ASELSI krijgen de studenten Bijbelscholing met huiswerk en na twee jaar een diploma. Dit diploma kan belangrijk zijn, omdat er een nieuwe wet is dat elke voorganger van een kerk in Guatemala aan een officieel Bijbelinstituut moet hebben gestudeerd. Dat is echter niet de

enige reden waarom mensen de Bijbel bestuderen. Er is een honger naar kennis! Op zondagmorgen gaat Jorge altijd naar een ontbijtkring waar hij met een groepje mannen verschillende thema’s bespreekt in het licht van de Bijbel. En elke zondag krijgt hij nieuwe vragen: of hij geen thema kan voorbereiden over de familie, over milieuvervuiling, over seksualiteit, over ethiek, noem maar op. Voor de Bijbelstudies die Jorge geeft aan voorgangers in het binnenland, worden geen diploma’s gegeven. Van de week zei één van hen: “Een diploma of certificaat kan me niets schelen. Ik wil gewoon meer leren over de Bijbel!” Om al deze hongerige mensen goed te kunnen voeden, is Jorge vorig jaar weer met een theologiestudie begonnen aan de universiteit in de hoofdstad. Elke zaterdag vertrekt hij om half vier ´s morgens en reist drie uur om de lessen bij te wonen. Om zeven uur komt hij doodmoe maar verzadigd weer thuis. En vooral met een hoofd dat altijd piekert over dezelfde vraag: “Hoe kan ik deze theorie en theologie omzetten in praktische en simpele lessen voor de mensen die ik lesgeef?” Te weinig leraren Eén van de professoren op de universiteit is drs. Hugo Alvarado. Een zeer opmerkelijke man. Hij heeft drie doctoraten en is internationaal bekend. Een aantal

Onze dochters groeien als kool

Studentes in ASELSI

jaar geleden kreeg hij een uitnodiging om vijf jaar les te komen geven aan een theologische faculteit in België. Hij zou zelf het salaris mogen vaststellen en alles zou betaald worden, inclusief woonruimte en reiskosten. Hij bedankte echter voor de eer, want “God heeft mij geroepen om mijn eigen volk Guatemala te dienen, en dat zal ik dus doen”. Dr Alvarado zegt vaak tegen zijn studenten: “Er zijn ontzettend veel predikanten in Guatemala, maar er zijn veel te weinig leraren”. En dat is zeker waar. Er is een groot gebrek aan Bijbelkennis. Eén van de nieuwe dingen die we doen is al het onderwijs dat Jorge ergens geeft, uitschrijven en printen in de vorm van kleine boekjes. Wanneer we ergens staan met de boekentafel om boeken te verkopen, leggen we deze geprinte boekjes ook op de tafel en verkopen we ze voor een kwartje. Zo kunnen we nog meer mensen van dienst zijn. Zowel op het meest basale niveau (voor mensen die amper of niet kunnen lezen) als op universitair niveau zijn meer leraren nodig die goed Bijbels en theologisch onderwijs kunnen geven. Wilt u alstublieft bidden dat dit soort leraren opstaan, zodat de kerk goed onderwijs kan ontvangen? Dank u wel!

Veronica en haar medestudenten op de eerste lesdag van de Bijbelschool

Jorge en Mariëtte Rojas-Koorevaar 25

Haïti

Haïti

Johan & Wilcie Smoorenburg

De binnen tuin waar de mensen rustig zitten en met elkaar contact hebben.

Graag willen we dit keer extra aandacht besteden aan ons ouderenproject, een uniek project op Haïti, waar bejaardentehuizen vrijwel niet bestaan. Als je Haïti bezoekt, word je geconfronteerd met een enorme nood, schokkend en vaak onmenselijk. Maar als je hier woont, zie je dit elke dag en probeer je daar zo goed mogelijk mee om te gaan. Iets wat uiteraard niet altijd even makkelijk is. Toen we in januari 1972 op Martinique gingen werken op uitnodiging van Hanspeter en Henneke Bolli, kwamen we op een goed, stabiel eiland, waar sociaal werk niet nodig was omdat de Franse regering dat allemaal verzorgde. Hier konden we alle aandacht geven aan het evangelisatiewerk en het stichten van gemeenten. In die tijd was 98% van het eiland katholiek. Ander werk Toen we na tien jaar naar Haïti vertrokken, wist ik dat het werk anders zou zijn. In de drie 26

zendingsreizen die ik maakte naar Haïti voor we ons hier gingen vestigen, werd ik geconfronteerd met een nood die mensonterend was. In een weeshuisje dat ik bezocht, zag ik vijftig kinderen in hun eigen vuil op de grond liggen. Dit was de motivatie om het kinderdorp te bouwen. Aan die nood lijkt geen eind te komen en vandaar dat ik hier nog steeds woon en werk. In eerste instantie hebben we ons

gericht op kinderen die waren achtergelaten in de ziekenhuizen van Port-au-Prince en omgeving. Ik zal nooit vergeten dat ik op een dag met vijf baby’s het ziekenhuis uitliep. Maar er was ook nood onder de oudere mensen. Ik herinner me een oud vrouwtje dat leefde in een kartonnen doos. Wanneer ik in de buurt was, ging ik daar langs en bracht haar eten en soms medicijnen. Helaas was dit geen uitzondering, er waren veel oudjes zonder familie, of de

Dit vrouwtje is 113 jaar oud. grote uitzondering voor Haiti. Lopen kan ze niet meer maar ze schuifeld nog door de slaapzaal

familie kon of wilde niet meer voor hen zorgen. Een andere oudere die me altijd is bijgebleven, was een oud mannetje die onder een stuk plastic woonde. Zijn familie had hem daar achtergelaten, want hij was blind. Wij hebben hem liefdevol opgenomen en hij kwam van de hel in het paradijs. Wij namen hem mee naar een oogspecialist en het bleek dat hij na een operatie een goede kans had weer te zien. De operatie slaagde en hij kon weer zien. Hij wist niet dat het hier zo mooi was, dat was een van de eerste dingen die hij zei toen het verband van zijn ogen werd gehaald. Liefde voor oude mensen Het ouden van dagenhuis is ook door vele bezoekers over de jaren als een hoogtepunt ervaren. Het is een project van mededogen en liefde voor deze oude mensen én het in de praktijk brengen van Gods liefde. Toch hebben we ook kritiek gehad op dit project. Mensen die ons schreven dat we het geld beter konden investeren in kinderen, want die hadden de toekomst en die oudjes hadden hun leven gehad. Ik heb me altijd afgevraagd of ze ook zo dachten over hun eigen vader en moeder. Hoe dan ook, ik heb altijd de stem in mijn hart gevolgd en dat doe ik na 34 jaar nog steeds. Crisis Helaas wordt dit project bedreigd door de crisis in Nederland die nu erg lang duurt. 99% van de giften komt uit Nederland en we hebben

