Jaarverslag 2010 Wintermaanden; De boerderij was gesloten, deze eerste wintermaanden, er werd spaarzaam gewerkt, want het was de winterse winter die we ooit hadden meegemaakt. Al sedert half december joeg de barre winter zonder erbarmen over het erf van onze Wiershoeck. Zelfs de kipjes waren niet op het land te bekennen, dag in dag uit zaten ze dicht tegen elkaar in het hok. Schitterende dikke pakketten sneeuw golfden over de heggen, een sprookjeswereld. In de boerderij werd het initiatief genomen voor de lang gekoesterde wens van een
brandbeveiligingsinstallatie, Klaas-Jan begon met de werkzaamheden daarvoor. En er werd noodverlichting aangelegd door het hele gebouw heen. In de hal werd geverfd, Roos en Alex, Henk waren er druk mee bezig. In de werkplaats startte Xander met allerlei kluswerk aan en rond de buitenschuur en er kwamen brandwerende deuren op de eerste verdieping van de boerderij. Xander maakte luiken voor de buitenschuur, een werkbank en de cvaansluiting naar de schuur toe. In de tuin werd gesnoeid, vooral door Wim. Soms met gevaar voor eigen leven, wanneer hij de knot-essen aan de rand van het land snoeide. Deze winter rolde hij naar beneden, gelukkig was de sloot bevroren. In het atelier werden spiegeltjes gemaakt en vazen. Janine ging zich richten op kleine spiegeltjes waar ze allerlei werelden op wist te toveren, Marjan op vazen.
1
Sanne vernieuwde het grote buitenbord, met verve, letterlijk; een hand in de zak en met de ander snel kwastend werd in korte tijd een geheel nieuwe voorstelling aangebracht. En daar was ze dan ook zeer tevreden over! Henk en Berend zorgden in die ruige winteromstandigheden voor het nodige sneeuwgeschuif en strooigebeuren. De mannen waren iedere ochtend actief en dronken daarna gezamenlijk koffie met wat (sympathieke?) pesterij over en weer om wat leven in de brouwerij te houden. Het bestuur had ondertussen al een poos contact met de gemeente- OCSW- om gemeentelijke ondersteuning te krijgen voor een betere basis van ons groeiende project. In de buitenschuur was Nel reeds gestart met het maken van basiskransen voor de komende herfst. Soms had ze er hulp bij, soms niet. Nel, altijd goed gehumeurd, zat tussen de rommel van het klussen in de schuur met naast zich een kruiwagen en takken gesnoeid van de knotwilgen. Maand maart: de sneeuw ging weg! Er kwam een berg champost wat als compostering over de tuin gelegd werd. Er kwamen houtsnippers voor de paden. Door de jaarlijkse nieuwe snipperlaag op de paden zijn we inmiddels genoodzaakt een toplaag van de paden af te halen alvorens er een nieuwe snipperlaag op aan te brengen; lastig, kortom; een andere padbedekking is wenselijk geworden. Een drietal essen op het erf kregen onderzoek van een boomdeskundige. De essen bleken duidelijk op leeftijd, ze zijn rond 1880 geplant! De es rechts naast de boerderij was valgevaarlijk. Geadviseerd werd de boom te kappen. Dat gold ook voor de oude es aan de Beijumerweg. Daar bleek een grote houtskoolzwam in genesteld te zijn die zich alleen kan nestelen als de boom aan het vergaan is. Deze boom moest dus ook om. In deze lentemaand zou de boom aan de oostkant gekapt worden, maar Landschapsbeheer kwam. De heren zagen het kopje van een spreeuw, doodgemoedereerd, met slaperige oogjes, uit een gat naar buiten steken en ze concludeerden dat de boom niet geveld mocht worden. Er zat volgens de regels leven in en dan is dat verboden in de zomermaanden. We moesten nog een jaar wachten! Alle zijtakken werden er toen wel afgehaald om het valgevaar te beperken. Als vervanger voor deze boom is al enkele jaren 2
