ITALIA 2013 DINSDAGAVOND 26 MAART 2013: van BELGIË naar ITALIË Om 19.00 u brak het langverwachte moment aan: Italiëreis 2013! Nadat iedereen zich comfortabel had gesetteld, wachtte ons een lange, maar gezellige busreis. Het was ook hét uitgelezen moment om mekaars zang-, moppentappers en fotogenieke kwaliteiten te ontdekken. Want: je zit én slaapt niet elke dag in een bus. Toch wisten we na dit niet te evenaren begin: deze reis kan niet meer stuk! WOENSDAG 27 MAART 2013: VENETIË Nadat we iets gegeten hebben, droppen we snel onze bagage in ons aller-eerste hotel van deze reis. ‘Hotel Centrale’ is klein, maar gezellig. Daarna proppen we ons in de bus naar Venezia. Veel plaats is er helaas niet, maar ondanks de drukte slagen we er toch allemaal in om op elegante wijze onze nummers in de gsm van onze begeleider te zetten en het toestel door te geven zonder brokken. We steken via een lange weg het water over. Venetië ziet er wel niet echt uit zoals we verwacht hadden, maar het is een mooie stad. Het busstation wordt verbonden met het treinstation via een nogal moderne brug, ont-worpen door de Spaanse architect Calatrava. Helaas heeft de constructie veel geld gekost en zou ze volgens sommigen de skyline van de stad be-derven.
Wij hoeven echter niet naar het treinstation te gaan, we nemen de boot. Terwijl we de Canal Grande afvaren, kunnen we de smalle steegjes be-wonderen, de bruggen en de oude gebouwen; sommige zijn mooi, andere vervallen. Op het water varen nog tal van andere boten: alle vervoer gebeurt in Venetië namelijk over het kanaal. Van het rondbrengen van de post, tot taxi’s over het water. We zien zelfs een boot met een heuse kraan op. Wanneer we onder de Rialtobrug door gaan, moeten we even bijsturen zodat we in het midden zitten. Deze brug is lang de enige brug in Venetië geweest en is maar nét hoog genoeg. Ook aanwezig zijn de typische gondels. Hun zwaartepunt ligt anders dan bij een gewone boot, waardoor de gondelier maar langs één kant moet peddelen. Sommige van deze gondels zijn voorzien van heel luxueuze kussens, al moet je wel bijna multimiljonair zijn om een gondelrit met de hele familie te kunnen betalen! Op het San Marcoplein betaal je al gauw 80€ voor een gondelrit van 40 minuten. Tegenwoordig zijn alle gondels zwart, een maatregel omdat rijke mensen te erg probeerden te pronken door hun gondel overdreven te versieren. Wat wel nog kleur heeft, zijn de palen aan de aanlegsteigers. Zij hadden de kleur van het wapenschild van de familie, en zo wist een gondelier waar hij moest zijn.
De boot stopt aan het San Marcoplein. Deze Piazza komt bij slecht weer soms onder water te staan. Gelukkig hebben de Venetianen een verhoog-de stelling aangelegd, waar je dan kan overlopen zonder natte voeten te krijgen. Op het plein zien we de indrukwekkende San Marcobasiliek. Deze basiliek is versierd met prachtige gouden mozaïeken, koepels en boven de ingang prijkt een vierspan. Daarnaast zien we de Campanile met zijn honderd meter hoge toren. Deze is ooit nog een marteltoren geweest, maar is nu vooral bekend om zijn uitzicht over de stad. Even verder bevindt zich de Torre del Orologio, een prachtige en speciale klokkentoren, met daarop een gevleugelde leeuw. Dit mythische dier is het symbool van Venetië. Op het plein vinden we ook de favoriete cafetaria van Casanova, ‘Florian’. Ook hier moet je helaas goed wat centen hebben om er koffie te kunnen drinken.
We wandelen verder en zien het Dogepaleis, gemaakt uit roze marmer. Dit prachtige gebouw wordt verbonden met de gevangenis door de ‘brug der zuchten’, of Ponte dei
Sospiri. Gevangenen zoals Galilei en Casanova hebben hier ooit nog een laatste keer het daglicht mogen aanschouwen. Of dat was toch de bedoeling, want die laatste is ontsnapt. Wanneer we staan te kijken, is er een opstopping van toeristische gondels en even lijkt onze brug zijn naam echt niet te hebben gestolen. Na wat verder rondgewandeld te hebben, passeren we een Formule 1-souvenirshop en nóg belangrijker, eten we onze eerste pizza in Italië. Heerlijk! We lopen rond in smalle straten, snuiven de geur op van de vismarkt en krijgen ten slotte even de tijd om op verkenning te gaan. Overal zijn souvenirwinkeltjes met maskers. Sommige aan de dure kant, maar allemaal prachtig afgewerkt. Later die dag proberen we onze begeleiders te overtuigen er een op te zetten. Het is helaas niet bij allebei gelukt… Er wordt nog een groepsfoto genomen, we doen een terrasje en stappen daarna weer in een overvolle bus, richting Mestre. Het eten is heerlijk, al hadden sommigen ook gehoopt op een flesje wijn bij hun eerste avondmaal. De begeleiders komen nog even langs om het papier te laten tekenen en te controleren of er niets mis is. Ik denk niet dat er veel problemen zullen geweest zijn. De verdeling van de bedden bij de jongens was al geregeld door “blad-steen-schaar”, en we waren zo moe dat we heerlijk, maar net iets te kort, sliepen.
