Inhoud. 5 maart Noteer alvast de datum van de 17de VRG-Alumnidag: Oproep Alumniprijs april - mei - juni

Afgiftekantoor: Brussel X P708417

april - mei - juni 2009

M

A

G

A

Z

I

N

E

Inhoud Editoriaal 2 Valknieuws 3-5 Alumni 'Down under': Professor Moens 6-7 VRG-Alumnidag 2009 8-10 Kunst en recht: een interdisciplinaire uitdaging 11-13

Noteer alvast de datum van de 17de VRG-Alumnidag:

5 maart 2010

Oproep Alumniprijs 2010 Leden van VRG-Alumni kunnen kandidaat-laureaten voor de VRG-Alumniprijs 2010 voordragen tot en met 31 augustus 2009. Het Bestuur maakt een keuze uit de voordrachten tijdens de herfstbijeenkomst van 2009. Voordrachten geschieden middels een bericht aan het secretariaat van VRG-Alumni (t.a.v. Jacqueline Van Hal) en gaan vergezeld van een motivatie en zo mogelijk een beknopt curriculum vitae van de voorgedragen kandidaat-laureaat.

Sponsoring: wat doen we met de centen? 13 Snel of diep: het magazine en de nieuwsbrief 14 VRG-Galabal komt er aan 15

www.vrgalumni.be

• Verantwoordelijke uitgever: Roger Blanpain, Klein Dalenstraat 46, 3020 Winksele •

2309-09_AlumniMagazine_1.indd 1

29-05-2009 08:08:37

E d i t o r i a a l

In lang vervlogen tijden hoorde ik in een auditorium in de Valk voor de eerste keer de boutade “dat de uil van Minerva zijn vlucht begint bij het vallen van de avond”. Wie nog uit het blote hoofd weet van welke filosoof dit citaat komt (Hegel) heeft een verdomd goed geheugen. Wie daarenboven ook nog weet wat dit citaat wil zeggen verdient ons aller respect. Hegel bedoelde dat de filosofie altijd achterloopt op de geschiedenis. De filosofie is als die uil. Men overdenkt wat is gebeurd, misschien de afgelopen dag, of net iets langer geleden. Denken vooronderstelt immers een denkobject, iets wat het denken voorafgaat. Ik bedoel daar iets anders mee. U zal me niet betrappen op uitspraken dat filosofen uilen zijn (zo slecht was mijn examen Wijsbegeerte overigens niet), wel dat de avond een goed moment is om eens na te denken over wat er allemaal in een Alumnimagazine moet staan (en vooral: tegen wanneer moet dat bij de drukker zijn zodat u, allicht na een drukke dag, kan lezen wat er reilt en zeilt binnen onze faculteit). Dus kwamen we op een mooie woensdagavond op café bijeen met onze redactie, waarna er enkele leuke hersenkronkels ontstonden. Hoe dacht u anders dat we in een en hetzelfde magazine er toe komen om te schrijven over recht en kunst, om door te gaan met “de diplomaruimte” die vanaf volgend academiejaar er voor zorgt dat er geen promotiejaren meer zullen zijn? Wat dat laatste betreft zijn we vanuit Alumnistandpunt toch enigszins bezorgd. Je zal maar een reünie moeten organiseren in de toekomst. Misschien zullen daar nieuwe technologieën voor benut worden, iedereen is dan toch 24/7 geconnecteerd. Elkaar terugzien via Facebook dan wel Twitter, het is toch niet echt hetzelfde… Verder moesten we het natuurlijk over de Alumnidag hebben. U was weer talrijk aanwezig (waarvoor onze dank) en kon genieten van een uitgebreide reeks voordrachten, waarbij de timing wonderwel aansloot bij de actualiteit. Het mooiste voorbeeld in dit verband was “De Europese liberalisering van de gereglementeerde markten”, net in de week waarop De Post staakte omwille van de liberalisering van de gereglementeerde markten. De ironie van het verhaal is dat net dit onderwerp behandeld werd door iemand die als Regulatory Counsel werkt voor De Post… Enkele consumpties later kwamen we tot het besef dat we nog eens goed de lijnen dienden uit te zetten over de verhouding tussen het magazine en onze elektronische nieuwsbrief (nog een reden om er voor te zorgen dat uw e-mail adres in ons bezit is). De nieuwsbrief is een handig instrument om snel zaken te kunnen meedelen. Het magazine is wat statischer, onder meer omwille van de doorlooptijd (schrijven van teksten, drukklaar maken, drukken, verzenden). En tenslotte zijn er nog de vaste rubrieken waarbij we steeds enkele alumni interviewen. Dit maal zijn we zelfs naar de andere kant van de aarde gegaan. Alunmi down under als het ware. Zo ziet u maar weer. Met een uil beginnen, om in Australië te eindigen. We nodigen u van harte uit om kronkels van hetzelfde formaat te bedenken. U hebt nog tijd tot oktober, want dan organiseren we voor de eerste keer een galabal waarop u persoonlijk kan komen toelichten wat u in gedachten had. Bart Meulemans hoofdredacteur

VRG-Alumni Bestuur Roger Blanpain, Robbie Tas, Dimitri Droshout en John-John Ackaert

2


Werkende leden Wim Bollen, Sofie Caeyers, Christoph Castelein, Omer Coenen, Paul Cooreman, De Grave Frédéric, Anne De Hondt, Mark De Zutter, Frank Fleerackers, Michel Looyens, Stefanie Martens, Bart Meulemans, Hans Smeyers, Bernard Tilleman, Karel Van de Velde, Christel Vanhaecke, Paul Van Orshoven, Barbara Van Speybroeck, Iris Van Tilborgh, Bart Verbelen.

Ereleden academiejaar 2008-2009 Bevernage Carl (promotie 1967) • Clerens Gauthier (promotie 1986) • Ecker Marc (promotie 1980) • Geurts Eddy (promotie 1987) • Heymans Paul (promotie 1975) • Lommee Paul (promotie 1975) • Loontjens Alfons (promotie 1967) • Quisthoudt Jan (promotie 1983) • Van Campenhout Jo (promotie 1992) • Vande Maele Jean-Pierre (promotie 1978) • Verbeeck Egied (promotie 1998) Redactieleden Roger Blanpain, Dimitri Droshout, Naomi Glibert, Bart Meulemans (hoofdredacteur), Robbie Tas, Jacqueline Van Hal , Heidi Vanhorebeek.

