Jaargang 30 - nummer 7 en 8 Juli - Augustus 2004 KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG. Cdt Louis Van den Veyver

Jaargang 30 - nummer 7 en 8

Juli - Augustus 2004

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

LUIK - 10 augustus 04 Cdt Louis Van den Veyver Wij nodigen U uit voor het bezoek aan LUIK (deel 2) op dinsdag 10 augustus 04 met als gids Jean-Pierre Dechesne. Programma : 08.15 Vertrek Sint Truiden - Veemarkt - kant Begijnhof 08.45 Vertrek Hasselt - Cultureel Centrum - achterkant 09.30 Koffie in Luik 10.00 Wandeling ‘Avroy park, met de Luikse revolutionairen van 1830, van Rogier tot Frère-Orban’ Met de Belgische revolutie als rode draad maken we kennis met De Luikenaren die België gemaakt hebben: Rogier, Delvaux, Lebeau, Raikem, etc. De keuze van een koning, de XVIII en de XIV artikelen van de Conferentie van Londen. Willem I van Nederland. Architectuur en urbanisatie uit de 19de Eeuw Een kerk waar de H. Mis nog in het Latijn opgedragen wordt, zoals ‘in de goede oude tijd’ De bourgeoisie, de werkmensen en de vrijmetselaars De Duitse kanonnen van augustus 1914 met de Luikse weerstand Antieke, 19de en 20ste Eeuw standbeelden : Rogier, Karel de Grote, Laocoon, Gladiator Borghèse, Perseas, ‘Li Torè’ (de beroemde stier met de blote man), Frère-Orban, etc De grote kermis van Luik, een kiosk voor 1 mei viering en de militaire muziekkapellen …. De Maas, met parkbeplantingen En - eindelijk - een antwoord op het gezegde: ‘De Belg heeft een baksteen in zijn maag’ En nog veel meer. De wandeling is ‘kort’, een kleine kilometer, maar er is zoveel te zien en te vertellen ... Tijdens de wandeling wordt een korte koffiepauze ingelast 12.20 Vertrek met de autocar naar Ans, naar de Complexe Logisitque Sud (Ex C Log 3), rue de la Tonne - Club Cavalier Fonck, garnizoensmess Middagmaal om 1300 uur. 14.00 Vertrek met de autocar voor een rondrit door Luik : de haven, historisch hart, de Citadel ... 15.30 Vrije wandeling in centrum Luik 17.00 Vertrek richting Hasselt (17.45) en Sint-Truiden (18.15) Inschrijvingen : Deelnemingsprijs : €24 {€14 : (2*koffie, maaltijd met wijn en water) - €10: (autocar)} Inschrijvingen : Telefonisch 011.228848 of per e-mail [email protected] vóór 03 augustus 04. De stortingen van €24 per persoon met code ‘Luik 04’ moeten vóór 08 aug toekomen op rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG

Woordje van de voorzitter

B

ij het schrijven van dit woordje voor het juli/augustus nummer - dus het zomernummer bij uitstek - van onze Nieuwsbrief had ik mij het liefst in een tuinzetel onder een parasol geïnstalleerd, vóór ons tuinhuisje, genietend van een heel licht briesje, dat juist volstond om het teveel aan zonnewarmte te evacueren, en van een fris drankje om de nodige inspiratie op te doen. Helaas, alhoewel we al een flink eind in juli zitten, hebben we die parasol nog maar een paar keren eventjes kunnen ontplooien, en ook vandaag staat er weer een stevige bries, terwijl de zon goed verborgen zit achter het wolkendek. En weerman Frank heeft sinds vanmorgen al een paar waarschuwingen laten horen dat er tegen vanavond vanuit Frankrijk hevige regenen hagelbuien op komst zijn, met kans op plaatselijke wolkbreuken; ook voor de volgende dagen is hij weinig optimistisch. Niet verwonderlijk dus dat de reisbureaus worden overrompeld door een spectaculaire stijging van de last minute boekingen door mensen die, de mooie zomer van vorig jaar indachtig, (Vervolg op pagina 2)

In dit nummer : Woordje van de voorzitter Luik - 10 augustus Louis Van den Veyver Wandeling en Causerie - 14 sept Gilbert Moons en Christian Brys “De vis verdrinken” Luc Vandenborne “Penguin Tower this is ….” Marcel Demot “Île de Ré” Leon Monsieur “Het einde kroont het werk” Jef Schoups

juli-augustus 2004

K.V.O.O. - LIMBURG

-2-

Woordje van de Voorzitter K.V.O.O.

(Vervolg van pagina 1)

aanvankelijk dachten rustig thuis van hun zomervakantie te genieten, maar uiteindelijk toch maar beslisten op zoek te gaan naar wat zon en warmte. Eigenlijk geen onderwerp om lang bij stil te staan dus, dit eerste deel van onze nationale zomer. Iets anders dus, onze nieuwe verkozenen des volks hebben gisteren in de deelparlementen hun eed afgelegd. Een bonte groep, met veel nieuwe gezichten, die zich de volgende vier jaren gaan buigen over het lot van hun brave (en minder brave) medeburgers. Een aantal zetels bleef echter leeg, omdat de figuren die ze moeten bezetten nog volop betrokken zijn in het onverkwikkelijke schouwspel van de stoelendansen. Dat de rechtgeaarde burger daar weinig begrip kan voor opbrengen stoort deze heren (en dames) in het geheel niet, zij zijn enkel bezig met hun eigen belang en het partijbelang. Het is toch onverantwoord dat federale ministers, waarvan men toch zou mogen veronderstellen dat ze een belangrijke job hebben, en met ernstige zaken bezig zijn, het na amper een jaartje al voor bekeken houden, en simpelweg beslissen uit opportuniteitsoverwegingen over te stappen naar de regio-nale regering, om daar “iets” te gaan doen, zonder te weten wat. Het komt daarenboven belachelijk en stuntelig over wanneer zo een excellentie deze vaandelvlucht dan tracht te camoufleren door tijdens TV-interviews onophoudelijk te benadrukken dat hij zich daar gaat “engageren”, alhoewel hij er geen benul van schijnt te hebben in welke hoedanigheid. Een normale burger k a n h e t z i c h n i e t permitteren op zulke wijze van job te veranderen! En het wordt helemaal een trieste klucht wanneer men even stilstaat bij de ingewikkelde procedure die daarbij komt kijken, waarbij ook het Staatshoofd niet wordt gespaard. Een ongelooflijke poespas van ontslag uit de ene regering a a n b i e d e n a a n d e Koning, nieuw mandaat gaan opnemen in de andere regering, eed afleggen, terug ontslag nemen, postje laten in-nemen door een niet verkozen kandidaat, terug eed afleggen bij de koning en dan terug ontslag nemen, enz…, enfin een onover(Vervolg op pagina 3)

Aan KVOO Nationaal - Herhaling bericht van het overlijden van: Kol 10.06 Jean Philippart - Mevr. Peleman Anita - Mevr. Dewint Francine Mevr. Delvaux Marie-José - voor opname in het IB - werden nog steeds niet opgenomen in het IB - herinnering op 12.07 TamTam bericht - overlijden van BdeGen Vl. August Wouters

17.06

Aan KVOO Nationaal - Bericht van overlijden van Bde Gen Vl. August 17.06 Wouters - voor opname in het IB - herinnering op 12.07 Aan KVOO Nationaal - aanvraag 2de schijf administratieve kredieten - 23.06 700 € - nog niet ontvangen - herinnering op 12.07 Aan KVOO Nationaal - verslag bezoek Baarle-Hertog-Nassau 30.06 Van Gouverneur Provincie Limburg - uitnodiging Te Deum 21.07.04 Van Louis Van den Veyver - details bezoek Luik 10 aug - pagina 1 30.06 Bevelovergave Provincie Commando - pagina 5 Van Luc Vandenborne ‘De vis verdrinken’ pagina 8 04.07 Van Marcel Demot - ‘Penguin Tower, this is hardship 12’ - pagina 10 06.07 Van Gilbert Moons - details wandeling Schulensmeer - pagina 3 08.07 Van Marcel Demot - Woordje van de Voorzitter - pagina 1 09.07 Van Jef Schoups - ‘Het einde kroont het werk’ - pagina Nieuwe leden : EECKHOUT Guido Zavelstraat 21 Dirkx Jacobus Naaldstraat 13 CUYLITS Jean Eikhoutstraat 7 WARMOES Freddy Pliniuswal 1 bus 8

Cdt PsTp 3582 Koersel Tel : 011.743993 Cdt Inf 3670 Meeuwen-Gruitrode Tel : 089.462669 LtKol PsTp 3800 Zepperen Tel : 011.552996 LtKol v/h Vlw 3700 Tongeren Tel : 012.261782

Adreswijziging : Kol GREGOOR Willy : lezen : Koerselsebaan 71 bus 12 3550 Heusen-Zolder

Wij betreuren het overlijden van

Brigade Generaal Vl.

