H OOFD S TU K
6
Ruud van de Ven
Ruud (Rudolphus, Cornelius, Adrianus, Franciscus, Antonius) van de Ven GEBOREN
07-07-1967 Helmond
GEHUWD 14-10-2000 Anita (Adriana, Antonia, Henrika)
Timmers * 06-04-1971 Boekel KINDEREN
(2): Willem 22-03-2002, Job 21-01-2004
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
83
6.1 Ruud de scholier, stagiair, deegmaker Ruud is de oudste zoon van Wim en Gerda. Hij werd geboren in juli 1967 en groeide op in Venhorst. Regelmatig was hij in en rond de bakkerij te vinden en hij kwam dus spelenderwijs in aanraking met de bakkers. Na de lagere school ging hij naar de middelbare school in Stevensbeek. Daarna volgde Ruud de Bakkers Vakschool te Wageningen. De eerste twee jaren kreeg hij op school, naast de praktische basisvaardigheden voor het bakkersvak, onderricht in management, administratie en economie. In het derde jaar liep hij stage bij Schoonderwoerd in Son en Breugel en ook bij een megasupermarkt met instore bakkerij, Konmar in Den Haag, en bij Schellens in Reusel. Binnen die bedrijven deed hij veel ervaring op, die hij later goed kon gebruiken in zijn eigen bedrijf. Personeel bakkerij 1994 Boven v.l.n.r. Hans Verberk, Jos Visser, Thijs van Tilborg, Jos de Louw, Petter van de Ven, Dorus Jaspers Onder v.l.n.r. Bart van Rooij, Hans Engels, Cor Verschuren en Ruud van de Ven
In de zomer van 1988 ontving Ruud zijn diploma en ging meteen thuis aan de slag. Tot 1996 werkte hij als deegmaker in ploegendienst. In de loop van de tijd nam hij steeds meer taken over van zijn moeder en van Cor Verschuren, die destijds chef van de bakkerij was. ’s Nachts werkte Ruud achtereenvolgens met ovenist Hans Verberk, Dorus Jaspers en Petter van de Ven. In het magazijn werkten respectievelijk Maarten
Anita in het filiaal te Gemert
van de Bosch, Jos van Schijndel en Ruud van Gerwen. 6.2 Het magische van de nacht Ruud vond het heerlijk om ’s nachts te werken, om lekker bezig te zijn met het product en om te proberen elke dag de kwaliteit te verbeteren. Het had iets magisch: als iedereen sliep, was je bezig om iets moois te produceren, waar de mensen dan de volgende dag van konden genieten. Het mooiste moment van de dag beleef je dan wanneer je ‘s morgens met een bakje koffie voor de toonbank in de winkel staat, voordat die geopend wordt, kijkend naar al het fraais dat op de klanten ligt te wachten. Dan sta je te genieten van al die producten die in de afgelopen nacht weer gemaakt zijn. Dat zijn dan van die momenten dat je denkt: geweldig! Ruud zegt wel eens tegen de meiden: “Ga niet achter zitten voordat de winkel opengaat, maar vóór de toonbank met
warme toewijding een kop koffie, geweldig toch!”