29-05-2009 08:08:39

V a l k n i e u w s

K.U.Leuven op weg naar een diplomaruimte Vanaf het academiejaar 2009-2010 stapt de K.U.Leuven voor al haar opleidingen over naar een zogenaamde ‘diplomaruimte’. Hiermee vervallen de traditionele programmajaren (en dus ook de “promotiejaren” die we als Alumni allen kennen) en wordt de mogelijkheid tot flexibel studeren verder vergroot. Als men vandaag spreekt over slagen of niet-slagen, refereert men naar het al dan niet slagen van een student voor een programmajaar. Indien een student voor alle opleidingsonderdelen van een programmajaar slaagt of voor het geheel van het programmajaar delibereerbare cijfers behaalt, dan slaagt hij voor dat programmajaar. Het slagen voor opeenvolgende programmajaren geeft dan aanleiding tot het behalen van het diploma. De laatste jaren volgen steeds meer studenten een studieprogramma dat niet strikt samenvalt met zo’n programmajaar. Daarom zal de K.U.Leuven vanaf het academiejaar 2009-2010 werken met een “diplomaruimte”. In plaats van elk academiejaar over één programmajaar te delibereren, zal er pas op het einde van de hele opleiding een uitspraak worden gedaan over slagen of nietslagen en dus meteen ook over het al dan niet behalen van het diploma. Een en ander heeft natuurlijk gevolgen, die bij de betrokkenen heel wat vragen oproepen, zoals: vallen naast de jaarlijkse deliberaties ook de examens weg na elk semester of na elk jaar? Kunnen studenten zomaar wat creditbewijzen verzamelen om dan een diploma te verwerven? Betekent dit dat studenten geen tekorten meer mo0gen hebben? Een en ander moet niet onnodig gedramatiseerd worden. Studenten zullen – net zoals nu – elk semester of elk jaar examens moeten afleggen over de opleidingsonderdelen die ze dat jaar hebben opgenomen. Na elke examenperiode krijgen ze een duidelijk en uitgebreider overzicht van hun resultaten zodat ze zonder de strakke structuur van een opleiding, toch een juiste keuze en de nodige beslissingen nemen omtrent hun studies. Studenten zullen ook van nabij worden opgevolgd: studietrajectbegeleiding wordt hierbij erg belangrijk. Het flexibiliseringdecreet biedt bovendien de mogelijkheid de studievoortgang te bewaken. Zolang studenten nog geen 60 studiepunten hebben verworven, kunnen er voorwaarden van studievoortgang worden opgelegd. Deze voorwaarden worden bij de tweede inschrijving opgelegd aan studenten die na het eerste academiejaar niet ten minste de helft van de opgenomen studiepunten hebben behaald. Studenten dienen deze voorwaarden behaald te hebben na het tweede


academiejaar. Indien ze deze voorwaarden niet behalen, wordt hen een verdere inschrijving aan de K.U.Leuven geweigerd. Op deze wijze wenst de K.U.Leuven de studenten een duidelijk signaal te geven om hun studiekeuze goed te overwegen en tracht ze de studieduurverlenging te beperken. Standaardtrajecten Net zoals nu het geval is, schrijven studenten bij hun start aan het hoger onderwijs in voor een studiepakket van 60 of 30 studiepunten voor het eerste academiejaar. Dit vol- of halftijdse studiepakket ligt vast voor elke opleiding, waarbij er ruimte gelaten wordt voor keuzepakketten en -opleidingsonderdelen. Ook het principe dat volledige programma’s een coherent geheel vormen en zijn vastgelegd door de universiteit blijft geldig. Behaalt de student gedurende zijn traject voor elk van de opgenomen opleidingsonderdelen een creditbewijs, dan blijft hij het door de faculteit uitgestippelde standaardtraject volgen. Behaalt de student een erg lage score voor een opleidingsonderdeel (lager dan 8/20) of slaagt hij niet op een opleidingsonderdeel waarop geen tekorten mogelijk zijn, dan dient hij dit zo snel mogelijk (in het eerstvolgende academiejaar) weer op te nemen. Vanaf dat ogenblik zal de student een programma volgen dat afwijkt van het standaardtraject. Het doorlopen van het studietraject wordt dan verder in goede banen geleid door vooraf uitgetekende leerlijnen die bepalen in welke volgorde opleidingsonderdelen kunnen worden opgenomen. Nieuwe tolerantiecriteria Een student kan gebruik maken van een tolerantiekrediet als hij aan de volgende voorwaarden voldoet: • De student behaalt globaal gezien voor minstens de helft van zijn opgenomen studiepunten een creditbewijs. • De student kan enkele voor lichte tekorten (8/20 of 9/20) van het tolerantiekrediet gebruik maken. • Er wordt maar getolereerd voor een maximum van 10% van het aantal studiepunten van het programma dat de student moet opnemen om het diploma te behalen. • Voor studenten die in de bacheloropleiding nog geen 60 studiepunten behaalden, blijft de tolerantiemogelijkheid beperkt tot 12 studiepunten. Studenten kunnen tijdens hun traject zelf bepalen welke lichte tekorten ze hernemen en welke ze meenemen aan de hand van het tolerantiekrediet (bron: website KU Leuven)

3

29-05-2009 08:08:39

V a l k n i e u w s

Zwart op wit: memorabele uitspraken uit het verleden Dynamisch als we zijn kijken we graag naar de toekomst. Maar af en toe is het ook wel eens aan te raden om terug te kijken naar het verleden. Het Magazine verscheen voor de eerste keer in het voorjaar van 1995. De twintigste eeuw was toen al volop bezig met haar zwanenzang, het massaal gebruik van “het internet” kwam toen langzaam op gang. Dit leek ons een mooi moment om eens terug te blikken op al die jaren en een aantal boeiende quotes te isoleren van toen tot nu. U kan de artikelen in kwestie overigens integraal nalezen op onze website, alle Alumni– magazines zijn daar consulteerbaar. U zal met ons merken dat de juridische boog regelmatig “ludiek” gespannen staat! De golden sixties, waarin we nog een heel begijnhof konden kopen, zijn volmaakt verleden tijd (magazine Lente 1995). Alle laatste Eerste Ministers van de federale regering alsook alle laatste Minister-Presidenten van de Vlaamse Regering zijn allen jurist. En wat meer is: allen hebben rechten gestudeerd in Leuven. Dus in De Valk. Een onuitgegeven primeur. Niet alleen in de Lage Landen of in Europa, maar zelfs op planetair vlak zou niemand dit de Rechtsfaculteit van Leuven nadoen (magazine Herfst 1995). Daar werden wij gewezen op de aanwezigheid van de groengestipte grutto, de kluut en ander gevogelte. Ook meldde de gids dat pas vorige week de wulpen nog geteld werden. Zoveel was duidelijk: niemand zou stiekem een wulp kunnen meesmokkelen, gesteld dat we geweten hadden hoe dat beest er precies uitzag (verslag van een wandeling in het Zwin, magazine Herfst 1995). De Alumnidag werd afgesloten met een receptie – een gezonde geest kan immers niet leven in een droog lichaam (Verslag Alumnidag, magazine Herfst 1996).

4


Het is erg onzeker – tot op de dag van vandaag – of de studenten de finesses van de redevoering wel helemaal konden volgen. Men had het gevoel dat “er iets gebeurde” in de colleges, dat er een zeker “fluïdum” werd gecreëerd, dat men deelgenoot gemaakt werd van iets belangrijks, misschien wel iets heiligs. Dat sloeg aan. (artikel over het

emeritaat van Prof. Dr. Jan Broekman, magazine lente 1997). Zo zal er in november een reis naar Istanbul plaatsvinden. De prijs hiervan is zo laag dat onder meer de rector vermoedde dat het om een éénrichtingsticket ging (verslag van de alumnidag magazine Lente 1998). Zoals u weet, duurde het na ons vertrek nog ettelijke maanden eer de situatie in Turkije weer wat rustiger werd (reisverslag magazine Lente 1999). De volgende alumnidag is hoe dan ook de laatste voor het jaar 2000 – en volgens doemdenkers dus misschien de laatste tout court (editoriaal magazine Herfst 1998). Weet u nog uw eerste kennismaking met die vreemde figuur vooraan, volop de cursus debiterend? Dus dit was nu een “prof”, één van de leden van het academisch korps die de komende vijf jaren een centrale plaats in uw leven zou innemen en met één pennentrek, één cijfer kon beslissen of u die zomer aan een of andere Costa zou doorbrengen dan wel blokkend aan uw bureautje voor een tweede zit (editoriaal magazine Herfst 2000). Uw secretaris is er in de voorbije jaren – weliswaar meer uit onhandigheid dan uit slechte wil – in zijn kort optreden op de academische zitting tijdens de alumnidag in geslaagd een aantal belangrijke minderheden voor het hoofd te stoten. Dit was achtereenvolgens het geval voor de vrouwen, de West-Vlamingen en de Limburgers. (editoriaal lente 2002). Welk ander boek laat immers toe dat u te weten kan komen of die jaargenoot waarmee u ooit zwaar wankelend de Oude Markt verliet nog steeds een respectabele functie uitoefent? (artikel over het Alumniboek, Herfst 2004). Lang geleden, toen de dieren nog spraken en er in het Belgische eersteklasse voetbal nog geen Chinezen rondliepen, was er nog een grote kring in Leuven die met VRG Alumni wedijverde. De ouderen onder u zullen zich dat misschien nog herinneren. Ekonomika heette die kring. Dat was een mooie tijd, maar jammer genoeg voor Ekonomika ligt die definitief achter ons (editoriaal lente 2006).

