©D
Koos en Cilie Noordermeer
www.fotobiografie.nl
us gra fic eF oto
eF oto
“Zelfstandig zijn is heel belangrijk. Er zijn er zoveel die alleen komen te staan, en dan niet zelfstandig genoeg zijn.”
©D
gra fic
us
“Je hebt welvaart en welzijn. We hebben enorme sprongen gemaakt op het gebied van welvaart. Maar ik twijfel wel eens aan het welzijn. Er zijn zoveel gestreste mensen. En problemen en dergelijke. Dus het is wel leuk die welvaart, maar welzijn is ook verschrikkelijk belangrijk.”
Koos en Cilie Noordermeer De reislustige levensgenieters
us gra fic
Koos en Cilie Noordermeer De reislustige levensgenieters
eF oto
augustus 2015
Leeswijzer In deze fotobiografie herkent u verwijzingen naar audio en/of film fragmenten aan deze icoontjes.
©D
U vindt de fragmenten op de USB card op de vorige pagina.
Het huis van Koos’ oma in Delft - ca 1948
us
gra fic
eF oto
Cilie - ca 1949
Koos werd geboren op 4 september 1942 in Kwintsheul en Cilie werd geboren op 24 januari 1943 in Naaldwijk. Beiden in de Tweede Wereldoorlog. Omdat ze nog zo klein waren hebben ze daar niet veel van meegekregen. Eten werd uit de monden van de volwassenen gespaard om de kinderen te eten te geven, dus honger hebben ze niet gekend. Koos heeft vroeger Luister hier een paar jaar bij zijn geluidsfragment 1 oma, oom en tante ‘Het huis in Delft’ gewoond in Delft, omdat zijn moeder in het ziekenhuis en revalidatiecentra lag. Dit was ten tijde van de oorlog. Koos vertelt over zijn herinnering van de oorlog:
©D
gra fic
us ©D
eF oto
Koos - 4 sept. 1944
Samen zitten ze op de bank met een kopje thee op een schoteltje. Op hun 22e zijn ze getrouwd. Nu, 50 jaar later, nog steeds gelukkig met zijn tweeen. Zo samen op de bank is niet altijd vanzelfsprekend geweest. Koos en Cilie hadden een iets ander leven dan de meeste mensen, door het beroep van Koos.
3
us
gra fic
us gra fic
“Op een gegeven moment was er een razzia van de Duitsers, en toen kwam er een Duitse soldaat het huis binnen.” Zijn oom was ziekelijk en lag boven in zijn kamer. Koos moet toen ogeveer 2,5 of 3 jaar oud zijn geweest en zat in de kinderstoel.
“Op een gegeven moment was er een razzia van de Duitsers, en toen kwam er een Duitse soldaat binnen in huis.”
Cilie met haar ouderlijk gezin - 1947
eF oto
“Nou de soldaat heeft enorme indruk op me gemaakt, ik was ontzettend bang van die Duitser.” De soldaat probeerde hem een beetje gerust te stellen, omdat Koos waarschijnlijk aan het huilen was. “Mijn oma vertelde toen in een soort NederlandsDuits dat mijn oom een besmettelijke ziekte had. Die man had helemaal geen zin om naar boven te gaan in het huis, dus die was ook zo weer weg. Maar dat weet ik nog wel.”
©D
©D
eF oto
Koos met zijn ouderlijk gezin - 1948
5
us
gra fic
us gra fic
Koos doorliep de lagere school in Kwintsheul, de MULO in Poeldijk, en daarna de machinistenschool in Scheveningen. Daarna begon hij aan zijn getrapte opleiding voor de Koopvaardij in Rotterdam. Dan voer je een paar jaar om vaartijd te krijgen. Pas daarna kon je weer
“De koninklijke Java China Paketvaart Lijnen. Alleen de naam al klonk exotisch!”