geleden een liriodendron tulipifera geplant, de tulpenboom, die al aardig hoogte begint te krijgen en een waardige vervanger zal worden. De es aan de Beijumerweg werd wat ingekort om het leven iets te verlengen, helaas bleek deze herfst de zwam actiever dan ooit en deze es zal in de winter 2010/2011 gekapt moeten worden! Als vervanger zal er waarschijnlijk een rode beuk geplant worden. De derde es werd ook wat ingekort; ook deze boom bleek zo goed als hol te zijn van binnen. En tot overmaat van ramp vielen er in deze maand ook nog twee zijstammen van een andere es om. Een zuchtje wind, meer was het niet, vormde de aanleiding. We waren er vol verbazing getuige van. In deze hoek werd een paar jaar geleden een tamme kastanje geplant, gekregen van groenliefhebber Wouter Asmus. Freddy verrichtte in deze periode allerlei snoeiwerk, tussen de struiken, aan de randen van het erf, overal was hij te vinden. Van takken maakte hij in de lente een prachtige toegangspoort voor de nieuwe kleine moestuin. In de herfst hiervoor werd het moestuintje nauwgezet aangelegd door Marian en Berend. In maart kwamen alle bloemzaden weer binnen, een stapel voor Marian om ter plekke te zaaien en een stapel voor in de voorzaaikas, want we hadden voor het eerst een buitenkas. In deze periode werd de laatste hand aan de schuur gelegd; de luiken voor de ramen, verwarming en de indeling met kasten . Harry startte weer met zijn wekelijkse natuurexcursies. Jantineke, die de kruidentuin verzorgt, zou dit jaar voor het eerst ook elke rondleiding een kruid extra onder de aandacht brengen, ze vond het zelf ook een leuke aanleiding om zich wat meer in de kruiden te verdiepen. Ad verrichtte reparaties en maakte mooie voederhuisjes voor de verkoop. Compleet met een keurig rolletje papier in elk kastje waarop stond hoe de kast t.z.t. opnieuw geverfd kon worden. Er kwam een nieuwe maaier voor Wim, Wim was echter aan zijn oude gehecht en wilde hem pertinent als reserve behouden, nu staan er dus twee bolides in de schuur! Elke maand was er een brunch. Afhankelijk als we zijn van het weer vindt het buiten of binnen plaats. Deze eerste maanden vond dat binnen plaats. Ieder levert daarvoor zijn bijdrage. Sommigen dekken de tafel, anderen leggen de 3
laatste hand aan hun gerechten, sommigen kopen op het laatste moment nog wat. En dan staat er weer van alles op tafel; soep, salades, brood, drinken, fruit. Daarna het opruimen waarbij een enkeling onder lichte aansporing een handdoek in de handen gedrukt krijgt! Begin maart kwam er uitslag van het Mamaminifonds dat we 3500 euro gekregen hadden voor de laatste kosten aan de schuur. Het Mamaminifonds geeft ons vrijwel ieder jaar een bijdrage uit hun fonds, want we voldoen helemaal aan de criteria. We zijn er altijd erg blij mee, ook om steeds het vertrouwen krijgen. Het bestuur was sedert de herfst in overleg met de gemeente voor een bijdrage uit het Nieuw Lokaal Akkoord (NLA). In deze tijd kregen we bericht dat er een subsidie was toegekend van 34000 euro voor het verbouwen van de binnnenruimtes waardoor ze aan de arbo-eisen voldeden. Een hele stap voorwaarts voor de stichting! Na zoveel jaar eindelijk ruimtes die goed geïsoleerd, stofvrij, goed verwarmd en verlicht zijn en uitgerust op de groeiende behoeftes van de stichting. Maand april, lente later! De natuur bleek een paar weken later te zijn dan andere jaren. In deze periode komen er altijd nieuwe belangstellenden bij. Dat gaat meestal gelijk op met de ontluikende groei van de planten. Freddy pootte twee druivenstokken aan een prachtig hekje bij de moestuin. Een eenvoudig hekje, traditioneel gemaakt met horizontale takken die gepunt in een gat van de paal vielen. Zijn opa deed het altijd al zo, vertelde hij. Berend stak de kanten in het moestuintje bij, blijkbaar werd het dan toch langzamerhand lente! 4