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
En na gedane nachtarbeid, maar voordat hij moe en voldaan zijn bed opzocht, las hij nog wat in de krant en dronk een donker biertje in een kelkglas. In ‘t begin ging Ruud ’s morgens, na de nachtproductie, met de nachtploeg wel eens zwemmen in de Rooije Asch te Handel. Heerlijk, zo’n lekker frisse duik na een warme zomernacht. Soms ook ging hij, voordat de nachtdienst begon, vissen, samen met Tonnie van Duijnhoven, Petter en Maarten. Ook heerlijk: rustig ontspannen in een natuurlijke omgeving. Je was één met de natuur en dat vissen was dus ideaal als tegenhanger van de nachtelijke hectiek in de bakkerij. Ook ’s nachts tijdens de pauze zochten ze vertier. Zo werd er regelmatig getoept om pakken perenvla. 6.3 De stokbroodmachine Een keer was Petter op een vrijdagnacht stokken aan het maken. Hierbij kwam hij op een gegeven moment met zijn vingers tussen de walsen. Hij riep het uit van de pijn. Ruud hoorde dit en vloog van de andere kant van de bakkerij, over de tafel, richting het stokbroodapparaat en draaide de schakelaar uit, althans: dat meende hij gedaan te hebben. Wat bleek namelijk? Het was een doordraaischakelaar. Petter had deze met zijn vrije hand uitgezet, maar bleef vastzitten met de beknelde andere. Door het geluid in de bakkerij had Ruud niet gehoord dat het stokbroodapparaat inmiddels uit stond toen hij aangesprint kwam en hij zette het dus feitelijk weer aan. Het moge duidelijk zijn dat Petter toen helemaal wit wegtrok... 6.4 De eerste kennismaking Naast al het werken op de bakkerij was er ook tijd voor ontspanning. In zijn jeugdjaren ging Ruud in de zomer met zijn vrienden regelmatig naar de kermissen in de regio. Op de kermis in Landhorst ontmoette hij op een zekere avond Anita. Die had al wel eens voor haar opleiding aan het K.M.B.O. stage gelopen in het filiaal van bakker Van de Ven te Uden. Dit was haar goed bevallen. Na haar stage is ze als weekendhulp aan de slag gegaan in het filiaal in Gemert. Na het K.M.B.O. volgde Anita de opleiding aan de M.D.S. (middelbare detailhandelsschool) in Eindhoven. Het contact tussen Ruud en Anita kon gaandeweg onopvallend intenser worden. Immers, Ruud moest regelmatig op zaterdag de ochtendproductie naar Gemert brengen en dan ontmoette hij automatisch zijn Anita. Maar in het bedrijf werd het op den duur toch wel duidelijk dat die twee wat meer met elkaar hadden. Eénmaal, toen Anita weer stage liep in het Udense filiaal, haalde men een grapje uit door op de chocoladebollen R – hartje – A te spuiten. Toen dit in de winkel ontdekt werd, was er, naast nogal wat hilariteit, snel duidelijkheid waarom Ruud altijd een kopje koffie in de winkel kwam drinken. Voor beiden was er ook iets duidelijk: ze hoefden hun relatie niet langer geheim te houden. 6.5 Stiekem roken Anita Timmers komt uit een gezin met vijf kinderen: Gerrie, Marianne, Jantje+, Jan en de jongste: Anita. Ze woonden op de Neerbroek te Boekel. Cor Timmers, hun vader, had gewerkt bij zijn broer die een aannemersbedrijf bezat en moeder Miet zorgde voor het huishouden. Miet was een vrouw die de verantwoordelijkheid legde bij de kinderen. Zo rookte Anita toen ze 15 was stiekem sigaretjes. Moeder zag dit op een gegeven moment aan haar vingers en zei: “Ik geef er niets om, maar als je
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
85
zwarte longen wilt hebben, moet je maar flink roken.” Toen was voor Anita de spanning eraf en dat was toen haar laatste sigaret. 6.6 Steeds een stapje verder De eerste jaren werkte Anita in de winkel in Uden. Ze deed dat met hart en ziel: het contact hebben met de klanten, het inrichten van de winkel, het tonen van de lekkere producten. Verkopen is gewoon haar ding. Ook bakken de dames in de winkel, dan begonnen zij op zaterdagochtend om 5.00 uur. Dan was het de winkel inruimen en afbakken. Alle krokante producten werden in de winkel afgebakken. Toen gaandeweg duidelijk werd dat Gerda een stapje terug ging doen, betekende dit voor Anita een hele verandering. Zij ging de zaken regelen rondom de winkels. Dit was even wat anders De bakkerij vóór de brand, 1993