August WOUTERS echtgenoot van Bie Joosten

Geboren te Turnhout op 28.07.26 Overleden te Turnhout op 17.06.04 De eucharistieviering en de plechtigheid vonden plaats te Oud-Turnhout op 26.07.04 Namens KVOO Limburg hebben wij aan de familie onze gevoelens van deelneming aangeboden en heeft onze vereniging bloemen neergelegd.

29.06

juni – juli 1999 juli-augustus 2004

K..V.O.O. -- LIMBURG LIMBURG K.V.O.O.

Woordje van de Voorzitter (Vervolg van pagina 2)

zichtelijke bedoening. Ik denk dat de meeste mensen het al lang hebben afgeleerd nog enige sympathie te koesteren voor, of zich nog te ergeren aan, al deze minder fraaie praktijken die deze politieke bedrijvigheid meer en meer ontsieren. Door de staatshervorming is ons kleine België nu eenmaal een erg ingewikkeld landje geworden, en alhoewel het allemaal nog ingewikkelder kan, is het toch te hopen dat er ondanks alles een degelijke regionale regering uit de bus zal komen, zodat men eindelijk kan aanvangen met dat lang verbeide “goede bestuur”. En misschien krijgen we dan ook nog een zonnig tweede gedeelte van de zomer, met dan later nog een prachtige lange nazomer. Ik wens het U allen toe! … Uw voorzitter, Marcel Necrologie Overleden te Hasselt op 1 juli 2004 Mevrouw

Juliette COLLIN Geboren te Hasselt op 2 april 1909 Zij was tot bij haar opname in het rusthuis Katarinadal in 2000 lid van KVOO LIMBURG

Wandeling Schulensmeer - Cdt Gilbert Moons Causerie Erfenisrecht - Ere-Notaris Christian Brys dinsdag 14 september 2004

Wij nodigen u uit op dinsdag 14 september 2004 voor een geleide wandeling aan het Schulensmeer, een causerie over ‘het Erfenisrecht, gevolgd door een broodmaaltijd. “Op de grens van het Hageland, Zuiderkempen en vochtig Haspengouw ligt het Schulensbroek, een verrassend uitgestrekt gebied in de Demervallei tussen Hasselt en Diest. Het beschikt niet alleen over een benijdenswaardige plantenrijkdom maar staat ook bekend als pleisterplaats voor talloze weide- en watervogelsoorten. Een natuurgebied dat heel wat te bieden heeft en dat echt de moeite waard is voor een verkenningswandeling.”

Programma : 13.30 Aankomst ‘Hoeve Gervan’ - Schansstraat 16 3560 Linkhout (zie schets) 13.45 Vertrek voor de wandeling met een natuurgids in de omgeving van het Schulensmeer - 5 km - goed begaanbare paden - maar toch worden wandelschoenen aangeraden. 16.00 Hoeve Gervan - conferentie ‘Erfenisrecht’ door Ere-Notaris en sympathiserend lid Christian Brys 17.30 Broodmaaltijd en gezellig samenzijn. Inschrijvingen : Vóór 08 september op 011.228848 of per e-mail aan kvoolimburg@belgacom net De stortingen van €12 per persoon (natuurgids en broodmaaltijd) moeten met code ‘Schulens meer’ vóór 12 september toekomen op rekening 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG Wie niet wenst te wandelen kan ondertussen van de gezelligheid van Hoeve Gervan of van het zonneterras van het nabijgelegen “Vloot”genieten.

Ziekenbezoeken 0706 - Dankbriefje van Roger Stroobandt ingevolge bezoek, wensen en attentie overgemaakt door Germaine en Gilbert Moons tijdens zijn herstelperiode. 23.06 Ingevolge het bezoek, wensen en attentie overgemaakt door Marcel en Irma Demot aan Yvonne Reinquin, die na een korte behandeling thuis herstellend is, ontvingen wij een dankwoordje. 02.07 Bezoek, wensen en attentie door Luc en Monique Van Camp aan François Sannen, die thuis herstelt - Hij dankt KVOO LIMBURG.

- 3-3--



- 4-3--

Bestuuursvergadering 01 juli 2004 Aanwezig : Marcel Demot, Herman Schrijvers, Luc Vandenborne, Leon Monsieur, Jef Hendrix, Gilbert Moons, Jules Neven, Luc Van Camp , Jos Hermans Evaluatie activiteiten eerste semester : Alle activiteiten krijgen de vermelding zeer goed en (met uitzondering van het bezoek aan KRC Genk waar piraten aan boord waren) sluiten zij af met een batig saldo. De detailrekeningen zullen in de toekomst niet meer gepubliceerd worden. Nadat ze door de bestuursleden zijn goedgekeurd, blijven ze voor inzage ter beschikking bij de schatbewaarder. Voor wat het jaarlijks financieel overzicht betreft geldt dezelfde regeling. Nadat de jaarafrekening door de bestuursleden is goedgekeurd en de commissarissen het nazicht van de boekhouding hebben uitgevoerd, zal aan de Algemene Vergadering een globaal bilan met inkomsten en uitgaven worden voorgelegd. Op aanvraag kunnen de leden de detailafrekeningen inkijken bij de schatbewaarder. Comité van de Pensioenen Onze afgevaardigde, Jules Neven, nam op 22 april 04 deel aan een vergadering van de ‘pensioencommissie’ van KVOO Nationaal. Het verslag van deze vergadering vindt u op pagina 9 van deze nieuwsbrief en in het IB Nr 413 van mei ll. Ter voorbereiding van de vergadering van september moeten uw suggesties en voorstellen vóór 10 augustus overgemaakt worden aan Jules Neven. Ile de Ré Leon Monsieur geeft een overzicht van de stand van zaken. U vindt de laatste gegevens op pagina 11 van deze nieuwsbrief. Vooruitzichten activiteiten 3de trimester 2004 Zutendaal 13 juli : 44 inschrijvingen Barbecue 21 juli : 71 inschrijvingen Luik : 10 augustus - gegevens op pagina 1 Wandeling en Causerie 14 september : inschrijvingen pagina 3 Reizen 2005 Volgende voorstellen werden reeds eerder genoteerd: Andere voorstellen moeten uiterlijk vóór 10 september aan het secretariaat worden overgemaakt. In de nieuwsbrief van oktober zal hierover een minireferendum worden gehouden Champagnestreek en Verdun

Herman Schrijvers

Reis met Intersoc

Gilbert Moons Luc Van Camp

Friesland (Nl.)

Leon Monsieur

Bodensee

Annie Ombelets

Bemerkingen en voorstellen van leden Enkel wanneer voorstellen, suggesties en bemerkingen (die ingediend worden door leden van onze kring) door het bestuur in overweging worden genomen, zullen zij gepubliceerd worden en zal het gevolg dat er aan wordt voorbehouden, kenbaar worden gemaakt. Tamtam lijsten De leden die een e-mail adres hebben, zullen niet meer opgenomen worden op de klassieke telefoontamtamlijst. Zij zullen rechtstreeks, langs elektronische weg, de dringende mededelingen ontvangen. De aangepaste tamtamlijst van uw sector wordt u in bijlage aan deze nieuwsbrief overgemaakt, evenals het nieuwe telefoonrepertorium. Nieuwe statuten en Huishoudelijk Reglement KVOO Ingevolge de nieuwe wet op de VZW werden de statuten van KVOO Nationaal aangepast. Bij het verschijnen, (de nieuwe uitgave zal aan alle leden worden overgemaakt) zullen wij het Huish. Reglt. van onze Kring aanpassen. Allerlei en tafelronde Oost-Vlaanderen. organiseert de Nationale dag op 21 april 2005 (Gentse Floralia) Er zal contact opgenomen worden met het nieuwe organisatiecomité van de Taptoe in Sint Truiden met het doel om in 2006 opnieuw kaarten in groep te kunnen reserveren. Uitgaven die worden goedgekeurd : ADSL internet verbinding voor het secretariaat Aankoop hp scanjet 3970 Er zullen ziekenbezoeken worden gebracht : aan Cdt v/h Vlw Sannen door Luc Van Camp aan Mevrouw Hemeleers door Gilbert Moons Jef Hendrix neemt contact met de Witte Merel voor praktische afspraken met de chauffeur. Luc Van Camp zal aan Rik Vanden Bogaert 2 flessen wijn bezorgen die hem aangeboden worden als aanmoediging voor zijn artikels ‘Soest’ en ‘Lüdenscheid’ Voor aanvang van de vergadering geeft Marcel Demot, ingevolge een telefoontje met Annie Ombelets, een korte toelichting over de gezondheidstoestand van Jos Neuteleers. Bevredigend en nog steeds status-quo. Marcel en Irma Demot brachten een bezoek, wensen en een attentie aan Ivonne Reinquin die thuis herstelt. Eind juni werden 17 kandidaat nieuwe leden aangeschreven met uitnodiging tot toetreding. Totnogtoe hebben er hiervan 4 positief gereageerd. De gids die door Louis Van den Veyver werd aangezocht voor de uitstap naar Luik vraagt geen honorarium. Hij zal bedacht worden met een kistje wijn. Volgende vergadering : maandag 13 september 2004 om 1930 uur JH.



