De Ruis jaargang 2015-2016, nr 1
Teije:
grenzen bestaan
niet
met p-taak chipstar over de grens | zeg nee! 24 uur met vera | kijk in het paspoort van ...
deruiswelkom
colofon Hoofdredacteur Anjanetta Plantenga
Redactie Anjanetta Plantenga Lindsey Kos Insa Muis Joëlle Hoeksma Brenda Burghout Klasine Smid Sanne Miedema
Beeldredactie Sanne Miedema
Vormgeving Insa Muis Klasine Smid
Belegeidend docent Esther van der Meer
meet the team
grenzeloos Hier ligt ‘ie dan. Het nieuwste exemplaar van de Ruis. Al vier jaar keek ik ernaar uit om aan de Ruis te werken, hét tijdschrift van onze communicatieopleiding. Een eitje, dacht ik. Achteraf gezien was het toch wat lastiger dan ik daadwerkelijk in gedachten had. Een exemplaar maken met het prachtige thema ‘Grenzeloos’. Tsja, zeker met een kippenhok als onze redactie namen we dat af en toe even iets te letterlijk. Ook het vinden van goede informatie voor onze artikelen hebben we net zo efficiënt aangepakt als het overleggen tijdens redactie- vergaderingen. Vooral het zoeken naar de nieuwste roddels was een groot succes. “Wist je al dat Johanna een tien jaar oudere vriend heeft? Met een kind.” En ook de privélevens van de docenten worden niet achterwege gelaten. Zo heeft Frits helaas al een vriendin, die hij inmiddels zijn vrouw kan noemen. Snif, helaas. Anders hadden we hem allemaal gekozen voor het 24-uur-met-interview. Het leven is niet altijd even eerlijk. Maar goed, weer even over de Ruis zelf.
Drukker Dekker creatieve media & druk
OPLAGE 400
MET DANK AAN: Iedereen die meegewerkt heeft aan het realiseren van de Ruis magazine.
Uiteindelijk hebben wij het toch voor elkaar gekregen om deze editie voor jullie af te krijgen. Binnen dit thema worden grenzen gesteld, grenzen overschreden en grenzen verlegd. Van studie in het buitenland tot het grenzeloze bestaan van docenten en opdrachtgevers van over de grens. Maar het is tegenwoordig helemaal geen vereiste meer om in het vliegtuig te stappen wanneer je ver weg wilt. Wanneer je één stap op het internet zet, zit je al gauw aan de andere kant van de wereld. De mogelijkheden van communicatie zijn eindeloos, grenzeloos. Ga er even lekker voor zitten en laat je meenemen op een unieke reis.
OP DE COVER: Model: Teije Postma
Namens de redactie van de Ruis,
Foto: Klasine Smid
Hoofdredacteur de Ruis
Hey het is...oke 33 23
deruisinhoud
INHOUD NHL over de grens 06 Paspoort van..
student over de grens 15
Kijk in het paspoort van..
‘‘
16 14
08 PR Talentenprijs vereist grenzeloos
10
bepalen
Hoe vind je een buitenlandse stage?
23 Van bolussen naar sûkerbôle
Interview met Vera Gaikhorst
16
Ik laat mijn angst niet mijn leven
22 Insa’s grenzeloze stage tips
denken
10 24 uur met...
30
Hollandse glorie in hartje Italië Een kijkje in de keuken bij Chipstar
Zeeuwse Teije in Friesland
34 Aafke ging down under Aafke ging op stage in Nieuw-Zeeland
30 Ik zie kansen. Altijd. Column
Interview met Sanne Gaastra
14
Over de grens Sanne Miedema vertelt...
21
Stom! Frustraties, ergernissen en irritaties
hip & Happening 09 Leuk om te volgen Inspirerende Instagram accounts
26 Fotochallenge
34 21
STOM!
Grenzeloze denkers De opvallendste tentamenantwoorden
De mooiste inzendingen uitgelicht
28 Trends in beeld Vormgeving anno 2016
33 Hey het is oké Herkenbare situaties
37 Zeg maar nee! Tips over ‘nee’ zeggen
deruisnhloverdegrens
deruisnhloverdegrens
Het paspoort van... Ben jij ook altijd zo nieuwsgierig naar andermans paspoort? Wij wel! Daarom heeft de Ruis een kijkje genomen in de paspoorten van de reislustige Ritsko en Insa.
Insa muis vierdejaarscommunicatiestudent Landen: 16 | Stempels: 32
Ritsko van vliet docent intercultural & eventmanagement Landen: 21 | Stempels: 45
Workaholic Reizen is voor Ritsko van Vliet, docent Internationale Communicatie, niets nieuws. Het onthaasten, het weg zijn van de dynamiek van werk en privé en het ontmoeten van andere culturen spelen een belangrijke rol hierbij. Als het om reizen gaat is Indonesië het meest speciaal voor hem. “Als voorzitter ga ik al vanaf 2004 ieder jaar op werkvakantie.” Ritsko is voorzitter van stichting Amurang en reist al vanaf 2004 jaarlijks naar Indonesië. “Voor werk heb ik Engeland, Italië en Marokko al mogen bezoeken. Helaas ging Turkije dit jaar niet door.” Verder is Ritsko privé nog naar het indrukwekkende USA afgereisd. Ook Europese landen blijven niet onbezocht.
RITS
KO V AN V LIET Maar ja, helaas krijg je van die Europese landen geen stempel meer.”De meest bijzondere reis voor Ritsko was de eerste keer dat hij naar Indonesië vertrok om het geboortedorp van zijn moeder te bezoeken. “Ik had €1200 aan verjaardagsgeld mee en een tas vol T-shirts van Cambuur. Samen met de medeoprichter van de stichting, Watse Tigchelaar, gaf ik het geld en de shirts aan een non die daar met maar liefst dertig gevluchte kinderen woonde. Hiermee hebben we haar aan een groot tehuis geholpen, omdat het toenmalige huisje veel te klein was.” In de toekomst staan er ook zeker nog nieuwe landen op het verlanglijstje. Mexico, Argentinië, Brazilië en Peru behoren hierbij. “De mensen, het temperament, kleur, natuur. Het heeft een enorme aantrekkingskracht op mij.”
