Jiddu Krishnamurti (Zuid-India 1895 – 1986 Amerika) heeft bijna 65 jaar lang gesproken voor en met mensen in alle werelddelen. Hij werd begin vorige eeuw ontdekt door de vooraanstaande leden van de Theosofische Vereniging. Krishnamurti, werd gezien als het nieuwe voertuig van de geestelijke meester Maitreya. Maar K gaf dat alles op in 1929, met de bekende woorden: "truth is a pathless land". Hij stelde veel mensen daarmee teleur, zij zagen zichzelf al als de nieuwe kring van volgelingen, aspiranten en ingewijden van de wereldleraar. K: Discussieer, kritiseer, dring erin door. Lees K's boeken en scheur ze intellectueel aan stukken. Ga er intellectueel mee aan de gang. Discussieer. Dat is geen interpretatie. (Bron: Krishnamurti. Weg zonder einde, door Mary Lutyens.) Uitspraken … K over aandacht en methode Aandacht is niet aan te kweken. Er bestaat geen methode, geen systeem, er bestaan geen oefeningen, waardoor je aandacht kunt krijgen. Want als je een methode volgt om aandachtig te worden, blijkt daaruit dat je de onoplettendheid koestert; waar het je dan om gaat, is aandacht aan te kweken door onoplettend te zijn. Als je een systeem, een methode, volgt, wat doe je dan? Je kweekt werktuiglijk bepaalde gewoonten aan, je herhaalt bepaalde activiteiten, iets wat de geest alleen maar afstompt en niet scherpt. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti. ISBN 9062719368 , Synthese.) K over volgen Maar onze moeilijkheid is dat we zo zwaar geconditioneerd zijn dat we nooit kijken, nooit vragen, nooit ergens een vraagteken bij plaatsen, nooit twijfelen. We zijn allemaal volgelingen, we zijn allemaal jabroers. En de huidige crisis vraagt van je dat je niemand volgt. Je kunt niet iemand volgen terwijl je in verwarring bent, want als je in verwarring bent en dan iemand volgt, volg je hem vanuit die verwarring en niet vanuit helderheid. Als je helderheid hebt, zul je niemand ooit volgen. En als je vanuit je verwarring iemand volgt, zul je nog meer verwarring scheppen. Wat je dus in de eerste plaats moet doen is even inhouden en onderzoeken, kijken, luisteren. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti, ISBN 9062719368, Synthese.) K over leegte en methode Het is wonderlijk zoals de menselijke geest altijd vervuld is van eigen gedachten, van kijken en luisteren. Hij is nooit echt leeg en als hij het soms bij toeval lijkt, is hij alleen afwezig of dagdroomt hij. Hij kan vervuld zijn van het verlangen leeg te zijn, maar hij is nooit leeg; en omdat hij zo totaal van iets vervuld is kan hij geen kant op. Als hij zich er van bewust wordt dat hij steeds ergens van vervuld is, probeert hij vrij te zijn, leeg te zijn. De methode, de rust belovende praktijk, wordt de nieuwe vervulling voor de geest. De geest is altijd wel vervuld van de een of andere gedachte - aan de zaak, aan het gezin, of aan de toekomst. Hij is altijd vol, volgestopt met eigen bedenksels of met die van anderen, hij is onafgebroken in beweging, al heeft dat weinig te betekenen. (Bron: Krishnamurti: Innerlijke eenvoud- commentaar op het leven, dl 3.)
