Informatieblad buurtvereniging SCHOOR Uitgave: herfst jaargang 2015

Voorwoord Na een prachtige warme zomer en een paar herfstbuien in de nazomer, krijgen we als extraatje zeker nog een paar mooie dagen in de herfst. Heerlijk om te wandelen in de natuur met z'n fijne veranderende kleuren of uitwaaien aan de kust... Heerlijk om de seizoenen te zien wisselen. In het voorliggende buurtblad heeft onze redactie weer zijn uiterste best gedaan om u mooie weetjes en verhalen te brengen. We wensen u veel leesplezier en een fijne herfst. Het bestuur

Uitstapje naar klimbos Zondag 5 juli waren we gaan klimmen met de buurtvereniging, naar Klimbos Weert. Het was lekker weer. We waren met 5 volwassenen en 15 kinderen.

Informatieblad buurtvereniging “SCHOOR” Uitgave: herfst jaargang 2015 1

We kregen allemaal een tuigje om en een helm op, toen kregen we instructies en daarna mochten we zelf gaan klimmen. Er waren vier banen met hindernissen, 1 was de makkelijkste en 4 was de moeilijkste. Je moest over touwen klimmen, door tonnen heen, over kleine boomstammetjes die aan een touw vastzaten. Er was zelfs een tonnetje waar je op moest zitten en naar de overkant kon glijden. Ik heb alle banen gedaan, baan 4 was best wel zwaar, ik kreeg er pijn van aan mijn handen. Er was voor de volwassenen koffie en voor de kinderen ranja, met cake en spekjes. Het was heel leuk, ik hoop dat we volgend jaar weer gaan. Lucas Moonen

Festeynder Voor de veertigste keer trok de historische optocht van Festeynder door de straten van het kerkdorp Nederweert-Eind. Meer dan 1600 figuranten deden mee aan de optocht en waren gekleed in prachtige kostuums. De talloze bezoekers waanden zich in vervlogen tijden. Het thema van deze jubileumeditie luidde: Oude ambachten in Nederweert Eind 40 jaar meesterschap. Traditiegetrouw liepen ook verschillende gilden mee in de parade en wel in vol ornaat, zoals St. Eloy, St. Gertrudis, St. Aubertus, St. Severus en nog velen anderen. Bijzonder was dit jaar dat oude brandweerauto's en brandweerspuiten te bewonderen waren.

2

Andere publiekstrekkers waren de paardenkoetsen en een lijkenkoets. Wederom was er extra aandacht besteed aan Kinderfesteynder met een nostalgische kermis, straattheater en volksspelen. Verder waren vertegenwoordigd in de optocht: Oldtimers, zigeuners, ambachtslieden, vee en paarden met huifkarren. In Nederweert-Eind zijn meer dan 25 dorpsverenigingen die alle meegeholpen hebben aan het doen slagen van Festeynder. Na de optocht was er in de St. Gerarduskerk een gildedienst, waar de gildedeken, gildemeester en leken aan hun gildealtaar hun godsvruchtige mededelingen konden vervullen met een heuse donderpreek. Het is toch bijzonder te noemen dat al 40 jaar met veel enthousiasme Festeynder met een leger aan vrijwilligers draaiend wordt gehouden. Ook is het noemenswaardig dat er vrijwilligers zijn die de leeftijd van 90 jaar hebben bereikt. Over verbondenheid gesproken; er was ter gelegenheid van het 40 jarig bestaan een vlag ontworpen. Ieder gezin in Nederweert-Eind heeft zo’n vlag gekregen. Er hing dan ook in het hele dorp de vlag uit. Dat was toch prachtig. Wilhelmien Wetemans

