HVV 1 veilig na weer een stunt Squashheren verliezend finalist

Jaargang 97 ( No. 3 ( mei 2010

HVV 1 veilig na weer een stunt Squashheren verliezend finalist

\imXXi

i\Xc`j\\i

PIMS KEUKENS

fek[\b

#*,+'%-#,-#,+%'!%.*' !'+,%%*%%-#,+&*$'1(%+(#%# (%,%'( (*&%%*#''(,)-'$, '$-'+,+,( ,(,!*'#,'/*$%&, ))*,--*/,-&*/'+,.'(+" -$'", #%"#*%)((%"($ #&'+%%+&,.(%%#! *#$+!*',#

Bfeèbcàb\;\JnXikc\m\ik¿

¾$ImWhjefm_j

Voor een vrijblijvende afspraak komen wij graag bij u langs. Voor informatie bel (''0#+*-'

(

EFM?J BfYXckjkiXXk). ),++
///)#&+$-$'+'%

TAXATIE-AANKOOP-VERKOOP-VERHUUR-BEHEER

VOOR ALLE ZEKERHEID: BURGER VAN LEEUWEN OF MARIANNE LIPS

Een begrip bij de aan- en verkoop en taxaties van woningen. Vermaard om de deskundige begeleiding en de slagvaardige aanpak.

Stevinstraat 157 2587 ED Den Haag

2

DIEPPUT ECHO mei 2010

Beide ervaren makelaars hebben u gegarandeerd heel veel meer te bieden:

www.bvl.nl www.mariannelips.nl

Gespecialiseerd in (ver)huur en beheer van luxe, gestoffeerde en gemeubileerde woningen aan medewerkers van o.m. ambassades en internationale bedrijven.

TEL. 070-350 23 04 TEL. 070-306 27 20

INHOUDSOPGAVE 3 4 5 6 11 13 14 17 18 19 23 24 27 28 32 33 34 36 38

Adverteerdersindex Van de redactie Column Echootjes HVV 2 mist directe promotie De lagere elftallen HVV-jeugd: De eindbalans Team in beeld: HVV D7 Typisch HC & VV Op zoek naar goud HCC tour naar India Voorbeschouwing cricketseizoen IJscricket eindigt in een tie Voetbal en voodoo in Benin HSRC Dames 1 kampioen Clubkampioenschappen squash 2010 Tenniscompetitie halverwege HC & VV op het web Familieberichten

INTERVIEW 20

‘We zijn financieel gezond’ Sinds 2004 maakt Robert Jan Mansholt deel uit van het Hoofdbestuur, waarvan sinds 2005 als voorzitter. Eind dit jaar is hij na een periode van 6,5 jaar van plan te stoppen. Reden genoeg om de voorzitter aan het woord te laten over het voorzitterschap, de financiën, de nieuwe sponsor en het project ‘kasteel’.

UITGELICHT 8

PIMS Keukens Burger Van Leeuwen Garantiemakelaars Residential Housing Koninklijke De Swart Bazuin & Partners Hodie Mihi, Cras Tibi Uitvaartbloemist Momentum Florum Stills Bloemenkiosk Snijder C.H. Hoek Juwelier V&W ERA Makelaars Real Estate Partners Business Club Insinger de Beaufort

Coverfoto: Typerend beeld voor het seizoen. Daniël Voskamp heerst in het strafschopgebied, hier tegen kampioen Nieuwenhoorn.

Stuntploeg blijft in eerste klasse Op laatste speeldag veilig Na een moeizame competitiestart heeft de Kroonelf zich knap herpakt. Als hekkensluiter kwamen wij uit de winterstop, maar daarna wist HVV 1 in tien wedstrijden vijf keer te winnen en eenmaal gelijk te spelen. Op de laatste speeldag was winst noodzakelijk en wérd ook gewonnen van kampioen Nieuwenhoorn. Inzet en teamgeest waren onze grootste kracht.

ADVERTEERDERSINDEX 2 2 2 2 10 12 12 22 26 26 26 30 39 40

Robert Jan Mansholt

31

Bijna landskampioen! HSRC Heren 1 verliest finale Als derde in de eindstand kwalificeerden onze squashers zich voor de play offs. Daarin werd eerst verrassend Angstgegner Victoria bedwongen en in de finale tegen Squash Almere was er lang uitzicht op de titel. Pas in de allerlaatste game viel de beslissing in de partij tussen John Rooney (HSRC De Diepput) en Gilly Lane.

35

De deur op een kiertje 35 Jaar tennis op de Diepput

Fotografie: John van Eck Af en toe vliegt een tennis-, voet- of cricketbal van de ene naar de andere kant, maar daar blijft het bij. De heg is gelijk een Berlijnse muur: na 35 jaar lijkt HTV nog steeds niet echt geïntegreerd met de andere afdelingen, zoals eens de bedoeling was. Al is de onttakeling van het symbolische ‘ijzeren gordijn’ begonnen. mei 2010 DIEPPUT ECHO

3

Van de redactie

KALENDER

tekst ROELAND ENGELEN

W

at een ontknoping! In de winterstop leek HVV 1 als hekkensluiter met 8 punten uit 12 wedstrijden op weg terug naar de tweede klasse. Maar een wonderbaarlijke wederopstanding bracht ons in 2010 direct drie overwinningen én de veilige tiende plaats. Ook de concurrentie pakte echter punten en één wedstrijd voor het einde leek de Kroonelf toch niet aan nacompetitie te kunnen ontkomen. Tenzij kampioen Nieuwenhoorn op de laatste speeldag verslagen zou worden… Het wonder geschiedde. Wat een prestatie, zeker ook gezien de krappe selectie, de blessures en het niveauverschil met het tweede elftal en het hoogste jeugdteam. Onze trouwe back Frederick Mansell vertelt u in dit nummer alles over onze ‘stuntploeg’. De squashheren waren dichtbij een vergelijkbare verrassing, maar misten in de play off finale tegen Squash Almere op een haar

Uit het Dierenrijk tekst ROB BORGERS cartoon JAN MILDERS Het eerste weekend na de winterstop. Uit tegen VUC. Die staan in de top. Wij mijlenver er vandaan. Bovendien, pinguïns zijn winterstopbestendig. Leeuwen moeten het meer van de tropen hebben. Het resultaat lijkt bij voorbaat vast te staan… Maar nee, op maandag 5 februari wordt in AD/Haagsche Courant de 2-1 zege over vijf kolommen breed uitgemeten. Trainer Kees Mol had een bijzonder defensief concept bedacht met een nog specialere opstelling: 0-0-10 en daarachter

COLOFON

na het landskampioenschap. Teammanager Otto le Grand maakte het van dichtbij mee en doet uitgebreid verslag. Behalve over de fraaie prestaties van de Kroonteams valt er meer te lezen in deze Diepput Echo. Niet alleen op het veld, maar ook buiten het veld is de vereniging in beweging. In een interview met algemeen voorzitter Robert Jan Mansholt nemen wij de staat van de vereniging door. Een team cricketvrienden maakte een bijzondere tour naar India en onze vaste rubriek ‘HC & VV in het buitenland’ brengt ons op een mogelijk nog exotischer plek: Benin. In de column laat Rob Borgers zijn licht schijnen over een actueel onderwerp. Nu in de nieuw gevormde Topklasse cao’s voor spelers moeten worden afgesloten, lijkt de scheiding tussen amateur-en profvoetbal volledig te verdwijnen. Het vaderlandse voetbal – en ook HVV – stond twee keer Daniël Voskamp die (bijna) alles pakte. Zijn tegenstrever Wim Schaap zag er niets in. “Ze staan de hele wedstrijd met z’n allen voor eigen doel en schieten de meeste ballen blind naar voren.” Dat verbaast niet. Een mol behoort tot de diersoorten met maar een beperkt gezichtsvermogen. “Ik zou het niet leuk vinden om zo te voetballen.” Nee, leuk is anders. Leuk is het pas als dat ook beloond wordt met een envelop met inhoud…

Diepput Echo is het verenigingsorgaan van de Koninklijke Haagse Cricket en Voetbal Vereniging Jaargang 97 ( nummer 3 ( mei 2010

4


Commissieavond Afscheidswedstrijd Jeroen Smits ALV Koninklijke HC & VV Clubkampioenschappen jeugd HTV Clubkampioenschappen senioren HTV 20 juni Cricket Koffieochtend 7 augustus Cricket 20/20 finale 9 - 12 aug. Tenniskamp 29 augustus Klavertje 4 Toernooi 5 september Familietoernooi tennis

eerder op zo’n kruispunt. En de geschiedenis herhaalt zich, zoals u weet, altijd. Tenslotte krijgen ook de kampioenschappen van HVV C1 en HVV F1 ruime aandacht. De lagere teams komen er dit keer helaas echter bekaaid vanaf. Een enkele uitzondering daargelaten, is er nauwelijks kopij binnen gekomen. Laat dit een motivatie zijn voor het septembernummer. Dus ook heren cricketers en dames/heren tennissers: vertel ons over uw avonturen op de Koninklijke HC & VV!

Misschien zijn de pinguïns gelukkig met deze opwaardering tot kat. Wij, Leeuwen, niet met de afwaardering tot muis.

De slotzin van journalist Lars Omloo bevat een opmerkelijke vergelijking: “De muis weerstond de kat en dat zijn de meest bejubelde zeges.” Die uitdrukking uit het dierenrijk is revolutionair nieuw voor ons.

Inmiddels kunt u lezen hoe ook de hanen tegen de volledig uit zijn winterslaap ontwaakte Leeuw niet het door hen verwachte resultaat wisten te behalen.

Redactie adres

Advertenties

Van Hogenhoucklaan 37, 2596 TA ’s-Gravenhage, [email protected]

Martine Mulder (06-54645343), Christophe Louwerens (06-53249923), Allard Korthals Altes (06-55848953), [email protected]

Redactie HCC 1878 ( HVV 1883 ( HTV 1975 ( HSRC 1978

2 juni 5 juni 7 juni 7 - 20 juni 14 - 26 juni

Roeland Engelen (hoofdredactie), Rob Borgers, Marijke Snoeck (eindredactie), Maurits Chabot, Robert Vermeulen (cricket), Frederick Mansell, Olivier Wijtenburg (voetbal), Heleen van Raamsdonk (squash) en John Verschragen (beeldbewerking).

Vormgeving en druk Koninklijke De Swart, Den Haag

COLUMN

De geschiedenis herhaalt zich (altijd) tekst ROB BORGERS

O

ok na de eerste vijftien topjaren van de vorige eeuw trekken wij veel belangstelling. Iedere veertien dagen trekt een lange stroom toeschouwers langs de Wassenaarseweg vanaf de Javabrug, richting Diepput. De populariteit van het voetbalspel groeit snel en daarmee veranderen aard en benadering. Er ontstaan geruchten over vergoedingen aan de betere spelers. Typisch voor die tijd wordt openlijk gesproken over een “scheiding tussen volksvoetbal en voetbal voor de betere standen”. Terecht zouden wij dat nu, zo’n 100 jaar later, minder gelukkige bewoordingen vinden. In Engeland met betaald voetbal al volop in ontwikkeling, ziet een aantal clubs wel wat in de Corinthian beweging. De club van die naam streeft naar “een spelopvatting, puur en zuiver, slechts voor het genoegen, zonder geldelijke bijbedoelingen”. Hun spierwitte tenue beoogt dat te symboliseren. Interessante zijstap: naar verluidt zou Real Madrid als eerste dit tenue hebben overgenomen… Zie nu hun miljoenenbudget… Wij en gelijkgestemde clubs zien er wel wat in. Althans het leidt tot verhitte discussies en opgewonden vergaderingen over verschillende opties. Meedoen met de ‘vergoedingen’, uit de bond stappen en een Corinthian league vormen of gewoon op dezelfde voet doorgaan. Het laatste geschiedt. Het zou te dwaas geweest zijn om als oprichters van de bond een eigen nieuwe bond te stichten. Een aantal van onze betere spelers ziet het anders. De spelopvattingen van sommige tegenstanders, de noodzaak vaker te oefenen en de “competitiedwang van 22 wedstrijden” (!), vinden ze een bezwaar. Dit versnelt onze geleidelijke teruggang. In 1932, ons 49ste levensjaar, valt voor ons het doek. De hfc Haarlem, uit 1889 een van onze oudste tegenstanders, wint de laatste wedstrijd met 5-2. Pikant detail: in 2005 heft Haarlem zijn amateurafdeling op. Nu in 2010 gaan zij na jaren van betaald voetbal failliet en verdwijnen van het toneel. 1953/54 zijn turbulente jaren voor de KNVB. Betalen of niet betalen is de vraag. Betaald werd er al wel, achter de schermen, onder de tafel of achter gesloten kleedkamerdeuren via gesloten enveloppen. Topspelers kregen financiële steun bij het opzetten van een sigarenwinkel of café, vaak met hun naam breeduit op de gevel! Maar dat kon de uittocht van de betere spelers naar omliggende landen, waar het gesanctioneerde betaalde voetbal al verder ontwikkeld was, niet tegen houden. Het niveau van de elftallen in de hoogste klassen en de kwaliteit van het vertoonde spel liepen snel terug. Tot in september 1954 de bom barstte. Een aantal industriëlen en financiers sloeg de han-

den ineen en de Nederlandse Beroeps Voetbal Bond zag het licht. Overgebleven topspelers werden aangetrokken; in het buitenland spelende profs keerden terug. Een beperkte competitie ging van start op velden buiten de invloed van de KNVB, de zogenoemde besmette locaties en met clubs met toepasselijke namen zoals ‘De Zwarte Schapen’. Het bleek een groot succes, zeker door de gebundelde hoge kwaliteit van de overgekomen spelers. De KNVB moet overstag. Men fuseerde met de Beroepsbond. Een betaalde competitie werd opgetuigd, eerst van twee divisies met 56 clubs daarna uitgegroeid tot 80 clubs. Voornamelijk eerste klassers en dan nog enkele lagere klassers die het (semi-)profavontuur wilden aangaan, zoals enige jarenlange tegenstanders als DHC, UVS, ONA. Dat aantal van 80 liep geleidelijk weer terug. Hoe stond HVV tegenover dit alles? Onze voorzitter Cees Meyer en zijn collega Piet van Houten van HFC, beiden met gezag bij de voetbalbond, bepleitten met succes een absolute scheiding van betaalde en amateurcompetities. Men was zeer zuiver in de leer. Van het befaamde jeugdtoernooi De Acht – de 8 oudste clubs van ons land – werden Sparta en DFC uitgesloten in verband met hun overgang naar de profs… Die absolute scheiding tussen betaalde en amateurcompetities is nu voorbij. De nieuw te vormen Topklasse wordt de brug tussen betaald voetbal en de huidige hoofdklassen met doorstroming in beide richtingen dan mogelijk. Plus een verwachte kwaliteitsimpuls voor het amateurvoetbal. Er was al een gereglementeerd vergoedingensysteem. De term ‘flexibilisering van de amateurbepalingen’ is voor diverse uitleg vatbaar en suggereert dat het systeem flexibel kan worden geïnterpreteerd… Dit seizoen werd een ongekende strijd gevoerd om de boot niet te missen bij de verhuizing naar hogere klasse(n). Over betaling om dat doel te bereiken wordt/werd niet gesproken. Een typisch voorbeeld van het ‘kleren van de keizer syndroom’. Maar zie, afgelopen najaar, wat zegt ons programmaboekje over de Rotterdamse tegenstander van die middag: “Een sterk team, ze hebben flink geïnvesteerd.” Vast niet in renovatie van de kleedkamers of nieuw kantineserviesgoed… Onder de top zal ongetwijfeld het grijze circuit ook in de lagere klassen voortgaan. In welke klasse wij ook (zullen) spelen, vasthouden aan onze sinds onze oprichting gekoesterde amateurstatus is fundamenteel. Versterking van bijvoorbeeld ons hoogste voetbalelftal via financiële inspanningen is niet gewenst. Inherent aan het karakter van onze vereniging moeten wij op eigen kracht en zoveel mogelijk met eigen kweek streven naar het hoogst bereikbare. mei 2010 DIEPPUT ECHO

5

ECHOOTJES De ALV is de ALV niet meer De tijd van gezapig snurkende leden tijdens de ALV is voorbij. Het lijkt tegenwoordig wel een partijcongres. Hevige debatten. Ongeplande schorsingen voor scherp overleg om proberen eruit te komen vóór er weer met de pers gesproken wordt. Beleef het mee! Ook deze spannende avonden zijn inclusief bij uw lidmaatschap. Het is gratis! Sterker nog; na de vergadering is meestal de eerste consumptie voor rekening van het bestuur, de zogenaamde ‘sigaar uit eigen doos’. Kom allen voortaan naar de ALV. Het gaat echt ergens over. Niet over het fileprobleem, want anders zou u te laat komen. Niet dat gezeur van kantoor, dus neem rustig de middag vrij en neem de stukken even door. Niet over de rechten voor de dieren, terwijl er wel kemphanen, struisvogels en leeuwen waren. Driewerf neen! Het gaat over u en de Vere(e?)niging en onze toekomst. Dus niet alleen maar komen op de borrel of de wedstrijd maar ook de kooi in voor het gevecht. Dat hoort erbij. Kom de volgende keer naar de ALV en word een Leeuw!

Cees Meijer 90 Eind vorig jaar vierde ons Erelid Cees Meyer zijn negentigste verjaardag. Een vijftiental HVV-vrienden bood hem een Herendiner aan om het bereiken van deze bijzondere mijlpaal passend te vieren en om Cees’ vele verdiensten over een lange periode voor onze vereniging nog eens over het voetlicht te brengen. De avond had ook anderszins een bijzonder karakter. Het illustere gezelschap was goed voor 1665 wedstrijden en 234 goals in HVV 1. Recordhouder was Piet van Heeswijk, in de jaren veertig en vijftig. Vlak daarachter Erik Smits (!) in de zeventiger en tachtiger jaren, met Max Colthoff, jarenlang elftalgenoot van Piet en Cees, als 6


goede derde. Niet iedere tafelgenoot was in zijn jonge jaren een Kroonleeuw. Enkelen vergaarden eeuwige roem in het niet minder befaamde Circus Milo.

