Woorden van G. f. DE MUNNIK
Muiiek van ADR. NUGTEREN
i
Levendig
w
T
j-jfJQ^ J[]L_f Jl^rH^ jljjjyQl^ J|J JJl^N as±:
r
•* 0
Weer zwel-len de knop - pen aan boo-men ^n strui - ken; 't Is of de na - tuur uit den doo-de ont-waakt. In 't har-te der men - sehen groeit stil het ver-lan - gen Naar sterren-ge - flon-ker en lich-ten-de maan.
Het Je
HiJf!iJTTuffiiffiJffiJ!fi.iffiJ!^fiJffilirrir,l
m
^r!JjJlri M JN.^ f komt tjes,
teer-jon-ge groen ziet ze bij paar
weer schuch-ter-kens kij met la - chen - de oo
ken. gen.
S n^
ÉÉÜ t=m Ä
23:
De tak - ken en twij De stads-lucht ont-vlie
r
m
Het De
gen ver-lie-zen hun naakt. dend. naar bui-ten toe gaan.
^^
F* typ**
J
'^
' j
i i ó«
13*
vo - ge - len - heir kweelt er hoog in de boo wind ruischt er zacht - kens en teer door de boo
a
f I pi-
men! men,
I-S«
Een lied voor het schoo Ze droo-men er saam
la
ï
r
zon giet weer zoe - ken een
r
±^é
^ -s.
ir
m En En
te en Ie - vens-kracht uit, je, waar nie - mand hen ziet.
warm plek
r
j=^U
T
*
ne dat straks weer gaat ko - men. pjes de za - lig - stc droo - men.
t*i ^|.^|j|^|j ^|fff|rfT|j 'p^ffij1 ^^
, :
i f fljffljff J
-*^
door de na daar in de
De Ze
tuur stil
r
. i
J
f
J J
klinkt het mach - tig gete klinkt jub'-lcnd hun
'vm
49H|
B Het zwakke geslacht draaft gejaagd door de straPosteert zich voor menige glanzende ruit, [ten Waarachter in kleuren japonnetjes geuren. Of zoeken verlangend een voorjaarshoed uit! Ze treden na aarzeling... toch maar aaar binnen, De doozen gaan open... het spel gaat beginnen! En als ze dan eind'lijk een keus heeft bepaald. Zucht manlief des avonds wanneer hij betaalt: Lente! Lente! Lente!
We gaan in ons tuintje volijverig wroeten, Ontfuts'len den bodem wat puin en wat steen. We nemen wat mest van des buurmans konijnen En werken dit alles er zuchtend doorheen! Wc zaaien en pooten, te veel om te noemen, We zorgen voor aardappels,boontjes of bloemen. Wij leeken, wij brengen dit al voor elkaar, (Ten koste van 't spit en van menige blaar!!): Lente! Lente! Lente!
MAISON ODIOT ? Fabriek van Artistiek / Zilverwerk Gevestigd m 1690
^\
We willen den huisheer op koffie tracteeren, En zingen daarbij dan een voorjaarsgezang! We vragen om verf voor de trap of de keuken. Of toonen verwijtend 't verschoten behang! We verven, we witten ofwel we behangen (Dat hangt altijd af van je vrouw d'r verlangen!) Je slaat op je duim of een gat in de lucht. Je valt van je traplcer, je kreunt en je zucht: Lente! Lente! Lente!
>
PLACE DE LA MADELEINE, PARIJS
*
m-
r ■■ \ -,., f
"■■ .»ij'iSi£ **•"""
■ 1; ■
i 4 .«■
"
,;
I.W»IIIIS
**
■
i
.■-■
I
■■
"%.
..,,.., ««o.»-
-»j
GROOTE KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE Red. en Adm. Galgewater 22, Lelden. Tel. 760. Postrekenina 41880
.^'.
Specialiteit voor geschenken in zilver en verzilverd metaal
VerschUnt wekeiyks — PrUs per kwartaal f. 3L95
*
?i/i
•»iMÜ^H
,.■;■
.
.
.
.
■
FLU Croeze Bosman-film. Regie: Roy William Neill. Rolverdeeling: arge Walker .... Ann Sothem Steve Andrews ... Ralph Bellamy Roy Dale • John Buckler Tante Susan .... Catharine Ducet Walker Spencer Charters Marge Walker, de dochter van den directeur eener scheepvaartmaatschappq kondigt haar verloving aan met Roy Dale, den eersten officier van het grootste passagiersschip der maatschappij. Haar vader is hier heimelijk eirg mee ingenomen, maar daar hij zijn dochter kent, die een „Jantje Contrarie" is, doet hij of hij ér niet zoo erg op gesteld is en degradeert Dale tot kapitein van een vrachtschip, dat vóór een bepaalden datum een zeer kostbare vracht in Sjanghai afgeleverd moet hebben. Hij bereikt hierdoor zijn doel: Marge voelt zich nu zoo verknocht aan Dale, dat ze niet zoo lang buiten hem kan en zich met haar tante aan boord verstopt om op zee voor den dag te komen. Dale heeft weinig verstand van vrachtschepen, doch weigert desalniettemin naar den raad van zijn ervaren eersten officier Steve Andrews te luisteren. Hij ontpopt zich tijdens deze reis als eigenwijs, dom en... laf, zoodat het schip
in een storm raakt en de bemanning aan het muiten slaat. ,. ■ . Dan neemt Andrews de leiding in handen en slaagt er in het schip behouden en op tijd te Sjanghai te brengen. Daarna wil hij het vaartuig verlaten, want hy heeft Marge liefgekregen, en daar ze niet vrij is, wil hij weggaan. Maar Marge heeft ondertusschen ook begrepen, wat liefde is. Niet het gevoel, dat ze voor Roy had, doch wat ze voor Steve voelt I Roy laat haar vnj en samen gaan Steve en Marge nu een gelukkige toekomst tegemoet.
Op deze pagina {{even wij reeds eenige foto's uit de nieuwe Hans Albers-film „Savoy Hotel 217", die onder regie van den Tsjechischen. regisseur Gustav Ucicky, in de Ufa-studios te Berlijn wordt opgenomen. De hoofdrollen in deze rolprent zijn in handen van: HansAlbers, Käthe Dorsch, Qusti Huber, Alexander Engel. Rene Deltgen, Brigitte Homey en Axibert W&scher.
1 Ongeregeldheden aan boord. - 2. Ann Sothem en Ralph Bellamy. - 3. Ralph Bellamy, Ann Sothern en John Buckler. - 4. Ann Sothern en Franklin Pangborn.
1. Alexander Engel en René Deltgen. — 2. Arlbert Wäscher en Gustl Huber. — 3. Brigitte Homey en René. Deltgen. — 4 en 6. Hans Alters en Gustl Huber. — 6. Käthe Dorsch.
Ill -
^■^:^'.-'V,2£
MieUWP u't de Willi Forsts nieuwe film zal den levensloop van een acteur behandelen. Deze film wordt te Wcenen opgenomen. Werner Bochmann componeert de muziek voor de Fransche film „Le coeur dispose". De acteur Willi Dohm is in het huwelijk getreden met de filmactrice Heli Finkenzeller. Maria Andergast speelt de vrouwelijke hoofdrol in de Tofa-Terrafilm ..Skandal umdie Fledermaus". Viktor de Kowa is eveneens voor deze film geëngageerd. Jacques Feyder maakt een HEU reis door China RNKENZELL^R om stof voor zijn nieuwe film te verzamelen, die onder productieleiding van Alexander Korda in Engeland zal worden vervaardigd. Jean Murat, Edwige Feuillère en Jacques Catelain vertolken de hoofdrollen in ,,Le voleur des femmes". Regisseur is Marcel l'Herbier. Jan Kiepura, Ffiedl Czepa, Fritz Imhoff, Raoul Asian, Adèle Sandrock en Theo Lingen spelen onder regie van Carmine EDWIGE FEUILLÈRE Gallone de , ,.. „ hoofdrollen in r de Ulm „lm Sonnenschein".
aurice Tourneur zal de eerstkomende Maurice Chevaher-film in scène zetten Frednc March. Warner Baxter en Lionel . oarrymore vertolken de belangrijkste rollen in ,,Zero hour". Nora Gregor en Hans Jaray zijn geëngageerd voor de film ,,Versuchung in Budapest" naar den roman van Eugen Körmendy. Deze rolprent wordt te Weenen opgenomen. FREDRIC MARCH Paula Wessely is voor een nieuwe film geëngageerd, waarvoor de opnamen in Juni een aanvang nemen. Productieleider is Carl rroehch.
