KAASKRABBER. 6-7 Rembrand Van Lil en Gaby Dekoninck Het eerste Chirokoppel van Drogenbos. 8-9 Sigrid Dereymaeker Net terug uit Noorwegen

DROGENBOS • JAARGANG 16, NR 2 • MEI 2015 TWEEMAANDELIJKS TIJDSCHRIFT (NIET IN JANUARI-JULI-AUGUSTUS) UITGAVE VAN GEMEENSCHAPSCENTRUM DE MUSE EN VZW ‘DE RAND’

FR • DE • EN

traductions • Übersetzungen • translations

België - Belgique P.B. - P.P. 1630 Linkebeek BC 3352

6-7 Rembrand Van Lil en Gaby Dekoninck Het eerste Chirokoppel van Drogenbos 8-9 Sigrid Dereymaeker Net terug uit Noorwegen 10-11 Oceana Housni Uitkijken naar dansshow DoSiDo 12 Acrobatie met Le DiamonDuo

TDW

afgiftekantoor linkebeek 1 P 004769

KAASKRABBER

UIT DE GEMEENTE

Uit de gemeenteraad > Op de gemeenteraad van 29 januari worden het budget 2015 en de aanpassing aan de meerjarenplanning 20142019 goedgekeurd. Drogenbos voert ook opnieuw een gemeentelijke milieubelasting in: alleenstaanden betalen 20 euro, gezinnen 40 euro en bedrijven 60 euro per jaar. Mede door het feit dat ook de vuilniszakken duurder worden, kunnen de aanvullende belasting op de personenbelasting (7 %) en de opcentiemen op de onroerende voorheffing (1.150) ongewijzigd blijven. Tijdens deze gemeenteraad werd ook de verbouwing en uitbreiding van de gemeenteloods voorgesteld en goedgekeurd (zie ook verder in deze kaaskrabber). > De gemeenteraad van 26 februari beslist dat in Drogenbos stadswachters GAS-boetes (gemeentelijke administratieve sancties) mogen uitschrijven. Drie van de vier stadswachters hebben al een opleiding bij PIVO in Asse gevolgd en mogen GAS- boetes geven. Volgens burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus-LB) gaat het vooral om boetes voor sluikstorten (van 50 tot 250 euro). Opvallend is dat het sluikstorten veelal gebeurt door mensen die niet in Drogenbos wonen. > Op de begraafplaats komen een urneveld en urnekelders. Hiertoe moet het huishoudelijk reglement worden aangepast. Mensen die 50 jaar in Drogenbos wonen en bij hun overlijden bijvoorbeeld in een rustoord verblijven,

betalen evenveel als inwoners van de gemeente. Ook het tariefreglement inzake grafconcessies op de gemeentelijke begraafplaats wordt unaniem goedgekeurd. > De gemeenteraad gaat unaniem akkoord met een reglement op huwelijken. Vanaf maart 2015 tot en met 31 december 2019 wordt een gemeentelijke retributie van 100 euro vastgesteld voor een huwelijksplechtigheid op zaterdag tussen 10 en 12 uur. 250 euro wordt gevraagd voor een huwelijk waarvoor een afwijking door het college van burgemeester en schepenen is goedgekeurd wat betreft dag en uur zoals die vastgesteld zijn in het geldende reglement voor huwelijksplechtigheden. > Op de gemeenteraad van 19 maart keuren de raadsleden het huishoudelijk reglement van de gemeenteraad unaniem goed. De voorzitter van de gemeenteraad, Baudouin De Wulf (Drogenbos Plus-LB) geeft hierover enige toelichting. Zo moet de gemeenteraad minstens tien keer per jaar vergaderen. De oproep voor de zitting moet de raadsleden minstens acht dagen voor de gemeenteraad bereiken. Als er bijkomende punten worden ingediend, moeten die minstens vijf dagen voor de vergadering schriftelijk worden ingediend. Als er spoedeisende punten behandeld moeten worden, moet 2/3 van de gemeenteraad hiermee akkoord gaan. Als iemand een

Het gemeentelijke wapenschild Heem- en geschiedkundige kring Sicca Silva Droogenbosch Bij regentschapsbesluit van 1 februari 1947 werd het gemeentelijke wapenschild aan de gemeente Drogenbos toegekend. Drogenbos was oorspronkelijk een domein van de Berthouts, heren van Mechelen. Nadien behoorde Drogenbos achtereenvolgens aan het geslacht Herdewijck, Doverijn en Dubois. In 1717 verkocht Jozef Hyacinth du Bois de Fiennes het patrimonium van zijn voorouders aan Marie Henriette d’Alcaretto, douairière (weduwe van adel, n.v.d.r.) van hertog Filips Karel Frans van Arenberg. De 2

familie Arenberg behield Drogenbos (dat tot 1798 een gehucht van Ukkel was) tot op het einde van het ancien régime. Er zijn zegels van de schepenbank van Drogenbos van het einde van de 13e tot het einde van de 16e eeuw. Het wapenschild dat in 1947 aan de gemeente werd verleend, is dat van de hertogen van Arenberg, de laatste heren van Drogenbos voor de Franse Revolutie. Bron: C.THEYS Geschiedenis van Drogenbosch (1942)

punt wil verdagen, moet de meerderheid van de gemeenteraad akkoord gaan. Drogenbos blijft de laatste jaren gespaard van allerhande moties, maar als iemand toch een motie wil laten behandelen op de gemeenteraad, moet dit op de dag van de gemeenteraad voor 14 uur worden bekendgemaakt. De raadsleden hebben recht op inzage in alle dossiers die het bestuur van de gemeente betreffen. > Op de dagorde staat ook de aankoop van een nieuwe server voor de gemeente en het OCMW. Burgemeester Alexis Calmeyn (Drogenbos Plus-LB) vraagt dit punt een maand te verdagen, wat niet in goede aarde valt bij de bevoegde schepen Nahyd Meskini (UF). Zij wijst erop dat de agenda van de gemeenteraad werd goedgekeurd in het schepencollege en dat in het budget 45.000 euro is uitgetrokken voor de aankoop van een server. Zij verwijst ook naar het advies van de ontvanger, van de commissie informatica en de ambtenaar informatica. Burgemeester Calmeyn houdt voet bij stuk. De aankoop is noodzakelijk, maar hij wil eerst precies weten wat de gemeente en het OCMW nodig hebben. Hij vindt dat er een prijsvergelijking moet komen. De gemeente is momenteel te veel af hankelijk van één leverancier. Uiteindelijk beslist de Drogenbos Plus-LB-meerderheid dit punt te verdagen naar de volgende gemeenteraad. UF stemt tegen. Hugo Devillé

Nieuwe gemeenteloods

Op de gemeenteraad van donderdag 29 januari kregen de raadsleden de kans zich tijdens de openbare zitting uit te spreken over de verbouwing en de uitbreiding van de gemeenteloods. Veel kritiek was er niet te horen. Er volgde dan ook een logische goedkeuring. Een aanpak van de loods is niet alleen dringend nodig omdat ze allesbehalve aantrekkelijk oogt, maar vooral omdat de gemeentearbeiders in omstandigheden moeten werken die absoluut niet meer van deze tijd zijn. Schepen van Openbare Werken, Marc Vettori (Drogenbos Plus-LB), is er zich bewust van: ‘Deze toestand sleept al veel te lang aan. De werken zullen nog in de loop van dit jaar worden gestart. Wat de kostprijs betreft zijn er nog gesprekken aan de gang en worden prijzen vergeleken.’