Trouwerij

Een aantal meisjes van het kinderdorp waren de bruidmeisjes voor dit huwelijk

net als veel andere zendingsprojecten problemen om rond te komen. Dit project voor oudjes is duur vanwege de medische kosten en extra voedsel. Dat is de reden dat we de laatste twee jaar geen oudere mensen meer hebben kunnen opnemen. We hebben de afgelopen drie maanden 36 mensen moeten ontslaan, ook in het ouden van dagenproject zijn mensen ontslagen.

situatie dit jaar gaat veranderen. Maar als ik de situatie in de wereld bekijk, staan we ook dit jaar nog voor een aantal heel moeilijke situaties. Misschien wil je overwegen om iets extra’s te doen voor Hart voor Haïti. Dat hart klopt bij mij nog steeds, net als in de beginjaren. En we weten dat dat bij jou ook het geval is. Hartelijk dank voor de steun. Johan en Wilcie Smoorenburg

We hopen en bidden dat de 27

JAMAICA

JAMAICA

Nel Blanken God sticks his head out of heaven. He looks around. He’s looking for someone not stupid - one man, even, God-expectant, just one God-ready woman. Is there anyone around to save Israel? Yes. God is around; God turns life around. Psalm 14: 3 & 7 (David in de Message Bijbel)

Generation over ruim een jaar over te dragen aan Judith. Dat proces is natuurlijk nieuw voor mij naast mijn nog steeds drukke dagelijkse taak. Het houdt ook in dat ik moet gaan onderscheiden hoe ik nog wel bij het werk betrokken wil blijven, op een unieke, waardevolle manier.

Hartelijk gegroet vanuit een altijd zonnig Jamaica. Dankbaar kijk ik terug op de bijzondere tijd die achter me ligt. Voor me liggen nieuwe uitdagingen voor 2015.

Bid en denk je mee? • Het leven op Jamaica is voor veel mensen financieel moeilijk. Ons team, Sharon, Judith en Monique, ontvangt een deel salaris en moet zelf de andere helft van de support zien te vinden. Vooral Sharon leeft van een klein budget en is nog op zoek naar een of twee mensen die haar maandelijks willen helpen. Als jij je aangesproken voelt, dan kan dat via ZG geregeld worden. • Mijn Jamaicaanse familie, we houden van elkaar! Alex en gezin moeten nog steeds verhuizen (sinds augustus vorig jaar). Blijf bidden voor een oplossing!

De hoogtepunten van de afgelopen twee maanden Het vieren van mijn veertig jaar op Jamaica met zo’n driehonderd mensen hier op 27 en 28 december was een enorm hoogtepunt. Geweldig om deze reünie te hebben met mensen die tijdens die veertig jaar een deel zijn geworden van Gods verhaal in mijn leven. En ook zo leuk om mensen te ontmoeten die deel waren van het kinderteam in de jaren ‘80. Na al die jaren zagen we elkaar weer. Het was echt op

Nel and Leo van Birds Caribbean)

de nostalgische toer. Sharon en team hadden er een uniek feest van gemaakt. Voor meer info, zie www.newgeneration-jm.org. Verschillende bezoekers kwamen vanuit het buitenland. Zowel mijn broer en schoonzus als vrienden uit de thuisgemeenten van lichtstad Eindhoven. Maar ook mensen uit Canada en USA. Het betekende ook dat ik ze in een aantal dagen Jamaica kon laten zien, wat een plezier en een voorrecht! Net na dit feest ontving ik op 16

De kinderen van het New Generation Trust Camp

28

Judith met Nels broer en schoonzus

januari het bericht dat mijn moeder (92) was overleden. In Nederland herdachten we met de familie onze moeder als een bijzondere en inspirerende vrouw die nu bij de Heer is. Daar ben ik van overtuigd. Dank jullie voor alle bemoedigingen die ik heb ontvangen. Trust Camp Met 44 jonge tieners van een school in Trench Town hebben we een New Generation’s Trust Camp gehouden. Dit was mede mogelijk doordat vijf studenten uit Canada daarvoor de onkosten hadden gedragen. Het waren vier onvergetelijke dagen waarin de kinderen alles eruit haalden wat er maar mogelijk inzat. Van activiteiten in de kleine groep tot het rollen en spelen in de modder en regen. De onderlinge relaties en de kennis over de trouw en liefde van God zijn ongetwijfeld verbeterd. Op de foto staan ze klaar om met de bus de twee uur durende terugreis naar Kingston te beginnen.

Planning en toekomst uitdagingen Hier ben ik/zijn wij mee bezig: • Trainingen, kamp groepen en een mission team in maart. • Fondsen en hulp zoeken voor projecten, zodat we door kunnen groeien. • Nieuwe programma’s voor training van teamleiders

• Mensen helpen die op verschillende manieren mee willen doen om het werk van New Generation gestalte te geven, zodat een volgende generatie Jezus leert kennen en dat Zijn manier van leven verlossing brengt (lichtjes in de duisternis :-)) • Het is ook een uitdaging voor mij/ ons om mijn positie in New

Dank voor jullie betrokkenheid en steun, ik waardeer het enorm! Verblijdt U zich met ons! God is Almachtig en Hij regeert! Wat een voorrecht om Hem te kennen en met Hem in het leven te mogen staan! Nel Blanken

We staan klaar voor een mooie tocht over de Rio Grande rivier

29

Martinique

Martinique

Hanspeter Bolli Ik ben net terug van een verblijf van tweeënhalve week in Frankrijk en Duitsland. De belangrijkste reden voor mijn reis naar het ‘oude continent’ was de jaarlijkse voorgangersontmoeting van het kerkgenootschap waar ik al sinds 1990 bij aangesloten ben. Het is altijd een opbouwende en bemoedigende ervaring om oude kennissen weer eens te mogen ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Elk jaar groeit het aantal deelnemers, omdat nieuwe mannen en vrouwen aan de roepstem van de Heer gehoor schenken. Volgens de Franse krant Le Figaro is het aantal evangelische kerken in Frankrijk in de afgelopen 45 jaar verdrievoudigd. Uit een onderzoek blijkt dat Frankrijk nu ongeveer 2440 evangelische gemeenschappen telt. Dat zijn er