Welkom in het hol van de leeuw Tegenstanders die tegenwoordig de Diepput bezoeken, zullen weten dat ze zich in het hol van de leeuw bevinden. Sinds afgelopen winter waken twee reusachtige leeuwen boven onze ingang. Hun imposante omvang doet direct denken aan het monument bij Waterloo, ter herinnering aan de slag. Maar het voorkomt dat de oude boog met de naam van de vereniging (ooit ook een geschenk) nog boven onze ingang hangt. De leeuwen zijn, net als het fraaie nieuwe groene hek, een geschenk van de jubileumcommissie HVV 125 jaar.

Marjolijn Bijloos wint Kerstpuzzel Nou, dat heeft de redactie geweten! Maar liefst 432 woorden werden gevonden, maar na aftrek van niet kwalificerende bleven er nog 179 over. Dat waren dan woorden van minder dan 3 letters, woorden die niets met (de sporten op) de vereniging te maken hebben, woorden die met geen mogelijkheid te vinden waren, of verkeerd gespelde. In de categorie jeugd wonnen Jan Chris Kampfraat (108 woorden) en Pieter van den Assem (met 83) de prijzen. Balthazar de Bruijn uit E8 verdient met zijn 61 woorden een eervolle vermelding. En bij de ‘senioren’ konden Marjolijn Bijloos (nee, geen doorgestoken kaart!) en Ella Verschragen met respectievelijk 139 en 115 woorden een prijs tegemoet zien.

Haags eerbetoon voor cricketkampioenen

Familie Smits wint ook in tennishal Het was een barre winter dit jaar en dit had gevolgen voor bijna alle traditionele evenementen rond Kerst. De Kerstrally werd afgelast wegens gladheid, de Snert Cup met VOC kon geen doorgang vinden en ook voor de Kerstsixes lag er teveel sneeuw op het veld. Terwijl ijsmeester Peter de Rotte zijn rayonhoofden bijeen riep om te speculeren over een nieuwe Elfkrekentocht, streden op Eerste Kerstdag 24 man onder leiding van scheidsrechter Willem Winckel in de tennishal van HTV om de alternatieve Kerstsixes. Traditioneel won de familie Smits, zij het moeizaam, in de finale van de familie Levert.

Op zaterdag 30 januari werden 366 Haagse kampioenen door de Gemeente Den Haag gehuldigd in een feesttent naast het ADO Den Haag stadion. Onder de medaillewinnaars waren twee van onze jeugdteams die het landskampioenschap hebben behaald in 2009. Eerst was U13 aan de beurt; alle spelers en begeleiders werd een medaille omgehangen en ieder kreeg een hand van wethouder Sander Dekker om vervolgens gezamenlijk op de gevoelige plaat te worden vastgelegd. Toen deze eer ook aan de U18 ten deel was gevallen mocht men op de eretribune naar de wedstrijd ADO Den Haag – Heerenveen kijken. In de rust maakten Tonny Staal en Willem de Kempenaar samen met de andere kampioenen nog een ereronde met de clubvlag over het veld, waarbij zij luid werden toegejuicht.

(((Quotes (((

Werkzaamheden op de Diepput Onlangs zijn de nieuwe cricketkooien in gebruik genomen. De hele constructie is nieuw, de ondergrond is vervangen en het aantal kooien is uitgebreid van 3 naar 4. Ook de huisjes zullen binnenkort worden aangepakt. Het karakteristieke torentje moet gerenoveerd worden. Tegelijkertijd zal het gehele complex worden geschilderd en waar nodig zal houtwerk worden hersteld.

STER Er staat werkelijk geen maat op F1 van HVV. Dit seizoen werd slechts één wedstrijd verloren. Dat was tegen profclub Sparta. Het sterk bezette toernooi van Den Hoorn (met o.a. Excelsior en DHC) was toen al gewonnen. F1 is dit seizoen twee keer kampioen geworden van de allerhoogste divisie. Uitslagen als 15-0 zijn meer dan eens voorgekomen. Bovendien haalden de toekomstige Kroonleeuwen de halve finale van de beker, waarin pas na penalties werd verloren.

Anjema balanceert op rand mondiale top 10 Laurens Jan Anjema blijft ook in de internationale PSA-ranking van mei op het randje van de top-10 hangen. Met een elfde plaats blijft hij op zijn hoogste positie tot nu toe staan. Op vaderlandse grond heeft hij tijdens de Nederlandse Kampioenschappen in februari zijn titel met succes verdedigd. In ‘straight games’ (11-4, 14-12, 11-5) versloeg hij Dylan Bennett en nam voor de vijfde keer de titel in ontvangst. Hoewel hij geen enkele game afstond, is het NK voor hem altijd ‘een stressvol weekje’. “Als je naar de scores kijkt, lijkt het misschien makkelijk. Maar er ligt toch een flinke druk op mijn schouders. Ik ben enorm opgelucht. Het is niet meer zoals twee of drie jaar geleden. Die jongens worden steeds beter en ik groei nu minder snel. Hoe hoger je komt, hoe minder snel je vooruitgaat.’’

HVV TV

Glitter Party

HVV stijgt van plek 52 naar plek 14

De gebroeders Levert zijn nagenoeg onherkenbaar op de Glitter Party van 19 maart jongstleden. Het clubhuis was omgetoverd tot een ware retro disco met de DJ’s: Dr Beat & Dr Love.

HVV F1. Achterste rij v.l.n.r.: Cedric Kurstjens, Joost van Praag, Boris Gorlee, Splinter de Mooij, Okke Korteweg. Voorste rij: Wouter Vrijmoet, Bas Mouw, Teun Dicke, Jurriaan van Wijngaarden.

Vanaf januari bestaat er HVV TV, een docusoap over de strijd om lijfsbehoud van HVV 1. De filmpjes geven een kijkje achter de schermen bij de Kroonelf; grapjes, emoties, vreugde, verdriet en een grote portie HVV-humor. Alle afleveringen zijn te zien op www.youtube.com/konhcvv.

Eind 2009 presenteerde AD/Haagsche Courant een Top 100 van voetbalclubs in de Regio Haaglanden. Van alle clubs werd de positie van het eerste elftal vergeleken met de plek precies tien jaar eerder. Toen stond HVV in het rechterrijtje van de derde klasse, in december 2009 laatste in de eerste klasse. Daarmee is HVV één van de grootste stijgers in de afgelopen jaren.

“Bij HVV zijn voelt als thuiskomen. Ons sociale leven speelt zich hier af met mensen die overal in Nederland werken of studeren en elkaar bij HVV opzoeken om niet alleen een balletje te trappen maar ook sociaal met elkaar op te trekken.” Clemens Levert over zijn HVV-gevoel in AD/Haagsche Courant van 1 december 2009.

“Het voetballen ziet er niet al te soepel meer uit. Maar de beleving en de wil om te winnen zijn nog zeker aanwezig.” Robert Jan Mansholt over het jaarlijkse Nieuwjaarsdrieluik met de Veteranen van HBS en Quick in Den Haag Centraal van 1 januari 2010.

“We’ll have teams in both the Topklasse and the Hoofdklasse next season, giving our younger players great opportunities to develop further – and our aim is to be challenging for the title by 2011 and to win it again at least once within the next five years.” HCC-voorzitter René Smits op 8 januari 2010 op de website www.cricketeurope4.net.

“Neem rechtsachter Fred Mansell. Geen technisch oogstrelende voetballer, maar hij speelde de wedstrijd van zijn leven en stond symbool voor de onverzettelijkheid van de Leeuwen. Glijden, blokken, rennen, het is voor een tegenstander om horendol van te worden.” AD/Haagsche Courant van 8 februari 2010 ziet keihard werken als één van de oorzaken van de verrassende zege op VUC (2-1).

“De ene redding was nog mooier dan de andere. Zonder overdrijving kan worden gesteld dat zonder hem HVV nog geen punten achter deze jaargang had kunnen zetten.” AD/Haagsche Courant van 3 mei 2010 over het keeperswerk van HVV-doelman Daniël Voskamp in de beslissende wedstrijd tegen Nieuwenhoorn.

((((((((( mei 2010 DIEPPUT ECHO

7

HVV 1: LIJFSBEHOUD!

Stuntploeg blijft in eerste klasse tekst FREDERICK MANSELL foto’s HANS WILLINK

In de winterstop ziet het er allemaal niet zo zonnig uit voor het eerste elftal van HVV. Met acht punten uit twaalf wedstrijden staan de geelzwarten onderaan in de eerste klasse. De tweede seizoenshelft moet er uit een ander vaatje getapt worden. Een verslag.

N

a een geslaagd ‘trainingskamp’ in de Franse Alpen kijkt de HVV-selectie vol goede moed uit naar de tweede seizoenshelft. “We kunnen van iedereen in deze klasse winnen”, meent Zev Davidson zelfs. De competitiehervatting laat lang op zich wachten door kou en sneeuw. Pas op 7 februari 2010 rolt de eerste bal weer in een officiële wedstrijd. In de tussentijd oefent HVV 1 twee maal. Hoofdklasser HBS is op Craeyenhout met 1-0 te sterk en ook ’s-Gravenzande SV wint van de Kroonelf, 4-0. In deze Diepput Echo een terugblik op de tweede seizoenshelft. Tien wedstrijden met een Houdini-achtige ontknoping.

VUC – HVV 1-2 (7 februari 2010) De eerste competitiewedstrijd is direct een beladen Haagsche derby, de pinguïns tegen de leeuwen. In het begin van de wedstrijd komen de Kroonleeuwen op voorsprong door een doelpunt van Jaap Akerboom. Voor rust verdubbelt HVV de voorsprong, 0-2 Josse Andriesen. Na de thee is het VUC dat aandringt en het wordt al snel 1-2. VUC valt voortdurend aan, maar loopt telkens weer tegen de HVV-muur op. Elke bal die VUC naar voren schiet, wordt door een geelzwarte speler nog harder terug geschopt. Eindstand: 1-2. De vreugde na afloop is enorm, want HVV is van de laatste plaats af.

Scrimmage voor het doel van Quick. Erik van Galen krijgt hem er niet in, Olivier Zwolsman en Derick Mekking kijken toe.

tactiek. Tot de rust blijft het 0-0, maar kort daarna scoort DHC, 0-1. HVV herpakt zich en in een periode van zes minuten scoort HVV twee maal, twee keer Mekking. De laatste twintig minuten is het DHC dat de klok slaat, maar zonder resultaat. HVV wint verassend met 2-1, de derde overwinning op rij. Het Algemeen Dagblad spreekt van ‘een stuntploeg’.

HVV – Neptunus 3-2 (7 maart 2010) Een maand (!) na de competitiehervatting speelt HVV pas weer, op de Diepput tegen een andere oude bekende: het Rotterdamse Neptunus. Derick Mekking brengt na 20 minuten 1-0 op het scorebord. Vanaf dat moment verliezen de Kroonleeuwen echter de greep op de wedstrijd. Het wordt 1-1 en een kwartier na rust zelfs 1-2. De troefkaart ‘Marnix van der Gun’ wordt ingezet en HVV knokt zich terug. Mekking maakt een kwartier voor tijd de 2-2 en acht minuten voor tijd is het Van der Gun die de 3-2 binnenschiet. Een droomcomeback van Marnix en een belangrijke overwinning voor HVV.

‘We kunnen van iedereen winnen’ HVV – DHC 2-1 (14 maart 2010) In de heenwedstrijd werd HVV volledig van de kunstgrasmat gespeeld, dus op de Diepput werd er gekozen voor een defensieve 8


Alphense Boys – HVV 7-1 (28 maart 2010) Na 15 minuten is de wedstrijd al gespeeld, 3-0. De Boys uit Alphen walsen over de Kroonelf heen en bij rust staat het geheel verdiend 4-1. Doelpunt van HVV komt op naam van Dennis Levert. Na rust verandert er niets aan het spelbeeld. Door goed keeperswerk van Daniel Voskamp blijft de score ‘beperkt’. Het wordt 7-1 voor de thuisploeg en HVV staat weer met beide benen op aarde.

SJC – HVV 6-1 (3 april 2010) Op de zaterdag voor Pasen neemt HVV het op tegen SJC. Het is de honderdste wedstrijd voor invaller doelman Reinier Bijloos, maar die had zich waarschijnlijk een mooier jubileum voorgesteld. Na 15 minuten staat het 3-0 voor de thuisploeg en staat HVV nog maar met tien man op het veld. De jubilaris moest een overtreding in de zestien meter met rood bekopen. De wedstrijd eindigt in een 6-1 overwinning voor SJC. Martijn Wols redt de eer.

Eindstand 1e klasse B Nieuwenhoorn 22-44 PR Alphense Boys 22-42 PR DHC 22-37 PR SJC 22-35 NC Quick 22-33 NC Leonidas 22-33 NC VUC 22-29 RKAVV 22-27 Neptunus 22-25 HVV 22-24 TOGB 22-22 PD JHR 22-14 D

Vanaf de stip zet Jaap Akerboom ons op gelijke hoogte tegen Quick.

PR = Promotie, NC = Nacompetitie, PD = Promotie-/Degradatieduels, D = Degradatie

TOGB – HVV 0-1 (5 april 2010)

HVV – Nieuwenhoorn 1-0 (2 mei 2010)

Op Tweede Paasdag reist HVV af naar Berkel en Rodenrijs voor de belangrijke uitwedstrijd tegen mededegradatiekandidaat TOGB. HVV, dat 13 doelpunten tegen kreeg in haar laatste twee wedstrijden, begint aanvallend aan de wedstrijd. Het resulteert in een (onterecht) afgekeurd doelpunt en een aantal mogelijkheden. In de tweede helft krijgt Martijn Lips een rode kaart. Met tien man graaft HVV zich in en hoopt het op een spaarzame uitval. Die komt er een kwartier voor tijd. Tim Conijn wordt gevloerd in het strafschopgebied: penalty en een rode kaart voor een TOGBspeler. Mekking benut de strafschop, 0-1. TOGB gooit daarna alles op de aanval, maar Voskamp houdt zijn doel schoon.

Op een regenachtige Diepput is het erop of eronder voor de Kroonelf. De beste kansen zijn voor Nieuwenhoorn, maar een subliem keepende Daniel Voskamp houdt wonder boven wonder zijn doel schoon. Voor rust maakt Mekking 1-0 voor HVV. Na de onderbreking is Nieuwenhoorn bijna voortdurend in de aanval, maar de verdediging van de Kroonelf wordt niet geslecht. HVV – Nieuwenhoorn eindigt in 1-0. En wanneer het nieuws binnenkomt dat SJC van TOGB heeft gewonnen, barst er op het veld een feest los. HVV handhaaft zich in de eerste klasse.

HVV – JHR 0-2 (11 april 2010) Hekkensluiter JHR vecht op de Diepput voor haar laatste kans op lijfsbehoud. Vanaf de eerste minuut zijn de gasten de bovenliggende partij. Bij rust staat het verdiend 0-1 voor de Rotterdammers. Na rust wordt HVV feller, maar kan het geen potten breken. In de laatste minuut gooit JHR de wedstrijd in het slot, 0-2. HVV moet drie wedstrijden voor het eind van de competitie vrezen voor nacompetitie. Of zelfs erger.

HVV heeft dit seizoen vriend en vijand weten te verbazen. Na een moeizame competitiestart heeft de Kroonelf zich knap herpakt. In de tien wedstrijden na de winterstop wist HVV vijf keer te winnen, werd er één maal gelijk gespeeld en vier maal verloren. Inzet en teamgeest zijn zonder twijfel de grootste krachten van dit HVV. U kunt de Kroonelf volgend jaar weer bewonderen in de eerste klasse. U zult het dan wel moeten stellen zonder aanvoerder Erik van Galen en Kees Mol, twee heren die in een aantal jaren echte HVV’ers zijn geworden. De Diepput Echo redactie wil beide heren bedanken voor hun sportieve én sociale bijdrage aan HVV.

HVV – Quick 1-1 (18 april 2010) De leeuwen nemen het op een zonnige zondag op tegen de haantjes. De technisch betere spelers van Quick komen vroeg in de wedstrijd op een 0-1 voorsprong. Het gebrek aan techniek wordt door HVV echter ruimschoots gecompenseerd met een enorme portie inzet. Vlak voor rust krijgt HVV een penalty die onberispelijk wordt ingeschoten door Jaap Akerboom. Na een rode kaart voor Marc Engelkamp diep in de tweede helft, trekt HVV zich volledig terug. En met succes. HVV – Quick eindigt in 1-1. Maar, door de winst van Neptunus staat HVV op een nacompetitieplek…

Leonidas – HVV 2-0 (25 april 2010) In Rotterdam speelt het honderdjarige Leonidas beter dan HVV. Na de verdiende 1-0 voor de thuisploeg, knokt de Kroonelf zich terug in de wedstrijd. HVV komt enkele malen gevaarlijk voor het Rotterdamse doel, maar een volley van Mekking en een vrije trap van Akerboom raken de lat. Ver in de tweede helft wordt het 2-0. HVV moet op 2 mei winnen van kampioen Nieuwenhoorn om nacompetitie te ontlopen. Bovendien mag TOGB dan niet winnen van SJC. Een onmogelijke opgave (?).

Faizel Soekhai volgt Kees Mol op Na een uitgebreide sollicitatieprocedure heeft het bestuur van HVV voor het seizoen 2010/2011 een opvolger gevonden voor de helaas vertrekkende trainer Kees Mol. In de persoon van Faizel Soekhai (40 jaar) denkt het bestuur een jonge ambitieuze trainer in huis te hebben gehaald. Naast zijn werkzaamheden als hoofdtrainer zal Faizel regelmatig aanwezig zijn op zaterdag om de verschillende jeugdteams aan het werk te zien. Faizel is momenteel werkzaam als trainer/coach van B1 van Excelsior Rotterdam waarmee hij de afgelopen jaren succesvol is geweest.

mei 2010 DIEPPUT ECHO

9

10


NOG KANSEN VIA NACOMPETITIE

HVV 2 mist directe promotie tekst FREDERICK MANSELL foto MARJOLIJN BIJLOOS

Het tweede elftal strijdt al een aantal jaren om promotie naar de reserve eerste klasse. Tot op heden zonder resultaat. Dit jaar was de doelstelling wederom promotie. Een jaar met hoogtepunten, dieptepunten en een ‘cliffhanger’.

