de kaaskrabber gemeenschapskrant van Marc Verhellen over zijn Drogenbos Hélène Riedel in het Museum Felix De Boeck

drogenbos

afgiftekantoor drogenbos

gemeenschapskrant van

de kaaskrabber jaargang 5, nr 2 • maart 2004 • tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus)

Marc Verhellen over ‘zijn’ Drogenbos 2-3

Hélène Riedel in het Museum Felix De Boeck 4

Zenne en Zoniën zet zich in voor de streek 8-9

Kunstkring stelt tentoon in maart 10-11

UIT DE GEMEENTE 2-3 Marc Verhellen over ‘zijn’ Drogenbos - FC Drogenbos wordt vzw / 4-5 Activiteiten in het Museum Felix De Boeck Bloemenzaak Anemone / 6 Uit de gemeenteraad VERENIGINGSNIEUWS 7 Davidsfonds - Cultuurraad / 8-9 Zenne en Zoniën / 10-11 Julien Timmerman van de Kunstkring Drogenbos / 11 KAV - KBG RAND-NIEUWS 12 Zomerdag - Splitsing Brussel-Halle-Vilvoorde niet voor morgen - vzw ‘de Rand’ wordt een EVA / 13 Groene Gordel, een ontdekking - Boompjesweekend COLUMN 15 ’t Komt in ort / 16 Koppen van Drogenbos BURENGERUCHT 14 De Boesdaalhoeve Sint-Genesius-Rode / De Moelie Linkebeek

UIT DE GEMEENTE 02 aan de politieke pols

“Drogenbos moet opnieuw leuk om wonen worden” Marc Verhellen werkt aan dynamiek vanuit oppositie Enkele kneepjes van het politieke vak leerde Marc Verhellen onder de vleugels van burgemeester Calmeyn. Maar sinds de vorige verkiezingen leeft Marc Verhellen zich uit bij oppositielijst Accent. Meer veiligheid, beter onderhoud en een financieel gezonde gemeente, daar wil deze 41-jarige man werk van maken. Vanuit de oppositie is het heel anders werken dan vanuit een meerderheidspositie, ondervond Marc Verhellen aan den lijve. “Alleen maar ja-knikken in een meerderheid is niet aan mij besteed. Maar het is jammer dat alle voorstellen die van de oppositie komen per definitie slecht zijn. Dan gaat het lang niet meer om de inhoud.” Toch prijst Verhellen de samenwerking met één van de schepenen, die elk voorstel op zijn doeltreffendheid beoordeelt. “Met de andere schepenen is het een cowboy- en indianenspel”, zegt Verhellen, die brak met de lijst van de burgemeester na diens aanpak van de overstromingen in 1999. Veiligheid en politie Veiligheid is één van de speerpunten die aangepakt moet worden, vindt het gemeenteraadslid. “De politiehervorming gaf iedereen veel hoop. Wij kunnen alleen constateren dat het voor Drogenbos geen

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

extra dienstverlening betekende. Te veel agenten worden vernederd tot administratief werk en dan begrijp ik dat sommigen frustraties oplopen.” Bovendien kampt de politiezone met groeipijnen, vindt Verhellen. “Er zou een permanente bezetting moeten komen van het commissariaat in Drogenbos, met snelle interventieploegen vanuit een gedecentraliseerd model en gericht op de pijnpunten in onze langwerpige gemeente. Geen overbodige luxe, want Drogenbos heeft twee grote voordelen voor delinquenten: er zijn veel distributiewinkels en het grondgebied ligt op een boogscheut van de Ring, die een ideale vluchtweg is. Als je delinquenten buiten de kantooruren bijna de vrije loop geeft, dan ben je voor hen een aantrekkelijke gemeente.” Ook voor de verkeersveiligheid kan er nog heel wat gebeuren. “Duizenden euro’s uitgeven aan mobiliteitsplannen waarvan de studies nog altijd niet beschikbaar zijn,

daar heb ik geen goed oog in.” Grootste veiligheidsprobleem in Drogenbos vindt Marc Verhellen de incoherente wegmarkeringen. Het raadslid haalt het voorbeeld aan van de Sterstraat, waar de asverschuiving automobilisten ertoe aanzet om ter snelst voorbij de hindernis te zijn. “Je kan geen betere situatie creëren om ongevallen te veroorzaken. Daarnaast is zwaar verkeer toegelaten in straten die gemaakt zijn voor lokaal verkeer, zoals in de Langestraat. Ook de Grote Baan kan de combinatie zwaar verkeer en sluipverkeer niet aan. Vroeg of laat gebeurt daar een ernstig ongeval. Al jaren vragen wij een zone dertig rond de scholen, maar die komt er niet. Dat begrijp ik echt niet. De veiligheid van kinderen moet toch centraal staan over de partijgrenzen heen?” Niet netjes De doorsnee inwoner ligt wakker van het algemeen onderhoud in de gemeente.

UIT DE GEMEENTE kort 03 “Slecht onderhoud werkt mensen op de zenuwen. Bovendien wekt het een onveiligheidsgevoel in de hand. De onderhoudsploeg laat steken vallen als het op organisatie aankomt”, vindt Marc Verhellen. “Zo bestaat er nog altijd geen kalender met terugkerende taken. Elk jaar opnieuw vallen de bladeren, moet het gras gemaaid worden en de plantsoenen onderhouden. Dat kan perfect worden ingepland. En tijdens piekmomenten kan de onderhoudsdienst beroep doen op extra krachten via het Plaatselijk Werkgelegenheidsagentschap (PWA).”

“Ik deel zijn houding. Je moet Vlamingen en Walen niet tegen elkaar opzetten. Bovendien evolueert de bevolking volgens cycli. We maakten de verfransing mee en wie weet vervlaamst Drogenbos binnen vijftig jaar. Ik denk maar aan wat Brussel doet om jonge Nederlandstalige inwoners te lokken. Ook voor Drogenbos is er een rol weggelegd om gronden en woningen opnieuw financieel toegankelijk te maken voor jonge gezinnen. Ik denk aan een huurkoopformule. De gemeente koopt, het gezin huurt, maar betaalt eigenlijk ondertussen een soort lening waardoor het gezin op termijn de woning kan verwerven.”

Portemonnee Om het financieel beheer van de gemeente Veiliger oorden aan de kaak te stellen, grijpt Marc VerhelZelf kwam Marc Verhellen zestien jaar len graag naar een oneliner van Franklin geleden in Drogenbos wonen. “Ik ben Roosevelt. “Het is niet door leningen aan oorspronkelijk van Sint-Gillis Dendermonte gaan dat je een de, maar mijn ouders “Het algemeen onderhoud van lege portemonnee verhuisden destijds vult. We gaan in de gemeente gebeurt onvolnaar het Brusselse. Drogenbos naar doende. Slecht onderhoud werkt In 1986 werden mijn een situatie waar- de mensen op de zenuwen. Het echtgenote en ik het bij we voor de wakkert bovendien de onveilig- slachtoffer van een aankoop van een gewapende overval heid aan.” gom voor onze in Molenbeek. Het ambtenaren een lening afsluiten. De personeel van het bankkantoor van mijn burgemeester huldigt het principe dat echtgenote werd gegijzeld. Dat was voor we schulden moeten maken zolang de ons de druppel die de emmer deed overintrestvoeten laag staan. Dat terwijl de lopen. We zochten veiliger oorden op. En gemeente een spaarpot heeft van dat vonden we in 1988 in Drogenbos. Voor 4,5 miljoen euro. Als we alle op stapel de komst van de grote winkels, waren hier staande projecten dit jaar uitvoeren, sluinog veel weilanden.” ten we 2004 af met een schuld van maar Marc Verhellen rolde eerder toevallig in de liefst 6,5 miljoen euro.” politiek via zijn engagement in het wijkVerhellen meent dat de gemeente te comité. “Dat was in 1993, twee jaar voor weinig inspanningen doet om (Vlaamse) de dokters bij mij multiple sclerose ontsubsidies op te strijken. “De restauratie dekten. Tot 1996 bleef ik nog aan het werk van de watertoren zou dankzij subsidies als verantwoordelijke van de verkoopheel wat minder kosten wanneer deze dienst in een multinational. Maar toen beschermd zou zijn als monument. Maar was het hoog tijd om mij te verzorgen. Nu daarvoor onderneemt de gemeente geen heb ik aangepast werk. Ik doceer acht uur stappen. Eenzelfde verkeerde aanpak merk per week bouwkunde aan een technische ik bij het renovatiedossier van het geschool in La Louvière. En daar ben ik blij meentelijk ontmoetingscentrum. Die renomee, want er is niets erger voor een mens vatie moet gebeuren, maar dien dan toch dan zich onnuttig voelen.” een dossier in bij de Vlaamse Gemeenschap om het om te vormen tot ‘cultureel An Van hamme centrum’. Dan maak je niet alleen kans op subsidies voor de verbouwingswerken, maar ook voor de werking van het centrum achteraf. Het lijkt wel of Drogenbos bang is van de Vlaamse overheid.” Toch erkent Marc Verhellen dat burgemeester Calmeyn er altijd alles aan deed om de communautaire gemoederen te bedaren.

