INHOUD THUISKRANT. 10 e jaargang Nr. 30 December Verschijnt zeer onregelmatig

INHOUD 3 4 15 16 19

THUISKRANT 10e jaargang Nr. 30 December 2009 Verschijnt zeer onregelmatig Woonzorgcentrum Akapella Parallelweg 10 1880 Kapelle-op-den-Bos Tel: Fax:

015/71.50.20 015/71.18.07

E-mail: [email protected] Website: www.akapella.be

Medewerkers: Frans Beukelaers Emmanuel De Boeck Griet De Broeck Magda De Prins Maria Diddens Heidi Geuens Karel Lambrechts Marc Peeters Yves Peleman Wim Schaerlaecken Katrien Spolspoel

20 22 24 26 32 35 36 38 39

Nieuwjaarswens Welkom in Akapella Wij gedenken Zij versterken ons team Proficiat Veel geluk Wij wensen hen veel succes Halleluja: Akapella viert 100 jarige Margriet Smet Verjaardagen Gedicht voor dames Verdwenen beroepen Vroegtijdige zorgplanning Niet te missen Geburen Oplossing prijsvraag 29 Prijsvraag 30

Alle bewoners en hun familie Onze medewerkers En vrijwilligers : Wensen we een vreugdevol jaar 2010 Bruisend en sprankelend Stralend en schitterend Gezond en gelukkig Zorgeloos en prachtig

3

WELKOM IN AKAPELLA Jeanne Maes en Paul Vermaelen - Flat 117 Jeanne is geboren op 8 augustus 1929 te Sint-Lambrechts-Woluwe. Het gezin telde 6 kinderen, 4 meisjes en 2 jongens. Toen Jeanne 7 jaar was verhuisden ze naar Evere. Later woonde Jeanne ook in Antwerpen, Deurne en Itterbeek. Jeanne volgde Franstalig lager onderwijs in Schaarbeek, deed haar middelbare studies in het Nederlands en studeerde af als licentiaat kinesitherapie aan de KU Leuven. Jeanne heeft op verschillende plaatsen les gegeven: Turnhout, Oostmalle, Lier, Boom, Mechelen en Molenbeek. Op 5 augustus 1929, drie dagen voor Jeanne ter wereld kwam, zag Paul het levenslicht te Aarschot. Hij had nog 1 broer. Toen hij 8 jaar was verhuisde het gezin naar Ganshoren. Ook Paul studeerde af als licentiaat kinesitherapie aan de KU Leuven. Hij gaf les in het H. Hart College te Ganshoren, een jongensschool. In 1954 zijn Jeanne en Paul gehuwd. Ze kregen samen 2 dochters en 1 zoon. Jeanne en Paul hadden een druk verenigingsleven en ze waren onder andere beiden lid van het kerkkoor. Ze houden van reizen en komen graag tot rust in de buitenlucht. Op 31 januari 2009 zijn Jeanne en Paul in Akapella komen wonen. Van harte welkom!

4

Josephine Cauwenberghs Wooneenheid 122 Josephine zag het levenslicht op 21 mei 1915. Ze waren thuis met 7 kinderen, 4 jongens en 3 meisjes. Josephine heeft altijd in de Ipsvoordestraat in Nieuwenrode gewoond. De eerste 27 jaar was ze thuis bij haar ouders. Na haar huwelijk met Antoine Tuyaerts trok het echtpaar in bij de ouders van Antoine. Zij kregen samen 1 zoon, 2 kleinzonen en 4 achterkleinkinderen. Josephine heeft altijd op de boerderij gewerkt. In mei 2002 besliste Josephine dat ze naar een rusthuis wilde. Ze verbleef gedurende 6 jaar in het rusthuis Oase in Wolvertem. Op 23 januari 2009 kwam Josephine in Akapella wonen. Ze kent er nog veel mensen van vroeger, maar heeft ook al vele nieuwe vrienden gemaakt. Van harte welkom! Laurent Diddens - Wooneenheid 137 Laurent is geboren te Tisselt op 18 maart 1923. Hij is er opgegroeid en hij bleef heel zijn leven in Tisselt in de Beekstraat wonen. De vader van Laurent was landbouwer. Moeder overleed op jonge leeftijd. Laurent had 1 zus. Na de lagere school ging Laurent naar de avondschool waar hij automechanica volgde. Van 1946 tot 1964 verdiende Laurent de kost als zelfstandig groentehandelaar. Nadien ging hij als vrachtwagenchauffeur in dienst bij Wegenwerken Van Buggenhout. Daarna werkte Laurent bij de groenteveiling in Edegem. Op zijn 65e beëindigde hij zijn actieve loopbaan als magazijnier bij houthandel Hoebeeck. In 1950 huwde hij met Philomene Kerremans, waar hij 3 kinderen mee kreeg. Laurent heeft altijd in de Beekstraat in Tisselt gewoond. Sinds 2 februari woont Laurent in Akapella. Van harte welkom! 5

Jacqueline Van Assche - Wooneenheid 110 Jacqueline is geboren op 19 juli 1927 te Londerzeel. Haar vader was veearts en moeder zorgde voor het huishouden en de 4 kinderen. Na het lager onderwijs in Londerzeel ging Jacqueline tot haar 18e naar de humaniora in Dilbeek. Ze heeft op verschillende plaatsen gewerkt, onder andere bij de BRT en de EEG. Jacqueline werkte ook in een groothandel voor babykleding waar ze zelf de collectie mocht samen stellen. Elke maandag hield Jacqueline bij haar thuis een kaartavond. Verder ging ze graag wandelen en maakte ze graag daguitstappen. Op 2 maart 2009 kwam Jacqueline in Akapella wonen. Van harte welkom! Reina Huybrechts - Wooneenheid 014 Op 11 maart 1954 zag Reina het levenslicht te Hombeek. Ze heeft nog 3 zussen en 2 broers. Haar vader was werkzaam als rechter en hij was diensthoofd van het sociaal huis te Mechelen. Haar moeder zorgde voor het kroostrijk gezin. Reina volgde lager onderwijs in Hombeek. Daarna ging ze tot 19 jaar naar Ave Regina te Lovenjoel. Vanaf dan heeft ze mee gezorgd voor neven en nichten. Reina is graag op zichzelf en kijkt graag TV. Ze houdt van breien en ze kan dit gemakkelijk een hele dag volhouden. Reina kwam op 6 maart 2009 in Akapella wonen. Van harte welkom!