Diensthoofd Stijn Heremans en ploegbaas Jo Ronsijn van de technische dienst zijn tevreden omdat de gemeente eindelijk werk maakt van de gemeenteloods. Heremans: ‘Momenteel is de beschikbare ruimte veel te beperkt en meerdere machines werden al afgekeurd. Eten in een refter is niet mogelijk en het sanitair moet dringend worden vernieuwd. Gevaarlijke producten kunnen niet in veilige omstandigheden worden bewaard.’ Ronsijn: ‘Zestien mensen moeten hier vandaag werken in een vochtige, tochtige ruimte waar het in de winter koud is. Er is geen keuken en geen afscheiding tussen de eet- en werkruimte. Manoeuvreren met de vrachtwagens is zo goed als onmogelijk. Ordentelijk stockeren vormt een probleem. Het is dan ook hoog tijd dat de nieuwe loods er komt.’ De gemeentelijke loods wordt niet alleen vernieuwd, maar ook uitgebreid, onder meer met een bijkomende verdieping. De gemeentearbeiders zullen gebruik kunnen maken van een refter, douches en deftig sanitair. Schepen Vettori: ‘Ook zal de lichtinval maximaal aangewend worden en het

De huidige gemeenteloods

Paul Smets

De oude gemeenteloods is veel inwoners van Drogenbos, en ook beleidsmensen en gemeentearbeiders, al lang een doorn in het oog. De werkomstandigheden zijn er allesbehalve ideaal; een en ander is niet meer van deze tijd. Gelukkig komt daar weldra verandering in.

energieverbruik zo laag mogelijk worden gehouden, met de nodige aandacht voor isolatie. Er wordt voor gezorgd dat we de gevaarlijke stoffen veilig zullen kunnen opslaan.’ De schepen geeft ook nog mee dat het gemeentearchief vandaag op vijf verschillende plaatsen bewaard wordt, met alle gevolgen van dien. De ruimte die vrij komt door de nieuwe loods zal nu ingenomen kunnen worden door het gemeentearchief, dat zo centraal zal kunnen worden opgeslagen. Ook het feit dat met deze nieuwe loods het centrum van de gemeente een stuk aantrekkelijker wordt, vindt de schepen belangrijk. Hugo Devillé

Groene Gordel maakt zich op voor het derde Gordelfestival Het Gordelfestival is aan zijn derde editie toe. Het festival plaatst het groene, gastvrije en Vlaamse karakter van de streek in de kijker en laat iedereen op een sportieve manier kennismaken met de Groene Gordel rond onze hoofdstad. Markeer zondag 6 september, de datum van de topdag, maar met stip in je agenda. Voor elk wat wils is een motto dat het Gordelfestival hoog in het vaandel draagt. Thematische fiets- en wandelroutes lichten de toeristische troeven van de regio uit, van glooiende heuvels over kastelen tot bierdegustaties, en zijn gekruid met animatie voor jong en oud. Voor wie niet vies is van een sportieve uitdaging is er de klassieke lus rond Brussel – met haar 140 km dit jaar langer dan ooit – en een run & bike door het hart van het Zoniënwoud. De schijnwerpers zijn dit jaar gericht op focusgemeente Londerzeel, die naast Hofstade en Huizingen ook één van de trefpunten is. Daarnaast zet het Gordelfestival in 2015 opnieuw zijn schouders onder een breed zomerprogramma. Voor muziek kan je terecht op het Vijverfestival in Dilbeek of op Volkin’ Ro in Sint-Genesius-Rode. Sint-Pieters-Leeuw en Wambeek dompelen je onder in verbazende, internationale acts tijdens straattheaterfestival Strapatzen. De mountainbiketochten op

de Hoebelfeesten in Vlezenbeek zijn dan weer voer voor de sportievelingen. Verken je de Groene Gordel liever op een ander moment? Dat kan, dankzij de Gordelfestival-app. Die vind je, samen met alle informatie rond de topdag en het zomerprogramma, op www.gordelfestival.be.

3

UIT DE GEMEENTE

Wat na zware brand in Langestraat?

In februari woedde een hevige brand in een loods aan de Langestraat. Een kleine wasserette en een voertuig dat blijkbaar de brand veroorzaakte werden volledig vernield. De brand werd omstreeks half vier ‘s nachts opgemerkt door een bewoner van de parallel gelegen Kuikenstraat. De brandweer kon voorkomen dat de vlammen oversloegen naar een ander deel van de loods en een aantal garageboxen. Gelukkig vielen er geen slachtoffers, maar de eigenaar van de loods leed aanzienlijke schade. Na zowat een half uur had de brandweer het vuur onder controle. De brandweer moest nog een lange tijd nablussen. Het parket Halle-Vilvoorde stuurde een branddeskundige ter plaatse om de oorzaak te achterhalen. ‘Volgens de branddeskundige is het een accidentele brand die ontstaan is in een garagebox en die dan overgeslagen is op andere garageboxen en een loods’, zegt parketwoordvoerster Carol Verkarre. De auto in kwestie was eigendom van een huurder die in de straat woont. Slachtoffers zijn er niet, maar de schade is aanzienlijk. Eigenaar Philippe Van Mol: ‘Het vuur is begonnen aan de wagen en vandaar overgeslagen naar het dak en zo naar de andere boxen en

de loods. Ik had het dak nog niet zo lang geleden opnieuw laten aanleggen. Het gebouw is al drie generaties in de familie, het getroffen deel was nog maar anderhalf jaar geleden aangebouwd.’ De schade is enorm: het voertuig in de garagebox is totaal vernield, allerlei bouwmateriaal van een aannemer is onbruikbaar geworden, van het materiaal van een tegellegger blijft niets meer over en een ambachtelijke wasserij, waar vijf mensen werken, moet noodgedwongen de deuren sluiten. De personeelsleden zijn nu technisch werkloos.’ Philippe Van Mol: ‘Het is mijn bedoeling het getroffen gedeelte, zowat 350 m², zo snel mogelijk te laten slopen en weer op te bouwen. Maar daarvoor heb ik eerst de toelating nodig van de verzekeraars en de gemeente.’ En daar schort er blijkbaar wat. De verzekeringen komen niet overeen en schuiven elkaar de verantwoordelijkheid toe. Van Mol is ook wat ontgoocheld in de gemeente. ‘Ik was 17 jaar gemeenteraadslid in Drogenbos en heb me steeds loyaal opgesteld en me jaar na jaar ingezet voor de gemeente. Nu heb ik het gevoel dat dit uiteindelijk van geen tel is. We willen zo vlug mogelijk overgaan tot de wederopbouw en daar kan de gemeente bij helpen.’ (Tekst en foto’s: Hugo Devillé)

