1
Hoofdstuk 1
Een breincorrectie in plaats van een borstvergroting
Ik ben de allerliefste! Misschien nog niet nu, maar straks Ik tel tot drie en laat mijn ballonwens gaan Vervolgens klop ik verlegen brutaal aan Euhhh, mag ik nu al de allerliefste zijn? ‘Natuurlijk schatje’, fluistert dan mijn hartje Mabel
2
In dit eerste hoofdstuk vertel ik je over mijn jeugd en ik geef je een kort college over jouw brein. Dat helpt je om te begrijpen waarom je steeds de weg kwijt raakt. En je zult ook ontdekken, waarom dat eigenlijk niet jouw schuld is. Met de opdrachten 1 tot en met 4 uit mijn stappenplan Lessen in liefde, zet jij de eerste vijf stappen terug naar jezelf. Ik ben geboren in een fanatiek atheïstisch Amsterdams horecagezin. Ja, precies! Met van die grote, dieprode fluwelen hoekbanken. Ze hadden voor chique kunnen doorgaan als er niet zo veel schuimrubber zichtbaar was door de vele sigarettengaatjes veroorzaakt door de zelfgerolde ‘sjekkies’ van mijn vader. Verder waren ze bij mij thuis nogal gek op psychose-veroorzakende kroonluchtermotieven, die het dominantst terugkwamen in het kamerbrede tapijt, dat ongetwijfeld in de aanbieding was, want waarom zou een mens zich anders blootstellen aan al die chaos? Mijn overgevoelige brein had het ook heel moeilijk met het gouden behang dat uiteraard ook rijkelijk gedecoreerd was met, ja je raadt het al, bordeauxrode kroonluchters. De enige mensen die ik ooit ben tegengekomen met hetzelfde behang zijn de Chinezen van Wei So Ling om de hoek. We hadden natuurlijk ook witte, gedrapeerde vitrage, die als kraakheldere engelenvleugels boven de porseleinen beeldjes zweefde. In mijn jeugd had ik altijd het gevoel dat ik bij andere ouders hoorde. Ouders die piano voor mij speelden en een kiwi schilden. Niemand begreep mijn gevoel van misplaatst zijn. Wie waren die mensen? Ik begreep de taal ook niet die zij spraken. Mijn vader gilde ‘Je lijkt op je moeder’, terwijl mijn moeder gilde ‘Je lijkt op je vader’. Daarmee werd overigens niet bedoeld ‘Je bent net zo knap als je vader’ of ‘Je bent net zo talentvol als je moeder’. Terwijl Amsterdammers bekend staan om hun ‘oude-jongenskrentenbroodmentaliteit’ en ‘kom allemaal gezellig mee-eten’, deden wij het zonder die gastvrijheid. Er zat wel een bel op de buitendeur, maar die deed het niet en dat was ook niet de bedoeling. Als iemand toch vasthoudend was en op de voordeur klopte, deden we gewoon niet open. Wij waren collectief oostindisch doof. Als kind vroeg ik mij nooit af waarom ons gezin autistische trekken vertoonde. Nu kan ik wel wat redenen verzinnen. De deurwaardersverordeningen die regelmatig op de voordeur werden geplakt. 3
Openbare verkoop en zo. Mijn vader werd er niet warm of koud van. Ik vond het net zo griezelig als de oorlogen die ik voorbij zag flitsen op de tv. Misschien kwam het door de open keuken dat we nooit bezoek kregen? De muur tussen de huiskamer en de keuken was er rücksichtslos uitgeramd, maar de open keuken was nooit afgebouwd. De bouwvakkers waren overhaast vertrokken. Misschien voorvoelden ze dat ze nooit het afgesproken zwarte geld zouden cashen. Of misschien waren ze geschrokken van de asbest die er tevoorschijn kwam? Mijn stiefmoeder Trees, die zich eigenhandig had omgedoopt tot Therese, had vervolgens heel inventief, de bovenkant van het dressoir - vraag niet waar de onderkant was gebleven - op lege bierfusten gezet, zodat er toch nog iets van een scheidingswand werd gecreëerd. Naast de geïmproviseerde scheidingswand, lag onze bouvier Brandy. Vastgebonden aan een vijftig centimeter ‘lange’ ketting, zodat je veilig langs hem kon lopen, zonder dat hij in je kuiten hapte. Als kind dacht ik altijd dat Brandy vals werd zodra hij binnen mocht liggen, nu snap ik dat hij gewoon gek werd op dat kleine stukje kaal rood zeil. Maar goed, binnen lag hij droog. In de zomermaanden, sleet hij zijn tijd als erfhond. We hadden geen erf maar een betegelde tuin van vijftig vierkante meter, die grensde aan de Nassaukade. Brandy had geen buitenhok met een zacht kleedje, maar lag boven aan de houten trap, tegen de achterdeur aan. Als ik in de tuin wilde spelen, moest ik eerst met mijn volle gewicht tegen de deur leunen om hem van zijn plek te schuiven. De tuin was niet echt een inspirerende plek voor een meisje van acht, want je moest letterlijk over de hondendrollen heenstappen. Die werden een keer per maand met de tuinslang de gracht in gespoten. Maar dat kan ook een keer per twee maanden zijn geweest. Als je het positief benadert, kun je zeggen dat het een natuurlijke hinkelbaan was. Ik praatte iedere dag even met Brandy en vertelde hem dat hij zich niet alleen hoefde te voelen omdat ik van hem hield. En ik beloofde ook plechtig dat als ik later groot was, hij bij mij mocht wonen en dat we dan zouden gaan wandelen op straat en dat hij dan bij mij op bed mocht slapen. Als het mij niet lukte om hem op te beuren, dan sloeg ik mijn arm om hem heen en vroeg ik aan de maan of ze ons een familie kon sturen die niet tegen elkaar schreeuwde en een mooie zachte hondenmand voor Brandy met kussens zonder drukke patronen. 4
Ik had zo mijn eigen methodes om mijzelf om te vrolijken. Mijn favoriete bezigheid was om bij mensen door de ramen naar binnen te gluren om te zien hoe gezellig het bij hen was. Natuurlijk was ik blij met mijn dure pony Bento en wilde ik een gordijntje ophangen achterin de knalgroene Porsche Targa van mijn vader omdat ik dat zo’n knus plekje vond, maar diep van binnen wist ik dat het anders kon. Ik was er heilig van overtuigd dat er mensen bestonden, die wel lief voor elkaar waren. Ik kan mij nog heel goed herinneren dat ik dat tegen mijn vader zei en dat hij honend terugsnauwde: “Ken jij die mensen dan?” Ik weet nog dat ik als dreumes heel stellig antwoorde: “Nee, maar ik weet zeker dat ze bestaan.” Wellicht vonden ze mij eigenaardiger dan dat ze zelf waren, zeker toen ik op een dag aankondigde: “Als jullie dood zijn, ga ik in God geloven.” God was voor mij een warm gevoel. En volgens mij hield God net zo veel van een muis als van een olifant, een kind uit de Mexicaanse sloppenwijken of de Paus. Maar met mijn statement werd net zo omgegaan als met de deurbel. Zij hadden namelijk een heel andere strategie om gelukkig te zijn. Als er een crisis was, werd er een greep gedaan in het gastvrij openstaande valiumdoosje boven op de kast. Wel zo handig dat je niet eerst het dekseltje eraf hoefde te draaien, wat zeeën van tijd bespaarde als de nood aan de man of de vrouw was. Ik vond het een magisch toverdoosje en die pilletjes waren zo verleidelijk mooi roze. Ik heb weleens overwogen om al die roze pilletjes in één keer tegelijk door te slikken, want als alle ruzies en problemen er in een paar minuten van overgaan, wat moest er dan wel niet gebeuren als ik ze allemaal tegelijk innam? Misschien kwam je dan wel in één klap dichter bij God, waar het altijd warm, veilig en licht was. Als ik tussen de middag thuiskwam, bonkte ik altijd tevergeefs op de ramen om iedereen wakker te maken. Mijn vader had een discotheek, dus er werd op andere tijden geleefd dan bij normale mensen. Toch had ik de stille hoop dat dit keer de gordijnen open waren, dat er niets blauws aan de deur wapperde en dat er een gezellige gedekte tafel klaarstond, waaraan iedereen ademloos naar mijn verhalen luisterde. De realiteit was dat ik via de steeg, om de buitenmuur heen 5