D

e bovenste twee ploegen van de reserve tweede klasse promoveren direct. Een extra grote kans dus voor HVV 2 om eindelijk de doelstelling, promotie, te halen. Wanneer de winterstop in gaat, ziet het er rooskleurig uit voor het tweede selectieteam. FC Lisse 2 lijkt de enige concurrent voor het kampioenschap. HBS 3 staat derde op grote achterstand, maar onderschat hen nooit. Na de winterstop schiet HVV uit de startblokken met vijf opeenvolgende competitiezeges tegen achtereenvolgens Foreholte, ODB, VUC, Quick en Teylingen. Met negen punten voorsprong op de nummer drie, HBS 3, kan het bijna niet meer mis gaan. HVV 2 is zelfs lijstaanvoerder wanneer het op 28 maart op bezoek moet bij concurrent Lisse. Daar gaat het mis. Het wordt 2-1 voor de thuisploeg en HVV is koploper af. Trainer Hans Bal weet wel waarom er verloren werd: “De spelers van Lisse zijn altijd goed voor ‘een zesje’. HVV’ers halen soms een 8 en soms een 4. Dat is ons probleem.” Een mooie beeldspraak om aan te geven dat de ploeg door het seizoen heen erg wisselvallig presteert. Met nog zes punten voorsprong op HBS is er echter nog geen vuiltje aan de lucht. Dat is er wel nadat Voorschoten ’97 op de Diepput te sterk is voor HVV (0-2). De voorsprong op HBS is geslonken tot drie punten en dat blijft ook zo na de overwinning op DoCoS. Aan het kampioenschap wordt al niet meer gedacht. Een tweede plek is het hoogst haalbare en die plek kan bij winst worden veiliggesteld op 25 april, uit bij HBS. Op Craeyenhout wordt een rommelig duel uitgevochten, waarbij HBS aan het langste eind trekt (2-1). Een onterecht afgekeurd doelpunt van HVV doet de gemoederen nog wat verhitten. Feit is dat HVV 2 in vier wedstrijden een voorsprong van negen punten als sneeuw voor de zon heeft zien verdwijnen. Eén wedstrijd voor het einde van de competitie staan HBS 3 en HVV 2 op een gedeelde tweede plek.

HVV 2 in de verdrukking tegen Quick 3. Van links naar rechts Eelco Riemersma, Jochem van Hessen, Frank de Pijper, Lucas van Rossem, Reinier Bijloos, Dennis Piekhaar en Pieter Bas Noordhoek Hegt.

Mocht dat zo blijven, wordt er een beslissingswedstrijd gespeeld. Op 2 mei moet HVV winnen van Teylingen, dat nog in de race is voor een periodetitel. HBS neemt het op tegen Quick. HVV domineert in de eerste helft, maar weet niet te scoren. Na rust doet de tegenstander dat wel, liefst twee maal. Het tweede verliest met 1-2 en HBS speelt met 4-4 gelijk bij Quick. HBS promoveert, HVV is veroordeeld tot het spelen van nacompetitie. Het is een bittere pil voor het talentvolle tweede elftal. De wisselvalligheid werd hen uiteindelijk fataal en het seizoen bleek vijf wedstrijden te lang te duren. Maar genoeg getreurd. Er is nog een kans om te promoveren via de nacompetitie. En die kans is reëel. Vorig jaar strandde HVV 2 in de finale van die nacompetitie. Er werd verloren van TOGB 2, maar er waren kansen te over voor HVV. Toen moest het veel spelers afstaan aan HVV 1 voor de nacompetitie. Dat probleem is er nu niet, dus staan de elf sterkste strijders klaar om een felbegeerde plek in de eerste klasse te veroveren. Promoveren kan dit jaar nog via vijf wedstrijden, of volgend jaar via twintig. Dat lijkt me geen moeilijke keuze. Dus komt allen om ons tweede selectie-elftal te steunen tijdens deze nacompetitie.

Eindstand Reserve 1e klasse A: Lisse 2 22-49 PR HBS 3 22-45 PR HVV 2 22-44 NC Teylingen 2 22-39 NC ODB 2 22-36 Foreholte 2 22-35 NC Wilhelmus 3 22-33 Voorschoten’97 2 22-27 DoCoS 2 22-21 Quick 3 22-19 VUC 3 22-15 PD Blauw Zwart 2 22-10 D PR = Promotie, NC = Nacompetitie, PD = Promotie-/Degradatieduels, D = Degradatie

Als u dit leest is de nacompetitie van HVV 2 reeds begonnen. Op 9 mei en 16 mei speelt HVV 2 in de eerste ronde tegen SVS 2 uit Capelle. Bij winst over twee wedstrijden is Foreholte 2 of Olympia 2 de volgende tegenstander (22 en 24 mei). Wordt ook deze serie gewonnen, dan speelt HVV 2 op 30 mei een finale op neutraal terrein.


11

Hodie Mihi

Cras Tibi

Begrafenissen

Crematies

est. 1934

Hodie Mihi, Cras Tibi is gespecialiseerd in uitvaarten volgens persoonlijke wens. Uw wensen kunnen in ons archief worden vastgelegd. Wij bieden een uitvaartverzekering en beschikken over rouw- en ontvangkamers in de gehele regio 's-Gravenhage.

www.hodiemihi.nl Kantoor: Jan van Nassaustraat 110, 's-Gravenhage

24 uur per dag bereikbaar: 070-3246651 Wilt u adverteren in de Diepput Echo? Stuur dan een e-mail naar: [email protected]

De sponsorcommissie: Martine Mulder (06-54645343) Allard Korthals Altes (06-55848953) Christophe Louwerens (06-53249923) 12


DE LAGERE SENIOREN

Onder in de middenmoot is ook een prestatie tekst CHRISTIAAN POTJER foto’s MAAIKE VAN VLIET

O

p het moment van schrijven behoort de competitie voor de zogenoemde categorie A-elftallen tot het verleden en is men daar begonnen aan de nacompetitie. Dit toetje van de competitie wordt in het betaald voetbal erg gewaardeerd. Op de Diepput is iedereen dan echter voetbalmoe en kijkt weer uit naar het tennis, cricket of gewoonweg een periode niks doen. Dit ondanks het feit dat er vorig jaar in die periode twee promoties verdiend werden. Daarmee is dan ook direct een van de belangrijkste verschillen tussen de vorige jaargang en het huidige seizoen gegeven. Eindigde vorig jaar meer dan de helft van alle seniorenteams bij de eerste drie, ditmaal was slechts het tweede daartoe in staat. Dat elftal wist echter een voorsprong van 9 punten op het derde team van de Kraaien in 5 wedstrijden te verspelen. Zelfs de laatste wedstrijd ging verloren, terwijl HBS ook punten verspeelde (zie ook bladzijde 11). Met het tweede is dan ook direct het enige team genoemd dat in de nacompetitie aan de slag gaat. Het derde van vorig jaar legde in de reserve 3e klasse beslag op de tweede plaats. Doordat het vijfde zijn met promotie knap veroverde plek in de reserve tweede klasse aan het derde afstond, mocht men het dit jaar een klasse hoger proberen. Dit werd geen onverdeeld succes, mede door het grote spelersverloop. Pas aan het eind van het seizoen was een goede band gesmeed en begon men elkaar aan te voelen. De punten die aan het eind van het seizoen gepakt werden, waren niet voldoende om de degradatie te ontlopen, maar bieden wel vertrouwen voor de toekomst. De echt oude mannen spelen in het vierde, maar blijven ontkennen dat ze oud zijn, dit getuige de elftalnaam op de Sinterklaasballen. Men kwam op hetzelfde niveau uit als het jaar ervoor, maar alles ging toch wat stroever. Bang voor degradatie

HVV 8 voor de competitiewedstrijd tegen VCS 3. Staand v.l.n.r.: Christiaan Potjer (scheidsrechter/aanvoerder), Tijs van den Nieuwendijk, David Simon, Ron van den Beek, Bart de Bruijn, Serge Bouwens, Lodewijk Bogaardt, Rick van Aagten en Floris van Heijgen. Zittend: Remco van Vliet, Tobias Barnouw, Cyril Boonmann, Olivier van Vollenhoven, Michiel Jongebroer, Pieter van der Zwan, Tilian van der Zwan en Evert Potjer.

hoefde men niet te zijn, want een van de teams uit de afdeling trok zich al in september terug. Ook de angst voor een nacompetitieplaats voor mogelijke degradatie behoorde snel tot het verleden, want Celeritas 2 had slechts zelden 11 man en was dan ook het kanonnenvoer van deze klasse. Het vijfde elftal bedankte voor de eer om in de tweede klasse te gaan spelen en bleef rustig in de derde klasse. Ondanks het feit dat het elftal nauwelijks gewijzigd was, kon men de prestatie van het voorgaande jaar niet herhalen. Het probleem zat hem voornamelijk in de uitwedstrijden. Werd thuis op het gladde kunstgras slechts twee keer (maar dan ook dik) verloren, op het bobbelige grasveld van de tegenstander werd slechts twee maal gewonnen. Techniek en inzicht heeft het elftal dus voldoende, maar conditie en fysieke gesteldheid dalen met de jaren en de groeiende kinderschaar. Het zesde kwam uit in de reserve vierde klasse en dat is dus een B-categorie team. Ondanks het feit dat ze in de vierde klasse uitkomen mochten ze tegen een aantal tweede elftallen spelen, maar ook tegen HBS 4 en Graaf Willem 3. Daarmee zijn dan ook meteen de meest memorabele overwinningen genoemd, want ook zij

mochten merken dat je fit voelen en fit zijn twee verschillende begrippen zijn. Het zevende was het negende van het vorige seizoen, dat na een ongelooflijk rush maar net het kampioenschap miste. Dat was echter in de reserve achtste klasse. Het team achtte zich goed genoeg om de dit jaar open gevallen plek in de reserve 6e klasse op te vullen. Dat bleek in eerste instantie een illusie. Anders dan in de 8e klasse werd spelen met tien man wel genadeloos afgestraft door de tegenstander. Even leken dramatische tijden aan te breken, maar het aanstellen van een leider en met het naleven van onderlinge afspraken bleek het tij te keren. Het laagste team was dit jaar het achtste, dat net als in het vorige seizoen in de zevende klasse speelde en ook daar nog altijd de druk heeft dat het kan degraderen naar de achtste klasse. Verrassend genoeg waren ze nog ingedeeld met een tweede team dat door het terugtrekken van hun eerste team het hoogst uitkomende team was. Dat betekende met alle egards ontvangen worden, maar ook in een uittenue verschijnen. Het elftal voert met nog twee wedstrijden te gaan de middenmoot aan en toont zich daarmee een ware vertegenwoordiger van de vereniging in de competitie-editie 2009-2010. Vervolg op pagina 14 (kader) mei 2010 DIEPPUT ECHO

13

HVV-JEUGD: DE EINDBALANS

‘Een kampioenschap van een selectieteam is bij HVV redelijk zeldzaam’ tekst FREDERICK MANSELL EN OLIVIER WIJTENBURG

In deze Diepput Echo wordt de eindbalans op gemaakt van een jaar lang jeugdvoetbal bij HVV. Trainers, leiders, kenners en bobo’s geven hun meningen en inzichten.

Trainer André van Dam van HVV A1 had het goed gezien. In de Diepput Echo van september 2009 hoopte hij op een eindklassering bij de bovenste drie. En zo geschiedde. Het kampioenschap bleek ‘a bridge too far’, maar een derde plek geeft recht op het spelen van nacompetitie. Bij het uitkomen van deze Diepput Echo speelt onze Kroonjeugd dus nog steeds voor een plek in de hoofdklasse. Er zit genoeg talent in A1. Veel spelers hebben al hun opwachting in HVV 2 gemaakt en speelden daar meer dan verdienstelijk. Marc Berger, Tommie Steens, Jaap Potuyt, Zoyd Robinson, Max Kranendijk, Floris van Eijk, Martijn Canters en Pieter Bas Noordhoek Hegt zijn spelers die we voor de toekomst in de gaten moeten gaan houden.

V

oetbalvoorzitter Hans Willinge bestempelt het seizoen 2009-2010 als “goed tot zeer goed. Het ging over het algemeen veel over voetbal en niet over randzaken. Bovendien is onze jeugd een echte HVV-jeugd. En dat is belangrijk.” Toch ziet Willinge ook ruimte voor verbeteringen: “De kwaliteit van de trainingen voor niet-selectieteams moet omhoog. Daar gaan we volgend jaar wat aan doen.” Met de komst van extra trainers speelt HVV in op de steeds groter wordende jeugdafdeling. Door deze groei komt er een grotere druk op de veldbezetting en organisatie. “De jeugdcommissie verdient een dikke pluim. In 10 jaar tijd is de jeugdafdeling bijna verdubbeld.” Er springen voor Willinge een aantal zaken bovenuit. C1 is kampioen geworden van de eerste klasse. Ook F1 werd kampioen. Twee maal zelfs. “Een kampioenschap van een selectieteam is bij HVV redelijk zeldzaam”, aldus de voorzitter.

Na een lastig jaar is B1 slechts twaalfde geworden, en dat terwijl er met hoge verwachtingen aan het seizoen werd begonnen. Een seizoen om snel te vergeten. Vervelend is dat de eerste klasse wordt ingekrompen, zodat de voorlaatste plaats nare gevolgen heeft voor volgend jaar. Dit betekent dat B1 een klasse lager moet gaan voetballen. “Het is echter nog niet zo ver”, geeft

Vervolg van pagina 13

De prestaties van de senioren teams in het seizoen 2009/2010: #

Elftal

Klasse

G

W

GL

V

P

DPV

DPT

10.

HVV 1

1e klasse B

22

7

3

12

24

20

46

3.

HVV 2

res. 2e klasse A

22

14

3

5

44

54

30

12.

HVV 3

res. 2e klasse C

22

3

4

15

13

26

76

9.

HVV 4

res. 3e klasse C

20

5

4

11

19

43

57

8.

HVV 5

res. 3e klasse E

20

6

6

8

24

37

50

10.

HVV 6

res. 4e klasse F

19

4

0

14

12

38

89

11.

HVV 7

res. 6e klasse F

21

5

5

11

20

35

62

7.

HVV 8

res. 7e klasse J

20

6

4

10

22

33

51

Veteranen A niet meer laatste In het begin van het seizoen was Veteranen A kanonnenvoer voor de tegenstanders in de Landelijke Veteranencompetitie. Na 9 wedstrijden waren nul punten behaald met de doelcijfers 10 voor en 60 tegen. De uitslagen tegen Hercules (1-8), AFC (1-10), Kampong (2-8) en Kon. HFC (0-14) logen er niet om. Gelukkig stelden zich op initiatief van Jeroen Smits een

14


aantal oud-eerste elftal spelers beschikbaar en in de resultaten kwam snel verbetering. Quick werd thuis na een 3-0 achterstand met 4-3 verslagen. Later volgden nog een overwinning op Victoria en gelijke spelen tegen Concordia en Black Devils, waardoor HVV de laatste plaats vooralsnog aan Quick heeft overgedaan. In Haarlem werd na de smadelijke thuisnederlaag zelfs bijna revanche genomen op HFC, er werd ongelukkig met 3-2 verloren. Hopelijk zullen

ook volgend jaar enkele dragende spelers beschikbaar zijn voor het veteranenteam, zodat HVV in deze unieke competitie weer een rol van betekenis kan spelen.

HVV 4 in Salzburg HVV 4 heeft in november van het afgelopen jaar voor de tweede opeenvolgende keer het team van Red Bull Salzburg bezocht. Red Bull Salzburg, kampioen van Oostenrijk en Europees succesvol dit jaar, kent voor ons bekende spelers als Robin Nelisse (oud-Feyenoord en FC Utrecht) en Barry Opdam (tienvoudig international, oud-AZ en voorheen teamgenoot van Rik Stikkelbroeck en Aad Smith bij de FC Lisse). Red Bull staat dit jaar onder leiding van Huub Stevens. De selectie van HVV 4 bezocht Salzburg, ging skiën op Ellmau en de gletsjer van Kaprun, bezocht de Red Bull club Half Moon en de wedstrijd Red Bull tegen Austria Wien, dit alles in een weekend. Het bezoek was wederom niet tevergeefs, ook dit jaar werd Red Bull kampioen.

Frank van Boekel aan. “HVV gaat bij de KNVB aanvragen of B1 hoog kan blijven voetballen, omdat de selectie van volgend jaar veel potentie heeft.” De volgende lichting heeft de toekomst, dus laten we hopen op dispensatie.

HVV C1 is kampioen. Achter v.l.n.r.: Jan Boon, Rodderick Renshof, Sander Moors, Zeeger van Dedem, Koen Roelofsen, Giuliano d’Alba, Tjerk Sleeswijk Visser en Daniël Wareman. Midden: Marc Betrandias, Mathijs de Gooijer, Kevin van den Broek, Casper Heijnen en Boudewijn Renshof. Voor: Thomas van der Ham, Gijs Friso, Sem Wotte, Quentin Stikkers en Jimmy Visser (trainer). Leider, C-coördinator en onmisbare schakel in het team, Cor Zwart, ontbreekt op de foto.