DONDERDAG 28 MAART 2013: ASSISI Na een voormiddag in de bus kwam de Alta Rocca in zicht. Als eerste bezochten we de Santa Maria degli Angeli waar de imposante voorgevel in schril contrast stond met de ingetogen binnenkapel. Hierna bezochten we de St.-Franciscusbasiliek, de Santa Chiara en de San Rufino, terwijl we onderweg de rustieke sfeer in de straatjes van Assisi opsnoven.
We sloten de dag af met een religieus ingekleed spel. Iedereen werd omgedoopt tot kardinaal en de strijd om wie de reservepaus zou worden, begon. Al zingend, kerken bouwend en vragen beantwoordend, kwam groep 5 als winnaar naar voren waarna Fran, met het grootste longvolume, tot reservepaus werd benoemd.
VRIJDAG 29 MAART 2013: TIVOLI EN ROME
Voor we onze culturele verrijking verderzetten, sterkten we eerst de innerlijke mens met een picknick die we in het hotel hadden gekregen. We ontdekten de tuinen van Villa d’Este aan de hand van een fotozoektocht. Gedreven door het sprookjesachtige voorkomen van de fonteinen en de competitiedrang, werden we doorheen de tuin gevoerd. Als afsluiter van de dag woonden we de kruisweg bij in Rome. Onze nieuwbakken paus Franciscus was spijtig genoeg moeilijk te zien vanuit de menigte, maar de sfeer die in het publiek hing en het verlichte Colosseum, maakten de avond toch memorabel.
Na ons eerste avondmaal in Rome stond er nog een speciale avondactiviteit op het programma. En wat voor één: we vertrokken te voet naar het Colosseum, waar de paus ons stond op te wachten voor de kruisweg. Alleen waren we zeker niet: duizenden mensen stonden rond het Colosseum om een glimp op te vangen van de paus. We kregen vrij om zelf op zoek te gaan naar het beste plekje om te kijken wat er allemaal gebeurde. Het Colosseum zag er prachtig uit. Boven de gebruikelijke nachtverlichting, stond er een groot verlicht kruis achter de paus en alles rond hem was ook versierd met lichtjes. Het was adembenemend. Een fantastische start in de hoofdstad! ZATERDAG 30 MAART: ROME Vandaag moesten we vroeg opstaan om ons naar Vaticaanstad te begeven. Johan Cornière had heel veel pret met zijn grensspelletje: Rome, Vaticaanstad, Vaticaanstad, Rome,… We beklommen allemaal de koepel met z'n 551 trappen (!). Het ging nogal schuin, maar gelukkig waren wij een ‘scheve’ groep en lukte dat allemaal wel.