Martinique

30

bijna 1600 meer dan in 1970. Dit is positief nieuws. Ons gebed is dat dit aantal verder mag groeien, want er is nog altijd enorm veel te doen in Frankrijk. Vliegen in één klap De Fransen hebben een gezegde: Faire d’une pierre plusieurs coups. Het betekent zoiets als meer vliegen in één klap slaan. Dit heb ik tijdens mijn reis gedaan. Eerst heb ik mijn jongste dochter en haar gezinnetje in Rouen bezocht. We zien elkaar niet erg vaak. Zodoende is het altijd feest, als we tijd met elkaar kunnen doorbrengen. Na de voorgangersconferentie bracht ik het weekend in een buitenstad van Parijs door en sprak op zondagochtend in een gemeente die tijdelijk in een kelder bijeenkomt. Het woord kelder

rijmt in het Franse denken met wijn, maar hier was meer dan wijn aanwezig. We beleefden een gezegende dienst waarbij de Heer verschillende mensen aanraakte. Een van hen, een jonge vrouw van Martinique, was voor het eerst in de samenkomst. Een collega van haar werk had haar meegenomen. Ze is nu voor een maand terug op haar eiland, en overmorgen zal ik een gesprek met haar hebben. Bemoedigen De volgende etappe van mijn verblijf in Europa leidde me naar Frankfurt in Duitsland. Daar woont en werkt een Martiniqueinse die jaren geleden bij ons kind aan huis was. Ze is met een Duitser getrouwd. Door bepaalde omstandigheden was ze teleurgesteld en moedeloos

geworden. Ik kreeg het op mijn hart dit echtpaar te bezoeken om hen te bemoedigen. Volgens onze vriendin is mij dit gelukt. Soms verplaats je je net als Filippus voor een enkeling, omdat dit nodig is, en omdat de Heer er een duidelijke bedoeling mee heeft (zie Handelingen 8:26). Het laatste weekend van mijn reis bracht ik in een kleine gemeente in Bordeaux door. Daar mocht ik zowel voor de gemeente zelf als voor de zonen van het voorgangersechtpaar een zegen zijn. Dus ook deze ‘klap’ was raak! Al met al dank ik de Heer voor Zijn begeleiding, Zijn zegen en Zijn bescherming. Het is goed in Zijn dienst te mogen staan. Blog Ik had al een poos het verlangen een website te beginnen met artikelen speciaal gericht op voorgangers en leiders in het algemeen. Daarnaast wilde ik de Leadership Studies van JanSjoerd Pasterkamp, die we in de jaren ‘80 naar ongeveer zeventien Franssprekende landen en eilanden stuurden, toegankelijk maken voor een nieuwe generatie van leiders. De studies van JanSjoerd werden door velen gewaardeerd en we kregen destijds veel reacties hierop. Dankzij een bekwame zuster in de gemeente Sainte-Marie is dit blog nu een realiteit geworden. U kunt hem opzoeken onder de naam www.etudespourdirigants. com. Sinds ruim twee maanden

Hanspeter

staan nu de eerste afleveringen van die studies op de website, en elke week voegen we een nieuw stimulerend en uitdagend artikel aan de bestaande lijst. Bid met ons mee dat deze tak van mijn bediening veel vrucht mag afwerpen. Er zijn tot nu toe al meer dan 6000 bezoekers op deze website geweest. Een weekend van onderwijs Aankomende vrijdag zal ik richting Rivière-Salée in het zuiden van ons kleine eiland rijden om daar tijdens het weekend in een Assemblée de Dieu gemeente een seminar te geven over het thema ‘Hoe kan ik mijn plaats in de gemeente vinden en mijn talenten en gaven ontdekken?’ Ik zie er naar uit om ook deze gelovigen uit te dagen meer dan kerkgangers te zijn, en het plan te ontdekken dat de Heer heeft voor hun leven. Een volgende keer hoop ik een pakkend verslag met u te kunnen delen.

Carnaval Ik ben ook betrokken bij een jeugdseminar over de carnavalsdagen. We willen onze jeugd een alternatief bieden voor het wereldse en vaak onreine carnaval. De jeugd van onze zending organiseert een bijzonder seminar waar ik een van de sprekers zal zijn. Door de voorganger van een andere gemeente ben ik uitgenodigd om op de openingsavond van hun conferentie een boodschap te delen. We willen tijdens deze carnavalsdagen graag Gods grootheid en heerlijkheid in actie zien. Mijn oprechte dank aan iedereen die het werk van Zending en Gemeente een warm hart toedraagt en die het de zendelingen door gebed en financiële steun mogelijk maakt, hun roeping waar te maken. De Heer zegene u hiervoor rijkelijk! Hanspeter Bolli 31

Mexico

Mexico

Jaco & Maribel van der Schaaf Hier in Mexico begint een nieuw jaar altijd met veel administratie. We schrijven rapporten over het afgelopen jaar en realiseren ons

hoe bijzonder 2014 is geweest. Zo is exact een jaar geleden ons werk onder de migranten begonnen. Met kerst ervoeren we

Gods zegen op dit werk heel duidelijk toen we niet genoeg eten hadden voor alle migranten die bij ons kwamen. Maar

daarover straks meer. We kijken terug op een bijzonder jaar en zien uit naar wat God voor ons in petto heeft in 2015. Evangelisatie Het komend jaar willen we ons blijven richten op evangelisatie. Een belangrijk middel voor onze gemeente om te evangeliseren zijn onze celgroepen. Hier komen niet-christenen die wij kunnen vertellen over de Here Jezus. Op dit moment hebben we zeven celgroepen. Drie daarvan worden geleid door mensen uit onze gemeente. Zelfs een van onze oudste leden, zuster Ernestina, leidt zo’n groep waar vier mannen samenkomen om Jezus te leren kennen. Ze heeft zelfs geen lagere school, maar we zien hoe God haar helpt om de Bijbel uit te leggen aan deze mannen.

Uitdelen van eten en kleding aan migranten.

