Typisch Hoeks! Gedichten geschreven door de deelnemende dichters t.g.v. de poëzie-avond op 3 februari 2015 in het M-gebouw, Stationsweg 80, Hoek van Holland
Hoek van Holland Daar waar binnen- en buitenwater paren in de hoge en lage stand. De zee zich vastbijt in het weke zand en de mond voor altijd open blijft daar waar nooit een schip beklijft de hele wereld voortdurend drijft ligt verborgen achter duin en strand Hoek van Holland aan de waterkant. Mijn uitwaaidorp op zondagmiddag met schepen onder vreemde vlag die gevangen tussen stenen tongen door de Hoek worden bedwongen Door Rotterdam vooruitgeschoven tot aan de rand van Nederland hier komt onze taal weer boven na een bezoek aan Engeland Hier schakelen wij weer over van de linker- naar de rechterkant en blijven nog even bij het water staren naar de stalen monsters aan de overkant Gé Ansems
Typisch Hoeks Westenwind die ongehinderd door de straten jaagt waar kroeg naast kroeg schouder aan schouder het uitgaansleven schraagt bevolkt door jongens met een Rotterdams accent dat o zo werelds klinkt als je een meisje uit het Westland bent. Typisch Hoeks is stiekem uit de kerk ontsnappen als de dominee niet kijkt om zondagsmiddags op de fiets naar de ‘Port Inn’ te trappen waar popmuziek zich mengt tot een cocktail die verdooft met flarden van de preek die nog nagalmt in mijn hoofd. Typisch Hoeks is innig zoenen aan de Waterweg als monding naar een zee van rozengeur en maneschijn romance als ontsnappingsweg uit de gereformeerde sfeer van verdoemenis en hel bevrijding van het religieuze juk door overgave aan het minnespel. Marijke van Geest
Typisch Hoeks Enige lichtvoetige observaties. Hoekenezen zijn praatjesmakers. Neen, dat is niet negatief bedoeld, Integendeel. Het heeft iets ontspannends, Iets vertrouwds ook, als je, als onderbreking , van het boodschappen doen, uitgebreid de tijd neemt om eens rustig bij te praten. Personeel en klanten, zijn gewoonlijk Vriendelijk en behulpzaam . Als je in de supermarkt je boodschappen op de band hebt gelegd En het scheidingsbordje voor de volgende klant hebt neergelegd, Zal de volgende klant deze handeling met een ‘dank je wel’ waarderen. Kom daar eens om in de stad? Zomers hangt er een relaxte sfeer Motormuizen uit Engeland, fietsers, wandelaars uit omliggende plaatsen, vogels van diverse pluimage zitten aan het ijs of het bier dromen weg op de terrasjes van een dorp dat zijn eigenheid wist te bewaren. George Meeder
Gevaarten ‘s Zondags bij mooi weer vaste prik met zijn allen in de Vauxhall op naar Hoek van Holland met mijn ouders, broertje en ik Mijn hoofd net boven het portier uit mijn kinderogen staarden en zagen vol ontzag gevaarten langs ons varen Met onze ogen volgden we de beweging op volle kracht vooruit Een andere wereld kwam voorbij zomaar langs de ruit Ieder schip hoog op het water dat haast tastbaar langs ons gleed was een schouwspel als een boodschap dat ons zwijgen deed Was het de voortgang van de schepen in schril contrast met ons bestaan of waren het de onbekende verten die horizon om heen te gaan Zonder te spreken vertrokken we weer een glimlach op ons gezicht In mij groeide sindsdien een stil verlangen door wat ik zag in t Hoekse licht zeeën te bevaren en golven doorkruisen Altijd zorgen voor een vergezicht. Adrienne Vooijs
De redder Rechterhand aan zijn zuidwester, linkerhand in de zij, een oliejas, lieslaarzen aan, richting Noordzee tuurt hij. Zo staat hij dag en nacht op wacht en volgt hij ieder schip, dat koers zet naar de haven of op zee verdwijnt als stip. En ziet hij van zijn hoge post ergens een schip in nood, schiet hij in weer en wind te hulp met snelle reddingsboot. Dik tachtig jaar staat hij er al met zijn gebronsde kop, de blik onafgebroken gericht op ’t ruime sop. Jaap van Oostrum
