Datum: Geslacht: Naam: Leeftijd: Plaats: Opleiding: Functie: Begintijd: Eindtijd: Ruimte:
03.08.2012 Vrouw Bisley 29 Hoofddorp, samenwonend met vriend werkt landelijk HBO, Film academie Amsterdam. Documentaire / film maker 15:10 16:30 Hoofddorp, Woonkamer Els
Interview Bisley Acalya:
Wat doe jij in je vrije tijd zoal?
Bisley:
In mijn vrije tijd? Euuhmm.. Dan lees ik graag! En euhm ook wel reizen, op vakantie gaan, vrienden zien, lekker wandelen. Dat soort dingen.
Acalya:
Hmmm.. Wat lees je dan zo graag?
Bisley:
Voor boeken? Ik lees graag, ja echt van alles. Filosofie en euhmm.. Ja of psychologie van mensen. Ben nu bezig met een boek van een vriend van mij. Zijn moeder is ontvoerd. (lacht zenuwachtig) vroeger 10 jaar geleden, nee 15 jaar geleden. Daar gaat het boek over. Soort van levensverhaal. Memoires.
Acalya:
Wauw,en dat vind jij leuk levensverhalen?
Bisley:
Ja dat sowieso, dat mensen.. verhalen over mensen.
Acalya:
Maar serieus of meer euhmm..Fictief of non fictie.
Bisley:
Euhm liever non-fictie.
Acalya:
Ok en waarom is dat dan?
Bisley:
Nou ik ben documentaire maker dus dan ben je sowieso meer richting, non fictie.
Acalya:
Vertel eens daar wat over. Documentaire maker. Wat bedoel je daar mee, wat doe je, wat is je achtergrond?
Bisley:
Ik ben sinds 3 kwart jaar afgestudeerd aan de film academie, regie documentaire, ja dus euh ik ben dus documentaire maker.
1
Acalya:
Oh leuk.. En waar heb je dat gedaan?
Bisley:
In Amsterdam, bij Waterlooplein.
Acalya:
Ok, eneuhm heb je daar gewoond ok?
Bisley:
Ja daar ben ik opgegroeid.
Acalya:
Je komt eigenlijk uit Amsterdam?
Bisley:
Ja
Acalya:
Oh leuk hey,
Bisley:
Ja echte Amsterdammer
Acalya:
Wat is de reden dat je in Hoofddorp bent gaan wonen nu?
Bisley:
Ik ben euhm, voor mijn vriend hier komen wonen (brede glimlach).
Acalya:
Oh voor de echte liefde dus.
Bisley:
ja
Acalya:
Ok vertel mij een wat over over je jeugd, om eigenlijk daar mee te beginnen Over je jeugd, ik wil graag weten wat voor een culturele impact jij hebt gehad, of euhm. Inbreng van je ouders hebt gehad. Heb je veel met cultuur zoals theater, kunst en cultuur. Heb je veel meegekregen toen je klein was?
Bisley:
Ja, mijn moeder ging veel met ons naar musea. Met mij en mijn zussen. Ik heb ook veel toneel gespeeld als kind. Ik was altijd geïnteresseerd in theater, en zelf spelen. En ik heb ook een middelbare school gedaan waar veel kunstvakken werden gegeven dus.
Acalya:
Ohh! Dus dat begon al vanaf jongst af aan. Dat je interesse hebt in theater en kunst
Bisley:
ja
Acalya:
Het is je eigenlijk altijd blijven achtervolgen als ik het zo hoor. Want hoe sta je er nu tegenover? Tegenover het theater?
Bisley:
Ja, het is iets waar ik heel graag heen ga en waar ik veel inspiratie van krijg. Ontspanning, avondje uit.
2
Acalya:
Ga je regelmatig naar het theater?
Bisley:
Euhm.. Ja ik.. ja regelmatig?? Ik probeer wel veel te gaan. Ik kijk veel films en ik probeer wel regelmatig naar het theater te gaan. Wel 1 keer per maand
Acalya:
Hmmm
Bisley:
1 keer per 2 maanden. Ja.
Acalya:
Als ik dit zo hoor zijn jou interesses heel erg gevarieerd he, van film naar theater, boeken en reizen.
Bisley:
Ja het heeft veel met elkaar te maken. Film komt, of ja, komt eigenlijk uit het theater, nou jah.. nou nee vind zijn oorsprong niet helemaal uit het theater maar komt wel dichtbij. Het begon een beetje met het filmen van theater, zeg maar zijn oorsprong. Of boeken werden verfilmd en ehh…ja of reizen werden verfilmd. Dat zijn eigenlijk dingen waar ik mijn inspiratie van op haal en voor het maken van films. Het heeft allemaal een verband.
Acalya:
Het is dus een eenheid.
Bisley:
Ja
Acalya:
Ja mooi gezegd
Bisley:
Ja
Acalya:
En wat interesseert je dan bij theater voornamelijk, als we ons daar op gaan focussen, wat vind je mooi aan theater?