6

Rik Laermans en Anna Hufkens - Flat 005 Op 30 augustus 1930 zag Anna het levenslicht te Beerse. Ze was de oudste van 6 kinderen, 2 broers en 3 zussen. Haar jeugd maakte ze door in Den Hout, een gehucht van Beerse. Ze volgde er het lager onderwijs en ging nadien in Beerse naar de huishoudschool. Rik is eveneens geboren te Beerse, op 28 mei 1926. Hij had nog 3 zussen en 1 broer. Hij ging naar de lagere school te Rijkevorsel. In 1949 stapten Anna en Rik in het huwelijksbootje. Ze bleven in Beerse wonen en kregen samen 2 zonen. In 1957 verhuisde het gezin naar Laken, waar Rik als klusjesman kon gaan werken in de Normaalschool. Hij bleef er tot zijn pensioen in dienst. Anna en Rik waren in Laken lid van OKRA en vroeger ook van het Davidsfonds. Sinds 29 april 2009 wonen ze in Akapella. Van harte welkom! Hortence Spruyt - Wooneenheid 013 Hortence zag het levenslicht op 13 december 1924 te Leest. Thuis waren ze met 4 meisjes en 1 jongen. Ze groeide op in de Winkelstraat, volgde de lagere school in Hombeek en hielp daarna thuis op de boerderij. In 1948 huwde Hortence met Mon Van Praet. Ze gingen in het ouderlijk huis van Mon in de Juniorslaan in Leest wonen. Ze kregen 2 zonen en 1 dochter. Hortence en Mon baatten een hoveniersbedrijf uit. Op 9 mei 2009 kwamen ze samen in Akapella wonen. Spijtig genoeg overleed Mon op 11/09/2009. We wensen Hortence veel sterkte bij het verwerken van dit verlies en we hopen dat ze hier toch nog vele gelukkige jaren mag kennen.

7

Germaine Cappoen - Wooneenheid 136 Germaine is geboren op 25 april 1925 te Mechelen. Ze groeide er op aan de Lange Heirgracht. Germaine had 1 broer. Na de lagere en de middelbare school volgde Germaine nog boekhouding in de avondschool. Nadien werkte ze als boekhoudster bij verschillende bedrijven. In 1948 huwde Germaine met Paul Van der Vlieren, hij was stadsambtenaar in Mechelen. Ze kregen samen 1 zoon. Germaine was samen met haar echtgenoot lid van verschillende verenigingen. Germaine woont in Akapella sinds 18 mei 2009. Van harte welkom! Georges De Laet en Lydia Hanssens - Wooneenheid 007 Lydia is geboren op 1 mei 1940 te Vilvoorde. Haar vader heeft ze nooit echt gekend, hij overleed toen ze 2 jaar was. Lydia heeft geen broers of zussen. Lydia ging tot haar 14 jaar naar school. Tot haar huwelijk werkte ze op verschillende plaatsen. Georges zag het levenslicht op 2 mei 1931 te Eppegem, waar hij ook opgegroeid is. Hij had geen broers, wel één zus die 7 jaar ouder was. Zijn vader was chauffeur bij Tour & Taxis. Ook Georges heeft zijn vader nooit gekend. Hij stierf toen hij anderhalf jaar was. De moeder van Georges werkte bij een boer en op zondags soms in een danszaal. Georges werkte zelf bij BP, "een naftcompagnie". Lydia en Georges leerden elkaar kennen in 1963 en ze zijn in 1967 getrouwd. Ze woonden in Vilvoorde op "de Kassei", niet ver van het Domein Drie Fonteinen waar ze bijna dagelijks gingen wandelen. Op zaterdag gingen ze graag een ganse dag naar Vilvoorde en op zondag was de Liermolen in Grimbergen een geliefde bestemming. Op 10 juni 2009 kwamen Lydia en Georges in Akapella wonen. Van harte welkom! 8

Jeanne Selleslagh - Wooneenheid 128 Jeanne is geboren op 10 februari 1922 te Hombeek. Ze was de middelste van 3 kinderen. Na het lager onderwijs in Hombeek ging Jeanne naar de normaalschool in O.L.V. Waver. Jeanne heeft heel haar leven les gegeven en bijna altijd aan het 1ste leerjaar. Ze bouwde in Hombeek een huis naast haar ouderlijk huis. Jeanne had heel veel sociale contacten en haar familie is heel belangrijk voor haar. Jeanne kwam in Akapella wonen op 16 juni 2009. Van harte welkom! Margriet Verelst - Wooneenheid 109 Op 6 juni 1928 kwam Margriet ter wereld in Sint-Katelijne-Waver. Ze had nog 1 zus. Ze beleefde er een mooie kindertijd en ging er naar school tot 14 jaar. Daarna ging ze werken bij een naaister in Lier. Margriet heeft ook haar ouders op de boerderij geholpen. Later heeft ze een kruidenierszaak uitgebaat. In 1948 huwde Margriet met Alfons Lens, hij was arbeider op de Mechelse Tuinbouwveiling en hielp daarnaast in de winkel. Ze kregen samen 2 dochters, Chris en Marie-Louise. Margriet woonde heel graag in Sint-Katelijne-Waver. Haar ouders woonden aan de ene kant en haar zus aan de andere kant. Margriet hield van koken, haar huishouden verzorgen, verjaardagen vieren en ze geniet van elk contact met haar familie. Sinds 12 augustus 2009 woont Margriet in Akapella. Van harte welkom!

9

Charoline Servaes - Wooneenheid 124 Charoline is op 19 juni 1926 geboren te Buggenhout. Ze is er grootgebracht en ging er tot 14 jaar naar school. Nadien volgde ze de humaniora bij de Ursulinen in Mechelen. Na schooltijd werkte Charoline 6 maanden bij Inno. Ze naaide voor haar gezin en soms ook voor kennissen. Charoline had nog één broer. In 1951 trouwt ze met Clement Van den Heuvel. Hij werkte bij Eternit als leidinggevende en was er verantwoordelijk voor de grondstoffen. Ze kregen samen 1 dochter, Arlette. Charoline komt graag onder de mensen, ze houdt veel van honden, ze doet graag handwerk, ze houdt van muziek en en ze kijkt graag naar haar tv programma’s. Sinds 14 augustus woont Charoline in Akapella. Van harte welkom! Leo Van Molle - flat 116 Op 13 december 1923 zag Leo het levenslicht te Londerzeel. Hij had nog 2 broers. Leo volgde het lager onderwijs in Londerzeel, nadien ging hij naar de normaalschool te Alsemberg. Door de oorlog kon hij niet meer naar school. Tot zijn huwelijk werkte Leo in de drukkerij van zijn vader. Daarna ging hij op de aankoopdienst van Eternit werken. In 1951 huwde Leo met Estelle Schillemans. Zij werkte toen ook als bediende bij Eternit. Later baatte Estelle in de Schoolstraat een winkel met boeken en schoolbenodigdheden uit. Estelle besloot haar beroepsloopbaan als verkoopster in een meubelwinkel. Estelle en Leo hebben 2 dochters, 2 kleindochters en 1 kleinzoon. Voor hun komst naar Akapella woonden ze in de Acacialaan in Kapelle-op-den-Bos. Estelle verblijft hier sinds 4 januari 2008. Vanaf 16 augustus 2009 wonen Leo en Estelle samen in flat 116. Van harte welkom! 10