THREE KIDS AND A QUE
Regie: Phil Jutzi. Muziek: Willy Schmidt-Gentner. Rolverdeeling: Vera Starschenska Jarmila Novotna Kienhausl. haar manager Fritz Imhoff Nina, haar dienstmeisje Alexa von Porembsky. Gregor Ogolenski Ivan Petrovich Andruscha, zijn bediende. Rudolf Carl Sonja Lubinskaja Gerda Maurus Dr. Hamersvelt Herbert Hübner Tremolieff Siegfried Schürenberg Dschahid-Bey, tabakshandelaar Rudolf Klein-Rogge Stanley Shrimp, schilder ... Erich Fiedler Lumina-Film. Het geknal van pistoolschoten verbreekt de stilte van een hel-'j' deren morgen in een idyllisch gelegen plaatsje aan de Middellandsche Zee. Er heeft een duel plaats I gevonden, dat, met ~ een wel Is waar pijnlijke, doch ongevaarlijke verwonding van i een der beide partijen geëindigd is. De beide duellisten <^^^^^ ^ zijn militaire atta^t^fT^äi^Em'/■':':'/. die's van twee naW:.': i- .'■"■■ burige, oostelijk gelegen landen. Niefr^^^H^HP t ' mand weet wat de aanleiding van het duel is en geen der
Charlotte Henry, May Robson en Frankle Darro.
Frankle Darro, " I Charlotte Henry en William Benedict.
CVPTIGOJ
% -'i'^JB
' 1LW-
c
Croeze Bosman-film. Regie: Edward Ludwig. Rolverdeeling: Mary Jane Baxter May Robson ^1'ckle Frankie Darro 1 P" '? Charlotte Henry S3sh William Benedict P0C VV . Billy Burrud Rony Orsatti A Henry Armetta Vtc,r, n Herman Bing -Boss Benton john Miljan Mary Jane Baxter is een oude, schatrijke dame, bekend om haar hond en haar excentriciteit. De drie weesjes Doe. Blackie en Flash, die by een barbier en zijn dochter grootgebracht worden, komen voor het eerst met haar in aanraking als ze in een park de paar-
den van haar rijtuig aan het schrikken maken, waardoor ze op hol slaan en de oude dame en haar hond uit het rijtuig geworpen worden. ..De jongens, die vreeselijk geschrokken zijn, brengen de gewonde miss Baxter en haar onafscheidelijken viervoeter naar hun woning en daar blijft ze tot ze genezen is. In dien tijd is er tusschen haar en de jongens een wederkeerig gevoel van diepe genegenheid ontstaan, zoodat, als een bende gangsters de oude dame ontvoert, Blackie zonder aarzelen bij haar opsporing helpt en daarbij gewond wordt. Getroffen door zooveel toewijding laat miss Baxter haar testament veranderen: ze ontdoet zich van haar hebzuchtige familieleden en benoemt de drie kinderen — die ze gedurende de rest van haar leven bij zich zal houden — tot haar erfgenamen!
betrokkenen verraadt een woord over de oorzaak. Hierdoor ontstaan allerlei veronderstellingen omtrent de aanleiding tot dit tweegevecht. Een van deze legenden (men spreekt van een mooie vrouw) dringt ook tot de ooren van de zangeres Vera Starschenska door, die verloofd is met den attaché Gregor Ogolenski, een der beide duellisten. Ten zeerste verbitterd en gekrenkt in haar vrouwelijk eergevoel, keert zij zich van hem af en daar hij dit niet zonder meer accepteert, maar overal waar zij verschijnt, op haar weg treedt, om haar een verklaring te geven, zoekt zij, zonder naar hem te willen luisteren, haar heil in de vlucht. Zij vertoeft in Caïro, neemt dee5 aan een tocht op den Nijl, reist naar Athene, steeds trachtende in de vereering van haar bewonderaars de ergste teleurstelling van haar leven te vergeten. Menig invloedrijk man maakt haar het hof, doch steeds wanneer het beslissende woord gesproken zal worden, verdwijnt deze bewonderaar spoorlops. Ten slotte maakt zij kennis met een der machtigste mannen van het Oosten, Dschahid-Bey, die kwasi als tabakshandelaar het winstgevende beroep van wapenhandelaar uitoefent. Zijn invloed is hijna onbegrensd, maar ook dit keer gelukt het Ogolenski op het laatste oogenblik dezen lastigen en machtigsten van alle aanbidders onschadelijk te maken, nog meer: hem als een internationalen zwendelaar te ontmaskeren. Met de hulp van zijn voormaligen tegenstander weet hij zich van de valsche verdenking te zuiveren en herwint het vertrouwen van zijn verloofde, Vera Starschenska. De beide tegenstanders worden door een toevallige gebeurtenis trouwe vrienden en hierdoor komt tevens de verzoening tusschen de beide tot dusverre vijandige landen tot stand. (1) Gerda Maurus. (2) Jarmila Novotna en Erich Fiedler. (3) Ivan Petrovich, Rudolf Carl, Rudolf Klein-Rogge
en
Siegfried Schürenberg.
(4) Fritz Imhoff en Rudolf Klein-Rogge. V
■■ N.V. M.G.M.-Productie. Regie van William K. Howard. Rolverdeeling: Bill Gordon William Powell Joel Rosalind Russell 0lma Binnie Barnes Charles Brennan Lionel Atwill Nicolajeff Cesar Romero Cart:e r Samuel S. Hinds De gezant Henry Stephenson Dr. Jackson Frank Reicher Martin Charles Grapewin Robe rts Leonard Mudie Rijks-detective .... Howard Hickman Minister van Oorlog Charles Trowbridge Tijdens den wereldoorlog worden draadlooze code-berichten gedurig onderschept en ontcijferd door den vijand en dientengevolge Amerikaansche schepen herhaaldelijk tot zinken gebracht. Majoor Charles Brennan, een Engelschman, die naar de Vereenigde Staten werd gestuurd om een code-departement te organiseeren bij het ministerie van oorlog, ontwerpt een code, waarvan hij gelooft, dat de vijand ze niet zal kunnen ontcijferen. Er wordt besloten de Brennan-code te toetsen, door er instructies in te zenden naar een ammunitie-schip. Komt dit schip veilig in Frankrijk aan, dan zal de Brennan-code worden gebruikt, om de plaats van samenkomst aan te wijzen, waar in den vervolge de Amerikaansche troepcnschepen de Britsche torpedo-jagers zullen ontmoeten, die ze naar de Fransche kust als convooi zullen begeleiden. In het Park Hotel te Washington zijn de Duitsche spionnen aanvankelijk verrast, als zij het eerste draadlooze bericht onderscheppen, dat in de Brennan-code aan het ammunitie-schip werd geseind. Bill Gordon, tot voor kort journalist, is thans luitenant bij het Amerikaansche leger. Hij woont een weldadigheidsbazaar bij in de Russische ambassade te Washington en maakt er kennis met de schoone Joel Carter. Op dezen bazaar bevindt zich tevens kapitein Nicolajeff, militair-attaché bij het Russische gezantschap en een vriend van Joel. Hij ontvangt een briefje en trekt zich onmiddellijk terug in zijn kamer' in het gezantschap. Met behulp van een exemplaar der Brennan-code, hetwelk hij uit een verborgen plaats te voorschijn haalt, ontcijfert Nicolajeff het geheime bericht, dat de Duitsche spionnen hem zooeven hebben gezonden. Hij telefoneert naar een zekeren Dr. Jackson in Californië, deelt in bedekte termen den inhoud van het bericht mede en geeft de instructie, dat het ammunitie-schip ongehinderd naar Frankrijk moet worden doorgelaten, „daar de winst later grooter is". Jackson begeeft zich over de Mexicaansche grens naar een geheim Duitsch draadloos station en overhandigt Nicolajeffs bevelen aan alle Duitsche U-booten. Het munitie-schip komt veilig in Frankrijk aan. Thans geeft Brennan een exemplaar van zijn code-boek aan den kapitein van het troepenschip, even voor dit naar Frankrijk vertrekt. Gordon en Joel zijn inmiddels verliefd geworden op elkaar. De jonge luitenant, die vóór alles graag deel wil nemen aan het actieve oorlogswerk aan het front, is een expert op het gebied van codes! Angstvallig verbergt hij dit voor het ministe- ' ne van oorlog, om te voorkomen, dat men
Hft ^ Cesar-Romero *-*• en Lionel Atwill. 4.jAl[am Powell MindRustWIIItam ÜJonel
R. C. £e LEIDEN. In deze rubriek vermelden wij alleen de adressen van filmsterren. Het adres van Pola Negri is Hotel Adlon te Berlijn. Johan Heesters kunt U schrijven p.a. Ufa, Krausenstrasse 38 te Berlijn. C. A. P. te ROTTERDAM. Wij zullen spoedig aan Uw wensch voldoen. Het adres van Dick Powell is Warner Bros-studios, Burbank, Californië. R. W. te DELFT. Wij hebben foto^s uit de film „Mazurka" in ons blad geplaatst. Neen, Albrecht Schoenhals bee£t niet zelf piano gespeeld.