K over zelfkennis en psychologie Vraag: Hoe zit het dan met zelfkennis? Krishnamurti: Kijk eerst eens hoe de geest kennis vergaart en waarom hij dit doet; kijk waar kennis noodzakelijk is en waar het de vrijheid in de weg staat. Het is duidelijk dat je, om iets te kunnen doen, over kennis moet beschikken autorijden, een taal spreken, een technisch beroep uitoefenen - hiervoor moet je een overvloed aan kennis hebben, hoe efficiënter, hoe objectiever, hoe onpersoonlijker, hoe beter - maar we hebben het over die vorm van kennis die psychologisch gezien conditionerend werkt. De 'waarnemer' is het reservoir van kennis. Daarom is de 'waarnemer' het verleden, hij is de censor, de entiteit die op grond van vergaarde kennis oordeelt. Hij doet dit ook met betrekking tot zichzelf. Hoewel hij via de psycholoog kennis over zichzelf heeft verworven, denkt hij dat hij deze kennis zelf heeft opgedaan en aan de hand van deze kennis kijkt hij naar zichzelf. Hij kijkt niet met frisse ogen. Hij zegt, 'Ik weet het, ik heb het zelf gezien, ik heb mezelf waargenomen, sommige kanten van mezelf zijn buitengewoon aardig, maar andere kanten zijn nogal slecht.' Hij heeft al een oordeel klaar en hij ontdekt nooit iets nieuws omtrent zichzelf omdat hij, 'de waarnemer' los staat van hetgeen hij waarneemt, dat hij zichzelf noemt. Dat is wat we voortdurend, bij elke relatie doen. (...) (Bron: http://levendegedachten.nl/records/rec08035.htm.) K sprak deze woorden in Amsterdam, in 1981. Er kwamen duizenden mensen op zijn lezingen af. De toegang was vrij. Wij daarentegen zeggen precies het tegenovergestelde: namelijk, er bestaat geen systeem en geen oefening, alleen maar de helderheid van het onderkennen met een vrije geest die geen enkele gerichtheid heeft of keuze maakt, maar de vrijheid heeft om de dingen gade te slaan. (Bron: Als twee vrienden, Krishnamurti, uitgeverij Mirananda.) Uitspraak van K Een universeel, alomvattend gevoel jegens alle mensen en hun onderlinge verbondenheid kan alleen ontstaan wanneer de woorden "natie", "volksstam", "godsdienst" alle van het toneel verdwenen zijn. (Bron: Laatste dagboek, Krishnamurti.) K over verlichting Verlichting wil zeggen een licht voor jezelf zijn, maar dan wel een licht dat je je niet zelf voorgespiegeld hebt of zelf bedacht hebt, dat niet op een of andere persoonlijk eigenaardigheid berust. (...) Alles afwijzen wat de mens heeft bedacht, al zijn waarden verwerpen, heel zijn ethiek, al zijn goden, betekent in een geestestoestand verkeren waarin geen dualiteit is en dus geen verzet of conflict tussen tegengestelden. Deze toestand kent geen tegengestelden en is zelf ook niet het tegengestelde van iets anders. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti, Synthese-Mirananda.) Uitspraak van K Het leven is echt heel mooi, het is niet dat lelijke onding dat wij ervan gemaakt hebben. En je kunt de rijkdom, de diepgang en de buitengewone schoonheid ervan alleen waarderen als je in opstand komt tegen alles - tegen de georganiseerde godsdienst, tegen de traditie, tegen de ellendige maatschappij van vandaag - zodat je als mens zelf erachter komt wat waar is. (Bron: Als een wit zeil op de blauwe zee, Krishnamurti.)
