INHOUD THUISKRANT. 5 e jaargang Nr. 23 Augustus Verschijnt zeer onregelmatig

INHOUD 3

De drie vliegen

4

Welkom in Akapella

10

Humo (r ???)

11

Nieuws van op het tweede

12

Aan Irène

13

Wij gedenken

14

Zij versterken ons team

5 jaargang Nr. 23 Augustus 2006

15

Wij wensen hen veel succes

Verschijnt zeer onregelmatig

16

Babyboom in Akapella

18

Van bloemkolen, kinnekesboten, ooievaars en andere verhalen

22

Verjaardagen

25

Oplossing vorige prijsvraag

26

Niet te missen

29

De Tour De France

32

Er leefde eens ...

35

Ten huize van ... Julia Walschaers

38

Geschiedenis Inkleuren

41

100-Jarigen (2)

45

Bijnamen (2)

47

Open brief

50

Prijsvraag

THUISKRANT e

Proficiat

Woonzorgcentrum Akapella Parallelweg 10 1880 Kapelle-op-den-Bos Tel: Fax:

015/71.50.20 015/71.18.07

E-mail: [email protected] Website: www.akapella.be

Medewerkers: Frans Beukelaers Emmanuel De Boeck Griet De Broeck Magda De Prins Heidi Geuens Karel Lambrechts Lucienne Masson Marc Peeters Yves Peleman Wim Schaerlaecken Katrien Spolspoel Mim Van Keer

2

DE DRIE VLIEGEN Er zaten eens drie vliegen Om het hardst te liegen, Buiten op een balkon, Luierend in de zomerzon. De eerste zei: ‘Met deze poot Sloeg ik vijf olifanten dood.’ De tweede zei: ‘Ik vlieg zo vlug, In ’n uurtje naar Afrika en terug.’ De derde zei: ‘Ik vlieg zo hoog, Nog hoger dan de regenboog.’ Toen werd ’t wat kil en ’t waaide wat De vliegen riepen: ‘Voel je dat!’ En vlogen gauw het huis weer binnen Om daar nóg meer leugens te verzinnen. Hans Andreus

Voorwoord met vakantie 3

WELKOM IN AKAPELLA Marcella Rosiers - Wooneenheid 145 Op 29 januari 1929 zag Marcella het levenslicht te Hombeek. Haar vader was beroepsmilitair en afkomstig van Kapelle-op-den-Bos. Hij was gekend als Rik de Sergeant. Haar moeder, Maria , was huisvrouw en afkomstig van Hombeek. Marcella groeide op in Hombeek en volgde er lager onderwijs. Nadien kreeg ze een opleiding snit & naad. Tot haar huwelijk werkte ze bij verzekeringen De Schelde, nadien zorgde ze voor haar huishouden en haar inwonende ouders en schoonvader. In 1950 trouwt Marcella met Emile Geens. Ze gaan eerst bij haar ouders inwonen. In 1958 verhuist het gezin naar een eigen woning in Zemst. Marcella is fel begaan met haar familie. Ze houdt van TV kijken en tijdschriften lezen. Marcella woont in Akapella sinds 7 mei 2006. Van harte welkom! Fokke Van Riet & Yvonne Van Campenhout - Wooneenheid 007 Fokke werd op 19 mei 1923 geboren te Ramsdonk. Hij is de zoon van Ludovica Vanden Bergh en Jan Van Riet, beenhouwer te Ramsdonk. In 1927 verhuisde het gezin naar Kapelleop-den-Bos waar ze in de Mechelseweg een nieuwe beenhouwerij begonnen. Fokke volgde lager onderwijs tot 14 jaar. Al op jonge leeftijd hielp hij in de beenhouwerij en in 1950 nam hij ze over van zijn vader. Sinds 1980 zet zoon Gust de traditie verder. Yvonne werd geboren op 15 oktober 1923 te Humbeek. Haar vader, Domien Van Campenhout, was metser en had een handel in fruit en groenten. Moeder Maria Van Dijck hield café en had een kruidenierswinkel. Ze waren thuis met 3 kinderen. Yvonne groeide op in Humbeek en volgde er lager onderwijs. Voor het 7e en 8e studiejaar ging ze op pensionaat in Laken. Aansluitend volgde Yvonne naaischool en nog 6 maanden privé naailes. Daarna werkte ze 4 jaar bij een naaister in Humbeek. 4

Nog later hielp ze thuis in het café, de winkel en de boomgaard en naaide ze voor particulieren. Yvonne en Fokke trouwden in 1948. Ze hebben samen gedurende 30 jaar hard gewerkt in de beenhouwerij. Ze hebben 2 zonen en 2 dochters, 5 kleinkinderen en 1 achterkleinkind. De familie is heel belangrijk in hun leven. Als ontspanning gingen ze vroeger regelmatig wandelen met wandelclub Ochtendgloren en waren ze lid van een fietsclub. Yvonne was ook lid van KAV. Sedert 15 mei 2006 wonen Yvonne en Fokke in Akapella. Hartelijk welkom! Van Lint René & Dons Melanie Wooneenheid 004 René werd op 10 oktober 1914 geboren te Hulst. Vader Jan Van Lint werkte in de melkerij van Nieuwenrode. Moeder Maria Van Praet had een winkel waar tabak en porselein verkocht werden. René volgde lager onderwijs in Nieuwenrode en humaniora in het College te Mechelen. Dit was toen nog een franstalige opleiding. Nadien werkte hij als bediende bij het Ministerie van Kolonieën en bij de Buurtspoorwegen (nu De Lijn) waar hij diensthoofd werd. Melanie zag het levenslicht op 20 augustus 1915 te Hombeek, waar ze opgroeide en altijd heeft gewoond. Vader Hendrik Dons was schilder en behanger, moeder Philomena Van Praet hield een winkel met verf en behangpapier open. Melanie volgde lager onderwijs en ging daarna op pensionaat in Huldenberg. Nadien hielp ze thuis in de schilderswinkel. Melanie en René trouwen in 1939 en krijgen 6 kinderen. Melanie is altijd lid van de KAV geweest. Ook René was heel actief in het verenigingsleven en oefende er veel bestuursfuncties uit. Gedurende 25 jaar ging hij te voet naar Scherpenheuvel met vele Mariavrienden. Hij was ook politiek actief en zetelde in het OCMW. Melanie en René wonen sedert 15 mei 2006 in Akapella. Van harte welkom!

5

Tinneke Lauwers - Wooneenheid 216 Tinneke werd op 27 april 1922 geboren in Zemst. Vader was boswachter en moeder zorgde voor het huishouden. Ze heeft nog 1 zus. Haar 2 broers zijn overleden. Tinneke groeide op in Zemst en volgde er lager onderwijs. Daarna ging ze dienen in Vilvoorde. In 1942 trouwt Tinneke met Jan De Nijs. Vanaf dan hielp ze haar echtgenoot met de melktoer in Mechelen en Zemst-Laar. Tinneke en Jan kregen 4 kinderen, 2 jongens en 2 meisjes. Vroeger waren ze actief in de bond der Melkboeren. Later werden ze lid van de Bond van gepensioneerden van Zemst-Laar. Toen Tinneke thuis woonde was Snoopy, haar hondje, altijd in de buurt. Nu wordt hij goed verzorgd door dochter Linda. Tineke kwam op 20 mei 2006 in Akapella wonen. Hartelijk welkom! Frans Bulterys - Wooneenheid 129 Frans zag het levenslicht op 20 september 1920 te Herne. Hij was enig kind. Hij groeide op in Denderwindeke en volgde er lager onderwijs. Nadien werkte Frans in vele bedrijfjes. In de Tweede Wereldoorlog was hij gedwongen tewerkgesteld in Duitsland. Aan het eind van zijn loopbaan werkten zowel Frans als zijn echtgenote bij Michelin. In 1946 trouwde Frans met Maria Speliers. Ze gingen in Oetingen inwonen bij haar ouders. Maria en Frans kregen 2 kinderen. In 1957 verhuisde het gezin naar Sint-Pieters-Leeuw. Ongeveer 12 jaar geleden kwamen ze naar Kapelle-op-den-Bos wonen. Frans en zijn echtgenote gingen vroeger veel naar Wenduine aan zee. Hij speelde er graag en veel petanque. Tot vorig jaar was hij nog een gedreven speler in Oxdonk. Daarnaast is Frans zeer geïnteresseerd in wielersport. Op 22 mei 2006 kwam Frans in Akapella wonen. Van harte welkom!