FC Drogenbos wordt vzw Voetbalclub FC Drogenbos is een vzw geworden. De gemeente zette de club onder druk om een vzw-structuur aan te nemen, zodat ze met de club tot afspraken kan komen over het beheer van de terreinen en de kantine. Tot nu toe draaide de gemeente voor alles op. Schepen voor Sport Myriam Claessens vond dit een onhoudbare situatie. “Tot voor kort betaalde de club, die een feitelijke vereniging was en geen enkele rechtspersoonlijkheid had, enkel 150 euro huur per maand, voor de rest draaide de gemeente op. Wij vonden dat dit niet kon blijven duren. In de toekomst zal de club moeten tussenkomen in de energiekosten, water en verlichting. De gemeente blijft wel betalen voor de jeugdploegen en blijft zorgen voor het onderhoud van het terrein, de kleedkamers en het sanitair. Met de omvorming tot een vzw hebben wij nu ook een officiële gesprekspartner.” Na heel wat gepalaver en getreuzel besliste de clubleiding midden februari dan toch een vzw te worden. Oud-speler, ondervoorzitter en secretaris Alain Wouters: “De gemeente dreigde ermee onze kantine te sluiten als we geen vzw zouden worden. Zover mochten wij het niet laten komen. Onze kantine is onze belangrijkste bron van inkomsten. Een sluiting zou het einde van de club betekend hebben. We hebben nu nog geen volledig beeld over de nieuwe situatie; zeker is dat de bijkomende kosten voor ons een zware dobber zijn. Ik vind dat wij met de gemeente zo vlug mogelijk aan de tafel moeten om tot goede afspraken te komen”. Supporters en spelers zijn gelukkig met de beslissing. “Winnen of verliezen, wij zijn blij dat we ons pintje kunnen blijven drinken in de kantine en daar komt het op aan!” (HD)

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

UIT DE GEMEENTE 04

Activiteiten in het Museum Felix De Boeck Passieconcert door Laudato Si vrijdag 19 maart - 20u De veertien staties van de lijdensweg van Christus inspireerden menig componist. Uit deze erfenis selecteerde het vocaal ensemble ‘Laudato Si’ enkele ingetogen werken van onder meer Orlandus Lassus, Allegri, Uyttendaele en Palestrina. Het vocaal ensemble ‘Laudato Si’ werd enkele jaren geleden opgericht door Antoinette Tronquo en bestaat uit elf jonge mensen die elk apart actief zijn in de klassieke muziek. Als ensemble hebben ze zich gespecialiseerd in oude en moderne polyfonie. Het wordt een ingetogen passieconcert met polyfone koormuziek uit de renaissance. ‘Laudato Si’ bestaat uit: Antoinette Tronquo en Caroline Assaert (sopraan), Vera Verschelden, Tineke Van Ingelgem en Wouter Bossaer (alt), Patrick Saelens, Bernard Schoutteten en Wim Vanommeslaeghe (tenor), Patrick Van Reckem, Luc Van Laethem en Martijn De Pelsemaeker (bas). Tickets: 10,00 euro, 7,00 euro (- 26, + 60) Gelieve op voorhand te reserveren (per post, telefoon, fax of e-mail)

Hélène Riedel met Hoogtepunten 28 maart - 27 juni Op deze tijdelijke tentoonstelling van de Brusselse kunstenares Hélène Riedel (1901-1991) kan je een vijftigtal van haar topwerken uit de periode 1943-1990 zien. Hélène Riedel bekleedt een bijzondere plaats in de schilderkunst van haar tijd. Op eigenzinnige wijze heeft ze immers een eigen stijl en een hoogst persoonlijke thematiek ontwikkeld, los van de toen heersende kunststromingen. Ongerepte natuurlandschappen en industriële werven zijn haar geliefkoosde onderwerpen, die DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

en vormelijke overeenkomsten stippelden ze echter elk een eigen artistieke weg uit. Aan de hand van een vijftigtal topwerken van Hélène Riedel wordt nu een overzichtelijk beeld geschetst van haar artistieke oeuvre. Dit laat ons tevens toe om al kijkende en zoekende overeenkomsten en verschillen te ontdekken met het werk van Felix De Boeck. Voor deze tijdelijke tentoonstelling mochten we een uitzonderlijke greep doen uit verscheidene privé-collecties. ze echter op een zeer eigenaardige manier krachtig in beeld weet te brengen. Telkens weer geeft ze, in rijke schakeringen van geel, rood of blauw, gestalte aan geabstraheerde kathedralen, hel oplichtende steden, industriële sites of exuberante landschappen. In hevige contrasten beeldt ze de strijd uit tussen licht en donker, tussen goed en kwaad. Net als Felix De Boeck maakt Hélène Riedel daarbij overvloedig gebruik van cirkels en verticale of horizontale lijnen. Zelf schreef ze daarover: “Verticale lijnen trekken mij aan, omdat ze uit zichzelf iets kunnen uitdrukken: het streven naar boven, het verhevene (gotisch), zoals bomen, kathedralen, enzovoort. Maar ik wil geen slaaf van de verticale lijn zijn. Verre horizonten verlangen de horizontale lijn en ook de cirkel wil tot zijn recht komen, om zo een atmosfeer te scheppen en de voltooiing te benaderen.” Ook haar manier van verfzetting kent gelijkenissen met de soms zeer plastische manier waarop Felix De Boeck te werk ging. Felix De Boeck en Hélène Riedel exposeerden meermaals samen en kenden elkaar persoonlijk. Ondanks gedeelde interesses

Hélène Riedel Hoogtepunten van zondag 28 maart tot zondag 27 juni Open van dinsdag tot vrijdag van 13u tot 17u, zaterdag en zondag van 14u tot 17u. Gesloten op maandag en feestdagen. Tickets: 3,75 euro (individueel bezoek), 2,50 euro (reductie), gratis (- 12, begeleiders van groepen) Een beknopte brochure met uitleg over de tentoonstelling en een uitgebreide monografie over het werk van Hélène Riedel zijn te verkrijgen aan de balie van het museum. Aangepaste rondleidingen kunnen op aanvraag (ook buiten de openingsuren).

UIT DE GEMEENTE kort 05 Bloemenzaak Anemone

Le Bonheur est dans le Chant Concert maandag 5 april - 20u Het 34-koppige koor ‘Le Bonheur est dans le Chant’ uit het Franse Sauveterre concerteert exclusief voor België in het Museum Felix De Boeck. Zij brengen een deels sacraal, deels profaan programma (W. A. Mozart, Jacques Brel). Piano en saxofoon begeleiden de koorleden. ‘Le Bonheur est dans le Chant’ werd negentien jaar geleden opgericht door acht pioniers uit Sauveterre, een klein dorpje met slechts 195 inwoners, gelegen in het Zuid-Franse departement Tarn-etGaronne. Ondertussen telt het koor bijna vijftig leden en verzorgde ze optredens in Frankrijk, Italië, Oostenrijk en Canada. Bij de keuze van hun programma trekken ze resoluut de kaart van de diversiteit. Door hun gevarieerd programma spreken ze een ruim en trouw publiek aan. Voeg daar nog hun enthousiasme en liefde voor de muziek aan toe, en je kan je verwachten aan een aangename muzikale avond. Tickets: 10,00 euro (standaard), 7,00 euro (- 26, + 60) Gelieve op voorhand te reserveren (per post, telefoon, fax of e-mail)

Felix met de f van familie, een reconstructie van zijn familiestamboom Erfgoeddag zondag 18 april - 10u18u Een mens staat niet alleen in de wereld. En ook een kunstenaar heeft een familie, een gezin, hechte vrienden. Aan de hand van foto’s, tekeningen, schilderijen, tekstfragmenten en interviews met naasten van Felix De Boeck bouwen we een beeld op van de mensen die de kunstenaar hebben omringd in voor- en tegenspoed. Zo wordt duidelijk wat Felix De Boeck zelf steeds voorstond: een kunstenaar is niet enkel een scheppend genie, maar ook en vooral een mens die met beide voeten in de wereld staat. Elk uur worden de bezoekers onthaald op enkele muzikale intermezzo’s, verzorgd door verscheidene studentenensembles van de muziekacademie van Alsemberg. De toegang is gratis. In het verlengde van de Erfgoeddag organiseert het Museum Felix De Boeck op zondag 16 mei om 14u30 een familiewandeling langs het ‘Herman Teirlinck - Felix De Boeckwandelpad’. Meer uitleg volgt in het nummer van mei.