Bisley:
Er wordt een verhaal verteld, net zoals bij een film, wordt voor een bepaalde periode, word je euhm, in een verhaal gezogen. Bij theater is het fysiek ben je daar. Zit je naar echte mensen te kijken die je naar een wereld meenemen die je niet kent. En dat is bij ieder stuk doet het iets anders met je, maar.
Acalya:
Hoe voel jij je erbij, als het een heel mooi stuk is. Je voelt je er bijvoorbeeld mee verbonden of je hebt herkenningspunten met het theater stuk. Hoe zit je dan? Hoe kijk je dan naar het stuk. Is dat het zelfde als dat je naar een film kijkt? Of is het dan anders bij een theater?
Bisley:
Euhm..
Acalya:
Is dat minder leuk? Of is het juist leuk?
Bisley:
Ja bij film let ik ook meer op de shots, kadering op de technische niveau. En bij 3
theater heb ik dat minder, omdat ik geen opleiding heb gehad. Dus werkt dat meer op je emotie. Film trouwens ook. Theater is meer ontspanning dan film. Bij film zit je toch sterk op te letten, omdat ik filmmaker ben. Bij theater is zegmaar niet echt mijn ‘’pakkie an’’ of zo dan kan ik meer gewoon genieten, meer. Acalya:
Je zei zelf dat je zelf ook in een theater groep zat.
Bisley:
Heb gezeten
Acalya:
Heb gezeten.. Wanneer was dat?
Bisley:
Als kind, en ook vorig jaar heb ik theater gedaan.
Acalya:
Vorig jaar?
Bisley:
ja
Acalya:
Ja is nog vrij recent
Bisley:
Ja, maar werd een beetje te druk dus toen ben ik gestopt.
Acalya:
Hoe ben je eraan gekomen om in een theater groep te komen?
Bisley:
Als je regisseert is het heel handig om zelf ook te spelen. Dan weetje wat een .. tenminste, dat is mijn theorie.. Wat een speler doormaakt. En dat is ook heel goed daar heb ik veel van geleerd. Ja, het was een amateur gezelschap dus daar ben ik via via erbij gekomen.
Acalya:
En is het regisseren in films of regisseren in theater stukken? Wat bedoel je met regisseur?
Bisley:
Dat komt heel erg overheen, film regisseren en theater regisseren. Want met beide ben je met mensen bezig. En het is ook in Nederland zo dat de theateracteurs ook in films spelen. Je regisseert wel anders maar er zijn wel veel overeenkomsten.
Acalya:
En wat zijn de overeenkomsten wat je zien?
Bisley:
De manier waarop je regisseert, waarop je iemand stuurt naar wat jij wil bereiken.
Acalya:
En zie je dat dan ook? Als je jij niet op toneel staat maar juist als kijker, toezichthouder, als, nou ja als een kijker naar een theaterstuk kijkt, zie je het ook voor je hoe het is geregisseerd, of hoe het is opgezet. Of kijk je dan puur als amusement hoe 100en anderen er ook naar kijken? Of heb jij er toch een blik bij?
Bisley:
Ja, ik denk ook andere mensen die naar het theater gaan, dan krijg je daar een bepaalde soort kijk op. Dan heb je ook veel gezien. Dan let je ook op de vorm hoe 4
bepaalde dingen zijn ingericht en hoe er wordt gespeeld. En dan, ja krijg je daar meer oog voor. Acalya:
Hmmm
Bisley:
Ja daar krijg je daar meer oog voor.
Acalya:
Ga je regelmatig naar theaterstukken?
Bisley:
Ja ik zei net, 1 keer in de maand of 1 keer in de twee maanden.
Acalya:
Heb jij een pas, of iets waarvan euhmm
Bisley:
Nee. Het zal wel goed zijn om vaker te gaan.
Acalya:
En met wie ga je?
Bisley:
Met mijn vriend of vriendinnen of met mijn moeder.
Acalya:
Waar gaan jullie dan? Waar ga je naar toe als je naar een theaterstuk gaat.
Bisley:
Meestal naar Amsterdam omdat daar iedereen woont. Amsterdammers hebben niet veel zin om voor een theaterstuk buiten de stad te gaan. En dat snap ik ook. Meestal Fascati of schouwburg, dat soort plekken.
Acalya:
Fascati? Is dat een.. zijn het commerciële plekken of juist niet? Is dat een kleine theater?
Bisley:
Fascati is een kleine theater, in de NES. Ja commercieel.
Acalya:
Dat zijn toch wat grotere schouwburgen.
Bisley:
Die commercieel zijn?
Acalya:
Ja
Bisley:
Ja dat weet ik niet. Ik denk dat ieder theatergezelschap, Ja ik denk dat ze allemaal wel gesteund worden door de overheid. Ik weet het eigenlijk niet precies.
Acalya:
Ja, niet allemaal, helaas door de bezuinigingen. Maar ok Wel leuk om te horen dat je wel regelmatig gaat. En euhm, je zegt dat je 1x per maand ongeveer naar theater gaat. Maar hoe wordt jij op de hoogte gehouden van stukken waarvan je zegt van ‘’hey daar wil hier naar toe’’.