dan het verkopen van bakkerijproducten. Want dat is haar grote passie. Om het steeds groeiende bedrijf wat meer structuur te geven werd BEKO-advies ingeschakeld. Lizette Prevoo, Silvia Nieuwland en Jan Buitelaar boden namens een onderdeel van de inkooporganisatie hulp bij dit structureren. Ruud en Anita kregen begeleiding bij hun werkzaamheden. Zo kregen alle afdelingen en winkels een teamleider. Er kwamen adviezen over hoe producten in de verkoop gezet moesten worden en over tal van andere zaken. Deze
De brand
warme toewijding De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
ondersteuning heeft veel vruchten afgeworpen en het werk voor Ruud en Anita overzichtelijk gemaakt. Zo werkt Anita op maandag en dinsdag samen met Dora Kessels aan de financiële administratie, woensdag is haar vrije dag met ’s middags tijd voor Willem en Job. De rest van de week is ze te vinden in de winkels en/of op het kantoor om ervoor te zorgen dat alles loopt zoals zij het wil. Bovendien regelt zij de P(ersoneel) & O(rganisatie)-zaken met betrekking tot de winkels. Ruud staat nog enkele uren in de productie. In drukke tijden, wanneer er werknemers ziek zijn en in vakantietijden is hij vaker dan gewoonlijk op de werkvloer actief. Naast zijn werk in de productie houdt hij zich met P&O-aangelegenheden van de bakkerij bezig, maakt hij de planningen en bepaalt hij de reclames. Daarnaast houdt hij zich bezig met de marketing en onderhoudt hij het contact met de zogenoemde ‘derdekanaalklanten’. Over de toekomstvisie, over de vraag waar we met ons bedrijf naar toe gaan, wordt altijd door het ondernemersechtpaar van gedachten gewisseld. Om bij de tijd te blijven bezoeken Ruud en Anita studieclubs en gaat Ruud driemaal per jaar met zijn bakkers na de ochtendproductie een dagje weg om andere bedrijven te bezoeken om daar nieuwe ideeën op te doen, een soort studiedag dus voor de bakkers en Ruud zelf. Het nuttige wordt dan met het aangename gecombineerd. 6.7 Opening en brand in twee weken tijd 1997 was een bijzonder jaar. We leverden sinds jaar en dag aan de Centra in Sint-Anthonis, de supermarkt van tante Jeanne en ome Theo. Toen zij stopten, nam C1000 die over, maar die supermarkt wilde geen producten afnemen. Daarom werd besloten een nieuw filiaal te starten in Sint-Anthonis. Tijdens de opening werd er een actie op touw gezet: ‘Met bakker van de Ven de lucht in.’ Je kon dan een ballonvaart winnen. Twee weken na de opening, vrijdag de 13e, ging de bakkerij letterlijk de lucht in. Door kortsluiting in de stoppenkast brandde een groot gedeelte uit. Verder was er de pech dat de alarmcentrale 112 de verkeerde brandweer opriep, namelijk. de brandweer uit de regio Roermond, waar in de buurt van Stamproy een camping Venhorst ligt en elders in die regio het
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
87
gehucht Boekoel, waardoor de brandweer veel te laat ter plaatse was. De bakkerij in Venhorst lag noodgedwongen stil. Er moest meteen gehandeld worden. Met man en macht werd er gewerkt. Noodvoorzieningen werden geregeld. Ruud reed ’s nachts al naar de Bacu om te vragen of die de productie enkele dagen kon overnemen. Tijdens zijn rit daar naar toe, staken twee zwarte katten nog net niet voor hem de weg over. Toch niet nog meer ellende? Op de zondag na de brand hielden Ruud en Anita een bespreking met al het personeel bij de Taphoeve. De (nabije)toekomstplannen werden daar ontvouwen. Samen met Jan Bouw, Ad Dekkers, Theo van Bree en Ronnie van de Laar werd een plan gesmeed om de bakkerij te herbouwen conform de eisen van deze tijd. Ruud is (ome) Jan Bouw nog steeds dankbaar voor wat hij voor hen heeft betekend bij de afhandeling van de brandschade en de wederopbouw van de bakkerij. Door zijn ervaring in het schadewereldje wist hij precies hoe hij hier het maximale uit kon halen, immers: experts en contra-experts spelen graag een beetje handjeklap. 6.8 Bakken bij -15 °C Tijdens deze bouwperiode heeft iedereen zijn beste beentje voorgezet. Ook ieders flexibiliteit werd op de proef gesteld. De werkomstandigheden waren namelijk iedere dag anders, met zoveel bouwvakkers om je heen. Zo waren bakkers in de winter aan het bakken met een diepvriesjas aan! In de garage stonden twee roterende ovens en een rijskast bij een buitentemperatuur van -15 °C in januari. Nee, dat was geen pretje. Maar ze deden het gewoon, het kon niet anders.