29-05-2009 08:08:39

V a l k n i e u w s

Alumninieuws Bent u recent getrouwd, heeft u nageslacht op de wereld gezet, bent u onderscheiden en wilt u dit graag meedelen aan de juristengemeenschap... laat het ons weten, wij zorgen er dan voor dat het in deze kolommen op 14.000 exemplaren gedrukt wordt. Geboortes, huwelijken, overlijdens, enz. van Alumni kunt u meedelen op het volgend adres: VRG-Alumni, t.a.v. Jacqueline Van Hal, Klein Dalenstraat 46, 3020 Winksele, tel. 016/499 497 – fax 016/480 921, e-mail [email protected]. Indien u een reünie plant met uw promotiejaar, kunt u dat ook op deze pagina laten weten.

Huwelijken Astrid Cooreman (promotie 2005) huwde op 4 oktober 2008 met Jan Amand Frederic Debusseré (promotie 2001) huwde op 15 november 2008 met An-Sofie Vanderbeeken Geboortes Nathan (20 mei 2007) en Annabelle (26/10/2008), zoontje en dochtertje van Peter en Sofie (beiden promotie 2000) Grevendonk – Delvaux Charlotte (25/06/2008), zusje van Vincent en dochtertje van Pieter en Karen (promotie 1995) Vanhout – Van Belleghem Romane en Emilie (18/08/200/8), dochtertjes van Peter en Fran (promotie 2001) Vyncke - Lavigne Amélie (29/08/2008), dochtertje van Olivier (promotie 1998) en Ann Wouters - Vandeginste Jeanne (26/11/2008), zusje van Emma en dochtertje van Michel (promotie 1996) en Ellen (promotie 1999) Draps -Onkelinx Serafien (12/12/2008), zusje van Ernest en dochtertje van Jean-Charles en Eefje (promotie 2000) Snoy – Vanwalleghem Amemie (13/01/2009), dochtertje van Axel en Katrin (beiden promotie 1995) Naeyaert - Somers

Emeric (21/01/2009), zoontje van Xavier en Joyce (beiden promotie 1999) Hulpiau – Herbots Pieter-Jan (17/02/2009), broertje van Lars en zoontje van Frederik en Ingrid (beiden promotie 1998) Van Lent - Vandenborre Thibo (01/03/2009), zoontje van Johan (promotie 1995) en An (promotie 2001) Maertens - Jacobs Pauline (04/04/2009), zusje van Emile en dochtertje van Maarten (promotie 2001) en Yaëlle Haegemans Bourgeois Overlijdens Leo Cools 22/05/2008

(promotie

1968)

overleed

op

Stefaan Dousy (promotie 1942) overleed op 19/08/2008 Willy Lietaer (promotie 1953) overleed op 24/11/2008 Luc Vandeputte (promotie 1985) overleed op 19/12/2008 Rudolf Brieven (promotie 1955) overleed op 02/01/2009 Jan Oostvogels (promotie 1959) overleed op 26/01/2009 Ignaas Lindemans (promotie 1950) overleed op 03/02/2009 Karel Vanderhoeght (promotie 1947) overleed op 04/02/2009 Mick De Man (promotie 1950) overleed op 07/02/2009 Hubert Libert (promotie 1956) overleed op 23/02/2009 De Proost Jan (promotie 1956) overleed in februari 2009 Reünies Promotie 1959: donderdag 3 september 2009 Promotie 1979: zaterdag 21 november 2009

5


29-05-2009 08:08:39

A l u m n i

" D o w n

u n d e r "

ALUMNI "DOWN UNDER"!

INTERVIEW MET PROFESSOR MOENS Een van de doelstellingen van onze Alumnivereniging is dat we de band tussen de faculteit en de alumni, evenals de banden tussen de Alumni onderling willen behouden. In dit verband zetten we regelmatig een Alumnus in de kijker door middel van een interview. Deze keer doen we dit in internationaal verband. Gabriël Moens (promotiejaar 1970) is Decaan en Gewoon Hoogleraar aan de Murdoch University Law School in Perth. We vonden hem bereid om vanuit Australië toe te lichten hoe zijn carrière verliep na zijn studies aan onze universiteit. Welk soort student was u? Ik was een goed student. Spijtig genoeg ging ik zeer weinig naar de colleges (dat was in die tijd niet ongewoon!). Ik bezocht wel veel de cafeetjes met mijn rechtskameraden waar we vooral Rodenbach bier dronken. Ik was ook betrokken bij de activiteiten van het Vlaams Rechtsgenootschap (VRG).

6

Kan u het verloop van uw carrière kort schetsen? Na mijn studies te Leuven was ik kort ingeschreven aan de balie in Gent, waarna ik een LLM deed in Amerika om, via een tussenstop aan de Universiteit van Salzburg, mijn academische loopbaan uit te bouwen in Australië. Ik combineerde een onderzoekspositie aan de University of New South Wales, Sydney met activiteiten voor de Belgian Chamber of Commerce. Ik werkte ook als correspondent voor de Belgische Radio en Televisie en voor een lokaal radiostation. In Australië heb ik ook een PhD en een MBA behaald. In de periode van 1988 tot 2002 was ik werkzaam aan de University of Queensland, waaronder ook als Garrick Professor of Law. In 2002 heb ik het XVIde congres van de International Academy of Comparative Law georganiseerd. In 1999 heb ik de Prime Minister’s Prize for Best Law Professor in Australia gekregen. Ik ben ook gasthoogleraar geweest aan verscheidene universiteiten, overal ter wereld, waaronder ook enkele jaren aan de University of Notre Dame, Brigham Young University en Loyola University, New Orleans. Verder heb ik nog een heleboel andere opdrachten uitgevoerd voor regeringen en ondernemingen, waaronder opdrachten in Nepal voor de Asian Development Bank. Mijn expertise situeert zich op het vlak van publiek recht, financieel recht, Europees recht, Internationaal handelsrecht en arbitrage en rechtsvergelijking. Sinds september 2005 ben ik Decaan en Gewoon Hoogleraar aan de Murdoch Law School, aan de westkust van Australië. Ook ben ik actief als Director,