moest klimmen, half over de gracht. Met die dappere sprong kon ik in de tuin of de gracht belanden. Brandy stond altijd liefdevol te wachten en likte bemoedigend de neuzen van mijn schoenen. Hinkelend over de drollen kon ik dan soepel door de openstaande achterdeur naar binnen glippen. Daarna maakte ik iedereen wakker en mocht ik vervolgens brood en kaas voor mijzelf en de rest van de familie halen. Oude brokkelkaas wel te verstaan. Als ik terugkwam moest ik al bijna weer naar school, maar dat kon dan wel via de voordeur. Na schooltijd ging ik met de bus door naar de manege met onder mijn ene arm een plastic tas met mijn vieze naar teer stinkende paardrijdspulletjes en onder de andere arm mijn ongepoetste rijlaarzen. Op het Amstelstation trok ik in het toilet mijn manegeoutfit aan. Het toilet rook naar heerlijke vloeibare rozenzeep waarmee de toiletjuffrouw regelmatig de glazen kantelbollen vulde. De bollen lieten zich gewillig kantelen waardoor de roze smurrie weldadig over haar handen liep. De zeep en de geur waren voor mij een aanwijzing dat het zuivere en hogere wel degelijk bestond. Call me crazy?! Lekker ruikend vertrok ik met de bus naar manage Gijsbrecht van Aemstel waar ik dolgelukkig was. De paarden, de pony’s, de jongens en het zoenen in de hooiberg waren zorgeloos. Er lag een bonnetje achter de bar en ik kon bestellen wat ik wilde. Dat deden mijn grote broer Martin en ik dan ook obsessief. Totdat we in een maand voor vijfhonderd gulden aan cola hadden gedronken. Voortaan kregen we afgepast geld mee. Dat was voor ons echter geen belemmering om toch aan ons colaquotum te komen. Want voordat we naar school gingen, liepen we eerst even langs de goedgevulde kassa in de discotheek, die aan onze woning grensde en stopten zoveel geld in onze zakken als we op dat moment dachten nodig te hebben. Niemand kwam daar ooit achter en wij merkten dat er genoeg overbleef om nieuwe paarden en dure auto’s van te kopen. Mijn ‘broerie’ en ik probeerden zo goed mogelijk voor onszelf te zorgen, maar van binnen knaagde er iets vreselijks. Als kind kon ik dat niet benoemen, maar ik sprak wel regelmatig mijn zorgen uit tegen de maan. Ik deed dat instinctief. Ik begreep de kracht van het universum nog niet, maar voelde haar wel al om mij heen. Ik zei dan hardop: ‘Lieve God, er zijn miljarden mensen op deze wereld, u heeft er vast wel eentje over die lief is voor mij. En aan die meneer of mevrouw wil ik ook graag vertellen 6
hoe erg ik het nog steeds vind, dat mijn stiefvader mijn moeder zo hard heeft geslagen dat ze bijna dood was. En dat ik mij zo schuldig voel dat ik haar niet kon redden omdat ik zo klein was. En dat mijn broertje van zes haar gelukkig wel heeft kunnen helpen door haar een groot broodmes te geven om die enge man neer te steken en zo haar eigen leven te redden. Maar dat ik het ook nog steeds niet snap waarom ik toen weer bij haar en die enge stiefvader moest gaan wonen, toen ze na maanden uit het ziekenhuis kwam. En dat ik nu ik weer bij mijn vader woon en mijn ‘broerie’ er ook is, ik mij nog steeds zo eenzaam voel. En dat het leven mij zo’n pijn doet, dat ik het liefst voor altijd onder de dekens blijf liggen met een half witbrood en een pot pindakaas’. Na de noodlottige nachtelijke vechtpartij tussen mijn dronken stiefvader en mijn moeder, waarbij mijn moeder bijna overleed, veranderde ik totaal. Terwijl ik vroeger op blote voeten door het gras rende, sneeuwklokjes plukte en tegen rupsen praatte (‘Mevrouw rups wat heeft u prachtige borstelige schoenen aan’), werd ik nu stil, somber en boos. Ik voelde mij schuldig. Schuldig dat ik mijn moeder niet kon verdedigen tegen het geweld van een grote volwassen man met een kwade dronk en blinde haat in zijn hart. Schuldig omdat ik een mooie dure pony had, maar toch niet gelukkig was. Mijn overlevingsstrategie werd: ‘Als ik succes heb, wordt er wel van mij gehouden’. Maar het werd een levenslang schaduwgevecht wat ik niet kon winnen. Het gat binnenin mij, bleek door niets te vullen, hoeveel tv-programma’s ik ook presenteerde en hoeveel boeken ik ook schreef. Dat harde werken en steeds maar weer aan anderen laten zien dat ik wel goed was, leverde mij drie ernstige burn-outs op. Ik was dan ook wel een bijzonder hardleers meisje dat echt niet kon geloven dat ik goed genoeg was. Hoe kon ik nou liefde waard zijn van wie dan ook? Ik strafte mijzelf systematisch door keihard te werken, excessief te trainen, bijna niets te eten en mijn lichaam en liefde in de aanbieding te gooien voor iedereen die het maar wilde hebben. Jouw kwetsbare kinderbrein Misschien ben jij nu ook op dat punt in je leven waar jij, net als ik toen, de waarheid over jezelf bent kwijtgeraakt en op verschillende vlakken in crisis verkeert. Realiseer je dan: 7
‘Ieder vogeltje zingt zoals ie is gebekt’. Dat betekent dat wat vaak tegen je is gezegd of wat je vaak hebt gehoord of gevoeld, door jou wordt opgeslagen als de ultieme waarheid. Bijvoorbeeld: ‘Je bent een stom kind’, ‘Dat kun jij niet’ of wat je indirect om je heen hebt gehoord ‘Het leven is één doffe ellende’, ‘Geluk is niet weggelegd voor ons soort mensen’, Je beseft meestal niet dat het 2e hands leugens zijn, die je overneemt van een ander. Er glipt als het ware een virus in jouw software! En wat zo erg is, als je eenmaal groot bent blijft je brein dit negativisme op je afvuren als een tenniskanon de tennisballen. Er is geen ontkomen aan. Daarom moet jij eerst die onwaarheden in jouw brein ontmaskeren. Lao Tzu - een overleden wijze Chinees en schrijver van de Tao - zei: 'If you correct your mind, the rest will fall into place’. En daar heeft Lao natuurlijk gelijk in, maar wist hij bijvoorbeeld ook dat een kind tot zijn achtste jaar geen ‘kritische factor’ heeft? Dat wil zeggen dat een kind tot en met zijn achtste levensjaar niet objectief kan bepalen, of wat er tegen hem of haar gezegd wordt waar is. Dus als een albinoweesje in Afrika als oud vuil bij het hek van een weeshuis wordt gedumpt, omdat hij volgens zijn ouders en de rest van de bevolking vervloekt is, zal zo’n arm kind niet denken: ‘Wat een wrede koekebakkers. Ik ben net zo speciaal en bijzonder als ieder ander. De kleur van mijn huid is gewoon een pigmentkwestie. Ik heb alle capaciteiten in mij om van mijn leven iets bijzonders te maken. Ook als ik door mijn ouders op vijfjarige leeftijd word achtergelaten bij volwassenen, en andere hevig getraumatiseerde albinokinderen die ik nog nooit eerder heb gezien. Dat schuif ik allemaal terzijde. Ik houd toch van mijzelf, wat een ander ook zegt of doet’. Ik zou met heel mijn hart willen dat er in dat hele weeshuis één klein wit mensje is, die tegen alle andere witte mensjes zegt: ‘Het is een leugen’. Ik geloof heilig dat wonderen gebeuren, dus ook in zo’n weeshuis. Maar meestal gaat zo’n hummeltje zichzelf als het grootste kwaad zien en zich daar ook naar gedragen. Want als je ouders je wegdoen en je naar het asiel brengen als een valse herder, dan moet je wel echt heel slecht zijn. 8
Snap je nu hoe het kinderbrein werkt? Snap je dat jouw kleine meisje of kleine jongetje van binnen nog steeds dingen tegen je roept als ‘Ga niet zo raar, wild staan te dansen, want je zet jezelf voor schut!’ En vaak weet je zelf niet eens hoe je diep van binnen echt over jezelf voelt en denkt. Jij bent nu volwassen, maar ik durf te wedden om een container olifanten dat jij eerder een borstvergroting hebt laten uitvoeren dan een breincorrectie. Er is altijd een weg Bewustzijnsgoeroe en bestsellerschrijver Wayne Dyer is mijn ultieme voorbeeld van die wonderlijke uitzondering waar ik zo hartstochtelijk in geloof. Hij groeide op in een weeshuis en zodra hij kon praten, vrolijkte hij al de andere kinderen op (een vrolijkheid die voor mij de uitting zijn van een innerlijk weten dat liefde, compassie en empathie in overvloed aanwezig zijn. Hoe meer je er van weggeeft, hoe meer je ervan terugkrijgt). Hij vertelde aan alle treurende en depressieve kinderen dat het weeshuis een geweldig plek is, waar geen strenge ouders woonden, waardoor je automatisch veel meer vrijheid had en dus ook meteen volwassen kon zijn. Ik weet niet of dat helemaal overeenkomt met de realiteit, maar het zorgde er wel voor, dat hij veel levens positief heeft beïnvloed. En daar is hij eigenlijk nooit mee gestopt, want Dr Wayne Dyer bleef zichzelf herhalen en nu luisteren over de hele wereld miljoenen mensen naar hem. De moraal van dit verhaal: Je kunt misschien niet je omstandigheden veranderen, maar wel de manier waarop je er tegenaan kijkt. Als je het niet erg vindt, trek ik Boeddha er even aan zijn nekvel bij: ‘De gedachte manifesteert zich in het woord, het woord manifesteert zich in de daad, de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte, en de gewoonte verhardt zich tot een karakter. Sla dus acht op de gedachte en waar ze u brengt, en laat haar voortkomen uit liefde ontstaan uit compassie met alle wezens. 9
Zoals de schaduw het lichaam volgt, zo worden wij wat we denken. Alles wat een begin heeft, heeft ook een einde. Sluit daar vrede mee en alles komt goed. Timmerlieden vormen het hout; pijlenmakers maken pijlen; de wijze vormt zichzelf’. Gautama Boeddha Mooier dan Boeddha kan ik het niet zeggen. Maar laat mij je uitleggen hoe jouw negatieve gedachten zich geruisloos ontwikkelen tot een chronisch negatief patroon. In zijn artikel ‘Je eigen digitale geheugen’ over informatie-verwerking komt Guus Pijpers met keiharde breinweetjes: -
Gedurende ons leven verwerken we ongeveer 650 miljoen woorden. Dat zijn er 27.000 per dag.