Azië verslaafd Je hoeft maar een korte blik in het paspoort van vierdejaarscommunicatiestudent Insa Muis te werpen en je weet dat je te maken hebt met een Azië-verslaafde. Indonesië, Maleisië, Thailand, Nepal, Cambodja, Filipijnen, China: Insa is er geweest. Een indrukwekkende lijst, maar de mooiste reis voor Insa was toch die naar Nepal. Wanneer Insa weer terug denkt aan die reis krijgt ze gelijk weer heimwee naar alle super aardige mensen met hun bijzondere tradities en rituelen. “In Nepal heb ik vooral heel veel door de Himalaya gewandeld. Het was echt schitterend, de natuur is daar zo mooi!” De komende periode heeft Insa alweer een aantal reizen op het programma staan, en deze gaan gek genoeg niet eens richting Azië. In december gaat een lang gekoesterde
droom in vervulling. Insa gaat namelijk naar Marrakech in Marokko. Andere landen die op haar verlanglijst staan en waar ze misschien binnenkort heengaat zijn IJsland, Noorwegen en Argentinië. Nee, Insa is het reizen nog lang niet zat. “Bij elke reis gaat er weer een andere wereld voor me open, ik laat me graag onderdompelen in een compleet nieuwe cultuur. En een leuke bijkomstigheid is natuurlijk het heerlijke eten wat in ieder land weer anders is. Al heb ik de eerste dagen in een nieuw land nog weinig eetlust, ik moet eerst echt even wennen aan het klimaat en de omgeving.” Een ander nadeel aan reizen vindt Insa de lange vliegreis, het liefst slaat ze die over.
INSA MUIS
Tip: Lees meer over Ritsko zijn stichting op Amurang.nl.
6
tekst:Anjanetta plantenga & Lindsey kos
7
deruiship&happening
“Blog over inhakers: inhaken op actuele gebeurtenissen in reclame.” 160 posts 1.150 followers 88 following “Technology, digital lifestyle, automotive, entertainment, social and cool things.” 190 posts 2.398 followers 175 following
PR talentenprijs vereist grenzeloos denken De eerste editie van de PR Talentenprijs was een groot succes. Studenten van de opleiding Communicatie werkten samen op de NHL aan pr-ideeën voor Friesland Pop, De Moanne, Museum of Love, Huis voor Amateurkunst of de Meeuw. Maar waarom werd deze PR talentenprijsweek eigenlijk georganiseerd? Anneke Augusteijn vertelt. Zeg je PR Talentenprijs, dan zeg je Anneke Augusteijn. Als lid van de onderwijscommissie is één van haar taken het zo up-to-date mogelijk houden van de opleiding. Samen met collega Louwrens Wouda heeft zij een belevingsonderzoek uitgevoerd onder studenten. Ook hebben ze onderzocht wat de docenten en de werkveldcommissie nog missen in de opleiding. De meningen van de studenten, docenten en de werkveldcommissie gekoppeld, zorgden voor het eerste kader van de projectweek. Op welke manier kan je nou beter up-todate blijven dan met de, volgens Anneke Augusteijn, meest actuele werkvorm van dit moment: de scrummethode. De kennis van de studenten is vooral ingezet om organisaties met een klein budget te helpen. Om de week 8
meer diepgang te geven werden culturele inspiratoren benaderd en de PR Talentenprijs werd geboren. Een titel die studenten op hun CV konden zetten. Externe deskundigen en juryleden uit diverse vakgebieden werden benaderd. Studenten werkten vervolgens een week lang samen en stapten uit hun comfortzone. Vierdejaars beseften hoeveel ze al weten, eerstejaars studenten ontdekten het vak. De PR Talentenprijs was een groot succes. Volgend jaar komt er zeker een tweede editie van dit evenement. Anneke: “Ik ben super trots op en enthousiast over hoe de studenten met elkaar hebben samengewerkt. Voor iedereen mijn complimenten voor alle ideeën!” Op naar de volgende editie.
tekst:leanne miedema Foto’s:rick biemolt
deze moet je volgen “GH+O | Communicatie en creatie, mooie dingen maken. Mooie projecten realiseren. Kom verder..” “We make the World’s Versatille Camera. Wear it.Mount it. Love it. ”
148 posts 9.188 followers 55 following
2.219 posts 7m followers 493 following tekst: Anjanetta plantenga
9
deruisnhloverdegrens
ST
VERA
OR H K I GA
24 uur met.. Vera Gaikhorst
Ze woonde in Tunesië, Italië, Indonesië en Vanuatu, deed al aan yoga voordat het überhaupt hip was, tennist maar liefst drie keer in de week en werkt al sinds 1983 aan NHL bij verschillende opleidingen. 24 uur lang volgde ik de fanatieke, sportieve en misschien wel meest reislustige docente: Vera Gaikhorst. 17.00 Op een mistige zondagmiddag stap ik op de fiets richting de Emmakade om docent Vera 24 uren op de voet te volgen. “Het is dichtbij mijn huis, dus mochten we elkaar zat zijn, kan ik altijd vluchten”, grap ik als ik bij Vera binnenstap. Vera woont met haar man; zoon en dochter zijn het huis al uit. Ook al ga ik logeren bij een van oorsprong Zeeuwse Vera, ik merk meteen dat ze goed ingeburgerd is in Friesland. Ik word namelijk hartelijk ontvangen met een bakje verse muntthee en echte Fryske sûkerbôle. Een docente interculturele communicatie weet natuurlijk als geen ander hoe je met zo’n verhuizing tussen verschillende culturen om moet gaan. Terwijl we theedrinkend op de bank zitten en Vera er al vrolijk op los kletst, zegt ze: “Oeh, vanaf nu moet ik natuurlijk wel letten op wat ik zeg. Er zit een journalist bij me op de bank!”
20.00 Om 20.10 uur begint Vera’s favoriete televisieprogramma van het moment: Grensland. Een documentaire over een reis door Rusland en haar grenslanden, waarin Jelle Brandt Corstius interessante verhalen van mensen naar boven haalt. “Ze vertellen hele bijzondere dingen over het leven in of rondom Rusland en hun kijk op het Westen”, antwoordt Vera als ik haar vraag waarom ze zo’n fan is van Grensland. Past ook leuk bij het thema van de Ruis denk ik, terwijl ik plaats neem voor de televisie. >
19.00 Van al dat geklets krijg je honger! De hele maaltijd is al voorbereid. We eten Tunesisch. De couscous met saus van kikker-
erwten en lamsvlees wordt zelfs geserveerd in Tunesische kommetjes. Het gerecht krijgt een finishing touch door breekbrood en versgeplukte kruiden van de keukenplantjes toe te voegen. “Tijdens mijn studie woonde ik in Tunesië. Daar was ik au pair en bezig met mijn bachelorscriptie.” Naast Tunesië heeft Vera ook in Italië, Indonesië en Vanuatu gewoond. Ze bewoonde maar liefst vier continenten en spreekt zeven talen! Met een wijntje proosten we op dat het eten mag smaken. En dat doet het!
