JANUARI 2011

Nr 83 INHOUD:

DECEMBER / JANUARI

2011

Editoriaal ..................................... 2 In de spotlights ............................. 3 Nieuwjaarsreceptie ........................ 5 Onderwaterruines .......................... 6 Wist je datjes ............................... 8 De Haldanes .............................. 10

EDITORIAAL

Het kan inderdaad niet genoeg onderstreept worden dat meer lichaamsbeweging een goede conditie in de hand werkt die onontbeerlijk is om de dagelijkse taak met succes af te ronden. Het sporten doet aan iets anders denken dan aan de dagelijkse beslommeringen, hetgeen enkel een positieve invloed kan hebben op de geest. Naast de stelling dat de sportieve inspanning een ontspanning is voor de geest, heeft de sport in het algemeen ook een sociale rol te vervullen. Aan sport doen vraagt inzet en karakter, zo bevordert de duiksport de karaktervastheid en verhoogt de wilskracht door de snelle opvolging en waarneming, oordeel, besluit en handeling. Je leert samen met anderen streven naar eenzelfde doel. Mogen wij dan langs deze weg een oproep doen om in 2011 te starten in een geest van sportiviteit en vernieuwde doorzetting. Michel

e-mail adressen: “apneetje” [email protected] [email protected] KDK site: www.kortrijkseduikersklub.be e-mail KDK: [email protected]

‘t Apneetje: periodiek tijdschrift van de Kortrijkse Duikers Klub

Redactieteam: Michel Matten - Katrien Vanneste - Dirk Verledens Stefanie Goossens - Sophie Lambrecht Druk en vormgeving: Michel Matten Verantwoordelijke uitgever: Michel Matten, Blekersstraat 30/2, 8500 Kortrijk, 0484/15.84.39

hein

in de spotlights vandenabeele

Hein geboren in Gent op 8 februari 1968 is afkomstig van Waregem waar hij zijn ganse jeugd doorbracht. Intussen via een omweg naar Zwevegem woont hij nu in Kortrijk met zijn vrouwtje Melissa en twee schattige kinderen Eleonoor (10) en Wolf (3). Zijn schooltijd begon hij uiteraard in Waregem waarna hij in ’91 afstudeerde aan het Unief in Gent als Burgerlijk ingenieur. In 1992 heeft hij eerst zijn legerdienst volbracht in Heverlee waar hij instructies gaf in het elkaar steken van wapens, camouflage enz. Daarna heeft Hein gewerkt bij „Euroclear” als systeemprogrammeur, dit is een bedrijf dat financiële transacties regelde tussen banken. Momenteel trotseert Hein iedere dag de files naar Brussel om er te gaan werken bij Toyota waar hij zijn dagen vult met de hardware en software van Toyota’s computersystemen. Hein was steeds een sportieve kerel, lopen, fietsen, zwemmen en op reis snorkelen. Hij is trouwens een tweetal jaren bij de duikclub Poseidon in Leuven geweest, waar hij geen examens heeft meegemaakt. Een tijdje later toen Hein bij de Sportdienst Lange Munte navraag deed naar een duikclub in de omgeving, kwam hij bij de KDK terecht. Nu is hij reeds een zestal jaren in onze club, heeft een 2-sters brevet en een zestigtal duiken. Hein heeft nog maar weinig duiken, maar niet te min is bijna iedere week op de training. Barges en Zeeland heeft hij natuurlijk ook al bezocht. Ook enkele buitenlandse reizen naar Egypte heeft hij meegemaakt, namelijk in Hurghada een prachtige cruise met de Greenforce met mooie wrakduiken en daarna ook Marsalam. Hein kijkt al uit waar de KDK dit jaar naartoe zal trekken, waarschijnlijk zal hij weer van de partij zijn. Een anekdote wist Hein mij ook te vertellen over een reis naar Turkije, hij was toen nog bij duikclub Poseidon in Leuven, zonder brevet kon hij in Turkije zonder probleem gaan duiken. Trouwens samen met een Engels koppel zat hij op -37 toen een van de Britten zonder lucht kwam te zitten, gelukkig is alles goed afgelopen. Met alles wat Hein in onze club nu geleerd heeft qua veiligheid, was dit toen niet verantwoord. Met de vraag „waar zou je nog eens willen gaan duiken?” gaf Hein als antwoord: „Het Zilvermeer in Mol”. Wat is hij toch bescheiden. De KDK vindt hij een toffe club, een toffe klieke. Hein heeft ook veel bewondering voor de mensen die zich belangeloos inzetten voor de club. Hij weet dat er weinig aan te doen is maar een uurtje vroeger trainen zou voor hem en waarschijnlijk voor velen beter uitkomen. Ik wens Hein nog veel mooie duiken en in 2011 een prachtige duikreis en ook misschien een sterretje bij. Michel

