afgiftekantoor linkebeek 1 P 004769
kaaskrabber
Drogenbos • jaargang 14, nr 2 • maart 2013 • Tweemaandelijks tijdschrift (niet in juli-augustus) Uitgave van gemeenschapscentrum de MUSE en vzw ‘de Rand’ België - Belgique P.B. - P.P. 1630 Linkebeek BC 3352
2 Over het graf van Eugène Dufresny 4-5 Bouw rusthuis Palmyra
6-7 Café Combinne Vrijuit en zonder angst Nederlands praten
TDW
8-9 M/V van de maand De familie Kochkarova
© Paul Smets
uit de gemeente
Grafsteen Eugène Dufresny
Op de weg die, links van de kerk, naar de gemeentelijke begraafplaats leidt, vind je een oude grafsteen verscholen onder de struiken. Sinds vele jaren hangt een waas van geheimzinnigheid over dat graf. Wie ligt er begraven en sinds wanneer? Van 1842 tot 1854 bestond in Drogenbos tien jaar lang een middelbare school voor jongens. In de officiële documenten van die tijd staat deze school vermeld als ‘pensionnat–collège’. De lokalen zijn gevestigd in de oude kasteelhoeve. Daar woont ook de directeur met zijn gezin. Die directeur heet Eugène Jean-Baptiste Dufresny, geboren in Louhans (departement Saône-Loire in Frankrijk) in 1801. Zijn vader is om ongekende redenen terechtgekomen in België tijdens de Franse Revolutie. Jean-Baptistes vrouw Serafina Lauwers is af komstig van Kapelle-op-den-Bos. Eerste woonde het echtpaar in Brainel’Alleud. Bij de geboorte van hun vierde kind in 1844 wonen zij al in Drogenbos.
2
Als de hertog van Arenberg in 1852 zijn domein verkoopt, wil Eugène Dufresny dit kopen, maar dat lukt niet. Dufresny is zwaar ontgoocheld door die tegenslag. Noodgedwongen verhuist hij op 20 oktober 1854 naar Ukkel, waar hij nog een tijdje doorgaat met les geven in een huis in Kalevoet. Maar hij komt zijn depressie niet te boven. Op 28 mei 1856 sterft hij in Ukkel en hij wordt in Drogenbos begraven. Zijn oud-leerlingen schenken hem een mooi graf. Deze zerk ligt nog altijd verscholen onder het groen op de hierboven beschreven plaats en is daardoor het enige graf dat bewaard is gebleven nadat in 1954-1958 de nieuwe gemeentelijke begraafplaats werd aangelegd en in gebruik werd genomen.
Hoeveel leerlingen de kostschool heeft geteld, weten we niet. In de tienjaarlijkse tabel 1846-1856 van de bevolking kunnen we zien dat 49 personen daar in die tijd hun domicilie hadden en er als personeelslid waren ingeschreven. Het gaat om 7 professoren, 1 toezichter, 1 huisonderwijzer, 1 opvoedster, 3 tuiniers en meerdere dienstmeisjes, werkvrouwen en knechten. Sommigen verblijven hier slechts enkele maanden, anderen meerdere jaren. Bijna alle werknemers zijn ongehuwd en, op enkele na, tussen de 21 en 32 jaar oud. Zij komen van overal: uit de nabije omgeving, Brussel, Wallonië, het Pajottenland, Aarschot, Ekeren, en zelfs uit Metz, Luxemburg en Aken.
Drogenbos maakt werk van gemeentelijke commissies Uit de gemeenteraad van 21 februari > Op de gemeenteraad staat onder meer de samenstelling van de gemeentelijke commissies op de dagorde. Denk maar aan de commissies van Openbare Werken en Mobiliteit, Feestelijkheden, Financiën, Onderwijs, Cultuur, Sport, Jeugd, Milieu en Levenskwaliteit, Lokale Economie, Sociale Zaken, Communicatie en Informatie, Informatica, Intergemeentelijke Samenwerking en een werkgroep Ruimtelijke Ordening en Masterplan. De stemmingen variëren van kandidaat tot kandidaat, maar uiteindelijk raken alle commissies samengesteld. Meerderheid en oppositie keuren ze unaniem goed. > Daarnaast duidt de gemeenteraad ook vertegenwoordigers aan bij verschillende instanties. Zo wordt schepen Corinne François (UF) voorgedragen als vertegenwoordiger van Drogenbos en kandidaatbestuurder in de raad van bestuur van I.W.V.B. Schepen Marc Vettori (LB) krijgt het mandaat van bestuurder voor de algemene vergadering van Haviland. Ook de aanduiding van gemeentelijke vertegenwoordigers, bestuurders, leden van de algemene vergadering en volmachtdragers in onder meer PWA Drogenbos-Linkebeek-Sint-GenesiusRode, Vivaqua, vzw Kanaaltochten Brabant, RBC, ERSV … kent geen noemenswaardige moeilijkheden. > Drogenbos legt een verhoogde belasting op het afleveren van elektronische identiteitskaarten en rijbewijzen voor. De kostprijzen bedragen nu 20 euro (i.p.v. 16 euro), 130 euro (i.p.v. 115 euro) voor een dringende procedure en 200 euro (i.p.v. 180 euro) voor een zeer dringende procedure. Bij de bespreking en stemming van het agendapunt dient de UF-fractie een amendement in. Zij vragen om geen kosten aan de inwoners aan te rekenen als ze het slachtoffer zijn van car- en sackjackings. De echtheid kan volgens hen gecontroleerd worden via een proces-verbaal van de politie. Na heel wat heen-enweergepraat gaat de raad hiermee akkoord. In de wandelgangen wordt wel geopperd dat het goed mogelijk is dat de cijfers van het stelen van identiteitskaarten en rijbewijzen via car- en sackjackings wel eens spectaculair de hoogte in zou kunnen gaan om het verlies ervan te verdoezelen.