3

Melkbussen Met Festeynder zag ik nog mooie oude melkbussen. Ongeveer 40/50 jaar geleden molken de meeste melkveehouders de koeien met de hand of met een melkmachine. De gemolken melk werd in melkbussen verzameld. Boeren moesten vervolgens de melkbussen aan de weg zetten, alwaar ze werden opgehaald door de melkrijder. Bij de melkfabriek werden de bussen geleegd, soms schoon gemaakt en vervolgens terugbezorgd op de boerderij. Zuivelfabriek Acmeca in Assen had in 1961 al een tank van 10.000 liter. Daarna kwam de bussenboener, de rijdende bussenreiniger die een spoelvoorziening aan boord had. Geleidelijk aan schakelden de boeren over van de melkbus op de koeltank. Dit gebeurde soms vrijwillig, maar vaker onder druk van de melkfabriek, die tankmelkers beloonde met tanktoeslag. Niettemin zorgde de komst van de melkkoeltank voor veel ophef bij de bussenmelkers. De bussenmelkers wilden ''hun'' bus houden, ondermeer omdat hij zo handig was bij het melken in de wei. Vandaag de dag worden melkbussen niet meer gebruikt. Het oude type melkbus is van dun plaatstaal en nu vooral populair als decoratieobject en bij het carbid schieten, tijdens oud op nieuw. Later kwamen er ook bussen van aluminium. Geschikt voor melk maar niet voor carbid.

Philomena Rijnders wast de “tuiten” Wilhelmien Wetemans

4

5

1916 --- Kapel Schoor100 jaar --- 2016 Deel III Beelden en versieringen in de kapel

Exterieur in bijzonder samenspel met het interieur Impressie van Mathilde Sieben De Lourdesgrot in de nis achterin de kapel is een geschenk van de Boerenleenbank uit 1958, toen de Rooms-katholieke Kerk het eeuwfeest vierde van de verschijningen in Lourdes. *) De beeltenissen van Maria in de grot en de neergeknielde Bernadette zijn uitgevoerd in gips. De rozen om het beeld verwijzen naar de litanie van Maria. **)

6

7

Tegen de achterwand van het priesterkoor zijn in 1961 een drietal grote schilderingen op jute aangebracht met afbeeldingen uit het leven van Maria, vervaardigd door de bekende Limburgse kunstenaar Cor van Geleuken. ***)

Het glas-in-loodvenster boven het altaar stamt uit 2003 en is een cadeau van de buurtgemeenschap aan voorganger Pater R. Pollmann O.F.M. bij gelegenheid van zijn gouden priesterfeest. Foto’s J.vdK *) Het was in 1858 dat het eenvoudige herderinnetje Bernadette Soubirous ( 1844 – 1879) in het Franse Pyreneeën dorpje Lourdes verschillende keren een verschijning kreeg van een ‘mooie dame in het wit’. Sindsdien is Lourdes over de hele wereld een begrip bij de vele miljoenen pelgrims, die het bedevaartsoord bezochten. **) De litanie van Maria bestaat uit een serie aanroepingen die gebeden worden na het rozenhoedje of het rozenkransgebed.

Het tegelreliëf ( 1958) boven de ingang is ontworpen door Math Jansen uit Tegelen.

***) Cor van Geleuken ( Stramproy 1920 – Heerlen 1986) was zowel onder meer beeldhouwer, glazenier en tekenaar als schilder. Hij maakte tijdens zijn leven – waarvan vele jaren in Voerendaal - meer dan 1000 kunstwerken en werd dan ook ‘een duivelskunstenaar’ genoemd, aldus de in 2013 verschenen biografie. Het kruisbeeld en de overkapping op het kerkhof van Nederweert-Eind zijn ook van zijn hand, alsook de muurschildering achter het altaar in de oude noodkerk op de zolder van het – reeds eerder gesloopte – eerste schoolgebouw van Nederweert- Eind. Volgende keer meer over de kosters, die in de voorbije eeuw werkzaam waren in de kapel. J.vdK