- 5-3--

Majoor Marcel BAILLIEN Commandant Provincie LIMBURG a.i. Tijdens een korte plechtigheid te Hasselt en in aanwezigheid van een aantal prominenten waaronder: de Gouverneur, de Voorzitter van de Rechtbank van Eerste Aanleg, meerdere Senatoren, Volksvertegenwoordigers, Burgemeester en een aantal Militaire Autoriteiten; vond op 30 juni 2004 de bevelovergave plaats tussen Kolonel Guy Van Put en Majoor Marcel Baillien.

LÜDENSCHEID Een kleine rechtzetting aangaande het artikel geschreven door Cdt Adm o.r. Vanden Bogaert (nieuwsbrief mei ‘04) In het begin van de jaren 60 waren er VIER kazernes in het garnizoen Lüdenscheid: 1.De kazerne "Glaser": Deze kleinste kazerne werd vlug verlaten door de Belgische Militairen en brandde een aantal jaren later volledig uit. 2.De kazerne "Hellersen": Deze kazerne, op een boogscheut van "Glaser", bevatte twee Log eenheden, namelijk een Maint Cie en een Mun Cie. 3.De kazerne "IJzer": In deze kazerne lagen toen het 5 L en het 12 Li. Later werden deze Bn vervangen door een ander Tk Bn en een Recce Bn. 4.De kazerne "De Leie": Dit kwartier, het grootste, bevatte toen, voor zover ik nog weet, een Med eenheid, een Log Bn St, een Cie MP, Een Det Rijkswacht, de Belgische school, enz. Er zijn zeker nog andere collega's die ook meer details kunnen geven over de in Lüdenscheid gelegerde eenheden. Ik zelf heb als zoon van een militair meerdere jaren in Lüdenscheid gewoond. Ik vind het dan ook betreurenswaardig hoe Cdt Vanden Bogaert een beetje afvallig over deze kleine maar bloeiende stad spreekt. Voor zowel de Belgische jeugd, als voor de in Lüdenscheid gekazerneerde militairen, bood deze stad alles wat in die tijd maar gewenst kon worden: een zeer goede garnizoen atmosfeer, zeer goede integratie met de Duitse bevolking, eigen groot zwembad, cinema, CMC, prachtige natuur, enz. Met de beste groeten, Deckx Louis Cdt o.r. 08.06.04

Na een periode van ruim 3 jaar, gedurende welke Kol Guy Van Put de functie van Provinciecommandant cumuleerde met het Commando van de PantserCavalerie School en het Regiment der Gidsen, kwam er op 30 juni 04 bij het bereiken van de leeftijdsgrens, een einde aan zijn actieve loopbaan. Wij houden er aan om Kolonel Guy Van Put van harte te danken voor de sympathie en voor de medewerking die hij aan Kring Limburg heeft verleend. Ingevolge de herstructureringen wordt medio 2005 het Commando van de Provincie LIMBURG opnieuw een exclusieve functie die zal uitgeoefend worden aan een Kolonel. In afwachting van deze nieuwe regeling zal het Commando ad interim worden waargenomen door Majoor Marcel Baillien, de huidige Stafchef . Wij feliciteren Majoor Marcel Baillien van harte met zijn benoeming tot Commandant a.i. van de Provincie LIMBURG en wensen hem veel voldoening en succes in zijn nieuwe functie.

BAILLIEN Marcel Geboren te Kaulille op 30 januari 1957 Gehuwd met GIJSEN Alix, zoon Christophe 14 jaar Woonachtig te MAASEIK 114de promotie Alle Wapens (Infanterie) 1979-1982 : Pl Comd - Cie Comd Bn Bvr. 1982-1985 : Afdelingscommandant Cadetten in Lier 1985-1987 : Cie Comd Bn Bvr 1987-1988 : 2de cylus 1988-1991 : S3 Bn Bvr 1991 (aug-dec) : Comd a.i. 2 Cie MP 1991 (dec) – 1995(mei) : Comd 6 Cie MP (Ossendorf) 1995 (mei) – 1997 (jan) : Comd Speciale Divisie KMS Comd a.i. Applicatieschool KMS. 1997 (jan) – 2000 (sept) : GS1 – Synt 2 (St LM) 2000 (sept) – 2004 (juni) St Prov Limburg - Stafchef 1 juli 2004 juni : Comd a.i Provincie LIMBURG Buitenland : 1985 : 6 weken SUFFIELD (Canada) met de Britse battlegroup Queens own Husars 1992 – 1993 : 6 maanden ex; Joegoslavië als Comd MP in Sector OOST (BELBAT2)

juli-augustus 2004

K.V.O.O. - LIMBURG

Baarle – Hertog – Nassau 08 juni 2004 Op uitnodiging van onze collega Cdt Jules Neven namen zevenendertig leden op 8 juni deel aan de uitstap naar Baarle Hertog Nassau. Even was er verwarring bij de opstapplaats ‘Leopoldsburg’, toen bleek dat tien leden op het appel ontbraken. Maar Netta die de omgeving als geen ander kent, rende naar de overzijde van het station en kwam enkele minuten later, in triomfantelijke indianenpas aanrukken met de verloren schapen achter haar aan. Via Mol reden wij naar Turnhout waar bij het binnenrijden van de stad de gids werd opgepikt, die ons de ganse dag met deskundige uitleg door de streek zou loodsen. Turnhout is de stad van de 4 K’s: de Speelkaarten; de priorij van Corsendonk; de Kerken (de stad telt niet minder dan 8 kerken en 3 kapellen); en de gekende Mikko Koffie. Langs landelijke wegen ging het voorbij aan het vliegveld van Weelde waar nu pantsers en zelfs F16 vliegtuigen, keurig ingepakt, op hun nieuwe bestemming wachten. Een eindje verder naderden wij Baarle, het dorp dat bestaat uit twee gemeenten, twee nationaliteiten en toch één dorp! BaarleHertog en Baarle-Nassau een geografisch unicum in Europa! Tijd voor de ochtendkoffie die geserveerd werd in het stemmige Brouwerhuis, een prima adres om in een gezellige sfeer de Belgische biercultuur te ontdekken. Om het thuis nog eens gezellig over te doen, kan men alle specialiteiten in de aanpalende winkel kopen. Tijdens een korte wandeling kregen wij een historisch overzicht van het speciale statuut van dit grensdorp(en). Er is vooreerst het merkwaardige feit dat op 26 april 1974 bij de ondertekening van het verdrag tot definitieve grensvaststelling tussen Nederland en België in het stadhuis van Turnhout, drie percelen over het hoofd werden gezien. Het is in Nederland een stukje grond dat nergens bij hoort. Iemand zou er een vrijstaat kunnen uitroepen, omdat noch de Nederlandse of een andere overheid er rechten over doet gelden. Het zou wel een klein landje zijn: slechts zo'n 1,18 hectare. Op zich is dat geen wonder als je bedenkt dat het grondgebied van Baarle een lappendeken is van rechthebbenden. In tegenstelling tot wat menigeen denkt is hier geen duidelijk afgebakend Belgisch gebied te vinden, maar gaat het om allemaal losse percelen; 5732 om precies te zijn. En daarvan is allemaal afzonderlijk de nationaliteit vastgesteld, met uitzondering van drie dus. Baarle Hertog is Belgisch en is 748 hectare groot, telt 2247 inwoners en bestaat uit kerkdorp Zondereigen en 21 enclaves, die omringd worden door Nederlands gebied. Baarle Nassau is Nederlands, telt 6626 inwoners en omvat 7638 hectare met 7 enclaves. Deze situatie in Baarle is door alle eeuwen blijven voortbestaan. De Vrede van Münster in 1648, Napoleon in 1795, het herstel van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815, de afscheiding van België in 1830, hebben de situatie in Baarle nooit kunnen veranderen. Vervolgens brachten wij een bezoek aan het beroemde Wasmuseum. In 1997 werd de kaarsencollectie van de kunstenaar Frits Spies naar Baarle overgebracht. Het zijn manshoge kaarsen, waarop de Fries allerlei bijbelse taferelen heeft aangebracht. Niet alleen de vormgeving, maar ook de gebruikte kleurtechniek is heel kunstig. Spies was aanvankelijk kapper, (Vervolg op pagina 7)