11
deruisnhloverdegrens
08.30 Door de potdichte mist fietsen we naar school. Bij aankomst is er amper tijd om de damp van de brillenglaasjes te poetsen, want de intervisiebijeenkomst staat op de planning. Vera is stagedocent en bespreekt tijdens de intervisie hoe het bij de leerlingen op hun derdejaars meewerkstage verloopt. Nadat Vera weer van alles op de hoogte is, werken we wat e-mails weg en controleren we de toets ‘Interculturele communicatie’. een heerlijk tunesisch gerecht geserveerd in kommetjes uit tunesië >
Voordat Vera zelf voor de tv gaat uitbuiken, moet er eerst nog een belletje naar de zoon én het dagelijkse belletje naar haar 92-jarige moeder gepleegd worden. Nadat ze ook zoon en moeder Grensland aanbevolen heeft, geeft ze net voordat het programma begint de telefoon door aan man Richard. Haastig probeert ze in te schakelen voor haar favoriete programma, maar helaas werkt de televisie niet mee. “Doe jij het even?” vraagt ze me en voordat ik het weet, is de afstandsbediening al in mijn handen. Ook ik ben geen fervent kijkbuiskindje en snap niet hoe we normaal beeld krijgen. Manlief Richard blijft maar telefoneren en Vera kijkt zenuwachtig op de klok. Als het al 10 over 8 is geweest moet Richard toch tijdens het bellen te hulp schieten, omdat het bij de vrouwen aan de techniek ontbreekt. 21.15 Na Grensland is het tijd voor het toetje: verse ananas met zelfgeklopte slagroom. Ik merk dat Vera graag voorbereid is, want na
12
het toetje smeren we alvast brood voor de volgende dag. Om tien uur vraagt Vera of ik nog een bakje thee wil. Ze schotelt me een bakje ‘slaapthee’ voor. *Is dit een hint?* Al snel hakt de slaapthee erin en we maken ons klaar voor bed. Morgen moeten we ten slotte vroeg op school zijn, en hebben we een drukke dag voor de boeg. Welterusten vanaf de Emmakade! 06.30 Vera staat een uur eerder op dan ik. “Ik word graag rustig wakker, door elke ochtend een aantal yoga-oefeningen te doen”, zegt ze. Als ik vraag hoe vaak Vera dit ochtendtafereel doet, blijkt dat ze al tien jaar dagelijks haar dag met yoga begint. “Maar yoga doe ik al sinds ik jouw leeftijd heb hoor. Het geeft een ontspannen start van de dag en ik word er helder van.” Tijdens het ontbijt luister ik vol bewondering naar het feit hoe Vera vertelt dat ze een halfuur geleden nog op haar hoofd stond, terwijl ik de laatste restjes slaapthee nog voel.
12.00 Vera zit niet graag stil en gaat dan in de pauze ook altijd even aan de wandel. Gezellig knabbelend aan een broodje kaas lopen we in het Rengerspark, terwijl we ondertussen bijpraten met Anke van het International Office. Als docent internationalisering valt er natuurlijk altijd van alles te bespreken met Anke. Na de pauze heeft Vera een gesprek met Melchior, beleidsadviseur Internationalisering op NHL. Voor internationalisering mocht NHL voor komend semester tien Holland Scholarship beurzen uitdelen. Dat 7 van de 10 bemachtigd zijn door Communicatiestudenten viel natuurlijk op. Melchior wil daarom graag van Vera weten hoe dit kan en hoe andere opleidingen hier een voorbeeld aan kunnen nemen. Volgens Vera komt het door de goede voorbereiding. “Wij bereiden onze studenten zo goed mogelijk voor op wat ze kunnen verwachten in het buitenland. Dit doen we vooral door voorlichtingen en predeparturebijeenkomsten, waarbij we veel hulp krijgen van enthousiaste medestudenten die al ervaring hebben met internationalisering.” tekst & Foto’s:Hinke tinet van der werf
‘‘
weer in het buitenland wonen? vera sluit niks uit! 14.30 Nog snel doen we de laatste voorbereidingen en dan is het tijd voor de pre-departure bijeenkomst: de laatste activiteit van de middag. Vera bewijst haar woorden aan Melchior door te doen waar ze goed in is: ze stoomt de studenten op en top klaar voor wat ze kunnen verwachten tijdens hun studie in het buitenland. En of ze zelf nog internationale dromen heeft? Terugverhuizen naar Indonesië, werken in Korea of Taiwan, reizen buiten Europa. Ja hoor, Vera sluit nog even niks uit… █
13
deruiscolumn
deruisstudentoverdegrens
GRENZELOZE DENKERS
Tijdens het maken van een tentamen of het schrijven van een verslag is het soms moeilijk de juiste bewoording te vinden. Het kan komen door een black-out, een writersblock óf omdat je de stof nog niet goed beheerst… Deze studenten probeerden er nog het beste van te maken:
sanne miedema (24) communicatiestudent, is gek op mensen observeren, fotograferen en schilderen. Lacht het hardst om haar eigen grappen.
over je grens gaan Communicatieadviseurs moeten lef hebben, maar wat als je een angsthaasje bent? Terwijl ik deze column schrijf, ga ik al over mijn grens. Veel medestudenten weten dit niet van mij. Ik ben niet zo van de labels en hokjes, maar ik heb dus ooit het label generaliseerde angststoornis opgeplakt gekregen. Dit was in een periode met een aantal dieptepunten, waar ik last had van constante spanningen. Ik maakte mij overal zorgen over. Mijn gedachten maakten mij soms zo bang, dat ik dagen mijn huis niet uit durfde. Dit ging gepaard met veel stress en een niet stabiele leefsituatie. Inmiddels heb ik geleerd hiermee om te gaan en de clichés zijn echt waar: stap uit je comfortzone. Elke dag stond ik oog in oog met mijn angst. In een drukke trein stappen, op tijd komen, een succesvolle leidinggevende zijn op het werk, goed presteren op school, met onbekende mensen samenwerken, op docenten afstappen en met hen in gesprek gaan, iets vragen in de klas, voor een groep presenteren, voor mezelf opkomen, enzovoort. Door dit continu te doen, werd het steeds iets gemakkelijker. Je vertrouwen in jezelf groeit en het levert steeds minder stress op. Ik denk dat ik veel lef heb gekregen door al mijn angsten aan te gaan en dat blijf ik doen. Ik laat mijn angst niet mijn leven bepalen.
14
tekst & Foto’s:sanne miedema
Een veelvoorkomend e vraagstelling is ‘Ge ef eens een definitie van X’.
tekst: Joëlle Hoeksma
15
deruisnhloverdegrens
hollandse glorie in hartje italië Dat de opleiding Communicatie breed is, is bij menig student niet onbekend. Maar zo breed dat hij verder reikt dan de Nederlandse grens is daarentegen redelijk nieuw. De Italiaanse organisatie Chipstar ging een internationale samenwerking aan met NHL Hogeschool. In de vorm van een p-taak met een marketingcommunicatie vraagstuk laten zij zich inspireren door de kennis en gedrevenheid van onze multiculturele studenten. Chipstar Voor ons bijna doodgewoon, in Italië een doorslaand succes; de puntzak patat. Chipstar, leider in zijn branche, is opgericht in 2009. Vanaf het begin staat kwaliteit en innovatie hoog in het vaandel bij het merk. De organisatie raakte geïnspireerd door Nederland en hun aardappel. Met hun kennis over deze bijzondere knol, van bijvoorbeeld de manier van bereiden tot het kiezen van de juiste machines, heeft in Italië geleid tot de ontdekking en implementatie van een waardevolle traditie: patat!