8

9

Herfstkleuren Herfst, waar denk je aan? Meestal aan regen, wind, paddenstoelen en natuurlijk de herfstverkleuring van de bladeren. De natuur sluit zijn zomerfeestje af met een kleurig vuurwerk. Als de omstandigheden goed zijn kleuren de bladeren in allerlei tinten van geel, oranje, rood, paars en bruin. Als de dagen korter worden en de temperatuur daalt, krijgen de planten een signaal. Ze trekken de groene kleur chlorofyl terug in de takken, stam en wortels als voedingsstof voor het volgende groeiseizoen. De in het blad aanwezige pigmenten carotenoïde en xanthofyllen blijven achter en geven het blad de gele en oranje kleur. De kleur rood en paars veroorzaakt door anthocyanen wordt tijdens de herfst gemaakt. Om ervoor te zorgen dat de opgeslagen voedingsstoffen in de plant blijven ontstaat in de herfst op de grens tussen de bladsteel en de tak een kurklaagje. Uiteindelijk stopt hierdoor het transport van voedingsstoffen naar blad, het sterft af en valt. Het afgevallen blad zorgt voor een ideale natuurlijke bescherming van de grond en dient tevens als voedsel voor plant en dier. De bladeren kleuren niet allemaal tegelijker tijd. Zo kleurt de witte paardenkastanje eerder dan de eik en de beuk. Ook verschillen de kleuren van elkaar. Je hebt planten die prachtig verkleuren maar sommige vertrekken met de stille trom. In de tuin kun je ook genieten van dit herfstfeest. Een paar voorbeelden zijn de amberboom, kardinaalsmuts, esdoorn, krentenboom, ginkgo, en de wingerd. Je kunt zelfs een reis maken om van de herfstkleuren te genieten. Van midden/eind september tot midden oktober kun je afreizen naar New England in USA om de “indian summer” mee te maken. Prachtige trips met de auto of de trein met schitterende uitzichten over vlammend, gekleurde bossen.

10

11

Wassen

Maar zover hoef je niet te gaan. Hier bij ons in Schoor kun je ook genieten van het herfstfestijn, zie maar onderstaande foto.

In de jaren 40-50 was de was een zware, tijdrovende klus. Grote groepen oudere Nederlanders weten nog als de dag van vandaag, hoe hun moeder of zij zelf wasten. Lakens, zakdoeken en ondergoed werden eerst gekookt, dan de vlekken eruit geboend op een wasbord met groene- of sunlight zeep. Vervolgens werd de was op de bleek gelegd, hetgeen wil zeggen, dat de was op het gras werd gelegd en met water werd nat gehouden. Vaak werd op zondag al de wasketel met sop op een driepitsbrander in de keuken of in de schuur op de grond gezet. Op de ketel lag een houten tang waarmee regelmatig de was werd gekeerd en ondergedompeld. Vervolgens spoelen, uitwringen, drogen en tenslotte strijken. Het wassen in ieder huishouding werd verricht door vrouwen, ongeacht hoe druk zij het soms al hadden. Men moet daarbij bedenken dat het een wekelijkse karwei was. Denk speciaal aan die grote gezinnen van meer dan 10 kinderen waarbij zelfs opa en oma ook nog bij de huishouding hoorden. Het is bijna niet te geloven dat in drukke tijden op het land ook daar de huisvrouw nog van de partij was. Ja, ja, soms was het voor de huisvrouw geen lolletje!!!

Wil je deze foto’s in kleur zien kijk dan op de website van onze buurtvereniging. Mathilde Sieben

12

Wilhelmien Wetemans

13

NAOBERNOWTS In deze rubriek verzamelen en publiceren we alle buurtnieuwtjes. Laat het de redactie even weten!

Geboren: Onze felicitaties voor: Goos, zoon van Bar en Marian Lenaers, Roeven 23. Raf, zoon van Ivy Janssen en Ruud Bongers, Kraan 12 C. In 2016 geboortegolf op ’t Schoor?? In het laatste weekend van augustus landde er een groep van wel dertig ooievaars bij de “Schoorkuilen”. Buurtgenoot René Otterdijk van de Wessemerdijk nr. 12 fotografeerde deze spectaculaire gebeurtenis.

14

15

De Pen Hoi Buurtgenoten. Wij willen ons even voorstellen: Jim, Ester en Lana Sartorius. Ester is wellicht al redelijk bekend omdat ze bij het Roosje in de Kerkstraat werkt als bloembindster en komt uit Nederweert. Zelf ben ik waarschijnlijk onbekend voor Schoor. Ik kom oorspronkelijk uit Weert (Leuken) en werk als programmeur in Ittervoort bij Intelly. Ik kwam zelf wel al heel vaak naar Schoor: in mijn jeugd- en studietijd kwam ik bijna dagelijks over de vloer bij de familie Nossin. Onze dochter Lana is inmiddels al weer 3 (de tijd vliegt) en we zijn in verwachting van een broertje of zusje. Sinds kort wonen wij op schoor 18. Vorig jaar september was de sleuteloverdracht. Daarna hebben we flink verbouwt en in januari van dit jaar zijn we verhuist. Hiervoor hebben we in Nederweert gewoond op de Henry Hardenstraat. We wisten echter wel altijd al dat dit tijdelijk zou zijn: dat we in een woonboerderij wilde wonen met veel tuin hebben we altijd al geweten. We waren al enkele jaren de woningmarkt aan het volgen, maar de juiste woning kwam nooit voorbij: kleine tuin, te ver weg, te ver buitenaf etc.. Bij toeval viel ons oog op schoor 18: grote tuin, niet te ver weg, en zeker niet te ver buitenaf maar toch "in de natuur" met veel buitenruimte en toch buurtcontact. De beneden verdieping was niet helemaal naar smaak: maar daar was wat aan te doen. En de tuin was prachtig. Veel grote bomen, en ja, die

