Jubileumjaar Vincent de Paul

NIEUWSBRIEF van het

OYUGIS INTEGRATED PROJECT van de Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, Tilburg, (Brothers of Our Lady, Mother of Mercy, CMM) ISSN 1567-7656 Redactie: Wilhelminakade 10, 5688 EK Oirschot, Nederland, tel.: 0499-571174 E-mail: [email protected] nr. 155 oktober 2009 Van de redactie Terwijl wij kunnen genieten van mooie herfstdagen met steeds prachtiger wordende herfstkleuren, heeft men in Kenia meestal weinig oog voor de natuur. De mensen daar hebben wel wat anders aan hun hoofd: een goed dak boven hun hoofd, voedsel en fatsoenlijke kleding. Door het mislukken van de oogst, direct gevolg van de droogte tijdens de afgelopen groeiperiode van gewassen, stijgen de prijzen van het voedsel dat op de markt wordt aangeboden. In deze nieuwsbrief kunt u lezen dat het OIP blijft werken om de mensen te helpen hun leven op een hoger plan te brengen.

Jubileumjaar Vincent de Paul Op 27 september werd wereldwijd het jubileumjaar geopend ter gelegenheid van de 350e sterfdag van de H. Vincentius. Deze man werd als Vincent de Paul geboren in Zuid-Frankrijk op 24 april 1581 in een eenvoudig plattelandsgezin. Zijn ouders moesten hard werken om rond te komen. De kleine Vincent werd al vroeg ingezet om de kudde te hoeden. Omdat hij goed kon leren kwam hij uiteindelijk op de universiteit terecht. Hij besloot daar om priester te worden. Dat was beslist geen roeping van Boven, maar hij koos voor het priesterschap omdat hij dan verzekerd was van een goed inkomen. Na wat aanloopproblemen kwam hij op een gegeven moment te werken in de pracht en praal van het Franse hof. Uiteindelijk vond hij daar toch geen voldoening. Er ontstond een ommekeer in zijn leven en hij kreeg oog voor de geestelijke en materiële armoede van de mensen in zijn tijd. Hij ontpopte zich toen als een zeer gedreven priester die vooral oog had voor de armsten van de armen en steeds weer mogelijkheden zag en ontwikkelde om deze mensen, aan de rand van de maatschappij, bij te staan. Hij maakte hierbij dankbaar gebruik van het geld van de rijken en de

bereidwilligheid van de gewone, vaak zelf arme mens, om de armen daadwerkelijk te helpen. Hij stichtte de congregatie van de Lazaristen: volksmissionarissen die het volk onderrichten op godsdienstig gebied. Ook stichtte hij de Dochters der Liefde. Deze zusters woonden niet in een klooster, maar in gewone huurhuizen tussen het volk, want daar lag hun werkterrein. In Parijs ontstond rond Vincent de Paul één van de grootste geestelijke centra van Frankrijk met een opleiding voor missionarissen, een seminarie, een centrum voor priesterretraites, een opvang voor lepralijders en geesteszieken. Ook de Dochters der Liefde vestigden zich in de buurt. Vanuit dat centrum organiseerde hij hulp voor oorlogsslachtoffers en vluchtelingen, realiseerde voedselhulp voor de armen in Parijs en opvang voor vondelingen. Vincent bleef daar niet op zijn kantoortje zitten, maar was dagelijks, en ook ’s nachts, te vinden in de straten van Parijs. Op 27 september 1660 overleed Vincent in Parijs, uitgeput en een beetje zwaarmoedig omdat hij zag dat er zoveel werk te doen bleef. Door Paus Clemens werd Vincent de Paul in 1737 heilig verklaard. Bisschop Joannes Zwijsen, de stichter van de Fraters CMM, noemde zijn congregatie Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, maar koos als tweede patroon de H. Vincentius. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we in het Oyugis Integrated Project de geest van Vincentius kunnen terugvinden: - de fraters leven niet in gesloten kloosters, maar kleine communiteiten van waar uit zij zich dagelijks onder de bevolking begeven, want dáár is het werk te doen.