6

Filomeen De Smedt - Wooneenheid 148 Filomeen zag het levenslicht op 17 december 1915 te Londerzeel. Vader Jan Baptist De Smedt was bakker en had een winkel met kruideniers- en bakkersproducten. Moeder Maria Verhoeven was huisvrouw en hielp mee in de winkel. Het gezin telde 5 kinderen, 2 jongens en 3 meisjes. Filomeen groeide op in het gehucht ‘Sneppelaar’. Ze volgde lager onderwijs tot 14 jaar. Na school hielp ze thuis. In 1941 huwde Philomene met Albert Aerts, hij was bediende bij RTT. Samen kregen ze 3 kinderen, 2 zonen en 1 dochter. Ondertussen zijn er ook 4 kleinkinderen. Na haar huwelijk zorgde ze voor het huishouden en de kinderen. Haar familie komt nog steeds op de eerste plaats in haar leven. Daarnaast is Filomeen sterk geïnteresseerd in geschiedenis, politiek en actualiteit. Sedert 22 juni 2006 woont ze in Akapella. Van harte welkom! Rosette Jottier - Wooneenheid 025 Rosette is geboren te Breendonk op 7 maart 1924. Haar vader, Leopold Jottier, was fabrieksarbeider en hield samen met moeder, Joanna De Decker, een café en een winkel open. Rosette groeide op in Tisselt. Na de lagere school ging ze naar de ‘Ecole Moyenne de l’Etat’ in Willebroek. Tot haar huwelijk werkte ze bij brouwerij ‘Den Anker’ te Mechelen. In 1947 huwde Rosette met Albert De Vos, bediende en directiechauffeur bij ‘De Naeyer’ in Willebroek. Vanaf de geboorte van hun eerste kind deed Rosette thuis administratief werk voor een boekhouder. De moeder van Rosette heeft bijna 34 jaar bij haar ingewoond. Aanvankelijk woonden ze in een huis van ‘De Naeyer’ in Willebroek. Nadien verhuisde het gezin naar Tisselt. Via TV volgt Rosette graag de actualiteit. Ook houdt ze van het oplossen van kruiswoordraadsels. Sedert 28 juni 2006 woont Rosette in Akapella. Van harte welkom! 7

Willem Bettens - Wooneenheid 210 Willem zag het levenslicht op 10 september 1925 te Ramsdonk. Hij groeide er op in de Broekstraat. Vader Frans Bettens, was sluiswachter en moeder Virginie Weymiens was huisvrouw. Maria, zijn enige zus, verblijft in een rusthuis in Humbeek. Willem volgde lager onderwijs en ging nadien werken bij de buurtspoorwegen. Hij was tram- en busbestuurder en reed met de allerlaatste tram van Londerzeel tot Brussel. Hij is altijd een bezige bij geweest. Zo was hij onder andere scheidsrechter bij het jeugdvoetbal. Willem woont al 30 jaar samen met het gezin van zijn dochter. Hij is erg geïnteresseerd in sport (wielrennen, tennis, voetbal) en ging graag fietsen. Willem houdt eveneens van muziek en dan vooral van schlagers, accordeon - en tirolermuziek. Willem woont sedert 13 juli 2006 in Akapella. Van harte welkom! Malou Vercammen - Wooneenheid 014 Malou is op 1 mei 1929 geboren te Mechelen. Ze groeide er op en volgde er het lager onderwijs. Haar vader, Leon Vercammen, was kapper en overleed op jonge leeftijd. Moeder, Louisa Comijn was naaister. Malou was hun enige dochter. Malou heeft op verschillende plaatsen gewoond, in Mechelen, in Zemst-Laar en dan 18 jaar in Hombeek. Ze werkte ze als huis aan huis verkoopster van electro. Malou heeft 1 zoon, 1 dochter en 3 kleinkinderen. Ze is een heel sociale dame. Bezoek ontvangen, een babbeltje slaan en TV kijken zijn haar favoriete bezigheden. Sedert 14 juli 2006 woont Malou in Akapella. Van harte welkom!

8

Toine Lauwers - Wooneenheid 141 Toine zag het levenslicht op 15 juni 1920 in Eppegem als jongste van een gezin met 4 kinderen. Vader was landbouwer en moeder huisvrouw. Na de lagere school volgde Toine middelbaar onderwijs in het college van Vilvoorde. Nadien hielp hij thuis op de boerderij en ging hij werken bij Cockerille. Nog later werkte hij als vrachtwagenbestuurder bij Chamobel. In 1941 huwde Toine met Louisa Ceulemans. Zij heeft café gehouden tot 1960. Nadien zorgde ze voor het huishouden. Louisa en Toine kregen 1 zoon en 2 dochters. Ondertussen telt de familie 6 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen. Toine houdt van sociale contacten. Verder geniet hij van muziek. Hij was 70 jaar muzikant en speelde tot zijn 82 jaar mee met de fanfare van Eppegem, waar hij nog steeds lid van is. Ook van de bond van oudstrijders blijft hij lid. Toine woont in Akapella sedert 19 juli 2006. Van harte welkom! Maria Bollé - Wooneenheid 131 Maria werd op 18 februari 1918 geboren te Londerzeel. Ze is er opgegroeid, volgde er tot haar 14 jaar lager onderwijs en is er altijd blijven wonen. Haar vader, Frans Bollé, was klompenmaker en taxichauffeur. Moeder Josefien Hermans zorgde voor het huishouden en de 3 kinderen. Na de lagere school hielp Maria thuis. In 1938 huwde ze met Frans Boogmans, een aannemer van wegenbouwwerken. Ze kregen samen 3 dochters. Vroeger deed Maria graag handwerk. Hoewel ze nooit actief was in het verenigingsleven, houdt ze van sociale contacten met familie en buren. Ook in Akapella maakt ze graag tijd voor een praatje. Maria woont in Akapella sedert 24 juli 2006. Van harte welkom!

9

Van den bossche Rozeke - Wooneenheid 204 Rozeke zag het levenslicht op 11 mei 1918 te Bornem. Haar vader, Petrus Van den bossche, was mandenvlechter en moeder, Philomena Gevers, verzorgde het huishouden. Rozeke had 3 zussen en 1 broer. Haar kindertijd en jeugd bracht ze door in Bornem. Na de lagere school werkte ze als dienstmeid bij Sanpareil en als arbeidster bij Fobrux. Later ging ze poetsen. Rozeke kon goed koken en verzorgde vele feesten. In 1936 huwde ze met Hendrik Van Dam, metaalarbeider van beroep. Na hun huwelijk gingen ze op de Oostvaartdijk wonen, maar na onteigening kochten ze een woning in de Kerselaarlaan. Hendrik en Rozeke kregen 3 kinderen, 2 dochters en 1 zoon. Rozeke speelt graag Lotto. Verder houdt ze veel van dieren. Vroeger had ze zelf een hond en een kat. Het meest geniet ze van de vele contacten met haar kinderen en haar kleinkinderen. Sinds 28 juli 2006 woont Rozeke in Akapella. Van harte welkom!

HUMO (R ???) Of een erg ongenuanceerde blammage aan het overgrote deel van de medewerkers en de voorzieningen van een sector die ondanks de karige middelen (60 % van het budget in Nederland) 24u op 24u en 365 dagen per jaar kwaliteitsvolle zorg op maat verstrekt.

Humo: Dossier bejaardenmishandeling 22/08/2006 10

NIEUWS VAN OP HET TWEEDE Hallo iedereen, Terwijl de zon zou moeten schijnen, valt de regen met bakken uit de lucht. Geen weer dus om te liggen zonnen in bikini. Wisten jullie trouwens dat de bikini reeds 60 jaar oud is? Het was een zekere Louis Réard uit Frankrijk die het bekende broekje en topje bedacht in 1946. Hij noemde het naar een groep eilanden in de Stille Oceaan. Amerika deed toen proeven met atoombommen op die eilanden. De bikini zorgde trouwens voor een groot schandaal. Vrouwen lieten vroeger nooit hun navel zien, maar de bikini veranderde dat. In het begin durfden weinig vrouwen een bikini dragen, het was pas 15 jaar later dat dit echt veranderde. Zijn er onder jullie, vrouwelijke bewoners van Akapella, dames die zich waagden aan het dragen van een vrolijk gebloemde bikini? Of trokken jullie nooit naar de kust zoals vele mensen nu wel doen in juli en augustus?. Want vroeger was het toch anders zeker? Toen was vakantie aan zee enkel voor rijke mensen! Zijn er misschien nog Akapella grootmoeders die gediend hebben bij een rijke familie? Dan moesten zij zeker ook mee naar zee, want ook aan zee had de familie toch personeel nodig. Zo hadden de diensters van toen soms wel een mooie tijd en was het niet alleen garnalen pellen, koffie brengen naar het strand, klaarstaan met de handdoek, enz. maar konden ze soms even gaan zwemmen ’s morgens vroeg of ’s avonds laat en heerlijk zeeverse mosselen eten. Waar wij al die wijsheid vandaan halen? Wel, wij lezen regelmatig het krantje Wablieft. Dit is de duidelijkste krant van het land waarin het belangrijkste nieuws staat van een hele week in eenvoudig geschreven taal en zelfs met mooie kleurenfoto’s! Echt de moeite waard om te lezen. Hebben jullie graag meer info hierover, vraag maar aan Heidi, activiteitenbegeleidster van het tweede. Tot het volgende nieuwsje!