K over zelfkennis De eerste stap naar zelfkennis is tegelijk de laatste, het begin is meteen ook het einde. De eerste stap zetten is belangrijk, want zelfkennis is niet iets wat je van een ander kunt leren. Niemand kan je zelfkennis bijbrengen, die moet je zelf opdoen, het moet je eigen ontdekking zijn en die ontdekking is niet iets enorms, iets fantastisch, maar iets heel simpels. Uiteindelijk is jezelf kennen gewoon kijken hoe je gedrag is, wat je zegt, wat je doet in de dagelijkse omgang, dat is alles. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti.) K over het monnik zijn De monnik die het wereldse leven vaarwel heeft gezegd, mag over het aardoppervlak rondzwerven of zich in een klooster laten opsluiten, maar hij heeft het nooit eindigende proces van het 'zelf' niet achter zich gelaten. Ze kunnen een andere naam kiezen, bepaalde gewaden aantrekken of een gelofte van kuisheid of van stilzwijgendheid afleggen, maar ze worden verteerd door het vuur van een of ander ideaal, van een of ander gedachtebeeld of symbool. (Uit: Een kennismaking, Krishnamurti.) K over vrijheid en liefde Vrijheid is een licht voor jezelf zijn; dan is er geen abstractie, iets dat door denken tevoorschijn wordt getoverd. Echte vrijheid is vrijheid van afhankelijkheid, gehechtheid, van de dorst naar ervaring. Vrijheid van de structuur van het denken is een licht voor jezelf zijn. In dit licht vindt elk handelen plaats en daarom is het nooit tegenstrijdig. Tegenstrijdigheid bestaat alleen als deze wet, dit licht, gescheiden is van handelen, als de handelende los staat van de handeling. Het ideaal, het principe, is de onvruchtbare beweging van het denken en kan niet samen met dit licht bestaan. Het een doodt het ander. Dit licht, deze wet, staat los van jou; waar de waarnemer is, is dit licht, deze liefde niet. De structuur van de waarnemer wordt geschapen door het denken, dat nooit nieuw is, nooit vrij. Er is geen 'hoe', geen systeem, geen praktijk. Er is alleen het zien dat het doen is. Je moet zelf zien, niet door de ogen van een ander. Dit licht, deze wet, is noch van jou noch van een ander. Er is alleen licht. Dit is liefde. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over beheersen Als degene die beheerst het beheerste is, als dit gezien wordt als een absoluut feit, als waarheid, zal er een volkomen ander soort energie vrijkomen die dat wat is transformeert. Degene die beheerst, kan dat wat is nooit veranderen; hij kan het beheersen, onderdrukken, veranderen of er voor op de vlucht slaan, maar hij kan er nooit bovenuit stijgen of zich er van ontdoen. Het leven kan en moet zonder beheersing worden geleefd. Een leven van beheersing is nooit gezond; het kweekt eindeloze conflicten, ellende en verwarring. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over het begin van zelfkennis Om de geest vrij te maken van alle gezag moet je jezelf kennen, dat wil zeggen, zelfkennis hebben. En dan bedoel ik niet 'het hogere zelf' of het atman, dat zijn allemaal bedenksels van de menselijke geest, uitvindingen van het denken, uit angst ontstaan. Waar wij het over hebben is jezelf kennen, jezelf kennen zoals je werkelijk bent, niet zoals je zou moeten zijn; beseffen dat je dom bent, dat je bang bent, dat je eerzuchtig bent, wreed, gewelddadig, begerig, de motivatie achter je denken, achter je handelen kennen - dat is het begin van zelfkennis. (Uit: Een kennismaking, Krishnamurti)
K over inzicht Wij zijn grootgebracht met idealen. Alles moet groter, verhevener, beter zijn. Het ideaal is belangrijker geworden dan wat er feitelijk is. Wat er is en het ideaal staan tegenover elkaar en brengen noodgedwongen conflict voort. Het ideaal komt uit het verleden voort om dat wat er werkelijk is te boven te komen of om met behulp van de toekomst het heden te veranderen. Het niet-feitelijke wordt gebruikt om de feiten mee onderhanden te nemen. Dat levert niets op, op die manier kan er nooit iets veranderen. Het is zo eenvoudig als je het eenmaal ziet. Zie af van het ideaal, want het heeft geen waarde, kijk alleen naar de feiten. Het afzien van het ideaal brengt verandering in het patroon waarin de hersencellen zich bevinden en nu wordt dit patroon, waar de hersenen mee hebben geleefd, doorbroken. Je hebt geleefd met de hoop dat je geleidelijk aan zou veranderen en dan zie je in dat die geleidelijkheid er in feite op neerkomt dat hetzelfde zich in gewijzigde vorm steeds weer herhaalt. Daarom is er geen fundamentele verandering. Als je dat inziet, dan is daarmee de hele structuur van de hersenen veranderd, dan is er inzicht. (Uit: Antwoord op vragen, Krishnamurti.) K en de natuur De rivier werd donker en de sterren weerkaatsten op het water bij de oevers. Geleidelijk stierven de geluiden van de dag weg en begonnen de geluiden van de nacht. Je keek naar de sterren en de donkere aarde en de wereld was ver weg. Schoonheid, die liefde is, leek op de aarde en haar voortbrengselen neer te dalen. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over meditatie Meditatie is een van de grootste kunsten in het leven; misschien wel de grootste, en het is onmogelijk dit van een ander te leren. Dat is de schoonheid ervan. Ze kent geen techniek en daarom geen autoriteit. Als je iets over jezelf wilt leren, kijk dan naar jezelf, kijk naar de manier waarop je loopt, hoe je eet, wat je zegt, het geroddel, de haat, de jaloezie. Als je je van dit alles in jezelf bewust bent, zonder te kiezen, maakt dat deel uit van meditatie. Daarom kan meditatie plaatsvinden wanneer je in een bus zit, in een bos vol licht en schaduw wandelt, naar het gezang van vogels luistert of naar het gezicht van je vrouw of kind kijkt. (Bron: Krishnamurti, weg zonder einde, Mary Lutyens.) K over God We hebben God uitgevonden. Het denken heeft God uitgevonden, dat wil zeggen dat wij vanuit onze ellende, wanhoop, eenzaamheid, angst, dat ding dat we God noemen, uitgevonden hebben. God heeft ons niet naar zijn beeld geschapen; had hij het maar gedaan. Persoonlijk geloof ik in niets. De spreker aanvaardt alleen wat is, wat de feiten zijn, de bewustwording van de essentie van elk feit, van elke gedachte, van alle reacties; hij is zich volledig bewust van dit alles. Als je vrij bent van angst, van smart, is er geen behoefte aan een god. (Bron: Krishnamurti, weg zonder einde, Mary Lutyens.) K over traditie De traditie van oorlog is sterker dan liefde; de traditie om voor voedsel te doden of zogenaamde vijanden te vermoorden is de ontkenning van menselijke tederheid en gevoelens; de traditie van lange werkdagen kweekt de wreedheid van routine; de traditie van het huwelijk verandert spoedig in slavernij; de traditie van arm en rijk schept tweespalt; elk beroep heeft zijn eigen traditie, zijn eigen elite waardoor jaloezie en vijandschap ontstaan. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.)
K over analyseren (...) Wie zichzelf analyseert is dus zelf dat, wat hij aan het bekijken, aan het analyseren is. Ze zijn Een en dezelfde persoon. Als je ze scheidt is dat dus een list, een streek die het denken met je uithaalt. (...) - *pagina 26. (*Als twee vrienden, de uitgeverij: Mirananda.) K over de denker en het denken (...) En in conflict ontkiemt wanorde. Misschien beseffen we dit alles wel, maar omdat we dat besef veronachtzamen gaan we dag in dag uit, ja alle dagen van ons leven op dezelfde manier verder. Het is trouwens niet uitsluitend een verbale dualiteit, maar een, die zich ook uit in de diepere splitsing tussen denker en gedachte, tussen de denker en iets dat los staat van hem zelf. De denker wordt door het denken opgebouwd, de denker is het verleden, de denker is wat je weet en ook het denken ontstaat uit wat je weet, uit kennis dus. In feite bestaat er geen splitsing tussen de denker en de gedachte, ze zijn een onsplitsbaar geheel; maar het denken bakt zichzelf een schrandere poets en splits zichzelf in tweeën. Mogelijk is die voortdurende innerlijke splitsing, die verbrokkeling van jezelf wel de oorzaak van het gebrek aan orde. Er alleen maar oog voor te hebben en zich te realiseren dat dit waar is, dat de waarnemer het waargenomene is, maakt een eind aan de chaos. (Bron: Laatste dagboek, Krishnamurti, uitgeverij Ankh-Hermes bv.) Een uitspraak van K over sex En als je iets dat alleen maar een deel van je leven is erg belangrijk maakt, dan maak je jezelf stuk. Het leven is een geheel, niet alleen maar een onderdeel. Als het geheel belangrijk wordt voor je dan wordt sex min of meer onbelangrijk. De monniken en al diegenen die van sex zijn afgestapt hebben hun energie aangewend ten gunste van god, maar van binnen koken zij over. Je kunt de natuur niet onderdrukken. Maar als je die zaak tot het allerbelangrijkste maakt, dan ben je corrupt bezig. (Bron: Antwoord op vragen, Krishnamurti.) K over conflict Conflict in welke vorm dan ook vervormt de geest. Dit is een feit, geen achteloze mening of beoordeling. Ieder