O.I.P.-Nieuwsbrief

-

-

nr. 155 / oktober 2009

2

de medewerkers worden in de gelegenheid gesteld hun vakkennis te vergroten door het volgen van cursussen, maar krijgen ook bezinningsdagen: de geestelijke vorming komt nadrukkelijk aan de orde. Bij workshops voor de bevolking zien we hetzelfde. bij de thuiszorg wordt de arme bevolking zelf ingeschakeld om de zieke mensen in hun omgeving bij te staan. Het OIP maakt

-

zo gebruik van de inzet van een 200 vrijwilligers. de hulp aan de armen en zieken gebeurt voornamelijk door de Kenianen zelf, maar daarbij wordt noodzakelijk en dankbaar gebruik gemaakt van het geld van de rijken.

Voor info over Vincent de Paul: www.famvin.org

Heel veel dank Vorige keer meldden we u al over het gouden jubileum van frater Leo van de Weijer. Sindsdien kregen we een paar reacties naar aanleiding van het feest. De Provinciaal Overste, frater Andrea Sifuna schrijft in zijn Provincial Newsletter van september: “Ik moet nog iets zeggen over het gouden jubileum van frater Leo op 29 augustus. Ik wil niet graag dingen overdrijven, maar het geheel was een prachtige viering waarin de armen, de kinderen, de rijken en de mannen en vrouwen van de kerk waren verenigd om God dank te zeggen voor de roeping van frater Leo. Veel van onze jonge fraters vertelden dat zij bemoedigd werden door dit feest. We wensen frater Leo nog vele gelukkige jaren van toewijding in de wijngaard van de Heer.” Frater Leo keek tevreden terug op zijn jubileum:

“Hartelijk dank voor de belangstelling voor mijn gouden jubileum. Het was een dag om nooit te vergeten. Vooral de viering in de kerk was heel intens en mooi. De bisschop van Homa Bay kon zelf niet komen omdat hij iemand moest wijden op die dag, maar hij kwam op het eind van de middag om zijn sympathie met ons te delen. De mis werd gedaan door een emeritus bisschop van Ngong, monseigneur Davis. Die gaf een heel goeie raad aan de jonge religieuzen (en aan mij). Hij zei "Hold on, especially when it is difficult". De receptie en entertainment waren geweldig. Zo'n 600 mensen in de compound die allemaal goed gegeten hebben en die hun vele giften kwamen brengen. Ik voel me gesteund door zovelen en ga rustig door met het leven van barmhartigheid voor de meest behoeftigen. Jullie extra gift (voor voedselnoodhulp, red.) is inmiddels aangekomen en er wordt al volop gebruik van gemaakt! Heel veel dank voor jullie sensitiviteit voor de nood van velen, vooral de weeskinderen.”

VCT-cursus in Nairobi Op 30 maart begon ik aan een vierdaagse VCTcursus* in het Rosa Mystica Spiritual Centre in Nairobi. Er waren deelnemers uit alle windstreken. Zo was er een vrouw uit Congo die, samen met katholieke broeders, werkt in de sloppenwijk Mukuru, bij Nairobi. We inventariseerden eerst de verwachtingen van de deelnemers en bespraken de doelstellingen van de cursus. Iedereen moest een wapenschild tekenen, verdeeld in vier vakken. Daarin moesten we achtereenvolgens ons grootste succes, onze ambitie, onze angst en de belangrijkste persoon in ons leven beschrijven. Daaronder moesten we een wapenspreuk of levensmotto schrijven. Ik koos voor: “Ik heb een droom”. Ik leerde hierdoor dat er verschillende mensen zijn met verschillende opvattingen. Als counselor moet je daar dus ook rekening mee houden. We leerden over counselingvaardigheden en

gedragsverandering. Alles wat ons maakt tot het individu dat we zijn, hebben we geleerd van anderen of van onze omgeving. We zijn een product van de samenleving. Een leerproces kan ons niet totaal veranderen. Aangeleerd gedrag kan wel afgeleerd worden. De mens is van nature goed, maar kan door situaties of gebeurtenissen veranderd zijn. Om stigmatisering en discriminatie in onze eigen omgeving een halt toe te roepen moeten we de mensen bewust maken van aids en de gevolgen daarvan, zodat de mensen die getroffen zijn door