Info en reservatie: Museum Felix De Boeck, Kuikenstraat 6, 1620 Drogenbos tel. 02 377 57 22, fax. 02 377 29 15 e-mail: [email protected], website: www.museumfelixdeboeck.be

Op de Grote Baan rechtover het gemeentehuis vind je Anemone, een bloemenwinkel. Verfrissend zo’n kleinhandel in bloemen. Maar behalve bloemen vind je er ook mensen die zich inzetten voor hun werk en hun klanten. Je kan er terecht voor bloemen en planten, bloemstukken op maat, maar ook voor creaties voor alle gelegenheden. De bloemen worden drie maal per week vers aangekocht, waardoor de koper niet alleen zeker is van een goed assortiment maar ook van een lange houdbaarheid van zijn bloemen. En zeg nu zelf, als je het met bloemen wil zeggen, heb je toch niet graag dat je woorden enkele uren later reeds verwelkt zijn? Bij Anemone kan je je laten adviseren over wat best past bij welke gelegenheid. Door een warm menselijk contact stap je niet alleen buiten met een lang houdbaar geschenk, maar ook met een persoonlijke keuze.

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

UIT DE GEMEENTE 06 aan de politieke pols

Net Brussel blijft stinken Uit de gemeenteraad van januari De eerste gemeenteraad van het nieuwe jaar in Drogenbos had niet veel om het lijf: twee agendapunten tijdens de openbare zitting; even veel (of weinig) tijdens de geheime zitting. > De onkosten voor de sneeuwklassen van het schooljaar 2003-2004 van de gemeentelijke basisscholen werden vastgesteld, zowel het aandeel van de gemeente als de vergoeding voor de begeleidende monitoren en leerkrachten. De gemeente Drogenbos draagt 137 euro bij per kind en staat een korting van 12,40 euro toe vanaf het derde kind. De monitoren krijgen 5,25 euro per uur; de begeleidende leerkrachten 6 euro. > Het veiligheids- en preventiecontract van de gemeente Drogenbos werd goedgekeurd. Dit gebeurt elk jaar.

> De toegevoegde vragen van Marc Verhellen en Paul Smets (Accent) zorgden voor wat meer animo. Zij hengelden naar de stand van zaken in verband met voetbalploeg FC Drogenbos en de milieuperikelen in de Boomgaardwijk. Schepen van Sport, Myriam Claessens (LB), zag geen kwade wil van de kant van FC Drogenbos om hun statutenprobleem in orde te brengen, maar zei dat haar geduld op raakte. De club kreeg nog tot half februari de tijd om de omvorming tot een vzw in orde te maken, zoniet zou de gemeente maatregelen treffen. (zie ook artikel FC Drogenbos wordt vzw op blz. 3) Een tweede vraag van Accent ging over gemeentelijke maatregelen ten aanzien van de installatie van Net Brussel. Accent

‘vernam’ dat de mensen van Drogenbos met hun huisvuil voortaan terechtkunnen op het containerpark van Ukkel. Deze installatie wordt uitgebaat door Net Brussel en veroorzaakt heel wat geurhinder in de Boomgaardwijk. Is dit een deal om Drogenbos het zwijgen op te leggen? Volgens schepen Claessens niet. “Wanneer de mensen van de Boomgaardwijk hinder ondervinden, nemen zij best contact op met de gemeente. Wij maken er dan werk van. Zo constateerde de politie reeds meerdere overtredingen. Het feit dat de Drogenbossenaren het containerpark van Net Brussel mogen gebruiken, betekent zeker niet dat Net Brussel mag doen wat ze wil”, verzekerde ze.

Belastingen ongewijzigd Uit de gemeenteraad van 12 februari > Deze gemeenteraad behandelde de gemeentebegroting en de belastingen. De belastingen blijven dit jaar ongewijzigd. De belangrijkste zetten we op een rijtje: > afhaling van een identiteitskaart: 6,20 euro; > samenstellen van een administratief dossier: 38 euro; > bouwen en verbouwen: 500 euro; > grote reclamepanelen: 50 euro/m2; > behandelen van milieuvergunningsaanvragen klasse 1 met milieueffectenrapport: 4.900 euro, gewone 2.450 euro, klasse 2 2.615 euro en klasse 1 100 euro; > aanvullende belasting op de personenbelasting blijft 7%; > opcentiemen op de onroerende voorheffing: 1.150 opcentiemen. Uit de begroting blijkt dat de gemeente een spaarpot heeft van 4,2 miljoen euro. Schepen van Financiën, Linda Beirens (LB), wijst er op dat de situatie gezond is. “De tering is naar de nering is gezet, maar de inspanningen zijn nog niet gedaan.” Raadslid Marc Verhellen (Accent) ging hiermee niet akkoord. Hij vond de leninglast te hoog. Paul Smets (Accent) zag in de begroting vooral verschuivingen DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

tussen verschillende rubrieken. Burgemeester Jean Calmeyn (LB) rondde af met te stellen dat het “de meerderheid om te doen is het leven voor de Drogenbossenaar zo aangenaam mogelijk te houden, een begroting in evenwicht te presenteren en trouw te blijven aan het meerjarenplan”. > De procentuele bijdrage van Drogenbos voor de politiezone met Sint-GenesiusRode en Linkebeek is vastgelegd op 25% of 634.626 euro in gewone dienst en 19.250 euro in buitengewone dienst. Paul Smets (Accent) vindt dat de gemeente veel betaalt, maar hiervoor weinig in de plaats krijgt. “De dienstverlening van de politie gaat er zelfs op achteruit”, stelde Smets. Burgemeester Jean Calmeyn (LB) antwoordde dat er een inhaalbeweging aan de gang is. Hulpagenten komen het korps versterken en er zal 24u op 24u gepatrouilleerd worden. Wel is het zo dat het kader moeilijk opgevuld raakt. Oorzaak is dat vele politiemensen dichtbij huis willen werken en niet in een grootstedelijke omgeving. > De Nederlandstalige gemeenteschool kan beroep doen op 10 extra ‘zorguren’ per week. Met deze uren kunnen zwakkere leerlingen extra opgevolgd en begeleid

worden. Raadslid Marc Verhellen (Accent) vroeg zich af waarom de Franstalige gemeenteschool dergelijke extra uren niet toegewezen krijgt. De school moet hiervoor echter zelf een dossier indienen. Burgemeester Calmeyn (LB) wil het initiatief dan ook aan de Franstalige school laten. Verhellen vroeg zich nog af of dit ook iets te maken had met het feit dat sommige leerkrachten van de Franstalige school niet over het vereiste attest van kennis van de tweede taal beschikken. > De gemeenteraad besliste meerderheid tegen oppositie om de Vlaamse Regering te vragen vrijgesteld te worden van het oprichten van een Gecoro (Gemeentelijke Commissie voor Ruimtelijke Ordening), waartoe elke Vlaamse gemeente verplicht is. Burgemeester Calmeyn (LB) vindt dat zo’n raad veel te veel kost voor een gemeente van minder dan 10.000 inwoners. Raadslid Paul Smets (Accent) daarentegen vindt een Gecoro wél een nuttig instrument. De gemeente kan dan immers profiteren van deskundig advies op vlak van de ruimtelijke ordening, milieu en natuur. Toch niet te versmaden, niet? Hugo Devillé