warme toewijding
6.9 Open Dag en galafeest Uiteindelijk kwam er een prachtige bakkerij, die in juli 1999 opgeleverd werd. Enkele maanden later, op 19 november, werd de bakkerij officieel geopend en vond er een Open Dag plaats. Dat jaar was er ter gelegenheid van de opening een themafeest voor personeel, familie en vrienden: een gala-avond. Dit feest vond plaats in de bakkerij. Deze feesten op de werkvloer zelf worden door veel medewerkers als de gezelligste ervaren. Hoe dat komt? Misschien door de vertrouwde omgeving. 6.10 Pain du Ven of toch Bakker van de Ven? Op 1 januari 2000 ging Gerda officieel uit de zaak en werd alles omgezet vanuit een vof in een bv. Er werd meer geautomatiOpen Dag november V.l.n.r. Dorus Jaspers, Mayke Hendriks, Thijs van Tilborg, Judith Wijn, Henk de Wit en Bart van Rooij
seerd, waarbij Jos de Louw (onze stafmedewerker) een grote rol heeft gespeeld. Hij was en is degene op wie we, als we met de computers (of andere apparatuur) problemen hebben, altijd terug kunnen vallen. Dus ook in dit (ict-)verband is Jos een belangrijk persoon binnen ons bedrijf. Verder werd in dat jaar het logo vernieuwd en ontstond er een nieuwe huisstijl. De vraag vanuit het reclamebureau was of zowel het logo als de naam veranderd mochten worden. Anita en Ruud stonden hiervoor open. Uiteindelijk verscheen het prachtige logo van de korenaar, maar de benaming was voor Ruud toch even slikken: ‘Pain du Ven’. Mooi bedacht, vond
Bakkersbus met het nieuwe logo van Bakker van de Ven
Ruud, maar hij vond ook dat het niet echt bij zijn bedrijf paste, dus de naam bleef gewoon ‘Bakker van de Ven’, zoals iedereen deze bakker uit de regio kent. Het nieuwe logo is verfrissend, puur en ambachtelijk. Al met al veel ingrijpende veranderingen, die het bedrijf dynamisch houden. Ook werd Bakker van de Ven in dat jaar Top Bakker, behoorde vanaf toen bij een professionele verkooporganisatie die een geheel landelijke dekking heeft betreffende de levering van ambachtelijk brood en banket aan o.a. bedrijfskantines, supers en cateringbedrijven én een organisatie die de belangen van zowel de bakker als de klant in balans weet te houden. 6.11 Van je familie moet je het hebben Op de 14e oktober trouwden ze en hun bruiloft werd gevierd in de bakkerij. Toen de familieleden binnenkwamen om het cadeau te overhandigen, hadden ze op een karretje de oude tv van het gezin van Wim en Gerda staan. Ruud zei nog: “Hé, dat is onze tv!” waarop Jan, de broer van Anita, zei: “Ja, maar nu niet meer!” en hij sloeg vervolgens met de sloophamer de hele beeldbuis aan diggelen. Wat
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
89
was nu het geval? Onze tv was zeker 20 jaar oud en geleidelijk was het beeld dat hij vertoonde nogal onwerkelijk groen geworden. Dit sloop er zo langzaam in dat wij, die er frequent naar keken, het niet echt in de gaten hadden. De familie stoorde zich hier soms aan, als we bijvoorbeeld gezamenlijk naar voetbal keken. Dus kregen we een envelop waar een gedeelte van een bedrag voor een nieuwe tv in zat. Verder kregen we een doos met een zwarte kat erin. Het is namelijk zo, dat ze vroeger bij Ruud thuis ook een kat hadden, Snuffel genaamd. De kinderen waren er toen dol op en eigenlijk wilde Ruud wel weer een jong katje hebben. Anita hield er niet zo van en hield dus de boot een beetje af. Nu was Ruud eens bij de aardbeienboer Vossenberg in De Mortel, bij wie hij in de zomer dagelijks zijn aardbeien haalde. In het voorjaar en najaar hadden ze daar altijd jonge katjes. Dit vond Ruud zo mooi dat hij er één mee naar huis mocht nemen. Halverwege de rit verbeeldde hij zich hoe Anita zou reageren, dus draaide hij om en bracht hij de kat terug. Dit verhaal was de familie ter ore gekomen. En vandaar die doos met een zwarte kat voor het prille echtpaar. Maar wat bleek toen Ruud de kat uit de doos wilde halen? Dat het een wilde kat was! Nou, dat heeft hij geweten. Twee dagen later kregen ze alsnog een Roy, Marion, Doreen Verbrugge (verkoopster), Daniëlle, Sanne en Hilde Timmers in het filiaal te Boekel
nieuw, jong zwart katje, genaamd Fredje. Uiteindelijk is ook Anita heel blij met hem. 6.12 Jenny en Marion In maart 2002 werd Willem geboren en in januari 2004 Job. Om privéleven en de zaak te kunnen combineren is aan Jenny van Zutphen en Marion Timmers ( de vrouw van Anita’s broer Gerrie) gevraagd of zij elk twee dagen op de kinderen wilden passen. Jenny was dan twee dagen in het woonhuis en kon dan ook meteen het huishouden voor haar rekening nemen. Marion ving Willem en Job bij haar thuis op en zo groeiden de jongens samen met Roy, Hilde, Daniëlle en Sanne twee dagen per week op in een “groot gezin”. Dit geeft onder elkaar zeker een speciale band. Zowel Willem en Job als de familie Timmers en Jenny kunnen het heel goed met elkaar vinden. Het leuke bij Jenny is dat zij praat over ‘onze’ Willem en ‘onze’ Job. Dat zei ze ook vroeger al over Kitty, Emil en Ruud toen ze bij Gerda in de huishouding hielp.