Bisley:
Nou. Ik euhm, soms zeggen vriendinnen, van je moet echt naar dat stuk, dat is echt een goed stuk of goede maker. Of ik ga gewoon zelf kijken op de site. Dan ga ik kijken wat ik interessant vind. Dan kijk ik naar posters buiten die mij aantrekken. 5
Acalya:
Wat voor een genre interesseren jou eigenlijk? In het theater? Ik neem aan dat je een aantal zal hebben wat je interesseert, en een aantal wat je totaal niet interesseert. Ik ga meestal niet naar de hele klassieke stukken. Dus Shakespeare en zo. Meer naar modern theater.
Acalya:
Behoort daar dans ook bij?
Bisley:
Ja je hebt dans, maar eigenlijk ga ik niet naar dans. Ik ga echt naar speltheater.
Acalya:
Hmmm
Bisley:
Ik vind Dans een heel ander categorie.
Acalya:
Dans heb je, muziek, musicals, theaterstukken
Bisley:
Ja, musicals daar ga ik ook niet. Ik houd ook niet van musicals. Ik was laatst naar een opera geweest. Naar moderne opera, dat was in de Stopera, dat was heel leuk.
Acalya:
Welke opera was dat?
Bisley:
Ik ben eigenlijk de naam vergeten.
Acalya:
Was het je eigen keuze om naar een opera te gaan?
Bisley:
Toen zei een vriendin dus van, zullen we naar die opera gaan? Zij had kaartjes die wat goedkoper was.
Acalya:
Was de aanleiding meer voor de prijs, dat het goedkoop was? Of was het meer van laten we iets anders doen?
Bisley:
Ja, het was een combinatie van beide. Eén dat ik nog nooit naar een opera was geweest.
Acalya:
Hmmm
Bisley:
En tweede dat het niet zo duur was. Als ze me had gevraagd om naar de opera te gaan, als ze had gezegd dat het een goed stuk is dan was ik ook gegaan.
Acalya:
Is de prijs van kaartjes voor jou een belemmering om naar een theatervoorstelling te gaan? Speelt dat een rol?
Bisley:
Nee, als ik wil gaan dan ga ik. Ik ga gewoon voor het stuk.
Acalya:
Oké
Bisley:
Ik doe het ook niet zo vaak, dus dat kan wel. 6
Acalya:
Dus als een kaartje goedkoper is, hoef je niet eerder naar het stuk te gaan dan als het gewoon dezelfde prijs zal blijven, of denk jij er anders over?
Bisley:
Nee, ik kies voor het stuk. Ik wil perse dat stuk zien dus dan betaal ik er ook voor.
Acalya:
Ja goed. Ik denk dat veel theaterdirecteuren blij met jou zullen zijn als bezoeker
Bisley:
Nou als ik maar één keer in de twee maanden kom dan schiet het natuurlijk niet op natuurlijk. Ik zal wel vaker willen gaan.
Acalya:
Je hebt al een aantal genoemd, maar welke communicatiemiddelen bereiken jou het snelst?
Bisley:
Ja Posters die ik buiten zie als ik fiets, Folders van theaterstukken, op internet wat je tegenkomt op de websites. Maar dan zoek je al gericht dan kijk je al naar de vaste dagen op de site bijvoorbeeld. Mond tot mond reclame. Misschien iets wat er op facebook staat wat iemand post.
Acalya:
Social media, heb jij daar wat mee? Je maakt gebruik van Facebook?
Bisley:
Ja alleen facebook voor de rest maak ik er geen gebruik van.
Acalya:
Twitter?
Bisley:
Nee Twitter niet.
Acalya:
Waarom niet want het is wel een goede communicatiemiddel om snel informatie te krijgen. bijvoorbeeld de programmeringen van verschillende theater podia.
Bisley:
Ja ik probeer mij een beetje af te sluiten van social media. Ik vind het euhm ja.. ik vind het allemaal een beetje te veel online en achter de computer. Ik wil liever het echte leven.
Acalya:
En wat als er over 10 jaar alles via de social media gaat
Bisley:
ja dan zal ik het wel moeten
Acalya:
Zou je er dan wel aan meedoen?
Bisley:
Bedoel je dan alles
Acalya:
10 Jaar is wel een beetje te vroeg, maar stel als de oude traditionele media zou verdwijnen. En al het communicatie alleen maar via internet en online zou gaan. Zou
7
je je dan alsnog afsluiten van de nieuwe ontwikkelingen van social media?
Bisley:
Weet ik niet. Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik ervan vind over 10 jaar.
Acalya:
Oké
Bisley:
Maar ik ben wel ik ben wel vrij analoog ingesteld dus ik houd wel van om foldertjes of iets mee naar huis te nemen. Bijvoorbeeld dat ik in de Balie kom en dat ik daar dan foldertjes zie liggen, dat ik dan aan dat ik iets tastbaars mee kan nemen naar huis. En het aan mijn vriend kan laten zien. Ik houd juist van tastbare dingen. Maar dat kan ook net zo goed online zijn. Als ik iets tegenkom dat ik het ook aan mijn vriend kan laten zien, van ‘’hey hier kunnen we misschien ook heen’’.