■
R. SCH te NIJMEGEN. Lon Channey beeft de hoofdrol gespeeld in de film „Lach clown, lach '. Hij werd den Isten April geboren. Zijn ouders waren beiden doofstom. In Augustus 1931 is hij overleden.
m IM Hi :
•
i0
*?.!; j
i ontcl »11,
ilthie .
"■.
ES >OODS hem dwingen zal bureau-arbeid te verrichten, in plaats van dienst in de loopgraven. Hij vertelt dit aan Joel, onbewust van het feit, dat zij de nicht is van den onder-secretaris van oorlog. Carter. Den volgenden dag ontvangt Gordon bericht, dat hij ingedeeld is bij de afdeeling code-expertise aan het ministerie van oorlog. Hij begrijpt, dat Joel aansprakelijk is voor deze overplaatsing en is ten zeerste misnoegd. Gordon ontcijfert een onderschept Duitsch draadloos bericht, dat denzelfden inhoud heeft, als hetgeen door Washington in de. Brennan-code naar de convooischepen werd geseind. Het is duidelijk, dat iemand een exemplaar van het Brennan-codeboek moet hebben gestolen. Binnen drie dagen moet dit gevonden worden, op welken datum men de juiste plaats van samenkomst uit zal zenden naar bet troepenschip „Washington" en zijn convooi-schepen. Brennan ontdekt, dat het de verleidelijke Olivia Kerlof is, die het code-boek heeft ontvreemd. Beseffend, dat Brennan van haar schuld op de hoogte is. doodt de Russin
hem, waarna ze zich onmiddellijk naar het hoofdkwartier van den Duitschen spionnagedienst begeeft. Men beveelt haar zich te laten arresteeren, ten einde te weten te komen, hoe ver de vermoedens van het Amerikaansche ministerie van oorlog precies gaan. Olivia wordt voor Gordon geleid, die na het overlijden van Brennan aan het hoofd is geplaatst van het code-departement. Hij ondervraagt Olivia omtrent haar relaties met dezen en wendt voor in haar onschuld te gelooven. Opzettelijk laat hij haar merken, dat hij in het bezit is van een brief, die haar door den vijandelijken spionnage-dicnst werd gezonden. Als deze dienst door Olivia van Gordons verdenking op de hoogte gebracht is, besluit men hem te ontwapenen door Nicolajeff te laten ontmaskeren, terwijl deze de Brennan-code in zijn bezit heeft. Dien avond weet Olivia Gordon er toe te brengen met haar te dineeren. Zij brengt het gesprek op Nicolajeff en de achterdochtige Gordon neemt haar mede naar het Russische gezantschap. Daar ontdekt hij de Brennancode in Nicolajeffs kamer en de Rus-
VI
siscbe militaire attaché pleegt zelfmoord. Vervolgens begeleidt Gordon Olivia naar haar hotel. Joel, die Olivia zoo dikwijls in Gordons gezelschap heeft gezien en die zeer jaloersch geworden is, volgt hem op de hielen. Wanneer Olivia zich met Gordon in haar kamer bevindt, ontvangt zij een briefje, waarin haar wordt medegedeeld, dat de plaats van samenkomst naar het troepenschip geseind werd in een nieuwe en onbekende code. Olivia en een liftjongen, die' ook spion is, dwingen Gordon zieh naar het hoofdkwartier der spionnen te begeven, waar hem gelast wordt het draadlooze bericht te ontcijferen, dat even te voren in de ' onbekende code is doorgegeven en door de Duitschers werd onderschept. Dit weigert Gordon té doen, tot zij hem Joel toonen, die, gebonden, met een prop in den mond, gevangen wordt gehouden. Om haar leven te redden, stemt hij thans toe. Zoodra-hij gereed is, wordt het bericht getelefoneerd naar Dr. Jackson in Californië. Dan verzoekt Gordon eenige oogenblikken met Joel te worden alleen gelaten. Als zij in het ver-
C. L. te 's-GRAVENHAGE.De nieuwste film met Shirley Temple is getiteld „Captain January". Lees aandachtig ons ,.Nieuws uit de studios". Het adres van jane Withers is 1401 Western Avenue, Los Angelos. Virginia Weidler kunt ü schrijven 5451 Marathon Street, Hollywood. Adolf Wohlbrück is den 19den November jarig.
trek gekomen is, duwt hij haar achter een canapé en draait het licht uit, als een machine-geweer op hen tweeën begint te vuren. Carter en de ambtenaren der justitie komen juist op tijd om den ganschen Duitschen spionnage-dienst gevangen te nemen. Want in plaats van het bericht werkelijk te ontcijferen, heeft Gordon het adres van de spionnen geseind, waardoor dezen hun eigen graf hebben gegraven. Het Amerikaansche oorlögs-departement heeft het bericht onderschept en het gelukkig begrepen, wijl te voren was afgesproken, dat het allereerste telegram, met de nieuwe code te seinen, een valsche mededeeling zou zijn. Eindelijk zal dan Gordon voor actieven dienst naar Frankrijk worden gezonden. Als hij op het punt staat in den trein te stappen, nadat hij Joel vaarwel heeft gekust, ontvangt hij wederom order zich bij het oorlogs-ministerie te melden. Dan bemerkt hij, boe Joel ongemerkt wil verdwijnen en begrijpt bij, dat zij er voor den tweeden keer in is geslaagd hem aan een bureau-stoel en aan baar te binden.
A. SCH. te VGRAVENHAGE. Neen. Shirley ziijgt niet bij de teekenfilmpjes van Betty Boop. Dat doet een andere jongedame. ,Dit meisje zingt echter ook veel liedjes uit Shirley Temple'films voor den gramophoon. • E. P. te AMSTERDAM. Het adres van Shirley Temple is 1401 Western Avenue, Los Angelos. Q moet baar in het Engelsch schrijven en een antwoordcoupon insluiten, yj. v. L. te AMSTERDAM. Kurt Gerron kunt U schrijven p.a. Filmstad, Benoordenhoutscheweg 2 te s-Gravenbage. Annie van Duyn woont: Spui 12 te 's-Gravenhage. Zij filmt op het oogenblik niet. G.S. te 's-HERTOGENBOSCH. Martha Eggerth is getrouwd met Jan Kiepura. Marthas moeder was ook zangeres. Haar vader woont in Amerika. De filmster Fern Andra heeft thans een schoonheidsinstituut te New York. A. de L. te ROTTERDAM. Lawrence Tibettis een bekende Amerikaansche zanger. Hij heeft reeds in verscheidene films zijn kunst ten beste gegeven. U kunt hem schrijven (in het Engelsch) p.a. Metropolitan Opera te New York. Jean Harlow is den 3den Maart jarig. G. de F. te HAARLEM. Hierbij de gevraagde adressen. Lida Baarova, Uvenecka 46 te Praag. Heli Finkenzellör, Wiedemeyerstrasse 14 te München. Gertrud Wolle, Wichmannstrasse 9 te Berlijn. W. L. te AMSTERDAM. Het adres van Adolf Wohlbrück is Waltraudstrasse 17 te Berlijn. Hij is niet verloofd of getrouwd. Marcella Albani woont thans niet meer in Italië. Haar adres is Paulsborner Strasse 83a te Berlijn. Zij is getrouwd. R. J. K. te ALKMAAR. De filmschool van Loet C. Barnstijn is nog niet geopend. Haro van Peski woont thans in Duitschland. Het heeft absoluut geen doel hem te schrijven. Willy Fritsch is nog steeds niet met Lilian Harvey verloofd. E. K. te ROTTERDAM. Hans Söhnker is eerst koopman geweest en werd daarna zanger. Hij woont Schorlemer Allee 7 te Berlijn. In het Duitsch schrijven en niet vergeten een antwoordcoupon in te sluiten. B. W. te VENLO. Het correspondentieadres van Willi Forst is Sachsenplatz 8 te Berlijn. Hij zal te Hollywood een film in scène zetten. Pola Negri is niet getrouwd. VII
^^^^^^^^