11

AAN IRÈNE

Kapelle op den Bos, 7 juli 2006

Dag Irene, Wij kenden elkaar nog niet lang. Hoe dikwijls ben ik bij jou op bezoek geweest? Nog net geen tien keer. Maar wat is lang als je de negentig voorbij bent? Soms deed je me schrikken, zoals toen je een kruis sloeg als ik binnenkwam en zei dat het met jou gedaan was. “Ik heb bezoek gekregen van mijn brave, verstandige kleindochter”, beweerde je. Eventjes zag ik iets van de oude fierheid in jou ontwaken, de trotse handelsvrouw, de koningin van de markt. Toen ik je vroeg om te wachten om dood te gaan tot je dochter terugkwam van de reis, antwoordde je fel: “Dat zal Onze Lieve Heer wel beslissen.” Zo’n groot geloof maakte me nederig. Je leerde me nog veel meer. Hoe ik geduldig en alert moest luisteren naar je schaarse zinnen, tussen slaap en ontwaken. Je leerde me “de dorstige te laven” door je voortdurende vraag naar water. Toen je de pastoor zag, dacht je dat ze hem geroepen hadden omdat jij ging sterven. Dat bleek niet waar te zijn. Je zei: “Ik wil alleen zijn met de pastoor.” Uit respect ben ik weggegaan. Zo had ik het nog niet bekeken, Irene, dat liefde soms ook weggaan is. “Heeft Irene iets aan jouw bezoek?” polste mijn dochter Yasmina. “Ik denk het wel, want laatst vertelde ze me dat haar dochter vroeg; “Komt je madammeke nog?” Bij een volgende ontmoeting zei je: “Bid met mij”, en ik herhaalde jouw woorden: “- Jezus, Maria, Jozef Jezus, Maria, Jozef - Ik geef u mijn hart, mijn ziel en mijn leven. Ik geef u mijn hart, mijn ziel en mijn leven - Laat me sterven. Laat me sterven.” 12

Ik droomde stilletjes rust, vrede en geen pijn meer voor jou, Irene. Wie ben ik dat ik mag vragen of je dood mag gaan? Maar wie ben ik dat ik jouw stervenswens kan negeren? “Verwittig onze Maria. Ga vragen dat ze mijn kinderen verwittigen, want ik ga sterven.” Deze woorden had je, naar het schijnt, al dikwijls gepreveld, maar voor mij waren ze nieuw en daarom ook ingrijpend. Ik ben blij dat ik ze maar eenmaal gehoord heb, zodat ze me bleven raken. De dag dat ik zo’n vraag gewoon vind, ben ik mijn onschuld kwijt. “Is het nu genoeg?” riep je bij mijn laatste bezoek. Ik heb eventjes de rug van je hand gestreeld: “Ja, Irene, het is genoeg nu.” “Rust in vrede” heb ik je gewenst toen ik naar huis fietste. Mim Van Keer

WIJ GEDENKEN Hilda Heremans, overleden op 26 april 2006 Marieke Kennis, overleden op 8 mei 2006 Victor Debruyn, overleden op 19 mei 2006 Yvonne Deputter, overleden op 22 mei 2006 Maria Buelens, overleden op 10 juni 2006 Maria Vervloet, overleden op 16 juni 2006 Florentine Van der Zeyp, overleden op 20 juni 2006 Fons Guns, overleden op 2 juli 2006 Irene Lemmens, overleden op 2 juli 2006 Maria Cuypers, overleden op 13 juli 2006 Virske Publie, overleden op 15 juli 2006 Marcel Bogaerts, overleden op 19 augustus 2006

13

ZIJ VERSTERKEN ONS TEAM Katrien Olievier - Verzorgende Hallo, Ik ben Katrien en ik woon te Londerzeel. Ik ben al een tijdje samen met mijn vriend Manu en binnenkort gaan we samenwonen. In mijn vrije tijd zet ik graag met vrienden eens een stapje in de wereld (bvb. uitgaan, terrasje doen, dagje shoppen, cinema) of blijf ik gewoon gezellig thuis om op TV een filmpje te kijken. Groeten aan alle bewoners en collega’s van Akapella. Katrien Wendy Reyntiens - Verzorgende Hallo iedereen, ik zou me graag even voorstellen. Mijn naam is Wendy, ik ben 31 jaar en ik woon in Willebroek. Ik ben sinds 1 jaar gehuwd met Patrick en mijn prachtige dochter Karis is bijna 2,5 jaar. Vanaf 17/07/2006 ben ik jullie nieuwe verzorgster en ik hoop dat we een hele fijne tijd tegemoet gaan. Ik hou van lachen en plezier maken en in mijn vrije tijd probeer ik af en toe te gaan tennissen. Groetjes, Wendy Vicky Peeters - Verzorgende Ik ben Vicky Peeters, 27 jaar en ik woon te Londerzeel Sint Jozef. Sinds vorig jaar ben ik gehuwd met Mario. In mijn vrije tijd spendeer ik veel tijd aan mijn 3 honden: Moby, Bill en Chelsey. Verder hou ik van zwemmen en ben ik graag in het gezelschap van mijn vrienden en kennissen. Ik hoop jullie in de toekomst beter te leren. Groetjes, Vicky

14

Evi De Roeck - Interieurverzorgster en keukenhulp Ik ben Evi De Roeck, ik ben 19 jaar en ik woon in Zemst. Ik ben net afgestudeerd en kom hier werken. Ik hoop op een goede werksfeer en toffe collega’s.

WIJ WENSEN HEN VEEL SUCCES Ingrid Vrijders, verpleegkundige Rose-Marie Van Barel, interieurverzorgster

PROFICIAT Wij wensen de fiere ouders van harte proficiat met de geboorte van: Luna, geboren op 29/04/2006, dochtertje van Saskia Schoonjans en Jos Moerenhout. Pepijn, geboren op 12/06/2006, zoontje van Tine De Maerschalck en Karsten Van Lil. Ward, geboren op 19/06/2006, zoontje van Sara Tas en Ben Dierickx. Seppe, geboren op 12/07/2006, zoontje van Wendy Naegels en Jürgen Troch. Op de volgende bladzijde vindt je een artikel over de babyboom in Akapella. Zou het enthousiasme van al onze huidige en toekomstige vaders dan toch iets te maken hebben met de nieuwste trends inzake vaderschapsverlof ?

15

BABYBOOM IN AKAPELLA Wie zal er ons kindeke douwen douwen En doet het zijn moederke niet? Wie zal er zijn dekentje vouwen Dat 't schaarsch door een holleken ziet Kleine, kleine, moederke alleen Douw, douw, douwderideine; Kleine moederke alleen Kan van uw wiegsken niet scheiden!. 2006 is een vruchtbare periode gebleken. Niet minder dan 8 (tot op dit moment) nieuwe Akapella-moedertjes en Akapella-babytjes mochten we verwelkomen. Een mooie aanleiding voor ons om een "klappeke" te organiseren over bevallen: vroeger en nu ... De warmte weerhield vele moeders om tot op onze babyboomnamiddag te komen, waarvoor trouwens alle begrip. De baby-tjes die er wel waren, Lisa en Ward werden bedolven onder heel veel “oooo’s en aaa’s , kusjes en aaitjes". Sandra, ons prachtig-zwanger-moeke straalde nog meer dan anders. We hebben ons rond de tafel gezet en genoten van alle nieuwe en oude verhalen ... Vroeger gebeurden de meeste bevallingen thuis onder leiding van een ervaren vroedvrouw. De huidige vroedvrouw is de opvolgster van de baker, die meestal al korte tijd voor de bevalling in het huis aanwezig was. Bakers waren ongeschoolde, maar toegewijde vrouwen die vooral uit hun ervaring putten om de barende vrouw bij te staan. De baker was alleen overdag aanwezig en nam de baby ’s avonds mee naar huis, tenzij ze tijdelijk bij het gezin inwoonde. De vader was echter de grote afwezige. Hij wachtte vol spanning in een andere kamer of hij ging op het land werken. Soms spoelde hij de spanning weg in een plaatselijk café.

16

Na de geboorte wikkelde de baker de baby in lange smalle doeken, zodat het kindje amper kon bewegen. Tot drie maanden na de bevalling werden zowel de armen als de beentjes ingewikkeld, daarna alleen nog de benen. Pas na zes maanden mocht het kindje ‘vrij’ bewegen. Het ‘inbakeren’ was bedoeld om scheve benen en navelbreuken te voorkomen en om ervoor te zorgen dat het kind een rechte rug en stevige schouders zou krijgen. De baby lag vaak in een rieten mand (de bakermat) bij het vuur. In sommige landen bestond het ‘kraamkloppertje’, dat aan de deur bevestigd werd van het huis waar pas een baby geboren was. De speciale deurklopper bestond uit een plankje dat met rode zijde versierd was. Pas zes tot acht weken na de bevalling verliet de moeder voor het eerst haar huis om naar de kerk te gaan en werd de kraamklopper weggehaald. Tot die tijd mochten schuldeisers en belastingsontvangers niet aan de deur komen. Onze bewoners zijn meestal bevallen met begeleiding van een “goeivrou” de vroedvrouw dus. Dat een bevalling een unieke gebeurtenis is voor elke vrouw bewijzen de levendige verhalen van onze bewoners. Of het nu 1 maand, 1 jaar, 10 of 60 jaar geleden is, voor elke moeder lijkt het alsof het gisteren was. Het was ondanks de warmte een prachtige namiddag voor onze bewoners. Bedankt moeke‘s en lieve baby’s en we hopen van jullie allemaal nog dikwijls terug te zien. Griet

17

VAN BLOEMKOLEN, KINNEKESBOTEN, OOIEVAARS EN ANDERE VERHALEN... Moeke waar komen de kindjes vandaan? Een vraag waar alle kinderen op een bepaald moment mee afkomen. Dit verhaal gaat over een 8 jarig meisje dat het allemaal al weet ... Of toch niet? Door de komst van een baby bij een van de buren, was de vraag waar de baby's nu vandaan komen gerezen. Toen we samen op kraamvisite waren geweest en ik mijn moeder de vraag stelde kreeg ik verscheidene variaties op het ooievaarverhaal te horen. Mijn zus Elly kwam achter een vat zuurkool vandaan, daar hadden ze haar gevonden, vertelde mijn moeder, met een centje erbij. De zuurkool was heel toepasselijk gekozen omdat Elly altijd al een beetje zuur keek. Tot mijn verbijstering hadden mijn ouders eerst alleen het centje willen pakken, maar omdat de baby zo zielig had gehuild besloten ze haar mee te nemen. Mijn andere zusje Paula, twee jaar jonger dan Elly, was met de beruchte kinnekesboot gekomen. Jan mijn broer, drie jaar ouder dan ik, kochten ze van de voddenman omdat ze een jongetje wilden hebben en de voddenman had er eentje over. En ik…, de jongste van het spul, kwam zoals veel kinderen uit de bloemkool. Een zeer verhelderend verhaal, de meeste van mijn vriendjes en vriendinnetjes kwamen direct van de ooievaar.