conflict tussen twee mensen belet dat ze elkaar begrijpen. Conflict staat waarneming in de weg. Inzicht in wat is, is het enige wat belangrijk is, niet de formulering van wat zou moeten zijn. Deze scheiding tussen wat is en wat zou moeten zijn is de oorsprong van het conflict. En de tussentijd tussen het idee en het handelen veroorzaakt eveneens conflicten. Het feit en het beeld zijn twee verschillende zaken. Het nastreven van het beeld leidt tot alle vormen van conflicten, illusies en hypocrisie, terwijl inzicht in wat is, hetgeen het enige is wat we werkelijk hebben, naar een heel andere geestestoestand leidt. (Bron: http://www.jiddu-krishnamurti.net/nl...ti-citaten.php.) K over het geloof in hem Als Krisnamurti sterft, wat onvermijdelijk is, zullen jullie regels in je hoofd gaan vormen, omdat het individu, Krisnamurti, jullie de Waarheid had voorgehouden. Jullie zullen dus een tempel bouwen, beginnen met het houden van ceremonieën en zinsnedes, dogma’s, geloofssystemen, en geloofsbelijdenissen uitvinden en filosofieën creëren. Als je het fundament op mij, het individu, bouwt, zul je in dat huis gevangen raken, in die tempel, en dus zal er een andere Leraar moeten komen om jullie uit die tempel te ontwarren. Maar de menselijke geest zit zo in elkaar, dat jullie weer een tempel rond Hem zullen bouwen en zo zal het steeds doorgaan. (Bron: The Future Is Now, 1989)
K over maatschappelijke verandering Er is een nieuw bewustzijn en een volkomen nieuwe moraal nodig om een radicale verandering in de huidige cultuur en sociale structuur teweeg te brengen. (...) De chaos, de verwarring en ellende waarin mensen terecht zijn gekomen, maken deel uit van het oude bewustzijn en zonder dit grondig te veranderen zal elke menselijke aktiviteit, politiek, economisch of religieus, alleen maar leiden tot wederzijdse destructie en vernietiging van de aarde. Voor de normale mens spreekt dit vanzelf. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over verlichting Wij houden er niet van om het woord 'verlichting' te gebruiken. Het is zo beladen met de betekenis die al die goeroe's eraan gegeven hebben. Zij weten niet waar ze het over hebben. De spreker wil hiermee niet zeggen dat hij het weet, dat zou van zijn kant dwaas zijn. Maar wij zien wat de gevolgen zijn, als zij het hebben over verlicht worden, geleidelijk aan door oefening, zodat je hoofd er duf van wordt en je denken mechanisch en afgestompt raakt. (Bron: Antwoord op vragen, Krishnamurti.) K over geweld 'De energie die besteed is aan het vergaren van kennis heeft de mens niet veranderd; het heeft geen einde aan het geweld gemaakt. De energie die besteed is aan het analyseren van de redenen van zijn ziekelijke vernielzucht, het genoegen dat hij beleeft aan geweld, sadisme, zijn tirannieke optreden, heeft de mens in geen enkel opzicht bedachtzaam en vriendelijk gemaakt. Ondanks alle woorden en boeken, dreigementen en straffen, blijft de mens gewelddadig.' (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over normaal zijn De wereld om je heen is gespleten net zoals jij zelf en de uitdrukking ervan is conflict, verwarring en ellende: jij bent de wereld en de wereld ben jij. Normaal zijn betekent in het leven handelen zonder conflict. Handeling en ideeen zijn tegenstrijdig. Zien is doen en niet eerst ideevorming en dan handelen volgens je conclusies. Dit veroorzaakt conflict. De analyserende is het geanalyseerde zelf. Als de analyserende zichzelf als iets zelfstandigs van het geanalyseerde afscheidt, kweekt hij conflict en conflict is het domein van onevenwichtigheid. De waarnemer is het waargenomene en hierin ligt normaal zijn besloten, en in het heilige is liefde. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K over abnormaal zijn Abnormaal zijn, neurotisch, psychotisch, onevenwichtig, schizofreen, of wat voor naam je het ook wilt geven, fragmentarisch zijn, verdeeld zijn in handelen en in de relaties waaruit het leven bestaat. Het kweken van vijandschap en verdeeldheid, wat het werk is van politici die jou vertegenwoordigen, is abnormaliteit cultiveren en in stand houden, ongeacht of zij dictators zijn of in naam van vrede of een bepaalde ideologie hun macht uitoefenen. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti.) K en de natuur De volgende morgen was de hemel helder blauw, zacht en de hoge toppen, stil en tijdloos, werden door de vroege ochtendzon verlicht. (Bron: Dagboek, J. Krishnamurti, 174 pagina's.)