Cilie en Koos vlak voor Koos’ eerste reis - 1960
eF oto
het volgende diploma halen. Dat betekende dus dat hij maandenlang van huis was. Hij begon bij de KJCPL. “De Koninklijke Java China Paketvaart Lijnen,” zegt Koos. “Alleen de naam al klonk exotisch, daarom ben ik daar gaan varen!” De eerste reis begon in 1960, dat was een reis van drie jaar. Koos was toen 18 jaar oud.
©D
©D
eF oto
Foto van Koos in zijn hut op de Paketvaart - 1961
Na de eerste reis kwam hij terug in 1963. Vlak voordat hij weer zou vertrekken trouwde hij met Cilie, in 1964. Ze hadden elkaar al op
7
us
gra fic
“Ik werkte eerst bij een pensioenfonds als typiste. Dat was echt zenuwenwerk.”
eF oto
Drie jaar lang heeft ze op kantoor gewerkt als Hollerith typiste. “Ik werkte eerst bij een pensioenfonds. Je moest kaarten door de machine heen doen, en dan al die cijfers intikken. Je moest er een paar honderd per dag doen. Ze controleerden dat dan en als er fouten waren dan stonden in de bakken die kaarten omhoog en moest dat over. Dat was echt zenuwen werk!” Haar volgende werkgever was een gordijnen groothandel van Mentz. Ze werkte daar als administratieve kracht. En als laatst werkte ze bij een groothandel van gereedschappen waar ze telefoniste was.
©D
us gra fic eF oto ©D
Cilie tijdens haar eerste communie - 1950
hun 16e ontmoet op dansles. Cilie woonde toen in Rijswijk. Ze had daar de lagere school en de huishoudschool gedaan. Ook doorliep ze de naaischool. Maar uiteindelijk deed ze kantoorwerk bij verschillende bedrijven.
9
50 jarig trouwjubileum Koos en Cilie - 2015
us
gra fic
eF oto
Kort geleden, toen ze vijftig jaar getrouwd waren, hebben ze het goed gevierd. Omdat dat in de tijd dat ze trouwden niet echt kon. Cilie zei toen tegen Koos: “Nou zijn we vijftig jaar getrouwd maar ik heb nog nooit een bruidstaart gekregen!” Dus is de bruidstaart bij het vijftig jarig huwelijk alsnog aangesneden. Koos trok voor de gelegenheid zijn uniform uit de kast. Op het verschil in strepen na, zag hij er toch bijna uit als toen in 1965. Cilie en Koos kregen twee kinderen, Jolanda en Koos jr. Cilie was er aan gewend dat Koos vier tot negen maanden weg was en dan weer een korte periode thuis. Soms iets langer in verband met scholing, maar regelmatig was Cilie met de kinderen alleen thuis. “Dat was normaal voor mij,” vertelt Cilie. “De eerste week dat hij weg was was het weer even wennen aan de stilte.
©D
us gra fic
©D
eF oto
Trouwfoto Koos en Cilie - 1965
De tweede reis van Koos zou 1,5 jaar lang duren. Dat was een lange tijd. Koos en Cilie zijn daarom vlak voor die reis voor de wet getrouwd. Omdat je, als je getrouwd was, maar negen maanden weg hoefde. Na die tweede reis van negen maanden zijn ze voor de kerk getrouwd.
11
Fotoschip Het van samen waar Koos op het mee schip voer
us
eF oto
gra fic
In die tijd waren er nog geen telefoons. Als er echt noodgevallen waren dan verzonden ze een telegram. Pas later kwam er telefoon. In het begin kostte een telefoontje naar huis 25 gulden per twee minuten. Dat was erg duur, en werd dus niet vaak gedaan. En als dat gebeurde waren lange gesprekken er niet bij.
In het begin kostte een telefoontje naar huis 25 gulden per twee minuten.
Koos voer de hele wereld over. Bezocht vreemde landen en leerde andere culturen kennen. Toen de kinderen uit huis gingen was de tijd aangebroken dat Cilie ook mee kon. Tien jaar lang vaarden ze samen naar allerlei plekken
©D
us gra fic
©D
eF oto
Cilie met Koos jr. en Jolanda - 1969
Want vooral ’s avonds zit je alleen. Sommige mensen vonden dat heel vreemd, maar het was gewoon zo.”