18

Toch bleven er nog een aantal vragen in mijn simpele kindergeest hangen, vragen die steeds onbeantwoord bleven. Hoe kwamen die kinderen toch in de bloemkool. Waar haalde de ooievaar ze toch in hemelsnaam vandaan? En vanwaar kwam toch die kinnekesboot? Telkens wanneer ik een van deze brandende vragen stelde werd ik met het welbekende kluitje in het welbekende riet gestuurd en bleef het wonder van de schepping een mysterie voor mij. Ik had mij al bij de gedachte neergelegd dat mijn moeder het ook niet wist, toen een les op school over de wonderen der natuur mij de ogen eindelijk helemaal openden. Geboeid luisterde ik naar de juf, prachtig vertelde ze erover. Met een groot boek vol gekleurde plaatjes had ze duidelijk gemaakt hoe het nu allemaal in zijn werk ging. Boos liep ik die dag naar huis. Al die tijd hadden ze me thuis voorgelogen, niks bloemkolen of vaten zuurkool en die ooievaar bestond ook al helemaal niet. Waarom vertelden grote mensen toch niet gewoon hoe het echt zat, mopperde ik in mezelf. ‘s Avonds na het eten piekerde ik erover hoe ik het zou vertellen. In de grote haardstoel met mijn kleurboek op schoot, in afwachting van Paulus de boskabouter, nog steeds een beetje boos op mijn moeder. Mijn moeder zat aan tafel te lezen en een gezellige melodie vulde de kamer. Alsof mijn moeder voelde dat ik naar haar staarde, keek ze plotseling op van haar boek en schatte mijn stemming direct in en vroeg: - 'Is er iets suske?' Geschrokken veerde ik overeind. - 'Eh, stotterde ik, roodaanlopend mijn potloden bijeen grabbelend. Hoe zeg je tegen je moeder dat ze heeft gelogen? - 'Nou zeg het eens, vooruit, zo erg kan het toch niet zijn? Heb je op school iets uitgehaald?' Ik schudde mijn hoofd… Nee op school was het leuk. - 'Heb je ruzie met iemand.' Tja, een normale vraag, dat gebeurde natuurlijk wel eens, weer schudde ik mijn hoofd. 19

- 'Voel je je niet lekker?' Ging mijn moeder maar verder en gelijk kwam ze achter de tafel vandaan om een koele hand op mijn voorhoofd te leggen. - 'Je bent wel een beetje warm. Misschien een beetje kou gevat, zal ik een beker warme melk voor je maken?' Mijn boosheid kon haast geen stand houden tegen zoveel aardigheid … - 'Nee, nee, nee!' Schreeuwde ik. 'Ik moet geen melk.' - 'Kind, zeg dan wat er met je aan de hand is, er is toch iets?' Ik knikte bijna onmerkbaar met mijn hoofd. - 'Jullie zijn allemaal liegbeesten,' zei ik haast onhoorbaar. Mijn moeder ging op de rand van de stoel zitten waarin ik zat. - 'Wat zeg je daar?' - 'Jullie zijn liegbeesten.' Het klonk vreemd, ongepast in de warmte van de kamer en ik had al spijt dat het gezegd had. - 'Zo,' zei mijn moeder, 'en waarom dan wel?' - 'Baby's komen niet uit de bloemkool of van de ooievaar, jullie zijn liegbeesten, ik weet nu hoe het gaat…! Juf op school heeft het verteld.' Mijn moeder keek verschrikt op; - 'Wat heeft ze verteld?' - 'Alles', zei ik ferm, 'alles heeft ze verteld, ze heeft ook plaatjes laten zien uit een groot, dik boek.' - 'Is ze helemaal zot geworden,' Preuts als mijn moeder was, 't idee dat een juffrouw voor de klas met plaatjes laat zien waar je niet eens over durft te praten, ging haar te ver.

20

- 'Ik weet nu hoe buurvrouw aan haar kindje is gekomen, ze heeft het gewoon op haar nest gekregen,' ging ik dapper verder. - 'Zeg,' begon mijn moeder opnieuw, 'wil je niet zo grof praten meisje, buurvrouw ligt in haar bed, buurvrouw ligt niet in een nest!' Ze snapt het nog steeds niet, dacht ik kwaad. - 'Het is nest' tierde ik, 'het is wel een nest …, en jij hebt mij ook in een nest gekregen hoor mamma. Jij legt de eieren en pappa broedt ze uit,' schreeuwde ik. Toen mijn moeder in lachen uitbarstte, rende ik beledigd de kamer uit; eerst liegen ze je voor en dan lachen ze je nog uit ook op de koop toe. Dat was voor een kind van acht jaar even te veel!... Naar een waar gebeurd verhaal.... Griet

21

VERJAARDAGEN JULI 01/07/1929

Saerens Maria (vrijwilligster)

01/07/1950

Spoelders Rachel (vrijwilligster)

02/07/1953

De Prins Magda (administratief bediende)

02/07/1970

Spinnoy Miranda (kok)

03/07/1915

Van Humbeeck Louis (wooneenheid 212)

06/07/1945

Diddens Maria (vrijwilligster)

07/07/1929

Van Dyck Maria (wooneenheid 111)

07/07/1959

Leclercq Guy (vrijwilliger)

08/07/1936

De Souter Isidoor (vrijwilliger)

10/07/1933

De Laet Julienne (wooneenheid 012)

10/07/1981

Peeters Natasja (verzorgende)

12/07/1920

Van Buggenhout Virgenie (wooneenheid 211)

13/07/1946

Schellemans Filo (vrijwilligster)

15/07/1969

Moens Karin (vrijwilligster)

17/07/1913

De Cloedt Idalia (wooneenheid 209)

18/07/1934

E.H. Van de Sande Gustaaf (vrijwilliger)

19/07/1953

Van Ingelgem Rita (verpleegkundige)

20/07/1920

Van den Bossche Mathilde (wooneenheid 104)

21/07/1925

Spinnael Fons (wooneenheid 002)

22/07/1929

De Koninck Mieke (wooneenheid 136)

22/07/1982

Schaerlaecken Wim (administratief bediende)

27/07/1922

Kerremans Stin (wooneenheid 114)

27/07/1927

Broothaerts Emmy (vrijwilligster)

28/07/1959

Van Nieuwenhove Maria (verzorgende)

30/07/1953

Biesen Diane (interieurverzorgster)

22

AUGUSTUS 02/08/1978

Van Extergem Cindy (verzorgende)

04/08/1913

De Wit Louis (wooneenheid 020)

04/08/1928

Beckx Julia (vrijwilligster)

05/08/1975

Tas Sara (verpleegkundige)

07/08/1914

Van Haesendonck Germaine (wooneenheid 102)

08/08/1970

Schepers Erna (verpleegkundige)

10/08/1923

Van Keer Leonie (wooneenheid 220)

11/08/1987

Kinne Hanne (weekendstudente verzorging)

12/08/1950

Van Den Brande Ann (vrijwilligster)

14/08/1935

Lauwers Antoinette (vrijwilligster)

15/08/1938

Troch Josfine (vrijwilligster)

16/08/1964

De Kock Vera (verpleegkundige)

17/08/1951

De Donder Hugo (vrijwilliger)

20/08/1915

Dons Melanie (wooneenheid 004)

22/08/1963

Moernaut Simonne (verzorgende)

27/08/1919

Van Eyken Madeleine (wooneenheid 021)

27/08/1979

Scheers Cindy (interieurverzorgster, keukenhulp)

28/08/1961

Roels Marijke (verzorgende)

29/08/1923

Van Hoeck Lisette (vrijwilligster)

29/08/1938

Verholen Yvonne (vrijwilligster)

30/08/1987

Verbist Ine (weekendstudente verzorging)

30/08/1979

De Maeyer Hans (vrijwilliger)

23

SEPTEMBER 01/09/1945

Cuypers Julienne (vrijwilligster)

05/09/1923

Beckx Paul (vrijwilliger)