K over liefde Weet je, de mens praat eindeloos over liefde: heb je naaste lief, heb je God lief, wees vriendelijk. Maar zoals het nu is ben je net zo min vriendelijk als zachtaardig. Je bent zo op jezelf geconcentreerd, dat het je ontbreekt aan liefde. En zonder liefde is er alleen verdriet. Dat is niet zomaar een aforisme, dat je kunt nazeggen. Je moet dit ontdekken, je moet het tegenkomen. Je moet er hard voor werken. Je moet er voor werken met inzicht in jezelf, zonder ophouden, met hartstocht. Hartstocht is iets anders dan lust; wie niet weet wat hartstocht is, zal nooit de liefde kennen. Liefde kan alleen ontstaan bij totale zelfovergave. En alleen liefde kan orde tot stand brengen, een nieuwe cultuur, een nieuwe manier van leven. (Bron: http://www.squidoo.com/wijsheid.) K over opvoeding De onwetende is niet degeen die geen opleiding heeft gehad, maar degeen die zichzelf niet kent, en de goed opgeleide is dom wanneer hij verwacht dat hij inzicht verwerven zal uit boeken, door kennis en op gezag van anderen. Inzicht ontstaat alleen door zelfkennis, met andere woorden door een besef van de totaliteit van onze psychologische processen. Daarom is opvoeding in de ware zin van het woord een kwestie van inzicht in onszelf, want de totaliteit van het bestaan speelt zich in ieder van ons af. (Bron: Opvoeding en de betekenis van het leven, Krishnamurti.)
K over meditatie Meditatie is een proces van zelfinzicht. En als je inzicht in jezelf begint te krijgen, niet alleen in wat bewust is, maar ook in alle verborgen gedeelten van jezelf, ontstaat er rust. De geest die stil gemaakt wordt, door meditatie, door dwang, door aanpassing, is niet stil. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti.) K over via een ander naar onszelf kijken Als we waarnemen, zoals een psycholoog, filosoof, goeroe, dan nemen we waar in overeenstemming met hun kennis, en met die kennis in onze geest trachten we naar onszelf te kijken. Dus kijken wij niet naar onszelf, maar we kijken door de ogen van een ander naar onszelf. En dat is de tirannie die de mens zich al meer dan een miljoen jaar heeft laten welgevallen. (Bron: Krishnamurti - Weg zonder einde, door Mary Lutyens.) K over vrede in de wereld Er zijn heel wat organisaties geweest, waaronder deze, die vrede in de wereld tot stand willen brengen, maar er is geen vrede gekomen om verschillende voor de hand liggende redenen: nationalisme, stambewustzijn, godsdiensten die tegenover elkaar staan, verdeling in klasse, ras, enzovoorts. … Waarom leven de mensen na al deze miljoenen jaren nog steeds niet vreedzaam naast elkaar? Beseffen we wel dat we verantwoordelijk zijn voor deze verschrikkingen in de wereld? Iedere vorm van geweld, terrorisme, oorlogen – wij zijn er verantwoordelijk voor. Oorlog speelt zich niet af in Beiroet. Het vindt plaats in ons hart en in onze geest. Wij hebben deze maatschappij waarin we leven geschapen. Wij zijn deze maatschappij, en totdat ieder van ons zich radicaal getransformeerd heeft, zullen we voortdurend oorlogen hebben. (Bron: Krishnamurti – Weg zonder einde, door Mary Lutyens.)