Jeanne maakte de eerste prille lenteboeketjes. Akelei, tulp, ossetong, longkruid, narcis, blauwe druifjes, groene takjes; het zijn misschien wel de mooiste boeketten van de Wiershoeck op de late herfstboeketten na. Ze zijn zo puur! We hadden een fikse klus aan het opruimen van de laatste restanten puin naast de schuur. Het was teveel om handmatig op te ruimten. Het werd daarom opgeruimd met een “bakkie” -een klein graafmachientje- en een container. Marian zag erop toe dat hij per ongeluk niet oude stenen in de container dumpte. Aan oude elementen hebben we, altijd, een gebrek in de tuin. Een oude muur, een oud prieel, een oude vijver, wat zou dat geen verrijking zijn! Toen het puin verdwenen was, hebben we een bodembedekking van mijnsteen aangebracht, we namen toen ook de paden van de geurentuin mee. Via het opbouwwerk kregen we wat ondersteuning voor de organisatie van de jaarmarkt en poezie-avond. Half april werd de kas in gebruik genomen, ongeveer 80 soorten bloemzaden werden uitgezaaid, weer enkele onbekende zoals Ratibia, Teloxia en allerlei oude tomaten, een experiment. Ook groenterassen voor de moestuin, oude rassen, bijzondere soorten waaronder bladkool, suikerriet, een kleinsoortige pompoen, een kleine aubergine, gemengde slasoorten. De schuur naderde zijn voltooiing. Er werden nog haakjes gemaakt aan de luiken. Er moest goed nagedacht worden hoe de luiken veilig afgesloten konden worden, maar ook hoe ze stevig open konden blijven als er opeens wind opstak overdag. Er werd een bank gemaakt tegen de schuur aan, ook van schaaldelen met twee oude slanghaspels als ondersteuning. Iedere dag werd er sindsdien gebruik van gemaakt; niet alleen voor tussendoor, ook voor de pauze bleek het een prettig beschut plekje. Johan schilderde altijd; een herkenbaar beeld Johan met een geheven hand een kwast hanterend. Van de BSO kregen we 2 picknicktafels met bankjes voor op de tuin. De ingang aan de Onnemaheerd werd opgeknapt door de gemeente. Alle troep werd weggehaald die mensen, die het als een vuilstortplaats beschouwden, neergegooid hadden. We mochten het naar eigen wens laten beplanten en dat gebeurde met een meidoornheg, enkele wilde struiken en bomen. 5
Maand mei Het werd weer tijd om de heggen te knippen, de vaste taak van Henk. Dit jaar kreeg hij er wat hulp bij van Alex en Hans. Alex ziet niet zo scherp, daarom gaf Henk hem de minst zichtbare stukken. De heggen zijn een belangrijk onderdeel van het geheel en Henk knipt ze met veel toewijding en gevoel voor vorm. Hij heeft wat fysieke ongemakken maar toch werkt hij energiek, houdt alles in de gaten en onderneemt allerlei. Het aantal boeketten verdubbelde per week in deze periode, maar het was duidelijk te merken dat de bloemen later op gang kwamen. Nieuwe medewerkers bleven komen; in totaal zouden er dit jaar ruim 20 nieuwe mensen bij komen. Op de tuin werden de eerste planten uitgeplant; zonnebloemen, dicht gezet om ze wat aan de kleine kant te houden, lavatera, zinnia, bupleurum, violieren en drakekop met mooie blauwe bloemen. Omdat de randen van het gras moeilijk met de hand bij te houden zijn, werd een bermmaaier gekocht. We willen het gebruik van machines zoveel mogelijk beperken, maar met beleid een gereedschap toepassen is onontbeerlijk met zo`n grote tuin. Voor allerlei werkzaamheden hadden we mensen dit jaar. Alex kwam weer bij ons werken, na een pauze van enkele jaren, hij heeft kleine voeten, maar wekelijks een ronde over het erf om de propjes weg te halen, dat kan hij wel. De klimop aan de muur kritisch begeleiden kan hij ook. Zo heeft ieder een passende taak en komt alles voor elkaar. Freddy maakte een hekje bij de buitenschuur. Hij zou er een “ leuk dingetje” op maken; dat werd na wat gezaag en geschaaf een soort abstract, felrood geverfd figuurtje waar van alles in te zien is; een tulp, een mand, een vaas. Het prijkt bovenop het hekje. En Freddy maakte een prachtige fietsenstalling, heel functioneel en fraai.