07/09/1980

Goris Evi (psychologe)

07/09/1937

Genie Christiane (vrijwilligster)

08/09/1925

De Saeger Jaak (wooneenheid 026)

08/09/1980

Naegels Wendy (verzorgende)

10/09/1908

Selleslagh Fien (wooneenheid 018)

10/09/1925

Bettens Guillaume (wooneenheid 210)

11/09/1954

Peeters Ria (verpleegkundige)

13/09/1922

Lange Agnes (wooneenheid 218)

13/09/1963

Windey Patricia (verpleegkundige)

14/09/1919

Beirnaert Leinke (wooneenheid 205)

16/09/1986

Van Seghbroeck Mandy (verzorgende)

17/09/1913

Nys Tinneke (wooneenheid 016)

19/09/1944

Van Haastregt Cor (vrijwilliger)

20/09/1919

Peeters Maria (wooneenheid 019)

20/09/1920

Bulterys Frans (wooneenheid 129)

20/09/1933

Van Den Broeck Jan (vrijwilliger)

22/09/1913

Fonderie Meen (wooneenheid 112)

23/09/1980

Bosmans Daisy (verzorgende)

26/09/1982

Absillis Vanessa (verzorgende)

27/09/1947

Gielis Annemie (vrijwilligster)

30/09/1922

Willems Toreke (wooneenheid 201)

24

OKTOBER 02/10/1982

Van de Vondel Nathalie (verzorgende)

04/10/1955

Willems Anita (vrijwilligster)

09/10/1916

De Mesmacker Mit (wooneenheid 022)

09/10/1944

Baele Freddy (vrijwilliger)

10/10/1914

Van Lint René (wooneenheid 004)

11/10/1921

De Win Angeline (wooneenheid 107)

11/10/1976

Annaert Nadja (kok)

12/10/1919

Polspoel Stanske (wooneenheid 118)

15/10/1918

Schaerlaecken Maria (wooneenheid 013)

15/10/1923

Van Campenhout Yvonne (wooneenheid 007)

21/10/1943

Daelemans Jeanne (vrijwilligster)

26/10/1922

De Wit Julia (wooneenheid 132)

27/10/1924

De Meyer Charlotte (wooneenheid 128)

29/10/1924

Van de Voorde Josephine (wooneenheid 006)

30/10/1952

Van Haute Chris (vrijwilligster)

OPLOSSING VORIGE PRIJSVRAAG Wie was die persoon achter de weelderige haardos op de foto van onze vorige prijsvraag, hoor ik u al denken. Het was niemand minder dan onze hoofdverpleegkundige Nabora. Het antwoord op de schiftingsvraag was: 508 mensen waren officieel aanwezig op het familiefeest in 2005. Jan Moens was onze enige bewoner die het juiste antwoord van de foto kende. Hij mag bij Wim een prijsje afhalen.

25

NIET TE MISSEN Elke maandag om 10 uur in de polyvalente zaal: ochtendgymnastiek met Patricia Elke dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag op afdeling 2: ochtendgymnastiek met Katrien Elke woensdag om 15uur in de polyvalente zaal: Handwerk met Maria en Julia Elke donderdag rond 10 uur: marktbus om 15 uur in de polyvalente zaal: Bingo met Antoinette en Isidoor Elke woensdag om 11 uur in de zithoek op de benedenverdieping: Boekenwurm met Annemie Elke 1ste donderdag om 10u30 in de polyvalente zaal Tachtig Maar Krachtig begeleid door het hartverwarmend Akapella bewegingsteam.

DE NIEUWE VROUW ... Ik wens dat ik ... nooit meer moet koken ... nooit meer moet poetsen ... nooit meer moet strijken ...

26

SEPTEMBER Vrijdag 1 september

Bewonersraad

Maandag 4 september

Uitstap: Tramzoektocht door KapelleKapelle-opop-denden-Bos

Vrijdag 8 september

Zitdans

Maandag 11 september tot vrijdag 15 september

Kaneelbruine Verwenweek

Maandag 18 september

Actualiteit

Dinsdag 19 september

Geheugentraining

Vrijdag 22 september

Radio Harold

Maandag 25 september

Verjaardagstaart bakken

Dinsdag 26 september

Verjaardagsfeest

Vrijdag 30 september

Zo was het vroeger: De school school

27

OKTOBER Maandag 2 oktober:

Geheugentraining

Vrijdag 6 oktober

Zitdans

Maandag 9 oktober tot vrijdag 13 oktober

Seniorenweek met op vrijdag een feestelijk optreden van FILIP PIENS

Maandag 16 oktober

Actualiteit

Vrijdag 20 oktober

Zo was het vroeger: Wonen

Maandag 23 oktober

Geheugentraining

Vrijdag 27 oktober

Zingen

Maandag 30 oktober

Verjaardagstaart bakken

Dinsdag 31 oktober

Verjaardagsfeest

NOVEMBER Vrijdag 3 november

Zo was het vroeger: Rouwen Herdenking overleden bewoners

Dinsdag 7 november tot zaterdag 11 november

Projectweek 11.11.11 met HONDURAS de boer op

Maandag 13 november:

Geheugentraining

Vrijdag 17 november

Zitdans

Maandag 20 november

Actualiteit

Vrijdag 24 november

Radio Harold

Maandag 27 november

Verjaardagstaart bakken

Dinsdag 28 november

Verjaardagsfeest

Woensdag 29 november

Sinterklaasfeest

28

DE TOUR DE FRANCE “Vroeger was het altijd goe weer in de grote vakantie. Tenminste dat dachten wij toch. Wij speelden van ‘s morgens tot ‘s avonds in den hof. Om 3 uur hoorde je van ver het liedje van de crémekar die kwam aangereden: “Zaai zaa tegen moaai, dee van Brussel zen schoender as gaai...” En dan was er de koers! Ons vake kwam uit zijn werkhuis en keek naar “den arrivé”. De rolluiken naar beneden en in de koele living keken we samen met ons cremmeke naar den Tour. Den Tour heeft nog altijd zoiets nostalgisch en dat merk je wanneer je begin juli door de gangen van Akapella loopt. Overal hoor je de Tour de France. Daarom dus een beetje geschiedenis: “Den tour toen......” Anquetil, Hinault en Indurain: elk vijf eindzeges. Eddy Merckx was niet de eerste die vijf keer de Tour kon winnen. Jacques Anquetil had hem dat huzarenstukje al voorgedaan. Later zouden ook Bernard Hinault, Miguel Indurain en Lance Armstrong het record evenaren, Armstrong zou hem zelfs overtreffen. Ieder van hen had zijn eigen stijl. Anquetil: "Monsieur Chrono" of "de Boekhouder" De eerste renner die de Tour vijf keer op zijn naam schreef, was de Fransman Jacques Anquetil. Bij zijn eerste deelname was het al meteen raak. Dankzij de opgaves van Charly Gaul en Federico Bahamontes en de hulp van een ijzersterke Franse ploeg won hij de Tour van 1957. In 1958 (opgave met longontsteking), 1959 (3e) en 1960 (te vermoeid na Giro) moest Anquetil de zege aan anderen laten, maar daarna volgden vier jaren van suprematie. In 1961 pakte Anquetil de gele trui al na de tijdrit op de eerste dag en stond die niet meer af. Een jaar later verscheen de sympathieke, volkse Raymond Poulidor voor het eerst aan de start. De Fransman wierp zich meteen op als de grote concurrent van Anquetil en werd door het Franse publiek op handen gedragen. Anquetil daarentegen werd niet voor niets "de boekhouder" genoemd. Hij beperkte de schade in de bergen en legde de basis van zijn eindzeges in de tijdritten. 29

De strijd tussen Anquetil en Poulidor was het hevigst in 1964. Op de Puy de Dôme zat Anquetil op zijn tandvlees, maar Poulidor zette te laat de aanval in. Anquetil won zijn 5e Tour met 55 seconden voorsprong. In 1987 nodigde hij Poulidor uit bij zijn sterfbed. "Ook deze keer ben ik je voor", zei hij aan zijn rivaal. Niet veel later stierf hij op 53-jarige leeftijd aan maagkanker.