De kritikaster Ongezien te snel rijden in onze gemeente. Het is een moeilijke opdracht. In de zone 50 wacht je een knipperend bord met groen of rood. Wie de gewenste snelheid respecteert, ziet een lachend gezichtje. Als je de limiet overschrijdt, volgt een rode tekst met een zuur gezicht. Je zou voor minder op de rem gaan staan. Elke aandachtige wandelaar of fietser kan immers ook zien of jij de juiste snelheid hanteert. Een prima initiatief! Veel beter dan een flitscamera achter elke struik of hoek, die een fikse boete genereert om het belastingsdeficit te dekken. Bijzonder nuttig ook, zo’n systeem. Dankzij de snelheidsaanduiding op het bord is het niet langer nodig om bij de VAB langs te gaan om jouw snelheidsmeter te testen. Het bord geeft de juiste snelheid weer, in twee cijfers. De vraag is of het ook hoger kan en tot 100 en meer kan tellen? Een durver heeft het vast eens geprobeerd, maar het antwoord kennen we niet. Buiten een boete in de brievenbus, houdt de politie de lippen op elkaar. Een goed bewaard geheim tussen snelheidsduivel en agent. Maar laat ons ook eens advocaat van de duivel spelen en net 50 rijden. Wat gebeurt er dan? Je wordt gestraft met een boze blik en een rood flikkerlicht. Is dat anticiperen om te vermijden dat je anders toch te vlug gaat rijden? Is dit een grapje om ons wakker te houden? Of zegt de wegcode dat je een snelheidslimiet niet mag halen? Wij liggen er niet wakker van, maar het intrigeert ons wel. Wie weet het antwoord? Kritik Aster
Hugo Devillé
Opening kinderdagverblijf Hollypop zaterdag 16 maart Kinderdagverblijf Hollypop opende in september de deuren, maar viert op zaterdag 16 maart zijn officiële opening. In de voormiddag is er een receptie. Van 14 tot 16 uur is iedereen welkom om een kijkje te komen nemen. Het kinderdagverblijf heeft de capaciteit om 25 kinderen tussen 0 en 3 jaar op te vangen. Elke weekdag tussen 7 en 18 uur worden de kinderen opgevangen door gekwalificeerd en tweetalig personeel. Kinderdagverblijf Hollypop is een realisatie van de vzw Komma en het OCMW van Linkebeek, en beschikt over een attest van toezicht van Kind & Gezin. Meer info: www.vdkomma.be, 02 361 36 88
3
uit de gemeente
Twee rusthuizen verenigd op één campus Bouw nieuw rustoord Palmyra gestart
Aan het Kuikenpad gaapt momenteel een enorme werfput. De reden? Tegen eind volgend jaar komt hier het nieuwe woon- en zorgcentrum Palmyra, goed voor 120 individuele kamers en 40 serviceflats. Zowel bewoners van het oude rustoord ‘Les Jonquières’ als van rusthuis ‘La Familiale’ zullen op deze plek hun intrek nemen. Aan de bouw van het complex hangt een prijskaartje van 15 miljoen euro (exclusief 12 % btw). Directeur Mehdi Van Nuijs geeft tekst en uitleg. Het nieuwe rusthuis wordt gebouwd in de zone van het Bijzonder Plan van Aanleg (BPA) Kuikenpad en krijgt de naam Palmyra. Mehdi koos bewust voor deze naam. ‘Ik wilde het nieuwe rusthuis een internationalere naam geven. De namen ‘La Familiale’ en ‘Les Jonquières’ – de rusthuizen die ik momenteel beheer in de Fleurbeekstraat – klonken me iets te Franstalig. Ik groeide op met een vader die uit Nederland af komstig is en een moeder uit Syrië. Palmyra is een stad in 4
Syrië die het kruispunt is van verschillende culturen: een ideale naam.’ Verhuizen ‘Het hele project zal eind 2014 klaar zijn, maar de 40 bewoners van Les Jonquières verhuizen midden volgend jaar al. Later volgen de 90 senioren van rusthuis La Familiale: een speciale operatie, waarop we ons nu al voorbereiden. De bedoeling is dat we in twee weken alles kunnen verhuizen. Momenteel werken 75
personen in beide rusthuizen samen. Zij krijgen tijdens de verhuis hulp van enkele tijdelijke krachten, omdat het anders niet haalbaar is. Je mag niet vergeten dat niet alleen de mensen, maar ook hun meubels en alle spullen die bij de dienstverlening horen, moeten verhuizen.’ De verhuis naar een nieuwe stek is echt nodig. Momenteel hebben de bewoners weinig comfort in de twee oude rusthuizen. Mehdi: ‘In Palmyra beschikken alle
kamers over een privébadkamer, een douche en een wasplaats. Dat is in de andere rusthuizen niet het geval. Daar zijn er gemeenschappelijke wasplaatsen. De kamers in het nieuwe rustoord zijn bovendien veel groter. De serviceflats zijn elk 52 m² groot en ze hebben een terras. Ook de lift is veel ruimer.’
bewoners die onder begeleiding van een kinesist staan. In het rustoord zullen een grote cafetaria, een kinezaal, fitnesszaal, kapperslokaal, speciale baden voor relaxatie en therapie … aanwezig zijn. Het wordt een ultramoderne plek.’
Dwaaltuin In de gesloten afdeling voor dementerenden komt een doorgang naar een speciale afgesloten ‘dwaaltuin’ van 100 m². Mehdi: ‘Die tuin geeft dementerende bewoners de kans om hun zintuigen te prikkelen via de kruidentuin, waar felle kleuren en geuren prominent aanwezig zijn. Er komen ook een moestuin, bloembakken, petanquebanen en speciale fitnesstoestellen om de oudere bewoners te laten bewegen en hen zo lang mogelijk mobiel te houden. De toestellen kunnen ook dienen voor de revalidatie van onze
Kinderen en dieren Ook aan contact tussen de generaties en met de buurt wordt gedacht. Mehdi: ‘Er komt een grote openluchtspeeltuin met een zandbak van 71 m². De bedoeling is dat de kleinkinderen van de bewoners hierin kunnen spelen. Ook kinderen uit de buurt (waar momenteel nieuwe gezinswoningen worden gebouwd, n.v.d.r.) zijn welkom. Het is de bedoeling om een open beleid te voeren naar de buurtbewoners.