De sterk bezette hoofdklasse bleek voor E1 van HVV iets te hoog gegrepen. In een poule met ADO Den Haag, Feyenoord, Excelsior, HBS en Quick was de op-een-na laagste plek het maximaal haalbare. Wel werd er knap gelijk gespeeld tegen Quick en zelfs gewonnen van Excelsior. “Het zijn mooie uitslagen, maar het is als koud bier in Sarajevo”, aldus trainer André van Dam. En zo is het. Het sterrenensemble van HVV is toch echt het Kroonteam van onze jongste jeugd, F1. Zowel in de najaars- als in de voorjaarscompetitie wordt het ongeslagen kampioen van de hoogste klasse. In de beker halen ze de halve finale en elke speler heeft nu al een aanbieding van een profclub op zak. Niemand echter is van plan HVV te verlaten voor een avontuur bij een Betaald Voetbal Organisatie. “Nee, ik blijf lekker bij HVV, dat is veel leuker en we zijn veel beter”, aldus een mondige Okke Korteweg die aanbiedingen van Sparta en ADO Den Haag naast zich neerlegde (en bovendien een prachtgoal van buiten het strafschopgebied scoorde als pupil van de week). Trainer Peter Entrop vond het een uitdagend, interessant en uitermate leuk seizoen. “Ze zijn enorm volwassen voor hun leeftijd.” Entrop is ook volgend jaar trainer van het huidige F1. Hij verhuist met zijn pupillen mee naar E3/E4, de opleidingsteams voor E1. De enorme ontwikkeling die zijn ploeg heeft doorgemaakt schrijft Entrop toe aan het fanatisme van de jongens. U zult nog veel gaan horen van deze talentvolle lichting. De namen op wie u moet letten? Boris, Teun, Okke, Cedric, Splinter, Joost, Wouter, Juriaan en Bas.

Het kan ook bijna niet anders als je kampioen wordt, maar ”een bijna perfect jaar” zijn de treffende woorden van trainer Jimmy Visser. HVV C1 heeft tijdens het jaar een klein dipje gehad, maar wanneer het eenmaal begint te lopen zijn ze onhoudbaar. Zoals voorafgaand aan het seizoen al werd voorspeld, is de Italiaanse speelstijl een juiste gebleken. De tegenstander had vaker de bal, maar de ‘snelle counter’ met Sem Wotte en Marc Betrandias op de flanken werd veel tegenstanders fataal. Volgens Jimmy is het verder fantastisch hoe de jongens die vorig jaar nog in C2 voetbalden zich hebben gemanifesteerd. “Het is een echte teamprestatie!” Van het team gaan de meeste spelers naar de B-jeugd. Sommige jongens zullen niet direct in het hoogste B-team terecht komen, omdat het allemaal wat fysieker wordt. Sem Wotte komt ook niet in B1, hij verhuist naar Excelsior. Zelf blijft Jimmy C1 trainen. In de hoofdklasse wel te verstaan. Refererend aan zijn eerdere voorspelling (dat C1 voor het kampioenschap gaat ,red.) “kan ik toch wel zeggen dat ik er kijk op heb”, sluit de trainer passend af. Aanvankelijk stond D1 in het rechterrijtje van de ranglijst. Na de winterstop komt er echter Schwung in het elftal van Dick Maalsen en HVV stoomt op naar de vierde plaats. Die plek bezetten de jonge leeuwen twee wedstrijden voor het competitieeinde nog steeds. Daarnaast hebben de mannen veel toernooien gespeeld en er is zelfs een heus trainingsweekend belegd op de Kaag. Volgens leider Frans Toonen is de ploeg sterk vanwege de teamspirit. “Het team heeft geen superspelers. We doen het samen en we doen het samen heel leuk. Het is een echt vriendenteam zonder prima donna’s.” Geen prima donna’s, wel een sfeerbepalende speler: Ton van Beek, keeper van beroep. Toonen noemt zijn keeper “een mascotte en speler tegelijk. Hij is a) heel kort, heeft b) een heel grote bek en is c) een enorm leuke vent. Zo’n speler moet je erbij hebben.”

De prijzenverslinders van HVV F1. Achter v.l.n.r. Cedric Kurstjens, Okke Korteweg, Splinter de Mooij, Joost van Praag en Boris Gorlee. Onder: Teun Dicke, Bas Mouw, Wouter Vrijmoet en Jurriaan van Wijngaarden.

HVV F1 aan de kampioensdis.


15

Een Koninklijk duel Op zaterdag 2 januari had C1 van HVV de eer en het genoegen om aan te mogen treden in de voorwedstrijd van de Oud-internationals tegen HFC. Het blijft een mooi affiche wanneer twee Koninklijke ploegen elkaar bestrijden: Koninklijke HFC C1 – (Koninklijke) HVV C1. In een AntonPieckachtige omgeving in Haarlem betraden de jonkies als echte matadoren het met sneeuw bedekte veld. Na alle plichtplegingen – handen schudden en vaantjes geven – kon de wedstrijd beginnen. Het lager spelende HVV start de wedstrijd furieus. Na 12 minuten staat het 0-1 door een doelpunt van Sem Wotte. En terwijl het publiek in groten getale binnensijpelt, scoort HVV er rustig op los. Bij rust staat het 0-3 voor de jonge leeuwen. Wederom Sem en Giuliano d’Alba zijn de doelpuntenmakers. Na rust is het C1-team van de oudste voetbalclub van Nederland, HFC, de bovenliggende partij. HVV verdedigt met man en macht. En met resultaat. Het wordt 3-1 voor de Koninklijke uit Den Haag. Winnen is uiteraard leuk, maar de ervaring waarschijnlijk nog leuker. De spelers waren het veld nog niet af, of Van Hooijdonk, Winter, Van ’t Schip, De Boer en Jonk begonnen aan hun warming up. Een unieke dag voor HVV C1. Met dank aan HFC voor de Koninklijke ontvangst.

HVV C1 en Kon. HFC C1 voor de aftrap. Foto René van den Broek.

HVV F5 viert het najaarskampioenschap in de 5e klasse. De ‘dubbel’ werd op een haar na gemist. In de voorjaarscompetitie werd het team tweede in de 4e klasse. Staand v.l.n.r.: Peter Smulders (coach), Warner Swaak, Doeke Smulders, Simeon Vos, Dirk Boellaard en Peter Poharnok (coach). Gehurkt: Job de Vries, Tibor Poharnok, Jan-Nilo Tempel en Joris Elderson. Dirk Nachtegaal ontbreekt op de foto.

Negen zeges en slechts 1 gelijkspel, met overmacht werd HVV F10 kampioen in de 8e klasse. V.l.n.r. Alexander Chatelin, Alexander de Ranitz, Joppe Kaptein, Ruben van Peursem, Boris Pinkse, Guido Pols (leider), Philip Stuurman, Gijs Pols en Boris Pols. Op de foto ontbreken Duarte Pereira en Julian Senfter.

Geluiden van ’t Dakje Omdat er door nagenoeg niemand gehoor is gegeven aan de oproep van de Diepput Echo redacteuren om leuke anekdotes en/of verhalen over HVV-teams in te sturen, blijft deze rubriek beangstigend leeg. Slechts F5 en D4 schrijven structureel wedstrijdverslagen. Daarnaast stuurden F3 en F4 ons deze leuke foto. Hopend op meer reacties/verslagen in de toekomst, plaatsen wij dit keer een aangepaste ‘Geluiden van ‘t dakje’. Helaas…

HVV F14 met negen punten voorsprong kampioen in de tiende klasse. Staand v.l.n.r. Olivier Boertje, Arthur Iteogu, Jeanneau van Beurden en Faisal Sabi. Zittend Claas van Gellicum, Iram Aquilar, Koen Thompson, Tjerk Rijkens en Baptiste Meier.

Het hele jaar trainen F3 en F4 al samen. Wanneer beide elftallen ‘vrij’ zijn, wordt er zelfs tegen elkaar geoefend. De wedstrijd eindigde in een 6-4 overwinning voor F3. Na afloop taart.

16


Hier kan ook jouw (kampioens)foto staan. Mail die naar het redactieadres [email protected]. Onze felicitaties gaan in ieder geval uit naar de helden van HVV E6 (5e klasse) en HVV F11 (8e klasse). Dit laatste team werd ook al kampioen in de najaarsreeks (9e klasse) en verloor het gehele seizoen geen enkele wedstrijd. Een unicum.

TEAM IN BEELD: HVV D7

‘Boven op z’n pik zitten’ tekst en foto’s FREDERICK MANSELL EN OLIVIER WIJTENBURG

D7 wordt enthousiast ontvangen tijdens het verzamelen

O

p een heerlijke lentedag moet Graaf Willem II/VAC D5 op eigen veld verslagen worden. Rond kwart voor elf druppelen de eerste spelers van HVV D7 op het terrein binnen. Het Graaf Willemterrein welteverstaan. Er wordt dus op locatie verzameld. De wijzers van de klok zijn de verzameltijd nog nauwelijks gepasseerd, maar met dertien spelers, drie koffiedrinkende coaches en een pelotonnetje ouders/supporters, is de opkomst goed.

g tot stand

Via handopsteken komt de opstellin

D7 scoort en laat Graaf

De ‘kruiselings’ is nog voor verbetering vatbaar

Een goed stel

De voertaal lijkt, net als in B4, ook in D7 niet de Nederlandse te zijn, maar dat blijkt al snel schijn. Alleen de Franse middenvelder Charles Godart is onze taal niet machtig. Voordat de wedstrijd kan beginnen, moet nog het een en ander geregeld worden. Terwijl de spelers van Graaf Willem een oranje hesje krijgen, wordt bij HVV de opstelling via handopsteken bepaald.

“Kom op jongens, boven op z’n pik zitten”, zijn duidelijke aanwijzingen van de coach (nr. 2). Dat de doelpuntenmaker later een doelpuntenmaakster blijkt te zijn, doet niks af aan de achterliggende betekenis van de boodschap. HVV D7 herpakt zich sterk en wint met 4-2. Mel, twee keer, Charles en de Belgische goaltjesdief Lorenzo van Hoorde treffen doel. Er was slechts één plek waar de bal nog vaker lag dan in het doel van Graaf Willem: het slootje.

De start van de jonge leeuwen is niet sterk, want D7 komt snel op achterstand.

op scherp Bijtanken in de rust Na een subliem stiftje (0-1) staat HVV

Willem moedeloos ach ter Het was een drukke ochten d voor de ouders langs de lijn

De professionele handdr

uk zegt voldoende

17

TYP

De strijd om de Zilveren Broodrooster

ISC

HH C& VV

tekst ROELAND ENGELEN foto JOHN VERSCHRAGEN

Een gelukkige hand met kaarten is niet genoeg. Nee, conditie, overzicht, géén kwade dronk en een flinke dosis lef (als je tenminste niet als ‘broodtoeper’ door het leven wil gaan) zijn de kenmerken van een échte Toepkoning. De redactie van de Diepput Echo ging undercover in de toepwereld en geeft hier het antwoord op de vraag: Hoe word je Toepkoning?

O

m de geschiedenis van het toepen op de Diepput te begrijpen, moeten we terug naar de zomer van 1972. Dan ziet de Hoofdbond Nederland BV het licht en wordt de eerste officieuze toepdrive georganiseerd. De ontwikkelingen gaan snel. Voor de (volgens historici) eerste officiële winnaar in 1977 wordt een passende nieuwe prijs geïntroduceerd: de Zilveren Broodrooster. Hij presteert het namelijk om geen enkel risico te nemen en alleen met drie tienen mee te gaan met de slag. Dat is dus ‘broodtoepen’, iets waar de Hoofdbond Nederland BV, maar ook zijn grote concurrent, De Wilde Bond, een broertje dood aan hebben. Een ander nieuw fenomeen dat opduikt, is wat nu de ‘Walk of Shame’ genoemd wordt. Sinds Fons Pasteur op één avond acht keer achter elkaar als verliezer van tafel gaat, mag de allereerste verliezer van de avond onder luid gejuich de weg naar de bar maken om de traditionele vier biertjes voor zijn tafel te bestellen. De Wilde Bond ziet eind jaren zeventig het licht. Het is een groep die zich afzet tegen de toepelite van de Hoofdbond onder het motto ‘Geen gezeik, iedereen een dijk’. Zij vinden dat de Hoofdbond niet meegaat met de ontwikkeling van het spel. Waar de Wilde Bond bij monde van oprichter Fred Staal (Toepkoning 1987) al jaren pleit voor cameratoezicht bij de Toepdrive, ziet de Hoofdbond Nederland BV hier niets in. “Ik ben tegen moderne zaken als Hawkeye. Dat is niet meer het pure spel. Fouten horen er nu eenmaal bij”, is de standaardreactie van gedelegeerde Hans van Vliet (Toepkoning 1981 en 2008). Hoewel ook hij moet toegeven dat dit in het verleden tot de nodige incidenten heeft geleid. Zo bleef Freek Segers maar toepen met een (illegale) harten 6, die hij voor een harten 9 aan zag en 18


besloot Cees van den Assem tijdens het naprogramma van de balustrade af te springen. De zilveren Broodrooster.

En dan was er ook nog de Babybond. Een verzameling talentvolle toepers die zich wilde aansluiten bij één van de eerder genoemde bonden, maar niet kon kiezen. De zoektocht van één van hen werd in 1989 op 8 mm film vastgelegd door vooraanstaand cinematograaf G. ter Kuile. Zo eens in de twee jaar wordt de film weer afgestoft en zien de deelnemers een twijfelende toeper de afgevaardigden van beide bonden volgen. Zijn zoektocht eindigt bij het TIFA (Toep International Federation Association) Hoofdkwartier in Manilla, waar de leden van de Hoofdbond activiteiten ontplooien die weinig tot niets met toepen te maken hebben. Tot zover de geschiedenis. Hoe word je nu een goede toeper? Aan wie kan ik dat beter vragen dan de vaste arbiters Hans van Vliet (waarnemend voorzitter van de Hoofdbond tot Pim Knobbout klaar is met zijn missie in Manilla) en Fred Staal (Wilde Bond). Van Vliet: “Het is geen gelukspel. In al die jaren is er maar een handjevol winnaars geweest dat heeft gewonnen door heel veel geluk of broodtoepen. Over het algemeen winnen de betere toepers. Conditie, overzicht en het lezen van het spel zijn daarvoor van essentieel belang.” “Het gaat om uithoudingsvermogen. Je moet tien rondes vol aan de bak. Dan komen vanzelf de betere toepers bovendrijven”, voegt Fred Staal toe. De editie 2010 kent door de vakantieperiode slechts 7 tafels, waar in het verleden 16 tafels gebruikelijk was. Maar met liefst elf voormalige Toepkoningen in het midden is het niveau als altijd hoog. En er is nieuw talent. Staal én Van Vliet

zien Lennaert Nijgh, die volgend jaar de organisatie over gaat nemen van de jarenlange drijvende krachten Maarten van Eijk en Max Canters, als een potentieel Koning. Staal roemt zijn aanvallende spel, Van Vliet wijst erop dat hij uit ‘een echte toepfamilie’ komt. Voor Nijgh komt 2010 echter nog te vroeg. De wijze lessen van de afgevaardigden van Hoofdbond en Wilde Bond besluit ik op deze 19e februari nauwgezet te volgen. Naar mate de avond vordert, maken mijn tegenspelers meer fouten. Een plaats aan de finaletafel is het gevolg. Daaraan zie ik zonder noemenswaardige inspanning oud-koning Willinge en Max Canters verdwijnen. Voor tweevoudig Toepkoning Ouwehand valt het dubbeltje net de verkeerde kant op. Mijn overwinning in 2006 bleek geen incident en opnieuw krijgt de Zilveren Broodrooster een jaar een prominente plek in mijn huiskamer.

Meer weten? De Hoofdbond Nederland BV heeft een aantal standaardwerken uitgebracht, die niet in uw verzameling mogen ontbreken. De volgende titels zijn nog te bestellen: ‘Toep dan lul’ (over het belang van de juiste timing), ‘Uit de stoot voor je dood’ (tactiek in de eindfase) en ‘Toepgepaste psychologie’ (over de mentale kant van het toepen). Na uw overboeking naar het hoofdkantoor in Manilla, wordt de bestelling na enige tijd in een discrete envelop toegestuurd.

Op weg naar goud tekst en foto’s FREDERICK MANSELL EN OLIVIER WIJTENBURG

Enkele jaren terug kwam Fred Beekman, destijds bestuurslid van de Koninklijke HC & VV, met het visionaire plan om een parkeergarage onder het eerste veld te bouwen. ‘We hebben een potentiële goudmijn in handen,’ aldus Beekman. Het bleef slechts bij een hersenspinsel, want de parkeergarage is er nooit gekomen. Maar een goudmijn, hebben we die niet al? Uw voetbalredacteuren nemen de proef op de som; op weg naar goud.

E

en medewerker van verhuurbedrijf Boels legt ons de functies van de zojuist gehuurde detector uit. In de drie standen: ‘coins’, ‘jewellery’ en ‘all metals’, moet volgens hem alles gevonden kunnen worden. Het ijzingwekkende gepiep van de detector, deed ons van verdere uitleg afzien. Wij besluiten ons richting de Diepput te begeven. Vijftien minuten later zweeft diezelfde metaaldetector boven het eerste veld van HVV. Al snel slaat het apparaat uit. ‘Coins’, staat er op het display. Bingo, denken de voetbalredacteuren. Op het moment dat de grote tuinschop het heilige gras in wil gaan om de buit uit de grond te halen, wordt er van minstens vijf verschillende kanten verbaal ingegrepen: ‘Heeeee, van dat veld af!’ De toon is vrij bedreigend en overtuigend, dus er wordt niet gegraven. En hoewel er geen schep de grond in gaat op ons eerste veld, slaat de detector er menigmaal uit. Er valt dus zeker iets te halen. De voetbalredacteuren durven het niet aan en willen de jongste jeugd ook absoluut niet motiveren om (tijdens het cricketseizoen) met vaders tuinschop naar goud te zoeken op ons eerste veld. Alhoewel…naar onze mening altijd prijs. Op de Google Earth afbeelding van het eerste veld is te zien waar de

De eerste vondst van de dag: een ouderwetse stuiver.

