Lees meer op pagina 3
NR 1 • 2014 januari-februari-maart Afgiftekantoor Hasselt Mail • P-802046
Lees meer op pagina 9
Lees meer op pagina 3-6
Geachte lezer, Dit is de eerste Infocirkel van 2014, het jaar van de lang aangekondigde overgang naar het maatwerkbedrijf. Het maatwerkbedrijf zal voor heel wat veranderingen en heel wat opportuniteiten zorgen. Zoals u kan zien hebben we heel wat te vertellen. Bewel is dan ook volop in beweging. We profileren ons niet enkel als een modern, duurzaam en dynamisch bedrijf, de praktijk bewijst dat we dat ook zijn. Tijdens de omkaderingsvergadering eind januari onthulde kersvers voorzitter Koen Albregts de twee fotokunstwerken die we lieten maken in het kader van het VIPA kunstintegratieproject. Ik was samen met de aanwezige leden van het dagelijks bestuur ook blij dat wij tijdens die meeting konden aankondigen dat de resultaten van dien aard waren dat we de voorwaarden van de groepsverzekering voor alle medewerkers van Bewel voor het zoveelste jaar op rij konden realiseren. Dankzij de inzet van al onze medewerkers, slaagden we er ook in 2013 in om een positief resultaat te behalen. De afbouw van de, niet langer in ons beleid passende en verlieslatende, afdelingen wasserij, boomzagerij en kistenmakerij maakten immers voldoende middelen vrij. Gelukkig kon voor de doelgroepwerknemers en hun omkadering oplossingen gevonden worden zodat we met een absoluut minimum aan naakte ontslagen zitten. Het tegendeel is zelfs waar. We slagen er in om extra jobs naar Bewel te halen. Onder andere in de nieuwe logistieke afdeling die we samen met onze klant Alken-Maes in Opglabbeek opgestart hebben. Dit moet de eerste afdeling worden in dit nieuw toekomstgericht segment “Logistiek”: stockeren, herverpakken en exportklaar maken. De verantwoordelijken van Alken-Maes en Heineken waren alvast onder de indruk van de wijze waarop we op een minimum van tijd de ruimte van de boomzagerij en kistenmakerij veranderden in een fraaie, hygiënisch zuivere hal waar hun producten zonder problemen behandeld en gestockeerd kunnen worden. Dit project kon dankzij de meerwaarde van “4Beaufort” met onder andere de methodiek projectmatig werken gerealiseerd worden. 2014 is ook een jubileumjaar. We bestaan dit jaar een halve eeuw en dat wordt uiteraard gevierd. Een projectgroep tekende een parcours uit met daarin een aantal activiteiten die zowel op de stakeholders als op het eigen personeel gericht zijn. U leest daarover meer in deze en de volgende Infocirkels. Veel leesplezier. Patrick Nelissen Algemeen Directeur
Alken-Maes
logistic center
Een huzarenstuk, niet meer of niet minder. Dat was wat de medewerkers van Bewel gepresteerd hebben in de voormalige boomzagerij en kistenmakerij van werkplaats Opglabbeek. Daar was zelfs Mathijs Dietvorst, productiedirecteur voor Alken-Maes België het over eens. In die omgetoverde hal zal het Alken-Maes logistieke centrum komen van waaruit, op termijn, Bewel alle activiteiten voor deze dochter van Heineken zal uitvoeren. Patrick Nelissen: ‘We beschikken hier in eerste instantie over een ruimte van 3.500 vierkante meter die men op één maand tijd heeft heringericht en een facelift gegeven. Een dikke proficiat aan al wie hieraan heeft meegewerkt.’ Het project, dat onder leiding staat van projectleider Kurt Van Oosterwyck, vergt een investering van 250.000 euro en een korte uitvoeringstermijn. Gelukkig kon met behulp van de geïntroduceerde methodiek rond projectwerking en de inzet van iedereen dit project tijdig gerealiseerd worden. Patrick Nelissen: ‘Het is de bedoeling dat hier jaarlijks 600.000 repacks uitgevoerd worden. Het is immers de taak om in Opglabbeek flesjes te herverpakken in 3- of 6-packs, bestemd voor de buitenlandse markten. Onze ambitie is om hier een totaal nieuw segment voor Bewel op te starten: uitpakken, herverpakken, exportklaar maken, stockeren en verzenden van bier. Op termijn zullen we hier alle activiteiten voor AlkenMaes concentreren. We zijn fier dat we het vertrouwen gekregen hebben van een wereldspeler als Heineken met wie een overeenkomst voor drie jaar werd afgesloten. Het project betekent werk voor zo’n dertig personen. Als we kwaliteit leveren, wordt dit zeker een segment waarin nog meer mandagen opgenomen kunnen worden.’ Mathijs Dietvorst (Production Director): ‘De opdracht voor Bewel is om flessen bier van het merk Affligem te herverpakken in een verpakking bestemd voor de export. Onze samenwerking met Bewel loopt al geruime tijd. De faciliteit in Opglabbeek is op een paar maanden tijd op een fantastische manier omgevormd tot een ruimte waarin je met een gerust hart een voedingsproduct als bier kan verpakken. Ik ben erg tevreden over het resultaat. We zien deze opdracht dan ook als een partnerschap op lange termijn.’
JBC
wordt ambassadeur van Beschermde Werkplaatsen
Dankzij de positieve samenwerking die al 25 jaar bestaat tussen Bewel en JBC, heeft het laatste beslist om nationaal ambassadeur te worden van de beschermde werkplaatsen. Het bedrijf zal zich inzetten om de beschermde werkplaatsen actief te gaan promoten als betrouwbare partners.