Zomeren op het speelplein Speelplein de Krabbers 6 juli tot 28 augustus Speelplein de Krabbers opent deze zomer zijn deuren van maandag 6 juli tot vrijdag 28 augustus. Het speelplein is uitzonderlijk gesloten op 21 juli. Het is er voor alle kinderen tussen 2,5 en 14 jaar (mits het kind zindelijk is). Overdag begeleiden ervaren animatoren de kinderen in verschillende activiteiten. Ze zorgen ervoor dat je kind een leuke vakantie beleeft. De kinderen kunnen op ons speelplein terecht tussen 7.30 en 17.30 uur. De activiteiten starten om 9 uur en eindigen om 16 uur. Je kind(eren) inschrijven kan via drogenbos.ticketgang.eu. We zien ze graag deze zomer op ons speelplein. 4

Meiboomplanting Schuttersgilde Sint-Sebastiaan Drogenbos

Eeuwenlang waren de boogschutters de bewaarders van tradities, maar ook van de stad of het dorp. Wij willen onze symbolische taak vandaag weer opnemen. Elk jaar starten we met de planting van een meiboom als symbool van onze inzet voor onze gemeente. We houden maandelijks op de eerste zondag van de maand ook een boogschieting aan de Felix-Artsite, op het ‘Moeras’. Onze gilde maakt daarnaast deel uit van het gewest Midden-Brabant en is aangesloten bij vzw de Hoge Gilderaad van Brabant, die gevestigd is in de abdij Keizersberg in Leuven. Daar nemen we deel aan het kampioenschap schieten en aan alle andere gildeactiviteiten zoals ze beschreven zijn in het onderstaande gedicht. Tot de Vlaamse schuttersgilden Nog stapt gij stralend op in stoeten Of vormt een grootse erewacht Nog kunnen wij u trots begroeten In luisterrijke klederdracht Met hand- of kruisboog stoer gespannen Staat gij gespierd, de hoofden koel Met vuisten die de vrees verbannen Mikt gij verbeten naar het doel En vroom eert gij uw schutspatronen Sint-Joris en Sebastiaan Die in berookte nissen tronen Om zoveel kaarsen erg voldaan Maar na de mis wordt er geklonken En viert de schuttersgilde feest En wordt het felste bier geschonken Zoals het eeuwen is geweest Want, naar een volksspreuk ons komt leren … vraag het Sint-Joris en Sebastiaan Kan ook de schutter stevig ‘teren’ En mag … de boog niet steeds gespannen staan Uit: Volk van Bosch en Bruegel van Bert Peleman

VERENIGINGSNIEUWS Repetitiefoto’s Revue Van Droogenbosch naar Drogenbos Nu je deze kaaskrabber leest, is onze grote revue net voorbij. Omdat het volgende nummer pas in september verschijnt, vind je hierbij enkele sfeerfoto’s van de manier waarop dit schouwspel tot stand kwam. We hebben drie repetitiejaren op de gevoelige plaat vastgelegd. Veel kijkplezier. Want … een beeld zegt meer dan duizend woorden. André Lerminiaux, voorzitter cultuurraad Drogenbos

5

KOPPEL VAN DE MAAND

Rembrand Van Lil en Gaby Dekoninck

Het eerste Chirokoppel van Drogenbos Hoewel ze de gemeente al in 1973 verlieten, om zich eerst in Wolvertem en later in Alsemberg te vestigen, dragen Rembrand Van Lil en zijn echtgenote Gaby Dekoninck Drogenbos nog steeds een warm hart toe. De revue Van Droogenbosch naar Drogenbos bracht hen zelfs met hun hart terug naar de gemeente. Zo nam Rembrand als toneelspeler en Gaby als kleedster van de spelers deel aan het spektakel. Een fijn weerzien met vrienden van weleer. Het Drogenbos van mijn jeugd We gaan 70 jaar terug in de tijd, naar de jeugd van Gaby in Drogenbos. ‘Ik ben geboren en getogen in Drogenbos en groeide op in de Langestraat, in een gezellig dorp, tussen gemoedelijke mensen. Op zomeravonden zaten de buren op de stoep te praten, met een glas geuze of kriek in de hand. Zo gingen er verhalen over de boer die na de jaarmarkt met zijn varken naar het café trok, om er later – allebei – zigzaggend weer buiten te komen. Of over de vrouw die boodschappen ging doen en die aan de mannen de opdracht gaf om ‘op de voordeur te letten’. Bij haar terugkeer was de voordeur weg. De mannen hadden ze er doodgewoon uit genomen en zaten er mee op café. Maar … ze hadden wel op de voordeur gelet!’ ‘Na schooltijd en tijdens de vakanties was de straat onze speeltuin of gingen we ravotten in een of andere weide, als het mocht van de boer. In de kersentijd liepen we naar huis met een omweg langs de boomgaard van Felix De Boeck, omdat we wisten dat als hij kersen aan het plukken was, hij wel een handvol in onze schort zou gooien.’ ‘Eens per jaar, de zondagen na Sacramentsdag, ging de processie uit. De eerste zondag ging ze door de straten rechts van de kerk, de tweede zondag langs de straten links ervan. De huizen werden versierd in het teken van het H. Hart of het H. Sacrament. Op de 6

vensterbank lag een geborduurd en gestreken doek met daarop een beeld van het H. Hart of Maria en er werden twee kaarsen aangestoken bij het naderen van de processie. De pastoor hield van achter de monstrans en van onder het baldakijn de huizen in het oog die niet versierd waren. Daar woonden duidelijk geen goede parochianen. Het sacrament werd begeleid door de mannen van het koor en de processie werd afgesloten door de fanfare. Op vaste plaatsen op het parcours werd halt gehouden voor gezang en de zegening met het Allerheiligste. Dat was het signaal voor zangers en vooral voor de muzikanten om de dorst te lessen. Niet zelden klonken de noten tegen het einde van de rondgang niet meer zo zuiver.’ ‘Drogenbos kon echter niet aan de vooruitgang ontsnappen en met de tram kwamen ook de verfransing en de anonimiteit in een versneld tempo het dorp binnen. Straten en veldwegen kregen een bedekking. De weiden en gronden voor de tuinbouw verdwenen voorgoed. De verstedelijking trad binnen.’ Eerste Chirokoppel ‘Ik was jarenlang actief lid en leidster van de meisjeschiro. Enkele jaren na de oprichting van de meisjeschiro werd ook een afdeling voor jongens opgericht. Onderpastoor Frans Simon nam het initiatief, samen met enkele jonge mannen uit Drogenbos en Vorst. Onze

EN Rembrand and Gaby were the first «Chiro couple» in Drogenbos. These former leaders in the Flemish Chiro youth movement may have left the municipality as early as 1973 but Rembrand Van Lil and his wife Gaby Dekoninck still have a deep affection for the place. We have to go back 70 years in Gaby’s case: ‘I grew up in Langestraat, in a charming village, among friendly people. On warm summer evenings, the neighbours would sit outside chatting, and sipping their glasses of beer. After

© Tine De Wilde

school and during the holidays, the street was our playground or we would go romping around in a field, if the farmer did not mind. That was the Drogenbos of my youth.’ ‘I was a member and leader in the Chiro movement for girls for a long time. And then a section was created for boys, which is when I got to know Rembrand. It was like a spark of lightening and he has been my husband ever since July 1960. We were the first Chiro members in Drogenbos to get married but we certainly were not the last.’