warme toewijding Jenny was en is een soort tweede moeder voor hen.
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
6.13 Verbouwingen Gaande de jaren werden de verschillende winkels verbouwd in de nieuwe huisstijl. In 2001 werd het Gemertse filiaal in een nieuw jasje gestoken door Mario van Driel, een ‘kunstenaar’ die decors had gebouwd voor o.a. Endemol. Helaas bracht deze winkel niet helemaal dat wat men had verwacht. Daarom kozen Anita en Ruud in 2002 voor het concept van semi-zelfbediening in Beek en Donk. Dus de klant die snel zijn boodschappen wilde doen, kreeg daartoe de gelegenheid. De klant echter die graag bediend wilde worden, kon daardoor de volle aandacht krijgen. Deze verkoopformule bleek bij Bakker van de Ven een groot succes te zijn. Vandaar dat in november van dat jaar ook het filiaal in Uden een ander concept kreeg. In juni 2004 werd een nieuw filiaal in Boekel geopend. Deze winkel ligt zeer centraal op de markt en is, in vergelijking met twee andere, eerdere Boekelse locaties, een A-locatie voor dit dorp. Op de eerste plek, in de Kerkstraat-Zuid, werd het huurcontract niet verlengd. Alleen koop was nog mogelijk. Toen moest er haastig gezocht worden naar een nieuwe locatie. Die vonden we naast de AH die destijds op de Kerkstraat-Noord gevestigd was. Niet de beste locatie, maar op dat moment wel de beste optie. In 2004 zijn we uiteindelijk verhuisd naar het St.-Agathaplein, waar we momenteel nog zitten. 6.14 Ballenactie Naast al deze drukke verbouwingen en veranderingen was er regelmatig tijd voor een leuke actie voor de klanten. 10.000 ballen in de schuur bij Toon van Duijnhoven (Andusta)
In 2005 werden er voor een actie 10.000 gele ballen aangekocht met als opdruk ‘70 jaar bakker van de Ven’. Ruud had de producent van deze ballen gevraagd of hij deze wilde leveren ná Pasen van dat jaar. Dat was voor hen geen probleem. Woensdag vóór Pasen, dus tegen de afspraak in, stond er voor de bakkerij een vrachtwagen met een gigantische oplegger, gevuld met de actieballen. Ruud vroeg aan de chauffeur: “Zit die maar voor een kwart vol of zo?” Nou nee, echt niet: de oplegger zat ramvol met ballen en er zou nog een halve vrachtwagen meer komen! Het zweet brak Ruud uit, want waar laat je nu zoveel ballen? Uiteindelijk konden ze terecht bij Toon van Duijnhoven (de buurman), bij wie een loods leeg stond. In die zomer kwam je deze gele ballen overal tegen: op het voetbalveld, op scholen, bij de zwembaden. Nu, vijf jaar later, zie je ze soms nog. 6.14 De boer vond Marlies Ook was er een succesvolle actie naar aanleiding van de KROserie ‘Boer zoekt vrouw’. Marlies van Zeeland, die al een aantal jaren als broodbezorgster vakantiewerk bij ons had gedaan, was één van de dames die boer Martijn hadden geschreven. Nadat zij uiteindelijk door Martijn was verkozen, hebben we een nieuwe vlaai ontwikkeld onder de naam ‘ ’t Boerinneke’. Een vlaai die nog
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
91
Martijn en Marlies (bron Han Vissers)
Petter van de Ven, Ruud van de Ven
Helemaal rechts Mental Theo
warme toewijding De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
steeds bij velen in de smaak valt. Grappig was in die tijd dat veel klanten helemaal in de ban waren van het programma ‘Boer zoekt vrouw’. Dat bleek wel uit het feit dat de winkeldames de hele dag vragen als deze kregen: “Zit Marlies bij de laatste drie kandidaten? Waar komt ze uit? In welke winkel werkt ze?”