HVV 1 strijdt om de titel Squashheren en dames in de top

Jaargang 101 H No. 2 H december 2013

HVV 1 strijdt om de titel Squashheren en – dames in de top

De Swart, van huis uit drukker. Nu een organisatie die het hele communicatietraject beheerst. En dat allemaal onder één dak aanbiedt. Met als filosofie: Press Print Play. Drie woorden die staan voor wat we doen en vooral ook hoe we het doen. Om met het wat te beginnen: alles op het gebied van gedrukte, geprinte en digitale communicatie in combinatie met mail, fulfilment, warehousing en logistiek. Met professionals die ook interim, gedetacheerd of als consultant voor u aan de slag kunnen. Hoe? We zetten de lijnen uit, adviseren, regisseren. Met maar één doel voor ogen: het realiseren van uw communicatiedoelstellingen.

www.kds.nl

2

DIEPPUT ECHO december 2013

INHOUDSOPGAVE 3 4 5 6 8 10 11 13 15 17 19 22 29 33 35 36 38

Adverteerdersindex Van de redactie Column Echootjes Familieberichten Dies 17 november ALV 25 november HVV 2 De bonte stoet van niet-Kroonleeuwen Team in Beeld De hoogste jeugdselectieteams Geluiden van het Dakje HSRC Heren 1 en Dames 1 Zwemmen over het meer van Genève The Deepputt Tour 2013 HC&VV in het buitenland De beste wensen van…

INTERVIEW 20 Willem

Al bijna twintig jaar werkt Willem Altorf bij HVV. Als manusje-van-alles is hij een bekend gezicht voor wie zich rondom de kleedkamers van de Diepput begeeft. Slechts weinigen kennen het verhaal achter dat gezicht. Daarom in deze editie van de Diepput Echo: het bijzondere levensverhaal van wondere Willem.

UITGELICHT 12 HVV

Bloemenkiosk Snijder Van Hooft Schilders Free Kick Sport Bazuin & Partners Burger van Leeuwen Garantiemakelaars Clarus Financieel Adviseurs De Kleine Witte Stills Hodie Mihi, Cras Tibi Real Estate Partners Hofstede Optiek Dong Dao Stijl & Traditie Business Club Rabobank

Coverfoto: Bas van Gellicum (HVV E5) strijdt om de bal. Luc Zumpolle kijkt toe. Fotografie: Ernst-Jan van Gellicum Beëindiging van het lidmaatschap kan uitsluitend schriftelijk of per e-mail ([email protected]) geschieden bij de ledenadministratie. Tennis- en cricketleden dienen op te zeggen voor 1 november, voetbal- en squashleden,

1 gaat voor kampioenschap

Met drie punten achterstand de winterstop in Niet eerder degradeerden de Kroonleeuwen twee maal op rij. Tijd voor de ommekeer. De doelstelling van dit seizoen: HVV 1 wil kampioen worden. Na 13 wedstrijden staat HVV 1 met 27 punten op de tweede plek van de ranglijst, drie punten achter koploper GSC ESDO. HVV voetbalt aanvallend en bij vlagen ziet het er fantastisch uit.

ADVERTEERDERS INDEX 2 2 8 14 16 16 16 18 26 28 28 32 32 39 40

Altorf

27 Typisch

HC & VV

Het Diepputdakje is verdwenen! Het Diepputdakje… Bij vele generaties een fenomeen. Geliefd bij spelers van de Kroonelf, gevreesd door hun tegenstanders. Zingen, joelen en onder het genot van een biertje kijken naar HVV 1. Dat is het Dakje! Of beter dat was het Dakje. Waar is het Diepputdakje gebleven?

30 European

Squash Masters

Geluk beproeven maar met pech thuiskomen Vol goede moed vertrok Lieke Bootsma samen met teammaatje Cocky de Wolf en maar liefst 30 andere Nederlanders naar Praag om het op te nemen tegen onbekende Europese oude rotten in het vak. Ze hadden slechts één doel: een balans tussen topsport en plezier vinden.

buitenleden, niet·spelende leden, babyleden en donateurs voor 15 mei. Bij het niet in acht nemen van deze data is de volledige contributie verschuldigd. Opzegging van het lidmaatschap van de gehele vereniging wordt schriftelijk door de ledenadministratie bevestigd.

december 2013 DIEPPUT ECHO

3

Van de redactie tekst roeland engelen foto loek van vliet

N

a de degradatie van HVV 1 en 2 van vorig seizoen, hebben beide teams weer de weg omhoog gevonden. HVV 1 behaalde met fris, aanvallend voetbal al acht zeges voor de winterstop en blijft met drie punten achterstand in het spoor van koploper GSCESDO. Als we bedenken dat de laatste jaren de tweede seizoenshelft steevast meer punten opleverde dan de eerste, mogen we misschien voorzichtig dromen over een eerste kampioenschap sinds 1978. En ook HVV 2 sluipt met drie achtereenvolgende zeges langzaam richting de top van de ranglijst.

Ook de overige teams laten in dit nummer van zich horen. De prestaties van ZMCteam FC Utrecht inspireerden coach Jurriaan van der Stok tot het volgende heldendicht: “Als ik boven op de Dom sta, kijk ik even naar benee, ja dan zie ik de helden van FC Utrecht, spelen bij HVV. Ja dan springt m’n hartsjie open, ik ben trots wat dacht je nu, want er zijn geen betere leeuwen in ‘t HVV tenue, in ‘t HVV tenue.” Wie meer van dergelijk proza wil lezen, bladert naar pagina 22 tot en met 25 waar de coaches zich in superlatieven uitdrukken over hun sterspelers. Het lijkt wel of we 700 toptalenten op de club hebben.

De hoogste jeugdteams bevinden zich ook in het linkerrijtje, HVV B1 op de tweede plaats en HVV D1 zelfs aan kop van de hoofdklasse met 1 punt voorsprong op Quick. Thomas Smijers weegt in dit nummer hun kansen af. Het zijn zeker teams die uw steun na de winterstop goed kunnen gebruiken!

Over de jeugd gesproken, ook de squashers hopen een jeugdafdeling op te kunnen starten. Van 6 januari tot en met 30 juni kunnen kinderen iedere dinsdag en vrijdag (16.00-17.00 uur) deelnemen aan trainingen van (ex-)profs Carl Koenig en Neeraj Aggarwal. Kijk voor meer informatie op de website of mail naar [email protected].

VERENIGINGSAGENDA 25 december Kerstsixes (aanvang 12.30 uur) 31 december Fons Pasteur-toernooi 1 januari Nieuwjaarsreceptie (aanvang 17.00 uur) 9 maart Stichting Leeuwenhart: CPC Sponsorloop 20 april Deadline inzending kopij Diepput Echo jaargang 101 no. 3 28 april Voorjaars-ALV Koninklijke HC & VV

Cricket is duidelijk in de winterslaap. Slechts één pagina in dit nummer lijkt wel wat karig, maar daar moet bij gezegd worden dat een verwacht stuk niet arriveerde en later een pagina uitviel in verband met ruimtegebrek. Dat maken wij in mei weer goed! Tenslotte breekt op bestuurlijk front een spannende periode aan. Zo staat in de komende zomer de vervanging van het kunstgras van veld 2 en 3 gepland. Meer hierover leest u in het verslag van de algemene ledenvergadering op pagina 11.

Lucas Braxhoofden, Splinter de Mooij, Joppe Dekker en Boris Gorlee vieren wéér een doelpunt van HVV D1, tegen Quick Boys.

COLOFON

Redactie adres Van Hogenhoucklaan 37 2596 TA ’s-Gravenhage [email protected]

HCC 1878 H HVV 1883 H HSRC 1978

Diepput Echo is het verenigingsorgaan van de Koninklijke Haagsche Cricket en Voetbal Vereeniging Jaargang 101 H nummer 2 H december 2013

4


Redactie Roeland Engelen (hoofdredactie), Rob Borgers, Marijke Snoeck (eindredactie), Maurits ter Kuile (cricket/voetbal), Max Canters, Pieter Reeve (cricket), Frederick Mansell, Thomas Smijers (voetbal),

Gezocht: redacteur jeugdcricket M/V

Heleen Schuit-van Raamsdonk (squash) en John Verschragen (beeldbewerking).

Advertenties Walter Jonkers (06-42560800), Taco Platenburg (06-54987605) [email protected].

Vormgeving en druk De Swart BV, Den Haag

COLUMN

De ZES: harder, hoger, verder… tekst rob borgers foto rob leopold

Van Bangladesh via het Jungfraujoch over “de Huisjes” naar de Floris Grijp… De ‘zes’, de ultieme slag van een ondernemende batsman en de ultieme vernedering van de bowler. Door de lucht, net over de boundary, is voldoende, maar de ware freehitter neemt daar geen genoegen mee. En dus “Hoe harder, hoe hoger, hoe verder, des te beter…”. Ons oud-lid Rob Leopold, nog steeds trouw bezoeker van de thuiswedstrijden van HCC, stuurde de redactie een kort artikel uit de Daily Telegraph. In het verre Bangladesh, in dat deel van de wereld waar het scoringboek gevuld wordt met exotische namen, moest bowler Alauddin Babu het ontgelden. Zijn tegenstrever Elton Chigumbura waardeerde het hem toegeworpene meer dan de ongelukkige bowler lief was… enfin, de lezer oordele zelf en hij zal zien dat ook een landgenoot weinig indruk maakte met zijn legspin…

Auf einem 100 Meter langen und 70 Meter breiten Feld im Schnee treffen sich britische und indische Legenden wie Kapil Dev zu einem Freundschaftsspiel.

Bangladesh cricketer Alauddin Babu has set an unwanted world record after conceding a massive 39 runs off one over. Alauddin, who has represented Bangladesh at under-19 level, was bowling the penultimate over for Abahani Limited in a 50-over Dhaka Premier Division match against Sheikh Jamal Dhanmondi Club when the record was set. Bowling to former Zimbabwe captain Elton Chigumbura, the seamer conceded five off the first ball, which was a no-ball, and then followed it up with a wide. He then went for 6, 4, 6, 4, 6 before sending down another wide and finishing off with a final maximum. The 39-run total was the most runs conceded in an over in List A cricket (which includes all limited overs matches aside from Twenty20 matches), beating Netherlands legspinner Dan van Bunge, who saw six sixes in an over struck by Herschelle Gibbs in the 2007 World Cup. (In 1968 was Sir Garry Sobers de eerste cricketer die zes zessen in een 1e klas over sloeg, Ravi Shastri evenaarde die prestatie in 1984, en tijdens de 2007 T20 World Cup vernederde Yuvraj Singh Engelands Stuart Broad op dezelfde wijze)

Was het niet dezelfde Kapil Dev, ditmaal aan bat, die geen mededogen had met de bowler en bij de jubileumwedstrijd in 1978 tussen het wereldelftal en het Nederlands team op onze eigen Diepput de bal huizenhoog over de huisjes sloeg. Het dreigde bij die ene ‘zes’ te blijven. Kapil Dev zag in dit gemakkelijke succes reden om een verhoging van zijn honorarium te vragen. Captain en manager van het wereldelftal Clive Lloyd had er een hele klus aan deze eis af te wijzen. Dev maakte zich ook al niet erg geliefd door te weigeren het bij familiebezoek in India speciaal voor dat doel aangeschafte Kapil Dev-bat voor het 10-jarige HCC’ertje Arjan Nataraj te signeren.

Dichter bij huis, maar toch altijd nog niet zo dichtbij, in Zwitserland, wordt ook wel eens gecricket. Nu ja, ‘eens’…, eigenlijk maar eenmaal. En wel op het Jungfraujoch, dat voornoemd oud-lid, tevens alpinist, aandeed op een rondreis per trein. In de tunnel van het eindstation naar het Geschwandhaus viel zijn oog op een levensgrote afbeelding van een historisch tafereel. ‘Ein Freundschafts-Cricketspiel zwischen Britische und

Indische Legenden’. Een veld van 100 bij 70 meter was uitgezet op de platgewalste sneeuw. Compleet met een groen kunstgraswicket en roodverlichte stumps. Daar zien wij Kapil Dev een legbreak loslaten die voor zes ging. Zonder twijfel ook een wereldrecord. De hoogste zes ooit geslagen: 3400 meter en een beetje…

En dan in eigen gelederen, Hugo van Manen (meer dan 10.000 runs achter zijn naam), captain van All Holland en voorzitter van de KNCB, elegant en gracieus in de flanellen, die met een kaarsrecht bat de bal recht vooruit over de bomenrij joeg. Het projectiel landde zonder verdere schade aan te richten op het asfalt van de Van Hogenhoucklaan. Alwaar het door een overgebleven restant legbreak, linksaf koerste de Floris Grijpstraat in. Om pas bij het Shell tankstation aan de Wassenaarseweg - bij pomp 1, voor wie het precies wil weten - tot stilstand te komen. Hier verdringt overlevering de realiteit. Dat is wel vaker in cricketverhalen. De rest is echt waar gebeurd. Maar altijd ‘harder… hoger… verder….’. december 2013 DIEPPUT ECHO

5

ECHOOTJES Het HVV-kamp, dat mag je niet missen!

Vol trots wordt het HVV-lied gezongen.

Jarenlang was de Kerstvakantie voor mij en mijn leeftijdgenootjes de belangrijkste schoolvakantie van het jaar. Niet vanwege de gezelligheid rond de kerstboom of het aftellen naar Nieuwjaar, maar exact de periode ertussenin. Dan stond het HVV-kamp op het programma. Er zijn in al die jaren en kampen een aantal dingen veranderd. De periode tussen Kerst en Oud & Nieuw is ingeruild voor de herfstvakantie, er is inmiddels geen zwembad in Noord-Brabant meer dat HVV niet kent en vroeger bestonden er nog geen Euroshopper producten, waardoor iedereen zich scheerde met Gillette scheerzeep. Maar een aantal dingen veranderen niet. Het kamphuis met het beperkte aantal douchemuntjes, de twijfelachtige kwaliteit van de velden, de net iets te hard opgepompte voetballen, de man van de dag, het zingen van het HVV-lied voor het ‘slapen’ en het gevoel van elke kampbezoeker na het kamp. Van kampkind tot keukenprinses, van kamphond tot leiders is iedereen zo blij met de eerste avond vroeg naar bed. Want er worden ontelbaar veel leuke dingen gedaan tijdens het kamp. Ook dit jaar was het weer een feest. Ondanks de wat lage opkomst werd er een recordaantal spellen gespeeld waardoor er ook een record aantal punten gescoord kon worden. Dit jaar stond de strijd om de Lex Peeters Wisselbokaal in het teken van de prijzenoorlog in de supermarktwereld. Albert Heijn, C1000, Hoogvliet, Jumbo, PLUS en Spar namen het tegen elkaar op. De enorme inzet in alle spellen, krachtige yells, verrassende uitslagen en hogeschoolverdisconteerwerk zorgden voor een ongemeen spannend verloop van het kamp. Als je na het lezen 6


van dit stukje denkt: ‘Ik wil volgend jaar ook mee’. Meld je dan bij een thuiswedstrijd van HVV 1 aan bij Tommie Steens. (Maurits ter Kuile)

Niko Tjan winnaar Colthoff beker Op zondag 15 september 2013 kwamen de spelers uit de ZMC, F14 en F15 op HVV bij elkaar voor de jaarlijkse strijd om de Colthoff beker. Met vol enthousiasme stortten de coaches en teams zich op de 8 stations, waar de individuele vaardigheden van de spelers getest werden. Zo werd onder meer gekeken wie de bal het dichtst bij of zelfs op de zijlijn kon ‘leggen’, wie het verst kon ingooien, wie de snelste sprinter was en wie het meest nauwkeurig een bal kon plaatsen. En dat onder toeziend oog van vele trotse ouders, broertjes en zusjes en een stralende Max Colthoff, 93 jaar inmiddels en in 1935 de eerste winnaar van de naar zijn broer vernoemde beker. Na mooie woorden van voorzitter voetbal Frank Bijloos mochten Hidde de Beer (Eredivisie) en Niko Tjan (Champions League) de winnaarsbekers in hun leeftijdscategorie uit handen van Max in ontvangst nemen. Niko mocht zelfs met twee bekers naar huis, want met zijn puntentotaal was hij ook de winnaar van het totaalklassement en daarmee de 76ste winnaar van de fraaie wisselbeker.

sindsdien als ‘Sir Alex’ door het leven. Hij viel in met de stand op 2-0 en de teller op 4999. Koud in het veld schoot hij nummer 5000 binnen. Tenslotte nog een persoonlijke mijlpaal: Sanjesh Goeptar speelde tegen Wateringse Veld zijn 200ste wedstrijd voor HVV 1.

Tegen Erasmus 1 speelde HVV 1 de 2.500ste competitiewedstrijd uit haar geschiedenis. Van links naar rechts Max Colthoff, Thomas Philips (pupil van de week), Evert Jelgerhuis Swildens, Jaap Akerboom, Daniël Voskamp, Sanjesh Goeptar, Yoeri Jenner, Ted de Man, Alex Youngman, Rawaz Rashid, Shai Asraf, Clemens Levert, Pieter Bas Noordhoek Hegt en Job Gerretzen. Foto Marjolijn Bijloos.

HVV winnaar Klavertje 4 toernooi Zondag 7 september vond alweer voor de tiende keer het Klavertje 4 toernooi plaats, de traditionele strijd tussen de bloedhonden (VOC), haantjes (Quick), kraaien (HBS) en natuurlijk de leeuwen. 98 Teams met ruim 900 spelers werkten in 25 poules wedstrijden af tegen hun evenknieën. Het toernooi werd dit jaar door de evenementencommissie van nieuwe onderdelen

Niko Tjan (links) en Hidde de Beer krijgen hun bekers uit handen van Max Colthoff en Frank Bijloos. Foto Joost Hament.