16

moeten er al staan, die kan je niet zo kopen ... Daarna is het heel snel gegaan: eigen huis in de verkoop gezet, en Schoor 18 gekocht. Spannende tijden ... maar een beetje risico moet je nemen als zo een kans voorbij ziet komen. Inmiddels zijn we al goed ingeburgerd. De meeste directe buurtgenoten hebben we wel al eens gezien en gesproken. En ook in en rondom het huis begint nu alles op orde te komen. Ondanks dat we hier nog geen jaar wonen kunnen we het ons al niet meer anders voorstellen. Tot ziens op een van de buurtactiviteiten!

Kroedwösj Voor de zegening van kroedwösj op 15 augustus tijdens de viering van Maria ten Hemelopneming zijn veel vrijwilligers druk in de weer met het plukken en verzamelen van kruiden. Voor het bereiden van kroedwösj behoren zeven kruiden te worden opgenomen zoals; duizendblad, gerst, rogge, boerenwormkruid, alsem, notenblad en St. Janskruid of koninginnenkruid. Helaas is het moeilijk om bijvoorbeeld Sint. Janskruid te vinden. Zeker als de gemeente alle bermen vrij recentelijk heeft gemaaid. Ook is het moeilijk als het weer niet mee niet mee werkt, waardoor bepaalde kruiden niet in bloei staan. Conclusie; het is soms flink aanpoten voor Maria ten Hemelopneming om de benodigde kruiden te vinden. Maar, ook hier geldt: zoekt en gij zult vinden. De inzegening kan plaats vinden tijdens de eucharistieviering of een inzegening thuis, hetgeen huis en haard moet beschermen tijdens onheil. Wilhelmien Wetemans

17

Dit zijn GEEN kinderen van Schoor, Roeven en Kraan

Arendsoog is jarig, hij wordt 80! Die spannende avonturen, die je als jongen (of meisje !) verslonden hebt , vergeet je nooit meer. Wat een held was die cowboy – wij zeiden altijd ‘kojboj’ – die samen met zijn Indiaanse vriend “Witte Veder” het onrecht in het ‘Wilde Westen‘ te lijf ging. En hoe vaak hebben we op woensdagmiddag onze beide vrienden nagespeeld met klapperpistolen en eigengemaakte pijl en boog ? Inmiddels is Bob Stanhope – zo heet ‘Arendsoog’ echt – een krasse knar geworden, want hij werd geboren in 1935. Dat was te danken aan de Haagse onderwijzer en schoolhoofd Jan Nowee, die in zijn vrije tijd in de bibliotheek werkte. Daar ontdekte hij dat veel jongeren verzot waren op de cowboyboeken van Karl May, die door het ruige taalgebruik eigenlijk niet zo geschikt waren voor de lagere schooljeugd. Zo kwam Nowee op het idee om zelf te gaan schrijven en dat werd een groot succes. Liefst negentien delen waren al van de persen

“Kennis over het boerenleven onder basisschoolleerlingen is schokkend laag.” Volgens onderzoek denkt een kwart van deze jongens en meisjes dat leer wordt gemaakt van kunststof. Volgens een op de vijf scholieren groeien aardappels aan een boom of struik. Bron: “Nieuwe oogst” vakblad ZLTO, LLTB, LTO. 3 januari 2015

18

19

gerold toen Jan Nowee in 1958 overleed; deel 20, dat halverwege was, werd voltooid door zijn zoon Paul. Deze schreef verder de delen 21 tot en met 63 en bepaalde in zijn testament dat er na zijn dood in 1993 geen nieuwe delen meer mochten verschijnen. Nu moeten we het doen met een “Arendsoog”-fanclub, die bij de 75e verjaardag van onze heldhaftige cowboy in 2010 bovenstaande bundel van vier eerder verschenen verhalen uitgaf, geïllustreerd met vele tekeningen van Hans Kresse. Voor mij: puur jeugdsentiment van de bovenste (boeken)plank!!

