Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - December 2015 - Nr. 11
K rant B erichten C ourant
Oktober vijs, november grijs, december ijs.
Beste vrienden,
Ons jubileumjaar loopt ten einde en we hopen dat jullie het met ons eens zijn dat we mogen terugblikken op een schitterend jaar. Het jaar 2016 wenkt al en zoals gebruikelijk beginnen we met onze “Statutaire Vergadering” gevolgd door onze “Nieuwjaarsreceptie”. Dit is een uitgelezen kans om collega’s te ontmoeten en nieuwjaarswensen uit te wisselen. Zoals gewoonlijk zullen deze doorgaan in “Salons Roskam”, Roskamstraat 38 te Merelbeke op dinsdag 12 januari 2016 om 14.30 uur.
Het programma ziet er als volgt uit: een woordje van de voorzitter. statutaire vergadering. o goedkeuren van het kasverslag en het overzicht van onze jaaractiviteiten. o decharge aan de bestuursleden. o bestuursmandaat: dhr. Jean-Paul De Bontridder is einde bestuursmandaat. Hij stelt zich herkiesbaar. o varia en rondvraag.
Tijdens de statutaire vergadering hebben enkel A-leden stemrecht, maar B-leden zijn eveneens welkom. Daarna volgt de nieuwjaarsreceptie.
Gelieve bij deelname € 7 p.p. over te schrijven op rekening BE63 4470 0615 8108 op naam van Kring Gepensioneerden KBC Gent vóór 31 december 2015. Uw betaling geldt als inschrijving. De deuren worden pas geopend om 14 uur.
We hopen jullie talrijk te mogen verwelkomen op onze eerste vergadering van ons nieuw werkjaar.
Het bestuur.
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
“De vrouwen van Laken” door: Mark De Bie
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
De spreker uitvoerig voorstellen hoefde niet, wij kennen hem reeds van zijn eerdere voordrachten: ‘Leopold I, de Coburger’ en ‘Leopold II, monster of genie’. De heer De Bie opende zijn causerie met een zeer beknopte recapitulatie omtrent Leopold I, koning koppelaar en Leopold II, roi des belles en kwam zo bij diens dochters: Louise, Stefanie en Clementine terecht. Over deze drie vrouwen van Laken ging het. In een tweede voordracht komen andere vrouwelijke leden van ons koningshuis aan bod, maar dat is voor later. De heer De Bie vertelt niet over de Belgische koninginnen maar de prinsessen worden ontbloot. Om goed te kunnen volgen kregen we een stamboom van ons vorstenhuis. De drie dochters van Leopold II en Marie Henriette hadden veel gemeen: ze kregen een strenge opvoeding, groeiden op in een liefdeloze omgeving aan het hof van Laken, genoten een kunstopleiding, waren zeer vroom maar van seksuele voorlichting was geen sprake. Ze waren ook tweetalig: Frans en Duits. Met hun ouders hadden ze weinig contact en er was geen affectie met hen. Werden ze liefdeloos opgevoed, alle drie hadden ze een liefde: Louise voor paarden en de ruitersport (was een uitstekende amazone), Stefanie voor de natuur (vertoefde veel in de tuinen en serres van haar vader) en Clementine voor de muziek. Ze hadden nog iets gemeen, huwelijksaanzoeken voor de prinsessen of hun eigen keuze kregen een onverbiddelijk ‘non’ vanwege hun vader. Hij koos de huwelijkspartners, zij zouden keizerin of koningin worden, en/of rijk! Minder kon niet voor Leopold. Prinses Louise werd als oudste dochter geboren op 18 februari 1858. Op 15-jarige leeftijd kreeg ze een huwelijksaanzoek van Friedrich von Hohenzollern maar Leopold stelde zijn veto. In 1875 werd de 17-jarige uitgehuwelijkt aan haar 31-jarige achterneef Prins Filip von Saksen-Coburg-Kohary uit de rijke Hongaarse tak van de Coburgfamilie. Hun eerste huwelijksnacht werd een echte catastrofe! Wegens het voornoemde gebrek aan seksuele opvoeding leek het Louise alsof ze aangerand en verkracht werd. Ze vluchtte in het holst van de nacht het park van Laken in waar de tuinman ze bij het ochtendgloren vond. Het is nooit meer goed gekomen en beide echtgenoten gingen al gauw hun eigen weg. Louise kreeg de toorn van haar moeder over haar. “Vrouwen zijn er om hun mannen te dienen” kreeg ze te horen. Louise begon haar omgeving te haten en zocht compensatie. Het echtpaar verhuisde naar Wenen waar het toch nog twee kinderen kreeg: prinses Dorothea (1881-1967) en prins Leopold (1878-1916). Als compensatie voor haar ongelukkig zijn, stortte ze zich in een niet aflatende koopwoede (koopmanie) waardoor ze een berg schulden opstapelde. Ze overcompenseerde en kwam in de decadentie terecht. Ze werd een schandaalprinses. Op haar 32ste had ze een verhouding met een officier en op haar 37ste liep ze in het Praterpark onderofficier, cavalerie-luitenant, Géza Mattacic tegen het lijf en daar kwam meer van. In 1906 scheidden Louise en Filip en kon zij uiteindelijk de ware liefde beleven met haar Kroatische graaf Mattacic. Dat was niet naar de zin van het Oostenrijks hof (kritiek van keizer Franz-Josef ) en nog minder naar de zin van Leopold II. Met goedkeuring van deze laatste werd Louise in een tehuis voor zwakzinnigen opgesloten en Géza, die van alles de schuld kreeg, werd ook gevangen gezet. Na zijn vrijlating slaagde Mattacic erin Louise te bevrijden en ze vonden een veilig onderkomen in Frankrijk. Louise en haar vader verbraken alle banden met elkaar en pas na Leopolds dood kon ze naar België terugkeren. Na de dood van Géza in 1923 kwam ze totaal berooid in het Duitse Wiesbaden in een rusthuis voor behoeftige oudjes terecht waar ze op 1 maart 1924 overleed. Ze heeft rust gevonden op de armenbegraafplaats van Wiesbaden. Prinses Stefanie werd als derde kind en tweede dochter geboren op 21 mei 1864. Zij werd, bij wijze van spreken, al van in de wieg gekoppeld aan kroonprins Rudolf van Oostenrijk. Zij zou keizerin worden. Rudolf was de zoon van keizer Franz-Josef I en Elisabeth van Beieren (Sissi), uit het huis Wittelsbach. Op 10 mei 1881, nauwelijks 17 jaar oud, werd het huwelijk met Rudolf voltrokken. Ook zij, zoals haar zus Louise, beleefde een traumatische eerste huwelijksnacht maar zij kon niet vluchten. Was het huwelijk niet echt uit liefde ontstaan, toch werd het een relatief gelukkig huwe-