VERENIGINGSNIEUWS kort 07 Familiefeest Davidsfonds in het teken van het racen

Het jaarlijkse feest werd een sportieve topper. Zomaar eventjes tien ploegen van 2 of 3 personen, vergezeld van hun supporters, gaven mekaar afspraak in het kartingcentrum in Beersel, voor de gelegenheid speciaal afgehuurd. Dat het een echte wedstrijd werd, hoeft geen betoog; dat er ook lol werd gemaakt, is even evident. Ziehier enkele statistieken: Bruno reed de snelste ronde met iets meer dan 36 km/u. De jongste deelnemer was 11 jaar; de oudste 72. Jos en Stef reden 76 ronden en gingen met de trofee aan de haal. De traagste waren ook de jongste met 55 ronden. Omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden, hierbij ook enkele foto’s van de ‘helden’. Na het sportieve werd ook het culinaire niet vergeten: een goed avondmaal onder vrienden in Hof ter Nering sloot de eerste activiteit van het nieuwe jaar af. Ondertussen is ook onze quiz voorbij en het bezoek aan Neerpelt (première dansgroep Imago Tijl). Het bezoek aan het atelier van Ketele werd verplaatst naar 4 juni omdat de kunstenaar in maart in het buitenland is. Hespen en muziek Iedereen wordt uitgenodigd op het dertig hespenfeest van 30 april in de gemeentelijke feestzaal, alsook op de muziekavond met Kreato van 8 mei in het Felix De Boeckmuseum. Info: Myriam Govers-Lerminiaux, tel. 02 331 14 41

Ensemble Kreato Cultuurraad 8 mei - 20u - Museum Felix De Boeck Op 8 mei brengt het Ensemble Kreato uit Halle een concert in het Museum Felix De Boeck. Een ideaal moment om kennis te maken met de hout- en koperblazers van dit uitmuntende muziekgezelschap. Het Ensemble Kreato ontstond in 1970 en maakte een pijlsnelle evolutie door. In de tweede helft van de jaren ‘70 en ‘80 werd als fanfareorkest een zeer degelijk niveau bereikt. Vanaf het begin werden talrijke concerten gegeven, waarbij steeds gestreefd werd naar dat ietsje meer. Zonder overdrijven mag gesteld worden dat Kreato in die jaren één van de meest vernieuwende orkesten was. In 1990 werd het twintigjarig bestaan op grootse wijze gevierd: een CD-opname en een geweldig concert met De Frivole Framboos. In 1991 werd beslist om over te schakelen van fanfare naar harmonie. Kreato treedt nu op als harmonieorkest in zijn moderne en grote vorm. Het volledige gamma aan blazers en percussie maakt deel uit van het orkest. Zo wordt onderscheid gemaakt tussen de houtblazerssectie en de koperblazers. In de Angelsaksische muziekwereld wordt dergelijke orkestvorm ‘symphonic band’ genoemd om duidelijk te maken dat het moderne harmonieorkest verwant is met het symfonieorkest. Naast het voltallige orkest treedt Kreato ook op met een groot houtblazersensemble, dikwijls in een ondersteunende rol. Zo staat deze groep veelal in voor het begeleiden van solisten, waarvoor het volledige harmonieorkest te dominant zou overkomen. Om een paar voorbeelden uit het verleden te citeren: een lied van Richard Strauss en een aria van Mozart met Catherine Vandevelde (laureate Koningin Elisabethwedstrijd voor zang), een concerto van Händel met harpiste Hannah Grociak, werk van de Franciscaan Martini voor solozang en klein orkest. Naast dit ‘groot’ houtensemble treedt Kreato regelmatig op in kleinere ensembles. Op 8 mei gaat Kreato nog een stapje verder. Naast een hout- en koperkwintet wordt eveneens opgetreden met een saxofoonkwartet en fluit- en / of klarinettrio. Kreato wil hiermee aan zijn muzikanten de mogelijkheid bieden om aan kamermuziek te doen. Een uitdaging op zich, gezien het om een delicate vorm van musiceren gaat waarbij elke musicus voor zijn eigen aandeel tekent. Het spreekt vanzelf dat een dergelijk concert alleen maar mogelijk is als het niveau van deze amateurmusici voldoende hoog is. Kreato brengt met dit concert de meeste verschillende instrumenten van het moderne harmonieorkest onder de aandacht en hoopt dat luisteraars die minder vertrouwd zijn met de blaasmuziekwereld de verschillende vormen en kleuren zullen weten te appreciëren. Kreato in Museum Felix De Boeck Zaterdag 8 mei om 20u Tickets: 7,00 euro; 5,00 euro voor leden van verenigingen aangesloten bij Cultuurraad Drogenbos. De kaarten zijn te koop aan de balie van het museum. Organisatie: Cultuurraad Drogenbos in samenwerking met Davidsfonds Drogenbos DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

VERENIGINGSNIEUWS 08 vereniging in de kijker

Een hart voor Zenne en Zoniën Een gesprek met Willy Defranc van Streekvereniging Zenne en Zoniën Verrassende valleitjes rond de Zenne en de Molenbeek. Begin september een bont Gordellint van wandelaars en fietsers die een geuze of kriek drinken om de stevige kuitenbijters tussen het Zoniënwoud en het Hallerbos door te spoelen. Zo staat de streek tussen Zenne en Zoniën bij de doorsnee Vlaming bekend. De verborgen groene plekjes op amper een boogscheut van de hoofdstad zijn vaak een openbaring. Maar de Zennevallei zou wellicht lang niet zo groen meer zijn zonder de streekvereniging Zenne en Zoniën. over natuur tot monumentenzorg, mobiliteit, werkgelegenheid en zo meer. Ons werkingsgebied bestaat uit Halle, Beersel, Sint-Pieters-Leeuw, Linkebeek, Drogenbos en Sint-Genesius-Rode. Het accent ligt de jongste jaren op betere voorzieningen voor zwakke weggebruikers, een beter openbaar vervoer en het opvolgen van ruimtelijke dossiers in de streek. Want het spook van een sluipende verstedelijking loert nog steeds om de hoek. Wij willen precies de eigenheid van onze mooie regio beklemtonen. In de zes gemeenten van ons werkingsgebied zijn mensen actief die met een kritische blik het wel en wee opvolgen. In elke milieuraad en elke cultuurraad hebben we een voet in huis; al verloopt dat in de ene gemeente makkelijker dan in de andere. Zenne en Zoniën heeft zo’n 270 leden.”

Zenne en Zoniën volgt projectontwikkelaars met argusogen. Het behoud van typische landschapskenmerken schrijven ze hoog in het vaandel. In een tijdperk van files op de autostrade naar Brussel nemen ze het op voor zwakke weggebruikers en een beter openbaar vervoer. Eén van de ‘ridders’ die het hart voor de streek tussen Zenne en Zoniën op de juiste plaats draagt, is Willy Defranc. Willy is al meer dan vijftien jaar wetenschappelijk medewerker van Zenne en Zoniën. Wat voor vereniging is Zenne en Zoniën? Willy Defranc: “Zenne en Zoniën is een milieuvereniging in de ruime zin van het woord. Alles wat enigszins gevolgen kan hebben voor ons werkingsgebied houden we in de gaten. Als het moet ageren we ook en stellen we problemen aan de kaak. Dit kan gaan van ruimtelijke ordening DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