-
Per minuut vinden tussen de 100.000 en 1.000.000 chemische reacties plaats in je hersenen.
-
De snelheid waarme neuronen informatie uitwisselen, is tussen de 3 en 300 kilometer per uur.
-
De totale lengte van alle routes in de hersenen bedraagt 12.000.000 kilometer.
-
De hersenen bevatten ongeveer 100.000.000 hersencellen.
Ik zou dat willen aanvullen met:
-
Je hebt veertig- tot zestigduizend gedachten per dag.
-
Als je 18 uur wakker bent heb je 3000 gedachten per uur.
-
Per minuut heb je dus tweeenvijftig gedachten. Mijn eindredacteur, coach en grote, lieve schat Hanny heeft er wel 520 per minuut. Maar goed we kunnen niet allemaal geniaal en leuk zijn tegelijk.
10
Het wordt de hoogste tijd om jezelf en je brein een beetje rust te gunnen. Het is daarbinnen al druk genoeg, zonder dat jij actief meekwettert over van alles en nog wat. Dus als je om te beginnen eens diep en rustig ademhaalt. Hoor je hoe het stiller wordt? Merk je dat je hartslag vanzelf daalt. In deze toestand heeft niets uit de buitenwereld vat op je. Je bent zo ontspannen dat je niet weet wat je vetpercentage is en waarom je ook alweer zo’n hekel hebt aan de nieuwe vriendin van jouw beste vriendin. Maar goed, zij is dan ook wel héél stom. Heb je haar laatst nog op die verjaardag gezien? Ze kwam zo arrogant binnen en ze ging eerst iedereen gedag zeggen en toen ze bij jou kwam zei ze heel schijnheilig ‘Ik heb je niet gezien’. Maar dat was natuurlijk niet waar, want ze negeerde je opzettelijk. En ze ruikt natuurlijk dat jij een probleem hebt met afwijzing. En dat komt door je vader omdat die nooit naar jou keek als hij de kamer binnenkwam. Want daar was je laatst nog achter gekomen tijdens een workshop familieopstelingen. HOUD TOCH EENS JE SNATER! Wil jij echt leven met dat constante en zinloze gekwetter in je bovenkamer? Als jij niet ingrijpt en je bewust wordt van die ongoing babbelende interne dialoog en je eigen breincorrectie uitvoert, blijft je leven er ‘kwetterig’ uitzien. Waarschijnlijk besef je nu waarom jij meester van je brein moet worden, anders kun je beter op de kermis glow-in-the-dark-suikerspinnen gaan verkopen. Want je hoeft natuurlijk je brein niet te corrigeren en je mag van mij ook doorrennen als een labaratoriummuisje in zo'n plastic rad, in blinde paniek op de vlucht voor je kwelgeesten. Dat staat je vrij. Maar neem alsjeblieft in overweging - voordat je de zoveelste suikerspin verkoopt - dat je misschien zelf niet helemaal doorhebt, wie er vooralnsog in jouw leven aan het roer staat. Hallo, is u wakker? Dat je niet beseft door welke gedachtes (en gevoelens) jij wordt aangestuurd, heeft te maken met bewustzijn. Slechts vijf procent van je dagelijks handelen, denken of voelen doe je bewust. De overige 95 procent van je handelen, voelen
11
of denken is onbewust, dat wil zeggen op de automatische piloot. Dus de gedachtes die zich in je onderbewustzijn verschuilen, maken de dienst uit! Als die gedachtes negatief zijn of kritisch of voortkomen uit een gevoel dat er niet van je wordt gehouden, zit je als het ware gevangen in een patroon waarmee je het ongeluk 'vasthoudt'. Daarom zijn veel mensen ongelukkig, in de war, verdwaald, ziek, ontevreden, gek en moordzuchtig. Of laat iemand als gevolg van zo'n doorgedraaid en ongelukkig patroon opzettelijk een vliegtuig met hondervijftig onschuldige mensen naar beneden storten. Dat is natuurlijk een extreem voorbeeld. Maar het brein regeert ook kleinere crisissen bij mensen die willen afvallen, maar niet kunnen. Mensen die willen liefhebben, maar boos zijn of niet kunnen vertrouwen dat een ander van ze kan houden. De volkstammen die succes willen, maar die wegrennen voor de kleinste kansjes. Je zult je nu afvragen: Hoe kunnen gedachtes eigenlijk zo ontzettend veel impact hebben? Waarom kan de piloot van dat vliegtuig niet simpelweg zijn patroon omdraaien en zeggen: ik lijk wel gek, ik vlieg naar huis en ga straks lekker een paar baantjes zwemmen. En minstens zo belangrijk: waarom kan ik niet gewoon tien kilo afvallen als ik dat besluit? Of mijn grote liefde tegenkomen? Die programmafout die zich verschuilt in je onderbewustzijn en die jou steeds van negatieve informatie en gevoelens voorziet, veroorzaakt allerlei biochemische reacties in je lichaam, waardoor je lichaam op het niveau van hormonen en neurotransmitters raar gaat doen. Wist jij bijvoorbeeld dat elke keer dat jij je verdrietig, boos, kwaad, teleurgesteld en depressief voelt, alle biochemische stofjes in je lijf automatisch meer stofjes gaan produceren die de bijbehorende emotie versterken? Daardoor word jij nog verdrietiger, bozer of depressiever. Het lichaam gehoorzaamt jouw onbewuste opdracht blind en produceert fanatiek de stofjes die ervoor zorgen dat jij meer van hetzelfde voelt. En hoe vaker die stofjes in je lichaam vrijkomen, hoe meer je lichaam zich erop instelt. Zo kan elk emotioneel patroon een onbewuste verslaving worden op biochemisch niveau. Daarom kom je zo moeilijk af van boosheid, angst,
12
vreetbuien, liefdesverdriet of depressies. Maar het goede nieuws verklap ik ook alvast: je kunt net zo verslaafd raken aan positieve emoties en gedachtes. Je innerlijke terrorist Een van de belangrijkste stappen van dit Masterplan in ontdekken welke destructieve of negatieve gedachten zich schuilhouden in je onderbewustzijn. Vervolgens gaan we ze met chirurgische precisie uit je brein verwijderen, zodat het klaar is om zich te vullen met positieve patronen. Daarmee wil ik niet zeggen dat je geen suikerspinnen mag verkopen en dat je een breinchirurg moet worden en antwoorden moet kunnen geven op vragen als ‘Hoeveel neuronen maakt een foetus per seconde aan als de moeder crack rookt’? Maar ik nodig je liefdevol doch dwingend uit om samen met mij in deze Mastreclass precies uit te vogelen hoe jouw leven er voorstaat op fysiek, mentaal, spiritueel, relationeel, financieel en emotioneel vlak. Het kan nu zijn dat je heel vrolijk gilt : ‘Mabel ik snap het helemaal! Ik ben erbij. Ik voel dat het goed komt’. Dan zeg ik hoera! Maar ik begrijp het ook als je over een week tegen mij fluistert: ‘Mabel ik ben nog steeds bij hoofdstuk 1 en ik kan het niet opbrengen om het stappenplan te doorlopen. Ik ben te druk. Ik heb geen tijd. Ik ben te dik. Ik moet eerst afvallen voordat ik de opdrachten in de hoofdstuk kan doen. Ik kan niet aan mijzelf werken want de kinderen moet worden opgehaald worden van hockey. Mijn man vindt het niet fijn als ik verander.’ Besef dat ik al bij de eerste zin weet wat er met je aan de hand is. Je bent bezig jezelf te saboteren. Mensen saboteren zichzelf omdat achter de positieve intentie een negatieve gedachte schuilgaat: ‘Het lukt toch niet’. Sabotage is de overtreffende trap van alle negatieve toestanden in je hoofd. Je hebt twee soorten sabotages. De eerste is de bewuste ontkenning. ‘Ik weet dat ik het doe, maar ontken dat het zo is’; Je kleedt jezelf enorm sexy en klaagt vervolgens dat mannen alleen maar seks willen. En de andere is het de onbewuste onderdrukking ‘Ik weet niet dat ik mijzelf saboteer, maar ik doe het wel’; Als je verliefd bent, ga je claimen omdat je bang bent dat hij/zij weggaat.