Internationale samenwerking Met inmiddels 19 zaken in Italië is Chipstar een snel groeiende organisatie. Uitbreiding op internationaal gebied is dan ook logisch. Plaatsen zoals Madrid, Dubai en Tel Aviv liggen de komende jaren in de planning. Door deze ontwikkelingen voelt Chipstar zich verplicht om een brede blik te hebben op de wereld. Netwerken over de grens is voor de organisatie erg waardevol. Giorgio: “Je kunt altijd iets leren van hun gewoonten en nieuwe strategieën ontdekken.” De samenwerking met NHL was dan ook een logische stap voor Giorgio. Nederland is altijd een grote inspiratiebron geweest voor Chipstar. >
Giorgio Verboso Giorgio Verboso, de charmante Italiaanse marketingmanager van Chipstar, bracht NHL afgelopen zomer vanuit Napels een bezoek om zijn opdracht te presenteren. Hij vroeg de studenten mee te denken over het uitbreiden van het assortiment van zijn organisatie. Ondanks zijn vraag om hulp beschikt hijzelf ook over de nodige marketing kennis. Giorgio studeerde af aan de
Universiteit van Milaan in Marketing, Business communication and International marketing. Daarna behaalde deze knappe kop in 2014 zijn master Marketing communication and Digital strategy. Voldoende kennis om zo’n probleem zelf op te lossen. Maar daar denkt Giorigio anders over.
17
deruisnhloverdegrens
Giorgio: ‘‘We brachten de Nederlandse traditie van verse friet naar Italië en besloten dat het nu toch tijd was voor meer samenwerkingen met ons ‘thuisland.’’ Natuurlijk zijn er ook nadelen aan internationale samenwerkingen. Het verliezen van de controle door afstand en de taalbarrière zijn zaken die soms onhandig zijn maar volgens Giorgio zeker geen ‘big deals’.
Brede inzichten Ook Ritsko van Vliet, docent aan de opleiding communicatie, ziet zulke projecten als een mooie gelegenheid voor studenten om ervaring op te doen. Ritsko: ‘‘Het is toch fantastisch dat je fieldresearch doet in een ander land en ideeën bespreekt met iemand uit een heel andere wereld.” Ritsko is van mening dat internationale samenwerkingen studenten veel inzichten en kansen in het werkveld biedt.
‘‘
het is toch fantastisch dat je fieldresearch doet in een ander land
18
Uitdaging Gelukkig laat niet iedereen zich afschrikken door een uitdaging. Vierdejaarsstudenten Lisa, Jolien en Nelleke, die bezig zijn met deze opdracht, grepen de kans om zich internationaal te orienteren in het vak direct aan. ‘‘Het is heel interessant om met bedrijven uit andere culturen te werken en te leren hoe zij te werk gaan.’’ En hoe kun je dat nu beter ervaren dan een bezoek aan Napels zelf?
het prachtige landschap bij napoli
Snoepreisje Na flink wat uren in de opdracht gestoken te hebben, mochten de drie dames samen met medestudenten Sjoerd, Ivan, Giuseppina en Tsun Hin halverwege het project eindelijk in het vliegtuig naar Italië stappen om kennis te maken met Chipstar. Het buitenland tripje viel in de smaak en werd gezien als mayo bij de friet. Nelleke: “Ik hou heel veel van reizen en het leuke aan een internationale samenwerking is dat je de mogelijkheid krijgt om dit te doen.” Maar van sightseeing is het niet gekomen. Jolien en Nelleke: “Van te voren dachten we dat het een ‘snoepreisje’ zou zijn, nou niet dus! We moesten keihard werken en hebben het echt onderschat.” Eenmaal in Italië werd na een meeting met Giorgio duidelijk dat de opdracht volledig werd omgegooid, waardoor veel
>
werk voor niets was gedaan. Volgens de studenten heeft dit vooral te maken met de cultuurverschillen. Jolien: “Nederland is ten opzichte van Italië heel gestructureerd. Er is snel duidelijk wat er van je verwacht wordt. Toen Chipstar ineens aangaf dat ze de opdracht helemaal veranderd hadden en dat eigenlijk heel normaal vonden, zaten we wel even met de handen in het haar.” >
Ondanks dat de grens oversteken bijzonder waardevol is voor de studenten, blijf de afstand lastig. Ritsko: “Telefoneren via skype is nu eenmaal anders dan fysiek bij elkaar te zijn.” Ook de cultuurverschillen steken af en toe de kop op. Simpele zaken zoals het maken van afspraken, de invulling daarvan het de taal zorgen soms voor verwarring. Ritsko: ‘‘Het is best een experiment, dat geldt voor beide kanten. Met Chipstar loopt echt niet alles van een leien dakje, maar al die ervaringen zijn juist erg goed voor beide
kanten. Tot nu toe kan Giorgio zich erg vinden in de samenwerking en is blij verrast met de aanpak van de studenten.’’
‘‘
we dachten dat het een ‘snoepreisje’ zou zijn, nou niet dus!
19
deruisnhloverdegrens
Gelukkig verzachtte de aangename temperatuur de boel en was er in de avond tijd om wat cultuur te snuiven. “We hebben wel eens lekker op het terras gezeten om drankjes te doen, of zijn uit eten geweest om de heerlijke Napolitaanse pizza’s uit te proberen.”
Hollandse glorie Naast de overheerlijke Italiaanse pizza’s moest de verse friet van Chipstar natuurlijk ook vakkundig gekeurd worden. De studenten zijn erg te spreken over de Italiaanse friet. Jolien: “Ivan heeft de eerste dag bijna een kilo patat gegeten, dat zegt wel genoeg volgens mij!” Dat Italianen ook zo enthousiast worden van friet in een puntzak zouden zij niet snel toegeven. “Italianen zijn erg trots op hun eten, ze zullen dus nooit zeggen dat ze het geweldig vinden.” De grote hoeveelheid klanten die Chipstar bezoekt spreekt echter voor zich.
‘‘
ivan at de eerste dag bijna een kilo patat, dat zegt wel genoeg!