K over angst Om radicaal vrij te zijn van angst, moet je je bewust zijn van angst en deze met rust laten, zonder enig oordeel, zonder te proberen er iets aan te doen. Juist het weten dat daar angst is en stil te zijn, brengt een fundamentele revolutie teweeg waarin angst geen enkele plaats meer heeft. (Bron: http://www.katinkahesselink.net/jk_nl/vrijheid.html.) K over zien zonder oordelen Als je inzicht wilt krijgen in een probleem moet je beginnen het niet te veroordelen. Een afwijzende opstelling is geen zuivere benadering van een probleem. Een veroordelende aanpak maakt een frisse kijk op de zaak onmogelijk. Je moet het probleem onder ogen zien zoals het is, zonder er hoe dan ook iets aan te willen veranderen. (Bron: J. Krishnamurti zoals ik hem kende, Susunaga Weeraperuma.) K over aandacht zonder middelpunt Is het je ooit opgevallen dat wanneer je goed oplet, ergens met je aandacht helemaal bij bent, er dan geen waarnemer en dus geen denker meer is, dat er dan geen middelpunt meer is van waaruit je waarneemt? (Bron: Wat doe jij met je leven?!, J. Krishnamurti.) K over de religieuze geest De werkelijk religieuze geest, in de diepe betekenis van dat woord, is pas echt revolutionair, want hij onttrekt zich aan 'links' en 'rechts' en 'het centrum'. Als we dit begrijpen en met elkaar samenwerken, ontstaat er een andere sociale orde - en dat is onze verantwoordelijkheid. Als we al die onvolwassen, kinderachtige dingen opzij zouden kunnen zetten, dan zouden we, denk ik, het zout der aarde kunnen zijn. Dat is de enige reden waarvoor we bij elkaar zijn gekomen, een andere reden is er niet. Van mij krijgt u niets, en ik niet van u. Dat wat absoluut noodzakelijk is, is niet mogelijk rondom een ideologie, dat blijkt, zowel historisch als feitelijk. (Bron: http://www.krishnamurtileerproject.nl/uitspraken.html.) K over mutatie Als de mens niet radicaal verandert en geen wezenlijke mutatie in zichzelf tot stand brengt, en dat niet door God, niet door gebeden - dat alles is echt een te kinderachtig, te onvolwassen gedoe - dan richten we onszelf te gronde. Een psychologische revolutie is nu mogelijk en niet over duizend jaar. We hebben nu al vele duizenden jaren geleefd en zijn nog steeds barbaren. Als we dus nu niet veranderen, zijn we morgen of over duizend morgens nog steeds barbaren... Als ik vandaag geen eind maak aan de oorlog trek ik morgen ten strijde. Om het heel simpel te zeggen: de toekomst is nu. (Bron: De levensweg van Krishnamurti 1895 - 1986, door Mary Lutyens.) K en de natuur ... 'De kolibrie is er weer. Een zonnestraal valt door het brekend wolkendek en verlicht flitsend zijn felle kleuren, zijn lange snavel en de werveling van die snelle vleugeltjes. Het zuiver gadeslaan van dat vogeltje zonder enige reactie, het louter oplettend observeren daarvan zonder meer, openbaart heel de wereld van de schoonheid.' (Bron: Laatste dagboek, Krishnamurti.) K over oorlog Oorlog is een georganiseerde moordpartij en ook al demonstreren we tegen een bepaalde oorlog, tegen de kernoorlog of tegen een andere vorm van oorlog, we hebben nooit gedemonstreerd tegen de oorlog als zodanig. We hebben nooit gezegd dat een ander mens doden de grootste zonde op aarde is. (Bron: Een kennismaking, Krishnamurti.)