Op zoek naar goud onder het heilige gras.

signalen van de detector het sterkst zijn en waar men dus zeker (niet) mag graven. Naast veld één, rechts van de entree van onze vereniging, wordt de eerste vondst gedaan. Het is een stuiver uit 1980 met de afbeelding van Koningin Juliana. Al snel volgen nog enkele munten en blikjes. Dit ook tot groot genoegen van de steeds groter wordende schare jeugdige volgers. ‘Zoeken jullie naar goud?’ is de meest gestelde vraag. ‘Wie niet…,’ het meest gegeven antwoord. Al zoekend naar iets unieks wordt de hoop daarop steeds sterker. Helaas, geen Duitse legerhelm (met of zonder de Duitser die hem droeg) of een nog niet ontplofte vliegtuigbom. Links van de fietsenstalling worden wij toch blij gemaakt. Voor het eerst knippert ‘jewellery’ op het display. Op slechts vijf centimeter onder de grond ligt een prachtige zeldzame peperdure parel. De eigenaar kan zich melden bij de voetbalredactie van de Diepput Echo. Anders wordt het unieke exemplaar per opbod verkocht aan de hoogste bieder.

Luchtfoto van HVV. De rode stippen geven aan waar de metaaldetector signalen afgeeft. De grootte van de stip geeft de sterkte aan.

Ook bij het hek aan de Van Hogenhoucklaan slaat de detector (groen) uit. De schop wordt ter hand genomen en we beginnen ijverig te graven. Er komt meer en meer hek bij. Het lijkt een onmogelijke taak en het is ons dan ook niet gelukt het gevaarte uit te graven. Nog niet. Twee stuivers, een onbekende munt, een blikje 3es Cola, twee ijzeren pijpjes, een putdeksel, een zeldzame peperdure parel, een paar bierdopjes en iets wat verdacht veel lijkt op een kernkop. Het is de oogst van een middagje goud zoeken op de Koninklijke. Het lijkt niet echt een goudmijn, hoewel de zeldzame peperdure parel ons nog kan gaan verrassen. Twee conclusies kunnen wij echter wél trekken na een middagje goud zoeken: HVV is erg goed opgeruimd, waarvoor complimenten. En: wanneer men op zoek is naar goud, is een parkeergarage zo’n slecht idee nog niet. mei 2010 DIEPPUT ECHO

19

ROBERT JAN MANSHOLT

‘We zullen niet te veel gekke dingen gaan doen’ Sinds 2004 maakt Robert Jan Mansholt deel uit van het Hoofdbestuur, waarvan sinds 2005 als voorzitter. Eind dit jaar is hij na een periode van 6,5 jaar van plan te stoppen. Reden genoeg om de voorzitter aan het woord te laten over de afgelopen periode en de plannen voor de toekomst. tekst FREDERICK MANSELL EN OLIVIER WIJTENBURG

Wat houdt het algemeen voorzitterschap van de Koninklijke HC & VV in? “Ik denk dat het vooral belangrijk is dat de algemeen voorzitter een bindende factor is binnen de verschillende afdelingen van de vereniging (cricket, voetbal, tennis, squash, red.). Hij moet een representatieve afgevaardigde zijn die de belangen van de afdelingen kent. Hij moet daarom ook iemand zijn die midden in de vereniging staat. Zelf heb ik behalve gevoetbald ook gecricket. Bovendien draag ik alle afdelingen een warm hart toe.“

Hoe groot is de tijdsdruk? “Die is minimaal een dag per week. Dan reken ik de vrije uurtjes als toeschouwer van het Eerste niet mee. De tijd zit vooral in de avonduren; het beantwoorden van e-mails, vergaderingen, een keer per week DB’en (vergaderen met het Dagelijks Bestuur, red.), een keer per maand HB’en (Hoofdbestuur, red.) en wat tussentijdse afspraken.”

Kan je een korte samenvatting geven van ‘de periode Mansholt’ als voorzitter van het Hoofdbestuur? “Het eerste jaar heb ik als lastig ervaren. Als een van de jongste algemeen voorzitters van de laatste jaren, was men meer dan anders benieuwd naar wat ik in mijn mars had. Ik heb toen vooral veel geobserveerd en gekeken wat er veranderd kon worden. Daarna heb ik een team om mij heen gevormd, waarin ervaring, kennis en vernieuwing werd gecombineerd. Terugkijkend, ben ik trots op de ontwikkeling van de vereniging de afgelopen vijf jaar. Niet alleen vanwege de sportieve prestaties van onze eerste teams met 20


Selectie HVV 1 seizoen 1982/1983. Robert Jan Mansholt op de onderste rij, zesde van links.

landskampioenschappen en promoties als hoogtepunten. Wat ik met name belangrijk vind, is dat de vereniging er financieel gezond voor staat.” “In de voorjaars-ALV kondig ik aan dat ik aan het eind van het jaar stop als algemeen voorzitter. Dan heb ik 6,5 jaar in het hoofdbestuur gezeten en dat lijkt me een mooie periode. Bovendien heb ik ook andere aandachtsgebieden. Even een ‘Wouter Bosje’: ook ik wil meer tijd aan mijn familie gaan besteden. Helaas krijg ik geen wachtgeld, dat zou lekker zijn. Het terugtreden als voorzitter neemt niet weg dat ik op de achtergrond actief blijf. Het blijft toch mijn club.”

Wat wil je nog realiseren als voorzitter? “De stappen die zijn gezet om het financiële huis van de vereniging te vernieuwen, moeten worden voortgezet. Denk hierbij aan professionalisering van de ledenadministratie en de omgang tussen de vereni-

ging en haar sponsoren. Hans Willinge wordt hiervoor verantwoordelijk en samen met hem zal ik commerciële contacten onderhouden en opbouwen. Verder zijn we als hoofdbestuur druk bezig de huidige bestuurstructuur te veranderen en de statuten van de vereniging te vernieuwen.”

Loopt de vereniging tegen problemen aan met de huidige bestuursstructuur? “Ja. De statuten zijn nu bijna twintig jaar oud en passen niet meer bij een vereniging van deze omvang. Wij zijn als bestuur van mening dat je de vrijwilligers tegen zichzelf moet gaan beschermen. Hiermee doel ik op de tijdrovende functies binnen de vereniging, waarvoor vrijwilligers moeilijk te vinden zijn. De bestuurlijke vernieuwing die wij willen doorvoeren in de statuten houdt het volgende in: de verplichting dat voorzitters van de afdelingsbesturen plaats moeten nemen in het hoofdbestuur vervalt. Het hoofdbestuur zal dan in principe

heeft aangegeven te willen aanblijven als een van de subsponsoren. Daarnaast gaat Bazuin & Partners door en zij worden net als GMW Advocaten, een co-sponsor. Ik noem liever geen bedragen, maar de sponsorinkomsten zullen ongeveer 40% hoger zijn dan vorig jaar. Dit geeft natuurlijk rust en continuïteit.”

bestaan uit een algemeen voorzitter, een secretaris, een penningmeester, een vicevoorzitter en wellicht nog één (nieuwe) functie. Het hoofdbestuur kan de voorzitters van de afdelingsbesturen echter wel vragen om in het hoofdbestuur plaats te nemen. Het grote voordeel hiervan is dat een zittende afdelingsvoorzitter, die het vaak druk genoeg heeft, niet automatisch in het hoofdbestuur hoeft plaats te nemen. Zitting nemen in het hoofdbestuur kost namelijk ook veel tijd. Wanneer ik in december van dit jaar het stokje over geef, hoop ik dat de statuten zijn aangepast. Zelf heb ik ervaren dat het op deze manier besturen geen vernieuwing is.“

Wat houdt het contract met Rabobank precies in?

Wat zijn de lange termijn doelstellingen van de vereniging? “Elke voorzitter heeft zijn eigen visie. Mijn visie is dat we de komende twee à drie jaar in elk geval moeten consolideren. Zowel op het niveau waarop je sport beoefent, als of financieel gebied. We zullen de komende drie jaar niet te veel gekke dingen gaan doen. Wel wordt er gedacht over een plan dat wij ‘project kasteel’ noemen. Dat gaat

‘Wat ik belangrijk vind, is dat we er financieel gezond voor staan’ over het vernieuwen van de kleedkamers aan de overkant. Dit zal het grote project zijn voor de komende jaren.”

Wat is jouw mening ten opzichte van het betalen van spelers op de Koninklijke HC & VV? “Laat ik voorop stellen dat ik, zolang ik hier zit, zal tegenhouden dat spelers betaald gaan worden. Ik vind dat wij een amateurvereniging zijn en moeten blijven. Daar is geen enkele discussie over. Als je genuanceerd naar cricket en squash kijkt, bestaat daar al jarenlang een vorm van betaling. De misvatting is echter dat een speler/coach bij het cricket wordt aangetrokken om ons in de hoofdklasse aan het kampioenschap te helpen. De speler/coach die wij naar de Diepput halen, moet in de eerste plaats een bijdrage kunnen leveren aan de opleiding van onze eigen jeugd.”

“Als je over voetbal praat, kan je wellicht een platform creëren waardoor de bereidheid om 3 à 4 keer per week op HVV te zijn wordt vergroot. Dat kan door mensen te helpen met hun studie, reiskosten of huisvesting. Maar dat is een andere insteek dan betalen. Daar ben ik pertinent tegen. Het betalen van spelers is ook geen garantie voor prestaties. Daar zijn genoeg voorbeelden van te noemen.”

Is de Koninklijke HC & VV geraakt door de financiële crisis? “Nee, zowel het vorige als het huidige bestuur heeft een gezond financieel beleid nagestreefd. Wel hebben we last gehad van de teruglopende inbreng van adverteerders en bordsponsoring. Ook de investering in professionalisering van het buffet heeft meer geld gekost dan we hadden gewild. Maar het was wel nodig, omdat we een bepaalde hoogwaardige service willen bieden naar de leden. Zeker ook gezien het feit dat er voor het lidmaatschap een prima bedrag betaald wordt. Door die hogere kosten is de begroting lichtelijk onder druk komen te staan, maar niet meer dan dat.”

Insinger de Beaufort stopt als hoofdsponsor. Wat krijgen we daarvoor terug? “De Rabobank. Rabobank wordt de nieuwe verenigingssponsor. De Veldhoven Group (Stills, Nononsense en Sandwich_)

“De Rabobank hecht er belang aan om de sponsoring samen met de vereniging in te vullen. Het wordt dus geen rigide sponsoring met alleen een bord en het overmaken van een som geld. Rabobank wil meedoen. Voor de sponsor is het belangrijk dat ze commercieel een voet aan de grond krijgen in onze wijk. Hoe hoog een eerste elftal speelt is bijvoorbeeld minder belangrijk voor Rabobank dan onze enorme jeugdafdeling. Die heeft een geweldige uitstraling. Elke sponsor is nu ook maatschappelijk aan het ondernemen en daar past zo’n grote jeugdafdeling perfect in.”

Is er nog iets dat je kwijt wil? “Ik hoop dat de generatie dertigers en veertigers de komende jaren actief gaat worden binnen onze vereniging. Ook op bestuurlijk niveau, want daar is gewoon absoluut behoefte aan. Ik kan daar zelf over meepraten. Wanneer je jong mee bestuurt, leer je veel en doe je de club een groot plezier. Maar ach, we hebben het allemaal zo druk tegenwoordig… ”

Paspoort Naam: Robert Jan Mansholt Geboortedatum: 5 juni 1963 Privé: Samenwonend met Mirjam Naeije, kinderen Max (19), Stijn (14) en Emilie (3) Beroep: directeur Mansholt Marketing & Communicatie (vanaf 1986) HC&VV’er sinds: 1973 Sportieve carrière: 80 wedstrijden HVV 1, 300+ wedstrijden HVV 2 Bestuurlijke carrière: 4 jaar Jeugdbestuur, 10 jaar Sponsorcommissie, 1 jaar trainer/ coach HVV 2, vanaf 2004 zitting in Hoofbestuur als vice-voorzitter (2004-2005) en voorzitter (2005-heden) Motto: “Vernieuwing”


21

#

"

""" !

22


HCC TOUR NAAR INDIA

Twee geweldige weken op het subcontinent tekst KAREL KUIPÉRI Rond de jaarwisseling heeft een HCCteam een crickettour gemaakt door India. Met een selectie van 15 man hebben we uiteindelijk drie wedstrijden gespeeld, met wisselende successen. Alhoewel we graag wat punten mee terug genomen hadden naar de Diepput, ging de meeste aandacht toch uit naar het genieten van de cultuur en de curry’s. In twee weken tijd hebben we Mumbai en Goa bezocht, de eerste een miljoenenstad en het kloppend hart van de Indiase economie, de laatste een oase van rust waar oude hippies onder een palmboom wegzakken in de zoveelste LSD-relapse.

Mumbai De eerste dag na aankomst stond direct een wedstrijd op het programma. De locatie was Bombay Gymkhana, een prestigieuze club waar de eerste testmatch van India is gespeeld. De 40 over wedstrijd was eigenlijk de leukste en beste van de tour, al ging hij nipt verloren. De volgende twee wedstrijden gingen ook verloren, waarschijnlijk omdat de fielders werden afgeleid door het vele publiek “Sir! Sir! Which country? We make photo?”. Noemenswaardig was nog wel de day/night game (wij met Tendulkar-shirts, zij in het Oranje) en het bezoek van onze oud-speler Arshad. Hij woonde sinds kort in Mumbai en liet zich graag op sleeptouw nemen naar zowel trendy als obscure nachtclubs. De mooiste avond was natuurlijk Oud en Nieuw. De pitch van de Bombay Gymkhana was omgetoverd tot een dansvloer, omringd door rijen eettafels. Over de volledige lengte van de boundary waren er uitgiftepunten van drank en de meest verrukkelijke gerechten. De 800 gasten (leden

HCC aan bat in Mumbai.

HCC op tour. Staand van links naar rechts: Frederik Bos, Marnix van der Gun, Klaas Kout, Fokko Smits, Thijs Smits, Pieter Reeve, Eward Vermeulen, Max Canters, Maarten van Eijk en Tom de Grooth. Zittend van links naar rechts: Joost Mees, oud-speler Arshad Purayil Rauf en zijn vrouw Alia, Karel Kuipéri, Luwe de Grooth en Bart Kuipéri.

van de chique club) kwamen niets tekort. Een bizarre realiteit dat 2000 man personeel zich voor ons in het zweet werken.

juist de schoonheid van de cultuur op alle niveaus. We hebben geweldig genoten en kijken al uit naar de volgende tour, in 2012 gaan we naar Argentinië!

Goa Voordat we op het strand van Goa konden bijkomen van de hectiek van de grote stad wachtte ons nog een beproeving: de treinreis van 11 uur. Niemand wist wat hij precies moest verwachten, maar alle verwachtingen kwamen uit. Overal mensen, “Cheese omlet!”, schreeuwende kinderen, dronken conducteurs, gevechten in het gangpad, “Veg sammich!”, gestolen crickettas, een verhuizend gezin, kakkerlakken en een geweldig uitzicht. De reis was vermoeiend maar na 5 minuten op het hagelwitte strand met een koude Kingfisher voelde iedereen zich als herboren. De week op Palolem Beach stond geheel in het teken van niets doen onder het genot van een Limca of een koud pilsje van Frits de barman. De cricketwedstrijd op Panjim Gymkhana werd helaas afgezegd, waardoor we ons op het strandcricket moesten concentreren, maar dat deden we dan ook zeer serieus, whites incluis. Het waren twee geweldige weken op het subcontinent. Ook al hebben we verkeerd in de hoogste Indiase kringen (Wellingdon Golf Club, Taj Hotel, Blue Frog, Brabourne Stadium), iedereen heeft op zijn eigen manier de andere kant van India meegemaakt. Misschien is juist dat het fascinerende van dit enorme land: de enorme kloof tussen rijk en arm, maar daarbij

Match 1: Bombay Gymkhana – HCC (40 over) HCC 196 voor 8. T. de Grooth 58, K. Kout 37, J. Mees 34 Bombay Gymkhana 196 voor 8. P. Reeve 2/39/6, K. Kout 2/29/4.1, L. de Grooth 1/10/5 Match 2: Police Gymkhana – HCC (40 over) HCC 145 all out. M. Canters 31, E. Vermeulen 27, G. Kout 21 Police Gymkhana 149 voor 3. G. Kout 2/25/3.4 Match 3: Navi Mumbai – HCC (Day/Night T20) Navi Mumbai 195 voor 8. T. Smits 3/27/4, P. Reeve 2/27/4 HCC 144 voor 8. B. Kuipéri 24, T. de Grooth 22

De treinreis naar Goa.


23

VOORBESCHOUWING CRICKETSEIZOEN

Het seizoen van de youngsters Voor HCC zal een historisch seizoen aanbreken. De eerste Topklasse en nieuw gevormde Hoofdklasse in de cricketgeschiedenis gaan van start, en HCC is de enige club in Nederland die in beide klassen een team heeft. Dit biedt voornamelijk voor de talenten grote kansen. tekst MAURITS CHABOT EN ROELAND ENGELEN

W

aar bijna alle clubs in de Topklasse zich hebben versterkt, meestal met een extra ‘overseas player’ buiten de toegestane speler/coach en de exchange speler, zal HCC 1 het dit jaar moeten doen zonder vier spelers uit het team van 2009. Gestopt zijn captain Feiko Kloppenburg (hij zal nog wel enkele malen zijn opwachting maken in HCC 2), opener Derk Rijkens en left-arm spinner Esmeijer. Stephan Myburgh is niet meer speelgerechtigd als ‘resident’ en zal speler/coach van HCC 2 worden. Het seizoen 2010 zal daarom een opbouwjaar worden, waarin enkele talenten de kans krijgen zich op het hoogste niveau te bewijzen. Voorzitter René Smits: “Handhaving zal voor HCC 1 en 2 de doelstelling zijn, maar we zullen de ambitie om kampioen te worden nimmer uit het oog verliezen. 2010 Kan inderdaad het seizoen worden waarin de jeugd gaat doorbreken, maar dat is wel afhankelijk van hun eigen inzet, motivatie en ambitie.”