Acalya:
Prikkelt het jou trouwens; afbeeldingen en foto’s.
Bisley:
Ja zeker, daarvoor ga ik lezen waarover het gaat. Daarvoor wordt je aangetrokken door die poster. en ga je meestal info zoeken. Een poster heeft niet zo veel info. Het is meer de trigger. Je ziet meestal de titel of afbeelding die je aantrekt. Dan ga je meestal op internet kijken waar het over gaat.
Acalya:
Dus de foto’s, ontwerp van de flyer, poster, website afbeelding, dat trekt jou als eerst?
Bisley:
Ja, het visuele trekt mij zeker als eerst.
Acalya:
En wat vind je mooi? Is dat een foto of een stuk kunst afbeelding?
Bisley:
Ja het kan echt van alles zijn.
Acalya:
Dus het is niet specifiek een soort afbeelding in een bepaalde genre.
Bisley:
Nee het hoeft niet perse mooi te zijn. Het kan ook wat.. Laatst over een film, nou ja dan heb ik het weer over een film, het is van een Griekse maker. Dan had je een soort rug van een meisje waaruit haar schouders uitstaken. Best wel een nare foto. Maar daardoor werd ik wel heel erg aangetrokken tot die foto dat ik mij wel afvroeg. Elke keer als ik erlangs fietste dacht ik ‘’oh waarom nou deze foto?’’ Toen ging ik het op internet opzoeken. Toen heb ik het gevonden en ik ben ook naar de film gegaan. En die was ook heel erg goed. En nu ben ik weer naar een film van hem gegaan.
Acalya:
En waar ging die film dan over?
Bisley:
Het gaat over een meisje in Griekenland dus, die haar v ader gaat verliezen, die is ziek, het gaat er meer om hoe zei ermee communiceert en ermee omgaat. Ze heeft haar beste vriendin die haar steunt. Haar leven wordt in die film beschreven. En er zit een bepaalde droge Griekse humor in. Zijn films zijn een beetje raar daarin. 8
Acalya:
Ok. En welke film makers vind jij nog meer goed?
Bisley:
Ik ben een lange tijd bezig met Alain Mne een Franse Film maker, documentaire / fictie maker. Hij doet het heel erg goed. Hij mixt documentaire en fictie op een hele goede manier.
Bisley:
Euhm moet ik er nog meer opnoemen?
Acalya
Ja
Bisley:
Namen.. hmm ja.
Acalya:
Of theater makers? Of een theater stuk?
Bisley:
Euhm. Ik heb vorig jaar 1 gezien die vond ik echt heel goed. Ik weet niet nu even niet meer hoe het heet.
Acalya:
De naam maakt nu even niet meer uit. Het gaat erom wat jij als persoon mooi vind en waarom.
Bisley:
Ja ik kan je wel vertellen over het stuk. Ik had het gezien in de Fascatie. Dat was een stuk voor een gemengd publiek, jong en oud. Er waren erg oude mensen (80jr) en ook hele jonge mensen (kinderen). Het podium was bezaaid met eitjes, gewoon eieren. Ook met ei schildjes. Allemaal wit. Er waren van die digitale tekstblokken die je buiten ook ziet. En daar stonden allemaal teksten op. Er kwam dan een meisje op het podium, en er stond dan op het tekstblok ‘’ik ben 9 jaar, ik draag Allstars die mijn moeder heeft gekocht’’ en er kwamen op een gegeven moment best wel heftige teksten. En die deden je dan nadenken in wat voor een maatschappij je leeft en wat voor een persoonlijkheid je hiermee opbouwt en maakt. En omdat er kinderen en oudere mensen waren ging het eigenlijk over alle mensen die er tussen inzitten. Dus ze spraken eigenlijk een hele brede doelgroep aan. Ik en al die andere mensen om mij heen, want ze, kinderen en hele oudere mensen die zijn eigenlijk afhankelijk van de mensen die er tussen hun doelgroep inzitten. Dus hoe kinderen met oudere mensen omgaan en hoe ouderen met jongeren omgaan visa versa. Dat deed je wel goed nadenken over die stukken.
Acalya:
Het publiek waar je naar theatervoorstellingen gaat zijn vaak gevarieerde doelgroep?
Bisley:
Ja, nou ja toch wel vanaf de 20 tot de 50 denk ik.
Acalya:
Het is wel de bepaalde onderwerpen die jou aantrekt bij het theater. Het dramatische?
Bisley:
Ja maar dat, en realisme. De realiteit. 9
Acalya:
Ja, euhm kan je me wat vertellen over wat je opvoeding met theater. Ging je vaak met je ouders heen of ging je niet met je ouders naar het theater of juist met iemand anders? Hoe stonden je ouders tegen over het theater bezoek?
Bisley:
Vooral mijn moeder die actiever was daarin. Zij nam ons mee naar de ‘’krakeling’’ en naar andere toneelstukken. Die vond het altijd leuk en belangrijk. Zelf als kind had ik altijd ook interesse voor het spelen in theater. Dus dan euhm ja dan wordt je ook eerder meegenomen naar toneelstukken.