pastoor Bartholomeussen kwam uit Vorst en had daar in de ‘Patronage’ verscheidene jongeren leren kennen die wilden meewerken als leiders in Drogenbos. Onder de Vorstenaars was er ene Rembrand Van Lul (nu Van Lil, zie kaderstuk, n.v.d.r.). De vonk sloeg over en sinds juli 1960 is hij mijn echtgenoot. Wij zijn het eerste Chirokoppel in Drogenbos. Later hebben velen ons voorbeeld gevolgd. Op de vooravond van ons huwelijk kregen we onverwacht een serenade van de fanfare. Mijn vader Corneille (alias Neile, een naam die bij oudere Drogenbossenaren nog wel een belletje doet rinkelen) was al jaren actief in verscheidene fanfares in Drogenbos, Lot, Sint-Pieters-Leeuw en Ruisbroek. Waar ze een bombardon nodig hadden, ging hij graag ‘helpen’. Toen het instrument te zwaar werd, is hij overgestapt op de tuba. Dus hebben de mannen ons huwelijk aangegrepen om ons en mijn ouders als verrassing een serenade te bezorgen. Twee uur en vele glazen later eindigden ze met de Brabançonne, of wat er op leek, en ging iedereen naar huis terwijl de muzieknoten in de verf van het zitvlak van onze keukenstoelen bleef hangen. ‘Hoe’ ze thuis geraakten, is nog steeds een raadsel.’

Rawoe en iets later De Sutter. Rembrand was voorzitter van het schoolcomité van de meisjesschool, voorzitter van de Bond van Grote en Jonge Gezinnen en actief bestuurslid van het Davidsfonds.’

De latere jaren ‘Wij zijn in de Langestraat in Drogenbos blijven wonen tot in 1973, met een onderbreking van één jaar. Door zijn grote onderscheidingen aan de universiteit behaalde Rembrand immers een beurs om een master in vergelijkend recht aan de universiteit van Ann Arbor (Michigan) te volgen. Een jaar lang verbleven we met onze drie kinderen in Amerika. Rembrand wist door hard te studeren vier universitaire diploma’s te behalen. Hij was dus voorbestemd om een universitaire carrière aan te vangen. Terug in België, in september 1966, begon hij aan een succesvolle carrière: eerst als bedrijfsjurist, later (op 57-jarige leeftijd) als advocaat aan de balie in Brussel. Ik bleef na Amerika thuis om voor het gezin te zorgen.’

André Lerminiaux

‘Engagement zit ons in de genen. Buiten zijn studie en werk heeft Rembrand zich (tot aan onze verhuis in 1973) ingezet voor verscheidene activiteiten in Drogenbos, samen met de familie Van Melkebeke, Stout en

‘In juli 1973 hebben we Drogenbos verlaten om, tot in 1997, in Wolvertem in een boerderijtje te gaan wonen. We hebben er het hele huis omgetoverd tot een grote landelijke woning met stallingen voor de groeiende families schapen, eenden, kippen en andere huisdieren. In 1997 zijn we terug in de buurt komen wonen, in Alsemberg. De kinderen zijn ondertussen het huis uit en hebben hun eigen weg gevonden. En wij besloten om het wat rustiger en vooral wat kleiner aan te doen.’ ‘Maar bij de uitnodiging voor de reünie van de Chiro zat vorig jaar ook een oproep voor wie wilde meespelen in de revue over Drogenbos. Rembrand, die in zijn collegejaren nog toneel speelde onder de leiding van Ast Fonteyne en Senne Rouffaer, hapte dadelijk toe en vond bij De plezante Berkûzen een groep toffe mensen waar hij zijn talenten nog eens kon laten zien. En zo is de cirkel van Droogenbosch naar Drogenbos rond.’

Van Lil werd Van Lul en terug Van Lil Dominicus Van Lil, een van de stamvaders van Rembrand, werd bij zijn huwelijk verkeerdelijk ingeschreven als Van Lul. Gevolg: de nazaten gingen als Van Lul door het leven. Niemand die daar in Vlaanderen aanstoot aan nam. Tot Gaby en Rembrand op een dag met hun kinderen in Eindhoven het Evoluon bezochten, het pronkstuk van Philips. Hun zoon Liebwin liep er verloren, en Rembrand wilde zijn zoon laten omroepen. De vrouw achter de balie wilde echter – zichtbaar gegeneerd – de naam niet zeggen in de micro, en besliste om Liebwin uit Wolvertem af te roepen. Hierdoor en daar Rembrand toen als jurist bij Holiday Inns International veel in contact kwam met Nederland, werd de procedure tot verbetering naar de oorspronkelijke naam ingezet. Met succes. In 1976 werd de achternaam van Rembrand, na een vonnis van de rechtbank in Brussel, opnieuw Van Lil. 7

WEG UIT DROGENBOS

Sigrid Dereymaeker, net terug uit Noorwegen

‘Het leven is meer dan werken alleen’ In april vorig jaar ruilde Sigrid Dereymaeker (27) met haar echtgenoot Jef Beerten (30) België in voor Noorwegen. Na een gejaagd leven als advocate in hartje Brussel vond ze de rust terug in het gemoedelijke Trondheim. Ze schreef er een boek over de complexiteit van de Belgische arbeidsduurwetgeving en interesseerde zich voor het Noorse rechtssysteem. Met enige weemoed blikt Sigrid terug op een jaar wonen, werken en cultuur opsnuiven in een vreemd land. Sigrid is geboren en getogen in Drogenbos. Ze zat er op school, was lid van volksdansgroep DoSiDo en heeft meegedraaid in speelpleinwerking de Krabbers. Zowel haar ouders als haar grootouders wonen nog altijd in Drogenbos. Zijzelf woont nu in Leuven, waar ze bekomt van haar Scandinavische avontuur. Trondheim Trondheim is na Bergen en Oslo de derde grootste stad van Noorwegen en ligt aan een van de langste fjorden van de Noorse kust. Als postdoctoraal onderzoeker bij de KU Leuven krijgt Sigrids echtgenoot de kans om zijn research naar hernieuwbare energie in Trondheim voort te zetten. ‘Onze reis naar Noorwegen is spontaan gegroeid’, vertelt Sigrid. ‘We zijn bijna tien jaar samen en zouden elkaar niet kunnen missen. Wat we doen, doen we samen. Door mijn drukke job waren de voorbereidingen wel nogal last minute: verblijfplaats regelen, inpakken, afscheidsfeestje plannen en weg, op avontuur.’ Ruim drie dagen later en 2.000 kilometer verder komen ze aan in hun nieuwe thuis. ‘We waren vooral verwonderd. Ons appartement had een prachtig uitzicht over de fjord, maar ook de rit ernaartoe was heel mooi. Je rijdt voorbij de industrie van België, Nederland en Duitsland tot je alleen maar weiden, bossen, bergen en sneeuw hebt … zo ver als het oog kan 8

zien. Langs de weg waren bevroren watervallen schering en inslag. Het is een van de vele natuurwonderen in Noorwegen.’ Bezig blijven Omdat het door de taalbarrière en het Noorse rechtssysteem vrijwel onmogelijk is om als advocate werk te vinden, verdiept ze zich in het Belgische arbeidsrecht, een van haar specialisaties. ‘Arbeidsduur is een onderwerp waar je moeilijk door de bomen het bos ziet. Terwijl mijn man aan het werk was, zag ik de kans om dat thema eindelijk eens rustig uit te spitten. Jef had schrik dat ik mij zou vervelen en van een heel druk leven ineens in een zwart gat zou vallen, maar dat was allesbehalve het geval.’ Haar onderzoek resulteert in twee boeken, die binnenkort worden gepubliceerd. Het eerste boek Temporele werkgeversflexibiliteit:

mogelijkheden en beperkingen verschijnt in augustus. Het vervolg Werknemersflexibilteit: het privéleven in balans ligt vanaf oktober in de rekken. Ook in het Noorse rechtssysteem heeft ze zich met veel interesse verdiept. ‘Ik denk dat Noorwegen een mooie inspiratiebron voor België zou kunnen zijn, in hoe het ook anders kan. In België heerst er een vrij sterk conflictmodel. Verzoening zit er niet ingeworteld. Bij ons neemt de advocaat de zaak als het ware over en verdwijnt de cliënt meer naar de achtergrond. In Noorwegen is het meer andersom. Daar blijft de advocaat op de achtergrond en probeert de rechter eerst de werknemer en werkgever te verzoenen, wat in 90 % van de gevallen lukt.’ Weer of geen weer Naast haar werk als schrijfster geniet Sigrid vooral van de uitgestrekte natuur. ‘Je hoort het vaak, maar je moet het in werkelijkheid hebben gezien om de pracht van Noorwegen te begrijpen. Het is onbeschrijflijk mooi. Weer of geen weer, de Noren komen buiten. Hun motto luidt: ‘Er is geen slecht weer, alleen slechte kleding’. Ze zijn dan ook heel sportief. Langlaufen doen ze het hele jaar door. Zelfs in de zomer trekken ze hun langlaufschoenen aan, die ze dan op ski’s met wieltjes bevestigen. Daar rijden ze dan een berg van honderden meters probleemloos mee op. De gemiddelde 65-jarige Noor beklimt de meest uitdagende bergtoppen alsof het niets is.’

FR Sigrid Dereymaeker, tout juste de retour de Norvège En avril de l’an passé, Sigrid Dereymaeker et son mari Jef Beerten quittaient la Belgique pour la Norvège. En tant que chercheur en postdoctorat auprès de la KU Leuven, Jef avait l’opportunité de poursuivre ses travaux de recherche en énergie renouvelable à Trondheim. Étant donné qu’il était pratiquement impossible pour Sigrid de trouver un emploi comme avocate, en raison de la barrière linguistique et du système judiciaire norvégien, elle s’est approfondie dans le droit du travail belge. ‘La durée du temps de travail est un sujet où il est difficile de distinguer les arbres dans le bois. Pendant que mon mari travaillait, j’ai au la possibilité d’approfondir ce thème.’ Ses recherches ont abouti dans la rédaction de deux ouvrages qui seront publiés prochainement. Sigrid est originaire de Drogenbos. Elle y a été scolarisée, faisait partie du groupe de danses folkloriques DosiDo et était impliquée dans les activités du terrain de jeux De Krabbers. Ses parents et ses grand-parents habitent encore toujours à Drogenbos. Elle réside à Leuven.

VERENIGINGSNIEUWS Kijk! Ik fiets! zondag 31 mei 14 tot 16 uur Kaatsterrein Drogenbos

Alle kinderen vanaf 4 jaar die al vlot kunnen fietsen met steunwieltjes, zijn welkom op het kaatsterrein aan het gemeentehuis van Drogenbos om samen met hun ouders de stap te zetten naar zelf fietsen. Onder aanmoediging van een ervaren sportbegeleider wordt aangeleerd om helemaal alleen te fietsen. Heeft je kind zin om eindelijk van die steunwieltjes af te zijn en net zoals ‘de groten’ te kunnen fietsen? Kom dan samen met je kind of stuur een andere volwassen begeleider mee. Je kind brengt zijn eigen fiets (zonder steunwieltjes) en fietshelm mee. Schrijf zo snel mogelijk in. Deelnameprijs: 5 euro

© Tine De Wilde

Info en inschrijven: [email protected], 02 380 39 89

Daarenboven beleeft Trondheim een van zijn mooiste zomers in 150 jaar tijd. ‘De gemiddelde zomertemperatuur ligt er rond de 11 graden. Toen wij er verbleven, waren temperaturen van 25 graden geen uitzondering. Iedereen ging wandelen, zwemmen of barbecueën in de natuur. Noren zijn harde werkers, maar ook grote levensgenieters. Ze starten vroeg, werken efficiënt en nemen amper pauzes, waardoor ze rond 17 uur al thuis zijn.’ Zelfkennis Bij haar terugkomst in België beseft Sigrid al snel wat ze zich daarvoor nooit heeft gerealiseerd. ‘We moesten opnieuw wennen aan het stresserende tempo van onze samenleving. Belgen zijn over het algemeen materialistischer en minder positief ingesteld. Na Noorwegen besef ik

nog meer dan vroeger dat er meer is in het leven dan werken alleen.’ Het gaf de doorslag om niet meer voor lange werkdagen als advocate te kiezen. ‘Vandaag werk ik als juridisch adviseur, ik probeer meer tijd voor mezelf en anderen te maken en vooral te genieten van de kleine dingen in het leven. Ik hoop dat ik zo de rust die ik in Noorwegen heb gevonden ook in België kan behouden.’ Plannen voor een volgende uitdaging staan nog niet meteen op de agenda. ‘Noorwegen heeft ons hart gestolen, maar of we er ooit voorgoed zullen wonen, is nog een groot vraagteken. Voorlopig willen we graag nog wat meer van ons Belgenlandje profiteren.’ Julie Desmet

Een organisatie van de Sportregio Zuidwest Rand in samenwerking met GC de Moelie en GC de Muse.

Pajotse 400 Sportregio Pajottenland en Zuidwest Rand 19 en 20 juni De sportregio’s Pajottenland en Zuidwest Rand dagen de fervente wielertoeristen tijdens de kortste nacht van het jaar uit voor een 400 km lange marathonrit door het Pajottenland en de Zennevallei. De ‘Pajotse 400’, dat is de naam van dit nieuwe, grootse sportevenement in de regio. Met de fietsmarathon willen de organisatoren op termijn zelfs op internationaal vlak hoge toppen scheren. De ‘Pajotse 400’ is een totaal nieuwe uitdaging voor de echte fietsfanaten. Je zou het concept het best kunnen vergelijken met dat van de Dodentocht voor wandelaars, in Bornem.   Meer info en inschrijven: www.vlaamsbrabant.be/pajotse400