O.I.P.-Nieuwsbrief

3

de ziekte niet worden achtergesteld. Verder hadden we het over het prikken en onderzoeken van bloed, je kunnen invoelen in de cliënt, het omgaan met spanningen, verlies en zorg en ethische zaken. Als je anderen helpt hun problemen het hoofd te bieden, moet je als counselor zelf sterk in je schoenen staan. Door een maandelijks spreekuur en het adequaat bijhouden van het dossier is een verantwoorde counseling mogelijk. Na de theoretische lessen hadden we een excursie naar de sloppenwijk Kibera. Het praktijkgedeelte van de cursus deed ik in Casino VCT. Moge God de leiding van het OIP zegenen voor

nr. 155 / oktober 2009

de steun die ze mij gaf om deze cursus te volgen, zodat ik onze mensen die getroffen zijn door aids, nog beter kan begeleiden. Millicent Atieno, medische afdeling * Voluntary Testing and Counseling Programma’s (VCT) stimuleert mensen op vrijwillige basis een test te laten doen in combinatie met counseling voor- en achteraf. En vooral dit laatste is erg belangrijk. Want wat zijn de gevolgen als de uitslag positief blijkt te zijn en je dus geïnfecteerd bent met het HIV-virus…En indien dit niet het geval is…hoe behoud je deze status?

Het begeleiden van kinderen met aids Ik was in de gelegenheid een workshop te volgen over het begeleiden van kinderen die getroffen zijn door aids. De cursus werd gegeven in het Savelberg Retreat Centre in Nairobi in de periode

van 3 tot 9 mei. De onderwerpen waren: hiv bij kinderen, de ontwikkeling van een kind in normale omstandigheden, familieverbanden. Het communiceren met kinderen vereist speciale vaardigheden. We moeten vertrouwen wekken, zodat kinderen worden uitgenodigd hun verhaal te vertellen. We moeten de kinderen een positieve houding ten opzichte van het leven proberen mee te geven. Bij counseling in verband met hiv

moeten we rekening houden met de leeftijd van het kind. Ook is er verschil van benadering met betrekking tot de manier van besmetting: is het kind geboren met hiv/aids, of is de besmetting op een andere manier veroorzaakt, zoals bloedtransfusie, verkrachting of besmette naalden. Daarnaast maakt het een groot verschil of het kind al weet dat het besmet is, of alleen maar ziek is en de oorzaak niet kent. Daarna kwam de counseling van de verzorgers van kinderen aan de orde. Deze verzorgers moeten de ziekte van de kinderen niet verzwijgen, maar open met de situatie omgaan. Nog teveel kinderen worden onwetend gehouden als gevolg van ongeletterdheid van de verzorger(s), stigmatisering, spookverhalen en verkeerde opvattingen. Voor de zelfbewustheid van het kind en zijn persoonlijke groei is het belangrijk dat het kind en zijn omgeving zich niet verschuilen, maar open zijn over zijn/haar status. Een apart hoofdstuk ging over de problemen die we tegenkomen bij het werken met pubers die seropositief zijn. Zij hebben belang bij een therapeutische omgeving die hen kan sterken om uit te komen voor hun angsten, hun vrees en emoties. Zo moeten ze worden aangemoedigd hun best te doen om te werken aan hun eigen gezondheid. Tot slot deelden we onze ervaringen over zorg voor de verzorgers, diverse wettelijke en ethische kwesties rond het begeleiden van kinderen en over de Rechten van het Kind. Ik ben het managementteam van het OIP dankbaar voor de financiële steun die mij in staat stelde deze cursus succesvol te volgen. Phanice Lugala, medische afdeling in: OIP Newsletter nr. 241, mai-juni 2009