Wij willen graag een positieve interactie tussen jong en oud bevorderen.’ Ook dieren krijgen een plekje in Palmyra. Mehdi: ‘Omdat dieren een aangename verstrooiing zijn en een positief effect hebben op ouderen, komt er buiten een kleine dierentuin van 200 m² met konijnen, een paard, een lama en een visvijver. De dierentuin kan eventueel onderhouden worden door bewoners die dat graag willen doen, zodat ze een aangename bezigheid hebben. Het is niet toegestaan om zelf dieren te houden, maar per afdeling of bewonersgroep komt er wel een hond of kat. Het is de bedoeling dat de mensen zich hier echt thuis voelen.’ Tekst en foto: Joris Herpol 5
Op de foto (van voor naar achter): Marie-Françoise, Maria, Jacqueline, Patricia en Roger.
© Tine De Wilde
Vrijuit en zonder angst Nederlands praten in Café Combinne
Motivatie brengt je heel ver
6
Een nieuwe taal leren is niet altijd even eenvoudig. De overgang van de klas naar de praktijk op straat is vaak een onzeker pad met hindernissen. Enkele jaren geleden riep Vormingplus Halle-Vilvoorde Arch’educ de praatgroep ‘Café Combinne’ in het leven. Tijdens dit initiatief keuvelen anderstaligen over het weer, hun huisdieren en andere koetjes en kalfjes, maar wel altijd in het Nederlands. Ook Nederlandstaligen zijn welkom. Ook in Drogenbos komen elke donderdagnamiddag een handvol anderstaligen die Nederlands leren samen, om in een ongedwongen sfeer bij een kopje koffie hun Nederlands te oefenen. Patricia Motten ontvangt hen met open armen in gemeenschapscentrum de Muse. Tijdens de laatste Café Combinne van februari stonden de markante gebeurtenissen uit 2012 centraal, maar ook de actualiteit kwam aan bod. Centraal op de tafel staat een koekjesdoos, maar je vindt er ook een bel. ‘Op die bel wordt geduwd als er Frans wordt gesproken’, lacht Patricia. ‘Een woordje Frans kan, maar toch liefst niet te veel.’ Die namiddag bleef de bel onaangeroerd. Zet ‘m op Canvas Aan de tafel zitten onder meer Jacqueline, Marie-Françoise en Maria. ‘Ik kom haast elke week’, begint Marie-Françoise. Zij is af komstig uit Mauritius, maar woont al 23 jaar in België. Om de sessies te kunnen bijwonen, wandelt ze elke week zo’n drie kilometer tot aan het centrum. ‘Drie jaar geleden ben ik gestart met Nederlandse lessen. Mijn man is Nederlandstalig, en mijn zoon ging altijd naar de Nederlandstalige school. Ik wilde Nederlands leren om beter te kunnen communiceren met de school en met de buren.’ Ook de Spaanse Maria, die al meer dan dertig jaar in België woont (eerst in Brussel, en sinds enkele jaren in Linkebeek, n.v.d.r.), wilde Nederlands leren om met de buren te kunnen spreken. Al meer dan een jaar woont zij regelmatig de Café Combinnebijeenkomsten bij. ‘Nederlands spreken is niet zo gemakkelijk’, vertelt Maria. ‘De constructie van de zinnen is helemaal anders dan in het Spaans. Soms moet ik zoeken naar mijn woorden, maar het gaat vlotter en vlotter. Af en toe ga ik een langere tijd
naar Spanje. Daar spreek ik geen woord Nederlands. Als ik dan terugkom, merk ik dat het wat stroever gaat om Nederlands te praten. Het is maar door veel te oefenen dat je een taal goed leert. Veel oefenen en het blijven praten is de boodschap.’ Maria verklapt een tip waardoor ze haar Nederlands kan leren. ‘Ik kijk vaak naar Canvas’, zegt ze. ‘Daar spelen ze regelmatig Spaanse films. Ik luister dan naar de Spaanse tekst, en ik lees tegelijkertijd de Nederlandse ondertitels. Op mijn schoot hou ik een laptop klaar op de Google Translate-pagina. Als ik een woord niet begrijp, zoek ik het op.’ Angst Wie een nieuwe taal leert, heeft vaak drempelvrees om die taal ook effectief te gebruiken buiten de beschermde omgeving van een klaslokaal. De angst om fouten te maken en de schaamte om iets niet te kunnen zeggen of begrijpen, zit er soms diep in. Café Combinne is een mooie tussenstap tussen de schoolomgeving en het ‘echte leven’. Deelnemers kunnen ongedwongen spreken en luisteren, over alle dagelijkse dingen. Het is de bedoeling dat anderstaligen dankzij Café Combinne hun schroom overwinnen en ook op straat Nederlands spreken. ‘Als ik naar de bakker ga, spreek ik Nederlands’, zegt Marie-Françoise. ‘Maar soms schakelen mensen over naar het Frans als ze merken dat je niet zo vlot Nederlands spreekt of als je een vreemde tongval hebt. Dan word ik soms een beetje boos, want ik wil Nederlands leren.’ ‘Ik ben nog wat bang om Nederlands te spreken’, bekent Jacqueline. ‘Het is nog maar de tweede keer dat ik naar Café Combinne kom, maar hier voel ik me goed. Ik heb Nederlands geleerd om met mijn kleinkinderen te kunnen praten. Het is geen gemakkelijke taal, maar ik wil het echt kunnen. Als je