9

Oceana Housni kijkt uit naar dansshow DoSiDo

‘Het is nooit perfect; het moet altijd beter’ Op 17 mei staan de danseressen van dansgroep DoSiDo uit Drogenbos in de spotlights, want dan geven ze hun jaarlijkse optreden. Met hun show Flashback keren ze terug in de tijd. Danseres Oceana Housni (16) staat net als de anderen te popelen om op het podium het beste van zichzelf te geven. Dans, spektakel en kostuums, daar houdt Oceana van. Ze was amper drie toen het showbeest in haar wakker werd. Al dertien jaar leeft ze zich uit bij DoSiDo waar ze eerst volksdans deed. Met jazz, moderne dans en hiphop is ze door de jaren heen uitgegroeid tot een jonge veelzijdige danseres. ‘Ik dans minimaal zes uur per week. Ik hou van de familiale en toffe sfeer bij DoSiDo. Ik kan er mijn passie 10

delen met anderen. Tijdens de lessen kunnen we ons helemaal uitleven en goed gek doen, zelfs al is het op het Disney-liedje van Frozen. Zalig.’ ‘Je kan bij DoSiDo veel lachen en plezier maken. Je doet gewoon wat je graag doet en dat is dansen.’ Voor Oceana is niets belangrijker. ‘Het is voor mij ook een uitlaatklep, net zoals muziek. Ik denk dan aan niets meer,

heb geen stress. Als ik muziek hoor, heb ik altijd de neiging om te bewegen, altijd. Een flashmob in de supermarkt zou ik wel zien zitten. We deden er 2 jaar geleden al eentje in het Zuidstation van Brussel.’ Danstechnieken verbeteren is voor Oceana een must. ‘Bij moderne dans is dat heel belangrijk. Ik vind van mezelf dat het beter kan, mijn lenigheid moet

NIEUWS VAN HET FELIXART MUSEUM

beter. Bij moderne dans zie je zo veel techniek. Dat is zo mooi om te zien.’ ‘Ik bekijk ook video’s van ons dansoptreden. Dan kan ik mijn danspasjes verbeteren. Het is nooit perfect; het moet altijd beter. Ik oefen heel veel. Ik luister naar muziek op weg naar school en terug. Ik denk aan leuke passen die erbij zouden passen. Mijn ouders steunen me, maar soms zeggen ze: ‘Als je zo hard zou oefenen voor school, dan zouden we blij zijn.’ Als ik niet meer naar de lessen zou gaan, dan zou ik verdrietig zijn. Dan baal ik.’

© Tine De Wilde

Dansdromen Als jonge danseres wil Oceana zelf ervaren hoe het is om les te geven. ‘Het is altijd al een beetje mijn droom geweest. Zopas startte ik bij DoSiDo met lesgeven aan kleuters. Als ik die kleintjes zie, dan denk ik aan mijn eerste moves. Ze helemaal zien openbloeien, is geweldig. Ik heb zelf de mogelijkheid gekregen om een dansje in elkaar te steken. Het was een leuke uitdaging om pasjes te vinden op kindermuziek.’

Na een lange sluitingsperiode door infrastructuurwerken ontwaakt het FeliXart Museum deze lente met innovatieve projecten. Kabinetten Felix De Boeck In vier kunstkabinetten – gespreid over twee jaar – brengt het FeliXart Museum werk van Felix De Boeck en hedendaagse kunst samen. In een verrassende collectiepresentatie van zowel schilderijen als tekeningen kan de toeschouwer zich verdiepen in vier thema’s van Felix De Boeck die in relatie gebracht worden met het werk van Sofie Muller en Marjolijn Dijkman (19 april 2015 tot 13 september 2015) en Stéphanie Leblon en Ruth van Haren Noman (22 november 2015 tot 28 februari 2016). Door een specifieke selectie van de hedendaagse kunstwerken duiken er zowel vormelijk als inhoudelijk interessante en soms onverwachte parallellen op. Zo biedt de tentoonstelling de gelegenheid om de vaste collectie te (her)ontdekken. 100 % kunst en natuur Zomeratelier voor kinderen maandag 3 tot vrijdag 7 augustus

Oceana ziet het zitten om ooit professionele danseres te worden, zelfs als ze daarvoor naar het buitenland moet. ‘Ik sluit het niet uit. Les krijgen van Laurent Flament, je weet wel, die supergoede danser en choreograaf van So You Think You Can Dance (SYTYCD), lijkt me boeiend. Ze zouden het me geen twee keer moeten vragen.’

Twijfel voelt ze nog wel om zelf deel te nemen aan SYTYCD. Eerst oefenen voor het DoSiDo-optreden dat eraan komt. Eindelijk aan ouders en familie laten zien waaraan je een heel jaar gewerkt hebt; daar kijkt Oceana naar uit. ‘Ik heb al enkele solo’s gedaan op het grote podium. Podiumvrees? Nee, optredens ben ik gewoon. Wie weet tot later tot in SYTYCD, als ik al wat ouder ben.’ Kelly Van Eeckhoudt

Dansshow Flashback DoSiDo zondag 17 mei 14.30 tot 17.30 uur gemeentelijke feestzaal Beersel (Hoogstraat 1) Tickets: 6 euro (vvk), 8 euro (kassa) Je kan tickets in voorverkoop bestellen tot 15 mei.

De eerste week van augustus (3 tot 7 augustus) zet het FeliXart Museum zijn deuren wagenwijd open voor creatieve kinderen tussen 7 en 12 jaar. Samen verkennen ze de wereld van schilder-boer Felix De Boeck. In het museum gaan ze aan de slag rond de schilderijen en tekeningen van Felix, maar ook andere moderne kunstenaars komen aan bod. En in de tuin, de boomgaard en heel het natuurdomein van het Moeras ontdekken ze al spelend 1.001 weetjes over de natuur. Snel inschrijven is de boodschap, want de plaatsen zijn beperkt: [email protected] of 02 377 57 22. Nieuwe educatieve ruimte Dit jaar hebben we een volledige museumzaal omgetoverd tot een educatieve ruimte, speciaal voor kinderen. Naast een gedeelte voor workshops is er een gezellig speel- en leeshoekje waar je in kunstboeken voor kinderen inspiratie kan halen, maar er zijn ook kleurprenten en zelfs reuzenpuzzels die je op de muur kan plakken. Je ziet er ook de schildersezel van Felix, zijn grote passers en zijn schilderspalet.

Tickets reserveren kan via [email protected], bij de leden of aan de kassa. 11

© Tine De Wilde

Le DiamonDuo, op 20 mei in Drogenbos

Acrobatie met Fats & Flash

De deurbel werkt vandaag als wekker voor Bert Beyens. Als deel van de tweekoppige compagnie Le DiamonDuo opent hij de deur met een grote zwaai. Een lach en twee lange armen doen vermoeden dat deze acrobaat niet veel nodig heeft om het leven ten volle te omarmen. Het enthousiasme waarmee hij praat, werkt aanstekelijk. Eén vraag volstaat om deze spraakwaterval te activeren en me pas anderhalf uur later de pen te laten neerleggen. Hoe het begon Voor Beyens begon het 14 jaar geleden met de oprichting van Ell Circo D’ell Fuego (ECDF). Als tiener wilde hij dingen uitproberen en creëren. Maar voor de acrobatie, voor het experiment, voor het scheppen van een eigen creatieve ik, kon hij nergens terecht. Ook in Vlaanderen was er op dat moment amper ruimte, laat staan ondersteuning, voor wat hij deed en wilde doen. Daarom besloot hij samen met enkele andere Antwerpse ketten ECDF in het leven te roepen. Het werd de eerste organisatie die een platform bood aan circustalent. Het podium werd het canvas waarbinnen – en waarbuiten – ze begonnen te kleuren. Vandaag is ECDF een school, een podium, een productiehuis, een festival en vooral een bruisende plek waar allerhande zaken ontspruiten, bijvoorbeeld verrassende, spectaculaire en vooral ook grappige projecten zoals Fats & Flash.