6
Het verspeenwerk deden Trudy en Janien . Een van de taken van Trudy is om de oude rozen weg te halen, wekelijks tuurt ze in de struiken met een emmer aan haar arm voor de afgenijpte bloemen. Janien leefde zich uit op kleine spiegels, ze maakte er prachtige tafereeltjes op met aardse afbeeldingen van vogeltjes, bladeren, vruchten en sloten. Soms wijkt ze uit naar wat abstracte symboliek. Er komen soms ook mensen bij ons werken die geen Nederlands spreken, Ismail is zo iemand. Hij is vluchteling uit een ver land. Moeilijk om iemand dan toch voldoende te kunnen begeleiden.We hebben dit jaar veel met hem meegemaakt want hij kreeg opeens een hartaanval. Voor de brunch konden we in deze tijd soep maken van wilde planten uit de tuin; brandnetel, zevenblad, pastinaak, look en lavas vormden de basis voor een lentesoep uit eigen tuin. Half mei vond een tweede zaai plaats van de bloemzaden, dat doen we gewoonlijk 3 keer per jaar; in april, mei en juni. Saskia en Marjan startten dit jaar met het maken en uitgeven van een Wiersbericht, een laagdrempelig blaadje met informatie over en rond de activiteiten van de stichting. Saskia maakte er een mooie omslag voor.
Maand juni
7
We hadden veel mensen dit jaar, meestal zaten er ongeveer 20 mensen aan de koffie. Er werd over allerlei gepraat tijdens de pauze, met regelmatig vast terugkerende meningen en gespreksonderwerpen. Zoals dat het vroeger-1960- allemaal beter was, of de last van lichamelijke klachten, de klussen van het moment, planten, de kinderen en voedsel. Het koffiezetten was een hele bedrijvigheid. Janine kreeg vaak hulp van Nel die altijd met vaardige hand weet op te treden en van Nannie. Nannie die het liefste op de tuin bezig was, maar wel van alles kon- en bereid was om dat ook te doen! In de groep waar Harry Westerhuis wekelijks mee rondloopt in de tuin is ook Luit Staghouwer steevast aanwezig. Luit maakt prachtige foto`s en stuurt ze wekelijks in kleine kring rond. Een tekstje eronder, mooi, interessant en een belevenis om te beseffen waar je in onze tuin allemaal deelgenoot van blijkt te zijn! De laatste bloemenzaai vond eind juni plaats. De kas was eigenlijk te klein, dat wil zeggen; de kisten werden dubbel geplaatst anders was er niet voldoende ruimte. Sommige nieuwe soorten vielen tegen; zoals een kleinbloemige zinnia, die toch, hoe ze ook haar best deed in haar rode tooi, heel kleinbloemig was, evenals de ratibia, een wirwarplantje dat niet te plukken viel. En de violieren, die in onze tuin nooit optimaal tot bloei komen. De violier verspreidde, als de plant eenmaal de grond uitgetrokken werd, een sterke radijsgeur. Juni, juli zijn de drukste tuinmaanden. Er zijn zaaisels. Er moet verspeend en uitgeplant worden. Marian had niet zo veel tuinmedewerkers. De bloemen vroegen veel aandacht en het klussen haalde mensen ook vaak van de tuin, maar het zag er prachtig uit en met Roos, Nannie en Wim kwam ze al een aardig eind. Maar Wies was er ook nog, en Margriet, Edwin, Jeroen, en Rianne. Marian weet ook beter ”te laten”, zo grijpen de tuinkunst en levenskunst ingenieus in elkaar! Van overlast van slakken was dit jaar weinig sprake,gelukkig. 8
Over geuren gesproken. De geurentuin is op zijn mooist in deze tijd van het jaar. Er staat veel oregano in en de bloemen staan dan op uitkomen. Echter, niet de bloemen zijn het mooist maar de geur en bovenal het geroezemoes van de vele insekten en vlinders die er rondvliegen. Als je er tussendoor loopt, ben je omgeven door een enorm kabaal van al die beestjes. Het leverkruid, wat een sterke vanillegeur verspreid aan het eind van het seizoen, stond er dit jaar prachtig bij en de bloei kwam heel geleidelijk aan tot stand. Het combineerde erg mooi met de pruikeboom, een heester die ieder jaar beeldbepalender wordt . Het heeft rood blad, roze bloemtuilen die transformeren in een mistig rag. Maandenlang het bekijken waard.
