Lawrence Malstaf Stageverslag 4 februari – 4 juli 2008
Allard Boer Industrial Design & Robotics Hogeschool voor de Kunsten Utrecht
Inhoudsopgave pag. Inleiding
…………………………………………………………………………………………………………………….3
1.
Doelstelling
……………………………………………………………………………………………………………….4
2.
Introductie Lawrence Malstaf 2.1 Zijn filosofie
……………………………………………………………………………………………………….5
2.1.1
Tijd
2.1.2
Over het werk van Lawrence Malstaf
2.2 Zijn werk
……………………………………………………………………………………………………….5 ……………………………………………………….7
………………………………………………………………………………………………………….8
2.2.1
Shrink 01996
…………………………………………………………………………………………….8
2.2.2
Rope 01999
…………………………………………………………………………………………….8
2.2.3
Orbit 02002
…………………………………………………………………………………………….9
2.2.4
Nemo 02002
…………………………………………………………………………………………….9
2.2.5
Shaft 02004
…………………………………………………………………………………………….9
2.2.6
Nevel 02004
………………………………………………………………………………………….10
2.2.7
Fans 02006
………………………………………………………………………………………….10
2.2.8
Tollen 02006
………………………………………………………………………………………….10
2.2.9
Orbit, Nevel en Fans
2.3 Archeologieën 3.
………………………………………………………………………………….5
……………………………………………………………………………….11
………………………………………………………………………………………………….11
Werkzaamheden tijdens stage
…………………………………………………………………………….12
3.1 Verhouding in werkverdeling 3.2 Technisch-Creatief
………………………………………………………………………………………….13
3.3 Elektrisch onderhoud 3.4 Sleepcontact
…………………………………………………………………….13
…………………………………………………………………………………….13
…………………………………………………………………………………………………….14
3.5 Wijzigingen aan constructies
…………………………………………………………………….14
3.5.1
Shrink
……………………………………………………………………………………………………….14
3.5.2
Orbit
……………………………………………………………………………………………………….15
3.5.3
Shaft
……………………………………………………………………………………………………….15
3.5.4
Nevel
……………………………………………………………………………………………………….15
3.5.5
Tollen Les Bains
3.6 Overige activiteiten
……………………………………………………………………………………….16 ……………………………………………………………………………………….17
4.
Leerproces voor doelstelling
5.
Ervaring van Lawrence Malstaf
6.
Slotwoord Bijlagen
………………………………………………………………………………….18 …………………………………………………………………………….19
………………………………………………………………………………………………………………….20
Inleiding Vanaf het eerste moment dat Lawrence Malstaf in het vizier kwam als mogelijke stage, is er een vraag bij mij naar boven gekomen. Wil ik net als hem, nadat ik de opleiding heb afgerond, als zelfstandig ondernemer en kunstenaar verder op de arbeidsmarkt? Lawrence Malstaf is aan de ene kant een kunstenaar die zijn ideeën vertaalt in tastbare installaties, waar je als bezoeker niet naar kijkt, maar daar zelf plaats in kan nemen om het te ervaren. Daarnaast werkt hij als zelfstandig ondernemer in opdracht aan projecten voor in de theaterwereld, in samenwerking met andere kunstdisciplines of voor educatieve doeleinden.
De installaties van Lawrence Malstaf zijn een directe vertaling van wat de opleiding Industrial Design & Robotics (IDR) van de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht (HKU) voor mij in de praktijk betekent. Hij is constant op zoek naar materialen met bepaalde eigenschappen die de functionaliteit van zijn werk ten goede komen, maar ook tegelijkertijd een tactiele en esthetische meerwaarde aan zijn installaties kunnen geven. Het schrikt hem niet af om zelf bestaande producten aan te passen of om te bouwen om de constructieve eigenschappen te verbeteren of deze functioneel te wijzigen waardoor ze een beter doel kunnen dienen in de installaties. Daarbij gebruikt hij de nodige elektronica om alles werkend te krijgen en schroomt hij niet om een PC in te zetten met software die de installaties gehele scenario’s laat uitvoeren als een choreograaf bij een dansvoorstelling. Hij slaat een brug tussen de autonome kunst, de industriële vormgeving, de informatica, de elektronica, de techniek en het theater, waarbij zijn visie en betekenis van de installaties bewaard blijft. Deze fusion van disciplines maakt dat zijn werk en werkwijze aansluit bij de veelzijdige opleiding Industrial Design & Robotics.
3
1. Doelstelling De doelstelling van deze stage zijn verwoord in de voorbereidende lessen met de tutor, Isabelle Boon: Wat is je doelstelling voor de komende stageperiode. Meedraaien en veel ervaring opdoen: + Onderdeel van het proces uitmaken + Eventueel eigen project binnen de wensen van opdracht en stijl + Oplossend werken voor gecreëerde problemen + Productpresentatie verbeteren Wat wil je niet: - Alleen maar opdrachten uitvoeren - Alleen voorbereidend werk Voor de Erasmusbeurs is deze doelstelling in beknopte wijze: Knowledge, skills and competence to be acquired: + Improve product presentation + assist in projects and help generating assignments + fully function within a company and learn more about entrepreneurship Tasks of the trainee: + Fully function within the company Inhoudelijk betekenen deze doelstellingen voor mij dat ik, in voorbereiding op de periode na het behalen van mijn diploma, vast probeer te stellen waar ik mijn focus moet leggen. Zoals in het EgoDocument (zie Bijlage1) beschreven is, voor een les uit het 2e leerjaar van Erika Wijntjes in april 2007, is er een redelijk duidelijke lijn waar ik naartoe wil gaan. Hierin beschrijf ik dat ik nog niet zeker weet of ik als zelfstandig ondernemer en kunstenaar tegelijk verder moet gaan. Ik beschrijf daar namelijk ook de mogelijkheid om in een team te opereren. De mogelijkheid om binnen een groter bedrijf aan de slag te gaan bestaat ook. Een stage zoals deze, bij Lawrence Malstaf, is een perfecte ervaringsmogelijkheid om uit te zoeken of dit bij me past en of ik dit aan kan. Het hoofdstuk “Introductie van Lawrence Malstaf” zal inhoudelijk ingaan op zijn bedrijf, zijn werk als kunstenaar en zijn filosofie daarachter.