Bij de nieuwe lichting van HCC U18, dat vorig jaar niet toevallig landskampioen werd, zijn de ogen vooral gericht op Philip van den Brandeler. Vorig jaar heeft hij, net 18 jaar oud, in HCC 1 als seambowler en als middle-order batsman al bewezen van waarde te zijn. De keuzeheren van het Nederlands elftal hebben hem dan ook inmiddels opgenomen in de Oranjeselectie voor het Engelse bekertoernooi. Naast Van den Brandeler stoten ook jongens als Willem de Kempenaer, Scipio de Mol van Otterloo en Minne Marijnen dankzij intensieve trainingen met zowel HCC’s topcoaches, als trainingen met het 24


HCC 1 voorafgaande aan de wedstrijd tegen Rood & Wit. Staand v.l.n.r.: Johann Myburgh, Imran Nackerdien, Maurits Roodhuyzen, Mark Jonkman, Philip van den Brandeler, Thijs Fischer en Bob Entrop. Zittend: Jeroen Smits, Bernard Loots, Tom de Grooth en Mark Jonkman. De eerste competitiewedstrijd werd met 72 runs verschil gewonnen (Nackerdien 103). Eerder verregende het duel met ACC. Foto: Volkert Rijkens.

Nederlands elftal, naar hoger niveau. Zij zullen dit seizoen beslist doordringen tot de HCC-selectie. In HCC 1 zullen de runs vooral moeten komen van de teruggekeerde speler/ coach Johann Myburgh en international Tom de Grooth. Maar aanvoerder Bernard Loots zal ook rekenen op constante bijdragen van Thijs Fischer, Bob Entrop en Gustaaf Kout. In de snelle bowlers heeft de Kroonelf naast Van den Brandeler met de gebroeders Jonkman, Loots en Olivier Klaus ruime keuze. Johann Myburgh en Tom de Grooth zijn de spinners en achter het wicket staat als vertrouwd onze

recordinternational Jeroen Smits. Tenslotte zal één van de exchange players (Jancan Adams of Imran Nackerdien) zijn opwachting in de Kroonelf maken. De tegenstand in de Topklasse zal dit jaar sterk zijn. Twee batsmen van ‘down under’ met een Nederlands paspoort kregen dit jaar als potentiële internationals dispensatie om als tweede betaalde speler in de Nederlandse competitie uit te komen. Het gaat om de Australiër Tom Cooper (VRA) en de Nieuw-Zeelander Derek de Boorder (Hermes DVS). En ook het gepromoveerde Rood & Wit en ACC roerden zich behoorlijk op de ‘transfermarkt’.

Maar wie de jeugd heeft, heeft de toekomst en dat zit bij HCC wel goed. De club met de grootste jeugdafdeling van Nederland heeft dit jaar meer teams dan ooit tevoren ingeschreven voor de KNCB jeugdcompetities. Juist omdat HCC 1 en 2 in de hoogste twee klassen uitkomen geeft dit onze jeugdige spelers een mooie kans hun ontluikende talenten te ontwikkelen via een opstap in ons tweede elfal naar een hoger niveau. “Het niveauverschil tussen HCC 1 en 2 zal klein zijn,” vertelt de nieuwe captain van onze hoofdmacht Bernard Loots, “en daardoor zullen we over een zeer brede en sterke selectie beschikken voor beide teams. Het is voor een jonge cricketer een droomontwikkeling.” Bij HCC 2 is Fred Bos de nieuwe captain. Met in ieder geval twee derbies tegen de gedegradeerde regiogenoten HBS en VCC gaan onze reserves een leuk en spannend seizoen tegemoet.

Play-offs om kampioenschap en degradatie Zowel in de nieuw gevormde Topklasse als in de Hoofdklasse worden na de reguliere 14 speeldagen (Fase 1) de bovenste en onderste vier teams in 2 poules ondergebracht. Daarin wordt op 8, 15 en 21 augustus een extra halve competitie gespeeld (Fase 2), waarbij de punten in fase 1 behaald tegen tegenstanders die in dezelfde poule uitkomen, worden meegenomen. In fase 1 en 2 worden verregende wedstrijden niet overgespeeld (uitslag 1-1). De eindstand in fase 2 is bepalend voor de indeling van de play-offwedstrijden om de landstitel: s 7INNAARVANDEWEDSTRIJDTUSSEN nummers 1 en 2 naar de finale s 6ERLIEZERHERKANSINGTEGENDE winnaar van de wedstrijd tussen nummers 3 en 4 Er is geen rechtstreekse degradatie. In een ‘best of three’ serie (speeldata 28 augustus en 5 en 11 september) wordt bepaald wie in 2011 in de Topklasse en Hoofdklasse komt. s .UMMER4OPKLASSETEGEN Nummer 1 Hoofdklasse s .UMMER(OOFDKLASSETEGEN Nummer 1 Eerste klasse

HCC 2 voorafgaand aan de thuiswedstrijd tegen Dosti. Staand v.l.n.r.: Storm Chabot (scorer), Olivier Klaus, Pieter Reeve, Willem de Kempenaer, Jancan Adams, Werner Erkelens en Jenagan Kanagasabapathy. Zittend: Bart Kuipéri, Frederik Bos, Stephan Myburgh, Max Canters en Minne Marijnen. Het duel werd helaas nipt met drie wickets verloren. Eerder verregende het duel met Kampong. Foto: Roeland Engelen.

De ‘nieuwe’ coaches… gebroeders Myburgh

2 mei 9 mei 13 mei 16 mei 22 mei 23 mei 24 mei 29 mei 30 mei 6 jun 13 jun 20 jun 27 jun 4 jul 11 jul 18 jul 25 jul

Als speler/coach van HCC 1 en 2 mogen we dit seizoen op de Diepput oude bekenden begroeten: Johann Myburgh zal dit seizoen als coach de HCC 1-kar trekken, zijn broer Stephan zal hetzelfde doen voor HCC 2. Onder leiding van Johann schreef HCC 1 twee jaar terug geschiedenis: HCC 1 werd toen zowel landskampioen als winnaar van de Twenty20 Cup. Stephan Myburgh speelde al op het hoogste Nederlandse cricketniveau voor HCC 1, maar wordt dit jaar ingezet als speler/coach in HCC 2.

Topklasse HCC - ACC Rood & Wit - HCC HCC - Excelsior’20 HCC - VRA Hermes DVS - HCC

HCC 2 - Bloemendaal Sparta - HCC 2

HCC - VOC Quick - HCC

HCC 2 - HBS HCC 2 - Kampong Dosti - HCC 2 HCC - Quick HBS - HCC 2 VRA - HCC HCC 2 - VVV HCC - Hermes DVS Bloemendaal - HCC 2 VOC - HCC HCC 2 - Sparta Excelsior’20 - HCC HCC 2 - VCC HCC - Rood & Wit ACC - HCC

BATTEN Officiële wedstrijden in HCC 1 1 Tom de Grooth 2 Thijs Fischer

Wed

Inn

196

Runs

BOWLEN Gem

Runs

192 5.164 29,51

13

13

-

-

4 Johann Myburgh (speler/coach)

27

5 Philip van den Brandeler

13

6 Bob Entrop

Hoofdklasse Kampong - HCC 2 HCC 2 - Dosti VCC - HCC 2 VVV - HCC 2

Wkts

Gem

Vangen

4 36,00

56

-

-

-

2

-

-

-

-

-

27

926 38,58

515

25 20,60

20

12

199 24,88

253

13 19,46

3

65

57

825 16,50

130

5 26,00

16

7 Gustaaf Kout

24

19

186 10,33

316

13 24,31

4

8 Mark Jonkman

97

61

323

9,50 2711

108 25,10

22

9 Bernard Loots

52

38

581 20,75 1231

70 17,59

14

3 Imran Nackerdien (exchange speler)

10 Jeroen Smits 11 Maurits Jonkman

347

199 15,31

144

-

218 2.209 13,89

70

48

12 Olivier Klaus

4

3

3

13 Max Canters

47

26

14 Pieter Reeve

81 3

15 Maurits Roodhuyzen

-

413 10,87 1544 3,00

-

- 346+106

82 18,83

22

81

3 27,00

0

163

7,76 1368

48 28,50

15

36

39

3,00 2710

110 24,64

4

2

9

9,00

18

0

-


0

25

C. H. Hoek Juwelier

Hofkwartier Papestraat 18 ‘s Gravenhage 070 346 08 75 www.juwelierhoek.nl

26


CRICKET ON ICE REVISITED: HCC ZAMI VS TCC THE ZAMIGO’S

IJscricket eindigt in een tie tekst JAN NUIJTEN foto JOHN VERSCHRAGEN

N

a 1997 moesten we 12 jaar wachten voor een cricketwedstrijd op schaatsen op het ijs van Arendsdorp, tegenover het veld van HCC en grenzend aan de tuin van de Finse ambassadeur. Maar na de wedstrijd van vorig jaar in een pittoreske winterse sfeer, was het op zaterdagmiddag (ZAMI) 16 januari 2010 weer zover. De ijsvloer van Arendsdorp was nog sterk genoeg voor ca. 20 spelers, ondanks de ingezette dooi. Het ijs en decor waren dit jaar minder fraai, maar na twee uur schrapen door rayonhoofd Willem Winckel en ijsmeester Henk Jan van Dapperen was er toch een redelijk vlak veld ontstaan, dat wel met het uur zachter werd. Dit deed enkele langzame schaatsers, die te ver in het ijs doorzakten, besluiten om toch maar op schoeisel te spelen. Voordeel was dat we de Benoordenhoutse jeugd dit keer niet van het veld hoefden te verjagen, nadeel was een duidelijk kleiner publiek dan bij voorgaande edities. Maar de aanwezige cricketers hebben de moeilijkheden overwonnen en er wederom een onvergetelijke middag van gemaakt op het werkijs. Onder de trouwe supporters het bekende mediaduo ‘bovenop het ijscricket’ Ella en John Verschragen, die het onmogelijke op beeld en film hebben vastgelegd. Dit jaar had HCC ZAMI 1 de TCC the Zamigo’s uitgenodigd, die aansluitend hun jaardiner in Scheveningen hielden. Wat heeft een team van Mexicaanse snit op ijs te zoeken, zou je denken, maar dit touringteam speelt overal ter wereld en had daarom ervaring opgedaan op het befaamde ijscrickettoernooi te St. Moritz. Captain Jeen Nauta van HCC stuurde na gewonnen toss de Zamigo’s – met onder anderen het illustere duo Jeroen & Jeroen Mulder, familie van de Nederlandse kampioen sprint – de fondant-pitch op. De Mexicanen hadden vooral moeite met runnen/krabbelen/glijden en vele run outs waren het gevolg, zeker ook door de direct hits van de fielders vanaf de boundary.

Een fraaie straight drive.

Een quick single.

Aan het einde sloegen de Mexicanen toch nog wat vieren – dat kon alleen rechtuit in de rietkraag – en bereikten ze het respectabele totaal van 84 na 11 overs. Een van de prominente batters was John Sist, de captain van VCC 1. Opvallend was het aantal overseas players in deze wedstrijd: naast John, drie bij HCC. En wij maar denken dat alleen Nederlanders kunnen schaatsen! Het hoogtepunt in deze ijscricketwedstrijd is de inmiddels traditionele High Finnish Tea in de tuin van de Finse ambassadeur. Hoewel Klaus Korhonen pas 3 maanden in functie in Nederland was, was het voor hem met vrouw en kinderen geen enkel probleem om de gastvrijheid van zijn twee voorgangers te evenaren: home made glühwein met een flinke scheut Finse wodka zijn dé ingrediënten om goedgemutst aan de tweede innings te beginnen. Als dank kreeg Mr. Korhonen een fraaie oranje muts (Unox of course). Met Buwalda en Crichton als openers kende HCC een vliegende start. Maar daarna werd de pitch nog zachter (het was inmiddels gaan regenen!), ging de wodka echt werken of herinnerde Zamigo-captain Vink zich opeens de ijscrickettactieken van St. Moritz (of werd hij wakker van zijn natte voet na een mislukte poging een boundary in het riet tegen te houden). Wat het ook was, de runs kwamen moeizamer en het bleef spannend tot de laatste over. Althans volgens de scorer die de laatste thermoskan glühwein steeds binnen handbereik had en het daardoor eigenlijk ook allemaal niet meer wist. Maar One Day Fly(ce) Martin Lamaker sloeg de laatste paar ballen in het riet en de enige zes van de dag en zo werd het een TIE! Althans dat hebben we tijdens de gezamineerde borrel in het HCCclubhuis volgehouden. mei 2010 DIEPPUT ECHO

27

Voetbal en voodoo in Benin tekst GART VAN LEERSUM foto’s CAMILLE DANSOU

Voor wie het nog niet weet: Benin ligt samen met het al even nietige Togo tussen de voetbalgrootmachten Ghana en Nigeria. In tegenstelling tot deze grote broers, die iedere keer weer in de eindronden van de Africa Cup of Nations (ACN) te vinden zijn, gaat het deze schaarsbevolkte dwergstaatjes minder fortuinlijk af. Hetgeen niet wil zeggen dat het er in een onderlinge match niet heet aan toe zou kunnen gaan. Integendeel, alle middelen worden ingezet en een wel zeer probaat middel in deze regio is de voodoo. Benin en Togo vormen immers de bakermat van deze religieuze toverkunst. Hoe dit in zijn werk gaat mocht ik aanschouwen in de laatste ontmoeting tussen deze beide voodoogrootmachten. Het was de wedstrijd Benin-Togo in de aanloop naar de ACN van 2008 in Ghana. Alleen bij winst zou Benin nog een goede kans behouden om als een goede tweede in de poule zich te classificeren. Een motief belangrijk genoeg om met wat collega’s de gang naar het stadion te maken en vanuit eerste hand te vernemen hoe de Eekhoorntjes het er af zouden brengen tegen de Haviken. Op grond van hun bijnaam dichtte je de Beniners vooraf geen grote kansen in geen enkel Afrikaans toernooi toe, want wat kunnen die roodbruine knuffeldiertjes nu uitrichten tegen teams die getooid zijn met namen van brute veelvraten als de Olifanten (Ivoorkust), Ontembare Leeuwen (Kameroen), Superhaviken (Nigeria), Luipaarden (Congo), Krokodillen van de Nijl (Soedan) of Panters (Gabon)?

28


Gart van Leersum

Een plekje in de zon in het stadion is snel gevonden in de Afrikaanse context. Rituele dansen met opzwepend tromgeroffel vormden de intro terwijl het Stade de l’Amitié zich vulde met net als in Nederland de meest vreemd uitgedoste lieden. Ik moet toegeven: waar in Nederland bij mij de plaatsvervangende schaamte overheerst bij het zien van al die opgeschminkte kaaskoppen, bezorgde de aanblik van de lokale fans mij ditmaal een beetje een onbestemd gevoel. Nog niet eerder was ik omringd geweest door zoveel medicijnmannen tegelijk. Geen ontsnappen meer mogelijk, dus me maar opmaken voor een spetterende Knabbel en Babbelshow. Grote smaakmaker aan Togolese zijde was Emmanuel Adebayor, toen nog voor Arsenal spelend en in 2008 tot voetballer van Afrika gekozen omdat Didier Drogba naar verluidt verhinderd was voor de ceremonie. Bij ‘de onzen’ was dit natuurlijk Stéphane Sessegnon, de nummer 10 bij PSG. De grasmat was verre van puik en deed nog het meeste denken aan het derde veld van voor de invoering van het kunstgras. Balcontrole werd een wonderlijk kansspel. Voetbalscherpte werd ruimschoots gecompenseerd door wilskracht. Het spel golfde op en neer met

veel flipperkastvoetbal. Togo opende de score nog voor de rust. Benin had tot dan toe slechts een wonderlijke serie afzwaaiers vanuit de meest riante scoringsposities geproduceerd. Geleidelijk aan begonnen zich op de wielerbaan rond het veld allerlei medicijnmannen te posteren en belangrijk om zich heen te kijken. De spanning in het stadion nam zienderogen toe en de spreekkoren verstomden. Na wat heftig gesticuleren tussen deze tovenaars werd een ballenjongen aangewezen om de reservehandschoenen van de keeper te ontfutselen. Met de stewards op zijn hielen deed de jongeman wat hem was opgedragen en bij de daaropvolgende ontdekking schreeuwden de wijzen als wilden hun overwinningskreet; er had

zich al die tijd een voodoo-amulet in het Togolese doel bevonden ter bescherming tegen doelpunten. Mij is niet bekend welke FIFA-regels hierbij precies werden overtreden, maar de Malinese arbiter floot ogenblikkelijk voor rust en confisqueerde de bewuste talisman in een mêlee van luid protesterende Togolezen. Na rust lepelden de Eekhoorntjes er met speels gemak een viertal doelpunten in en was plaatsing een feit. We verlieten schielijk het stadion terwijl een uitzinnige menigte het stadion bijna afbrak. De ballenjongen was de held van de week. Ik ben inmiddels volledig overtuigd van de heilzame werking van voodoo. Toepassing in het Nederlandse voetbal lijkt

me onontkoombaar. Rumour has it dat Frankrijk zijn wereldtitel in 1998 te danken heeft aan het kloeke optreden van een clubje shamanen hier uit het dorp Ketou op verzoek van de Afrikaanse spelers van het nationale elftal. Deze stunt zou daarna niet meer herhaald zijn, omdat de ongelovige Franse bondsbobo’s geen gepaste vergoeding wilden uitkeren voor de bewezen diensten. Introductie van voodoo bij onze Kroonleeuwen, moedig strijdend om lijfsbehoud in de eerste klasse, zou naar mijn weten een unicum in Nederland betekenen. Een talismannetje of twee bij Daniël Voskamp in de handschoenen, een rituele slachting van wat pluimvee op een fallus in de kleedkamer voor de wedstrijd en een trance-sessie op het ritme van wat bongo’s zullen hun uitwerking niet missen, dat verzeker ik u. Via het uitgebreide gamma aan ontwikkelingsinstrumenten dat onze ambassade in Cotonou ten dienste staat moet het heel wel mogelijk zijn een tweetal voodoopriesters op stage naar de Diepput te halen. Wellicht als kennismigrant op langere basis zelfs. Handhaving in de eerste klasse zonder te vervallen in die verwerpelijke praktijken als spelers kopen, trainingsvergoedingen of andere financieel onfrisse zaken, maar zwaar leunend op honderd procent natuur uit Afrika: dan ben je als club nog groen bezig ook. Verder gloort er een enorme scope aan nevenwerkzaamheden voor

deze maraboes; lokale regendansen ter besproeiing van ons eerste veld en wellicht op huurbasis bij leden thuis voor de bewatering van de tuin. Laten we hier eens goed over nadenken, mogelijkheden te over lijkt me. Gart van Leersum is veertig jaar lid van de Koninklijke HC & VV, waarvan hij er meer dan dertig buiten Den Haag en Nederland doorbracht. Na zijn studie in Wageningen bracht zijn carrière in de ontwikkelingssamenwerking hem in oorden als Lesotho, Colombia, Honduras, Kameroen, Chili en nu dus Benin, waar hij bij de ambassade werkt. In de jeugd speelde Gart zowel voetbal als cricket in de lagere juniorenteams. In juni 1975 werd Gart door ons Clubblad uitgeroepen tot ‘Man of the Month’.