Nieke Van Haver - Wooneenheid 026 Nieke is geboren op 5 januari 1926 te Vilvoorde. Ze waren thuis met 5 kinderen, waarvan 1 zoon en 4 dochters. Haar vader werkte in de kopergieterij te Vilvoorde, terwijl moeder voor het huishouden zorgde. Nieke is opgegroeid in ’t Faubourg. Ze volgde er het lager onderwijs. Nadien ging ze naar school in Peutie. Ze werkte enige tijd als huishoudster maar is na haar huwelijk thuis gebleven om voor haar gezin te zorgen. In 1946 trouwde Nieke met Pierre Delanglez. Nieke en Pierre kregen samen 2 dochters en 1 zoon. Ondertussen heeft ze 6 kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen. Nieke is lid van Ziekenzorg, KAV en de gepensioneerden. Ze kijkt graag tv, leest graag, doet graag woordzoekers en gaat graag naar het wielrennen kijken. Op 18 augustus 2009 kwam Nieke in Akapella wonen. Van harte welkom Nieke! Julia Mertens - Wooneenheid 134 Op 10 december 1918 zag Julia het levenslicht te Tisselt, als jongste van 5 kinderen. Ze waren thuis alleen met meisjes. Ze groeide op in Tisselt. Het lager onderwijs volgde Julia deels in Tisselt en later in Willebroek. Nadien ging ze naar een naaiatelier in Brussel. In 1946 huwde Julia met Victor Gielis. Hij werkte als ambtenaar bij de post. Ze kregen samen 3 dochters en 1 zoon. Julia heeft ondertussen 12 kleinkinderen en 3 achterkleinkinderen. Vrijwilligster Annemie Gielis van de voorleesclub is één van haar dochters. Julia was lid van de KAV en de wandelclub, ze leest graag eens een boek of een tijdschrift en ze kijkt graag tv. Julia kwam op 24 augustus 2009 in Akapella. Van harte welkom! 11

Karel Van den Brande - Flat 001 Karel is geboren op 25 december 1923 te Wolvertem en groeide op in de Neromstraat. Hij had nog 3 zussen en 2 broers. Zijn ouders hadden een landbouwbedrijf en hielden ook een winkel en een café open. Karel ging tot 14 jaar naar school, eerst in Westrode en nadien in Imde. In 1948 huwde Karel met Germaine Cluts. Ze kregen 2 dochters en 1 zoon. Karel is lid van de gepensioneerden van Nieuwenrode en van ziekenzorg. Zijn interesses gaan uit naar geschiedenis en politiek, hij leest graag en kijkt graag wat tv. Germaine en Karel kwamen op 5 oktober 2009 in Akapella wonen. Spijtig genoeg overleed Germaine op 5 december 2009. We wensen Karel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies en we hopen dat hij hier toch nog vele gelukkige jaren mag kennen. Dien Kuper - Wooneenheid 212 Op 11 augustus 1921 kwam Dien Kuper ter wereld. Ze had 1 broer en 5 zussen. Dien groeide op in Mechelen en volgde na het lager onderwijs de humaniora te Antwerpen. Vervolgens behaalde ze het diploma van gegradueerde kinesitherapeute. Haar vader was binnenhuisinrichter en kunstschilder. Na haar schooltijd hielp Dien thuis in de zaak. In 1943 huwde Dien met Victor Raeymaekers. Ze kregen samen 1 zoon en 1 dochter. In 1948 startten Victor en Dien een school voor lichamelijke opvoeding voor meisjes in het Koningsteen in Oxdonk. Het leven van Dien en Victor stond volledig in het teken van het internaat. Zelfs hun vriendenkring bestond vooral uit personeel. Dien werkte er tot 1986. Dien maakt graag een praatje en ze houdt van lezen en tv kijken. Sinds 16 oktober 2009 woont Dien in Akapella. Van harte welkom!

12

De Smedt Maria- Wooneenheid 119 Maria De Smedt is geboren op 3 januari 1920 te Londerzeel als middelste van 5 kinderen. Het gezin woonde in Londerzeel Sint-Jozef waar Maria haar kindertijd en jeugd doorbracht. Maria huwde met Louis Van Hoeymissen in 1945. Ze kregen samen 5 kinderen. Ze woonden eveneens in Londerzeel Sint-Jozef, naast het ouderlijk huis van haar echtgenoot. Maria heeft gediend in Brussel, ze hielp thuis op de boerderij, in de winkel en in het café. Louis was tramconducteur bij de MIVB. Maria hield van kanarievogels, ze zingt en danst heel graag en houdt van lekker eten. Op 19 oktober 2009 is Maria in Akapella komen wonen. Van harte welkom! Brusselmans Rosa - Wooneenheid 208 Roza werd geboren te Kapelle-op-den-bos op 28 januari 1914 als oudste van 4 dochters. Na de oorlog werd haar vader overgeplaatst naar de spoorwegen in Brussel. Het gezin verhuisde naar Haren waar Maria haar jeugd heeft doorgebracht. Tijdens de vakanties verbleef ze vaak bij de broer van haar moeder die in Kapelle in de Pastorijstraat woonde. In 1937 trouwde Rosa met Jean Bulinckx. Ze woonden in Machelen en kregen samen 2 kinderen. Jean ging bij Eternit werken en in 1949 verhuisde het gezin naar hun huis in de Boneveldstraat in Kapelle-op-den-Bos. Na zijn pensioen gingen Rosa en Jean op een appartement in Mechelen wonen. Rosa was heel actief, ze hield van handwerk, schilderen, tuinieren en kookte graag lekker voor haar gezin. Op 29 oktober 2009 kwam ze in Akapella wonen. Van harte welkom Roza! 13

De Schutter Doreke - Wooneenheid 132 Op 17 januari 1925 zag Doreke het levenslicht te Ramsdonk. Hij is er altijd blijven wonen. Doreke had 1 broer en 1 zus. Hij ging naar school in Ramsdonk en hielp daarna op de boerderij. Later heeft hij de boerderij overgenomen. In 1954 huwde Doreke met Leonie Emmerechts. Ze kregen samen 2 zonen en 1 dochter. Tot augustus 2009 hielp Doreke nog mee in de zaak van zijn zoon en genoot hij van de vele sociale contacten met het cliënteel. Doreke is graag op zichzelf, geniet van de vele bezoekjes van zijn familie en kijkt graag tv. Sinds 5 november woont Doreke in Akapella. Van harte welkom!

Freddy zorgde tijdens het Kerstfeest op 22-09-2009 voor de stemmige muzikale omlijsting. Het optreden van "Special Guest" Antoine was de kers op de taart. 14

WIJ GEDENKEN Henriëtte Matkovic, overleden op 10 januari 2009 Jetteke Peeters, overleden op 16 januari 2009 Nieke Lauwers, overleden op 5 februari 2009 Rozeke Van den Bossche, overleden op 10 februari 2009 Virgenie Van Buggenhout, overleden op 12 februari 2009 Maria Janssens, overleden op 9 maart 2009 Pol De Prins, opgenomen in Akapella op 11 februari 2009 en er overleden op 23 maart 2009 Jean Vernaillen, overleden op 12 april 2009 Charlotte De Meyer, overleden op 2 mei 2009 Bère Cooreman, overleden op 7 mei 2009 Malou Vercammen, overleden op 26 mei 2009 Yvonne Van Campenhout, overleden op 2 juni 2009 Egied Selleslagh, overleden op 25 juli 2009 Karel Verbruggen, overleden op 26 juli 2009 Martha Van Dam, overleden op 9 augustus 2009 Yvonne Van Boxem, overleden op 12 augustus 2009 Mon Van Praet, opgenomen in Akapella op 9 mei 2009 en overleden op 11 september 2009 Francine De Smedt, overleden op 16 september 2009 Louis Van Humbeeck, overleden op 10 oktober 2009 Elise Vansteenwinkel, overleden op 11 oktober 2009