V.U. Patrick Nelissen - Ginderoverstraat 143 - 3590 Diepenbeek
2
5S
‘De meeste ongevallen zijn vermijdbaar’ Op Valentijnsdag kwam het 5S-team samen in Diepenbeek om verdere afspraken te maken in verband met de monitoring van de veiligheid in alle werkplaatsen van Bewel. Wij vroegen aan teamleden Diane Michiels en Bart Celis waarom ze zich hadden aangesloten bij het 5S-team en hoever ze stonden. Bart: ‘Ik had ingeschreven voor de cursus ladderkeuringen en ben zo bij 5S blijven hangen.’ Diane: ‘Mij hebben ze het gewoon gevraagd. En omdat ik wel geïnteresseerd ben in veiligheid op de werkvloer heb ik onmiddellijk ja gezegd. Maar ik wist op voorhand niet waar 5S voor stond.’ Bart: ‘Ik had er ook geen enkel idee van.’ Diane: ‘Maar nu ik er meer over weet, is het allemaal heel logisch. Veiligheid heeft veel te maken met opruimen, structureel tewerk gaan, zorgen voor orde en netheid op de werkplaats. Het is heel simpel: als er geen rommel ligt kan je er bijvoorbeeld niet over struikelen.’
Bart: ‘Veiligheid heeft ook te maken met het dragen van je persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM’s). In de eerste plaats wil ik daaraan iets doen door zelf het goede voorbeeld te geven.’ Diane: ‘Als ik nu werkplekken zie waar veel rommel ligt, zal ik de monitor aanspreken met de vraag of daar iets aan kan gedaan worden en hem of haar uitleggen waarom dat nodig is. Ik heb ook al andere mensen persoonlijk gewezen op bepaalde zaken. Daar wordt vrij positief op gereageerd, zelfs zonder dat ze weten dat ik bij het 5S-team zit. Maar het is wel goed dat we als team nu naar buiten komen en dat ze weten wie de 5S-teamleden zijn en wat ze precies doen.’
Bij het 5S-team zijn wordt niet extra vergoed. De mensen doen het louter uit engagement. Bart: ‘De meetings zijn altijd heel interessant en ik leer er veel bij. Voorheen besefte ik niet hoe onveilig bepaalde situaties waren. Dan had ik zoiets van ‘laat ze maar doen.’ Maar nu besef ik wat de risico’s zijn.’ Diane: ‘De meeste arbeidsongevallen zijn gewoon stom en vermijdbaar door een beetje op te letten. Daar gaan wij nu ons steentje aan bijdragen.’
Afdeling Dividella (WP Neerpelt) Heet van de naald
In werkplaats Neerpelt is aan een naald te komen. Ze komen er binnen in dozen van 3000 en gaan herverpakt en gecontroleerd terug buiten in trays van 900 stuks. De kwaliteitscontrole gebeurt op drie categorieën: functionaliteit, verpakkingsfouten en hygiënefouten. Wat de functionaliteit betreft moeten de controleurs kijken of de naalden wel goed kunnen functioneren, of ze niet krom, gebroken of beschadigd zijn.
De opdrachtgever is Terumo die de herverpakking laat doen voor het Zwitserse bedrijf Dividella die deze naalden integreert in een medicatiekit. Het project zit nu in de Quality-testfase. Er zijn negen medewerkers bij betrokken die begeleid worden door Rudy Dasque (medewerker kwaliteit). Als men in volle productie gaat, zullen er twintig mensen tewerkgesteld zijn in deze afdeling en zullen er op maandbasis meer dan drie miljoen spuiten gecontroleerd en herverpakt moeten worden.
Qua verpakking moet er gecontroleerd worden of die hermetisch afgesloten is en of de vervaldatum en lotnummer er op staan. Daarnaast zijn er nog de hygiënefouten: zijn de verpakkingen/naalden proper en niet besmet (controle op vuiltjes, vezels, haar, bloed, enz). De controleurs moeten dus bijzonder
aandachtig zijn, een scherpe blik en een goede oogopslag hebben. Ze worden intern getraind en krijgen een speciale opleiding van de mensen van Terumo. Zo krijgen ze voorbeelden te zien van alle fouten die zich kunnen voordoen. Die moeten ze goed in hun geheugen prenten zodat ze die later kunnen detecteren. Om deze activiteit te kunnen uitvoeren werd in werkplaats Neerpelt een afdeling verbouwd en ingericht om te voldoen aan de medische eisen van de opdrachtgever.