13
Er zijn drie manieren om jezelf te saboteren. Kijk eens welke jij herkent bij jezelf. Het gesloten type : ‘Ik sluit mij af en bescherm mijzelf’. Je wilt dolgraag een leuke man of vrouw ontmoeten. Je gaat naar een feestje maar je voelt je kwetsbaar en niet waardig voor de liefde dus trek je een arrogante kop en zet je een glazen afweerkoepel om je heen. Ik durf te wedden dat niemand jou een appelsap aanbiedt. Het defensieve type: ‘Ik ben afstandelijk en verdedig mijzelf’. ‘Ik heb niemand nodig. Ik kan het allemaal alleen. Waarom zou ik jou iets vragen. Dus als je aan mij vraagt ‘Hoe gaat het’, zeg ik op goede dagen ‘Goed, alles onder controle’. En op slechte dagen ‘Dat gaat jou helemaal niets aan!’ Het afleidende type: ‘Ik verzin smoesjes en leid af’. ‘Ik ben succesvol, zorgzaam, dienend en maak het iedereen naar de zin. Er is geen ruimte voor mijn problemen, dus help ik anderen. En omdat ik dat zo goed doe, ziet niemand dat ik zelf aan het verzuipen ben’. Als je niet bewust ziet hoe jij jezelf saboteert, kun je nooit je gedachten en je brein corrigeren. Veranderen vergt een liefdevol ijzeren besluit, dat vrij is van elke vorm van sabotage. Daarom is het essentieel dat je alle opdrachten en oefeningen na ieder hoofdstuk doet, voordat je verder leest. Zodat we samen jouw innerlijke terrorist kunnen uitschakelen. Niemand verandert in de toekomst, verandering vindt nu plaats. Door dit te lezen heb je al een eerste stap gezet. Ik geloof dat jij alles in je hebt om het te snappen, eraan te werken en als een alchemist alles wat je wilt om te toveren van lood naar goud. Ik geef je mijn woord dat het kan, want ik heb het ook gedaan. Op een heldere sterrennacht schreef ik voor mijzelf op hoe die reis van puinhoop naar genezing er bij mij uitzag. En nu ben ik op een punt aangekomen dat ik mijn verhaal met jou wil delen in de vorm van Mabel’s Masterclass in Wonderen; Lessen in liefde.
14
In deze Masterclass leer je de meest cruciale denkfouten over jezelf te herstellen. Want de enige waarheid is dat er niets stuk is aan jou, alleen je puzzelstukjes liggen misschien nog een beetje door elkaar. Jij hebt alles al in je om gelukkig, liefdevol en wonderlijk te zijn. Als jij beetje bij beetje jezelf dat geloof teruggeeft, zul jij grote wonderen ontvangen en ervaren.
Lessen in liefde: Opdracht 1 tot en met 4 Het is best leuk om over problemen van een ander te praten. Het is ook best leuk om te lezen dat een ander soortgelijke uitdagingen heeft als jij. Maar nu is het tijd om van de reservebank af te komen en je leven positief om te buigen. Ben jij klaar om jouw eerste stappen te zetten? Ik beloof je dat als je de Lessen in liefde opdracht 1 tot en met 4 doet, je een reuzestap voorwaarts zult zetten. Wat je opschrijft en ervaart kan eerst een beetje aanvoelen als een kwallenbeet, maar verlichting is om de hoek. Kusje d’r op!
1/ Turf één hele dag, hoe vaak je iets lelijks over jezelf zegt of denkt. Zo word je bewust van hoe vaak je dat doet. Doorvoel ook zin voor zin, wat dit met je doet, welk gevoel het je geeft. Beloof jezelf dat je vanaf vandaag stopt met het bekritiseren van jezelf. Besef dat je, door jezelf aan te moedigen, veel sneller een positief resultaat haalt dan wanneer je jezelf kritiek geeft. 2/ Schrijf op welke ouder (of wellicht beiden) kritiek op je had en waarover. Kun je zien dat jouw vader of moeder dit patroon van kritisch zijn, gratis heeft meegekregen van zijn of haar ouder(s)? Zie je dat zij hun foute software aan elkaar hebben doorgeven en aan jou? Dat gaan we er meteen uittrekken, met wortel en al. Nu is het de ideale tijd voor de vergevingsstap. Als je hebt vergeven, heb je ruimte voor nieuwe software. Ben je klaar voor de wonderlijke oefening? Een wonderlijke oefening om te vergeven
15
1/
Zet je telefoon uit.
2/
Zet de poes op de gang.
3/
Ga zitten op een stoel met een rechte leuning
4/
Adem twintig keer diep in en uit
5/
Doe je ogen dicht (je kunt een beetje duizelig zijn door alle extra zuurstof
in je bloed, niets aan de hand). 6/
Nu gewoon rustig in en uit ademen. Leg je handen op je hart.
7/
Zeg in jezelf, ‘Lieve………. (en dan hier je eigen naam of van die persoon
die jou diep heeft gekwetst) Ik vergeef mijzelf (of die ander) voor alle jaren dat ik er niet voor je was. Ik vergeef mijzef voor alle lelijke dingen die ik heb gedacht en tegen mijzelf heb gezegd. Ik vergeef mijzelf voor het feit dat ik mijzelf voortdurend afwees. Ik vergeef mijzelf omdat ik niet beter wist. Ik vergeef mijzelf voor alle grote en kleine fouten die ik heb gemaakt. Ik vergeef mijzelf omdat ik zo streng was voor mijzelf. Ik sta mijzef nu toe om stap voor stap, terug te keren naar de bereidheid om mijzelf te helen in liefde. In mijn eigen tempo en in mijn eigen comfortzone. Ik hoef niet sneller te groeien dan ik doe. Ik vergelijk mijn proces niet met dat van een ander. Ik ben perfect zoals ik op dit moment ben en ik zal groeien naar dat punt dat ik mijzelf volledig accepteer, omarm en liefheb. Het kan zijn dat je bovenstaande woorden nu nog niet voelt. Maar let op. Dit is nieuwe software en daar moet jij nog aan wennen (er positief verslaafd aan raken). De beste manier om aan software te wennen is herhalen, herhalen, herhalen. Dus herhaal deze zinnen zo veel als je op kunt brengen. Schrijf ze op, zeg ze tegen jezelf in de spiegel. Neem ze op met je smartphone en luister ernaar in de file. Je zult zien dat er al heel snel een verschuiving plaats vindt. Je kunt deze oefening natuurlijk ook van tevoren opnemen met je smartphone en daarna afluisteren. Als je dat te moeilijk vindt, heb ik aan het einde van dit hoofdstuk een heilzaam cadeautje voor je.