Acalya:
Wat vind jij belangrijk wat een theater voor jou kan bieden? Kijk jij gaat naar een stuk en je hebt bepaalde verwachtingen. Ook vanuit het theater zelf. Je gaat daar naartoe je wordt ontvangen als gast, en wat verwacht jij?
Bisley:
Ik verwacht dat er wat ruimte is om voor te drinken en erna. Het is altijd fijn om andere mensen te ontmoeten. En vooral dat het een prettige ruimte is. euhm dat de stoelen lekker zitten. Goede akoestiek een goede sfeer. Ja dat het een prettige omgeving is. maar dat zijn theaters ook meestal.
Acalya:
Je hebt heel veel verschillende he, het ligt eraan naar welke schouwburg / theater je gaat.
Bisley:
Ja de schouwburg of theater waar ik meestal naar toe ga zijn meestal kleiner. En zoals de Frescatie. Het liefst authentieker en niet zo modern. Dat zijn mij voorkeuren.
Acalya:
Zijn er meer mensen, vrienden in jou omgeving die net als jij actief naar het theater gaan?
Bisley:
Ja heel veel, maar dat komt ook door de scene waar ik in zit. Veel kunstenaars en creatieve personen in mijn omgeving. Die zijn er zelf ook in geïnteresseerd.
Acalya:
Ja en wat vind jij zelf het prettigst om benaderd te worden. We hebben het net al over communicatiemiddelen gehad wat voor jou het meest effectieve werkt en het best overkomt. Hoe zou je het zelf het liefst benaderd worden. Zoals een een film om tv wat gepresenteerd wordt op TV bijv. met een mooie trailer. Theaterstukken worden natuurlijk nooit zo gepresenteerd.
Bisley:
Je hebt nu wel filmpjes van theaterstukken die als filmpjes worden gepresenteerd op het internet. Daar heb ik zelf wel misschien, ja laatst had ik zelf een stukje daar gekeken. Dat werkt totaal niet bij mij. Tenminste bij dat stuk. Ten eerste toneelstuk is een toneelstuk en geen film. Het zijn twee verschillende dingen.
Acalya:
Waarom werkt dat niet toneelstuk filmen? Het is alle 2 acteren.
Bisley:
Ja maar bij een toneelstuk ben je live aan het acteren. Dat is een totaal beeld van een 10
toneel. En dan wordt je aandacht wel door geluid of licht naar bepaalde dingen getrokken. Maar dat werkt op een andere manier dan film. Een film is veel dwingender. Dan heb je een close-up en een totaal shot. In een film bepaald de regisseur waar jij naar kijkt. Veel meer dan een theaterstuk. Theaterstuk ben je meer lijfelijk aanwezig. Dat heeft een heel ander ervaring op iemand. Acalya:
Dus je zegt dat een trailer voor een film is veel effectiever dan een trailer voor een theaterstuk?
Bisley:
Ja het blijft een film, een theaterstuk het ligt eraan hoe ze het doen. Je kan het bijvoorbeeld op een ander manier aanpakken dan hoe ik het gezien had bij die ene trailer. Wat ze vooral niet moeten doen is letterlijk het toneelstuk filmen en dat op die site plaatsen. Dat werkt gewoon niet.
Acalya:
Wat vind je mooi om te zien waar ze van een theaterstuk een trailer van hebben gemaakt? Welke aspecten zitten daarin?
Bisley:
Ja ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet zo veel ervaring mee heb. Ik kijk zelf vaak ook niet vaak trailers van films. Ik vind dat een trailer vaak een commercieel doelmiddel is waar de film vaak niet over gaat. Het zijn soort van de hoogtepunten uit de film waar ze denken dat ze het publiek commercieel mee kunnen trekken. Ik lees eerder, vaak de synopsis. Dat werkt voor mij beter. Synopsis is een korte samenvatting van een film. Het meest wordt ik betrokken door beeld. Dat spreekt mij het meest aan.
Acalya:
En waar lees je vaak een synopsis?
Bisley:
Online. Daar heb ik mijn eigen beelden bij.
Acalya:
Wat is denk jij de beste manier om de doelgroep jongvolwassenen 25-30 jarigen te bereiken om mensen naar het theater te krijgen, wat is het meest effectieve volgens jou?
Bisley:
Euhmm.. even denken. Ik denk actief op Facebook. Veel mensen zitten op Facebook. Wat meer aanbiedingen. Met de bioscoop heb je een pasje die je maandelijks betaald en dat je met dat pasje onbeperkt naar de film kan gaan. Dat zou ook kunnen voor de jongvolwassenen. Het moet een beetje laagdrempelig zijn. Veel stukken zijn best wel duur. Dat snap ik ook want er zit best wel veel werk in, ik wil er ook best wel voor betalen maar misschien. Ja is dat voor andere mensen toch wel een hoger drempel. Misschien zou het op TV aangekondigd worden (lokale zenders).