voldoende gemotiveerd bent, kun je veel.’ Jacqueline is Brusselse, maar ze woont nu in Halle. ‘Het was mijn leerkracht uit de Nederlandse les die me vzw ‘de Rand’ en Café Combinne heeft leren kennen. Ik ben vorige keer een kijkje komen nemen. Dat is goed meegevallen, en voilà, hier ben ik opnieuw.’ Naar de kapper De achtergrond van de deelnemers is erg uiteenlopend. Van jonge studenten tot gepensioneerde expats, van mensen die nog maar enkele lessen Nederlands hebben gevolgd over anderstaligen die het Nederlands al nagenoeg perfect onder de knie hebben tot Nederlandstaligen zoals Roger in Drogenbos. De grote diversiteit is meteen ook een van de grote troeven van Café Combinne. Café Combinne kent in Drogenbos elke week een andere samenstelling. Soms zijn er drie deelnemers, soms acht of negen. ‘Omdat we in de namiddag bijeenkomen, bereiken we geen mensen die voltijds werken’, zegt Patricia, onthaalmedewerker in GC de Muse. ‘Soms haakt iemand af omdat hij of zij een baan heeft gevonden. Als dat komt omdat die persoon hier Nederlands heeft geoefend, zijn we daar natuurlijk erg blij om.’ Naast het bijschaven van de taalvaardigheid speelt ook het sociale aspect een belangrijke rol. ‘Ik heb hier mijn beste vriendin leren kennen’, lacht Marie-Françoise. ‘We gaan samen naar de kapper en we gaan samen shoppen. Ik kom dan ook elke week met veel plezier.’ Wim Troch Café Combinne, elke donderdag van 13.30 tot 15.30 uur in GC de Muse, Kuikenstraat 4, Drogenbos. Café Combinne is een wekelijkse praatgroep waar Nederlands- en anderstaligen samen zitten om in het Nederlands te babbelen. Nederlandstaligen zijn dus ook meer dan welkom om met de andere deelnemers kennis te komen maken. Meer info: www.cafecombinne.be 7
M/V VAN DE MAAND
Luiza Kochkarova (14) en
Luiza Kochkarova
Moeder en vader Kochkarova
In onze gemeente leven tientallen nationaliteiten bij elkaar. Vredig en met respect voor iedereen. Ook politieke vluchtelingen worden in Drogenbos opgevangen. Maar waarom zijn zij gevlucht uit hun vaderland? In de Marie Collartstraat woont de familie Kochkarova. Zij vluchtten in 2011 uit Shimkent (Kazachstan), op zoek naar een beter leven in België. Op het moment dat je dit leest, zijn zij terug in Kazachstan. Op 6 maart namen ze een terugvlucht naar hun vaderland. Zij wilden in de kaaskrabber getuigen over hun vlucht, hun leven in België en belevenissen. We worden gastvrij ontvangen in de nette woning van vader Javlantay, moeder Elena en de kinderen Luiza (14), Timur (11) en Ruslan (9). Een tafel vol fruit, koeken, snoepjes en een kom Kazachse soep wachten ons op. Vader en moeder beheersen het Nederlands niet zo goed en ons Russisch is ook niet perfect, dus laten wij Luiza vertellen en vertalen. En als een woord moeilijk te begrijpen valt, doet de computer zijn best: handig, maar niet altijd correct en soms hilarisch. Corruptie Luiza vertelt: ‘Mijn vader is geboren in Oezbekistan, mijn moeder is Russische. Dat maakt dat we nooit echt aanzien werden als Kazachen. Zowel op school als thuis werden we gediscrimineerd. Maar dat was niet de enige reden om te vluchten. Voor ons, de kinderen, was er weinig toekomst. Het onderwijs in ons vaderland is ondermaats. De school bestaat enkel uit lokalen met 8
stoelen en tafels. Geen didactisch materiaal, af beeldingen, kaarten of foto’s aan de muren. Geen boeken om te lezen, geen schoolgerief of andere benodigdheden die hier in België zo normaal lijken. Kazachstan is bovendien heel corrupt, wat een normaal leven onmogelijk maakt. De politie houdt je om de minste reden aan. Alleen door hen te betalen, kan je je ervan afmaken.’ ‘En dus gingen we via het internet op zoek naar een beter leven voor onze familie. Zo kwamen we uit op België. Samen met mama Elena en mijn broers Timur en Ruslan nam ik het vliegtuig naar Düsseldorf. Van daaruit reisden we met een taxi verder naar België. Op 19 september 2011 kwamen we hier aan, en vroegen we politiek asiel aan. Mijn vader kwam pas drie maanden later naar Belgïe. Het was immers onmogelijk een toeristenvisum te krijgen voor het hele gezin.’
Herenigd ‘Na een week verhuisden we naar het Klein Kasteeltje, waar we vier maanden zouden verblijven. Mijn twee broers werden elk apart naar een andere Nederlandstalige school gestuurd. Ik moest naar een Franstalige school. Drie kinderen voor drie verschillende scholen dus. Mama bracht ons naar en van school. Voor de rest had ze weinig om handen, en wachtte ze op papa, die op 8 december 2011 eindelijk in België aankwam. We werden terug één gezin.’ ‘Nog diezelfde dag kregen wij plots de boodschap dat we mochten verhuizen naar Drogenbos. We kregen een woning in de Marie Collartstraat toegewezen en het OCMW ving ons heel goed op. Ruslan en Timur gingen dadelijk naar de Nederlandstalige gemeenteschool, waar ze fantastisch werden onthaald. Ikzelf ging in Anderlecht naar een Nederlandstalige school en ook daar liep alles goed.