Mijlpalen voor HVV 1 HVV 1 brak dit seizoen twee bijzondere records. De met 2-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen SV Erasmus was de 2500ste competitiewedstrijd van HVV in de geschiedenis. Lid van verdienste Max Colthoff verrichte de aftrap. Enkele weken later werd tegen BMT (5-0) het 5000ste competitiedoelpunt in de historie gescoord. De maker, Alex Youngman, gaat

Op 1 december jongstleden leidde Sinterklaas op voortreffelijke wijze de ongelijke strijd tussen 160 ZMC’ertjes en de ZMC commissie op ons hoofdveld. De Goedheiligman had slechts één gele kaart nodig. Gevraagd naar zijn clubvoorkeur was de Sint openhartig: hij is fan van Real Madrid, maar vooral van HVV! Foto Richard Kooloos.

voorzien, waaronder een levend tafelvoetbalspel, een gezellige buitenbar met popcorn machine, en de ijscostand van Bitterkoud. HVV won de afgelopen 9 jaar telkens in de F-categorie en was ook dit keer de sterkste. Ook in de E-categorie, (gelukkig) door alle clubs wel eens gewonnen, behaalde HVV nu de meeste punten. In zijn dankwoord zette jeugdvoorzitter Robert Dicke in dit jubileumtoernooi de bedenkers en drijvende krachten, Hans Willinge en Yvonne van Gennep, in het zonnetje.

Man van staal 3,86 kilometer zwemmen, 180,25 kilometer fietsen en een marathon lopen (42,2 km), oud-HVV 1 speler Victor van Eijk deed het op 1 dag! In het Canadese Mont Tremblant bereikte Victor na 10 uur en 29 minuten de finish van een van ‘s werelds zwaarste races, The Iron Man. De oud-Kroonleeuw haalde geld op voor research naar de ziekte Kreutzfeldt Jabob, een ziekte waaraan hij zijn moeder verloor. Een videoverslag van zijn indrukwekkende triathlon staat op YouTube zoeken op: Victor van Eijk.

De ﬂow is niet te koop Laurens Jan Anjema: “Afgelopen week won ik m’n twaalfde proftitel. Zonder ook maar een oog dicht te hebben gedaan zit ik al weer in een vliegtuig. Als je een toernooi wint, vind je alles best. Een gevoel van onsterfelijkheid doet je om weinig aardse dingen malen. Een nachtje zonder slaap, mensen die voordringen in de rij, een vertraagde vlucht. Het kan je gestolen worden...” Deze column verder lezen? http://www.squashlife.nl/ blogs/2013/10/08/de-flow-is-niet-tekoop/

Rectiﬁcatie Battingprijs Een oplettende ouder heeft ons erop geattendeerd dat er in de afgelopen editie van dit blad een fout was geslopen. Bij de rubriek ‘And the winner is…’ stond namelijk de verkeerde Tobias vermeld. De battingprijs bij de woensdagjeugd is namelijk gegaan naar Tobias Eversdijk van het team U12-2. Een akelige fout, niet in de laatste plaats omdat hij de prijs natuurlijk meer dan verdiend had. Bij dezen onze excuses en uiteraard alsnog: Tobias van harte gefeliciteerd!

H H H Quotes H H H

STER Dappere Dante Het zal je maar gebeuren. Ben je in augustus nog lekker aan het cricketen, zit je een week later na een levensbedreigende situatie onder de medicijnen aan huis gekluisterd. Het overkwam de 11-jarige Dante van der Ark, die afgelopen seizoen in het kampioensteam U12-2 speelde. Eind augustus moest hij plots met spoed opgenomen worden, want door een auto-immuunziekte (cerebrale vasculitis) had Dante 2 tia’s en een herseninfarct te verduren gekregen. Het leverde hem een zwaar gevecht op om te herstellen en daarna een vervelende tijd met zware medicijnen die zijn weerstand aantasten. Heel knap is het dan ook dat onze Dante zich er goed doorheen lijkt te slaan. De onderzoeken van november lijken aan te duiden dat de ontsteking verminderd is, maar nog niet verdwenen. Dante heeft zich in deze periode als een ijzersterke knul gedragen. En dat vinden wij zo razend knap, dat we het gepast vinden om Dappere Dante deze keer de ster van de club te maken. Dante, je bent geweldig en heel veel sterkte!

“Weet u, ik heb geel-zwart bloed door de aderen stromen. Dat zal ook nooit meer veranderen. Ik heb heel veel gezien van de wereld, mede door mijn werk bij de KLM. Maar Den Haag is mijn stad, en HVV mijn club. Het voelt hier elke keer als thuiskomen. Ik woon lekker dichtbij en kom nog vaak.” De 93-jarige Max Colthoff in AD/Haagsche Courant van 11 september 2013. “Voor mij was het altijd plezierig om een wedstrijd van HVV te fluiten. Goede velden en een goede ontvangst waren gewaarborgd. Alleen het omkleden was altijd een ramp. In de oude rood-witte kleedkamers lag ook nog het bordeaux-rode tapijt uit het oprichtingsjaar. Er groeiden nog net geen paddenstoelen op en het dragen van badslippers was geen overbodige luxe bij het tegenhouden van een onbekende voetschimmel.” Uit de column van voormalig betaald voetbal scheidsrechter Mario van der Ende van 10 november 2013 op www.dehaagsevoetbalhistorie.nl. “Nog geen vijf minuten later hoorde ik achter mij roepen: ‘Hé, kloothommel!’. Natuurlijk keek ik de bewuste speler direct boos aan. Hij antwoordde stoïcijns ‘Waarde arbiter, u denkt toch niet dat ik tegen u deze woorden durf te bezigen. Ik heb het tegen die oen, onze linksback, die vannacht weer eens om half vier, redelijk bezopen naar ik aanneem, zijn bed opzocht en daarmee ons vandaag in onze toch al niet zo bijster solide achterhoede met een enorm probleem opscheept.’” Opnieuw Van der Ende over de wedstrijd HVV 7 – Oranjeplein 5. “Dat HVV in september van dit jaar tegen SV Erasmus de 2500ste competitiewedstrijd in haar bestaan speelde was verheugend, maar na twee opeenvolgende degradaties gebeurde dit wel in de Derde Klasse Zondag. Het was als Adèle stond te zingen op de Braderie van de Fahrenheitstraat; act en decor klopten niet helemaal bij elkaar.” Uit het artikel ‘Glasheldere blik vanaf Het Dakje op De Diepput’ in Den Haag Centraal van 1 november 2013. “Opeens komt één van die spitsen naar mij toe en vraagt: ‘Zeg, die linkermiddenvelder (Clemens Levert, red.) bij jullie, die speelt toch in Goede Tijden Slechte Tijden?’ Wat ook klopt. Het is toch schitterend dat tussen het uitvechten van de duels door opeens zo’n gesprek ontstaat.” HVV 1-speler Ted de Man geniet van duels tegen Haagse clubs ( AD/Haagsche Courant, 12 december 2013).

HHHHHHHHH december 2013 DIEPPUT ECHO

7

GEBOREN Lis Anna Veenstra Dochter van Wouter Veenstra en Roos Kalker, zusje van Rijk Geboren op 28 oktober 2013 te Den Haag

Bernard Johannes (Jethro) van Melsen Zoon van Ben en Trudy van Melsen Geboren op 9 oktober 2013 te Den Haag

Vince James Haighton Zoon van Daniel Haighton en Liselotte van Loenen Geboren op 24 juni 2013 te Den Haag

8


Teun Willem George van Rossem Zoon van Lucas van Rossem en Anneloes Vree Geboren op 7 november 2013 te Fontainebleau, Frankrijk

GETROUWD Tom de Grooth en Anique Denise Huizinga Getrouwd op 21 september 2013 op De Kaag

Jack Theodoor Johannes Mees Zoon van Joost en Jolein MeesHoorntje, broertje van Mijntje Geboren op 20 november 2013 te Luxemburg

OVERLEDEN Ir. A.M. (Bertie) Harteveld Overleden op 29 september 2013 op 79-jarige leeftijd Mevrouw M.C. (Thil) Noorduijn-Denninghoff Stelling Overleden op 18 november 2013 op 93-jarige leeftijd.

M.C. (Thil) NoorduijnDenninghoff Stelling 1920 - 2013 18 november overleed mevrouw Noorduijn, een van onze trouwste supporters. Zij was als het lijf het toeliet veelvuldig op de velden bij cricketen voetbalwedstrijden of bij feestelijke gelegenheden. Deze zomer nog bij het jubileumconcert voorafgaande aan de wedstrijd HCC 1 - Quick 1. Ze was geen vreemdeling in Jeruzalem: haar vader, Georg Denninghoff Stelling, speelde tussen 1898 en 1915 153 innings voor de Haagsche (en 6 voor het Nederlands elftal). Toen haar zoons Arnold en Jan eenmaal lid waren wist huisvriend Harry Jongbloed mevrouw Noorduijn te verleiden de ledenadministratie op zich te nemen, een mammoettaak toen men het immers moest stellen zonder de zegeningen van de moderne techniek. Zij deed dat jarenlang (hoe lang precies valt niet meer te achterhalen) met grote inzet en belangeloos. Ook was zij van 1970-1973 redactiesecretaresse van het toenmalige weekblad. Voor al die inspanningen werd haar in 1985 het meer dan verdiende lidmaatschap van verdienste toegekend. Persoonlijk bewaar ik de leukste herinneringen aan de periode dat wij voor de jubilea in 1978 en 1983 met een qua leeftijd nogal gemêleerd gezelschap geld inzamelden voor het toen nog bestaande ‘damescadeau’. Voor het schrijven van de adressen vervoegden wij ons met dozen enveloppen ten huize Noorduijn. Daar zat mevrouw Noorduijn achter haar kaartenbak als Petrus bij de hemelpoort en zo werkten wij de ledenlijst af. “Is die-en-die (nog) getrouwd, heeft hij een partner die we aan kunnen schrijven, leeft zijn vrouw nog?” vragen waarvan de beantwoording nogal eens de aanzet was tot verhalen die tegenwoordig in Story of Privé niet zouden misstaan. Als het om de al dan niet amoureuze escapades van oudere leden ging was haar commentaar met dat van de dames De Beus, Van den Bosch en Pasteur kostelijk. We hebben wat afgelachen tijdens die sessies. Voor het plezier dat mevrouw Noorduijn aan de vereniging beleefde gaf zij de vereniging veel terug. Heel veel. Daar blijven wij haar dankbaar voor. Marijke Snoeck

Mevrouw A.J. (Lydia) Poolman-Martinius Moeder van Baldwin en Harriët, grootmoeder van Arthur, Dennis en Clemens Levert, langdurig donatrice van de vereniging en enthousiast deelneemster aan de koffieochtend. Overleden op 6 december 2013 op 79-jarige leeftijd

Ir. A.M. (Bertie) Harteveld 1934 – 2013

Het 3e juniores-elftal in 1949. Bertie Harteveld staat uiterst links. Naast hem Pieter Weede, Rob Stomp, Freddy Naudin ten Cate (aanvoerder), Eddy Groen, H.G. Broese van Groenou (jeugdleider). Geknield: Dick van Duivenbode Varkevisser, Peter Cool, Koos van Staaij, Wim van Manen, Jan Willem Ramaer. Rob van de Weg ontbreekt op deze foto.

Bertie was jarenlang lid van HVV en aansluitend donateur van de vereniging. Hij speelde in de periode 1952-1967 maar liefst 200 wedstrijden in HVV 1. Zijn spel kenmerkte zich door een grote dosis inzet en doorzettingsvermogen; tegenstanders hadden aan hem een lastige klant. Karakteristiek waren ook zijn balcontrole, die altijd met veel armgezwaai tot stand kwam en zijn moeilijk te controleren passes c.q. kanonskogels op buikhoogte. Doorgaans werd Bertie als pure linkspoot op linkshalf geposteerd, meestal achter Hans van de Weg en Cees Stol. Gedrieën vormden zij de gevaarlijkste vleugel die wij in tientallen jaren hebben gehad. Het maatschappelijk leven van Bertie speelde zich grotendeels af in de kontreien van Wageningen. Tijdens zijn studie daar begaf hij zich trouw elke dinsdag en donderdag per motorfiets naar de trainingen. Buiten het veld was Bertie een aimabele persoonlijkheid en een graag gezien clublid. Hij had nooit het hoogste woord, maar genoot zichtbaar van het clubleven op de Haagsche. Ook al werd door de afstand de band met de vereniging in de loop der jaren wat losser, bij jubilea en andere hoogtijdagen wist hij steevast de weg naar de Diepput te vinden. Onze deelneming gaat uit naar zijn kinderen, kleinkinderen en verdere familie. De redactie

9

Dies 17 november 2013 tekst redactie foto’s loek van vliet

Tot tweemaal toe moest de dies dit jaar worden uitgesteld. De eerste keer door de afgelasting van de wedstrijd van HVV 1, de tweede maal werd tot uitstel besloten na het overlijden van Ati, de echtgenote van algemeen voorzitter Ruud Paardekooper. Ati, die de gehele zomer nog vol enthousiasme de jubileumwinkel had bemand, overleed op 29 oktober na een kort ziekbed. De voorzitter begon daarom op 17 november onder grote belangstelling met een emotioneel dankwoord voor alle steunbetuigingen die hij van clubgenoten had mogen ontvangen. Ook de minuut stilte die de spelers van HVV 1 op eigen initiatief hadden gehouden voor de wedstrijd tegen BMT, betekende heel veel voor hem.

In het stampvolle clubhuis maakte Ruud Paardekooper bekend dat Auke Smits en Jan Nuijten door het hoofdbestuur worden voorgedragen als Lid van Verdienste (zie kaders). De benoemingen werden acht dagen later door de algemene ledenvergadering met luid applaus bekrachtigd. Traditioneel waren er meer bedankjes én prijzen op de verenigingsverjaardag. Ook ontvingen jubilarissen de das voor 25-, 40- en 50-jarig lidmaatschap.

Robert Dicke, voorzitter van de jeugdcommissie, werd beloond voor zijn tomeloze inzet gedurende vele jaren voor de voetbaljeugd met de toekenning van de ‘Leeuw van Wassenaar’. De overhandiging werd gedaan door Loek van Vliet, die vorig jaar bij de uitreiking van deze prijs aan Bas Tjiptawardana en hemzelf niet aanwezig kon zijn.

Liesbeth Mekking, die maar liefst 22 jaar de winkel beheerde, werd benoemd tot lid voor het leven… 10


gewonnen door doelman Daniël Voskamp. Hij liet Shai Asraf (tweede), Jaap Akerboom en Ted de Man (gedeeld derde) en Sanjesh Goeptar (vijfde) achter zich.

… en Marjolijn Bijloos werd in het zonnetje gezet vanwege haar langjarige inzet als secretaris van de ballotagecommissie.

De Superleeuw voor de verenigingstopscorer ging naar Marc Engelkamp, die 16 keer scoorde voor HVV 5. Ondanks de degradatie van HVV 1 was Daniël Voskamp de minst gepasseerde keeper van de seniorenteams. Hij mocht naast de Pasteurbeker ook de NTP-beker in ontvangst nemen. HVV-voorzitter Frank Bijloos reikte een aantal voetbalprijzen uit. Aernout de Mooij ontving voor zijn verdiensten voor het jeugdvoetbal de Jan Nieuwenhuijzen Krusemanbeker. Hij vervult sinds 2007 verschillende functies binnen de jeugdafdeling, als leider en als commissielid. Inmiddels is Aernout aan zijn 4e seizoen bezig in de technische commissie jeugd.

De Pasteurbeker, bestemd voor de meest waardevolle speler van het eerste elftal, werd voor de tweede achtereenvolgende keer, en derde keer in totaal,

Maurits Jonkman werd, net als in 2011, winnaar van de Hans van den Boschprijs door zijn bijzondere, wedstrijdbepalende prestatie in de uitwedstrijd van HCC 1 tegen HBS. Met bowlingcijfers van 3 voor 45 in 10 en een schitterende innings (85 runs) zorgde hij samen met coach Mike Watson (95 runs) voor de eerste seizoenswinst. Bij Maurits’ afwezigheid reikte HCC-voorzitter Denis Naudin ten Cate de prijs uit aan captain Tom de Grooth.

ALV 25 november 2013 tekst roeland engelen

Bij afwezigheid van voorzitter Ruud Paardekooper trad secretaris Gijs ter Kuile tijdens de algemene ledenvergadering van 25 november op als plaatsvervangend voorzitter. In recordtempo handelde hij de tien agendapunten af. Penningmeester Arnold Noorduijn presenteerde over het boekjaar 2012/2013 een exploitatieverlies van 27.000 euro. Het is het tweede achtereenvolgende jaar dat een dergelijk verlies wordt geleden. De implementatie van het strategisch plan leidde tot een stevige stijging van de kosten van het algemeen bestuur en de afdeling voetbal. In de voetbalafdeling heeft de kwaliteitsimpuls in de trainingen voor junior- en seniorvoetballeden geleid tot een stijging van de salarissen van de technische en medische staf. Onder de gestegen algemene kosten valt een incidentele kostenpost voor een reorganisatie van het buffet. De kascommissie, die de boeken en bescheiden heeft gecontroleerd, stelt samen met de penningmeester vast dat na forse tekorten in de periode 20092012 een nieuwe koers moet worden uitgezet om een situatie van structureel begrotingsevenwicht te bereiken. Waar de balans van de vereniging al enige jaren een gezond beeld te zien geeft, geldt dat niet voor de verenigings exploitatie. Aan de inkomstenkant moet daarnaast rekening worden gehouden met een forse daling van de inkomsten van de huisjes. Het huurcontract met Shell is inmiddels beëindigd en in de huidige markt lijken de inkomsten bij redelijke bezetting ca. 20.000 euro lager te liggen. Een tweede inkomstenbron die terugloopt is de bijdrage van de Business Club. Deze gelden zullen uitsluitend nog gebruikt worden voor projecten met een begin- en einddatum. Uitgaven gaan niet langer ten laste van de winst- en verliesrekening, maar direct ten laste van de Business Club gelden.