Acalya:
Je zei net zelf over Twitter en Facebook.hoe denk jij wat ze kunnen doen via Social Media. Bijvoorbeeld, De Meerse heeft een Facbook pagina en een twitter account. Ze zijn actief en ze maken er gebruik van. Maar hoe kunnen ze het beste er gebruik van maken? 11
Bisley:
Als je bijvoorbeeld BN’ers over het stuk kan laten praten, als bijvoorbeeld Vicotria Coblenko naar het theater gaat of iemand die meer in de leeftijd zit van jongvolwassenen. Dan trekt dat wel meer jongeren aan. Mensen beginnen dan ook te Tweeten van ‘’Oh ik heb dit stuk gezien’’. Je kan ook als theater als redactie, dat doen ze ook bij de Televisie, die gaan dan onder valse namen. Dat is dan het voordeel van het internet, die gaan gewoon allemaal Tweeten ‘’oh leuk TV programma die moet je zien’’. Dat trekt wel de nodige aandacht. Als je als redactie er meer op gaat zitten. En ze gaan meer mensen taggen dan komt er wel mee aandacht voor. Dat werkt ook bij mij persoonlijk.
Bisley:
Als een vriendin zegt ‘’hey dat is een goed stuk’’. Dan ben ik héél erg snel geneigd om er naar toe te gaan. Of ik wordt getriggeld door de foto en het verhaal.
Bisley:
Via Twitter en Facebook is het zo makkelijk om een grote groep te bereiken als je het goed aanpakt.
Acalya:
Maar je maakt er zelf geen gebruik van hahaha
Bisley:
Ja hahaha
Acalya:
Maar de doelgroep wel
Bisley:
Ja alle twintigers en dertigers zitten er allemaal op.
Acalya:
Als prijs vind jij het persoonlijk niet te duur.
Bisley:
Nee want als filmmaker weet ik wat voor een tijd en energie en geld er zelf inzit. Maar ik kan me voorstellen als mensen er niet inzitten dat ze het misschien te duur vinden. Maar zelf omdat ik het gewoon weet vind ik het niet duur.
Acalya:
Als je met vrienden naar een café gaat, praten jullie ook wel eens over toneelstukken?
Bisley:
ja niet altijd maar als er iemand van ons net naar een voorstelling is geweest dan hebben we het er over. Aak heb je ook in cafés Boomerang kaarten met grappige teksten en plaatjes erop. En die neem je dan mee.
Acalya:
Ga je ook wel eens uit Stappen?
Bisley:
Ja daar zie je vaak wel boomerangkaarten. Maar ook plekken als in de Coffeecompany of andere koffie tentjes. Daar hangen vaak posters. Dat zijn juist de plekken soort van hippe plekken waar je sowieso posters moet hangen om je publiek te bereiken.
12
Acalya:
Jij bent wel een bij De Meerse geweest
Bisley:
Ja ik ga met mijn vriend meestal.
Acalya:
Je weet dat het een nieuw gebouw is, het is erg groot de schouwburg telt 3 zalen het is erg mooi. Zie jij daar ook verschil in qua optredens tussen kleine theaters en deze? Wat trekt jou meer?
Bisley:
Intiemer theater heeft mij altijd meer getrokken. Je hebt ook hele goede stukken en voorstellingen die bij De Meerse wordt gegeven. Maar dat is wat massaler en groter. Ik ga ook altijd graag naar de kleinere bioscopen. Omdat ik meer van die kleinere dingen houd.
Acalya:
Wat valt dan op bij jou, bij de kleinere zalen?
Bisley:
Ja typisch Nederlands, minder massaal. Alsof je maar met een beperkt aantal mensen het op dit moment deelt. Je kan ook als je met heel veel mensen in de zaal zit, massaal een ervaring delen met z’n allen. Het kan ook een intenser beleving zijn. Maar toch heeft mijn voorkeur een kleinere zaal.
Bisley:
Ik vind het vervelend als de afstand erg groot is tussen de speler en het publiek. Dan voel ik mij minder betrokken.
Acalya
Heeft het ook met persoonlijkheid te maken?
Bisley:
Zeker. Heet met van alles te maken.
Acalya:
Vertel eens, je gaat een dagje naar het theater met je vriend vertel eens ga je dan eerst uiteten? Ja we gaan vaak in de avond natuurlijk met mijn vriend. Als we naar De Meerse gaan vanuit Hoofddorp dan gaan we vanuit huis en vaak thuis eten en dan naar het theater. Als het buiten Hoofddorp is, Amsterdam dan gaan we vaak buiten wat eten in een cafeetje of in een restaurant. En daarna gaan we naar het theater. En na het stuk gaan we altijd wat drinken in het theater zelf.
Bisley:
Acalya:
En voor het stuk een drankje doen in het theater? Als je een kwartier van te voren of eerder?
Bisley:
Ja dan drink je meestal wat.
Acalya:
En daarna doe je ook een drankje?
Bisley:
Ja daarna moet je wel relativeren in wat je hebt gezien. Is wel prettig want je bent dan even in een wereld beland / verhaal die je net hebt gezien. En dat moet je wel even nabespreken over jou ervaring wat jij hebt gezien. Al helemaal als het een heftig stuk is. 13
Acalya:
En als het een pauze heeft, vind je dat ook prettig?