3/
Nu je harde schijf is opgeschoond is er ruimte voor nieuwe software.
Daarvoor heb ik een extra programmaatje ontwikkeld. En dat is: bij alles wat je 16
denkt of zegt, vraag je jezelf voortaan af ‘IS DIT EEN MIN OF EEN PLUS GEDACHTE?’ Bij een min zeg je meteen ‘Sorry’ tegen jezelf en vervang je jouw negatieve woorden door positieve.
4/
Ben je bereid om 100 procent commitment met jezelf aan te gaan en dit
boek zo te lezen? Ben je bereid om alle oefeningen van elk hoofdstuk te maken, te doen en te ervaren? Maak een contractje met jouw naam en de datum erop. En schrijf: Ik [je naam] beloof plechtig op [de datum] dat ik Mabel's Masterclass in Wonderen vol overgave en met passie zal volgen. Elke dag zet ik stappen richting mijn geluk, liefde en overvloed. En ik sta mijzelf toe om die reis in rust te maken. Onderweg ben ik zacht en empathisch voor mijzelf. Ik beoordeel en veroordeel niets tijdens dit veranderproces. En elke keer als ik dat toch doe, stop ik één euro in een pot. Ik ben verplicht aan het einde van de cursus daarvan iets leuks te kopen voor mijzelf. Ik mag leren in mijn eigen tempo. Ik mag vallen en opstaan, maar ik beloof dat ik doorga totdat ik weer helemaal verbonden ben met al mijn magie, liefde en grootsheid. Getekend door [handtekening]
Mabels’ advies voor de eerste week: Heb voor alles geen haast en neem je tijd. Ieder mens leert namelijk in vier stappen volgens een vast omlijnd proces. Door je hier bewust van te zijn, zul je minder frustraties ervaren tijdens je veranderproces. Je hoeft alleen te checken bij welke stap jij bent. Ben je toch een beetje ‘grrrrrrrrr’ haal rustig adem en sta
17
jezelf toe dat leren een proces is. Hoe liefdevoller jij daar mee omgaat, hoe sneller jij zult groeien. Dat is op zich al een wonder. De vier stappen van het leerproces: De eerste stap heet onbewust onbekwaam. Je weet eigenlijk helemaal niet wat je aan het doen bent. De tweede stap heet bewust onbekwaam. In deze fase denk je ‘Ik leer het nooit!’ Maar eigenlijk is het zien van wat je niet kunt heel positief, want wat je niet ziet kun je ook niet veranderen. De derde stap heet bewust bekwaam. Je begint het licht te zien, maar je kunt af en toe nog weleens denken ‘Ik leer het nooit! Wees geduldig met jezelf. Je bent er bijna. De vierde stap is onbewust bekwaam. Dit is een stabiele gemoedstoestand. Wat je geleerd hebt is een gewoonte, een automatisme geworden waarover je helemaal niet hoeft na te denken. Een cadeautje van mij voor jou ter waarde van €15,95: Omdat je zo fantastisch bezig bent, krijg je van mij de stap-voor-stap de ‘Jezelf Vergeven’ metamorfose. Stap-voor-stap betekent, dat jij je ogen dicht doet en ik je instructies geef hoe jij jezelf vergeeft. Je kunt dit MP3-bestand gratis downloaden op mijn site: www.mabelvandendungen.nl
18
2. Aan de grote schoonmaak
Het is een beetje grrrrrrrrrrrr in mijn hart Wat als ik nou eens onzichtbaar droomde Dat ik alles al had?! Dan zou ik mij meteen beter voelen! Getroost door dat hapje geluksgebak Ik pluk een zachtgeel theeroosje voor mijn hart Mabel
In dit tweede hoofdstuk zie je hoe pijn juist een doorbraak kan zijn. En samen gaan we emoties die niet langer welkom zijn zoals bijvoorbeeld angst, aan een ballon binden, loslaten en uitbundig uitzwaaien. Ik weet niet of je het doorhebt, maar je bent al aardig wat ruimte aan het maken voor wonderen. Klaar voor meer Lessen in liefde? Alsjeblieft: opdracht 5 tot en met 8. Koekje erbij?
19
Pijn in je ziel
Ik begeleid veel mensen die lijden en geen benul hebben waarom ze zich zo voelen en ook geen benul hebben hoe ze zelf actief kunnen bijdrage om dit patroon van lijden te stoppen. Ik weet dat ze bij mij komen, omdat ik van honderd kilometer afstand ruik, hoe ze er echt voorstaan achter hun Oscarwaardige maskers. Ik weet diep in mijn donder hoe het is om verloren, wanhopig en machteloos te zijn. Ik heb nooit op de rand van een gebouw gestaan om te springen, maar zocht wel allerlei minder drastische oplossingen om mijn pijn te verlichten. Het was een ketting van bij voorbaat mislukte oplossingen; veel eten, weinig eten, niet eten, afreageren en vluchten in hol, promiscue seksueel gedrag en dat vervolgens goed praten door tegen mijzelf te roepen dat ik nou eenmaal vrijgevochten en geëmancipeerd ben, te snel en te vaak vertrouwelijke vriendschappelijke verbindingen aangaan waarin ik vervolgens afgewezen werd, mijzelf schamen voor mijn imperfectie en daarom in het geheim lijden, met een mooi make-up koppie steeds maar weer aan de buitenwereld laten zien wat ik allemaal kan en dat ik daarom wel goed en lief ben, geen aflevering van de ‘Bold’ missen, lange en korte depressies, conflicten opzoeken, conflicten uitlokken, iedereen die te dichtbij komt wegtrappen en nog eens 1001 extra variaties op bovenstaande gezelligheid. Misschien herken jij griezelig veel in mijn verhaal, maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat jouw pijn een recente aanleiding heeft, omdat je net een vechtscheiding achter de rug hebt, een kindje bent verloren, jezelf gisteren emotioneel failliet hebt verklaard of dat je nog steeds niet durft uit te komen voor je seksuele geaarheid. Maar eigenlijk is alle pijn hetzelfde, alleen komt hij in een andere verschijningsvorm. It takes one, to know one. Ik zie hoe donker het in iemands hart is en ik weet hoe jij het licht aan kunt doen.