2309-09_AlumniMagazine_1.indd Sec1:6

College of Law Western Australia en als Deputy Secretary-General, Australian Centre for International Commercial Arbitration. Uw carrière situeert zich haast volledig buiten de landsgrenzen. Over welke vaardigheden moet men beschikken om te slagen in een dergelijk loopbaanpad? Om te slagen moet men wel over talenkennis beschikken. Uiteraard is het ook nodig om in het buitenland gestudeerd te hebben. Men mag niet verwachten dat men onmiddellijk succesvol zal zijn: er komen beslist veel tranen en zweet aan te pas. Vooral is het nodig om hard te werken, ambitieus te zijn en geloof te hebben in eigen kunnen. Hoe ziet een gemiddelde werkdag er voor u uit? Als Decaan ben ik verantwoordelijk voor de staffing en financiële middelen van de School. Er wordt ook verwacht dat de Decaan een goede fundraiser is. Een Australische decaan behartigt niet alleen de belangen van studenten, leerkrachten en administratief personeel, maar moet ook een hele resem van universitaire en regeringsreglementen naleven en uitvoeren. Statistisch gezien is een decaan na drie jaar in die rol uitgebrand. Er zijn heel wat vergaderingen, die vooral in de voormiddag worden gehouden. Daarna behandel ik meestal de klachten dossiers (bijvoorbeeld: studenten die beschuldigd worden van plagiaat). Dikwijls heb ik ook besprekingen met vertegenwoordigers van rechtskantoren, rechtbanken en de overheid. Vooral het opbouwen van relaties met rechtskantoren wordt hoog ingeschat. Een belangrijk deel van mijn dag wordt ingenomen door academische planning: plannen van nieuwe cursussen en programma’s, aantrekken van goede leerkrachten, organiseren van seminaries en conferenties. Tussendoor (maar vooral ’s avonds en tijdens het weekeinde) tracht ik ook mijn academisch onderzoek op peil te houden. Hoe zit de rechtenopleiding in Australië in elkaar? Ziet u voordelen (of eventueel nadelen) in vergelijking met de opleiding die onze studenten genieten? Het Australische academiejaar begint in het midden van februari en eindigt in de eerste week van november. De kerstvakantie valt daardoor in de zomer en is het equivalent van de Belgische zomervakantie. Binnen dit academische jaar wordt er met semesters gewerkt. Maar we hebben ook een zomerprogramma (dat in januari wordt gehouden) en een winterprogramma in juni/juli. Een juridische opleiding duurt drie jaar voor iemand die al een universitaire opleiding achter de rug heeft. Indien dit niet het geval is duurt de

29-05-2009 08:08:39

A l u m n i

" D o w n

opleiding vier jaar. Men is dan “Bachelor of Laws”. Maar de meeste studenten volgen een gemengd programma (rechten gecombineerd met een andere discipline); dat duurt dan wel een minimum van vijf jaar. Er worden elf plichtvakken (ook bekend als de “Priestley Eleven”) gedoceerd: dat zijn de vakken die door de verschillende rechtsautoriteiten vereist worden om toegelaten te worden als een jurist. Dus iedere student moet, onder andere, procesrecht, contractenrecht, aansprakelijkheidsrecht, publiek recht en strafrecht studeren. Maar om een universiteitsdiploma in de rechten te behalen moet men ook veel keuzevakken doen. Voor veel studenten vormen de studies de toegangspoort om solicitor of barrister te worden, maar net zoals in België zijn er ook veel afgestudeerden die andere beroepsbezigheden uitoefenen. Maar om als solicitor of barrister te werken komt er wel een praktische opleiding bij van een jaar (Articles Training Program). Als een alternatief kan men ook een voltijdse cursus van zes maanden volgen in de College of Law. En wie na de Bacheloropleiding nog wil verder studeren kan een Masters (LLM) degree doen. De Master vereist een jaar voltijdse studie en een thesis. De student heeft ook nog de mogelijkheid om Doctor of Philosophy (PhD) te worden: dit vergt minstens drie jaar voltijds onderzoekswerk en een doctoraatsthesis. Volgens mij is de rechtsopleiding in Australië praktischer (praktijkgericht) dan in België en er wordt meer aandacht besteed aan ‘advocacy’. Hoe blijft u op de hoogte van wat er reilt en zeilt in België? Het is tegenwoordig gemakkelijk om op de hoogte te blijven. Kranten en andere informatiebronnen zijn gedigitaliseerd, dus dat vormt zeker geen probleem. Het Alumnimagazine zorgt er voor dat je ook “in den vreemde” de ontwikkelingen kan volgen aan de rechtenfaculteit te Leuven. Ook kom ik toch wel een tweetal keer per jaar naar België, vooral rond Pasen en in juni/juli wanneer ik doceer aan de University of Notre Dame in London. In uw curriculum merkten we ook op dat u ook coach bent van het pleitwedstrijdenteam (Vis-competitie). Een discipline waarin ook Leuven goed scoort. Wat is voor u de belangrijkste drijfveer om tijd en moeite te investeren in pleitwedstrijden? Voor mij zijn pleitwedstrijden de beste manier om studenten te trainen. Om deel te nemen aan een pleitwedstrijd moeten de studenten normaliter een uitgebreid memorandum schrijven, dat aan hoge eisen moet beantwoorden. Bovendien leren de studenten hoe een juridisch argument moet opgebouwd worden. Ze leren ook samenwerken met andere studenten. Aangezien de studenten ook dikwijls moeten reizen, hebben ze de mogelijkheid om in contact te komen met andere juridische culturen. Een pleitwedstrijd is


u n d e r "

dus bijzonder leerrijk en boeiend. Mijn studenten hebben de Vis-competitie verscheidene keren gewonnen en vorig jaar hebben ze nog de inaugurale Foreign Direct Investment (FDI)-competitie in Boston gewonnen. Het is wel duidelijk dat men veel tijd en moeite moet investeren om studenten internationaal competitief te maken: het vergt veel avond en weekend-werk over een lange periode. Maar het geeft je veel voldoening als de studenten zich met iedereen kunnen meten in de wereld. Aan welk vak/welke prof hebt u bijzondere herinneringen (zowel in positieve als in negatieve zin), en waarom? Mijn vrouw en ik zijn in 1970 afgestudeerd als doctor in de rechten in Leuven. Een van de allerbeste leerkrachten was Professor Louis Paul Suetens die voornamelijk Administratief Recht doceerde. Professor Suetens had ook in de Verenigde Staten gestudeerd en hij gebruikte de Amerikaanse manier van lesgeven in Leuven. Je kon ook met hem praten buiten het leslokaal. Ik herinner mij ook dat er enkele barslechte colleges waren, waaronder Internationale Organisaties. Wat ervaart u, in uw beroepsactiviteiten, als de belangrijkste elementen die uw studies te Leuven u hebben opgeleverd? En zijn er anderzijds ook zaken die u als een tekortkoming ervaren hebt? Als Leuvens rechtsstudent was het in mijn tijd niet mogelijk om tijdens de rechtsstudies in het buitenland te studeren. Het werd dan ook nooit gedaan en men dacht daar zelfs niet aan. Ook werd er nooit iets gedaan om de relaties met de rechtsindustrie te verstevigen. In Leuven heb ik ook nooit belastingsrecht gestudeerd. Belastingsrecht werd wel gedoceerd maar, voor zover ik mij herinner, werden de colleges bijna door niemand bijgewoond. Leuven was voor mij pas het begin van mijn juridische opleiding en ik ben maar echt opengebloeid toen ik al uit Leuven weg was. Wat is uw boodschap voor de rechtenstudenten van dit moment? De wereld is een kleine marktplaats. Grijp de gelegenheid om te studeren in het buitenland. Het is nodig om zo vroeg mogelijk hechte banden te smeden met de rechtswereld. Neem deel aan pleitwedstrijden. Als u terug naar België komt, wat zijn dan de zaken die u het meest gemist heeft in het buitenland? Het Belgische bier, de middeleeuwse steden, voornamelijk Gent (dat volgens mij een van de best bewaarde middeleeuwse steden is), de zonneterrasjes waar men tijdens de zomer van een goed biertje kan genieten. Het is pas dan dat men beseft dat de wereld een groot schouwtoneel is.

7

29-05-2009 08:08:40

V R G

A l u m n i d a g

2 0 0 9

VERSLAG 16DE VRG – ALUMNIDAG 2009 RECHT IN BEWEGING Op 6 maart 2009 was het weer zover: naar jaarlijkse gewoonte konden we ons, dit jaar voor de 16de maal, aan een schitterende Alumnidag verwachten. “Het recht in beweging” bracht wederom onze alumni in beweging. Niet minder dan 600 deelnemers troffen elkaar in onze teerbeminde Valk. Een kort sfeerverslag mag dan ook niet ontbreken.