Smaakt naar meer De grens oversteken voor samenwerking blijkt niet altijd even makkelijk. De bijzondere samenwerking tussen NHL en Chipstar bewijst dat maar weer. Toch levert zo’n samenwerking voor alle partijen mooie kansen en nieuwe inzichten. Ritsko hoopt in de toekomst meer van zulke internationale samenwerkingen tot stand te kunnen brengen. Eén ding is duidelijk: deze samenwerking smaakt naar meer. █
20
tekst: Brenda burghout Foto’s: Ritsko van vliet & studenten
STOM! Docenten die nog niet eens basisniveau Engels beheersen. Ylze de Groot Studenten die niet kijken of de stekker er wel in zit. Frits van Essen
Dat mensen niet even achterom kijken na het poepen... Klasine Smid
Je feedback niet kunnen lezen door de hanenpoten van docenten. Brenda Burghout
Studenten die niks doen met de gegeven feedback. Ik noem het “corrigeren voor het archief”. Renny Poelstra Dat gezonde broodjes 4 euro kosten en Tinet van der Werf snacks maar een euro. Hinke
En natuurlijk rijdt de lijn 12 weer net weg wanneer jij haast hebt.. Sanne Miedema 21
deruisstudentoverdegrens
Insa's GRENZELOZE STAGETIPS
Bij het regelen van een stage in het buitenland komt veel kijken. Maar dat is zeker geen reden om die kans aan je voorbij te laten gaan.. Na meerdere keren in Azië te zijn geweest en mijn stage op Bali te hebben gedaan, heb ik voor mezelf een checklist opgesteld. Deze wil ik graag met jullie delen. Kies een land Waar wil je heen? In welk land wil je een half jaar vertoeven? Check bij het maken van deze keuze verschillende dingen. Denk aan het klimaat, kom je in het regenseizoen terecht? Bekijk ook hoe veilig de omgeving is. Hier kan je vaak wel achter komen door het lezen van blogs of door te kijken op de website van de ambassade.
Vragen voor het bureau Handige dingen om te vragen tijdens zo’n Skypegesprek zijn: ü Heeft het bureau een stage wat aansluit bij je opleiding? ü Hebben meerdere studenten zich al aangemeld? Komen zij uit Nederland of ook uit andere landen? ü Bevindt de huisvesting zich op een gunstige locatie? ü Helpt het bureau je met het aanvragen van een visum?
TEIJE POS TMA
van bolussen naar Sûkerbôle Teije Postma, de student met een unieke kledingstijl en een opvallend kapsel. Hij is een bekend gezicht geworden op de opleiding Communicatie, want een man in een (nep)bontjas met luipaardprint zie je nou eenmaal niet vaak op de NHL. Hij verliet de provincie waar Bløf een nummer over schreef: Zeeland. <
Google een stagebureau Zoek via Google naar een stagebemiddelingsbureau. Kijk bij een bemiddelingsbureau naar mogelijke reviews, hoeveel geld er wordt gevraagd voor het bemiddelen en wat er bij die prijs zit inbegrepen. Huisvesting is een vereiste maar het is ook fijn als het bureau activiteiten organiseert.
Skype met het bureau! Denk je een goed bemiddelingsbureau gevonden te hebben? Neem dan contact op via Skype. Zo weet je dat ze echt bestaan en wat voor mensen het zijn.
22
tekst: insa muis
deruisstudentoverdegrens
Zeeland “Ik kom uit een heel klein dorpje in Zeeland. Het heet Zonnemaire en het heeft niet meer dan 800 inwoners. Er zijn ook geen winkels. Wel hebben we een paar cafés en heel veel campings. Wat ik fijn vind is dat we redelijk dichtbij het water zitten. Verder valt er in m’n dorp niet heel veel te beleven. De eerste ‘echte’ stad ligt 10 kilometer verderop.” Communicatie “Ik vraag mijzelf soms nog steeds wel eens af waarom ik voor Communicatie heb gekozen. Ik wist toen ik van de havo af kwam niet echt precies wat ik wilde. Wat ik wel wist was dat ik in ieder geval mijn creativiteit erin kwijt wilde. De opleiding Communicatie in Zeeland zei dat ze zelf een creatieve opleiding waren, maar het is uiteindelijk wel een heel andere kant van creativiteit dan waar ik in eerste instantie naar op zoek was.”
Creativiteit Teije wilde graag meer leren op het gebied van vormgeving. Daarom besloot hij zijn minor extern te volgen. Hij zocht en vond uiteindelijk een minor die zich meer richt op zijn vorm van creativiteit: vormgeving. Hij schreef zich in voor de minor Art & Copy op de NHL. “Het feit dat ik mij kon richten op vormgeving en al het andere creatieve dat ik miste op mijn vorige opleiding, gaf voor mij de doorslag. Ik heb op mijn vorige school wel iets gekregen over Photoshop en InDesign, maar dat was heel basic. Tijdens mijn minor hoorde ik dat de NHL studenten voor het vierde jaar afstudeerprofielen konden kiezen of al hadden gekozen. Ik begreep dat er een afstudeerrichting Visuele Communicatie was. Ik dacht bij mijzelf dat ik net 24
zo goed kon overstappen van hogeschool, anders zat ik weer in Zeeland en deed ik dingen waar ik niet volledig achter sta.”
Van zuid naar noord Teije vertelt dat hij de overstap van zuid naar noord allemaal positief heeft ervaren. “Ik heb gemerkt dat de mensen in mijn klas heel aardig, open en toegankelijk zijn. Verder ging ik hier niet heen met een vooroordeel. Je hoort natuurlijk hier en daar wel eens wat. Bijvoorbeeld dat Friezen koppig, ruig of stug zijn. Ik hechtte er niet al teveel waarde aan, ik wilde het eerst met eigen ogen zien. Verder zijn er ook wel een aantal overeenkomsten tussen Zeeuwen en Friezen. Zo hebben beiden natuurlijk een dialect. Oh nee, Fries is een taal.” En
‘‘
ik kwam hier niet met een vooroordeel.
de heren van siruside: de band met grenzeloze dromen >
Zeeland en Friesland hebben allebei streekproducten. “Zeeland heeft Zeeuwse bolussen en Zeeuwse boterbabbelaars. Grappig trouwens. Een klasgenoot en ik hadden het laatst hierover en die vertelde dat een Zeeuwse bolus op suikerbrood lijkt. Daar was ik het als Zeeuw niet mee eens, haha.”