. Wat een input op een bedrijf kan zo’n programma toch hebben. We laten de verkozene zelf even aan het woord: “In 2000 studeerde ik op de HAS in Den Bosch en mochten we 6 weken stage lopen op een levensmiddelenbedrijf. Ons mam raadde me aan om Bakker van de Ven te bellen hiervoor. Zo kwam ik terecht op de bakkerij in Venhorst. Na deze leuke stage ben ik blijven hangen, heb ik in de winkel gewerkt en tijdens de zomervakantie met de bakkersbus van Henk de Wit brood bezorgd. Dit heb ik altijd erg graag gedaan. Tijdens de zomervakantie in 2006 nam ik voor 4 weken de route van Henk over. De derde week heeft de route stil gelegen omdat ik zogenaamd ‘tentamens’ had. In die week heb ik in het diepste geheim bij boer Martijn gelogeerd op de boerderij. Ruud was hiervan als één van de weinigen op de hoogte omdat ik vrij had moeten vragen. Als reactie op mijn deelname aan ‘Boer zoekt Vrouw’ heeft Bakker van de Ven de specialiteit ’ t Boerinneke’, een frisse en fruitige vlaai, op de markt gebracht. De reactie was ongekend! De winkeldames werden bestormd met vragen. Ik kom nog steeds mensen tegen die vertellen dat ze ’t Boerinneke zo lekker vinden. Evenals ‘t Boerinneke is ook ‘Boer zoekt Vrouw’ een succes, ik woon namelijk alweer een jaar samen met Martijn. Nu is het natuurlijk wachten tot er zich een gelegenheid voordoet dat ‘’t Boerke’, stoer en lekker, in het assortiment komt…” Tot zover ‘onze’ Marlies. Trouwens, ze heeft inmiddels een eigen cadeaulijn opgezet met de naam ’Koe & Boe’, die kinderen via cadeautjes allerlei leerzame en leuke weetjes over het platteland vertelt. Verder zijn als specialiteiten op de markt gebracht ‘Ons Opa’s Koek’ en de vlaai ‘ ’t Pioniertje’. Bij de opening van het jubileumjaar is ‘Ons Oma’s Appeltaart’ in de markt gezet. Al deze producten hebben hun eigen specifieke verpakking, die ze extra bijzonder maakt. Deze uiteenlopende acties geven de dynamiek aan van het bedrijf. Ruud en Anita blijven continu werken aan het imago van hun bedrijf, zich er terdege van bewust zijnde, dat dat ook een vereiste is. 6.16 Een halfblote taart Udo Bouw, een neef van Ruud, vroeg hem of hij op een vrijdagavond in april 2000 een halfblote dame wilde opmaken met slagroom in Time Out. Mental Theo (een bekende dj) had daar zijn wekelijkse uitzending en zou op die vrijdag jarig zijn. Het team rondom Mental Theo wilde hem verrassen. Udo was gevraagd dit te regelen. Hij was destijds bij Time Out verantwoordelijk voor het geluid en het licht. Aan deze spontane, ludieke actie wilde Ruud wel meewerken. Hij vroeg Petter van der Ven of die hem wilde assisteren. En het moet gezegd: die stond er bepaald niet negatief tegenover. Op de bakkerij verrichtten zij die avond wat voorwerk en daarna togen ze in hun bakkerstenue naar Time Out, gewapend met opgeklopte slagroom en diverse taarten in bepaalde vormen. Daar aangekomen werden zij verwezen naar een ruimte waar later een lichtgetinte dame binnenkwam, die halfnaakt op een grote plank moest gaan liggen. Toen zij in een bepaalde houding op het plateau lag, bouwden onze brave bakkers enkele taartvormen om haar heen en begonnen zij op haar lichaam slagroom aan te brengen. Toen ze uiteindelijk klaar waren,
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
93
bleek dat ze nog zeker een dik kwartier moesten wachten. Helaas, na tien minuten begon de slagroom van haar lichaam te schuiven door haar lichaamstemperatuur. Een probleem. En nu? Ze hadden nog wat slagroom. Net voor de uitzending werd die nog vlug aangebracht en daar ging ze, de studio in. Dit was zeker een unieke ervaring. Toen Petter en Ruud naar huis reden, moesten ze nog flink lachen... Uiteraard kwamen de grote verhalen daarna, in de bakkerij. 