familie
De familie Koschkarova en de buren
Ik miste natuurlijk mijn vriendinnen uit Kazachstan, maar ik kon het ook goed vinden met de kinderen hier. Mijn vader en moeder startten dadelijk met Nederlandse lessen. Daardoor verstaat mama zeer goed Nederlands; bij papa gaat het iets minder. Spreken en lezen blijft wel moeilijk, omdat wij het Russisch, het cyrillisch schrift, hebben geleerd.’ Werkloos ‘Ondertussen liep onze asielaanvraag met hoogten en laagten. Goed nieuws werd afgewisseld met de angst om uitgewezen te worden. En in de tussentijd bleven moeder en vader werkloos. In Kazachstan baatten zij een winkel van voedingswaren uit die eigendom was van een tante. Zij waren specialisten in het roken van hespen van varkens en vooral in het roken van vis die zij vervolgens verkochten in hun winkel. Ze werkten hard en graag en hoopten ook in België te mogen werken, maar dat kon niet. Zij kregen geen paspoort of arbeidskaart en dat vonden ze verschrikkelijk. Ze wilden zich zo graag nuttig bezighouden.’ Terug naar Kazachstan ‘Ten slotte viel het verdict. Op 26 februari moeten wij terug naar Kazachstan. Als we dat niet willen, is het enige alternatief onderduiken en in de illegaliteit leven, maar dat willen
wij niet. Zonder papieren, werk of inkomen leven, en dagelijks de kans lopen om opgepakt te worden, is niets voor ons. Dus gaan we terug. Mama en papa zijn verdrietig. Zij zien geen toekomst in ons vaderland: noch voor hen, noch voor de kinderen. Daarom zullen zij blijven zoeken naar een betere toekomst, vooral voor ons. Ikzelf heb een dubbel gevoel. Enerzijds ben ik blij dat ik mijn vriendinnen en familie zal terugzien en ik vind het fijn dat ik mijn eigen moedertaal zal kunnen spreken, maar anderzijds besef ik ook dat een toekomst in België voor ons veel mooier zou zijn.’
‘Dat wij worden uitgewezen, nemen wij niemand kwalijk. De wet is nu eenmaal de wet. Maar weet dat jullie echt blij mogen zijn om in zo’n vredig land te mogen leven. Het lijkt vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Jullie hoeven niet bang te zijn als jullie politie zien of als jullie naar het gemeentehuis moeten om iets te vragen. Jullie rechten zijn gevrijwaard. En de buren en schoolvrienden zijn niet gevaarlijk, integendeel, zij helpen waar dat mogelijk is. Daarom: leef zo verder, wees gelukkig. Wij gaan zeker verder op zoek om ook een deeltje van dat geluk te vinden.’
‘Toch was de tijd in België niet altijd gemakkelijk. Mijn ouders misten vooral het sociale contact. De taal, het niet mogen werken en de onzekerheid over de toekomst wogen zwaar, net als het gemis van familie en het niet kunnen spreken van onze moedertaal. Via internet en skype probeerden wij contact te houden met familieleden en met ons vaderland, maar wij voelden ons toch vaak eenzaam en ontheemd. Vluchteling zijn is geen gemakkelijke keuze geweest, ook al denken velen daar anders over. Ik heb nog twee zussen van 17 en 19 jaar die in Israël wonen. Ze voelen zich daar goed, maar dragen een uniform en zwaar wapen onder de arm: een zeer pijnlijke confrontatie voor ons.’
Niko en André Lerminiaux
Dankjewel! De familie Kochkarova wil alle Drogenbossenaren bedanken die hen gedurende 18 maanden geholpen hebben. Met een speciaal woordje van dank aan het OCMW en alle sociale diensten, Lien in het bijzonder. Maar ook aan buurvrouw Denise en haar gezin, en aan meester Paul van de Nederlandse les.
9
verenigingsnieuws 16e Davidsfondsquiz Davidsfonds Drogenbos vrijdag 15 maart 20 uur – gemeentelijke feestzaal
Ziekenzorg Drogenbos viert Lichtmis
Hou vrijdag 15 maart zeker vrij als je houdt van een toffe quiz met ludieke, gevarieerde vragen. Inschrijven kan in ploegjes van drie personen bij Anja:
[email protected]. De quiz vindt plaats in de gemeentelijke feestzaal van Drogenbos, Grote Baan 222. Iedereen is welkom.
Regionale avonturendag voor tieners donderdag 11 april 8 tot 18 uur -Geel (recreatiedomein Lissenvijver)
Heb je zin om je adrenalinegehalte te laten stijgen en een dag te vullen met plezier en avontuur? Twijfel dan niet en schrijf je in voor onze avonturendag. Test je conditie en meet je kracht en behendigheid op een veeleisend parcours. Verleg je grenzen voor één dag. Leeftijd: 13-18 jaar (geboren tussen 1 januari 1995 en 31 december 2000) Locatie: Geel (recreatiedomein Lissenvijver) Prijs: 15 euro
Op zaterdag 2 februari werden alle leden van Ziekenzorg Drogenbos uitgenodigd op de eerste bijeenkomst van 2013: de lichtmisviering. We startten de namiddag met een bezinning. De kernleden spraken zeven voorbeden uit en staken telkens een kaarsje aan. Daarna was het tijd om te ontspannen. Ziekenzorg Drogenbos toonde video’s van activiteiten uit 1994 en 1995, die ze recent op cd had gezet. Voor sommige leden werd het een grappige confrontatie met zichzelf, nu bijna twintig jaar geleden. Maar het was ook aangrijpend om te zien dat andere leden er vandaag jammer genoeg niet meer bij zijn. Wie Lichtmis zegt, denkt ook aan pannenkoeken. We trakteerden iedereen op pannenkoeken met suiker en confituur en een lekkere kop koffie. Onze volgende ontmoeting vindt plaats op zaterdag 23 maart. Dan is het palmviering. We starten om 14 uur met een misviering. Iedereen zal nog een persoonlijke uitnodiging ontvangen.
Info en inschrijven tot 27 maart: Dirk Craps 02 380 39 89,
[email protected]
Twee nieuwe redactieleden Wij verwelkomen twee nieuwe leden in onze redactieraad: Rositta Van Herpe en Joke Dondeyne. Zij zullen onze kaaskrabber de volgende jaren mee gestalte geven.