Leeuwarden “Ik vind Leeuwarden een fijne stad om te wonen en ik heb ook niet zo snel last van heimwee. Toch denk ik niet dat ik hier voor altijd blijf. Dit wil niet zeggen dat het geen leuke stad is hoor! Maar in Amsterdam ben ik bijvoorbeeld meer geïnspireerd door de omgeving en sfeer. Dat is hier minder.” Melodische metal “In mijn vrije tijd maak ik muziek. Ik speel in een bandje. Het is een beetje lastig uit te leggen wat voor muziek wij maken, maar we richten ons voornamelijk op metal. tekst:lindsey kos Foto’s:klasine smid
‘‘
ik vind dat er geen grenzen bestaan, mensen geven elkaar dat idee Iedereen denkt dan al gelijk dat we hard staan te schreeuwen, maar dat is niet zo. We hebben geen zanger, dus we maken melodieën op onze gitaar. Eigenlijk melodische metals, zeg maar.” Grenzeloos “Grenzeloos is voor mij dingen maken zonder grens. Dat je daarin een soort grenzeloze vrijheid zoekt. Of het nou muziek is of vormgeven, laat je niet tegenhouden door grenzen die mensen daarin willen stellen. Persoonlijk vind ik dat die er niet zijn, maar dat mensen elkaar dat idee geven.” █ 25
deruiship&happening
foto challenge Klaas van Langen: “Leuk gevonden met bestaand licht”
De Ruis ging op zoek naar de meest bijzondere foto’s met het thema ‘grenzeloos’ gemaakt door studenten van de opleiding Communicatie. Op Facebook is gestemd voor de beste foto. De drie winnende foto’s vind je hier! Klaas van Langen, docent in fotografie, geeft zijn commentaar op de winnende foto’s.
Overal ter wereld hebben we de zon als lichtbron die ons licht (lampenpit) doet branden.
Foto: Djura Schra 3e jaars communicatiestudent 25
Klaas van Langen: “Prachtige foto! Zo mooi omdat het een silhouet is, achtergrond vind ik wat druk maar goed getimed in mooi licht.”
‘‘Lucht, zee en land gaan in elkaar op door de mist en hierdoor ontstaat ook oneindigheid.’’
Foto: Djura Schra 3e jaars communicatiestudent 16
Foto: Mila de Smet 3e jaars communicatiestudent
Klaas van Langen: “Het is een mooie foto in sepia tinten in een juiste afsnede”
54
26
Twee mensen, in silhouet, die elkaar de liefde verklaren. Het maakt niet uit in welk land of hoeveel grenzen er verder zijn, dit plaatje heeft overal dezelfde betekenis en zou ook overal gemaakt kunnen zijn.
Bekijk alle inzendingen op onze Facebook pagina! tekst:sanne miedema
27
deruiship&happening
deruiship&happening
Trends in beeld Beeld is aantrekkelijker dan tekst en daarom is vormgeving steeds belangrijker. Lees hier de verwachte trends op het gebied van vormgeving voor het jaar 2016.
<
Typografie Typografie is een ware vaardigheid geworden, met name in logodesigns. Dit komt omdat we steeds meer zelfgemaakte lettertypes zien om het merk van een bedrijf zo nauwkeurig en uniek mogelijk te vertegenwoordigen. Vandaag de dag valt het op dat de logo’s steeds vaker bestaan uit één stuk typografie. Het woordmerk is net zo belangrijk als het beeldmerk van het bedrijf. Typografie heeft een veel grotere invloed in de branding dan ooit tevoren. Volgens Gaston Gast, vormgever en docent visuele communicatie, gebruiken bedrijven in het jaar 2015 voornamelijk vaste sjablonen in Wordpress en dergelijke. “Als ontwerper vind ik dat jammer.” Goed nieuws voor Gaston, in 2016 worden de sjablonen achterwege gelaten.
website mint design company
Origineel beeld Zeg maar dááág tegen stockfoto’s. Want een opkomende trend is het gebruik van grote, heldere fotografische achtergronden en banners. Voor webdesign geldt dat groter, beter is. Ook het maken van eigen illustraties is een trend die we in de gaten moeten houden. De illustraties kunnen interactief gemaakt worden, wat weer zorgt voor meer originaliteit. Een goed voorbeeld hiervan is van Mint Design Company. Zij hebben een eigen website ontwikkeld waarin op maat gemaakte illustraties als interactieve animaties verwerkt zijn. Het enige lastige aan deze trend is dat je veel moeite moet doen om origineel te zijn. Er is een ware jacht naar originaliteit.
Shapeshifting Volgens digitale marketing strateeg Teigan Reamsbottom moeten we letten op de trend shapeshifting. Hierbij komen vormen steeds meer tot leven in bijvoorbeeld iconen, logo’s, achtergronden en patronen. Het wordt steeds belangrijker om een soort icoon te creëren voor het bedrijf. Dit moet aantrekkelijk zijn en tegelijkertijd blijven hangen in het geheugen van de ontvanger. En het zou al helemaal mooi zijn als het design een verhaal vertelt over het desbetreffende bedrijf. Het logo van Airbnb is een goed voorbeeld van shapeshifting. logo airbnb <
The ‘flatter’, the better Flat design is nog steeds erg populair onder de graphic designers. Flat designs zijn eenvoudige ontwerpen met duidelijke vormen. Deze trend is uitgegroeid tot een grote hit sinds de lancering van Apple iOS7 in 2013. Het draait hierbij om een tweedimensionaal ontwerp voor een tweedimensionaal scherm, zoals je mobiel. Buiten dat het niet alleen aantrekkelijk wordt gevonden is het ook erg gebruiksvriendelijk. De afleidende elementen zijn weggehaald en op deze manier kan de gebruiker zich beter concentreren op de inhoud van het web. Kortom, voor deze trend geldt: Less is more.
tekst:klasine smid
29
deruisnhloverdegrens
‘‘
GH+O was een nieuwe kans voor mij!
SAN
NE
Ik zie kansen. Altijd.
GAA
STR
Met het vertrek van de Sanne Gaastra verliest de opleiding Communicatie een geliefd docent. Reden genoeg om haar eens even aan de tand te voelen over haar werk, het communicatievak en haar beweegredenen voor de overstap naar GH+O. Het beste van twee werelden Sanne heeft een tijd lang twee banen gecombineerd: docent op de NHL en adviseur bij GH+O. Hoewel combineren niet vreemd voor haar is -ze combineerde eerst de NHL en Rijksuniversiteit Groningen- heeft ze besloten om toch één van beide stop te zetten. “Ik had het gevoel dat beide plekken van mij vragen 150% te geven. Dat verdienen
30
de studenten en dat verdienen de klanten en collega’s bij GH+O. Als je een baan half om half doet, heb je snel het gevoel dat je ergens tekort schiet. Ik vind het leuk om altijd het beste te geven, nét nog een stap verder. Maar dat kost tijd. En als je een baan combineert, heb je zeker geen tijd over en kun je er ook niet het beste uit halen.”