Bernard Hinault benaderde Eddy Merckx het dichtst Bernard Hinault dwong bij de Franse supporters veel meer respect af dan Jacques Anquetil. De Bretoen was een uitzonderlijk atleet en benaderde Eddy Merckx qua talent en qua palmares. Hij won de drie grote ronden en bijna alle klassiekers. Zonder zijn pijnlijke knie had hij wellicht meer dan vijf Tour-overwinningen geboekt. Net als Anquetil en Merckx won Hinault de Tour als debutant, in 1978. Bovendien maakte hij meteen indruk als de “de nieuwe patron” van het peloton. Onder zijn aanvoering staakte het peloton uit onvrede met de lange verplaatsingen. Een jaar later won hij zijn tweede Tour. In 1980 dwong zijn knie Hinault tot opgave in de gele trui, maar de twee jaren daarna was hij alweer oppermachtig. Hinault, alias "de Das", was niet alleen een uitstekend tijdrijder, hij kon ook zonder hulp van knechten het hele peloton aan flarden rijden. In totaal won hij 28 Touretappes en reed hij 79 dagen in het geel. 30

Miguel Indurain: de nieuwe Anquetil In 1991 reed de Spanjaard Miguel Indurain zich uit de schaduw van zijn kopman Pedro Delgado. In de Pyreneeënrit naar Val Louron glipte hij mee met Claudio Chiappucci en pakte het geel. Indurain was een uitzonderlijke atleet: zijn longinhoud bedroeg 7,8 liter en in rust sloeg zijn hart maar 28 keer per minuut. Maar de Spanjaard werd door velen beschouwd als te saai. In 12 Tourdeelnames won hij maar 12 ritten, waarvan 10 tijdritten. De twee ritten in lijn die hij won, dateren allebei van voor 1991. Logisch dat Indurain vaak met Jacques Anquetil werd vergeleken. Hij was een heel goede klimmer, maar ging nooit in de aanval. Indurain was wel de eerste renner die vijf opeenvolgende Tourzeges behaalde. In 1996 ging hij ten onder. In de proloog en de klimtijdrit haalde hij niet eens de topdrie en in het gebergte werd hij door Bjarne Riis en Jan Ullrich in de vernieling gereden. Hij werd uiteindelijk pas 11e. Griet

31

ER LEEFDE EENS HEEL LANG GELEDEN Dichter onbekend Er leefde eens heel lang geleden een boertje werkzaam en tevreden aan weelde was hij niet gewend een spiegel had hij nooit gekend Eens toen hij aan het spitten was vond hij een stukje spiegelglas, Hij nam 't in zijn vereelde hand 't zat onder 't vuil en onder 't zand. Hij veegde 't aan zijn broekspijp af en keek er in, en stond toen paf. Mijn vader zei hij, sapperloot die is al vele jaren dood Mijn vader, och die goeie man hij is het en hij kijkt me an Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak bekeek het thuis op zijn gemak. En hij begon te overleggen wat zijn vrouw ervan zou zeggen, Ze was wat bazig zijn Katrien zou er om lachen misschien En omdat hij daar zo bang voor was verborg hij 't onder zijn matras. Maar telkens ging hij er weer heen Mijn vader, zei hij dan tevreê. 32

Dat wekte argwaan bij z'n vrouw die het hare er van weten wou, En zodra hij weer de deur uit was toen zocht en vond zij 't spiegelglas. Wat moet hij daarmee, peinsde zij er moet iets niet in orde zijn. Zo wantrouwde zij haar goede Hein Ze keerde 't om en keek en raakte toen geheel van streek. Daar heb je 't nou, ik dacht het wel er is een andere vrouw in 't spel. Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf hoe houdt hij van zo'n lelijk wijf !!!

33

50 JAAR STAN OCKERS Op 29 september 1956 gebeurde een tragisch ongeval op de wielerbaan van het Antwerpse Sportpaleis. Stan Ockers viel op de piste en overleed 2 dagen later, op 1 oktober 1956. Dit jaar is dit dus 50 jaar geleden. Stan, 36 jaar oud, was op het toppunt van zijn wielercarrière. Hij is zeker één van de grootste Vlaamse sportmannen. Hij werd in 1955 wereldkampioen op de weg en won in 1955 en 1956 de groene trui in de Ronde van Frankrijk. In 1953 en 1955 was hij de beste in De Waalse Pijl en in 1955 schreef hij Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam. In 1956 vestigde Stan Ockers een nieuw werelduurrecord achter derny's (61km 750m). Dit record zou stand houden tot in 1965. Stan Ockers, geboren en getogen in Borgerhout, wordt van 16 september tot 8 oktober in zijn geboorteplaats herdacht met een tentoonstelling met bijbehorend boek, een fietstocht en de onthulling van een gedenkplaat. Griet

34

TEN HUIZE VAN ... JULIA WALSCHAERTS Julia, die we allemaal hebben leren kennen als een vriendelijke en moedige vrouw, kwam bij ons wonen op 5 februari 2004 in kamer 140 en ’t was in die kamer dat ze mij haar familiefoto’s toonde en vertelde over wat het leven haar en haar familie zoal bracht. ’t Was een vat vol geluk, liefde, kindervreugde, vriendschap, maar helaas ook een brok verdriet. Maar beginnen we waar Julia begon, namelijk bij haar geboorte op 12 mei 1923 in Nieuwenrode. Ze kwam uit een kinderrijk gezin en moest van jongsaf mee zorgen... Op 29 oktober 1947 trouwde Julia met Louis Schaerlaecken en de eerste 5 jaar woonden ze op de Donkere Ham, daarna bouwden ze hun thuis in Kapelle in de Diepestraat bij de vaart. ’t Was een mooi paar, zoals jullie op onderstaande foto's zien.

Hun huwelijk werd gezegend met 3 kinderen: zoon Jean-Pierre werd geboren in 1948, dochter Marie-Josée in 1953 en in 1960 kwam er nog een 3e kindje, Jozef, dat helaas maar 1 dag leefde Moeder Julia had haar handen vol aan haar huishouden en vader Louis werkte bij Eternit.

35

De tijd verstreek en de kinderen werden groot: Jean-Pierre werd beroepsmilitair en Marie-Josée werkte als bediende in verschillende bedrijven (zij weet alles van werken bij de Joden in de diamantsector, waar bijv. iedereen altijd uit dezelfde tas moest drinken, hé Josée!). Het echtpaar kreeg van het leven mooie geschenken, maar ook verdriet bleef hen niet bespaard. De man van Julia overleed in 1980. Ondertussen kwamen er ook schoonkinderen bij: Jean-Pierre trouwde in 1970 met Lisette en zij kregen een dochter, Ilona, die Julia op haar beurt samen met Eddy 3 achterkleinkinderen schonk: Seppe, Robbe en Wannes.

Marie-Josée trouwde in 1975 met Jan en zij kregen een zoon Wim. Hiernaast Wim in voetbaluitrusting. Knappe gast hé, die kleinzoon van Julia!.

36

Wat we zeker niet mogen overslaan zijn de reizen van Jean-Pierre naar Haïti. Met als aanloop een militaire zending en daarna op vrijwillige basis en meermaals vergezeld van zijn vrouw Lisette, ging hij werken voor de allerarmsten in het kader van de “Feitelijke vereniging Haïti Cheri”. Hun motto was “Helpen waar we kunnen en in de mate van onze mogelijkheden”. Wat ze ginder realiseerden is teveel om op te noemen, maar het zegt veel over de sociale bewogenheid en de drang om te helpen van Jean-Pierre en Lisette. Julia, het ergste dat je in je leven te verwerken kreeg was waarschijnlijk het veel te vroege overlijden van je geliefde zoon Jean-Pierre op 9 juni 2005. Wij hebben allemaal kunnen zien hoe moedig en met hoeveel levenskracht je dit verlies verwerkte ... en nog steeds ... Dat verdriet willen wij (iedereen in Akapella) je helpen dragen samen met je familie. Ik wens je nog vele mooie en kwaliteitsvolle jaren in Akapella en dank je voor onze gesprekken over de zin van hét Leven en het jouwe en dat van je familie in het bijzonder. Magda 20 juli 2006

Jean-Pierre in Haïti.

37

GESCHIEDENIS IN KLEUREN We doken onder in een ver verleden. Een verleden zonder computers, faxmachines of gsm’s, en we kwamen terecht in de grotten van Akapella. We tekenden er op leisteen onze eigen verhalen. Victoire vertelde het verhaal van de man die op bizonjacht ging en Yona ging op giraffentocht. Maria keek naar de grottekening van Raf en Frans bewonderde de artiesten. De hele namiddag schilderden en vertelden de bewoners en hun jonge vrienden over de grottekeningen en de oertijd, maar ook over ons moemoe die nog thuis woont of over “Moe Tisselt” die in Akapella gewoon Stanske noemt. De kinderen vertelden over de speelpleinen en over de vakantie. De bewoners genoten en glimlachten stillekes. Dinsdag gingen we op zoek naar het mysterie van de woestijnkunst. Zo worden de kunstwerken van de Aboriginals genoemd. Aboriginalkunst is niet alleen makkelijk te herkennen aan de stippen en lijntjes. Ze gebruiken ook vaak dezelfde aardetinten: kleuren die je ook in de Australische natuur tegenkomt.

