1
Van de voorzitter, Vorige week werd ik benaderd door de jubileum commissie met de vraag of ik een voorwoord wilde schrijven voor het jubileumblad. Mijn antwoord hierop was kort en bondig ja. Nu ik dit stukje zit te schrijven ga ik in gedachte terug in de tijd. 5 Jaar geleden waren we druk met de verhuizing en was ik net op mijn besluit terug gekomen om te stoppen als voorzitter van de handbal en verder te gaan als voorzitter van Conventus. Het 1e jaar was een moeilijk jaar, want beide takken van sport moesten heel erg aan elkaar wennen, waren toch hun eigen “kluppie” kwijt en moesten wennen aan de grotere organisatie. Intussen heeft iedereen in de vereniging zijn draai weer gevonden al blijven er natuurlijk mensen die terug verlangen naar de geur van het pas gemaaide gras en de oude kantine. Ik denk dat we als Conventus op de goede weg zijn al moet er nog heel veel gebeuren, maar wat mij in deze jubileum commissie heel erg aanspreekt is dat je heel duidelijk kunt zien dat met samenwerking en enthousiasme je veel kunt bereiken. Iedereen heeft kunnen lezen dat we hier met zijn allen een groot feest van gaan maken. De jubileum commissie heeft een programma gemaakt wat op vrijdagavond om 20.00 uur begint en eindigt op zondagmorgen om 01.00 uur, dat is alleen maar mogelijk door samenwerking en enthousiasme, want tenslotte hebben we voor 30 uur vrijwilligers nodig. Jubileum commissie en alle vrijwilligers hartelijk dank voor jullie inzet. Janny de Jong
Van de Redactie Voor jullie ligt het 1e Jubileum exemplaar van sv Conventus, dat op 30 juni 2010 5 jaar bestaat. Bij het afnemen en lezen van de interviews is mij opgevallen dat KV Zwijndrecht en HV Walburg meer overeenkomsten hebben dan ik wist. Zo hebben beide verenigingen op dezelfde plekken gespeeld, weliswaar niet op hetzelfde moment, maar toch. Het blijkt ook dat ouders en verzorgers het heel leuk vinden om te komen helpen in het Jubileum weekend. Fijn dat jullie zo enthousiast zijn en mocht je nog een paar uurtjes per maand tijd over hebben en wat voor de vereniging willen doen, dan horen we dat graag. Voor het meedoen van toernooi, spellen en Conventus got talent graag het aanmeldingsformulier invullen en mailen of inleveren bij de bar. Zo weten wij hoeveel teams en deelnemers er zijn en kunnen wij indelingen maken. Via de website zijn ze allemaal te downloaden. Patrick Straver heeft aan de voorzitters van de toen fuserende verenigingen gevraagd hoe de fusie in zijn werk is gegaan. Ilonka Luksen heeft twee leden van het eerste uur, die nog steeds actief zijn, naar hun verhaal gevraagd en is er achter gekomen hoe een handballer een korfballer werd. De bedenkers van de naam en het logo laten weten hoe hun dit hebben verzonnen. En het 1e hand- korfbalkoppel laat weten hoe het hun is vergaan. Huisfotograaf Kees Streefkerk heeft voor de foto‟s gezorgd. Wij wensen jullie veel leesplezier en graag tot zien in het Jubileumweekend. Ilonka Luksen 2
Hoe het begon Otto Stam Functie in fusie: Voorzitter KV Zwijndrecht Begonnen bij KV Zwijndrecht: Sinds 1979 lid Functies bij KV Zwijndrecht: Jeugd wedstrijdleider, recreant, kampleiding, scheidsrechter, lid kascontrole commissie, sinds 1993 voorzitter Huidige functie: “Tot grote genoegen ben ik geen voorzitter meer. Ik kom tegenwoordig eigenlijk te weinig bij de vereniging. Ondanks dat ik net met pensioen ben, heb ik het te druk en besteed ook veel tijd met mijn kleinkinderen.”