32

Ons doel is om komend jaar nóg drie celgroepen te kunnen starten. Daarom gaan we door met elke maand vier of vijf dagen evangeliseren. We hebben onze eigen wijk gehad. Nu gaan we in andere wijken verder om de mensen te vertellen over onze Heer en Heiland. We bidden dat God de deuren wijd zal openen waar wij aankloppen. Gebed We merken steeds vaker hoe belangrijk het is om samen te bidden. Regelmatig zien we concreet antwoord op onze gebeden en worden we voorzien in onze noden. Als gemeente komen we dan ook zeer vaak samen om te bidden. We organiseren gebedsnachten waar we de hele nacht God loven en prijzen en voorbede doen. Dit zijn

bijzondere momenten voor onze gemeenten en een waar feest. Natuurlijk betrekken we hier ook onze jeugd bij. Tijdens onze laatste gebedsnacht hebben we een kamp voor onze jeugd georganiseerd. Zij kregen een studie en ze deelden met elkaar een stuk uit de Bijbel. Daarmee willen we ze onderwijzen over de kracht en belangrijkheid van gebed. Migranten We noemden het net al. Met kerst ervoeren we heel duidelijk Gods zegen op ons werk onder de migranten. Dit zijn mensen die vaak duizenden kilometers hebben gereisd om hier illegaal de grens met de Verenigde Staten over te steken. Veel van dit soort mensen stranden hier in Mexicali. Hun verhalen zijn vaak hartverscheurend. We ervaren Gods liefde en passie voor deze mensen, we geven ze vanuit onze gemeente eten en bidden met ze. Omdat het kerst was hadden we het idee om voor iedere migrant een sweater te kopen. Daar hadden we er meer dan honderd van. Verder hadden we nog wat extra kleding liggen die we dan meteen konden meenemen voor ze. Zoals altijd namen we zestig lunches mee, sinaasappelsap en twee dozen met toiletartikelen. Normaal is dat genoeg. Toen de rij werd gevormd, merkten we dat er veel meer migranten waren dan normaal. Twee broeders begonnen met tellen, maar stopten bij 86. De groep 33

Mexico

Mexico

De vrouwen zingen een lied.

migranten bleef groeien. Gelukkig hadden we genoeg sweaters ingeslagen, maar eten was er lang niet genoeg. We hadden echt te weinig voor al deze mensen. Na de woordverkondiging en het gebed liepen de migranten langs onze tafels om de lunchpakketten en de rest in ontvangst te nemen. We bleven uitgeven en verwachtten dat lang niet iedereen iets kon krijgen. De rij werd steeds korter en we konden gewoon doorgaan. Uiteindelijk kreeg zelfs de laatste migrant een lunchpakket, sinaasappelsap en toiletartikelen. Iedereen heeft gehad. We waren stomverbaasd en realiseerden ons dat God iets 34

David tijdens het kerstconcert van school.

heel bijzonders heeft gedaan. We waren diep onder de indruk. Verdere zaken Met ons gaat alles goed. Alleen Maribel heeft flink de griep gehad. Dat komt omdat het dit jaar zeer koud is. Het kwik daalde hier zelfs onder het vriespunt. Daarbij lag er sneeuw in de bergen. Dit jaar zijn we samen met vrienden naar de sneeuw geweest. Wat vooral voor de jongens een onvergetelijke dag was, want ze hadden nog nooit van hun leven sneeuw gezien. Gelukkig gaat het heel goed op school. Vooral David heeft het ontzettend naar zijn zin. Als gemeente zien we de geestelijke

strijd om ons heen. De vijand probeert alles, maar we hebben een machtige God Zo komen er de laatste tijd vaker drugs- en alcoholverslaafden in onze diensten. Helaas zijn ze vaak te dronken of zo stoned dat we niet normaal met ze kunnen praten. Maar we zien dat de nood groot is en dat Jezus het enige antwoord is. We zien ook kansen en bidden voor openingen om ook deze verslaafden te kunnen helpen. DANKPUNTEN • Voor de celgroepen • Voor het werk onder migranten • Voor de kerst, oud en nieuws diensten • Voor de geestelijke groei in de gemeente

Jaco brengt het Woord

• Voor de groep uit Phoenix die

ons komt helpen met het schilderen van de gebouwen • Voor de nieuwe deuren die God aan het openen is in de V.S.

• Voor de nieuwe groep mensen die ons werk aan het ondersteunen is • Dat God mensen heeft teruggebracht naar Hem

GEBEDSPUNTEN • Dat de mensen loskomen van hun verslavingen • Voor de reparatie van het dak van het kerkgebouw • Voor de evangelisatie van de gemeente, dat we veel mensen kunnen bereiken met het evangelie • Voor de geestelijke strijd die er heerst • Voor de nieuwe mensen die de discipelschapgroepen bezoeken • Dat mensen werk zullen vinden in Mexicali • Dat we door kunnen gaan met het geweldige werk in Mexico Jaco en Maribel van der Schaaf 35

PERU

PERU

Wilfredo & Judith Chuquiruna-Prakken Verfrissing in de woestijn We wilden naar een concert van een bekende christelijke zanger in Latijns Amerika, nu het nog kon in de grote vakantie van januari en februari. Vanaf maart zitten we vast aan de schoolvakanties, omdat Esther (3 jaar) dan officieel naar school moet. We kunnen niet zomaar even heen en weer gaan naar dit soort evenementen. Deze zijn eigenlijk altijd aan de kust, waar we 5 tot 6 uur voor moeten reizen en onderdak moeten zoeken voor op z’n minst een nacht. Wij wonen in de Sierra, het Andes gebergte, in een stad op 2800 meter hoogte, waar dit soort evenementen en zelfs belangrijke instanties als consulaat of een nationaal erkende Bijbelschool afwezig zijn. ‘Zomaar per ongeluk’ zagen we dat er in een andere stad aan de kust na het concert een jeugdcongres van start ging over lofprijs, aanbidding en jongeren

Wilfredo en Judith tijdens het concert

36

leiden. We hoefden hier niet te lang over na te denken, zeker omdat een paar van onze tieners die niet zo vaak meer kwamen, hier heel graag heen wilden. Een paar dagen later zaten we ineens met z’n vijven in de auto richting dit congres. Twee van onze jongeren en onze jeugdleider mee. We zijn op het moment dat ik dit schrijf letterlijk net terug: het is alsof we er een week geweest zijn, zo intensief! Donderdagavond was het concert en de volgende ochtend om half zes begon het programma van het congres al. Begin je dag goed… in gebed met God :). Iedere minuut werd benut. We konden elk uur kiezen uit vijf verschillende seminars over jeugdwerk, muziek of evangelisatie. In totaal vijf uur seminars naast de lofprijs en aanbidding. Voor ieder wat wils: voor ons als voorgangers en jeugdwerkers, voor onze tieners en voor onze jeugdgroepleiding.