29

(ver)koop

(ver)huur

taxaties

beleggingen

consultancy

Betrokken | Betrouwbaar | Bewezen

Henriëtte van Keulen Nelleke Fruijtier Cindy Wisse Lars Olie Herman Kastelein

REAL ESTATE PARTNERS BV makelaars | taxateurs Laan van Meerdervoort 12b 2517 AJ Den Haag

www.real-estatepartners.nl

30


HSRC HEREN 1 VERLIEST FINALE

Bijna landskampioen! tekst OTTO LE GRAND foto KITTY VAN DER STOEP

Het competitieseizoen zit er op en daar hoort natuurlijk een korte terugblik bij. Want wie had aan het begin van het seizoen durven dromen dat HSRC De Diepput op een haar na landskampioen zou worden?

A

ls nieuwe teammanager begon het seizoen voor mij precies een jaar geleden. “Er moet een team worden samengesteld” luidde het devies. Telefoontjes hier, e-mailtjes daar, en na verloop van tijd staat daar inderdaad een team! Naast de ‘vaste’ krachten Laurens Jan Anjema en Rick Penders was iedereen bijzonder verheugd dat ook Sebastiaan Weenink weer in onze gelederen verkeerde. Daarnaast ook weer Stefan Leifels en de voor ons op dat moment nog onbekende John Rooney. Deze laatste zou ons later in het seizoen nog een paar mooie en bovenal zeer spannende momenten bezorgen! We begonnen het seizoen zeer voorspoedig met een aantal wedstrijden waarin we mooie punten pakten en ook Jarmo van de Seijp zijn eredivisiedebuut mocht maken. Door de drukke internationale toernooiagenda kwam Laurens Jan weinig in actie, maar wanneer hij speelde pakte hij telkens de volle score. Absoluut dieptepunt van de eerste seizoenhelft was uiteraard de nederlaag die we thuis tegen Victoria moesten incasseren: 12- (ik durf het hier niet meer te herhalen). Maar revanche lag in het verschiet… De tweede helft van de competitie bracht een aantal zeer mooie overwinningen. Zo werd er fraai van Beverwijk gewonnen dankzij ondermeer een overwinning van John Rooney op Steve Finitsis en van Sebastiaan op Sander Kock. Maar tegen het einde van de competitie stonden er nog lastige tegenstanders op het programma en moesten we het stellen zonder onze troef LJ. We reisden dan ook niet geheel onbevreesd af richting Rotterdam, de thuisnederlaag ons ego nog kwellend. Maar juist toen gebeurde het: want hoewel Rick de winst nog aan Stephen Cooke moest laten, liet Sebastiaan vervolgens zien dat zijn harde trainen al na korte tijd zijn vruchten afwierp: hij won van Lucas Buit! En alsof het nog niet genoeg was: John Rooney pakte een prachtige zege op Stephane Galifi. We wonnen van Victoria! Maar ook Stefan Leifels liet ons niet in de

steek en hielp met ongelooflijke vasthoudendheid tot tweemaal toe de overwinning naar Den Haag te sleuren. Mooie wedstrijden met een nog beter resultaat: we stonden in de play offs. Op 23 en 24 april was het dan zover: de play offs in het Frans Otten stadion in Amsterdam. In de halve finale speelden we wederom tegen Victoria. Ditmaal met LJ, Sebastiaan en John. En wat een avond zou het worden! Als eerste was het Sebastiaan die met degelijk spel liet zien dat Stephen Cooke niet onoverwinnelijk is: 3-0! Daarna de kraker van de avond: Laurens Jan bewees dat hij klaar is voor de mondiale top-10 door met veel pressie de Engelsman Peter Barker (nr 8 op de wereldranglijst) met 3-0 terug naar huis te sturen. We stonden in de finale! Maar om de avond af te maken zorgde John tezamen met zijn tegenstander Stephane Galifi nog voor een zeer fraaie demonstratiepartij die door het publiek met een staand applaus werd gewaardeerd. De finale tegen Almere. Wie had dat een jaar geleden durven dromen? En op papier waren we niet kansloos. Sebastiaan leek goed op weg tegen Dylan Bennett, maar moest na een aantal discutabele spelmomenten helaas de overwinning aan Dylan laten. Maar Laurens Jan liet wederom zien in vorm te zijn en pakte een 3-1 overwinning op de Australiër Cameron Pilley (nummer 15 op de wereldranglijst). De beslissing om het landskampioenschap zou dus vallen in de partij tussen John Rooney en de voor Almere spelende Amerikaan Gilly Lane. En dit werd spannend! Bij een stand van 2-2 ging het in de vijfde game gelijk op, maar helaas voor ons trok Gilly uiteindelijk aan het langste einde: 11-7. Op 4 punten na geen landskampioen… Al met al dus een geweldig resultaat dat onze (in elk geval mijn) verwachtingen vooraf oversteeg. Laten we komend seizoen proberen dit resultaat minimaal te evenaren. Ik hoop ook dat jullie dan weer van de partij zijn om het eerste team van

Teamoverleg tijdens de halve finale tegen Victoria. Van links naar rechts John Rooney, Sebastiaan Weenink en Laurens Jan Anjema.

HSRC De Diepput aan te moedigen. Want ondanks de beperkte ruimte die we op De Diepput hebben: het zit bij elke wedstrijd vol met publiek! En terecht, want squash op het niveau van de wereldtop zie je niet elke dag. Daarom wil ik namens iedereen ook nogmaals onze sponsors bedanken die helpen dit mogelijk te maken: Business Club “De Groote Haagsche“, J.G. Remijnse Holding B.V. en Punt van de Weerdt Belastingadviseurs. Maar ook dank aan de leden die met handen spandiensten hebben bijgedragen aan zo’n succesvol seizoen!

Eindstand Eredivisie Hemubo/Squash Almere 12-116 Didacticum Victoria Rotterdam 12-101 HSRC De Diepput 12- 99 Lekkerfitzijn.nl/All Inn Squash 12- 87 Squashwebshop.nl/MAX Beverwijk 12- 76 MeerSquashHeroes 12- 58 Trust and Law Squash Zwolle 12- 48


31

HSRC Dames 1 kampioen tekst DIANA JASPERSE EN ROOS KALKER

De allerlaatste wedstrijd van het seizoen… In aanwezigheid van onze hoofdsponsor, de captaine met zwangerschapsverlof en één hele supporter mochten we in het hoge noorden van Alkmaar gaan bewijzen dat we de titel KAMPIOEN waardig zijn. Met het telefoonnummer van de directe concurrent in de hand en de missie om minimaal 9 punten te halen (wat ons bijna het hele jaar lukte) togen we zelfverzekerd en strijdbaar naar Alkmaar. Invalster Isabelle Huisman vocht dapper tegen een stevig erop los timmerende speelster, maar kon slechts 1 punt veilig stellen… er hadden er twee ingezeten. Petra Mouw moest tegen een herintredende ouderedivisiespeelster van formaat, daar viel helaas geen punt te halen. Reken, reken, reken, dat betekende dat er nog 2x dik gewonnen moest worden. Lieke Bootsma leek goed op koers na de eerste game, maar wilde ook graag aan haar conditie werken. Dus in de vijfde game werden de 3 wedstrijdpunten gepakt, maar die andere 3 gingen we niet meer halen. Oef! De comeback van Diana Jasperse waar al meer dan een jaar naar uitgekeken was, werd al na 5 minuten een ouderwets ongezellige wedstrijd. Als het squashen niet meer zo lekker gaat, moet er fysiek wat extra in de strijd geworpen worden. Het mocht niet baten. Toen ze eindelijk weer als vanouds stond te squashen in de derde game, bleek de conditie te zwak. Toen stond de teller pas op 4 en waren alle wedstrijden gespeeld. Zou het trauma van vorig jaar, toen we met 1 punt te weinig tweede werden zich weer herhalen?

Het team van Dames 1, samen met mentale supporter Roos Kalker, tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen. Bovenste rij: Isabelle Huisman, Roos Kalker en Diana Jasperse. Onderste rij: Lieke Bootsma en Petra Mouw.

echte kampioen van de eerste divisie waren geworden. En dat met bijna het gehele seizoen een flink gevulde lappenmand met 2 zwangeren en eentje met een te strakke achillespees. En om het geluk compleet te maken, bleek ook dat Dames 2 kampioen is geworden, de hofleverancier van onze invallers!

Rekenen en bellen

Kampioen!

Wat doe je dan als Nederlander? Rekenen en bellen. ASRC had uiteindelijk ook niet zo’n beste avond gehad, dus die waren we voorgebleven. Maar ja, die twee honden en dat been. Nummer drie: Meersquash zou pas de volgende dag spelen en bij de maximale 15 punten gelijk met ons eindigen! Snel even Fons Pasteur gebeld, die man kan pas echt rekenen! En jawel hoor, door de 2 keer die wij de onderlinge strijd hadden gewonnen waren we eigenlijk al zeker dat wij de enige

Achteraf bleek al het rekenwerk helemaal niet nodig. Meersquash verloor die dag daarna namelijk ook dik, waardoor Dames 1 met een “ruime marge” van 3 punten boven aan de lijst eindigde. Hoera!

32


Het kernteam van Dames 1 bestond dit jaar uit Lieke Bootsma, Cocky de Wolf en Petra Mouw die zo goed als iedere wedstrijd hebben gespeeld. Daarnaast heeft de zwangere Susanne Lange de eerste helft van het seizoen gespeeld en maakte Diana

Jasperse haar comeback in de allerlaatste wedstrijd. Zwangere Roos Kalker heeft zich dit seizoen vooral toegelegd op het captainschap en de mentale coaching tijdens de wedstrijden. Maar Dames 1 was geen kampioen geworden zonder de 26 punten die invalsters Chanel Erasmus, Kitty van der Stoep, Mira-Belle Meijer, Isabelle Huisman, Pirka Bool en Ingrid Meulenbelt hebben binnengehaald. Bedankt dames!

Eindstand Dames 1e Divisie B HSRC De Diepput D1 ASRC D1 Squash Utrecht D1 Meersquash D2 Squash Alkmaar D1 All Inn Squash D2 Victoria Squash D2 Squash City D1

14-160 14-157 14-151 14-150 14-132 14- 91 14- 89 14- 87

CLUBKAMPIOENSCHAPPEN 2010

Sebastiaan Weenink clubkampioen tekst FONS PASTEUR foto’s PETRA MOUW

O

p 20 en 21 maart j.l. vonden de clubkampioenschappen editie 2010 plaats. In vergelijking met verleden jaar deed dit jaar exact hetzelfde aantal mannen mee. Helaas haakte titelverdediger Rombert Anjema af, maar Sebastiaan Weenink had zich opgegeven om zich tot clubkampioen te laten kronen. Aangezien zich tien dames hadden aangemeld werd besloten om zondag ‘ladies’ day’ te maken. Bij de mannen was Sebastiaan uiteraard als eerste geplaatst en ’good old’ Jacob Remijnse als tweede, vóór de jeugdige Jarmo van der Seijp. Besloten werd dat er geen splitsing zou worden gemaakt tussen ‘de beste 16 en de rest’ want daarvoor week de nationale ranglijst iets teveel af. Voordeel daarvan was dat de verliezers van de 1e ronde vanzelf bij “the best of the rest” zouden komen. Vlak voor de lunch was de eerste slachting een feit. Tijdens de lunch, die in het bovengedeelte van het clubhuis van de Koninklijke werd geserveerd, herinnerde onze grote organisator/inspirator Cor Mouw de aanwezigen aan de tweewekelijkse clubavonden, de zondag dubbelhappening roulerend tussen Dekker Warmond, Steijn Sports en HSRC de Diepput en aan andere activiteiten waarvan hij initiator is.

Voor voorzitter André Driessen het uitgelezen moment om Cor hiervoor te bedanken en zijn waardering te uiten met het overhandigen van de Cees Hoek-emmer. Deze prijs wordt al sinds de oprichting van HSV de Diepput in 1978 uitgereikt aan een lid van de squashafdeling dat niet alleen op de baan maar ook daarbuiten zich voor de squashafdeling inzet. Een terechte waardering voor Cor, die samen met Petra de clubavond weer nieuw leven ingeblazen heeft, en die zo ongeveer in zijn eentje alle evenementen bij HSRC de Diepput organiseert. Hierna gingen de mannen weer de baan op om de tweede ronde te spelen die geen verrassingen kende. Sebastiaan versloeg Ben van Melsen, Patrick van Gulik won van Kojan Wilmsen, Jarmo kende geen genade met Cees Bos en Jacob was sterker dan Marco van der Holst. Ook in de derde en vierde ronde waren de winnaars in het hoofdtoernooi oppermachtig want allen wonnen met 3-0. Dat betekende dat Sebastiaan Weenink, Patrick van Gulik, Jarmo van der Seijp en Jacob Remijnse zich bij de beste vier hadden gespeeld en op zondag gingen bepalen wie er de titel van Rombert Anjema zou overnemen.

Zondag: De prijzen worden verdeeld Aangezien het schema helemaal werd uitgespeeld, mochten de mindere goden ook zondag aan de bak om in de eindrangschikking zo hoog mogelijk te eindigen met als resultaat dat Jacques Schaaf als 24e eindigde met daarboven Hugo Hamel (23), Brian Versteegh (22), Berry Mulder (21), Frits Willem Bakker (20) en Berry Oosthoek (19). De plate-finale ging tussen Richard Daw en Rajesh Sukdeo, die Richard won en dat is knap voor iemand die al jaren geen competitie meer speelt.

De prijswinnaars. Achter: Jarmo van der Seijp, Jacob Remijnse. Voor v.l.n.r.: Victoria Ellis, Petra Mouw, Lieke Bootsma, Sebastiaan Weenink, Kitty van der Stoep en Richard Daw.

De halve finale tussen Jacob Remijnse en Jarmo van der Seijp was een fraaie wedstrijd waarbij Jacobs ervaring de doorslag gaf en hij verrassend de finale haalde. Sebastiaan kende zoals verwacht geen problemen met Patrick van Gulik. In de

Voorzitter André Driessen overhandigt de Cees Hoek-emmer aan Cor Mouw.

finale was Sebastiaan een paar maatjes te groot voor Jacob, maar hij maakte er wel een leuke wedstrijd voor het publiek van. Jarmo legde beslag op de derde plek door Patrick te verslaan.

Zondag ‘ladies’ day’ Voor de eerste bal bij de dames geslagen was, was het Cor Mouw al duidelijk dat hij een taaie ladies’ day tegemoet kon zien. Nadat hij het schema op woensdag had verstuurd kreeg hij een storm van protesten over zich heen. Dames 3 haakte uit protest af, maar kwam daar later weer op terug en op vrijdag bleek Kitty van der Stoep toch mee te willen doen, mede dankzij haar ‘personal coach’ die haar ervan wist te overtuigen dat ze geen speelangst hoefde te hebben. Kortom: Cor had zijn handen vol aan het vervullen van de wensen / eisen van de diverse dames. Door heel veel geduld en creativiteit was het uiteindelijke resultaat dat aan de ladies’ day tien dames deelnamen. Uiteindelijk bleek Lieke Bootsma voor het tweede achtereenvolgende jaar de sterkste, gevolgd door Petra Mouw en de uitstekend spelende Victoria Ellis als derde. Good old Jill van der Lindt werd vierde en Kitty van der Stoep legde beslag op de plate. Het was weer een bijzonder gezellig weekend, dat dankzij de prima organisatie van Cor en Petra met het nodige improvisatievermogen tot een goed eind is gebracht. Namens alle deelnemers veel dank! Was getekend: de nummer 29 van de eindrangschikking. mei 2010 DIEPPUT ECHO

33

TENNISCOMPETITIE HALVERWEGE

HTV 1 middenmoter, HTV 2 op tweede plek tekst ROELAND ENGELEN

N

et over de helft van de tenniscompetitie speelt HTV 1 niet meer mee om promotie en degradatie. In het eerste seizoen in de Eredivisie werd eerst ruim (0-6) verloren van titelfavoriet Leeuwenbergh, dat een tweetal A-spelers in de gelederen heeft. Een week later won het keurkorps, waarin Victor Tops en Martijn van den Berg nieuwe gezichten zijn, met 6-0 van Naaldwijk. Tegen het sterke Dash’35, dat tot nu toe ook alle wedstrijden won, werden 2 punten binnengesleept en met Vredenburch 1 werden de punten gedeeld (3-3). Met nog een wedstrijd tegen hekkensluiter Barendrecht Stand Eredivisie Dash’35 1 4-20 Leeuwenbergh 1 3-16 Vredenburch 1 4-13 Rhoon 1 4-12 HTV 1 4-11 Thor de Bataaf 1 4- 7 Naaldwijk 1 4- 7 Barendrecht 1 3- 4

Rombert Anjema, één van de troeven van HTV 1, in actie. Foto: Ella Verschragen.

in het verschiet, lijkt HTV zich vrij makkelijk te handhaven bij de eerste zes teams. Twee klassen lager heeft HTV 2 met nog twee wedstrijden te gaan nog uitzicht op de titel. Het team van Alexander van Dijk, Stan Adam, Walter Jonkers, Frank van Aalst, Karel de Jong en sterspeler Philip de Bruijn heeft slechts twee punten achterstand op koploper DTB 2, dat thuis verslagen werd. Bij de overige 14 seniorenteams (8 Heren, 5 Dames, 1 Gemengd) lijken er geen kampioenschappen in te zitten.