Janny de Jong Functie in fusie: Voorzitter HV Walburg Begonnen bij HV Walburg: Sinds de oprichting in 1975 Functies bij HV Walburg: Mede-oprichtster, notulist bestuur, speelster dames 1, voorzitter kantine commissie, penning meester, sinds 1995 voorzitster Huidige functie: “Na de fusie wilde ik ook het voorzitterschap neerleggen, maar er waren geen vervangers, dus ben ik tegenwoordig voorzitster van sv Conventus.” Van twee verenigingen één maken is niet moeilijk, maar om dit te doen met uitsluitend winnaars en ook nog eens een nieuw complex is een bijna onmogelijke opgave. Voor deze moeilijke taak stonden de besturen van KV Zwijndrecht en HV Walburg ‟75 voordat ze vijf jaar geleden samen konden gaan in sv Conventus. Al halverwege de jaren ‟90 werden er plannen gesmeed voor een verhuizing van korfbalverenigingen Zwijndrecht en Albatros en handbalvereniging Walburg. Beide korfbalverenigingen moesten hun locatie op sportpark Bakestein verlaten vanwege de aanleg van een spoortunnel, terwijl de accommodatie van Walburg op ‟t Hof niet optimaal was. “De eerste plannen voor de huidige locatie dateren uit 1996,” legt voormalig HV Walburg voorzitster Janny de Jong uit. “Vanaf 1996 – 1997 hebben we veel met de betrokken partijen gesproken en al snel bleek dat het geen optie zou zijn om op het complex drie verschillende kantines te plaatsen. Om deze reden zijn we gaan praten met Zwijndrecht, zodat we samen tegenwicht konden bieden tegen het grote Albatros.” Naast een samenwerking tussen Walburg en Zwijndrecht werden in eerste instantie ook de mogelijkheden voor andere combinaties onderzocht. Al snel bleek echter dat een voor de handliggende fusie tussen de korfbalverenigingen niet tot de mogelijkheden behoorde, nadat de leden van Albatros zich tegen een samenwerking met Zwijndrecht hadden uitgesproken. “Albatros wilde niet met Zwijndrecht fuseren, omdat Zwijndrecht op zondag korfbalde,” verklaarde voormalig KV Zwijndrecht voorzitter Otto Stam. “Gek genoeg was een fusie met het eveneens op zondag spelende Walburg geen probleem. Daarnaast wilden we eigenlijk de kleinschaligheid van de KV Zwijndrecht behouden, wat bij een fusie met Walburg gewaarborgd zou blijven. Een fusie met Walburg zou bovendien voor beide clubs een veel sterkere financiële basis bieden.”
3
In de oriënterende gesprekken werd met geen woord gerept over een fusie. Het originele idee bevatte een verregaande samenwerking tussen beide verenigingen, waarbij de clubs samen zouden werken op gebied van alle niet-sport gerelateerde activiteiten, zoals jeugdzaken, de kantine en het organiseren van gezamenlijke activiteiten. Naast de uitgebreide samenwerking tussen KV Zwijndrecht en HV Walburg, was de invulling van het nieuw aan te leggen complex ook een belangrijk deel van de werkzaamheden van de verschillende besturen. Hierbij gaf de gemeente Zwijndrecht de clubs de vrijheid om met ideeën voor het complex te komen. “Van oorsprong bevatte het plan bijvoorbeeld geen sporthal, maar we waren op dit vlak eigenwijs en uit een onderzoek bleek dat dit financieel haalbaar zou zijn,” vervolgde Stam. “De sporthal zou bovendien ook veel voordelen bieden voor het Develstein College. De volgende stap was vervolgens het uittekenen van hoe we het complex in zouden kunnen delen.” “Eigenlijk was het onmogelijk dat de kantine echt eigendom van de club zou worden en ook kunstgras was niet mogelijk. Gelukkig werkte de gemeente goed mee en bij Jaap Boer, projectleider van de gemeente, konden we altijd alles vragen, zolang het maar goed onderbouwd was. Uiteindelijk kregen we toch wel die eigen kantine en ook het kunstgras is gelukt, waardoor we nu over een mooi, compleet complex beschikken.” Ondanks dat betrokkenen met de fusie en het nieuwe complex er op vooruit gingen, was niet iedereen even blij met deze ontwikkelingen. Door het geleidelijke, langdurende proces konden leden van Walburg en Zwijndrecht al langzaam aan het idee van de fusie wennen. Desondanks waren er zeker ook tegenstanders. “Bij de korfbal waren er wel mensen die de geur van het gras niet wilden missen,” blikte Stam terug. “Sommigen waren vanaf baby af aan bij de club opgegroeid en als je dan je complex verlaat voelt het alsof je plots dakloos bent. Het verlaten van ons oude complex ging dus wel gepaard met enig verdriet en wanneer ik de geur van vers gemaaid gras ruik denk ik nog steeds aan het oude complex. De korfballers hebben het gras op moeten offeren, maar tegenwoordig kan je eigenlijk niet meer zonder als vereniging. We hebben nu een kwalitatief goed veld.” Na de beslissing om van KV Zwijndrecht en HV Walburg één vereniging te maken ontstonden veel nieuwe uitdagingen, zoals het vormen van het bestuur en het runnen van een kantine die vrijwel het hele jaar geopend is. “Bij het vormen van het bestuur stond voorop dat er een gelijkheid tussen beide sporten moest ontstaan, zodat we in het geval van een stemming een gelijke verdeling zouden hebben,” zei De Jong. “Het nieuwe complex had wel veel stress als gevolg. In plaats van dat je eerst misschien vijftien weken als kantine open was, moesten we dankzij de eigen sporthal plots 40 weken per jaar, meestal 7 dagen per week open zijn. Voor de vereniging is wel een groot voordeel dat we nu ook in de winter gebruik kunnen maken van onze eigen kantine.” Een belangrijke sleutel voor de fusie bleek het opstellen van een draaiboek te zijn, waarbij de besturen ondersteuning kregen van de Provinciale Sportraad Zuid-Holland. Na het voltooien van dit document 4
konden de oude verenigingen op 30 juni 2005 middels een officiële ledenvergadering officieel worden opgeheven, waarna sv Conventus een dag later officieel opgericht kon worden. Ondanks dat HV Walburg en KV Zwijndrecht met de oprichting van sv Conventus één waren, gold dit zeker niet direct voor de leden. Tijdens het eerste Conventus feest was de kantine duidelijk verdeeld in een handbal- en een korfbaldeel. Deze scheiding neemt elk jaar verder af, maar blijft nog altijd duidelijk aanwezig. “Ik denk dat het langzaam steeds beter gaat tussen de hand- en korfballers, al verwacht ik dat er echt een generatie overheen moet gaan voordat we echt één zijn,” concludeerde De Jong. “Soms wordt er voor de gein wel eens wat slechts over de andere tak van de vereniging gezegd, maar soms gebeurd dit ook wel met een serieuze ondertoon. Je merkt tegenwoordig bij feestavonden wel dat beide takken van de club meer door elkaar gemixt staan, maar soms blijft het moeizaam. Het zijn natuurlijk wel twee totaal verschillende sporten.” “Desondanks kunnen we zeker met een goed gevoel terugkijken op de fusie. Natuurlijk waren er de nodige aanloopproblemen en nog altijd loopt niet alles optimaal, maar we worden wel steeds beter.” Vijf jaar na de oprichting van sv Conventus bestaat er een gezonde club, met een complex dat vele malen beter is dan voor de fusie. Hierdoor is de club echt klaar voor de toekomst. “Met de fusie hebben we een gezonde financiële situatie weten te bereiken, terwijl de gezelligheid bij de club groter is geworden,” concludeerde Stam. “Ik ben nog altijd trots wanneer ik hier kom, want dit project heeft echt alleen maar winnaars opgeleverd. Het Develstein college, de gemeente, Albatros en Conventus hebben allen van dit project geprofiteerd.”
5
6
Lucy Schenkel Lucy speelde van haar 10e tot 18e jaar korfbal bij de Zwervers in Dordrecht. Doordat ze in de verpleging werkt, kan ze weinig wedstrijden spelen en gaat ze van korfbal af. Als ze een aantal jaren later in Zwijndrecht woont en werkt, leest ze in de krant een oproep. Een aantal leden van korfbalvereniging Albatros willen een andere korfbalvereniging op gaan zetten en zoeken mensen die daarbij willen helpen. Lucy lijkt dat wel wat en met een klein groepje van 5 personen wordt een nieuwe korfbal club opgericht in 1970. Lucy wil als shirtkleuren graag paars met zwart, maar het worden de Zwijndrechtse kleuren geel en zwart. Het begin gaat moeizaam, het trainen vindt plaats op het sportveld in het Develpark. De palen mogen worden opgeslagen in het Botenhuis. Er is ook nog getraind tussen de flats aan de dijk. Op een veld bij VVGZ is een kleine accommodatie en de 1 e wedstrijden van de jeugd worden daar gespeeld. De vereniging bestaat dan uit ongeveer 50 leden en 2 jeugdteams. In het Hikhok is het heel gezellig, er worden feesten gehouden en toneelstukken gespeeld. Ook worden er seniorenteams gevormd, eerst voor de zaterdag en toen nog één voor de zondag. Lucy speelt met beide teams mee. Jelle en Peter Engeltjes worden dan ook lid van de vereniging. Op een gegeven moment ging VVGZ uitbreiden en moesten ze die plek verlaten. Een nieuwe plek werd tijdelijke op ‟t Hoff gevonden. Daarna volgde de verhuizing in 1975 naar Bakenstein waar een kantine en kleedkamers werden gebouwd en waar een groot grasveld bij lag. Toen werd er nog gespeeld met 3 vakken. Er volgen vele feesten, zoals de carnavalsfeesten, jaarfeesten en de playbackshows, waar de jeugd eerst optrad en dan gevolgd werd door de senioren. Lucy is door de jaren heen altijd trainster/coach geweest van de jeugd, is 15 jaar mee op kamp geweest, heeft in de Jeugdcommissie gezeten, 2 jaar voorzitter geweest en diverse functies in het bestuur bekleed en later in de kantinecommissie gezeten en achter de bar, En is nu 40 jaar lid van de vereniging!!! De kinderen van Lucy zijn ook gaan korfballen en nu speelt haar kleinzoon. Zelf speelt ze nog recreatief tennis. Dan komt het bericht dat KV Zwijndrecht weg moet van Bakenstein, dat was even schrikken. Er wordt geprobeerd om samen te gaan met Albatros, maar dat lukt niet. Lucy is er nooit echt op tegen geweest om samen te gaan met een handbalvereniging. Het is nieuw, mooi en het huidige onderkomen werd niet meer echt onderhouden. Het enige wat jammer is dat we naast Albatros zitten en dat een aantal leden daardoor toch makkelijker overstappen. Dat vindt ze heel erg jammer, hartzeer. Onderling loopt het lekker, zegt ze. Nu heeft ze 2 keer in de week bardienst op dinsdag- en vrijdagavond, vanaf de start van sv Conventus. De laatste jaren met Ria samen. En in geval van nood, staat ze ook wel een andere keer. Ook regelt ze de schoonmaak die plaats vindt op maandagmiddag en maandagavond 1 keer in de 2 á 3 maanden. Ze zoekt nog leden en ouders van leden die haar daar bij willen helpen. Dat hoeft niet iedere keer, maar aanvulling zou wel heel fijn zijn. Wil je haar meehelpen, spreek haar dan even aan. Wil je meehelpen achter de bar, want dat is heel leuk, of meer daarover weten, ook daarvoor kun je bij haar terecht. 7
8
Een korf- en handbal koppel Hannie Pelikaan en Henk de Vree Hoe vond je het toen je hoorde dat KV Zwijndrecht en HV Walburg samen één vereniging zouden worden? Hannie: in eerste instantie niet echt geweldig, ik was toch wel van mijn eigen cluppie. Besefte wel dat het beter was voor beide verenigingen. Dus geaccepteerd. Henk: ik vond het wel leuk, wel jammer je eigen stekkie kwijt te raken. Wel weer leuk om oud korfballers van mij tegen te komen waar ik vroeger mee gespeeld heb. Hoe heb je de start beleefd van de nieuwe vereniging? In dezelfde kantine, terras, veld en feesten? Hannie: eerlijk gezegd met gemengde gevoelens, ik had toch niet echt een gevoel van...dit is het. De handballers en korfballers zijn toch wel lang een apart geheel gebleven. Toch had ik geen last van de apartheid.(haha) Henk: doordat ik niet echt actief meer was als handballer sta je er wat meer vanaf. Hoe heb je Henk/Hannie leren kennen, hoe is het gegaan dat je viel voor een hand-/korfballer? Hannie: ik had hem wel eens op de tribune zien zitten dat hij mij opviel, uh, kale kop en tatoos, tja, waarom niet. De dag dat ik stopte met korfballen, startte Henk en hij zei, dat is mooi, begin ik en stop jij. Dat was het begin van, uh....de match? Henk: voorbij stormend op de vereniging en vragend aan een mede handballer wie dat was. Zeer geïnteresseerd om ze beter leren te kennen. Ik werd wel gewaarschuwd dat ze niet spoort dat komt mooi uit want dat doe ik ook niet. En uiteindelijk een date.
Hoe waren de reacties en hoe gaat het nu met jullie? Hannie: tja, verenigingseigen, (het is net een soap) wel er over praten (roddelen) achter je rug...Lachen hé. Geloof toch niet dat er iemand mee zit dat wij iets hebben. Van mijn vrienden sowieso dat ze het leuk vinden, die zijn belangrijk. Met ons gaat het prima. Lekker genieten van elkaar. Henk: weinig reacties. Hetzelfde als wat Hannie zegt. En veel plezier maken.
9
10
Karin von Grumbkow Karin heeft in Brabant gewoond en daar gehandbald bij Taxandria in Oisterwijk. Als ze in Zwijndrecht komt wonen, blijkt er geen handbalvereniging te zijn. In de krant staat een stukje dat Minne de Jong mensen zoekt die met hem een handbalvereniging in Zwijndrecht willen oprichten. Karin gaat naar de bijeenkomst in een klein zaaltje in de oude Walburghal. In 1975 is de vereniging een feit, met een bestuur dat bestaat uit 3 personen en Karin is penningmeester. Als naam wordt gekozen HV Walburg, omdat de vereniging haar eerste vormen kreeg in de Walburghal. Als kleuren voor de shirts, worden de Zwijndrechtse kleuren geel en zwart gekozen. Het 1 Damesteam wordt gevormd en Karin speelt daar onder andere in met Betty Fortuin. Er wordt gespeeld en getraind op Bakenstein bij een voetbalvereniging. Er werd toen nog gehandbald op gras en in 3 vakken. Na een aantal jaar wordt een nieuwe locatie gevonden: ‟t Hoff. In het begin stond er niets er was alleen een grasveld. Een alternatieve kantine was wel aanwezig: de besteleend van Rob de Waal. Later zijn de kantine en de kleedkamers gebouwd. Een klein groepje mensen zorgt ervoor dat de kantine wordt opgebouwd en ingericht, zo hebben zij onder andere de bar en de verlichting gemaakt. Karin kwam dan met soep langs voor de harde werkers. Het is gezellig bij de vereniging, nieuwjaarsborrels, feesten en sinterklaasavonden worden uitgebreid gevierd. Als Karin vanwege haar zwangerschap rust moet houden en in het ziekenhuis ligt, komt Sinterklaas gewoon langs in het ziekenhuis. Later worden de kampioenschappen gevierd en het meest bijzondere was het winnen van de Beker van Dames 1. Het Koninginnedag toernooi was altijd een groot succes. Bij de laatste wedstrijd van de dames die dag, zat in de Bidons geen water, maar wijn! En wisselen dat ze nu wilden, maar Karin zei eerst scoren en dan wisselen. Het 3e Damesteam ging niet naar toernooien, maar organiseerde haar eigen toernooi: een taartentoernooi. Met het ouder/kind toernooi heeft Karin samen met Marina alle wedstrijden in een clownspak gefloten. Karin is lid geweest van het Jeugdbestuur, speelt, coacht, traint, gaat mee op kamp, doet het wedstrijdsecretariaat en fluit wedstrijden. Haar kinderen zijn ook lid geweest, Natasja en Guido speelde en Ewoud was keeper. Nu fluit ze nog wel eens als het nodig is, is tijdwaarnemer en maakt ze met een paar andere dames tosti‟s klaar. Als de kantine versiert moet worden dan is ze ook van de partij. Op een gegeven moment moet HV Walburg weg bij ‟t Hoff. Karin vindt dat jammer ze weg moesten, het was een mooie en gezellige plek. De accommodatie voldeed echter niet meer en nu hebben we een schitterende accommodatie en veld. De gezelligheid van toen mist ze nog wel voor een deel. Wij zijn nog wel twee aparte verenigingen, een klein clubje leden heeft dat niet. De jongere generatie gaat goed met elkaar om, de oudere gaat soms nog wat stroef. Over 10 jaar zal het meer op 1 lijn zitten. Tijdens het veldseizoen heb je wel meer contact met de andere sporttak, omdat je dan op hetzelfde moment sport en in en rond de kantine bent.
11
De naam Conventus van Michelle Bonnema KV Walburg en HV Walburg gingen fuseren en zochten een nieuwe naam. Wist je gelijk al iets of ben je later gaan verzinnen? Ik ben gelijk iets gaan verzinnen. Met de familie brainstormen over leuke namen en na een week kwam er iets leuks uit. Hoe kom je op Conventus. Heeft het een speciale bedoeling, klank of zoiets? Aangezien de twee verenigingen gingen fuseren leek het me leuk dat er hier iets van terugkwam in de naam. Ik volgde destijds Latijn en het leek mij leuk om iets in het Latijn te verzinnen. Ik heb mijn lerares geraadpleegd over een naam, wat te maken moest hebben met samenkomen. Vervolgens kwamen we op samenkomst, wat in het Latijn vertaald wordt met conventus. Hoe waren de reacties toen Conventus werd gekozen? Veel mensen vonden het een leuke en creatieve naam. Ik moest wel aan iedereen uitleggen wat het betekende, omdat de meeste mensen niet gelijk de vertaling wisten. Daarom vonden sommigen het wel een moeilijke naam, maar na even wennen is de naam toch wel geïntegreerd binnen de vereniging. Hoe vind je het nu na 5 jaar klinken, sv Conventus? Ik vind het nog steeds een leuke naam. Latijn vind ik een mooie taal en het is niet een typische korfbal/handbalvereniging naam.
12
Het logo door Jack Scheffel KV Walburg en HV Walburg gingen fuseren en zochten een nieuw logo, de naam was toen al bekend. Wist u gelijk al iets of bent u later gaan verzinnen? Het is begonnen toen ik las op de website dat er en wedstrijd uitgeschreven was en zag meteen voor me hoe het eruit moest zien, wat schuiven met ronde cirkels en een lijn waar snelheid in moet zitten. Echter na een paar avonden schuiven was het logo klaar voor de software en ging daarmee aan de slag. Ondertussen toch nog verder lezen hoe de clubs tot stand zijn gekomen en heb dit meegenomen in het logo ontwerp zoals het er nu uitziet. Hoe bent u op de vorm van het logo gekomen. Heeft het een speciale vorm of zoiets? Het logo is ontworpen in Adobe Illustrator en is dus in vector formaat, dit met de intentie om ooit nog eens een groot bord te laten graveren voor in de kantine.... helaas bestuur ging hier niet mee akkoord toentertijd. Het huidige logo staat symbool voor een aankomende bal die op zijn doel afgaat oftewel de samensmelting van beiden clubs in een vereniging, verder heeft dit logo een kromme lijn over de tekst welke symbool staat voor het bestuur van Conventus. Hoe waren de reacties toen uw logo werd gekozen? De bekendmaking van het nieuwe logo is gevierd in de kantine en ik won hiermee een sporttas, sjaal en een grote bos bloemen. De reacties..... Heel wisselend natuurlijk, ik las op het forum dat er mensen waren die het niks vinden maar over het algemeen waren de reacties positief, zeker na de uitleg waar het symbool voor staat. Hoe vindt u het logo nu na 5 jaar? Ik ben nog steeds trots op het logo ontwerp want het is een heel bijzonder logo, het origineel wat ik toen heb ontworpen had was in spiegelbeeld ingediend en is alleen maar door iemand omgedraaid tijdens de wedstrijd die toen was uitgeschreven. Ik ben bijzonder blij toen ik las dat jullie hier nog wat aandacht aan willen geven met een speciale uitgave omtrent het vijf jarig jubileum van Conventus. Deze vraag is makkie haha, jazeker zelfs na 5 jaar nog steeds een mooi logo!!! Het logo straalt beiden sporten uit en is tijdloos.
13
14
Van hand- naar korfballer Joke Bakker wordt in september 2004 lid van Walburg‟75. Zoon Tim is dan al lid, hij deed mee aan het schoolhandbaltoernooi, werd lid en daardoor liep Joke ook op de club rond. Bij het 2 e damesteam hebben ze te weinig dames en Joke wordt gevraagd mee te doen. Het is erg leuk en heel erg gezellig in het Damesteam. Karate werd al door haar beoefend maar na een tijdje is ze daar mee gestopt. In de zomer van 2009 stopt Joke met handballen. Het herstel na wedstrijden en trainingen duurde steeds langer en zoals ze zegt: ”Je wordt een dagje ouder”. Joke gaat naar de sportschool en op Zumba, maar mist de teamspirit wel. Het samen met een team ergens voor gaan en de gezelligheid van het team. Ze komt nog regelmatig op de club om naar haar zoon bij de Herenjunioren te kijken. Man Hans zit in het bestuur en op een bestuurs-BBQ wordt Joke gevraagd of ze niet wil gaan korfballen, want ze hebben te weinig dames. Ze vond het in eerste instantie een vreemde vraag, ze had geen idee wat korfbal was. Ze spreekt af om een keer naar een wedstrijd te gaan kijken en alleen in te vallen als het echt nodig is. De volgende wedstrijd speelde Joke al en sindsdien bijna iedere wedstrijd. Toen is ze ook gaan trainen, het herstellen gaat goed en er is bij korfbal minder contact dan bij handbal, daardoor loopt ze minder blessures op. Thuis vonden ze het maar raar dat ze ging korfballen. Hans is er nu aan gewend en vindt het fijn dat ze weer een teamsport doet en minder blessures heeft. Op de vereniging zijn er nog leden die nog steeds niet weten dat Joke nu korfbalt……, ze zijn verbaasd. Van haar „oude‟ damesteam kreeg ze leuke reacties. Wat zijn de grootste verschillen tussen hand- en korfbal? - Verdediging: bij korfbal verdedig je altijd dezelfde persoon, bij handbal de persoon die bij jou in de buurt is - Je mag bij korfbal niet lopen en /of stuiteren - Bij korfbal mag je wel de bal veel langer vasthouden, bij handbal is dit maar 3 seconden - Rokje! Het is toch anders als je met mannen en vrouwen in 1 team zit, dan met alleen maar vrouwen. Het is zeker geen theekrans, je hebt andere opmerkingen, geintjes. Nee, niet gemengd douchen en naar de Blue Lagoon gaan ze alleen met de vrouwen. Maar ook dit team is heel gezellig. Doordat Joke gewend is bij handbal om de bal snel te spelen, is in het team het baltempo wat omhoog gegaan, tot tevredenheid van de andere spelers. Ze vindt het fijn om nog bij de eigen vereniging te zijn. De overeenkomst tussen spelen in het laagste hand- of korfbal team is dat het moeilijk blijft om een trainer te vinden en de trainingsopkomst is niet zo hoog. Joke heeft altijd een sportief leven geleid, van wedstrijden bij O & O, via Basketbal als junior is ze bij het parachutespringen terechtgekomen. Voor iemand met hoogte vrees toch een uitdaging zou je zeggen, maar dat is niet zo. Zodra je geen contact meer met grond hebt, heb je daar geen last meer van, zegt ze. Samen met Hans heeft ze wedstrijden gedaan, demonstraties gegeven en recordpogingen gedaan. Oefenen deden ze vanaf Zestienhoven, om daarna in Pijnacker of Rhoon weer te landen. Het is dat het medisch niet meer verantwoord is, anders zou ze graag nog een keer gaan springen.
Het Jubileum weekend is mede mogelijk gemaakt door: 15
De Jubileum commissie en alle vrijwilligers die het weekend mee willen helpen. Allemaal heel erg bedankt!!!
16