Tom Braley, een jong antomobiel-ingenieur uit Detroit, die tijdelijk te Parijs werk heeft in het filiaal der Bronson-autofabrieken, is met zijn werk klaar, en krijgt twee weken vacantie alvorens naar Amerika terug te gaan. Met een auto, die de fabriek hem ter beschikking stelt, begeeft hij zich op weg naar Spanje. Op denzelfden dag, waarop Tom naar het zonnige Zuiden vertrekt, wordt Parijs opgeschrikt door een opzienbarenden juweelendiefstal. Een beeldschoone jonge vrouw is bij den beroemden juwelier Aristide Duvalle gekomen en heeft hem verzocht des avonds om acht uur met een parelsnoer, dat meer dan twee millioen francs kost, te verschijnen op het kantoor van haar man, den bekenden zenuwarts Emile Pauquet. Tegenover den dokter heeft de oplichtster zich uitgegeven als de vrouw van den juwelier, die hem om raad komt vragen, omdat haar man aan hallucinaties lijdt. Des avonds brengt de juwelier het collier, en overhandigt haar het kostbare sieraad. Dan ontmoeten de juwelier en de arts elkaar, en daar geen van beiden begrijpt, waarover de ander spreekt, duurt het eenigen tijd vóór zij beseffen, dat zjj opgelicht zijn. De oplichtster, die zich uitgeeft voor gravin de Beaupre, is inmiddels met het parelsnoer op weg naar Spanje. Aan de grens ontmoet zij Tom, en als bij het douane-onderzoek het parelsnoer gevonden dreigt te worden, stopt zij dit in den zak van Toms jasje. Deze echter trekt zijn jasje uit, en doet het in zijn koffer. Madeleine de Beaupre is nu gedwongen zich de attenties van den jongeman te laten welgevallen, ten einde hem niet uit het oog te verliezen. Als hij echter even is uitgestapt, springt zij achter het stuur en gaat er met zijn auto vandoor. Door den schok van het snelle wegrijden is echter Toms koffer, waarin het jasje zit, op den grond gevallen, en Tom heeft, als hij den koffer vindt zonder het te weten, het kostbare en door alle politiebeambten gezochte collier in zijn bezit. In San Sebastian wordt Madeleine ontvangen door prins Carlos Margoli, die zich voor haar oom uitgeeft, en lid is van de internationale oplichtersbende. Als zij nog beraadslagen wat hun nu te doen staat, wordt er een politie-inspecteur aangediend. Beiden verwachten gearresteerd te worden, doch tot hun opluchting komt de man hun slechts vertellen, dat een Amerikaan zich bij hem beklaagd heeft over het feit, dat een dame, die naar San Sebastian ging, zijn auto gestolen heeft, die later vernield in een sloot is teruggevonden. Het signalement gelijkt op dat van gravin de Beaupre. Deze laatste laat den Amerikaan natuurlijk dadelijk binnen, doch tot haar teleurstelling heeft Tom een ander jasje aangetrokken. Van de parels schijnt hij nog niets gemerkt te hebben. Er blijft den beiden dieven nu niets anders over dan Tom uit te noodigen met hen mee te gaan naar hun villa in een afgelegen dorp op het Spaansche platteland. Tom accepteert gaarne deze uitnoodiging, daar hij hoe langer hoe meer verliefd op Madeleine wordt, en zooveel mogelijk in haar nabijheid wil zijn. Des avonds na het diner vertoont de prins goochelkunstjes, en hij slaagt er in het parelcollier uit Toms jaszak te „goochelen". De niets vermoedende Tom vindt het een goede grap.... Als prins Carlos zich ter ruste begeeft, verklaart Tom Madeleine zijn liefde. Onder de Spaansche zilveren maan wisselen de
Het ergert me eigenlijk een beetje, dat ik in den laatsten tijd telkens weer betrokken word in de plannen van de Regeering. 't Schijnt echter, dat de Overheid meer en meer rekening gaat houden met de Pruttelaars en . . . is het dan niet begrijpelijk, dat ze mij als vertegenwoordiger van die groote familie om raad vragen? Niet direct, maar op de gebruikelijke indirecte manier. Ze laten mij even polsen. De ongenoemde ert onbekende regeeringsvertegenwoordiger vroeg me onlangs, zoo langs z'n neus weg (maar ik had hem toch in de gaten!) m'nheer Pruttelaar, wat dunkt u van de reisbelasting? Ik aarzelde niet lang met m'n antwoord, 'n Perfect idee. • Zoo, zei de ongenoemde onbekende, " u schijnt wel een uitzondering te zijn. Allerwege wordt er tegen geprutteld. Waarom is u er eigenlijk voor? Omdat ik geen geld heb om naar het buitenland te gaan! Je hadt eens moeten zien, hoe die man op z'n neus keek. Blijkbaar ergerde hij zich aan mijn antwoord. Alsof het niet meer ergernis voor mij was, dat ik géén geld had om verre reizen te maken en dat daarom die heele belasting mij persoonlijk dus Siberisch koud laat! PETRUS PRUTTELAAR.
^LIIKSol^10^ Vraag driehonderd vijf en zeventig Wie was bij de Grieken Aesculapius? Als hoofdprijs stellen wij een lot van de loterij der Joodsche Invalide beschikbaar, benevens vijf troostprijzen om te verdeelen onder degenen, die ons vóór 21 April (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 21 Juni) goede oplossingen zenden aan ons adres: Redactie Het Weekblad, Galgewater 22, Leiden. Op briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vraag 375.
; Amerikaansche ingenieur en de Europeesche avonturierster den eersten kus ... Carlos begeeft zich naar Madrid om het parelsnoer te verkoopen. Madeleine blijft in de villa achter, en met haar, zeer tegen den zin van den prins, de Amerikaan. Zij genieten zeven heerlijke dagen van ongestoord liefdesgeluk, als plotseling een oude dame, vertrouwde van de bende, die als tante Olga bekend staat, arriveert, en Madeleine dwingen wil haar naar Madrid te volgen, daar men haar noodig heeft om de parels van de hand te doen. Als zij weigert, komt ook Carlos haar bedreigen. Madeleine gaat naar Tom, die reeds alles
09\.OSS//y^
voor hun huwehjk in orde heeft gemaakt Madeleine, die bemerkt heeft hoc Tom, en verklaart nu, dat zij hem dankt voor he n zij boven alles liefheeft, over haar mooie avontuur, doch dat zij helaas naa ikt, is de wanhoop nabij. In haar liefde Madrid terug moet. Zij vindt den moed nie dt zij eindelijk den moed Tom de heele hem te vertellen wat haar geheim is: in eei arbeid te zeggen. moment van wanhoop heeft zy zich latei Tom en zijn verloofde dineeren voor de helpen door den avonturier Carlos, die haa tste maal bij prins Carlos, terwijl ook sindsdien voor het volvoeren van zijn plan te Olga mee aanzit. In een toast, die nen heeft gebruikt, zonder dat zij zich ui ;enschijnlijk zonder speciale bedoeling is. dit milieu van misdaad heeft kunnen losma t Tom duidelijk doorschemeren, dat hij ken. 1 om is diep teleurgesteld over Made geheim der complotteerende bende kent. leines mededecling, en hij denkt dat zij nie rlos bedreigt hem met een revolver, doch met hem trouwen wil, omdat hij niet ge 'm verliest zijn tegenwoordigheid van noeg geld heeft, hetgeen hij haar onverholei st niet. en ontwapent den bandiet, waar laat blijken. hij hem de gestolen parels afneemt.
Aristide Duvalle, de juwelier, krijgt opnieuw bezoek van de schoone onbekende, ditmaal vergezeld van haar verloofde. Zij deelen hem mede. dat zij het colliei; komen terugbrengen, dat de dame haar leVen wil beteren, en de juwelier, verheugd over het plotselinge terugvinden van een zijner waardevolste stukken, besluit de verdere vervolging op tie geven. De politie laat Madeleine op eerewoord vrij, zoodat zij met haar ingenieur kan trouwen, om hem naar Detroft te volgen. De getuigen bij het huwelijk zijn de beide aanvankelijk vermeende echtgenooten, monsieur Duvalle en Dr. Pauauet.
Vraag driehonderd een en zeventig De Grieksche geleerde Archimedes (287 v. Chr.—212 v. Chr.) was de man, die de aarde uit haar naven zou lichten, mits men hem een hefboom en een steunpunt gaf. De hoofdprijs viel ten deel aan den hoer E. van Reenen, Den Haag. De troostprijzen aan mevrouw Rugowsky, Eindhoven; mevrouw M. Vreedenburgh, Den Haag; den heer D. Boonstra, Rotterdam; mevrouw A. v. d. Wal-Smit, Rotterdam; den heer C. Molenaar, Den Haag. IX
.