-6-

K.V.O.O. - LIMBURG

juli-augustus 2004

-7-


Baarle – Hertog – Nassau 08 juni 2004 werkte daarna op de vliegbasis Leeuwarden, maar werd door een ongeval arbeidsongeschikt. Hij bestede daarna zijn uren aan zijn kaarsenkunst, die nu al door 70.000 bezoekers bekeken is. Veel kaarsen, waaraan hij maanden of zelfs jaren (zoals zijn versie van het Laatste Avondmaal) werkte, schonk hij aan de kerk. Mede daardoor en om zijn ijver om de gehele "Bijbel in Bijenwas" te vatten, werd hij in 1990 pauselijk onderscheiden. Een indrukwekkend museum en een echte aanrader. Na een stevige en smakelijke lunch in ‘de Olympia’ volgde een stadswandeling waarbij: de typische BelgischNederlandse huisnummers - de grensmarkeringen, die soms straten in tweelandenstroken delen - de eigen maar ook de gedeelde openbare gebouwen – de typische vuurwerkwinkels - en spannende smokkelverhalen; veel belangstelling genoten. Een rustig dorp waar het goed is om te leven. Per autocar ging het dan door het landelijke gebied naar Eersel voor een bezoek aan het streekmuseum ‘De Acht Zaligheden’. Wat als een gelegenheidstentoonstelling begon groeide uit tot een blijvende en druk bezocht museum, met een ‘goei kammer’, een ‘opkammer’, 't vurhuis’, ‘de bijkeuken’, ‘het woonhuis’ en ‘stallingen’. Allemaal volgestouwd met oude meubels en gebruiksvoorwerpen – het doet een beetje denken aan ‘Bokrijk in ’t klein’. Het gehele woongedeelte is doordrenkt van "het Rijke Roomse Leven". Overal hangen afbeeldingen van heiligen en vrome spreuken sieren de wanden als een uiting van het diepe geloof van de mensen, dat hen vaak op het been hield in bittere omstandigheden. Ook de kruidentuin en de uitgestalde machines zijn de moeite waard. Nog een verfrissing en dan was het alweer de hoogste tijd om de terugweg aan te vatten. Onze voorzitter Kol Vl. Marcel Demot dankte de gids voor de aangename en deskundige rondleiding en feliciteerde onze collega Cdt Jules Neven voor de praktische organisatie van deze excursie. Beste Jules, bedankt en proficiat het was een zeer interessant bezoek, wij hebben er echt van genoten. JH



- 8-3--

De Vis verdrinken Kapt ter Zee Luc Vandenborne Genk 2 juli 2004 De Vis verdrinken, Altijd een schitterende uitdrukking gevonden. Niet zelf bedacht, neen, ergens opgepikt waarschijnlijk als “to drown the fish”. Neen zelf iets uitvinden heb ik reeds lang afgezworen. In 1967 na een niet erg geslaagde periode a/b Godetia mocht ik drie jaar naar Nothwood/UK om voor Cinchan (een van de drie MNC’s) te werken. Als LTZ moest ik daar een FKP vervangen en het spreekt dus dat ik me dubbel plooide om zo snel mogelijk op de hoogte van mijn taak te zijn.Commander Crawford was de SOO (staff officer operations)en we deelden een hok (enig toepasselijke naam) in de bunker. Bill was een erg snuggere doch, waarschijnlijk, lui geboren man. Ik heb nooit voor- of nadien iemand ontmoet die zoveel wist en zo weinig moeite tot weten investeerde. Na mijn ijverigheid gedurende een paar weken met een verwonderde blik te hebben gevolgd vertelde Bill me dat hij de grootste bewondering had voor mijn inspanningen maar dat hij me een goede raad wilde geven. Hij verwittigde me ‘ mocht ik ooit op de idee komen dat ik iets nieuws had voor te stellen, ik die verleiding onmiddellijk in de kiem moest smoren’. Want stelde Bill in de NAVO is echt alles al eens gezegd of geschreven. Bill kreeg ergens een andere job en nog binnen het jaar was het zover, ik kreeg een kanjer “gloednieuw” idee. Stelde de zaak, via mijn bazen, voor aan Saceur en Saclant en kreeg binnen de kortste keren van Saceur te lezen dat ze het een bijzonder goed voorstel vonden maar alleen niet konden begrijpen waarom Cinchan het een paar jaren voordien had verworpen. Bill was geen lacher maar in mijn verbeelding zag ik hem gieren. Ik zweer het Bill, ik heb nooit meer gezondigd. Heeft natuurlijk helemaal niets met die “vis” te maken maar waar moet “den oude” zijn verhaal anders kwijt.” Den oude” is een veel gebruikte naam voor de Cdt van een schip en heeft helemaal niets pejoratief, klinkt alleen wat vreemd als men een 10 jaar oudere o/off hoort zeggen

De Godetia

“den oude heeft gezegd……”. De vis verdrinken zou moeten gedefinieerd worden! Zullen dat trachten te doen aan de hand van voorbeelden. Er was een man …….Fout dat is ontleend aan Max Havelaar “De Japanse Steenhouwer”. Was en is voor mij nog steeds het meesterwerk van de Nederlandse letteren (mooi hé.) Trouwens toen ik er niet in lukte mijn enthousiasme voor dat boek over te dragen op mijn twee dochters was dit voor mij een even grote ontgoocheling als de vaststelling, jaren voordien, dat ze niet meer in St Nicolas geloofden. Er was dus die persoon, blijkbaar lid van verscheidene verenigingen, die een reeks op- en aanmerkingen had over het reilen en zeilen (nog mooier, hé) bij een van die clubs. Waarschijnlijk zat ertussen die opmerkingen wel eentje dat zinnig was, een vis dus, maar die werd overspoeld door dergelijke hoop nonsens dat het beestje verzoop. Goed voorbeeld, maakt de zaak duidelijk maar ik moet er waarheidshalve aan toevoegen dat het in dit geval een heel klein visje bleek te zijn. De uitdrukking werd in mijn versleten bovenkamer, gewapend met een prehistorische chip, getriggerd door een artikel in het trimestrieel tijdschrift (de vlag is veel te groot voor de lading) van VGZM (Vriendenkring Gepensioneerden van de Zeemacht.) Waarbij ik er jullie wil op attent maken dat ik dus ook lid ben van meer dan één vereniging, zit dus duidelijk aan mijn plafond. Wel, met drie maand vertraging, vernam ik daar dat het “Transitieplan”, zijnde het (toen nog) laatste saneringsplan van Defensie, op 1 mar operationeel werd? De legerleiding, je kent die wel uit andere bijdragen aan onze nieuwsbrief, stelt:”Regelmatig moet je de middelen herschikken om een structuur te krijgen die toelaat’ op maat’ te reageren op de uitdagingen die zich voordoen”. Met absolute zekerheid kan men hier zeggen dat de meesters/ visverzuipers aan het woord zijn. Omdat het me alleen te doen is om de uitdrukking duidelijk te maken zal ik geen woord verspillen aan het inhoudelijke van het plan. Als ik dus iets meer zeg over de weerslag op de “Marine” is dat louter illustratief. Alleen om het meesterschap van de legerleiding te onderlijnen. De Marine zal nog bestaan uit: 1 operationele fregat en een in reserve, 1 commandoschip (Godetia, heeft tenslotte een knap appartement voor recepties), 5 mijnenjagers plus 1 reserve en 3 à 4 auxiliary (hulp)-schepen (brol. Geen probleem die langzame marine-dood, heb ik reeds in 1995 in onze brief voorspeld, maar nu komt de meesterzet:”Het is de taak van de Marinecomponent om permanent drie operationele capaciteiten ter beschikking te stellen”. Juist ja “de middelen herschikken om………” .De capaciteiten: 1 de multifunctionele escortecapaciteit, 2 de mijnenbestrijdingscapaciteit en alhoewel 1&2,gezien de middelen, (Vervolg op pagina 9)