6.17 Peter Swinkels Anita en Ruud waren eens uitgenodigd door hun accountants Cees van Leest en Mateo Keijzers (van ‘Van Daal en Partners – accountants en belastingadviseurs’) om een middagje op Indoor Brabant bij te wonen. Daar ontmoetten zij aan het buffet Peter Swinkels (de directeur van Bavaria). Zij raakten aan de praat en toen gaf de heer Swinkels aan met zijn managementteam een workshop te willen volgen in de bakkerij. Ruud had in het verleden wel eens een workshop broodbakken bij de Meelmuts in Eindhoven gevolgd en wilde iets dergelijks ook in zijn bedrijf gaan aanbieden, maar het kwam er maar niet van. Nu was dit dus een mooie gelegenheid om zoiets op te starten. Ruud had een workshop uitgewerkt op papier en aan Dorus Jaspers gevraagd of Tijdens de (proef)workshop broodbakken. Links (oom) Sjef en Jos van de Ven
hij hieraan mee wilde werken. Samen hebben ze met de familie een paar proefworkshops gehouden. Met een workshop kunnen wij de trots en de passie voor het vak aan de deelnemers tonen. Ook kunnen we hierdoor Bakker van de Ven in een positief daglicht zetten. En nu, vijf jaar verder, vinden er geregeld tegelijk leuke en leerzame workshops plaats. En Bavaria… heeft ons op een leuk idee gebracht. 6.18 Bakkerij met ster Eind november 2009 is Anita gevraagd of zij wilde jureren bij 65 bedrijven (van het totaal van ongeveer 130 bedrijven) voor Bakkerij met Ster, een competitie die voortvloeit uit de ‘Bakkerij van het jaar’-verkiezing (waaraan ook
warme toewijding wij in 2007 hebben deelgenomen en waarin
De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
we als achtste eindigden). Een hele uitdaging voor haar, maar het zou ook veel tijd gaan kosten. Hoe organiseren we het allemaal thuis met de bakkerij en het gezin? Doorslaggevend voor haar om het te doen was, dat ze in alle bedrijven een kijkje mocht nemen in de “keuken” en hieruit alle positieve dingen kon meenemen voor ons eigen bakkersbedrijf. Want er zaten bedrijven bij die tot de top van Nederland behoren. Anita is toen in januari en februari zeventien dagen op pad geweest met Chiel van Hout, hoofd van Beko-Advies. Samen hebben ze bedrijven beoordeeld. Ze waren samen een goed team, vulden elkaar goed aan tijdens de gesprekken met de ondernemers. Want de bedrijven werden niet alleen beoordeeld op de kwaliteit van het product, maar ook op bediening, inrichting, management, hygiëne enzovoorts. Elke dag kwam ze wel weer met iets thuis waarvan wij zeiden dat we er iets aan kunnen hebben voor ons bedrijf. Al met al was het voor haar een hele ervaring, die ook voor ons bedrijf heel veel ideeën heeft opgeleverd die we in de toekomst mogelijk gaan toepassen. Tijdens de periode van bedrijfsbezoeken liet Anita wel merken dat we haars inziens gerust wat trots mogen zijn op ons bedrijf, personeel en producten. Ze zou met weinigen willen ruilen. 6.19 Het jubileumjaar 2010, het moet niet gekker worden Week 2 Door het inscheuren van een pijp vanaf de beregeningspomp die in de garage staat, stond ’s morgens om 6 uur de gehele begane grond van ons huis 1,5 cm onder water. Week 5 Anita rijdt haar auto total loss. Maar het was niet haar eigen schuld. Gelukkig heeft ze zelf niets aan dat ongeluk overgehouden. Week 6 ’s Morgens tussen 3.15 en 4.45 uur is er een stroomstoring in geheel Venhorst en een gedeelte van Boekel en Landhorst. Op dat moment is de complete broodproductie in werking. Bakkers weten dan wel wat dit inhoudt. Week 7 Bollenkast draait kapot. Week 9 Kortsluiting in een ontdooikast in ons filiaal in Gemert, gevolg: rookschade. Een schoonmaakploeg moest het geheel komen opruimen en schoonmaken. Gehele systeemplafond moest eruit, de schilder moest eraan te pas komen. Winkel drie dagen moeten sluiten. Week 14 Vandalisme achter het filiaal in Uden. In het weekend van Pasen steken jongeren twee afvalcontainers in brand. De rook trekt via het toilet de winkel in, ook hier rookschade. En ook hier moest een schoonmaakploeg komen en moest er een nieuw systeemplafond in. Zo zie je: een ongeluk komt nooit alleen. 