EEN DAGJE UIT MET DE SCHUIT Vanwege ons Koorjubileum van 65 jaar bestaan zijn wij oktober 26 te saam een dagje uitgegaan. Zo rond half 10 dus in de morgen kwamen wij allen bij elkaar in Leiderdorp, daar lag in ’t water het schip “Olympia” al klaar.
Wij zochten een gezellig plekje (het merendeel dat zat er al) en om precies 5 over tienen tros los en staken wij van wal. Direct was er toen ook de koffie met mokkataart of slagroomsoes, schuim, kwark, er was een ruime keuze (ik stoeide rond met een (Tom)Poes).
‘k Zag nog een boot met ouwe wijven al roeiend buiten in de plons; maar ach, die dachten dus waarschijnlijk precies hetzelfde over ons!
Allengs passeerden wij veel bruggen die openden voor ons spontaan; toch leuk, want meest zijn WIJ diegenen die mopperend voor de Hefbrug staan!
En via Leiden en Voorschoten voeren we verder op de Vliet; langs zeer riante Watervilla’s; Nee, je weet soms niet wat je ziet. Dat brengt je dus direct aan ’t peinzen: wie zou er wonen in zo’n huis? Een drugsbaron, oliemagnaten, beroofden ze soms eerst een kluis?? ‘k Zat zelfs nog even te bedenken: ‘k ga wel uit d’Azalealaan en schaf dan van de overwaarde één van deze paleisjes aan! Wat kan een mens toch lekker dromen; totdat je dan ineens beseft: ‘k denk dat ik andersom moet denken (wat d’overwaarde dan betreft). De kapitein gaf informatie vanaf zijn grote stuurhutbank, inmiddels zat het merendeel al (om 11 uur ’s ochtends) aan de drank.
’t Was rond het middaguur geworden; we meerden af in Leidschendam maar moesten nog een stukje lopen voor men de Vlindertuin inkwam.
Gelukkig hadden we geen regen (want stel je voor dat ’t had gegutst) Johan den Hoedt voegde hier bij ons en was -als altijd- goed gemutst.
Eerst was er een inleidend praatje van zeker een minuut of 10 en toen mochten we met z’n allen naar de “Lepi Doplira” zien.
Ik stond te trillen op mijn benen: ’n voorwereldlijk monster? gewis…. Maar hoorde toen, dat het gewoonweg een andere naam voor “vlinder” is.
Het was wel tropisch warm daarbinnen maar vlinders is dat naar de zin, dus blies men er bij tijd en wijle een extra warme luchtstroom in. Je kon er zelfs een stapje hoger en keek dan op de meute neer, maar daar was ’t nog een tikkie heter, dat deed je écht geen 2e keer!
Er waren pracht gekleurde bloemen; schildpadden schoolden er tesaam, vogeltjes vlogen door de planten, ‘k aaide een slang en baardagaam (brr)
Om half 2 waren we weer allen terug bij onze fijne boot; ’t was een gedrang bij de toiletten want iedereen had hoge nood. Sjaan Feenstra had het goed bekeken: zo’n lange rij? Bekijk het hoor…. Zij dook in het toilet der heren per slotte is zij een tenor! Inmiddels roken wij de soep al en ieder zocht zijn eigen plek; het overheerlijk groentesoepje dat smaakte best, wij hadden trek! Veel soorten broodjes, een salade, wij vielen er spontaan op aan; voor allen ook een warm kroketje en iedereen was zeer voldaan.
Jan van der Kooij houdt wel van netjes veegde de kruimels onder ’t kleed; ach…. Rina zat tóch ergens anders, zag lekker niet dat hij dat deed. Ad Hazenberg deed heel onschuldig direct een paar oogkleppen voor…. ‘k zag Jan al triomfantelijk denken: “zo jongens, niemand heeft mij door!”
We waren met de boot inmiddels in ’t Kagerplas-gebied beland met eilandjes en heel veel water en mooie bootjes langs de kant.
Wij voeren daar over het Joppe, belandden in het Zomergat, zagen bij Warmond nog een “Strontrace” (de oorsprongnaam ontging mij wat).
Ook de Jeneverboom met flessen passeerden wij aan ene kant en…ja hoor…. enkele “stille drinkers” wilden waarachtig wel aan land! Wij namen dus nog een consumptie en ‘k weet niet wie daar áchter staat: maar ‘k weet, hoe de muziekcommissie met onze bladmuziek omgaat. Heb je de achterkant bekeken? Het gaf mij wel een hele schok want met wat puzzelen en plakken kreeg je de hele PASSASJOK!! Je kunt het ook anders bekijken (toch wel het overdenken waard): geen geldverspilling aan papieren dus ook ’t milieu is weer gespaard!
Precies om 4 uur in de middag was men terug van weggeweest en ‘k denk dat ieder kan beamen: ’t was van begin tot ’t eind een FEEST! “t Is vaak gezegd: “t Koor 65 maar we gaan echt niet met pensioen… Ik stel dus voor, over 5 jaren… zullen we ’t nog eens overdoen?? Pauli Kramer (foto's :Mart K)