juli-augustus juni – juli 1999 2004


- 9-3--


De Vis verdrinken reeds tot absurdistan behoren komt nu de dooddoener (hier dus verzuiper)onder 3 “de actie van de staat op zee”. Voilà meer moet dat niet zijn, de vis is verdronken! Verder stond er nog in dat blaadje dat op 30 mar de “Fasten” van de Marine doorgingen in tegenwoordigheid van vier admiraals. Ik ken ze alle vier, uitstekende mensen en zeer bekwame officieren die helaas nu tot de “legerleiding” zijn toegetreden. Ja, letterlijk en figuurlijk te ver gegaan! ? Maar ik wilde nog tonen hoe onze premier zijn vis “commissievoorzitter” zelf wilde verdrinken door zich met alles en iedereen te bemoeien en over de vis te zwijgen. Hoe de vis, zijnde de terugreis van ons lieve Axel Red, door Michel als stunt gebruikt bij een bezoek aan zijn vriendje Kabila die net rond die tijd een staatsgreep ensceneerde; Neen die staatsgreep was natuurlijk niet omwille van Axel, alleen wilde hij zo graag de staat van beleg afkondigen want hij voelt zich nu omringd door een ander stel machtsgeilen die hij niet zomaar kan liquideren. Mijn ruimte en mijn tijd zitten er ondertussen op en lezers zoals jullie hebben nu reeds lang begrepen hoe men “de vis verdrinkt”en hoeveel vissen er wel op die manier verdwijnen? Mocht ik ondertussen, nogmaals, iemands fijngevoeligheid hebben gekwetst dan wil ik hier graag mijn spijt uitdrukken. Helaas mijn spijt is schizofreen. Spijt om het aangedane leed en anderzijds spijt omdat het leed niet groot genoeg is. Het is zoals het berouw bij het biechten van de zonde van onkuisheid. Dat is jullie allemaal bekend en mocht er iemand zijn waar die munt niet valt wel daar is mijn compassie diepgemeend. Wat meer zon en warmte Deelnemers

"Pensioencommissie" 22 april 2004 In aanwezigheid van de coördinator Kol. P.Ricaille en de Kol. SBH W.Peiren (SG) kwamen de afgevaardigden van Antwerpen, Leuven, Limburg, Luik, Luxemburg en Doornik samen om ter voorbereiding van het congres dat het Nationaal Verdedigingscomité van de gepensioneerden van de Openbare Diensten houdt op 18 september 2004 te Oudenaarde, onze standpunten kenbaar te maken. Aangezien het NVCGOD alleen een consultatief orgaan is, blijkt het meer aangewezen een schrijven te richten tot de minister van Pensioenen via het syndicaat van de actieven om nogmaals volgende eisen op tafel te leggen: De perequatie ook toepassen wanneer de actieven een geldelijke vergoeding krijgen aan de functie verbonden. Er worden inder-

lvdb

Beste Jos, Heb je nog plaats voor volgend PS: De grote verwondering Vanmorgen diagonaal IB 414 doorgenomen, Wens langs deze weg, met rouwband en krans, mijn gelukwensen aan te bieden aan "De militaire gebiedsbevelhebber van het Vlaams Gewest". Ben overtuigd dat mijn vriend Michel Hellemans hier jaren zat op te wachten. Dus niet alleen maar "vissen" Mijn vroegere buurjongen Marc Ectors wordt A/COS/ POL .Gezien hij in de tijd van Bill Crawford nog bij ons op bezoek was zal hij het "uitvinden" wel achterwege laten. Als het te laat is, laat maar vallen en nog groeten uit Genk, Luc

daad GEEN ECHTE weddenverhogingen toegekend maar vergoedingen allerhande waardoor de barema's niet verhogen en er dus wettelijk geen perequatie dient toegepast te worden. De solidariteitsbijdrage eindelijk afschaffen. Die bestaat alleen maar voor de gepensioneerden uit de Openbare Diensten. Vakantiegeld en een 13de maand invoeren voor ALLE pensioenen in Openbare Dienst. De index herzien om de koopkracht van de gepensioneerden te vrijwaren Deze suggesties zullen ook overgemaakt worden aan de minister van pensioenen via de Eerste minister. Er zal contact gehouden worden met de Generale Administratie van het leger om onmiddellijk op de hoogte te zijn van wijzigingen van barema's en/of vergoedingen zodat die in ons IB kunnen gepubliceerd worden Jules Neven Afgevaardigde Limburg

09.07.04

Te noteren :

In augustus schijnt er nieuwsbrief.

vergeen

De teksten voor de uitgave van september moeten toekomen vóór 30 augustus JH.



“Penguin Tower, this is Hardship 12…”

- 10-3--

Scène : Elementaire Vliegschool GOETSENHOVEN, kort na de vervanging van de “SV” door de “MARCHETTI”...

Ik veronderstel dat de foto’s uit de vorige Nieuwsbrief, die uitnodigen tot een verhaaltje uit de oude doos, werden gemaakt tijdens ons recent bezoek aan de Basis Bevekom, en zij richten zich dan ook vooral tot onze collega’s van de Luchtmacht (hopelijk heeft niemand er bezwaar tegen dat ik deze ons zo vertrouwde benamingen waarin het nostalgische woordje “…macht” voorkomt blijf gebruiken). Op de rechtse foto prijkt een F-16, en een aantal van onze “blauwe” leden hebben zeker heel wat herinneringen aan hun vluchten met dit toestel. Maar of dat ook geldt voor de “Marchetti” op de andere foto’s weet ik niet zo zeker. Onze “anciens” hebben nog omzeggens allemaal hun elementaire vliegopleiding gehad op de goeie ouwe SV-4bis tweedekker, en hebben dus, tenzij ze instructeur waren, waarschijnlijk nooit de gelegenheid gehad op de Marchetti te vliegen. Toen ik indertijd als (kaki) leerling-piloot arriveerde in de Elementaire Vliegschool te Goetsenhoven kregen we te horen dat wij de allereerste promotie zouden zijn die hun volledige vliegopleiding zouden krijgen op de toen splinternieuwe Marchetti. We wisten niet goed wat we ons daarbij moesten voorstellen, en vroegen ons af of dat nu een voordeel of een nadeel zou zijn. Vergeleken met de eenvoudige SV-4bis werd de leerling in de Marchetti geconfronteerd met een imposant instrumentenbord, intrekbare wielen, flaps, schroef met verstelbare pitch, carburator-heater en talloze andere snufjes die hem het leven zuur maakten en hem soms de indruk gaven tien zaken tegelijk te moeten doen. Het feit dat de vaste radio call-sign die we toegewezen kregen bestond uit de wel zeer toepasselijke uitdrukking “Hardship…”, gevolgd door ons individueel nummer, was ook al niet van aard om ons een gemakkelijk leventje te voorspellen. Tenslotte viel het achteraf bekeken al bij al nogal mee, tenminste voor dezen die er in slaagden de eindmeet te halen. Sindsdien had ik nooit meer in een Marchetti gezeten, totdat ik onlangs tijdens ons bezoek in Bevekom toch niet aan de verleiding kon weerstaan nog eens even plaats te nemen in de eens zo vertrouwde cockpit. Terwijl ik, omwille van mijn respectabele beenlengte, de zetel achteruitschoof naar zijn uiterste achterste positie, moest ik onwillekeurig even terugdenken aan een grappig voorval tijdens een vroegere opleidingsvlucht. Ik had er nog maar een paar vluchtuurtjes met instructeur opzitten, en was al blij min of meer rechtdoor en op constante hoogte te kunnen vliegen, toen ik een nieuwe instructeur naast me kreeg, een kapitein die naar men vertelde juist zijn instructeurcursus op Fouga beëindigd had, en tijdens de zomerperiode een tijdje in versterking kwam. Met genoegen stelde ik vast dat hij veel kleiner was dan ik, en door zijn beperkte beenlengte verplicht was zijn zetel in de voorste positie te plaatsen. Ik voelde mij inderdaad altijd een stuk comfortabeler als ik stiekem de instructeur vanuit mijn ooghoeken kon observeren dan wanneer dit omgekeerd het geval ware. Wat dat betreft had ik gelukkig mijn beenlengte mee. Van de bewuste vlucht zelf herinner ik mij niet veel meer, maar vlak nadat we geland waren liep het mis. Nu moet ik eerst even vertellen dat er van in het begin reeds enkele kinderziekten werden vastgesteld bij het nieuwe toestel. Eén ervan was dat tijdens de vlucht het schuifdak van

(Vervolg op pagina 11)




“Penguin Tower, this is Hardship 12…”

Scène : Elementaire Vliegschool GOETSENHOVEN, kort na de vervanging van de “SV” door de 3MARCHETTI”...