Fats & Flash Fats & Flash is het resultaat van de ‘harde’ samenwerking tussen Bert Beyens en Arno Wauters. ‘Hard’ omdat beide heren geen blad voor de 12

mond nemen. Het geheim van hun samenwerking heet eerlijkheid: ‘Ik ben de verhalenverteller. Ik trek de cirkel rond. Arno zorgt voor soliditeit. Hij zegt me onomwonden wat hij wel en vooral wat hij niet goed vindt. Ik heb hem nodig om mezelf niet te verliezen in mijn verhaal.’ De vrijheid die het straattheater hen bood, de onverwachte locaties waar ze terechtkwamen en het publiek dat bij ieder optreden anders was, maakte dat zij uiteindelijk met een aantal echt goede stukken zaten. Van daaruit was de stap naar een volwaardige voorstelling snel gezet. De voorstelling kreeg de naam Fats & Flash, naar de twee hoofdpersonages. Fats, het emotionele dikkerdje dat uit pure eenzaamheid een vriend verzint die alles is wat hij niet is: sterk, knap, heldhaftig en gevoelloos. Ziehier Flash, de raketman. De voorstelling maakt het publiek deelgenoot van een momentopname waarbij beide vrienden het hebben over het vertrek van Flash, die koning wil worden van een eigen wereld op een andere planeet. Door het mogelijke vertrek van de – imaginaire – Flash zal

Fats, die door het creëren van een vriend zijn eenzaamheid draaglijker probeerde te maken, nog eenzamer worden. Beyens verklaart de knotsgekke plot, die jong en oud aantrekt, als volgt: ‘We creëren een suspense die het publiek niet ziet aankomen. De voorstelling is zeer grappig, heel licht, maar tezelfdertijd heel doordacht. Toeschouwers vertellen me na afloop vaak dat ze zich herkenden in een van beide personages.’ Joke Beyl

Le DiamonDuo Fats & Flash woensdag 20 mei familie Voor kinderen van 4 tot 12 jaar. De voorstelling duurt 40 minuten. 14 uur - op locatie: GBS de Wonderwijzer (Steenweg op Drogenbos 252) Tickets: 7 euro (basisprijs). 1 euro korting op basisprijs voor leden van de Gezinsbond.

NIEUWS UIT DE MUSE

NIEUWS UIT DE MOELIE

Nederlands leren informatie vragen en inschrijven

Café zoekt baas Horecatalent gezocht in Linkebeek

Wil je Nederlands leren? Ken je iemand die op zoek is naar een cursus Nederlands?

Vzw ‘de Rand’ zoekt een nieuwe zelfstandige uitbater voor het café in GC de Moelie. Het café is een belangrijke pleisterplaats in het hart van ons gemeenschapscentrum. Ons eigen programma en de activiteiten van verenigingen leveren een aardige klantenbasis, maar we willen dat café de Moelie ook op zichzelf een succesvolle horecazaak is. We verwachten dat het café onze bezoekers en verenigingen goed bedient, maar daarnaast is er heel wat ruimte om je eigen commerciële activiteiten uit te bouwen. We staan zeker open voor nieuwe suggesties!

Het Huis van het Nederlands VlaamsBrabant organiseert infodagen over de lessen Nederlands. Je kunt er informatie vragen en inschrijven voor een cursus Nederlands. Wanneer? > dinsdag 1 september 2015 in GC de Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, Linkebeek: 18-20 uur > maandag 7 september 2015 in basisschool ‘De Wonderwijzer’, Steenweg op Drogenbos 252, Drogenbos: 18-20 uur Meer informatie / andere locaties? gratis telefoonnummer 0800 123 00, www.infonl.be, [email protected]

De basisuitrusting van het café is aanwezig, de uitbaterswoning staat ter beschikking … Voor het ondernemerstalent rekenen we op jou! Wil je graag een tof en gezellig café uitbaten in een gemeenschapscentrum met een missie? En heb je goede ideeën voor een nieuwe start? Aarzel niet, vraag de infobundel op en stuur je kandidatuur met cv en motivatiebrief voor 8 juni naar Stefaan Gunst, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, stefaan.gunst@derand. be, 02 454 86 57. De infobundel is ook verkrijgbaar aan het onthaal van de Moelie.

Word BUURTabonnee Start ticketverkoop op zaterdag 13 juni vanaf 9 uur – in een van de centra of online Begin juni ontvang je wellicht de seizoensbrochure BUURTabonnement. Daarin staan tientallen voorstellingen uit vier BUURTcentra: CC de Meent in Beersel, GC de Boesdaalhoeve in Sint-Genesius-Rode, GC de Moelie in Linkebeek en GC de Muse in Drogenbos (geen verkoop).

Info en tickets: 02 380 77 51, [email protected], www.demoelie.be

Tweede boekenkaftdag Ezelsoor woensdag 2 september familie Het schooljaar is nog niet gedaan, of wij denken al vooruit. Op woensdag 2 september organiseert GC de Moelie van 13 tot 16 uur voor de tweede keer Ezelsoor, een gratis boekenkaftdag waar je samen met je kinderen boeken kan komen kaften. En geef toe: niets is toch leuker dan samen dingen doen?

Iedereen krijgt 5 vellen kaftpapier (waar ook de kinderen van onze school een ontwerp voor maken) en 1 groot vel bruin kaftpapier. Met het bruine papier kan je langsgaan bij een tekenaar die dit omtovert tot een echt meesterwerk. Je kan zelfs kiezen wat hij er op tekent. Heeft je zoon of dochter even genoeg van al dat kaften? Laat hem of haar dan deelnemen aan één van de workshops van die dag. Als leuk extraatje kan je dit jaar ook een GoPro-camera winnen. Wat moet je daarvoor doen? Schrijf je nu in voor Ezelsoor via www.demoelie.be, [email protected] of 02 380 77 51. Zorg dat je aanwezig bent in GC de Moelie tijdens Ezelsoor. Wil je nog meer weten over deze leuke boekenkaftdag? Kom dan zeker eens langs in de Moelie, breng een bezoekje aan www.demoelie.be of hou onze Facebookpagina in het oog.

Vanaf zaterdag 13 juni om 9 uur kan je een BUURTabonnement kopen: > via onze websites: www.demeent.be, www.deboesdaalhoeve.be of www.demoelie.be > in CC de Meent, GC de Boesdaalhoeve of GC de Moelie Een abonnement heb je al vanaf 3 voorstellingen. Wil je tijdens het seizoen bijkomende voorstellingen kopen, dan krijg je aan de balie je abonneekorting op die tickets.