Rositta Van Herpe
10
Joke Dondeyne
Gezocht: ex-dansers en lesgeefsters, deelnemers flashmob Dansgroep Do Si Do
Familiefeest met zelfversierde taart Davidsfonds
Heb jij ooit je eerste danspasjes bij dansgroep ‘Do Si Do’ gezet of heb je nog lesgegeven bij ons? Dan zijn we op zoek naar jou. Stuur je adresgegevens door naar Marijke De Boeck via
[email protected]. Dan kunnen wij jou uitnodigen op ons dansfeest dat plaatsvindt op zondag 26 mei. Flashmob Heb je niets omhanden op zaterdagnamiddag 20 april? Dan ben je welkom om samen met de leden van onze dansgroep deel te nemen aan onze flashmob: een dans die plots van start gaat in een grote mensenmassa. Danservaring is niet echt nodig. Interesse? Geef dan een seintje via
[email protected]. Meer info: www.dosido.be
Taaltermen ontrafeld Verslag ontbijtgesprek 24 februari Een sneeuwstorm teisterde het land tijdens de zondagnamiddag waarop het familiefeest plaatsvond. Het was dus bang afwachten of onze leden zouden opdagen. Gelukkig liet niemand zich tegenhouden en kwam iedereen veilig aan in De Nering om het jaar gezellig in te zetten. Na een speelse quiz met weetjesvragen leerde bakker Jos ons een grote taart versieren. Kinderen en volwassenen namen de spuitzak in de hand en maakten de mooiste taart die wij ooit gezien hebben tijdens ons feest. Met marsepein, chocolade en gekleurde boterroom creëerden we teksten, blaadjes en roosjes. Na de nieuwjaarsbrief van de kinderen gingen wij aan tafel. Als toetje mochten we proeven van ons zelfgemaakte dessert. Omdat het zo gezellig was, maakten we meteen een afspraak voor volgend jaar: op de derde zondag van januari. Ondanks de sneeuw trotseerden 51 ‘hongerigen’ het slechte weer voor een lekker ontbijt en een boeiend gesprek over taalkronkels. Zoals elk jaar stonden lekkere ontbijtkoeken en geurende koffie klaar. De goede sfeer en de mogelijkheid om met iedereen een praatje te maken en de laatste nieuwtjes uit te wisselen, kreeg je er zomaar bij. Na het eten trok Carinne Caljon met ons rond de hele wereld om de oorsprong en betekenis van bepaalde termen te verklaren. Zoals altijd bracht zij alles op een zeer leerrijke manier, met de nodige dosis humor. En denk er voortaan aan: zeg enkel santé of gezondheid bij het klinken van een glas, maar zeg nooit meer ‘cin-cin’, en zeker niet tegen een Chinees of je riskeert een beetje lomp over te komen. Wil je weten waarom? Vraag het dan maar aan iemand die op dit ontbijtgesprek aanwezig was; je zal nogal schrikken. Het ontbijtgesprek was een organisatie van de cultuurraad in samenwerking met Okra, Femma, de Gezinsbond en het Davidsfonds. André
André
Bloemschikken en lingeriestyling Femma Drogenbos GC de Muse Verlangen jullie ook zo naar de lente? Dan zijn onze volgende activiteiten zeker iets voor jou. Op donderdag 28 maart gaan we bloemschikken met als thema ‘Pasen’. Na de sessies stijl- en kleuradvies, vertelt Carine Deconninck ons op woensdagavond 22 mei graag meer over lingeriestyling. Waarom? Omdat het dragen van een goedzittende bh heel belangrijk is. Beide activiteiten starten om 19 uur en vinden plaats in GC de Muse. Inschrijven: Patricia, 02 333 05 70,
[email protected] Veronique, 02 332 38 84 (na 18 uur),
[email protected] 11
activiteitenkalender Wanneer
Wie / Wat
Waar
12 14.30
Okra / Ledenvergadering
Gem. feestzaal
14 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
15 20.00
Davidsfonds / Quiz
Gem. feestzaal
17 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
20 14.30
Ontmoeting Senioren / Bezinningsmoment
Paviljoentje
21 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
23 14.00
Ziekenzorg / Palmviering
Gem. feestzaal
28 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
28 19.30
Femma / Bloemschikken
GC de Muse
Okra / Paasfeest
Gem. feestzaal
18 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
25 13.30
Café Combinne / Praatgroep
GC de Muse
20 13.00
Do Si Do / Flashmob
Turnzaal Franstalige school
MAART
April 9 14.30
wekelijkse activiteitenkalender Dansgroep Dosido De Pattotterkes dansen wekelijks op zaterdag van 10 tot 11 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke. De Giechels dansen op zaterdag van 11.15 tot 12.15 uur in de Regenboog o.l.v. Marijke en Ines. De Groovers dansen op zaterdag van 10 tot 11 uur in de gemeentelijke feestzaal o.l.v. Elke en Lieze. De groep hiphop voor beginners danst op vrijdag van 19.30 tot 20.30 uur in de Regenboog o.l.v. Elke. De groep hiphop voor gevorderden danst op woensdag van 20 tot 21.30 uur in het Paviljoen o.l.v. Tina. De Jemenieters dansen op maandag van 20 tot 21.30 uur in de gemeentelijke feestzaal o.l.v. Nouche. Info: Nouche Sents, 02 377 12 31 Djembégroep Dosido Djembé voor kinderen op woensdag van 18.30 tot 19.30 uur in het Paviljoen. Djembé voor volwassenen op woensdag van 19 tot 20 uur in het Paviljoen.