Île de Ré

de cockpit met veel moeite slechts een tiental cm kon opengeschoven worden tengevolge van de luchtdruk, hetgeen een eventueel verlaten van het vliegtuig ingeval van nood onmogelijk maakte. De eenvoudige Belgische oplossing bestond er in twee stevige rubberen rekbanden links en rechts achter in de cockpit te bevestigen die dan, nadat het schuifdak was gesloten, door de leerling werden opgespannen, en met een haakje werden vastgehecht aan een ringetje van het schuifdak. Dit was voorzien in de check vóór het opstijgen, en natuurlijk voorzag de check na de landing, na het verlaten van de landingsbaan, het loshaken van deze rekkers vooraleer de koepel te ontgrendelen. Juist daar liep het mis na de bewuste vlucht op die snikhete zomerdag, want we waren nog aan het uitbollen op de landingsbaan toen de instructeur plots naar boven reikte en de handgreep van het schuifdak omdraaide, voordat ik kon reageren. Het schuifdak zoefde achteruit, en terwijl ik nog tijdig kon bukken werd zijn koptelefoon op de achterbank geslingerd door de koepelrand, en naar zijn pijnlijke grimassen te oordelen had ook de bovenkant van zijn schedel kennis gemaakt met diezelfde rand. Ik ga u de details besparen van zijn commentaar en de daaropvolgende opvallend korte debriefing, maar ik was er van overtuigd dat zijn gekneusde schedel mee bepalend was voor de eerder teleurstellende vluchtbeoordeling die in mijn dossier belandde. Ik kon er tenslotte toch ook niet aan doen dat zijn benen korter waren dan de mijne… Een andere kinderziekte waarmee we in het begin al eens te maken kregen was een niet vergrendeld neuswiel bij de landing. We hoopten altijd dat dit euvel ons niet zou overkomen tijdens een solovlucht, want we vonden dat een instructeur toch nog altijd beter geschikt was om in dergelijke omstandigheden minder brokken te maken dan wijzelf. De leerling moest dan in de enge cockpit wel wat acrobatie uithalen door met parachute en al over zijn rugleuning te kruipen en dan zo ver mogelijk naar achter te gaan leunen op het achterzeteltje tijdens de landing, om de neus van het toestel zo lang mogelijk omhoog te houden. Spektakel gegarandeerd voor de toeschouwers op de grond! Het bijgaande, op stencil gemaakte tekenmopje uit een vroeger eenheidsblaadje, spreekt dan weer voor zichzelf, en betreft een gelijkaardig soort spektakel, dat echter niet zo direct kon toegeschreven worden aan één of andere kinderziekte van het toestel in kwestie… Marcel

Leon Monsieur

We zetten, voor de laatste maal, onze reis verder met een kort overzicht van het resterend programma. ILE DE RE: Eiland met duizend gezichten, het "Witte eiland" door de kleur van de huizen en de lichtschakeringen; het "Charme-eiland" door de schilderachtige stadjes en havens; het "Natuureiland", wild en toch in cultuur gebracht en het "Schildwachteiland" door haar versterkte kerken, de vuurtoren en de nabijheid van de Citadel van Vauban. (Vervolg op pagina 12)

- 11-3--

juli-augustus 2004

K.V.O.O. - LIMBURG

Île de Ré LA ROCHELLE: Stad van de Hugenoten, kaperstad met een rijke geschiedenis, ingesloten tussen drie eilanden Ré, Aix en Oléron. Het cultureel en architectonisch erfgoed getuigt van de maritieme roeping van deze versterkte stad. We slenteren door het oude stadscentrum met de door bogen overspannen straten waar de herenhuizen van de rijke reders uit de 18e eeuw naast gebouwen uit de Middeleeuwen liggen. De stad telt meer dan honderd geklasseerde monumenten. Langs de oude haven wandelen we naar het maritiem museum Neptunéamet o.a. in zijn verzameling het fregat van de meteorologische dienst "France 1" en de beroemde "Calypso" van Commandant Costeau. Dat La Rochelle alles met de zee te maken heeft, bewijst het feit dat de stad vier havens telt: de Oude Haven, symbool van het rijke maritieme verleden; de jachthaven Les Minimes, de grootste van Europa met plaats voor 3500 boten; de zeehaven La Palice voor zee-en cruiseschepen en tenslotte de nieuwe, supermoderne vissershaven, ingehuldigd in 1994. ILE d' AIX: Eilandje in de Atlantische Oceaan, slechts 133 ha groot met een aantrekkelijke natuur en indrukwekkende verdedigingswerken. Gaat de geschiedenis in als verblijfplaats van Napoleon vooraleer in ballingschap te gaan naar St-Helena. Een bezoek aan dit eiland leert er ons alles over. Fort Bayard: bizar fort, ziet er uit als een dikbuikig stenen schip. Moest de monding van de Charente beveiligen. Voltooid 1859 onder Napoleon 111. De ontwikkelingen van de artillerie gingen sneller dan de bouw van het fort zodat het zijn oorspronkelijke functie niet kon vervullen. Diende een tijdje als gevangenis voor de opstandelingen van de Parijse Commune. In de vorige eeuw werden er spelprogramma' s voor de Franse TV opgenomen.

- 12 -

Ontdekkingen: -een ontdekkingsreis doorheen het amazonegebied van Brazilië -de reis met Stomp, een muzikale ontdekkingstocht naar de vier hoeken van onze planeet. Spelen: -de Cyber-avenue: een wereld, gewijd aan de multi-media Snelheid: -een race aan boord van een supersnel voertuig -de uitdaging van Atlantis: aan het commando van een ruimtetuig Reizen: -vliegen in het hart van een orkaan -ontdekken van ons zonnestelsel met de ruimtetelescoop Hubble, een tocht doorheen het heelal waar de mens nog nooit is geweest. Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Tijdens ons bezoek is er keuze genoeg en naar ieders gading. Een gids staat ter onzer beschikking. Voor het versterken van de inwendige mens zijn er eveneens meerdere mogelijkheden. De nodige aanwijzingen worden ter plaatse verstrekt xxxxxxxxxxxxxx

Nog enkele praktische zaken:

*wegens dringende herstellingswerken is hotel Palmyr gesloten tot einde oktober. In overleg met De Zigeuner is de keuze uiteindelijk gevallen op het Campanile-hotel te La Rochelle. Gezien het een hotel met hogere standing is en dichtbij een belangrijk centrum ligt, is er een meerprijs. Deze wordt echter door De Zigeuner op zich genomen. Gegevens hotel: Hotel La Rochelle Est Campanile Fief des Ardennes 17138 LA ROCHELLE Tel. 0033-546340729 Fax 0033-546341026 *Gelieve, voor degenen welke nog geen tweede storting verricht hebben, het bedrag van 200 Euro/persoon te storten op rekening 979-9490638-66 van Leon MONSIEUR. Een derde en laatste betaling van 380 Euro/persoon wordt verwacht uiterlijk tegen 31 augustus. *Nog even herinneren aan de vertrektijden-en plaatsen: 06.00: Diepenbeek, oude beurelen van De Zigeuner (aan het station). Er is parking ROCHEFORT: voor Uw voertuig. 06.30: Hasselt, achterkant Cultureel Centrum Militaire haven en marinewerf, aangelegd door 07.00: Begijnhof St-Truiden. Colbert. De geschiedenis van de stad is nauw verbonden Gelieve mij tijdig Uw vertrekplaats te melden. met de werf en het arsenaal. Hier werden honderden schepen van de marine gebouwd, van hieruit werden grote Alvast een heel fijne reis gewenst. Voor alles is gezorgd expedities op touw gezet. Het is ook de stad van de schrijver behalve voor het zomerweder. Als wij allen een gezamenlijke bestelling doen bij de verantwoordelijke weerman, ben ik Pierre Loti. Een stadswandeling brengt ons langs thema's die overtuigd dat onze oproep gunstig zal beantwoord worden. verband houden met de geschiedenis van de stad, de Tot binnenkort, scheepsconstructie, het arsenaal en de corderie royale, Leon gebouwd 1666. POITIERS-FUTUROSCOPE: beleven van ongekende sensaties. In een park van 70 ha, gebouwd in 1987 maakt men kennis met de meest geavanceerde communicatie-en technische middelen en futuristische voorstellingen. De thema' s waarrond het park is uitgebouwd zijn veelvuldig: exploratie, ontdekken, spelen, snelheid, reizen, dromen. Een kleine, weliswaar beperkte greep uit de mogelijkheden: Exploratie: -een astronautenvlucht aan boord van een ruimtetuig op 407 Km hoogte -een parachutesprong met het valscherm, ontworpen in 1485 door Leonardo daVinci