K over meditatie Wij daarentegen zeggen precies het tegenovergestelde: namelijk, er bestaat geen systeem en geen oefening, alleen maar de helderheid van het onderkennen met een vrije geest die geen enkele gerichtheid heeft of keuze maakt, maar de vrijheid heeft om de dingen gade te slaan. (Bron Als twee vrienden, Krishnamurti.) K over onderzoeken ( ...) En dat kunnen we samen doen, wat dus niet inhoudt dat jullie iets van de spreker leren. De spreker heeft jullie niets te leren. Maak je dat vooral goed bewust! De spreker dient alleen maar als een spiegel, waarin je jezelf kunt zien. En dan, als je jezelf eenmaal duidelijk ziet, dan heeft de spiegel geen belang meer, dan kun je die terzijde leggen of overboord gooien. (Bron: Als twee vrienden, Krishnamurti.) K en vrijheid Vrijheid is geen reactie ergens op, vrijheid is ook geen keuze, al verbeelden we ons dat we vrij zijn omdat we kunnen kiezen. Vrijheid is louter waarnemen, zonder bedoelingen, zonder angst voor straf en zonder een beloning te verwachten. Vrijheid kent geen drijfveer: vrijheid komt niet aan het einde van onze menselijke ontwikkeling, maar is de eerste stap in ons bestaan. Door waar te nemen beginnen we ons gebrek aan vrijheid te ontdekken. Vrijheid is zonder voorkeur besef hebben van ons dagelijks leven en ons doen en laten. (Bron: http://www.krishnamurti.be/nederlands/pagina.html.) K over de zijnstoestand Kan uw geest zich bewust zijn van het feit dat hij geconditioneerd is, maar dan niet als waarnemer die waarneemt dat hij zelf geconditioneerd is? Kunt u dat nu ervaren, niet morgen, niet over een minuut, die zijnstoestand waarin geen waarnemer bestaat, net zoals wanneer u boos bent? Dit vraagt om enorm veel aandacht. Niet om concentratie; als u u concentreert, is er dualiteit. Wanneer u u ergens op concentreert, is de geest geconcentreerd en neemt hij datgene waarop hij geconcentreerd is waar; daarom is er dualiteit. In aandacht is er geen dualiteit, want in die toestand is er alleen maar ervaren. (Bron: God, J. Krishnamurti.) K en de natuur Er waren een paar zwervende wolken aan de vroege ochtendhemel die heel bleek, kalm en tijdloos was. De zon wachtte tot die ochtendlijke pracht voorbij zou zijn. De dauw lag op de velden en er waren geen schaduwen; de bomen stonden eenzaam op hun schaduwen te wachten. Het was heel vroeg en zelfs de rivier aarzelde om haar onstuimige loop te nemen. Het was rustig; de wind was nog niet wakker en de bladeren bewogen niet. (Bron: Aantekeningen, J. Krishnamurti. - Nieuwe titel is volgens mij: Krishnamurti over Krishnamurti.) K over de persoon The human tendency is to center everything around the person of the teacher - not on the essence of what he says, but the person. ... We must be extraordinarily impersonal about all this. {Jayakar, A Biography, Chapter 46, page 488}
Als Krishnamurti sterft, wat onvermijdelijk is, zullen jullie regels in je hoofd gaan vormen, omdat het individu, Krishnamurti, jullie de Waarheid had voorgehouden. Jullie zullen dus een tempel bouwen, beginnen met het houden van ceremonieën en zinsnedes, dogma’s, geloofssystemen, en geloofsbelijdenissen uitvinden en filosofieën creëren. Als je het fundament op mij, het individu, bouwt, zul je in dat huis gevangen raken, in die tempel, en dus zal er een andere Leraar moeten komen om jullie uit die tempel te ontwarren. Maar de menselijke geest zit zo in elkaar, dat jullie weer een tempel rond Hem zullen bouwen en zo zal het steeds doorgaan. (Bron: K in The Future Is Now, 1989)
Verzameling door www.non2.nl