15

Céline Moens, overleden op 20 oktober 2009 Julia De Wit, overleden op 30 oktober 2009 Germaine Cluts, overleden op 5 december 2009 Yoran, zoontje van Dinska De Beule (verpleegkundige) en Koen Verbert, overleden op 24 november 2009. Maria Beullens, oma van Evi De Roeck, overleden op 14 juni 2009

ZIJ VERSTERKEN ONS TEAM Liliane Benoot - Verpleegkundige Hallo, ik ben Liliane, een ietwat oudere dame van een halve eeuw oud, gehuwd en met 2 kids van 17 die dezelfde dag geboren zijn. Ik ben opgegroeid in Herenthout en woon al zo’n 20 jaar in Zemst. Ik hou van het leven en geniet er met volle teugen van, met vallen en opstaan. Soms doe ik wat eigenaardig. Meestal ben ik goed gemutst en breng graag wat swung in de keet. Ondertussen kennen we mekaar al wat beter want ik werk al sinds 01/01/2009 in Akapella als halftime verpleegkundige. Liliane Shiela Teck - Verzorgende Ik ben Shiela Teck. Ik ben geboren in het zuiden van India. Mijn ouders hebben mij 21 jaar geleden geadopteerd. Ik ben opgegroeid in Puurs maar ondertussen woon ik samen met mijn partner in Kapelle-op-den-Bos. Vanaf half januari 2009 werk ik in Akapella. Groetjes, Shiela

16

Patricia De Deyne - Keukenhulp en interieurverzorgster Hey, Ik ben Patricia De Deyne. Ik ben 26 jaar en ik ben geboren te Mechelen. Sinds 2007 woon in samen met mijn lieve vriend Bart in Kapelle-op-den-Bos. We hebben 2 zoontjes. Kian is 2,5 jaar en Tiebe 1,5 jaar. Sinds 25 mei 2009 werk ik in Akapella, deeltijds als keukenhulp en deeltijds als interieurverzorgster. Leuk jullie allen te mogen leren kennen! Patricia Wendy Mortier - Verzorgende Hallo, Mijn naam is Wendy Mortier en ik werk vanaf 16 september bij jullie in Akapella. Ik zal me even kort voorstellen: ik ben 23 jaar en woon in Muizen. Ik heb 2 liefhebbende ouders en een karaktervolle zus van 20. Wij zijn dus met z’n vieren, maar door onze hyperactieve Jack Russel, Rakker, lijkt het soms of we met 10 zijn. Ik heb al bijna 7 jaar een lieve vriend Abderraknal. Ik ga regelmatig fitnessen en ga heel graag op reis. Ik kan erg genieten van een gezellig etentje en een zomers terrasje. Ik ben ervan overtuigd dat ik mij bij jullie vlug thuis ga voelen en ga mij voor de volle 100% geven! Wendy

17

Katelijne Ilegems - Verpleegkundige Hallo, ik ben Katelijne Ilegems en ik heb een huisje en een tuintje te Ruisbroek. Ik ben in 1988 in het huwelijksbootje gestapt met Jef De Cock en tijdens onze vaart zijn er drie dolfijne kindjes op onze boot gestapt: een zoon Matthias, een dochter Veronique en nog een zoon Maarten. Ik heb 10 jaar gewerkt als logistieke hulp en animator in een woonzorgcentrum te Puurs. Op 37-jarige leeftijd ben ik beginnen studeren voor verpleegkundige en in juni 2009 ben ik afgestudeerd als A2 verpleegkundige met optie geriatrie. Ik ben bijzonder blij in Akapella te werken en zal mijn uiterste best doen om alles vlug onder de knie te krijgen zodat we aangenaam kunnen werken en verblijven in Akapella. Dikke knuffel, Katelijne Tom Goeman - Kok Hallo, Ik ben Tom Goeman, ik woon te Zellik en ik ben geboren te Jette op 16 februari 1990. Ik heb ook een oudere broer die Kim noemt en waarmee ik een hele goede band heb. Ik heb een vriendin waar ik al bijna 2 jaar gelukkig mee samen ben. Ik ben heel blij dat ik hier mag komen werken en ik hoop dat het jullie ook zal bevallen. Tom

18

PROFICIAT Wij wensen de fiere ouders en grootouders van harte proficiat met de geboorte van: Noë, geboren op 19 februari 2009 dochter van Anneleen Lambert (verzorgende) en Wim Vermeire, Lola, geboren op 26 maart 2009 dochter van Tine Dezeure en Dieter Clymans kleindochter van Magda de Prins (administratie) Nils, geboren op 17 september 2009 zoon van Cindy Scheers (keukenhulp & interieurverzorgster) en Ronny Oerlemans Bjarne, geboren op 30 september 2009 zoon van Gwendy Jansen (verzorgende) en Ken Van De Perre Liam, geboren op 15 oktober 2009 zoon van Jessica Burm (verzorgende) en Ivan De Velder. Siebe, geboren op 18 november 2009 zoon van Ine Peeters en Bartjan van der Meulen en kleinzoon van peter Marc Peeters (directie) Yerben, geboren op 24 november 2009 zoon van Dinska De Beule (verpleegkundige) en Koen Verbert

VEEL GELUK Wij wensen hen veel geluk toe in hun huwelijk! Evi De Roeck (keukenhulp en interieurverzorgster) met Wim Slachmuylders op 6 juni 2009.

WIJ WENSEN HEN VEEL SUCCES Stephanie Veyt (verzorgende)

19

HALLELUJA … Akapella viert 100 jarige Margriet Smet Margriet Smet (WE 103) werd geboren op 10 november 1909 en haar wiegje stond in Oxdonk. Haar ouders, Barbara Andries en Frans Smet schonken haar maar liefst 5 oudere zussen: Mathilde, Eulalie, Leonie, Celine en Amelie. Margriet is een geschoolde en geïnteresseerde vrouw. Zij volgde middelbaar onderwijs en dan nog wel in het Frans. Dit was voor die tijd uitzonderlijk, zeker voor een meisje. Margriet maakte uiteraard de 2 oorlogen mee. Tijdens WO I ging ze met haar familie op de vlucht, maar ze was te klein om bang te zijn, dixit Margriet. Een prettiger gebeurtenis was het huwelijk van Margriet in 1937 met Frans Beullens. Tot hun spijt bleef het huwelijk kinderloos. Margriet en Frans openden in Antwerpen een kruidenierszaak. Ze werkten hard en als ze ouder werden keerden ze terug naar de heimat, naar Heffen.