Een uur later stond er al een eerste voordracht op het programma. Christoph Malliet, bibliothecaris van de Faculteit Rechtsgeleerdheid, gaf in de Zeger Van Hee een verhelderend overzicht van de nieu-

Daarna volgde een reeks van maar liefst 22 juridische voordrachten uit bijna evenveel rechtstakken. Op het programma stonden lezingen over de recente ontwikkelingen in het consumentenrecht, energierecht, Europees recht, intellectueel eigendomsrecht, mededingingsrecht, medisch recht, notarieel recht, verbintenissenrecht, arbeidsrecht, strafrecht, contractenrecht, handelsrecht, milieurecht, sociaalzekerheidsrecht en vennootschaps- en financieel recht. Voor ieder wat wils dus. Daarnaast kwamen tevens een aantal niet strikt juridische, maar daarom niet minder interessante topics aan bod waaronder “China: investeringen door China buiten China” door Nieuwdorp, de visie van Professor Roger Dillemans op “Vlaanderen in België en in Europa”, een maatschappelijk filo-

Alleen maar blije gezichten

Gezellige drukte in de Valk

Grote aandacht in het auditorium

Onze secretaris met Professor Eyskens

11u39. Het onthaal is reeds druk bezig met het ontvangen en verwelkomen van de deelnemers. Nochtans, met dank aan de goede organisatie, staat er geen lange wachtrij, zodat de deelnemers zeer vlot het programma van de dag, een deelnemerslijst en het boek “Recht in beweging” in ontvangst kunnen nemen.

8


wigheden op gebied van juridische databanken. De toehoorders weten alvast de mogelijkheden die deze databanken bieden, ten volle te benutten.

29-05-2009 08:08:40

V R G

A l u m n i d a g

2 0 0 9

Even napraten tijdens de pauze

Professor Dillemans licht nog één en ander toe

Vanessa Galhardo-Galletas in het vuur van haar uiteenzetting

Senaat op alumnidag

sofische beschouwing door Professor Emeritus Mark Eyskens over het stervend liberaal kapitalisme en “Recht bedrijven in een meergelaagde rechtsorde” door Professor Emeritus Walter Van Gerven.

hij de voordelen van het lidmaatschap van VRG – Alumni en wees hij op de geldelijke ondersteuning die de Alumnivereniging biedt, onder andere aan de rechtsbibliotheek en het Fonds Roger Dillemans. Hiermee zijn we de enige Alumnivereniging die iets teruggeeft aan haar faculteit, die ons allen immers reeds zoveel geboden heeft.

Ondanks het feit dat de ene deelnemer al wat sneller het juiste lokaal vond dan de andere, werden de uiteenzettingen aandachtig gevolgd en ten zeerste gesmaakt. Na afloop van de voordrachten bleven de nodige vraagstellingen dan ook niet uit. Vooral de interactie tussen Professor en kandidaatrector Koen Geens, Professor en voorzitter van VRG - Alumni Roger Blanpain en Professor Dirk Heremans kon het publiek vermaken. Na afloop van de voordrachten trokken de deelnemers richting Naamsestraat, waar in de Promotiezaal van de Universiteithallen de Academische Zitting plaatsvond. Na een verwelkoming door de voorzitter van VRG – Alumni Professor Roger Blanpain en een kort woordje van decaan Paul Van Orshoven, kreeg Robbie Tas, secretaris van VRG – Alumni, het woord. Naar goede gewoonte kregen onze vrienden van Ekonomika een (welverdiende) veeg uit de pan. Daarnaast benadrukte


Nadat onverwachts het slotwoord door rector Marc Vervenne naar voren werd geschoven, was het tijd voor het hoogtepunt van de avond: de uitreiking van de VRG – Alumniprijs. De VRGAlumniprijs wordt jaarlijks toegekend aan een alumnus van de rechtsfaculteit die zich maatschappelijk bijzonder onderscheiden heeft. Dit jaar kwam de eer toe aan Ivo Mechels. De laudatio werd uitgesproken door Peter Anthonissen, gedelegeerd bestuurder van Anthonissen & Associates. In zijn laudatio haalt hij aan waarom de jury het behaagt heeft om deze prestigieuze prijs aan hem uit te reiken, met name “voor de fervente wijze waarop hij de belangen van de consument verdedigt”. Niets is minder waar. De laureaat is immers sedert twee decennia woordvoerder van de verbruikersorganisatie Test-Aankoop of met de woorden van Peter Anthonissen “het gezicht, het uithangbord, de stem

9

29-05-2009 08:08:46

V R G

A l u m n i d a g

2 0 0 9

Herman Nys begeestert zijn publiek

Het boek dat aangeboden werd aan Ivo Mechels

van Test-Aankoop”. Maar alvorens Ivo Mechels bij het brede publiek bekend werd door zijn functie bij Test-Aankoop werkte hij een tiental jaren bij de CVP-Senaatsfractie en op de kabinetten van de ministers Karel Pinxten en Leo Delcroix. Hij is dan ook de benaming die Peter Anthonissen hem toekent meer dan waard, namelijk “de vlees geworden VRG’er: de Vlaamse Ridder voor Gerechtigheid!

lieten geen enkele alumnus onberoerd, gelet op de blik van nostalgie en trots in ieders ogen. Aangespoord door de voorzitter begaven de aanwezigen zich naar de Jubileumzaal om rustig na te praten met een hapje en een drankje en zich vervolgens te goed te doen aan het rijke wandelbuffet.

Tijdens een innemende toespraak kijkt de laureaat zelf nuchter terug op de weg die hij reeds afgelegd heeft. Hij eindigde met de volgende woorden: “Als dat ridderdaden zijn, wel dan wil ik best “consumentenridder” worden genoemd, de pen der gerechtigheid in de hand, strijdend voor ons aller belang. Meer dan ooit geloof ik in de maakbaarheid van de samenleving. Meer dan ooit geloof ik ook dat we allemaal ons steentje kunnen bijdragen. Niet zeuren, geen verzuring. Zoeken moeten we blijven doen, een doel hebben is uitermate nuttig. Maar laat ons ook vinden. Vinden betekent vrij zijn, open staan voor nieuwe dingen, en … af en toe geen doel hebben, leven en liefhebben!

De dag werd afgesloten met de traditionele drink in het HDR. Ik hoef het eigenlijk niet meer te benadrukken: de 16de VRG – Alumnidag was wederom fantastisch. We hopen U in ieder geval volgend jaar terug te zien op 5 maart 2010. Tot dan !

Naomi Glibert

De filosoof Sören Kierkegaard verwoordde het als volgt: “iedereen is groot in de mate waarin hij liefheeft”. Ik wens u allen veel liefde toe.” Volgend op dit plechtig moment bracht Jochem Martens, praeses van het VRG, ons op de hoogte van de activiteiten en werking van het huidig praesidium. Tevens kwamen enkele studenten en hun begeleider die deelnemen aan de Jessup International Law Moot Court Competition en de Space Law Moot Court Competition zich voorstellen onder het goedkeurend oog van onze voorzitter.