Bijgetankt Op dit moment is het aan de kust zomer. Officieel ook hier in de Sierra, maar dat betekent in de praktijk juist veel regen en lagere temperaturen. Zonder verwarming zitten we met een deken om ons heen en sokken aan in bed. Aan de kust zit je eigenlijk in de woestijn en met al dat zand om ons heen was het snel 32 graden. Toch ervoeren we deze dagen als verfrissend. Verfrissend voor ons werk en bediening, voor het werk met de jongeren. Misschien juist doordat we drie van onze jongeren mee hadden. Het was heerlijk hen te zien genieten en open met hen te kunnen praten over hoe zij het geloof en deze seminars beleven. Wij organiseren zelf jeugdweekenden en dachten dat wij het intensief deden, maar dit was echt hardlopen en krachtig voer verwerken. We zijn kapot, maar gevoed. Fysiek uitgeput, maar geestelijk en creatief bijgetankt. Verschillen Vanochtend sloten we af met stille tijd aan het strand, wij vijven. We konden samen danken voor dit grote voorrecht en bidden dat we al het geleerde kunnen toepassen en aanpassen aan de streek waar we wonen en werken. Binnen Peru zijn heel veel verschillen tussen de bewoners. In de muziek is het verschil in cultuur goed te horen binnen ons kleurrijk land. Aan de kust hoor je meer salsa&merengue, de sierra heeft haar Huayno met de Guitarra

Andina (gitaar van de Andes) en in de jungle zul je meer Cumbia horen; weer een heel ander ritme. Zoek maar eens op om te luisteren via Internet. Op ons blog (www.wilfredoyjudith.blogspo. com) zal ik wat filmpjes van de muziek tijdens het congres plaatsten. Want niet alleen de muziek, het weer en het landschap zijn anders, ook de mensen en de mentaliteit zijn compleet anders. Maar vernieuwing is toch soms nodig! Carnaval We zullen al snel wat kunnen doen met de workshops die we hebben gevolgd. Het carnaval staat voor de deur en wij gaan dan op kamp. Carnaval is in Cajamarca zo sterk, dat degene die er niet aan mee wil doen, maar beter binnen kan blijven of wegvlucht uit de stad. De groepen dronken tieners, maar ook ouderen, gaan de straat op en smeren met olie of verf op muren, auto’s en mensen. Niemand wordt ontzien, want als je op straat loopt, doe je mee. Op maandag worden tijdens de carnavalsoptocht de hoofdwegen afgesloten en het lichtnet in de stad platgelegd om ongelukken met eventueel hangende elektriciteitskabels te voorkomen. Ook dan kun je beter thuis blijven of weggaan en ’s avonds pas terugkeren. Om die reden hebben we besloten dit jaar een kamp te organiseren. Met een aantal jongeren van onze gemeente en

Muziek met Guitarra Andina

Hoofdplein tijdens het carnaval

een aantal van een bevriende gemeente zullen we weer richting de kust reizen en daar in een kerk gaan logeren. We willen met hen dan ook delen over wat we deze dagen tijdens het congres geleerd hebben. Vooral willen we onze tieners die mee waren, inzetten om andere tieners te inspireren met wat ze hebben geleerd: hoe

je God beter kunt zoeken en hoe Hij reëel kan zijn in je leven. God is aan het werk, hier en nu! Wilfredo en Judith ChuquirunaPrakken

37

PERU

PERU

Ger & Froukje Prakken Op dit moment zitten we midden in de regentijd. Een paar weken heeft het werkelijk elke dag gehoosd. In veel delen van het land zijn er overstromingen of gedeeltes van de wegen geblokkeerd door modderlawines. Als het dan ineens twee dagen droog is en de zon lekker schijnt, genieten we enorm. Hoewel we in de namiddag toch weer truien en vesten aantrekken. Basisschoolpakketten In maart beginnen de scholen weer en dat betekent dat we voor de kerken waar een zondagschool is, basisschoolpakketten maken. Daarnaast kunnen de leerlingen die gemiddeld een 7 op hun rapport hebben een beurs krijgen voor de middelbare school. Wat lijkt het eenvoudig om het zo op te schrijven, maar dan komen de aanvragen. Sommigen hebben net een punt te weinig voor hun gemiddelde, anderen zijn hun rapport kwijt geraakt, sommigen

De basisschoolpakketten staan klaar

38

De weg naar Oxamarca

hebben zelfs geen rapport gekregen, omdat de leraar daar niet aan toe is gekomen. Voor de schoolpakketten voor de lagere school zijn er weer andere zwakke punten. Elk kind wat trouw op de zondagschool komt krijgt een pakket, maar wat te doen met de kinderrijke familie die sinds Kerst in de kerk komt en een pakket ook heel goed zou kunnen gebruiken? De tijd heeft ons geleerd om toch redelijk strakke regels aan te houden.

Bovendien helpt het de mensen hun zaakjes toch enigszins op orde te houden, want bij programma´s van de regering zijn er geen uitzonderingen of aanpassingen mogelijk en op deze manier leren ze zorgvuldig en attent te zijn bij aanvragen van hulpprogramma´s. Schoolmateriaal Er staat weer voor 1000 euro aan materialen bij ons op de binnenplaats en volgende week gaan we dus weer tellen: schriften, potloden en balpennen. Daarna komen de mensen uit de verschillende dorpen hun materialen ophalen, samen met de ouders en hun kinderen die voor een beurs in aanmerking komen. Het wordt een drukke periode, maar het geeft veel voldoening als de mensen met alles weer blij naar huis gaan. Half februari zijn we een paar dagen voor een vergadering in Lima. De Onafhankelijke Pinkstergemeentes, waar we deel

van uitmaken, heeft dan de jaarlijkse vergadering en dan hopen we ook weer ons visum verlengd te krijgen tot volgend jaar. Meestal lukt dat wel, maar soms doen ze bij het ministerie van binnenlandse zaken heel erg moeilijk over een stempel in het paspoort wat ze niet kunnen lezen, of wat niet goed is geregistreerd bij de douane. Er is altijd wel iets aam te merken en elke keer geeft het toch weer een poosje spanning als de paspoorten en de Peruaanse identiteitskaarten opgestuurd zijn en we dus zonder geldige identiteitspapieren in Cajamarca zijn. Meestal komt het wel op zijn pootjes terecht, gelukkig. Kindereetzaal In maart heeft Gilmer in Oxamarca een miniconferentie gepland, omdat het dan de verjaardag van de kindereetzaal van Pan de Vida is. De eetzaal bestaat al langer, maar vorig jaar is het nieuwe gebouw van Pan de Vida in gebruik genomen. Er komen honderd kinderen elke dag tijdens schooltijd een middagmaal eten. In maart maakt Gilmer gebruik van de gelegenheid om tijdens het weekend van de verjaardag van de eetzaal alle voorgangers van de kleine buitenposten van de kerk van Oxamarca uit te nodigen voor een miniconferentie. Wij zullen samen met Wilfredo en Judith van de partij zijn. We hopen en bidden dat de regen dan wat voorbij zijn, want een groot gedeelte van de weg naar