Bij de bessen staat een katsuraboom, de hartjesboom. In publicaties over de boom wordt altijd gezegd dat het afgevallen blad van de boom in de herfst naar chocolade ruikt. Tot dit jaar had ze nog nooit geruikt, maar dit jaar…! Maar het was geen chocoladegeur; het rook alsof een tuinkaboutervrouw een pan met vlees op het vuur had staan, heel uitgesproken. De boeketten werden wekelijks gevarieerder en kleurrijker, vooral tegen juli toen de exotische eenjarigen er aan toegevoegd konden worden. Dan zijn er opeens allerlei roodtinten bij! We hadden dit jaar weer een goed groepje bloemisten; Nannie,Jeanne, Saskia, Nanda, Nel, met enkele losse invalkrachten als dat nodig was. Er waren bijzondere bestellingen voor een boeket. Dat vinden we een eer en daar doen we dan ook ons uiterste best op. Berend vormde weer de zorgzame helpende hand op de achtergrond; de oude boeketten uit de hal halen, de bakken vullen, noteren, controleren, niets was hem teveel. Jantineke pootte met graagte nieuwe kruiden in de kruidentuin: groot bingelkruid, eenbes, karthuiser anjer, andere zeldzame anjers. De kruidentuin is altijd een speciaal plekje, stil en geurig bij de oude esseboom die nu helaas geknot moet worden. Sommige planten krijgen veel aandacht, zoals de papaver. Marian is er kritisch op dat- ie niet teveel geplukt wordt, omdat de plant zich uit moet kunnen zaaien voor het volgend jaar. De bloemisten plukken ze juist graag, omdat de zaaddoos
9
zo decoratief is in de boeketten. Nieuwe planten, waar weinig van staat, behoed Marjan weer tegen te veel snijdrift. In de loop van juni werden de eerste planten weer gedroogd. Een intensief werkje. Het is opvallend hoe een tuin van karakter veranderd naarmate de tijd vordert. Bomen worden groter, nemen steeds meer ruimte in beslag. Er sterft iets af, zomaar zonder reden, planten worden oud. Je blijft altijd ingrijpen, afwegingen maken. Vorig jaar bleek de catalpa, waar we juist zo blij mee waren, opeens aan een bodemschimmel te lijden. In enkele weken was de boom een bruine kapstok geworden. Er zat niets anders op, de boom moest weg! Een plant die sterk is en goed groeit, wil je graag planten. Maar de keerzijde is dat je na een paar jaar de nieuwe uitgroei weg moet doen anders wordt het te dominant in de tuin. De bijenstal van imker Bart was in deze tijd helemaal op orde, geverfd, ingericht, een mooie vuurdoornheg eromheen, Bart gaf zijn wekelijkse lessen aan honderden kinderen van verschillende scholen en ook met de kinderen van de BSO wist hij enthousiast te maken. De bijenstal vormt een mooie aanwinst op de Wiershoeck! Eind juni vond het vierde “Vers van het land plaats”, de poëzieavond. Het waren enerverende voorbereidingsdagen, allereerst stierf een van de deelnemers, Driek van Wissen, onverwacht. Vervolgens viel onze presentatrice uit en tot overmaat van ramp was een van de muzikanten onverwachts 10
uitgeschakeld. De dood van Van Wissen werd aanleiding speciale aandacht te schenken aan zijn werk op die avond; alle dichters droegen iets van zijn werk voor. We vonden een goede presentatrice in de vorm van dichter Liesbeth Cave. Deelnemende dichters waren Akke Brouwer, Andre Degen, Marja van der Veen, Matty de Vries, Rik Andraea en Suze Sanders. Er kwamen weer aardig wat bezoekers, helaas werd de wind wat fris na de pauze. Tot in de late uurtjes werd er toch nog nagepraat in de donkere tuin, over oude ouders maar niet over de dingen die voorbij gaan.