20
Pijn is een hele grote boodschap die eruit moet Pijn, woede, schaamte, angst, schuld, haat, stress en controlfreakerig gedrag zijn simpelweg pakketjes energie die je iets te vertellen hebben en die gevoeld willen worden. De betreffende emotie of sensatie is een signaaltje uit je ziel, dat er iets ‘goed’ scheef zit. De achterliggende, positieve bedoeling van al deze emoties, die zichzelf vaak samenbundelen tot pijn, is een kans om te helen. Pijn komt je dus niet willekeurig lastigvallen met kwade intenties. Het is iets ouds dat gevoeld wilt worden. Een knallende uitnodiging aan jou om negatieve ervaringen te transformeren in levensenergie. Het is niet verwonderlijk dat je je niet bewust bent van je pijn en zijn functie. Pijn komt namelijk volledig uit het onderbewuste. Weet je nog van het bewust en onbewuste uit het vorige hoofdstuk? Je bewuste brein maakt slechts voor vijf procent uit van wie en wat je bent en doet. Je onderbewustzijn is veel minder zichtbaar en voelbaar, maar bepaalt toch voor 95 procent wat je denkt, doet en voelt. Het deel dat voor 95 procent de baas is over je emoties en daaraan gekoppeld, je gedrag. Pijn is dus de grote bewustmaker van wat zich heeft verstopt in je onderbewustzijn. Je eerste instinct is om de pijn kwijt te raken, weg te duwen, te vergeten. Je probeert je pijn uit alle macht te ontkennen door je er tegen te verzetten. Logisch, want pijn is onprettig. Maar zodra je een pijnlijke emotie blokt of onderdrukt, groeit hij bij de gratie van jouw weerstand. Alsof je een strandbal onder water drukt in de hoop dat hij nooit meer naar boven plopt. Maar hoe dieper je hem onder water drukt, hoe hoger hij uit het water schiet. Pijn zal net zo lang op je deur kloppen, in vermommingen als depressies, eenzaamheid, zelfmutilatie, eetproblemen, boosheid, geweld, slaapstoornissen, totdat jij opendoet in je roze ochtendjas en die emotie met liefde verwelkomt. Pijn is jouw wake up call die er op aandringt dat jij dat stukje in jezelf heelt. Een emotie als eenzaamheid schreeuwt eigenlijk alleen maar tegen je: ‘Je bent niet verbonden met jezelf en daarom kun je ook geen wezenlijk contact met anderen maken. En omdat jij dat jezelf verwijt, ga je nog lelijker dingen over jezelf denken en zeggen zoals ‘Niemand zit op mij te wachten’ of ‘Ik ben geen 21
liefde waard’. Daardoor sta je nog een beetje minder in contact met je liefdevolle zelf, waardoor jouw eenzaamheid en pijn sterker worden. Patronen zoals de neiging tot afzondering uit minderwaardigheid, kunnen vreselijk hardnekkig zijn en steken uiteraard altijd de kop op als je moe of ongesteld bent. Niets aan de hand. Kan iedereen gebeuren. Het allerbelangrijkste is dat je het herkent, het omarmt en heel lief voor jezelf bent door verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gedrag en in rust weer te connecten met jezelf. Het gevolg daarvan is dat je weer toegang krijgt tot je gevoel. Zodra je pijn durft toe te laten en die energie volledig omarmt als een dierbaar stuk van jezelf, transformeert hij in een paar seconden naar neutraal. Er wordt vaak gesproken over loslaten. Je moet je ex loslaten of je jaloezie loslaten, maar loslaten is niet iets wat je actief met de bewuste vijf procent van je brein kunt doen. Daar heb je die 95 onbewuste procenten bij nodig. Het onderbewustzijn is de enige ‘persoon’ waarmee je moet praten als er iets moet worden veranderd in je leven. Hallo, spreek ik met Pippi Langkous? Het bijzondere van inzicht is dat je het vaak ontvangt als je rustig bent. Dat kan in de natuur, onder de douche, als je ontspannen dagdroomt in het zonnetje of tijdens je ochtendmeditatie. Ook wat jouw pijn je komt vertellen, snap je pas als het stil is in jou en als je de tijd neemt om ernaar te luisteren. Rust en stilte zijn een voorwaarde om je bewustzijn te vergroten en toegang te krijgen tot je onderbewustzijn of je af te stemmen op die subtiele stem van je innerlijk weten. Rust en stilte zijn ook de manier om contact te maken met je hogere zelf, engelen, God, Boeddha, Pippi Langkous of bij welke hogere macht jij je goed voelt. Tijdens de oefeningen en opdrachten van deze Masterclass help ik je om die stilte en rust te vinden. In mijn praktijk kan ik je hierbij ook persoonlijk begeleiden. Als je bij mij komt, breng ik jou in een meditatieve trance, waardoor die nodige bewustzijnsverruiming meteen plaatsvindt. Je voelt, ziet, weet en ervaart meer als je in die trance bent. En wat zo prachtig is, desondanks heb je te allen tijde volledige controle over wat je zegt, voelt en ervaart. Vervolgens gaan we aan de slag met een door mijzelf ontwikkelde fusion van 22
hypnotherapie, innerlijk kindwerk, familieopstellingen, helder voelen, helder weten, NLP en gebedsgenezing. Daarmee gaan we op zoek naar de bron van je pijn (ik weet dat het een eclectisch geheel is, maar er zitten veel verschillende tools in mijn gereedschapkist. En als ik niet precies de juiste schroevendraaier heb om bij jou iets aan te draaien, ben ik de eerste die jou doorverwijst naar een alternatieve of reguliere behandeling die veel beter bij je past). Als je tijdens deze trance een hersenscan zou laten maken, dan kon je zien hoe jouw hersengolven rustigere patronen lieten zien, waardoor je in een andere gemoedstoestand terecht komt. Overdag, als je druk bent met van alles en nog wat, produceren je hersenen betagolven, die horen bij een alerte toestand. Als je ontspant, veranderen je golven in alfagolven. Je verschuift letterlijk van je analytische cijfermatige causale rechterbrein naar het linkerbrein dat associatief, creatief en verrassend is en voornamelijk in beelden communiceert. Raak je in een supersonische ontspannen trance, tijdens onze sessie of door meditatie of gewoon doordat je naar de bomen in het park zit te staren, dan laat je brein thetagolven zien. Als je eenmaal in de thetatoestand bent, kunnen er herinneringen bovenkomen waarvan je niet eens meer wist dat je ze had. En dat betekent Godzijdank dat je ook toegang krijgt tot voor jou traumatische of verstorende gebeurtenissen, die in jouw brein liggen opgeslagen en die op onbewust niveau jouw leven regeren. Natuurlijk is 24/7 digitaal beschikbaar zijn op social media voor al je vrienden gezellig. Net zoals het gezellig is om in het oranje mee te hossen bij een overwinning van het Nederlands elftal, maar jouw spirituele werk kan misschien een ietsje pietsje minder soepel verlopen na drie wodka-lime. Moet je dan als een monnik 3.0 de hele dag een beetje ingewikkeld voor je uit staren? Nee, dat zeker niet. Ik zou je bij deze het recept willen voorschrijven volop te genieten van je leven en zo veel mogelijk plezier te maken. Het enige wat ik je wil meegeven, is dat je uitzoekt waarom bepaalde patronen actief zijn in jou. Je kunt dit hele boek uit je hoofd leren en er les in geven, maar als je het niet vanuit je hart hebt ervaren en hebt getransformeerd, kun je het niet leven of doorgeven. 23
Je kunt nooit weglopen voor je pijn, angst of eenzaamheid. Afleiding in de vorm van spiritueel toerisme, coach hopping, shoppen, slikken, spuiten, seksen of wat je ook doet om niet te voelen: het werkt niet! Je moet er doorheen, zoals een aanstaande moeder, wee voor wee. Alles wat je durft te voelen heft zichzelf op. Dat betekent genade in mijn roze gospel. Stilzitten en stil zijn. Net als bij de kapper: wanneer je wordt geschoren, moet je stilzitten. Als je nu tegen mij gilt: ‘Mabel ik ben nog steeds het spoor bijster, want weten en doen zijn twee totaal verschillenden dingen?!’ Zeg ik: Gewoon rustig doorademen. Eerst nog wat theorie. Aan het einde van dit hoofdstuk liggen er genoeg Lessen in liefde voor je klaar. Dus geniet nog maar even van je relatieve rust, want je kunt straks vol aan de bak.
Pakketje stress geërfd? De vijfenveertig jarige manager en alleenstaande moeder Simone Heikens kwam bij mij omdat ze constant stress had, rusteloos was en niet kon slapen. Ze was een overachiever en control freak en werd daar uiteraard doodmoe van. Ik bracht haar na een kopje thee in een thetatrance, waardoor zij moeiteloos terugging naar het punt dat ze als baby in de buik van haar moeder zat. Ze voelde de negatieve emoties, waar ze al haar hele leven lang zo’n last van had, heel intens. Ik voel altijd de emoties van de persoon tegenover mij, dus ik wist precies waar zij op dat moment doorheen ging. Ik vroeg vervolgens of dat haar eigen emoties waren of die van haar moeder. Had zij ze misschien van haar moeder overgenomen? Ze kon duidelijk zien en voelen dat dit niet haar eigen onrust en angsten waren, maar dat deze emoties bij haar moeder hoorden. Ik vroeg haar in zichzelf te zeggen: ‘Lieve mama, ik heb dit voor je gedragen, maar deze last is te zwaar voor mij. Ik geef het je nu in liefde terug en bevrijd mijzelf van alles wat tussen mij en mijn eigenliefde instaat’. Uiteraard is bovenstaand voorbeeld enorm ingekort want we waren ruim anderhalf uur bij elkaar. Maar het is toch een wonder dat als je 45 jaar lang zulke negatieve emoties met je meezeult, ze in complete rust en zachtheid binnen een 24
paar minuten geheeld mogen worden?! Door die pijnlijke emoties te herbeleven en te erkennen, konden ze zichzelf neutraliseren, opheffen en terug worden gegeven aan de oorspronkelijke bron. In Simone's geval haar moeder. Voor sommigen klinkt dit misschien egoïstisch en wellicht zie jij het als verraad naar je ouders dat je hen hun pijn terug geeft, maar je bent nooit verantwoordelijk voor het geluk van een ander. En als iemand jou wel opzadelt met zijn shit, is dat geen liefde. Jij bent alleen verantwoordelijk voor je eigen geluk. Het is uiterst cruciaal dat je je daar bewust van wordt. Het is kindeigen dat je uit liefde schuld, woede, boosheid, verdriet of angst in je meedraagt voor je ouders. Alleen houd je hierdoor juist ook hun pijn in stand. Iedereen heeft het recht om zijn eigen pijn te voelen en het voor eens en voor altijd achter zich te laten om terug te keren naar liefde. Zie je nu waarom pijn zoveel heling in zich meedraagt? Simone Heikens ‘Inmiddels ben ik twee weken verder en ik ben nog steeds zo ontzettend blij dat ik bij je ben geweest. Je hebt hiermee echt mijn leven veranderd; nooit eerder – in de afgelopen 43 jaar – voelde ik zo’n blijvende innerlijke rust. Ik sta heel anders in het leven. Natuurlijk ben ik nog steeds dezelfde persoon en ik verzet nog steeds bergen werk, maar het gaat nu vanuit rust. Waardoor het dus makkelijker gaat. Voorheen voelde ik een innerlijke dwang om altijd maar van alles te ‘moeten doen’. Sinds onze sessie heb ik meer energie om alles te doen. Waar ik voorheen eind van de dag moe was van al het ‘moeten, moeten, moeten’ ben ik nu de hele dag kalm en aan het einde van de dag heb ik nog energie over.’ Ik heb geen pijn, ik ben bang ‘Ja dat is allemaal heel mooi. Leuke woorden Van den Dungen, maar ik heb last van wat anders. Ik heb geen pijn, maar ik ben zo bang’. Bang voor het leven, bang om te falen, bang om het allerbeste uit mezelf te halen, bang voor de liefde, bang omdat ik nog steeds geen nieuwe baan heb maar wel een hoge hypotheek en bang voor overvallers die terugkomen om de rest weg te halen. 25
Angst is een soort koolmonoxide; je ziet het niet maar je gaat er wel heel langzaam aan dood. Met elke ademtocht die je neemt, zuig je jezelf vacuüm net zolang totdat er helemaal geen ruimte meer is voor het leven in je. Ik wil je angst graag met je ontleden aan de hand van mijn eigen verhaal. Acht jaar geleden vertrok ik op uitnodiging van mijn leraar, een verlichte man die anoniem wil blijven, naar Monaco om samen met hem mijn donkerste nacht te lopen. In mijn boek ‘Ambassadeur van de liefde’ beschrijf ik de jaren dat ik bij hem in de leer was. Van te voren had hij mij al aangekondigd dat ik mijzelf weer terug zou vinden als ik door mijn angsten zou durven gaan. Overwin één angst en je verovert ze allemaal. Dat vooruitzicht gaf mij iets meer zuurstof, maar ik kon mij echt niet voorstellen dat ik ooit opgelucht en vrij zou kunnen ademhalen en nooit meer bang zou zijn. Midden in de nacht kwam ik als versteend aan. Al mijn angsten krijsten door elkaar als wilde katten opgesloten in een juten zak. Mijn goeroe keek dwars door mij heen en het enige wat hij vroeg was ‘Ben je er klaar voor?’ Bange mensen zijn dat nooit, maar ik wist dat als ik het nu niet zou doen, ik het nooit zou doen. Ik haalde diep adem en sprong. We hebben dagen achter elkaar met elkaar gesproken en tussendoor zijn we ook stil geweest. Er was veel 'geslaap' van mijn kant. Ik was doodmoe van het overleven. Zo moe dat ik amper de ene voet voor de andere kon zetten. Maar zijn betoog en inzichten beukten op mijn angsten in als een stormram. Wat zou er gebeuren als ik al die angsten echt zou voelen en toelaten, zou ik dan niet spontaan ontploffen? Heel langzaam, centimeter voor centimeter liet hij mij inzien dat het mijn ‘ik’, mijn ego, mijn mind was die al die angst aan mij voerde en in stand hield. Telkens zij hij ‘wat betekenen woorden als ‘gevaar’ en 'eng' die jij op situaties plakt?’ Ik was degene die het gevaar in stand hield in mijn bovenkamer, door al mijn emoties vrij rond te laten rennen, als een kind na het eten van drie kilo spekkies. Mijn wijze goeroe liet mij voelen en inzien, dat als ik bang of somber ben en daarover blijf praten en denken, ik blijf vastzitten in het verleden. En als ik nerveus en onrustig ben, ik vooral in mijn hoofd met de toekomst bezig ben. Hij 26
liet mij voelen, dat als ik bang ben, ik te allen tijde de bereidheid moet hebben om terug te komen naar het moment waarop ik nu leef. Door mezelf korte vragen te stellen zoals: Goeroe: ‘Wat is er nu aan de hand?’ Mabel: ‘Ik ben bang. Bang dat ik 's nachts weer wordt overvallen door vier gemaskerde mannen.’ Goeroe: ‘Oke, is het nu nacht?’ Mabel: ‘Nee.’ Goeroe: ‘Waar ben jij nu dan?’ Mabel: ‘In het verleden en in de toekomst.’ Goeroe: ‘Wat gebeurt er als je terugkomt naar het nu?’. Mabel: ‘Dan is er niets aan de hand.’ Goeroe: ‘Ben je dan in direct gevaar?’ Mabel: ‘Nee.’ Goeroe: ‘Dus wat ben je aan het doen als je bang bent voor overvallers van vijf jaar geleden?’. Mabel: ‘Mijzelf aan het mindfokken!’. Goeroe: ‘Precies!’ Er zijn vrouwen en mannen die houden van Prada-schoenen, Rolexen, uitstekende pensioenvoorzieningen en nog veel meer wereldse zaken, maar wat ik toen heb mogen ontvangen, is voor een jongedame die van kleins af aan bang was, als een nieuw hart. Een nieuw leven. Er zijn vier regels die ook jou van je angsten kunnen bevrijden: 1/ Houd je denken zuiver, aan mooie dingen denken 2/ Houd je handelen zuiver, de juiste dingen doen 3/ Houd je bron zuiver, vanuit de juiste intentie leven 4/ Leef in het nu Als je dat doet verdampt angst als water. Er is niets wezenlijks om bang voor te zijn. Behalve als je in je eentje in Marlies Dekker-lingerie expres onder een 27
donker tunneltje doorloopt. Of als er een boa constrictor om je nek ligt te kronkelen. Dan mag je bang zijn! Angst kan een functioneel overlevingsmechanisme zijn. Maar angst is meestal een natte wind van een overactief brein dat zijn best doet om jou gevangen te houden. Goed bedoeld, maar uiterst contraproductief. Angst is ook het signaal dat je niet verbonden bent met jezelf en de liefde. Je zit in het donkere gedeelte van jezelf in plaats van in het licht. Angst is wat jij bij elkaar verzint, maar het heeft niets te maken met wat er op dit moment daadwerkelijk gaande is. Hij zit tussen je oren oftewel: ‘De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest’. Zoals je in hoofdstuk 1 al hebt begrepen is onjuist en negatief denken jouw grootste zwakte. Angst is het product van je denkproces, zodra je meester bent over je denkproces, verdwijnt niet één ding waar je bang voor bent, maar alles. Zodra je ergens bang voor bent moet je eigenlijk meteen roepen ‘stop! Als ik in mijn angst blijf zitten, zal ze mij oppeuzelen zoals de zwarte weduwe dat doet met de mannetjesspinnen die haar hebben bevrucht. Bedankt en tot ziens! Angst laat je zinken, liefde laat je drijven. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet dat je gekke dingen moet doen. Want het leven wordt natuurlijk niet opeens totaal ongevaarlijk omdat jij je mindset verandert. Als ik over de snelweg loop, word ik echt aangereden. Maar ik blijf niet meer bang thuiszitten om te bedenken wat er zou kunnen gebeuren als ik over de snelweg ga wandelen. [tussenkop] Jouw waterlelie gaat ook open Sommigen van ons, zoals ik, moeten eerst diep door de stront om zich over te geven en zichzelf te verlossen van pijn. Anderen schudden ellende moeiteloos van zich af zoals een hond zich uitschudt nadat hij lekker in de modder heeft liggen rollen. Gun je zelf de tijd om deze Masterclass in Wonderen en de Lessen in liefde in je eigen tempo te maken en te doorleven. Rust, stilte en ruimte zijn de meest waardevolle zaken die je aan jezelf kunt geven. Wees daarom liefdevol en heb compassie met jezelf. Jouw waterlelie zal ook open gaan. Dat is niet alleen
28
mijn belofte, maar is de wet van de natuur. Net zoals water van boven naar beneden stroomt.