20

In 1976 overleed Frans en Margriet verwerkte haar verdriet onder andere door verre reizen te maken zoals naar Tenerife en Israël. Tot haar 97e bleef Margriet zelfstandig wonen. Ze verblijft in Akapella sinds 17 januari 2006. Hier kennen we Margriet als "zij die alle dagen gaat rollen" buiten. Weer of geen weer, Margriet gaat met haar rolstoel in de tuin wandelen. Margriet krijgt regelmatig bezoek, vooral van haar neef François en nicht Gilberte. Vóór Margriet naar Akapella kwam wonen trokken zij enkele jaren bij haar in. Margriet kan echt genieten van het bezoek van haar familie en haar aandachtspersonen Daisy en Christiane. Na een lekker middagdutje neemt Margriet meestal deel aan de namiddagactiviteiten. Beste Margriet, als eerste bewoner die zijn 100e verjaardag in Akapella viert, zal je naam ons altijd bijblijven. We hopen voor jou dat je gezondheid en je levenslust zullen toelaten dat je nog lang bij ons in Akapella mag wonen. Voor 2010 wensen we je dan ook van ALLES het ALLERBESTE, je verdient het. Magda

Winterterras 18-12-2009

21

VERJAARDAGEN JANUARI 02/01/1959 03/01/1920 03/01/1927 04/01/1941 05/01/1926 07/01/1921 09/01/1929 09/01/1957 13/01/1974 13/01/1953 15/01/1915 17/01/1925 22/01/1945 27/01/1975 28/01/1914 29/01/1929 29/01/1947

Peleman Yves De Smedt Maria (wooneenheid 119) De Hertogh Leona (wooneenheid 108) Vervloessem Agnes (vrijwilligster) Van Haver Nieke (wooneenheid 26) De Heel Mariëtte (wooneenheid 120) Collijs Lucienne (wooneenheid 023) De Ridder Liesbeth (vrijwilligster) Ardies Patricia (interieurverzorgster) Clymans Paul (vrijwilliger) Troch Gust (wooneenheid 022) De Schutter Isidoor (wooneenheid 132) Lauwers Harold (vrijwilliger) De Beule Nabora (hoofdverpleegkundige) Brusselmans Rosa (wooneenheid 208) Rosiers Marcella (wooneenheid 145) Van Muylders Stefaan (vrijwilliger)

FEBRUARI 01/02/1959 02/02/1921 02/02/1926 03/02/1937 05/02/1955 10/02/1922 13/02/1955 14/02/1955 15/02/1950

Benoot Liliane (verpleegkundige) Van Roy Hélène (wooneenheid 205) Van den Bergh Virginie (wooneenheid 024) Andries Godelieve (vrijwilligster) Buggenhout Maria (vrijwilligster) Selleslagh Jeanne (wooneenheid 128) Van Geet Astrid (interieurverzorgster) Van Bosch Annemie (keukenhulp) De Beule Alfons (vrijwilliger) 22

15/02/1960

Lambrechts Karel

16/02/1990

Goeman Tom (kok)

17/02/1920

Van den Broeck Frans (wooneenheid 115)

18/02/1910

Verherstraeten Jeanne (wooneenheid 148)

18/02/1973

Van Lierde Julie (verzorgende)

18/02/1918

Bollé Maria (wooneenheid 131)

20/02/1921

Coenen Solange (wooneenheid 019)

25/02/1936

Keuleers Godelieve (vrijwilligster)

MAART 04/03/1943 04/03/1975 05/03/1925 07/03/1924 10/03/1981 10/03/1991 11/03/1954 18/03/1923 18/03/1958 19/03/1922 19/03/1944 21/03/1969 23/03/1947 24/03/1918 24/03/1919 27/03/1927 27/03/1950 28/03/1925 29/03/1920 29/03/1925 30/03/1915

Van Muylders Danny (wooneenheid 217) Jansen Gwendy (verzorgende) De Ridder Jeanne (wooneenheid 121) Jottier Rosette (wooneenheid 025) Van Praet Leen (kinesiste) Verbanck Kelly (weekendstudente) Huybrechts Reina (wooneenheid 014) Diddens Laurent (wooneenheid 137) De Laet Carine (logistieke hulp) Vander Elst Leonie (wooneenheid 146) Peeters Jos (vrijwilliger) Ilegems Katelijne (verpleegkundige) Van horenbeeck Maria (vrijwilligster) De Boeck Alice (wooneenheid 204) Meysmans Arthur (wooneenheid 104) De Groef Frans (wooneenheid 003) Delestré Wilfried (vrijwilliger) Deroover Joanna (wooneenheid 009) Broothaers Alice (wooneenheid 020) Schaerlaeckens Maria (wooneenheid 101) Cuypers Jeanne (wooneenheid 210) 23

GEDICHT VOOR DAMES (en heren) Zeker lezen, dan ben je al je complexen zo kwijt! De heren mogen meegenieten... Toen de eerste rimpels kwamen was ik in paniek, ik liet mijn face toen liften in een prijzige kliniek.. Nou, mijn man vond het fantastisch, mijn gezicht was weer elastisch. Niks geen rimpels, niks geen vouwen, net zo glad als bij ons trouwen. Tot mijn vriend zei 'het is misschien gek... maar jouw kop past niet meer bij je nek'. Ach, een kleine ingreep, ze trekken dit dus strak en geven hier een sneetje, anders krijg je dáár een zak. Nou mijn man was heel tevreden over wat ze met me deden. De chirurg zat met mijn borsten in z'n maag want nu zaten die volgens hem veel te laag. Toen ze waren opgehesen, leken ze een beetje klein, maar met siliconenvulling mochten ze er best weer zijn. Nou ik zag mijn man ontvlammen, want ik had dus zùlke prammen. Toen op een avond na het vrijen, keek hij peinzend naar mijn dijen. En al had ie geen duidelijke kritiek ik ging toch weer terug naar de kliniek. Ik had trouwens ook een buikje, dus na enig overleg liet ik dat meteen ontvetten, ze zuigen dat in no-time weg.

24

Om tegelijkertijd mijn billen minstens zóóó'n stuk op te tillen. Ik was op ieder feestje weer in tel maar zat wel héél strak in mijn vel. Mijn man was niet meer zo op zijn gemak, want op straat riepen jongens 'ga je lekker ouwe zak'. Nou toen kocht ie een toupetje en een veel te strak korsetje. Hij ging wandelen en trimmen en in het fitnesscentrum gymmen. En maandenlang volgde hij een rigoureus dieet, tot hij zonder reden in de sauna overleed! Daar stond ik op het kerkhof mooi te wezen aan het graf, maar nu hij erin lag was de aardigheid eraf. Nu laat ik de kwabben zwellen en ik zal u wat vertellen... Dames laat je niet verlakken, laat de boel toch rustig zakken. Met gladgestreken nekken valt het leven niet te rekken! Koester buik en onderkinnen, echte schoonheid zit vanbinnen!

25

VERDWENEN BEROEPEN DE PETROLEUMKAR - "PITROLKAAR" Voor de elektriciteit bij ons zijn intrede deed, in de jaren 20 van de vorige eeuw, diende de petroleum als verlichtingsenergie. We kenden de lamp in de huiskamer die dan nog dikwijls voor een venstertje naar de stal stond zodat men daar ook wat licht had bij het melken en voederen van de dieren. De draagbare lantaarn om zich buiten te begeven deed tevens dienst om aan de kar te hangen wanneer men in het donker op stap moest. Voor de huisverlichting waren er mooie exemplaren in koper dat elke week mooi diende opgeblonken en het glas werd met veel zorg gepoetst om zo veel mogelijk licht door te laten. Wanneer iedereen rond de kachel zat in de donkere winteravonden werd de lamp op een laag pitje gezet om het verbruik te beperken of helemaal gedoofd. Dan werd het deksel van de stoof schuin gezet zodat het licht van het vuur de woonkamer van schemerlicht voorzag. Dat was het geschikte moment om griezelverhalen te vertellen zoals "Kludde met zijn keten". Als de wind dan zo vriendelijk was om hier of daar met een deur te rammelen was de zaak kompleet en kroop iedereen met den bibber in zijn bed.