3
Omkaderingsvergadering Op vrijdag 24 januari was het weer tijd voor de jaarlijkse omkaderingsvergadering waar de doelstellingen van 2013 geëvalueerd werden en directeur Patrick Nelissen samen met het managementteam de doelstellingen en KPI’s voor dit jaar uit de doeken deed. Bovendien mocht de kersverse voorzitter Koen Albregts de twee fotoprojecten onthullen die sindsdien de gangen van het hoofdkantoor Diepenbeek sieren. Het grootste deel van de doelstellingen 2013 werd gerealiseerd. Een aantal andere nog niet, maar die worden verder gezet in 2014. Directeur Nelissen bedankte iedereen voor hun inzet, die uiteindelijk geleid heeft tot een financieel en sociaal positief resultaat. Daarbij legde hij sterk de nadruk op het EFQM-kwaliteitsmodel dat door de overheid opgelegd wordt en dat richtinggevend zal zijn en een belangrijke rol zal spelen in de realisatie en opvolging van de verdere organisatieontwikkeling. Kwaliteitsdirecteur Erwin Vanderlinden gaf meer uitleg bij het model en benadrukte het belang van de betrokkenheid van alle medewerkers. Commercieel directeur Stefan Steegen lichtte de cijfers van vorig jaar toe en stelde aan het aanwezige publiek de vraag: ‘Stel je eens voor wat we SAMEN zouden kunnen verwezenlijken?’ Er zal dit jaar dan ook beroep gedaan worden op de betrokkenheid van iedereen, onder andere door de creatie van STAR Teams. De opdracht voor 2014 bestaat erin
om grote opdrachten met meerwaarde binnen te halen, het behoud van de top-30 klanten te verzekeren en voor 15 miljoen offertes te genereren met 40% resultaat. Productiedirecteur Roger Opdenacker legde vervolgens uit dat er naar de toekomst toe nood is aan wijzigingen in de organisatie en dat clustervorming en enclavewerking een bijzonder belangrijke rol zullen gaan spelen. Het is de bedoeling om die reorganisatie in 2014 in kaart te brengen. Hij gaf het voorbeeld van AlkenMaes waarvoor ten laatste in 2015 alle activiteiten in Opglabbeek gecentraliseerd zullen worden. We mochten ook personeelsdirecteur Liliane Weustenraed terug verwelkomen. Zij had het over het belang van doorstroming en de ontwikkeling van mensen. Zij benadrukte het feit dat er dit jaar effectief werk zal gemaakt worden van de functioneringsgesprekken en vorming. Er zal veel meer gefocust worden op opleiding met bijkomende aanwervingen. Het aanwezigheidsbeleid wordt eveneens
verder gezet. Vervolgens kwamen de twee fotografen/kunstenaars aan het woord om hun project toe te lichten en kreeg voorzitter Koen Albregts de eer om de twee kunstwerken te onthullen. Hiermee werd eveneens het feestjaar 50 jaar Bewel geopend. De lekkere barbecue werd gesmaakt. En met een drankje werd tot laat in de nacht nagepraat over de realisaties van het afgelopen jaar en de uitdagingen voor de toekomst.
50 jaar Bewel Vijftig jaar geleden, op 19 augustus 1964, werd de vzw Beschermde Werkplaatsen Limburg boven de doopvont gehouden. Een feit dat we in de loop van dit jaar uitgebreid vieren. Het dagelijks bestuur heeft in oktober 2013 aan voorzitter Koen Albregts en algemeen directeur Patrick Nelissen de opdracht gegeven om dit 50-jarig bestaan te vieren gedurende het hele jaar 2014. Het budget en het programma zijn eind 2013 door het dagelijks bestuur goedgekeurd. Om dit project te realiseren werd gebruik gemaakt van de methodiek projectwerking. Ann Nijs werd aangesteld als projectmanager. De stuurgroep werkt dit programma verder uit en heeft zich tot doel gesteld om een aantal activiteiten te organiseren waar iedere medewerker ten minste één keer op een activiteit zal aanwezig zijn. Ann: ‘In een nieuwe bedrijfsfilm blikken we terug op het verleden, maar kijken we vooral vooruit naar het nieuwe Bewel als maatwerkbedrijf. Aan heel wat stakeholders wordt de vraag gesteld waar zij Bewel binnen 5 à 10 jaar zien. Deze film is momenteel volop in opmaak. Een aantal andere stappen werden al gezet. Zo was er de officiële opening van het feestjaar tijdens de omkaderingsmeeting in januari waar het logo 50 jaar Bewel officieel werd voorgesteld en waar kersvers voorzitter Koen Albregts de fotokunstwerken mocht onthullen die naar aanleiding van deze viering gemaakt werden. Deze kunstwerken van kunstfotografen Lieven Nollet en Malou Swinnen
zijn te bewonderen in de volledig gerenoveerde inkomhal van het hoofdkantoor te Diepenbeek. In het begin van het jaar is ook de nieuwe huisstijl geïmplementeerd op alle schriftelijke communicatie. In maart zijn eveneens alle wagens van Bewel bestickerd met het nieuwe logo van Bewel. De volgende stap is de gebouwen van het nieuwe logo te voorzien. De stuurgroep heeft een werkgroep aangesteld om creatief na te denken en voorstellen te formuleren aan de stuurgroep zodat alle medewerkers minimaal aan één evenement zullen en kunnen deelnemen. Eind april wordt er een uitstap voor de gepensioneerden georganiseerd en in juni staat de jaaruitstap voor de doelgroepwerknemers en het personeelsfeest voor de omkadering eveneens in het teken van 50 jaar Bewel.. In september zullen heel wat stakeholders uitgenodigd worden op een academische zitting en in oktober zullen er in de werkplaatsen opendeurdagen georganiseerd worden.’ Meer informatie over de invulling van deze activiteiten zal nog verder gecommuniceerd worden.
4
Nieuwe inkomhal Onlangs werd de inkomhal grondig vernieuwd. Het resultaat is een lichte, mooie ruimte met aan de zijkant een ruim en luchtig kantoor voor de mensen van het onthaal en secretariaat. Die zijn zonder uitzondering tevreden met hun nieuwe stek: ‘Het is er nu ruimer. We hebben meer plaats om te werken, het is er veel lichter en we kunnen nu al eens naar buiten kijken. Dat helpt om gefocust te blijven. Bovendien staat het kopieerapparaat nu binnen handbereik zodat het kopiëren ook makkelijker kan gebeuren, zonder gestoord te worden door iedereen die langs de gang loopt.’
januari werden voorgesteld, er iets mee te maken. Zij vormen alleszins een prachtige aankleding van de ruimte en brengen de bezoekers meteen in de sfeer. De lokalen van de medewerkers van productiedirecteur Roger Opdenacker werden in de verbouwing meegenomen. De productiedirectie werd immers
sterk uitgebouwd met een aantal nieuwe functies zoals productieleider, productieplanner en projectleider. Zij kregen hun definitieve plaats in een mooi en ruim landschapsbureel. En als we dan toch bezig zijn met verbouwen, werden in één beweging het sanitair en de keuken vervangen.