Dansgroep De Zandloper Elke vrijdag van 14 tot 17 uur dansen de leden van dansgroep De Zandloper in de gemeentelijke feestzaal onder leiding van Jean-Pierre Bulté. Meer info: Gust Guillaume, 02 377 05 96 of Jean-Pierre Bulté, 02 377 05 97 Ontmoeting tussen senioren De senioren zijn elke maandag en woensdag van 13 tot 17 uur welkom in het Paviljoen, om een kaartje te leggen, een koffie of een pintje te drinken en samen een babbeltje te slaan. Meer info: Christiane Lerminiaux, 02 377 63 19 Sint-Sebastiaansgilde De schutters van de gilde komen elke maandag om 18 uur samen in café Oud Droogenbosch. Tot eind oktober richten ze hun pijlen op de liggende wip (niet als het regent). Meer info: Bob Vander Oost, 02 377 02 55
Bibliobus De bibliobus van Beersel komt drie keer per week naar onze gemeente: op woensdag aan GC de Muse van 16 tot 17 uur op donderdag in de Boomgaardwijk van 14 tot 15.30 uur op vrijdag achteraan de parking aan het Paviljoen van 14 tot 15.30 uur Meer info: GC de Muse, 02 333 05 70 (9-12 uur) Zangkoor Serenata Zangkoor Serenata komt wekelijks samen in de gemeentelijke feestzaal, van 19.30 tot 21.30 uur. Meer info: Myriam Claessens, 0475 36 97 08 of
[email protected]
nieuws uit de moelie Babbelkous Taalstage voor kinderen 8 tot 12 april Tijdens de paasvakantie van 8 tot 12 april organiseren de Moelie en Jeugddienst Panta Rhei de speelse, creatieve en leerrijke taalstage Babbelkous voor kinderen van wie het Nederlands niet de moedertaal is. Aan de hand van het thema zieZoo: Allemaal beestjes! kunnen anderstalige kinderen van 4 tot 12 jaar in het Nederlands knutselen en spelen. Zowel kinderen met een basiskennis Nederlands als zonder zijn van harte welkom. 12
Op vrijdag worden de (groot)ouders … uitgenodigd op een slotmoment. Locatie: GC de Moelie Prijs: 95 euro per kind Info en inschrijven: www.pantarheivzw.be/babbelkous
nieuws uit de moelie
nieuws uit de boesdaalhoeve
David Galle Warhoofd donderdag 18 april humor
Ape Frank & Fantyshow zondag 28 april familie
Stenzel en Kivits The perfect concert part II donderdag 14 maart humor
Chaos, het leven is er vol van. In ons hoofd, in onze kast, in de garage ... We moeten dringend eens orde scheppen in die warboel, maar onze agenda is ook al vol. Structuur hebben we nodig, een oplossing. In zijn tweede avondvullende show gaat David Galle, bekend van de VRT-programma’s De Kazakkendraaiers en
De Frank en Fantyshow is een kindershow om u tegen te zeggen. Deze dans-, spel- en doeshow is een uitdaging waar kinderen aan kunnen
Stenzel en Kivits leveren met The Perfect Concert part II hét bewijs dat twee ongelijke genres als comedy en klassieke muziek (opera) op een heerlijke manier kunnen versmelten en perfect met elkaar in harmonie staan. Niets wordt aan het toeval overgelaten bij het op het verkeerde been zetten van het publiek.
Vrienden Van de Veire, op zoek naar de oorzaak van en de oplossingen voor de chaos die ons omringt. 20 uur – GC de Moelie Tickets: 18 euro (kassa), 16 euro (vvk)
meewerken of gewoon van kunnen genieten. Frank is de zingende presentator. Hij wordt bijgestaan door een ietwat ongewone assistent Fanty, de lieve dikke knuffelbeer die graag de show steelt en vooral het hele gebeuren naar zich toe trekt. Voor kinderen vanaf 3 jaar 15 uur – GC de Moelie Tickets: 8 euro (kassa), 6 euro (vvk)
uitleg taaliconen Start
Je leert nog maar pas Nederlands. Je begrijpt nog niet zo veel. Er zijn toch activiteiten voor jou. Als je ziet, kan je zeker meedoen.
Makkelijk
Je hebt al wat lessen Nederlands gevolgd. Je begrijpt al een beetje Nederlands. Praten is nog moeilijk. Activiteiten met zijn ideaal voor jou.
Gevorderd
Je volgt al langer lessen Nederlands. Je begrijpt al veel en je kan ook al iets vertellen. Je maakt soms nog fouten of je hebt wat hulp nodig. Je kan meedoen aan activiteiten met
Moeilijk
Je hebt al een hoog niveau Nederlands. Je moet weinig moeite doen om de taal te begrijpen. Je kan aan alle activiteiten deelnemen. Vooral activiteiten met zijn geschikt voor jouw taalniveau.
De taaliconen zijn ontwikkeld door het Huis van het Nederlands Brussel en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.
Met hun grenzeloze schat aan fratsen onder, naast, op en met de vleugelpiano brengen de twee cabareteske topprestaties. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 15 euro (kassa), 13 euro (vvk)
Walrus Graanzolderconcert donderdag 21 maart muziek Walrus is de groep rond toetsenist Geert Noppe (Yevgueni), die met vier muzikale bondgenoten zijn persoonlijke collectie nummers brengt. In het Nederlands. Met teksten die nogal eens naar van het Groenewoud ruiken, maar die vooral een blik werpen op de binnenspiegel van deze jonge dertiger. Muzikaal voeren de toetsen het hoge woord, maar de band zorgt voor een frisse, onderbouwende indiesound. In de reeks graanzolderconcerten presenteren we verborgen talent uit eigen land. We creëren een intieme sfeer op onze graanzolder, met aangepaste verlichting, comfortabele zitzakken en heerlijke muziek. 20.30 uur - GC de Boesdaalhoeve Tickets: 12 euro (kassa), 10 euro (vvk)
13
Vijf jaar taalstages Babbelkous
Ravotten, knutselen, zingen en …
Nederlands leren