Bij de foto’s : Jan Nowee (1901 – 1958) en rechts: Paul Nowee (1936 – 1993)

J.vdK

KINDERCOMMISSIE Esther Moonen Jorine Scheepers Druk: Lay-out:

REDACTIE Jan van de Kam Elly Scheepers Wilh. Wetemans Mathilde Sieben

622700 852760

633188 632665 631809 622287

KO-DU Service Frenk Scheepers 20

21

Natúúrlijk Schoor De houtduif. De houtduiven of te wel bosduiven zijn vanaf de herfst nadrukkelijk aanwezig in onze tuin. In de zomer zie je meestal een koppeltje duiven maar in de herfst en de winter zwerven ze rond in grote vluchten. Deze wintergasten zijn vaak afkomstig uit het noorden. Een enkele “zomerduif” overwintert eveneens in onze contreien. De coniferen rond onze tuin dienen als zogenaamde roestplekken, slaapplaatsen. Tientallen duiven zitten dicht tegen elkaar in de coniferen. Geregeld vinden we een karkas onder de hoge dennen want de buizerd en de havik vinden deze duiven een lekker hapje. Duiven…je hebt dwepers en haters. De dwepers houden zelf duiven. De haters denken aan de grote witte flatsen op hun pas gepoetste auto of de schone was aan de lijn. Tja, helaas dragen de duiven nu eenmaal geen luiertjes. Houtduiven worden heel vaak verwisseld met de stadsduiven of te wel de “vliegende ratten” van de stad.

Houtduiven broeden niet zoals stadsduiven op huizen, monumenten e.d. Stadsduiven zitten graag op gebouwen omdat deze lijken op de biotoop waar de duif vandaan komt. De stadsduif is namelijk een afstammeling van de rotsduif. Deze leeft in berggebieden rond de Middellandse zee en bouwt zijn nesten in ondiepe rotsspleten. De stadsduiven zijn met zo velen omdat deze het gehele jaar broedt. De houtduif broedt van maart tot en met augustus. Vanaf maart zie je de duiven druk in de weer met elkaar in de weer. Er wordt een slordig nest in elkaar geflanst. Eentje had afgelopen juni een nest op een tak vijf meter vanaf een raam gebouwd. Ze zaten een hele tijd trouw op het nest maar plotseling waren ze verdwenen. Foto: Mathilde Sieben

Stadsduif (foto: Google)

Houtduif (foto: Google)

De houtduiven leven vooral in de bossen en landbouwgebieden. Door veranderingen in de landbouw zijn de houtduiven de laatste decennia ook te vinden in tuinen en stadparken. Dit doen ze niet alleen vanwege het aanbod aan voedsel maar ook als bescherming tegen de kraaien die hun nesten leegroven.

22

Het schijnt dat slechts 10 % van de voorjaarsnesten uitkomt. Vanaf augustus zijn de broedsels succesvoller. Er is meer voedsel aanwezig, de houtduiven eten vooral granen. Maar ook de kraaien, de grootste eierrovers van de houtduiven hebben minder interesse in de legsels. De nesten van de kraaien zijn dan namelijk allang uitgevlogen. Het mannetje en het vrouwtje broeden ongeveer 15 dagen om de beurt op een à twee eieren. De eerste 6 dagen worden de kuikens gevoerd met zogenaamde duivenmelk. Vloeibare voeding die de duif zelf aan maakt in de krop. Daarna krijgen de jongen natgemaakte zaden. Ze groeien snel en vliegen na 25 dagen uit. Begin augustus broedde een koppel houtduiven in de wilg bij ons huis. Maar helaas ook dit nest is niets geworden. Mathilde Sieben