Na een bezoekje aan de Sint-Pietersbasiliek, gingen we naar het Vaticaans museum. Eerlijk gezegd was dit nogal saai. We konden de gids amper verstaan door haar microotje en haar Italiaans-Engels met haar op. Toch waren de bekende schilderijen best wel interessant. En dan… het moment waarop we al lang zaten te wachten: de Sixtijnse Kapel. We kwamen binnen en… het viel tegen. Niet dat het niet mooi was, maar de meesten hadden hier toch iets indrukwekkenders verwacht. Doordat de schilderingen zo hoog waren, konden we het niet goed zien. We aten ’s middags een stuk pizza in de cafetaria van het museum (waar we Thijs, Janne en Karen even kwijt waren). Daarna trotseerden we de regen om een kijkje te nemen in de rest van Rome. We zagen de Engelenbrug en -burcht, het Pantheon, Piazza Navona (waar Cato ons een mooie uitleg gaf, helaas bij de foute fontein), kerken (waaronder 1 met een geschilderde koepel, net echt!) en als afsluiter een laatste beklimming op de Spaanse trappen. Het avondeten was voor onze groep een kleine domper. Omdat we nogal laat waren, moest iedereen per 2 apart gaan zitten. Dit vonden we natuurlijk niet zo leuk. Andere groepen vonden dit flauw, maar toen zij de volgende dag apart moesten gaan zitten, was het opeens niet meer in orde. Maar dit kon onze dag niet stuk maken en onze groep werd steeds hechter. ZONDAG 31 MAART: ROME Na een verkwikkende nachtrust kleedden we ons snel aan en verschenen we aan het ontbijt, met minder tegenzin dan normaal, want vandaag was het Pasen en zou er wel iets lekkers bij het ontbijt kunnen zijn. Van de leerkrachten kregen we allemaal een paasei, hoera! We namen alweer de metro en arriveerden aan het Colosseum, deze keer bij daglicht. De voordelen van een leraar Latijn als gids hebben, bleken groot, want meneer Cornière wist ons hierover en over de andere gebouwen die we vandaag nog gingen bezoeken, veel te vertellen. We klommen naar boven, gingen weer naar beneden en stapten naar het Forum Romanum. Terwijl we toevallig over de Via Sacra liepen, zagen we de tempel van de Vestaalse maagden, de curia enzovoort, ontroerend als je zes jaar Latijn achter de rug hebt. We namen er een groepsfoto:
Pasen in Rome zou niet compleet zijn zonder een zegening van de paus. We namen de metro, maar raakten elkaar kwijt toen enkele groepsleden nog naar de wc wilden gaan – een wc die plots water spoot, meer bepaald. Blijkbaar waren we niet de enigen die papa
Francesco wilden zien. Alle straten rond het Sint-Pietersplein waren volgestouwd en we konden ons niet meer naar het plein verplaatsen, hoe hard we ook probeerden. We probeerden ons niet te veel aan te trekken van deze gemiste kans en stapten moedig verder. Aan de Tiber zouden we even uitrusten van het vele wringen. Het droevige nieuws moet gemeld worden dat Sarah, nadat ze één klein hapje had genomen, haar paasei in de Tiber had laten vallen. Verder deed Groep 2 iets wat niemand anders deed: we bezochten een optische illusie. Voor één euro zagen we een zuilengaanderij die veel korter was dan wat ze leek én een kat die veel weg had van Garfield. Voor het middageten begaven we ons naar Trastevere, wat de gezelligste wijk van Rome moest voorstellen. Toegegeven, de kleine winkeltjes en drukke restaurantjes zorgden ervoor dat er een aangename sfeer hing, maar die middag staat ondertussen ook wel bekend als de middag waarop een recordaantal mensen opgelicht werd. Woedende Italianen zijn nu eenmaal niet de beste obers! Toch genoot iedereen van twee welverdiende rustige uurtjes, alvorens de tocht door het oude Rome opnieuw aan te vatten. In de namiddag maakten we een fikse wandeling en luisterden naar een heel aantal gidsbeurten. We kregen o.a. de zuil van Hadrianus (aka één groot Romeins stripverhaal), de Bocca della Verità (het beeld dat je hand eraf bijt wanneer je liegt) en de Spaanse trappen (of ook wel het typemachine volgens meneer Cornière) te zien. We staken zoals echte atleten het Circus Maximus over en wandelden rechtstreeks de metro in, om ons te gaan opfrissen in het hotel. ’s Avonds kregen we de aangename melding dat we na het eten mochten uitgaan in een nabije pub/disco (ik ben er nog steeds niet uit wat voor iets het nu eigenlijk was). Dus trok iedereen zijn fuifkleren aan en gingen we met een grote groep een klein kelderzaaltje ondersteboven zetten, nadat we tot de ontdekking gekomen waren dat we ons in feite onder nóg meer Belgen bevonden. Blijkbaar gaan echte Italianen niet uit met Pasen.
(Als compensatie voor Elisabeth, die niet meer in de Disney Store geraakt is…) MAANDAG 1 APRIL: SIENA en SAN GIMIGNANO In Siena werden we over het schelpvormige Piazza del Campo gegidst en bezochten we de rijkelijk versierde Dom. We kregen ook de tijd voor een vrije maaltijd waarvan we graag gebruik maakten door een overheerlijk stuk pizza uit het vuistje te eten.