Bisley:
Ligt eraan hoe lang het stuk is. Als het stuk heel lang is dan is het misschien wel prettig…Nou jaaa.. eigenlijk niet. Eigenlijk heb ik liever geen pauze. Een opera is heel lang, 3 uur dan wil je wel pauze. Je zit vaak wel in het verhaal en ervaring, en dan wordt je ineens eruit gerukt. Dus ik vind dat er geen pauze in moet zitten maar door moet gaan.
Acalya:
Aan het einde drink jij met je vrienden een drankje, hebben jullie dan ook contact met medebezoekers en delen jullie je ervaringen met anderen of blijft het bij je eigen vrienden kring?
Bisley:
Ja soms wel, ligt eraan met je wie je naast je hebt. Vaak zit je ook naast anderen waarmee je een gesprek kunt voeren. Het is natuurlijk een sociaal gebeuren ‘’een drankje doen’’. En soms raak je aan de praat. Ja vind ik wel leuk.
Acalya:
Hebben jullie het dan over het stuk?
Bisley:
Ja, ervaring delen
Acalya:
Vind je dat prettig om met een ander buiten jou gezelschap om, om bij te praten? Ja, jawel het kan 3 zinnen zijn maar het kan ook een langer gesprek zijn. Maar ik sta er vaak wel voor open. Wie weet is het een heel interessant persoon!
Acalya:
Hahaha, en dan?
Bisley:
Ja en dan praat je dan langer.
Acalya:
Dus een theater verlaten zonder een afscheidsdrankje dat kan niet?
Bisley:
Nee dat is incompleet. Dat is zonde voor de ervaring die je hebt gehad. Maar ik vind het ook wel logisch. Als je een film of theaterstuk hebt gezien dan heb je wat meegemaakt. Ik wil er anders ingaan dan dat ik eruit kom. Ik wil iets meegemaakt, ervaren, geleerd hebben. En daar moet je gewoon even over praten. Dat heb jij ervaren en een ander, was het goed? Was het slecht? Waarom was het slecht? En dat doe je onder het genot van een drankje.
Acalya:
Ga je wel eens naar een cabaret voorstelling?
Bisley:
Nee eigenlijk niet nee.
Acalya:
Wat is de rede dat je er niet naartoe gaat?
Bisley:
Euhhh.. ja.. Het is voor mij een vorm van theater die mij persoonlijk niet aantrekt. Het neemt mij niet mee naar een andere wereld. Om het maar een beetje uit te leggen. 14
Beetje abstract hoe ik het nu vertel. Maar stand-up comedian staat vaak alleen en maakt het land belachelijk of andere belachelijk. Daar hou ik sowieso niet veel van. En dat doen ze natuurlijk wel als spel, maar ik houd er wel van als er een verhaal verteld wordt. Dat doen sommige cabaretiers ook wel een verhaal vertellen maar het is toch anders. Het is grof en platter. Acalya:
Vind jij het belangrijk met wie je naar het theater gaat? Of ga je soms ook alleen?
Bisley:
Nee ik ga nooit alleen naar het theater. Altijd wel met iemand. Het is toch wel een sociale bezigheid. Het is ook leuk weetje, je spreekt met iemand af en gaat samen naar het theater. Het geeft iets extras als je samen iets hebt gezien je kan erover praten. Je gaat er samen heen, en andere mensen gaan er ook vaak samen heen. Het is een sociale bezigheid sowieso.
Acalya:
Zou dat misschien een reden kunnen zijn waarom jongvolwassenen weinig naar het theater gaan omdat ze niemand hebben om te gaan?
Bisley:
Als het niet hip is, of ‘’in’’ dan gaan mensen er niet naar toe.
Acalya:
Vind jij dat het een trend is?
Bisley:
Ja weetje wat er misschien wel, misschien moet op de basisscholen de kinderen meer bekendmaken met theater. Ik denk dat de mensen daarin niet worden opgeleid om theater worden opgeleid. In andere landen zoals Italië en Frankrijk is het culturele aspect van kunst in het algemeen, wordt je veel sterker in opgeleid dan in Nederland.
Bisley:
We leven nu in een maatschappij en hebben een rechtse regering dat bezuinigd op kunst en vindt kunst blijkbaar onbelangrijk en zegt daarom dat we er ook wel zonder kunnen. Dat is simpel gezegd dom en naïef. Maar zo wordt de cultuur nu. Ik denk als je op de basisschool al begint om kinderen naar het theater te nemen dat je ze al belangstelling geeft voor het theater.
Bisley:
Je hebt voor veel stukken als je naar het theater gaat ook een achtergrond nodig om het theater ook te kunnen begrijpen. Een bepaalde intelligentie of bepaalde kennis nodig om bepaalde dingen te bereiken.
Acalya:
Relativeer jij die vanuit je eigen ervaringen? Omdat je zelf vanaf de basisschool al in aanraking kwam met verschillende toneelstukken en op de middelbare school ook toneel les kreeg.