De verwachte daling van inkomsten noopt het bestuur tot het snijden in de uitgaven. Onder andere de representatiekosten zullen worden aangepakt. Ook de kosten van de ledenadministratie moeten verder worden gereduceerd. Een ‘balanced budget’ in 2013/2014 is het doel. De goede prestaties van het buffet in het boekjaar zijn te danken geweest aan het succesvolle jubileum dat enkele maanden geleden is afgesloten. Het jubileum leverde een positief resultaat op van 17.000 euro. Exclusief buffetinkomsten is er sprake van een plus van 900 euro. Om te zorgen dat de buffetinkomsten tenminste op het niveau blijven van de afgelopen jaren wordt in Roon Veugelers een speciaal hoofdbestuurslid voor buffet-/clubhuiszaken benoemd.

Met betrekking tot de vervanging van de twee kunstgrasvelden in de zomer van 2014 is de wens van het bestuur veld 2 richting OTC en Van Alkemadelaan uit te breiden tot de officiële speelmaat. Roon Veugelers Er is constructief overleg met de gemeente, aan wie het recht van opstal is verleend, over de kwaliteit van het kunstgras en de meerkosten voor de vereniging. Omdat het kunstgrasproject meer voorbereidingstijd vergt dan aanvankelijk voorzien, is een buitengewone algemene ledenvergadering waarin een mogelijke extra investering moet worden goedgekeurd tot nader order uitgesteld.

Auke Smits

Jan Nuijten

Het was de grote surprise act van de verenigingsverjaardag. Auke dacht dat hij kwam om zoon Jeroen wéér een prijs in ontvangst te zien nemen, maar bleek dit keer zelf in het zonnetje te worden gezet. Behalve dat Auke aardig kon voetballen (327 wedstrijden HVV 1) en cricketen (167 wedstrijden voor HCC op het hoogste niveau), heeft hij samen met vrouw Maria twintig (!) jaar het weekblad (1969-1988) en zeven jaar het clubblad (1974-1981) verzorgd. Werk dat niet voor iedereen zichtbaar was en daarom voorgaande besturen wellicht ontgaan is. Het lidmaatschap van verdienste is daarmee een verlate toekenning voor de enorme hoeveelheid werk die door Auke is verzet.

Als Gijs ter Kuile tijdens de ALV de vele verdiensten van Jan Nuijten voor de vereniging opnoemt, kan Jan het niet laten hem even later aan te vullen. Hij ziet zelf ook graag het binnenhalen van de dan 15-jarige Brian Laudrup op het jeugtoernooi van de Haagse Drie toegevoegd aan zijn palmares… Daar staan verder onder meer op: deelname aan het jubileumcabaret, drie jaar redacteur Diepput Echo, secretaris van het hoofdbestuur (1986-1992), leider van voetbalkampen, jeugdleider voetbal, organisator van de Toc d’Or, secretaris van de jeugdcommissie van HCC en dit jaar nog secretaris van de jubileumcommissie. Een zeer terechte benoeming dus!


11

HVV 1

gaat voor kampioenschap tekst frederick mansell foto loek van vliet

N

a twee achtereenvolgende degradaties van HVV 1 hoopt de hele club op betere tijden. En gelukkig, in de derde klasse C hebben de Kroonleeuwen na de eerste seizoenshelft nog alle uitzicht op het kampioenschap. Nog nooit in de historie degradeerden de Kroonleeuwen twee maal op rij. In die zin een unieke prestatie, maar toch zeker onbedoeld. Tijd voor de ommekeer. De doelstelling van dit seizoen is daarom ook duidelijk: HVV 1 wil kampioen worden. De voorbereiding van het seizoen is veelbelovend. De Residentiecup wordt veroverd en in de beker komt HVV net te kort voor de volgende ronde. HVV speelt met een jonge, gretige ploeg en trainer Albert van der Dussen ziet al snel verbeteringen in het spel van zijn selectie. “HVV moet herkenbaar voetbal spelen,” aldus Van der Dussen. Het herkenbare voetbal bestond in de voorgaande jaren vaak uit countervoetbal, maar dit jaar moet het anders. De Kroonleeuwen moeten zelf het spel maken. Op 8 september 2013 begint HVV de competitie met een lastige uitwedstrijd tegen Laakkwartier. De rood-zwarten

komen al gauw met tien man te staan na een rode kaart, maar HVV kan geen vuist maken. Ondanks dat het eerste twee maal op voorsprong komt wordt de wedstrijd met 3-2 verloren. Een week later wint HVV op eigen veld met 2-1 van Erasmus door twee vrije trappen van Ted de Man. Keeper Daniël Voskamp is de absolute man van de wedstrijd en voorkomt pijnlijk puntverlies. Zeven dagen later moet diezelfde Voskamp drie keer de bal uit het net halen tegen De Ster. Gelukkig scoren Levert, De Man en Rashid voor HVV, waardoor er een punt wordt behaald. Verder waren de broodjes bij De Ster van erg hoge kwaliteit volgens de toeschouwers van HVV. De tweede thuiswedstrijd van het seizoen tegen titelkandidaat GSC ESDO was een geweldige wedstrijd voor de neutrale toeschouwer. Twee teams proberen te voetballen en HVV maakt via Jaap Akerboom in de 88e minuut gelijk, 3-3. Na vier wedstrijden staat HVV met 5 punten en liefst tien tegendoelpunten op een plek in de middenmoot van de ranglijst, teleurstellend. Maar dan wordt alles anders. TAC ’90 van oud-HVV 1 trainer Faizel Soekhai ontvangt HVV 1 op 6 oktober op

een terrein dat nog in aanbouw is. Het is een wedstrijd die twee kanten op kan, totdat TAC ’90 met tien man komt te staan. Het gaat niet vanzelf, maar de wedstrijd wordt uiteindelijk met 2-3 gewonnen door HVV. Een week later zien we ‘een herkenbaar HVV’ voetballen tegen Vredenburch. Met mooi spel en vloeiende aanvallen wordt het 4-0 op de Diepput. HVV lijkt los te zijn, maar tegen het Hoekpolder van trainer Sjaak Polak gaat het niet gemakkelijk. De geel-zwarten zijn beter, maar het duurt tot de allerlaatste minuut van de officiële speeltijd tot Ted de Man de winnende treffer (2-3) maakt. De Kroonleeuwen lijken geen moeite te hebben met het maken van doelpunten, en dat blijkt ook weer in de thuiswedstrijd tegen BMT. HVV overklast BMT op alle fronten en het wordt 5-0. De gasten mochten daarmee nog van geluk spreken. Vier overwinningen op rij, het was hard nodig. Maar bij ODB gaat het mis. De mensen die er niet geweest zijn zullen het nooit geloven, maar HVV was veel beter dan ODB. Dat het toch 4-1 wordt voor ODB is werkelijk ongelooflijk. Een zwaar verlies, maar het vertoonde spel was uitstekend. “De beste eerste helft van het seizoen,” meent Van der Dussen. HVV laat

Stand 3e klasse C

HVV in de aanval tegen Oranjeplein-Postduiven. Diederik Voskamp kopt, Alex Youngman en Jaap Akerboom kijken toe.

12


1 GSC ESDO * 2 HVV 3 ODB 4 Oranjeplein-Postduiven 5 BMT 6 Laakkwartier 7 Hoekpolder 8 Erasmus 9 TAC’90 10 De Ster 11 Wateringse Veld 12 Graaf Willem II/VAC 13 Vredenburch 14 Celeritas * periodekampioen

13-30 13-27 13-25 13-23 13-21 13-20 12-18 13-17 11-15 13-15 13-13 13-13 13-12 12- 2

zich niet van de wijs brengen en wint de volgende vier wedstrijden op overtuigende wijze. Thuis winnen de Kroonleeuwen met 2-1 van Oranjeplein/Postduiven, terwijl HVV een uur lang met 10 man op het veld staat. En twee weken later wordt de derby tegen Graaf Willem II/VAC voor veel publiek eenvoudig met 6-0 gewonnen. Ook hekkensluiter Celeritas wordt aan de zegekar gebonden. Na een moeizame eerste helft (1-1) wordt het 1-5 voor HVV. Tussendoor spelen de Kroonleeuwen voor de Haaglanden Voetbal/Omroep West Cup

tegen hoofdklasser RKAVV. HVV is de betere ploeg, maar verliest na strafschoppen. De laatste wedstrijd voor de winterstop is tegen Wateringse Veld, waar oud-profvoetballer Ferrie Bodde tussentijds werd aangesteld als trainer. HVV verspeelt in een kolderieke wedstrijd twee kostbare punten, 2-2. Na 13 wedstrijden staat HVV 1 met 27 punten op de tweede plek van de ranglijst, drie punten achter koploper GSC ESDO. Nu de Kroonleeuwen tegen

elke tegenstander gespeeld hebben, is het een mooi moment om de balans op te maken. HVV had alleen tegen Laakkwartier en tegen koploper GSD ESDO het mindere van het spel. Die wedstrijden werden in het begin van het seizoen gespeeld en het spel van HVV is enorm verbeterd. Bij vlagen ziet het er fantastisch uit en HVV voetbalt aanvallend. Steun HVV 1 tijdens hun strijd richting het kampioenschap. Eerstvolgende wedstrijd staat gepland op 19 januari 2014, HVV - Laakkwartier.

HVV 2

kijkt omhoog tekst jaap potuYt

In het huidige seizoen voetbalt HVV 2 in de voor hen bekende reserve tweede klasse. Na het teleurstellende uitstapje in de reserve eerste klasse afgelopen jaar wordt er gespeeld in een leuke, sportieve competitie, waar de prijzen halverwege bij lange na niet zijn verdeeld. Een terugblik op de eerste seizoenshelft van de reserve Kroonleeuwen. In de voorbereiding naar het nieuwe seizoen werd afscheid genomen van de routiniers Arthur Levert, Björn Verburgh en Frank de Peijper, die momenteel hun geluk beproeven bij respectievelijk SVC’08, HVV 3 en de veteranen. Versterkingen kwamen er uit zowel de A-jeugd (Ernest Janssen, Marko Teodosijevic’ , Douwe Schoemaker, Job Gerretzen, Sebastiaan Renshof en Bo de Blank) als van buitenaf (Nikki van der Est, Rueben Gready en Karsten van Manen). Al met al begint trainer Edmund Vriesde dit seizoen met een jonge talentvolle groep die in deze competitie zomaar hoge ogen zou kunnen gooien. Voor HVV 2 was de start van de competitie duidelijk nog een proces waarbij het team op elkaar afgestemd moest worden. De uitslagen die volgen zijn zeer wisselend. De seizoensopening tegen Lisse, een ‘thuiswedstrijd’ bij VUC, wordt met 0-2 verloren. Verder wordt er in de eerste paar

wedstrijden nog verloren bij Voorschoten (3-1) en thuis tegen SJZ (0-2). Daarentegen wordt Foreholte met ruime cijfers (6-2) aan de kant geschoven. Vervolgens wordt in de stromende regen op de Diepput door 2 doelpunten in de laatste minuten van de wedstrijd een overwinning tegen Meerburg veilig gesteld (2-1). Het dieptepunt volgt de week daarop. In Rijswijk verliest HVV 2 in een zeer zwakke wedstrijd met 1-0 van hekkensluiter Vredenburch. Na 7 wedstrijden wordt met slechts 7 punten de 8ste plaats in de competitie bezet. Na dit diepe dal in speelronde 7 volgt de ommekeer in de resterende 6 wedstrijden voor de winterstop. 5 Wedstrijden worden hiervan in winst omgezet. Eerst wordt thuis Alkmania met 2-0 over de knie gelegd. Verder wordt nog van Laakkwartier (1-3), Wilhelmus (2-4), Lisse (0-2) en Teylingen (3-2) gewonnen. Alleen de wedstrijd tegen koploper Quick kon niet in een overwinning worden omgezet; de Haantjes wonnen op de Diepput nipt met 0-1. Met 15 punten uit 6 wedstrijden vestigt HVV 2 zich momenteel richting de top van de competitie. De weg naar boven is ingeslagen, maar door de 6 punten achterstand op koploper SJZ moet er nog een hoop werk verzet worden. HVV 2 staat op een derde plaats.

De eerste paar wedstrijden na de winterstop zal dit moeten gebeuren zonder sterkhouder Jeremy Rens, die wegens een vervelende knieblessure in januari onder het mes zal gaan. Via deze weg wil ik Jeremy namens HVV 2 veel gezondheid wensen. HVV 2 is op de helft en heeft na een stroeve start de juiste vorm gevonden. Wanneer deze vorm in de tweede seizoenhelft kan worden vastgehouden kunnen er nog heel mooie dingen gebeuren. Kom op zondag vóór de wedstrijd van HVV 1 vooral eens kijken hoe de toekomstige spelers van HVV 1 presteren!

Stand reserve 2e klasse A 1 SJZ 2 2 Quick 3 3 HVV 2 4 Foreholte 2 5 Voorschoten’97 2 6 Lisse 2 * 7 Teylingen 2 8 Meerburg 2 9 Alkmania 2 10 Laakkwartier 3 11 Vredenburch 2 12 Wilhelmus 3 * periodekampioen

13-28 13-25 13-22 12-21 13-21 13-20 13-18 13-15 13-14 13-12 13-10 12- 9


13

14


De bonte stoet van nietKroonleeuwen tekst maurits ter kuile foto’s loek van vliet

D

it seizoen komen slechts zeven HVV-teams op zondag in actie. Dit komt door het opheffen van het HVV 4 van vorig jaar. HVV 3B zoals sommigen het zelf betitelden. Een deel ging naar HVV 5 een ander deel naar HVV 6, waardoor u de wedstrijdverslagen van HVV 4 nu kunt lezen op de website www.hvv5.nl. Begrijpt u het nog? HVV 3 is grotendeels intact gebleven, maar kent wat personele problemen. Vaste waarde Diederik Klaus raakte vroeg in het seizoen zwaar geblesseerd aan zijn enkel. Een vaste doelman heeft het team eigenlijk niet waardoor er door diverse mensen al 26 keer gevist moest worden dit seizoen. Het team heeft oud-HVV 1 keeper Reinier Bijloos in de gelederen, maar gek genoeg wordt hij door coach Aad Pronk steevast op de linkerflank opgesteld. Noemenswaardig is de winst tegen de nummer 2 van de competitie, Van Nispen (niet tot Sevenaer). De strijd begon met negen spelers tegen elf. Twee keepers speelden als veldspeler en een veldspeler keepte. Resultaat een 3-1 overwinning. Misschien dat deze tactiek HVV 3 kan helpen in strijd tegen degradatie. Ook HVV 4 heeft te kampen met een keepersprobleem, maar heeft een ruime selectie van jong en oud onder leiding van het technisch duo Diederik Kalis en Eddy Snoeck. Het team dat voorheen als HVV 5 (Jonkers, Platenburg, Louwerens en consorten) de wedstrijden afwerkte heeft zich onder meer versterkt met de loopwonders Thijs en Fokko Smits, de kopsterke Robert Parkins en de verloren zoon Dennis Levert. Mede door de wekelijks uitblinkende Marc Engelkamp bezet HVV 4 een keurige tweede plaats op de ranglijst. Als het op verplaatsing even veel punten gaat halen als in de thuiswedstrijden dan zou een kampioenschap niet ondenkbaar zijn. De puntentrein zorgt voor zoveel enthousiasme dat steeds meer oudgedienden hun vrouw op zondag op de thuisbank laten zitten en

stiekem hopen weer in genade te worden aangenomen. HVV 5 kent door de fusies een aantal verschuivingen en ook een aantal nieuwe gezichten. Het team speelde vorig seizoen een klasse lager en dat is terug te zien in de stand. De KNVB heeft twee eerste elftallen ingedeeld bij HVV 5: DWO 1 en Leidschenveen 1. De laatste is het elftal van een aantal oud-profs onder wie Regi Blinker en Michael Mols. Zij scoren iets makkelijker dan HVV 5, dat vaak moet leunen op de grillen van Jaring Bouwland. Ondanks het minste aantal gescoorde doelpunten van de poule staan er drie teams (waaronder HBS) lager op de ranglijst. Dat een buitenlandse mengelmoes tijd nodig heeft om tot goede prestaties te komen is niet alleen te zien bij teams als Chelsea, Manchester City en AS Monaco, maar ook bij HVV 6. Het team dat gevormd wordt met studenten van de Hogere Hotelschool bezet de voorlaatste plaats op de ranglijst. Zelfs thuisfluiter Christiaan Potjer kon het elftal niet naar meer dan zeven punten fluiten. De defensie is de meest gepas-

seerde van de competitie, maar in de wandelgangen gaan stemmen op om in de winterstop diep in de buidel te tasten en twee Zuid-Amerikaanse slagers aan te trekken. HVV 7 is het elftal met jonge en oude HVV’ers. Ook het zevende heeft tijd nodig om de kwalitieiten van de uit het voormalige HVV 4 overgekomen spelers te benutten. Zo kan Chris van Blijswijk op elke positie in het veld uit de voeten en heeft verdediger Ruud Stuivenberg meer scorend vermogen dan menigeen zou denken. De NTP-beker zal hoogstwaarschijnlijk niet naar sluitpost Cyril Boonmann gaan. Met 39 tegentreffers is hij de meest gepasseerde keeper van HVV. Maar het team hoeft niet te treuren. Met een goede reeks van twee overwinningen zal het zich na de winterstop met gemak in de middenmoot kunnen nestelen. Gelukkig wordt de zondag na het laatste fluitsignaal vaak opgeleukt door een lang verblijf in het clubhuis. Kom zondag naar de Diepput en support op veld 2 en 3 de eeuwige talenten van de lagere seniorenteams. Zij kunnen uw steun goed gebruiken!