Zenne en Zoniën ontstond 32 jaar geleden in een periode waarin zorg voor het milieu en ruimtelijke ordening niet vanzelfsprekend was en vaak afgedwongen moest worden. Hebben jullie vandaag nog stof genoeg om rond te werken? Willy Defranc: “Zeer zeker. Al liggen de zaken wel anders dan pakweg 25 jaar geleden. Het eerste grote thema dat een aantal kritische geesten in de Zennevallei wakker schudde, was de aanleg van de E19. Het was de aanloop voor een vereniging die later tot de streekvereniging Zenne en Zoniën zou worden omgevormd. De mooiste resultaten die we boekten, zijn zeker het tegenhouden van het megalomane Alsemberg 2000, het aan de kaak stellen van de slechte toestand van de Zenne en de streek besparen van hoogbouw en zware verstedelijking. Wijlen Jacques De Blander speelde hierin een grote voortrekkersrol. Maar ook nu dienen zich steeds

weer nieuwe problemen aan. We hebben nog veel werk op de plank. De tijd dat we op onze lauweren mogen rusten, is nog lang niet in zicht.” Waar gaat in 2004 de aandacht van Zenne en Zoniën naartoe? Willy Defranc: “Dit jaar werken we rond ‘trage wegen’. Het gaat om kerkwegeltjes, veldbaantjes en landweggetjes die vroeger, toen de mensen nog alles te voet deden, erg in trek waren. Deze kleine wegen waren meestal de kortste weg tussen twee dorpskernen. Maar de jongste jaren merken we dat veel van dit erfgoed ‘plots’ verdwenen is. Ingepalmd door eigenaars of aangelanden die op een dag een hek zetten bijvoorbeeld waardoor de weg voor het grote publiek dicht gaat. Wij vinden dit zeer jammer omdat deze wegen de mensen de kans bieden langs uitzonderlijke ongerepte plaatsen tussen Zenne en Zoniën te wandelen. Wij willen dit jaar aan de hand van een aantal wandelingen tonen waar deze interessante weggetjes liggen, juist om te verhinderen dat ze in onbruik raken en verdwijnen. Onderweg geven we de nodige uitleg over een aantal projecten die op stapel staan. Zo gaat de eerste ‘trage wegenwandeling’ op 21 maart langs mooie plekjes in Lot. Ondermeer wordt in het ruimtelijk structuurplan Vlaanderen geopperd om in Lot en Ruisbroek dwars door de kronkelende Zennebeemden een weg aan te leggen die de E19 ter hoogte van AC-motel moet verbinden met de Bergensesteenweg. We maken dit onderweg duidelijk. Mensen wakker schudden, is nog altijd één van de taken van Zenne en Zoniën. Later op het jaar maken we soortgelijke wandelingen langs kleine landwegen: door het Zoniënwoud op 21 april en in het Hallerbos op 6 juni. Maar

VERENIGINGSNIEUWS vereniging in de kijker 09

Willy Defranc: “Dit jaar vestigen we de aandacht op ‘trage wagen’, kleine veldbaantjes, die dikwijls onterecht worden afgesloten of ingepalmd door buurtbewoners.”

ook andere thema’s houden onze aandacht vast zoals de Zenne bijvoorbeeld. Volgens de werkgroep rond de Zenne moet er in 2006 zuiver water door de rivier stromen. We zijn benieuwd.” Worden de thema’s waar Zenne en Zoniën voor staat door een grote groep mensen gedragen? Willy Defranc: “Op onze activiteiten merken we dat de belangstelling voor wat reilt en zeilt in de streek toch levendig is. De vele vragen die we van mensen krijgen over van alles en nog wat zijn een goede barometer. Opvallend is wel hoe korter zich een probleem situeert bij de eigen tuin, hoe groter ook de interesse. Toen wij 32 jaar geleden voor het eerst onze kop uitstaken voor het milieu in de regio, waren we voor sommigen ‘groene zonderlingen’. We waren één van de eerste milieuverenigingen in de Zennevallei. We hadden enkel ‘concurrentie’ van de Wielewaal, die zich in die tijd vooral bezighield met natuurstudie. Ondertussen zijn er heel wat verenigingen bijgekomen. Een interessante zaak want het opent vele samenwerkingsmogelijkheden om tot een breder draagvlak te komen. De zorg voor milieu, ruimtelijke ordening, voor monumenten en natuur is nu bijna normaal geworden voor de meeste mensen. Mensen worden ook steeds mondiger en laten bij openbare onderzoeken bijvoorbeeld beter hun stem horen dan vroeger.”

Persprijs voor Ghislain Stas

Programma Zenne en Zoniën

Ghislain Stas is in Halle al vele jaren een vaste medewerker van Zenne en Zoniën. De Halse Persclub riep hem begin januari uit tot de man van het afgelopen jaar 2003. De gedrevenheid waarmee Ghislain Stas en zijn werkgroep Oud-Halle zich de laatste jaren inzette voor het behoud van waardevolle panden in de Halse binnenstad is groot. Door een positieve actie met o.a. het uitreiken van monumenten- en interieurprijzen wist de werkgroep in de stad een mentaliteit te kweken waarbij eigenaars twee keer nadenken alvorens een pand af te breken. Ook het feit dat archeologen onder het voormalige ziekenhuis de resten van een oude middeleeuwse burcht ontdekten, werd mogelijk dankzij zijn aandringen.

> Zondag 21 maart: ‘trage wegen wandeling’ in Lot en Beersel. Vertrek om 14u aan de Sint-Jozefkerk, Europaplein in het centrum van Lot. > Zondag 25 april: daguitstap naar het Zoniënbos. Samenkomst om 11u aan het station van Sint-Genesius-Rode. Wij gaan op zoek naar enkele mooie verborgen plekjes in het Zoniënbos. Het wordt een lange wandeling langs verborgen tuinen, een beekdal en holle wegen. Puur genieten van wat de natuur ons biedt, zo dichtbij de hoofdstad. > Zondag 6 juni: wandeling naar Woutersbrakel (org. Natuurgidsen Zuidwestbrabant en Streekvereniging Zenne en Zoniën). Verzamelen om 14u30 aan de parking van het Hallerbos Dries, aan het boswachter huis. Wij wandelen doorheen enkele mooie valleitjes gevormd door de talrijke kleine beekjes in de streek. Tevens ontdekken we verschillende ‘trage wegen’ verscholen achter een huis of kapel. Stevige wandelschoenen of bij regenweer laarzen zijn aangewezen. Info: [email protected] of tel. 02 356 24 78.

Ingrid Depraetere DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

VERENIGINGSNIEUWS 10 m/v van de maand

“Iets zelf creëren, geeft een enorme voldoening” Een gesprek met Julien Timmerman van de ‘Kunstkring Drogenbos’ Je zou ervan versteld staan hoeveel artistiek talent een kleine gemeente als Drogenbos telt. Al dit plaatselijk talent wordt verenigd in de ‘Kunstkring Drogenbos’, die om de twee jaar allerhande kunstwerken tentoonstelt. Op 20, 21, 27 en 28 maart kan je de kunstwerken van mensen uit Drogenbos bewonderen in de gemeentelijke feestzaal. Wij hadden een gesprek met Julien Timmerman, lid van de ‘Kunstkring Drogenbos’. Hij leeft zich met hart en ziel uit in het aquarel- en acrylschilderen. Dit jaar wordt de kunsttentoonstelling ondergebracht in de gemeentelijke feestzaal. Een tiental amateurkunstenaars uit Drogenbos laat er zien wat ze in hun mars hebben. Onder hen Julien Timmerman (70). “Tekenaars, schilders, boetseerders, beeldhouwers, …, noem maar op, ze zijn er allemaal. Jong en minder jong, maakt niet uit. De tentoonstelling is niet rond een bepaald thema opgebouwd. Elke kunstenaar stelt naar eigen goeddunken tentoon. Ieder zijn ding dus, hoe klassiek of modern ook. Dit jaar ben ik er van de partij met in hoofdzaak aquarel- en acrylwerken.” Late roeping Het is pas op de pensioenleeftijd dat Julien Timmerman zich aan de amateurkunst

begon te wijden. Niet enkel in zijn atelier, maar in zijn hele woning bulkt het van de eigen kunstwerken. “Ik genoot destijds een technische opleiding en tijdens mijn loopbaan was ik een tijdlang technischindustrieel tekenaar om daarna de baan op te gaan als technisch-commercieel afgevaardigde. Ik had toen het gevoel nooit de tijd te hebben om met kunst bezig te zijn. Daar kwam verandering in; ik leerde gedurende vijf jaar in de kunstacademie De Meiboom te Halle de grondbeginselen. In eerste instantie komt het erop aan zo nauwkeurig mogelijk een foto of iets dergelijks te kunnen natekenen om nadien de nadruk te leggen op een persoonlijke inbreng. Stilaan evolueer je dan van zwart-wit tekeningen naar aquarel- en andere technieken. Abstraheren is één van

die technieken waarbij het erop aankomt bijvoorbeeld een bloem voor te stellen door middel van vlekken. Van dichtbij lijkt het een beklad kunstwerk, maar hoe verder ervan verwijderd, hoe duidelijker het wordt dat een bloem wordt afgebeeld. De fase van de creativiteit en improvisatie vind ik de moeilijkste. Je begint met een blanco blad en breng dan het werk maar tot een goed einde! Daarenboven lijst ik met passe-partout zelf al mijn werken in. Een procedure waar heel wat bij komt kijken, geloof me. Vooral het nauwkeurig afmeten, rekenen, snijden en het finale plakwerk zijn zeer arbeidsintensief en tijdrovend. Maar dat heb ik er graag voor over. Want er is niks zo betreurenswaardig als een slecht ingelijst werk. Het bepaalt in grote mate het eindresultaat.”