3

Het Juweel voor Sportverdienste kan slechts 1 maal aan een persoon uitgereikt worden. De pers, de directie Sport, de schepen voor Sport en de leden van de stedelijke Sportraad hebben Bossuyt Francine genomineerd als Sportjuweel 2010

Een dikke proficiat aan Stefanie & Hans met hun kersvers spruitje Jevva geboren op 6 december 2010

4

Een geslaagde nieuwjaarsreceptie

5

De Japanse onderwaterreuines In maart 1995 kwam een sportduiker onbedoeld buiten het veiligheidsgebied bij de zuidkust van Okinawa. Als slagveld voor de laatste land campagne van de Tweede Wereldoorlog stond het eiland op het punt om wederom het slachtoffer te worden van een ander soort drama. Terwijl hij door de diepte van de Stille Oceaan gleed, werd de duiker plotseling geconfronteerd met iets dat leek op een enorm stenen gebouw dat zwaar begroeid was met koraal. Toen hij naderbij kwam kon hij zien dat de kolossale structuur zwart en ingestort was, een gezonken arrangement van monolitische blokken, hun originele configuratie aangetast door de tand des tijds. Nadat hij het anonieme monument enkele keren omcirkeld had en diverse foto’s had gemaakt ging hij naar het oppervlak, oriënteerde zich en zwom naar de kust. De dag erna verschenen de foto’s van zijn vondst in de grootste kranten van Japan. De structuur zorgde voor een plotselinge tegenstelling en aangetrokken menigten duikende archeologen, nieuwsmedia en nieuwsgierige amateurs waren het geen van allen eens over de afkomst van het bouwwerk. Ze konden het zelfs niet eens worden over het feit of het wel mensenwerk was, laat staan oud of modern. Was het een overblijfsel van een vergeten militair bolwerk? Of was het iets dat hiervan totaal verschilde en veel ouder was? Er werd al gefluisterd over de verloren beschaving van Mu, bewaard gebleven in legenden als zijnde het Moederland van de Beschaving, lang voor het begin van de geschreven geschiedenis in zee verdween. Maar Okinawa’s verzonken raadsel was hermetisch afgesloten door een te dikke korst. Het bouwwerk leek in de oudheid door mensenhanden gemaakt. De natuur is echter in staat om haar eigen vormen kunstmatig te laten overkomen. De argumenten over de oorsprong, zowel populair als wetenschappelijk, gingen over en weer. Toen, in de late zomer van 1996 vond een andere duiker tot zijn verbazing een massieve boog of poort van grote steenblokken die op de manier zoals die in de oudheid werd gebruikt op elkaar waren gestapeld. De bouwstijl leek op die van de Inka’s die aan de andere zijde van de Stille Oceaan, in de Andes, hadden geleefd. Dit maal was er geen twijfel mogelijk. Dankzij een zwakke stroming had het koraal geen kans gehad om zich op de stenen vast te zetten, en was het bouwwerk onaangetast gebleven in het kristalheldere water. Het was zeer zeker afkomstig van mensenhanden en enorm oud. Het was bijna een wonder, een ongelooflijk visioen dat in schijnbaar ongeschonden toestand op de oceaanbodem stond. Maar deze ontdekking was slechts de eerste die zomer van een serie onderwater openbaringen. Nu aangespoord door de mogelijke aanwezigheid van nog meer verzonken bouwwerken, kamden teams van professionele duikers systematisch het gebied uit.