Volledige controle bij Serge Bouwens (HVV 7).


15

&/$586 ),1$1&,((/$'9,6(856

Voor de verzorging van de boekhouding

Mallemolen 31

van (startende) ondernemers en persoonlijke financiële planning van de DGA.

www.cafedekleinewitte.nl

Burger Van Leeuwen is al meer dan 40 jaar een begrip in kleine Groot Adv De witte.indd Den Haag en Benoordenhout bij taxaties, beheer, aan-/verkoop en verhuur van woningen. U weet zich verzekerd van een professionele, klantgerichte en deskundige begeleiding.

1

DE MAKELAAR DIE: EEN HOGERE VERKOOP-/VERHUURPRIJS BEHAALT, UW WONING SNELLER VERKOOPT/VERHUURT, U HELPT BIJ DE SCHERPSTE AANKOOPPRIJS. Ons team beschikt over jarenlange ervaring en een gedegen kennis van de lokale en regionale markt. De medewerkers van Burger Van Leeuwen gaan altijd slagvaardig te werk en nemen u alle bijkomende zaken rond aan-/verkoop en verhuur uit handen.

EN UITEINDELIJK GAAT HET U OM DE KLIK-FACTOR! Wij informeren u graag persoonlijk over onze totale dienstverlening. Stevinstraat 157, 2587 ED Den Haag T 070-350 23 04 E [email protected] www.bvl.nl

16


18-12-13 12:22

TEAM IN BEELD

HVV F14 wint spektakelstuk met klinkende cijfers van streekgenoot! Voorafgaand aan het duel tussen HVV F14 en Graaf WIIem VAC F13 hadden maar weinig mensen rekening gehouden met een spannende wedstrijd. HVV had de eerste drie wedstrijden eenvoudig gewonnen, Graaf Willem II VAC pakte nog geen punt. tekst en foto’s thomas smijers Het begin was dan ook voor HVV. Nadat het team enkele goede mogelijkheden onbenut had gelaten, scoorde Tobias van den Elshout al vroeg in de wedstrijd op fraaie wijze; 1-0. Niets aan de hand zou je denken. Graaf Willem werd in het restant van de eerste helft echter veel sterker en stond na enkele mooie aanvallen bij de rust met maar liefst 1-4 voor. Doelman Rijk Vos was kansloos bij al deze treffers. De tegenstanders waren er zeker van dat de eerste overwinning een feit was, maar deze jongens zouden nog bedrogen uitkomen.. Na enkele tactische omzettingen en een donderspeech van Peter Entrop in de rust zouden Tobias, Rijk, Teun Begthel, Pelle van Berckelaer, Olivier Mooij, Bastiaan Coolen, Alexander van Wouw, Jan Garvelink en Thomas Font Freide in de tweede helft een totaal ander gezicht laten zien! Alles wat in de eerste helft verkeerd ging,

werd nu ruimschoots goed gemaakt. De jongens leverden veel strijd, hielpen elkaar en de ene aanval was nog mooier dan de andere. Graaf Willem is in de tweede helft niet meer over de middenlijn geweest en had geluk dat HVV tot ‘slechts’ zeven treffers kwam in de tweede helft. Uitblinker aan HVV-zijde was Tobias, die maar liefst zeven doelpunten maakte! Het zou echter oneerlijk zijn om alleen Tobias te noemen, want het hele team leverde in de tweede helft een fantastische prestatie. Het mooiste doelpunt werd gemaakt door Jan. Hij krulde een corner op weergaloze wijze direct binnen! HVV speelde in de tweede helft foutloos en won het duel met de streekgenoot uiteindelijk overtuigend met 8-4! In de tweede helft werd gespeeld als een waar kampioen! Ga zo door mannen!

HVV en Graaf Willem VAC schudden handen Donderspeech Pete r in rust mist zijn effect vooraf niet

Vrije trap levert net geen doelpunt

op

Keeper Rijk redt penalty stijlvol

Tobias op weg naar weer een doel

punt

oorstelling Grote vreugde na afloop van de galav


17

HCCclubblad252x182

13-08-2009

12:52

Page 1

¨ 02 478 94 30 Info Stills Nederland: 071 589 47 00 - Info Stills Belgie:

Stills concept store Nationalestraat - Antwerpen

www.stills.eu

18


Wisselende resultaten voor hoogste selectieteams tekst thomas smijers foto’s loek van vliet HVV F1 mikt dit seizoen op een klassering bij de eerste drie. Vorig jaar is F1 knap kampioen geworden en graag zouden ze dat dit jaar evenaren. Helaas staan de mannen na 4 wedstrijden op de 6de plaats. Na de herindeling in de herfstvakantie zijn er wel een paar goede teams bijgekomen, maar een top-3-klassering is nog zeker mogelijk. F1 heeft toch wel moeite om onder slechte omstandigheden te presteren. Als het zeer koud is, of als er op een slechte grasmat gespeeld moet worden, gaat het vaak mis. De jonge pupillen zijn technisch zeer goed. Op kunstgras worden dan ook de meeste punten behaald, want kunstgras valt niet in de categorie slecht veld. Het seizoen begon nog zo goed voor HVV E1. De openingswedstrijd van het seizoen werd eenvoudig met 4-1 van RCL gewonnen. Met flitsend combinatiespel speelden de pupillen van Bas Lambooij de tegenstander van het kastje naar de muur. Een aantal tegenstanders in Hoofdklasse 1 bestaat echter uit gescoute teams met weinig zwakke plekken. Helaas kon E1 het hoge niveau niet vasthouden. De zes overige wedstrijden gingen dan ook verloren. Nu wacht een nieuwe reeks wedstrijden in Hoofdklasse 2 ( of 3), tegen meer gebruikelijke tegenstanders als Quick Boys en HBS. Geen schande, een mooie gelegenheid om aan het eigen spel te werken. Het team kan zich dan eventueel nog een tweede keer kwalificeren voor de hoogste klasse. HVV D1 is vorig jaar gepromoveerd naar de hoofdklasse. Met grotendeels dezelfde spelers, aangevuld met een aantal uitstekende spelers, mikt D1 dit seizoen hoog. Ze begonnen uitstekend. In de bekerpoule werden tegenstanders Velo D1, Zoetermeer D1 en ADO D2 simpel verslagen. Na overwinningen op TOGB D1 (na penalty’s) en Excelsior Maassluis D1, staat D1 inmiddels in de halve finale van de beker. In de competitie staat HVV bovenaan. De mannen van Fred van der

Poll wonnen met liefst 1-6 bij nummer drie Lisse. Keeper Cédric Kurstjens heeft meestal weinig te doen, maar als hij er moet staan dan staat hij er. Zoals in de bekerwedstrijd tegen TOGB D1 waar hij in de penaltyreeks met een paar schitterende reddingen het team naar de volgende ronde loodste. HVV C1 speelt dit seizoen iedere wedstrijd vol voor de overwinning. Na zes overwinningen, drie nederlagen en één gelijkspel staan de mannen maar drie punten achter op koplopers VVSB en Foreholte. Na een matig begin werden de laatste wedstrijden met goed spel gewonnen. De kracht van het team is duidelijk het collectief. Als C1 blijft strijden als in de eerste helft van het seizoen, dan is een topklassering zeker niet uitgesloten. Tegen koploper Foreholte werd recent knap gelijkgespeeld en dus hoeft HVV voor niemand onder te doen in deze poule. HVV B1 is het seizoen uitstekend begonnen. Trainer Cees Hendriks kan tevreden zijn over de vooruitgang die zijn

team boekt. Na tien wedstrijden staat zijn ploeg tweede op twee punten achterstand van de nummer één. Het absolute hoogtepunt van het seizoen was de 4-2 thuisoverwinning op koploper Foreholte. De verdediging staat als een huis. In tien wedstrijden kreeg B1 slechts acht doelpunten tegen en verloor het maar één keer. Verder verdienen alle spelers een groot compliment voor de inzet en beleving tijdens de wedstrijden en training. Ga zo door! Nadat HVV A1 het afgelopen seizoen promoveerde, speelt het team van Steven Faber dit seizoen weer een klasse hoger. Na jaren van afwezigheid is het sowieso al een prestatie van formaat dat HVV A1 weer in de eerste klasse uitkomt. Met een keurige plaats in de middenmoot doet HVV het naar behoren. SJC en RCL zijn te ver weg, maar HVV A1 staat slechts drie punten achter op de derde plaats. Een mooie klassering is dus zeker nog mogelijk. Het uitstekende gelijkspel bij koploper SJC was een mooi voorbeeld van waartoe deze ploeg werkelijk in staat is.

Teun Dicke (HVV D1) in duel met een speler van Quick Boys D1.


19

Wie is wondere Willem? tekst frederick mansell

Al bijna twintig jaar werkt Willem Altorf bij HVV. Als manusje-van-alles is hij een bekend gezicht voor wie zich rondom de kleedkamers van de Diepput begeeft. Slechts weinigen kennen het verhaal achter dat gezicht. Daarom in deze editie van de Diepput Echo: het bijzondere levensverhaal van wondere Willem.

H

et is zaterdagmiddag, iets na één uur. Willem is druk in de weer en loopt met een grote bezem heen en weer door de gangen van de kleedkamers. Kinderen van een jaar of acht, in volledig HVV-tenue, springen als hordelopers over de bezem van Willem heen. Stoïcijns vervolgt hij zijn werkzaamheden, al twintig jaar. Uit kleedkamer zes komt de coach van HVV F4. “Willem, keepersshirtje? Dat zou vorige week gewassen worden. Weet jij waar het is?” Zonder wat te zeggen loopt Willem naar een kast in de gang. Niet veel later trekt een blond jochie met lang haar trots zijn schone keepersshirt aan. Willem staat alweer in het ballenhok, ballen op te pompen voor de D jeugd. Tijd voor een interview lijkt er op deze zaterdag niet te zijn, want er is genoeg te doen op de Diepput. Al een goede tien minuten wacht uw Diepput Echo redacteur met laptop in de massagekamer op een kostbaar moment van Willem. Er ligt een half ontblote HVV’er op de tafel, maar een rustiger plekje is er even niet. Dan gaat de deur open.

massagetafel kijkt. Typisch Willem, zo zal later blijken. Hij gaat zitten op een stoel tussen de wasmand en de tweede massagetafel en kijkt de interviewer met vragende ogen aan. De eerste vraag die hij voor zijn kiezen krijgt, lijkt een gemakkelijke: wie is Willem Altorf? Willem schudt zijn hoofd. “Dat ben ik,” glundert hij. De vragen moeten blijkbaar iets specifieker, anders wordt het een lange zaterdag. Wanneer Willem wordt gevraagd naar zijn jeugd, gaat hij er goed voor zitten.

“Ik zie liever een naakte vrouw dan een naakte man”, zegt Willem met een grote grijns op zijn gezicht wanneer hij naar de

“Ik kom uit 1939, dat kun jij je niet voorstellen, maar dat is heel lang geleden. Mijn moeder had 10 kinderen en mijn

20


vader overleed in de oorlog. Je begrijpt dat mijn moeder dat niet aankon, dus we werden uit huis geplaatst vlak na de oorlog. Eentje ging naar Limburg, eentje naar Schijndel, eentje naar Bleric, en weet ik wat waar al mijn broers en zussen heen gingen. Ik werd in een internaat in Borculo geplaatst. Daar werd ik opgeleid tot banketbakker, en toen ik 13 jaar was werd ik door de voogdij in Waalwijk bij bakkerij Verhoeven geplaatst. Ik woonde daar boven de bakkerij op zolder en om 3 uur ’s ochtends werd ik wakker gebonkt en moest ik meel maken. Het was hard werken en ook niet echt leuk. Na een jaar ben ik weggelopen en kwam ik bij een pleeggezin in Den Haag terecht. De

familie Van Leeuwen was erg aardig voor me, een soort familie.” Willem vertelt het begin van zijn bijzondere levensverhaal alsof het de normaalste zaak van de wereld is, een opsomming van gebeurtenissen waarachter je niet te veel moet zoeken. Ook de vraag of hij nog contact heeft met zijn broers en zussen, wordt vrij zakelijk beantwoord. “Ik heb met een paar broers en zussen nog 1 of 2 keer contact gehad, maar de afgelopen dertig jaar heb ik ze niet meer gezien. Het interesseert me ook niet, want ik ben niet met ze opgegroeid. Ik weet niet eens of ze nog leven.” Willem voelt meer voor zijn pleeggezin in Den Haag en hij leert er ook zijn toekomstige vrouw Louise kennen. “Ik ben nu al meer dan 20 jaar gescheiden, maar Louise was een hele leuke vrouw. Samen hebben we twee kinderen gekregen, Monique en Louise. Ik zie ze nog regelmatig. In Den Haag had ik een fijn leven. Ik werkte bij de Trio Limonadefabriek en later bij schoonmaakbedrijf Van Deelen. Tussendoor heb ik trouwens nog een jaartje in Schiedam gewerkt bij Gaasbeek op een constructiewerkplaats. Ik heb mijn hele leven nooit zonder werk gezeten, overal kwam ik wel ergens aan de bak. Ik heb geen saai leven als je dat soms dacht!” De verhalen beginnen te komen en wie inderdaad dacht dat het leven van Willem Altorf saai is, zal daar wellicht anders over denken na zijn volgende verhalen. “Na de scheiding heb ik veel gereisd en heb ik het er behoorlijk van genomen. Zo had ik een keer een Dominicaanse en later een Colombiaanse. Vooral die Colombiaanse herinner ik me nog goed, Miriam Santana Diaz! Ik liep achter haar aan de slaapkamer in, daar lag een bed vol met bloemetjes. Toen deed ze zo haar badjas open en godallejezus…. Alles d’r op en d’r aan. Wat een beest was dat!” Niet veel later moet Willem aan zijn hart worden geopereerd. We willen absoluut niet suggereren dat het ene met het andere te maken heeft, maar uitsluiten doen we het ook niet. De cardioloog beloofde Willem dat hij met zijn nieuwe hartklep geluk had als hij de 65 zou halen. En hij moest stoppen met werken. “Dat maak ik zelf wel uit,” was Willems

typerende repliek. “Ik ben nu bijna 75 en ik werk nog steeds. Ik ben een medisch wonder. Wondere Willem!” Het leven van wondere Willem blijkt voornamelijk te bestaan uit werken. Op de vraag hoe het leven er buiten HVV uitziet, antwoordt Willem: “Naast werken?! Ik heb mijn hele leven gewerkt, dus mijn leven bestaat uit werken. Twee maanden per jaar werk ik niet. Dat is na het voetbalseizoen, want dan ga ik twee maanden naar Thailand met mijn vriendin Jijip Sim Tim. Maar na twee maanden wil ik toch wel weer aan het werk, want anders verveel ik me.”

Koninklijke en HVV is een belangrijk deel van zijn bestaan, een erg belangrijk deel van zijn bestaan. Het laatste woord is aan Willem: “Eigenlijk betekent HVV alles voor mij. Het is mijn afleiding, en mijn hobby. Ik zou niet weten wat ik zou moeten doen zonder HVV. Dan ben ik gauw dood denk ik.“

Paspoort

‘Kakkers zijn net mensen’ De deur van de massagekamer gaat weer eens open. De coach van C1 komt binnenvallen. “Willem, wij spelen tegen Voorschoten en hun shirts lijken een beetje op de onze. Heb jij een oplossing?” Willem zegt niks en loopt naar een kast in de gang. Vijf minuten later speelt HVV C1 in het wit. “Ik ben hier schoonmaker, maar daarnaast doe ik nog veel meer. Op zaterdagen ben ik echt een manusje-vanalles, ze vragen me ook alles,” vertelt Willem. Al sinds 1995 regelt Willem grote en kleine zaken rondom de kleedkamers en het clubhuis. De grote vraag is: hoe komt de beste man in hemelsnaam op HVV terecht? “Ik werkte voor een schoonmaakbedrijf uit Den Haag en we werkten ook voor HVV. Op een gegeven moment werd mij gevraagd of ik daar wilde werken en toen heeft Paul Teuthof (terreinmeester HVV) gevraagd of ik vast bij HVV in dienst wilde.” Willem Altorf, de stadse rebel, werkt ineens op De Diepput. Dat was wennen. “Mijn eerste indruk was: wat is het hier netjes, en wat een nette vereniging. En wat een hoop kakkers! In het begin dacht ik dat ze op me neerkeken, maar dat blijkt absoluut niet zo te zijn. Kakkers zijn ook net mensen, dat zie je vooral tijdens jubilea. Dan komen ze aan in een net pak en een strikje, maar dan gaan ze weg zonder pak en strik. Dan zijn het ineens beesten geworden.” Willem kan tegenwoordig wel lachen om het leven op de

Naam: Willem Frederik Altorf Geboren: 6 augustus 1939 te Wassenaar Burgerlijke staat: Gescheiden, nu al 20 jaar met Jijip Sim Tim Kinderen: Monique en Louise Woonplaats: Den Haag Werkzaam bij de Koninklijke sinds: 1995 Functie: Schoonmaker / manusje-van-alles Wie maken de grootste rotzooi: De C- en de D-jeugd Levensmotto: ‘We zien wel waar het schip strandt’