Een kind met een basisschoolpakket

Uitleg geven over de beursen

het dorp Oxamarca gaat over een zandweg, waar nogal eens een modderlawine ontstaat. We hopen dus op een poosje droog weer voordat we naar Oxamarca gaan. In april zal er in Sucre een vergadering zijn waar beide kerken van Sucre en Oxamarca

met hun buitenposten vertegenwoordigd zullen zijn. Daar bespreken we dan het programma voor dit jaar en kunnen er ook problemen en ervaringen worden uitgewisseld. Ger en Froukje Prakken 39

SURINAME

SURINAME

Sila Wong Swie San-Lachman Het nieuwe jaar is door de stuurgroep van het Platform van Christelijke kerken in Suriname uitgeroepen tot het jaar van de eenheid. Er is een speciale werkgroep samengesteld met voorgangers en predikanten uit de Evangelische Broedergemeente, de Lutherse gemeente, de Hervormde gemeente de Baptisten gemeente en verschillende Pinkster- en Volle Evangeliegemeenten. Dit is echt een bijzondere doorbraak in de christelijke gemeenschap van ons land. In het uitgegeven manifest voor eenheid staat vermeld: “Wij zijn christenen, die tot verschillende kerken behoren. Wij hebben verschillende

achtergronden van cultuur en geschiedenis. Wij zijn het niet in alles met elkaar eens. In onze leer en ons leven maken wij niet altijd dezelfde keuzes. Wij behoren tot kerken met verschillende geloofsuitingen. Wij willen dat niet ontkennen, maar willen één in Christus zijn. Wij kiezen ervoor het geloof met elkaar te delen, elkaar te bemoedigen en elkaar te stimuleren. Wij kiezen ervoor met elkaar leerlingen van Jezus te zijn, die de mensen, die op onze weg komen, uitnodigen leerlingen van Jezus te worden.” Op 17 januari 2015 kwamen we voor de eerste keer bijeen. Hierbij

werd besloten om zes maanden lang, een keer per maand samen te komen voor gebed en elkaar te leren kennen. We vertrouwen erop dat het gebed van de Here Jezus in Johannes 17:21 verhoord wordt: …opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn, opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt. Week van gebed en bezinning. In de eerste week van januari hebben we een week van vasten en bidden gehouden met de gemeente Lob Makandra. Samen baden we om Gods leiding voor de komende activiteiten. In een geest van verootmoediging en

Gebed en inzegening van de praisegroep en muzikanten

een aantal leden van onze gemeente een serie bevrijdingsseminars. Komende week worden er studies verzorgd over het verstaan van Gods stem en het ervaren van Gods leiding in onze bediening. Net als de profeet Daniel belijden wij …het volk dat Zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen (Daniel 11:32).

Jonathan bidt voor oma Wies Lachman. Zij was op bezoek in de Lob Makandra gemeente en keert terug naar Holland

overgave riepen we Zijn naam aan. We geloven dat God nieuwe gebieden zal geven en deuren zal gaan openen.

Evangelisatie in Ephraimzegen

40

Inzegening Op 8 februari hielden we een inzegeningdienst. Waarbij we leden van de mannenkring, ons geluidsteam, muzikanten, de praisegroep en zangleiders met de dansgroepen mochten inzegenen en aan de Here opdragen. God gaf ons een

profetie, waarin Hij bekendmaakte dat Hij wil dat het levende water dat stroomt vanuit Zijn troon, uit onze binnenste zal vloeien. Hij wil ons vervullen met Zijn Geest, opdat wij anderen zullen bevloeien met Zijn liefde en genade. Studies Het maken van discipelen is de opdracht die de Here gaf aan Zijn dienaren. Toerusting is hiervoor noodzakelijk. Maandelijks volgen

Eddy en Jennifer schrijven: Het afgelopen jaar mochten we werken aan een goede basis, voor zowel het buurthuiswerk als het worshipteam. Eddy heeft enkele maanden zanglessen gegeven aan het aanbiddingsteam en een basistraining techniek. Voor het buurthuis hebben we het afgelopen jaar nu drie keer in de week middagen voor de buurtkinderen uit de buurt georganiseerd. Na een jaar is iedereen daar aan gewend geraakt. Nu kunnen we deze dagen invullen met spelen, voorlezen en de kinderen iets leren. 41

SURINAME

SURINAME

Winston en Gloria Lie-Kwie-Sjoe Wanneer je hier in Suriname lokaal gedreven activiteiten wilt uitoefenen heb je echt een lange adem nodig. Mensen leren hier gaandeweg het proces, en het vooraf uitstippelen van een idee of visie is voor hen vaak te abstract. Pas wanneer de basis is gelegd zie je de toewijding van de deelnemers groeien. Een lange weg, die voor creatieve mensen zoals wij wel eens een beetje als vermoeiend wordt ervaren. Maar uiteindelijk geeft het wel het beste resultaat. En je wilt tocht dat je inzet en vruchten niet seizoensgebonden zijn, maar het hele jaar tot nut mogen zijn. Net als de bomen in openbaringen, die het hele jaar door vrucht dragen. Met de jeugd hebben we in januari onze eerste avond van de

Sila met enkele voorgangers

42

jeugdsoos gehad. Het concept was niet helemaal duidelijk. Aanvankelijk wilden we een brug slaan tussen de straat en de kerk en planden we voor de eerste avond een ‘chill out’ met een rapper. Maar dat moesten we dat afzeggen, want dat was toch een hele stap teveel ‘in de wereld’, buiten de veilige kerkmuur. Dus werd de eerste jeugdsoos bezocht door leden van de jeugd en tieners. We hebben een workshop gehouden over hoe je je vrienden kunt uitnodigen om mee te komen naar de jeugdsoos. Veilig Het blijft aftasten, ook hier is een solide basis erg belangrijk. Als de jeugd zich veilig voelt, dan nemen ze in de toekomst zeker vrienden of familie mee. Er is veel nood

onder de jongeren. Wilt u met ons bidden dat het Buurthuiswerk een solide basis mag worden voor jongeren en tieners en dat onze kerngroep als zout mag worden uitgestrooid in onze buurt? Jezus waarschuwt ons om niet met z’n allen in een zoutvat te blijven zitten. Laten we bidden, werken en bouwen aan een gezonde samenleving! Tot zover Eddy en Jennifer. Samenwerking in liefde en eenheid zijn belangrijke pilaren voor het voortbestaan van Gods werk. Hartelijke dank voor uw voorbede en ondersteuning. De Here zegene u overvloedig hiervoor. Sila Wong Swie San-Lachman