O.I.P.-Nieuwsbrief

nr. 155 / oktober 2009

4

Het gebruik van Spirulina Spirulina is een alg die in Kenia groeit in zoutwatermeren zoals Lake Nakuru en Lake Crater. Spirulina maakt een ondervoed kind dat 6 weken lang dagelijks een klein beetje gedroogd Spirulina krijgt, weer helemaal gezond. Spirulina heeft ook positieve effecten op HIV/AIDSpatiënten. Bovendien kan het gebruikt worden voor tropische zweren en de behandeling van doorligplekken. Het gebruik van spirulina is in opkomst en ook het OIP ziet het nut van dit natuurlijk medicijn. Het voorbeeld van Pamela Aoko is sprekend wat betreft de krachten van deze alg. Pamela is lid van de Ondiko clustergroep. Ze is weduwe sinds december 2004. Ze heeft drie kinderen. De oudste is een jongen, 13 jaar en zit op de Ondiko primary school in de 6e klas. De tweede is een meisje van 10 jaar in de 3e klas. De jongste, Eli Onyango, is 5 jaar en zit in de kleuterklas.

Pamela werd ziek. Haar conditie verslechterde als ze zwaar werk deed. Tenslotte bleef ze thuis. Ze voelde zich wanhopig en ellendig. Omdat Pamela ziek was nam haar oudste zoon de verantwoordelijkheid op zich om voor eten te zorgen. Hij verdiende wat geld door houtskool te branden en hier en daar klusjes te doen. Zijn schoolresultaten kelderden. Pamela kreeg spirulina vanaf begin februari. Binnen drie weken was er een duidelijke verandering zichtbaar. Spirulina verbetert haar positie duidelijk. Ze heeft weer energie en neemt zelf de huishoudelijke taken voor haar rekening. Haar oudste zoon kan dus weer alle aandacht aan zijn school besteden. Pamela heeft weer voldoende eetlust en haar gewicht neemt toe. De buren kijken met verbazing naar de verandering die heeft plaatsgevonden. Eerst werd zij buitenspel gezet toen ze moest gaan bedelen om aan de kost te komen. Nu draait Pamela weer volop mee in het dagelijks leven in haar buurt en wordt zij weer voor vol aangezien. Toen ze pas geleden bezocht werd ontmoetten we de bezige vrouw die haar stukje land bewerkt, haar huishouden weer goed draaiend weet te houden en een geziene figuur is in haar omgeving. Ze had niet veel te zeggen, alleen: “Erokomano ahinya”, “Dankjewel”.

Leven op pompoenbladeren Madaraka Day is een nationale feestdag in Kenia ter herinnering aan het feit dat het land zelfbestuur kreeg na 40 jaar (burger)oorlog. Tushauriane, de jeugdgroep van het OIP, gebruikte deze vrije dag om aandacht te schenken aan de armen. Onze leider Jaskine Ouma bracht ons naar de Sino Kagola School naast de marktplaats van Orembe. Daar woont een gehandicapte vrouw, Pessila Agola, zonder handen of benen, maar heel actief. We waren ontdaan toen we Pessila als een zes maanden oude baby zagen rondkruipen. Ze voorziet in haar levensonderhoud door langs de weg te gaan zitten bedelen, in de hoop dat voorbijgangers haar iets toestoppen. Er kwamen bij ons veel vragen op over onze lokale leiders en de kerken. Ze zijn zo laks als het erom gaat mensen als Pessila te helpen. We besloten tot een grote schoonmaak. Onze vrouwelijke leden gaven het huisje een beurt, veegden de vloer, maakten potten en pannen goed schoon, haalden water bij de rivier, sprokkelden brandhout, enz. Wij ruimden de boel buiten de hut op, wiedden onkruid en veegden de boel aan.