juli-augustus 2004

K.V.O.O. - LIMBURG

- 13 -

Het einde kroont het werk LtGen Jef Schoups “Folklore, dialect en culinair genieten komen samen in het Preuvenemint dat elk jaar in augustus wordt gehouden in Maastricht. Tal van Limburgse restaurateurs presenteren zich dan aan meer dan 160.000 bezoekers, die zich op het Vrijthof tegoed doen aan sushi, garnalencocktail, inktvis, gevulde champignons en tal van culinaire bijzonderheden. Ondertussen biedt het podium een doorlopend optreden van binnen en buitenlandse artiesten, met als traditioneel hoogtepunt André Rieux en… het Limburgs volkslied. Het preuvenemint is eigenlijk het summum van wat het hele jaar door in vele Limburgse steden en dorpen plaatsvindt in de vorm van braderieën, kindermarkten, bals champêtres, culinaire matinees, en festiviteiten zoals aspergedagen in Streekboerderij De Locht in Melderslo of de bierfeesten in Gulpen”. …” (Uit “Limburg, Land, Leven en Legende”Uitgeverij Scriptum. In die regio is alles begonnen. Het kleine ambetante jong van 1940 had nooit gedacht dat hij in zijn leven zovele onvergetelijke herinneringen zou bijeen rapen, om dan weer heel kort bij de plaats van zijn kakstoel te eindigen in 2001. Hij heeft trouwens ook nooit tot 10 kunnen tellen. Nu weet ik waarom: kijk maar eens naar die “bolletjes”.

Vermits het de laatste jaren in uniform zullen worden moet dat in een omgeving zijn waar we ons ook buiten de werkuren met vakantie voelen zodat het “zwarte gat” van actief leven naar pensioen plaats ruimt voor het vooruitzicht “altijd vakantie”. Dat hebben we in Limburg gevonden. Wat overblijft van het aardse paradijs kan je hier nog vinden: korenvelden en boomgaarden, struikgewas en bossen, kanalen en uiterwaarden; de Maas die met de grillen van het weer er nu eens traag en troosteloos bij ligt of snelstromend talrijke weilanden overspoelt. Je rijdt de autobaan op en bent zo weg… naar Keulen, Eindhoven, Maastricht of Luik. Je staat niet stil in dubbele rijen. Je vindt er het antieke en het ouderwetse dat voortleeft in het hedendaagse en het moderne: de geschiedenis van de steenkoolmijnen in de Leisure Valley; een Basiliek en Romeinse stadswallen bij een opgroeiend pretpark en thermaalbad; een uniek historisch openluchtmuseum bij een provinciestad die alles biedt wat je maar kan bedenken. Vele plezierige organisaties: het Oud Limburgse Schuttersfeest, Rimpelrock, de Nacht van de Atletiek, een topploeg als K R C Genk, en zoveel meer. Vandaar de keuze om te eindigen in Limburg en er te blijven. Tot vandaag heb ik me die keuze nog geen ogenblik beklaagd. De laatste drie jaren van mijn militaire loopbaan worden de meest leerrijke vanuit het oogpunt van operationele tewerkstelling van geallieerde verbanden bestaande uit lucht- en landmachtformaties, maritieme onderdelen en “special forces”. De synchronisatie van de operaties van al die onderdelen, het totstandbrengen van de vereiste transmissies en de uitbouw van het geïnformatiseerde lokale netwerk in mijn hoofdkwartier zijn activiteiten die je alleen kan beleven in zo’n grote staf. Die bestaat uit personeel met uitgebreide kennis van de mogelijkheden van talrijke wapensystemen waarover ik voordien dikwijls zelfs niet van had gehoord. Het is ook een organisatie die over de middelen beschikt om zijn opdracht uit te voeren. Het hoofdkwartier AFCENT (Allied Forces Central Europe), later AFNORTH telt 530 personen. De eenheid die voor de materiële ondersteuning instaat ( onderhoud

kwartier- voertuigenpark- beveiliging – sportzalen- cafetaria’s en restauratie) 450. De transmissiegroep 1.600 mensen. Op het ogenblik dat ik er toe kom moeten al die middelen worden herschikt: twee oude hoofdkwartieren, het ene in Northwood (UK) en het andere in Brunssum, worden versmolten tot één enkel. NATO evolueert, weliswaar traag, maar de beslissingsprocedures in zo’n organisatie gaan nu eenmaal niet sneller, wat mijns inziens niet meer terecht is in de toestanden die we nu beleven. Ik kan weer beginnen met een “container-vleugel” te ontwerpen om die overgang tot een goed einde te brengen, slagordes in te vullen, PC ’s te verbinden en nog van die activiteiten. Hoofdzakelijk word je in beslag genomen door werk in je eigen organisatie. Ondertussen blijft echter de eerste prioriteit de staf op te leiden en te vormen, iedereen precies te zeggen wat je ervan verwacht en het voorgehouden oefenprogramma uit te voeren. In een multinationaal midden is dat niet zo evident. Je hebt er die komen om “uit te bollen”op ’t laatste van hun loopbaan; die kan je meestal zo opzij schuiven. Anderen starten hier in een internationale job en op een hoofdkwartier als dit is dat wel een beetje laat, want om goed te renderen moet je weten hoe de machine NATO werkt, dus enige ervaring van vroeger komt hier goed van pas. De mensen uit de nieuwe NATO landen moeten zich vaak eerst bekwamen in de Engelse vaardigheden en ook het stafwerk, dikwijls ook een kwestie van mentaliteit. Tenslotte heb je er het type dat zoekt” how to have a good time”- zonder teveel zorgen en met de maximale voordelen van zo’n postje. Die zie je ook vaak in het soort militaire interventies die onder de rubriek vredesondersteunende operaties staan gecatalogeerd. Ik heb iets analoog mogen beleven in Vukovar. In het begin wanneer er risico”s zijn en het er af en toe wat hachelijk aan toe gaat sta je er met een hoopje kameraden…wanneer alles in de goede banen loopt, komt de rest erbij. Zo kan een kern van een vijftiental hardwerkende en goed renderende vrienden in goede omstandigheden (Vervolg op pagina 14)

K.V.O.O. - LIMBURG


Het einde kroont het werk uitgroeien tot een gezellig hoofdkwartier van 150 man…die elk bij hun aankomst uitkijken: eerst naar een onderkomen, dan naar een knus bureel met PC en tenslotte een jeep met mobiele telefoon. Dan voelen ze zich” een hele jongen”. Met geen tang zou je hen nog naar buiten, te velde krijgen. Hun e-mails zijn staftechnisch zo perfect maar ook zo nutteloos en onbenullig dat je daar paal en perk aan moet stellen. Computer modellen en simulaties primeren; zijn zelfs prachtig. De menselijke kontakten, inzicht in de historische achtergronden en wat de man in de straat echt bezielt, dat allemaal ontbreekt flagrant. Kissinger- we hadden het reeds over hem in december 2003zei reeds dat het militaire potentieel nooit zo slecht bij de politieke objectieven aansloot als in zijn tijd. Dat is nu niet anders en het wordt herhaald door mensen die absoluut geen strategen, militaire denkers of politici zijn. Als je wat tijd hebt en je stelt daarin enige belangstelling, lees dan eens het boek “IX-XI” van Jef Lambrecht- “Hoe 11 september mogelijk werd”- Uitgeverij Houtekiet. Op pag. 388 verwijst hij naar de rol van de CIA- informanten: ”We moeten spioneren met geboeide handen… het gevolg is dat de CIA, meer nog dan voorheen investeerde in technologie, satellieten, spionage vliegtuigen, onderscheppings- en afluisterapparatuur. Dat gebeurde ten koste van de “human intelligence”, de aanwezigheid op het terrein. Ze gaven makkelijker geld uit aan een satelliet dan aan een man of vijf, zes die bereid waren in de Bekaa-vallei op een kameel te gaan rijden”. Een boek zoals dat van Jef Lambrecht wordt echter niet gelezen of besproken in de stafscholen, dus de geschiedenis en de oorsprong van het conflict, de volksaard en de grote tegenstellingen tussen de bevolkingsgroepen zijn nagenoeg onbekend voor de stafofficier die met zijn valies en zijn laptop uitstapt in Kabul op zoek naar zijn container binnen de omheining van het vliegveld. Met Afganistan zijn mijn ex-collega’s in Brunssum nu volop bezig. Zoiets volg je, want je voelt je toch nog betrokken bij het leven aan de andere kant van de Maas. Daarenboven blijft de toekomst in de regio uiterst onvoorspelbaar, mede door de zeer wankele toe-