26

Naar bed ging men met als verlichting een kaarspan met bougie. Iedereen had een kruikje met voorraad petroleum om de lampen bij te vullen. De bevoorrading kon in bepaalde winkels maar ook was er thuisbezorging. Zo hadden we in Kapelle-op-den-Bos Mevr. Theresia Verbeeck die met een stootkar geladen met een groot vat petroleum door de straat reed. Ze klingelde met de bel en de moeders kwamen buiten om hun kruik te laten bijvullen. Mevr. Verbeeck, moeder van een zeer groot gezin met 9 kinderen droeg zo haar steentje bij om de talrijke mondjes te voeden. Het gezin woonde vooraan rechts in de Kuiermanstraat waar nu de parking gelegen is. Al heel gauw kreeg zij de toepasselijke naam "TREES PITROL". Haar nakomelingen worden nu in onze gemeente nog steeds van Pitrollekes genoemd. Trees was de betovergrootmoeder van Kelly Potoms die in Akapella als weekendstudente werkte.

Trees (2e van links op de onderste rij) met haar 9 kinderen en een kleinzoon OPKOOP VODDEN EN OUD IJZER Opkopers van vodden in de straat ziet men nu ook niet meer. Opkopers van oud ijzer ziet men nog af en toe.

27

ZANDLEURDERS Het was vroeger de gewoonte om in het midden van de mooiste plaats op de rode gebakken tegelvloer een tekening in wit zand te maken in mooie bloemmotieven en krulletjes. Ook rond de Leuvense stoof werd zo een versiering aangebracht. We herinneren ons ook nog de wereldbekende zandtapijten in Hekelgem waar van einde en ver bezoekers met autobussen op afkwamen. Het witte zand werd ook in de straten verkocht door "leurders". Op de hoek van de huidige Acacialaan woonde de Familie Van den Berg en de dochter "Line" was een specialiste in het aanleggen van zo een versiering op de vloer. Wanneer iemand binnen kwam liep die er voorzichtig omheen om dit werkje niet te beschadigen. Mijn eigen moeder zong over de zandverkoop volgend liedje: ZAND,ZAND, SCHOONE WITTE ZAND 10 CENTEN DE MAND EN DOE ER NOG EEN SCHEPKE BIJ DAT IS PROFIJT VOOR MIJ De rode tegelvloeren zijn verdwenen, de Leuvense stoven evenzeer en de witte zand wordt af en toe nog eens gebruikt om versieringen aan te brengen aan de woning van iemand in de buurt op zijn trouwdag. POTTEFLEK Jaren geleden, meestal in de week voor kermis streken een paar mannen neer in het dorp. Zij zochten een plekje uit waar ze zich met hun smisvuurtje en ander gereedschap konden zetten. Zij gingen de deuren af om te horen of moeder niets te repareren had. We leefden toen nog niet in de wegwerpwereld en een lekkende metalen emmer (plastiek bestond natuurlijk nog niet) werd door die mannen vakkundig gerepareerd. Ook kastrollen werden van een nieuwe bodem voorzien. Een mooi bestek in de eetkamer was aan weinigen gegeven maar die mannen namen de messen en vorken mee, doopten ze in vloeibare tin en zo was er met kermis mooi blinkend bestek op tafel.

28

SCHARENSLIJPER - "SCHEIRESLIEP" Heel zelden ziet men nog iemand die met zijn karretje door de straat trekt, aan de deur komt bellen en zijn diensten aanbiedt om messen en scharen te slijpen. Hieronder enkele foto’s van de heer BEAUPREZ uit Hombeek werkzaam als scharenslijper. Hij was hier zeer gekend.

BEERBOER Voor de toiletten met spoeling opkwamen moest natuurlijk de beerput geruimd worden. Op de buiten werd de groentetuin er mee bemest. De landbouwers bemestten met de beer uit de stallen hun landerijen. In de stad liep het enigszins anders. De beer werd opgehaald, naar het kanaal gevoerd om per schip weggebracht te worden. Op bepaalde plaatsen waren er grote beerputten waarin de beer werd opgeslagen. Landbouwers uit de omgeving kwamen er met paard en beerkar beer kopen als bemesting. In onze omgeving had men een grote beerput tussen de Donkerenham en Humbeek. Vlak bij de weg die naar het bos leidt ligt nog de ruïne van zo een put. Hij is nog moeilijk te zien vermits hij overwoekerd is door groen en struikgewas. Vervlogen tijd, maar toen waren onze rivieren nog proper en leefde er in de Zenne nog vis en paling. 29

SCHEPMEST Het huisvuil werd toen in de steden opgehaald en per schip weggevoerd. Het bestond hoofdzakelijk uit organisch materiaal. Immers, verpakking in blik of plastiek bestonden nog niet en flessen en bokalen werden teruggebracht naar de winkel. Wel zat er de as van de kachel in. Al dat schepmest werd gelost per kruiwagen op de smalle loopplank van schip naar wal. Het werd op hopen gelegd met bepaalde afmetingen, dit om het volume te berekenen. Landbouwers kwamen schepmest kopen voor hun landerijen. De geur kregen ze er gratis bij want soms zat er in de lading afval van het slachthuis en was er steeds beweging in van de vleesmaden. De as van de kachel vormde geen probleem want die maakte de grond lichter. Zo een verkoop ging regelmatig door aan de vaartdijk in Nieuwenrode juist voorbij het laatste huis aan het huidige containerpark. OPKOOP KONIJNENVELLEN Onze voorouders kweekten meestal enkele konijnen. Het gras van de bermen langs de straat en groenafval uit den tuin was hun voedsel. Bij het slachten werd het vel afgestroopt binnenste buiten. Er werd wat hooi of stro ingepropt en de huid kon drogen. Op regelmatige tijdstippen kwam er dan iemand langs met een grote stoel vooraan op de fiets en een toeter op zijn stuur met een rubberen peer. Hij toeterde en riep voortdurend "Konijnevelleeeen" Er werd dan nog wat gepingeld over de prijs, want moeder kreeg graag een frankske meer maar volgens die meneer ging het altijd slecht in de vellencommerce. ‘s Avonds reed hij naar huis met een stapel vellen, vastgesnoerd met een versleten binnenband van een fiets.