■v Adri Hartgrink had de zware taak het jonge vrouwtje, dat door haar man, die opgravingen doet in Egypte, een beetje ongewild wordt verwaarloosd, uit te beelden. Dat zij hierin niet geheel slaagde, is niet te verwonderen, want deze rol is lang niet gemakkelijk. Vooral aan het slot van het tweede bedrijf bleef het bij een pogen. Betere momenten had zij ongetwijfeld in het laatste bedrijf. H. F. W. Bantje als haar man, de professor, was nog een der beste spelers, hoewel ook zijn spel vaak zwak was. De gouverneur van Thebe, door Jac. Stans gebracht, was onaannemelijk en obk hier ontbrak spel. Evenmin vermocht H. van der Most als Lord Stradfort mij te overtuigen, niettegenstaande enkele goede oogenblikken. Het was bovendien wel erg onmogelijk, dat thans Emma dezen man sympathiek vond, A. J. van Thiel zorgde voor een keurigen butler. De vier dames, op de tea aanwezig, kweten zich goed van hun taak. Zooals aldjd droeg deze opvoering weer een zeer verzorgd en beschaafd karakter, maar helaas kunnen we daar niet mee tevreden zijn. E. v. N. heeft de vorige keeren een beteren indruk nagelaten. Niet onvermeld mag blijven de zeer goede aankleeding en de fraaie kostuums in het tweede bedrijf.
r JÏ ï}n er behalve Shirley Temple nog Jy veel beroemde filmkinderen in yyJLd Hollywood?" „Nog heel wat, Pietersen. Hoewel geen enkel op het oogenblik de charmante Shirley evenaart. Maar let wel, ik zeg op het oogenblik, want niets is vergankelijker dan het succes van deze jeugdige sterretjes." „Wie zijn dan de andere adspirant-sterren?" „Een groote kans op beroemdheid heeft Sybil Jason, het kindje dat bij de Warner Bros speelt. Voorts heeft Freddie Bartholomew reeds in eenigc films bewezen zeer veel talent te bezitten. Virginia Weidler, het achtjarige sterretje van de Paramount, is tot op heden nog niet zoo op den voorgrond getreden, maar Jane Withers bij de Fox steekt Shirley naar de kroon." „Zijn er ook nog jongere kinderen, die kans hebben op wereldvermaardheid?" „Zeker. Ik noem slechts Baby Le Roy, de vijfjarige Billy Lee en de kleine David Holt. Zij allen hebben een goede kans, maar voorloopig staat heel Hollywood nog in het teeken van Shirley Temple." „Van het eens zoo beroemde film jochie Jackie Coogan hoor je tegenwoordig niets meer. Filmt hij niet meer?" „Hij is nog wel bij de Paramount geëngageerd, maar krijgt niets te spelen. Het eenige wat men van hem hoort, is dat hij zich kort geleden voor de tweede maal heeft verloofd en dat hij met zijn verloofde een auto-ongeluk heeft gehad. Maar filmroem schijnt niet meer voor hem weggelegd te zijn. Herinner jij je nog Baby Peggie?" „Natuurlijk, dat was dat allerliefste meisje, dat ongeveer twaalf jaar geleden op het hoogtepunt van haar filmroem stond." „Die is thans weer bij de Metro-Goldwyn-Mayer geëngageerd. Zij is een knappe jongedame geworden en zal thans ten tweede male een poging doen om het tot ster te brengen."
NAJAARSSTORMEN
BE BERBZ MUZE DE NACHT VAN BESS tooneelverg. „E. v. N." werd BiAnij de den Groeten Schouwburg ; Rotterdam het nieuwste blij'te spel van Eduard Veterman, getiteld „De Nacht van Bess", een aardig, maar niet geheel onschuldig blijspel, ten doop gehouden. De dialoog is vlot en vaak met echte Vetermansche geestigheden doorspekt, het boeit en amuseert. De opvoering heeft bovendien een aangename verrassing gebracht, want door ziekte van de vertolkster der rol van Emma's moeder, werd deze thans gespeeld door onze populaire tooneelspeelster, mevrouw Alida Tartaud-Klein, die terecht met Md applaus werd begroet. Ongetwijfeld kwam deze bezetting de rol in kwestie zeer ten goede, maar niet de geheele opvoering, daar het spel der overigen hierdoor wel zeer afviel. Het was, alsof men zich beangstigd gevoelde naast deze begaafde actrice te moeten spelen. „Spel" bleef dan ook thans bijna geheel achterwege, wat het samenspel en de vertolkingen niet ten goede kwam. Mej.
Wij' vertellen U in onderstaand artikel een en ander uit den levensloop van deze, thans zoo op den voorgrond tredende. filmster. In weinig beroepen komen zulke fantastische carrières voor als in het métier van filmacteur of -actrice. Menige filmheld is er geboren in een onaanzienlijk achterbuurtje; anderen begonnen hun loopbaan als circusclown of kampioen-zwemmer. De eene actrice heeft haar ontdekking te danken aan een schoonheidswedstrijd, de andere behaalde een zwemkampioenschap. Zoo zijn er tal van gevallen, waarin de filmroem op de meest onverwachte wijze of in ongeloofelijk korten tijd werd verkregen. Een voorbeeld van een zeer regelmatige, van den grond af opgebouwde carrière daarentegen is die van Kitty Carlisle. Kitty werd geboren in New Orleans (Louisiana) als dochter van een vooraanstaand geneesheer daar ter stede. Na haar vaders vroegtijdigen dood trok zij, acht jaar oud, met haar moeder naar Europa, waar zij haar geheele opvoeding ontving. Als kind ging zij op school in het Chateau Mont Choisi te Lausanne. Hierop volgden eenige
jaren privaatles te Parijs en Neuilly en ten slotte twee jaar studie aan bet pensionaat van prinses Mestchersky te Parijs. Na nog een jaar in Rome te hebben gewoond om haar kennis van het Italiaansch te voltooien, werd Kitty door haar moeder ,,in de wereld gebracht". Spoedig was zij een der meest prominente leden van de Amerikaansche kolonie te Parijs, waar zy de winters doorbracht, 's Zomers woonden moeder en dochter op hun villa aan dé Riviera. Maar al spoedig voelde Kitty de behoefte in zich aan een serieuzer levenstaak/ en besloot zich te bekwamen als zangeres en tooneelspeelster. In Parijs nam zij zangles bij Maestro Cunnelli en kreeg onderricht in de dramatische kunsten van den beroemden Dullin. In 1931 trok zij naar Londen en werd daar een van de beste leerlingen van Mme. Kaszowska, een zangleerares van Europeesche vermaardheid, die ook Lotte Lehman heeft opgeleid. Tooneelkunst studeerde zij in Londen aan de Koninklijke Academie en bij de beroemde Engelsche actrice Kate Rork. Ofschoon Mme. Kaszowska gaarne gezien zou hebben, dat Kitty in Europa haar debuut maakte, gaf hét jeugdige zan-
geresje er de voorkeur aan in Amerika haar geluk te beproeven. Maar nog vóór zij den Oceaan overstak, viel haar de eer te beurt in het Kensington Palace voor prinses Beatrice te mogen zingen. In het voorjaar 1932 voelde Kitty Carlisle zich voldoende voorbereid om voor het voetlicht te tredeij, en zoo vertrok er naar de Vereenigde Staten een veelbelovende actrice, die niet alleen een prachtige zang- en töoneelopleiding achter den rug had, maar bovendien vloeiend Duitsch, Fransch, Italiaansch, en natuurlijk Engelsch sprak. Verre van zich volleerd te achten, nam Kitty in Amerika echter direct weer zangles bij Estelle Liebling, terwijl zij intusschen uitzag naar een kans om aan het tooneel te komen. In Juni reeds slaagde zij hierin. Ofschoon volkomen onbekend in de Amerikaansche tooneelwereld, gaf men haar de voorkeur boven vele mededingers, om de hoofdrol te zingen in een verkorte weder-opvoering van „Rio Rita", de show-operette waarmee Florenz Ziegfeld zulk een succes had behaald. Dit stuk beleefde, in speciale bezetting met groot koor en versterkt orkest, zijn première in het Capitol Theater te New York op 16 Juni 1932, en ofschoon het le eerste keer was, dat Kitty Carlisle op de
planken stond, behaalde zij van stonde af aan een groot succes. Zij ging met „Rio Rita" op tournee, acht maanden lang, meer dan duizend voorstellingen gevend in alle groote steden van Amerika, en overal vond zij bij het publiek een enthousiaste ontvangst en vereerde de pers haar met zeer vleiende critieken. In den zomer van 1933 accepteerde Kitty het aanbod de rol van prins Orlofsky in „Champagne Sec" (een Amerikaansche bewerking van Johann Strauss' operette „Die Fledermaus") te spekn, waarvan 14 October de première ging in het Morosco Theater te New York. In Europa is deze rol dikwijls gespeeld door zeer beroemde artisten, omdat deze zooveel gelegenheid geeft zich op muzikaal en dramatisch gebied te onderscheiden, en miss Carlisle behaalde bij de première een geweldig persoonlijk succes. Geen wonder, dat de actieve Paramountdirectie onmiddellijk met aanbiedingen "loskwam en in November werden partijen het eens, zoodat Kitty filmactrice werd. Haar eerste film was „Moord in de Follies',' en haar spel en zang hebben zóó voldaan, dat zij onmiddellijk een contract op langen termijn kreeg. Nu, in 1936, behoort zij tot de eerste sterren van Hollywood.