38

Ze vertellen verhalen in hun schilderijen. De schilderijen lijken wel wat op plattegronden. Met de figuren beelden ze een berg af, woestijngras, sporen van een dier of het dier zelf. Vandaag maakten we een heel eigen interpretatie van de AkapellaAboriginal-kunst. Montmartre was tot gisteren één van de bekendste en meest toeristische stadsdelen van Parijs. Een schilderachtige wijk die altijd veel “kunstige” verrassingen te bieden had aan nieuwsgierige wandelaars en snuffelaars. Sinds vandaag heeft “Place Akapella” haar plaats ingenomen. Zoek je een stijlvolle aquarel, een prachtig vergezicht en een romantisch havenzicht.... in Place Akapella kan je dit alles vinden. Een Monnet of een Magritte verdwijnt in het niets naast de nieuwste van Jaak, Mathilde of Andy. We hebben ondertussen contact genomen met het stadsbestuur van Parijs om het droevige lot van Montmartre mee te delen. Lijnen, vlakken, kleuren....Telkens weer hetzelfde en altijd weer anders. Vandaag hebben we ons verdiept in de abstracte kunst. Op een houten paneel tekenden we met viltstift een “kribbelkrabbeltekening”. Nadien kleurden we elk vlak in met acrylverf. De resultaten waren prachtig: steeds weer dezelfde kleuren, maar 1001 verschillende varianten. Abstracte kunst heeft soms wat uitleg nodig. Geen probleem voor onze jonge en minder jonge kunstenaars. Het verzinnen van verhalen gaat even vlot als onze schilderkunst. Op onze laatste dag hebben we ons laten leiden door de grote portretkunstenaars. Ons thema van vandaag was de mens en het dier. We lieten ons inspireren door de grote meesters en maakten eigen interpretaties van bekende werken. Misschien komt er na vandaag wel een nieuwe “Mona Lisa” “Mona Louis” of “Mona Maria” op de markt. Het is verbazend welke resultaten we verkregen. Ons huis zit blijkbaar vol met verborgen kunstenaars die met een stimulans van jong geweld opeens konden doorbreken.

39

Maar het allerbelangrijkste van deze week waren niet de kunstige resultaten. Er werden deze week vriendschappen gesloten. Vrienden die elkaar helpen als het wat moeilijk gaat, vrienden die je achteraf een lekkere tas koffie komen brengen. Vrienden met wiens rolstoel je door de gangen mag rijden. De kinderen veranderden van “jong en zot geweld” in betrouwbare lieve vrienden die met veel geduld luisterden naar onze verhalen. Onze bewoners hebben ook indruk gemaakt op de kinderen. Niet alleen met hun schilderkunst, maar evengoed met de wijsheid die ze uitstraalden, het geduld dat ze kunnen opbrengen en de volharding die ze kennen om af te maken waaraan je begonnen bent. En natuurlijk ook met de lekkere snoepjes die de kinderen kregen toegestopt... Een intergenerationele projectweek vraagt wel wat voorbereiding en ons huis stond soms letterlijk op zijn kop. Maar extra werk, opkuis of ongemak, niets weegt op tegen de stralende gezichten van vrienden met een leeftijdsverschil van 70 jaar. Aan alle kinderen en hun begeleiders, aan onze bewoners en hun families, aan de directie, het personeel en de vrijwilligers: bedankt! Griet

40

100-JARIGEN IN KAPELLE-OP-DEN-BOS (2) In onze vorig thuiskrant kon u al een deel lezen van de 100-jarigen in onze gemeente. Hier volgt het 2de en laatste deel.

Peeters Maria Pelagie Gekend onder de roepnaam van: “Merieke van Pesschierekes”. Zij werd geboren te Kapelle-op-den-Bos op 20/04/1873 en overleed er op 11/09/1973. Maria was de dochter van Pascharius afkomstig uit Kapelle-op-den-Bos en Blommaert Joanna Maria, afkomstig uit Baasrode. In dit gezin werden 11 kinderen geboren, waarvan zij het 9e was. Zij woonden in de Bormstraat. Maria huwde op 08/12/1892 met Sijmons Franciscus, geboren te Kapelle-op-den-Bos op 07/05/1866 en er overleden op 05/12/1923. Ze kregen samen 5 kinderen, waarvan een zoon oorlogsslachtoffer werd in de 2e wereldoorlog. Bij haar 100e verjaardag werd zij in Kapelle-op-den-Bos uitbundig gevierd. Ze werd overstelpt met geschenken, 2 waren zeer origineel. Van de plaatselijke vissersclub “Viske bijt” kreeg zij een aquarium aangeboden met goudvisjes, terwijl de Vogelkundige kring “De Kneuter” haar een vogelkooi met kanariepiet schonk. Dat ze zo oud werd dankte zij aan haar dagelijks druppelke Elexir d’Anvers. Deze Antwerpse firma schonk haar als hun oudste klant maandelijks een fles haar heel leven lang.

41

Adriaens Maria Geboren te Nieuwenrode op 17/06/1877 en daar ook overleden op 29/03/1978. Maria was de dochter van Philippus, geboren te Meise/Nieuwenrode en van Van Buggenhout Maria Elisabeth, eveneens geboren te Meise/Nieuwenrode en woonde in Ipsvoorde/Nieuwenrode. Zij was het 4e kind uit het gezin van 5. Maria huwde te Nieuwenrode op 12/02/1910 met Verhelpen Petrus Albertus, geboren te Heyenbeek/Grimbergen op 22/10/1874 en overleden in Nieuwenrode op 17/06/1958. Zij hadden 2 kinderen.

Selleslagh Henrica Hortensia (Stans) Stans werd geboren te Leest op 26/09/1878 en overleed te Mechelen in het Algemeen Ziekenhuis op 27/04/1982. Zij huwde in de kerk van Leest op 30/11/1907 met Kennis Joannes Baptist, afkomstig uit St. Katelijne Waver en hij was kleermaker van beroep. Het gezin woonde te Kapelle-op-den-Bos in de Leopoldwijk. De woning werd onteigend voor de verbreding van het kanaal. Zij kregen 2 kinderen: Arthur en Maria (Marieke). beiden zijn ondertussen overleden. Marieke verbleef van 18 januari 2005 tot 8 mei 2006 in Akapella.

Tersago Maria Coleta (Marieke) Geboren te Zemst op 30/01/1890 en overleden te Kapelle-op-den-Bos op 12/05/1991. Maria huwde te Kapelle-op-den-Bos op 06/05/1931 met Tersago Ludovicus Victor Leon, geboren te Breendonk op 23/11/1897 en overleden in Kapelle-op-den-Bos op 05/11/1946. Het gezin woonde in Kapelle-op-den-Bos aan de Mechelseweg (Westkant). Zij kregen een dochter Godelieve op 30/07/1932. Godelieve huwde met Van den Bossche Willem uit Ramsdonk en overleed op 09/04/1994 bij een ongeval te Liezele. 42

Siebens Maria Maria werd geboren te Nieuwenrode op 11/10/1895 en ze overleed te Willebroek op 06/02/1997. Ze was de dochter van Siebens Victor en De Muylder Rosalia, ze was de 3e uit een gezin van 12 kinderen. Maria huwde te Nieuwenrode op 13/09/1919 met Storme Henri, afkomstig uit Gistel. Henri Storme was welbekend in onze omgeving, hij kwam aan de kost met het vervoeren van pakjes voor de spoorwegen, destijds nog met paard en kar. Het gezin telde 2 zonen: Storme Jan, reeds geruime tijd overleden en Storme Emiel die huwde met Van Riet Margareta en die heeft op het marktplein de textielwinkel “Altex” uitgebaat.

De Donder Ludovica (Wiske) Wiske werd geboren te Nieuwenrode op 22/02/1903 en overleed te Asse in het ziekenhuis op 14/10/2003. Wiske was de dochter van Petrus Josephus en van Van Riet Hortensia, beide afkomstig uit Ramsdonk. Wiske had nog een oudere zus Maria Elisabeth en een jongere broer Karel Remi. Als kind verhuisde zij met haar ouders naar Vilvoorde waar ze opgroeide. Zij huwde met een Duitser, Siebert genaamd, voornaam ons onbekend. Wiske ging naar Duitsland wonen, het gezin bleef kinderloos. Na het overlijden van haar man kwam zij terug naar België. De laatste jaren van haar leven verbleef Wiske in Residentie Iris in Strombeek.

43

D’Hollander Maria Pelagie Maria werd geboren te Wolvertem, echter in het centrum van Nieuwenrode, op 12/08/1904. Zij overleed op 01/07/2005 in het RVT H. Hart te Grimbergen. Maria was de dochter van Désiré, afkomstig uit Kapelle-op-den-Bos en Leemans Victoria uit Nieuwenrode. Het gezin telde 5 kinderen, waarvan zij het 2e was. Zij huwde in de kerk van Nieuwenrode op 19/10/1932 met Van Crombruggen Ludovicus, geboren te Ramsdonk op 16/01/1903, hij was melkboer van beroep. Met zeer grote dank aan Frans Beukelaars (schoonzoon van Florentine Van der Zeyp) voor al het opzoekingswerk !!! Griet

HUMOR Wat is het verschil tussen een leraar en een tandarts? De leraar zegt mond toe en de tandarts zegt mond open

44

BIJNAMEN (2) Vroeger kende men iedereen bij zijn bijnaam en was het soms moeilijk om zich de “echte” naam van iemand te herinneren. Er zaten vaak grappige namen bij en evenveel mysterieuze.... Vandaag: ons deel twee van het bijnamenwoordenboek.... Nogmaals hartelijk dank aan Frans Beukelaars, de schoonzoon van Florentine Van Der Zeyp. Mon van ’t Pont: Mon van Cauter, werkte aan het zeekanaal en draaide in de 2de Wereldoorlog en daarna het veerpont in vervanging van de vernielde brug. Mon was de vader van Sylvain Van Cauter, bewoner van Akapella. Kloukes: Roepnaam van de familie Peeters, die woonde op hun boerderij in de verlenging van de Halfbunderstraat. Hoeve verdween bij de verbreding van het kanaal. Renskens: Familie Janssens woonde op de hoek van de Oxdonkstraat met de Haaksdonkseweg. Zij hadden een café, kruidenierswinkel en handel in steenkolen. Ze werden ook De Spuiter genoemd. Koperen Knop: Roepnaam van Louis Lauwens. Louis werkte aan de spoorwegen en droeg een uniform met koperen knopen, vandaar! Hij woonde in de J. Hammeneckerstraat. Bollewie: De familie Doms woonde in de Oudstrijdersstraat in een café vlak bij de spoorwegtunnel. De woning verdween bij het aanleggen van de verbindingsweg naast het spoor. Wittes: De familie Muyldermans die vlak naast het Coninksteen woonde droegen de roepnaam Wittes. Paschierekes: Roepnaam afgeleid van Pascharias Peeters. Het gezin woonde in de Bormstraat, hun dochter Maria Pelagia werd 100 jaar. 45