21

Geluiden van het Dakje tekst thomas smijers

HVV A2 is dit seizoen uitstekend begonnen. Na vier wedstrijden is de ploeg nog zonder puntverlies! Alle directe concurrenten werden met oogstrelend voetbal van de mat getikt. Zodoende wordt er op ‘De Diepput’ al voorzichtig gesproken over een kampioenschap. Ga zo door! Na wisselend succes in twee verschillende bekerpoules werd in de competitie (3e klasse) al snel duidelijk dat HVV B2 meespeelt om het kampioenschap. Na zes gespeelde wedstrijden staan de pupillen van Stephen Sonderegger met 16 punten aan kop. De uitwedstrijd bij Blauw Zwart werd met dank aan rechtsback Tim Rademaker knap gewonnen. Hij maakte twee schitterende doelpunten! Dat ‘De Diepput’ voor veel bezoekers een onneembare vesting is, bewees HVV B3 wel. Het sterker geachte WIK B1 werd op een 6-0 oorwassing getrakteerd. Mede hierdoor staat B3 er uitstekend voor in de sterk bezette vierde klasse. HVV B4 scoort er dit seizoen lustig op los. In vijf wedstrijden kwamen de spitsen namelijk tot liefst 27 treffers! Rivaal Quick kreeg er in een verhitte derby flink van langs; 11-2! De tegenstanders zijn dus gewaarschuwd voor deze doelpuntenmachine! HVV B5 begon het seizoen dramatisch met drie opeenvolgende nederlagen. Hierdoor leek het aanvankelijk een lastig seizoen te gaan worden, maar niets is minder waar. Na een verdiend punt tegen koploper VELO, volgde een eclatante 1-4 uitzege op nummer twee Die Haghe. Hierdoor ziet de wereld er weer een stuk zonniger uit! De vraag is niet óf B5 wegkomt uit de onderste regionen, maar wanneer? Bij HVV B6 gaat het nog niet zoals gehoopt. Ondanks geweldig veel inzet en passie werd er dit seizoen nog niet gewonnen. Toch hebben wij genoeg vertrouwen in deze groep. Blijf hard werken en de punten komen vanzelf! HVV C2 maakt dit jaar een volwassen indruk. Verloren werd er überhaupt nog niet en recent werd overtuigend met maar liefst 9-3 gewonnen van DHC. Binnenkort wacht de kraker tegen Full Speed HVV C3 is dit seizoen gevormd uit talentvolle eerste- en tweedejaars C-spelers. Taaf von Brucken Fock heeft als coach al het nodige gedaan om hier een goed ingespeeld elftal van te maken. De resultaten zijn nog wat wisselend, al zit er zeker progressie in! HVV C4 beleefde het hoogtepunt van het seizoen bij Haaglandia/Winston C5, althans qua uitslag. Aanvankelijk trof C4 slechts elf spelers zonder leider, ballen, scheidsrechter, fluit en vlaggen. Na protest van deze spelers in de commissiekamer kwam er uiteindelijk toch een scheidsrechter (met fluit en vlaggen) opdraven en won HVV C4 met maar liefst 17-0! Dat HVV C5 over voldoende potentieel beschikt is inmiddels wel duidelijk. Momenteel staat de ploeg op een keurige derde plaatst en werd thuis onnodig en onverdiend verloren van koploper RKDEO, dat nog zonder puntverlies is. Genoeg om op voort te borduren dus! Wie spektakel wil zien, moet naar HVV C6 kijken. De mannen spelen namelijk puur en alleen voor de overwinning. Na zes wedstrijden staan de jongens keurig in de middenmoot, werd al 24 keer gescoord en kregen ze exact evenveel treffers tegen. Uitslagen als 5-7, 8-3 en 6-3 zijn eerder regel dan uitzondering Na twee gespeelde wedstrijden, zes punten en 14 doelpunten voor, durven ze bij 22


Vreugde bij HVV D3 na een doelpunt tegen DWO D1. Van links naar rechts: Ole Lugard, Ole de Mooij, Aucke von Brucken Fock, Friso van Aken en Jaas Maaskant. Foto Loek van Vliet.

HVV C7 al voorzichtig te dromen van een titel. De tienklapper tegen VELO bewijst dat er dit jaar iets moois staat te gebeuren bij de jongste C-pupillen Door de goede, intensieve en leuke trainingen van Shai Asraf zijn de jongens van HVV D2 goed uit de startblokken gekomen. Als er na de winterstop met net zoveel plezier en inzet gespeeld wordt, kan het nog wel eens een heel mooi jaar worden! HVV D3 beschikt over een extreem talentvolle lichting. Met alleen maar eerstejaars D-spelers nemen ze het in de sterk bezette eerste klasse alleen maar tegen tweedejaars D-spelers op. Bovendien was deze vriendenploeg hofleverancier van het HVV herfstkamp. Dat zien wij natuurlijk graag! Door het goede resultaat van vorig seizoen (2e) speelt HVV D4 dit jaar in de zware derde klasse tegen veel selectieteams. Maar de mannen strijden voor iedere meter en er wordt lekker op los gescoord, vooral door de twee kleine, snelle wonderspitsen Wandan Kassi en Fabio Alous! HVV D5 begint langzaam maar zeker een sterk geheel te worden. Het elftal dat uit zowel eerstejaars als tweedejaars bestaat begint steeds beter op elkaar ingespeeld te raken. De resultaten zijn naar behoren. Steeds duidelijker wordt het voor iedereen wat zijn positie is, en hoe door samenspel betere resultaten worden bereikt. Dit jaar zal D5 nog veel van zich laten horen! Het is dit seizoen alles of niets bij HVV D6. Opvallend is de scoringsdrift van de talenten. Na vijf wedstrijden staat D6 op een indrukwekkend doelsaldo van +22! Toch werden er ook twee kostbare nederlagen geleden en dus valt er dit seizoen nog genoeg te winnen! HVV D7 bestaat uit 15 vrienden en dat is mooi om te zien. De eerste wedstrijd op een groot veld verliep geweldig en werd met maar liefst 13-1 gewonnen. Dat neemt niemand dit D7 meer af. Wat een super team! De dag voor het treffen tussen HVV 1 en het eerste van Graaf-Willem II-VAC mocht HVV D8 aantreden tegen hun D7. Ondanks dat onze jongens zonder wissels aan de wedstrijd begonnen stond er na 2 x 30 minuten een eclatante

0-14 op het scorebord. Deze uitslag heeft de volgende dag HVV 1 geïnspireerd tot de fraaie 6-0 overwinning op hun eerste team HVV E2 is goed uit de startblokken gekomen dit seizoen; met maar liefst vier nieuwe aanwinsten (afkomstig uit E10) pakten ze direct de koppositie in de bekercompetitie om die vervolgens ook niet meer uit handen te geven. Al zo snel een hecht team: dit team gaat prijzen pakken, dat kan haast niet missen! HVV E3 presteert onder de bezielende leiding van Yoeri Jenner dit jaar boven verwachting. Een groot compliment voor de nieuwe spelers van E3, die zich sneller dan verwacht aan het niveau hebben aangepast. Mede hierdoor doen de jongens mee om de bovenste plekken, super! HVV E4 komt na een matig begin langzaam op stoom. Chris Hammer keept met de week beter en linksbuiten Jip Louwerse knalt ze er steeds mooier in. Het team knokt de hele wedstrijd. Er werd zelfs twee keer gewonnen, na een achterstand. Helden zijn het! HVV E5 heeft de beker gebruikt om enkele nieuwe spelers in te passen. Met maar liefst 6 nieuwe spelers, die ieder nog ‘hun plekje’ moesten vinden in de schaduwselectie, werd een succesformule gesmeed. Het resultaat: E5 is nog zonder puntverlies! Ook HBS werd, weliswaar zonder geweldig, spel aan de zegekar gebonden Bij HVV E6 zijn de coaches nog steeds sprakeloos, hebben er geen woorden voor, zo goed gaat het team inmiddels. Alleen HBS staat nog boven E6, maar dat gaat spoedig veranderen, dat is slechts een kwestie van tijd HVV E7 beschikt dit seizoen over een extreem leuk en gemotiveerd team. Na een matig begin gaat het de laatste tijd steeds beter! Toch moeten sommige jongens hun plek nog vinden, maar gezien de inzet, gaat dit helemaal goedkomen HVV E8 staat meer dan zijn mannetje door een perfecte balans tussen eigen techniek en echte teamgeest, waardoor zij zorgen voor plezier op en langs het veld. Spelplezier staat centraal bij deze jongens en de punten zullen niet lang op zich laten wachten! HVV E9 was in de bekercompetitie onverslaanbaar. Behalve die ene keer dat Wilhelmus alle bruggen over de Vliet expres had opengezet en het halve team pas in de tweede helft het veld op kon. De lat van Wilhelmus stond uiteindelijk de 2-2 in de weg, maar niet het kampioenschap van HVV E9! HVV E10 is echt op gang gekomen in de eerste seizoenshelft. Na de bekerronde zijn de jongens gepromoveerd naar speelgroep 6 van de competitie, waarin nu de vierde plek

wordt bezet. Met veel inzet en vooral sterk positiespel (tikkietakkie) worden zelfs de tweedejaars E-teams niet gevreesd! HVV E11 begint langzaam maar zeker vorm te krijgen. De drie gloednieuwe aanwinsten Karel Vink, Victor van Pallandt en keeper Lucas Ontal zijn inmiddels niet meer weg te denken uit het team. E11 ziet er naar uit de stijgende lijn van de bekercompetitie door te zetten met steeds beter samenspel in deze hogere leeftijdscategorie HVV E12 wist in de eerste seizoenshelft iedereen te verrassen door de ene week met 7-2 van de nummer twee in de poule te winnen om vervolgens de week er op met 0-9 van de nieuwe nummer 2 te verliezen. Uitblinkers zijn topscorer Floris Tjan in de spits en diesel Ewan Anderson achterin HVV E13 is de competitie goed begonnen na enkele nederlagen in de beker. Het zou niet eerlijk zijn om één iemand te noemen, want iedereen verdient een groot compliment voor zijn inzet! Nieuwkomer Paul Banham heeft zijn draai erg snel gevonden, super! HVV F2 begon het seizoen nog wat stroef, maar heeft inmiddels de opmars naar boven ingezet. Na twee nederlagen werden de laatste vier wedstrijden niet meer verloren! Waar gaat dit eindigen!? HVV F3 is een ploeg die al langer met elkaar samenspeelt en dat vertaalt zich naar de resultaten. Bij vlagen wordt oogstrelend voetbal gespeeld en hierdoor staan de jongens op een knappe tweede plaats! HVV F4 heeft het in de sterk bezette derde klasse zwaar. Ondanks genoeg inzet en bij vlagen mooi voetbal, laten de punten nog even op zich wachten. Dit kan echter niet lang meer duren! HVV F5 heeft tot nu toe een lastig programma gehad en daardoor is de eerste overwinning nog niet behaald. Toch was het publiek de grote winnaar toen F5 de seizoensouverture gelijkspeelde bij naaste concurrent Graaf Willem II VAC; 2-2 De spelers van HVV F6 gaan voor elkaar door het vuur. Merijn Vermeire en Quinten van der Hoek zijn de vliegensvlugge vleugelspelers die de slag tegen ODB om de 2e plaats in de bekercompetitie in het voordeel van F6 beslisten HVV F7 verloor de eerste vijf wedstrijden van het seizoen enigszins ongelukkig. Afgelopen weekend werd middenmoter VUC echter overtuigend met 4-0 verslagen. Laat dit het begin zijn van een mooie reeks! HVV F8 kent een voortvarende start van het seizoen. De jongens werden tweede in de poule voor de beker en incasseerden mede dankzij een uitstekende verdediging de

HVV E2 in de aanval tegen Laakkwartier E1. Van links naar rechts: Gijs Pols, Luca Guariglia en Lodewijk Dekker. Foto Robert Mout.

Finn Schaefer (HVV F3) schudt een speler van Blauw Zwart F2 af. Foto Loek van Vliet.


23

minste tegendoelpunten! Aanvallend kan het nog wel wat beter HVV F9 begon het seizoen met twee knappe zeges, maar daarna ging het wat moeizamer. Desondanks staan de talentjes keurig in de middenmoot en is er dit seizoen nog genoeg te winnen! Bij HVV F10 is het geweldig om te zien hoe hard de jongens voor elkaar werken. Onderling kunnen de spelers het erg goed met elkaar vinden. Na een moeizame start is de lijn omhoog inmiddels ingezet. Ga zo door mannen! HVV F11 is een vriendenploeg en dit is terug te zien op het veld. Teamgeest staat centraal bij F11. In de spits pikt Coen Huijben ieder duel zijn doelpuntje mee. Niels Claessen staat verdedigend zijn mannetje, maar hij verhuist helaas naar Limburg! Wij wensen je het beste! HVV F12 speelde onlangs in de stromende regen tegen Wilhelmus. Ondanks een 2-0 achterstand eindigde het duel in een spectaculaire 4-4! Karakteristiek voor deze vechtmachine! Iedereen verdedigde goed mee en topschutter Mateo Husselin was weer trefzeker HVV F13 heeft met een gezellig team al een paar mooie wedstrijden gespeeld. Goede resultaten zullen spoedig volgen met de hulp van enthousiaste ouders. Een groot compliment! HVV F14 levert dit jaar een uitstekende prestatie. In zowel de competitie als de beker speelt F14 iedere tegenstander van het kastje naar de muur. Een genot om naar te kijken. Ga zo door! HVV F15 is na 7 wedstrijden ongeslagen ‘herfstkampioen’ geworden.

Een prestatie van formaat en een groot compliment voor jullie allemaal! Geweldig!

De ZMC Ook in de zondagmorgencompetitie is het weer ongekend spannend en bulkt het van het talent. Een kort overzichtje van alle toploegen Het seizoen van AC Milan kenmerkt zich door een niet aflatend enthousiasme van alle spelers om de hele wedstrijd voor elkaar te blijven vechten. Olivier Veldhuizen, Philip Timmerman, Alexander Horst, Julius van der Goes, Daan van Beusekom en Eise Voerman maken het iedere tegenstander lastig De sfeer binnen de spelersgroep van Arsenal is erg goed en dit seizoen zijn er flinke vorderingen op voetbalgebied gemaakt. De mannen weten het doel steeds beter te vinden en de verdediging staat haar mannetje. De overwinningen zullen snel volgen! Dit seizoen laat Barcelona weer het bekende, oogstrelende tikkie-takkie voetbal op de HVV-velden zien met het doortastend verdedigen van Olivier ‘Piqué’ Oesman, de creativiteit van Mart ‘Messi’ Nijgh en de efficiënte Jan ‘Xavi’ Jessen, tevens topscorer. Borussia Dortmund is een fantastisch team met alleen maar enthousiaste voetballers. Een echt team dat er altijd met volle passie voor gaat, met het publiek als de grote winnaar en Konstantinas Pantelakis als absolute

Daniël Trijzelaar, Floris de Lange, Hidde Overdijk en Stijn Lamers wachten op hun kans bij deze corner van HVV A2 tegen Wassenaar A1. Foto Patrick Trijzelaar.

24


topscorer Chelsea begon sterk aan het seizoen en houdt de positieve lijn vast. Met de Chelsea-yell ‘Cheeeeeeeelsea’ zit de teamspirit er vanaf het begin goed in. Er wordt gecombineerd van achteruit. Mooie aanvallen volgen elkaar in rap tempo op! Manchester United is dit seizoen enorm naar elkaar toegegroeid tot een echt maatjesteam. De as Mees Dierkes - Pieter Keller staat als een huis, Wieger Schuitema, Victor Neering en Olivier Dirks sluiten hierbij aan. Pieter, Mees en Wieger zorgen doorgaans voor de doelpunten Olympique Marseille is een team van louter stoere mannen die elkaar goed weten te vinden. Namen werden al snel afgekort tot Siem (Wesselius), Olie (van Oostrum), Hid (Dekker), Bas (Cajko), Luuk (Barnouw) en natuurlijk nieuwkomer Jel (Kooloos). Samenwerking en concentratie gingen beter en beter Porto-spelers Jip Willems, Julius Koorn, Ole Peeters, Anthony de Bruijn en Olivier Muntinga zijn een hecht setje. Zondagochtend, maar ook op de training zoeken ze elkaar op. En ook op het veld weten ze elkaar feilloos te vinden, met veel doelpunten tot gevolg Het Belgische voetbal is in opkomst, getuige de uitstekende prestaties van RSC Anderlecht in de Champions League van de ZMC. Het piepjonge elftal weet met fris aanvallend voetbal elke zondagochtend het publiek te vermaken Schalke’04 is met stip de belofte voor het seizoen ‘15-’16. De spelertjes verliezen nu nog alle wedstrijden, maar doen dat met grote passie en trots. Vooral de wedstrijd tegen RSC Anderlecht was legendarisch, onder meer omdat het publiek werkelijk niet kon zien wie de koploper was! ADO Den Haag is een ware vechtmachine. Jippe Blomsma, Florian Groot, Willem Oppedijk van Veen, Mylo Ong en Boelie Keus geven ieder duel alles en maken het elke tegenstander erg lastig! Na twee zware nederlagen in het begin ging Ajax steeds beter draaien. De mannen leerden verdedigen, streden

voor elke bal en de tegenstander kwam zelden langs Floris Aerts, Thijs Engelen, Clay Lenz en Frank van Velsen. Aan de andere kant zorgde onze eigen Ronaldo, Simon van Oijen, voor vrijwel de complete doelpuntenproductie AZ speelt leuk voetbal met daarin de fanatieke tweeling Arthur en Joris van Wely. Worden zij de volgende beroemde voetbaltweeling à la De Boer, Mühren, Van de Kerkhof, Witschge of De Nooijer? Het oersterke Feyenoord kende een indrukwekkende seizoensstart met fraaie doelpunten van Hidde de Beer, Mark Moerman en Lodewijk van Moorsel. Zoals het echte Feyenoorders betaamt, strijden de mannen – toegejuicht door het onvermoeibare ouderlijke legioen – keihard voor een goed resultaat Steijn van der Laarse, Gijs van Hoogstraten, Alexander Venker, George Naylor en Marnix Leijten van SC Heerenveen spelen graag in de zon de sterren van de hemel. Met 4 of 5 man altijd monter aan de start tegen 6. Zomaar een sjaal is niet meer genoeg, ze hebben inmiddels ook een officieel shirt van SC Heerenveen, maatje 128, als wisseltrofee PSV acteert als een sluipschutter in de eredivisie, je hebt pas van ze gewonnen als ze in de bus zitten. Met jonge talenten als Quirijn Hoogland zullen ze zeker een titelkandidaat zijn komende zomer! FC Twente heeft veel partijen verloren. Dit is natuurlijk onterecht. Elke zondag hebben de mannen er weer zin in en iedereen doet mee. Ze hebben altijd plezier ook al staan ze in ‘het tweede rijtje’ onderaan. Het is eigenlijk een zeer bijzondere prestatie dat ze zoveel op de paal schieten “Als ik boven op de Dom sta, kijk ik even naar benee, ja dan zie ik de helden van FC Utrecht, spelen bij HVV. Ja dan springt m’n hartsjie open, ik ben trots wat dacht je nu, want er zijn geen betere leeuwen in ‘t HVV tenue, in ‘t HVV tenue (vrij naar Herman Berkien “Als ik boven op de Dom sta”). Getekend: Coach Jurriaan van der Stok.