Maand juli We hadden een nieuwe bloem op de tuin, een vaste vingerhoedskruid en die beviel goed. We houden `m in het assortiment, de bloempjes zijn sierlijk en fijn. De kas kwam leeg en er werden tomaten in uitgeplant die Marian met zorg thuis voorgekweekt had. Er waren nogal wat planten en we wilden niets kwijt, daarom werden ze dicht op elkaar gezet. De brunch verliep steeds heel plezierig, vaak schoven bezoekers even aan. Van Roos kregen we een set mooie borden, we kochten goed bestek en Janien maakte een lijst van overige benodigdheden zoals een knoflookpers, een kurketrekker, etc. Janine had een keer moeite de pan op temperatuur te krijgen, toen aten we eerst op wat er op tafel stond, waarna Janine alsnog kwam met een- curieus!- wasteil vol pasta. Hoe dat met die wasteil zat weet ik niet meer! Enkelen namen graag een ouderwetse beleg mee; chocoladekorrels bijvoorbeeld. Wim natuurlijk. Jeroen zorgde voor biologische karnemelk. Alex roemde tijdens het eten graag de onovertroffen krentjebrij van zijn moeder….waar wij wijzelijk niet meer op in gingen. Freddy werkte vanaf de zomer met de kantenmaaier. Er zijn nogal wat vaste krachten die lichamelijk wat beperkt zijn en dan is zo`n machine een uitkomst. Moestuin; De moestuin gaf een mooie aanblik, rustig en geordend. Aubergineplanten met staalblauwe bloempjes, gekleurde bonen, allerlei slasoorten,vuurrode waterpeper en een hoge afrikaan waar we thee van maakten. 11
Berend verzorgde de kanten, perfect. In juli vielen twee boomstammen om, schrikken.We lieten de bomen door een boomdeskundige nakijken. Het was vakantietijd en dat betekende dat er veel minderboeketten verkocht werden. Eind juli werd een begin gemaakt met de voorbereiding voor de verbouwing. Wouter Hazewinkel werd aangesteld door de Huismeesters om de verbouwing uit te voeren in de vorm van een werk/leerlingtraject . Daarmee kon het praktische met het educatieve verenigd worden. De verbouwing betekende dat allerlei spullen uit de eigen ruimtes verhuist moest worden terwijl we er nergens plek hadden. Maanden van verandering en behelpen begonnen. Maand augustus Eind augustus zou de jaarmarkt door gaan. Er stonden meer dan 40 deelnemers op de lijst. Tot de laatste dag bleef het onzeker of het doorgang kon vinden want het weer was onstuimig en nat. En het werd afgezegd, hoe naar dat ook was. Dat is het risico als je buiten iets organiseert en meestal gaat de markt wel door. Bij de bouwploeg kwamen enkele nieuwe vrijwilligers bij; Rienk, Jacob, Harm, Sander, Desmond. En al snel gingen Edwin en Jeroen, die beiden op de tuin werkten, ook meehelpen! Jeroen vond het zo leuk dat hij momenteel een baan in de bouw zoekt. In december moest Edwin er mee stoppen omdat hij betaald werk kon krijgen. Spoedig na aanvang trad er al tegenslag op; Wouter blesseerde zijn hand en de weken erna liep hij met zijn arm in een mitella rond maar deed toch wat hij kon doen. De grond werd uitgegraven uit de werkruimte. Er werd een hondenschedel aangetroffen en een oud mes. Vloerverwarming werd aangebracht. Op termijn willen we dit aan laten functioneren op aardwarmte.