10


De Academische Zitting werd naar goede gewoonte afgesloten met het Valklied. De tonen van dit lied

De enige echte Alumni-bel

29-05-2009 08:08:52

V a l k n i e u w s

Kunst en recht: een interdisciplinaire uitdaging Kunst en recht, het lijken twee verschillende werelden, toch zijn er meer raakpunten dan men zou verwachten. In het recent verschenen boek “Art & Law” worden de puntjes op de i gezet door een team van leidinggevende rechtsgeleerden, kunsthistorici en sociologen. Iedere auteur (waarbij heel wat leden van onze rechtsfaculteit) bekeek het maatschappelijk fenomeen “kunst” vanuit de eigen specialisatie. Hun bevindingen plaatsen het raakvlak tussen het artistieke en het juridische in een uniek en uitdagend perspectief, waarbij zowel eeuwenoude als gloednieuwe problemen aan bod kwamen. Dit project gaat terug tot het voorjaar van 2005. De facultaire Onderzoekscommissie, onder het voorzitterschap van Professor Verbeke, nam toen het initiatief om een Engelstalige publicatie voor te bereiden die faculteitsbreed zou worden gedragen en waaraan zou meegewerkt worden vanuit zo veel mogelijk disciplines en onderzoeksgroepen. Ruim drie jaar later, op vrijdag 19 december 2008, werd het boek Art & Law aan het publiek en de pers voorgesteld in het Antwerpse KMSK. Het 615 pagina’s tellende boek werd uitgegeven door die Keure, conform met wat de Onderzoekscommissie beoogde, werd het project op 26 maart 2009 definitief afgesloten met een studieavond rond het thema. Hoewel dat ongebruikelijk is voor juridische en sociologische literatuur, werd het boek rijkelijk voorzien van beeldmateriaal om de lezer geheel in de discussie te betrekken. Kunstenaars als Warhol, Rodin, Courbet, Tuymans of Koons nemen de lezer mee langs (juridische) controverses over artistieke vrijheid en patrimoniumbescherming, volgrecht en morele rechten, veilingverkopen en galeriecontracten, vervalsingen en nog veel meer, om, in het zog van deze groten, een uniek en spraakmakend beeld te schetsen van een rechtstak in volle ontwikkeling: het kunstrecht. Vrg-Alumni kon het boek inkijken en grasduinde even in de toespraak die Bert Demarsin (samen met Bernard Tilleman, Alain Verbeke en E.J.H. Schrage, editor van het boek) hield op 19 december bij de voorstelling van het boek. “Si on entend par esthétique l’expérience intime que chacun fait avec une oeuvre d’art, il y a fort peu


de chance qu’elle puisse avoir le moindre rapport avec le droit.” Zo verwoordt de Parijse cultuurfilosoof Nicholas Grimaldi een intuïtief aanvoelen van menig estheet. In tijden dat zelfs de kunstfilosofie en de kunstkritiek lijken te worstelen met het wezen van de kunst, geconfronteerd met de soms gapende kloof tussen wat men ‘burgerlijke smaak’ kan noemen enerzijds en de concrete artistieke expressie anderzijds, wat mag men in die context dan wel van het recht verwachten? Het recht kan uit zijn systeem van ratio, van voorspelbaarheid en zekerheid, van norm en grens op het eerste gezicht slechts weinig adequate concepten puren om een maatschappelijk fenomeen dat daaraan zo vreemd lijkt in zijn finesses te vatten: kunst. Kunst als het gevoelsmatige, het onvoorspelbare, het onzekere. Kunst, die bestaande normen door elkaar schudt en grenzen overschrijdt. ‘t Lijkt dan ook een volslagen onzinnige onderneming, zo’n boek over kunst en recht. Water en vuur verzoenen … en toch, en toch: les extrèmes se touchent… Wie al wel eens naar een vernissage van een tentoonstelling gaat kan al luistervinkend verbazende zaken vernemen. Vaak hoor je op dat soort gelegenheden reacties die vaak eerder juridisch van aard dan artistiek of esthetisch: vragen over copyrights en auteursrecht, bedenkingen over de vrijheid van meningsuiting, bezorgdheden over koopcontracten, beslommeringen van fiscale aard. Zonder meteen alles in een juridisch keurslijf te willen dringen kan men zeker stellen dat ook op het artistieke vlak er voor het recht een steeds meer betekenisvolle rol is weggelegd, als kader voor creatie, stimulus tot preservatie, basis voor circulatie en maatschappelijke context voor receptie en kunstbeleving. De kunstgeschiedenis staat bol van situaties waarbij de jurist zich vragen stelt. Het dispuut tussen Diego Rivera met de Rockefellers in 1934 is zeer illustratief in dit verband. Rivera, wellicht de belangrijkste Mexicaanse schilder, genoot wereldwijde erkenning omwille van zijn figuratieve stijl, enigszins visionair en met een eigen, kleurrijke expressieve beeldentaal waarin hij zeer herkenbare en gewone figuren naar het voorplan haalde. Een en ander leverde hem een opdracht op in het Rockefeller Center in New York. Er moest een

11

29-05-2009 08:08:56

V a l k n i e u w s

fresco komen dat het wetenschapsbedrijf, de kunstindustrie, het socialisme en het kapitalisme diende af te beelden.. Enkele symbolische portretten moesten de compositie opvrolijken, al had Rockefeller daarbij niet meteen Lenin in gedachten. Ondanks herhaaldelijk aandringen van zijn opdrachtgever wou Ribera, een overtuigd communist, van geen wijken weten. Hij was hoogstens bereid om een portret van een groot Amerikaan, zoals Abraham Lincoln toe te voegen, om als tegengewicht te dienen. Het voorstel viel in dovemansoren. Naar verluidt namen beide heren als volgt afscheid van elkaar: “Senor Rivera, I must ask you one last time to reconsider your position” “I will not compromise my vision” en Rivera hield het been stijf. “In that case, this is your fee, paid in full as agreed, but your service is no longer required.” “It‘s my painting!” riep Rivera nog. “but on my wall, Senor Rivera, on my wall.” klonk het fijntjes. Op 22 mei 1933 ontving Rivera zijn geld, maar het fresco bleef achter een gordijn verborgen en begin 1934 liet Rockefeller het weghakken en vervangen door een nog grotere muurschildering met als centrale figuur niemand minder dan… inderdaad Abraham Lincoln. Artistiek nam Rivera weerwraak voor wat hij “cultural vandalism” noemde, door de vernietigde scène in iets verkleinde vorm te hernemen op de muren van het Palacio de Bellas Artes in Mexico-City en daarin het portret van Rockefeller te verwerken, omringd door drank en poker spelende dames. Juridisch dreef hij het niet verder. In het Amerika van de jaren dertig had hij trouwens zonder twijfel het onderspit moeten delven, aangezien de VS in die dagen geen partij waren bij de Berner Conventie. Tegenwoordig kent artikel 6bis van de Conventie de kunstenaar het recht toe om het auteurschap van het werk op te eisen en om zich te verzetten tegen elke misvorming, verminking of andere wijziging van dat werk, of tegen elke andere aantasting daarvan die nadeel zou kunnen toebrengen aan zijn eer of zijn goede naam, zelfs al gebeurt dit na overdracht van zijn werk.

12

De worsteling van de kunstenaar met het recht speelt ook op andere domeinen. Soms gaat het over zijn sociaalrechtelijke kwalificatie, soms gaat het over de artistieke expressie zelve. Zo haalde