Julien Timmermans: “De fase van de creativiteit en improvisatie vind ik de moeilijkste. Je begint met een blanco blad en breng dan het werk maar tot een goed einde!” DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

VERENIGINGSNIEUWS 11 Leer jezelf lachen KAV

Niet opgeven “Wanneer ik me aan een nieuw aquarel- of acrylwerk waag, gebeurt het meer dan eens dat ik het werk een tijdlang laat rusten om het enkele weken later weer boven te halen en er veranderingen op aan te brengen. Een abstract werk is eigenlijk nooit echt af. Anderzijds komt het er als kunstenaar op aan tijdig de laatste hand aan een bepaald werk te leggen. Geen evidentie!” “Hoe dat lukt? Door me af te vragen of ik ooit uitgekeken zal zijn op het eindresultaat. Toch sta ik open voor opbouwende kritiek. Het gebeurt meer dan eens dat ik zelf een discussie losweek bij mijn naaste familie of buitenstaanders. Het doet deugd dat anderen mijn werken goed vinden, maar het is voor mezelf veel belangrijker dat ik tevreden ben met het resultaat”, stelt Julien Timmerman, die blijkbaar inspiratie put uit een bodemloos vat, want aan ophouden denkt hij voorlopig niet. “Soms zeg ik: wanneer ik er geen zin meer in heb, doe ik de boeken toe en houd ik het voor bekeken. Toch moet ik vaststellen dat ik er niet gauw genoeg zal van krijgen. Schilderen op doek spreekt me aan en ik wil me er ooit nog aan wagen. Ach, nog zoveel mooie en originele dingen te doen”, besluit een glunderende Julien Timmerman. Niko Lerminiaux

Kunsttentoonstelling Drogenbos Gemeentelijke Feestzaal (achter het gemeentehuis), Grote Baan 222 Zaterdag 20 maart en zondag 21 maart van 10u tot 19u Zaterdag 27 maart en zondag 28 maart van 10u tot 19u

We horen het dikwijls: “de samenleving verzuurt”. KAV en JongKAV wilden hiertegen reageren. Samen organiseerden ze op 12 februari ‘Leer jezelf lachen’. En gelachen hebben we! De avond werd een gevarieerde mix van luisteren, relaxen, oefenen, humor en ernst onder leiding van een gemotiveerde deskundige. Hij legde ons uit waarom lachen zo gezond is. Het maakt stoffen in ons lichaam vrij die ons algemeen welzijn bevorderen. En hij gaf ons heel wat handige tips. Hier een paar eenvoudige voorbeelden: > Leer terug met je vijf zintuigen te leven. Zintuigen geven zin in het leven. > Doe iets waarbij je je goed voelt: een warm bad nemen, zwemmen, wandelen, fietsen, lopen, dansen, zingen, tuinieren, … > En vooral: ontwikkel een positieve kijk op de dagelijkse gebeurtenissen. Uit dit alles hebben we begrepen: lachen is méér dan enkele minuten plezier in het leven. Het is een levenshouding, de dagelijkse dingen anders bekijken. Het is in elk geval effectiever en gezonder dan een pilletje! Activiteiten KAV en Jong-KAV Op 12 maart organiseert KAV en Jong-KAV een Feestelijke Dance voor pubers en jong volwassenen in zaal Regenboog. Op 13 maart wordt in zaal Regenboog carnaval gevierd. Vanaf 14u wordt er geschminkt, geknutseld en gedanst. Vanaf 19u openen de prins en prinses carnaval het bal. Op 26 maart gaat KAV en Jong-KAV naar het concert ‘Warm en trillend van leven’ in de Don Bosco kerk in Buizingen. Op 22 april is er om 19u30 bloemschikken in het Paviljoen. Info: Myriam, 02 377 54 34, Anne-Mie, 02 377 25 83

KBG > Op 18 maart gaat de Seniorenacademie dieper in op ‘Familienamen: oorsprong, ontwikkeling en betekenis’. Jos Laureys komt daarover meer uitleg geven in het ACV-Dienstencentrum in Halle. Vertrek: 13u20 aan de parking Grote Baan. > Op 24 maart houden we een bezinningsmoment onder leiding van pastoor Patrick Maervoet. Nadien wordt aan iedereen een koffie en een wafel aangeboden. Waar? Het Paviljoen, Grote Baan 247 om 14u30. > Op 13 april om 11u houden we in de Regenboog een paasviering met eucharistieviering met een gelegenheidskoor bestaande uit KBGleden, een koude schotel en een gezellig samenzijn. Dat alles kost 5,00 euro. Gelieve bij de bestuursleden in te schrijven voor 27 maart. DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

RAND-NIEUWS 12 Zomerdag Nederlandstalig theater voor anderstaligen Een man alleen in het park. Hij ziet er niet gelukkig uit. En dat op zo’n warme dag. Hij kijkt naar mij. Ik zou hem willen vragen of we niet samen iets leuks kunnen doen. Nu de zon zo zalig schijnt. Hij zwijgt. Is hij bang? Zal ik hem een drankje betalen? Dan kunnen we wat praten. Babbelen op een terrasje misschien? Het lijkt alsof hij daar geen zin in heeft. Tja. Wat doe je dan? Beleefd elkaar groeten? Vragen hoe het gaat? Elkaar gewoon voorbijlopen? Nee toch. In geen geval! In ‘Zomerdag’ van de Poolse auteur Slawomir Mrozek staat een man eenzaam in het park. Hij wil een ander leven. Maar hij is bang dat het hem nooit zal lukken. Hij weet niet hoe dat moet. En hij kent niemand die het hem kan leren. Tot plots iemand in de schaduw verschijnt. En nog iemand! Er zijn nog heel wat andere mensen die dromen van een spannend leven! ‘Zomerdag’ is een ‘speciaal’ theaterstuk. De dialogen zijn zo geschreven dat mensen die Nederlands leren ze perfect kunnen begrijpen. Anderstalige studenten Nederlands die naar ‘Zomerdag’ komen, zien in dat ze meer Nederlands begrijpen dan ze zelf denken. Het zal hen motiveren om verder Nederlands te studeren. Speeldata in de rand: > 26 april GC De Bosuil, 15u en 20u Info & reservatie: 02 657 31 79 - [email protected] > 28 april GC De Lijsterbes, 15u en 20u Info & reservatie: 02 721 28 06 - [email protected] > 29 april GC De Zandloper, 15u en 20u Info & reservatie: 02 460 73 24 - [email protected] > Tickets kosten 5 euro. In mei 2004 wordt het stuk gespeeld in Antwerpen, Leuven en Brussel. Een tweede tournee volgt in oktober 2004. Als je in oktober zelf een voorstelling wil organiseren in een school, cultureel centrum of theater contacteer dan vzw Fast Forward, [email protected] of kijk op www.fast-forward.be Zomerdag is een co-productie van vzw Fast Forward, het Instituut voor Levende Talen en vzw ‘de Rand’.