12
In de loop van augustus kwam het tweede Wiersbericht uit. Er was veel belangstelling voor. Allerlei mensen werden er bij betrokken en dat geeft alleen al veel plezier. Maand september De verkoop van de boeketten was na de vakantie weer aangetrokken. Helaas nam het aantal bloemen snel af door de vele regen en wind in deze periode. In de kas bleken de tomaten in enkele dagen tijd aangetast te zijn door phytoftera; er zat niets anders op dan ze te rooien. De boeketten leken er met de herfstasters, die trouwens erg laat waren dit jaar, er alleen maar mooier op te worden. De asters werken verbindend in een boeket en geven veel groen. Een van de favoriete snijbloemen was de solidago rugosa “fireworks” gele uiteenstaande takjes vol bloei. De plant is niet alleen aantrekkelijk voor de bloemen, ook de takken met nog onrijpe bloemknopjes werden driftig gesneden.
,
Elk jaar is er wel iemand die wat planten wil geven. Dit jaar kregen we een aantal koningskaarsen, met wit viltig blad,met toortsen vol gele bloempjes. De moerbei-boom begint al een heuse boom te worden. Dit jaar zat er behoorlijk wat fruit aan; tere vruchten verscholen achter groot ruig blad, een bijzondere verschijning. Maand oktober. In de maand oktober werden de oude glazen deuren bij de ingang vervangen door een electrische tochtwerende schuifdeur. Heijman en Xander hadden er wel 13
even werk van, maar het resultaat is er naar.De droogloopmat werd meteen vernieuwd.Resultaat;een comfortabele, uitnodigende entree. De pompoenen in het moestuintje, welgeteld negen stuks, waren door onbekenden meegenomen, ontdekten we, er lag er niet eentje meer tussen de planten, heel vervelend! Het verbouwwerk was ingrijpend maar het werd al snel duidelijk wat een enorme verbetering het betekende. Tot overmaat van ramp kon Wouter de klus niet afronden. Hij werd vrij plotseling van de klus afgehaald. Wij konden maar een besluit nemen; zo snel mogelijk een professional op de klus om het af te maken. En dat werd timmerman Jan, hij startte begin november. Ondertussen werd er ook veel werk verricht aan de elektriciteit, de buitenverlichting werd aangepast en energiezuinig gemaakt. Het maken van de boeketten ging nog door in deze maand. Gewoonlijk stoppen we begin oktober, nu, onder leiding van Jeanne bleven we de hele maand snijden.’ sochtends in de lage mistflarden doemde het eveneens grijze hoofdje van Jeanne al op in de tuin druk doende bloemen te snijden. De asters waren veel later in bloei gekomen en van deze bloem moet je het vooral hebben in de late herfst. We kochten 10 nieuwe varieteiten van de herfstaster in; lichtblauw, kleinbloemig, donkerblauw grootbloemig,etc. Wat een regen was er in deze maand. Marian was met de tuinmensen al druk bezig met de tuinveranderingen voor het volgend jaar. Verplantwerk, aanpassingen, Berend en Marian maakten een circel voor siergrassen. Marjan schafte allerlei siergrassen aan, spannend, een totaal nieuwe plant op de tuin! Roos beplantte de circel met vogelmelk, de handen onder de klei. Ze plantte ook sneeuwklokjes, bostulp, aconiet en wilde narcis. 14
Ze maakte zich er erg druk over, want zij had ze geplant en stel dat het nu niet opkwam volgend jaar? Dan was dat toch haar fout? Het perkje met sedum werd gerooid, er werden witte rudbeckia`s ingezet en een siergras wat zomers bloeit met geurende bloemaartjes. Rachid hield vanaf deze tijd de composthopen bij. Zijn hond, Lola, kwam af en toe mee, maar zij hield niet van tuinieren. Henk maakte de dubbele buxusheg in orde. Deze dubbele heg, enkele jaren geleden gezet, begint nu echt duidelijk aaneengesloten te worden en de heg blijft groen in de winter. Dat geeft de tuin een zekere intimiteit, net als de rode beuk waar de blaadjes aan blijven zitten in de winter. Maand november November; de overgangsmaand voor de winter zijn intrede doet. Het land sterft verder af, de dagen korten en geleidelijk aan keren we ons