het schilderij “L’Origine du Monde” van de Franse realist Gustave Courbet de krantenkoppen toen het in 1995 voor het eerst in zijn brute naaktheid aan de bezoekers van het Musée d’Orsay werd geserveerd. Hoewel de film en fotografie in vergelijking met Courbets tijd al gezorgd hadden voor een zekere gewenning bij het zien van artistiek naakt raakte het werk toch de gevoelige snaar, zodat het Musée d’Orsay zich genoodzaakt zag één suppoost exclusief te belasten met de bewaking van Courbets bekendste schilderij. Niet slecht voor een werk dat dateert van 1866… Niet alle reacties vertalen zich in fysiek geweld. Het kan ook juridisch. Wanneer een werk van artistieke expressie door de goegemeente choquerend wordt ervaren, pornografisch, godslasterend of haatdragend, wordt al snel geschermd met begrippen als censuur en vrije meningsuiting. De vraag is echter hoe een rechtssysteem op bedachtzame wijze daarmee moet omgaan waarbij zowel de kool als de geit gepaard kan worden. Kunstwerken worden ook gereproduceerd en misschien het meest van al nog in digitale vorm. Slechts enkele maanden geleden stelde men Europeana voor, de digitale cultuurdatabank van de Europese Unie waarin het artistiek patrimonium wordt gearchiveerd en omsloten: een monnikenwerk. Maar ook juridisch is dat digitaal archiveren een hele uitdaging. Het vergt een verzoening van het intellectuele eigendomsrecht met de techniciteit van een veranderde, digitale maatschappij in volle revolutie, niet industrieel zoals aan het einde van de achttiende eeuw, maar informationeel. Uiteindelijk dient het recht in de voetsporen van de pioniers van de informatiemaatschappij de vraag te beantwoorden naar het mogen van het kunnen. (Noot van de redactie: omwille van de intellectuele eigendomsrechten spelen we “op veilig”, en werden tegen alle verwachtingen in geen illustraties toegevoegd aan dit artikel). Kunstroof en plundering, zeker in oorlogssituaties, komen veelvuldig voor in onze geschiedenis. Soms komt het tot vernietiging (denk aan de Bamiyaanse Buddha’s die in 2001 door de Taliban werden opgeblazen). Daarnaast wordt in wellicht elk Westers land op grote schaal gestolen kunst verhandeld, afkomstig uit voormalige kolonies, of uit kerken, musea en particuliere collecties in de Westerse wereld. Omgekeerd heeft bijna elk van die landen door plundering, oorlog en bezetting eigen nationaal kunstbezit zien verloren gaan. Het

29-05-2009 08:08:56

V a l k n i e u w s

hoeft dan ook niet te verbazen dat het recht precies tegen die illegale handel de strijd heeft aangebonden. Tegelijk leeft de zorg om het behoud van het eigen patrimonium, de eigen culturele roots binnen de eigen grenzen meer dan ooit. Ook in Vlaanderen is dat het geval. In december 2000 zag men met ledenogen aan hoe een prachtig kwartet van Joachim Beuckelaer, gewijd aan de vier elementen, via een Nederlandse handelaar uiteindelijk in de National Gallery in Londen terechtkwam. Een pijnlijk verlies, waaruit Vlaanderen zijn lessen leerde. De verkoop luidde meteen een omme-

keer in. Vlaanderen heeft sinds 24 januari 2003 immers zijn topstukkendecreet, waarmee men het roerend patrimonium van uitzonderlijk belang in Vlaanderen wil houden. Diefstal en smokkel zijn niet de enige problemen in de kunsthandel, ook vervalsingen of authenticiteitproblemen baren kopers natuurlijk kopzorgen. Wie dacht dat kunst en recht niets met elkaar te maken hadden, denkt dus best twee keer na. Of nog beter: men neme “Art & Law” er bij om te weten hoe het met het kunstrecht gesteld is.

Aan “Art & Law” werkten mee: Ballon Gabriël-Luc, Bouckaert Geert, Declerck Charlotte, Dekeyser Hannelore, Demarsin Bert, De Meester Bart, Draye Anne Mie, Dreier Thomas, Gotzen Frank, Hendrickx Frank, Janssens Marie-Christine, Laermans Rudi, Leenknegt Pieter, Lipinski Tomas, Lubina Katja, Martens Kurt, Milo John Michael, Sagaert Vincent, Pintens Walter, Quaedvlieg Antoon, Reap James, Schneider Hildegard, Schrage Eltjo, Tilleman Bernard, Tritsmans Eline, Van der Stighelen Katlijne, Van Langendonck Jozef, Verbeke Alain Laurent, Verhoest Koen, Verhoeven Sten, Windey Jeroen, Wouters Jan

Sponsoring: wat doen we met de centen? Een van de belangrijkste rollen van onze vereniging is de sponsoring van een aantal initiatieven binnen onze faculteit. Omdat we graag aan onze leden aantonen wat we precies doen met de lidgelden zetten we even een paar zaken op een rijtje. Dit academiejaar sponsort VRG Alumni de volgende activiteiten: Bibliotheek: 28.000 € Pleitwedstrijden: 19.000 € Kulak: 3.000 € We liepen even langs bij de bibliotheek om te horen wat de belangrijkste evoluties zijn geweest in het afgelopen jaar. Door de economische crisis moeten alle faculteiten besparen, wat zich natuurlijk ook laat voelen in het budget van de bibliotheek. De bibliotheek is daarom zeer tevreden dat VRG Alumni haar sponsoring ook dit jaar toekent. Bij deze dan ook een warme oproep aan Alumni die verdere sponsorgelden kunnen aanbrengen voor onze bibliotheek! De masterproeven in de rechten hebben tot gevolg dat het nog drukker wordt in de bibliotheek. Op heel wat momenten zijn er meer dan 350 bezoekers tegelijk aanwezig. Recent noteerde men zelfs een piek waarop er gedurende de ganse dag 1700 personen langsgekomen zijn (het vroegere record lag op 1400 bezoekers per dag). Dit zijn enorme aantallen, er wordt nagedacht over manieren om de bezoekers beter te spreiden buiten de “spitsuren” die zich situeren tussen 14 en 18 uur.


In oktober 2008 werd een geheel vernieuwde website gelanceerd, waardoor de dienstverlening verder geoptimaliseerd wordt. Tenslotte denkt men in een zeer pril stadium na over een project om volledig over te stappen naar online tijdschriften, zodat er geen enkele “dubbele aankoop” (online én papier) meer dient te gebeuren. Langs de kant van de pleitwedstrijden vernamen we dat Leuven dit jaar deelneemt aan de Philip C. Jessup International Law Moot Court Competition met een team bestaande uit 5 studenten. In de European Law Moot Court Competition hebben we een team van 4 studenten in de Manfred Lachs Space Law Moot Court neemt een team van 3 studenten deel. Tijdens de nationale ronde op zaterdag februari 28 februari behaalde het Leuvense Jessup-team de prijs van beste memorie en beste pleiter (Martina Budzynska) en ging het als exhibition team naar de internationale ronde te Washington. Het Leuvense ELMC team had zich door de uitstekende kwaliteit van hun conclusies geplaatst voor de regionale ronde in Wales. Daar moest het in de finale zeer nipt (een half punt verschil) de duimen leggen voor Columbia University. Niettemin gaat de Leuvense Commissie-vertegenwoordiger (Steven Peeters) wel door naar de internationale ronde te Luxemburg. Het team is bovendien al zeker van een vijfde plaats. Het Manfred Lachs team was zich op het moment van de eindredactie aan het voorbereiden voor hun Europese finale te Athene van 27-28 april.