A
Kansen zien Want daar is Sanne van, kansen zien. Ook bij haar studenten zag ze altijd potentie. “Wanneer een student ongelukkig binnenkomt bij mij, over een project of iets over de studie en weer weggaat, blij, met ideeën, dát vind ik leuk.” Daarom mist ze het docent zijn ontzettend. “Het werken met studenten, het les geven, afstudeerders begeleiden... Ik vind het heel leuk mensen te enthousiasmeren of met iets bezig te zien. Het vergaderen en archiveren mis ik zeker niet! Bij GH+O zitten we nooit te vergaderen om het vergaderen: hier draait het om klanten en het maken van mooie producten.”
bare inkt en dat wordt dan op een bepaalde manier zichtbaar’. En dan denk ik: Oja! Wat cool! Iedereen heeft een denkkader, dus als je in je eentje blijft, dan blijf je altijd in hetzelfde rondje. Verder zie ik zoveel campagnes voorbijkomen waar haakjes in zitten waar je iets mee kunt. Omdat ik analytisch ben, zoek ik wel eerst een kader op. Bij GH+O leer ik om af en toe bewust een fase te creëren waarin alles mag. Want dan komen de beste ideeën. Ik geloof wel dat je in creatief denken zo’n fase moet hebben, maar ook altijd terug moet naar een moment dat je wel weer kaders schept, anders krijg je nooit een goede strategie die werkt.” <
Waarom koos ze dan uiteindelijk met 150% voor GH+O? “GH+O was een nieuwe kans voor mij, en dat vind ik erg leuk. Het was wel een heel moeilijke keuze, omdat ik er veel energie uit haal om met studenten te werken. Ik word er blij van, het heeft me nog nooit verveeld om dat te doen. Het was kiezen uit twee goeden.”
Inspiratie We vroegen ons af hoe Sanne altijd aan inspiratie komt. “Door vaak en veel mensen erbij te vragen, want iedereen heeft een nieuw idee. Bijvoorbeeld vanmiddag nog; we werken aan een concept waarin we onzichtbare dingen zichtbaar willen maken. Dan roep ik iets tegen een collega, en dan roept hij terug ‘ja met citroen’. En dan denk ik huh? Met citroen? ‘Ja, dan heb je onzicht-
31
Hey het is oke … Om je boeken pas een week voor het tentamen aan te schaffen omdat je ze toch wel echt nodig blijkt te hebben. Sanne: vanuit enthousiasme kom je een heel eind! >
Grenzeloze denker “Ik denk dat ik enerzijds grenzeloos kan zijn in mogelijkheden zien, maar tegelijkertijd soms ook bewust helemaal niet en juist gestructureerd en gecontroleerd ben. Mijn werk was natuurlijk grenzeloos omdat ik zowel in het onderwijs, als in de praktijk werkzaam was. Dat die twee dingen mixen levert volgens mij wel veel op. Voor het onderwijs en voor GH+O. Ik profiteer van mijn ervaring uit het onderwijs, bijvoorbeeld met trainingen die we geven, brainstormsessies die we met klanten organiseren; alles waar het gaat om groepen mensen in beweging krijgen. En tegelijkertijd heb ik op de NHL nog heel erg geprofiteerd van het werk hier, omdat ik studenten voorbeelden uit de praktijk kon geven.” Enthousiasme Sanne kan zowel in haar werk als privé erg impulsief zijn. Ze houdt ervan om leuke, 32
‘‘
ik ben denk ik altijd best wel mezelf
soms gekke dingen te doen. “Ik ben vrij snel in voor een idee. Ik denk dan: dat is toch gewoon leuk?” Of het dan om picknicken in het park gaat of paintballen maakt niet uit. In haar werk geeft ze dit graag door aan anderen. “Ik heb gemerkt dat als je zelf oprecht enthousiast over iets bent, je je nooit anders voor hoeft te doen dan je bent. Ik ben denk ik altijd best wel mezelf. Dus ook al zijn anderen nog zo belangrijk, nog zo groot. Ik voel me nooit minder. Ook niet meer! Ik heb geleerd: Dat zijn ook gewoon mensen, net als jij en ik. Beleefdheid is belangrijk, maar je hoeft je niet minder te voelen. Vanuit enthousiasme kom je een heel eind.” █ tekst:joëlle hoeksma Foto’s:sanne miedema
... Om niet aan mensen uit te kunnen leggen wat communicatie precies inhoud, omdat het zo grenzeloos is. ... Om niet die enorme drang te voelen om een halfjaar in Indonesië stage te gaan lopen.
... als je bij de eerste keer op een Mac computer moet vragen hoe je een webbrowser kan openen … Om na vier jaar nog de weg te vragen naar een lokaal.
33
AAFKE GING
DOWN
UNDER Aafke Renkema, vierdejaarsstudent van de opleiding Communicatie, vloog vorig jaar voor vijf maanden stage naar de andere kant van de wereld.
‘‘
ik moest nog een vliegticket regelen, maar dat durfde ik niet.
Hoe zagen jouw voorbereidingen er uit voor deze vijf maanden avontuur? “Ik was vooral nog hard bezig om mijn propedeuse te halen om mijn stage in NieuwZeeland te mogen doen. Ik had inmiddels wel al bijna alles geregeld, zoals een visum, stage en verblijfsplaats. Het enige wat ik nog moest regelen was mijn vliegticket, maar dat durfde ik nog niet te boeken. Toen ik uiteindelijk te horen kreeg dat ik de toets had gehaald, was ik door het dolle heen. Ik ging naar Nieuw-Zeeland!”
tekst:mirjam bakker Foto’s:aafke renkema
En toen vloog je alleen naar de andere kant van de wereld. Hoe was je eerste week daar? “Toen ik aankwam in Nieuw-Zeeland, met een enorme jetlag, werd ik gebeld door Mary, mijn collega. Ze zou me diezelfde dag nog helpen met winkelen en spullen regelen. Ik kwam naar buiten en daar stond ze bij haar auto; een heel lieve vrouw die me gelijk begroette met een dikke knuffel. Ik, als nuchtere Fries, vond dit heel vreemd. Zelfs mijn baas belde mij de eerste week ’s avonds op, om te vragen of ik veilig de weg naar huis had gevonden. Ook mijn stage was natuurlijk wennen. Het is best vermoeiend om ineens steeds in het Engels te moeten praten en de taal van de Nieuw-Zeelanders aan te horen. De mensen spreken heel snel en niet alle woorden begreep ik.” Wat voor soort werkzaamheden deed je tijdens jouw stage? “Via een bemiddelingsbureau in Australië en Nieuw-Zeeland ben ik bij mijn stagebedrijf Destination Home terecht gekomen. Destination Home is een groothandel in homeware, dus kopjes, schotels, wijnglazen, messen en noem maar op. Ik was vooral bezig met het beheren van <
cover
Vertel Aafke, hoe ben jij tot het besluit gekomen om je derdejaarsstage down under te doen? “Op de één of andere manier wilde ik gewoon weg uit Nederland. Ik wilde eerst een minor gaan volgen in bijvoorbeeld Finland, maar toen zag ik via het Kenniscentrum een stage buiten Europa voorbij komen! Dit leek me meteen zo fantastisch, dat ik meer informatie heb gevraagd bij het Kenniscentrum. Vervolgens ben ik met mijn ouders om tafel gaan zitten en hebben we alle opties bekeken. Mijn vader heeft in zijn vroegere jaren Nieuw-Zeeland bezocht en hij heeft het altijd over dit land. Hij is helemaal ondersteboven van de cultuur, de mooie landschappen en de Maori’s die eten in de grond kookten. Dit maakte mij nieuwsgierig naar dit land, dus ik besloot dit met eigen ogen te gaan zien”.