Elftal van het jaar Cédric Kurstjens (D1)

Gijs Friso (A1)

Diego de Steur (F3)

Sieb Delissen (F1)

Thijs van Doorn (C2)

Joris Keller (D3)

Chris Bello (B1)

Philip Blij (B1)

Kevin van den Broek (A1)

Luuk Coenraadts (C1)

Daan Wassenaar (C1)

Tweede helft: Floyd van Riel (E3, verdediging), Hidde van Eck (E1, middenveld) en Maurits Boer (C1, aanval)


25

Het Diepputdakje is verdwenen! tekst maurits ter kuile en max canters

Het Diepputdakje… Bij vele generaties een fenomeen. Geliefd bij spelers van de Kroonelf, gevreesd door hun tegenstanders. Zingen, joelen en onder het genot van een biertje kijken naar HVV 1. Dat is het Dakje! Of beter dat was het Dakje. Waar is het Diepputdakje gebleven?

W

e zitten in het mooie, alweer 6 jaar oude clubhuis aan de bar bij Ruud Pronk als onze zoektocht begint. De verbouwing van het clubhuis in 2007 zijn we eigenlijk alweer vergeten. Voorzitter van de toenmalige clubhuiscommissie Fred Beekman had tijdens de opening al gezegd dat “er niets veranderd is, dus kunt u gerust naar huis gaan.” Het clubhuis heeft zijn charme zeker weten te behouden en ziet er fraai uit.

Maar als we de trap nemen langs het museum, de veelal gesloten bovenbar links laten liggen en uit het raam turen, wordt bevestigd wat we eigenlijk al wisten: het Dakje is niet meer. Waar moesten uw redacteuren beginnen om uit te vinden wat er in godsnaam was gebeurd en waar het Dakje is gebleven? Misschien verstandig om allereerst de jeugdige lezer uit te leggen wat het Dakje is (of was), en de wat oudere lezer het geheugen op te frissen. Het was een tribune van drie rijen dik die bovenop het balkon van het clubhuis was gebouwd en het had maar één ingang; de bekende trap die rechts langs het clubhuis liep. In principe was het alleen toegankelijk voor clubleden, waar men op gewe-

Hodie Mihi

zen werd door een bord dat bovenaan de trap hing. De bron met de eerstevermelding van het Dakje die we kunnen vinden is een artikel uit het Vaderland na afloop van HVV-EDO in 1924. De krant schrijft over een zuigelingentroep die erg verhit van brein is. Er wordt melding gemaakt van het gejuich van het Dakje na een onopzettelijke schop van een HVV’er in het gezicht van een EDO-speler. Hierin herkennen we direct het imago van het Dakje, dat vanaf die tijd fungeert als de thuisbasis voor de leden die HVV 1 willen aanmoedigen. Gijs ter Kuile, in de zeventiger jaren verdienstelijk spits van HVV 2, tevens een regelmatig bezoeker van het Dakje, kan ons vertellen over ‘zijn’ tijd op het afgebakende balkon recht boven het

Cras Tibi

Begrafenissen

Crematies

est. 1934

Hodie Mihi, Cras Tibi is gespecialiseerd in uitvaarten volgens persoonlijke wens. Uw wensen kunnen in ons archief worden vastgelegd. Wij bieden een uitvaartverzekering en beschikken over rouw- en ontvangkamers in de gehele regio 's-Gravenhage.

www.hodiemihi.nl Kantoor: Jan van Nassaustraat 110, 's-Gravenhage

24 uur per dag bereikbaar: 070-3246651 26


TYP

ISC

terras. Na de eigen wedstrijd afgewerkt te hebben trok het hele elftal inclusief een krat bier richting het Dakje. Daar fungeerde het elftal steevast als de twaalfde man. Luidruchtig werden er liederen ten gehore gebracht zoals ‘Diepputdakje, Diepputdakje, Diepputdakje wil een goal’. Vaak bleven slecht fluitende scheidsrechters en opvallende tegenstanders niet onopgemerkt in de geluiden van het Dakje. Die traditie zien we ook eind jaren negentig terug wanneer uw redacteuren inmiddels zijn gevallen voor de charmes van het Dakje. Het HVV 5 van toen had de rol van gangmaker van het Dakje op zich genomen. In deze periode werd de ‘joehoe’ geïntroduceerd. Een kreet om de toch al niet van zelfvertrouwen blakende linksback van de tegenstander nog slechter te laten spelen dan hij al deed. Hem dermate uit de tent te lokken om de beste man een reactie richting het Dakje te laten geven, was het ultieme doel. Een andere anekdote is uit de wedstrijd dat Taco Platenburg zijn debuut maakte voor de Kroonelf. Normaal een van de aanjagers van het Dakje en eigenlijk speler van HVV 5. Hij werd, toen hij als invaller in het veld kwam, door zijn ‘vrienden’ begroet met witte zakdoekjes.

Anno 1928

Het Dakje kent dus zelfspot, maar spot niet met het Dakje. Vraag dat maar aan Hubo Vermeulen. Rond midden jaren ‘80 reageerde hij op een groepje supporters van Duindorp SV. Zij hadden zich verschanst op het Dakje en gooiden papiersnippers van boven naar beneden. Volgens het verhaal ging de oud-voorzitter daar wat van zeggen en kreeg hij pardoes van een Duindorper een duw op de trap van het Dakje, moest hij zich afweren met een bierglas in de hand en greep de man met bebloede hand vervolgens bij de keel. Als wij het andere aanwezigen vragen komt er een alternatieve, niet minder sappige verhaallijn naar boven. Hubo schijnt als eenmansleger te hebben opgetreden tegen het groepje Duindorpers. Aangezien het Dakje uitsluitend toegankelijk was voor leden, werkte Hubo de ongewenste bezoekers een voor een naar beneden. Toen een Duindorpse jongeman voor Hubo niet snel genoeg wilde doorlopen heeft hij hem een handje geholpen. Dit had een val van de trap tot gevolg. Uiteindelijk stond de vader van de jongeman Hubo in het clubhuis met een hakbijl op te wachten. Supporters van de tegenpartij hebben zich in ieder geval na dit incident nog maar zelden in de buurt van het Dakje begeven. Maar tegenwoordig is het Dakje niet meer exclusief en ‘Alleen voor Leden’. Het is er

Anno 1982

HH C& VV

gewoonweg niet meer! Als Fred Beekman het clubhuis betreedt zien we onze kans schoon om te vragen of hij misschien weet wat er toch in 2007 is gebeurd. Hij spreekt meteen van een enorme blunder. Hij geeft aan dat men dacht dat er in de jaren in aanloop naar de verbouwing van het clubhuis nauwelijks meer gebruik van het Dakje werd gemaakt, de gebroeders Jelgerhuis Swildens misschien daargelaten. En toen is er een overloop gecreëerd om de nieuwe terrassen boven de tribune en de hal van het clubhuis te verbinden. Het Dakje werd vervangen door een ongezellig verhoginkje met wat lullige bankjes ervoor, waardoor de potentiële Dakjebezoekers beter her en der om en rond het clubhuis een plekje konden zoeken. Beekman ziet een terugkeer van het Diepputdakje graag tegemoet. Hij pleit voor hekjes om alsnog een afgesloten geheel van het Dakje te maken. Deze oplossing is voor uw redacteuren eigenlijk niet voldoende en zij eisen een terugkeer van het Diepputdakje, zodat jong en oud gezamenlijk weer achter HVV 1 kan gaan staan. Bent u het ermee eens dat het Dakje moet terugkeren laat uw stem dan horen en email uw naam en mogelijke ideeën naar [email protected]

Anno 2013


27

Exclusieve brilmode

Hoogstraat 37 2513 AP Den Haag T. 070 - 346 16 81 www.hofstede-optiek.nl

(ver)koop

(ver)huur

taxaties

beleggingen

consultancy

Betrokken | Betrouwbaar | Bewezen

Patricia Cheung Cindy Wisse Caroline Groen Marieke Zwalf Jan vd Ploeg Lars Olie Cees Lieshout Herman Kastelein

REAL ESTATE PARTNERS BV

makelaars | taxateurs

Laan van Meerdervoort 12b 2517 AJ Den Haag

[email protected]

28


Dames 1 tevreden aan de kersttafel, heren 1 wisselvallig tekst otto le grand (heren 1) en lisette hoekstra (dames 1) foto otto le grand

Penta-C HSRC de Diepput begint seizoen wisselvallig

Donati/HSRC De Diepput Dames 1 op tweede plaats in de Eredivisie

Terwijl de kerst alweer nadert en ik dit artikel schrijf, is de competitie in de heren-eredivisie feitelijk pas net van start gegaan. De vier tot op heden gespeelde wedstrijden gaven een verdeeld beeld. Tweemaal winst en tweemaal verlies resulteren in een voorlopige derde plaats in de poule om de kerst mee door te brengen.

Dames 1 heeft nog één wedstrijd te gaan in 2013 in de eredivisiecompetitie, maar kan nu al vol trots vermelden dat vijf van de negen wedstrijden zijn gewonnen. Op dit moment staan wij op de tweede plaats in de dames-eredivisiecompetitie!

In onze wedstrijden waren we op positie 1 ongenaakbaar: Cameron Pilley en Laurens Jan Anjema waren telkens duidelijk een maatje te groot voor hun opponenten. Maar op de posities 2 en 3 konden we niet tot de volle winst komen. Laten we dus hopen dat Raphael Kandra, Sebastiaan Weenink, Neeraj Aggerwal, Line Hansen, Martijn Kock en andere invallers uit heren 2 in het nieuwe jaar de broodnodige punten bij elkaar kunnen slaan. Onbetwiste koplopers tot nu toe zijn Victoria en Meersquash. Beide teams wisten telkens de volle buit binnen te halen. Voor ons dus zaak deze teams een halt toe te roepen als we Victoria (1x) en Meersquash (nog 2x) in het nieuwe jaar ontmoeten. Veel zal hierbij afhangen van de beschikbaarheid van onze spelers. De PSA-toernooiagenda is vaak pas laat bekend en spelers hebben meestal tot een maand voorafgaand aan de toernooistart nog de mogelijkheid zich in of uit te schrijven. Dit zijn zo de onzekerheden waar je mee moet leren leven met zoveel toppers in een team. LJ, Cameron (beiden top-20), Sebastiaan en Raphael (beiden top-100) zullen er uiteraard alles aan doen hun worldrankingposities te verbeteren en goede competitiewedstrijden kunnen daar bij helpen. Voor ons recreanten zijn de competitiewedstrijden een uitgelezen kans een glimp op te vangen van hoe het spelletje nu eigenlijk echt moet worden gespeeld. Kom dus naar de ‘woensdagavond-leermomenten’ en help Penta-C HSRC de Diepput naar de overwinning! De eerstvolgende gelegenheid is woensdag 15 januari.

De eerste wedstrijd vond plaats op 20 september bij All Inn Squash en dames 1 versloeg het thuis spelende team met 13-6. Hierna volgde onze eerste thuiswedstrijd. Ondanks fanatieke aanmoediging door hoogzwangere Roos Kalker en geblesseerde Lieke Bootsma wisten wij niet te winnen van de dames van Poort80/Max uit Beverwijk (7-11). Vrijdag 4 oktober speelde HSRC de Diepput tegen Squash Utrecht en we versloegen ze met een verbluffend resultaat: 12-6. MeerSquash is de koploper. Op 11 oktober speelden we tegen dit strijdlustige team in Hoofddorp, we hebben vijf punten bij elkaar gespeeld: 5-14. Begin november mochten we het opnemen tegen de dames van Squash Hillegom. Line Hansen (nummer 18 op de wereldranglijst) mocht spelen tegen de nummer 8 van Nederland: Cigany Sillevis. Drie punten werden met gemak binnen gehaald. Ook Victoria Ellis, Cocky de Wolf en Petra Mouw hebben gestreden op de baan, wat uiteindelijk leidde tot een gelijke stand. Na het tellen van de punten, bleken wij toch op 6 punten meer te eindigen, gelukkig! Eindstand: 9-6. De dames-eredivisie bestaat uit 6 teams. Daarom volgden hierna wederom wedstrijden tegen All Inn Squash (winst 12-4), Poort80/Max (verlies 6-10), MeerSquash (verlies 8-12) en Squash Hillegom (winst 14-3). Wij danken Roos voor haar enthousiaste support de afgelopen maanden. Inmiddels is een prachtige dochter (Lis) geboren, gefeliciteerd! Lieke, die door een blessure

Sebastiaan Weenink in actie voor Heren 1.

enige tijd uitgeschakeld is geweest, heeft recent weer met succes op de baan gestaan. We hopen dat je ons binnenkort weer kan komen versterken in het team, beterschap. Na negen spannende wedstrijden heeft dames 1 een goed resultaat geboekt in de competitie. Het beloven dan ook leuke maanden te worden in 2014. Uiteraard gaan wij voor de eerste plek van het land en aanmoediging van alle leden van de vereniging wordt daarom erg gewaardeerd. Kom daarom allen kijken bij onze eerste wedstrijd in 2014 op 10 januari!

Heren Eredivisie 1 Victoria Rotterdam 2 Meersquash 3 HSRC De Diepput 4 SportCity 5 Esrein 6 Maastricht 7 Flevoparq

5-56 4-44 4-29 5-26 4-17 4-16 4-11

Dames Eredivisie 1 Meersquash 2 HSRC De Diepput 3 MAX 4 Squash Utrecht 5 All Inn Squash 6 Squash Hillegom

9-99 9-86 8-81 8-70 8-55 8-46


29

EUROPEAN SQUASH MASTERS 2013

Geluk beproeven, maar met pech thuiskomen tekst en foto’s lieke bootsma

Vol goede moed vertrok ik samen met mijn teammaatje Cocky de Wolf en nog maar liefst 30 andere Nederlanders naar Praag om het op te nemen tegen onbekende Europese oude rotten in het vak. Vooraf zagen we onze kansen schoon, ook al waren deze verre van in te schatten. We hadden slechts één doel: een balans tussen topsport en plezier vinden. Aan het eerste had ik hard gewerkt door serieuzer dan ooit te trainen. Mijn Zuid-Afrikaanse trainer Carl Koenig uit Den Haag heeft me in tien sessies, die hij ook met de profs doorloopt, het vuur aan de schenen gelegd. Ongevraagd kreeg ik daarbij ook ‘de tien geboden van Carl’ mee. Hij had Cocky nog zo op het hart gedrukt: ”Weet dat Lieke meer moet slapen dan jij en maar één biertje per dag mag drinken; dus niet feesten!” Om aan mijn andere motto ook tegemoet te komen, dat kortweg neerkomt op “genieten is belangrijker dan afzien”, heb ik onze aankomst in Praag toch met twee biertjes als slaapmutsje gevierd. Zo zag Carl een droomtoernooi van één van zijn pupillen al voortijdig in rook opgaan...

In een buitenwijk van Praag waar niets te beleven valt, rees ons ‘Top hotel’ op. Heel bijzonder, het grootste hotel van Tsjechië en misschien zelfs wel van Europa, was een dorp an sich met bars, restaurants, souvenirwinkeltjes, zwembad, sauna, massage, noem maar op. Na drie dagen wist ik, met mijn belabberde richtingsgevoel, niet meer te verdwalen. We hadden niet alleen een plattegrond van Praag, maar ook van dit hotel nodig! En als die bij de hoofdreceptie op zijn, heeft receptie Oost er nog wel één... Het ‘Top hotel’ is bovenal een sportershotel. Naast alle squashmasters verbleven ook alle rugbyteams daar om het jongeren EK te spelen. Het Nederlands rugbyteam is daar trouwens Europees kampioen geworden! In ons ietwat harde, maar prima bedje, droomde ik ‘s nachts weg bij de fantasie een finale op de glazen baan in de lounge van het hotel te spelen, waarbij het Nederlands rugbyteam ons met hun ‘haka’ (yell) vanaf de tribune Europees kampioen zou maken. De werkelijkheid bleek anders te lopen... Donderdagochtend stond ik met een dosis gezonde spanning in mijn lijf te popelen

Decadente autorit door Praag met v.l.n.r. Lieke Bootsma, Mart Juyn, Ingrid van Schie, Petra Cauwels en Cocky de Wolf.

30


naast mijn bedje. Laat het maar beginnen.... Mijn eerste wedstrijd was tegen Katja, een Duitse sportieve meid (alhoewel, zij was natuurlijk ook al 35+...). De vonken sprongen ervan af en de spanning was om te snijden, zo close was het. Erg leuk, midden in de gelijk opgaande strijd, wist ik zelfs mijn ‘gameplan’ aan te passen. Katja, was klein (ja, zelfs een stuk kleiner dan ik) en had niet zo’n enorm sprintvermogen. Tegen mijn gewoonlijke spel in, wist ik zo waar te scoren met drops en lobs op haar forehand. Want haar backhand was meedogenloos goed. Zo zette ze me plotsklaps letterlijk en figuurlijk op het verkeerde been: ineens maakte ik een rare twist met mijn voet om razendsnel van mijn forehand naar mijn backhand terug te draaien, en daar gebeurde iets... Ik weet niet eens meer precies wat, maar dat het niet goed was, bleek later pas. Stand was 2-2; een vijfde game moest de beslissing brengen. Mijn voet irriteerde, maar niet meer dan alsof mijn schoenen knelden. Ik zei tegen mezelf ‘niet aan denken’, kauwde nog snel wat Dextro weg en ging de baan weer op. De uitvoering van mijn plan werd helaas iets minder zuiver en Katja won verdiend. No excuses! Na de wedstrijd nam de pijn in mijn poot toe. Cocky was zo lief mijn voet uitgebreid te masseren, ervan uitgaande dat het kramp is die valt weg te werken. Het maakte menig man jaloers. Op naar mijn tweede wedstrijd een paar uur later die dag. Gewoon wandelen is moeizaam, maar ‘ghosten’ gaat (zonder een balletje als een idioot heen en weer rennen van hoek naar hoek over de baan alsof je squasht). Dus na een oppeppend muziekje in mijn oren, heel toepasselijk genaamd ‘survivor’, ging ik tegen beter weten in de baan op. Al snel bleek dit bij voorbaat een verloren strijd. De Finse nummer 1 had geen kind aan me. Ik kon niet wenden en keren; dus iedere cross was direct een punt voor haar. Einde van de dag was mijn enige ‘winst’ een dikker wordende, pijnlijke voet :-(

Uitzicht vanaf het terrasje waar ik mijn verdriet verdronk op de beroemde Karelsbrug en burcht.

De fysiotherapeut van het toernooi constateerde dat er bandjes over mijn voetgewricht waarschijnlijk geblesseerd zijn. Nooit geweten dat ik daar gewrichten had zitten?! Als de volgende ochtend de pijn amper is afgenomen en ik echt niet fatsoenlijk kan lopen, raadt hij mij wijselijk af om te spelen, ook al zou ik mijn wedstrijd van die dag met twee vingers in mijn neus winnen. Zelfs de enige echte bikkel in ons midden, Cocky, zei na het zien mijn dikke, manke poot: “jij speelt morgen echt niet meer”. Einde toernooi dus. Enige wat erop zat, was rust houden, poot omhoog en ijs erop. Dat laatste was nog best een opgave in Praag. Bijna niemand sprak Engels, dus maak dan maar eens duidelijk dat je een ijskompres voor een blessure wilt hebben. Barpersoneel kwam al met champagnekoelers vol ijs aanzetten en de plaatselijke pub gaf me een boodschappentas vol met ijs, waardoor ik niet wist of het gewicht zoveel pijn deed of mijn poot. Dit riep het beste in de vindingrijke Cocky naar boven. “Weet je wat, we pakken van die menstruatiezakjes uit het toilet, en vragen bij de bar of ze die met ijs willen vullen.” De gemiddelde man achter de bar bleef koel en leek niet te beseffen wat hij in zijn handen had :-) Dan maar mijn verdriet verdrinken in Praag. Geen verkeerde plek om ‘voor niets’ te zitten hoor. Eigenwijs (je denkt toch niet echt dat ik alleen maar in het hotel met mijn poot omhoog blijf zitten?), strompelde ik over de kinderkopjes van de

oude stad naar al het moois. Op een terrasje met uitzicht over de Moldau, de Karelsbrug en de burcht, bloeide een heel aangenaam gelukkig ‘Praag-gevoel’ in me op. Het was goed om hier te zijn! De Karelsbrug bij nacht deed wederom ontzettend sfeervol en romantisch aan. Avondmarktjes met lekkernijen en souvenirtjes, jonge, creatieve musici en een ensemble van oude mannetjes onder een geel schijnende, oude lantaren maakten dit beeld compleet. Onze avond werd feestelijk afgesloten met een weelde aan siervuurwerk dat vanaf de Moldau de lucht in geschoten werd. Restte mij dus van Praag te genieten en natuurlijk mijn vriendjes en vriendinnetjes aan te moedigen. Cocky lijkt een ‘killer in de dop’ geworden. Haar eerste twee wedstrijden sloot ze nog af met het gevoel dat ze die had kunnen winnen. Later maakte ze ‘boelkloedig’ gehakt van haar tegenstandster. Onze Brabantse dames, Ingrid en Petra, waren al in opperste vakantiestemming doordat ze niet voor de kids hoefden te zorgen, gewoon aan tafel konden aanschuiven, een saunaatje pakken en tussendoor nog wat leuke partijtjes spelen, waarvan er meer in winst dan verlies eindigden volgens mij. Squashcentra en het ‘top hotel’ kwamen zondags uiteindelijk wel een beetje onze neus uit. Het afsluitende galafeest kon mij ook gestolen worden. Ingrid en Petra hadden een prima alternatief gevonden.

Een rondrit in een vuurrode open oldtimer langs alle highlights van de stad. Onder het genot van een wijntje ging al het moois decadent aan ons voorbij. Een gezellig terras op het oude plein van de binnenstad gaf ons tot slot ons eigen galadiner. Terug bij het hotel kreeg ik pas de smaak van mijn ingepakte jurk te pakken. Hoe ludiek zou het zijn om in galakleding op de glazen baan te spelen? Ik kreeg niemand zo gek... Nu thuis, is geduld een schone zaak. De fysiotherapeut en sportarts zijn teruggekomen op hun eerdere diagnose. De ingescheurde bandjes over mijn voetgewricht, blijken nu een scheurtje in een pees te zijn. Dit kan maanden duren. Officieel ben ik ingewijd bij het ‘mastersgevoel’ waarbij de zweepslagen en ‘walkovers’ je al vanaf de eerste dag om de oren vliegen. Ach, nieuwe ronden, nieuwe kansen. Op naar Hong Kong waar volgend jaar zomer het WK masters gespeeld wordt. Achteraf gezien geeft dit toernooi een dubbel gevoel. Katja is Europees kampioen geworden en zei nog zo lief dat ze het alleen tegen mij zo moeilijk had gehad; niemand anders had twee games van haar afgesnoept. Een wrang en tevreden gevoel maakte zich tegelijkertijd meester van me. Mijn kansen zijn aan mijn neus voorbij gevlogen. En Cocky bleef maar van de daken schreeuwen: ”Carl, it was not my fault!” december 2013 DIEPPUT ECHO

31

® J.S. van der Meer Y. van Gennep Uitvaartzorg

Begeleiding en zorg voor een waardige uitvaart zoals u dat wenst. Met aandacht, tijd en integriteit.

What does Dong Dao mean? The road to the East. The philosophy of the East, for life and for work. What does Dong Dao do? China trade. International marketing. Promotion & merchandising. Design & luxury packaging. Branding of culture related products. Projects connecting the West and the East. Why does Dong Dao choose to be a sponsor of football clubs? Business and football are alike, they are all about competition and team work.

Een DS als rouwauto? De condoleance in het clubhuis? Er is veel mogelijk! Telefoon: 070 - 70 70 007 Dag & Nacht

What is Dong Dao looking for? The people. The right people to join the team and to make a career. The partners. The right partners to share the vision and to make a goal.

www.stijlentraditie.nl [email protected] De Eerensplein 31, 2593 NB,

Dong Dao China Direct B.V. Oranjestraat 2A 2514JB Den Haag

T: 070 311 50 80 E: [email protected] I: www. dongdao.com

Haagsche Hout te `s-Gravenhage, een kleine en onafhankelijke onderneming waarbij u alle tijd en rust ontvangt voor de vele, vaak moeilijke besluiten. Ook wanneer u een uitvaartpolis heeft, u bent vrij in uw keuze. 32


DONG DAO IS NOT ONLY A COMPANY, IT’S ALSO A CULTURE

‘We stoppen niet als we moe zijn, we stoppen als het klaar is’ tekst heleen schuit foto’s bon verWeij

In het vorige nummer van de Diepput Echo werd de aandacht gevestigd op de multitalenten van onze squashers. De zwemtocht over het Meer van Genève haalde dat nummer niet wegens ruimtegebrek. Maar nu wel. Het is 8 september 2012 als Frits Willem Bakker in het water duikt om het Meer van Genève over te zwemmen. Een 12 km lange tocht met emotionele hoogte- en dieptepunten. Ik heb hem gesproken en heb diep respect voor zijn bijzondere verhaal. Ik voel me vereerd dit uit zijn naam te mogen opschrijven. “Ik kom regelmatig bij mijn broer Peter, hij woont in Montreux aan het Meer van Genève. Uitkijkend over het meer vroegen we ons zomer 2011 af hoe het zou zijn om het over te zwemmen. Waarop Peter de legendarische woorden uitsprak: “there is only one way to find out…” Mijn besluit stond vast; september 2012 zou het gaan gebeuren. Doel: een 12 kilometer lange zwemtocht over het breedste diagonale deel van Evian naar Lausanne. Een personal zwemtrainer heeft mij opnieuw leren zwemmen, want zwemmen is supertechnisch! Maar ook qua conditie en mentale fitness moest ik aan de bak. Op meerdere momenten heb ik

Aankomst in Lausanne.

gedacht ‘waar ben ik aan begonnen?’ Op zaterdagochtend reed ik zo langzaam mogelijk naar het zwembad, omdat ik intens geen zin had om weer die 400 (10 km) baantjes te zwemmen. En dan het fysieke proces: na 200 baantjes kramp in je been, eindeloos veel dorst en een moe lichaam, terwijl je dan pas op de helft bent.. Behalve fysieke voorbereiding, kent zo’n tocht ook veel formaliteiten. Mijn broer heeft me hier enorm bij geholpen. Er moest toestemming worden gevraagd bij de Burgemeester van Evian en de politie van Lausanne. Ook is de lokale pers op de hoogte gesteld van mijn actie en hebben we Stichting MS Research uitgenodigd hierbij aanwezig te zijn. Want helaas kende mijn missie ook een tragische kant. Mijn zus Yolande, die al 20 jaar aan MS leed, had besloten dezelfde zomer voor euthanasie te kiezen. De ziekte was voor haar onbeheersbaar geworden. Ze zou er met mijn zwemavontuur fysiek niet meer zijn, maar wel ‘toekijken’ en mij op de nodige momenten ‘een duwtje in de rug geven’. En toen was het zover, 8 september, 9.30 uur. Ik sta aan de rand van het meer. Enerzijds voelde het wat komisch. Wie gaat er nou een meer overzwemmen? Anderzijds had ik ook een intense spanning en gierde de adrenaline door m’n lichaam. Vlak voor ik het water in

Lausanne in zicht.

dook, belde mijn zwemleraar die me het adagium meegaf: ‘we stoppen niet als we moe zijn, we stoppen als het klaar is’. Dat heeft me de kracht gegeven om door te blijven zwemmen. Maar ook de Nederlanders die in Zwitserland wonen en uren hebben gereden om me aan de start succes te wensen en de catamaran met MS patiënten die meevoer. Ik zag diepe dankbaarheid in hun ogen en ze hebben me een warme ontvangst gegeven in Lausanne. Op 8 km kijk je dan eens om je heen; het water is vlak, de bergen zijn mooi. Hier is het leven voor bedoeld denk je dan. Fysieke vermoeidheid is bijzaak, het gaat om het levensbesef. Dat zijn goddelijke momenten. Ik heb mijn zwemtocht aan mijn zusje gewijd en geld ingezameld voor MS. Dat is, op persoonlijke titel, ruim € 6000 geworden. Als ik terugkijk op deze dag, word ik heel blij. Het was voor een goed doel, maar het deed vooral iets met mij. Je realiseert je hoe kwetsbaar je bent. Je waardeert je gezondheid en het geeft mij gronding. Ik heb een druk leven, maar op deze momenten staat de tijd even stil. Ik zou iedereen deze ‘zone’ elke dag gunnen. De volgende zwemtocht lonkt alweer; de Straat van Gibraltar van Spanje naar Marokko, maar dat zit nog in de ‘broedfase’. Nu zwem ik elke zaterdag nog 80 baantjes, om het een beetje bij te houden.” december 2013 DIEPPUT ECHO

33

U12 kampioen, U16 haalt het niet tekst pieter reeve foto patrick trijZelaar

H

et lijkt een tijd geleden, maar laten we even terugdenken aan de afgelopen zomer. HCC U16 en U12 EBAB (‘everybody bats and bowls’) moesten nog finales spelen nadat de vorige editie van de Diepput Echo bij u op de mat lag. De jongens van de onder 16 speelden hun finale op 1 augustus tegen een team dat leek te zijn samengeraapt bij clubs die toevallig spelers over hadden. Ze kwamen van Hilversum, Kampong, Hercules en Salland CC, en bovendien was het een EBAB team. Het moet een lang seizoen zijn geweest, want eerst battend kwamen onze jongens niet verder dan het magere totaal van 75 runs. Dat er heel snel drie wickets vielen

HCCdames in de prijzen Vrijdag 4 oktober jl is het seizoen voor de Nederlandse Dames afgesloten op Quick. Hierbij is aan Tessa van der Gun de Speler-vanhet-Jaar prijs Sterre Kalis uitgereikt. De Tine de Ruiter-beker, bestemd voor de beste fieldster van het seizoen, ging op de ALV van de KNCB van 7 december naar de 14-jarige Sterre Kalis. Vooral haar fielden tijdens het toernooi in Malvern was uitmuntend, ook de Engelse coaches van de verschillende countyteams waren onder de indruk. Het was zeker een van de redenen waarom zij werd toegevoegd aan de Nederlandse damesselectie voor de promotiewedstrijd in september in Engeland. Een team heeft als twaalfde ‘man’ altijd de beste fielder nodig die er is. Tessa en Sterre, HCC is zeer trots op jullie! 34


hielp natuurlijk niet. Daniël Trijzelaar, die eerder in het seizoen heeft bewezen wedstrijden naar zijn hand te kunnen zetten, kon het niet waarmaken, net als Olivier Lagas en de broertjes Boissevain. Het totaal bleek niet te verdedigen ondanks wickets van Floris de Lange. Een korte merkwaardige middag was het op de Diepput. HCC U12 is wel kampioen geworden. Op het veld van VCC werd Hermes DVS verslagen op 8 augustus. ‘Runs on the board’ is een belangrijk gegeven in het cricket, want mede door runs van Justin Trijzelaar en Tobias Eversdijk kwam een totaal tot stand van 82 runs. Hermes bleek niet met de druk van het scorebord om te kunnen gaan en HCC kon een goede Schiedamse start door ijzersterk bowlen

Mutaties cricketbe stuur, Troostwijk nieuwe voorzitter Bestuurlijk vinden er bij cricket wat wisselingen van de wacht plaats. Alf Zwilling (jeugdvoorzitter), Denis Naudin ten Cate (voorzitter), Berend Jan Hilberts (jeugdcommissie, commissaris lage senioren) en Feiko Kloppenburg (technische commissie) hebben na jaren trouwe dienst om uiteenlopende redenen aangegeven helaas geen tijd meer te hebben voor hun functie. Denis heeft Gabriël Troostwijk (groot cricketen sportliefhebber en al jarenlang enthousiast lid van de Koninklijke) bereid gevonden om de taken van cricketvoorzitter over te nemen; een waardig opvolger. Zelf gaat Denis op de stoel van jeugdvoorzitter zitten,

Gabriël Troostwijk

ineens helemaal omkeren. Jort Moens bowlde goed en had al een belangrijk wicket genomen toen Iris Zwilling in één over vier wickets nam, inclusief een hattrick. De wedstrijd lag voor het oprapen, ook al moest daar nog hard voor geknokt worden. In de zinderende laatste vier overs bleef ons team het kalmst en werd er met slechts drie runs verschil gewonnen. Een heel mooie prestatie.

HCC U16 verlaat het veld.

waardoor hij blijft behouden voor het bestuur. Huite Hak zal met zijn sportvisie vanuit het bestuur de technische commissie gaan aansturen en samen met Tom en de coaches de ingeslagen weg nog verder uitbouwen. Een frisse wind zal dus waaien in het seizoen 2014. Wij wensen Gabriël en zijn mannen heel veel succes! En voor de aftredende bestuurders hebben we maar één woord: dank!

Nieuwe coaches cricketseizoen 2014 Door verschillende oorzaken zal, van de coaches die het afgelopen jaar actief waren op HCC, alleen Tom de Grooth ook in 2014 actief zijn. Rasheed Lewis (na 3 jaar een andere uitdaging), Michael Watson (werkverplichtingen in Australië) en Dominic Michael (meer internationale cricketervaring) zullen dus helaas niet meer op onze velden te bewonderen zijn. Er wordt op dit moment hard gewerkt om goede opvolgers (het liefst 2) voor hen te vinden. Er zijn nog geen concrete namen bekend, maar ons is wel verteld dat er een paar goede contacten zijn gelegd. In de volgende Diepput Echo zullen wij ze aan u voorstellen. De HCC selectie zal ook in 2014 onder aanvoering komen te staan van captain Tom en blijft, op de coaches na, nagenoeg intact.

THE DEEPPUTT TOUR 2013

Een Spaanse golfapotheose in Marbella tekst jacob-jan esmeijer

Eindelijk is het dan zover: na tweeëntwintig jaar ook eens een stukje vanuit de golfende tak van onze club. Geen officieel onderdeel van ‘De Club’, maar voor 100% bevolkt door dito HCC- en HVV’ers. Met het opheffen van de HTV-tak is dit wellicht een mooi moment om het kwartet van De Koninklijke weer te completeren.