THUIS Ik snuif de zilte zeelucht op Als kind van negen jaar In weer en wind op een te kleine fiets Elke woensdag en zaterdagmiddag daar Uren bij Dirkzwager zitten Vlakbij de gele loodsboot In regen of in felle zon En elke keer maar weer de hoop Dat ik deze keer meevaren mag Het is me 3x gelukt Hou je goed vast, het mag eigenlijk niet Laat je niet zien, even diep weggebukt Ik snuif de zilte zeelucht op En luister naar het meeuwengezang Genietend van de zonsondergang Met m`n nieuwe vlam Onze voetstappen in het zand Een hart getekend M en C Vlak bij de glimmende waterlijn Het water neemt het hart weer mee De ambtenaar van de burgerlijke stand Vergelijkt ons met een bootje op zee Dan weer ruig en dan weer glad En het neemt je gedachten soms mee Ik snuif de zilte zeelucht op En hoor het meeuwengezang Schepen komen en schepen gaan Met m`n kinderen in het gedrang De pier is mooi, maar vooral Als er niemand is Dan waait alles schoon, m`n hoofd raakt leeg Het wordt weer fruitig en fris Zwemmen in de Driehoek 3 kleine pijltjes en een end Pas op, kijk uit en niet te ver Na afloop helemaal versteend
Ik snuif de zilte zeelucht op Geniet van het meeuwengezang Het water ruist, het water zingt Maar ben toch een beetje bang Voor het eerst in 5 generaties Vaart er 1 het zeegat uit M`n oudste die wordt zeeman Ben best een beetje trots op dat besluit Ik snuif de zilte zeelucht op Hoor het gezang van de meeuwen Het is heel vroeg op een zondagmorgen Achter de kinderwagen, `k heb weer dienst gekregen De cirkel is rond, de volgende generatie Maakt kennis met het strand en de pier Al heb ik de rit al honderden keren gelopen Het is echt fantastisch hier Ik reis de hele wereld af Ik ben al overal geweest Van Tibet tot Zuid-Afrika en Peru Maar terug in de Hoek, da`s pas feest He opa, schiet eens op, je staat te dromen Roept m`n kleinzoon en rent achter de bal Wie het eerst bij het water is, roept hij Ik zet me in beweging maar ben toch bang dat ik val Marien van den Berg
De Hoekenees ‘n Burger gevormd door een deinend verleden: de golven, de scheepvaart, de zee en het fort. Met passie voor erfgoed, obsessie voor sport, strijdend voor recht en wars van censuur. Maar niet zo gevoelig voor kunst en cultuur. ‘n Burger gevormd door de haat en de liefde voor ambtenaar, deelraad, sinds kort het gebied. Hij voelt zich niet prettig, soms zelfs bespied door de Coolsingel en haar sociogram. Liever bij Westland dan bij Rotterdam. ‘n Burger gevormd door de haat en de liefde voor nieuwigheid, en bij wat hij niet kent weinig gevoel voor een goed argument. Dan zet hij het al snel de hak in het zand; daarna een berichtje in zijn Hoekse Krant. ‘n Burger gevormd door een deinend verleden: de golven, de scheepvaart, de zee en het fort. Weinig discussie, ’t lontje soms kort. Wat bonkigs, onwrikbaars, maar ook wel wat kloeks. In zo’n geval zeg ik: ‘Da’s nou typisch Hoeks!’ Ed van Berkel
Echte mannen Ze komen, ze komen aanstappen, ze hebben haast Ze sjouwen zware kisten met gereedschap Aan hun riem een koevoet van blauw staal Hun schoenen hebben stalen neuzen en zolen met profiel Hun kleren vuil, besmeurd met klodders verf en menie Hun haren zijn een ragebol van bagger en van stof Hun klauwen zitten vol gebarsten kloven, bloed en kit Terug bij de auto sleuren ze met maten kozijnen uit de bak Ze stoten beurtelings en hijgend korte zinnen uit De grootste schreeuwt waar alles neer gepleurd moet worden Dan sodemieteren ze de hele mikmak in een hoek En gaan ze timmeren, breken, hakken en zagen De ramen gaan aan diggelen: hout, glas en puin wordt in een roestige container weggekeild Met touwen hijsen ze schokkend een kozijn omhoog En stampen het in de bakstenen buitenmuur Eén balanceert er behendig op een ladder Eén staat er met zijn poten op een vensterbank Ze roepen “godverdomme kut” en dan staat alles waterpas En in de pauze gaan ze eten uit grote plastic bakken Drinken ze melk uit pakken die ze kreunend openscheuren Na het schaften rammen ze bouten in voorgeboorde gaten Terwijl het zweet langzaam wegzakt in hun nek en ladingen gruis meeneemt hun grauwe kleren in Dan tillen ze met rooie koppen het looiig dubbelglas met rubber zuignappen omhoog en spuiten met hun smotsig kitpistool ladingen pur in kieren en in gaten Om vier uur willen ze eindelijk wel een kouwe klets Want het stuift al een tijdlang in hun verdroogde bek Daarna breken ze de steigers af en moeten haastig pleite Naar moeders die al klaar zit met de prak Joop Alleblas
DE HOEK Daar wonen wij in onze huizen vandaag de dag tussen muren gevangen Buiten, Langs de Waterweg maken we onze veters vast wachten op elkaar In vrijheid De Waterkering weet waar we wonen Als het nat wordt blijven onze voeten droog veilig, als vroeger, spelend In een tent Een huis waar het warm is ons huis warm, onder een waterdicht dak Marina Janssens