In Seinpost gaf „O. D. I.A." de Haagsche première van bovenstaande comedie, door H. Bakker en C. v. Bommel Kouw, voor onzen Wisselbekerwedstrijd. Dank zij vlot tempo, goed samenspel en uitstekende rolkennis werd het een goede opvoering. De uitspraak, hoewel beschaafd, was niet altijd duidelijk, vooral Geertje, overigens aardig door mej. W. Rauws vertolkt, leed aan dit euvel. Met veel gemak en zeer aannemelijk, zonder overdrijving, ook verdienstelijk in de serieuze momenten, vertolkte mevr. A. Noort Robbedoes. P. van Zwicteren, die tevens de regie had verzorgd, was in uiterlijk mijns inziens niet de Don Juan, Victor v. Nieverden, die in het Veluwsch dorpje de hoofdjes der vrouwen in de war komt brengen; door zijn voortreffelijk spel — vooral ook zijn stil spel was heel mooi (zijn toekijken en zijn houding in de scène bij den gramophoon) — wist hij echter veel te vergoeden. G. v. Velsen wist in de ondankbare rol van Bobs man veel te bereiken. Alleen zijn handenspel (in 31) liet te wenschen over. Het echtpaar Geldens vond in N. Noort en mevr. N. Waardenburg kostelijke vertolkers. De rollen werden met gevoel en raak gebracht. Goed spel gaf ook mevr. Th. van Zwieteren als Flor. Zij vulde het tooneel, dank zij haar warme en duidelijke stem. Ook Hein (F. Block) gaf een aannemelijke uitbeelding. Zeer goed was de dictie! Ten slotte noemen wij een aardige typeering van mej. F. v. d. Hoeve (de huishoudster) en van N. Ansems (den knecht) en een natuurlijk gespeeld dienstmeisje van mej. A. Heering. De dynamische hoogtepunten in het stuk hadden meer benut kunnen worden. HENRI A. VAN EIJSDEN Jr. XI
:
ALS HET LEVEN EEN SUCCES WORDT DE MARX BROTHERS. Toen de vier nu zoo bekende Marx Brothers voor het eerst in het publiek gingen optreden, waren zij heelcmaal niet van plan om komieken te worden. Zij waren jong en vervuld van hooge idealen, en hun ecnige ambitie was om voor hun toehoorders de schoonste klassieke muziek op ideale wijze ten gehoore te brengen. Maar ze hadden ook alle vier veel gevoel voor humor. En bovendien hadden ze alle vier last van plankenkoorts, tenzij.... ze tijdens hun verblijf op de planken enkele woorden konden spreken — dat brak direct de beklemming. En zoo kwamen de broers er toe om op bescheiden wijze grappen met elkaar te maken, wanneer het publiek ongevoelig scheen voor de schoonheid van Chopins of Brahms' scheppingen. Dat was hun eerste stap op den weg naar het clown-beroep en thans treden zij op " als drie dwazen (Zeppo is thans impresario), wier grollen het uiterste van 's menschen lachspieren vergen! Hun muziek hebben zij echter niet geheel en al in den steek gelaten. Groucho Marx geldt nog altijd als een der beste gitaar-spelers van Amerika en hij weet ook zeer goed den weg op de piano, de mandoline en de harp. Harpo heeft zijn naam te danken aan zijn virtuoos harp-spel, hoewel hij toch ook een goed piano-, fluit- en trombone-speler is. De bekende pianist Arthur Shattuck heeft zelfs eens verklaard, dat bij Harpo een groote aanleg aanwezig is om hem tot een meester-pianist van den eersten rang ■ te maken, wanneer hij maar lang en ernstig genoeg zou studeeren. Chico zal men op het tooneel of op het doek altijd op een of andere belachelijke manier piano zien spelen; hij maakt er dan een ware caricatuur van. Doch als hij wil, kan hij het ook als een waar kunstenaar.
Behalve aan de piano weet hij aan cornet, cither en viool de liefelijkste geluiden te ontlokken. Zeppo ten slotte speelt saxophoon, piano, cello en fluit. Het is deze buitengewone muzikale vaardigheid, die de voornaamste grondslag is van hun succes. Want Groucho's geschilderde snor en Zeppo's zoete ernst mogen dan ii} het verleden de vaste kenmerken van een Marx-voorstelling geweest zijn — Chico heeft evenmin vergeten even in de pianotoetsen te grijpen, en Harpo heeft vast en zeker even zijn malle houding laten varen om eenige melodieuze accoorden aan de snaren te ontlokken. Hun veelzijdigen artistieken aanleg hebben de broers overigens van niemand vreemd. Hun moeder is de vroegere Minnie Palmer, actrice en vaudeville-ster. Zij was het, die hun eerste nummer in elkaar zette en ze er mee den boer op stuurde, hetgeen de jongelui een gemiddeld brutoinkomen van vijftig dollar per week verschafte. Hun grootvader, een al even merkwaardig heerschap, reisde als goochelaar en beoefenaar van de zwarte kunst door Duitschland. Hij ging daarna naar Amerika en stierf te Chicago in den ouderdom van honderd en één jaar, na Harpo al zijn kunstgrepen geleerd te hebben. Deze laatste erfde van zijn grootmoeder, die harpiste was, bovendien een zeer versleten en zwaar beschadigde harp, welke hij zichzelf leerde bespelen. Bijgevolg doet hij het thans op een manier, die alle vakmenschen de haren ten berge doet rijzen, maar het resultaat is schitterend en ieder onbevooroordeeld publiek is verrukt over zijn spel. De Marx-broers begonnen hun carrière, door de kermissen af te reizen als „muzikaal nummer". Met hun moeder en een tante traden zij op onder den naam „De
zes muzikale mascottes". In later jaren presenteerden zij zich als de „Vier Nachtegalen". Op een avond moesten zij in Texas door onvoorziene omstandigheden Invallen en een geheel nieuw nummer improvlseeren. Zij brachten dat uit onder den naam „De Vier Marx Brothers", en zoo ontdekte men. dat zij clowns waren van een ongeloofelijke handigheid en vindingrijkheid. Sindsdien zijn zij komieken gebleven, en noch zij, noch het publiek behoeven daar spijt van te hebben, want zij zijn als zoodanig werkelijk grandioos. Voor de Paramount en later voor de Metro-Goldwyn-Mayer hebben zij enkele films gemaakt, die hen In Amerika en vele andere landen eerst recht tot de „Koningen van den lach" verhieven. Het grootste gedeelte der wereld hebben zij reeds verkwikt met hun frisschen humor, hun dartelen overmoed en hun kostelijke dwaasheden. De vier gebroeders Marx hebben dan ook al heel wat lachkrampen op hun geweten en zijn er zelfs In geslaagd het ongemakkelijkste en stijfste publiek grondig „uit de plooi" te brengen. Hun succes Is voornamelijk te danken aan hun spotten met alle vormen en conventies; zij halen op het doek allerlei streken uit, die leder ander ook wel eens had willen doen, als het „fatsoen" er geen onoverkomelljken slagboom voor had gevormd. En daardoor hebben zij direct „contact" met de zaal. Vroeger speelde Gummo. mee in plaats van Zeppo, doch hij heeft na den oorlog zijn plaats ingeruimd aan Zeppo. Deze speelt echter thans weinig meer mee; wel zorgt hij voor de „gags" en hij kan zijn broers zóó goed imiteeren, dat, mocht ziekte een van hen verhinderen op te treden, Zeppo onmiddellijk zijn plaats zou kunnen innemen.