23

Over hobby’s in onze buurt gesproken In gesprek met Frans van den Eerenbeemt

Op de afdeling “podiumkunsten” leerde hij de kneepjes van het regisseren, dat in 1972 na drie jaren werd bekroond met het diploma van regisseur. Frans, wat is eigenlijk een toneelregisseur ? Niets minder dan een “democratisch dictator”: d.w.z méépraten mogen alle leden van de groep: over het te kiezen stuk, over het decor, of over het repetitieschema, maar het is de regisseur die uiteindelijk beslist: hij verdeelt de rollen, hij stuurt en geeft de richting aan tijdens de repetities. Vooral het ‘naturel spelen’ vind ik belangrijk; een speler moet steeds goed kijken, waar hij/zij loopt of staat; nooit achterwaarts over het podium. Ook al heb je op een moment even geen tekst, dan mag je je spel niet laten ‘doodvallen’. Snuit desnoods je neus, zeg ik wel eens, maar doé iets! Een regisseur moet ook alles wat hij van zijn spelers vraagt, zélf kunnen voordoen.

“Het is méér dan een hobby” zegt Frans ( geb. 1951) over zijn passie, die hij meer dan dertig jaar op ’t Schoor heeft beoefend: het regisseren van toneel. Het begon - gestimuleerd door een leraar - met toneelspelen vanaf zijn zestiende in zijn geboorteplaats Asten (N.Br.). Door het vertrek van de regisseur ontstond een vacature in de toneelgroep, die door hem werd opgevuld, tot hij in 1973 – na zijn huwelijk met Nellie Theunissen naar het Schoor vertrok. (Later heeft hij deze groep nog verschillende seizoenen mogen regisseren.) In het begin van die zeventiger jaren reed Frans – samen met twee anderen – enkele avonden per week naar de dependance in Genk van de kunstacademie van Aalst (B.)

24

25

Je bent dus al vanaf 1982 op ’t Schoor actief aan het regisseren ? In het begin deden we het om beurten met Sjeng Briels, medeoprichter van de toneelgroep “DE MEIBERG”. We hebben een aantal toneelstukken zelf geschreven, of uit het Duits vertaald. Het bewerken van de tekst vraagt heel veel tijd. Daar zit ik vele avonden op te lezen en te schrijven. Soms moet ik een rol invoegen en van tekst voorzien; ook laat ik bepaalde grappen weg en voeg er andere in. Ik ben tegen ordinaire ‘onderbroekenlol’. We spelen het liefst komedies; soms met een serieuze ondertoon, soms met de nodige nostalgie en soms met veel hilariteit. Bepaalde scenes vragen om lichamelijke toenadering. Ik moet de spelers van “DE MEIBERG” complimenteren dat ze ook intiemere acties aandurven. Een zoen op het toneel moet ook écht zijn, anders moet je die weglaten. Een klap moet je ook écht geven en kunnen incasseren. Elke speler krijgt aan het einde van het seizoen een DVD met opnamen van het gespeelde stuk. Eerst kijken we er samen naar op een gezellige filmavond om nog eens na te genieten en de reacties van het publiek te horen. Ook de muziek zoek ik er zelf bij. Hoe ziet de toekomst van “DE MEIBERG” er uit ? Ik heb dit jaar besloten om na 32 jaar een punt te zetten achter het regisseren. Ik heb er van genoten maar nu vind ik dat anderen ook een kans moeten krijgen. Bovendien wil ik mijn energie ook eens graag in andere zaken steken. Ik ben niet weg uit de toneelgroep; ik blijf de propaganda en de PR verzorgen, want de spelers gaan door onder eigen regie en ik vind dat ze dat – na al die jaren samen spelen – ook zeker kunnen. Frans, ik wil jou hartelijk danken voor dit gesprek en in het bijzonder voor je 32 jaren dat je samen met alle spelers, ons op ‘t Schoor hebt verrast met zoveel gezellige toneelavonden. J.vdK De redactie van “HET BUURTBLAEDJE” sluit zich graag hierbij aan en wenst ook toneelgroep “DE MEIBERG” veel succes met hun nieuwe stuk.

26

27

Vakantierust of vakantiestress?