13

29-05-2009 08:08:56

V a l k n i e u w s

Snel of diep, VRG-Alumni heeft beiden Als je de grootste kring van de K.U.Leuven bent heeft dat zo zijn voordelen. Je hebt dan immers de middelen om je leden via verschillende kanalen in te lichten over al wat er reilt en zeilt in alumnimiddens en aan de faculteit. VRG-Alumni Magazine is het oudste kanaal. Via het magazine proberen we om te focussen op een aantal aspecten die we dan wat meer “in de diepte” gaan bekijken. Dat gaat dan over interviews met alumni, artikelen over de hervormingen binnen het studiecurriculum en alle andere aspecten van het leven aan de faculteit die relevant zijn voor onze alumni. Het nadeel van het magazine is dat het productieproces van een magazine wel enige tijd in beslag neemt. Daardoor kunnen we niet altijd even kort op de bal spelen. De VRG-Alumni Nieuwsbrief is een veel sneller medium. De nieuwsbrief wordt iedere maand aan pakweg 7000 leden verzonden en geeft informatie op kortere termijn. Naast een aantal aankondigingen (studiedagen, links naar boeiende publicaties) worden er ook vacatures gepubliceerd en zelfs de aanwinstenlijst van de rechtsbibliotheek. Als bedrijf kan je overigens je logo laten opnemen, incl. hyper-

link naar de eigen website. Wist u overigens dat er ook een “Dagkrant” bestaat waardoor u universiteitsbreed allerlei interessante informatie kan terugvinden? Onze nieuwsbrief wijst u de weg. Indien u de nieuwsbrief nog niet ontvangt, stuur dan een e-mail naar [email protected] en we voegen u toe aan de verzendlijst. Het is de bedoeling dat magazine, website en nieuwsbrief op termijn nog dichter naar elkaar toegroeien, waarbij we alle kanalen echt complementair gaan uitbouwen. Het “hoe en wat” wordt in de nabije toekomst verder uitgedacht. Een voor de hand liggende optie zal allicht zijn dat we bepaalde artikelen die “tijdsgebonden” zijn via de nieuwsbrief gaan publiceren. Hoe dan ook, we houden u in de volgende nummers op de hoogte over hoe we u op de juiste manier (en binnen het juiste tijdsbestek) alle informatie zullen doorsturen die relevant is om de betrokkenheid tussen de Alumni en de faculteit te bestendigen. Aarzel alleszins niet om VRG-Alumni te contacteren indien u een bericht wil verspreiden: wij helpen u – via het Magazine, het web of de nieuwsbrief – meer dan graag met de verspreiding.

VRG-ALUMNI MISSION STATEMENT VRG-Alumni wil blijvend de band versterken tussen de juristen gevormd aan de Leuvense rechtsfaculteit en van die alumni met hun faculteit. De kring telt thans ruim 3.000 leden. VRG-Alumni ondersteunt zowel faculteit als universiteit, o.a. als mecenas van de internationale pleitwedstrijden, van de rechtsbib te Leuven en te Kortrijk, en van een studiebeurs uitgereikt door het Fonds Roger Dillemans (jaarlijks alles te samen ten bedrage van zestigduizend euro). VRG-Alumni informeert de alumni omtrent elkaars reilen en zeilen, het leven in de Valk, interessante vacatures en dies meer, o.m. via onderhavig magazine, via www.vrgalumni.be en via een maandelijkse e-nieuwsbrief. De jaarlijkse VRG-Alumnidag biedt gelegenheid tot permanente vorming: op het programma staan steevast ruim 20 juridische en andere voordrachten, gevolgd door de uitreiking van de VRG-Alumniprijs aan een verdienstelijke alumnus/-a tijdens een traditioneel met het Valklied besloten academische zitting. Alle deelnemers ontvangen een volledig verslagboek. Vanaf 2009 brengt het najaar tevens het VRG-Alumni Galabal. Veder ondersteunt VRG-Alumni zijn leden bij de organisatie van reünies. Op het eind van het academiejaar ontvangt elk lid een geactualiseerde versie van het VRG-Alumniboek, met contactgegevens van alle Leuvense juristen; leden hebben eveneens toegang tot de universiteitsbrede elektronische variant. Meer informatie: VRG-Alumni vzw – Klein Dalenstraat 46, 3020 Winksele, tel. 016 499 497, fax 016 480 921, [email protected], www.vrgalumni.be.

14


29-05-2009 08:08:56

V R G - g a l a b a l

Het eerste VRG-Alumni Galabal komt er aan! Laten we eerlijk zijn. Als jurist houden we wel van de goede dingen des levens. Een feestelijke maaltijd met dito wijnen wordt doorgaans geapprecieerd, zeker wanneer men zich in goed gezelschap bevindt. En als dat ook nog eens in een mooi kader gesitueerd wordt, waarbij er zelfs de mogelijkheid is om nadien de nacht in te dansen dan kan dit alleen maar de zaken ten goede komen.

Leopold II liet optrekken aan het einde van de majestueuze Tervurenlaan dateert uit 1897. De naam verwijst naar de eerste bestemming van het gebouw. Op de Wereldtentoonstelling van 1897 werden in dit gebouw immers de “koloniale verdiensten” van België in Afrika tentoongesteld (Het Museum voor Midden-Afrika werd pas in 1910 voltooid).

VRG-Alumni bestaat inmiddels meer dan 15 jaar. In die periode hebben we al zeer veel activiteiten georganiseerd, gaande van wandelingen in het Zwin over een legendarische reis naar Istanbul tot natuurlijk onze jaarlijkse Alumnidag. Maar er ontbrak nog iets.

De avond begint – uiteraard geheel optioneel – met een diner. Vervolgens gaan de tafels en stoelen aan de kant en gaat het eigenlijke galabal van start. Er is uiteraard ook ruimte voor een goed gesprek, voor iedereen die niet de ambitie heeft om “een ster op de dansvloer” te zijn en/of graag zijn carnet d’adresses wenst te actualiseren. Dresscode van de avond is “stadskledij” of “avondkledij”, aan u de keuze.

De leemte werd gevuld toen enkele “jonge wolven” binnen onze Raad van Bestuur met een voorstel voor de dag kwamen om een Galabal in stijl te organiseren. Geconfronteerd met zoveel enthousiasme sloeg de vonk meteen over, waarna de voorbereidende werkzaamheden konden van start gaan. Het resultaat mag er zijn. Op zaterdag 24 oktober 2009 verwelkomen wij u graag in grote getale in het Koloniënpaleis van Tervuren. Het Koloniënpaleis, een van de monumentale gebouwen die

De deelnemers aan het diner worden verwacht tegen 19 uur. Wie niet komt dineren mag zich klaar maken om ten tonele te verschijnen vanaf 21 uur. Hou er rekening mee dat de inschrijvingen voor het diner beperkt zijn tot 100 personen. Snel reserveren is dus de boodschap. U kan reserveren via het Alumnisecretariaat, alle details en prijzen treft u aan op de achterflap van dit Alumni-magazine.

Korte berichten Alumnus Bedrijfsjurist van het jaar in Nederland Christophe François, bedrijfsjurist van CA software in de Benelux, is in Nederland uitgeroepen tot ‘Bedrijfsjurist van het Jaar’. Christophe François (1976) studeerde Belgisch en Europees recht aan de Katholieke Universiteit van Leuven Sinds 2000 behartigde hij de juridische zaken van diverse internationale operaties, onder meer van Oracle Corporation en later van CA. De nadruk ligt op het commercieel-juridisch begeleiden van de activiteiten, het contracteren van softwarelicenties en de diverse ondersteunende IT diensten, waaronder hosting, alsook op arbeidsrechtelijke ondersteuning en vennootschapsrechtelijk management van de diverse CA entiteiten. Momenteel is Christophe François lid van de management en operations teams van CA in België en Nederland. Daarnaast is hij als EMEA Privacy Officer verantwoordelijk voor het toezicht


en de ondersteuning op het vlak van data privacy binnen de vestigingen in EMEA (Europe, MiddleEast and Africa). Studiereis naar Geneve Naar goede gewoonte ging ook dit jaar de studiereis naar de Internationale Arbeidsorganisatie door, en dit van 2 tot 4 maart 2009. Het geheel werd in goede banen geleid door de professoren Roger Blanpain en Frank Hendrickx. Marc Huybrechts Ereconsul-generaal van India Professor emeritus Huybrechts werd op 9 september 2008 benoemd tot Ereconsul-generaal van India. Hij neemt deze verantwoordelijkheid op voor alle Vlaamse provincies met uitzondering van Vlaams-Brabant.

15

29-05-2009 08:08:56


29-05-2009 08:08:57

Inhoud. 5 maart Noteer alvast de datum van de 17de VRG-Alumnidag: Oproep Alumniprijs april - mei - juni

Recommend Documents