De inkom werd mooi en professioneel geschilderd door het schilderteam van Bewel onder leiding van Ludo en Jimmy. De inkom wordt zo één grote reclame voor ons schilderteam. Ook de bezoekers blijken gecharmeerd door de nieuwe indeling en inrichting. Waarschijnlijk hebben de kunstfoto’s die in
De nieuwe sterren ‘New stars are born’. Een aantal medewerkers van Bewel zullen bekend worden en de geschiedenis ingaan dankzij de foto’s die van hen gemaakt werden voor de twee kunstfotoprojecten die momenteel de administratieve hoofdzetel sieren. Wij zochten enkele van die nieuwe sterren op voor een interview.
Eerst een tas koffie Christel Vandijck en Ergul Aciyurek werken in de werkplaats Hasselt en werden door Malou Swinnen gefotografeerd. Ze vonden het beiden erg leuk om te doen. Ergul: ‘We waren op voorhand niet verwittigd. Plots kwam iemand naar ons toe en zei dat we geselecteerd waren voor een foto. We waren niet geschminkt, onze haren waren niet gedaan … Het ging
allemaal snel.’ Christel: ‘Ik heb op toilet nog snel proberen iets aan mijn haar te doen(lacht). Ze gaven ons eerst een tas koffie. Om ons op ons gemak te stellen waarschijnlijk.’ Ergul: ‘Die mevrouw legde ons uit wat de bedoeling was. En dan moesten we poseren. We moesten recht in de camera kijken, zei ze. En lachen. Er was eigenlijk niets aan.’ Christel: ‘Ik was toch wat zenuwachtig. Maar het waren wel mooie foto’s. We hebben ze mogen bekijken op het toestel. Een echte foto hebben we nog niet gehad. Daar hopen we toch nog op.’ Geert Van Hoef en Kelly Cortleven werden samen met een aantal collega’s gefotografeerd door kunstenaar Lieven Nollet. Ook voor hen was het een bijzondere ervaring. Kelly: ‘Ik wist ook van niets.’
Geert: ‘Ik vond het een interessant project. De fotograaf vertelde me dat hij wilde kijken hoe wij ons werk beleven. We moesten hem vertellen wat we deden, hoe we het deden enzovoort. Hij had wel chique materiaal bij. Het was een echte professional. Ik ben echt benieuwd hoe die foto er zal uitzien.’ Kelly: ‘Ik ook! Het was voor mij ook plezant. Ik had dat poseren enkele jaren geleden al eens meegemaakt toen ze hier waren voor een artikel voor de krant over de investering in de cleanrooms (loopt naar de foto die in de gang hangt). Ik sta er chique op hé? Mijn papa had mij niet eens herkend. En ik had hem nog gezegd dat ik erin zou staan. Maar hij herkende mij niet.’
5
Kunstwerken
mensen met een arbeidshandicap mooi in beeld brengen Op vrijdag 24 januari mocht kersvers voorzitter Koen Albregts op het einde van de omkaderingsvergadering veertien kunstwerken onthullen. Deze werden gemaakt in opdracht van Bewel in het kader van de verordening van de Vlaamse regering die aan subsidiedossiers voor nieuwbouw een voorwaarde verbonden heeft, het zogenaamde VIPA kunstintegratieproject. 2% van de kostprijs moet besteed worden aan een kunstwerk dat bij of in het gebouw geplaatst wordt. De Kunstcommissie, bestaande uit Patrick Nelissen, Marc Martens, Koen Albregts, Jean-Paul Coenen en Guy Peeters, selecteerde twee kunstenaars om elk een kunstwerk te verzorgen: Gents fotograaf-kunstenaar Lieven Nollet en de Hasseltse kunstfotografe Malou Swinnen. Beiden maakten een serie kunstzinnige portretten rond medewerkers van Bewel.
Lieven Nollet: ‘Ik heb een rondleiding gehad in de werkplaatsen Diepenbeek en Hasselt om me een idee te kunnen vormen van wat Bewel nu eigenlijk is. Tijdens die rondgang viel mij op hoe diep de mensen verstrengeld zijn met hun werk. Je ziet dat aan hun houdingen. Wat me ook opviel was de verscheidenheid aan werk van zeer eenvoudig tot hoogtechnologisch. Ik ben dan op de idee gekomen om de mens te fotograferen terwijl hij aan het werk is. Ik heb een aantal weken rondgezworven door de verschillende afdelingen om lukraak foto’s te maken van dingen die mij opvallen, intrigeren of die ik vanuit een speciale hoek bekijk. Ik wilde de verbinding mens-werkmens maken. Zeker in deze speciale omstandigheden waarbij ik toch ook moest constateren dat dit werk niet tegensprekelijk is met de harde economische wereld waarin we tegenwoordig leven. De mensen hier werken allemaal in een normale economische en industriële omgeving. Dat geheel aan indrukken heb ik gevat in vier zwart-wit foto’s van 1,40 op 1,40 meter.’
6
Malou Swinnen: ‘Mijn bedoeling was om mooie, waardige foto’s te maken van mensen met een arbeidshandicap. Ik had aan de mensen van Bewel gevraagd om tien mensen te selecteren. Met die ben ik dan aan de slag gegaan. We hadden eerst een gesprek bij een tas koffie om een persoonlijke band te scheppen. Ik moet zeggen dat die mensen heel open en eerlijk tegen mij waren. Ik was af en toe ondersteboven van hun verhalen. Het maakte de opdracht boeiend, maar mentaal ook heel erg zwaar. Ik heb de foto’s allemaal op dezelfde manier genomen: met de blauwe Bewel schort aan tegen dezelfde achtergrond. De mensen moesten ook recht vooruit in de camera kijken. Die had ik op ooghoogte gezet zodat, wanneer de toeschouwers de foto’s bekijken, de mensen zelf recht terugkijken. Ik heb de foto’s vervolgens in gouden lijsten gezet om hen een extra aureool te geven.