Oei, ramp! Op het moment van vertrek uit het mooie Siena, bleek bus 2 in panne te staan! Dankzij de efficiënte werking van Marcel Cars konden we een bus van andere Italiëgangers lenen tot in San Gimignano. De reizigers van bus 2 bleven in het gezellige San Gimignano, terwijl de reizigers van bus 1 rechtstreeks naar het hotel doorreden waar ze op adem konden komen. Bus 1 kwam de achterblijvers later in San Gimignano oppikken. Ondanks de vermoeidheid was er aan sfeer geen gebrek in de bus: met een karaokedvd reden we al zingend Firenze tegemoet! DINSDAG 2 APRIL: FIRENZE Op de 8ste dag van onze reis doorheen Italië, bezochten we de kunststad Firenze. Onze 1ste stop was dan ook het Uffizi, één van de bekendste musea van het schiereiland. Hier konden we enkele topwerken van bekende schilders bezichtigen. Zo vonden we o.m. ‘De geboorte van Venus’ en ‘La primavera’ van Botticelli, schilderijen van da Vinci, Michelangelo enzovoort. We hielden ook even halt op de Piazza della Signoria, het Florentijnse stadsplein, waar een schat aan beeldhouwwerken te vinden is, een gratis museum onder de Italiaanse hemel, een waar paradijs voor kunstliefheb-bers. Het ruiterstandbeeld van Cosimo I de Medici, de Neptunusfontein, een loggia met nog meer beelden en als kers op de taart, een replica van de perfecte man (!) voor het stadhuis wachtten op onze, ondertussen deskundige, ogen!
Voor de authentieke David echter, stapten we richting Accademia, de vroegere Europese kunstschool van Firenze. En het moet gezegd, Michelangelo heeft dat goed gedaan. Het
vijf meter hoge beeld was de perfecte belichaming van de man. Het was zeker en vast de moeite waard dit bekende werk eens met eigen ogen te bekijken. Hierna liepen we nog even langs de Ponte Vecchio, een brug met pittores-ke huisjes die zich over de Arnorivier buigt. De schilderachtige gevels ver-bergen juwelierszaken met blinkende halskettingen en ringen. Net iets te duur dus als souvenir vonden onze begeleiders. Op een ijsje wilden ze ons gelukkig wel trakteren.
Terwijl we nog nagenoten van deze Italiaanse lekkernij, kwam voor vele reizigsters het hoogtepunt van de dag, voor sommigen misschien zelfs van de hele reis, in zicht: de ‘sjakossen’ –en sjaaltjesmarkt van Firenze. Niet elke marktkramer reageerde even enthousiast op onze pogingen om de prijs naar omlaag te krijgen, maar de aanhouder wint. Dat bewezen de meisjes die erin slaagden met een koopje huiswaarts te keren. Na een avondmaal met als hoofdgerecht alweer gebraad, maakten we met de ganse groep nog een kleine avondwandeling doorheen Firenze, waarbij we nog enkele trappen te verduren kregen. met als eindpunt een panora-misch zicht op de stad. Een mooie afsluiter van een dag vol kunst, handtassen, zon en plezier! WOENSDAG 3 APRIL 2013: LUCCA EN PISA We begonnen aan onze laatste dag met een straaltje zon en een brede lach. Een goede afsluiter hoort bij een goed begin, daarom vlogen we er met volle goesting in! We hadden geluk met onze begeleiding die dag, want het was ons Marijke haar verjaardag. Nadat iedereen haar 3 kussen had gegeven was het tijd om onze laatste dag te beleven. In Lucca, een pittoresk stadje, kregen we weer goed veel uitleg, met af en toe een wist-je-datje. We bezochten onze zoveelste dom en kerk hier en daar weer een verkoper met een handtas van een écht merk. De weergoden waren ons goedgezind, op weg naar Pisa, met veel zon en weinig wind. Een sobere maaltijd van gebraad met weinig friet erbij, iedereen dacht: “Sorry, dit eten maakt ons echt niet meer blij”. Maar Pisa en de zon maakten dit dan weer goed, er was zelfs een bewaker in het baptisterium die toonde hoe je zingen moet. Nog even de dom bezocht om vervolgens “leunend”
tegen de toren van Pisa te staan en hop, terug de bus in, weer op de baan. We verbleven tenslotte in het chicste hotel waar we ooit al zijn geweest en sloten de laatste avond af met een spetterend feest.
DONDERDAG 4 APRIL: van BRESCIA naar BELGIË De gezichten van de groep waren niet zo vrolijk als op de andere ochtenden. Dit was de dag waarop we afscheid namen van het prachtige Italië. Na het ontbijt stapten we in onze bus en begon onze reis naar huis. Na ongeveer vier uurtjes rijden, hielden we een stop in Zwitserland. We vulden onze magen en zetten onze reis verder. Tegen de avond begonnen sommige reizigers al ongeduldig te worden, de spanning was sterk te voelen in de bus. Rond middernacht kwamen we dan eindelijk aan op de parking van de GB in Geel. Na 4420 km af te leggen, namen we afscheid van elkaar. Het was een ongelooflijke ervaring en vele nieuwe vrienden werden gemaakt. De hilarische momenten en de herinneringen zullen ons altijd bijblijven. Arrivederci, Italia!