Een op de drie vrouwen is volgens onderzoek ooit mishandeld, verkracht, gedwongen om seks te bedrijven of geestelijk mishandeld door een bekende (Pro Health, 2009, ICPD). Suriname heeft in deze regio het hoogste cijfer als het gaat om seks gerelateerde geweldsproblemen. In Caribische landen als Guyana, Barbados, Antigua en Bermuda is dit tussen de 25% en 30%, maar Suriname heeft een percentage van gemiddeld 69%. Stichting Weid Mijn Lammeren heeft in januari twee seminars gehouden over kindermishandeling en seksueel misbruik. De behoefte bleek enorm. Beide dagen waren binnen korte tijd volgeboekt. Er kwamen veel leerkrachten naar de WML–studiedagen, het

onderwerp mishandeling was voor hen heel leerzaam. Eén reactie van een basisschool leerkracht: “Ik heb veel geleerd over het onderdeel lichamelijke mishandeling, want ik had er nooit eerder bij stilgestaan dat aan de oren trekken kindermishandeling is”. Emoties Gynaecoloog Dr. Ramkelawan werkt ruim twintig jaar samen met Jeugdzaken (zedendelicten). In 2014 kwamen er 365 gevallen binnen, merendeels meisjes rond de 14 jaar maar ook baby’s van enkele maanden oud. Deze vriendelijke dokter verzorgde ook een sessie tijdens de studiedag. Inspecteur Forster het aanwezige hoofd van de afdeling Jeugdzaken van het Korps politie

Suriname, kreeg wat pittige vragen uit de zaal. Wat te doen bij kindermishandeling? Waarom gaan daders soms vrijuit, maar krijgen slachtoffers altijd levenslang? Het onderdeel seksueel misbruik maakte veel emoties, los een deelnemer zei “Ik ben in mijn kinderjaren ook slachtoffer geweest van kindermisbruik. Ik ben nu kinderwerker en wil anderen helpen, maar ben zelf niet geholpen. Ik probeer sterk te zijn en vraag daarbij de kracht van de Heer om los te laten. Maar bij deze sessies komt alles weer boven.” Na de laatste studiedag bleven we nog lang napraten. Nazorg is niet eenvoudig en kost tijd. We proberen zoveel mogelijk door te verwijzen of te helpen tijdens

De actie met Gospeltruck in Saramacca

43

SURINAME

twee vaste counselingochtenden per week. Petra werd vanaf haar 6e tot haar 15e jaar regelmatig

De kinderen leren over naastenliefde

Plezier met een spel tijdens een outreach

44

SURINAME

verkracht eerst door een oom en daarna twee neven. Sommige mensen zijn zo verlamd door alle

ellende en onrecht wat hen is aangedaan, dat je soms samen om een persoon heen moet gaan

staan om geestelijk het dak open te breken om iemand voor genezing neer te kunnen leggen aan de voeten van de Heer Jezus. God maakt vrij! Gospeltruck In januari heeft WML meer dan achthonderd kinderen bereikt in het district Saramacca. Op het plein in het centrum van Groningen (hoofdstad van Saramacca) stond de Gospeltruck drie dagen geparkeerd. Ons programma stond in het teken van het Kinderboekenfestival. Het WML team deed het verhaal van de Barmhartige Haïtiaan met daarna de tekst “Heb uw naaste lief als uzelf”. Suriname kent een aantal Haïtiaanse gastarbeiders. Haïtianen zijn niet echt populair en er doen soms de raarste verhalen over hen de ronde. Vandaar dat we besloten om het verhaal van de Barmhartige Haïtiaan te gebruiken als thema. Prachtig dat we zoveel kinderen van verschillende basisscholen en zelfs enkele klassen van het voortgezet onderwijs mochten vertellen over de Bijbel en de Heer Jezus die ons leert om onze naaste lief te hebben! De kids vonden het schitterend en deden allemaal prima mee. De Gospeltruck krijgt binnenkort een prachtig nieuw decor! Het decor van de truck heeft altijd trouwe dienst gedaan, maar zit nu vol vlekken en is eigenlijk niet meer schoon te krijgen. Dankzij hulp uit Nederland is er een prachtig decor ontworpen dat al bijna klaar is.

Kinderpastoraat Onze vrijwilligersteams bezoeken wekelijks twee tehuizen. Daarnaast komen er regelmatig mensen het Weid Mijn Lammeren centrum binnen lopen voor gebed of opvoedadvies. Voor het kinderpastoraat is er echt apart vervoer nodig. Heel soms komt het voor dat pastorale WML vrijwilligers in gevallen van mishandeling of misbruik een kind meteen moeten kunnen opvangen. Regelmatig zitten we met vervoersproblemen omdat het openbaar busvervoer in Suriname niet echt betrouwbaar is. Wij vragen uw gebed om Gods voorziening voor een goede tweedehandse personenwagen voor het kinderpastoraat. We zouden dit jaar graag Rob Hondsmerk naar Suriname willen halen voor de verzorging van een cursus Kinderpastoraat. Als er achttien mensen vijftig euro zouden sponsoren, kunnen we hem dit jaar uitnodigen in Suriname. Als de Heer het op uw hart legt, geef dan alstublieft. Een getrainde leerkracht of kinderwerker kan een steunpilaar zijn voor vele kinderen. Als Rob er is, traint hij meestal een groep van zestig personen; een fors rendement! Vrijwilligers Goed nieuws! Komende maand krijgen we drie vrijwilligers: Pien, Mirjam en Mathijs. De laatste (leerkracht in opleiding) komt maar liefst zes maanden helpen bij Weid Mijn Lammeren. Graag

De vier generaties, Wies, Sila, Gloria en Querida

uw gebed voor hen, dat ze snel kunnen wennen aan de hoge temperaturen en de verschillende culturen in Suriname. Tot slot, mijn (Gloria) grootmoeder Lachman is twee maanden bij ons op vakantie in Suriname. Het is een bijzonder voorrecht dat wij van haar mogen genieten. Tijdens de opwekking in Suriname in oktober 1961 onder leiding van evangelist Karel Hoekendijk kwamen mijn grootmoeder Wies en moeder Sila tot levend geloof. Samen met mijn dochter Querida prijs ik God voor zijn genade die dwars door generaties door blijft gaan. Gods goedheid is machtig. Van harte dank voor uw voorbede en hulp aan ons, WML en de kinderen van Suriname. Gado blessi yu! Winston en Gloria Lie-Kwie-Sjoe

45

Verjaardagen

Laatste Nieuws

De volgende zendingswerkers (of hun kinderen) zijn jarig in de komende tijd. Wij moedigen u aan om hen eens een kaartje te sturen.