Den Balte: Frans De Doncker uit de Fazantenlaan is een nazaat van Den Balte. Het was zijn overgrootvader Balthazar de Donder die deze naam kreeg toegeworpen. Het was ook deze Balthazar die als eerste begraven werd op het huidige kerkhof. Hij overleed op 08/01/1892. Peeres: Toegeworpen naam aan de familie Verbruggen in de Veldstraat. Hun boerderij bestaande uit twee parallel lopende gebouwen verdween een paar jaar geleden en na verkaveling staan er nu een paar huizen op. Kammes: De boerderij van de familie Daelemans. In de Veldstraat werd de boerderij Kammes genoemd. In deze gebouwen is nu taverne De Nachtegaal gevestigd. Pijlkes: Was de toegeworpen naam van de familie Van Capellen wiens hoeve nu in andere handen is. Staat op de hoek van de Veldstraat en de Molenstraat op deelgemeente Nieuwenrode. Pijp: Charel Somers woonde met zijn gezin op de hoek van de Leiweg, het huis werd een paar weken geleden afgebroken. Charel was een verwoed pijpenroker, vandaar. Kets: Charel Robijns van de Triest droeg die bijnaam, waarom? Mie de Vosses: Roepnaam van de familie De Gendt in de Bormstraat. Stanne De Gendt, vroegere bewoner van Akapella was er een zoon van. De Sammelaar: Roepnaam van de familie De Smedt op het Vinneken in Ramsdonk. Francine De Smedt (FL 116) vertelde dat deze bijnaam eigenlijk komt van het woord semmelen. Dit betekent zo veel als treuzelen of aanmodderen. Pipper van Kerremans: Een bewoner van de Bormstraat. Een verwoed pijpgebruiker. Zou een broer van de grootvader van Stin Kerremans geweest zijn. 46

OPEN BRIEF ... AAN ALLE 80-PLUSSERS VAN AKAPELLA Beste pa, gelukkige verjaardag! Gisteren ben je ook 80-plusser geworden. Jarenlang hebben wij mogen genieten van al jouw verhalen uit vroegere tijden. De goeie ouwe tijd, weet je wel... Nu kan je het allemaal niet meer zo goed gezegd krijgen. “Er vallen gaten in mijn kop”, mompel je af en toe. Dus wordt het zo stilaan tijd dat wij, je kinderen, jouw verhalen van vroeger opnieuw gaan navertellen: weet je nog pa, van toen... En dan, beste pa, dan zien we weer die prettige sterretjes in jouw ogen glinsteren, alsof het gisteren was! Het is nauwelijks te geloven dat je reeds zo lang geleefd hebt. Want weet je nog, pa, hoe je samen met vrienden bruin ijzerwater dronk van een open “steenput”, zomaar allen samen uit dezelfde emmer met misschien ‘k weet niet hoeveel salmonella’s erin. En je at varkensvlees, kip en rundsvlees maar niemand wist van PCB’s, vogelpest of dolle koeien, je overleefde zelfs de DDT op het aardappelloof en de strafste insecticides op de groenten uit de jaren vijftig. In je kinderjaren trok je dikwijls ’s morgens van huis weg en speelde een ganse dag in bos en veld, onbelemmerd, want elektrische afsluitingen bestonden nog niet en “pinnekesdraad” was iets van in de oorlog. Je sneed in je vinger, brak al eens een bot, zakte ooit door het te dunne ijs, verloor een paar tanden bij spelletjes met stokken en stenen, je hebt gevochten, geslagen en slaag gekregen tot iedereen bont en blauw zag, toch gaf dat alles geen aanleiding tot politie-tussenkomsten of gerechtszaken. Het waren ongevallen, kinderrages, ... zo leerde je omgaan met winnen en verliezen, met pijn verwerken en ontgoochelingen slikken, want als je de wet had overtreden, dan deden vader en moeder waarempel met de wet, tégen jou, stel je dat in deze tijd eens voor, zeg!

47

En weet je nog, pa, hoeveel boterhammen je kon eten? Met afgebakken vet en op zondag met echte “goeie boter”! En veel zout op de patatten en zoetigheid en snoepgoed met sinterklaas. Maar je had nooit overgewicht, want je was altijd buiten in open lucht. De wereld was jouw speeltuin, een speeltuin zonder GSM, PlayStation, of 40 televisiekanalen, zonder PC, internet of chatrooms, .... In de plaats hadden jullie de bomen en de beesten, poelen en plassen, velden en weiden als speelgoed. En er waren de vrienden. Je kon gewoon bij elkaar naar binnen langs de achterdeur, die ging toch nooit op slot, ook ’s nachts niet. En soms, heel af en toe, met kermis of zo, keerden jullie in ’t pikkedonker naar huis terug, zomaar dwars door de velden, zonder licht, zonder angst. Want je wist blindelings waar er grachten waren of een stier op de wei stond... Al geloofde je telkens weer dat “kludde” of “de zwarte madam” je van achter één of andere knotwilg had staan beloeren. Later, al wat ouder geworden, leerde je rijden op een zelf gemonteerde fiets zonder licht, zonder valhelm en remmen deed je met je voetzool. En hoe je ’s morgens in alle vroegte met de spade de velden in trok, geen boer in de wijde omgeving kon zo onfeilbaar mollen steken als die jonge snotneus die ge waart... En die keren dat je ’s zondags ’s avonds op de nok van het dak liep in ’t half duister en barrevoets, want dat gaf het meeste grip met in je hand een strooien lus om verloren gevlogen duiven te strikken ... Kijk! Ik zie de monkel nog op uw gezicht verschijnen van deugd! Met je successen ging je dan ’s maandags naar de poelier in plaats van naar school. “Leren” bracht toch niet op en “pree krijgen” was iets voor ’t rijk volk. De boerenjongens moesten hun zakgeld zelf verdienen met duiven strikken en mollen vangen. In het enige dorpswinkeltje “bij Zates” kocht je er dan je verzetjes mee: een pakske toebak met een kartonnetje rizlablaadjes, wedden dat je er ook je eerste pintjes gedronken hebt, zie je wel, ik zie het aan uw grinniken...

48

En toen kwam de tijd van werken, hard werken! Vanaf je 15de sleurde je met zakken waaronder nu elke normale mansmens zou bezwijken. Aardappelen, steenkool, zavel en cement, tot geen rimpel in uw vel nog schoon te schrobben was. Tientallen jaren was je op de baan met een vijftientonner zonder veiligheidsgordel of airbag, achter ruiten waarop je adem ’s winters in bloemetjes vastvroor, een vrachtwagen die je desnoods nog kon repareren met ijzerdraad en het deksel van een blinkdoos. Hoe deden jullie dat toch, pa? Hoe overleefden jullie dat alles? Want niettegenstaande jullie ongezien “gevaarlijke jeugd”, ben je niet verongelukt, verdronken, met salmonella besmet of subiet doodgevallen als een colorado-kever op een aardappelblad. Wel heeft uw generatie geleerd om te gaan met verantwoordelijkheid, zowel in oorlogs- als in vredestijd, zowel bij succes als bij mislukkingen, bij risico’s en problemen... Nu behoor jij ook bij die generatie van 80-plussers, Pa! Wij hebben van jou nog veel te leren, gefeliciteerd en dikke kus! Onze Manuel

49

PRIJSVRAAG 23 Leg de woorden in dit raadsel. 1 woord krijgt u al cadeau. Met de genummerde letters kan u nog een woord vormen.

2 F

A

B

R

I

K

A

A

8

6

5

7 9

3 1

4

50

T

3 letters: Aai

Arm

Dag

Dia

Eer

Gas

Gat

Gif

Kar

Mal

Mis

Nor

Oen

Oud

Rak

Ryn

Ski

Wet

Wyk

Zus

Anti

Auto

Druk

Eind

Film

Fuik

Iers

Inkt

Kaak

Keet

Knar

Maan

Naad

Raak

Raam

Raap

Sire

Snor

Taak

Tint

Tuin

Debat

Draai

Enorm

Netto

Riant

Skien

4 letters:

Vete 5 letters: Apart 6 letters: Cognac

Klepel

Octaaf

Prisma

Kalender

Orchidee

Zeerob

8 letters: Beginsel 9 letters: Fabrikaat Te zoeken woord:

1

2

3

4

5

6

7

8

Schiftingsvraag: Hoeveel mannen werden in Akapella opgenomen van 01/07/1997 tot en met 30/06/2006? 51

9