De taalstages Babbelkous van vzw ‘de Rand’, in samenwerking met Panta Rhei vzw, bestaan vijf jaar. Elke zomer werpen kinderen van 4 tot 12 jaar zich spelenderwijs in een plezant taalbad Nederlands. En elk jaar zijn er meer kandidaten dan plaatsen, dus breidt de werking fors uit naar de paasvakantie en naar andere gemeenten. Meneer Babbelkous wil een dierentuin opstarten, de ZieZOO. Hij krijgt daarbij de hulp van dierenvriend Teddy. Het thema van dit vijfde jaar Babbelkous prikkelt als geen ander de verbeelding van de kinderen. De handpoppen Babbelkous en Teddy nemen de kinderen vijf dagen lang mee op een reis langs zeedieren, knuffeldieren, wilde dieren en andere twee-, vier- en meervoeters. De kinderen knutselen, zingen, spelen en leren van en met elkaar, en in het Nederlands. In kleine groepjes ontdekken ze nieuwe Nederlandse woorden. Ze noemen dieren, vormen en kleuren en leren ze memoriseren. Op een week leren ze geen volledige taal, maar ze pikken wel woorden en zinnetjes op die ze
misschien nooit meer vergeten. Een prima basis is gelegd. ‘We werken al een tiental jaren met taalstages’, vertelt Bernadette Vriamont, coördinator van Babbelkous bij vzw ‘de Rand’. ‘Dat begon heel klein, voor een groep van tien kleutertjes, maar de vraag bleek al snel te groot voor het aanbod. Samen met Panta Rhei vzw hebben we een weg afgelegd van zoeken naar een evenwicht tussen spelen en leren. Zo is vijf jaar geleden Babbelkous ontstaan.’ Vier niveaus De speelse interactie is cruciaal bij de taalstage. De spel- en knutselactiviteiten zijn het middel voor de monitoren en
de kinderen om het Nederlands te gebruiken en te stimuleren. De stages zijn zowel voor kinderen zonder als met basiskennis, verspreid over vier niveaus: 4- tot 6-jarigen zonder basiskennis, 4- tot 6-jarigen met basiskennis, 7- tot 8-jarigen en 9- tot 12-jarigen. ‘Elk niveau bestaat uit een groep van tien kindjes’, zegt Bernadette Vriamont. ‘In elk gemeenschapscentrum van vzw ‘de Rand’ waar we de stages organiseren, kunnen veertig kindjes terecht. In Sint-Genesius-Rode zelfs meer. Zo bereiken we in totaal 250 tot 275 kinderen per zomer.’ Uitbreiden Maar de vraag is nog steeds groter dan het aanbod. Al in het najaar informeren
Rand-Nieuws ouders of ze hun kinderen kunnen inschrijven voor een taalstage tijdens de zomermaanden. ‘Meer en meer anderstalige ouders zoeken mogelijkheden om hun kinderen meertalig op te voeden. Ook als die kinderen naar een Franstalige school gaan, willen ze toch graag dat ze ergens Nederlands meepikken. De kinderen van jongs af aan een woordje Nederlands laten proeven, is dan heel belangrijk.’ Om aan de vraag te voldoen, zijn er nu ook taalstages tijdens de paasvakantie. ‘We onderzoeken de mogelijkheid om ook tijdens andere vakanties een werking op te starten’, zegt Bernadette. Ook andere gemeenten dan de faciliteitengemeenten maken gebruik van het aanbod en vragen Panta Rhei een taalstage op poten te zetten. ‘Asse, Beersel, Halle, Zellik … de aanvragen lopen vlotjes binnen’, beaamt Ellen Colson, coördinator van Babbelkous bij Panta Rhei vzw. ‘Elk jaar werken we een nieuw aanbod uit. We hebben nu vijf verschillende werkpakketten. Een gemeente die nu wil starten met Babbelkous krijgt het eerste pakket. Wij geven de monitoren een opleiding, want dit is toch anders dan een doorsneevakantiewerking. We zoeken vooral mensen met een pedagogisch diploma of studenten uit het departement onderwijs. Ze moeten vijf dagen consequent Nederlands praten, ook al is dat niet altijd eenvoudig met allemaal anderstalige kinderen om je heen.’ BabbelTuur Anderstalige kinderen kunnen trouwens dit voorjaar ook op woensdagnamiddag of zaterdag in gemeenschapscentrum de Moelie (Linkebeek), de Kam (Wezembeek-Oppem) en de Zandloper (Wemmel) terecht voor de taalateliers BabbelTuur. Deze ateliers zijn net als de taalstages momenten van spelend Nederlands leren en oefenen, zonder echt les te krijgen. De ateliers richten zich tot kinderen van 4 tot 7 jaar die al een basiskennis Nederlands hebben. Een reeks duurt acht weken. Bart Claes Interesse in een superplezante taalstage Nederlands voor je kinderen? De taalstages Babbelkous vinden plaats: * van 8 tot 12 april 2013 Kraainem – GC de Lijsterbes (alleen 7-12 jaar) Linkebeek – GC de Moelie * van 1 tot 5 juli 2013 Sint-Genesius-Rode – GC de Boesdaalhoeve Wemmel – GC de Zandloper * van 19 tot 23 augustus 2013 Wezembeek-Oppem – GC de Kam Jezus-Eik (Overijse) – GC de Bosuil Deelnemen kost 95 euro. Inschrijven kan online via www.pantarheivzw.be/babbelkous. Meer info: Bernadette Vriamont, 02 456 97 84,
[email protected] Meer info over de taalateliers BabbelTuur en andere taalpromotie van vzw ‘de Rand’: www.derand.be/nl/taalpromotie
de kaaskrabber is een uitgave van gemeenschapscentrum de Muse en vzw ‘de Rand’. De kaaskrabber komt tot stand met de steun van het ministerie van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. Redactie Joke Dondeyne, André Lerminiaux, Niko Lerminiaux, Patricia Motten, Paul Smets, Rositta Van Herpe Eindredactie Veerle Weeck, Kaasmarkt 75, 1780 Wemmel,
[email protected] Hoofdredactie Geert Selleslach, 02 456 97 98
[email protected] Redactieadres GC de Muse, Patricia Motten Kuikenstraat 4, 1620 Drogenbos tel. 02 333 05 70 fax 02 333 05 79
[email protected] Open op ma, di, do en vr van 9.00 tot 12.00 uur Verantwoordelijke uitgever Eddy Frans Kaasmarkt 75 1780 Wemmel
15
© Tine De Wilde
beelden uit drogenbos
28 februari 2013, 15.58 UUR, Wachten op de Lente - Zenne, DROGENBOS Fotografe Tine De Wilde trekt er op uit in Drogenbos en legt haar impressies vast in verrassende beelden.