Pessila vertelde ons dat ondanks onze hulp, het grootste probleem dagelijks bleef terugkomen: hoe kwam ze aan eten? De dag daarvoor had Pessila alleen wat gekookte pompoenbladeren gegeten, zonder ugali, wat in Kenia het basisvoedsel is. Toen Jaskine dat hoorde bedacht hij zich geen moment, ging naar de auto, haalde daar wat geld en kocht een flinke vis van een van de verkopers die langskwamen. Vervolgens ging hij naar de markt en kocht wat unga en omena, gedroogde visjes voor de oude vrouw, zodat ze voor drie à vier dagen voldoende eten in huis had. Onze meiden maakten de grote vis op een voortreffelijke wijze klaar. Toen de vis klaar was werden we getroffen door de manier waarop en het geduld waarmee Pessila het voedsel, zonder handen, naar haar mond wist te brengen. Nancy kon het niet langer aanzien en gaf haar te eten als een klein kind. We spraken af dat we Pessila voortaan elke maand zullen bezoeken. Laat in de middag keerden we terug naar het OIP. Gordon Odhiambo, voorzitter Tushauriane. in: OIP Newsletter nr. 241, mai-juni 2009

O.I.P.-Nieuwsbrief

nr. 155 / oktober 2009

5

Acties In de maanden augustus en september zijn er een aantal activiteiten geweest, waarin we in vogelvlucht verslag van doen:

Barbecue Bocholt: Op zaterdagavond 29 augustus vond de jaarlijkse barbecue plaats in het Belgische plaatsje Bocholt, georganiseerd door de Belgische vriendenkring van het OIP en van frater Frans Jansen. Bijna 200 deelnemers hadden zich ingeschreven en hebben gesmuld van de overheerlijke stukken vlees en salades, die respectievelijk door de plaatselijke slager en door vrijwilligers zijn klaargemaakt. Ook de Stiching OIP was voltallig aanwezig met een stand en informatie en verkocht zeepsteen en verschillende andere Keniaanse artikelen aan belangstellenden. Bijzonder detail is dat met frater Frans Jansen een medewerkster van het OIP was meegekomen, Elisabeth Ouma, die met eigen ogen eens kon zien hoe Belgische en Nederlandse OIP-vrienden zich inzetten voor Oyugis. Ondanks haar doofheid wist ze met een ontwapenende glimlach contact te maken met diverse bezoekers.

Wereldfeest Bokrijk De volgende dag, zondag 30 augustus, was het weer het tweejaarlijkse Wereldfeest in Bokrijk, eveneens in Belgisch Limburg. Daar was wederom de stand van het OIP aanwezig, én frater Frans Jansen die opvallend veel herkend en benaderd werd door bekenden en vrienden. Ook tijdens dit Wereldfeest werden bezoekers onthaald met uitleg over het project in Kenya. Ondanks de concurrentie van vele standhouders

rondom onze kraam verkochten we voor ruim € 250,- aan Keniaanse artikelen, zoals manden, kanga’s, sieraden, hout en zeepsteen. Het was een zonnige, gezellige dag, en de belangstelling voor het Wereldfeest was zeer groot. Misschien komt dat ook door de formule van dit evenement: gratis inkom voor bezoekers en gratis standplaats voor ideële projecten en instellingen. De organisatie verdient zeker een compliment!