4
2. Introductie Lawrence Malstaf Lawrence Malstaf, geboren 1972 in België. Werkt en woont in België en Noorwegen. Afgestudeerd in 1990 Industrial Design aan het Henry van de Velde Instituut te Antwerpen. Lawrence Malstaf is zelfstandig ondernemer en kunstenaar. Hij maakt geen beeldende kunst, design of theater, maar een cross-over van deze. Zijn installaties, soms met een performance, op diverse locaties en festivals, in samenwerkingsverband of alleen, zijn terug te vinden op (solo)exposities en in de mobiele installatie 'Prik'. Daarnaast houdt hij zich bezig met scenografie en geeft hij workshops en lezingen. Zijn werk is terug te vinden in diverse landen (België, Noorwegen, Zweden, Denemarken, Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Spanje, Portugal, Canada, Verenigde Staten en Brazilië). 2.1 Zijn filosofie De filosofie achter het werk van Lawrence Malstaf kan het beste uitgelegd worden aan de hand van twee teksten uit de nieuwste publicatie van zijn werk: Lawrence Malstaf The Long Now 01997-02008 Uitgegeven in 2008 door Galerie Fortlaan 17, Gent (B) www.fortlaan17.com In hoofdstuk 2.1.1 “Tijd” vertelt Lawrence Malstaf over dit begrip en hoe wij het in ons hedendaagse leven gebruiken. De reden dat de jaartallen met een “0” ervoor zijn geschreven heeft met deze tekst te maken. In hoofdstuk 2.1.2 “Over het werk van Lawrence Malstaf” is een selectie gemaakt uit een tekst van Luk Van Den Dries (theaterwetenschapper, collega & vriend) om een beeld te geven van de meerdere lagen binnen de installaties. 2.1.1 Tijd Door Lawrence Malstaf. “Op een zonnige winterdag in de serres van de botanische tuin in München, in de afdeling van de cactussen, zit een man te dommelen. Een bejaard koppeltje zit stil in een andere hoek voor zich uit te staren. De tijd lijkt bijna stil te staan. Ik krijg het gevoel dat het hier elke dag zondag is. Men kan zich in deze omgeving niet haasten, zelfs de enthousiaste kinderen van het kleuterklasje die op weg zijn naar de vlinderafdeling lijken even te vertragen. In elke serre hangt een andere sfeer, een andere tijd. In het Kalthaus met veel kleurige bloemen gaat de tijd iets sneller, de stemmen van de bezoekers klinken wat meer opgewonden, in het mospaviljoen stapt men trager en spreekt men stiller. In het Araceeën Haus en het Cycadeeën Haus hangt telkens een andere tijd een andere traagheid. Gisteren in de Tiergarten, een veel dynamischer ritme. Gaat de tijd trager in de Botanische tuin dan in de zoo, in de steengroeve of bij de Ford assemblage lijn, op een zeilboot of een airbus, in Tim Buktu, München of Parijs? Wat is het verband tussen de inwendige klok en die aan de wand? Als trouwe Darwin adept proberen de Parisiens, de insecten en de overgebleven planten kost wat kost hun biologische klok aan te passen en op te drijven om synchroon te blijven met de maalstroom van de stad, de lopende band, de machine. En alles wijst erop dat die alleen maar versnelt. Of is ook dat een illusie? 1000 jaar geleden was de wereld nog een platte schijf waar ik kon afvallen en God keek naar beneden en was oppermachtig. Er waren seizoenen en dag en nacht, de zon en de kerkklok. 5
Nu zijn er ook minuten en seconden zelfs mili- en nanoseconden. 1000 jaar geleden bestond de seconde niet omdat die niet relevant was, misschien zoals nu de nanoseconde nog niet veel meer dan een hippe term is. Ondertussen hebben we het concept Tijd dus al flink uitgebouwd en gematerialiseerd in miljoenen klokken en apparaten waarrond onze menselijke activiteit georganiseerd en geconditioneerd wordt. Los van talen en religies, is Tijd de meest gevreesde oligarch in de Westerse landen. Het geïndustrialiseerde deel van deze aardbol dus. Valt daar misschien een direct verband te bespeuren? Tussen de machine en de conditionerende Tijd? Hedendaagse machines zijn onlosmakelijk verbonden met Tijd en wij met de machines. Ze hebben een precieze frequentie of een kloksnelheid van zoveel Gigahertz, ze draaien exact zoveel toeren per minuut. Alles is gekwantificeerd en georganiseerd in agenda’s, schema’s en scenario’s volgens dezelfde referentie met hetzelfde axioma: de Tijd. Als Venezuela zijn tijdszone een half uurtje verschuift lijkt het absolute karakter van de Tijd even te wankelen en het heeft ook zijn gevolgen voor fabrikanten en programmatoren wereldwijd. Ook de marge, de pauze, de ‘time off’, is gepland, geteld en betaald. In een samenleving gebaseerd op duizenden machines wordt alles uitgedrukt in een absolute waarde: Tijd, de onzichtbare dictator die bovendien verafgood wordt. De machine: de hedendaagse slaaf. Het begon als een analoog verlengstuk van onze spieren. De boer moest wel aandachtig achter de ploeg lopen om het ding te sturen, maar sinds ook de landbouw geïndustrialiseerd is, ‘verlengen’ audio visuele apparaten ook de zintuigen van de boer. En sinds de informatica wordt bovendien het geheugen, het rekenen en zelfs de controle van andere machines toevertrouwd aan zijn elektromechanische slaven. Toch ziet het er naar uit dat hij het denkwerk nog enige tijd zelf zal moeten doen. En natuurlijk zijn er wel parallelle tegenbewegingen: Hoe meer overwerkte Europeanen, des te meer de vrijetijdsindustrie floreert met wellness centers, esoterische workshops en exotische vakanties waar het allemaal om onthaasting en healing draait. Maar komt er ook een tijd waar we de Tijd zelf anders gaan bekijken en bijvoorbeeld niet meer zo absoluut of zelfs niet meer zo lineair? Eigenlijk eerder zoals we ze ervaren met onze inwendige klok. Iedereen kent ze wel de lange uren in de wiskundeles en de korte in de turnles. Of het gevoel dat we langer leven maar in een tijd die sneller gaat. En wat is de tijdsbeleving van een vlinder die trilt in de zon of van een ander insect dat voorbij zoemt met een vleugelfrequentie van 1000 Hz, inderdaad: meer dan 1000 keer per seconde. Zouden we sneller leven op Jupiter waar een dag en een nacht slechts 10 uur duurt. Hoe oud is oud op Pluto die slechts 1 omwenteling maakt in 6 dagen? En om het maar compleet los te gooien: wat met de kwantumfysica? Ik heb niet de pretentie om te beweren dat ik die theorieën grondig bestudeerd heb of begrijp, maar intuïtief lijkt me de denkpiste heel natuurlijk dat tijd en materie niet zo gescheiden zijn als we ons voorstellen.”
6
2.1.2 Over het werk van Lawrence Malstaf Selectie uit tekst van Luk Van Den Dries. “Het uitgangspunt is, zoals al het werk van Malstaf, even helder als eenvoudig. Je eigen ervaring is het hart van het werk, de installatie, waar je als toeschouwer actief aan participeert. Het gaat hier om de eigen ervaring. Om de waarneming van het lichaam. Om de waarneming door het lichaam. Om de intensiteit van het zintuiglijke. De overlevering. Het gaat om het effect op je lichaam, iets dat gebeurt met je zenuwbanen tot in de kleinste haarvaten toe. Zijn installaties tarten het zintuiglijk vermogen van de toeschouwer. Hij pleegt zachte aanslagen op je huid, je oren, je evenwichtsorgaan, je blik. Hij brengt je uit balans waardoor je eventjes je controle verliest zodat je anders begint te ademen. Je hart slaat een tel over en net op dat moment slaat de installatie toe. Het is een vorm van waarnemen waarin je elke zindering en prikkeling zeer bewust ervaart. Je betreedt als toeschouwer zelf de zone tussen zien en gezien worden die je perceptie aantast en je handelen zal bepalen. Het gaat om zintuiglijke indrukken, je zelfbeeld en zelfprojectie. Het bewustzijn van jezelf in de context van deze interactieve opstelling, waarin iedereen quasi gelijk is. De installaties ontregelen vooral de blik. Altijd is de toeschouwer mee in beeld, maar tegelijkertijd vragen de installaties om een kijkpunt. Ervoor, eronder of er middenin. Zelden erboven. De schroom van de blootstelling, het bewustzijn van het kijken, maar vooral de waarneming met en op het lichaam zorgt dat je nog meer ‘naar binnen kijkt’. Het nodigt uit tot kwetsbaarheid. Zijn installaties vragen overgave en gevoeligheid. De interactieve installaties van Lawrence Malstaf volgen een eigen dramaturgie. Het zijn constructies die vriendelijk ogen. Je kunt er comfortabel gaan zitten. Of liggen. Ze zien er niet onaardig uit. Hedendaags design: licht, transparant. Tot er ergens diep in de buik van het toestel iets begint te grommen. Het vriendelijke toestel transformeert in een machine. Het ding begint te blazen, te zuigen, te wentelen. De luchtdrukspiegel verandert. Onzichtbare pompen en kleppen treden in werking. De rustige aanblik wordt in een turbine opgezogen, verkruimeld tot atomen en weer uitgespuwd. Tot het toestel weer rustig wordt en braaf. Stil, veel te stil. En je daar weer zit of ligt, in alle comfort. De installaties kennen een moment van razernij, een vorm van blindheid die de eigen gaten in je blik reflecteert. Op die manier nodigen ze je uit ook naar binnen te kijken. Maar leeggelopen, tot stilstand gebracht, uitgezogen, hebben ze ook iets weerloos, iets waar je met een zekere schroom voor gaat zitten, of onder, of middenin. Wachtend op het nulmoment waarin alles weer kantelt. Rust en gevaar lijken zich in evenwicht te houden. Was het de wind die daar passeerde? Of de aanblik van de ander die storm hield in mijn binnenste? De installaties van Lawrence Malstaf zijn zeker ook theatraal te noemen. Bijzonder spannend en interessant aan zijn (meta-)fysica is dat daarin de orde van het toeval heerst. Objecten in zijn installaties volgen hun eigen baan of schrijven hun eigen tekens. Voortdurend experimenteert hij met nieuwe technologie die hij gebruikt om de impact op de waarneming te laten zien. De kern van zijn artistieke praktijk situeert zich inderdaad in de technologie die hij inzet. Het beeld wordt aangetast door allerlei technologische toepassingen, het wordt vervreemd van zijn statische expressie en zoekt continu de transformatie op.”
7
2.2 Zijn werk Het werk van Lawrence Malstaf is vaak imposant te noemen door de grootte van zijn installaties of doordat er altijd wel een beweging in zit. Om een inzicht te geven van de werken en installaties van Lawrence Malstaf en voor de verduidelijking van dit verslag zal ik deel van zijn werk beschrijven. Voor een volledig overzicht kan het overige werk bekeken worden op de website van Galerie Fortlaan 17. 2.2.1 Shrink 01996 Shrink is een performance installatie waar Lawrence Malstaf (of een andere artiest) tussen 2 transparante plastic vellen plaatsneemt en waar de lucht, met behulp van een apparaat, langzaam uit weggezogen wordt. De zuigkracht kan worden gereguleerd door met de hand de opening van de zuigende slang te vergroten of verkleinen. De persoon tussen de vellen wordt op deze manier vacuüm verpakt en de kracht die ontstaat is voldoende om een mens te dragen. Tijdens deze performance beweegt de persoon langzaam van de ene positie naar de andere waarmee het beeld van foetus tot gekruisigd lichaam kan veranderen. 2.2.2 Rope 01999 Rope is een installatie waar een stoel door een oud scheepstouw langzaam wordt gestreeld, teder wordt opgetild, maar ook weggeworpen kan worden. Het touw hangt aan een elektromotor die wordt aangestuurd door een computer en draait volgens een scenario linksen rechtsom. Hierdoor krult het touw langzaam op waardoor de stoel wordt meegenomen, maar eenmaal van de grond zal het touw ook weer willen ontkrullen. Een installatie met een grote spanningsboog.
8
2.2.3 Orbit 02002 Bij Orbit draait een lichtbron rond een vast punt, als een satelliet rond de aarde, en creëert bewegende schaduwen van de objecten of personen. Door de constante rotatie vertekenen gelaatsuitdrukkingen en oppervlaktes van objecten. In principe hangt een horizontale buis in het midden vast aan een constructie die het mogelijk maakt dat het geheel oneindig kan roteren, zonder dat er snoeren verstrikt raken. Aan het ene uiteinde van de buis hangt een lamp, spot, en aan de andere kant een ventilator en een contragewicht. De ventilator zorgt ervoor dat de hele buis, voor sommige projecten 12 meter lang, langzaam rond het middelpunt draait. 2.2.4 Nemo 02002 Als individueel te bezoeken installatie neemt de bezoeker plaats op een stoel die in het midden van een ronde, transparante kamer staat. Wanneer de schakelaar op de stoelleuning wordt omgedraaid beginnen 5 ventilatoren te blazen. Als bezoeker zit je opeens te midden van een wervelstorm van piepschuimbolletjes die in sterk variërende patronen tegen de transparante PVC wand voortgestuwd worden. De bezoeker merkt eerst het spektakel op, want de storm creëert een waterval aan geluid, maar beseft al snel dat de veilige plek in het midden ook rust geeft. De 3D gelaagdheid van de bolletjes lijken op pixels en door de wisselende patronen vervormen ze constant de omgeving. Men begeeft zich in een onwerkelijke ruimte en het tijdsbesef lijkt te verdwijnen. 2.2.5 Shaft 02004 Bij Shaft lig je als bezoeker op een bed met je gezicht onder een transparante schacht waarin 2 schoteltjes onvoorspelbaar rond elkaar dansen. Bovenaan de tabs aflopende schacht zuigt namelijk een ventilator lucht aan. Naarmate de schotels hoger komen, neemt ook de diameter van de schacht toe. Door de aerodynamica varieert de hoogte waarop de schotels zich bevinden in de schacht. Door elkaars luchtweerstand beïnvloeden ze elkaar. Als een machtsspel proberen ze elkaars plek in te nemen totdat ze elkaar raken en breken. Door het kleinere oppervlak vallen de scherven naar beneden op een kogelvrije glasplaat, vlak boven het gezicht van de bezoeker.
9
2.2.6 Nevel 02004 Het bewegende labyrint Nevel bestaat uit 9 semitransparante wanden van 4 meter hoog, die door een draaipunt continue van positie veranderen. Hierdoor verandert telkens de compositie en de architectuur van het geheel. Als bezoeker kan je tussen de wanden doorlopen en hun beweging aanschouwen. Soms raak je gedesoriënteerd, soms word je ingesloten en ben je overgelaten aan de ruimte waar je je begeeft.
2.2.7 Fans 02006 Boven een bassin met water hangen 2 ventilatoren die afzonderlijk van elkaar aangestuurd worden en soms zachtjes, maar soms hard de wind over het water blazen. Tegelijk is dit hun voortstuwing en zullen ze in cirkels boven het water zweven en elkaar proberen te imponeren of misschien te raken? De bezoeker kan via een tegelpad tussen de Fans doorlopen, maar de vraag of het wel veilig is doet velen even twijfelen als ze over het smalle pad naar de overkant willen. 2.2.8 Tollen 02006 Tollen is ontstaan uit voorstudies naar een alleenstaande, zelfstandig draaiende tol. Tijdens het onderzoek naar de juiste afmetingen en verhoudingen ontstond een testopstelling om het gedrag van de verschillende tollen te bestuderen, in een soort arena. Na deze arena een keer gebruikt te hebben voor een performance, bleek dit een groot succes te zijn. De Tollen performance wordt regelmatig gevraagd voor verschillende gelegenheden. Inmiddels zijn er twee varianten. Small Tollen, de eigenlijke eerste testopstelling en Big Tollen. De tweede variant is ontstaan na het bouwen van een grotere arena met grotere tollen met Tom Kok (de Stagiair IDR van de HKU van 2007) en is door zijn hoogte tot Big Tollen gedoopt (Arena 6 x 10 meter en 1 meter hoog). De Small Tollen arena is, naast de arena voor Big Tollen, een relatief kleine arena van 6 x 10 meter en 40 cm hoog. In de arena laat Lawrence Malstaf grote tollen los, waardoor een ballet van onvoorspelbare tollen ontstaat. Soms elegant, maar soms ook zeer agressief.
10
2.2.9 Orbit, Nevel en Fans Orbit, Nevel en Fans vormen samen ook 1 grote, samenwerkende installatie. Orbit hangt boven Nevel en zorgt ervoor dat, door de roterende lichtval, de semitransparante wanden soms doorschijnend, maar soms ook mat zijn. Het bassin van Fans is voor het grondvlak van Nevel geplaatst en hiermee is het pad over het water tevens de entree voor het bewegende labyrint Nevel. Samen vormen ze een mooi onderbouwd verhaal: ”Op een schijnbaar zonnige dag, wandelend in de bergen van Noorwegen overviel de plotseling opkomende mist, gedragen door de wind, gedreven door het water. Het belemmerde het zicht en de weg terug.” 2.3 Archeologieën Naast zijn installaties maakt Lawrence Malstaf ook diverse werken van de oude materialen die voor installaties gebruikt zijn, van het restmateriaal wat overgebleven is van de vervaardiging van de installaties of van de “afval-“ of bijproducten die door zijn installaties gecreëerd worden. Denk aan de gebroken schoteltjes van Shaft, de piepschuimbolletjes gebruikt voor Nemo of het oude touw van Rope.
Ook de niet-tastbare producten van de installaties horen hierbij, zoals de verschillende patronen die gecreëerd worden door de piepschuimbolletjes in Nemo.
Deze Archeologieën waren eveneens een onderdeel voor de expositie in Marseille. In de voorbereidingen op de expositie bestond het artistiek werk uit het zoeken van de juiste composities en materialen om de voorstelling juist weer te kunnen geven. Voor de keuze uit en het verzamelen van materialen werd ook van mij verwacht hieraan mee te helpen.
11
3. Werkzaamheden tijdens stage Bij het doornemen van de eerste planning voor mijn stageperiode bij Lawrence Malstaf stond een expositie in Marseille centraal. Voor deze expositie werden in eerste instantie 7, later 8, werken gevraagd om tentoon te stellen. De expositie is een onderdeel van het Festival de Marseille, een groot theaterfestival van 19 juni 2008 tot 17 juli 2008. Ter voorbereiding hierop zouden we volgens de planning de werken en installaties één voor één gaan controleren, verbeteren en testen. Een unieke kans om alle grotere werken van Lawrence Malstaf van heel dichtbij te kunnen bekijken. Door een tegenvallende veiligheidskeuring tijdens het inzetten van het werk Orbit voor een dansvoorstelling in Duitsland werd de klus alleen iets zwaarder als gepland. Aangezien er voor de expositie in Marseille reeds bestaande werken van Lawrence Malstaf gevraagd werden, bestond het artistieke werk voor de expositie voornamelijk uit het correct plaatsen en indelen van de werken in deze ruimte. De museumruimte, Espace Villeneuve Bargemon, een prachtige nieuwe tentoonstellingshal, bracht zo zijn beperkingen met zich mee. Deze nieuwe, 8 meter hoge ruimte met een wit marmeren vloer, witte muren en steunpilaren midden in de tentoonstellingshal, maakte het een uitdaging om de installaties voor de expositie te plaatsen. Zo wilde Lawrence Malstaf de architectuur respecteren en de installaties op zo’n manier plaatsen dat het ritme, de vlakken en de cirkelvormen van de architectuur werd voortgezet tot een coherent geheel. Hierbij rekening houdend met de positie van de pilaren voor bijvoorbeeld Nevel. De Nevel installatie, met een grondoppervlak van 12 x 12 meter, paste na lang puzzelen alleen tussen de pilaren als deze licht diagonaal in de ruimte zou worden geplaatst. Ook voor het lichtontwerp is uiteindelijk een grote aanpassing gemaakt aan de ruimte. Doordat de ruimte uit erg licht of wit materiaal bestond, zou er een probleem ontstaan met het uitlichten van de installaties, omdat witte materialen het licht weerkaatsen. Op voorhand is uiteindelijk besloten om, met respect voor de architectuur, alle grote wanden te bekleden met zwart om reflectie van licht te voorkomen. Bij het definitieve afstellen van de verlichting werkte dit erg goed, er rekening mee houdend dat de vloer wel nog uit wit marmer bestond. De werken en installaties van Lawrence Malstaf zijn allemaal werken in ontwikkeling en worden regelmatig aangepast en verbeterd. Zo bleek ook in dit geval dat van veel werken de elektrische installatie niet voldeed aan Europese Normen, aangezien de normen ook regelmatig aangescherpt worden. Dit was tot op heden geen probleem geweest, omdat in België de normen anders zijn, maar met het oog op de expositie in Marseille kon geen risico gelopen worden dat er werken zouden worden afgekeurd. Dit betekende dat voor elk werk ook de gehele elektrische installatie nagekeken en waar nodig aangepast moest worden. Een belangrijke dagbesteding van Lawrence Malstaf is het bijhouden of verbeteren van zijn bestaande werk. Met Marseille in het vooruitzicht moest ook goed nagedacht worden over het transport van de werken en de bescherming ervan tegen weer en wind, maar ook de ruwe handelingen tijdens het in- en uitladen. Voor elk werk betekent dit dat er een of meer transportkisten gemaakt moeten worden, die passen binnen de afmetingen van een vrachtwagen, maar ook nog enigszins hanteerbaar zijn. Mede door deze extra werkzaamheden is mijn stage bij Lawrence Malstaf te benoemen als een Technisch-Creatieve stage.
12
3.1 Verhouding in werkverdeling Aan het begin van de stage heb ik het atelier, het gereedschap en de machines me een beetje eigen gemaakt door met 3 kleine klussen te starten. Het aanleggen van een waterleiding, het plaatsen van een venster als scheiding tussen de werkplaats en kantoor en ik heb geprobeerd om een Wifi-antenne te bouwen, zodat we (gratis) op internet zouden kunnen (dit is niet gelukt). Na deze kennismaking zijn we begonnen aan het afwerken van de grote planning die Lawrence Malstaf had voorbereid (Bijlage 2). Over het algemeen kan je zeggen dat hij de eerste grote planning maakte en de taken verdeelde over ons tweeën en dat we de dagelijkse planning samen, in overleg bepaalde. Zo kon het voorkomen dat we voor de afwisseling elkaars “taken” deden. Na de dagplanning bepaald te hebben ging ieder zelfstandig te werk en hielpen we elkaar zo nu en dan als je handen te kort kwam. Bij het verbeteren van de installaties kwam het regelmatig voor dat er een oplossing voor een probleem gevonden moest worden. Ter plekke of tijdens de lunch pakten we dan ieder een tekenblok om ideeën met elkaar te delen voor een mogelijke oplossing. Hierbij wisselden we elkaars ideeën en kennis uit om deze vervolgens tot één goede oplossing te smeden. In dit verslag gebruik ik daarom veel “we”, omdat we, naast het zelfstandig werken, erg veel samen hebben gedaan. 3.2 Technisch-Creatief Bij het controleren van de werken en installaties van Lawrence Malstaf hoorde een bepaalde volgorde. De werken worden uitgepakt en gecontroleerd op schade en vervolgens legt hij de werking ervan uit. Hij legt ook direct uit waar in het verleden iets mis ging of wat hij graag verbeterd wil hebben. Bij de installaties kan je in een logboek terugzien wat er is aangepast of eventueel is misgegaan in het verleden. Hieraan voorafgaand had Lawrence Malstaf wel al uitgebreid nagedacht over de mogelijke verbeteringen. Deze kwamen dan ter sprake. Vervolgens begon het demonteren van de werken en konden we beginnen met het technisch aanpassen van zowel de elektrische installatie als de constructie. Het voornamelijk technisch verbeteren van de werken heeft voor deze stage wel een grotere betekenis. Aangezien het geen standaard constructies zijn, maar specifiek ontwikkeld en vervaardigd voor betreffende werken, is er altijd een bredere kennis van verschillende technieken nodig om hier met een kritisch oog naar te kijken. Om over te gaan tot een verbetering, moet eerst de huidige constructie ontleed worden om te begrijpen wat het doet en waar het voor dient. Vervolgens kan er nagedacht worden op welke punten de constructie verbeterd kan worden. Juist bij dit proces komt de creativiteit kijken. Door financiële beperking moet rekening gehouden worden met de kosten, bij installaties moet altijd rekening gehouden worden met de opbouwtijd, maar ook het formaat van de gedemonteerde installatie moet zo compact mogelijk zijn voor het transport. Al deze factoren samen maken dat er beperkingen zijn of goede creatieve oplossingen bedacht moeten worden. 3.3 Elektrisch onderhoud Van alle installaties hebben we de elektrische installatie aangepast. De strengste huidige Europese regelgeving is de NEN-1010. Dit 7 delen 13
tellende boekwerk is erg duur in de aanschaf, erg omslachtig door vele verwijzingen naar Wettelijke Artikels en niet inzichtelijk online te vinden. Ook hebben we geen handzame versie gevonden voor gebruik in het atelier. Met de hulp van Pascal Vanbruaene (elektriciteit) en Stefaan Lybaert (elektronica), goede kennissen van Lawrence Malstaf, hebben we de elektrische installaties doorgenomen. Zij hebben ons van de juiste informatie voorzien en hebben hen, waar nodig, telefonisch vragen kunnen stellen. Aan de hand van alle specificaties en de verkregen informatie hebben we de elektrische installaties aangepast van: Rope (Bijlage 3, punt 1) Orbit (Bijlage 3, punt 2) Nemo (Bijlage 4) Shaft (Bijlage 3, punt 3) Fans en Nevel (Bijlage 5) 3.4 Sleepcontact Voor zowel Orbit als Nevel heeft Lawrence Maltstaf mij kennis laten maken met het sleepcontact (slip ring). Een bestaande elektrotechnische oplossing om elektriciteit te geleiden binnen een roterende constructie. Iedereen weet dat als je heel lang een hanglamp dezelfde kant op blijft draaien, dat er dan uiteindelijk kortsluiting in het snoer komt omdat de aders in het snoer elkaar gaan raken. Een sleepcontact heeft een vaste mantel en een draaibare kern waar binnenin een aantal contacten zitten om de elektriciteit te geleiden en waardoor het mogelijk is om oneindig te blijven draaien. 3.5 Wijzigingen aan constructies 3.5.1 Shrink Bij Shrink was het wel eens voorgekomen dat het zuigende apparaat, de vacuümpomp, oververhitte. Doordat de persoon in Shrink de slang soms dicht moet houden, zodat de druk afneemt om zich te kunnen verplaatsen, kreeg de pomp niet genoeg koude lucht binnen om zich mee te kunnen koelen. Daarbij produceerde het apparaat 82dB aan geluid, wat storend was tijdens de performance en vaak opgelost werd door het apparaat in een andere kamer te plaatsen. Voor de geluidsreductie hebben we een nieuwe kast gebouwd met schotten erin, bekleed met geluidsisolerend schuimplaat, wat een geluidsvermindering opleverde van 8dB. Voor het oververhitten hebben we een drukklep gemaakt en proefondervindelijk hebben we de veerkracht bepaald. Wanneer de persoon in Shrink de slang dichthoud, gaat de klep open, waardoor er voldoende koude lucht door de vacuümpomp komt en de motor niet meer oververhit raakt (Bijlage 6).
14
3.5.2 Orbit Orbit was om veiligheidsredenen afgekeurd in München en nadat de hele elektrische installatie in orde was gemaakt moest nu ook het geheel beveiligd worden tegen eventuele breuk van de hoofdas. Dit betekende dat er rond de bestaande constructie, met het sleepcontact, een geheel nieuwe veiligheidsconstructie gemaakt moest worden (Bijlage 7). De veiligheidsconstructie zorgt ervoor dat de gehele installatie opgevangen wordt, indien de hoofdas zou breken. Het probleem bij deze installatie is dat het geheel oneindig moet kunnen draaien. Hierdoor is de oplossing niet te vinden in een simpele veiligheidskabel, aangezien deze om de installatie gewikkeld zou worden, waardoor de installatie niet meer werkt. 3.5.3 Shaft Voor Shaft hebben we de ophanging van de buis (shaft) aangepast en de constructie voor de stofzak aangepast. Hierbij hebben we rekening gehouden met een oplossing die de montagetijd vermindert. Voor de opvangbak voor de scherven, aan het hoofdeinde, hebben we extra voorzieningen getroffen om eventuele wegspringende scherven op te vangen, zonder dat het zicht voor de overige toeschouwers belemmerd wordt. 3.5.4 Nevel Het grootste project van de stage, door de complexiteit van de installatie. Sinds de eerste vertoning in 2004 is de installatie al een aantal keren aangepast ter verbetering. Deze installatie is tot zorgenkindje omgedoopt omdat er tijdens exposities telkens onverklaarbare fouten optraden waardoor wanden in botsing met elkaar kwamen. Ter voorbereiding op de expositie in Marseille wilde Lawrence Malstaf dit tot op de bodem uitgezocht hebben om zo, waar nodig de installatie opnieuw aan te passen. Door het gebruik van een logboek was er heel veel informatie terug te vinden van alle gebeurtenissen tijdens exposities. De Nevel installatie bestaat uit twee delen. Ten eerste een centrale besturingskast waarin de computer staat en de elektronica verdeeld wordt. Ten tweede de 9 wanden. Elke wand is 4 meter hoog, is 40 cm dik en 2,80 meter lang. Ze hebben hun draaipunt aan één korte zijde en 2 wielen voor de aandrijving aan de tegenovergestelde zijde (Bijlage 8, punt 1). Alle wanden hebben een printplaat met een uniek adres voor de aansturing en moeten bij het plaatsen allemaal met een potentiometer geijkt worden op een nulpunt, zodat ze allemaal dezelfde kant op staan. Deze gegevens worden gelezen door en opgeslagen in de computer. Via een programma op de computer wordt een scenario afgespeeld en zo worden de wanden aanstuurt (Bijlage 8, punt 2). 15
Als eerste wilde Lawrence Malstaf de draaiconstructie aanpassen. In het verleden was gebleken dat de wanden niet stabiel genoeg waren met de huidige draaiconstructie, maar ook het ijkingmechanisme wat hierin verwerkt zit was moeilijk bereikbaar en lastig af te stellen. Met alle beschikbare afmetingen van de wanden, de benodigde kogellagers, de potentiometer voor de ijking en het sleepcontact zijn we passend materiaal gaan zoeken om zo tot een definitief ontwerp te komen (Bijlage 9). Hierna hebben we eerst 1 wand aangepast en getest voordat we aan de overige wanden begonnen. Na de wijzigingen zijn we telkens 3 wanden gaan testen. Voorheen had elke wand een eigen nulpositie, maar door de wijzigingen aan de constructie waren alle wanden nu identiek af te stellen. Na een aantal tests dook er toch een “oude” fout op die voorheen altijd onverklaarbaar was. Door de identieke afstelling waren we nu alleen wel in staat om de fout te reproduceren, waardoor we ontdekten dat er een fout in de communicatie tussen de potentiometer en de elektronicasoftware zat. De potentiometers die voor de ijking worden gebruikt zijn speciale die 360° en oneindig rond kunnen draaien (normaal 315° met begin- en eindpunt). Voor deze installatie geven ze een waarde af die tussen 0 en 3548 ligt. De elektronicasoftware leest deze waarde en stuurt de gegevens door naar de computer. Zo “weet” de computer waar, onder welke hoek, de wand is. De potentiometer heeft alleen ook een dode hoek, een gedeelte van ongeveer 22,5° waar geen waarde wordt afgegeven. Binnen deze dode hoek zit ook nog eens 1 punt waar alle waardes op hetzelfde moment kunnen gelden (onverklaarbaar, misschien iets voor de kwantum fysica), dit hebben we omgedoopt tot het Flip Punt (Bijlage 10). Met alle nieuw gevonden informatie konden we de elektronicasoftware en alle printplaten aanpassen (Bijlage 11). 3.5.5 Tollen Les Bains Een oude thuisbasis voor Lawrence Malstaf is een omgebouwd zwembad Les Bains in Brussel. Hier heeft hij lange tijd zijn atelier gehad en voor een event Plankton::Bar op 29-02-2008 was hij gevraagd om zijn Small Tollen performance te geven. Voor deze performance moesten de arenadelen, houten ramps van 1/8 kromming van een cirkel, een verhoogde rand krijgen. De agressieve kant van de tollen zorgde er in het verleden voor dat ze af en toe uit de arena konden stuiteren, wat tot gevaarlijke taferelen zorgde. De arenadelen zijn modulair en daardoor is de arena in grootte aanpasbaar aan de ruimte. Als ondergrond hebben de Tollen een linoleumachtig materiaal nodig, welke ook aanpasbaar aan het formaat van de arena moest zijn. Hier hebben we een schematisch overzicht voor gemaakt voor eventuele uitleen (Bijlage 12). 16
3.6 Overige activiteiten Tijdens de stageperiode zijn er een aantal andere projecten geweest waar ik verder niet op in zal gaan. - Materiaalonderzoek Boreas: Op zoek naar een materiaal met specifieke buigeigenschappen. Na een bezoek aan een verenstaal leverancier hebben we met een aantal verschillende diktes verenstaal buigtests gedaan. Dit onderzoek is niet afgerond. - Verbeke Foundation traject: Voorbereiden en plaatsen van twee installaties in een grote expositieruimte, Sandbible en Whirlpool. - Sensorama traject: Overleg voor nieuw project bijwonen en bezichtiging van locaties in Antwerpen en Parijs. - ‘Prik’ klusdagje: Controle van constructie van de Mobiele expositie ‘Prik” in een vrachtwagen. Na 3 maanden operationeel geweest te zijn was het tijd om de constructie te controleren en de elektronische installatie na te kijken. - Mirror in Galerie Fortlaan: Voorbereiding en plaatsen van de Mirror installatie. - Presentatie voor jury Witteveen+Bos-prijs: Voorbereiding en bijwonen van presentatie van het werk van Lawrence Malstaf in zijn atelier voor de jury van de Witteveen+Bos-prijs voor Kunst+Techniek.
17
4. Leerproces voor doelstelling Voor deze stage heb ik als doel gesteld dat ik erachter wilde komen of de combinatie van kunstenaar zijn en een eigen bedrijf hebben bij mij zou passen. Aangezien ik zelf sinds 2005 een eenmanszaak heb, weet ik wat het inhoudt om een eigen bedrijf te hebben. Om deze reden heb ik de focus niet slechts op het ondernemerschap gelegd, maar voornamelijk op het kunstenaar zijn en de combinatie van beide. Ik ben gaan kijken welke eigenschappen ik bij de kunstenaar Lawrence Malstaf kon ontdekken en ben dit gaan vergelijken met mijzelf. - Als kunstenaar heb je een creatieve geest nodig, de motivatie om ergens aan te beginnen en de doorzettingskracht om een idee daadwerkelijk uit te werken. - Als technisch-kunstenaar is het een welkome bijdrage als je de technische capaciteiten bezit om je kunstwerken zelf te bouwen (je kunt ook werkzaamheden uitbesteden) en is een nieuws- en leergierige geest nodig om je te kunnen verdiepen in nieuwe of andere technieken voor een persoonlijke evolutie. Allemaal eigenschappen die ik zelf ook bezit. Toch is mij iets belangrijks duidelijk geworden tijdens deze stage, over mijzelf en het kunstenaar zijn. Ik mis iets wat essentieel is voor een kunstenaar. Al ben ik nog zo creatief, heb ik alle motivatie en doorzettingskracht, bezit ik alle capaciteiten om technisch iets te realiseren en ben ik nieuws- en leergierig van aard. Ik heb geen passie voor iets, ik heb geen ideaal, geen frustratie, geen bevlogenheid, geen artistieke noodzaak, geen specifieke filosofie, misschien alleen één utopie – het perpetuum mobile maken. Eigenschappen die de motor zijn voor een kunstenaar. Ik ben geen kunstenaar! Althans, nu nog niet, misschien later. Ik ben nu in ieder geval niet de initiator, maar kom vlak daarna wel als creator (Bijlage 13). Op het moment dat er een idee is, haak ik direct in en snap ik waar het naartoe moet gaan. De creatieve inslag is er zeker, direct gevolgd door logisch en technisch inzicht waardoor meteen een vertaalslag gemaakt kan worden tussen Kunst en Techniek. Juist tussen deze twee vakgebieden ligt mijn sterkste kant en beweeg ik mij hier vrij tussen als een dynamische link.
18
5. Ervaring van Lawrence Malstaf Het was zeer vruchtbaar om Allard als stagiair tijdens de afgelopen maanden te hebben. Hij bleek heel wat technische vaardigheden te hebben in een breed scala van disciplines met betrekking tot kunstinstallaties en robotica: van constructiewerk tot mechanica, elektra en elektronica en van verschillende software. Maar wat belangrijker is, hij heeft een sterke motivatie en de drang om nieuwe dingen te vinden en te leren. Hij heeft ook heel wat volharding, analytische vaardigheden en creativiteit om problemen op te lossen. Ik ben het met zijn eigen conclusie eens dat hij op dit moment beter zal functioneren als high-end technicus dan een filosofisch kunstenaar of een conceptueel denker. Ik ben ervan overtuigd dat er in diverse creatieve sectoren veel vraag is naar mensen als hem, zowel profit als nonprofit, maar absoluut ook op mijn gebied van theater en visuele kunst. Ik ben zeer dankbaar voor de tijd die ik met Allard gedeeld heb en hoop dat onze wegen opnieuw zullen kruisen in toekomstige projecten. Lawrence Malstaf, Moortsele, 9/07/08
19
6. Slotwoord Mijn stage bij Lawrence Malstaf heeft me de volle 5 maanden zeer geboeid. De samenwerking is vanaf het begin af aan erg fijn gelopen. Ik ben van mening dat we samen een goed team vormen en elkaar goed aanvullen. Ik heb veel geleerd van de manier van werken en de aanpak van projecten. Door een zeer open instelling van Lawrence Malstaf hebben we onderling ideeën kunnen uitwisselen, waardoor we eigenlijk ook van elkaar dingen hebben kunnen leren. De uitspraak “Ik weet soms niet wie nou bij wie stage loopt” van Lawrence Malstaf tegen mijn stagebegeleidster, Isabelle Boon, staat als een trotse herinnering in mijn geheugen en typeert zeker onze omgang met elkaar. Het traject naar de opbouw van de expositie in Marseille heeft me een reëel beeld gegeven van de werkelijke inhoud van Lawrence Malstafs dagelijkse werkzaamheden en bezigheden. De opbouw zelf, 2 weken lang samen in Marseille, was dan ook een kroon op het geheel. De opening van de expositie een geweldige ervaring door het resultaat aan de mensen te kunnen tonen. Stiekem met een beetje persoonlijke trots, wetende dat niet mijn werk, maar het werk van Lawrence Malstaf geëxposeerd werd. Dan rest mij nog als laatste te zeggen: Bedankt Lawrence, voor een hele mooie stage. Volledig en indrukwekkend. Laten we de opgedane kennis koesteren en openstaan voor nieuwe dingen, maar ook de tijd nemen om dingen te overdenken en te laten bezinken, zoals jij altijd je dingen op een rijtje moet zetten en dat aankondigt met: “Even schematiseren” (Citaat Lawrence Malstaf 02008)
Note to myself: Denk na voordat je iets vastschroeft:
Leatherman rules – Victor-Inox is better? 20
Bi j l agen
Bijlage 1 Doelstelling EgoDocument In de toekomst zie ik mezelf als een schakel tussen diverse disciplines. Door kennis, inzicht en goede communicatie combineer ik de vakkennis van diverse werkvelden en bemiddel ik tussen twee of meer partijen. Aan de ene kant houdt dit in dat ik een communicerende en sturende functie op me neem, welke toe te passen is bij projectgeoriënteerde opdrachten in een samenwerkingsverband (Denk aan een Denktank / Ontwerpbureau). In de toekomst zie ik mezelf ook als zelfstandige Denktank die ideeën (mislukt in het groepsproces, als zijdelingse gedachte na een brainstormsessie of gewoon als fantastisch idee) zal onderzoeken op haalbaarheid en uitwerken. Opdrachten genereren zoals ideeën voor bedrijven, als voorstel en als acquisitie of zelfpromotie. Daarbij zal netwerken en acquisitie noodzakelijk zijn voor klantenuitbreiding. Aan de andere kant kies ik ook voor een individueel en zelfstandig traject, waarbij opdrachten van directe opdrachtgevers zullen worden uitgewerkt. Eventueel met inschakeling van of uitbesteding aan derden. (Fabricage, afwerking en productie). Daarnaast bestaat er altijd de drang om eigen ideeën, los van opdrachten, te onderzoeken op haalbaarheid en uit te werken. Eventuele verkoop van ‘unicums’ of van interessante objecten zonder echt functioneel doel behoort daar ook toe. Om dit te kunnen verwezenlijken zie ik een werksituatie vanuit een studio of representatieve woon/werk locatie met ontvangst- en gespreksruimte, maar ook met een werkplek als atelier. Hierin staan de nodige machines ten behoeve van de vervaardiging van prototypes, testmodellen en kleine productseries. Traject / To do Voor een goede opbouw en onderbouwing voor het bereiken van mijn doelstelling moet naar het verleden, heden en toekomst gekeken worden. Verleden De diversiteit in mijn opleidingen zijn een opbouw aan kennis en ervaring, welke in alle aspecten al positief en nuttig kunnen worden beschouwd. Ook al zitten er opleidingen tussen die niet zijn afgemaakt, voor allemaal geldt dat er in verschillende vakgebieden kennis is opgedaan. Bij veel projecten komt deze kennis goed van pas en zijn de diverse mogelijkheden binnen deze vakgebieden goed te combineren door aspecten van een project hiermee te associëren. Ook de diversiteit in werkervaring draagt bij aan een ruime kennis in verschillende vakgebieden. Nu-tot nu Door opleidingen en werkervaring is er veel in groepsverband projectmatig gewerkt. Hierdoor zijn duidelijk de positieve kanten van kennisuitwisseling in de praktijk zichtbaar geworden. De negatieve kanten hiervan zijn kortweg samen te vatten als miscommunicatie, afwijkende denkbeelden of werkhouding. Juist om die ervaring is het voor mij essentieel om naast teamplay ook zelfstandig aan projecten te werken. Toekomst-vanaf nu De huidige opleiding biedt mij de mogelijkheid om de diversiteit aan kennis, uit opleidingen en werkervaring, te ‘trechteren’ naar één punt. Daarbij gelet op de focus die ik er zelf aan moet geven. De opleiding biedt een breed scala aan richtingen waarin men zich op kan sturen. Mijn route moet er één zijn waarin ik de diepgang zoek voor die onderdelen die ik nodig ga hebben voor het waarmaken van de uiteindelijke doelstelling.
-richting 2D De onderdelen zullen bestaan uit de diverse software / programma’s voor statisch, bewegend en geanimeerd beeld, waarbij de verschillende mogelijkheden ook uitwisselbaar zullen moeten zijn. -richting 3D Naast 2D ontwerp zal ook als onderdeel het 3D uitwerken een onderdeel zijn. Hierbij zijn vorm, materiaal, kleur en techniek in essentie wat het 3D object vormen. Deze eigenschappen hebben elk hun psychologische en fysiologische werking op het eindproduct en verdienen het onderzoek om de juiste eigenschappen hieraan te koppelen voor het beste resultaat. -beweging en interactie Een opvolgend onderdeel van een product vindt zich in de factoren ‘Beweging’ en ‘Interactie’. Elk van deze factoren behoeven een eigen verdiepingstraject, maar hebben ook een gemeenschappelijke deler welke ik als ‘Hardware’ zie. Voor het bewerkstelligen van een beweging of interactie van een product, zal door middel van elektronica, computers en de juiste programmatuur gewerkt moeten worden aan de besturing en de koppeling van diverse soorten media, sofware en hardware. Samengevat Door de kennis van diverse opleidingen en werkervaring te combineren en uit te diepen in de huidige opleiding zie ik mij straks als zelfstandige Denktank die zelf opdrachten genereert en uitvoert, maar daarnaast zeker ook als onderdeel van een grotere groep. Hierin zal ik de rol van ‘Schakel’ en ‘Tussenpersoon’ van diverse vakgebieden op mij nemen. Als Single-player ben ik in staat een project te starten en eventueel derden in te schakelen wanneer perfectie vereist is voor een goede af- en uitwerking en het buiten mijn kunnen ligt om het zelf te doen. Als Team-player ben ik degene in een projectgroep die in staat is informatie en kennis te combineren en te associëren, maar zal ik ook de aandrager van ideeën zijn en in grote lijnen bepaalde aspecten uitzetten ten behoeve van uitvoering door derden.
Bijlage 2 Planning en verantwoording Maand Februari Week 1 start Week 2 Week 3
Tollen
Maart
Shaft
Week 1 Elektra + veiligheid Kist
Week 4
April
Nevel
Week 1
Week 3 Week 4
Atelier
Overleg
Kraan
38,5
Dvd-images
Wifi Antenne
38,5
Overleg
Wifi Antenne
38,5
Motor check
Materiaal onderzoek Materiaal onderzoek
1e Witteveen + Bos Juryronde
38,5
Nemo
Rope
Fans
Sensorama
PVC schoonmaken
Kast + Elektra
Orbit
Voorbereiding + Contructie Elektra + veiligheid
Overleg
38,5
Overleg + Parijs
38,5
38,5
Elektra + Bassin
Shrink
Fans
Publicatie
School 38,5
Kist Laatste update
Stage terugkom
38,5 38,5
Pomp + Kast
38,5
Week 5
17,5
Kast
Mei
Nevel
Mirror
Week 1
PC + stekkers
Audio
38,5
Week 2
Constructie
Opbouw + Opening
38,5
Week 3
Elektrisch Schema’s Transport
Voorbereiding
Week 4
Test + Constructie Software update
Juni
Verslag
Marseille
Sensorama
Manuals
Voorbereiding
Week 1
ECTS
38,5
Veiligheid + Kist 1 Kist 2
Veiligheid + Contructie Elektra 2
Week 2
Uren Publicatie
Voorbereiding
Week 4
Week 3
Projecten Rope Boreas
Elektra
Aanpassen veiligheid Opbouw
Week 2
Orbit
Marseille
Sensorama
38,5 38,5 Atelier 38,5
(1 ECTS = 28 uur) (672 uur : 28 = 24 punten) Totaal na 4 maanden 672 Persoonlijke eindpresentatie (2 punten) is verplaatst naar september Presentatie Totaal stage na 4 maanden 4 Extra weken stage voor ISA-punten Week 2 Voorbereiding Opbouw 41,5*
24 2 26
41,5*
Week 3
Beeldmateriaal
Opbouw
Week 4
Schrijven
Bouw lopende band
Juli
Verslag
Sensorama
Verbeke
Week 1 einde
Schrijven
Bouw lopende band
Whirlpool, Sandbible
2e Witteveen + Bos Juryronde
(160 uur : 28 = 5,7 punten voor ISA) Totaal van 4 extra weken stage Totaal uren stage Totaal stage na 5 maanden
38,5
38,5 160 832
5,7 31,7
41,5* Werkdagen in Marseille van 8:00 – 18:00 uur Ma t/m Za. Voor de reeds ingediende ISA-punten voor 5e maand
Bijlage 3 1.Elektrisch Schema Rope
3.Elektrisch Schema Shaft Relais
Zekering 16A
Zekering 16A
L1 N
L1 N
L1 N
Noodstop
Noodstop
Therm. Zekering L1 L2 L3
T-Verter
PC
Sensor
Thermisch Zekering L1 L2 L3
2.Elektrisch Schema Orbit Zekering 16A L1 N
Mono-Fase Motor Ventilator
3-Fase Motor
Dimmer Spotlight
Dimmer Fan
Slip-Ring L1 N
Spotlight
L1 N
Fan
Relais L1 N
Bijlage 4 Elektrisch Schema Nemo
L1
L2
Noodstop
Hoofdzekering
Lekstroom L3
L1
N
L2
L3
N
3-Fase Contactor
Schakelaar Leuning
Glaszekering 10A
Dimmer Dimmer
Zeker 6A L1
Zeker 16A L1
Dimmer
Dimmer
Zeker 6A N
L1
Therm. Zekering N
Verlichting
L1
L2
L3
Mono-Fase Motor
N
Therm. Zekering L1
L2
L3
Mono-Fase Motor
Zeker 6A
Zeker 6A
L1
L1
N
Therm. Zekering L1
L2
L3
Mono-Fase Motor
Zeker 6A N
L1
Therm. Zekering L1
L2
L3
Mono-Fase Motor
N
Therm. Zekering L1
L2
L3
Mono-Fase Motor
Bijlage 5 Elektrisch Schema Fans en Nevel
Zeker 16A L1
Hoofdzek. 20A N
L1
Lekstroom
N
L1
N
Zeker16A
Zeker10A
Zeker 6A
Zeker 6A
L1
L1
L1
L1
N
Noodstop
N
N
Noodstop
Relais L1
Relais N
L1
Therm. Zekering N
L1
L2
L3
Sensor
PLC
3 Potentio 3 Potentio
Auto Dimmer
PC Nevel
Relais box sensors
N
Auto Dimmer
Transformator Voeding 220V – 12V Mono-Fase Motor
Mono-Fase Motor
Therm. Zekering L1
L2
L3
Bijlage 6 Shrink vacuümpomp met geluidsisolatie en warmloop beveiliging. Audio Insulation Controls Vacuum Motor
Output (blow)
Input (sucktion)
Pressure valve
Bijlage 7 Orbit main construction: 1. Mounting hook for ceiling 2. Axis 3. Slip-Ring 4. Mounting hook for pipe 5. Spotlight (220V) 6. Fan (220V) 7. Counterweight Safety for Orbit: 8. Steel Ring with 2 mounting hooks for ceiling 9. Two U-profiles each with 1 mounting hook for pipe
Safety for Orbit
Orbit Main Construction
1
Safety for Orbit
2 3
8
9
7 5
6
0,5m max. 1,0m 5
0,5m
6
6m 6m
0,5m
7
60 cm
0,5m
1,6m
4
6m
Bijlage 8 1. Draaiwijze wanden
2. Scheme Case and Wall Wiring Case Fuse Box Nevel & Fans CEE Plug 220V 32A
PC
US B US B
USB Seria l Seria l
Audio
Jack Cable
Quattro
Jack Cables
BassSpeaker
4 Speakers
Sender RS-385 RS-385
Power Supply
Speak-On
12V 40A
socket
+12V
Mixer
Relais Box
3Walls 3Walls 3Walls
IEC Plug
Motion Sensor Motion Sensor Motion Sensor
9 Walls
-12V 4 Pole
Wall +12V -12V
SlipRing
PCB receiver
Motor 12V
Potentio meter
3 Pole
Potentiometer Vishay Spectrol:
2 Pole
2x 1 Pole IMPORTANT!!! Always check if Motor doesn’t short-circuit with frame.
Bijlage 9 Construction of New axis for Nevel
Bijlage 10 Dode hoek The rotation mechanism has been updated for easier calibration and stronger construction. With the use of a Slip-Ring in this construction, Nevel now doesn’t use Wireless communication and rechargeable batteries anymore. The Wireless RC mechanism was distorted in the past by interference of various transmitters (Cell phone, Radio and Television antennas). The batteries were often overloaded when recharged. The Slip-Ring has 4 insulated connections which allowed us to connect it to an external 40A 12V power supply. Now the communication of Nevel with the PC is also transmitted through the Slip-Ring: Pin 1: +12V Dead Angle in Potentiometer Min./Max. Range = P0 – P3548 Pin 2: -12V Pin 3: A Signal Pin 4: B Signal Potentiometer
During the update we focused on errors of the calibration device, the Potentiometers. In P0 to P3548 steps the angel of the Walls is measured and communicated with the PC. Occasionally some Walls would change direction for no reason – a serious error, because Walls could collide! After a lot of testing we noticed our so-called “Dead Angle” in the Potentiometers and a “Flip Point”. The Dead Angle is the area between P3540 and P0 (app. 22,5°) where nothing is measured by the Potentiometer. The Flip Point is a certain point in the Dead Angle where Every value is possible at one point (Quantum Physics?).
90°
45° (P3350) end dead angle flip (P3480) point
start dead angle
0°
Narrowing this problem down to this “Dead Angle” allowed us to update the Programming software for the PCB. As a result we programmed the PCB so that it ignores any value measured in the Dead Angle until it exits this zone. This way the Walls should never receive a command that makes is change its direction.
Bijlage 11 PCB info (PCB No. = CP112) Top view Dispaycontrast
Potentiometer
Dispay Mount
New Address Reset PCB
DIP Switch
Replaced Condensors
Fuse F250T10A
LED green=power LED green=commando answer/OK LED red=commando received
Replaced Relais
Added Diode & Condensor Buffer for Power-out Mosfet
Front view + -
.
.
.
.
.
.
.
A B .
.
.
.
.
.
.
Dip Switch
Setting
Description
1
OFF
Slow Motor Speed
ON
Fast Motor Speed
OFF
Soft-Stop at end of movement
ON
Hard-Stop at end of movement
OFF
Possible to stop Wall in Dead Angle
ON
No stop of Wall possible in Dead Angle
OFF
Wireless Commando Receiving
ON
Commando Receiving by wire/cable
2
3
4
UP = ON Down = OFF
1
2
3
4
ON
ON
ON
ON
OFF
OFF
OFF
OFF
DIP Switch
Bijlage 12 Spinning Tops (Tollen) Wooden ramps are set up to create an area with boundaries for the Spinning Tops to run in. 842 cm 244 cm
244 cm
244 cm
55 cm
244 cm
244 cm
55 cm
124 cm
124 cm
This section can be left out for Small Config
244 cm
244 cm
55 cm
55 cm
244 cm
40,5 cm
55 cm
62 cm !
63 cm
63 cm
542 cm
WOOD Frame Config
856 cm – 120 – 120 = 616 cm 62 + 244 + 244 + 244 + 62 = 856 cm
120 cm
120 cm
Curved
PVC floor is layed in 4 strokes of 120 cm wide, 1 extra stroke and 4 separate Corner-pieces of 120x120 cm. Full config gives total width for PVC of 556 cmis 4 x 120 = 480 cm Plus extra 76 cm stroke.
120 cm
Curved
76 cm
Curved
Curved
PVC Stroke Config
Curved
Small Config Width = 493 cm
Full Config Width = 556 cm
Curved
120 cm
120 cm
55 cm
Config minus Ramppiece of 63 cm gives total width for Lino = 493 cm is 4 x 120 = 480 cm Plus extra 13 cm stroke.
Bijlage 13 Schematisch voorbeeld Allard net geen kunstenaar Hulpverlening
Sociaal Alternatieve Therapie
Communicatie
IK
Commercieel
Creatief Kunstenaars geest
Financieel
Ondernemers geest