13
Koos en Cilie samen op het schip - ca 1989
us
gra fic
eF oto
Toen Koos bijna 57 was is hij gepensioneerd, en sindsdien zijn ze elke dag samen thuis in hun huis in Zoeterwoude. Het dorpse leven bevalt hen heel goed. De buren wonen ook al jaren naast hen en van hen kunnen ze altijd op aan. Ze houden zich bezig met allerlei hobby’s. Koos zingt graag en Cilie schildert prachtige schilderijen van onder andere vogels. Ze hangen trots aan de muur. Ook maakt ze kaarten die ze kan versturen, waar ongeveer honderd mensen elke kerst op zitten te wachten tot ze op de deurmat vallen.
©D
us gra fic
©D
eF oto
Cilie in Lagos - ca. 1989
op de wereld. Met name Cilie vond Afrika het mooiste continent wat ze aandeden. Als Koos aan het werk was ging Cilie vaak de dorpen in en kwamen ze bij de normale mensen thuis. Soms was het ook best gevaarlijk. “Toen we een keer in Lagos (Nigeria) waren gingen we met een busje naar de markt om groente te halen. We reden daar naartoe, naar het kraampje, en stapten uit. De man van het agentschap liep elke stap die we deden mee. Toen we de sla en komkommer hadden gingen we weer in het busje, meteen terug. Wij dachten dat we even op de markt gingen lopen, nou, niet dus!”
15
us
gra fic
eF oto
Wat ze Luister hier graag willen geluidsfragment 2 meegeven aan ‘Vrouwen emancipatie’ anderen – en ook altijd aan hun kinderen en kleinkinderen hebben geleerd – is om, met name ook als vrouw, zelfstandig te zijn. “Zelfstandigheid is heel belangrijk. Er zijn er zoveel die alleen komen te staan en dan zijn ze niet zelfstandig genoeg.” Ook voegt Koos er aan toe: “Leef niet altijd bij de dag, maar denk ook na over je toekomst.” In 2014 werd er bij Koos kanker geconstateerd en breekt er een moeilijke tijd aan. Het leek erop dat hij er niet meer bovenop zou komen, en ze gingen door een diep dal. Het zag er slecht uit en Koos kon niet meer lopen. Maar uiteindelijk herstelde hij toch, loopt hij inmiddels weer goed en ziet er
©D
us gra fic eF oto ©D
Een heel creatief stel die met van alles bezig blijft. Ze maken er werk van hun verhalen en foto’s mooi vast te leggen in fotoboeken voor hun kinderen en kleinkinderen. Stapels grote A4 boeken staan er in de kast.
17
us
gra fic
Luister hier geluidsfragment 3 ‘Leren van gebeurtenissen’
eF oto
Samen hopen Cilie en Koos nog jaren zo verder te leven met elkaar in goede gezondheid.
“We hebben een prachtig leven gehad, en laten dat graag na voor onze kinderen en kleinkinderen.”
“We hebben een prachtig leven gehad.”
©D
us gra fic eF oto ©D
gezond uit. Daar zijn ze erg gelukkig mee, en ze genieten weer volop van het leven. Ze waarderen enorm dat ze nog samen mogen zijn. “Gewoon de kleine dagelijkse dingen zijn fijn. Samen eten aan tafel, en dat je een klankbord hebt.”
19
©D
©D
21
gra fic
eF oto
gra fic
eF oto
us
us
us
4 september 1942 Koos geboren Kwintsheul
gra fic
24 januari 1943 Cilie geboren Naaldwijk
eF oto
9 juni 1965 getrouwd
1960 eerste reis Koos 1966, 1969 geboorte kinderen
1999 Koos met pensioen
2015 fotobiografie
©D
©D
eF oto
gra fic
us
Levenslijn
2015 50 jaar getrouwd
23
us gra fic eF oto ©D
© Martine Sollie - De Fotograficus - augustus 2015
Kijk voor meer informatie op: www.fotobiografie.nl 06 - 33 03 20 41 /
[email protected]