6

spoedig beloond. Voordat de herfst inzette, vonden ze vijf half onderwaterstaande archeologisch interessante plaatsen die dicht bij drie afgelegen eilanden lagen. De lokaties waar deze gevonden variëren in diepte van 30 tot 6 meter, maar wat stijl betreft zijn ze nauw aan elkaar verbonden ondanks de grote variëteit in archeologische details. Ze bevatten geplaveide straten en kruispunten, enorme op altaren lijkende bouwwerken, grote trappen die naar wijdse pleinen leiden en processiewegen die afgezet zijn met op torens lijkende gebouwtjes. De verzonken gebouwen bedekken voor zover bekend de oceaanbodem van het kleine eiland Yonaguni in het zuidwesten tot Okinawa en zijn buureilanden, Kerama en Aguni, een afstand van zo’n 500 km. Als verdere onderzoekingen inderdaad meer bouwwerken aantonen die Yonaguni en Okinawa verbinden, is het misschien zo dat de aparte plaatsen onderdeel waren van een enorme stad die nu rust op de oceaanbodem. Het tot dus ver enkele bouwwerk met de grootste afmetingen ligt nabij de oostkust van Yonaguni op een diepte van 30 meter. Het is ongeveer 72 meter lang, 27 meter breed en 13,5 meter hoog. Al de monumenten lijken gebouwd te zijn van een granietachtig soort zandsteen, ofschoon er nog geen inwendige gangen of kamers gevonden zijn. Tot op bepaalde hoogte lijken de onderwater bouwwerken op oude gebouwen op Okinawa zelf, zoals bijvoorbeeld het kasteel van Nakagusuku. Het gebouw heeft meer voor ceremoniële doelen dan voor militaire doelen gediend en het kan gedateerd worden op zo’n 1000 jaar voor Christus, ofschoon de geschiedenis van het gebouw als religieuze plaats nog veel verder teruggaat. De bouwers en de cultuur waaruit ze kwamen zijn volledig onbekend, maar het terrein waarop het kasteel staat is omringd met bijgeloof. Andere gelijkenissen met de oudere gebouwen op Okinawa zijn nabij Noro gevonden, waar de voorouders van de bewoners nog immer hun laatste rustplaats vinden. Het opmerkelijke is dat deze graven Moai heten, hetzelfde woord dat de Polynesiërs van Paaseiland, 6000 km. verder gelegen, aan de beroemde, groothoofdige, langorige beelden die aan hun voorouders gewijd zijn, toebedacht hebben. bron: www.wereldgeheimen .nl

7

Wist je datjes… …de mooiste duikreis van Luc was Egypte Ras muhammed 1972 met Antwerpse Amphora club (als KDK lid) en Egypte Cruise 2007 op Thislegorm en wrakken. …de mooiste duikreis van Tom is Bormes, Donateur, Grec, Port-Cros... …de mooiste duik van Chantal was de eerste duik in de Rode Zee, toch wel heel apart wegens het ‘waw’-effect. …de mooiste duikreis van Willy was Hamata (Egypte) in het jaar 2008. …een grappig moment van Tom in het Sas van Goes. Zijn buddy die werd aangevallen door een grote kreeft. Die kreeft had het gemunt op zijn edele delen... …een van de grappigste momenten uit de duikcarriere van Chantal is de regendans (door???) op Zeeland-weekend 2009. …dat Chantal de eerste duikmicrobe te pakken kreeg 39 jaar terug en na jaren duikstop reeds 23 jaar actief lid is van de KDK.

Wat bezorgde je een nachtmerrie: …Willy een oorperforatie. …volgens Chantal een langvervlogen duik in Barges ter hoogte van de huisjes (maar met goede afloop) blijft in mijn geheugen gegrift.