Vanaf maandag 15 juni kan je vanaf 8.30 uur losse tickets aanschaffen via onze websites of in de drie centra. 13

Het Burgemeestersconvenant Gemeenten in de strijd tegen de opwarming van de aarde

De CO2-uitstoot in de gemeente tegen 2020 met twintig procent verminderen. Dat is het engagement dat gemeenten aangaan als ze het Burgemeestersconvenant van de Europese Commissie ondertekenen. Die uitdaging is niet gering, maar wel broodnodig in de strijd tegen de opwarming van de aarde. conferenties, met al dan niet bindende nationale en internationale afspraken, ambities en beloftes als gevolg. Met het Burgemeestersconvenant wil de Europese Commissie de lokale besturen – en inwoners – meer betrekken bij het streefdoel om

© Tine De Wilde

De strijd tegen de klimaatverandering die de mens heeft teweeggebracht, en de nadelige effecten die daaraan verbonden zijn, is al lange tijd stof tot debat. Doorgaans wordt dat gevoerd door regeringsleiders en vooraanstaande wetenschappers op internationale

14

efficiënter met energie om te springen en minder klimaatvervuilend te leven. Decentrale aanpak Het Burgemeestersconvenant is een unieke decentrale aanpak van de Europese Unie, die bewijst dat globale, Europese doelstellingen niet kunnen worden gerealiseerd zonder lokale acties en maatregelen. Lees: het heeft geen zin om lidstaten normen en streefcijfers op te leggen als die doelen niet van onderuit worden gesteund. Op dit moment hebben bijna 200 gemeenten in België het Burgemeestersconvenant ondertekend. De ambitie om tegen 2020 ten minste een vijfde minder CO2 uit te stoten – in vergelijking met 2011 – is niet van de poes. De Europese Unie volgt op of de gemeente haar beloftes nakomt. Binnen het jaar na de ondertekening van het charter legt de gemeente een nulmeting en een energieactieplan voor. Die zogeheten nulmeting geeft weer hoeveel CO2-uitstoot er is op het grondgebied van de gemeente. Hiermee weet de gemeente waar die CO2 vandaan komt (mobiliteit, industrie, gebouwen, landbouw …) en via welke acties de meeste vooruitgang kan worden geboekt. Na de nulmeting keurt de gemeenteraad een gemeentelijk energieactieplan goed, waarmee wordt vastgelegd welke concrete initiatieven worden genomen. De provincie, intercommunales en de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten ondersteunen de gemeenten. Voortrekkersrol Om de doelstellingen te behalen, is het een absolute voorwaarde dat alle spelers in een gemeente – scholen, bedrijven, verenigingen, handelszaken én de inwoners – geënthousiasmeerd worden. Gemeenten hoeven natuurlijk niet zomaar mee te doen. Los van het feit dat ze zich profileren als vernieuwende gemeente met een voortrekkersrol qua duurzaamheid, betekenen de te nemen of genomen maatregelen meer dan een energiebesparing en een gezonder milieu. Ze verhogen ook de levenskwaliteit, ze versterken het economische concurrentievermogen en ze verkleinen de energieaf hankelijkheid. Daarnaast is de kans groot dat de ondertekening van het Burgemeestersconvenant op termijn een voorwaarde vormt om Europese subsidies te krijgen.

RAND-NIEUWS Ondertussen in de Rand In Vlaams-Brabant ondertekenden haast alle gemeenten het Burgemeestersconvenant. Bij de acht gemeenten die het convenant (nog) niet bekrachtigden, zitten drie faciliteiten-gemeenten: Linkebeek, Drogenbos en Wemmel. ‘De ambitie om duurzamer met energie om te springen is een van onze prioriteiten’, licht Françoise Devleeschouwer, schepen voor Duurzaamheid en Energie in Kraainem, toe. ‘We zijn bezig met het opstellen van concrete actiepunten. Wat we alvast beslist hebben, is de plaatsing van een groendak bij het gemeentehuis. Dat was een investering van 20.000 euro.’ ‘We hebben er geen minuut aan getwijfeld om het convenant te ondertekenen’, zegt Geertrui Windels, schepen voor Milieu, Ecologie en Energie van Sint-Genesius-Rode. ‘Bovendien verdienen investeringen in energie-efficiëntie – zoals het plaatsen van isolatie of zonneboilers – zichzelf snel terug.’ De gemeente ondernam al verschillende acties. ‘Er heeft een groepsaankoop dakisolatie plaatsgehad. De wijkinspecteurs rijden voortaan met een elektrische fiets en we bekijken of we voor onze dienst openbare werken een elektrisch voertuig kunnen kopen. Daarnaast zal bij nieuwe straatverlichting gebruik worden gemaakt van ledlampen. Inwoners die goede ideeën hebben, mogen die altijd melden.’ Ook Wezembeek-Oppem zette de handtekening onder het Burgemeestersconvenant. Schepen voor Milieu Fabienne Mineur: ‘In november zijn we begonnen met het oplijsten van concrete acties. In de sporthal kunnen we zonnepanelen en een zonneboiler installeren. De verlichting in de gemeentelijke gebouwen kunnen we vervangen door zuinigere systemen. Ook willen we fietsen aantrekkelijker maken door de fietsinfrastructuur te verbeteren. Het is een uitdaging die enkel met behulp van de inwoners zal kunnen worden gehaald. We zullen hen dus ook moeten overtuigen de verwarming een graadje lager te zetten en toestellen zoals computer en tv ‘s nachts helemaal uit te zetten.’ Linkebeek ondertekende het Burgemeestersconvenant niet. ‘Toch willen we ook de CO2-uitstoot terugdringen’, vertelt Paul Sedyn, schepen van Milieu. ‘We laten de openbare gebouwen onderzoeken op hun energie-efficiëntie. Stap voor stap bekijken we wat we binnen onze budgettaire mogelijkheden kunnen doen.’ Drogenbos ondertekende het convenant niet, maar is wel bezig met de thematiek. ‘We hechten zeker belang aan onze ecologische voetafdruk’, vertelt milieuschepen Steve Roobaert. ‘Daarom hebben we in onze gemeente reeds een aantal acties uitgevoerd. Andere initiatieven zitten in de pijplijn. Zo bieden we gratis duurzaam bouwadvies aan voor particulieren. In onze eigen gebouwen werden tochtstrips aangebracht rond alle ramen van het gemeentehuis, en oude beglazing wordt vervangen door energie-optimale dubbele beglazing. Voor de sporthal wordt een studie uitgevoerd naar energiezuinige maatregelen.’ Ook de handtekening van Wemmel ontbreekt voorlopig op het Burgemeestersconvenant. ‘Er is nog geen definitieve beslissing gevallen’, aldus schepen voor Milieu Vincent Jonckheere. ‘Ik kan er eigenlijk niet veel over vertellen, maar we zullen dit zeker nog bekijken.’

DE KAASKRABBER is een uitgave van gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REDACTIE Joke Dondeyne, André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets, Rositta Van Herpe EINDREDACTIE Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel, [email protected] HOOFDREDACTIE Geert Selleslach, 02 456 97 98 [email protected] REDACTIEADRES GC de Muse, Patricia Motten Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos tel. 02 333 05 70 [email protected] Open op ma, di, do en vr van 9.00 tot 12.00 uur VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel

Je vindt deze editie en het volledige archief van kaaskrabber op www.demuse.be.

Wim Troch 15

© Tine De Wilde

PORTRET UIT DROGENBOS

Jennifer (34), Mathieu (32), Charlotte (4), Elisabeth (2), Antoine en Augustin (9 maanden) hebben het erg naar hun zin in Drogenbos. ‘Het voelt als een dorp met een positieve, multiculturele sfeer. De jongens gaan hier naar de kribbe, de meisjes naar de Franstalige gemeenteschool. Ze zijn er vriendelijk en open en hebben aandacht voor elk kind. Op termijn moeten we op zoek naar een groter huis, maar omdat de kinderen het hier zo leuk vinden, hebben we geen haast. Blije kinderen, blije ouders.’ Tekst en foto: Tine De Wilde