Brabant Tour(t) Precies een week later, op zondag 6 september, was de dag van de jaarlijkse sponsorfietstocht voor het OIP in Oirschot. Beerzenaar Gerard Willemen zette voor de zesde maal een prachtige fietsroute uit, van 41, 53 of 67 km lang, die richting Hilvarenbeek en zelfs naar Poppel (B) ging! Basisschool de Linde, waar Gerard en Christianne leerkrachten zijn, was de vertrekplaats van de tocht, en ook daar was een stand aanwezig met artikelen voor de verkoop. Zo’n 106 routes á € 3,- werden verkocht, en er werd daarbij veel fooi gegeven. Opvallend was de deelname van verschillende nieuwsbrieflezers! Plaatselijke financieel adviseur Roche is één van de trouwe sponsors van de tocht en bij één van de drie lokale supermarkten kan de Stichting ieder jaar niet verbruikte drank e.d. terugbrengen. Tezamen met de geweldige reacties over de tocht, de verbroedering van bekenden en nieuwe fietsers en niet te vergeten het prachtige weer, werd ook deze dag een succes. (Op de foto: familie van frater Kees Hems)

KVO Veldhoven Tenslotte vond op dinsdagavond 8 september in café de Sportvriend in Veldhoven een KVO-avond plaats waarbij de Stichting OIP een PowerPoint toonde van het OIP en enkele persoonlijke verhalen vertelde van het bezoek aan Oyugis. Ook hier kochten aanwezigen enkele spullen. Tot haar en onze verrassing was er een nicht van frater Kees Hems aanwezig, die wel zeer geïnteresseerd was om te horen waar en waarmee haar neef werkzaam is. Ze was van verschillende activiteiten op de hoogte, maar de serie foto’s sprak haar extra aan. Ook hier dankten we voor de medewerking, belangstelling en een gift voor het OIP.

O.I.P.-Nieuwsbrief

6

nr. 155 / oktober 2009

FINANCIËLE STEUN Mogelijkheden tot financiële ondersteuning leest u onder aan deze bladzijde in het colofon. Behalve de maandelijkse Schoolfondsincasso kwamen de afgelopen periode de volgende bijdragen binnen: V. te O. € 1000; N.N. € 50; A. te R. € 30; K. te B. € 10; R. te U. € 10; vW. te O. € 5; V. te V. € 70,77; N.N. € 500; W. te U. € 10; V-W te R. € 25; N.N. € 10; M. te A. € 5; vdB. te B. € 280; M. te B. € 25; comm. te T. € 1000; dB. te O. € 25; dK. te O. € 40; S. te R. € 22,69; vE. te U. € 20. Het aantal incassomachtigingen voor het schoolfonds bedraagt: 187 Wanneer begunstigers liever niet met name genoemd willen worden, moeten zij dit even laten weten. Wij vermelden de bijdrage dan onder N.N. (Nomen nescio = ik weet de naam niet).




Omdat u betrokken bent


Redactie en verzending: Christianne & Henk van de Wal Wilhelminakade 10 NL - 5688 EK OIRSCHOT

Nieuwsbrief nr. 155, oktober 2009

mijn armen zijn kort maar met de liefde worden ze alsmaar langer

Christianne

COLOFON De O.I.P.-Nieuwsbrief (oplage 800 + 125 digitaal) verschijnt maandelijks. Overname van artikelen is toegestaan in overleg met de redactie. De O.I.P.-Nieuwsbrief is een uitgave van de Stichting Oyugis Integrated Project Nederland, ingeschreven bij de Kamer van Koophandel Eindhoven onder nr. 17124227. De Stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). De Stichting is bereikbaar via Henk van de Wal (secretaris): Wilhelminakade 10, 5688 EK OIRSCHOT, tel.: 0499-571174, E-mail: [email protected] Website: www.oip-nederland.nl Financiële ondersteuning van het Oyugis Integrated Project in Kenya is welkom bij de penningmeester Marleen Koning – ter Ellen op gironummer 8701393 of bankrekening 571677290 t.n.v. Stg. Oyugis Integrated Project te Uden. Giften voor het Schoolfonds zijn welkom op giro 9317124 t.n.v. Stg. Oyugis Integrated Project te Oirschot. e Kopij voor de O.I.P.-Nieuwsbrief zien wij graag voor de 20 van de maand.