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

Splitsing kieskring Brussel-HalleVilvoorde niet voor morgen De leden van de meerderheidspartijen VLD, SP.A en Spirit stemden begin februari in Kamer en Senaat tegen de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV). Nochtans steunden hun partijgenoten in het Vlaams parlement nog niet zo lang geleden net het omgekeerde en spraken een aantal toppolitici zich voor de federale verkiezingen van 2003 resoluut uit voor een splitsing van BHV. De meerderheidspartijen maken zich nu sterk om deze aanslepende kwestie na de verkiezingen van 13 juni 2004 te regelen. Voor de mensen in de rand is dit een opdoffer van formaat. Wie gedacht had dat het standpunt van de burgemeesters van de randgemeenten enige indruk gemaakt had, komt bedrogen uit. Benieuwd of sommigen onder hen hun dreigement om de verkiezingen niet te organiseren hard zullen maken, zeker na de uitspraak van de minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael, die stelt dat hij de burgemeesters zal schorsen als zij hun wettelijke verplichtingen niet nakomen. Ondertussen kunnen Franstalige partijen zich in dit stukje Vlaanderen ook op 13 juni 2004 blijven presenteren aan de kiezer. Wie maalt er nog om dat dit tegen alle logica van de staatshervorming ingaat en dat zelfs het hoogste rechtscollege dit een discriminatie noemt? De Franstalige partijen zijn helemaal niet geneigd om mee te werken aan een correcte staatskundige organisatie van ons land. Integendeel. Het recente, provocerende voorstel van Olivier Maingain en Xavier de Donnéa (MR-FDF) om twaalf gemeenten van de rand bij Brussel te voegen, toont aan dat de Franstalige partijen de prijs voor een splitsing aan het opdrijven zijn. Het wordt nog een helse karwei om BHV gesplitst te krijgen.

vzw ‘de Rand’ wordt EVA Vzw ‘de Rand’ krijgt een nieuw statuut en wordt een EVA. De Vlaamse regering is momenteel druk doende om heel haar administratie grondig te herstructureren. Zo werden voor de hele Vlaamse Gemeenschap dertien homogene bevoegdheidsdomeinen afgebakend. Eén ervan is ‘cultuur, jeugd, sport en media’. Hieronder valt vzw ‘de Rand’. Voor elk bevoegdheidsdomein worden een departement en agentschappen opgericht. Het departement werkt aan beleidsvoorbereiding, de agentschappen zorgen voor de beleidsuitvoering. Bij de agentschappen zijn er interne en externe. De externe staan verder af van het dagelijkse beleid van de bevoegde minister. Binnen heel deze herstructurering krijgt vzw ‘de Rand’ een prominente plaats: het wordt een privaatrechtelijk Extern Verzelfstandigd Agentschap EVA. Dit betekent dat het sociaal-cultureel beleid in de rand als een belangrijke overheidstaak wordt bevestigd en dat ‘de Rand’ hier dé uitgesproken speler is en blijft. De erkenning als EVA maakt het ook mogelijk dat de provincie Vlaams-Brabant verder structureel zal kunnen deel uitmaken van de bestuursorganen van ‘de Rand’. De provincie is hiermee trouwens akkoord. In de bestuursorganen van ‘de Rand’ zullen zo vertegenwoordigers van de Vlaamse Gemeenschap, van de provincie VlaamsBrabant en van de programmeringscommissies van de zes gemeenschapscentra zitten. De Vlaamse Gemeenschap heeft de

RAND-NIEUWS 13 meerderheid van de stemmen, wat logisch is omdat ze ook de meeste middelen op tafel legt. Aan het statuut van de professionele medewerkers van ‘de Rand’ verandert er niets: ‘de Rand’ blijft trouwens een vzw. Het decreet dat dit alles vastlegt, werd op 6 februari definitief goedgekeurd door de Vlaamse regering en wordt in het Vlaams Parlement ingediend. De werking van de gemeenschapscentra en de uitgave van deze gemeenschapskranten kaderen binnen de algehele werking van vzw ‘de Rand’.

De Groene Gordel, een ontdekking Toerisme Vlaams-Brabant heeft een prachtige toeristische gids uitgegeven over de brede Vlaamse rand rond Brussel. Wie ‘De Groene Gordel, een ontdekking’ doorneemt, merkt snel dat deze streek heel wat te bieden heeft. Misschien niet direct de grote, sensationele attracties, maar wel de aangename en dikwijls nog erg rustige landschappen, dorpsgezichten en waardevolle monumenten niet eens zo ver van de grootstad Brussel. Op basis van deze verzorgde gids kan je alvast op ontdekkingstocht gaan. De Groene Gordel wordt onderverdeeld in drie streken: de Brabantse kouters ten noordwesten, het Dijleland, en het Pajottenland en de Zennevallei. Vierenveertig gemeenten worden kort beschreven. Van de typische culinaire troeven van de streek krijg je het water in de mond. Ook Brussel en Leuven komen kort aan bod evenals enkele regionale organisaties die zich inzetten voor de streek. De gids geeft heel wat tips voor fietstochten en wandelingen; trouwens de beste manier om deze streek beter te leren kennen. Tenslotte vind je er een heleboel nuttige adressen in waar je terecht kan voor meer specifieke toeristische informatie.

Boompjesweekend 21 maart De actie Kom op tegen Kanker en de afdeling Bos en Groen van de Vlaamse Gemeenschap houden op zondag 21 maart een ‘Boompjesweekend’. Waarover gaat het? In elke provincie wordt een Kom op tegen Kanker bos aangeplant. De jonge boompjes worden van 5 tot 20 maart aan 5 euro verkocht. Voor je 5 euro krijg je een certificaat en een naamplaatje waarmee je als ‘eigenaar’ jouw boom op de boomhappening van 21 maart zelf kan komen planten in het Kom op tegen Kanker bos. Wie een boom koopt, steunt niet alleen de actie Kom op tegen Kanker, maar ook een mogelijk groenproject van zijn gemeente op voorwaarde dat de gemeente een groenproject heeft ingediend bij de Vlaamse Gemeenschap. De Vlaamse Gemeenschap engageert zich immers om voor elke verkochte boom 1 euro ondersteuning te geven aan een groenproject van de gemeenten. In de provincie Vlaams-Brabant wordt met deze actie het Houtembos in Vilvoorde aangelegd. Van de faciliteitengemeenten in de Vlaamse rand rond Brussel heeft Kraainem beslist om deel te nemen aan deze actie. De gemeente hoopt op die manier ook een deel van de fondsen voor het geplande Kraainemse Molenbos te verwerven.

DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

BURENGERUCHT 14 LINKEBEEK

SINT-GENESIUS-RODE Jummoo Quaiss Kitir 12 maart - 20u Twee klasbakken en een heerlijke cocktail van muzikale spielereien met een nieuwe lading visuele vondsten. Dat mag je verwachten van Jummoo. Helaas voor hen, maar gelukkig voor het publiek, zijn hun twee personages ook in deze derde show gedoemd om samen te spelen. In Jummoo-taal betekent dat ‘muzikaal met elkaar in de clinch gaan’. Of volgt nu de verzoening? Eén ding is zeker, wie vorige keer al in een deuk lag, neemt dit keer best voorzorgsmaatregelen of volgt snel een cursus EHBO. De muzikale en visuele humor van Jummoo laat zich niet in woorden vatten. Jummoo, dat moet je gewoon zien én beleven. In Quaiss Kitir balanceren deze acrobaten van de eenvoud opnieuw tussen de lach en de verwondering. Tickets: 10,00 euro (kassa), 8,00 euro (vvk), 6,00 euro (abo)

Randacademie 21 maart - 16u Voor de tweede maal vergasten de Boesdaalhoeve en Muziekacademie Orfeus je op een uniek concert in de Sint-Genesiuskerk in het centrum van Sint-Genesius-Rode. Net zoals vorig seizoen werd geopteerd voor een formule waarbij leerkrachten, leerlingen en oud-leerlingen van de Orfeus-academie jou een staaltje van hun muzikaal talent zullen tonen. Het concert is net als bij de eerste editie een ‘verrassing’. Tickets: 8,00 euro (kassa), 7,00 euro (vvk), 6,00 euro (abo)

