13e jaargang 16 april 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen | e-mail:
[email protected] | www.hanze.nl/nieuws | foto: Pepijn van de Broeke
14
Minerva’s Most Talented * Zernikecampus op de schop * Vicepremier Rouvoet over maakbaarheid van de samenleving * Kiezen voor aparte minors * Business in het buitenland * Van Hemert maakt film over dementie * Studenten over kinderen en carrière
HG-campus: de gebouwen staan er, nu de inrichting nog
In mei gaat de schop weer de grond in Boonstra gerust. ‘Het feit dat we afhankelijk zijn van andere partijen levert nou eenmaal risico’s op.’ Volgens Boonstra is het in ieder geval zeker dat de eerste boom begin mei wordt geplant. ‘Een belangrijk moment, vind ik. Daar gaan we vast nog wel een klein evenement van maken.’
Een artist-impression van het nieuwe Zernikeplein
Eerst de Toren, toen Sportstudies. Wie denkt dat de Zernikecampus wel zo’n beetje af is, heeft het mis. Het is tijd voor de inrichting van de ruimte eromheen. En misschien toch ook voor een reus van zeven verdiepingen. Hans Boonstra, programmamanager van Zernikecampus, beleeft spannende tijden. Voor 1 oktober moet het Zernikeplein zijn veranderd in een Amerikaans aandoende campusomgeving, inclusief gazons, bomen, hagen, waterpartijen en een fontein. Daarnaast komen er
Op 25 april wordt bekend wie het werk mag aannemen. Begin mei begint de aanleg. ‘Het liefst hebben we alles klaar voor het begin van het schooljaar, maar misschien dat er dan nog wat kleine dingen moeten gebeuren. Het kan zijn dat de fontein nog niet spuit, bijvoor-
‘Het kan zijn dat de fontein in september niet spuit, maar op 1 oktober is het af’ op verschillende plekken terrassen, openen enkele winkels hun deuren en wordt het plein beter verlicht. Nu, vijf maanden voor de metamorfose, is het nog lang niet zover. Boonstra staat voor een pittige klus. ‘Het is inderdaad een scherpe deadline, maar als er wat druk op staat, is er vaak een beetje meer mogelijk. We willen het echt op 1 oktober afhebben, want dan begint het lustrumjaar officieel. Zeker weten, we gaan het halen. Maar er moet wel heel hard worden gewerkt.
2
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
beeld. Maar op 1 oktober moet het er echt netjes bij liggen. Ik heb, toen we aan dit project begonnen, gezegd dat er nergens een schop de grond in zou gaan zonder dat we weten of het in september gereed is. Daar houd ik me aan.’ Omdat de Hanzehogeschool het Zernikeplein deelt met de Rijksuniversiteit Groningen (RUG), was overleg noodzakelijk. De deadline die de HG in gedachten had, kwam in gevaar toen bleek dat de RUG minder haast had. ‘We zijn er uiteindelijk weer uitgekomen’, stelt
In dezelfde week dat de plannen voor het Zernikeplein bekend werden gemaakt, verscheen er een klein nieuwsbericht op Blackboard: Skets maakt voorlopig ontwerp nieuwbouw stafdiensten Hanzehogeschool. Groot nieuws, want er waren geen concrete plannen voor een nieuw gebouw. Waarom al in zo’n vroeg stadium een bericht plaatsen? ‘Dat heeft te maken met regels bij het verstrekken van opdrachten’, legt Ton Snelleman uit. De projectmanager van de afdeling Vastgoed: ‘Als een opdracht meer dan twee ton kost, moet je Europees aanbesteden en mogen meerdere architecten een aanbieding doen. Nu gaat het hier om een voorlopig ontwerp, dus de kosten zijn aanzienlijk lager dan twee ton. We hoeven dus niet aan te besteden, maar het leek ons goed om open kaart te spelen. Vandaar het berichtje.’ Waarom Architectuurstudio Skets en niet een andere architect? ‘Vorig jaar november kwam Skets met een heel goed idee. Er was al veel en lang nagedacht over een geschikte locatie voor een nieuw kantorengebouw, maar bij iedere locatie waren er bezwaren. Waarom doen we niks met het C-gebouw?, vroeg Skets zich af, het is onooglijk en eigenlijk al afgeschreven. Daar hadden ze helemaal gelijk in. Daarnaast zagen we nog een paar grote voordelen. Als je iets doet met het C-gebouw, bespaar je op grond. Bovendien kun die locatie makkelijk koppelen aan bestaande voorzieningen, zoals de kantine in het Atrium. Genoeg reden dus om tegen Skets te zeggen: werk maar uit.’ Skets heeft in z’n voorlopige plan een gebouw van zeven verdiepingen in gedachten. De begane grond is bestemd voor onderwijs. Op de overige zes etages kunnen stafbureaus en bedrijven worden gehuisvest. Maar Snelleman benadrukt dat de kogel nog lang niet door de kerk is. ‘Niets is in kannen en kruiken. Het voorlopige ontwerp dient straks als idee waarmee je een besluitvormingstraject kunt starten. Dan begint het proces dus pas echt.’ Chris Wind
Colofon HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks.
INHOUD
Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus 30030 9700 RM Groningen telefoon: 050 5955588 fax: 050 5955590 e-mail:
[email protected] Internet: via www.hanze.nl.nieuws Redactie Chris Wind - hoofdredacteur 050 5955585
[email protected] Boudewijn Otten - (eind)redacteur 050 5955582
[email protected] Luuk Steemers - redacteur 050 5955581
[email protected] Rina Tienstra - redacteur 050 5952570
[email protected] Loes Vader - redacteur 050 5955588
[email protected]
9 10
Fotografie Pepijn van den Broeke - www.pepijnfoto.nl Robert van der Molen loeXproduXies Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafische Industrie De Marne B.V. Oplage: 6.000 Advertenties Bureau Nassau 020 6230905,
[email protected] Abonnementen 60 euro per jaar 050 5955588,
[email protected]
19 13 Pagina 4 Rondvraag: André Rouvoet, Minister voor Jeugd & Gezin, is enthousiast st over het kindgebonden budget dat de komende jaren wordt ingevoerd. Hoe denken HG-studenten eigenlijk over carrière en kinderen?
Pagina 13 Marthe viert haar 22e verjaa verjaardag, ardag, maar een stervende duif gooit bijna biijna roet in het eten. ‘Hij kijkt me hulpeloos aan. Tranen ddreigen. Kom op zeg, hhet iis i een duif!’
Pagina 6 Drie studentes van Minerva organiseren hun eigen driedaagse expositie, Minerva’s Most Talented. ‘In plaats van afwachten tot we ontdekt worden, bonjouren we onszelf richting kunstwereld.’
Pagina 15 Uitwonen: Tweedejaars Minerva Erin Groenewoud gebruikt haar kamer in de Korrewegwijk vooral als atelier. Wonen doet ze eigenlijk bij vriend Henk. ‘Maar dit is hét plekje voor mezelf, hier werk ik het liefst.’
Pagina 7 Tijdens een sales-training bij Vastgoed & Makelaardij leert redacteur Rina Tienstra hoe je een product aan de man brengt. Pagina 9 Vicepremier Rouvoet en de Leidse hoogleraar Kinneging kruisen de degens over de maakbaarheid van de samenleving. ‘Veel mensen noemen het betutteling of moraalridderij. Maar zo is het niet.’ Pagina 10/11 Thema: Minors, even iets heel anders. De HG stimuleert studenten om buiten hun opleiding te snuffelen. Vijf studenten vertellen waarom zij kozen voor een minor die niet bepaald voor de hand lag. Pagina 12 Ondernemers die zaken doen in het buitenland, lopen tegen heel wat culturele problemen aan. Lector Jeanine Deen geeft tips tijdens het symposium De Nieuwe Ondernemer. ‘Veel Chinezen zien de hond het liefst op hun bord, opgediend in een fijn sausje.’
Pagina 17 Een educatieve film maken is een kwestie van geduld en aandacht. Kees van Hemert werkte twee jaar aan een film over dementie. Hij heeft al vele educatieve films gemaakt, maar deze is wel heel bijzonder. ‘Misschien wel mijn beste. Ik vind hem eigenlijk ook wel iets voor een breder publiek.’ Pagina 19 Legal Alien: Jamilla uit Oeganda kende Nederland alleen van de film Ocean’s 13. Ze moest lang wennen aan het land en het onderwijs, maar nu gaat het allemaal een stuk makkelijker. ‘If you want to see the rainbow, you have to be willing to stand the rain.’ Pagina 20 Leeuw doet een boekje open over haar eetrituelen: ‘Ik kwak de hete uiensaus op de binnenste ring van de pizza en smeer er knoflooksaus overheen. Vervolgens eet ik met mes en vork het midden op, daarna doop ik de randen in de overgebleven saus.’
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
3
RONDVRAAG
Kindgebonden? André Rouvoet, Minister voor Jeugd & Gezin, is enthousiast over het kindgebonden budget dat de komende jaren wordt ingevoerd. Dat budget kunnen ouders besteden aan kinderopvang. Maar ze kunnen het ook zélf houden als ze besluiten om minder te gaan werken: zo kunnen ze tijd vrijmaken om hun kinderen zelf op te vangen. Wat is jouw idee over carrière en kinderen?
Ik wil geen kinderen met een kerel die carrière maakt, terwijl ik thuis mag zitten
TJules van Meeteren (21), derdejaars Sportontwikkeling
‘Toen ik klein was, was er altijd iemand thuis, mijn vader ’s avonds en mijn moeder overdag. Ik denk dat het geen verschil maakt of de man of de vrouw thuisblijft. Zelf zou ik graag fulltime werken. Als mijn vrouw of vriendin dat ook wil, zouden we kunnen afspreken om allebei minder te werken. Dat hoeft niet eeuwig te duren, hoor. Maar in de periode voordat het kind naar de basisschool gaat, is het goed als de ouders er zijn. Tot op die leeftijd heb je de meeste invloed op wat ze later gaan doen.’ Janna Sportel (24), vierdejaars Maatschappelijk Werk & Dienstverlening
‘Je krijgt geen kinderen om ze vijf dagen per week naar de crèche te brengen. Je moet het samen oplossen, waarbij misschien degene die het meest verdient wat meer blijft werken. Er moet ook geld in het laatje komen. Eigenlijk zou er totdat het kind naar de basisschool gaat, iemand thuis moeten zijn. Dat kan ook een goede oppas zijn. Daar heb ik als kind goede ervaringen mee gehad. Na de basisschool maakt het niet meer zo veel uit. Kinderen moeten ook leren met eigen verantwoordelijkheid om te gaan.’
Marco Broesder, (22), derdejaars Financial Services Management
‘Romano is drieënhalf. De ene week is hij bij mij, de andere bij z’n moeder. Gaat best. Hij heeft een oppas en oma, mijn moeder, vindt het leuk om een handje bij te springen. Later wil ik vier dagen per week werken. Best lastig bij een financiële instelling. Maar als het lukt, draai ik de ene week meer uren en in de week dat Romano er is minder. Mocht ik toch aan fulltime vastzitten, dan zit er niks anders op: meer oppas en meer oma. En ondertussen zoveel mogelijk van die jongen genieten.’
Mocht het toch fulltime worden, dan zit er niks anders op: meer oppas en meer oma.
Helena van der Wal (22), tweedejaars Sociaal Juridische Dienstverlening
‘Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen vlak na hun afstuderen veel tijd aan hun loopbaan besteden. Jaren later, zeggen sommigen, zien ze een kind als de ultieme levensvervulling. Ik weet niet hoe dat bij mij zal gaan. Zoals ik het nu zie, wil ik in ieder geval erg graag werken en leren. Mijn ouders waren allebei echte carrièrejagers en ik heb daar eigenlijk nooit last van gehad. Ik was juist trots op ze. Ik zou in ieder geval nooit kinderen willen met zo’n kerel die carrière aan het maken is, terwijl ik thuis mag zitten.’
Nanne Hildenbrant (21), derdejaars Civiele Techniek
‘Ja, later wil ik wel kinderen. Maar eerst moet alles op regel, huisje-boom-beestje. Daar hoort voor mij een vast contract bij, fulltime, met een inkomen waarvan je je kinderen het beste kunt geven. Ik hoop ook op een goede band met mijn baas. Dan is er misschien iets te regelen, in vier dagen kan ik makkelijk veertig uur maken. Dan heb ik een dag voor het kleintje, of de kleintjes. Bovendien ga ik optimaal gebruikmaken van regelingen als ouderschapsverlof. En het hangt natuurlijk ook van mams af. Maar die is er nog niet.’ Daniëlle Moolenaar (19), eerstejaars Fysiotherapie
‘Voor mij is het allemaal nog erg ver weg. Pas over een jaar of elf, tegen mijn dertigste, wil ik aan kinderen gaan denken. Voor die tijd staat mijn carrière voorop. En daarna… Ik denk dat ik dan een dag of drie in de week wil werken tot de kinderen een jaar of tien zijn. Mijn man of vriend moet hetzelfde doen. Als je allebei zestig procent verdient, moet je toch aardig kunnen rondkomen. Ik ga zeker niet minder werken dan mijn partner. Zelfontplooiing vind ik daarvoor te belangrijk. En als hij méér zou verdienen? Ha, dat gaat echt niet gebeuren.’
4
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
KORT NIEUWS
En weer winnen de Duitsers
Studenten stinken niet in poepoproep
volgden, slechts 48 procent vindt dat ze daar veel wijzer van is geworden. Van de ex-stagiairs is twee derde te spreken over de vakinhoudelijke relevantie. FEZ en P&O kiezen voor Ictopus
Gert Hofstede, docent Moleculaire Biologie, stuurde alle studenten van het Instituut voor Life Science & Technology een oppoep om op de eerste dag van april hun uitwerpselen in te leveren. Hij had, zo schreef hij, de verse ontlasting nodig om een in-vitromodel van de dikke darm te maken. Twee studenten, gelokt door een beloning van vijftien euro voor hun grote boodschappen, trapten in de aprilgrap. ‘Gêne!’, erkent Hofstede. ‘Zelf zou ik het ook niet doen. Maar het is goed dat iedereen er nu over praat, want ik ga dit onderzoek binnenkort écht doen. Ik hoop erachter te komen hoe het lichaam omgaat met bepaalde onafbreekbare suikers die tegenwoordig in afslankproducten zitten.’ Regouin bezorgd over resultaten buitenland-onderzoek
Het rendement van een studie of stage in het buitenland moet omhoog. Dat concludeert HG-lector Internationalisering Maarten Regouin na zijn enquête over buitenlandervaringen (zie: www.scienceguide.nl). Gewezen buitenlandgangers zijn zeer positief over de effecten van het verblijf in den vreemde op hun persoonlijke ontwikkeling en hun taalvaardigheid. Over de vakinhoudelijke relevantie van het buitenlandverblijf zijn de studenten minder positief. Regouin ontdekte dat van de studenten die een gedeelte van hun studie in het buitenland
Automatiseringsbedrijf Ictopus zal een nieuw geautomatiseerd administratiesysteem maken voor de stafbureaus Personeel & Organisatie en Financieel-Economische Zaken van de Hanzehogeschool. Ictopus kwam de afgelopen weken als beste uit de bus tijdens de Europese aanbesteding voor de opzet van een systeem waarin verschillende geautomatiseerde administraties doelmatiger met elkaar overweg kunnen. Het systeem zal naar verwachting tegen het einde van 2008 de bestaande systemen grotendeels vervangen. Ictopus, een bedrijf met vestigingen in Eindhoven, Elsloo en Nieuwegein, installeerde een vergelijkbaar systeem eerder op de Hogeschool Zuyd.
Foto: Pepijn van den Broeke
‘Football is a simple game; 22 men chase a ball for ninety minutes and at the end, the Germans win’, zei voormalig topspeler Gary Lineker ooit. Ook op de HG gaat deze regel op. Acht internationale teams streden op 4 april tijdens Kick Off 2 om de titel beste voetbalteam van International Business & Management. De Duitsers van Team Tante Käthe wonnen in een spannende finale met 2-1 van Team Survivors. Voor de meeste toeschouwers was het hoogtepunt echter de cheerleadershow in de pauze. Twee jaar geleden vond de eerste editie van Kick Off plaats, ter ere van het tienjarige bestaan van de International Business School.
Engineering zoekt naam voor zonneboot
Zes studenten Engineering loven een prijs uit voor degene die een naam bedenkt voor hun zonne-energieboot. De boot zal eind juni meedoen aan de Frisian Solar Challenge, de elfstedentocht voor zonneboten. De
Hanzehogeschool doet met twee boten mee. De Aqua Nova (gevaren door oud-studenten) en de boot zonder naam. Degene die de winnende naam bedenkt, wint een VIP-arrangement tijdens de Solar Challenge (info: www.hanzesolarteam.nl
Oud-SPH-studenten winnen Jeugdzorg-prijs
Drie oud-studenten Sociaal Pedagogische Hulpverlening hebben de landelijke Bergse Bos Jeugdzorg Prijs voor hbo-werkstukken in de wacht gesleept. De eerste prijs (500 euro) ging naar Inês Dos Santos Campos (foto) voor haar scriptie over sport en ADHD. De stimuleringsprijs van 300 euro was voor Annelies Bloem en Marion van der Laan voor hun website www.jeugdcriminaliteit. com.
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
5
BIJ DE LES
Minerva’s Most Talented exposeert
FRICK
Stoeipoezen, scherven en spierwitte handen ‘Lieve pers, in plaats van afwachten tot we ontdekt worden, bonjouren wij onszelf richting kunstwereld’, zo maken Elise Wessels, Karina Bakx en Marjolijn Prins hun driedaagse expositie Minerva’s Most Talented wereldkundig. Dat belooft
‘Waarom wachten met exposeren totdat we afgestudeerd zijn? We hebben vertrouwen in onszelf. We zijn ambitieus. We zijn jong talent. We zijn hip’, pocht Marjolijn Prins met een glaasje rode wijn in de hand na de opening van Minerva’s Most Talented. Bij de ingang van de expositieruimte aan de Oosterhamrikkade 5, een antikraakpand van CareX, heeft de kunstenares Drie bosnegertjes en een dood banaantje tentoongesteld. Als ze omhoogkijken naar de hangende figuren, glijden de bezoekers uit over de ketchupvlek naast het kunstwerk. Rode voetstappen kleuren de vloer. ‘Het is voor het eerst dat we met ons werk naar buiten treden. We twijfelden of we ons eigen werk ook moesten tentoonstellen, omdat we het erg druk hadden met de organisatie. Maar ik heb het toch maar gedaan.’ Even eerder opende de koningin de expositie van de tien ateliergenoten van D3. De strak in het kapsel staande moeder van één van de tien exposerende kunstenaars onthulde drie semi-stoeipoesfoto’s van de organiserende meiden. Maar er is natuurlijk meer te zien. De eyecatcher op de begane grond is het grote in zwart-wit- en grijstinten uitgevoerd schilderij van Walter van Pijkeren: een troosteloze parkeergarage. Bezoekster Maartje Winkels, vierdejaars Kunst & Media aan de Rijksuniversiteit, is meer gecharmeerd van de kleine boekjes en
6
Foto: Pepijn van der Broeke
wat.
de installatie van Leonie Huinink. ‘Ik zag eerst haar prachtige boekjes, maar je vindt bijna alle elementen die daarin voorkomen driedimensionaal terug aan de muur. Ze gebruikt veel verschillende technieken, vormen van was en zelfs elektrische motortjes. Normaal houd ik meer van schilderijen en plaatjes, maar ik vind dit heel mooi.’ Volgens derdejaars Kunst & Media Stefanie Bakx, de zus van organisator Karina, is het spraakmakendste werk boven te zien. ‘Ik ben heel benieuwd wat daar allemaal gebeurd is…’ In het midden van de grote donkere zolder staat de schitterende installatie van Anna-Joh Vos te pronken. Op een simpele eettafel met een wit damasten tafelkleed liggen veertien paren gipsen handen in verschil-
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
lende posities van spanning en ontspanning. De nagels van de kunsthanden zijn rood of zwart gelakt. Rondom de handen figureren lege en gebroken wijnglazen, de vloer is bedekt met glasscherven. Daarachter draait onafgebroken een film van een familiefeest uit de jaren zeventig met een zich steeds herhalende kinderstem op de achtergrond. ‘Mijn installatie heeft geen titel maar de film is echt. Hij is gemaakt op de trouwerij van mijn ouders’, verklaart Anna-Joh. ‘Mijn werk gaat over de disharmonie van levens, generaties, moeders en kinderen. Maar de kijkers mogen zelf bepalen wat ze er allemaal in ontdekken.’
Rina Tienstra
Dadendrang Soms zet het bestuur van de Hanzehogeschool leidinggevenden op een zijspoor. Jarenlang trokken die leiders de kar (vonden ze), gaven ze de toon aan (meenden ze) en was hun woord het laatste (dachten ze). Zwart-op-wit penden ze glorieuze doelen neer. Binnen drie jaar is HG-instituut Huppelepup het grootste Huppelepupinstituut van Nederland. Of: de instroom van nieuwe studenten stijgt de komende vier jaar met 7,5 procent. Ze hadden te hoog gegrepen, die dromende deans en dadendrangerige directeuren. Winderig beenden ze naar Waterloo, waar ze arriveerden op bijltjesdag. Doel niet gehaald, oordeelden de vroede vaderen van het College van Bestuur, kop eraf! Een onthoofding is op de HG nooit publiek. Het bestuur erkent nooit openlijk dat het een slechte hand van werven heeft. De afgeschotene weet dat hij moeilijk elders emplooi vindt als hij opzichtig mank loopt. Daarom valt de guillotine op de HG altijd geruisloos. Het enige wat je hoort is: het overleg was goed. En goed was het overleg. Het zijspoor blijkt van zilver. De gevelde hoge boom krijgt een stek op de Eregalerij van de Oude Glorie. De versierselen van zijn notabiliteit mag hij houden, z’n privileges en z’n salaris. Hij mag een project managen, senior-adviseur van het College worden, of lector van Teen of Tander. Kortom, je kunt je een droever lot voorstellen. Lector Internationalisering, Maarten Regouin, hield een enquête onder reislustige studenten. Krap de helft van de studenten die in het buitenland studeerden, vindt dat ze daar veel wijzer is geworden. Bij stagiairs in het buitenland ligt dat een pietsje hoger (65 procent), maar ook dat houdt niet over. Zo oordelen dus de studenten die graag naar het buitenland wilden. Weifelende studenten zullen, met Regouins onderzoek in het achterhoofd, besluiten om in Nederland te blijven. Vorig jaar heeft het College de directeuren opgestookt om meer studenten naar het buitenland te sturen. Sommige directeuren papegaaiden: het aantal Huppelepupstudenten in het buitenland stijgt met x procent. Wie o wie? Voor welke directeur met een te zonnige x moeten we een plaatsje in de Eregalerij inruimen?
Hajo Frick
Reageren?
[email protected]
BIJ DE LES Foto: Pepijn van den Broeke
Vastgoed & Makelaardij
Leon van Rijn spot een zee-arend op de campus
In de rubriek Bij de Les leert Rina Tienstra bij Vastgoed & Makelaardij hoe je zelfs met het Brugmodel nog de boot in kunt gaan bij de Waddenvereniging. ‘Op een bepaald moment zie je de lichtjes in de ogen van studenten verschijnen. Ze gaan ontvangergericht communiceren. Maar je hebt er natuurlijk ook droeftoeters bij. Dan is het oefenen geblazen, oefenen, oefenen, oefenen.’ Of je nu huizen verkoopt of sponsors wilt werven, een sales-training is een beproefde methode om de fijne kneepjes van het verkopen te leren. Leon van Rijn (47) is sales-coach bij Vastgoed & Makelaardij. Zijn collega Benn Bergmann (50) is docent Sales, Marketing & Economie. Maar vandaag niet. Vandaag spelen ze dat ze de voorzitter en de secretaris van de Waddenvereniging zijn. Ze zoeken een gadget voor een ledenwerfactie. Vijf derdejaars gaan dat aan ze slijten. Zij spelen de verkopers van Partners in Sales BV, groot in kleine geschenken. De sales-training werkt met het Brugmodel. De studenten volgen vijf workshops om het verkopen in de praktijk te oefenen. Als ze vijf stempels op hun strippenkaart hebben, (non verba sed acta staat er op de eerste strip: geen woorden maar daden), als ze hun toets halen én als ze het sales-assessment doorstaan, hebben ze het Nima-A-certificaat in de pocket. Maar
als je de roze checklist van het Brugmodel bekijkt, zie je dat het geen makkie wordt. Gaat het ze lukken een hebbedingetje aan de man te brengen?
’De meeste leden vlogen niet de deur uit voor een ledenwerfactie’ Bart Strijk bijt het spits af. Hij gaat op voor de eerste strip op de strippenkaart. Als ijsbreker informeert hij naar de stand van zaken bij de Waddenvereniging. ‘Hoe doet u dat nú, leden werven?’ Van Rijn neemt een slok koffie uit zijn Feyenoordmok en steekt van wal. Smeuïg verhaalt de Rotterdammer over de pogingen om de Waddenclub te laten groeien. Schoolreisjes met vmbo’ers, bijvoorbeeld: ‘Die Marokkaanse jongens zaten de hele dag met iPods op hun kop. Ze gooiden blikjes Red Bull naar de zeehondjes en riepen de hele dag: Jaap, wanneer mogen we naar huis?’ De actie lid-werftlid ging ook niet van een leien dakje. ‘Misschien hebben we wat aan de harde kern: talking around, working around, dach-
ten we. Maar de meeste leden vlogen niet de deur uit voor een ledenwerfactie.’ ‘We zijn net begonnen met lespakketten voor de basisschool’, vult collega Bergman aan. Dat werkt wel aardig.’ Bart vat de informatie samen, keurig volgens het Brugmodel. Vergeefs maakt hij de koppeling naar zijn product. ‘Stop’, roept Van Rijn. ‘Welke elementaire vraag stelde Bart níet?’… ‘Hoe kan ik u helpen’, mompelt Ronald van der Meer. ‘Ik help u om iets te vinden waardoor de mensen aan uw vereniging denken’, gaat Bart onverdroten verder. ‘Een leuk ding. Dat ze denken: oh leuk, dat is van de Waddenvereniging.’ ‘De mensen moeten er wel echt iets aan hebben’, mijmert Van Rijn hardop. ‘Een collector’s item bijvoorbeeld, zoals die sweater.’ ‘Wat is uw budget?’, informeert Bart voorzichtig. ‘Niets’, boort Van Rijn een illusie de grond in. ‘Ik zou wíllen dat we geld hadden.’ ‘Dus u wilt een give-away en er geen geld voor betalen?’, concludeert Bart. Patstelling. De beurt gaat naar Ronald. ‘Ik verwacht nu wel iets van je, anders krijg je geen stempel’, dreigt Van Rijn. Ronald vat de eisen van de klant nóg maar eens een keer samen en gaat direct over tot actie.
‘Ik heb iets dat goed in uw concept past.’ Hij zet een mini-verrekijker voor Van Rijns neus. De voorzitter gaat uit z’n dak bij deze briljante vondst. Hij pakt de verrekijker, tuurt uit het raam en ontwaart zowaar een zee-arend op de campus. Kat in ’t bakkie, denkt de toeschouwer, de buit is binnen. Maar nee. Op de valreep gaat het toch nog mis door gebakkelei over prijs en levertijd. Ronald komt met een bedrag zonder btw, opdruk- en verpakkingskosten. ‘Elke keer als ik enthousiast ben, gaat de prijs weer omhoog’, sombert Van Rijn. ‘Ik zie het zuinige gezicht van Jan-Gerard de penningmeester al voor me’, moppert Bergmann. Van Rijn concludeert dat de koop na een uur helaas nog steeds niet is gesloten. In zijn mini-college over ontvangergericht communiceren appelleert hij aan de waarde van een product in vergelijking tot de prijs. ‘U betaalt 7,95 euro inclusief. Als u er duizend aanschaft, krijgt u ze voor 4,65 per stuk. En daarvoor krijgt u ook nog een nieuw lid. Wat wilt u nog meer? We gaan stempelen, mannen.’ Rina Tienstra
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
7
ACTUEEL
Op de fiets naar Nepal Op 2 april begonnen Lianne van den Brand (24) en Sanne Oorebeek (27) aan een fietstocht van 8350 kilometer in 195 dagen. Burgemeester Jacques Wallage gaf het startschot en zwaaide de stoere meiden, samen met familie, vrienden en sponsors, uit op de Vismarkt. Lianne van den Brand (links op de foto), pas afgestudeerd aan de opleiding Maatschappelijk Werk & Dienstverlening aan de Hanzehogeschool, heeft samen met negen andere Groningse studenten de stichting Didi opgericht. Stichting Didi, Nepalees voor grote zus, wil een opvanghuis oprichten voor slachtoffers van huiselijk geweld, vrouwenhandel en prostitutie. ‘Ik ga op de fiets naar Nepal, zei ik tegen Sanne. Ga je mee? Sanne had verder toch niets te doen en nu staan we hier, de banden vol met wind. We fietsen nog een rondje door Groningen om vrienden en familie gedag te zeggen en vertrekken dan richting Duitsland.’ De route die Lianne en Sanne fietsen, loopt via Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije en Turkije naar Iran, waar ze op het vliegtuig stappen naar New Dehli. Vanaf Dehli is het nog zo’n duizend kilometer naar Bharatpur in Nepal. ‘We twijfelen nog een beetje over Iran, maar we hebben onze moeders beloofd in ieder geval niet door Pakistan en Afghanistan te fietsen. We willen met deze tocht zoveel mogelijk geld bij elkaar trappen voor de stichting. Iedere sponsorcent gaat naar het opvanghuis, voor de rest betalen we alles zelf.’ Je kunt Lianne en Sanne volgen op www.bandenvolmetwind.nl.
Studenten, docenten, medewerkers. Iedereen die maar wil kan Sanne en Lianne steunen met een bijdrage: rekeningnummer 21.23.14.092 t.n.v. stichting Didi, Groningen.
Weg met de rompslomp Eindelijk, het is er. Mijn administratie, een organiser voor de uitwonende student. Niels van Duijn en Peter-Jan Brouwer, eerstejaars Small Business & Retail Management, maken met hun projectgroep Studpromo een simpele witte ordner en informatieve tabbladen die een eind maakt aan administratieve chaos. Peter-Jan: ‘Als uitwonende student krijg je ineens te maken met heel veel papieren rompslomp. Paperassen van school, de Informatie Beheer Groep, verzekeringen, salarisstroken van je bijbaan, belastinggegevens, alles komt meestal op een grote stapel achter in je kast of in een la terecht. Een rotzooitje dus. Studenten zitten vaak ook met vragen als: wat voor stappen moet ik ondernemen om mijn te veel betaalde belasting terug te krijgen, en wat is de voordeligste inboedelverzekering? Dat soort vragen worden allemaal beantwoord op de tabbladen in de ordner. We maken geen reclame, we geven alleen informatie. Niels: ‘We moesten voor onze mini-onderneming een product verzinnen en verkopen. Zoiets als dit was er gewoon nog niet. We hebben een onderzoekje gedaan onder vijftig uitwonende studenten en er was veel belangstelling. Voor het luttele bedrag van 5,95 euro heb je straks in no-time je zaakjes op orde. Het enige wat je verder nog nodig hebt is een perforator.’ www.studpromo.nl.
INGEZONDEN
Frick is dom Natuurlijk mag Hajo Frick in zijn column een beetje om zich heen schoppen. Maar hij gaat te ver als hij medewerkers die zich inzetten voor onze veiligheid belachelijk maakt (HanzeMag 13). Op het moment dat er geen waterdruk is, is er geen bluswater. Daarom kan de HG het zich niet permitteren grote hoeveelheden mensen in de gebouwen toe te laten: dat gaat tegen alle veiligheidsvoorschriften in. Daarnaast wordt het een smeerboel in de toiletten, dus vanuit hygiënisch oogpunt bekeken is het ook al onverantwoord. Een kind kan het bedenken, toch? En dan is Hajo’s koffieverslaving van minder belang! Kor Dijkstra, Hoofd Bedrijfshulpverlening
Blote voorkant Jullie zouden veel mensen een plezier doen als jullie de volgende keer een mannelijk persoon op de voorkant te zetten. Het gehalte ‘vrouw’ (in bepaalde posen) is wel erg hoog.
Tijd
Ik heb de tijd, ik sta er op! www.praktijkhoekmelkweg.nl Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg 050 3186003 12 -13 u. Moeite met nee zeggen of in een groep spreken?
ASSERTIVITEITSTRAINING Start woensdag 2 april.
8
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
ga eens uit ons dak
the art of having fun
HOEKJE
MELKWEG
Platformtheater.nl
Ronald Kloeze, Medewerker Onderwijsbureau, Gezondheidsstudies
Vicepremier Rouvoet in debat met aartsconservatief Kinneging
Hoever kan de overheid gaan in het maken van de samenleving? Daarover debatteerden vicepremier André Rouvoet en de Leidse hoogleraar Andreas Kinneging in de aula van het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit. Het debat spitste zich vooral toe op Rouvoets beleidsterrein jeugd en gezin. ‘Ze hebben veel gemeen’, stelt voorzitter hoogleraar Hedendaagse Geschiedenis Doeko Bosscher van de Rijksuniversiteit Groningen de mannen voor die vanavond de degens kruisen. Rouvoets voornaam is André, die van Kinneging Andreas, en beiden zijn in 1962 geboren, een maand na elkaar. Bosscher somt ook de verschillen op. Vicepremier Rouvoet, Minister van Jeugd & Gezin, is bekend geworden als leider van de ChristenUnie. De Leidse hoogleraar Rechtsfilosofie Kinneging is een van de oprichters van de conservatieve denktank de Edmund Burke Stichting, een propagandist van het conservatisme. ‘Ik verklap niet wie van ons het oudste is’, lacht André Rouvoet in zwart pak en streepjeshemd, die zijn visie op de maakbaarheid van de samenleving geeft, ‘maar ik ben geboren op 4 januari.’ Geloof in de maakbaarheid van de samenleving is ‘overschatting van de macht van de mens’, vindt de vicepremier. Het kabinet wil de sociale samenhang verbeteren en grenzen stellen aan asociaal gedrag, tabak, alcohol, en islamitisch activisme. ‘Veel mensen noemen dat betutteling of moraalridderij. Maar zo is het niet. De regering wil een bondgenoot zijn van de samenleving. We willen bijvoorbeeld pas in een gezin ingrijpen als de veiligheid van het kind in het geding is, bijvoorbeeld bij mishandeling. Ons doel is dat de ouders uiteindelijk hun eigen verantwoordelijkheid hernemen.’ Volgens Rouvoet hebben burgers te hoge verwachtingen van de invloed van de overheid. ‘Dat ligt ook aan de hijgerigheid van de politici. Constant komen ze met nieuwe voorstellen op basis van
krantenberichten. Dat leidt niet tot oplossingen. Christelijk realisme kan ons behoeden voor vertrouwen in de maakbaarheid van de samenleving.’
Foto’s: Pepijn van den Broeke
‘Thuis zijn bij de kinderen is leuker dan veel betaald werk’
’fouten maken is simpeler dan goed doen’ Andreas Kinneging, markante kale kop en zwarte bril, vraagt zich af waarom het regeringen zelden lukt de samenleving in positieve zin te beïnvloeden. Veel vaker werkt overheidsbemoeienis averechts. Dat komt volgens de Leidse hoogleraar doordat fouten maken simpeler is dan goed doen. ‘De maatschappij bestaat uit allerlei structuren, zoals clubs, bedrijven en gezinnen. De overheid mag die structuren nooit vervangen. Het gaat bijvoorbeeld niet goed met de gezinnen. Dertig tot vijftig procent van de huwelijken strandt tegenwoordig. Kinderen krijgen daardoor veel blauwe plekken op hun ziel. En wat doet de Minister van Jeugd & Gezin? Allerlei instanties mogen zich van hem bemoeien met de gezinnen. Ze nemen de gezinnen gewoon over.’ Volgens Kinneging faalt het beleid van Rouvoet omdat de hoofdoorzaak van de gezinsproblemen niet wordt aangepakt. ‘Werk, werk, werk, dat is het adagium van de afgelopen kabinetten. Ook van dít kabinet. Vaders en moeders hebben tegenwoordig allemaal drukke betaalde banen. Dat is slecht voor de binding en de aandacht die kinderen krijgen. Het is veel beter als er structureel iemand thuis is, net als vroeger. En zeker in de eerste levensjaren van het kind kan de vrouw dat het beste doen. Volgens mij is de mi-
nister het daar eigenlijk wel mee eens.’ ‘Beste Andreas’, reageert Rouvoet, ‘er komt naast de kinderbijslag een kindgebonden budget. Mensen kunnen dat naar eigen keuze inzetten. Ze kunnen de kinderopvang ermee betalen, maar ook ervoor kiezen om minder te gaan werken. Dat moet je juist toejuichen. Breek het nu niet af!’ Kinneging gelooft niet in dat kindgebonden budget. ‘Mensen hebben de afgelopen jaren het gevoel gekregen dat ze niet meetellen als ze geen werk hebben. Die nadruk op betaald werk moet weg. Als minister kun je zeggen dat ouders vaker thuis moeten zijn. Dat zou een enorme invloed hebben. Ook moet je benadrukken dat het leuk is om thuis bij
de kinderen te zijn, veel leuker vaak dan werken. Ik heb dat zelf gedaan, dus ik spreek uit ervaring. En studenten moet je er op wijzen dat een opleiding alléén niet tot geluk leidt. Dan zijn ze beter voorbereid als ze op hun dertigste kinderen willen.’ ‘Merkwaardig’, vindt Rouvoet, ‘de regering mag ineens wél ingrijpen om jouw conservatieve ideeën te verwezenlijken. Dat werkt nooit. Als je constateert dat zaken niet goed lopen, moet je voorzichtig tegensturen. Wat jij wilt, beste Andreas, is op de snelweg ineens je auto keren, en dan zie je heel veel spookrijders.’ Luuk Steemers
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
9
Minor: scoren bij de buren
Even iets heel anders Het afgelopen half jaar volgden 750 HG-studenten een minor. Ze kozen via de Digitale Onderwijs Planner uit 56 verschillende bijvakken hun favoriete module. Vijf studenten verklaren waarom zij kozen voor een minor die niet voor de hand lag. ‘Ik denk dat het altijd handig is wat journalistieke vaardigheden te hebben. Je weet nooit of het tijdens je loopbaan nog eens van pas komt. Ik vind het sowieso goed dat studenten via de minors worden gestimuleerd hun kennis te verbreden.’
10
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
Bart Bremer (22) Vierdejaars Management Economie & Recht Minor: International Travel & Tourism
‘Ik liep stage op Sint-Maarten toen ik voor een minor moest kiezen. Handig dat ik dat via BlackBoard kon doen’, telefoneert Bart vanaf zijn afstudeerplek bij de ORCO-bank in Willemstad, Curaçao. ‘De MER is echt een prima opleiding, maar na drie jaar in dezelfde klas met dezelfde projectgroepen, leek het me goed om het eens een half jaartje buiten de deur te zoeken. Een vriend van me deed International Business School en attendeerde me op de minor International Travel & Tourism. De vakken Understanding Travel & Tourism en Travel & Tourism Industry spraken me aan. Vraag en aanbod van toerisme, de invloed op het milieu, de marketing, de planning, en de motivatie van mensen en organisaties en de invloed van toerisme op economieën, alles kwam aan bod. En ik vond het vak Managing Cultural Differences interessant. Alles was volledig Engelstalig, je vragen over Engelse woorden die je niet begreep, werden ook in het Engels beantwoord. Maar het leukste vond ik toch wel de mix van culturen. Bij het vak Hospitality Management moesten we een nepconferentie in Sofia, Bulgarije, organiseren met Spanjaarden, Italianen, Russen, Amerikanen en Zweden. Ik weet nu veel meer van hun culturen en manier van werken. Spanjaarden komen bijvoorbeeld vaak te laat. Iets om rekening mee te houden als je zaken met ze doet. Dat is op Curaçao trouwens net zo. ‘Curaçao is erg afhankelijk van het toerisme. Er zijn het hele jaar door erg veel toeristen op het eiland en dus ook veel resorts, hotels en andere toerismegerelateerde bedrijven. Of er verschil in cultuur is tussen de Nederlanders en Antillianen? Ja, er zijn hier veel minder regeltjes en alles gaat hier iets meer relaxed. De meeste Antillianen zijn erg vriendelijk als ik ze iets vraag. Ze werkten graag mee aan de questionnaire over naamsbekendheid van de ORCO-bank waarnaar ik markonderzoek doe.’
Arrie ten Wolde (24) Derdejaars Communicatie Minor: Academie voor Popcultuur
‘Ik speel zelf in een band, dus toen ik in de DOP zag dat ik mijn vrije deel op de Popacademie kon doen, twijfelde ik niet echt. Existence Denied is een commerciële metalband. Ik speel bas, maar ik doe ook het management. Boekingen, publiciteit…, dat soort dingen. Dat commerciële ligt me wel. ‘Op de Popacademie kies je voor een productiehuis. Voor mij werd het marketing. Ik kwam er achter dat marketing in de muziek heel wat anders is dan bijvoorbeeld bij een bedrijf. De business is erg in beweging. Die hele downloadcultuur biedt vele kansen. En een programmeur van een podium benader je heel anders dan bijvoorbeeld de baas van een label. Docenten op de Popacademie zijn mensen die in de industrie werken. Praktijkmensen, dus. Wat je leert is geen kennis die je ook uit een boek kunt halen. Van dat wereldje heb ik een beetje mogen proeven. Het promotieplan voor de band is klaar. Komend weekend mixen we de promo-cd die je rond half april gratis op onze site kunt downloaden. Ik had een heel concreet doel voor ogen toen ik aan die minor begon: meer bekendheid en meer boekingen voor de band. De illusie dat ik van de muziek kan leven, heb ik niet meer. Metal is hier niet zo populair. In Scandinavië staat metal daarentegen in de top-veertig. Maar als ik lekker met de band kan touren en er niet arm van word, ben ik blij. Mensen die uit hun dak gaan van jouw muziek, dát is de kick. ‘Nu loop ik stage bij een bedrijf in internetconcepten, Moho IC. Ik zou een rating-site voor muziekpodia voor ze opzetten, waarmee je punten kunt geven voor bijvoorbeeld de akoestiek van een zaal. Alleen kwam er een website voor een Italiaans kledingmerk tussen. Daarvoor ga ik volgende week een weekje op zakenreis naar Rome. Ook erg leuk!’ (muzziekinfo: www.existencedenied.com).
Marie-Anna Postma (21)
Susanna Zuidema (22)
Vierdejaars Sociaal Juridische Dienstverlening Minor: Journalistiek
Vierdejaars Pedagogische Academie Minor: International Aid & Development
‘Voor ik ging studeren twijfelde ik tussen een aantal richtingen: Toerisme, Sociaal Juridische Dienstverlening en Journalistiek. Uiteindelijk is het SJD geworden omdat dat me het veiligste leek. Wil je het in de journalistiek ver schoppen, dan moet je heel goed zijn, dacht ik. Maar toen ik zag dat ik een minor Journalistiek kon doen, dacht ik bij mezelf: leuk om er toch nog wat van mee te krijgen! Taal ligt me. ‘Uiteindelijk heb ik niet de hele minor gedaan, slechts drie onderdelen: audiovisuele media, interviewen en mediatheorie. De eerste twee heb ik gehaald, de laatste niet. Ik ga het nu ook niet meer over doen, want ik heb voldoende punten. Ik hoef alleen het afstudeerproject nog te doen. ‘Vooral interviewen vond ik erg interessant.
‘Ik ben al langer geïnteresseerd in ontwikkelingssamenwerking. Ik zocht dus naar mogelijkheden om daar iets mee te doen. Op de Pedagogische Academie (PA) kon ik een buitenlandstage doen in Tanzania. Daarnaast had ik op een poster zien staan dat er studenten werden gezocht voor een nieuwe minor, International Aid & Development. Het leek me perfect om eerst die minor te volgen. Zo kon ik eerst kennis over ontwikkelingssamenwerking opdoen en die vervolgens toepassen in Afrika. ‘Van dat plan is uiteindelijk niets terecht gekomen, omdat ik eerst naar Tanzania ben gegaan en nu pas de minor volg. Toch heeft het zeker zin om de minor te volgen, omdat het me de kans biedt om weer heel ergens anders heen te gaan. Het is een unieke minor, oomdat hij niet onder een bepaalde opleiding vvalt. Het is ondergebracht bij de Academie vvoor Architectuur, Bouwkunde & Civiele Techniek, maar daar heeft het niet direct mee T tte maken. De bedoeling is om studenten van vverschillende opleidingen samen te brengen, ddie ieder op hun eigen manier hun bijdrage lleveren. Er zitten studenten van Verpleegkkunde, International Business School, Bouwkkunde en van de PA natuurlijk. ‘W ‘We zitten nu in de voorbereidende fase, over eeen maand vertrek ik naar Rusland. Ik ga ddaar, met mijn projectgroep, aan de slag in eeen kinderziekenhuis. Ik heb onderzoek ge-
We hhebben Martin bb onder d andere d i Drent, oud-voetballer van FC Groningen en tegenwoordig commercieel directeur van BV Veendam, geïnterviewd. Dat interview hebben we uitgeschreven en we hebben een filmpje gemaakt en gemonteerd. Hoe je met een filmcamera omgaat, was voor mij nogal een eyeopener. Dat had ik nog nooit eerder gedaan. ‘Wat ik heb geleerd over interviewtechnieken gaat me waarschijnlijk snel van pas komen. Binnenkort begin ik met een studiegenoot aan mijn afstudeerproject. We moeten daarvoor dak- en thuislozen interviewen over hun behoeftes: bijvoorbeeld financiële middelen, medische zorg, opvang en dagbesteding. Het is een lastig te bereiken groep. Als je het niet goed aanpakt, lopen interviews gauw dood. Ik heb bij de minor wat trucjes geleerd om een gesprek aan de gang te houden. Je moet bijvoorbeeld nooit ja/nee-vragen stellen, goed luisteren en vooral doorvragen. ‘Ik denk dat het altijd handig is wat journalistieke vaardigheden te hebben. Je weet nooit of het tijdens je loopbaan nog eens van pas komt. Ik vind het sowieso goed dat studenten via de minors worden gestimuleerd hun kennis te verbreden.’
creatieve expressie therapie. ddaan da aann nnaar aaaar cr aar crea eati ea tieve expres ti essie alss th her erap apie ap i De ie De Russische hulpverleners gebruiken die therapievorm nauwelijks, maar ze zijn er wel erg nieuwsgierig naar. Ik ga daar mijn onderzoek presenteren en daarna ga ik met handenarbeid- en tekenlessen aan de slag in de school die aan het ziekenhuis is verbonden. ‘Na de middelbare school heb ik een paar maanden gereisd in Australië. Sindsdien wil ik de rest van de wereld zien. Als het kan, wil ik in de toekomst graag een coördinerende functie in een ontwikkelingsland. Ik weet dat het niet makkelijk is, maar stiekem kriebelt het. Reizen is echt verslavend!’
Jorien Bloo (21) Vierdejaars Facility Management Minor: Arbeidsparticipatie
‘Het lijkt wel veel, 57 minors, maar schijn bedriegt. Ik zat op Aruba voor m’n stage toen ik een keuze moest maken. Nog afgezien van de computerproblemen, de DOP-site was vaak niet beschikbaar, is het onhandig als je niet kunt overleggen over wat zo’n minor inhoudt. Toch was ik er nog aardig snel uit. Human Resource Management leek me wel wat. Sluit goed aan op Facility Management. Maar het ging niet door: te weinig deelnemers. Dat kreeg ik erg laat te horen. De uiterste datum zat er al aan te komen. Wikken en wegen en veel heen en weer mailen. ‘M’n tweede keus was Gedrag, Management & Organisatie, een minor van FM. Een goede keus. Maar GMO is maar een halve minor. Ik moest dus nog een halve kiezen. Er bleef niet m veel vve e over en ik wilde graag een bedrijfskunddig vak. Dat werd dus Arbeidsparticipatie. ‘Het ‘H H was best een leuke groep. Veel derdejaars jja a Sociaal Juridische Dienstverlening. Dat was meteen het probleem, eigenlijk. Die stuw ddenten hadden flink wat juridische voorkennnis. De lessen Cao-recht waren werkelijk een verschrikking. Die SJD-studenten kenden ve hhet jargon, maar ik wist nog niet eens hoe je eeen wetboek moet lezen. Natuurlijk, als je ee hhet niet kon volgen, mocht je de lessen ondderbreken. Maar dat hou je niet lang vol als praktisch iedere zin vragen oproept. Ik voelde ppr r me een blok aan het been van de SJD’ers. m ‘I‘Ik I heb hard gewerkt om het allemaal bij te bbenen. En ik heb het gehaald, met hangen en wurgen en de hakken over de sloot. Er zaten w nnog vijf FM-studenten in de groep. We vondden het alle zes heel lastig. Twee man zijn af afgehaakt, geloof ik. Zij strandden op Caorecht. De andere twee vakken waren iets beter te doen, maar al met al zeg ik: het is niet verkeerd geweest, maar het niveau van de studenten was te verschillend.’ Redactie HanzeMag
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
11
Lector Jeanine Deen heeft tips voor Nieuwe Ondernemers
Puppytraining voor botte honden
Foto: Elmer Spaargaren
Ondernemers die hun horizon verleggen naar het Verre Oosten, lopen tegen tal van culturele problemen aan. Aandacht is het antwoord, meent lector Jeanine Deen tijdens het symposium De Nieuwe Ondernemer.
HG-lector Jeanine Deen: ‘In de meeste culturen is zakendoen iets voor de lange termijn, snel scoren is er niet bij.’
Stel dat een ondernemer het ijs wil breken: hij vertelt zijn zakenpartner dat ie een hond wil aanschaffen. Als die partner een Chinees is, maakt die er niet veel woorden aan vuil. Very nice, zal de Chinees zeggen. Een Amerikaan gaat vriendelijk uit zijn dak. Ooh, I loooove dogs, how nice, what kind of dog? Is de partner een Nederlander, dan krijgt de zakenman gratis advies. Echt? Besef je wel dat honden tijd kosten? Ze stinken en je moet op puppytraining.
Duitsers hechten aan titels. Herr Doktor dus en nooit: Hé Uli, wie geht’s? De Nederlander neemt geen blad voor de mond, de Amerikaan blijft altijd positief en de Chinees is ondoorgrondelijk. Voor zakenlui kan het handig wezen om te weten dat de meeste Chinezen weinig met honden ophebben, wil Jeanine Deen maar zeggen. ‘Veel Chinezen zien de hond het liefst op hun bord, opgediend in een fijn sausje.’
12
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
Donderdag 3 april, het is tijd voor misverstanden tijdens het symposium De Nieuwe Ondernemer. Jeanine Deen, lector International Communication aan de Hanzehogeschool, wil van de toegestroomde ondernemers en student-ondernemers weten tegen welke culturele problemen ze aan lopen. Een ondernemer die regelmatig Bombay aandoet, vertelt dat Indiërs flink uitpakken met relatiegeschenken. ‘Prachtige kunstwerken kreeg ik. Dan sta je raar te kijken met je ballpoint met opschrift.’ Visitekaartjes overhandig je in het Verre Oosten niet terloops, tipt een andere zakenman. ‘Met twee handen aanbieden en ruim de tijd nemen voor de bestudering.’ En, het kon niet uitblijven, tutoyeren is uit den boze. Dat begint al in het nabije oosten. Duitsers, zo weten de aanwezigen, hechten aan Sie. Ook aan titels, trouwens: Herr Doktor dus, en nooit Hé Uli, wie geht’s? ‘Hebt u niet een uu-er-elletje waar dit soort dingen worden uitgelegd?’, vraagt een student met internationale ambitie. Nee, zo’n internetadres heeft Deen niet. ‘Lijstjes met dos & don’ts zijn hot, maar ik houd er niet van.’ Deen ziet meer in een onderzoekende houding. ‘Aandacht, interesse, een open mind. Als u met
een buitenlander zakendoet, moet u alert zijn. Als zijn gedrag vragen bij u oproept, kies dan een goed moment om die te bespreken. Dan toont u het allerbelangrijkste: dat u aandacht voor hem hebt, geïnteresseerd bent. Dat opent deuren.’ Als zakenlieden dan toch iets willen lezen over andere culturen, kunnen ze beter Cultures & Organizations opslaan. Hierin beschrijft organisatiepsycholoog Geert Hofstede vijf cultuurdimensies. Op elk van die dimensies kunnen culturen enorm van elkaar verschillen. Voor zakenlieden is de dimensie korte- en langetermijndenken misschien het belangrijkst. ‘Snel scoren is er in heel veel landen niet bij’, zegt Deen, ‘in de meeste culturen is zakendoen iets voor de lange termijn. Daarom besteedt men veel tijd en aandacht aan die eerste contacten. Ze willen goed weten wat voor vlees ze in de kuip hebben.’ Om een andere cultuur te leren kennen, is het belangrijk om te weten welke normen en waarden je zelf hanteert. ‘Je moet je bewust zijn van je eigen cultuur’, stelt Deen. Een zakenvrouw in de zaal ziet daar een probleem. ‘Wij Nederlanders zijn al snel geneigd ons te schikken naar de gewoonten van de buitenlanders die we ontmoeten. Moeten we dat eigenlijk wel doen?’ Nog voor Deen kan antwoorden, is een ondernemer in de zaal haar te snel af. ‘Ons schikken naar de wens van de buitenlander? Dat zegt ie-der-een over zichzelf. En weet u wie zich in de ogen van buitenlanders het minst aanpast? De Nederlander. Hoezeer we ook ons best doen, we blijven botte honden.’ Boudewijn Otten
Symposium de Nieuwe Ondernemer Het in het Techniekgebouw van de Hanzehogeschool gehouden symposium De Nieuwe Ondernemer was de omlijsting van de installatie van Gerben Blaauw (37) tot lector Creërend Ondernemen. De workshop over cultuurverschillen werd gegeven door Jeanine Deen en Frank Jan de Graaf, lector International Business.
LAURA
MARTHE
Het stress-syndroom Iedereen heeft er wel eens last van. Ook luie en arme studenten. Maar wat is dat eigenlijk, stress? Laura zoekt het, tussen de bedrijven door, op in de de Dikke van Dale. Stress (de, m.) 1. psychische spanning, druk. Het is een schrale troost om te zien dat niet alleen mijn medestudenten, maar ook de rest van Nederland collectief lijkt te lijden aan het stresssyndroom. Dit blijkt alleen al uit het feit dat het woord nog niet zo lang geleden officieel werd opgenomen in de Dikke van Dale. Omschrijvingen van stresskip, stressbestendig, stressbal en stresskonijn tonen aan dat het hier gaat om een wijdverbreid verschijnsel. Rust kunnen we, als je het mij vraagt, trouwens wel schrappen uit ons vocabulaire. Nog even en we kunnen ons massaal inschrijven voor een anti-stresskuur in de
Koelikamp Foto: Foto: PepijnLukas van der Broeke
Afrikanen zeggen: de westerling heeft het uurwerk uitgevonden, maar wij hebben de tijd.
Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, voor schrijven heb ik eigenlijk helemaal geen tijd. Daarom hoop ik dat jij wel een moment kunt vrijmaken om dit te lezen. Anders waren al m’n inspanningen verspilde moeite en had ik me beter met andere zaken kunnen bezighouden. Ik heb namelijk nog genoeg te doen. De luie student, wie ooit met deze uitspraak op de proppen kwam, had duidelijk geen idee van tentamenstress. Hij had daarnaast zelf blijkbaar weinig
beters te doen. Wij studenten zijn namelijk niet lui. Allesbehalve zelfs! Toegegeven, we raffelen misschien wel eens een opdrachtje af. We leveren zo af en toe ook wel eens een verslag wat te laat in. Maar dat komt juist doordat we het zo druk hebben! Soms blokken we tot diep in de nacht. Daarnaast hebben de meesten van ons ook nog een of twee bijbaantjes om de broodnodige euro’s te verdienen. De arme student, dat cliché is namelijk, helaas-helaas, maar al te waar.
Zwitserse Alpen. Een anti-stresskuur! Voor de meeste mensen wordt dat dramatisch afkicken. De Afrikanen zeggen: de westerling heeft het uurwerk uitgevonden, maar wij hebben de tijd. We leven in een maatschappij van stresskippen. We hebben geen tijd meer, laat staan voor onszelf. Tijdens het schrijven van deze column wierp ik al verschillende malen een opgefokte blik op de klok. Mijn agenda dwingt me om me als een (stress)kip zonder kop naar mijn volgende afspraak te haasten. Ik begin kennelijk ook al enkele verschijnselen van het stresssyndroom te vertonen. We hebben er allemaal wel eens last van… Mocht het onwaarschijnlijke geval zich voordoen dat je het tot het einde van deze column hebt weten te brengen, dat je dus tijd vond om lekker achterover te leunen om je te verdiepen in andermans ellende, prijs jezelf dan maar gelukkig. Je bent een schaars geval.
Verjaardagsduif Na uren voor de spiegel om onze gezichten weer in de plooi te krijgen, loop ik met Ellen fully dressed naar de Chocolate Bar, hartje Pijp. Lachend lopen we arm in arm, nog dronken van afgelopen nacht, zwierend over straat. Net als ik in wil haken op een liedje zie ik iets liggen. Iets levends met grijze veren. Een duif. Zijn nek is dubbel geklapt waardoor zijn snavel nu op zijn rug ligt. Een akelig gezicht. Ik kniel en pak de duif zonder aarzelen op, tot afgrijzen van Ellen. De restjes alcohol van de afgelopen nacht spelen ons parten. Op mijn jurkje kleven al snel veren. Ik kan deze duif toch niet aan zijn lot overlaten? Een voorbijganger adviseert om de duif op de tramrails te leggen. Wat denk je zelf? Ik ben nu lichtelijk in paniek omdat ik een dubbel geklapte nek in mijn handen draag en ik over twintig minuten jarig ben. Zijn hartje gaat tekeer onder mijn warme hand. ‘Ik durf zijn nek niet om te draaien!’ Mijn stem klinkt nu hysterisch. ‘Je gaat hem toch niet dood maken! Misschien herstelt hij nog wel!’ Ik kijk Ellen verbaasd aan. ‘Herstellen? Als jouw nek naar achter hangt, kun je ook niet meer herstellen. Nee, ik leg hem wel in het park neer.’ Ik heb geen idee wat het park op dit moment voor mijn duif kan betekenen, maar ik moet toch iets doen? Ik maak een bedje van bladeren onder een bosje en leg mijn duif erop. Hij kijkt me hulpeloos aan. Tranen dreigen. Kom op zeg, het is een duif! In de Chocolate Bar bestellen we twee tequila. Het blijven er geen twee. Op het moment dat het mij begint te duizelen, duikt de liefde van mijn leven op. (Al heb ik moeite mijn ogen scherp te stellen.) Ook Ellen hangt bij een jongen om zijn hals om aandacht te smeken. We zijn dramatisch bezig. ‘Biertje hier, sambuca daar. Man aan mijn hand, we zijn klaar!’, lallen we over de uitgestorven straat. Over uitgestorven gesproken. Ik trek mijn man mee het park in. Hij schijnt het allemaal spannend te vinden, totdat hij mijn duif ziet. Dood. De volgende dag zitten we met twee bonkende hoofden op de bank gehypnotiseerd naar een stomme film te staren. Voor ons staan twee mokken dampende thee die onze kater moeten verhelpen. Herstellen van een hysterisch enerverende avond vol dramatische momenten! Fijn, 22 jaar. Marthe Houpt
Laura Hage
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
13
W IJ Z OE KE N VROUWEN die mee willen werken aan een geneesmiddelenonderzoek (002). In dit onderzoek worden verschillende doseringen onderzocht van een nieuw hormoonpreparaat waarbij bloedspiegels worden gemeten en wordt nagegaan of dit hormoon de eisprong stimuleert. Elke deelneemster krijgt slechts eenmaal een dosis van dit nieuwe hormoon en gedurende ongeveer 7 dagen twee geregistreerde geneesmiddelen die de groei van de eiblaasjes stimuleren en de eigen spontane eisprong afremmen. U zou aan het onderzoek kunnen deelnemen als u: • een vrouw bent tussen 18 en 35 jaar en gezond bent, • bereid bent aanvullende anticonceptie (zoals condooms) te gebruiken tijdens het onderzoek.
deze periode verblijft u gedurende 2 dagen en nachten in het onderzoekscentrum van Xendo. Na-onderzoek volgt 1 week na de laatste bloedafname.
Vergoeding Elke vrijwilligster ontvangt een vergoeding voor deelname aan het volledige onderzoek van ongeveer ` 1.916,-. De hoogte van Bezoeken de vergoeding hangt af van het aantal Na een vooronderzoek volgen, op vastgelegde tijdstippen, gedurende 4 weken bezoeken en het aantal bloedafnames. ongeveer 20 bezoeken voor bloedafname Reiskosten worden vergoed (` 0,19 per en/of inwendige echoscopie. Halverwege km, met een minimum van ` 4,-).
Als u geïnteresseerd bent om aan dit onderzoek deel te nemen en meer informatie wilt, kun u contact opnemen met: Dr. Ingrid Duijkers, Dr. Christine Klipping, Dr. Ageeth Remmers en Dr. Marjan van den Berg. Telefoon (tijdens kantooruren)
(050) 3610999
www.dinox.nl
www.xendovrijwilliger.nl
Dinox is een onderzoekscentrum in Groningen en Berlijn met ruim 15 jaar ervaring in geneesmiddelenonderzoek op het gebied van vrouwelijke hormonen (zoals anticonceptie, vruchtbaarheidsbehandelingen, premenstrueel syndroom en acné) en seksuologie. Dinox bevindt zich op het UMCG terrein: Hanzeplein 1, ingang 53, 9713 GZ Groningen
Op zoek naar een internationale
ONS BREIN IN BEWEGING THE STATE OF THE ART ALLES WAT JE MOET WETEN VAN ......
bijbaan in Groningen?
ONS BREIN IN BEWEGING DOOR BERT OTTEN Ons brein heeft een volume van nog geen anderhalve liter, maar kent mogelijkheden die nauwelijks te bevatten zijn, zelfs niet door ons brein. Over de werking van het brein is veel ontdekt de laatste twintig jaar. Gebleken is dat het weinig zin heeft om het brein los te zien van het lichaam. De samenwerking tussen lichaam en brein staat centraal staan in deze lezing, die zal gaan over het brein en onze bewegingen. Datum : 23 april 2008 Tijd: 15:00 - 16:30 uur Locatie: Pedagogische Academie Zernikeplein 7, De Appel Wie: Docenten Pedagogische Academie, Academie voor Sociale Studies, studenten en andere geïnteresseerden. Toegang: De toegang is gratis Professor Dr. Bert Otten is als hoogleraar neuromechanica verbonden aan het Universitair Medisch Centrum Groningen, Centrum voor Bewegingswetenschappen.
hanze.nl/integraaljeugdbeleid
Op zoek naar woonruimte? Wij hebben altijd een groot aanbod. Schrijf je gratis in!
Per 1 augustus 2008 zoeken we inwonende studentbeheerders (m/v) voor onze Internationale Studenten Huizen
6A7:O><D; CD<7:<>CC:C4
Meer informatie over de functie kun je vinden op
9:H:G"H8G>EI>:H:GK>8:
www.housingoffice.nl/about us/vacatures
=:AEI?:DEL:< LLL#H:G#CA WWW.MAXXVASTGOED.NL Gelkingestraat 23, Groningen
Interesse? Reageer dan snel voor 30 april 2008!
14
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
tel: [050] 3 111 000
UITWONEN
Wonen in een atelier ‘Ik zit meestal bij mijn vriend Henk, die heeft een groot appartement, maar dit is hét plekje voor mezelf en hier werk ik ook het liefst.’ Tweedejaars Minerva Erin Groenewoud (22) woont aan de Ceramstraat in de Korrewegwijk. p de tafel verspreidt een kegeltje een rustgevende wierookgeur. Door een groot raam met een erkertje stroomt het zonlicht binnen. Het raam kijkt uit op een kronkelige straat met veel groen en jaren-dertighuizen. ‘De rieten bank bij het raam is mijn favoriete plekje. Lekker lezen in dat mooie licht.’ Ze opent het erkerraam en wijst naar een stukje plat dak van drie vierkante meter dat aan het raam grenst. ‘Daar zit ik zomers vaak te zonnen. Zal wel niet helemaal de bedoeling zijn, maar wel heerlijk!’ ‘Ik ben een ontzettende verzamelaar: knuffels, flessen, beeldjes, tijdschriften, poppetjes. Henk is precies het tegenovergestelde. Hij wordt er gek van. Het lijkt misschien niet rommelig, maar alles staat ontzettend vol.’ Ze schuift een loodzware zwarte reiskist onder haar grote werktafel vandaan. ‘Zelfs wijnkurken verzamel ik.’ Ze opent de kist en vindt een hoofdletter E en een hoofdletter G gemaakt van kurken. ‘Mijn initialen, ik heb daar vanuit allerlei perspectieven foto’s van gemaakt.’ Achter de kist staat een grote map. Daarin bewaart Erin haar schilderijen, collages en foto’s.
‘De kamer wordt nu steeds meer atelier. Ik ga een opbergsysteem maken voor mijn schilderspullen en er komt een schildersezel. De werktafel is gemaakt van mijn oude bed. Het blad was de bedbodem. Ik slaap hier nog maar af en toe. Dan blaas ik een luchtbed op. Heel gezellig om hier af en toe te slapen!’ Erin woon nu al vier jaar aan de Ceramstraat. ‘Er wonen nog vier studenten in dit huis. Aardige mensen, maar ik zie ze niet zo heel vaak. Ik ben erg op mijn privacy gesteld, en ik als ik mensen om me heen heb, dan toch het liefst mijn vrienden.’ ‘Ik denk dat ik deze kamer mijn hele studie aanhoud, maar als ik klaar ben, wil ik met Henk ergens vlak buiten de stad wonen. Laatst zagen we een prachtig boerderijtje aan de Hoornse Dijk. Ik zag het helemaal zitten. Lekker schilderen met uitzicht op het Hoornse Meer. Helaas moet het nog even een droom blijven. Veel te duur.’
Tekst & foto’s: Luuk Steemers
Foto’s: Pepijn van de Broeke
O
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
15
Wanted: future masters of criminal investigation Zware criminelen passen de modernste methoden en middelen toe om uit
de bodem gaan om de waarheid boven te krijgen. Je combineert de tweejarige
handen van de politie te blijven. De enige manier om ze te pakken is door nóg
opleiding direct met een baan bij de recherche van een regionaal politiekorps.
slimmer te zijn. Daarom is de politie voor de opleiding tot Master of Criminal
Na succesvolle afronding ga je in de functie van recherchekundige bijdragen
Investigation nu op zoek naar leergierige en vasthoudende hbo'ers. Jij wilt tot
aan het onderzoeken en oplossen van complexe en zware misdrijven.
Recherchekundige worden? Steek je licht op tijdens de voorlichtingsbijeenkomst op 24 april in het Beatrixgebouw in Utrecht. Kijk voor meer informatie op www.kombijdepolitie.nl/hbowo.
www.kombijdepolitie.nl/hbowo
<< WAAKZAAM EN DIENSTBAAR >>
Alfa stelt de ondernemende mens centraal. Met certificaten van Alfa zijn onze professionals zelf ook ondernemer. Bouw je graag aan de professionalisering van de organisatie? Zet je daarbij de puntjes op de i? Een Alfa professional ziet meer mogelijkheden! Kijk op www.alfa-vacatures.nl
KOM NA AR DE OPEN DAG OP 7 JUNI OP UNIVERSITEIT NYENRODE
BIJBAANTJE Lees jij de Hanze Bij de universitaire deeltijdopleidingen van NIVRA-Nyenrode gaan beroep en studie hand in hand. Je werkt als assistent-accountant of -controller en daarnaast ben je gemiddeld één dag per week student. Je werkgever betaalt je studie en na de opleiding liggen de carrièrekansen voor het oprapen. Meer weten over Managerial Controlling en onze Masters of Science in Accountancy en Controlling? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 7 juni op Universiteit Nyenrode, waar een grote bedrijvenmarkt aanwezig zal zijn voor functies binnen accountancy en controlling, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.
NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling
RIJBEWIJS VOOR PRIVÉ OF WERK SNEL NODIG? Bespaar ook veel Tijd / Geld & Betaal je rijopleiding in 2009!
www.rijbewijsservice.nl De ondernemende mens centraal
16
0900 - 20 20 778 (20 p/min) of sms 4477 RSN GRATIS
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
en heb je een mening?
De Hanzeredactie zoekt:
studenten voor de redactieraad De redactieraad vergadert vijf keer per jaar (anderhalf uur) over de inhoud en de vorm van de Hanze. Verdiensten: 12 euro per keer.
Belangstelling? Mail naar:
[email protected] of bel 050 5955588 * Bommen met Lieke uit de Gouden Kooi * Interview lecto ebeperking * Esma loopt stage in aardbevingsstad Antalya udenten van Fitna? * Backstage bij de Opposites * Lieve L
Kees van Hemert over zijn film over Dementie
UITWONEN
‘Deze is bijzonder, misschien wel m’n beste’ Een educatieve film maken is een kwestie van geduld en aandacht. Zeker als dementie het onderwerp is. Kees van Hemert volgde zeven patiënten op hun weg van het Bedreigde Ik naar het Verzonken Ik. ‘Hun
De laatste jaren is meneer Jonkman een beetje vergeetachtig. De huisarts in Drachten heeft zo z’n vermoedens: Thomas Jonkman is 64, maar toch, dit zouden wel eens de eerste symptomen kunnen zijn van dementie. Etty, de dochter van mevrouw Leutscher hoeft zich het hoofd niet te breken: haar moeder is aanbeland in het laatste stadium van de ziekte waaraan naar schatting tweehonderd duizend Nederlanders lijden. Dementie, in de kappersstoel murmelt de oude dame een wiegeliedje. ‘Kijk’, zegt Kees van Hemert, ‘ze hebben contact, zelfs in deze laatste fase is dat nog mogelijk.’ Met zijn camera volgde de zestigjarige Van Hemert het afgelopen jaar zeven dementiepatiënten. Hun ervaringen, hun leven met de ziekte, vormen de kern van Dementie, Zorgen voor Nu en Later. Een educatieve film, met werkboek, die hij als lespakket te koop aanbiedt voor 25 euro. ‘Daar verdienen we dus helemaal niets mee, maar daar gaat het ook niet om.’ Het gaat Van Hemert en zijn partner Hester Aanen om de mensen die beroepsmatig met dementiepatiënten te maken krijgen. ‘Verpleegkundigen, artsen, mantelzorgers, hulpverleners, noem maar op. En om studenten die worden opgeleid voor zulke beroepen.’ De verhalen van de patiënten zijn de basis voor de opdrachten in het werkboek. Mevrouw Kievit belandt in het ziekenhuis na een val in de keuken die gepaard gaat met een hartaanval. De (para-)medici behandelen haar zoals ze iedere patiënt zouden behandelen, niet als een dementiepatiënt. Prima leerstof, meent
Foto: loeX produXies
werkelijkheid is oneindig rijk.’
Van Hemert. ‘Nee’, lacht hij, ‘dat heb ik niet in scène gezet. Dat is ook helemaal niet nodig. Integendeel, de werkelijkheid is oneindig veel rijker dan wat je ook maar kunt verzinnen. Het vraagt alleen geduld en aandacht.’ Twee jaar duurde de weg van idee naar product. Het eerste jaar ging volledig op aan de zoektocht naar financiers, want een film maken kost een flinke duit. Zijn werkgever, Van Hemert heeft een halve baan op de Hanzehogeschool, gaf hem alle ruimte voor het project. ‘En ik kon putten uit de kennis over dementie die bij Verpleegkunde en Gezondheidsstudies voorhanden is.’ Noodzakelijke kennis voor socioloog Van Hemert, die zich bij alles wat hij doet graag tot in detail voorbereidt op het onderwerp. ‘Ik wist bijvoorbeeld dat dementie verschillende stadia kende, maar hoe je die noemt? Geen idee. Dan is het prachtig om te lezen dat dementiedeskundige Naomi Feil de eindfase omschrijft als het stadium van het Verzonken Ik. Zoiets verwerk ik dan in het lespakket.’ In de ruim bemeten tuin van Van Hemert in het Groningse Zuidbroek staat zijn studio. Het licht heeft van vier windrichtingen toegang, twee katten snorren op de bank. ‘Ideaal’, zegt de geboren Noord-Brabander, ‘ik denk niet dat er een HG-medewerker is die zo dicht bij z’n werk woont.’ Over vier jaar zwaait Van Hemert
af, hij broedt op plannen die hij nog voor zijn pensioen kan uitvoeren. ‘Maar de komende tijd ben ik kwijt met het slijten van m’n film. Het hoort erbij, een jaar voorbereiden, een jaar uitvoeren en een paar maanden buffelen om de film daar te brengen waar hij hoort: in klas en collegezaal.’ Hij heeft de afgelopen jaren veel educatieve films gemaakt, maar deze… Ja, die vindt Van Hemert wel heel bijzonder. ‘Misschien wel m’n beste. Ik vind hem eigenlijk ook wel iets voor een breder publiek. Het is goed voorlichtingsmateriaal, ideaal voor de Alzheimercafés (ruimtes waarin patiënten en familie ervaringen uitwisselen, red.). Medische programma’s mogen hem van mij zo op tv uitzenden. Maar de mensen die ik heb geportretteerd moeten het daar natuurlijk wel mee eens zijn. Ze vinden het prima dat hun verhaal in de klas wordt verteld. De nationale tv is andere koek.’ Boudewijn Otten
Dementie, Zorgen voor Nu en Later van Kees van Hemert & Hester Aanen is te bestellen bij HanzeConnect, tel. 050-5957300 of
[email protected]. nl. Het lespakket, dvd-film en werkboek, kost 25 euro.
[14] 2008 16 APRIL WOENSDAG HANZEMAG
17
IN & UIT
IN&UIT is bestemd voor studenten- en personeelsactiviteiten. Ook kunnen studenten en medewerkers hier hun gratis advertenties kwijt (maximaal 30 woorden). Informatie voor de uitgave van woensdag 7 mei kun je mailen naar
[email protected]. De deadline is dinsdag 29 april.
over deze filosoof. De boeken bieden genoeg stof voor
handicap.nl (ANGO), CFB keurmerk. Informatie opvra-
een interessante lezing en spannende discussie! Maan-
gen:
[email protected].
dag 28 april, 20.00 uur. Wekelijkse nieuwsbrief van het GSp: aanmelden via
Pedicure
de website.
Op mooie voeten de sandalen in? Bel Brigitte Munze-
Eten en drinken. Elke dinsdag- en woensdagavond om
brock 050 5411554.
Studentendiscussiecafé het Grote Amerikaanse Verkie-
18.30 uur, kosten € 3,-, opgave tot 12.00 uur. De bar
In het cultuurcafé van De CAST (Zernikeplein 7, tegen-
zingsdebat. Twee studenten spreken hun endorsement
is open op dinsdag-, woensdag- en donderdagavond
Kamperen in Duitsland
over de Mediatheek) kun je op donderdag 17 april
uit voor hún kandidaat. Het publiek – opgedeeld in een
vanaf 19.30 uur.
Tussen Hamburg en Berlijn bij Mecklenburg ligt Natur
vanaf 13.00 tot 17.00 uur even detoxen van de tenta-
Obama- en een Clinton-kamp – gaat met elkaar en de
Oecumenische Vieringen Martinikerk. 20/4: 11.30
Pur Camping am Blankensee. De camping ligt aan een
mens met een drankje voor slechts 50 cent! (fris vanaf
inleiders in debat over hun favoriet. 20.00 uur, Usva,
uur A. Diesemer, 17.00 uur A. Diesemer (Evensong met
meertje met eigen strand en biedt vele faciliteiten.
13.00 uur, bier en wijn vanaf 15.00 uur). DJ Baron von
Munnekeholm 10. Gratis.
Jongenskoor). 27/4: 11.30 uur M. Metzlar, 17.00 uur
Info: www.campingamblankensee.de.
Bass zorgt voor fijne beats & visuals. Dus pak je wel-
Donderdag 24 april - Jung Chang - Mao: The Unknown
J. van der Wel. 4/5: 11.30 uur A. Diesemer, 17.00 uur
verdiende rust en vier het einde van de tentamenpe-
Story - Voertaal Engels. Nadat Mao Zedong in 1949 Chi-
(geen Vesper!).
riode bij De CAST!
na had veroverd, was zijn geheime doelstelling de ver-
Detox-day: the exam afthermath
Te koop aangeboden & gevraagd Just 4 Kids, inbrengwinkel voor tweedehands kin-
overing en beheersing van de wereld. In hun onthul-
Studenten Kamer Festival zoekt bestuur
derkleding, speelgoed en kinderboeken. Eigentijdse,
ACLO studentensport
lende biografie over Mao Zedong (1893-1976) geven
Heb jij affiniteit met cultuur? Wil je naast je studie
betaalbare (merk)kleding maat 80 t/m 188. Geopend
Wil jij besturen in een organisatie van 17.000 spor-
schrijfster Jung Chang en haar man Jon Halliday een
ervaring opdoen als organisator? Weet jij van aanpak-
dinsdags van 13.00 – 16.00 uur en vrijdags van 10.00
tende studenten?
nieuwe kijk op de vermaarde politieke leider. 20.00 –
ken? Solliciteer dan voor het bestuur van het leukste
– 12.30 uur. Kom vrijblijvend langs aan de Brinkweg 1,
De ACLO is op zoek naar vijf enthousiaste studenten
21.30 uur, Academiegebouw, Broerstraat 5
en origineelste studentenfestival in Groningen: StuKa-
Glimmen, tel. 050 4064105.
voor het Dagelijks Bestuur 2008-2009. De ACLO biedt
Kaarten € 4,-. Voor studenten € 2,-.
Fest! Stuur voor 30 april een sollicitatiebrief met CV
een geweldig leuk en leerzaam jaar waarin je veel
Vrijdag 25 april - DwarsDiep-Debat - Helpt hulp?
naar:
[email protected]. Of kijk voor info op:
Massage en verzorging
bestuurlijke ervaring opdoet. Met je medebestuurders
Twistgesprek over ontwikkelingssamenwerking. Nut
www.stukafest.nl
(Sport)massage en verzorging, (NESM erkend). Step-
bepaal je het studentensportbeleid van Groningen,
en noodzaak van ontwikkelingssamenwerking staan
werk je veel samen met andere studentenorganisaties
regelmatig ter discussie. Brengt het de ontvangende
Kom Israëlisch dansen!
050-5412233/06-18542092, walkermassage@hotmail.
in Groningen en Nederland, zijn er veel netwerkmo-
landen meer onafhankelijkheid of maakt het de Derde
Dansen met een verhaal uit het Hooglied, de Oriënt,
com.
gelijkheden en krijg je een geldelijke vergoeding. Het
Wereld juist hulpverslaafd? Komt het geld terecht bij
de Chassidiem en het moderne Israël. Lijn-, kring- en
staat ook geweldig op je CV! Geïnteresseerd? Kom dan
de groep allerarmsten of verdwijnt het in de zakken
romantische parendansen. Veel dansen met oriën-
Logopedisten gevraagd
naar één van de voorlichtingen op dinsdag 29 april
van de al rijke machthebbers? 20.00 – 22.00 uur, Usva,
taalse invloed met mooie hand-, schouder- en heup-
GEVRAAGD: pas afgestudeerde logopedisten die
om 17.00 uur of op woensdag 7 mei om 16.00 uur op
Munnekeholm 10. Gratis.
bewegingen. Ook dynamische hora’s met sprongen en
werk zoeken: meld je aan bij de WAARNEMERSLIJST
het Sportcentrum.
Dinsdag 6 mei - DwarsDiep-Debat - Wel of Nie na
draaien. In maart begint de eerste van vijf lessen o.l.v.
FRIESLAND. Mail je cv + persoonsgegevens naar:
China? In debat met Erik van Muiswinkel. Zijn sport
Annette. In elke les leer je een nieuwe dans! 20.00 –
[email protected].
Studium Generale Groningen
en politiek te scheiden? Zijn individuele sporters ver-
22.00, kosten: 45 euro (vijf lessen), informatie: Ester
Maandag 21 april - Everything you always wanted to
antwoordelijk voor misstanden in de wereld? Hebben
06-17139167 of
[email protected].
know about… Edele Delen.
de critici een verkeerd beeld van China? 16.00 – 18.00
Onze geslachtsorganen zijn omgeven met een zekere
uur. Instituut voor Sportstudies, Hanzehogeschool, Zer-
Te huur in Zweden
Atrium kun je je inschrijven voor de zomerbanen. We
schaamte en geheimzinnigheid, toch staat onze taal
nikeplein 17.
Woning in Storfors, Zweden. Recent gerenoveerd, nieuw
hebben diverse projecten, zoals horecawerk op de
bol van de toespelingen op onze edele delen. Op het
Informatie: Studium Generale Groningen, Kleine Krom-
interieur, nieuwe bedden. Geschikt voor 4 personen.
eilanden, administratief werk of klantenservicemede-
kruispunt van cultuurgeschiedenis, psychologie, litera-
me Elleboog 7a1, tel. (050) 363 5463, www.rug.nl/
Wandelen, fietsen, vissen, zwemmen in omgeving. Kijk
werkers! Kun je dan niet? Bel 050-5952744 of kom
tuur en geneeskunde passeren de edele delen de re-
studium.
op www.ursulalund.eu, of bel 0046 586 10014.
naar ons kantoor op Zernikeplein 7 (C.002).
5. Gratis.
GSp
Telebellers gezocht
Dinsdag 22 april – Studentendiscussiecafé - Clinton
GSp, Kraneweg 33, tel. 3129926, e-mail: info@gspweb.
Telebellers gezocht, per direct voor het werven van
of Obama? Aan de vooravond van de cruciale voor-
nl of www.gspweb.nl. Predikant Jan Knol, Spinoza-
collectanten, 15 uur per maand (vier maanden), vrij-
verkiezingen in de staat Pennsylvania organiseert het
kenner én Spinoza-fan bij uitstek, schreef twee boeken
willigersvergoeding 150 euro per maand. Organisatie:
hen Walker, Rensumaheerd 61, 9736 AC Groningen,
Zomerbanen via Randstad Hanzeselect Woensdagmiddag 23 april van 13.00-16.00 in het
vue. 16.30 – 17.30 uur, Academiegebouw, Broerstraat
PZZL
HET MENSELIJK LICHAAM 25 21 14 10 1 9 28 20
Hori 1. Klacht bij spit (6) 4. Muil, gezicht (5) 8. Patent meel in de knop (5) 9. Konijn (7) 10. Stroomvoorzieningen (7) 11. Stap op de trap (4) 12. Stichting Academisch Erfgoed (afko, 3) 14. Van hem kan de rest stikke (4) 15. Ademhalingsorgaan (4) 18. Onzinnig kletsorgaan (3) 21. Koeientiet (4) 23. …kerk aan den IJssel (7) 25. Hier kopen studenten hun broodje (7) 26. …-… kromme ledemaat (1-4) 27. Brand… of dove… (5) 28. Politievrouw (6)
Verti 1. Onderdeel van de borstkas (6) 2. Buitensporig (7) 3. Koude dames voor schaatsers (vulgair, 8) 4. … Maarten of … Nicolaas (4) 5. …baar of …deelkundig (5) 6. Kun je iemand bij pakken (6) 7. … kaak of …muziek (5) 13. Armgewricht (8) 16. Onprettige gevolgen van een bevalling (7) 17. Kun je op zitten (6) 19. Handigheidje (5) 20. Apensnoet (6) 22. Serieuze jongen (5) 24. Achilles’ zwakke plek (4)
11 22 16
18
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]
De schuin gedrukte omschrijvingen zijn cryptisch en de vet gedrukte hebben met het thema te maken. Mail het woord naar:
[email protected] en ding mee naar een cadeaubon van 10 euro of de studentensoap Martini Drei. Inzenden t/m donderdag 24 april. De vorige PZZL is gewonnen door: Jeroen de Rooy. De oplossing is: SCHAATSHELD. Boudewijn Otten
LEGAL ALIEN Country: Uganda, 30.2 million inhabitants, six times the size of the Netherlands. Studies: International Business & Management Studies
Foto: Luuk Steemers
Loves: inspiring people, literature, swimming, hanging out with friends Hates: negative and dishonest people Hero:
my mother, she’s my source of strength and inspiration
JAMILLA NANSAMBA LUBEGA (22) Last time you were in Uganda?
‘I was back home for a month during Christmas break. It was the first time in two years that I came back to Uganda. All my brothers and sisters study abroad, three of them in Malaysia, one in the US, and one in Britain. They all came back to meet up in Uganda, it was great to see each other again.’ Tell me more about your family…
‘My parents are both involved in education. My father works for the government as a chairperson for the Education Commission, and my mother is the principal of a secondary school.’
really want to. I told my mother, and she picked up some brochures at the Dutch embassy. She thought the International Business School would be a good choice.’ What did you know about the Netherlands before you came?
‘I only heard about Amsterdam before, but I had no real idea about it at all. As I knew I was going here, I went to the movies to see Ocean’s 13. Part of that movie plays in Amsterdam, you know. My dad grabbed an atlas one day and we looked for the Netherlands on the map of Europe to see where it was located and what it looked like.’
Why did you decide to come to Groningen? What was your first impression of the Netherlands?
here to study, and I had to focus on that. After the first year things got easier, and I started to like it here.’ What do you miss most?
‘My family, the weather, and good food.’ Did you try Dutch cuisine?
Was it hard to get used to living here?
‘In the beginning it was almost like a nightmare. The academic level was very high and I was very confused in class. I was not sure what people expected from me. Everything is very self-sufficient here, you have to take care of your own business. I left Uganda when I was only eighteen. It was my first time abroad, even my first time living alone. I was homesick a lot… But at some point I realized I had to snap out of it. I came
‘Not that much. During my internship, my boss invited me over for dinner and he made typically Dutch meatballs. I really liked it. And I like stroopwafels a lot too!’ What’s your motto in life?
‘If you want to see the rainbow, you have to be willing to stand the rain.’
Chris Wind
DISH Nadiaa & Indi Indi’ss Indones Indonesian sian ian G Gado-gado ado ad do-ggado ado
Foto: loeXproduXies
‘My mom chose for me... I was supposed to study Law in Uganda, but I didn’t
‘It was hard to get used to the Dutch education system at first… Everyone is so open and blunt, sometimes even plain rude. Students don’t think the teacher has a higher position. In Uganda you just do what your teacher tells you to do, you don’t even consider going against him.’
If you know Gado-gado, you might havee wond wondered dered sh act ually what the name of this Indonesian dish actually S it means. In Indonesian, gado means mix. So xture makes perfect sense that Gado-gado is a mix mixture tering dish of different vegetables. This mouthwatering ho is busy is definitely suitable for everyone who my!’, preparing for exams. ‘It’s fast, healthy andd yumm yummy!’, dent Nadia N says International Communication student Koesnanto, who prepares the Gado-gadoo withh IBS G student Indi Agustini. Some people may serve Gadogado as appetizer because it looks like a salad with sine, which w peanut sauce dressing. However, this cuisine, coourse originates from Middle Java, is usually a main course erved for Indonesian people. ‘Gado-gado can be se served esia.’ during lunch, dinner or even as a snack in Indone Indonesia.’ ortion ooff this Indi adds. Amazingly, you can get a large portion nesia. vegetable salad for less than one euro inn Indon Indonesia. toes lightly. ligghtly. Chop and boil all the vegetables and potatoes oiling At the same time, stir the peanut saucee in bo boiling water and mix a teaspoon of sweet soy sauce into em toge ether it. Drain the vegetables before serving them together eanut with sliced boiled eggs on a plate. Pour the pe peanut poek sauce over it. Finally, top it with crushedd kroepoek and fried onion. Isn’t that easy? Selamatt mencoba! (Have fun trying!)
ple): tables (for 4 peo green vege Ingredients r chopped o d e d d re sh 300 grams es iled potato o b d e ic 3 sl arket) iled eggs. any superm d sliced bo an d le e e p e bought in b 4 an (c ce eanut sau 1 pack of p oepoek g goreng 1 pack of kr ion/ bawan n o d ie fr f Sprinkles o Soy sauce
[12] [14] 2008 2008 1216 MAART APRIL WOENSDAG WOENSDAG HANZEMAG HANZEMAG
19 19
LEEUW
Lieve Loes draaien en, hoe stom het ook klinkt, ik kan echt niet zonder dat geld. Wat moet ik doen? Floris-jan
Heeft je beste vriendin gezoend met de jongen waar jij al tijden vlinders van in je buik krijgt? Ben je verliefd op je docent en kun je je niet meer op je studie concentreren? Lig je niet lekker in je projectgroep en begrijp je niet waarom? Mail Loes, onze enige echte ervaringsdeskundige. Inzenden mag zelfs anoniem.
[email protected].
Lieve Loes, Ik zit nu in het tweede jaar van mijn opleiding terwijl ik de opleiding al drieenhalf jaar volg. Door het vele stappen en het sociale gebeuren rondom mijn studie heb ik dus al een studievertraging van anderhalf jaar opgelopen. Probleem is dat al deze (studie)tijd grotendeels door mijn ouders is bekostigd. Ze betalen niet alleen mijn collegegeld, maar ook mijn boeken en een groot deel van mijn huur. Nu verwachten ze zo langzamerhand een uitnodiging voor mijn diploma-uitreiking. Ik heb ze namelijk nooit durven te vertellen dat ik al zo’n grote studieachterstand heb. Nu heb ik wel geprobeerd om ze een klein beetje voor te bereiden op mijn studievertraging, maar ze gaan ervanuit dat dit maximaal een half jaar bedraagt. Ik heb het inmiddels al zolang verzwegen dat ik het nu niet meer op durf te biechten. Ik ben namelijk bang dat ze de geldkraan dicht gaan
Ach jongen, dat wordt met de billen bloot. En wel zo snel mogelijk. Koop een grote bos bloemen voor mams, een fles jenever voor paps, poets je schoenen, strijk je overhemd en trek je stoute schoenen aan. Mijn ervaring is dat ouders in eerste instantie boos zijn. Woedend waarschijnlijk. Vooral omdat je tegen ze hebt gelogen. Maar tegelijkertijd zijn ze ook blij omdat je het eerlijk opbiecht. Zorg ervoor dat je goed hebt geslapen, geen kater hebt en drink je vooral geen moed in anders denken ze dat je aan de drank bent. Benadruk het belang van een druk sociaal leven tijdens je studie, geef toe dat je iets te vaak in de kroeg hebt gezeten en je ouders zijn waarschijnlijk godsdankbaar dat je niet aan de drugs bent. Het kan namelijk altijd erger. Je hoeft je volgens mij niet echt zorgen te maken dat ze je subsidie stop zetten, want ze willen niets liever dan dat jij met een diploma van school gaat. Ze zullen goede afspraken met je willen maken en je regelmatig gaan uithoren over je studievoortgang. Dat moet je maar voor lief nemen. Zo’n stok achter de deur heb jij nodig, blijkt wel. Dus beste Floris-jan: schoon schip maken en doorvaren. Lieve Loes, Ik ben verslaafd aan chocola. En niet
zo’n beetje ook. Je kunt me niet blijer maken dan met een Mars uit de koelkast, een bonbonbloc, een doodgewone reep van Verkade…, zelfs een Koetjesreep kan ik niet weerstaan. Ik kan zelfs niet eens slapen als ik weet dat er nog een piepklein stukje chocola in huis is. Dan moet het op. Nu heb ik sinds kort een vriendinnetje en voor haar wil ik afvallen. Natuurlijk ook voor mezelf, maar meer voor haar. Lieve Loes, help me! Chocoprins
Lieve Chocoprins, chocola heeft bijzondere eigenschappen, zeggen ze. Het zou ontspannend, oppeppend, euforisch en lustopwekkend zijn. Voor sommigen zelfs belangrijker dan seks. Aan de andere kant zijn de verslavingsstofjes in zo’n geringe mate aanwezig dat je kilo’s moet eten voor een beetje prettig effect. Chocola is dus geen drug. Hoe kun je er dan verslaafd aan raken? Goeie vraag. Die ik heb voorgelegd aan een ware chocolist: vriendin C. Vriendin C heeft een inniger relatie met Tony Chocolonely dan met meneer C. Volgens vriendin C kom je van één kilo chocola twee kilo aan. Maar, als je helemaal geen chocola meer eet, word je gestrest en ga je nog meer chocola eten. Dus, verwen jezelf met een paar superlekkere bonbons (geen doos!) en geniet daar mateloos van. Volgens vriendin C hebben vrouwen die chocola eten een beter seksleven. Geldt dat ook voor jou?
Eetrituelen Bij de Thai Jasmine aan de Turfsingel kennen ze me inmiddels. Ik eet zeker eens per week de nummer 46, voor 13 euro 25. Mijn bureau ligt bezaait met bonnetjes vol moeilijke namen, maar nooit ontbreekt de Koeng Phad Kra Praw. De Thais ogende bediening vraagt me niet meer wat ik wil eten, maar gooit gelijk de garnalen met drie rode pepers in de pan. Die maken het zo heet dat ik na drie happen rode vlekken in mijn nek krijg en moeite moet doen om geen snot op mijn garnalen te krijgen. Dat maakt het extra lekker. In pizzeria Bienvenue in de Peperstraat gaat het ritueel anders. Zodra ik de klapdeur binnen klap hoor ik Tarak roepen: ‘Quattro Formaggi met drie sauzen’. Dan kijkt hij me aan en zegt met draaiende ogen: ‘Ben je er nu alweer?’ Ik kijk even schuldbewust en dan moeten we allebei lachen. Met het eten begint een ander ritueel. Ik kwak de hete uiensaus op de binnenste ring van de pizza en smeer er de knoflooksaus overheen. (De derde saus blijft onaangebroken.) Vervolgens eet ik met mes en vork het midden op, daarna doop ik de randen in de overgebleven saus. Een kwart pizza laat ik inpakken met extra sauzen voor het ontbijt. Al mijn vrienden moeten eraan geloven. Met mooie woorden heb ik ze meegelokt. De meesten beginnen er genoeg van te krijgen. Ik hoor het in hun stem als ik ze bel. ‘Wéér die Thai Jasmine? Zullen we anders naar Wagamama? Dat is ook Aziatisch.’ Deze week heb ik een nieuw slachtoffer gevonden. Hij is net zo conservatief als ik, eet Indiase Kip Madras, en Griekse Gyros met Tzaziki van de Delfi. Hij wordt ook wel ‘de sauzenman’ genoemd. Uren praatten we over de restaurants, de vaste gerechten die we eten en de rituelen die daarbij komen kijken. Hij laat zijn Gyros staan als de Tzaziki op is. Terecht, het zou geen enkel nut meer hebben om die op te eten. Ik zou hetzelfde doen als ze me geen knoflook en hete uiensaus meer zouden geven. De komende tijd houden we een tocht door onze eetpaleizen. Als we thuiskomen eet ik nog een zak Thai Sweet Chilli Sensations en hij een doosje Smint Spearmint. Leonie Veraar
20
HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]