30

KUIPER OF TONNENMAKER Nog een verdwenen beroep is kuiper. De ambachtman die van een rechte plank een duig maakte en er uiteindelijk een ton of kuip van fabriceerde versterkt met ijzeren banden. De meest gekende producten van een kuiper waren emmers, wastobben, beervaten , botervaten, voederbakken. Later werden en wasmachines gemaakt aangedreven met een electrische motor. In Kapelle kenden we de Familie VERELST die gedurende 4 generaties het kuipersambacht uitoefenden aan de Oostvaartdijk. Tijdens de eerste wereldoorlog werd hun eigendom door de Duitsers platgebrand en tot overmaat van ramp was een van hun familieleden Jan Verelst een van de burgerslachtoffers. Bij het bombardement in 1940 en de ontploffing van de brug kreeg hun eigendom het weer erg te verduren. Zij hadden een brede klantenkring waarvan we er een paar gekende citeren: Geuzebrouwerij Van Den Stock, Geuze Eylenbosch, Brouwerij Lamot, enz. Hun werkhuis langs de vaart gelegen was een ideale plaats voor het vervoer per schip van de afgewerkte producten. Kort nadat de laatste kuiper Emiel Verelst met pensioen ging werd de ganse Oostdijk onteigend voor de verbreding van het kanaal. Het gezin vestigde zich in de Stationsstraat en zo verdween in onze gemeente weer één van die mooie ambachten. F. Beukelaers / Erfgoedcel 31

VROEGTIJDIGE ZORGPLANNING Rustig sterven "Als je eens tijd hebt moet je eens langskomen" zei mijn moeder aan de telefoon. "Ik zou iets met jou willen bespreken." Ik voelde meteen dat het over iets bijzonders ging, en toen ik bij moeder aankwam zat ze al klaar aan tafel. "Ik weet niet hoe ik het moet zeggen," zei ze, "maar zou jij er niet voor kunnen zorgen dat ze mij niet kunstmatig in leven houden als het geen zin meer heeft?" Ik schrok licht van haar open vraag. Vroeger had ze al eens tijdens een familiebijeenkomst gezegd "ik wil niet blijven leven als een plant", maar nu was het menens. Moeder had er duidelijk over nagedacht. "Ik zou ook liefst van al hier sterven en niet in een ziekenhuis", vervolgde ze. Ik was fier dat mijn moeder dit, ondanks haar hoge leeftijd zo duidelijk kon zeggen. Zij kende vriendinnen, waar de behandeling eindeloos had geduurd zonder dat er hoop was op verbetering. Zij had ook meegemaakt dat haar zus was opgenomen in een dienst intensieve zorgen in het ziekenhuis, hoewel iedereen wist dat ze niet kon genezen. De verpleging van die afdeling was buitengewoon vriendelijk, maar toch had ze geen afscheid kunnen nemen van haar zus. Eens rustig bij mekaar zitten was tijdens de tien minuten van het bezoekuur niet mogelijk. Ze had haar zus nog zoveel willen vertellen. Ook van haar beste vriendin had ze geen afscheid kunnen nemen. Hoewel ze een vergevorderd stadium van kanker had, wou de arts haar nog laten opereren. Ze is nooit meer wakker geworden. De mens wikt en God beschikt, was haar leuze. Moeder wilde graag goed verzorgd worden en geen pijn hebben, maar ze verkoos geen nutteloze onderzoeken en zeker geen levensverlengende behandeling als er geen hoop was op genezing. "Ik zal ervoor zorgen" zei ik tegen mijn moeder, "en we kunnen dat ook samen goed afspreken." 32

"Er bestaat namelijk een formulier waarop je dat helemaal kan aanduiden en waarop je kan vermelden dat ik ervoor moet zorgen als jij dat niet meer kan". "Dat wist ik niet", antwoordde ze. "Natuurlijk niet," zei ik, "dit formulier is helemaal nieuw en bestaat nog maar even. Het heeft een naam: de Negatieve Wilsverklaring. Hierop kan je aanduiden wat je niet meer wil als je heel erg ziek bent en je niet meer kan genezen. Je kan zelf aanduiden dat je niet meer naar het ziekenhuis wil, of dat je niet kunstmatig gevoed wil worden. Je kan bepalen dat je niet meer geopereerd wil worden en dat je geen kankerbehandeling meer wil hebben. Als het einde van je leven in zicht is, kan je zelf kiezen dat er meer aandacht besteed wordt aan je comfort, aan je goed voelen, en dat de medische behandeling niet meer op de eerste plaats komt." "Ik denk dat mijn huisarts er ook zo over denkt", zei moeder. "Daar ben ik ook van overtuigd," antwoordde ik,"maar toch is het nuttig om zo’n formulier in te vullen. Veronderstel dat je huisarts met vakantie is of dat een dokter van wacht moet beslissen of je naar het ziekenhuis moet en je kan het op dat moment niet meer zeggen, dan is het nuttig dat de verpleging het formulier kan laten zien. Ik zal er zelf ook voor zorgen dat je krijgt wat je graag wou hebben. En als je ooit van gedacht verandert, kan je het formulier altijd aanpassen. Willen we het eens samen bekijken en invullen?" We hebben het formulier "Negatieve wilsverklaring" samen uitvoerig bekeken en besproken en nadien rustig ingevuld. "Ik ben blij dat ik je gebeld heb," zei mijn moeder,"ik voel me helemaal opgelucht". "Ik ook", antwoordde ik, en ik heb ze eens goed vastgepakt en een dikke zoen gegeven. Dr. Paul Smits

Vroegtijdige zorgplanning in Akapella Binnen vroegtijdige zorgplanning willen wij nog eens volgende formele en schriftelijke mogelijkheden onder uw aandacht brengen. Akapella en vele huisartsen zijn trouwens vragende partij om vroegtijdige zorgplanning voor al onze bewoners te realiseren. 33

Het voorkomt dat in een acute situatie of bij afwezigheid van je huisarts plots dingen worden beslist die je eigenlijk niet wil. 1. Een supportief gesprek met zorgverlener, huisarts, bewoner en familie, waarin een proces wordt opgestart om de huidige zorg te evalueren en om toekomstige zorg en behandeling te bespreken. 2. Een negatieve wilsverklaring opstellen. Via deze verklaring kan je te kennen geven dat - wanneer je het zelf niet meer kunt vragen - bepaalde behandelingen en onderzoeken niet gestart gestopt of afgebouwd moeten worden. Je duidt hierbij een formele vertegenwoordiger aan die je wil/wens zal laten respecteren door de behandelende arts. 3. Een familieverklaring opstellen. Als een bewoner niet meer wilsbekwaam is, kan hij geen wettelijke negatieve wilsverklaring meer opstellen. Omdat we het toch belangrijk vinden dat te nemen beslissingen rond het levenseinde op voorhand gepland zijn, hebben we een formulier opgesteld waarop door partner en/of kinderen een vertegenwoordiger wordt aangeduid die voor de gezamenlijk genomen beslissingen zal opkomen ( en dus spreekbuis is naar huisarts, ziekenhuis, … in dringende situaties ). In Akapella laten we sowieso de schriftelijke neerslag van het supportief gesprek en de negatieve wilsverklaring ondertekenen door je huisarts en maken er een afschrift van voor in het medisch dossier. Alle genoemde formulieren zijn in Akapella te verkrijgen. Tot slot Ik ken een hele lieve, oude dame, waar haar kinderen, kleinkinderen en het ganse Akapella-team hebben mogen van genieten en voor zorgen. Er werden vele gesprekken gevoerd rond comfortzorg en afspraken werden schriftelijk vastgelegd rond haar levenseindezorg en ondertekend door haar behandelende arts. Toch stierf ze op de kilte van een operatietafel in plaats van in de gevraagde warme zorg te midden van haar kinderen. Vraag dus altijd aan je huisarts of zij/hij echt meent wat zij/hij zegt en ondertekent. Het zal heel het Akapella geruststellen dat we op die manier zinloos lijden en ongevraagde therapeutische verbetenheid kunnen vermijden. 34