Marlène Dorcena Mèsy 7 mei - 20u De Haïtiaanse zangeres Marlène Dorcena is zopas bevallen van een baby en moest daarom haar optreden van 20 februari in de Boesdaalhoeve afzeggen. Een goede reden, zo dachten wij. Op 7 mei komt ze dat dubbel en dik goedmaken. Ze belooft een knaller van een concert te brengen. Of de baby al mee mag? Marlène Dorcena groeide op in Les Cayes, in het zuidwesten van Haïti. Ze vormt haar stem met het zingen van gospels in de kerk en Franse liederen op school. Sinds ‘91 werkt ze als actrice mee aan een toneelstuk van het Mechels Miniatuur Teater ‘Mèsy Bondye Verdomme’ in een regie van René Verreth. Marlène Dorcena zong op de Gentse Feesten, op de Feesten van Wallonië, in de Sounds in Brussel, op het Zavelfeest en ten bate van Amnesty International. Ze toerde ook in Parijs, Keulen en Amsterdam. Na de opname voor de uitzending van Didier Melon ‘De wereld is een dorp’ beslist Marlène haar eigen groep te vormen en treedt op in La Tentation in Brussel, in de Hallen van Schaarbeek en op het Festival d’Art de Huy. Van haar doorleefde gospelsongs, negrospirituals en Haïtiaanse volksmuziek krijg je kippenvel. Tickets: 11,00 euro (kassa), 9,00 euro (vvk), 7,00 euro (abo) Info en tickets: De Boesdaalhoeve, Hoevestraat 67, 1640 SintGenesius-Rode, tel. 02 381 14 51, [email protected], www.deboesdaalhoeve.be DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

Freds Kindercarrousel 17 maart - 14u Wervelende kindershow met clownerie, muziek, zang, spel en dans. In een stimulerend decor brengt Fred een heuse kindercarrousel op gang. Wie houdt van actie, humor, spanning en fantasie, mag deze show niet missen! Duur: 2x45 minuten. Van 4 tot 10 jaar. Tickets: 5,00 euro (kassa), 4,00 euro (vvk)

Randacademie Aperitiefconcert 25 april - 11u Voor de tweede keer organiseert de Moelie in samenwerking met de Orfeus-academie van Alsemberg een aperitiefconcert. Voor dit concert slaan het Orkest van de Orfeus-academie, de cursus Samenspel, onder leiding van Ludwine Beuckels, en het Sint-Ceciliakoor van Linkebeek, de handen in elkaar. Tickets: 8,00 euro (kassa), 7,00 euro (vvk) Info en tickets: De Moelie, Sint-Sebastiaanstraat 14, 1630 Linkebeek, tel. 02 380 77 51, fax 02 380 40 10, [email protected], www.demoelie.be

COLUMN 15

‘t Komt in ort Dry-Wood, stad aan de Zenne Successoap, jg. 25, aflevering 10.539

Wat vooraf ging: Na de belegering van het kasteel van Beersel heeft de familie JC twee kastelen in haar bezit. Maar het noodlot slaat toe. JC ontvangt een brief waarin hij vriendelijk maar met aandrang wordt verzocht binnen de maand de boete te betalen voor de leegstand en verkrotting van een kasteel gelegen te Beersel sinds de 14de eeuw. Het bedrag loopt op tot een som met zes nullen. Een oplossing lijkt in de maak. JC kondigt aan: “Schepen van Financiën, we verhogen de gemeentebelasting in 2004!” De Raad der Wijzen vergadert achter gesloten deuren (maar met open vensters) op een frisse donderdag. Iedereen is op het appél en de Schepen van Financiën is de peer. “Maar baas”, pruttelt de schepen van de centen, “echt sympathiek gaan de inwoners ons niet meer vinden nadat wij vorig jaar reeds een belasting op het houden van goudvissen, het maaien van gras, het kweken van konijnen en het trekken van tanden hebben ingevoerd”. De Schepen van Begroting en Bekleining springt hem met een frivole flipflap bij en kakelt: “Daarbij hebben we in de begroting van 2004 al nieuwe inkomsten voorzien, namelijk een belasting op het kittelen van stadswachten.” “Jemhoufoe”, raast JC in een Franse colère. “Al moet ik de inwoners uitpersen als appelsienen, ik zal die euro’s en een paar centen bij elkaar krijgen. Wat dacht je van een belasting op het persen van appelsienen? Inkomsten met een groen ‘accent’, daar kan de oppositie niet tegen zijn. Haha.” “Papa”, mengt zoontje Axel zich in het debat. “Ik heb, wat dacht je, weer eens een geniaal voorstel. We zijn er de laatste maanden in geslaagd ons dorp te veredelen tot stad en ‘den Beerselaar’ te verslaan. Ik stel nog een straffere stoot voor. Als we ons nu eens kronen tot het onafhankelijke koninkrijk DryWood. Een soort ministaatje à la Lichtenstein.” “Nu volg ik niet meer”, pruttelt de centenschepen voor de tweede maal. “Wel beste schepen”, vervolgt Axel zijn betoog. ”Ik las gisteren in den Télé-Moustic dat de fiscale amnestieregeling van dat ander centengenie, Minister Properders, er niet voor zorgt dat de Belg zijn zwart, grijs of roos geld uit het buitenland terughaalt.” “Et alors?”, neuspeutert JC. “Ik begrijp niet waar je wil heen.” “Wel beste papa, jou kronen we tot Koning alléénheerser en

Regent van de Staat Dry-Wood, een fiscaal paradijs. Alle faciliteiten zijn reeds aanwezig. We hebben hier meer banken dan zitbanken. In plaats van zijn zwartgeld in Luxemburg te storten kan de foefelende Belg binnenkort zijn niet zo propere centen in één van onze vele banken droppen.” “Nondedoem, geniaal mijn zoon!”, buldert JC oorpeuterend. “Ik doorzie je plan helemaal. Het geld dat op die manier binnenkomt kunnen wij onmiddellijk weer buitensmijten. Je bent waarlijk de zoon van je vader!” “Een bijkomend voordeel van een koninkrijk Dry-wood is dat we de kost van de twee kastelen integraal als beroepskost kunnen aftrekken, papa”, glundert Axel. ”Aja, want koningen wonen toch in kastelen, niet?” “Dat is dan afgesproken”, besluit JC. “Morgen tussen 2 en 3 heb ik niets te doen. Nodig een paar staatshoofden uit. Albert, Kabila en de paus mogen ook komen. En, voor ik het vergeet stuur ons moeder naar den Aldi achter van die kleine bitterballekes en kinderchampagne voor de receptie. Morgenavond ga ik slapen als ‘JC den Eerste’, koning van het onafhankelijke koninkrijk Dry-Wood. Ik heb gezegd.” “En ik als Prins Axel van Droogenbosh”, zucht zijn pupil luidop dromend van Mathildekes, staatsbanketten, een nationale feestdag en de nationale loterij. “Ik voel het. We zijn goed bezig. ’t Komt in ort”, neuzelt JC vooraleer snurkend in slaap te vallen. Volgende keer, beste inwoner van dit kleine landelijke dorp, correctie, stad, correctie koninkrijk aan de Zenne: Barney Accent, de al even megalomane oppositie en rebellenleider, doet wat ze in het schoon Vlaams een ‘crise de jaloesie’ noemen en lokt een regelrechte koningskwestie uit. Hij koestert reeds jaren de ambitie de macht te grijpen. Dus, organiseert hij samen met zijn tot de tanden met knoflook en ajuingeur gewapende partijgenoten, een militaire putsch. Zijn eerste generaal, Patpol Smetskoph, bestormt met geitenwollensokken en natuurlijk afbreekbare keuken- en tuinafvalzakken het gemeentehuis. Kwestie van bacteriologische en chemische oorlogsvoering. Proper werk van Mister Proper. Barney Accent heeft voor de allereerste keer een duidelijk doel: de eerste ondemocratisch verkozen president worden van de republiek Dry-wood. De teenkaaskrabber DE KAASKRABBER I jaargang 5, nr 2 maart 2004

DE KAASKRABBER is een uitgave van vzw ‘de Rand’.

Koppen van Drogenbos

De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant REDACTIE Marc Huys André Lerminiaux Niko Lerminiaux Paul Smets Eric Van der Oost Jacky Van Kelst FOTO’S Nand Sluys Jacky Van Kelst Verenigingen EINDREDACTIE Geert Selleslach Kaasmarkt 75 1780 Wemmel 02 456 97 98 [email protected] REDACTIEADRES Kaasmarkt 75 1780 Wemmel tel 02 456 97 98 fax 02 456 97 81 [email protected] Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel

WWW.APPLAUS.BE

WWW.DERAND.BE