meer en meer van het land af. Onderhoudswerk ligt te wachten en ook een aantal cursussen; daar zijn we dit jaar voor het eerst mee van start gegaan. De medewerkers konden kiezen uit een houtbewerkingscursus, een poeziecursus, een cursus geneeskrachtige kruiden bij de Groene Zon, een snoeicursus, een cursus papier mache en een cursus socratisch gespreksvoering. Bijna iedereen maakte er enthousiast gebruik van! Op het land nam het snoeien weer een aanvang. Hans snoeit jaarlijks de vlierloofgang en hij is daar inmiddels zeer bedreven in, de loofgang verandert in de winter weer in een elegante boog. Toch meldde zich in deze periode nog een enkele nieuwe kracht, zoals Angelique die tot maart bij ons blijft en dan naar Frankrijk gaat. Maand december. in het begin van de maand konden we verhuizen naar ons nieuwe atelier, een twee keer zo grote ruimte die aansluit zowel bij onze andere ruimtes als op de hal. 15
Begin december kregen we uitslag van de provincie; we kregen een subsidie voor een opvangsysteem van het dakregenwater voor het doorspoelen van de toiletten.Mooi! De winter trad al snel in deze maand. Voor enkele tuinmensen houd het werk dan even op. Tijd voor wat anders en voor een praatje meer. Alex doet nu binnen de afwas en Rachid gaat soms mee boodschappen doen . Henk en Berend strooien het pad bij gladheid. Janine schildert kerstspiegels in deze maand en er worden winterkransen gemaakt Zo gaan we 2010 uit. Het was een belangrijk jaar voor de stichting. We hebben het idee dat er sprake is van een groei naar volwassenheid. We groeien naar een gezonde basis en we werken aan ons tweede belangrijkste doel; de medewerkers een fijne, veilige, laagdrempelige en gevarieerde werkplek te bieden. De stichting tracht de tuin en de eigen ruimtes zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor de eigen mensen maar ook voor de wijk. Wat de zorg voor het gebouw betreft is ons uitgangspunt om het gebouw zo duurzaam mogelijk de toekomst in te leiden. De stichting zoekt in haar streven blijvende ondersteuning van de gemeente vanuit de gedachte dat het werk van de stichting feitelijk tot het zorggebied van de gemeente zelf hoort. Vanuit dit gedachtegoed zijn de plannen voor het komende jaar als volgt.
Plannen voor 2011 16
Bestuur; Onze doelen zorgvuldig bewaken; met extra aandacht voor de laagdrempeligheid en de maatjeszorg die we leveren, Met de gemeente toewerken naar een stevige basis voor de Wiershoeck voor nu en in de toekomst, Verdere verbetering brandveiligheid gebouw, Doorvoeren verdere duurzame maatregelen voor het gebouw; invoering grijswaterdoorspoelsysteem voor toiletten en besproeiing van het land, Orientatie op een tochtportaal voor de ingang, Orientatie op het gebruik van aardwarmte als verwarming in de winter en verkoeling in de zomer, Wiersbericht wordt voortgezet, Fondsenwerving .
Voor de medewerkers: - Cursusaanbod voor vrijwilligers / wijk vanaf de herfst (waaronder,:socratisch gesprek, olieverfschilderen, houtbewerking, snoeien, winterkrans maken, poeziecursus, geneeskrachtige planten - Maandelijkse brunch - Winter; ‘s morgens een wekelijkse documentaire/film, - Winter; spelletjesmiddag eens per maand, - instellen van een bibliotheekje met tuinboeken en tijdschriften,
Verdere plannen voor de eigen medewerkers, wijkbewoners: Maandelijks: zondagochtendkoffieconcert, Winter: maandelijks vrijdagavonddocumentaire of –lezing, Zomer: Zaterdagmuziek in de tuin,
17
Donderdagavond een maandelijkse reparatieavond voor alles met een stekker.
Tuin, wijk: Siergrassencircel wordt aangelegd, Het planten van een rode beukenboom bij de ingang Beijumerweg, Bestrating van 2 paden in de tuin, Bouw van een schuurtje op het erf als knutselschuurtje voor kinderen BSO, Enkele kippen erbij, Poezie-avond, Vers van het Land, lustrum! En jaarmarkt met standhouders, muziek, theater, workshops, poezieworkshop, catering.
M. de Boer, projectleider.
18