6.20 Mijn moeder – zoon Ruud ziet met bewondering en respect terug Nu Anita en ik de zaak voortzetten, kijken we terug naar de jaren waarin ons moeder, nadat onze pap haar ontvallen was, de eindverantwoordelijkheid droeg. Met groot respect voor de wijze waarop ze dat deed. Hoe zij, ondanks het grote verdriet en de leegte in haar privéleven, de zaak toch aan het draaien hield, verdient onze bewondering. Nooit heeft ze richting de kinderen of het personeel geklaagd, altijd bleef ze positief; mochten er zich problemen voordoen, dan zag zij altijd wel een oplossing. Met iedereen kon ons moeder goed overweg, ondanks de diversheid aan karakters binnen het bedrijf. Altijd
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
95
warme toewijding De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
was ze aan het ‘ridderen’, kwam altijd haar afspraken na, met wie dan ook. De moeilijkste dagen waren voor haar de weekenden, dan was die grote leegte het sterkst voelbaar. Ook de zaterdag, zei ze achteraf, daar zag ze als een berg tegenop. Altijd moesten er op die dag correcties plaatsvinden, door bijvoorbeeld foutjes bij de verdeling of een overschot of een tekort in de winkels. Ik had ’s nachts gewerkt en ging dan in de loop van de ochtend naar bed. Ruud van Gerwen, destijds nog chauffeur op de vrijdagavond, begon ’s avonds om 23.00 uur, maar kwam soms zelfs in de late ochtend nog niet thuis. Ons moeder kon het zo mooi vertellen: “Gôh, Ruud, wilde gij dit nog effe wegbrengen en dat nog effe?” Zij had de gave om op een goede manier dingen van mensen gedaan te krijgen. Het personeel moest er altijd wel om lachen hoe ze het weer voor elkaar gekregen had. Niets vergat ons moeder, want alles schreef ze op. Een eenvoudige manier om zaken te regelen, maar wel zeer effectief. Ik merk aan haar dat ze na ongeveer 15 jaar langzaam de rust gekregen heeft en er in vrede mee kan leven. Een andere man in haar leven is er nooit geweest, ons pap was gewoon haar ware. Wij hebben van ons pap en mam een mooi bedrijf overgenomen met een goed fundament. Een bedrijf waarbinnen nog onbenutte mogelijkheden liggen. Een soort grove diamant die hier en daar nog bijgeslepen kan worden. Een bedrijf dat een omvang heeft die het voor ons mogelijk maakt dat we persoonlijk contact met de medewerkers hebben en kunnen houden. In 2000 zijn wij overgestapt van het handmatig bijhouden van het kas- en bankboek naar computerboekhouden in de ruimste zin. Dat was voor ons moeder het moment om te zeggen: het is mooi geweest. Na 34 jaar in het bakkersvak en op 60-jarige leeftijd zijn er voor haar ook nog andere dingen in het leven. Nog altijd volgt ze op gezonde afstand het reilen en zeilen van ons bedrijf. In een zwart gat vallen is er bij ons moeder niet bij, ze is altijd wel met iets of met een “project” bezig. Een echt proactief mens. Ze kan iedereen recht in de ogen kijken. Hoe ze het allemaal heeft kunnen bolwerken, wie zal het zeggen, maar van alle kanten wordt er met respect naar haar gekeken. De uitstraling die wij aan ons bedrijf willen geven, is die van een familiaal, ambachtelijk bakkersbedrijf, dat wij, in goed overleg met onze medewerkers, op een leuke wijze willen runnen en waarbij het gerespecteerde verleden een belangrijke rol speelt. Een bakkersbedrijf dat de trends en ontwikkelingen in de bakkerswereld blijft volgen en dat daarop, indien nodig of gewenst, op eigen wijze inhaakt.
R u u d , d e z e s d e b a k k e r 1976
PAG
97
UDEN
SINT ANTHONIS
VENHORST BOEKEL
GEMERT
BEEK EN DONK
warme toewijding De geschiedenis van familiebedrijf Van de Ven