Jongens t/m 10, bovenaan in de Open klasse woensdag t/m 10 jaar. Staand: Joris Elderson (l) en Felipe Bello, gehurkt: Stijn IJzelenberg (l) en Tibor Poharnok. Foto: Peter Poharnok. Het hoogste jeugdteam van HTV, vijfde in de Eerste klasse. Staand: Loïc Los, Daniël Valkenburgh, Pablo Raven, Niels Politiek, Koen Roelofsen en Tjerk Sleeswijk Visser. Foto: Carine Nabuurs.

Bij de jeugd staat het Jongensteam t/m 10 jaar bovenaan. In de zondagcompetitie staat het tweede jongensteam als nummer één in de zondag 3e klasse genoteerd.

Paaseitjestoernooi HTV-jeugd groot succes tekst CARINE NABUURS Wat waren de weergoden ons goed gezind op goede vrijdag 2 april. Er waaide een koude straffe wind, maar de zon was ruimschoots aanwezig. Van 9.30 tot 15.00 uur gingen weer 60 jeugdleden van onze vereniging de baan op om de eerste wedstrijd van dit seizoen te beginnen. Door het mooie weer zat het terras van Danny weer gezellig vol. Enkelen hadden de eerste tennisles al gehad, sommigen nog niet. Voor de competitiespelers een uitstekende gelegenheid om hun slagenrepertoire te oefenen en waar nodig bij te schaven. De meesten hadden tijdens de précompetitietraining in Rijswijk de tennisschoen al ingelopen! De allerkleinsten van 6, 7 en 8 jaar waren als eerste aan de beurt. Klein veld en vaders langs de lijn voor de telling. Annemarike 34


Rademaker verzorgde de warming-up en deelde de prijzen uit! De winnaars waren Ilya Lisetsky en Joris Elderson. De aanmoedigingsprijzen gingen naar Livia Poharnok en Noë Smits. Daarna de ouderen basisscholieren: een poule van 12 meisjes en een poule van 19 jongens. Bij de meisjes waren de winnaars Bibi Ploem en Sterre Kalis. Bij de jongens: Pepijn van Aken, Julliard Donkersgoed en Chris Bello. De middelbare scholieren waren niet te beroerd om mee te doen aan een ‘paaseitjestoernooi’. De meisjes Saskia Roelofsen, Noëmie Los en Pebbles Thijssen gingen met de grote chocoladekippen naar huis. Bij de jongens gingen de eerste en tweede prijs naar respectievelijk Koen Roelofsen en Christiaan Politiek.

De jongste garde van HTV, Paaseitjestoernooi 2010. Achterste rij v.l.n.r.: Abel Koster (8 jr), Tibor Poharnok (8 jr), Joris Elderson (8 jr), Wouter Vrijmoet (9 jr) en Aviva Thijssen (8 jr); voorste rij v.l.n.r.: Noë Smits (8 jr), Livia Poharnok (6 jr), Ilya Lisetsky (7 jr), Kees Vrijmoet (7 jr) en Suzanne Ramond (8 jr). Foto: Peter Poharnok.

TERUG NAAR HET JAAR… 1975

35 jaar tennis op de Diepput tekst MAURITS CHABOT

D

e Diepput wordt in het hart van het terrein doorkliefd door een heg en in vroegere tijden door een bouwvallig betonnen muurtje: aan de ene kant liggen de groene biljartlakens voor het voetbal en het cricket, aan de andere kant het rood fluweel voor het tennis. Af en toe vliegt een tennis-, voet- of cricketbal van de ene naar de andere kant, maar daar blijft het dan ook bij, want de heg is gelijk een Berlijnse muur: na 35 jaar lijkt HTV nog steeds niet echt geïntegreerd met de andere afdelingen, zoals eens de bedoeling was. De Diepput heeft meer te bieden dan voetbal en cricket. Al sinds 1975 valt een tennisafdeling en sinds 1978 een squashafdeling onder de Diepputse hoede. In 1915 was al een poging gedaan om een tennisafdeling aan de vereniging te koppelen. Ten eerste om dames bij de club te betrekken (voor die tijd een bijzonder vooruitstrevende gedachte), ten tweede om mannelijke leden binnen de verenigingssluizen te houden. De angst voor het kwijtraken van leden blijkt wel uit het volgende stukje, geschreven als stimulans voor een tennisafdeling: “De tientallen leden die op de banen ver van Wassenaar (!) spelen, vergeten daardoor de club en komen er gemakkelijker toe uit te treden als zij zich te oud en te stijf voelen om te voetballen dan wel verliefd genoeg om hockey te omhelzen.” Ook huwelijken vormden een bedreiging, want volgens hetzelfde stuk “gaan heren met levensgezellinnen uit tennissen. En wie kan hun ongelijk geven? De man alléén kan cricketen, samen gaan ze liever tennissen.” Een damesdelegatie en tennisafdeling zou ook de cricketen voetbaltak ten goede komen, want “den lust bij de leden even naar het groene veld over te wippen” zou onweerstaanbaar zijn, zo luidde de verwachting. Een tennisafdeling kwam er echter niet, onduidelijk is waarom. Pas ruim zestig jaar later zou het er alsnog van komen. In 1975 werd besloten een tennis- en squashafdeling op te zetten. Dit om het financiële draagvlak van de vereniging te vergroten, en om meer gezinsleden aan de club te binden. Want behalve vaders en zoons, moesten ook moeders en dochters de gelegenheid krijgen actief bij de vereniging te zijn. Dit zou dan ook weer de aantrekkingskracht voor de mannelijke leden vergroten (maakt u de vergelijking met ruim zestig jaar eerder…). In het voorjaar van 1976 werden de eerste stappen op het gravel gezet. “Dat eerste seizoen was in menig opzicht onvergetelijk en uniek,” vertelt toenmalig voorzitter Pieter de Savornin Lohman. “Wat het zo bijzonder maakte, was dat alles nieuw was: we waren echt aan het pionieren.” Deze eerste jaren waren direct een hoogtepunt: na 1980 begon het ledenaantal terug te lopen.

In 1985 was de commissie- Castendijk, aangesteld door het Hoofdbestuur, kritisch: “De beoogde integratie is niet van de grond gekomen. Tennissers missen een nauwe fysieke band met de rest van de vereniging, en een clubleven ontbreekt.” De conclusie was dat de tennisafdeling het financiële draagvlak wel vergroot had, maar dat de samenhang verminderd was. Symbolisch voor de fysieke scheiding tussen HTV en de ‘groene’ afdelingen van de Diepput, is de teloorgang van ‘de deur’. Die was,

HTV 3 kampioen in 1992. Staand v.l.n.r: Maarten Hanraets, Emile van Schravendijk, Peter Hodes en Frank Hanraets. Knielend: Robin Akkerman.

bij de oprichting van HTV, namelijk gemaakt in de Berlijnse muur van de Diepput. Via deze deur kon men zonder enige moeite van de ene kant naar de andere kant: van het rood naar het groen. Maar de deur was altijd op slot, de sleutel nooit vindbaar. Althans, dat werd gezegd als men om de sleutel vroeg. Boze tongen beweerden dat dat was om de consumptieve omzet aan WW-kant te houden. Toen de sleutel nooit ‘teruggevonden’ werd, vond de deur een roemloos einde, net zoals het betonnen muurtje. Anno nu, heeft HTV de weg omhoog inmiddels weer gevonden. Zoals in de vorige Diepputecho al te lezen was, heeft HTV voor het eerst een herenteam ‘op niveau’ (in de eredivisie), en zijn er veertien competitieteams. “De recreatieve tennissers voelen zich nog steeds niet echt verbonden met de HC&VV, maar de competitieteams wel,” legt voorzitter Walter Jonkers uit. “Jongens van HVV die niet cricketen, komen hier in de zomer tennissen. Bovendien is er nu ook sprake van een levendig clubleven, puur te danken aan de competitieteams: iedereen kijkt naar elkaars wedstrijden als er thuis gespeeld wordt.” En is het doel, om dames bij de club te betrekken, bereikt? “Vijf à zes jaar geleden, hadden we één damesteam, nu zijn het er zeven,” verklaart Jonkers. “HTV is op dit moment ongecompliceerde gezelligheid, met een stukje fanatieke sportbeleving.” Na 35 jaar lijkt het doel dan toch in zicht te komen, en is de onttakeling van het symbolische ‘ijzeren gordijn’ begonnen. De deur in het hek dat een aantal jaar geleden nieuw werd geplaatst tussen de terreinen staat nu soms op een subtiel kiertje. mei 2010 DIEPPUT ECHO

35

HVV 2.0

Virtuele bewegingen op het World Wide Web tekst JOHN VERSCHRAGEN

Deze titel houdt geen uitslag in. De titel van deze column refereert aan Web 2.0. Een duidelijk waarneembare trend op Internet, die sterk in betekenis toeneemt. En HVV doet hier aan mee.

O

veral in de wereld kunnen mensen tegenwoordig hun club of team volgen. Hoewel het verdwijnen van de papieren wekelijkse nieuwsbrief heel wat voeten in de aarde heeft gehad worden de voordelen van de elektronische verspreiding van de boodschap zo langzaamaan wel duidelijk. Er is nu ook interactie mogelijk. Leden/ bezoekers/lezers kunnen direct reageren. Een volgende keer ga ik verder in op de mogelijkheden die dit biedt.

zingen naar de bronnen die ik vermeld – ga dan naar http://hvv.posterous.com. Dan kun je door op de onderstreepte woorden (zogenaamde links) te klikken met de muis naar de betreffende pagina’s surfen. Veel plezier! Gelukkig is de historie van onze vereniging goed gedocumenteerd. Zo ook op het internet. Surf maar eens mee langs de verschillende sites:

Als iemand weet welke jaren Maarten voorzitter was van onze vereniging kan hij/zij dit aanpassen op de pagina van Maarten op Wikipedia. In het staatje ‘dienstjaren’ staan vraagtekens bij de HVV dienstjaren. Als je meer wil lezen over Maarten en de wijze waarop hij bij Ajax terecht kwam kun je dit vinden op een (oude) website van Nieuw Amsterdams Peil in een bijdrage van Maurits Schilt.

Wikipedia

De Haagse Voetbal Historie

Natuurlijk weet iedereen dat we sinds februari 2001 een mooie clubwebsite hebben. Maar wist je al dat we tegenwoordig een eigen TV-kanaal hebben op internet? Wist je dat naast de website van de vereniging er meerdere websites zijn van de verschillende afdelingen en teams? Weet je hoe je behalve elkaar de bal op het veld je jouw teammaten ook zakelijk de bal toe kan spelen? Deze en meer vragen zal ik in deze column beantwoorden. Wil je naderhand ook de elektronische versie lezen met de verwij-

Een andere noemenswaardige site die bijdraagt aan het erfgoed van onze vereniging is die van Rob Pronk, een voetballiefhebber in hart en nieren. Hij heeft een site gemaakt met zeer uitvoerige beschrijvingen van Haagse voetbalverenigingen. Ontzettend leuk om even jouw tegenstander op te zoeken voordat je op bezoek gaat. Kijk maar even naar ‘onze pagina’ op deze site. Een zeer uitvoerige pagina met mooie foto’s!

De HVV-pagina geeft een kort en bondig overzicht van onze vereniging. Het leuke van Wikipedia is dat iedereen die denkt het beter te weten dit document kan verbeteren! Kijk maar eens helemaal boven in de Wikipedia pagina onder het tabje ‘geschiedenis’. Daar kun je zien wie er aan het document gewerkt hebben en wat er zoal aan gewijzigd is. Aan de ene kant wel gek dat iedereen dit zou kunnen wijzigen. Ook wel mooi om te zien dat er zonder management en controle ook goede dingen tot stand komen! 36


Maarten Fontein

Even verder googlen op HVV levert je hits op in het nationaal archief waar je in de beeldbank een verzameling foto’s van HVV on-line kunt bekijken. En ook het Haags Gemeentearchief biedt een mooie start voor jouw zoektocht naar de historie van onze vereniging. Alle uitgaven van Het Vaderland 1920-1945 zijn er bijvoorbeeld on-line te raadplegen. En HVV komt hier 808 keer in voor (meestal de uitslagen). Maar ook de prent van Anneke Bakker, vervaardigd in 1990, kan zo op het beeldscherm worden gezet. Kom jij ook mooie en interessante vermeldingen tegen over HVV? Stuur de links naar mijn adres: [email protected]

albums, reisverslagen en wedstrijduitslagen ook een actueel buffetdienstprogramma en de actuele stand in de competitie. Proficiat met deze website!

HVV Veteranen B

Het Legendarische Derde

Hoewel het de oudjes betreft oogt ook deze site modern en fris. De letter is hier en daar wat klein maar dat komt waarschijnlijk omdat de maker zelf ook een leesbril op de neus heeft. Toon van Ginkel heeft een zeer uitgebreide en indrukwekkende historie van dit veteranenteam opgetekend. De voetbalkaartjes, zie het team, zijn heel leuk gedaan en geven meteen de mogelijkheid contact op te nemen met de teamleden. Een goed idee voor een online ledenlijst. Dat er tussen de oudjes een paar goede boekhouders zitten blijkt wel uit de zeer goed verzorgde statistieken. Compleet met verslagen in een apart te openen venster maakt dit een zeer verzorgde indruk. Van de Veteranen B Blues heb ik echter uitsluitend de tekst kunnen vinden en geen muziekbestandje, misschien komt dat nog. Ook op dit team en deze site mag de club trots zijn. De pagina’s zijn bij elkaar meer dan 71.000 keer bekeken!

De helden van de Haagsche Velden noemen zij zich en hebben sinds oktober 2003 een zeer uitgebreide website. Tikkeltje jammer dat de spelling van de verenigingsnaam afwijkend is en de Romeinse 3 een probleem is of het moet een insidergrap zijn. De website is zeer uitgebreid en bevat naast historie, foto-

Verder kwam ik nog talloze fotoalbums tegen met foto’s van teams, evenementen en jeugd. Probeer het zelf maar eens en typ overal waar je bent op internet maar eens HVV in het zoekveld! Google geeft op de zoekterm “Koninklijke HC en VV” 475 resultaten!

En dan nu 3 elftallen in de schijnwerpers.

HVV 5 De website van het vijfde zou een team uit de hoofdklasse niet misstaan. Mooie en heldere vormgeving, duidelijke letter en een heldere navigatie. Zelfs het eigen TV-kanaal HVV5 TV ontbreekt niet. Je vraagt je bijna af wat de website van de vereniging nog voor functie heeft als je deze site ziet. Indrukwekkende statistieken van deze site bij de foto’s: Aantal foto’s 1179, aantal reacties: 426 en totaal aantal keer foto’s bekeken: 209.192!

Denksport Zie de kaartverdeling en tussenstand hieronder. Op een gedenkwaardige Toepavond in 2004 wint een bestuurslid van de Wilde Bond deze ronde. Vraag: Hoe wint het bestuurslid en welke windrichting speelt hij? De oplossing vindt u onderaan pagina 38.


37

GEBOREN

Else Renée Kristine Wansink Zoon van Marnix Wansink en Brigitte Vos Geboren op 8 januari 2010 te Den Haag Maximiliano Augustus Sonderegger Zoon van Stephen Sonderegger en Nicole Sonderegger-Koole Geboren op 29 september 2009 te Den Haag

Florian Harold Hubert Boer Zoon van Benito Boer en José Schotsbert, broertje van Maurits en Sebastiaan Geboren op 7 april 2010 te Den Haag Elvike ‘Kiki’ Marie Christine Jongebreur Dochter van Michiel Jongebreur en Caroline Jongebreur-Brunting Geboren op 21 februari 2010 te Den Haag

Finn Teake Jacobus Barnouw Zoon van Maurits Barnouw en Fardo Barnouw-Haagsma, broertje van Roan en Luca Geboren op 5 maart 2010 te Den Haag

Oplossing toepvraagstuk


Geef uw familieberichten, eventueel met begeleidende foto, door via het e-mail adres van de redactie: [email protected].

De hand die Noord krijgt is zo uniek dat 99% van de Baby- en alle Hoofdbond toepers zijn kaarten direct op tafel gooit. Om dit spel te winnen was er echter maar één optie mogelijk: Initiatief! De gedelegeerde van de Wilde Bond twijfelde dan ook geen moment om het voordeel van uitkomen maximaal uit te buiten en toepte op voorhand! West (op 13) ging voor zijn dood en was natuurlijk al direct weg. Oost en West gingen met hun dijk wel mee maar konden (uitkomst Noord: schoppenboer) niet bekennen. Een Staaltje van lef, inzicht, pure toepvreugde en applaus was het gevolg.

38

OVERLEDEN Mr. Harald Tage Sigvard Domela Nieuwenhuis Echtgenoot van onze donateur Liset, vader van ons lid Johan en trouw supporter van de vereniging, met name van HCC Overleden op 7 april 2010 op 78-jarige leeftijd

Marie Boot Zoon van Maarten Boot en Monica Bloemen Geboren op 13 december 2009 te Amsterdam

Thi Cornelis ‘Thico’ Jan Veldhuis Zoon van Tiddo Veldhuis en Caroline Elisabeth Hogen Esch Geboren op 6 januari 2010 te Den Haag

Luc Stan Schuit Zoon van Martin Schuit en Heleen van Raamsdonk Geboren op 23 maart 2010 te Delft


39

HVV 1 veilig na weer een stunt Squashheren verliezend finalist

Recommend Documents