Lessen in liefde: Opdracht 5 tot en met 8
5/ Vraag je af en schrijf ook op waar je het allerbangst voor bent. Te weinig geld? Dat je alleen over blijft? Dat je ziek wordt? Dat je niet beter wordt? Dat je werkloos raakt? Werkloos bent? Dat je gek of op zijn minst gecompliceerd of anders bent? Of dat je té normaal bent? Schrijf dit op een vel papier. Wat zou er gebeuren als dit allerengste gebeurt? Wat gebeurt er dan? En dan? Ga je dan dood? Schrijf de antwoorden echt op! Daarmee vergroot je het bewustzijn over je eigen gedachtes (en misvattingen). Pas als je ziet wat je doet, kun je het veranderen! 6/ Schrijf zo veel mogelijk negatieve en beperkende overtuigingen op over jezelf. Hoe meer je opschrijft, hoe beter het is. Ook de ogenschijnlijke onschadelijke kleine overtuigingen zoals ‘Als ik mijn boodschappenmandje maar kan vullen, ben ik al tevreden. Ik heb niet zo veel nodig in dit leven. Geluk en rijkdom is iets voor andere mensen. Ik ben gewoon een simpel mens en ik koop mijn kleding wel in de uitverkoop’. ‘Ik geloof nog niets van deze cursus, omdat ik bang ben te geloven dat ik wel liefde en geluk mag ontvangen’, ‘Ik ben eigenlijk diep van binnen bang voor succes, liefde of voorspoed’. 7/ Schrijf al je verslavingen op. Een verslaving is net als een wandelstok terwijl je benen perfect zijn: jij denkt dat je niet zonder die stok kunt lopen, maar als je hem weggooit loop je beter dan je ooit hebt gedaan. Je bent er emotioneel afhankelijk van omdat je de onderliggende leegte in jezelf niet durft te voelen en hem daarom opvult met iets van buitenaf. Verslavingen heb je in veel vormen. Tv-kijken, gamen, drank, sporten, kopen, seks, roddelen, negativisme, somberheid, extreem gezond eten, ongezond eten, succes najagen. Succes saboteren. Jezelf straffen. Negatieve relaties aangaan. Constant piekeren. 29
Jaloezie. Afgunst, oordelen en veroordelen en nog veel meer van dit soort ‘gezelligheid’. 8/ Bewust zijn van wat je denkt en voel, is spirituele en emotionele hygiëne. Het is net zo belangrijk als je billen afvegen en tandpoetsen. Stop dus met constante zelfkritiek, zelfafwijzing, stress en of angsten. Dit zijn de rode stoplichten die je liefdevol op groen mag en kunt zetten. Pijn is een waardevolle emotie, die enorm kan bijdragen aan jouw heling. Door deze opdrachten echt te maken en daar ook echt de tijd voor te nemen, connect jij met de grootste en krachtigste bron: liefde. De drang om volop te genieten, te geven, te delen en te leven krijg je er gratis bij en dat is een wonder. Elke keer dat je jezelf betrapt op een negatieve uitspraak of een angstige gedachte zeg je ‘Sorry’ en vervang je die uitspraak of gedachte over jezelf met één van de onderstaande zinnen, kies diegene die je het meest aanspreekt. Je stopt - zoals eerder al afgesproken - voor elke negatieve gedachte een euro in een pot. En aan het einde van de cursus koop je daarvan een mooi cadeau voor jezelf. Als je nu hyperslim bent en jezelf express gaat zitten saboteren omdat je een mooie gouden ketting wil, zou ik willen zeggen ‘Zullen we nou eens eindelijk voor een echte lange termijnoplossing gaan in plaats van korte termijn bevrediging?’ En zeg de onderstaande mantra’s zo vaak als je wilt tegen jezelf. ‘Ik ben precies daar waar ik moet zijn in mijn ontwikkeling en transformatieproces. Ik hoef niet sneller te groeien dan ik kan of wil’ ‘Ik ben goed zoals ik nu ben’. ‘Ik mag in mijn eigen tempo leren’. ‘Ik ben dankbaar voor alles wat er is’. ‘Ik mag er zijn en ik ben veilig’. ‘Ik sta open voor al het goede dat er in deze wereld is’. ‘Ik ben de liefste’. ‘Ik ben een magneet die wonderen aantrekt’.
30
Een wonderlijke oefening om pijn en angst te neutraliseren
1/
Zet je telefoon uit.
2/
Zet de hond op de gang.
3/
Ga zitten op een stoel met een rechte leuning.
4/
Adem twintig keer heel diep in en uit.
5/
Doe je ogen dicht (je kunt een beetje duizelig zijn door alle extra zuurstof in je bloed, niets aan de hand).
6/
Nu gewoon rustig in en uit ademen. Leg je handen op je hart.
7/
Voel de angst pijn of angst waardoor jouw leven blokkeert. Je kiest één thema of onderwerp per oefening.
8/
Zeg in jezelf, ‘Lieve………. (en dan hier de angst die het grootste is) Ik hou ook van jou. Jij mag er ook zijn. Ik koester je, zolang jij dat nodig hebt. Ik begrijp dat jij mij wilt beschermen. Ik dank je voor alles wat je tot nu toe voor mij hebt gedaan’. Voel je angst tot in je teennagels. Daarna wordt je even stil en vervolgens zeg je weer: ‘Ik laat je nu los in liefde. (Je kunt deze zin van te voren opnemen met je smartphone en daarna afluisteren).
9/
Adem rustig in en uit. En observeer de volgende gedachte die er komt.
10/
De angst voelt zich gezien en zal je vrijwillig verlaten.
11/
Je mag dit rondje zo vaak herhalen, als je nodig hebt om die ene angst te transformeren. Als het goed voelt ga je in je eigen tempo door naar je volgende angst. Je hoeft ze dus niet allemaal op een dag te transformeren. Maar dat mag natuurlijk wel. En voel je na een paar dagen toch weer dezelfde angst terugkomen, dan herhaal je de oefening.
31
Mabel's advies voor de tweede week: Praktisch advies: Ik ben een groot voorstander van schoonmaken. Waarom denk je dat monniken altijd aan het schoonmaken zijn?! Als je omgeving schoon is, heb je ook rust in je kop en je kont. Dus stel ik voor dat je de komende week (of weken, je hoeft niet op te houden als je aan het eind van de week niet klaar bent...) aan de grote schoonmaak gaat. Begin met je huis. Ruim je kasten leeg, geef of gooi oude kleding weg. Ruim de zolder, schuur en kelder ook op en zie jouw schoonmaak als een metafoor voor je leven. Je bent niet alleen je leefomgeving aan het schoonmaken maar ook alles aan het verwijderen wat er niet meer in thuishoort, zodat je plaats maakt voor wonderen en liefde. Dat geldt ook voor afspraken in je agenda om je tijd op te vullen, de snoeppapiertjes in je handtas of de oude krasloten in je werkkoffertje. Als je een dag wat extra energie hebt, maak dan ook je auto eens goed schoon. Van binnen en buiten. Want met de oefeningen in dit hoofdstuk maak je automatisch je hoofd, je leven en je ziel vrij van alle emotionele en mentale meuk die je al jaren meezeult. Zou toch lekker zijn als de nieuwe jij, in een nieuwe schone omgeving van start kan gaan en er alle ruimte van de wereld is om nieuwe en mooie dingen te ontvangen. Jouw wonderen komen dan terecht in een schoon gespreid bedje.
Lieve lezer ik hoop dat je genoten hebt van deze eerste twee gratis hoofdstukken uit mijn nieuwste boek Mabels Masterclass in Wonderen; een liefdesreis terug naar jezelf’ wilt bestellen ga dan ook naar www.mabelvandendungen.nl en klik onder Masterclass en dan op het boek. Je kunt het uiteraard ook bestellen op bol.com
32