7
Denk jij ook mee? Bewel laat zijn medewerkers meedenken over veiligheid. Zo is er Geert Nijs, lid van het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk (CPBW) uit werkplaats Tessenderlo, die dagelijks zijn collega’s zag geconfronteerd worden met een gevaar in de refter. Bij het pletten van een blikje in de rode afvalcontainer bestond de kans dat collega’s hun hand zouden stoten tegen de muur bij het bedienen van de zwarte hefboom. Dit veiligheidsonderwerp liet Geert niet onberoerd en hij zocht dan ook naar een middel om het gevaar te ondervangen.
Voor de collega’s Met wat overschot van hout en enkele schroeven ontwierp Geert een constructie waarbij én de afvalcontainer op een veilige afstand van de muur én volledig stabiel staat zodat zijn collega’s hun hand niet meer kunnen kwetsen tussen de pers en de muur. Dit is een perfect voorbeeld van meedenken met de veiligheid in het bedrijf. Op die manier maken we langzaam maar zeker van Bewel een écht veilig bedrijf. Iemand die deze denkoefeningen maakt en
met oplossingen komt, bewijst niet enkel zichzelf, maar al zijn collega’s een grote dienst.
Trots Geert was dan ook terecht trots dat hij zijn oplossing kon voorstellen aan de collega’s van het CPBW toen zij werkplaats Tessenderlo kwamen bezoeken, samen met de ondernemingsraad. Algemeen directeur Patrick Nelissen loofde Geert dan ook voor zijn opmerkzaamheid, initiatief en denkwerk.
Denk ook mee Wat Geert gedaan heeft is een voorbeeld voor iedereen, want alleen door samen na te denken over veiligheid kunnen we gevaren samen aanpakken. Denk jij ook mee? Alle gevaren en suggesties voor oplossingen mogen steeds gemeld worden aan uw monitor, werkleider of de Interne Dienst voor Preventie en Bescherming op het Werk.
Transport gaat naar externe partner De transportafdeling van Bewel is afgebouwd. Met de sluiting van de houtafdelingen en de wasserij en met de groei van de enclavewerking, groenzorg en schilderwerken verminderde het verplaatsen van goederen van en naar de klanten drastisch.
De Bewel aankoopdienst, ondersteund door het gespecialiseerde bedrijf Pure Consult, schreef een offertevraag uit naar een aantal firma’s die mogelijk in aanmerking konden komen om het transport voor Bewel uit te voeren. Na uitgebreide onderhandelingen kwam de firma Lenaers uit Bilzen naar voren als de meest geschikte partner. Een basisovereenkomst werd opgesteld met een proeftermijn van 6 maanden. De ontvangen offertes leverden duidelijk het bewijs dat de bovengenoemde studie van adviesbureau ALC correct is. De transportafdeling van Bewel is 250.000€ duurder dan de firma Lenaers.
Roger Opdenacker (Directeur Productie): ‘Het gevolg was dat we de arbeidstijd van de resterende chauffeurs niet meer voldoende doelmatig konden invullen, mede omdat de klant in belangrijke mate een aantal transportvoorwaarden bepaalt (tijdsvensters,…). We hebben dan het extern adviesbureau ALC een onderzoek laten uitvoeren naar de verdere economische leefbaarheid van de transportafdeling en daaruit bleek dat we ongeveer 250.000 euro per jaar konden besparen indien we ons transport door een externe partner zouden laten uitoefenen. Het managementteam heeft daarom voorgesteld aan het dagelijks bestuur deze afdeling volledig af te bouwen en de gerealiseerde besparing mede ten goede laten komen aan de werknemers via de groepsverzekering.’ Het dagelijks bestuur heeft dit voorstel goedgekeurd. Het betroffen personeel (chauffeurs en omkadering) werd gezamenlijk ontslagen begin februari.
Met de syndicale delegatie en met de ondernemingsraad werden opbouwende gesprekken gevoerd met als doelstelling de slaagkansen van de ontslagen chauffeurs op de arbeidsmarkt te verhogen. Als belangrijkste aandachtspunten werd afgesproken: • Het aanbieden van outplacement aan alle bovengenoemde werknemers ook al voldoen ze niet aan de wettelijke voorwaarden. • Vervolmaking van de opleiding vakbekwaamheid door de chauffeurs: 2 dagen les volgen om diploma/attest te realiseren (code 95) • Digitale bestuurderskaart bezorgen aan alle chauffeurs Van de elf chauffeurs hebben er intussen acht een andere job gevonden. De drie overige – syndicaal beschermde – chauffeurs werden nog niet ontslagen. Samen met de syndicale delegatie wordt onderzocht hoe hiervoor een oplossing kan gevonden worden zodat ook zij Bewel op een correcte wijze kunnen verlaten. Wij hopen ook dat zij snel een andere job vinden zoals hun collega’s dit op zeer korte termijn realiseerden.
8
Arbeidszorgmedewerkers Arbeidszorgmedewerkers nemen een aparte plaats in bij Bewel omdat ze wel in de organisatie functioneren, maar niet op de payroll staan. Ze worden immers gestuurd én betaald door de RVA die op deze manier mensen die al geruime tijd inactief zijn, terug wil inschakelen op de arbeidsmarkt. De taak van Bewel is om hen terug in contact te brengen met de werksituatie en hen laten inzien dat werken ook zijn voordelen heeft. Dat je je zelfbeeld kan opkrikken, dat je er sociale contacten legt. Als de testperiode met goed gevolg wordt doorlopen, maken de zorgmedewerkers kans op een vaste job bij Bewel. In Neerpelt zijn Ludo Lauwers en Carmen Palmans in dat geval.
Carmen zat al enkele jaren thuis omwille van een gebrekkige gezondheid: ‘Ik heb last van mijn spieren en gewrichten. Bovendien geraak ik snel van slag bij hoge werkdruk. Het was moeilijk om een job te vinden. Maar het was nog moeilijker om er eentje te houden. En dus doorliep Carmen het zorgtraject en werkt intussen iets meer dan twee jaar vast bij Bewel. De omschakeling van werkeloosheid naar terug gaan werken was in het begin moeilijk, zo zegt ze: ‘Het was aanpassen om terug in dat werkritme te geraken. Maar na verloop van tijd wordt het steeds makkelijker en gaat het steeds beter.’ Ze begon halftijds en probeerde het na een tijdje om voltijds te komen werken, maar dat lukte niet. Dat was te hoog gegrepen voor Carmen: ‘Als ik ’s middags na een halve dag werken thuiskom, dan krijg ik mijn klop. Dan moet ik gaan liggen. En ’s avonds doe ik dan mijn huishouden.’ Maar ze is blij dat ze opnieuw kan werken en zich nuttig maken: ‘Ik kom werken voor iets minder geld dan ik van de dop kreeg. Maar ik vind het belangrijk om mijn zelfstandigheid te behouden. Om voor mezelf te kunnen zorgen en de mogelijkheid te houden om alleen te wonen.’ Ludo begon met twee halve dagen per week te werken. De aanpassing zou anders te groot zijn geweest. En om de drie maanden kwam er dan een halve dag bij. Bij vijf halve dagen vond hij het welletjes. Ludo: ‘Ik zit met een kapotte rug en met een zieke vrouw die ik moet verzorgen.
Meer dan halftijds komen werken lukte gewoonweg niet. Ik heb dan ook maar een vast contract voor vijf halve dagen
getekend. Dat is voor mij net haalbaar.’ Ook voor Ludo was het een hele aanpassing. Hij was drie jaar thuis geweest tussen zijn vorig werk en Bewel. Hij werd opgeroepen door de RVA en moest een aangepast traject volgen onder begeleiding van iemand van de RVA en van mensen van Bewel: ‘In het begin was het best wel aanpassen. Maar nu heb ik er geen problemen meer mee. Het is eigenlijk best leuk. Ik vond het tof dat de overgang niet te bruusk was. Dat ik kon beginnen met enkele halve dagen en zo opbouwen. Maar ik heb onmiddellijk gezegd dat fulltime voor mij geen optie was. Dat kan ik fysiek niet meer aan. Ik sta op om half vijf en dan ben ik om half zeven hier. Ik woon hier op amper vijf minuten vandaan. Zoveel moeite heb ik met mijn rug.’
Momenteel is er een afdeling arbeidszorg in Werkplaats Diepenbeek, Neerpelt, Tongeren en Tessenderlo. In totaal werken er 28 arbeidszorgmedewerkers (15 FT) bij Bewel.
Monitorenopleiding Waarderend verbeteren
Een aantal monitoren volgde in maart een cursus ‘Werkorganisatie’ die gegeven werd door Jan Somers. Hij trachtte de monitoren inzicht bij te brengen hoe ze de productie, de efficiëntie, de kwaliteit en de ergonomie in hun werkplaats zouden kunnen verbeteren, zonder altijd maar naar fouten te zoeken en zich daarop te concentreren. Jan Somers: ‘Wat we doen is een waarderende benadering. We kijken bij problemen naar wat we wél goed doen en proberen daaruit dingen te leren die we in de nieuwe situaties kunnen toepassen om dingen beter te maken.’ De monitoren leerden ook het Ishikawa diagram te gebruiken, een variant op mindmapping. Een Ishikawa diagram is een instrument dat bedoeld is om oorzaken van problemen in kaart te brengen. De methode werd ontwikkeld door Kaoru Ishikawa die destijds werkzaam was bij Kawasaki Heavy Industries in Japan. Hij zag dat de mensen in de fabriek vaak werden overweldigd door het grote aantal factoren dat (mogelijk) van invloed was op een proces. Om dit makkelijker en overzichtelijker te maken, bedacht hij een eenvoudig en grafisch hulpmiddel om potentiële oorzaken van een probleem of een effect ordelijk weer te geven. De methode is oorspronkelijk vooral van toepassing op productieprocessen en de bijbehorende kwaliteitscontrole. Het diagram maakt onderscheid tussen oorzaken en gevolgen. Aan de rechterkant wordt het veroorzaakte effect of probleem beschreven. Aan de linkerkant worden de oorzaken in kaart gebracht. De oorzaken worden ingedeeld in zes categorieën waarbij weer vertakkingen naar sub-oorzaken worden gelegd. Hiervoor worden de 6 M’s gebruikt: mens, machine, metingen, materialen, milieu en methode. De aanwezige monitoren vonden het allemaal vermoeiend, maar ook zeer boeiend.
9
SAP nu ook in Opglabbeek operationeel Langzaam maar zeker wordt het SAP-softwareprogramma uitgerold in alle vestigingen van Bewel. Eind vorig jaar was het de beurt aan Opglabbeek waar het programma nu al enkele maanden draait. We hadden een babbel met monitor Sonja Vuurstaek en magazijnier Pascal Mascaniani. Sonja: ‘Voor mijn afdeling betekent de invoering van SAP meer werk. Ik doe namelijk hetzelfde voor Scania. Daar werken ze met eenzelfde systeem. Dus alles wat ik daar doe, moet ik voor Bewel nog eens overdoen. Tevoren had ik enkel een werkverslag plus een bon voor de heftruckchauffeur.’ Pascal : ‘Voor mij is het een stuk makkelijker. Eerst moest ik alles manueel intikken en nu hoef ik enkel de bon nog maar in te scannen en het systeem doet de rest. De inkomende bestellingen boek ik in en als er iets buiten gaat, boek ik het uit. Alle stock wordt nu automatisch bijgehouden en scheelt toch wel aan werk. Ik heb nu veel meer overzicht dan vroeger.’ SAP is geen makkelijk systeem, maar daar heeft Sonja geen last van: ‘Als je mee bent in de digitale wereld is het echt niet moeilijk. Maar als een computer een vreemd ding is, als je thuis geen PC of laptop hebt en je bent niet gewoon om daarmee om te gaan, levert dit toch wel de nodige problemen op. Er zijn een pak bewerkingen die je moet uitvoeren. Hier iets aanduiden, daar op enter drukken, dan weer iets anders… Een leek heeft het daar, zeker in het begin, knap lastig mee.’ Pascal : ‘Ik heb er totaal geen problemen mee gehad. De ondersteuning van de IT-dienst was dan ook OK.’ Sonja: ‘De twee Marc’en staan altijd klaar als je problemen hebt. Graag hadden we nog wat bijkomende opleiding gekregen tijdens dewelke we kunnen oefenen en waar onze fouten onmiddellijk bijgestuurd worden. Dat zou wel handig zijn.’ Ondertussen is sinds 1 maart de productie- en verkoopmodule van SAP ook opgestart in werkplaats Sint-Truiden en Tongeren. Tegen 1 april geldt dit voor werkplaatsen Heusden en Neerpelt, op 1 juni staat werkplaats Diepenbeek op de planning. Na het zomerverlof zijn dan nog werkplaats Tessenderlo en Hasselt aan de beurt, zodat op het einde van het jaar alle werkplaatsen op SAP draaien.
Bezoek Djibril Thiam Maandag 24 maart bracht Djibril Thiam, een burgerlijk ingenieur landbouwkunde uit Senegal, een bezoek aan de werkplaats Heusden-Zolder en aan de mensen van de groendienst die in Zolder aan het werk waren. Djibril maakt een Europese rondreis als afgevaardigde van een Senegalese NGO die zich bezig houdt met het promoten van biologische landbouw en het begeleiden van kleine landbouwbedrijven. Hij was vooral geïnteresseerd in de manier waarop we hier in België omgaan met onze minder valide mensen. Hij was erg onder de indruk van de Belgische aanpak in het algemeen en van die van Bewel in het bijzonder. Djibril Thiam: ‘Het is ontzettend belangrijk voor een gemeenschap dat zij zich bekommerd om haar minder valide mensen. Hen werk geven is een eerste stap om hen terug hun waardigheid te bezorgen. En als je dat kan combineren met een economische meerwaarde, ben je goed bezig. En dat is wat hier bij Bewel gebeurt, zie ik.’
Veiligheid Bewel heeft nog steeds te veel arbeidsongevallen, ondanks de inspanningen van de dienst preventie.
Daar moéten we samen iets aan doen. Niet alleen voor de gezondheid van de werknemers maar ook om er voor te zorgen dat de factuur van de arbeidsongevalverzekering niet verhoogd wordt. Immers als deze verhoogd wordt zal hierdoor het jaarlijks bedrag dat gestort wordt in onze groepsverzekering verminderd worden. De groepsverzekering is een spaarpotje dat door Bewel aan de werknemers wordt uitgekeerd als je op pensioen gaat.
Patrick Nelissen: ‘We hebben onlangs samen gezeten met de mensen van onze verzekeringsmaatschappij en uit dat gesprek bleek dat de lasten die de verzekering in de jaren tussen 2008 en 2012 aan arbeidsongevallen uitgekeerd heeft, 28,5% hoger liggen dan de premie die betaald wordt door Bewel. Wij kosten de verzekering met andere woorden handenvol geld. Die situatie kan niet lang meer aanslepen. Indien er geen drastische verandering optreedt, zal de verzekeringspremie voor Bewel gevoelig verhoogd moeten worden. En dat zal consequenties hebben. Het zal onder andere voelbaar zijn in het netto resultaat en dat bepaalt rechtstreeks de hoogte van de groepsverzekeringspremies die ieder jaar uitgekeerd worden op basis van dit resultaat. Het is dus in ieders belang dat we maatregelen nemen om die ongevallenstatistieken in ons voordeel om te buigen.’
Maatregelen
Deze situatie is uiteraard niet nieuw en er zijn al een aantal maatregelen genomen.
Patrick Nelissen: ‘Zo hebben we onder andere de KPI’s ingevoerd zodat we een instrument hebben waarmee we nauwkeurig kunnen meten hoe goed of slecht we het doen. De preventiedienst heeft een 5S team samengesteld dat - na een doorgedreven opleiding – zijn meerwaarde zal bewijzen in de werkplaatsen. Zij zijn extra aandachtig om arbeidsongevallen te vermijden. Bovendien werden kwartaalgesprekken met de werkleiders opgestart waarbij het onderwerp veiligheid en preventie iedere keer aangesneden wordt. Bovendien heeft de preventiedienst extra opleidingen en sensibiliseringscampagnes opgestart. Dat helpt, maar het moet nog beter. Het bestuur, het MT en de preventiedienst Jos Maex en Maarten Souverijns roepen dan ook op om mee te denken over veiligheid. Wees bewust van de risico’s, meld onveilige situaties en probeer mee oplossingen te bedenken. In deze Infocirkel kan je lezen hoe Geert Nijs, lid van het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk (CPBW) uit werkplaats Tessenderlo, een probleem zag, inschatte en oploste. Dát is wat we met z’n allen moeten gaan doen. Dan krijgen we die ongevallencijfers wel onder controle en hoeven we niet te knibbelen aan de groepsverzekering.’