35
deruisstudentoverdegrens
Waren er nog meer buitenlandse studenten waarmee je leuke dingen deed? “Ik woonde in het zogenaamde ‘Dutchie House’ met nog elf andere Nederlanders. In het weekend of vakanties boekten we trips via een speciale organisatie. Ook huurden we vaak een auto waarin we kleine roadtrips deden. Ik heb echt ieder weekend iets anders gedaan, van naar de bios gaan tot raften, naar de Robbiton geweest en de mooiste hike van Nieuw-Zeeland gelopen. Tijdens mijn vakantie ben ik naar Australië geweest. Als je zo dichtbij bent, moet je natuurlijk even een kijkje nemen bij de buren.”
In hoeverre heeft deze ervaring jou tot een ander persoon gemaakt? “Momenten en dingen die je beleeft zijn veel dierbaarder dan geld. Dus ik ben wat minder zuinig op mijn geld geworden. Ik heb mijn grenzen letterlijk en figuurlijk verlegd door te vertrekken naar Nieuw-Zeeland. Door dit alleen te doen, ben ik veel zelfstandiger geworden en kan ik mezelf een echte avonturier noemen. En ik heb een bungeejump van 135 meter hoog gedaan. Dat zijn voor mij ook grenzen verleggen!” █
EMA
RENK E K F A
A 36
Ken je dat gevoel? Dat je tijdens je werk dat klusje van die ene collega toch maar aanneemt, omdat je het gevoel hebt niet te kunnen weigeren? Of dat je ja zegt tegen een feestje, maar eigenlijk veel liever in je comfortabele pyjama op de bank ploft? Ik als eeuwige ja-knikker in ieder geval wel. Meer dan vervelende situaties heeft het mij nog steeds niet opgeleverd, vandaar dat ik opzoek ging naar een manier om vaker ‘nee’ te zeggen. Persoonlijke grenzen; iedereen heeft ze maar we beschermen ze vaak niet zo goed. Het laten overschrijden van je grenzen gaat vaak sneller dan je zou willen. Het zorgt voor stress en wrijving tussen jou en de persoon die jouw grens overgaat. Je kunt ervoor zorgen dat je niet meer in deze situaties terecht komt, maar daarvoor moet je toch écht vaker nee zeggen.
Stap 1 : Bepaal de grens Het is lastig om je grens te beschermen als deze voor jezelf onduidelijk zijn. Maak deze daarom voor jezelf concreet. Vind je dit moeilijk? Het invullen van de onderstaande zinnen hebben mij goed opweg geholpen. 1. Ik vind het niet oké als anderen: _________ _________________________________________________. 2. Ik mag vragen om: _________________________ _________________________________________________. 3. Om goed op mezelf te passen mag ik: ____
_________________________________________________.
Stap 2: Speel douane Als je voor jezelf duidelijk hebt waar jouw grenzen liggen is het tijd om door te gaan met de tweede stap. Hierbij is het belangrijk dat je jouw eigen grensmomenten gaat herkennen. Wanneer en waarom gaat iemand anders of ga jijzelf daar overheen?
‘‘
hierdoor kom je krachtiger over én je voorkomt stress.
Ik ben iemand die graag voor anderen klaar staat. Dat zit nu eenmaal in mijn aard en ik kan daar ook erg blij van worden. Toch komt het niet altijd even goed uit om anderen te helpen, je kunt namelijk niet álles. Op zulke momenten moet je eerlijk zijn tegen jezelf en je afvragen of je daar <
sociale media en e-mail marketing en ik schreef hier ook de content voor. Daarnaast heb ik me gericht op productdesign en verpakkingdesign, bijvoorbeeld patronen voor kopjes of verpakkingen ontwerpen. Verder hielp ik mee met de fotografie voor de catalogus en de website.”
deruiscolumn
37
deruiscolumn
écht de tijd voor hebt. Het kan ook zo zijn dat je het moment wel goed herkent, maar in bepaalde sitauties moeite hebt met ‘nee’ zeggen. Als je duidelijk hebt waarom jij over je grenzen heen gaat of laat gaan, is het herkennen van het grensmoment een stuk gemakkelijker. Je kunt pas verder naar de volgende stap wanneer je dit onder de knie hebt.
Goed, terug naar je baas. Als je hem, of welke ander persoon dan ook, wilt laten weten dat hij of zij jouw grens overschrijdt, zul je dit moeten communiceren. Hoe doe je dit?
Stap 3: Bescherm Dan is toch echt dat moment daar; je zit op je werk en je baas geeft aan dat je komende zaterdag ook bent ingeroosterd terwijl je die dag goed bezig wilde met je studie. Je kunt drie dingen doen: je grens laten overschrijden, deze zelf overschrijden óf kiezen om deze te beschermen. De laatste keuze is het natuurlijk het meest voordelig. Je beschermt hiermee namelijk niet alleen je grens, maar je communiceert ook duidelijk naar je omgeving. Hierdoor kom je krachtiger over én je voorkomt stress. Je kunt er ook voor kiezen om je eigen grens te overschrijden, dat is natuurlijk helemaal aan jezelf. Onthoud dan wel dat het belangrijk is om je grenzen te herkennen en deze te respecteren.
Tip 2: Stel het antwoord uit; wanneer iemand jou vraagt iets voor hem/ haar te doen, maar dit niet goed uitkomt, geef dan aan hier later op terug te komen. Zeg dat je jouw agenda moet checken om te kijken of het past. Op deze manier hoef je de persoon niet dírect af te wijzen, maar kun je dat doen wanneer dat jou uitkomt.
38
Tip 1: Praat vanuit de ik-vorm; geef je grens en gevoel aan vanuit je eigen perspectief. Niet doen: Jij doet dit/dat. Wel doen: Ik vind het vervelend dat..
Tip 3: Gebruik het broken-record model; bij deze techniek draait het om herhaling. Je geeft aan dat je dit niet wilt of kunt, bijvoorbeeld: ‘‘Ik heb daar helaas geen tijd voor’’. Iedere keer wanneer iemand jou toch probeert te overtuigen om over je grens te gaan herhaal je deze zin. █
tekst & Foto:brenda burghout
We wensen je een
Bruisend
nieuwjaar!
VOLG
DE RUIS
OOK ONLINE!
www.deruis.nl