Bisley:
Ik heb voor de middelbare school zelf gekozen omdat er ook drama en mime lessen gegeven worden.
Acalya:
Was die keus vanuit jezelf of vanuit je ouders gemaakt?
Bisley:
Ik wilde zelf naar die school want ik wou vroeger toneelspeelster worden. Ik denk dat als op de basisschool meer theater gepromoot wordt dat de kinderen dat ook later in 15
hun gedrag mee zullen krijgen. Je moet al beginnen met theater lessen en kunstgeschiedenis. Maar dat mag ook wel vaker. Bisley:
Ik denk dat als mensen in hun opvoeding het al mee hebben gekregen dat mensen sneller zijn geneigd om later ook naar theater voorstellingen te gaan. Theater heeft en elitaire karakter. Wat rijkere mensen en hoger opgeleiden. Dat was vroeger ook zo in de geschiedenis. Dingen zoals cabaret voorstellingen dat is eenvoudiger en makkelijker te begrijpen dus toegankelijker voor een breder doelgroep. Ja dat is toch wel de status.
Acalya:
En dat is hoe jij er tegenover staat en hoe jij erover denkt?
Bisley:
Ik denk dat het zo is. ja. Dat theater als iets elitairs gezien wordt. En misschien daardoor niet als ‘hip’ wordt beschouwd misschien. Niet toegankelijk. Voor veel mensen is het misschien helemaal niet toegankelijk.
Acalya:
Heb jij verder nog broers of zussen in je familie?
Bisley:
Ik heb twee zussen.
Acalya:
Hoe staan zij tegenover schouwburg bezoeken en theater? Hebben zij ook veel kennis zoals jij over dit onderwerp?
Bisley:
euhhm. Nou ze zijn net als ik vroeger meegenomen naar het theater. Ze doen ook zeker wel culturele dingen. Euuh, nou ik weet eigenlijk niet precies wat ze doen. Ze houden niet om naar de film gaan. Ik weet het eigenlijk niet precies.
Acalya:
Heb jij zelf nog belangrijke toevoegingen aan dit interview?
Bisley:
Nou ja, het is wel dat ik op het laatst nu denk, als je denkt dat mensen niet veel naar het theater gaan met mijn leeftijd, dat je dan aan de ene niet denkt dat het aan de prijs kan liggen. Dat het duur is of zo. Mensen hebben nog best wel wat geld. De meeste van ons hebben wel geld. Als je ook naar de kroeg kan en naar een dure festival dan kan je ook naar het theater. Maar misschien omdat je dan denkt dat het theater meer iets elitairs is dan is het moeilijk of niet hip. Ik denk dat dat het misschien het probleem is met jongeren die er niet heen gaan. Het is wel een heel sociaal gebeuren. Net zoals naar de kroeg of film gaan het verschilt bijna niet zo veel. Het is een beleving wat je samen deelt net als een festival. Ja ik denk dat theater meer hip gemaakt moet worden en minder elitair moet lijken. En dus op basisonderwijs al beginnen, dat is héél belangrijk.
Acalya:
En het meer hip maken betekend dat het nu wat meer oud bollig overkomt dan 20 jaar geleden?
Bisley:
Ja dat denk ik wel ja. Ja de stukken zijn heel goed alleen euhm het kwaliteit is heel goed.. alleen euhm weten mensen niet hoe goed het is, waar het over gaat, hebben ze in hun opvoeding dat niet gekregen. Denken ze dat het daarom moeilijk te begrijpen voor de mensen die vanaf hun opvoeding niet hebt meegekregen. Er zijn 16
bepaalde regels die in het theater gelden, en die moet je wel kennen en begrijpen als kijker. Acalya:
Wat zijn die regels?
Bisley:
Ja dat is bijvoorbeeld met het uitbeelden van bepaalde dingen. Dat sommige dingen toch minimaal zijn maar dingen moet aannemen dat het zo is, ook al zie je dat niet. Bijvoorbeeld er wordt gespeeld alsof er een kast ergens staat. Dan moet jij als kijker dat kunnen visualiseren. Ja dat zijn bepaalde theater regels. Ik vind het moeilijk te zeggen omdat ik het wel kan, omdat ik ermee ben opgegroeid. Wellicht denk ik dat dus ik kan alleen suggesties geven.
Acalya:
Nadat jij naar de schouwburg / theater bent geweest en het is een heel goed stuk wat doe je dan?
Bisley:
Dan vertel ik het iedereen. Dat moet ik ook kwijt. Als ik van iets echt onder de indruk ben, van een film of een theatervoorstelling, dan zeg ik dat bijna tegen iedereen in mijn omgeving. (aan diegene die het interesseert) Dan wil je eigenlijk dat de anderen daar ook heengaan omdat je ervaring wil delen met anderen.
Acalya:
Nou dan zijn wij aan het einde gekomen van het interview.
Bisley:
Ja? Heb je genoeg informatie?
Acalya:
Tot nu toe wel, anders mocht ik nog wat vragen hebben dan kan ik je bellen en mailen.
17