Personeels
15e Aterstaose jogging op zaterdag 14 juni 2014
Overlijden
Op zaterdag 14 juni 2014 organiseert de Tongerse vzw Aterstoase Jogging – met Bewel monitor Herman Vrancken in het bestuur - de 15e Aterstaose Jogging. Het parcours van deze loopwedstrijd slingert doorheen de prachtige groene long van de Ambiorixstad: ‘De Kevie’. De jogging telt twee hoofdwedstrijden over 10,8 km en 5,4 km én een bedrijvenloop van 5,4 km. De kinderen leven zich dan weer uit op de 1 en 2km. Het begon 15 jaar geleden met een tocht voor inline skaters, georganiseerd door de KWB-afdeling (Kristelijke Werknemersbeweging) Sint-Lutgart. Één jaar later organiseerde men de eerste jogging die intussen is uitgegroeid tot een organisatie met een 300-tal deelnemers. De opbrengst gaat naar
nieuws
vzw De Schelp (palliatieve verzorging van het AZ Vesalius in te Tongeren). Dit jaar wordt er ook een G-loop voor andersvaliden georganiseerd die, eventueel met begeleider, ook kunnen deelnemen aan deze wedstrijd. Kruis alvast 14 juni aan in je agenda!
Meer informatie vind je op www.aterstaosejogging.be.
vader van Bartels Jos, WP Hasselt vader van Boerenkamp Ana, WP Hasselt moeder van Bouwens Rudi en schoonmoeder van Lievens Maria, WP Tessenderlo vader van Hendrickx Nathalie, WP Maaseik moeder van Mascagni Pascal, WP Opglabbeek moeder van Ottenburgs Maryse, WP Tongeren echtgenoot van Oyen Lisette, WP Opglabbeek vader van Pannemans Nico, WP Hasselt vader en schoonvader van Raymaekers Hugo en Gerrits Tanja, WP Hasselt vader van Reumers Myriam, WP Opglabbeek
Op 26 februari 2014 heeft het CPBW en de ondernemingsraad plaatsgevonden in werkplaats Tessenderlo. Het hele gezelschap heeft dan ook een rondleiding gehad en ze zagen dat het goed was.
vader van Roosen Marc, WP Hasselt moeder van Scheelen Marita, WP Hasselt schoonvader van Smets Jan monitor, WP Sint-Truiden moeder van Stienaers Lieve, WP Opglabbeek grootvader van Vanhamel Isaura, WP Heusden
Bewel krijgt nieuwe certificaten ISO9001 en ISO14001. Op 7, 8 en 9 januari werd door de organisatie AIB Vinçotte een hercertificatieaudit uitgevoerd binnen Bewel. Een waaier aan hoofdactiviteiten werd doorgelicht, zowel op de Centrale Diensten als in verschillende werkplaatsen als ook in enclave. De CertificatieCommissie heeft het rapport van die audit intussen goedgekeurd. Als gevolg worden aan Bewel nieuwe certificaten uitgereikt voor kwaliteitszorg (ISO9001) en voor milieuzorg (ISO14001). De certificaten omvatten nu een breder toepassingsgebied, voor meer activiteiten dan voorheen, en ze zijn geldig tot 06 februari 2017. Dit betekent een mooie verwezenlijking door en voor de organisatie, waarvoor dank aan iedereen!
Ann Nijs
stiefschoonvader van Weets Steven, WP Opglabbeek moeder van Willems Arnold, WP Tongeren
nieuwe directie assistente Sinds meer dan een jaar vind je Ann Nijs terug in het kantoor tegenover dat van algemeen directeur Patrick Nelissen. Zij vervult dan ook de functie van directie assistente. Ann werd in 1971 geboren in Zutendaal maar woont tegenwoordig in Westerlo. Van jongs af aan was ze zeer sportief, hetgeen haar diploma als lerares LO verklaart. Ze volleybalde op nationaal niveau, tennist tegenwoordig nog drie keer per week, maakt in de zomer ritten met de koersfiets en gaat in de winter snowboarden. Tijdens haar omzwervingen over heel de wereld gaat ze ook graag duiken tussen de haaien. Ondanks haar diploma van regentes LO, werkte ze nauwelijks in het onderwijs. Ze trok na haar studies enkele jaren naar het buitenland en woonde en werkte onder andere op Gran Canaria, Mallorca en Cyprus. Terug in België aanvaardde ze een job bij Sun Parks in De Haan alvorens zij als management assistente aan de slag ging bij Marlux in Tessenderlo. Daar maakte ze kennis met Bewel via de groendienst die de omgeving van het hoofdkantoor van Marlux onderhield. Ann: ‘Ik leerde Bewel kennen als een boeiende onderneming. Toen er een vacature vrijkwam heb ik dan ook niet geaarzeld om te solliciteren.’ Met het gekende gevolg.
pensioen
(brug)
Aerts Christiane, WP Tongeren Hendrikx Fina, WP Neerpelt Heylen Jos, WP Tessenderlo Houben Albert, WP Hasselt Janssens Victor, WP Opglabbeek
geboorte Alicia dochter van Jaspers Jeroen, WP Maaseik Ines dochter van Bennassar Mohamed, WP Hasselt Niels zoon van Gijbels Sven, WP Hasselt Rune zoon van Moons Johnny, WP Heusden Senne zoon van Vandebeek Josse, WP Hasselt
huwelijk Vaes Marnic en Lambrigts Kimberly, WP Tessenderlo