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
lijk. Stefanie en Rudolf kregen een meisje: Elisabeth Marie (1883-1963). Dat gelukkig huwelijk was abrupt over toen Rudolf haar besmette met een geslachtsziekte (gonorroe). Drama, nog maar 25 jaar oud en geen kinderen meer kunnen krijgen. Nog een groter drama toen haar echtgenoot samen met zijn minnares Mary von Vetsera in zeer verdachte omstandigheden in het jachtslot Mayerling aan hun eind kwamen (moord en zelfmoord?). Beide families waren geschokt en verstootten Stefanie, ze kreeg voor alles de schuld. Na de pauze had de spreker het over Stefanie als weduwe. Ze vluchtte weg uit Wenen, ging veel op reis en kwam vooral naar Spa bij haar moeder. Ze begon te schilderen, bezocht regelmatig theater en opera, kweet zich van haar protocollaire plichten en hield zich bezig met de opvoeding van haar dochtertje. Vanaf 1929 kwam ze ook geregeld op bezoek bij keizerin Zita van Bourbon-Parma (echtgenote van de laatste keizer van Oostenrijk: Karel I) in het Kasteel Ter Ham in Steenokkerzeel. Op 32-jarige leeftijd ging ze voor het eerst na de dood van Rudolf naar een hofbal, ze was een elegante vrouw geworden. Bevrijd van haar trauma’s werd ze verliefd op de Hongaarse graaf Elmer van Longyay de Nagy-Lonya. Op 22 maart 1900 huwde ze Elmer (spreek uit: Ellemeer) en hij kocht voor haar in Hongarije een reusachtig landgoed en noemde het Karlburg. Hier was ze de keizerin en leefde zich uit in haar tuinen en serres, zoals in Laken. Tijdens WO II vluchtten ze voor het rode leger en de communisten en vonden onderkomen in het Benedictijnenklooster van het Hongaarse Pannonhalma. Zij stierf er op 24 augustus 1945 en werd bijgezet in de Kapuzinergruft (Kapuzinerkirche) in Wenen, de grafkelder van de Habsburgers. Elmer stierf in 1946. Prinses Clementine werd als derde dochter geboren op 30 juli 1872. Men zei uit liefde maar het zal eerder speculatie van Leopold geweest zijn dat er een zoon zou geboren worden, een troonopvolger. Na de geboorte van de prinses brak Leopold volledig met zijn echtgenote Marie Henriette. Clementine was een rijzige dame van 1,80 m groot; ze werd aan het hof ‘ons reuske’ genoemd’. Ze groeide op aan de zijde van haar vader als een stille, in zichzelf gekeerde vrouw. Ze verbleef vaak met haar vader in de Koninklijke villa in Oostende. Ze toonde veel liefde voor haar neef Boudewijn, zoon van Filips, broer van Leopold II. Toen Boudewijn in 1891 stierf begon haar volwassen leven. Ze was bijna dertig jaar toen ze verliefd werd op de 10 jaar oudere Victor Napoleon van het huis Bonaparte. Haar vader die met de Bonapartes niets te maken wilde hebben, sprak alweer een ‘non’ uit. Clementine kwam in opstand en ze werd naar kasteel Belvedère verbannen. De tegenstand van haar vader had allicht te maken met zijn familieband langs zijn moeders zijde die uit het geslacht d’Orléans stamde. Dat waren rivalen van de Bonapartes voor de Franse kroon. Clementine en Victor gaven hun liefde niet op en pas na de dood van Leopold II op 17 december 1909 was de weg vrij om in het huwelijk te treden. Op 12 april 1910, nauwelijks 4 maanden na het overlijden van haar vader, huwde ze haar geliefde. Het was een gelukkig huwelijk en ze kregen twee kinderen: Marie Clotilde (1912-1996), op haar 40ste en Louis Jérôme (1914-1997), op haar 42ste. Clementine overleed op 8 maart 1955 in Nice en werd bijgezet in de Keizerlijke kapel van de Bonapartes in Ajaccio op Corsica. Victor overleed reeds op 3 mei 1926. De levensloop van de prinsessen leert ons dat ze nog dingen gemeen hadden: ze beleefden op een of andere manier een drama, ze werden door hun vader onterfd omdat ze zijn verwachtingen of zijn willetje niet inlosten en ze schreven alle drie hun memoires. Tot hier een beknopt verslag van de uitgebreide en boeiende lezing die de heer De Bie gaf over drie prinsessen van Laken. Verslag: Daniël Van Renterghem
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
“Gezinsviering met onze vormelingen en met medewerking van het Braziliaans koor van Scheldewindeke. Mis voor de kring gepensioneerden KBC Gent en overledenen sinds oktober 2014.” Zo was de mis van 10.30 uur in de kerk Sint-Pietersbanden te Merelbeke-Centrum aangekondigd. We waren benieuwd wat voor een misceremonie het zou worden op de viering van ons 11de lustrum. Overwegend waren de Braziliaanse gezangen, de hele plechtigheid door. Van het Sempre Encontrando (intredelied) tot het slotlied Maria de Nazaré. Dat allemaal in een gezongen Portugees met zwaar Spaans accent, maar dat deed niets af aan de prestaties van het koor. Tijdens de mis namen de aanstaande vormelingen actief deel aan het gebeuren, zoals bij de offerande toen enkelen ouderwetse natuurlijke offergaven brachten. Het uitgebreid gezang en het verplicht nummer van de vormelingen zou volgens meneer pastoor zoveel tijd innemen dat er geen tijd meer was voor Martine om, naar traditie, de naamlijst voor te lezen van onze overledenen van het voorbije jaar. Die van de parochie werden wel vernoemd. De dienst had 75 minuten geduurd, was er dan geen mogelijkheid om die 77 minuten te laten duren? Neen, dus. We begaven ons dan maar snel naar de Salons Roskam, daar wachtte het aperitief op ons. Na een uitgebreide receptie en nadat we allen waren aangezeten, nam onze voorzitter Daniël het woord om ons welkom te heten. Hier volgt zijn welkomstrede: “Beste vrienden, In naam van gans het bestuur heet ik iedereen hartelijk welkom op ons banket dat dit jaar in het teken staat van ons 55ste jubileumjaar. Bij deze gelegenheid mogen wij volgende genodigden welkom heten: De heer Paul Saye, Voorzitter van het Sociaal Fonds en zijn echtgenote. Dankzij de sponsoring van SOFO kunnen de kringen hun werking verder blijven zetten. Wij willen hem hiervoor hartelijk danken. Onze erevoorzitters: De heer Jan Scheerlinck, Mevrouw Lieve Janssens en echtgenoot André. Vertegenwoordigers van alle kringen werden ook uitgenodigd om samen met ons dit lustrum te vieren. Ik mag dan ook volgende kringen verwelkomen: Antwerpen – Brugge – Brussel – Hasselt – Kortrijk en Leuven. Onze kring viert dus dit jaar zijn 55-jarig bestaan. Vandaag is uiteraard het hoogtepunt van deze viering! Maar zoals we op de Statutaire Vergadering in januari hadden aangekondigd stonden alle activiteiten in het teken van deze viering. Bedoeling was om zoveel mogelijk leden te betrekken bij dit feestelijk gebeuren. Zo konden deelnemers aan de verschillende activiteiten genieten van een extra tussenkomst van de kring. Een eerste hoogtepunt was onze “Lentecruise” op de Schelde op 12 mei. Bedoeling was om zoveel mogelijk leden, die wegens verminderde mobiliteit niet meer kunnen deelnemen aan de gewone uitstappen, toch te laten deelnemen aan deze boottocht. Met 136 deelnemers mogen we dus van een groot succes gewagen! Ook ons lentefeest stond in het teken van de viering en de 90 aanwezigen maakten er samen met Bert Ostyn een onvergetelijk muzikale namiddag van. Na ons banket van vandaag hebben we ook nog ons “Eindejaarsfeest” in december, waar we dit Jubileum feestelijk zullen afsluiten! Het spreekt vanzelf dat we voor deze viering gebruik hebben gemaakt van het spaarpotje dat we de voorbije 4 jaren hebben opgespaard! Vandaar mijn dank aan onze penningmeester Jean-Paul De Bontridder voor het zuinig beheer van onze middelen, waardoor we dit konden verwezenlijken! Bedankt Jean-Paul! Onze kring telt momenteel meer dan 600 leden en barst van de activiteiten! In 2015 stonden er in totaal 71 activiteitdagen ingeschreven in onze agenda. Tel daarbij nog
een 80-tal af te leggen bezoeken (jubileum – verjaardagen – ziekenbezoek) dan begrijpt u dat dit een grote inspanning vraagt van alle bestuursleden. Ik wens hen hierbij dan ook mijn welgemeende dank te betuigen voor hun inzet! Een vereniging groeit natuurlijk niet dank zij één bestuursploeg. Dit is het werk van alle bestuursleden die in de voorbije 55 jaar onze kring gemaakt hebben tot wat hij nu is! Ik wens al deze mensen dan ook in naam van alle leden te bedanken voor hun jarenlange inzet. Ik denk dat we nu maar zullen beginnen waarvoor we gekomen zijn: lekker eten en genieten van dit feest samen met vrienden en ex-collega’s. Maar eerst wil ik nog Martine, de kunstenares in ons bestuur, bedanken voor het mooi en origineel klavertjevier dat zij voor elk lid heeft gemaakt als herdenking van dit jubileumjaar! Bedankt Martine; voor de vele uren werk die zij hieraan gespendeerd heeft! Ik wens jullie allemaal smakelijk eten en een gezellige namiddag. Dank u.” Na de heldere bouillon van kwartel verfijnd met sherry ’La Giuta’ naam de heer Paul Saye het woord. Onze voorzitter had hem verwelkomd als kersverse voorzitter van het Sociaal Fonds. Inderdaad, de heer Saye heeft zeer recent de heer Jacques Haegemans als Sofo-voorzitter opgevolgd. Hij sprak een ‘proficiat’ uit voor de viering van het 55-jarig bestaan van onze kring en benadrukte de vertegenwoordiging van alle andere kringen. Hij had het over één grote familie. Verder bleek dat de heer Saye ook onze website kent en er regelmatig in snuistert. Zo wist hij ons te vertellen dat onze kring in 2015 gemiddeld om de 10 dagen een activiteit had. Hij verwees ook nog naar de solidariteit tussen de leden maar vooral naar het onderhouden van de contacten met de minder mobiele en (langdurig) zieke leden. Hij bedankte ook het bestuur voor het inrichten van een vergadering aangaande de veranderingen omtrent de hospitalisatiepolis. Verwijzend naar het tennistornooi van juli laatstleden waarbij verschillende kringen waren betrokken, had hij het over de vriendschapsband tussen alle kringen. Met verder nog “een gezellig samenzijn” konden we ons verder vullen aan een royaal vissersbord ‘Salons Roskam’, gevolgd door een sorbet van met champagne benevelde bosaardbeien. Dan vroeg de heer Jonas De Jonge, ook een kersvers voorzitter, het woord. Hij is de opvolger van de heer Paul Saye als voorzitter van kring Brussel. De heer De Jonge voerde het woord in naam van alle kringen. Ook hij sprak over één grote familie: allemaal broers, zussen, nonkels, tantes en … ondereen. Hij noemde ons feest spetterend, precies zoals het vuurwerk op de openingspagina van onze website. Hij bedankte onze kring voor de uitnodiging van de andere kringen en sprak ook over de gezamenlijke initiatieven over de kringen heen. Hij opperde de wens dat we allen onderling welkom zouden zijn op elkaars activiteiten. Met ‘het schoonste en het beste vandaag’ liet hij ons afstevenen op edelhertfilet met boterpompoen, bospaddenstoelen, gekonfijt witloof, ragout van spruitjes, groene kool met Breydelhamspek, veenbessencompote en huisbereide aardappelkroketjes met prei en herfsttruffel. Een horen des overvloeds waaraan eenieder zich bol heeft gesmuld. En dan wachtte ons nog een wandeling naar het nagerechtjesbuffet ‘Salons Roskam’, waar ook Irish Coffee werd geserveerd. Naast de vele lekkernijen had de coffee zoveel succes dat het tasje mokka met versnaperingen erbij verwaterde. Voor dit jubileumbanket had de chef zich toch wel bijzonder uitgesloofd. Ik kan niet beschrijven hoe speciaal en hoe lekker het was, je moest het smaken. Sjonge, sjonge, wat ’n banket was mij dat? Overheerlijk, délicieux, delicious! Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
Verslag: Daniël Van Renterghem
van donderdag 5 november 2015 te Bavegem.
“Beeldige landschappen, blanke beken en een baardige heilige”
30 wandelaars waaronder 2 jeugdigen (mee met grootouders Laurent en Lutgarde) waren, met dit mooi weer en milde temperaturen voor november, klaar om Bavegem te ontdekken.
Reeds van op de parking maakten we kennis met bouwkundig erfgoed, nl. de oude melkerij met het zo typische laadplatform voor laden en lossen van de “melkpullen”, een beeld dat velen onder de wandelaars uit hun jeugd herkenden.
Op naar de kerk om met ons godsdienstig erfgoed kennis te maken… en wel met een speciale heilige: St.- Oncomena of Wilgefortis, de “baardheilige”. Zij zou als jong christen meisje door haar vader uitgehuwelijkt worden aan een heidense man. Ze bad tot God om een uitweg en die verhoorde haar bede. De volgende ochtend werd ze wakker met een furieuze baard. De aanstaande man bedankte voor de eer, maar haar vader was woest en liet zijn dochter kruisigen. Vandaar dat zij aanroepen wordt tegen “liefdesverdriet”. Waar of niet… het blijft een niet alledaags verhaal.
Vol ongeloof verlieten we de kerk, trouwens zeer mooi onderhouden, om via de Meulestraat naar een ander bouwkundig erfgoed te gaan: de watermolen op de Molenbeek. We onthouden dat er reeds melding is van een molen in 1228 en tot 1798 zou hij in het bezit geweest zijn van de Sint-Baafsabdij. Het was een bovenslagmolen (water komt boven op het rad via 3 schuiven) voor graan maar in 1723 komt er een “stampkot” bij, om olie te winnen uit zaden, die in 1911 ontmanteld wordt. Vanaf 1948 wordt het water als aandrijving verlaten en komt er een industriële maalderij in een imposant fabrieksgebouw. In 1965 wordt echter alle bedrijvigheid stopgezet wat de eerder verwaarloosde site verklaard. Aan de overkant van de straat trokken de imposante fabrieksgebouwen van de INEX-groep, een samensmelting van 4 familiale zuivelbedrijven in 1973, onze aandacht.
Tijd voor erfgoed dat de natuur ons schonk, nl. het mooie zacht glooiende landschap van het Land van Rhode doorsneden met beken, met zijn vers bewerkte akkers en malse weiden waar het dikbilvee loopt te grazen, kouters waar het winterzaaigoed reeds door de aarde priemt en getooid met hier en daar een plukje bos. Via rustige landbouwwegen genoten de wandelaars van de beekvalleien afgeboord met struikgewas en populieren. We stapten over het blanke water van de Cottembeek en de Bijlokebeek, beiden vloeien samen net voor de watermolen om zo de Molenbeek te vormen die uiteindelijk uitmondt in de Schelde. Onderweg konden we de kerktorens van Letterhoutem en Sint-Lievens-Houtem spotten.
Rustig keuvelend bereikte onze groep via een landweg, met hier en daar een wat drassige passage, een kapelletje toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand. De overlevering wil dat de bewoners van het “Hof ter Zijpe” (laag gelegen hoeve) in 1736 de voorspraak van de Heilige Maria afsmeekten tegen alle onheil dat hen trof en om hun vroomheid te bewijzen bouwden ze dit kapelletje.
Hier werd het laatste stuk van de wandeling aangevat, doorheen de vallei van de Molenbeek. Op een goed verhard pad konden we genieten van een uniek stukje natuur met meersen afgezoomd door knotwilgen en aanpalend populierenbosje.
Terug in de bewoonde wereld nodigde café ‘Sint Antonius’ ons uit om de vermoeide benen te laten rusten en de “dorstigen” te laven. Als echte genieters lieten wij verschillende bieren de revue passeren terwijl zich geanimeerde gesprekken ontsponnen. Iedereen voldaan zo leek het na een deugddoende wandeling rond Bavegem, bij prima weersomstandigheden, met voor elk wat wils in een mooi “Breugeliaans” landschappelijk kader.
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
Georges Demeester Wandelleider van de dag
van vrijdag 9 tot zondag 11 oktober 2015 te Oostduinkerke.
‘Westhoek-wandelweekend’ Vrijdagnamiddag:
Zaterdag:
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
een groot deel van de Kruwerswandelroute. Guy en Marie-Claire, die het wandelweekend hadden georganiseerd, verwachtten dat de deelnemers tijdig aan Domein Westhoek in de Noordzeedreef te Oostduinkerke zouden aankomen om de eerste wandeling stipt om 14.30 uur te laten vertrekken. Ik die dacht daar vroeg te zijn trok grote ogen bij mijn aankomst, er moesten er niet veel meer komen. Theo en Lieve hadden door brute tegenslag moeten afhaken maar de 15 die de eerste tocht meededen waren dus ruim op tijd aanwezig. Guy en Marie-Claire namen ons, als opwarming voor het weekend, mee op een groot deel van de Kruwerswandelroute. Daarvoor namen we een aanloop vanuit de Noordzeedreef zeewaarts tot aan de Kolonel Dhaenenlaan. Daar draaiden we links op en aan de eerste bocht rechts doken wij links de zandpanne van het Vlaams Natuurreservaat Ter Yde in. We liepen volop in een duindoornlandschap met veel duindoorn of kattedoorn maar overwegend veel zand. Uit die panne klauteren was al zwaar voor mijn beentjes, maar Guy had er iets op voorzien. Hij duwde een paar ‘walking sticks’ of ‘trekking sticks’ (in ’t Nederlands: wandelstokken) in mijn handen en zo kon ik mijn lome benen wat sparen door arm- en schouderkracht in te schakelen. Boven, uit de kom, liepen we langs de rand van het Hannecartbos tot in de residentiewijk Mariapark. In de Hugo Verriestlaan trokken we een lus door de Oostvoorduinen, bogen dan af naar de Plaatsduinen om via de Stuifduinenweg aan Spelleplekke uit te komen. Van daar stapten we door de Nieuwe Ydelaan naar het Hannecartbos. We volgden daar het Ter Ydepad en kwamen uiteindelijk in de Noordzeedreef uit, pal tegenover Domein Westhoek. Wie zijn kamer nog niet had kunnen betrekken bij aankomst, kon dat nu doen. Bij iedereen algehele tevredenheid omtrent de kamers. Sober van muurbekleding maar voor de rest was al het nodige aanwezig en zelfs het niet per se nodige: ruime, nette kamers met dito badkamer, een apart toilet met handwaskom en een grote kleerkast, zelfs tv en een minikoelkast. Om halfzeven werden we in de bar verwacht voor een vrij te kiezen ‘drink’, ons aangeboden door de gastheren. Maar pas bij het avondeten zouden we opkijken. Onder de vorm van koud- en warmbuffet moesten we onze borden maar volscheppen, zo veel keer als we konden opkrijgen. Maar het buffet leegeten was onmogelijk! Met de drank bij het eetmaal waren ze ook gul. van Oostduinkerke naar De Panne. De dagtocht strekte zich uit van aan ons verblijf in Oostduinkerke tot in De Panne (Adinkerke), van knooppunt naar knooppunt volgens het wandelnetwerk Westkust. Van punt 79 via,via naar punt 12. Na een wel heel stevig ontbijt werden de 15 van de vorige dag vervoegd door Joséane en Etien. Zo waren er de zaterdagmorgen 17 wandelaars aan de start. De eerste kilometers van de dag liepen over dezelfde paden die we op het einde van de vrijdagnamiddagwandeling hadden gedaan. Door het Hannecartbos, langs knooppunt 69 naar de Hugo Verriestlaan en de Piet Verhaertstraat. Deze twee straten brachten ons langs de Plaatsduinen tot aan de Sint-Niklaaskerk. De kerk dateert uit 1952-1955 naar ontwerp van de Brusselse architect Jan Gilson. De 38 meter hoge en geblokte westertoren is met wandelgalerijen, die een binnenplaats vormen, verbonden met het kerkgebouw. Het 13,5 lange Christusbeeld die aan de toren hangt trekt de aandacht en is van de hand van de Tsjechische kunstenaar Arnost Gause. We volgden van daar de St.-Andriesstraat tot knooppunt 60 waar zich het infokantoor van het Bezoekerscentrum De Doornpanne bevindt. Het bezoekerscentrum is opgericht in 1996 en biedt een permanente tentoonstelling over de waterwinning in de duinen en over de fauna en flora van het natuurgebied De Doornpanne. Wie wou kon even binnen rondlopen of gewoon een rustpauze nemen. Met de hulp van mijn geleende wandelstokken had ik nog vrij goed kunnen volgen maar heb hier toch maar afgehaakt, de stokken doorgegeven en naar knooppunt 58 gestapt. Daar kon ik de kusttram nemen tot in Koksijde-Bad (knooppunt 47) waar ik de overigen heb opgewacht voor de middaglunch. Zij waren aan het bezoekerscentrum het natuurgebied De Doornpanne ingestapt om aan punt 54 in de Hoge Blekker
van vrijdag 9 tot zondag 11 oktober 2015 te Oostduinkerke.
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz.
te belanden. Langs de Hoge Blekkerlaan ging het naar de knooppunten 55, 50, 49, 48. “In de omgeving van knooppunt 48 brachten we een bezoek aan de Onze-Lieve-Vrouwter-Duinenkerk, een van de modernste kerken in België. Deze kathedraal van licht werd gebouwd tussen 1958 en 1965 naar plannen van architect J. Lantsoght uit Brugge. De punt van het kruis is 40 m hoog. Zuster Brigitte Loire uit Chartres beitelde het OnzeLieve-Vrouw-beeld. In 1999 werd de binnen- en buitenverlichting en de klankinstallatie volledig gemoderniseerd en in de kerk staan 1285 nieuwe stoelen. Vandaar gingen we verder naar knooppunt 47.” (Guy) Voor onze middaghap moesten we op de zeedijk in restaurant Royal Koksijde zijn. De verse garnalen en de garnaalkroketten smaakten er ons uitermate. Voor de voetballiefhebbers onder ons: Johan Renier de uitbater van Royal Koksijde is een oud-speler van Club Brugge. Hij doorliep er de jeugdreeksen en speelde van 1981 tot 1985 als verdediger in het A-elftal. Hij speelde ook nog van 1985 tot 1987 bij SV Oudenaarde (3de nationaal). Voor het resterende deel van de zaterdagwandeling bedankten Jacqueline, Francine en ikzelf. We tramden terug naar Oostduinkerke/Groenendijk-Bad en onze thuisbasis. De overige 14 wandelaars trokken verder naar De Panne, van knooppunt 47, over de zeedijk, tot knooppunt 46 (Ster der Zee) in Sint-Idesbald. Daar liepen ze van de zee weg terug de duinengordel in. Ze passeerden er tussen de punten 44, 43 en 37 het Abdijmuseum Ten Duinen 1138. De recent gerestaureerde site omvat het abdijmuseum, de archeologische site en het park van de vroegere abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen, de abdijhoeve Ten Bogaerde, de Zuid-Abdijmolen en het Zilvermuseum. “De Zuid-Abdijmolen is de Lootvoetmolen uit Houtem (Veurne) uit 1773, die in 1951-52 afgebroken werd en op de oude ‘meulewal’ in Koksijde werd heropgebouwd. De molen werd op zijn nieuwe standplaats ingehuldigd op 19 april 1954. Kunstschilder Jan Luypaert (1893-1954) had er zijn atelier. De houten windmolen werd volledig gerestaureerd in 1984 en is beschermd als monument.” (Guy) Ze trokken verder de Geushoek in om via de punten 36, 34, 28, 29 aan knooppunt 30 te komen. Daar zijn ze voor een lus van 2,7 km de Houtsegerduinen ingetrokken. Het natuurreservaat met zijn mos, korstmos en buntgrasvegetaties behoort tot de mooiste duinlandschappen van onze kust. Buntgras is een grassoort dat vele pollen afgeeft en is zo smakeloos dat zelfs de schapen het niet lusten. Ook de duinkalkgraslanden met zeldzame plantensoorten zijn van groot belang, hier graast een kudde van een tiental ezels. Terug aan knooppunt 30 was de dorst zo groot en volkscafé ’t Lusthof in de Veurnsestraat zo verleidelijk, dat ze er zijn binnengevallen om er zich lustig te laven; de uitbaatster wist niet wat haar overkwam. Van daar ging het naar punt 29 en 21 waar ze in het Vlaams Natuurreservaat Oosthoekduinen in De Panne uit kwamen. Duin op, duin af bereikten ze punt 18 aan het Vlaams Bezoekers- en Natuureducatief Centrum De Nachtegaal op de rand van de Oosthoekduinen en het Calmeynbos. In De Nachtegaal loopt een permanente interactieve tentoonstelling over zee, strand en duin, en is gratis toegankelijk. Ook de ontstaans- en bewoningsgeschiedenis van de kuststreek en de natuurgebieden aan de Westkust komen aan bod. Van daar ging het langs de Olmendreef, door het bos, al over de punten 14 en 13 naar knooppunt 12, het eindpunt van de dagwandeling. Maar wat doe je als 20 km van uw startpunt en bijna in Plopsaland staat? Te voet terugkeren? Guy kocht een groepsticket van De Lijn en, hop, allemaal de tram op tot Groenendijk-Bad. Tot aan Domein Westhoek was het een laatste toemaatje van 800 m stappen. Jacqueline en Francine hadden intussen hun namiddag met een rustig en aangenaam verzet gevuld en ik met een sociale bezigheid. Ik ben op verjaardagsbezoek geweest bij Nestor (en Rachel) in de Franslaan te KoksijdeBad. Na het energierijk avondmaal konden we gezamenlijk in de bar, voor de tv geposteerd, de Rode Duivels aanmoedigen in de voetbalmatch Andorra-België (1° helft in ’t Frans en 2° helft in ’t Nederlands, dankzij Luc). Het was een wedstrijd met als inzet de kwalificatie voor het Europees kampioenschap van 2016 in Frankrijk. Zondag: Lenspolder en het resterend deel van de Kruwerswandelroute. Na het ontbijt pakten we onze spullen in, leverden de kamersleutel en het toegangs-
van vrijdag 9 tot zondag 11 oktober 2015 te Oostduinkerke.
kaartje voor het zwembad in en borgen valiezen en reistassen in onze wagen. We waren klaar voor de voormiddagwandeling richting Nieuwpoort-Bad. Christiane en Hugo verlieten ons, zoals gepland, na het ontbijt en Joséane en ik spaarden ons voor de afsluitende namiddagwandeling. Gisèle daarentegen deed een werk van barmhartigheid, zij bezocht Simonne (VDS) in het Zorgverblijf Ter Duinen. Alzo waren er 12 wandelaars om langs de Polderstraat en knooppunt 81 de Lenspolder in te trekken. Via knooppunt 90, de Jachthavenwijk en de Zeemeerminnendreef bereikten ze punt 82 en namen er, langs het natuurgebied Groenendijk, richting punt 77 en 78. Dan nog rond de Karthuizerduinen om tijdig terug te zijn voor het middageten; ons laatste, ditmaal opgediende maal, in restauratiezaal Hannecart. We hebben het ons nog eens Bourgondisch laten smaken. Paul en Francine vertrokken wat vroeger en namen niet meer deel aan de namiddagwandeling, alzo waren we nog met 13 om de lus van de Kruwerswandeling die we de vrijdagnamiddag niet hadden gedaan nu af te wandelen. Vooreerst: ‘Wat is een kruwer?’ Een kruwer is een garnaalvisser die net als een garnaalvisser te paard zijn net door het strandwater trekt. Het verschil is dat hij te water gaat en het net zelf trekt. Stoere kerels! Van aan Domein Westhoek liepen we, letterlijk, de Noordzeedreef af tot op het strand Groenendijk van Nieuwpoort-Bad. Hoezo: lopen? Wel het ging bergaf en ik weet niet vanwaar ze kwamen die walking sticks, maar velen waren ermee uitgerust. Gevolg: ik was weer de traagste van de wandelaars, zelfs met hulpstokken. Door het strandzand ploeterend trokken we richting Oostduinkerke-Bad. Aan het eerste appartementsgebouw zouden we de duinen intrekken, maar dat gebouw bleef lang klein, het duurde een hele tijd vooraleer het begon te groeien. Toen we de zeedijkpromenade bereikten draaiden we linksom de duinen in. Langs smalle eenpersoonspaadjes trokken we door de Zeebermduinen tot aan tramhalte Duinpark. Daar staken we de Albertlaan over om ons in de tegenoverliggende Kolonel Dhaenenlaan naar boven te sleuren. Bovenaan in de laan kwamen we op het punt waar we voor de vrijdagnamiddagwandeling Ter Yde introkken. Guy, Tonny en Kathleen zijn hier weer die zandbak ingedoken richting ons eindpunt, met de bedoeling er eerder te zijn dan de overigen. Die volgden de laan en aan de Noordzeelaan was het rechts nog een klein klimmetje tot aan Domein Westhoek. Toen wij aankwamen zagen we juist voor ons de drie zandstuivers de straat overlopen naar het eindpunt. Ze waren er het eerst maar wisten niet dat wij bewust wat trager hadden gestapt. De wandelschoenen en -stokken konden de autokoffer in en dan werd het terras van de bar bezet. Op vrijdag had het in de voormiddag wat geregend maar op de middag begon het toch aarzelend te beteren. Het klaarde verder uit zodat we bij de namiddagwandeling eigenlijk te goed gewapend waren tegen regenweer. De zon straalde al tijdens de wandeling en dat is zo gebleven voor het gehele weekend. Achteraf is gebleken dat we het zonnigste weekend van oktober hadden getroffen. Zij die het hele weekend meewandelden hadden er op het einde zo’n 40 km opzitten. Tijdens de zaterdagwandeling hadden onze beide bestuursdames een collecte gehouden en kregen Guy en Marie-Claire tussenin het avondmaal een geschenkje voor hun geleverd organisatiewerk. Marie-Claire kreeg een kleine snuisterij en Guy een gevulde ‘mosselpot’. Het was dik verdiend. Had op zaterdagavond tijdens de maaltijd voor beiden de trom al geroffeld, dan werd hier op het terras bij een deugddoend drankje al rap de loftrompet over Guy en Marie-Claire gestoken, een lofgalm om hun gedane inspanningen qua organisatie van de wandelingen maar evenzeer qua het verblijf. Iedereen was uiterst tevreden. De deelnemers hadden een primeur meegemaakt die hen nog lang zal heugen. De onvermijdelijke vraag kwam er dan ook: “Wanneer een volgend wandelweekend?” In afwachting: ‘Guy en Marie-Claire, proficiat en bedankt!’
Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 10
Verslag: Daniël Van Renterghem Verificatie en aanvullingen: Guy De Coninck
BEWEGEN, verlengt je leven
van donderdag 7 januari 2016 te Merelbeke.
“Merelbeke-centrum – Scheldekant”
Nadat we elkaar een voorspoedig 2016 gewenst hebben, bewonderen we het kasteel van Marc Coucke, wandelen we langs de Schelde, begroeten we St.-Elooi om tot besluit, door de kouters van de Scheldevallei, naar de taverne te stappen voor een deugddoend “opwarmertje”.
Leiding: Georges Demeester.
Afstand:
8,5 km – 2 inkortingen mogelijk.
Vertrek:
14 uur.
Samenkomst: Sporthal “Ter Wallen”, Sportstraat 1, 9820 Merelbeke = GPS-adres.
Parking: Parking aan de sporthal, de Sportstraat en de Kerkstraat zijn niet betalend. De parkeergelegenheid tegenover de parking sporthal en de andere omgevende straten zijn betalend.
Route: Asfalt/beton, pad met dolomietverharding, graspad (enkel volledige wandeling): begaanbaar met aangepast schoeisel.
Rust: Na de wandeling in Taverne “Attitude”, Zwijnaardsesteenweg 3, Merelbeke. De taverne ligt aan het rondpunt Zwijnaardsesteenweg en Hundelgemsesteenweg in het centrum van Merelbeke op 100 m van de sporthal.
Reisweg:
- Wie via de N444 richting Brakel rijdt, komt sowieso aan de kerk van Merelbeke-centrum.
Merelbeke-centrum is gemakkelijk te bereiken via de E40, E17 en R4.
Tegenover de kerk ligt de Kerkstraat; na ongeveer 150 m rechts, heb je de Sportstraat en na een 50-tal meter ligt de parking v/d sporthal.
- Wie eventueel via de Gaversesteenweg komt en zo de Sportstraat inrijdt, heeft aan de rechterzijde eerst 2 tennishallen in beeld om vervolgens de sporthal “Ter Wallen” en bijhorende parking te bereiken. Let wel, je mag gratis in de Sportstraat parkeren.
Voor meer info: Georges Demeester Wandelleider van de dag Tel: 09. 230.41.77 Daniël Van Renterghem Wandelcoördinator Tel: 09.384.23.39 – gsm 0478.54.18.96
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 11
Info over de wandeling van vrijdag 5 februari te Buggenhout in het krantje van januari.
Donderdag 22 oktober 2015 – KASTELENROUTE/LAARNE – 46 KM.
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 12
Traditiegetrouw sluiten we het fietsseizoen af met een fietstocht gekoppeld aan een etentje. We trachten daarbij steeds een regio aan te doen waar we een streekgerecht kunnen aanbieden. Zo hebben we al mosselen, paling, Lokerse paardenworsten, ribbetjes, enz... aangeboden. Het mosseldiner van verleden jaar staat nog steeds vooraan met 49 deelnemers! Dit jaar vonden we een restaurant met als specialiteit “varkenswangetjes” te Kalken. Lag het aan het weer of het feit dat het aangeboden menu niet in ieders smaak viel, maar dit jaar waren er maar 33 deelnemers ingeschreven! Er waren slechts 4 deelnemers die, wegens omstandigheden niet konden deelnemen aan de fietstocht maar wel op post waren in het restaurant. Zo vertrokken dus 29 fietsers aan de kerk van Laarne richting “Kasteel van Laarne”. Het kasteel stamt uit de 11de of 12de eeuw en was van oorsprong een waterburcht. Na een restauratie in 1962 doet het nu dienst als museum. Van de originele burcht rest nu slechts de vierhoekige donjon-toren. (Een donjon is de belangrijkste, beste versterkte toren van middeleeuwse burchten). De weersomstandigheden waren iets minder dan voorspeld! De temperatuur was met 15° goed te noemen voor de tijd van het jaar maar in plaats van droog weer kregen de deelnemers het 1ste uur af te rekenen met een lichte motregen. Na zo’n 6 km reden we langs het Eendenmeer, een 10 hectare grote zandwinningsplas, ontstaan tijdens de aanleg van de R4. In het midden van de plas bevindt zich een groot, sterk begroeid eiland, bewoond door honderden eenden en ganzen. Het water heeft zijn naam dus niet gestolen. Zo kwamen we aan knooppunt 22 op het jaagpad langs de Schelde dat we zo’n 7 km bleven volgen tot aan knooppunt 7. Zo bereikten we onze drinkstop in de Cafétaria FitOut aan het Damvalleimeer te Destelbergen. Het Damvalleimeer is een kunstmatige waterpartij die ontstond door zandwinning voor de aanleg van de autosnelweg E17. Na deze drinkstop bleef er nog een 17 km te fietsen tot aan het restaurant “Dorp 49” te Kalken. Daar werden de fietsers verwelkomd door Theo, Lieve, Daniël en Jacqueline die zoals vermeld rechtstreeks naar het restaurant waren gekomen. Na het aperitiefje kregen we een mooi menu voorgeschoteld met als hoofdgerecht een stoofpotje van varkenswangetjes met Oost-Vlaams bruin bier met groentestoemp. Alle deelnemers kregen van de kring één gratis consumptie en koffie aangeboden waarvoor onze dank! Na de heerlijke maaltijd moesten de deelnemers nog een 12 km afleggen tot het eindpunt in Laarne. Vanaf knooppunt 31 in Kalken ging het opnieuw naar de Schelde die we bleven volgen tot knooppunt 37. Van daar was het nog zo’n 6 km tot aan de startplaats. Nog een speciaal dankwoord aan de inrichters Martine en Luc voor deze geslaagde tocht! Ook mijn dank aan alle fietsliefhebbers die dit jaar hebben deelgenomen aan de verschillende fietstochten en ik hoop jullie allemaal volgend jaar terug te zien in goede gezondheid! Uw verslaggever Daniël Verbeke
Dinsdag 26 januari of donderdag 28 januari 2016.
Beste fietsliefhebbers,
Traditiegetrouw zetten we het nieuwe fietsjaar in met een “Midwinter Fietstocht”. Dit jaar mochten we slechts 14 sportievelingen verwelkomen. Zin om een frisse neus te halen, kom dan met ons meefietsen langs Sint-MartensLatem, Deurle en De Pinte. Hopelijk zijn de weergoden ons goedgezind en kan de fietstocht doorgaan. Wij stellen twee data voor naargelang de weersomstandigheden.
Afstand: 29 km.
Aard van de wegen:
Samenkomst en vertrekpunt:
Reisweg: Uit Gent:
Uit richting Oudenaarde:
normaal goed berijdbare wegen. 13.30 uur – Op de parking langs de J. Schayckstraat (t.o. het kerkhof en kasteel) te Zwijnaarde. N60 richting Oudenaarde. Over de Ringvaart en E40 rond het ovaal plein rijden en aan de 2de lichten (1ste lichten staan aan ’t begin van dat ovaal) LINKS N469a richting Merelbeke volgen tot voorbij de lichten en juist vóór viaduct over E17 RECHTS afslaan en je bent er. N60 tot in Zwijnaarde. Aan de 1ste lichten (Hutsepot) met rechts van u een ommuurde hof, RECHTS afslaan naar Zwijnaarde Dorp. In ’t Dorp pleintje (links) met kiosk voorbijrijden, de weg blijven volgen en je komt er.
Via E40: Zowel vanuit richting Brussel als Oostende Afrit 15 in Zwijnaarde richting N60 GentOudenaarde volgen zoals aangeduid; t. t. z. eerst wat richting Gent volgen. Over de Ringvaart RECHTS richting R4 maar er niet oprijden rechts blijven meedraaien vóór Carrefour richting Oudenaarde en dan zoals hierboven vanuit Gent.
Uit richting Merelbeke:
Stopplaats:
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 13
Aan ’t rondpunt in Merelbeke N469a naar Zwijnaarde. Onder de viaduct E17 en dan bijna onmiddellijk naar LINKS, en je bent er ook. Na 19 km te De Pinte Om te weten of de fietstocht effectief doorgaat gelieve in de voormiddag contact op te nemen met Daniël Verbeke gsm 0477.25.49.32
Onze meerdaagse reis in 2016 is gepland van donderdag 26 mei tot en met vrijdag 03 juni 2016. De bestemming zal zijn: 9-daagse rondreis Noord-Italië. Noteer alvast deze datum in uw agenda! Alle verdere info en modaliteiten zullen verschijnen in ons krantje van januari 2016. Het bestuur.
Mevr. Annie Willo Mevr. Claudine De Wilde Mevr. Monique Marquebreuck (B-lid)
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 14
Aalst Zeveneken Galmaarden
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 15
Mevr. Dhr. Mevr. Dhr. Mevr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Mevr. Dhr. Mevr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Mevr. Mevr. Mevr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Mevr. Dhr.
Chantal Johan Linda Johan Luciana Patrick Ingrid Erné Jean-Paul Annie Guy Herman Francine Paul Erwin Paul Anni Guido Miep Johny Karel Anne-Marie Eric Ernest Hilda Lieve Norel Liliane Jeanine François Charles Myriam Serge Marc Magda Andrea Hilde M-Thérèse Ingrid Dirk Guy Roger Rosita Norbert Omer Jan Greta Michel Norbert Daniël Astrid Julia Luc Hervé Jeannine Kathleen Edmond
Baeckelandt Bogaert Boone Bracke Braekeleirs Daelman De Backere De Blaere De Bontridder De Clippeleir De Coninck De Cooman De Corte De Donder De Raeve De Spiegeleer De Vriendt De Vuyst Debaillie Demuynck Deneckere Deneire Diericx Fiers Hijde Janssens Joye Lambert Landrieu Maes Martens Parys Peirs Peleman Schamp Schepens Van Damme Van De Merckt Van De Velde Van De Vyver Van der Straeten Van Gansbeke Van Hulle Van Impe Van Rie Van Tiel Van Vooren Van Zeveren Vanderstichele Verbeke Verhelst Verkoelen Versluys Verstuyft Vinck Volckaert Willems
23/12 7/12 25/12 14/12 Wed.Albert De Weerdt 28/12 26/12 11/12 15/12 16/12 24/12 21/12 19/12 11/12 18/12 26/12 31/12 21/12 31/12 30/12 4/12 25/12 5/12 3/12 17/12 19/12 6/12 30/12 16/12 2/12 31/12 3/12 9/12 13/12 27/12 19/12 19/12 16/12 20/12 20/12 9/12 8/12 4/12 17/12 16/12 24/12 16/12 30/12 24/12 30/12 19/12 23/12 9/12 15/12 19/12 30/12 28/12 13/12
niet te missen
.00 uur al St.-Paulus om 14 Za ””yn st O rt Be rio 14 uur Eindejaarsfeest “T g te Opbrakel om lin de an -w n” ne on “Zwalmbr ing lui” Bestuursvergader fleuri restera chez ou Ch ur sie on “M “Les Bavards” & cques Offenbach 2 eenakters van Ja 0 uur aitheater om 20.0 ez lui” operette B.O.T. Ka oufleuri restera ch Ch ur sie on “M & s” za 19 “Les Bavard cques Offenbach 2 eenakters van Ja 0 uur aitheater om 14.0 operette B.O.T. Ka
December di 01 do 10 di 15 vr 18
-wandeling um - Scheldekant” “Merelbeke-centr 14.00 uur om 14.30 uur te Merelbeke om skam te Merelbeke Ro ns lo Sa g in er vergad di 12 Statutaire rgadering ve rs di 19 Bestuu Zwijnaarde winterfietstocht te di 26/do 28 Mid Januari do 07
uur enhout om 14.00 gg Bu te g” lin de an r Munte” “Bosw aterski’s van pastoo w e “D g rin de ga uur Ledenver .-Paulus om 14.30 St al Za s en ria Ad door Manu rgadering di 16 Bestuursve
Februari vr 05 di 09
Kring van Gepensioneerden KBC Gent
Jaargang 17 - december 2015 - nr. 11 blz. 16