juli-augustus 2004

stand in Pakistan. Wat zou er in AFNORTH nog zoal op het dagmenu kunnen staan. Ik kan, denk ik, dadelijk vijf topics vermelden die er bijna dagelijks ter sprake zullen komen: -natuurlijk de eigen organisatie, want het hoofdkwartier wordt weer eens gereorganiseerd en iedereen zoekt een plaatsje…..;gelukkig zie ik nu ook de resultaten van de geplande uitbreiding van het kwartier door de aankoop van terrein van de gemeente. Het kwartier is daardoor een heel stuk beter beveiligd dan vroeger, een van mijn grote bekommernissen uit mijn tijd; -de overdracht van Bosnië-Herzegovina aan de Europese Unie; daarbij niet uit het oog te verliezen dat Kosovo, en zelfs Montenegro eigenlijk nog niet uit het nieuws zijn; -Irak… natuurlijk- zonder meer commentaar evenals Ukraïne met zijn strategische ligging in de regio van de Zwarte zee; -tenslotte, de opvolging van de terroristische bedreiging. Dat zijn ongetwijfeld allemaal boeiende onderwerpen, maar wat heb je er hier aan als je niets ter plaatse kan gaan doen; een handje gaan toesteken. Tenslotte worden gelijkaardige discussies op tientallen andere plaatsen gehouden. Niets is zo frustrerend als ergens bij te zitten zonder meer. Ik heb dat zeer goed ervaren tijdens de Kosovo- crisis in 1999. Dagelijks zijn we voor ongeveer 90 minuten in video-teleconferentie verbonden met Shape, met het hoofdkwartier AFSOUTH in Napels, met Skopje en later met Pristina waar KFOR

- 14 -

ontplooit. Een tijdverdrijf zoals een ander, maar wat doe je ermee? Ook heb je een aantal evidenties die er zijn, waar je absoluut niets aan hebt, en hoe je je best doet om een uitkomst te vinden- niets helpt. Het magistrale voorbeeld ligt op enkele kilometers van Brunssum in een dorpje van Duitsland. Het is tamelijk onzichtbaar: een prachtige ondergrondse bunker met de trotse naam Castle Gate- pas voltooid. Het resultaat van het militaire denken, maar volstrekt nutteloos. Het staat er; het werd betaald. Misschien ooit eens een bezoekje met onze kring waard. Voor andere hoogdringende kleine investeringen heb je dan weer geen cent en moet je telkens met je voorstellen voorbij de “financial controller” Zelfs onze Duitse Commander-in-Chief, toch een viersterrengeneraal, geraakt daardoor erg gefrustreerd. Die controle op het budget irriteert hem dermate dat hij voortaan alleen nog over de “financial terrorist” spreekt. Wellicht wat overdreven, maar toch…. je kan er niet omheen omdat de financiering van heel het NATO- gedoe in die parallelle keten gebeurt. Of je dat goed vindt of niet doet niets terzake. Ik had de eer, als stafchef van AFNORTH gedurende mijn 31/2 jaar verblijf, niet minder dan een dertigtal generaals in die staf te leren kennen voor één of twee jaarzelden langer. Van continuïteit en rendement gesproken! De uitzondering op die toestand was mijn patron: Generaal Spiering. We gingen samen van start in het voorjaar 1988, hij voor drie jaar, ik voor een drietal maanden meer, tot half

(Vervolg op pagina 15)

juli-augustus 2004

K.V.O.O. - LIMBURG


Het einde kroont het werk 2001. Joachim Spiering is Panzeraufklehrer- temperamentvol, opvliegend, een doordrijver- zo zijn er nog zeker? Hij is boven alles de geschoolde Duitse stafofficier, afkooksel uit de oude school Moltke: planmatig, precies, details, vitter, nieuwsgierig; niets mag verkeerd lopen. Wat gepland is, moet zo verlopen… Hoewel hij de Commandant is en geen stafchef, want ik ben de taemleader en de Chef van de staf, houdt hij zich toch met van alles uit “mijn rayon” bezig. Dat is heus niet zo moeilijk, want hij beschikt over een uitgebreide persoonlijke staf, een Duitse keten met oren en ogen op elk niveau. Dat slaat natuurlijk gensters. Ikzelf, even oud, even hardnekkig, even koppig, even lichte cavalerie, alle ingrediënten zijn er om elke morgen voor een spetterende dag te zorgen. Hij is buitengewoon werklustig: voor 0800 op kantoor, om 0830 de formele vergadering met zijn stafchef, alle dagen, het hele jaar door want de brave man neemt nauwelijks verlof. Merkwaardig… vermits alles, elke dag in zijn bureel breed werd uitgevochten,

- 15 -

hebben we, eens de deur gesloten na die ochtendvergadering, nooit een enkele woordenwisseling gehad in publiek. Hij steunde me met raad en daad en ook omgekeerd. We zijn als heel goede vrienden uiteen gegaan met een pak ervaringen rijker… spijtig dat het wat ver is voor een regelmatig bezoekje - ik moet al tot in Luneburg rijden- “but we stay in touch” Uiteindelijk heb ik zeer drukke en leerrijke dagen beleefd in mijn laatste functie. Als stafchef behoor je bij de meubels van het hoofdkwartierdus in je bureel of in de staf. Dat viel wat tegen want als je dan toch eens mocht reizen ging dat allemaal naar de andere hoofdkwartieren in Noorwegen, Denemarken, U K, Duitsland, Italië of Shape. Je verblijf blijft dan strikt beperkt tot de periode voor vergaderingen, zonder een ommetje voor “sightseeing” Deze bijdrage is saai… maar dat was het leven in Brunssum ook een beetje. Bovendien deed iedereen er uiterst gewichtig en werd elke opmerking zeer ernstig genomen. Misschien daarom dat ik me nooit zo snel voelde ouder worden dan in dat bureel.

Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

Wat zeiden de Denen ook weer? “Wie geen spek krijgen kan moet tevreden zijn met kool.” Globaal gezien had ik geen enkele reden tot klagen: van 1988 tot 2001, de laatste dertien jaar van mijn loopbaan, was ik 2 jaar thuis: in 1995 en in 1997. Eens vragen wat Alexa daarover denkt?

Jef. Bij het ter perse gaan ontvingen wij dit kaartje van Bieke Wouters

Mijn kinderen, kleinkinderen en ikzelf danken de voorzitter, het bestuur en de leden van de K.V.O.O. voor hun blijken van deelneming en meeleven bij het overlijden van mijn lieve echtgenoot, het is voor ons een grote steun. Ook voor de mooie bloemen die hij bij zijn afscheid gekregen heeft. Bieke

In de volgende nieuwsbrief : Luik - 10 augustus Louis Van den Veyver

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief Juli - Augustus 2004 verschijnt maandelijks op 300 exemplaren

Woordje van de Voorzitter In en Uit document Verslag : Zutendaal 13 juli ‘04 - Urbain Paulissen Barbecue 21 juli ‘04 Herman Schrijvers Artikel door : Jef Schoups Luc Vandenborne “Wandeling en Causerie” Deadline volgend nummer : 29 augustus

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 - E-mail : [email protected] - Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg

Jaargang 30 - nummer 7 en 8 Juli - Augustus 2004 KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG. Cdt Louis Van den Veyver

Recommend Documents