De vier Marx Brothers Groucho. Chico, en Zeppo
XII DE BEROEMDE FILMACTRICE DOROTHEA WIECK
FOTO TOBIS
■
^■i""
&&**%*$
%
•■
2m^ VI. Het bleef even stil. De sergeant, die geen Engelsch verstond, zag hem onbewogen aan. „Ik ga je kamer binnen," waarschuwde Bellamy. „Ik weet, dat je met de rebellen sympathiseert, . Evelyn. Maar..." Hij wachtte tot ze opzij zou gaan. Ze bleef onwrikbaar, haar rug naar de deur gekeerd, de armen uitgestrekt. Het leek alsof hij blind was voor den smeekenden blik in haar oogen. Zijn gezicht stond strak. „Ik gebruik liever geen geweld, maar als je blijft weigeren weg te gaan, zal mijn sergeant je verwijderen." ' „Lafaard!" klonk het heesch. „Ik geef je. vijf seconden om te beslissen. Je verbergt den man, die ons ontsnapt is. Het is me nu duidelijk." In zijn toonlooze stem was een nieuwe klank, bijna van ellende. „Wat maak je het mij moeilijk, Evelyn. Die rebellen moeten nu eenmaal onschadelijk gemaakt worden. Je kunt hem tóch niet redden. Een — twee — drie," begon hij, naar zijn polshorloge kijkend, „vier..." „Goed dan." De woorden kwamen kreunend over haar lippen. Ze sloot de oogleden krampachtig, opende ze weer en hernam: „Stuur je sergeant weg! Hij moet het niet hooren. Ik heb je iets te vertellen." Hij gaf een order en de sergeant ging naaf beneden. „Nu?" ■ „Je weet, dat mijn vader weg is ?" „Ja, wat heeft dat er mee te maken ?" „Kun je dat niet begrijpen?" Ze bevochtigde haar lippen. „Er is iemand in mijn zitkamer." Hij scheen haar bedoeling eerst niet te begrijpen. Toen verstrakte hij en opende de deur. Op den divan zat Shire, weggedoken, een sigaret tusschen zijn zenuwachtige vingers, een glas limonade en een aschbak vóór zich. Bellamy's revolver schoot naar voren. „Dus jij was de ..." „O, moet ik het dan zeggen ?" hijgde Evelyn. „Kun je 't niet begrijpen ? Hij heeft me al den heelen avond gezelschap gehouden I" VII. Bellamy was als een steenen beeld. Hij staarde verwezen naar den man op den divan en Evelyn fluisterde... „Je wilde het met alle geweld weten... Wil je nu gaan?" „Is dat waar, Shire ?" „Ja," zei Shire norsch... „Schiet op en verdwijn." Bellamy draaide zich om en haalde zwaar adem; hij groette 'Evelyn ijzig en ging heen. Ze hoorden hem naar beneden loopen, den korten roep van
een commando, het • terugtrelacen van marcheerende voeten. Shire sprong op, lachend, stralend om het gevoel van vrijheid. »Jij godin I Hoe kan ik je ooit danken? Hoe kan ik...?" „Spreek niet tegen mei" verzocht ze mat. „Ga heen, je bent nu veilig." „Maar Eve, ik ..." Ze hoorde hem niet. Ze was in een stoel gezonken en had haar gezicht in haar armen begraven. Shire haalde zijn schouders op, schudde het hoofd en liep naar het venster. „Eve, je was geweldig! Als ik ooit..." Haar loome houding deed hem zwijgen. Hij klom uit het venster en liet zich langs den moerbeiboom omlaag.
tEBGEW
OtAGE
door D'ALVAREZ
warm begon te worden en probeerde daarna op de veranda achter het huis een boek te lezen. Zoo gauw haar vader uit Teharan terug was, moest hij zorgen, dat ze naar Engeland kon terugkeeren. Een kort, gebroken geluid ontsnapte haar keel... Jedran verscheen en tikte aan zijn voorhoofd. Hij diende den commandant van de gendarmerie aan. Eer ze iets zeggen kon, was Bellamy al den hoek van het huis omgekomen. Hij salueerde en zei: „Ik heb een mededeeling voor je, die je wel als een slechte tijding zult beschouwen. Die uitwijzing, waarover ik je gesproken heb..."
„Ja?"
„Die is afgekomen. Shire wordt morgen naar de grens getransporteerd. Hij bevindt zich in afwachting daarvan al in Tegen den dageraad kwam de barmhartige slaap haar te hulp. Zelfs in voorloopig arrest." „Ja?" zei ze weer. de vergetelheid er van keerde en draaide ze zich om en om. Toen ze in „Ja. Het spijt me, dat 't het verlies den gloed der zon ontwaakte, die rots, van een vriend voor je beteekent. Wat ravijn en de witte muren zengde, wendde mijzelf aangaat, ben ik blij. Het ontze haar zware oogen naar het venster slaat mij van een bijzonder onaangeen dacht dat, als ze niet van Bisailah name verantwoordelijkheid." en de herinnering er aan wegging, ze Plotseling ontspande zijn streng, strak krankzinnig zou worden. gezicht zich en hij begon te lachen Sedert gisteravond was ze zich pas als iemand, wiens gansche hart overloopt van vreugde. bewust wat Gordon voor haar beteekende. Ze had hem wel eens uitge„Kijk me niet zoo aan, meisje! Het is nu jouw beurt om te begrijpen. Bijna lachen, zijn onverzettelijke, nuchtere opvattingen gecritiseerd, hem moeilijk en tot- het eind van de vertooning, gisterongevoelig genoemd. Maar hij was avond, geloofde ik wat je zei. Maar net toen ik mij wilde omkeeren om recht door zee, standvastig en beleefd. Hij had zijn overtuiging en daar week heen te gaan, trof mij iets. Het koshij niet van af. Hij was vriendelijk en tuum, dat hij aanhad, was hem te betrouwbaar. wijd, het hing sloeberig om zijn lijf — „O, Gordon! Ik houd van je en ik en je weet hoe Shire altijd op zijn heb je verloren!" uiterlijk gesteld is! En toen viel me Ze barstte in tranen uit en dat gaf in, dat ik je vader dat pak wel eens opluchting. Maar niets kon dien somhad zien dragen... Het was duidelijk beren, grijzen nevel over haar geest genoeg Shire was hier den heelen avond niet geweest — dat moest maar opheffen. Ze had hem verloren. Vandaag, morgen, altijd... zoo lijken — en zijn „veldtenue" mocht Ze wist ternauwernood hoe ze den hem niet verraden! Is het niet zoo ?" ochtend doorkwam. Ze slenterde door Evelyn had de oogen neergeslagen en bleef het antwoord schuldig. een dor palmenbosch voor het al te „Toen we hem vanochtend arresteerden, heeft hij de waarheid bekend. Volkomen uit zichzelf. Wat ook zijn fouten mogen zijn, hij was ridderlijk genoeg om geen blaam op jou te laten rusten. Maar nu het uitwijzingsbevel er is en we hem dus tóch kwijtraken, voel ik me verantwoord om het standrecht niet op hem toe te passen." Bellamy stond op en liep met uitgestoken hand op Evelyn toe. „Vind je het erg, als ik je een schitterende, dappere leugenaarster noem, het moedigste, onzelfzuchtigste meisje, dat ik ooit ontmoet heb... ?" Hij zweeg, maar, de blik in zijn oogen was welsprekend genoeg. Het was of er een mist over haar kwam. Ze moest zich aan de balustrade van de veranda vastklemmen. Maar haar De actrice Charlotte Köhler als .Medea' hart, als het zijne, vloeide over van Foto Godfried de Groot vreugde... VIII.