NIET TE MISSEN Elke maandag om 10 uur in de polyvalente zaal: ochtendgymnastiek met Patricia Elke maandag om 15 uur in de polyvalente zaal: Gezelschapsspelen en volksspelen met Paul, Jackie, Julia & Freddy, Hervé, ... Elke woensdag om 11 uur in de zithoek op de benedenverdieping: Boekenwurm met Annemie of Chris Elke woensdag om 15 uur in de polyvalente zaal: Handwerk met Julia, Julia, Juliene, Maria en Leonie. Elke donderdag rond 10 uur: marktbus Elke donderdag om 15 uur in de polyvalente zaal: Bingo met Antoinette en Isidoor Elke 1ste donderdag van de maand om 10u30 in de polyvalente zaal Tachtig maar krachtig met het Akapella-show team JANUARI Woensdag 6 januari

Drie Koningen en nieuwjaarsreceptie

Vrijdag 8 januari

Bewonersraad

Vrijdag 15 januari

Zitdans

Vrijdag 23 januari

Optreden van Jos en Alex

Vrijdag 29 januari

Verjaardagsfeest

35

GEBUREN Van in de oorlog waren wij geburen van Jeanne van den Broeker. Frans, haar man, die zagen we zelden. Die werkte in ’t Arsenaal. Uren en overuren doen voor zijn groot huishouden, want ze hadden 11 kinderen. Je hebt er geen gedacht van hoe plezant dat was met zoveel soot op straat te spelen. Jongens en meiskens ondereen: coëducatie vóór dat woord was uitgevonden, al vond ons moeder dat op straat niet veel "educatie" te rapen viel. Perrekinkelen, loke stoppen, balleke tik en nog vanalles. Ook sjotten konden ze goed, die meiskens van Jeanne. Dat hadden ze van hun vader. Frans was voor de oorlog één van de sterkhouders geweest van de toenmalige kampioenenploeg van Racing Mechelen. Al zijn zonen voetbalden in de eerste ploeg van Kapelle en zijn dochters ... met ons op straat. Lisette, de oudste, was een goede doelvrouw. Ze durfde zelfs op de straatstenen duikelen. Al een beetje vrouwelijk gevormd vooraan, zeker. Maar dat interesseerde ons toen nog niet. Als ze maar de ballen pakte. En toen mijn zus eens aangereden werd door de enige auto die toen al in Kapelle rondreed, onderschepte Lisette onze "vliegende" zus zo vakkundig dat ze er enkel een verstuikte pink aan overhield. Waarschijnlijk gebroken, maar dat hebben we maar geweten toen die pink definitief in een hoek van 45 graden is blijven staan. In die tijd werden daar allemaal zoveel servituten niet over gemaakt. Vanaf toen was Lisette voor ons zowat een idool. In ons binnenste waren we dan ook een beetje jaloers toen ze enkele jaren later trouwde met Silvain, de beste stopper die Kapelle in de voetbal ooit gehad heeft. Thuis moesten we met zulke gevoelens niet afkomen. "U al met zo’n prutsen bezig houden, ge moest verlegen zijn! Vooruit, gaat met den éénhaak het petattenveld opkrabben, dat verzet uw zinnen!" Toen een paar uur later gans ’t petattenveld was opgekrabt, hadden we nog altijd niet gevonden wat die "prutsen" waren en dat heeft zo nog wel een paar jaartjes geduurd. En toch was het ook Lisette die ons één van de grootste verdrieten van onze jeugdjaren heeft bezorgd.

36

Voor onze nieuwjaar hadden mijn oudere broer en ik allebei een rubberen voetbal gekregen. Hij een dikke, ik een kleiner model. Niks speciaals: hij was de oudste, hij was de grootste, hij was de slimste. Hij kreeg dus de dikste. Punt. Maar met zo’n rubberbal vol lucht op straat spelen was wel wat prijkeleus. De riek van Peerjannekes, de puntige afsluiting van de Kleire zijn voortuin, de vlijmscherpe zeis van Sooi, de tuinman van de paterkens. Allemaal levensbedreigende gevaren voor zo’n bal, die al eens een andere richting uit gaat dan wat een straatvoetballer wil. Pak uw kleine bal maar om op straat te sjotten, zei mijn broer, de leperd, Lisette pakt liever kleinere ballen... En voilà, bij een keiharde uittrap van onze doelvrouw vloog mijn bal zo hoog dat ik dacht: die zie ik nooit meer terug. Na een paar schietgebedekens kwam hij wel terug ... recht op de pinnen van de Kleire. Pfff, zie mijn bal met een knal en hij hing daar als een versleten opneemvod. Ik ben achter de haag van Peerjannekes gaan staan en ‘k heb geweend en gewaterd tegelijk van intens kinderverdriet. Toch kon ik niet kwaad zijn op Lisette. Straf hé. En denk maar niet dat mijn broer daarna één keer met zijn dikke bal op straat is gekomen! Hij heeft hem zo lang gespaard tot de lucht er na vele jaren vanzelf is in verduurd. En toen kochten de zusterkes alle huizekes op van aan het klooster tot aan ons gracht. Ook het huizeke van Jeanne. Ze verhuisden naar ’t Sint Niklaaskwartier en ’t was gedaan met spelen op straat. Geen volk genoeg meer. En we zochten vertier op ons eentje: stekskes in de straatgoot laten drijven na een regenvlaag of met een versleten koffiebeurs in de Probeek stekelbakskes gaan vangen, thuis ze in een kuip regenwater zetten tot ze na een half uur met hun zilveren buik naar boven begonnen te zwemmen. Dan waren ze dood. We voelden er niks bij, het boeide niet meer. We leerden niks doen en ons vervelen. Ze beginnen te puberen, zei ons moeder. Wist ik veel wat ze daarmee bedoelde. Niemand die ons ooit vertelde wat ge moest doen om te puberen. Tot de zusterkes als nieuwe geburen, onze verveling in de gaten kregen. Vanaf dan veranderde ons leven drastisch. Maar dat is een verhaal voor volgende keer. E.D.B. 37

OPLOSSING PRIJSVRAAG 29 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

1. Wassen op maximum 40° 2. Geen chloorbleek 3. Handwas 4. Chloorbleek toegelaten 5. Niet wassen 6. Niet strijken

7. Lage strijktemperatuur 8. Middelmatige strijktemperatuur 9. Hoge strijktemperatuur 10. Niet chemisch reinigen 11. Chemisch reinigen toegestaan

Er werden 312 vrouwen opgenomen in Akapella van 01/07/1997 tot en met 01/12/2008. Jan Moens (FL 10) was het dichtst bij het juiste antwoord (226) en wint een mooie prijs!

38

PRIJSVRAAG 30 Vul het volgende kruiswoordraadsel in. De letters is de grijze vakjes vormen een woord.

1 2

3

5

6

7

8

9

Horizontaal: 2: Dag na vandaag

6: Warme drank

8: Vrolijk

5: Huisdier

7: Iemand die iets koopt

9: Eten maken

Verticaal: 1: 7 dagen Woord:

3: Vader en moeder

4. Weggaan

7. Niet groot

............................................................................................

Schiftingsvraag:

Hoeveel liter soep wordt er in Akapella gemiddeld per week gemaakt? 39