•

In de aanloop er naar toe raken we al in de stress omdat het werk moet worden afgerond en alles thuis in orde moet zijn. • In de vakantie zelf zorgen lange files, zeurende kinderen, afwijkende temperaturen, regenbuien of overbevolkte vakantieverblijven voor extra stress. • En ná de vakantie is er weer de druk omdat het werk en de privéverplichtingen moeten worden ingehaald. Waarom willen we eigenlijk massaal weg? Toerisme experts menen: niet omdat het hoofd moet worden leeg gemaakt, maar omdat het status geeft. “Mobiliteit is een onderdeel van onze identiteit geworden. Kijk maar op de sociale media, waar mensen met hun reizen pronken als trofeeën. Hoe verder weg, hoe exotischer en woester, des te beter voor je imago.” Aldus Peter de Waard in de VOLKSKRANT van 18 augustus j.l. Vind je het ook zo heerlijk als er niets meer ‘moet ‘ en je lekker thuis kunt ‘lummelen’ of in de buurt rondfietsen? J.vdK

Bosbrand

Nu iedereen terug is van vakantie kan het ‘gewone‘ leven weer beginnen. De deskundigen hebben echter uitgerekend dat het zeker tot half september duurt voordat de productiviteit in het bedrijfsleven en de dienstverlening weer terug is op het niveau van eind juni. De vraag is nu of de vakantie ons datgene biedt wat we ervan verwachten (zie tekening Peter van Straaten hierboven) of dat we de grote vakantie beter gewoon kunnen afschaffen en er tussendoor wat vaker uitbreken ? Daar is al een woord voor bedacht: “LUMMELDAGEN”, ideaal om – precies op de dagen dat je er behoefte aan hebt - lekker te ‘niksen’. Waarom is het niet zo verstandig‘ om met z’n allen tegelijk op vakantie te gaan ?

28

Een ''bosbrand'' door poepende wielrenner. Een wielrenner veroorzaakte een bosbrand in de Amerikaanse staat Idaho. Tijdens een ritje in een heuvelachtig natuurgebied, deed hij zijn behoefte langs de kant van de weg. Vervolgens wilde hij het W.C. papier verbranden, om vervuiling van het milieu te verkomen. Dat liep verkeerd af. De vlammen sloegen over naar het droge gras en uiteindelijk ging 30 hectare natuur, ongeveer zestig voetbalvelden, in vlammen op. Na ongeveer zeven uur blussen was het vuur onder controle. De poepende fietser melden zich later bij de autoriteit, volgens de politie kwam het verhaal overeen met ''bewijsmateriaal'' op de plek zelf. Aldus A.N.P. Wilhelmien Wetemans

29

Buurtuitstapje Toverland

Op zondag 6 september gingen we met 48 personen van de buurt naar Toverland. Een geweldig leuk pretpark in Sevenum dat niet al te groot is, maar toch voor ieder wat wils heeft. Bij Toverland draait het om de cm’s. Ben je groter dan 120 cm, dan heb je geluk en mag je bijna overal in. Ook voor de kinderen tussen de 90 cm -120 cm zijn er nog voldoende spannende attracties zowel binnen als buiten. En voor de ukkie’s kleiner dan 90 cm, die overigens gratis entree hebben, is vooral de indoorspeeltuin erg leuk. Voor jong en oud dus meer dan voldoende attracties waar je de haren van rechtop gingen staan. In de Djengu River waar je met een ronde raft over het wilde water voer werd je als je pech had kleddernat. Bij de motorachtbaan (waar ik zelfs mijn moeder in heb gekregen) werd je zo snel weggeschoten dat je gezicht er strak van ging staan. Degenen met lef konden in het survivalpar-

30

cours hun lol op, hoog in de lucht moesten ze via allerlei obstakels trachten het einde te bereiken. Gelukkig zaten ze goed gezekerd, want we zagen het een paar keer misgaan, en dan hang je daar mooi in de lucht. Ook voor de kleinere kinderen was er een “Kids Survival” parcours waar ze eigenlijk met droge voeten de overkant moesten bereiken. Helaas voor ons vinden mijn kinderen het leuker om af en toe in het water te gaan staan, waardoor ze, zoals gewoonlijk, natte sokken kregen. Gelukkig zat het weer ons mee en scheen het zonnetje met grote regelmaat. Omdat het totaal niet druk was konden we daardoor lekker vaak in alle buitenattracties.

Maar Toverland heeft ook een enorme binnenspeeltuin, waar ook voor de allerkleinsten veel te spelen en ontdekken valt. In het Land van Toos en het Magic Forest, die beide het hele jaar geopend zijn, kunnen ze klimmen, klauteren en glijden. Er is een achtbaantje waar ze vanaf 90 cm in mogen, een superspannende glijbaan waar je in een rubberbootje vanaf vloog, een heus toverhuis waar je met je toverstok je magische krachten kon ontdekken.