Van wie vindt je het jammer dat ze de club hebben verlaten? …Patrick Lefevre (Willy) …Ludwig stock, Etienne Scherpereel, Hilde Vanneste, Etienne Verhaeghe en andere die naar Kuurne zijn gegaan. Dat was een groot verlies. (Luc) …(Duik)sterren komen en gaan maar de KDK zal blijven bestaan. (Chantal)

8

Ook nog een proficiat aan Mathias Denutte en vrouwtje met de geboorte van een flinke zoon op 17 december 2010

Lennert

9

De Haldanes Ik was een beetje teleurgesteld.... Toen ik vorige week een kleine rondvraag deed in onze pub, bleek zelfs Tom Vergote niet direct (binnen de 10 seconden) een antwoord klaar te hebben. De vraag was ‘Wie was Haldane? (spreek uit ‘Haldeen’ natuurlijk) en het antwoord wordt in elke degelijke duikcursus gegeven. Dus zeker in de cursussen van de KDK ! Maar ja, niet iedereen is een fysica-buff zoals Tom … Ik kwam wat Haldane-randinformatie tegen in een boek van Bill Bryson (‘Een kleine geschiedenis van bijna alles’) en ’t is zeker het lezen waard… Als we spreken over ‘Haldane’ gaat het eigenlijk over vader en zoon, John Scott en J.B.S. (John Burdon Sanderson – in het kort ‘Jack’). Het waren excentrieke Britse intellectuelen die leefdenin het begin van de 20ste eeuw. Vader was fysioloog en zoon studeerde klassieke talen in Oxford. Excentiek, dat zeker. Vaders verstrooidheid was legendarisch. Toen hij ooit naar boven moest om zich om te kleden voor een feest, trof zijn vrouw hem later aan, slapend in bed. Toen hij boven aankwam, was ie het feest vergeten en kroop hij in bed omdat hij dacht dat het bedtijd was. De zoon vond WO1 ‘een bijzonder prettige ervaring’, ‘genoot van het doden van mensen’ en raakte zelf een paar keer gewond. Hij werd later vurig marxist. Niet iedereen is perfect… Vader en zoon hadden de vreemde symptomen waargenomen, die duikers vertoonden na het boven komen na een diepe of lange duik (‘heen hegeim voor ons nietwaar’) en wilden die onderzoeken. Hiervoor deden ze zelfs proeven op elkaar. Bij een proef vlogen er zelfs een aantal tandvullingen uit ! Bij een andere proef testten ze bepaalde soorten gassen, totdat een van beide het bewustzijn verloor. Stel je voor. Gekneusde wervels, ingeklapte longen, doorboorde trommelvliezen waren aan de orde van de dag. Ook familieleden mochten meedoen… De doorboorde tommelvliezen waren geen probleem: ‘Daarmee kan je nog rook uit je oren blazen, hetgeen nog een leuke vaardigheid is’. Stel je voor (bis) . Maar hetgeen ze verwezenlijkten mocht er wel zijn: 23 boeken, 400 wetenschappelijke artikelen, een decompressiekamer (‘de drukpot’) en ze beschreven het fenomeen dat wij nu kennen als ‘caisson ziekte’, in het Engels ‘the bends’ omdat veroorzaakte pijn zo ondraaglijk is dat het slachtoffer ‘neigt dubbel te klappen’ (in twee plooien voor de westvlamingen). Zeg nu nooit meer dat je niet weet wie vader en zoon Haldane waren ! Hein

10

Kortrijk Noél & Fatiha D U I K S C H O O L

VERKOOP - ONDERHOUD - HERSTELLINGEN DUIKMETERIAAL - VULSTATION NITROX & TRIMIX 200 - 300 BAR

Alle merken: Mares - Scubapro - Suunto - Aqualung - Bare - Metalsub Green Force - Sea and Sea - Dive System - O.M.S. - Ikelite O’Neill - Sealife - Cressi Koningin Astridlaan 107 www.divingworld.be 7700 MOUSCRON Tel. 056 / 84 77 67 Open Fax 056 / 84 12 08 di tot zat: 10.00 - 19.00 [email protected] zondag & maandag: gesloten

WWW.TARCY.BE Alle duikmateriaal • Onderhoud • Herstellingen • Opleidingen Vulstation 200/300 bar HOOGSTRAAT 137 • DEERLIJK • 0479 / 37 02 82

HUIS TE KOOP: bel 056 35 20 35 www.vastgoedvandamme.be • e-mail: [email protected]

ING

Markekerkstraat 13 • 8510 MARKE Tel. 056 / 24 90 20 - Fax 056 / 24 90 24 [email protected] Website: www.ing.be

Kantoordirecteur: Vancompernille Philippe