Website Kijk ook op de website zendingengemeente.nl voor meer informatie. Hier vindt u het laatste nieuws van de zendelingen en kunt u eerder uitgaven van het blad digitaal terugzien.

12 maart Yolanda Rojas-Koorevaar (2012) . . . . . . . . . . . Guatemala 16 maart Wilfredo Chuquiruna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Peru 29 maart Gerard Adriaanse . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Australië 3 april 17 april 21 april 23 april 25 april

Jorge Rojas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Guatemala Ron Scholman . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Frankrijk Carmen Robinson . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Saint Lucia Joshua Duque (’10) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ecuador Noah de Keijzer (’02) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Brazilië

1 mei 3 mei 26 mei 27 mei 29 mei 29 mei

Teya Hoeré . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Colombia Annemarie Lebrun . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Frankrijk David Lie Kwie Sjoe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Suriname Marc Lebrun . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Frankrijk Annemiek Yanez-Punt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . - Chili Marijke Punt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Bolivia/Nederland

FINANCIËN

Slechts tweemaal per jaar sluiten wij een acceptgirokaart bij. In dit nummer zult u er echter geen vinden. Wij hopen wel dat de zendingswerkers evengoed op u mogen rekenen, zodat zij zonder geldzorgen hun dienst kunnen blijven vervullen. Het is niet meer mogelijk op uw overschrijving te vermelden voor wie of waarvoor uw gift bestemd is. Wanneer u in het verleden altijd voor één en dezelfde bestemming heeft gegeven, zullen wij uw gift automatisch weer op deze bestemming boeken. Wanneer u in het verleden voor meerdere bestemmingen heeft gegeven, of u wilt deze keer voor een andere bestemming geven, dient u deze bestemming per mail, telefoon of post aan onze penningmeester door te geven. In alle overige gevallen zullen wij uw gift op de bestemming “Zending Algemeen” boeken. Toezending kwitanties In het kader van kostenbesparing zijn wij ertoe overgegaan de kwitanties eenmaal per jaar (en wel in januari) te verzenden. Indien u toch graag eens per kwartaal een kwitantie wenst te ontvangen, kunt u dit aan onze penningmeester doorgeven ([email protected]). Alle zendelingen worden maandelijks op de hoogte gehouden van uw medeleven via een maandoverzicht. Zie voor alle gegevens pagina 2 van dit blad.

Fineke Jansen Van 17 april tot 6 juni hoop ik in Nederland te zijn, en van 2 tot 27 oktober. Het zou fijn zijn om elkaar indien mogelijk te ontmoeten, om persoonlijk te kunnen delen over het werk hier, maar ook om te horen wat de Heer in Nederland doet! Ik ben beschikbaar voor spreekbeurten over het werk in Bolivia of andere ontmoetingen, zowel door de weeks als op zondag. Voor afspraken graag een mailtje aan Gerry Warta - [email protected] die helpt met het maken van de agenda.

Johan en Wilcie Smoorenburg Dit jaar is het drie jaar geleden dat we niet meer in Nederland zijn geweest voor spreekbeurten, dit door de grote drukte hier. Dit jaar zijn we met verlof in Nederland en beschikbaar voor spreekbeurten en andere activiteiten van 23 April t/m 28 Mei. Ook zullen wij op de Pinksterconferentie zijn, en hopen U daar of ergens anders in Nederland te ontmoeten. Kijkt U naar de aankondigingen in dit blad om een afspraak te maken voor een spreekbeurt, presentatie, jeugdsamenkomsten, en ook op huissamenkomsten komen we graag iets vertellen en laten zien van dit werk. Voor tussendoor nieuws over Hart voor Haiti, kijk dan op www.hartvoorhaiti.nl

Het ontstaan van Zending en Gemeente De naam “Zending en Gemeente” werd voor het eerst gebruikt in een rondschrijven van Kees & Fieke Goedhart, in het jaar 1969. Zendelingen die zelfstandig werkten en persoonlijke, gestencilde berichten rondstuurden, werden samengebracht in één stichting en hun nieuws werd gepubliceerd in één blad: Zending en Gemeente. Evangeliseren is niet genoeg, het vormen van gemeenten en het bieden van daadwerkelijke hulp is nodig. Samen met broeders uit plaatselijke gemeenten werd dit werk zo opgezet dat elke zendeling geestelijk en financieel verbonden zou zijn met één of meer plaatselijke gemeenten.

Bolivia, Curaçao en Haïti. Het evangelie van Jezus wordt op vele manieren gebracht: samenkomsten in de open lucht en aan huis, filmavonden, kinder- en tienerkampen, radio- en tv-uitzendingen. Ook via kinderhuizen, maatschappelijk werk en landbouwprojecten wordt geprobeerd nog niet bereikte mensen te bereiken met de verlossende boodschap van het evangelie van Jezus Christus. Mensen met zendingsvisie kunnen te allen tijde contact met ons opnemen.

Omdat Kees & Fieke Goedhart hadden gewerkt in het Caribische gebied, was daar de eerste aandacht. Al spoedig richtte de stichting zich ook op Zuid- en MiddenAmerika. Het begon met evangeliseren en het stichten van gemeenten naar Bijbels patroon. Intussen zijn er scholen en kinderhuizen in

Graag wil ik 4x per jaar het blad Zending en Gemeente ontvangen.

Naam: Dhr./Mevr./Fam . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Deze strook kunt u in een gefrankeerde enveloppe

Adres: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

zenden aan: Administratie Zending en Gemeente

Postcode: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Sassingastins 19 8 925 JJ Leeuwarden

Woonplaats: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

FR AN

K R IJ K G U AT

BOLIV

EMAL A

IA

HAÏTI ME XICO CO

LOM

BIA

AUS T BO

LIVI

R ALIË

A

CUR AÇ AO

F R A N K R IJ K

EQUADOR BOLIVIA

Chili PERU

BOLIVIA

PER

Jamaica

U

F R A N K R IJ K

SURINAME

SURINAME BR AZILIË

Dringend verzoek!

U bewijst uzelf en ons een dienst door: > Indien het blad onjuist is geadresseerd het blad met gecorrigeerd adres terug te zenden, of met vermelding: Niet gewenst.

Administratie Zending en Gemeente Sassingastins 19 8925 JJ Leeuwarden