31

Ik weet nog!

In het Magic Forest kun je hoog door de lucht over een touwbrug van de ene kant van de ruimte naar de andere lopen om daarna vanaf het hoogste punt over rolletjes naar onder te glijden. Er is een carrousel, een wiebelhuis, een schommelbootje (waar je als volwassene misselijk uitkomt) en een heuse rodelbaan. Jammer genoeg was het in de namiddag te koud om het lot te tarten in de boomstammen. Gezien het aantal mensen dat daar doorweekt uitkwam hebben we die attractie maar overgeslagen..voor deze keer. Kortom, het is een ontzettend leuk pretpark voor jong en oud. Papa’s, mama’s, opa’s en oma’s konden overal met hun kroost in zonder bang te zijn om over de kop te gaan. En mocht het dan echt te spannend zijn, of gewoon te vermoeiend om ‘nog een keer’ met je kinderen ergens in te gaan? Dan waren er ook fijne bankjes en tafeltjes waar je heerlijk kon toeven onder het genot van een kopje koffie of meer. Ik vond het een erg geslaagd uitstapje, en volgens mij was ik niet de enige! Bent u er volgend jaar ook bij? Jorine Scheepers Kindercommissie

32

In de tijd dat ik op de lagere school zat, zelfs daarna nog, was het heel normaal dat de kruideniers van levensmiddelen wekelijks op kwamen nemen wat voor levensmiddelen het gezin de komende week nodig had. Enkele dagen daarna werd de bestelling gebracht. Om alles te noteren waren er zelfs speciale schriftjes voor. Als op de laatste dag van de week op veel plaatsen het loon binnen kwam gingen de mensen met het boekje naar de winkelier (denk aan; de slager, bakker en melkboer) om af te rekenen. Het kwam regelmatig voor dat niet iedereen het openstaande bedrag kon betalen. Aan de zakenman was het dan de keus toch nog te leveren en de schuld te laten oplopen of niet meer te leveren totdat alle achterstaande schuld betaald was. Als hij niet meer leverde, dan was er sprake van omzetderving. Leverde hij wel producten en de klant betaalde niet meer dan had hij inkomstenverlies. In beide gevallen had hij nog, zoals men het destijds noemde, ''geld onder de mensen''. Tegenwoordig hoort men deze uitdrukking niet meer. Verder weet ik nog dat er in ieder dorp of gehucht een ''Boerenbond'' was. Die bond leverde aan landbouwers meel, kolen, slamp, e.d. Ook daar werd veel op rekening gekocht. Tegenwoordig wordt meel en veevoer rechtstreeks met bulkwagens in de silo's gestort bij de agrariër. Vroeger zat dat allemaal in zakken, jute zakken van 50--75--of 100 kilogram. De jute zakken waren duur. In het algemeen was bij aankoop van meel een klein bedrag voor de jute zak in rekening gebracht, statiegeld. Bij inlevering van de jutezak werd het statiegeld terugbetaald. Dit kostte extra werk en daarom besloten meerdere boerenbonden de jute zakken gratis te leveren in het vertrouwen dat deze weer allemaal bij de bond werden ingeleverd. Toch bleven vaker zakken achter en dat kostte de bond geld. Daarom begon de voorzitter van een grotere boerenbond de jaarvergadering met deze woorden: “Ik open de vergadering met Christelijke groet en wilt gij verdomme alle lege zakken morgen inleveren”. Ik heb nooit vernomen of deze donderpreek heeft geholpen. Wilhelmien Wetemans

33

Activiteiten 2015 11 nov 28 nov

Sint Maarten Sinterklaasfeest

Oud papier Zaterdag 3 oktober, 7 november en 12 december bij de sluis. De contributie (voor 1 maart) van de buurtvereniging bedraagt € 25,00 Banknummer Buurtvereniging IBAN NL72 RABO 0135 5408 36

Inleveren kopij voor buurtblaedje voor 2 december via e-mail: [email protected]

Website http://www.bvschoor.nl BESTUURSLEDEN Peter Janssen Roeven 12a Johan Raemaekers Kraan 26a Hein Sieben Wessemerdijk 10 Marleen Hermans Trinkenshof Kitty Wijnker Liskesweg 1

34

35

633685 542694 622287 552422 624795