T

he Deepputt is het illustere golfgezelschap met een veertigtal leden dat jaarlijks zes à zeven onderlinge wedstrijden speelt. Denk daarbij aan de Minitour (twee dagen golfen in den lande, wat vaak plaatsvindt bij de gastvrije familie Rijkens in het Friesche Haagje), aangevuld met een drie- tot viertal losse wedstrijden (veelal op de ‘andere’ Haagsche, op Noordwijk en het ‘nieuwe’ Groendael). Als sluitstuk van het Deepputt-seizoen staat al twee decennia de Grote Tour op de golfkalender waar in het verleden onder meer banen in België, Zuid-Frankrijk, Spanje, Zuid-Afrika, Belfast én Praag zijn aangedaan. Om u niet verder te vermoeien met een opsomming van meer dan twintig jaar Minitour, the longest, the neary, putts, sandy’s, eagles, birdies, lob wedges, Jaar- én Grote Tour-winnaars: de heeren van The Deepputt kwamen op verschillende dagen, op verschillende tijdstippen en met diverse vluchten in Marbella aan. Maar op donderdag 12 september om 12.00 uur waren alle zestien deelnemers aanwezig op de eerste tee van Los Naranjos Golf Club. Een strakblauwe golfhemel, 30 graden en geen zuchtje wind. Kortom: de ideale omstandigheden om tot grote golfhoogte te komen wat dan ook gebeurde! De avond ervoor ging een select gezelschap wel heel even in Marbella op verkenning, waar een eenvoudig hapje werd gegeten. Daarna werd ook nog heel eventjes het nabijgelegen haventje geïnspecteerd maar iedereen lag zeer zeker op tijd in bed in Los Monteros, het eenvoudige wedstrijdhotelletje waar een gemiddeld Bastion-hotel niet voor onderdoet.

Winnaar Evert-Jan van der Gun geflankeerd door de nummers 2 en 3: Mark Koevermans (links) en Jacob-Jan Esmeijer (rechts).

Het prachtige uitzicht over de Los Naranjos Golf Club.

Op dag twee werd Rio Real Golf, de twee-na-oudste baan van Marbella, door het volledige gezelschap bezocht, maar door het betere nachtwerk werd er niet subliem gespeeld. Wel werd duidelijk dat Arjen Morssinkoff, Evert van der Gun, organisator Mark Koevermans en Jacob-Jan Esmeijer op dag drie om en de eeuwige roem zouden spelen. Hetgeen geschiedde… De baan van de Santana Golf & Country club zou uitwijzen welke speler met de hoofdprijs en de organisatie van de volgende tour naar huis zou gaan. Et quel dénouement! Ballen in het water, strakke putts, Pro V1’s direct vanuit de bunker in de hole, een zinderende 54e hole én een drukbezet gezelschap op de 18e hole van de par-4 van Santana haalden uiteindelijk Evert-Jan van der Gun als verdiende winnaar binnen. En dit moest worden gevierd! Tijdens een schitterende dis op de laatste avond werd ‘Koef’ bedankt voor de organisatie van een uitmuntende trip, werd Evert-Jan met een ware beker beloond voor het beste chip- en puttwerk over drie dagen, maar was het ook aan iedereen om een klein woord te richten tot Peter Burger die zijn laatste dag als vrijgezel met ons vierde. Als herinnering aan deze avond ontving hij van Mark het roodwitte shirt van de een na mooiste voetbalclub van Rotterdam. The Deepputt Tour 2013 ligt inmiddels een aantal maanden achter ons, maar de herinneringen zullen tot en met de volgende tour van 2014 bij ons blijven. Een schitterende trip die meer zegt dan een perfecte afslag of een approach naar de vlag. In Evert-Jan had The Deepputt geen betere winnaar kunnen treffen. Winnen betekent automatisch het organiseren van de volgende trip, en het hotel, alsmede de vier banen de pubs in Wales zijn inmiddels gereserveerd, geboekt, gepokt én gemazeld. Cymru: here we come… december 2013 DIEPPUT ECHO

35

Een Kroonleeuw in Vietnam tekst martijn lips

Vanuit het vliegtuig onderweg van de hoofdstad Hanoi naar mijn woonplaats Ho Chi Minh City, (‘Saigon’ voor de wat ouderen onder ons,) hoog boven de nog wat donkere wolken die hopelijk nu eindelijk het einde van het regenseizoen inluiden, is een mooie gelegenheid om een stukje te schrijven voor de rubriek ‘Kroonleeuwen over de grens’. Mijn naam is Martijn Lips, inmiddels 25 jaar lid van onze fantastische club in dit jubileumjaar. Ik heb van 1997 t/m 2010 meer dan 125 wedstrijden mogen uitkomen voor onze Kroonelf, maar door het vele reizen voor mijn werk uiteindelijk moeten kiezen om mijn ‘Copaatjes’ voortijdig aan de wilgen te hangen. Ik werk als ingenieur voor Royal HaskoningDHV, als directeur van ons ‘Maritime & Waterways’ department in Vietnam. Hier heb ik de verantwoordelijkheid voor 30 man personeel en het management in het algemeen. Mijn liefde voor het buitenland begon eigenlijk al na het behalen van mijn eindexamen. Ik besloot eens een jaartje te gaan reizen voordat ik ging studeren. Het werd uiteindelijk 3 jaar de wereld verkennen voordat ik voor de keuze stond om eens serieus te gaan doen, of zonder een studie het echte leven in te duiken. Ik ging naar de TU Delft en later de HHS, waar ik uiteindelijk de studie civiele techniek, richting kustwaterbouw, afrondde. Tijdens mijn studie was het buitenland al veel op de voorgrond, mijn stage heb ik bijvoorbeeld mogen doen voor Fugro in Dubai, waar ik aan de Palm Islands heb gewerkt mijn latere afstudeeropdracht leidde mij naar Colombia, waar ik een sedimentatie probleem voor een haven in Cartagena heb onderzocht.

Daarna, toen ik bij (nog alleen) Royal Haskoning (zonder DHV) begon, was mijn focus eigenlijk alleen nog maar ‘buitenland’. De projecten voor een beginnend ingenieur waren veel uitdagender, de regeldrift in Nederland stond mij niet zo aan en het was financieel aantrekkelijk. Al snel belandde ik op een groot kustproject in Nigeria, waar ik verschillende technische en organisatorische taken kreeg toebedeeld, gezien de gelimiteerde ambitie van anderen om voor een wat langere tijd naar Afrika te gaan om te werken. Het hielp mijn carrière en voor ik het wist werkte ik als project manager voor grote projecten in West Afrika, wat mij toen ook als ‘business developer’ in landen als Sierra Leone, Ghana, Senegal en The Gambia bracht. De buitenlandervaring, die ik eerder al had opgedaan tijdens mijn reizen, kwam hier ook van pas. Je leert je zo gemakkelijk te bewegen op nog onbekende plaatsen. Tijdens mijn Afrika-missies heb ik dan ook een hoop dingen meegemaakt die niet in de gemiddelde baan voorkomen. Paar voorbeeldjes: Zo heb ik vast gezeten op het vliegveld van Lagos (Nigeria), ben omsingeld door rebellen met kapmessen (ja, die uit de film) in Lokoja tijdens opstanden tegen President Umaru Musa Yar’Adua, maar ben ook bijvoorbeeld op de Gambiaanse staatstelevisie als held ontvangen, naast vele andere bizarre ervaringen die mensen die er hebben gewoond zonder meer zullen begrijpen. Toen kwam een fase waarin ik weer een nieuwe uitdaging zocht. Ik werd door een van onze partners gevraagd om mee te gaan naar Azerbeidzjan om daar te helpen aan het opstellen van het National Flood Management Plan, noodzakelijk na de rivierover-

36


HC &

stromingen in het land in 2010. Allereerst was een korte missie de intentie, maar uiteindelijk heb ik bijna een jaar in een hotel gewoond in de (trouwens fantastische) hoofdstad Baku. Dit was tevens ook mijn eerste ervaring met de verantwoordelijkheid voor een miljoenenproject. Binnen 3 tot 4 jaar had ik dus door het buitenland al veel meer projecten andere ervaring opgedaan dan collega’s in dezelfde leeftijdsgroep. Wat je opties geeft binnen het bedrijf, zeker een bedrijf als RHDHV. Toen ik dan ook, na nog een jaar verschillende buitenlandprojecten, aangaf dat ik de hotels en het wekelijks vliegen wel een beetje zat was en ik wel eens op een langere missie weg wilde, kwamen er al snel meerdere aanbiedingen. Aanbiedingen die je (denk ik) na 5 jaar werken op kantoor in Nederland meestal niet snel zou krijgen. Een daarvan was ‘director Vietnam’ te worden, mijn huidige functie. Zodoende woon ik dus nu inmiddels bijna 3 jaar, samen met mijn vriendin, in Saigon. Het level als expat, ofwel Kroonleeuw over de grens, in Vietnam is echt heel gerieflijk. Het is wel wat wennen aan de sociale controle (men kent elke stap van je). Uiteraard een villa met zwembad en een paar man personeel, daarnaast de ervaring van werken in een Aziatisch land is een belevenis op zich. Zakelijk niet makkelijk, maar als je het spelletje en de ‘streken’ eenmaal begrijpt is het prima te doen. Enige flexibiliteit is wel gewenst, want inmiddels heb ik ook hier weer mijn platina level sky miles opgebouwd en zit ik, zoals nu, wekelijks in het vliegtuig op en neer naar Hanoi of een andere stad op 2 uur vliegen in de regio. Geen probleem, want voor mij is het fantastisch om mee te mogen werken aan grote projecten in landen die nog echt 100 jaar terug in de tijd zijn, waar je, je als ingenieur helemaal op uit

VV in

het bui ten land

kan leven, de projecten zelf kan initiëren en zorgen dat het er daadwerkelijk van komt. Dit, in vergelijking met bijvoorbeeld Nederland, waar van een afstand gezien alles al voor de komende 25 jaar vast ligt en er alleen maar over de planning wordt gepraat. Het is alleen wel wat meer uurtjes werken. Privé gezien, na een wat langere tijd hier, raak je gewend aan het weer, de stad en de manier van doen en beweeg je je met gemak tussen de talloze scootertjes. Het is eigenlijk niets anders dan wonen in Nederland. Ook hier heb ik mijn ritme, alleen is het ‘net’ wat anders. Het is hier bijvoorbeeld op de zware tropen regen na, altijd lekker weer! Vrienden zijn snel gemaakt als expat en mijn vriendengroep hier bestaat uit minstens 10 verschillende nationaliteiten, van Koreanen tot Argentijnen en zelfs een verdwaalde Sri Lankees. Veel uit eten, stappen en pool parties zijn standaard, maar uiteraard zijn onze weekendactiviteiten meestal wat anders dan voor de gemiddelde landgenoot. Wij gaan bijvoorbeeld even op en neer naar Phuket in plaats van Diergaarde Blijdorp (wij wisten niet dat Martijn zo’n dierenvriend was, red). Om af te sluiten denk ik dat Nederlanders, en wie niet, veel kunnen leren van werken in het buitenland. Je leert andere culturen kennen, de wereld echt te begrijpen, maar ook de mindere kanten ervan te zien. Wij als Nederlanders met onze lange geschiedenis hebben meestal een erg goede naam, wat ons veel welvaart heeft gebracht. Dit moeten we zeker volhouden, dus ik zeg: ”Lekker investeren en/of innoveren over de grens. Ga er eens een paar jaartjes naartoe!” En of ik ooit nog terug kom, zeker weten, maar eerst nog even een paar jaartjes buitenland ervaring op doen! Sportieve groeten vanuit (net geland in) Ho Chi Minh City, Vietnam! En tot langs de lijn!


37

De bes te w ens en Van je vrienden moet je het hebben. Daarom heeft de redactie besloten een nieuwe rubriek te van introduceren, waarin een redacteur van een bevriende vereniging ons in het nieuwe jaar een hart onder de … riem steekt of juist het vuur aan de schenen legt. Ditmaal komen de mijmeringen van de huisdichter van Quick: Krijn Vrolijk.

Gelukkig… nieuw jaar! tekst krijn vrolijk

O

udejaarsavond. Haak en Min staan op het mooiste balkon van Den Haag en kijken uit over het hoofdveld van HVV, hoewel ze het doorgaans liever over HCC hebben. Een traditie van decennia, in de jaren negentig even onderbroken door een heftige, maar inmiddels vergeven en vergeten vete over een meisje, waar anders over? Haak schenkt met licht trillende handen champagne in, Min zet hapjes op tafel. Ze genieten meer van elkaars gezelschap, naarmate ze ouder worden. Wederzijds respect groeit met het komen van grijze haren. Deze avond is er één om terug te kijken. Mijmeren noemt Haak het graag. Traditie, wederzijds respect, het zal allemaal wel, Min kijkt momenteel liever vooruit. Hij ziet bleek en gedraagt zich tegennatuurlijk. In zijn geval betekent dat: bescheiden. Het was dan ook geen jaar om over naar huis te schrijven, laat staan zich op de borst te kloppen. Kleurloze prestaties van voetballers en cricketers, slechts een enkele flard talent gezien. Het leukste waren nog die feesten, ter gelegenheid van een fantasierijk bij elkaar verzonnen gelegenheid. En squash bracht opeens leven in de brouwerij, best armoedig eigenlijk dat ze ‘t daar tegenwoordig van moesten hebben. Enkele onzorgvuldig onder het tapijt geschoven incidenten binnen de vereniging bezorgden hem schaamrood. Gêne, omdat hij zich stiekem verlustigde aan smeuïge roddels, verhalen over overspel, ontrouw, drankgelagen en cokegebruik. De rijke geschiedenis van de Koninklijke was niet langer een warme deken of een warm bad, eerder een ranzig dekbed na vier doorleefde nachten stappen of een roestige jacuzzi. Al met al was 2013 allesbehalve een topjaar geweest, hoewel het zich wel lekker makkelijk liet samenvatten. 38


Haak ziet het ongemak van zijn vriend aan, gooit een nootje in zijn mond, voelt een grijns opkomen, doet er alles aan deze snel weer te onderdrukken, maar het wil maar moeizaam lukken en de grijns gaat nooit helemaal weg. Wat een feest, dat 2013! Dat er maar geen einde aan mag komen. 2014, hij zou willen dat ‘t nooit begon. Zijn vereniging bloeit dan ook als nooit tevoren en inderdaad, dat is dus een andere dan die van Min. Schitterend nieuw clubgebouw, steeds betere prestaties van voetballers (hoewel hem dat eerlijk gezegd geen zier interesseert), landskampioenschap van de topcricketers. Vooral dat laatste bezorgde hem een aan gelukzaligheid grenzend gevoel en zeker vier dagen hoofdpijn.

eigen – niet naar elkaar uitspreken. In plaats daarvan zetten ze het op een zuipen, gaan ze steeds harder praten, overschreeuwen ze elkaar met afgelikte anekdotes. Haak kan eigenlijk helemaal niet tegen champagne, wankelt en kukelt over de reling van het balkon. Min graait naar de slippen van zijn jasje, is nog maar net op tijd om ongelukken te voorkomen. Haak zakt ineen, ademt zwaar, vaker uit dan in, lijkt wel. Min puft, gaat naast zijn vriend zitten, kijkt recht vooruit, in het donker, in het niets. Stilte omarmt twee vrienden, tijd staat stil, het blijft heel lang drie over half twaalf, Theo Maassen is net klaar met de beste oudejaarsconference ooit.

Pas bij het vierde glas steekt een gevoel van onrust de kop op. Nou ja, onrust, het is een lastiger te omschrijven gevoel eigenlijk, een ‘te-mooi-om-waar-te-zijngevoel’. Die ledenbar, moest die er nou wel eigenlijk zo nodig komen? En hoe lang gaat de cricketkruik nog te water, hoeveel barsten mag het bastion van zogenaamde talenten vertonen, voordat scheuren de overhand nemen?

Vrienden staan op, kijken elkaar aan en dan omhoog. Sierlijk vuurwerk spuit de lucht in, geel, zwart, blauw, wit. Een vuurpijl wijkt af, neemt het heft in eigen handen, bepaalt een nooit gedachte koers. Arme kraai, hoog in de bomen, van geen kwaad bewust, rug gekeerd naar naderend onheil. Champagnekurken ploppen, zwarte veren dansen door de lucht. Twaalf uur, ze hebben het gehaald! Haak duwt zijn hand in die van Min. Ogen treffen elkaar, vochtig, door de kou zeggen ze. Beste wensen!

Twee mannen, één balkon, tegenstrijdige en gemengde emoties, die ze – mannen

bazuin bazuin partners partners

bazuin partners

I.V.N. I.V.N.

I.V.N.

INTER INTER VASTGOED VASTGOED NEDERLAND NEDERLAND

INTER VASTGOED NEDERLAND

www.intervastgoed.nl www.intervastgoed.nl

www.intervastgoed.nl

SStijltijl

Traditie Traditie

UITVAARTZORG UITVAARTZORG

S tijl

Traditie

UITVAARTZORG

online online marketing marketing bureau bureau

online ma

Willemspark Willemspark Fiscaal FiscaalAdvies Advies

Will Fisca

A.J.G. VAN LOENEN B.V.

Schoonmaak & Glas- en gevelreiniging

Tennispark Tennispark Hanenburg Hanenburg

Tennispark Hanenburg


39

Meer winnen dan de wedstrijd. Dat is het idee. De Rabobank is een bank met ideeën. Ook ideeën over sport. Sport verbindt en inspireert. Daarom sponsoren we niet alleen sporten waar we allemaal naar kijken, maar ook sporten waar we allemaal wat aan hebben. Dus steunen we de eerste teams van de Koninklijke Haagsche Cricket & Voetbal Vereeniging maar ook de jeugd. Want het gaat om meer winnen dan de wedstrijd. Dat is de gedachte. Dat is het idee.

Ook sponsor van voetballertjes die wereldberoemd zijn in Benoordenhout. Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/denhaag

HVV 1 strijdt om de titel Squashheren en dames in de top

Recommend Documents