DLQtmvan i. onica's remmen gierden, toen de man uit een opening in de heg eensklaps op den weg opdook. De auto haalde met een schok uit en ontweek hem op een haar, terwijl hij in de heg terugvloog. Monica stapte uit, 'n beetje beverig in haar knieën en liep op het slachtoffer toe. De man lag half in de heg, half in de greppel. Toen Monica bij hem was, trok hij zijn hoofd te voorschijn uit een bosje sleedoom en staarde haar aan. Het was een lange, breedgeschouderde jongeman, met een knap, opgewekt gezicht, maar op dat oogenblik stond het allesbehalve vriendelijk. „Het — het spijt me verschrikkelijk," begon Monica deemoedig, „ik geloof — eh — dat ik te hard gereden heb." De boosheid trok tut het gelaat van den jongeman weg, terwijl hij haar nauwkeuriger bekeek. Monica bezat alle natuurlijke eigenschappen om een dergelijke kalmeerende werking vut te oefenen. „Het was gedeeltelijk mijn schuld," bekende hij. „Ik had niet zoo plotseling uit die heg moeten komen schieten." „U bent toch niet gewond, hoop ik?" „Ik zou zeggen van niet," antwoordde de jongeman, terwijl hij zich voorzichtig uit de greppel begon tehijschen. „Mijn gevoelens zijn bezeerd, maar verder, geloof ik... Ail" Een onderdrukte kreet van pijn kwam over zijn lippen. „Dus u bent wèl gewond..." , „Het is alleen mijn enkel. Die schijnt 'n beetje verstuikt te zijn." Hij glimlachte haar geruststellend toe en zijn
M
-..-;.
lach stond Monica aan. „Verder mankeert er niets aan, werkelijk niet." „Het spijt me vreeselijk," herhaalde Monica berouwvol. „Ik zal u in den auto thuisbrengen." „Doet u geen moeite," weerde hij af. „Ik woon niet ver weg. Ik kan er wel heen hinken." „Daar komt niets van in," besliste Monica. „Neem mijn arm, dan zal ik u naar den auto helpen." „Welken kant uit?" informeerde ze, toen hij in den wagen zat en zij zich achter het stuur geïnstalleerd had. „Ik woon in dat kleine huisje aan den rand van het dennebosch — Hodgsons Cottage, zooals ze het noemen naar den vroegeren bewoner." Monica sperde de oogen open en keek hem met onverholen nieuwsgierigheid aan, terwijl ze de versnellingshandle overhaalde. „Bent u de man van Hodgsons Cottage I Ik dacht al, dat ik uw gezicht eerder gezien had. Wat 'n geweldige sensatie..." „Een sensatie ?" Hij staarde haar niet-begrijpend aan. „Ja, een sensatie voor mij," legde Moncia uit. „Weet u niet, dat iedereen in het dorp letterlijk brandt van verlangen om u te leeren kennen ? Ze weten gewoon geen raad van nieuwsgierigheid. U bent heusch een geheimzinnig personage." Wat ze zei, was niets anders dan de waarheid. Er is niet veel voor noodig, om in een dorp de tongen los te maken. De man op Hodgsons Cottage was enkele weken geleden uit het onbekende komen opdagen en had zijn intrek genomen in het kleine huisje. Niemand
Anna Held, Billie Burke, Audrey Lane en William Powell, die belangrijke rollen spelen in de Metro-Goldwyn-Mayer-film „The great Ziegfeld".
XIV
wist iets van hem. Hij meed de dorpsbewoners zooveel mogelijk en bracht een groot deel van zijn tijd door met in z'n eentje door de omgeving rond te zwerven. En volgens juffrouw Gibbs, de bewoonster van een huisje in de buurt, die 's morgens kwam om zijn jonggezellenwoning in orde te houden, althans geacht werd dit te doen, hield hij zich, wanneer hij thuis was, onledig met het schrijven en bestudeeren van een stapel mysterieuze, in zwart leer gebonden aanteekenboeken. Juffrouw Gibbs was niet in de gelegenheid geweest om zich van den inhoud dezer aanteekenboeken op de hoogte te stellen, omdat hij ze altijd zorgvuldig in een lade wegsloot en, naar ze zichtbaar ontstemd verklaarde, geen van haar sleutels op die lade paste. Het was allemaal erg opwindend en het vormen van wilde theorieën over den geheimzinnigen man van Hodgsons Cottage was een geliefkoosd gezelschapsspel geworden aan de theetafels van het vredige dorp Luton. II. „Weten geen raad van nieuwsgierigheid naar mij ?" herhaalde de jongeman, niet heelemaal op zijn gemak. „Waarom ?" „Omdat u een geheimzinnig persoon bent! En uw ^ naam verhoogt het sensationeele van het geval. Niemand gelooft, dat het uw echte naam is." „Maar ik héét werkelijk Smith! Warren Smith," klonk het geprikkeld. „Het is wel eigenaardig, dat als iemand zegt, dat hij Smith heet, de menschen altijd denken, dat hij een valschen naam opgeeft." Hij wachtte een seconde. Daarop vervolgde hij: „Ik kan u heusch verzekeren, dat er niets mysterieus aan mij is. Ik ben hierheen gekomen, omdat ik werk heb te doen, waarvoor ik rust en stilte noodig heb; dat is ook de reden, dat ik mij wat achteraf houd Ik ben van Southgate naar mijn tegenwoordige kluizenaarswoning verhuisd, omdat het mij däär nog niet stil genoeg was." „Hebt u in Southgate gewoond ?" riep Moncia uit. „Wat eigenaardig! Daar heeft mijn oom ook gewoond, voor hij zich hier vestigde. Hallo! We zijner ..." Ze stopte voor het kleine huisje, een vroegere landarbeiderswoning, en hielp Warren Smith uitstappen en over het korte tegelpaadje naar den ingang hinken. De voordeur voerde direct in de woonkamer en Monica bleef met een ruk stilstaan. Een chaos van kranten, pijpen, kleedingstukken en gebruikte borden en glazen scheen het vertrek te vullen. „Hemel," hijgde ze, „wat 'n rommel!" „Ja," gaf Warren toe, „ik vrees, dat het hier inderdaad niet erg ordelijk is."
{Wordt vervolgd.) XV
. .
.
*
.
.■
.•..■■
'
eee
99
'i
99
Muziek van ADR. NUGTEREN
Woorden van G. J. DE MUNNIK
[^iij:iirijilii;,N!_uiQJ r
j
7n/
m
u j
..Zeg Paps," zei m-n jon-gen. ter-wijl hij me aankeek. ..Zeg. weet je waaraan ik vandaag heb ge-dacht? De meester, die im-mers zoo ..ttg Paps. als IK groot ben. dan zal ik gaan werken. Pre - cies zoo - als Pap-pa het ied'ren dag doet. Al-leenweet ik nog niet. wat
ê
^^
i
4—ê
r
si '
^
fijn kan of .k
r m
é
■^■j—
1
^
sr
^
i
p
ver-tel-len. Heeft met zijn ver-haal op 't i - dee me ge-bracht, 't Ging o-ver een va-der. die oud was ge-wor-den. Hij zal worden. Maar daar is geen haast bij. dat komt heusch wel goed. De hoofdzaak is. als ik maar geld kan ver-die - nen. Dat
^^s^L^^rfjirj.mi^^^^p leid-de eenzonloos en triestig bestaan. Zijn kinderen lieten hem stilkens maar tobben. Toen dacht ik: Met óns zal het vast zoo niet gaan'1 geld geef ik dan net als U doet aan Moe. Natuurlijk geef ik dan aan Mama niet èl-les. Ik stop tusschen-bei-de U ook wel wat toe!"
pe
é 5=^
u
É
p-
Dan koop ik voor Pappie tabak en sigaren. Ik weet wel. daar hou je toch immers zoo van? Dan maken we samen per fiets lange tochten Dat kan ik dan best. want dan ben ik een man. Dan koopen wc ijsco's! die smaken zoo lekker. Dan drinken we fijn limonade met ijs. En met de vacantie dan gaan wc met Mamma, (IK zal het betalen) gezellig op reis!!
msm
11
En als je oud bent. en niet meer kunt werken. Dan ben ik een kerel, met spieren van staal! Dan laat ik je niet alsmaar stilletjes tobben Gelijk aan dien Pappa uit 's meesters verhaal. Dan zorg IK wel, dat er van alles zal komen Dan houdt Pappie altijd een vroolijk gezicht. Dan zorg ik voor Pappa en Mamma tezamen Want meester zegt: „Jongens, dat is IEDERS plicht.
En 's avonds, mijn jongen lag rustig te droómen. En peinzende zat ik er neer in mijn stoel.... Zijn woordekens drongen tot diep in mijn harte En stilkens bekroop me een schuldig gevoel, 'k Dacht aan mijn eigen Vader en Moeder Menschjes. aan teind van een zorgvol bestaan... Denk ik nog wel aan hun liefde en zorgjes? Heb ik mijn ..kinderplicht" steeds wel gedaan...?
A ?^IAA4 0 * **
Niet alleen leggen wij in onzen studio het geluid van Uw stem of instrument op een Gramophone-plaat voor eeuwen vast maar ook groote werken door koren en orkesten.
Van 1 tot 3 personen F. 3.50 en hooger naar grootte van het gezelschap. Succes verzekerd In
«
%-
-
N.V. WILLEM SPRENGER'S STUDIO Passage 46 - Den Haag - Teief. 113778 «AM»
Red. en Adm. Galgewater 22, Leiden. Tel. 760. Postrekening 41880
Verschijnt wekelijks - PrUs per kwartaal f. 1.95
lDEni>lA-ntM.XAt DE jOBNE"
. .,
AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE
