Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - Oktober Nr. 9. K rant. erichten ourant

Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - Oktober 2013 - Nr. 9

K rant B erichten C ourant

In de wijnmaand zon, winter kent geen pardon.

Beste vrienden, Met onze ledenvergadering van november zijn we al toe aan onze laatste gewone vergadering van dit jaar. We hebben dhr. Marc De Bie uitgenodigd, hij zal ons komen vertellen over “Leopold I, de Coburger”. Verhalen over ons koningshuis hebben voor- en tegenstanders door de jaren heen altijd geboeid, wat ook nu nog blijkt met de kwestie van koning Albert II en zijn buitenechtelijke dochter. Dhr. De Bie, geboren in 1939, is graduaat bibliotheekwetenschappen, auteur, voordrachtgever en gepensioneerde van de Nationale Bank van België. Hij debuteerde als auteur van cursiefjes en schakelde daarna over op toneel. Zijn stukken werden herhaaldelijk bekroond en ontelbare keren overgenomen door beroeps- en vrijetijdsgezelschappen. Televisiewerken zoals: “De Paradijsvogels” en “Alfa Papa Tango “ zijn van zijn hand. In 1993 is hij begonnen als voordrachtgever van o.a. “Het Belgisch Koningshuis”, “Het Engelse Vorstenhuis”, “De Kennedy’s”, “Het Nederlandse Vorstenhuis”, “De Tijd van Toen” en nog vele andere. We nodigen jullie allen uit op deze boeiende voordracht op dinsdag 12 november 2013 om 14.30 uur in onze vertrouwde parochiezaal St.-Paulus, Patijntjestraat 27, te Gent. Iedereen van harte welkom! Het bestuur.

Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - oktober 2013 - nr. 9 blz.

van dinsdag 3 september 2013 te Baardegem/Aalst

“Faluintjes”-wandeling

Bardinga Haime, het heem van de familie Bardo, zo was rond 1189 Baardegem gekend. Belangrijke heirbanen uit de Gallo-Romeinse tijd: Bavai-Dendermonde en Aalst-Vilvoorde liggen aan de oorsprong van de gemeente. De dag was heet en nagenoeg windstil. Ideaal wandelweer dachten de 24 wandelaars die kwamen opdagen om Baardegem en omgeving beter te leren kennen. Daar zou Theo voor zorgen. We stonden aan het oude stationsgebouw van Baardegem dat nu herberg-restaurant ’t Stationneke is. De restauratieplaats is aangekleed als een treinwagon 2de klasse uit de jaren 50. Alvorens ons op sleeptouw te nemen vertelde Theo dat de oude spoorwegbedding van lijn 61 sedert 1994 de Leirekensroute (fietsroute) is. Ze werd zo genoemd naar Valère (= Leireken) Mannaert, de machinist die in 1976 de laatste trein bestuurde op lijn 61. Oorspronkelijk zou die lijn Antwerpen met het Franse Douai verbinden, maar uit schrik dat Antwerpen concurrentie zou krijgen van de Noord-Franse havens kwam de lijn niet verder dan Aalst. Lijn 61 verbond de spoorlijn 25 (Mortsel-Oude God naar Kontich kazerne) met Aalst en was 49,3 km lang, ze was klaar in 1879. De treinen werden in de streek de ‘scholierentreinen’ genoemd, naar de scholieren die naar de Aalsterse scholen pendelden.


Theo stak met ons de fietsroute over en we liepen langs een kapelletje en een wegel tot de Eerdegemstraat. Die volgden we tot we rechts een plaatje van de Milleniumroute zagen. We stapten de veldweg in en liepen door brandend zand tot aan Kapel Schuurken. Op het front boven de kapeldeur staat het jaartal 1919 en de naam Juffrouw D’Hondt gebeiteld. Theo vertelde dat de juffrouw in de vierkantshoeve tegenover de kapel woonde. Tijdens ‘De Grote Oorlog’ deed ze de belofte een kapel te bouwen indien zij samen met de overige bewoners van de hoeve de oorlog zou overleven. Dat geschiedde, en in 1919 liet ze de kapel bouwen. We trokken verder tot aan het kruispunt Schuurken, Baardegemsestraat en Korte Breestraat. We sloegen de Baardegemsestraat links in tot aan de Heuvelstraat rechts, die wandelden we af tot waar we haaksrechts een wandelpad konden nemen. Met zicht op de kerk van Lebbeke liepen we rechtdoor tot aan een wit huis in de Korte Minnestraat. Aan het einde van deze straat trokken we weer het Milleniumpad op waar we aan een weide met twee prachtige paarden het Mennenpad volgden tot in de Korte Breestraat. We draaiden die rechtsop en kwamen terug op het reeds vermelde kruispunt. We sloegen hier de Baardegemsestraat weer links in maar gingen in tegenoverstelde richting van toen we de eerste keer hier links afsloegen. We trokken richting Vleeshoeve waar we voorbij de hoeve een eind heirbaan onder de voeten kregen. Dit stukje Seepscherf (lees: Seepsch-erf ), ook Oude Heirbaan genoemd, is een deel van de heirweg die het Franse Bavai via Asse over Mazenzele en Baardegem met Dendermonde verbond. De porfieren straatstenen staan op hun kant in het wegdek ingeplant om paarden de nodige afzet te geven bij het trekken van zware lasten. Aan de kruising met de Leirekensroute stapten we rechtdoor tot de Jan Frans Vonckstraat. Hier vertelde Theo over Jan Frans Vonck en ook over de mogelijke betekenis van ‘faluintjes’. Jan Frans Vonck (1743-1792) is de beroemdste Baardegemnaar. Hij werd geboren op een boerderij in de straat die nu zijn naam draagt, maar het ouderlijk huis bestaat niet meer. Hij werd jurist van opleiding en speelde een hoge noot in het protest tegen kerk en geloof en de vijandige opstelling van keizer Jozef II van Oostenrijk. Samen met Hendrik van der Noot was hij één der leidende figuren in de Brabantse Omwenteling. Hieruit ontstonden in 1790 de Verenigde Nederlandse Staten. Zijn aanhangers werden de Vonckisten genoemd. En wat betekent ‘faluintjes’? Niemand weet het precies maar Theo heeft twee mogelijke verklaringen gevonden. - Van “Falourdes”: takkebossen welke gebruikt werden om het moerassig gebied enigszins begaanbaar te maken.

van dinsdag 3 september 2013 te Baardegem/Aalst

- Van “Falunière”: staat voor steengroeve, gezien de nabijheid van steengroeven (Kravaal). Door de abdij van Affligem werd in het Kravaalbos vanaf de 12de tot de 16de eeuw zandsteen ontgonnen. Kravaal = steengroeve in een dal. Als je weet dat er in die tijd vele Franse gastarbeiders hier in de streek kwamen werken dan zijn de verklaringen aannemelijk. Trouwens in de omgeving bestaan hier de gehuchten Duinkerken en Parijs. Baardegem samen met Herdersem, Meldert en Moorsel vormen de Faluintjesstreek. De ‘Pikkelingfeesten’ zijn hier een jaarlijks evenement. Diegenen welke de afkorting namen liepen de Vonckstraat af naar ’t Stationneke, de overigen volgden Seepscherf verder en trokken voorbij de hoeve met die naam. Opvallend zijn de mispelbomen die langs de straatkant van de hoeve staan. Aan het einde van Seepscherf staken we de Opwijkstraat over en kwamen in Melkspinde en volgden die tot aan de parking van de maalderij. Melkspinde is de vroegere Molenstraat. Destijds stond er een windmolen in de straat. Maalderij ‘Molens De Ridder’ is in 1999 aangekocht door Bio Mills Europe en is uitgegroeid tot Europese marktleider in biologische melen en bloem. Al over de parking trokken we rechts een wandelpad in tot Houwelgat. Hier hadden we links een zicht op het Kravaalbos (Meldert). Houwelgat bracht ons op Baardegemdorp. We zijn eventjes afgedraaid tot aan de 13de eeuwse laatromaanse Sint-Margarethakerk in Balegemse steen. Op het kerkplein staat een monument dat Jan Frans Vonck als schooljongen uitbeeldt. We kwamen een eindje op onze stappen terug, staken de Opwijkstraat over, kwamen in de Schippersweg en liepen die af tot aan de Mechelseweg. Daar ging het links tot aan Rampelberg. Die volgden we rechts tot de Winningstraat, en daar ging het links tot we rechts een veldweg konden nemen die ons naar de Spoorstraat en ’t Stationneke leidde. De warmte had toegeslagen en iedereen snakte naar drank. Een verkwikkend drankje, met voor sommigen een pannenkoek erbij, maakte de mooie wandeling met Theo compleet.

Volgende wandeling wandeldag vrijdag 04 oktober te Wachtebeke/Moerbeke


Verslag: Daniël Van Renterghem Naar wandelnotities van: Theo Vierendeels (bron: Harva/W. Ponnet)

Wandelen is een gezonde verslaving

“Gentbrugge … groener dan je denkt” Leiding: Georges Demeester

van donderdag 7 november 2013 te Gentbrugge

Wandeling te Gentbrugge. Met het doel voor ogen alle deelgemeenten van het “Land van Rhode” te bewandelen kiezen we ditmaal voor Gentbrugge. Weet je trouwens dat de P&R, onder de E17 in Gentbrugge, aan de “Land van Rodelaan” ligt (hier lieten ze de “h” uit de naam wegvallen). Vandaar onze keuze. En … Gentbrugge … niet landelijk zeg je … een deel is groener dan je denkt.

Samenkomst: Taverne-Restaurant “ Braemhof”, Braemkasteelstraat 6, 9050 Gentbrugge. Opmerking: voor deze wandeling is het “Braemhof” het enige alternatief. Het etablissement wil wat “standing” uitstralen. De prijzen in de verbruikzaal zijn dan ook wat duurder. Volgende afspraak: koffie aan € 3, pannenkoek met boter/suiker aan € 4,5. Bieren aan de kaart. GPS-adres: Braemkasteelstraat 6, 9050 Gentbrugge.

Parking:

Parking van de taverne en directe omgeving langs de baan.

Vertrek:

14.00 uur

Afstand: 7,5 km – één inkorting mogelijk. Route: Asfalt- en kasseiwegverharding, veldpaden (zand/steenslag): goed begaanbaar.

Rust:

Na de wandeling in het “Braemhof”.

Reisweg: Vanuit Gent en Melle (Wetteren): Brusselsesteenweg (N9) volgen tot aan open afrittencomplex met E17 = P&R onder E17 viaduct. Via E40: Verkeerswisselaar te Zwijnaarde, daar E17 richting Gent/Antwerpen nemen tot afrit Gentbrugge. Via E17: Voorbij verkeerswisselaar Destelbergen, afrit Gentbrugge. Afrit Gentbrugge vanuit richting Gent (verkeerswisselaar Zwijnaarde). Je komt op het kruispunt met de Brusselsesteenweg die je dwarst en links volgt tot de lichten onder de E17. Op dit kruispunt neem je de baan rechts = Land van Rodelaan. Die volg je (P&R aan je rechterzijde) tot het kruispunt met park en kasteel aan je linkerzijde. Hier sla je links af = Braemkasteelstraat (of 3de straat aan je linkerzijde nadat je de spoorweg onderdoor reed). Taverne aan de linkerkant Afrit Gentbrugge vanuit richting Antwerpen (verkeerswisselaar Destelbergen). Je komt op het kruispunt met de Brusselsesteenweg. Je dwarst de Brusselsesteenweg (+/- rechtdoor) = Land van Rodelaan. Dan verder zoals hiervoor beschreven.

Voor meer info: Wandelleider van de dag: Georges Demeester Tel: 09.230.41.77 Wandelcördinator: Daniël Van Renterghem Tel: 09.384.23.39 GSM 0478.54.18.96


Info over de wandeling van vrijdag 6 december 2013 te Nevele in het krantje van november.

Dinsdag 27 augustus 2013 Dagtocht VLAAMS-BRABANT/HOFSTADE – 70 km

Bij de verkenning van de Brabantse Kouters verleden jaar was het “Blosodomein Hofstade” het keerpunt waarna we terugreden naar onze startplaats aan het Fort van Breendonk te Willebroek. Ditmaal was het domein onze startplaats van waaruit we onze verkenning van deze regio verderzetten.

Niet iedereen had blijkbaar de fietsvakantie, die nog maar 4 dagen achter de rug was, genoeg verteerd om al opnieuw aan een 70 km lange dagtocht te beginnen. Van de 25 deelnemers die aan de start verschenen waren er slechts 19 (van de 31) met 345 km van de fietsvakantie in de benen. Opnieuw mochten we 2 nieuwe deelnemers verwelkomen: René en Marita!

Nadat iedereen via de slagboom en mits betaling van € 2 de parking had bereikt vertrokken we langsheen het Boothuis, waar we eerst nog even halt hielden voor een sanitaire stop, naar knooppunt 61. Het beloofde wederom een mooie zonnige dag te worden hoewel het nu nog even wat frisjes was! Na een goede km reden we het Schiplakenbos in gevolgd door het Steentjesbos wat ons een aantal km mooie onverharde fietswegels bezorgden. Bij knooppunt 77 kwamen we aan de oever van het Kanaal Leuven – Dijle. Dit jaagpad bleven we 7 km volgen tot aan onze eerste drinkstop. Het Eet- en Feestcafé Maritime te Tildonk had speciaal voor onze groep haar deuren vroeger geopend! Ditmaal geen ijdele beloftes zoals we al eens kunnen tegenkomen.

Hierna vertrokken we voor een volgende etappe van zo’n 20 km naar onze middagstop te Wezemaal. We reden nog een paar km verder langs het kanaal dat we aan knooppunt 31 te Wijgmaal verlieten. Hier bleven we de loop van de Dijle volgen tot aan knooppunt 71 te Werchter waar de Demer zich samenvoegt met de Dijle. We draaiden met de Demer mee die we eventjes volgden tot knooppunt 67 waar we richting Wezemaal reden voor ons middagmaal. In “Herberg in De Ster – Bij Boeres” konden we kiezen tussen 2 menu’s: “Spareribs” en “Spaghetti” waarvan de keuze al bij voorbaat doorgegeven was zodat we vlug aan tafel konden! Op het zonnige overdekte terras werd er dan ook duchtig aan menig ribbetje geknauwd!

Voor het namiddaggedeelte reden we eerst opnieuw eventjes naar knooppunt 66 om daar dan via de 62 en 92 Betekom te bereiken. Vanaf knooppunt 92 kregen we een 7 km mooi in het groen gelegen jaagpad langs de Demer voorgeschoteld. Onze drinkstop lag te Werchter op knooppunt 71. Het was behoorlijk warm geworden en niet iedereen koos voor een zitje op het zonnige terras maar verkoos de koelte binnen!

Zo vertrokken we voor onze laatste kilometers naar Hofstade. Opnieuw vervoegden we het jaagpad langs de Dijle en dit voor een 9-tal km. Aan knooppunt 22 verlieten we de Dijle en via de knooppunten 21 en 41 bereikten we bij knooppunt 77 opnieuw het Kanaal Leuven – Dijle. Nog een 5 km tot aan onze startplaats te Hofstade waar we op het terras van het Boothuis nog even konden verder genieten van deze prachtige dag.

Het was een mooie ontdekking van een groen stukje Vlaams-Brabant ons uitgestippeld door Luc en Martine. Uw verslaggever Daniël Verbeke


Donderdag 17 oktober 2013 – MEETJESLAND/KAPRIJKE - 42 km.

Beste fietsliefhebbers,

Traditiegetrouw sluiten we ons fietsseizoen af met een tocht gekoppeld aan een etentje. Zoals ieder jaar gaan we op zoek naar een restaurant dat typische streekgerechten serveert. Het was al van 2009 geleden dat we nog eens een palingmenu hadden en dus vonden we de tijd rijp om dit nog eens over te doen. Waar kan men beter paling eten dan in het Meetjesland? Dus kozen we voor het restaurant “De Roste Muis” in Waterland-Oudeman waar hij (na hem geproefd te hebben) in onze ogen perfect wordt geserveerd! Voor diegenen die geen paling lusten hebben we uiteraard een alternatief voorzien!

Afstand:

Aard van de wegen: normaal goed berijdbare vlakke wegen

Samenkomst en vertrekpunt:

42 km

10.00 uur – Plein Kaprijke (GPS: Plein Kaprijke)

Menukeuze: bij elk menu is 1 consumptie inbegrepen

Menu A: € 25 p.p. Menu B: € 17 p.p.

Soep van de dag Paling met frietjes o In ’t groen o Gebakken o Provençaals Koffie Soep van de dag Varkensgebraad, seizoensgroenten en dragonsaus met frietjes Koffie

Inschrijving:

Door storting van het bedrag van het menu van uw keuze op onze rekening: BE 63 4470 0615 8108 op naam van Kring Gepensioneerden KBC Gent en dit vóór 10 oktober 2013.

Gelieve op uw overschrijving te vermelden: Menu A (met vermelding van de wijze voor de paling), B of een combinatie.

Reisweg: Via R4. • • • • •

Stopplaats:

Knooppunten:

Langs de ringvaart en Mariakerke, richting Zelzate volgen In Wondelgem aan de 2de verkeerslichten (aan BRICO) LINKS richting Evergem (N456) Deze blijven volgen door Sleidinge tot aan T-kruising met N448 in Lembeke Daar links N456 blijven volgen door Lembeke-dorp richting Kaprijke De N49 oversteken en de richting Watervliet volgen naar Kaprijke-dorp Na 16 km in café “De Roos” te Sint-Laureins Na 30 km middagmaal in “De Roste Muis” Drijdijk 2 te 9988 Waterland-Oudeman Kaart: Fietsnetwerk Meetjesland Plein – 79 – 80 – 93 – 95 – 21 – 15 – 16 – 12 – 92 – 90 – 86 – 83 – 82 – 75 – 43 – 46 – 67 – 68 – 70 – 73 – 74 – Plein Het fietsteam


Atomium & Vlaams Parlement

Echt herfstweer vertraagde de ochtendspits en het was naar Brussel schuiven. Ietwat over tijd bereikten we Restaurant Planet Primerose aan de Avenue du Gros Tilleul ofte de Dikke Lindelaan in Laken. Toch was de koffie nog warm en smaakte de koffiekoek lekker. Het restaurant behoort bij het sport- en fitnesscomplex Primerose, welbekend om zijn Royal Primerose Tennis Club. Deze richt geregeld tornooien in waaronder een WTA-tornooi. In het restaurant werden we opgehaald door een gids die met ons naar het Atomium stapte. Het was een steenworp tot aan de Eeuwfeestlaan en dan nog een boogscheut tot aan het Atomium. Daar werden we in drie groepen verdeeld en de groep waarbij ik behoorde bleef buiten om de constructie van op een afstand te bekijken. Het symbool van Brussel (en België) is geen toren, geen piramide maar een kubus die op één van zijn punten staat. Gecreëerd voor Expo 58 zou het na de wereldtentoonstelling verdwijnen maar door zijn symboolfunctie staat het er nog en zal het er blijven. De gids vertelde ons dan wat historie over het bedenken en de realisatie van de constructie. Het moest een pronkstuk worden dat verwees naar de sterkte van de Belgische ijzeren staalindustrie. Er werd gekozen voor de weergave van een ijzerkristal. Een ijzerkristal bestaat uit negen drie-dimensioneel gerangschikte ijzeratomen. Dat kwam toevallig goed uit, de negen bollen konden staan voor de negen provincies van toen. De naam werd uiteindelijk een samentrekking van atoom en aluminium. Ik ga hier niet met cijfers goochelen, op deze na: het Atomium is 102 m hoog en woog bij de afwerking 2.400.000 kg. Dat kwam deels omdat de bollen met aluminium bedekt waren. Na de restauratie van 2006 woog het 2.500.000 kg, omdat de bollen dan bedekt werden met gepolijste roestvrije staalplaten. Naast de onderste bol die als steun dient worden de drie laagste bollen ook gesteund, anders valt zo’n gevaarte om. En nog dit: de lift brengt je in 22 seconden naar boven of naar beneden.


Na een lange uiteenzetting trokken we dan toch naar binnen om 5 van de negen bollen te bezoeken (ik schreef bijna: verorberen). We namen de lift naar de bovenste bol. Door het plexiglazen plafond van de lift zie je de liftkoker tot in de 102 m hoge nok. We zwiepten naar boven en de nok zó snel zien naderen gaf bij velen een beangstigend gevoel. Vanuit de bovenste bol heb je een 360° panoramisch zicht op Brussel en de verre, verre omstreken. We begonnen te turen in noordelijke richting en we zagen beneden vóór ons Paleis 5 van de Heizel. Verder westwaarts keken we naar het metrostation, het Koning Boudewijnstadion, Kinepolis, Vrolijk België (horecazaken), Mini-Europa en het Planetarium. Aan de einder liggen Gent, Brugge en Oostende en wat dieper westwaarts Doornik (ik dacht een ogenblik dat ik de KBC-toren zag staan, maar dat was zinsbegoocheling). Zuidwestelijk zagen we de Heilig Hartbasiliek van Koekelberg en helemaal in het zuiden het in de steigers staande Justitiepaleis en de Noordwijk van Brussel-stad. In de verte ligt Bergen. Ook nog in zuidelijke richting zagen we het complex Primerose en het bijhorende restaurant dat gevestigd is in een voormalig expopaviljoen van Ruanda-Urundi. Zuidoostwaarts keken we naar de VRT-toren, de controletoren van Brussels Airport, de toren van het Brussels stadhuis, onze ministeries en de wijk van de Europese instellingen, alsook het park van Laken en het Koninklijk Paleis. Aan de horizon liggen Charleroi, Aarlen, Namen en Waver. In oostelijke richting keken we naar het Paviljoen van de Verenigde Staten voor Expo 58, later het Amerikaans theater. In diezelfde richting liggen Luik, Hasselt en Leuven. Doorschuivend naar het noordoosten zagen we de Japanse Toren en keken we richting Mechelen en Antwerpen. We liftten weer naar de begane grond en gingen per roltrap naar de onderste bol. Hier is er een permanente tentoonstelling over de geschiedenis van het Atomium en Expo 58, alsmede over de jaren 50. In de derde bol die we aandeden liep een tijdelijke kunsttentoonstelling en was er op het verdiep dat toegang geeft tot de middelste bol een lichtspel. Door de middelste bol zakten we af naar een vierde bol: de slaapbol. Groepen kinderen kunnen hier overnachten in hangende bollen die uitvergrote H2O-

atomen (zuiver water) voorstellen. Nu ging het in een drafje naar beneden en naar restaurant Primerose, want daar was al lang aperitieftijd geblazen. Voor onze groep was het te laat; we hadden onze kans op een aperitiefje verspeeld door te lang rond en in het Atomium te blijven rondhangen. Na het middagmaal nog rap een koffietje en we reden Brussel dieper binnen, naar het administratief en wetgevend hart van de hoofdstad van onze Vlaamse Gemeenschap. Tussen de Leuvense Weg, de IJzeren Kruisstraat en de Drukpersstraat staat het Huis van de Vlaamse Volksvertegenwoordigers en de overkant van de Leuvense Weg, tussen de Hertogstraat en de Drukpersstraat staat het Vlaams Parlement. We gingen binnen langs het Huis van de Vlaamse Volksvertegenwoordigers. We kwamen in de lokettenzaal terecht van het vroegere Postchequegebouw. De originele loketten voor Rekeningen en Comptes staan er nog. Nu is de lokettenzaal deels ontvangstruimte en deels tentoonstellingsruimte. Van daar liepen we het Atrium binnen, het is een in A-vorm gebouwde trapzaal. Helemaal bovenaan de zaal bevat het glazen plafond een luchtfoto van Brussel. In het gebouw zijn de burelen van de administratieve diensten en de werkruimtes van de volksvertegenwoordigers ondergebracht. Van hier leidden de gidsen ons ondergronds naar het gebouw van het Vlaams Parlement. Maar niet zonder eerst een blik te werpen op de ‘paternosterlift’ en het kunstwerk dat in 2008 tussen de twee gebouwen werd geplaatst ter gelegenheid van het Festival van de Politiek. Het laatste is een 16 m brede en 80 m lange constructie van beton en 2009 houten latten en slingert zich als een slang tussen de twee gebouwen. Het werk heet ‘The Sequence’ en is van de hand van de Gentenaar Arne Quinze. Het staat er voor 5 jaar maar zal allicht blijven staan tot het volgende festival in 2014. We gingen onder de Leuvense Weg door naar het parlementsgebouw tot in ‘De Schelp’, dat is de polyvalente zaal met een plafond in schelpvorm, maar dan met de bolle kant naar onderen. De Schelp bevindt zich onder de Koepelzaal. In het midden van de vloer van De Schelp staan de coördinaten van dat punt, nl. 4°22’03” oosterlengte en 50°50’51” noorderbreedte. Het gebouw ‘Hôtel de la Poste et de la Marine’ uit 1905 was eigendom van het Ministerie van de Post en van het Zeewezen. Het werd in 1985 aangekocht en is in 1996 in gebruik genomen. Dan trokken we naar de Jan van Eyckzaal. Hier vinden de commissievergaderingen plaats en worden voorstellen van decreet besproken en geamendeerd. Er vinden ook hoorzittingen plaats, alsook de ontvangst van buitenlandse delegaties. Het is de beste technisch uitgeruste zaal, men kan er rechtstreeks tolken. Hasselaar Fred Eerdekens bracht op de zijmuren van de zaal een kunstwerk aan, met de titel: ‘Er zijn zaken en er zijn bijzaken’. Messingdraden zijn dusdanig geplooid en aangebracht, dat wanneer er licht op de draden schijnt er door hun schaduw woorden op de muren te lezen zijn. Hier komen de 5 combinaties: “voortdurend anders – mogelijk overbodig”, “kennelijk verborgen – zichtbaar versluierd”, “tijdelijk aanwezig – bepaald willekeurig”, “schijnbaar toevallig – mogelijk irreëel”, “opmerkelijk subtiel – nadrukkelijk afwezig”. In de Rik Wouterszaal, de eetzaal van de parlementariërs, staat een kopie van het kunstwerk van Paul Van Hoeydonck dat in de Hadley-bedding op de maan staat, nl. “The Fallen Astronaut” (1971). Het is een hulde aan alle tot dan toe omgekomen astronauten. Ook zijn werk “De Planeet” (1993) hangt aan het plafond. Verderop in de Bureauzaal zetelt de parlementsvoorzitter, de ondervoorzitters en de secretarissen, zij vormen het dagelijks bestuur. Aan het plafond hangen twee hoornen, een kleine en een grote. Ze hebben enkel monden en die zijn naar mekaar gericht. Op de hoornen staan dieren uit de gehele wereld afgebeeld. Het is een kunstwerk van de Tienenaar Hugo Duchateau uit 1995 en heet: “Vlaanderen in de wereld”. Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - oktober 2013 - nr. 9 blz.

Vóór het bureel van de parlementsvoorzitter staat een werk uit 1996 van Roger Raveel: “Bezinning over de illusie van de macht”. Het is een spiegelgedoe waarbij uw bovenlichaam op het onderlichaam staat van de persoon aan de andere kant van de spiegel(s). Het bureel van voorzitter Peumans bevindt zich in het vroegere directiebureel van de Post. We mochten er binnen, hij was niet thuis. Hierin ligt nog de originele parketvloer. En dan naar de Koepelzaal waarin de plenaire zittingen doorgaan. De koepel overdekt de vroegere binnenkoer, hij overspant 39 bij 25 m. Het gewelf weegt 72 ton en is samengesteld uit 807 glaselementen. De plenaire vergaderruimte is als volgt ingedeeld: rechts van de voorzitter zitten diegenen die de notulen schrijven, links zitten de Vlaamse ministers, vóór hem zetelen links sp.a en Groen, in ´t midden CD&V en Open VLD en rechts N-VA en Vlaams Belang. Op de rechtse balkonnetjes zit de schrijvende pers, op de linkse de overige media. Dan trokken we naar de hoofdingang met daarachter het Peristylium, de Zuilenzaal. De zuilen symboliseren het ondersteunen van de democratie. Daar hangt aan het plafond een kunstwerk van Jan Fabre, het zijn drie vrouwentorso’s, bekleed met gevriesdroogde scarabeeën in de hem typerende groene en groenbruine kleuren. Door de Anna Bijnszaal, de leeszaal en op woensdag ook het werkdomein van Linda De Win voor Villa Politica, trokken we naar het Koffiehuis. Daar krijgen enkel de parlementariërs koffie, wij kregen koffie aangeboden in de cafetaria van de bezoekersruimte. Dat zou onze dag afronden, maar nee hoor! Tot mijn grote verbazing had iemand het in zijn hoofd gehaald om in volle avondspits met de bus dwars door Brussel aan tijdrovende sightseeing te doen; of moet ik zeggen: “om van verkeerslicht naar verkeerslicht te kruipen”. Ik begreep het niet en ´k snap het nog niet. Verslag: Daniël Van Renterghem Noot: De Vlaamse Ministers hebben hun kabinetten aan het Martelarenplein.

Kring van Gepensioneerden KBC Gent

Jaargang 15 - oktober 2013 - nr. 9 blz. 10

18 augustus t/m 22 augustus 2013

DE BARONIE

Dag 1: maandag 19 augustus “In den Bockenreijder” – 72 km.



Voor onze 11de editie hadden we gekozen voor een “grensgeval”. De Nederlandse gemeente Baarle-Nassau waar wij verbleven en de Belgische gemeente Baarle-Hertog vormen samen één dorp, Baarle. Niet te verwonderen dat er tijdens de verschillende tochten meermaals de grens werd overschreden! Het gebied “De Baronie” is gelegen in West-Brabant ten zuiden van Breda. De Baronie is rijk aan bossen, heiden, vennen en rivieren. Dit gebied sluit in het westen en zuiden aan op de “Antwerpse Kempen” en in het oosten op de regio Midden-Brabant. Ons hotel “Sporthotel Bruurs” werd met zijn 18 kamers volledig door onze groep bezet. Daardoor konden we onze wensen volledig afstemmen op onze groep, wat de gezelligheid en samenhorigheid zeker in de hand werkte! Spijtig konden we wegens de, voor ons te moeilijke, openingsuren geen gebruik maken van de sportieve mogelijkheden, zoals het zwembad, dat het ons te bieden had. Met 34 deelnemers (waaronder slechts 2 niet-fietsers) bereikten we het maximaal aantal van de voorbije jaren! Gelukkig is fietsen in die regio veilig door de vele afgescheiden fietspaden van het wegverkeer zodat we deze grote groep zonder problemen doorheen de volgende fietsdagen konden loodsen. Een aantal deelnemers had er voor gekozen om 1 of 2 dagen vroeger aan te komen, waaronder Gisèle, Tonny, Martine en Luc. Daardoor konden zij op zaterdag en zondagnamiddag nog even een paar verkenningstochten doen om de laatste onzekerheden uit de weg te ruimen. Zo konden we maandag onder hun leiding met een gerust gemoed aan onze fietstochten beginnen! Na een goedgevuld ontbijtbuffet stonden we klaar voor een eerste tocht naar Esbeek, waar we “In den Bockenreijder” ons middagmaal zouden nemen. Via een doorsteek in Alphen bereikten we na 12 km de grens en zaten we reeds in de Antwerpse Kempen. Bij knooppunt 40 hielden we bij “Café Mieke Pap” te Poppel onze eerste drinkstop. Na 2 km staken we alweer de grens over om na 10 km onze middagstop te bereiken. Ondertussen werd de lucht rondom ons alsmaar donkerder en vielen er in de verte al een paar bliksemschichten te bespeuren. Een onweder was dus op komst zodat er een tandje bijgestoken werd om toch nog droog tot aan onze stop te geraken. Dit lukte ook al was het maar op het nippertje! De fietstassen werden van de fietsen “gesleurd” en in ijltempo was het lopen naar de ingang waarna het onweder in alle hevigheid losbarstte! Dus toch niet nat geworden, wat een succes kon genoemd worden. Zo kwamen we voor de 3de maal “In den Bockenreijder” terecht. De vorige keren dateren van 2009 en 2011. Spijtig hadden we niet hetzelfde warme weer als de vorige edities zodat we binnen plaats moesten nemen. Voor de nieuwkomers geef ik hier de originele aankondiging van hun herberg mee: “Ons herbergske (waor nog zand op de vloer gestrooid wordt, net als vruger) is uniek gelege op landgoed “De Utrecht”, vlakbè de venne en midden in de Bosse. Tisser goed en vooral schôôn. De natuur in al zun bonte kleure.” Hun beeldrijke menu spreekt voor zich: “Klèèn kaort mee flinke, ferme en gewone ötsmijters, soepe, belegde broojkes, heerlijk lekkers van dun boer.” Bij onze aankomst vonden we op onze gereserveerde plaatsen een bordje met: “Welkom KBC Gent”. Na een paar goed gevulde “ötsmijters” en andere stevige spijzen vervolgden we onze tocht doorheen het landgoed “De Utrecht” met zijn mooie fietspaden doorheen een groot bosgebied. Na 17 km staken we opnieuw de grens over aan knooppunt 56 waar we in Arendonk onze 2de drinkstop hielden in taverne “Talander”. Op zo’n 2 km van ons hotel werd opnieuw de grens overschreden richting Baarle-Nassau. Het was al een mooi begin van onze fietsvakantie en met héél wat geluk waren we droog gebleven!


Dag 2: dinsdag 20 augustus “Trappisten van Westmalle” – 78 km.

Dag 3: woensdag 21 augustus Voormiddag: “De Chaamse Bossen” – 30 km

Namiddag: “Dombergheide” – 48 km

Dag 4: donderdag 22 augustus “Meersel-Dreef”, het noordelijkste dorpje van Vlaanderen – 62 km



Vandaag zou het een volledige dag “Antwerpse Kempen” worden. Er werd al uitgekeken naar onze middagstop in “Café Trappisten”. Niet dat het trappistenleven ons zo bekoorde maar wel het vooruitzicht van een lekkere “dubbele” of “tripel” trappist van Westmalle! Al na 4 km verlieten we Nederland en reden we richting Merksplas. Het gevang lieten we natuurlijk links liggen en reden verder doorheen het bosrijke “Domein Merksplas Kolonie” tot aan het kanaal Dessel-Turnhout waar we aan knooppunt 71 onze 1ste drinkstop hielden in “Aan de Waterkant” te Sint-Jozef Rijkevorsel. Zo bereikten we na 35 km onze bestemming bij de Trappisten voor ons middagmaal. We werden er zeer goed ontvangen en menig trappist vergezelde de smakelijke spijzen! In de namiddag werd ons een tochtje van zo’n 10 km doorheen de “Trappistenbossen” voorgeschoteld waarna we aan knooppunt 99 opnieuw het kanaal Dessel-TurnhoutSchoten bereikten. Dit bleven we een 7-tal km volgen tot aan knooppunt 38 waar we richting Rijkevorsel reden voor onze 2de drinkstop. Hier passeerden we opnieuw een gevangenis, nl. die van Hoogstraten/Wortel. Het leek wel een ritje gevangenissen bezoeken. We hielden wel even een stop in “Café Nieuwenbuiten” te Hoogstraten/Wortel. Hierna hadden we nog een 12 km te gaan tot aan het hotel. Het werd weeral een mooie dag in een mooie groene omgeving waar het goed fietsen was! Voor het avondmaal wachtte ons nog een verrassing toen we getrakteerd werden door Lieve ter gelegenheid van de 81ste verjaardag van André. Proficiat André en nog vele jaren fietsplezier gewenst! Zoals elk jaar splitsen we de woensdag op in een voor- en namiddagtocht, dit om iedereen die het wenst de gelegenheid te geven een halve dag te rusten of aan iets anders te besteden. Deze voormiddag bleven we in Nederland. Het zou een mooie tocht worden doorheen de Boswachterij Chaam. Zelden zoveel kilometer doorheen de bossen kunnen fietsen! Te midden dat groen werden we voor onze drinkstop gastvrij ontvangen in “De Steengroeve” te Chaam. Na 30 km bereikten we opnieuw ons hotel waar ons een broodjesbuffet werd aangeboden. Via het “Bels Lijntje” trokken we in één rechte lijn de grens over richting “Dombergheide”. Het Bels Lijntje vormt het buitenbeentje van de Antwerpse fietsroutes. Het gaat hier immers om een rechte verbinding - een voormalige spoorweglijn tussen Turnhout en Tilburg - en niet om de vertrouwde lus. Deze route is in totaal 31 km lang. We verlieten het Bels Lijntje aan knooppunt 5 richting Ravels waar we een drinkstop hadden in “De Coeck”. De weg naar het hotel verliep volledig in het groen. Alvorens we in Zondereigen de grens overschreden werd nog even halt gehouden aan het “Vredesmonument de Dodendraad” dat in 2008 werd opgericht. Het is een getrouwe reconstructie op de oorspronkelijk plaats van een stukje elektrische draadversperring van 2000 volt uit de Eerste Wereldoorlog die de Duitsers plaatsten om het bezette België te scheiden van het neutrale Nederland. Het waren twee mooie tochten volledig in het groen vandaag. Alleen spijtig dat we zo weinig heide te zien kregen in deze streek. Het eerste deel van de dag reden we volledig in Nederland. Opnieuw fietsten we doorheen de Boswachterij Chaam tot in Ulvenhout waar we in “Afspanning De Fazanterie” onze 1ste drinkstop hielden. Daarna reden we via knooppunt 84 naar de 36 waar we het jaagpad langsheen het riviertje “Mark” vervoegden. De Mark is een beek en stroomafwaarts een rivier, die door de provincies Antwerpen (België) en Noord-Brabant (Nederland) stroomt. Dit stroompje zouden we nog voor zo’n 12 km volgen maar eerst stopten we even in Meersel-Dreef waar ons het middagmaal werd opgediend in “De Muziekhoeve”. De uitbater bleek ook nog een oud KB’er te zijn. Terwijl wij binnen gezellig zaten te tafelen begon het voor het eerst in 3 dagen een beetje te regenen. Bij


Dag 5: vrijdag 23 augustus “Kolonie Wortel – Molenzijdseheide en Bels Lijntje” – 52 km

ons vertrek bleef het nog een tijdje miezelen zodat we toch de regenvestjes moesten tevoorschijn halen. Doch na een goed halfuurtje werden die al vlug in de fietstassen weggeborgen en werd het zonniger en warmer. Bij knooppunt 13 verlieten we de Mark te Zandberg. Door de inkorting wegens regen viel onze drinkstop in ’t water. Het werd nog een tijdje pendelen tussen Nederland en België doorheen de Smissel-Bergen en de Ulicootse Heide om ons hotel te bereiken. We kwamen bijtijds binnen zodat we ons rustig konden voorbereiden op wat komen zou! Traditioneel werd het avondmaal voorafgegaan door een kleine “receptie”. De inrichters werden in de bloemetjes gezet alsook hun echtgenoten, die het parcours en de stopplaatsen mee hielpen uitstippelen. Ook werden er opnieuw 7 deelnemers, die 10 vakanties hadden meegemaakt, gevierd met een “Oorkonde”. Dieter trakteerde de aanwezigen op een glaasje bubbels ter gelegenheid van zijn verjaardag. Uitgerekend vandaag had hij één lekke band moeten repareren van Herman! Daarna werd er nog getrakteerd door de kring op een alweer geslaagde fietsvakantie! Zo brak dan alweer de laatste dag aan van onze fietsvakantie. De kamers waren leeggemaakt en de bagage opgeborgen. De zon stond al stralend aan het firmament en het beloofde een warme dag te worden. Rond 10 uur verlieten we het hotel richting Zondereigen waar we de grens overstaken voor een laatste tochtje Antwerpse Kempen. Via opnieuw mooie boswegen langsheen het Graafsbos en de Molenzijdseheide bereikten we het Domein Merksplas Kolonie. Hier werd een heus Chirodorp opgebouwd waar van 25 tot 30 augustus 2500 Chirojongeren zouden verzamelen voor de vierjaarlijkse Krinkel. Na 20 km bereikten we onze drinkstop in “Café Breebos” te Merksplas. Na een tochtje van nog zo’n 16 km bereikten we via het kanaal Dessel-Turnhout-Schoten “’t Kalverhof” te Turnhout waar we het middagmaal zouden gebruiken. Deze gezellige brasserie is gelegen vlak langs het kanaal. Na een heerlijk middagmaal vertrokken we dan voor de laatste kilometers van onze vakantie. Het werd een loodrechte lijn langsheen het Bels Lijntje van zo’n 15 km. Ergens tussen de knooppunten 3 en 5 hielden we nog even halt om een observatietoren te beklimmen die ons een prachtig panorama liet zien van de omgeving met zijn vennen en heide en dit onder een stralend blauwe hemel! Met zoveel moois in onze bagage werden de laatste kilometers gereden tot in BaarleNassau. Bij het passeren van een ijssalon werd de goesting, dank zij het warme weer, zo groot dat nog een “ijs likken” stop werd ingelast. Sommige deelnemers namen hier al afscheid terwijl door de overige lustig gelikt werd aan de veelkleurige bollen ijs! Bij een laatste drankje op het terras van het hotel werd dan door de laatste deelnemers nog even nagepraat waarna iedereen huiswaarts keerde (hopelijk zonder al te veel fileleed).

Met dank aan de “Vier”: Gisèle, Tonny, Martine en Luc voor het mooie parcours en de perfecte organisatie van alweer een geslaagde fietsvakantie!

Tot volgend jaar.



Uw verslaggever Daniël Verbeke

zondag 09 juni t/m 13 juni 2013

Dag 1: zondag 9 juni 2013. Heenreis naar Dresden(D).

Dag 2: maandag 10 juni 2013.

Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - oktober 2013 - nr. 9 blz. 14

Het was tot kort voor de afreisdatum bang afwachten of de reis naar Dresden al dan niet zou doorgaan omwille van de oprukkende overstromingen langs de Elbe die nu ook Dresden en omgeving hadden bereikt. Gelukkig kregen we positief nieuws van onze reisorganisatoren en konden we inpakken. Het was koud en winderig op het kerkplein in Eke waar we op de bus wachtten. Het weerbericht voorspelde niets goeds maar voor een optimist kon het alleen maar beter worden. Het begon al met een eerste verrassing: de buschauffeur was een bevallige jongedame die ons, jawel, met kennis van zaken en streelzacht richting de volgende haltes, Gentbrugge en Sint-Niklaas voerde. Bij de laatste halte wachtte ons een nieuwe verrassing. In Sint-Niklaas stapte onze gids op en wisselde onze vrouwelijke chauffeur haar plaats, voor het vervolg van de reis, met Koen, de ouwe getrouwe. De beide chauffeurs kenden elkaar duidelijk goed, aan het afscheid te zien. Als ik het goed gehoord heb, heette zij ‘schatje’ of zo. Nu waren we echt vertrokken richting Dresden. De volgende stopplaats zou de stad Soest worden, al een heel eind in Duitsland dus. Met onze gids brachten we een kort geleid bezoekje aan het centrum van Soest, een oude bekende Belgische garnizoenstad waar ook ikzelf 9 maanden legerdienst (als Grenadier) ‘klopte’. Het was een onverwacht weerzien met een stad waar wij als soldaten bijna dagelijks rondstruinden en er elk cafeetje kenden, maar oh ontgoocheling, na 47 jaar kon ik me nog nauwelijks de Domkerk herinneren! We brachten nog een bezoek aan de Evangelische St.-Paulikirche waar de zondagsdienst net beëindigd was. De ‘kerkwachter’ wist ons te vertellen dat er in deze protestantse kerk ook een O.L.Vrouw beeld te zien is, wat men als katholiek zeker niet zou verwachten. Een overblijfsel van vóór de Reformatie. Soest leek nog te slapen, zo stil en rustig was het daar. Er was nog een relatief korte middagstop en dan terug de baan op. Enkele films over het oorlogsverleden van Duitsland, en Dresden in het bijzonder, werden getoond ter opfrissing van onze geschiedeniskennis. Ter afwisseling en ook om de sfeer wat op te krikken en de slaperigheid te verdrijven, werden de Duitse schlagers bovengehaald, maar het meezingen kon beter. Daar was het weer verantwoordelijk voor, want zo rond 14.30 uur (ik keek toevallig naar de klok!) begon het serieus te regenen en het hield niet meer op tot kort voor Dresden, het was toen al 18 uur. Maar lang bleef het niet droog, in het zicht van Dresden zaten we plots in regen en mist, het was onwezenlijk donker. Bij het binnenrijden van Dresden zagen we vanaf de autoweg de eerste beelden van de gigantische overstroming langs de Elbe. Gelukkig lag ons hotel een eind boven Dresden, letterlijk en figuurlijk. Maar toen gebeurde een ‘wonder’: Dresden voorbij en in het zicht van ons hotel, verscholen in de bossen, daarom heet het hotel ook ‘Waldhotel Weinböhla****’, klaarde de hemel plots op en we konden zowaar droog en met een schuchter zonnetje op onze bestemming uit de bus stappen. Na de kamertoewijzing en het avondmaal, waarbij de kelners plots overrompeld werden door een groep hongerige Belgen, konden we rustig gaan slapen. Wel hebben een paar dorstigen de hotelbar gevonden, die was gesloten maar na wat stevig aandringen ging die toch open. De volgende dagen was er geen probleem meer. Een goede barman dus die zijn klanten (Belgen!) kent en dient! Om 8.30u stipt vertrokken we met de bus naar Dresden-centrum. We wandelden tot aan de Elbe en daar zagen we van dichtbij de ernst van de overstroming. Gelukkig was het water langzaam aan het zakken. Weliswaar stonden de aanlegplaatsen en de oeverweg nog steeds onder water evenals het verkoopkantoortje voor de rondvaarten. In goede tijden hadden we hier een romantische boottocht op de Elbe gemaakt. Jammer dus.


Dag 3: dinsdag 11 juni 2013.



Verder liep de wandeling langs de Kunstacademie, de Frauenkirche en zoveel andere prachtig gerestaureerde gebouwen. We brachten een bezoek aan de Staatliche Kunstsammlungen Dresden waar we specifiek het Historisches Grüne Gewolbe bezochten, één van de grootste schatkamers van Europa met ongeveer 300 pronkstukken. De barokke pracht en praal zijn overweldigend met het juwelenkabinet als absoluut hoogtepunt. Geen wonder dus dat de veiligheidsnormen en de toegangscontroles zo streng waren. Hierna bezochten we de prachtig gerestaureerde kathedraal (Katholische Hofkirche), vanbinnen volledig in ’t wit en met een schitterend Silbermannorgel, dat jammer genoeg enkel in ’t weekend wordt bespeeld. Het weer was prachtig toen we richting restaurant ‘Dresden 1900’ liepen voor de lunch. Grote verrassing: binnen was het restaurant ingericht als een trammuseum. Jawel, in de veranda stond een authentiek geel tramrijtuig en aan de muur hingen een groot aantal rekwisieten die herinnerden aan de tram en het stadsvervoer rond 1900. Niet alleen die tramtoestanden waren ‘’t ziene weird’! Ook de mannentoiletten waren prachtig gedecoreerd. Er hingen mooie, kunstige, erotische foto’s uit die tijd. Akkoord, de mannen bleven ‘iets’ langer weg dan gewoonlijk… en dat maakte de vrouwen zó nieuwsgierig dat verschillende dames ‘per ongeluk’ de deur van de mannentoiletten opentrokken en stiekem keken naar al dat moois. Voor de rest was de lunch voortreffelijk en iedereen genoot blijkbaar van het interieur, m.a.w. een aanrader voor toekomstige bezoekers en ‘bissers’. In de namiddag wandelden we naar het beroemde Zwinger, een Frans aandoend paleis, waar we enkel de buitenkant van het paleis bekeken en het groot binnenpark konden verkennen. Daarna reed onze ‘slaapbus’ richting Meissen, voor een bezoek aan de wereldberoemde porseleinfabriek. Meissen was ook hard getroffen door de overstromingen en de buschauffeur en gids moesten al hun Duitse terrein- en talenkennis aanwenden om er op tijd te geraken. We kregen er een prima ontvangst en een zeer interessante rondleiding, waarbij we de ‘echte kunstenaars’ aan het werk zagen. Wat ze daar maken en verkopen is grote klasse. De prijzen zijn dat ook maar je hebt dan ook iets unieks. Ook kledijaccessoires (dassen, foulards e.d.) met het beroemde embleem (de 2 zwaardjes!) erop geborduurd kon je er kopen (gemaakt in Italië!). Mooi, hééél mooi maar prijzig… Toch weet ik dat mensen die wél gekocht hebben er nooit spijt zullen van krijgen! Als toetje en omdat we in de buurt waren, stelde onze gids voor om het Jagdschloss Moritzburg (van August der Starcke von Sachsen weetjewel) te bezichtigen. Het is een prachtig gerestaureerd sprookjeskasteel met gele muren en helrood dakwerk dat midden een gigantisch en schitterend aangelegd park staat te pronken. Binnen zijn we niet geweest maar er zijn regelmatig klassieke concerten in het kasteel en er is ook een restaurant, dus ideaal voor een romantisch uitje bij kaarslicht. Daarna richting hotel voor de opfrissing, het avondmaal en één (of twee) afsluitertje(s) in de bar. Het weer was prachtig! Opgewekt reden we naar de ‘Basteibrücke’ in die ‘Sächsische Schweiz’. De Bastei is een rotsmassief zo’n 190 m boven de Elbe. Daar maakten we een wandeling over de brug met een adembenemend panorama. Een enig uitzicht op de Elbe maar, jammer voor de bewoners, ook op de omvang van de overstroming. Het aantal foto’s dat daar is genomen is niet te schatten. We staan zeker 100 maal mee op de foto’s van andere bezoekers! Als daar maar geen vodden… In de verte zagen we onze volgende bestemming liggen: Königstein! De rit naar de Königstein Festung was er een met hindernissen, te wijten aan de overstroming, waardoor bepaalde bruggen en wegen afgesloten waren. Aan een wegversperring mét politie nabij Bad Schandau, hebben onze chauffeur en onze gids, die perfect Duits spreekt, alles uit de overredingskast moeten halen om de politie ervan


Dag 4: woensdag 12 juni 2013.

Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - oktober 2013 - nr. 9 blz. 16

te overtuigen onze bus door te laten, zoals de Duitse lijnbussen trouwens (knap opgemerkt door onze slimmeriken!!). Het lukte!! De waterellende die we verder op de weg naar Königstein zagen, was enorm, niet te beschrijven. Het middagmaal bestond uit een uitgebreid en lekker buffet in de ‘kazematten’ van de ‘Festung’ en werd geanimeerd door de ‘Kapitän’ in historische, militaire kledij met Saksische punthelm! De stoere man was muzikant (trombone, dwarsfluit, luit), zanger, verteller en acteur tegelijk, echt leuk. Hij vertelde tijdens het eetmaal een grappig en straf verhaal over Napoleon, en nog straffer: hij speelde, na een minirepetitie, voor ons ‘De Vlaamse Leeuw’ dat luid werd meegezongen. Tot slot speelde en zong hij nog een paar Duitse ballades. Enfin, een ware show tijdens de maaltijd. Daarna konden we nog wat vrij rondwandelen binnen de vesting en genieten van het mooie panorama rondom. ’s Namiddags vertrokken we naar Pillnitz voor een bezoek aan het ‘waterslot’. Daar stelden onze chauffeur en onze gids vast dat door de overstroming het ‘waterslot’ niet bereikbaar was via de weg en dus niet kon worden bezocht. Ik hoor u denken: geen boot? (foei!) We zijn dan maar terug naar Dresden gereden. ’s Avonds hebben we, d.w.z. degenen die zin hadden, o.l.v. onze gids een bezoek gebracht aan de typische uitgangsbuurt in de stad Dresden en zo zagen we eens ‘het leven zoals het is’ vooral van de jongelui die, gezien het mooie weer, talrijk aanwezig waren in de straten, op de pleinen en het nabije park. Ze dronken grote pinten, ook de meisjes! We kwamen hier ook in het hippe Dresden met kleine straatjes en onverwacht kleurrijke pleintjes. Als gewone toerist kan je die nooit vinden. We moesten veel te vroeg terug naar ons hotel, al begrijp ik dat onze gids hier het risico op achterblijvers liever niet nam. Na het avondmaal zouden we in principe snel naar onze kamers gaan, maar in feite zijn we de bar niet voorbij geraakt zonder een afsluitertje en bijhorende mop(pen). Bovendien begon de jonge knappe en charmante barman (gelijkend op Leonardo Di Caprio), met zijn geheimzinnig glimlachje, aardig in de smaak te vallen want hij kende zijn vak! En zo bleven we nog wat langer aan de toog hangen natuurlijk. Vandaag eindelijk het langverwachte bezoek aan de beroemde ‘Frauenkirche’, het symbool van de wederopstanding van Dresden na het verschrikkelijke bombardement in WO II. Deze 18de eeuwse kerk werd door de DDR als ruïne in stand gehouden als herinnering aan deze oorlog en pas na de val van de MUUR, steen per steen heropgebouwd. De kerk werd heropend in 2005. Het resultaat is echt impressionant, je moet het gezien hebben om het te kunnen geloven. Binnen in de ‘ronde kerk’ heeft men geen ogen genoeg om alles in zich op te nemen, van in de koepel tot beneden prachtige muurschilderingen en al die barokke ornamenten en het schitterende orgel. Gezeten op de bidbanken hebben we ons een stijve nek gedraaid om de schitterende binnenkant te bewonderen. We hebben ook die ‘Unterkirche’ bezocht, door zijn intieme soberheid een compleet contrast met de ‘bovenkerk’. Onder een heerlijke zon wandelden we daarna via het Albertinum naar de Zwinger, waar we de fonteinen zouden bekijken. Dit viel tegen want wegens werken waren de fonteinen afgesloten voor het publiek. ‘Schade!’ We hebben dan maar onze stadswandeling verdergezet. Het middagmaal kregen we in de wereldberoemde zuivelwinkel ‘Dresdner Molkerei Gebrüder Pfund’. Na een korte uiteenzetting over de geschiedenis en de huidige werking van de ‘Molkerei’ kregen we een staande proeverij, bestaande uit verschillende van hun kaasspecialiteiten vergezeld van een glaasje melk/karnemelk, m.a.w. een lichte maaltijd in een uniek kader. Daarna volgde een drukke namiddag. Geleid bezoek aan de Semper Oper Dresden! Onze gids (vr) sprak voortreffelijk Frans en gaf ons een prima uitleg. Op een paar puur technische vragen van één van onze


Dag 5: donderdag 13 juni 2013.



medereizigers na (foei, foei!), beantwoordde het meisje enthousiast al onze vragen. Ze zou haar bouwtechnische kennis van de opera bijwerken, beloofde ze. Hierna genoten we van een lekkere koffiepauze op het ruime terras van het tegenoverliggend café, onder een weldoende zon. Terug naar de Zwinger voor een bezoek aan de ‘Gemäldegalerie Alte Meister’: 23 zalen vol met schilderijen van zowat alle beroemde meesters van Raffaël over Granach, Vermeer, Dürer, Holbein, Rubens, Van Eyck, Rembrandt, Poussin, Murillo, Canaletto, Graf en nog een resem andere uit die tijd. De grootste verzameling schilderijen van beroemde ‘oude meesters’ die ik ooit heb gezien. Met de bus reden we dan richting Pillnitz, ook zwaar getroffen door de overstroming, waar onze gids ons absoluut ‘Das blaue Wunder’ een beroemde blauw geschilderde ijzeren brug wilde laten zien. We hebben ze gezien, vanuit de bus weliswaar, en we weten nu ook waarom ze zo speciaal is. Tot slot van de dag brachten we een bezoek aan de ‘Schwebebahn’ (1901) een berglift die ons in enkele minuten 84 m hoger bracht. Boven namen we een kijkje in de machinekamer en vanop het ‘panoramadek’ hadden we een prachtig zicht op Dresden en de Elbe. Een mooie apotheose van de daguitstap. Terug naar het hotel dus om de ogen en de voeten te laten rusten. Aangezien het de laatste avond was van onze reis, volgde - na een snelle opfrissing - de gebruikelijke receptie aangeboden door onze KOG-voorzitter Daniël. In een kort ‘speechke’ dankte hij de reisorganisatoren en zijn geliefde medereizigers voor het goede verloop van alweer een interessante reis. In een gezellige sfeer werd het glas geheven… en uitgedronken. Nog een afsluitertje in de bar? Jawel, op onze laatste avond - en tot tevredenheid van de barman (ja, die Di Caprio) - kon dat er nog wel bij. Om 8.45uur, stipt zoals altijd, namen we afscheid van het ‘Waldhotel Weinböhla’ voor een lange dagreis huiswaarts. Tevreden werd teruggekeken op de voorbije interessante en zonnige dagen. Mooi weer, prachtige dingen gezien, ook waterellende maar dat komt weer goed, en ons goed geamuseerd, meer moet dat niet zijn, toch? Ook onze huischauffeur Koen en onze voortreffelijke gids kunnen terugkijken op een geslaagde reis. Door de overstromingsramp kwam er voor hen heel wat creativiteit, inventiviteit en organisatietalent aan te pas om gepast te reageren op onverwachte omstandigheden, met de minste hinder voor de reizigers. Chapeau dus! Muziek en videofilms deden de reis minder lang lijken dan ze was en de regelmatige (sanitaire) stops lieten ons toe de benen eens te strekken en een frisse neus te halen. Voor het middagmaal stopten we bij een wegrestaurant op de autoweg nabij Kassel. In de late namiddag kregen we in Venlo (NL) nog een chauffeurswissel, Koen out en Jan in. We reden nu terug België binnen en weldra kwam het verwachte maar korte danken afscheidswoord door één van onze medereizigsters. Bedankt reisleiders Daniël en Gisèle, bedankt chauffeurs, en Koen in het bijzonder, voor al die veilige en dikwijls moeilijke ritten. Bedankt prima gids voor de onopvallende maar zeer efficiënte reisbegeleiding, de goed afgewogen informatie bij de bezienswaardigheden en de perfecte afstemming op uw publiek en zijn fysieke mogelijkheden. Ik verwachtte nog een paar speechkes, cfr. vorige jaren, maar die zijn er niet gekomen. Onze zakdoeken zijn dus droog gebleven. ‘In principe’ zijn we blij weldra thuis te zijn, maar ‘in feite’ kijken we al uit naar de volgende reis. Tot volgend jaar! Luc Vyls

De skyline van Gent heeft er een toren bij. De KBC Arteveldetoren heeft zijn plaats veroverd in die trotse torengalerij. Sint-Niklaaskerk, Belfort, Sint-Baafskathedraal, Boekentoren… ze zijn echt wel monumentaal, doch die nieuwe toren troont boven ze uit… magistraal. Je ziet hem al van verre staan, of je nu door de velden loopt of rijdt langs weg en baan. Met zijn bijna 119 meter torent hij indrukwekkend boven de Arteveldestad uit; de hoogste van het Vlaamse gewest, naar verluidt. In maart 2010 werd de eerste spadesteek gegeven, en werd in de archieven van de stad een nieuw blad geschiedenis bijgeschreven. Twee jaar lang werd er gebouwd, geassembleerd, geconstrueerd … en op 20 april 2012 werd de KBC-toren boven de doopvont gepresenteerd. Volgens Jacques Brel waren de kathedralen en kerkentorens de enige Vlaamse bergen, doch vanaf nu mag zijn platenmaatschappij zijn songtekst op gaan bergen. Het KBC-team voor gebouwen heeft zijn tekst tot de prullenmand veroordeeld, en in Gent en Vlaanderen een niet alledaagse primeur klaargespeeld. Terwijl de fiere stede moeizaam bouwde aan haar omstreden en verguisde stadshal en haar prestigieuze voetbaltempel, drukte KBC met zijn imposante toren op de stad een onuitwisbare stempel. De torens van Gent zijn een exemplaar rijker; een verrukking voor de ogen van de verbaasde kijker. Nou ja, een beetje chauvinisme mag toch zeker wel; deze verwezenlijking was immers beslist geen niemendalletje noch bagatel. In een periode van crisis en besparingen won KBC een delicaat duel. Tja, het moet niet altijd uitdraaien toch op kommer en kwel. Nu maar hopen dat die toren symbool mag staan voor andermaal een succesverhaal en een nieuwe elan, zonder hindernissen noch obstakels: ongeëvenaard en fenomenaal. De Vlaamse bank heeft zich van haar inzinking en financiële kater hersteld, en haar sputterende motor met verve efficiënt weer bijgesteld. De leeuw brult weer als voorheen en kan weer klauwen; de spaarders en beleggers hebben opnieuw het volle vertrouwen. ’t Oud Belfort, volgens Rodenbach zinnebeeld van ’t verleden; de KBC Arteveldetoren, zonder enige twijfel symbool voor toekomst en voor ‘t heden. Luk Geeraerts



Praktische informatie: Datum:

De Soliver Groep staat met zijn meer dan 60 jaar ervaring aan de top van de onafhankelijke producenten van veiligheidsglas voor de automobielsector en bouwindustrie. Soliver Waregem is gespecialiseerd in de productie van alle vormen van isolerende beglazing: gewoon dubbel glas, zonwerend, geluidswerend..., Soliver Rumbeke is speciaal uitgebouwd om een maximale flexibiliteit te verkrijgen voor de productie van veiligheidsglas: glazen deuren, inbraakwerend en kogelwerend glas. dinsdag 5 november 2013

Programma: 11.30 uur

Middagmaal in Restaurant Hofstee Ter Zuidhoek te Roeselare Menu: 3-gangen (inbegrepen 1 gewone consumptie) Tomatenroomsoep Ardeens gebraad Koffie met sneetjes cake of ijs met chocoladesaus (keuze ter plaatse)

14.00 uur

Bezoek Soliver te Rumbeke (Roeselare) Ontvangst met drankje Rondleiding in het bedrijf Bezoek aan de showroom met drank en hapje

17.00 uur Einde bezoek en terugkeer

Aantal deelnemers: maximum 40 deelnemers

Opstapplaatsen: 09.50 uur 10.15 uur

Prijs:

Let op:

Eke, Parking Makro (komende van het restaurant) Gentbrugge (P+R onder viaduct E17) € 30 per persoon te betalen op rekening BE63 4470 0615 8108 op naam van Kring Gepensioneerden KBC Gent (met vermelding van uw opstapplaats) vanaf 7 oktober t/m 15 oktober 2013.

Er wordt niet gewerkt met een inschrijvingsformulier! Dus uw betaling geldt als inschrijving en de datum van betaling wordt in aanmerking genomen om de volgorde van inschrijving bij overboeking te bepalen! Betalingen die vóór 7 oktober op onze rekening verschijnen, zullen worden beschouwd als zijnde toegekomen op 9 oktober! Gelieve dus de betalingsperiode te respecteren en tevens bij uw betaling in de mededeling uw opstapplaats te vermelden a.u.b.

Het bestuur



Mevr. Christine Neirynck Dhr. Remy Droessaert Mevr. Lieve Steurbaut

Deinze Oudegem Gavere-Vurste

Dhr. Guido Hoebeke, overleden op 11 september 2013, 63 jaar. Rouwadres: Martelaarslaan 171 9000 Gent In naam van het bestuur en alle kringleden willen wij aan zijn echtgenote en kinderen ons oprecht medeleven betuigen.



Mevr. Mevr. Mevr. Mevr. Mevr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Mevr. Mevr. Mevr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr. Mevr. Dhr. Dhr.



Anne-Marie Maria Arlette Elisabeth Christinne Anny Jean-Pierre Johan Jacque Georges Nora Noël Jacky Carlos Juliette Philip Viviane Solange Jeanne Frans Lucie Robert Richard Jeanine Joseph Carlo Marguerite Nikolaas Edmond Rita Marc Daniël Magda Ben Nestor

Adriaens 28/10 Bernaer 23/10 Bert 14/10 Buysse 14/10 Careel 23/10 Couche Wed.Lucien Vereecken 5/10 Daman 3/10 De Bouvre 13/10 De Bruycker 22/10 De Metsenaere 26/10 De Rijcke 22/10 De Smul 20/10 Depoorter 15/10 Dobbelaere 15/10 Goethals Wed.Romain Bogaert 6/10 Heyvaert 1/10 Lagring 16/10 Maertens 11/10 Masure Wed. Maurice Bouchez 27/10 Melkebeke 9/10 Mertens Wed.Herman De Rammelaere 21/10 Ongenaert 29/10 Ost 9/10 Pollet 11/10 Quintelier 22/10 Saez del Burgo 25/10 Thiriaux Wed.Albert Gouwy 20/10 Tielen 11/10 Van De Sompel 19/10 Van Der Schueren 8/10 Van Driessche 14/10 Van Rijsselberghe 19/10 Van Roey 31/10 Verhenne 30/10 Watrin 13/10

niet te missen

uur 10.30 uur en 14.30 Oktober om e ek eb ht ac W te in” vr 04 Wandeldag gezond de winter en it “F g rin de ga lus om 14.30 uur di 08 Ledenver au .-P St al Za re ei Eric De Maertel rgadering prijke di 15 Bestuursve )/ Meetjesland/Ka tje en et et m r ite lu (afs do 17 Fietstocht Merelbeke alons Roskam” te “S in et nk Ba zo 27 oeselare) liver te Rumbeke (R deling Bedrijfsbezoek So r dan je denkt”-wan ne oe gr ... e gg ru “Gentb 14.00 uur te Gentbrugge om rger” “Leopold I, de Cobu g rin de ga er nv 0 uur di 12 Lede St.-Paulus om 14.3 Marc De Bie - Zaal rgadering di 19 Bestuursve

November di 05 do 07

December vr 06 di 10

ele Wandeling te Nev rdeon ep Erik Wille”- acco ro “G t es fe rs aa ej Eind 14.00 uur Zaal St.-Paulus om uur vergadering theater om 20.00 ai Ka di 17 Bestuurs T BO te et er ermaus” op 14.00 uur vr 20 “Die Fled T Kaaitheater om BO te et er op s” au erm za 21 “Die Fled



Kring van Gepensioneerden KBC Gent Jaargang 15 - Oktober Nr. 9. K rant. erichten ourant

Recommend Documents