Emo1Visies op het geluk in de oude Filosofie (Epicurus) en de filosofie van nu (Bertrand Russell)
Hoe wordt je gelukkig volgens Epicurus? Over het boek ‘Over het geluk” van Epicurus (vetgedrukt zijn citaten, cursief = commentaar) Laat niemand die jong is het uitstellen aan filosofie te doen, en laat evenmin wie oud is de filosofie beu raken. Je dient je toe te leggen op wat geluk brengt. Als dat er niet is hebben we alles. Filosofie vind ik voor iedereen zinvol, al zit je drie uur met een woordenboek een bladzijde te lezen. Als je vaak genoeg aandacht besteed aan filosofen van de oudheid en het heden. Leer je snel genoeg te beoordelen over dingen die nooit zullen veranderen en dingen die in de tijd meegaan. Zoals Gelukkig worden kunnen we bekijken hoe ze het bekijken in de oude filosofie en in de filosofie van nu. Maar normen en waarden veranderen zo erg dat je aan de filosofen in de oudheid alleen wat hebt als je naar de basis kijkt en van nu kan je meer informatie meenemen. Dicht niets aan god toe dat niet met zijn onvergankelijkheid strookt of niet bij zijn gelukzaligheid past, maar geloof alles over hem dat zijn met onvergankelijkheid verbonden gelukzaligheid in stand houdt. Ik denk dat hij hiermee bedoelt dat je niet naar god moet gaan, met ik ben niet gelukkig met, over, maar dankbaar moet zijn waar je wel gelukkig mee bent of over bent. Zoals ze altijd zeggen ‘Je kan niet alles hebben’ Dat zou eigenlijk ook wel saai zijn. Het doel in je leven is in ieder geval voor mij om gelukkig te worden. Als je dat de hele tijd al gelukkig bent kan je net zo goed er een einde aan maken. Geen doel, geen leven. De gemiddelde mens is altijd zo vertrouwd met zijn persoonlijke merkwaardigheden, dat hij openstaat voor eigenschappen die daarop lijken, maar alles wat ervan afwijkt hem ontgaat. Soort zoekt soort, weet ik niet. Ik weet wel van mezelf dat als ik bewust ben van mijn merkwaardigheden dat ik juist met mensen omga die in dat opzicht het tegenovergestelde zijn van mijn merkwaardigheden. Reden is dat ik wil leren hoe het wel moet. Dus nee, mensen die van mij afwijken ontgaan mij zeker niet altijd. Ik vind het ook een beetje over een kam scheren. Als jij weet dat iemand steelt en iemand anders is daar vrienden mee hoee diegene ook niet gelijkt te stelen. Dat mensen nog steeds zo denken is denk ik een van de grote dingen die mis gaan in onze multiculturele samenleving. Iedereen is anders! Al het goede en slechte is toch een kwestie van waarneming. Ja, maar je kan niet waarnemen zonder dat je dezelfde normering hebt. Eermoorden is in het westen niet de norm, dus wij keuren het af, maar in Pakistan is het wel een norm een word het als het goede waargenomen. Dit is dus precies een manier van waarnemen, maar ook zeker een manier van waarnemen vanuit een bepaalde normen en waarden. Het verlangen naar onsterfelijkheid verdwijnt als de dood je in het geheel niet raakt.
Epicurus
Ja, maar dat is een goed voorbeeld van beter gezegd dan gedaan. Ik vraag me af of hij zelf geen angst had voor de dood. Je hoort wel dat mensen die een bijna dood ervaring hebben gehad dat ze niet meer bang voor de dood zijn omdat ze weten dat het leven erna goed is. Dat er een last van hun schouders valt, en het niet erg vinden als hun tijd op is. Als ik niet bang wil zijn voor de dood moet ik denk ik eerst zo’n ervaring hebben gehad om het eens te zijn met deze mensen. Ik denk ook dat het gevoel van angst ergens voor nodig is. Als je nou geen angst zou hebben voor de dood, zou je dat al die dingen in je leven hebben meegemaakt, is het misschien niet ook heel spannend om te zeggen volgend jaar dit of dat, en kijken of je dat überhaupt nog wel mag meemaken. Dat het een soort van kick geeft als je het meemaakt. Af bungee jumpen, is de kick dan juist niet om de dood proberen in de ogen te kijken en dan net eraan te ontsnappen en die angst in die minuut weer weg te laten zakken. Is dat de kick niet die met sommige dingen uit het leven kan halen? Als je nou niet bang bent is het dan nog leuk om te bungee jumpen?
De dood raakt zodoende de levenden en de gestorvenen niet, aangezien hij ervoor de levende niet is en de doden niet meer bestaan. geen commentaar Maar de gemiddelde mens vlucht de ene keer voor de dood al ging het om de grootste tegenslag die er is, terwijl de volgende keer de dood verkiest als een gelegenheid om van de tegenslagen in het leven bij te komen. Mijn tante geeft gevochten tegen kanker uit alle macht uit angst te overlijden Na een operatie, chemotherapie en veel ellende, heeft ze deze ziekte te weten overwinnen. Uitgeput van dit gevecht is zij, in de put gevallen, en volgde er een zware depressie, zij is gaan schilderen, gedichten gaan schrijven om zichzelf over deze moeilijke tijd heen te zetten. Totdat zij hoorde dat de kanker was teruggekomen, weliswaar met zware chemotherapie weer grote kans op herstel. Heeft zij toch gekozen voor haar uitweg. Ik denk zeker niet dat ze het veel eerder had moeten doen om haar al dat verdriet te besparen. Ik denk dat er een reden is dat het gegaan is zoals het is gegaan. Zij heeft de mensen om haar heen laten weten dat ze van hun houd en de mensen om haar heen weer dat ze van haar houden. Ze heeft een prachtig gedichtenbundel uitgebracht, wat ze altijd al had willen doen, en waar velen mensen nog van kunnen genieten. Ze heeft met haar laatste kracht haar laatste doel bereikt. Dus voor mij heeft alles een reden. Net zoals ik de bus mis, en daardoor een oud vriendin tegenkom, als ik de bus wel had gehaald was ze laats niet bij mij komen eten, en had ik dat lekkere recept niet gehad. Wie verstandig is betreurd het niet om te leven, evenmin heeft hij angst om niet te leven. Wie verstandig is bertreurd het niet om te leven, evenmin heeft hij angst om niet te leven. Ik denken eerder die gelukkig is betreurd het niet om te leven, of niet te leven. Hoewel ik denk dat angst een gezonde emotie is. Wie geen angst kent, kent ook geen moed. Wie geen zonneschijn kent ook geen bewolking. Profiteer niet van de langste maar van de prettigste tijd.
Een maand leven zonder medicatie en geestelijk en lichamelijk nuchter zijn, of een jaar aan beademingsapparaat liggen niet meer kunnen lopen en nauwelijks kunnen praten. Dat is de keuze die je kunt maken, zoveel mogelijk dingen doen en meemaken die je nog altijd had willen doen en ook echt de spanning, geluk, vreugde te voelen en dan na een maand onder de grond liggen of een jaar als een kasplantje aan een slangetje hangen en verder niks meemaken en ook daadwerkelijk geestelijk kunnen verwerken en opslaan. Maar lekker roken, drinken elke dag naar de Burger King zijn hartstikke leuke dingen, en slecht, maar het plezier komt omdat het slecht is, en omdat je het niet elke dag kan doen. Dus dat is het ook niet helemaal. Je moet de dag plukken, maar ook rekening houden met de toekomst. De toekomst ligt niet in onze macht, maar ook niet helemaal buiten onze macht. Helemaal mee eens, sommige dingen kan je niet vermijden, maar sommige dingen kan je de kans op verkleiden door er rekening mee te houden. Door uit te kijken als je een straat oversteekt verklein je de kans dat het misgaat, maar een aanrijding kan altijd nog buiten onze macht gebeuren. Drijfveer voor alles wat we doen is geen angst en geen pijn hebben. Geen angst en geen pijn hebben, lijkt me heerlijk. Maar geeft angst niet iets aan? Een holbewoner heeft angst voor beren omdat hij niet weet of hij het gevecht zal winnen, en ook niet weet of hij het overleeft als hij heel hard wegrent. Die angst voor die beer geeft hem dus aan dat hij beter niet kan vechten met die beer of misschien een andere methode moet bedenken om die beer te verslaan. Hij bedenkt om een valkuil te maken. Laat de beer door honger omkomen in de kuil een houd er nog een mooie vacht aan over, zonder enige vorm van angst te hebben meegemaakt. Als hij de emotie angst niet zou kennen, was hij nooit op het idee te zijn gekomen om die valkuil te maken. Wanneer hebben we behoefte aan genot? Als we het ontbreken van genot pijn lijden. Ik heb al een langere tijd dan dat ik gewend ben, geen aandacht van jongens gehad. Dit vind ik heel vervelend, maar ik weet niet of ik er pijn aanlijd, ik vind het woord pijn een te heftig woord voor mijn gemis aan het genot van gelieft voelen ik heb er wel last van en het beïnvloed wel mijn geest, maar toch pijn zie ik als een gebroken been, of een vervelende ziekte ik zou het wel graag anders willen zien We hebben liever allerlei pijnen dan genietingen als het op doorstaan van langdurige pijnen voor ons een groter genot volgt. Dat vind ik van zelfsprekend, hoe vaak hoor je wel niet ’ later als ik groot ben ’ of ‘later doe ik alles anders’ Die zin geeft al aan dat ze het op dat moment niet blij zijn hoe het dan gaat en het’ later’ wel veelbelovend tegemoet zien. Als ik de afwas boodschappen stofzuigen etc. moet doen en mijn vader helpt mij betalen voor mijn ticket naar Boedapest. Dan wil ik best nog veel meer doen, want het resultaat is veel beter voor mij als ik die paar ‘stomme’ dingetjes in het huishouden moet doen.
Oordeel pas wanneer je voor en nadelen op een rijtje zet en afweegt. Wie dat niet doet is niet goed bezig. Om te kijken of die nieuwe persoon op school een vriend of een vijand van je word moet je wel eerst kijken wat diegene zijn eigenschappen en merkwaardigheden zijn. Door jouw eigen normen en waarden kan je zijn, haar voor en nadelen afwegen en dan oordelen wat je van die persoon vind. Meeste plezier aan luxe is als je er het minst naar streeft, en het natuurlijke gemakkelijk te krijgen is en het zinloze juist moeilijk. Ik ben gisteren naar N.E.R.D. (hip hop band) geweest voor niks noppes nada. Andere mensen hebben hier veel geld voor moeten neerleggen. Ik heb er niks voor gedaan. Geen zweet druppels en tranen voor gegeven. Soms is het lekker om ergens niks voor hoeven te doen, maar hoef je nooit ergens wat voor te doen is het niet leuk en moet je altijd je helemaal kapot werken dan is dat ook niet zo leuk. Zoals voor vele andere dingen geld hiervoor ook de gulden middenweg. Ik ben wel een beetje van Aristoteles ‘het juiste midden’. Maar dat hangt misschien wel van de persoon af. Met een redelijk inkomen is het wel een feit dat het makkelijker is om aan het ‘zinvolle’ eten te kommen dat de ‘ luxe ’ ferrari Het wennen aan een sobere en niet luxueuze leefwijze is dus een waarborg voor gezondheid Die luxe TV’s, sigaretten, drank, auto’s ect. zijn inderdaad een bedreiging van de gezondheid. Wat me tegen valt is dat Epicurus alleen maar naar de nadelen kijkt en nu niet naar de voordelen. Ik ben heel blij dat we nu weten dat we onze handen moeten van voordat we een bevalling gaan begeleiden en als het kind in levensnood verkeert heeft het nog kans op overleving dankzij de kennis en apparatuur van het ziekenhuis Wees niet bang voor wat het lot voor je in petto heeft. Het heeft geen zin om bang te zijn voor het lot, want als je de hele tijd denk dat je onder een auto komt, dan maak je het er misschien ook wel naar. Bovendien kun je je energie beter aan iets anders besteden. Zoek uit wat er achter elke voorkeur en afwijzing zit, door gedachte uit te bannen die je geest het meest in de war brengen. geen commentaar Een prettig leven bestaat niet alleen uit feesten. Zeker, elke dag pannenkoeken eten is ook niet echt het einde, of al het geld van de wereld hebben. Je moet het leuke afwisselen met het minder leuke en soms wel het stomme. Zoals ik al de hele tijd zeg. Uit gezond verstand ontstaan alle anderen goede eigenschappen en het leert dat je zonder goed rechtvaardig verstandig te leven niet prettig kunt leven en dat je zonder prettig te leven niet goed, rechtvaardig verstandig leven.
Hij zegt dus eigenlijk dat je zonder gezond verstand niet prettig kan leven. Nou daar denk ik heel anders over. mensen die ‘niet meer terug kunnen keren in de samenleving’ oftewel geen gezond verstand meer hebben. Kunnen iets anders misschien wel heel goed. Fantaseren en een ontzettend mooi sprookje schrijven, of schilderen. Volgens mij was van Gogh ook niet helemaal meer in orde in zijn bovenkamer en toch kent iedereen hem wel van zijn schilderijen Zo kan je er nog wel meer bedenken. Jouw beleving is jouw waarheid. Als je gelukkig bent met jouw waarheid, maakt het toch niet uit dat het niet ‘de waarheid van de samenleving niet is’. Stel jezelf verantwoordelijk voor je daden door ervan uit te gaan dat sommige dingen uit noodzaak gebeuren, sommige dingen een speling van het lot zijn en sommige in onze handen liggen. Ik denk dat als je je aan deze stelling vaak genoeg laat herinneren je geest echt tot rust komt. Uitkijken met oversteken dan maak je de kans kleiner dat je word aangereden, dus je stelt je verantwoordelijk voor je daden. Als je midden in een aardbeving terecht komt, had je daar niks aan kunnen doen, want dan heeft het lot voor je besloten om dood te gaan. En als jij genoodzaakt bent om opzij te springen voor een aan scheurende auto en komt voor een brommer terecht is dat uit noodzaak gebeurd. Je krijgt toevallige kansen om hele goede of hele slechte dingen te doen. Jeetje, dat weet ik niet, ik weet wel dat je altijd een keuze hebt. Dus ja, ik denk het wel als je de keuze hebt om te stelen en een baantje te zoeken kan je elke keer als je van plan bent te stelen toch denken ik kan ook een baantje zoeken. Bij elke daad kan je kiezen tussen het goede en slechte. Zal ik uitgaan en morgen moe op school zijn, of zal ik gaan slapen en morgen uitgerust op school komen. Al heb je een pistool op je hoofd gericht omdat je moet zeggen waar je beste vriend uithangt. Je kan het vertellen waar hij is en jezelf redden uit die benarde situatie en je vriend verranden of je kan het niet vertellen met alle nare gevolgen voor jezelf en je vriend veilig stellen. Het is beter dat een daad ondanks een juist oordeel verkeerd uitpakt dan dat een daad ondanks een fout oordeel toevallig goed uitpakt. Als ik voor mijn moeder de was ga doen omdat zij ziek op bed ligt, maar per ongeluk te heet was. Zal ze niet blij zijn met het resultaat. Echter weet ze wel dat ik haar wilde helpen en zal die gedachte meer waard zijn dan een te kleine trui. Je lijkt toch niets op een onsterfelijke wezen wanneer je als mens tussen onsterfelijke vreugden leeft?
Groeten Epicurus
Visie op het geluk van het heden door Bertrand Russell Zich gelukkig voelen Gelukkig zijn is onmogelijk in deze moderne wereld. 2 soorten geluk: gewoon en verbeeldingsgeluk, animaal en geestelijk geluk of geluk van het hart en van het hoofd. De eerste is voor ieder menselijk wezen bereikbaar en de andere voor degene die kunnen lezen en schrijven. (berust op lichamelijke kracht) Volgens meneer Russel heb je domme mensen die domweg gelukkig zijn en mensen die verstand hebben op een hoger niveau gelukkig kunnen zijn. Nou, wat een onzin zeg. Hoe duidelijk kun je maken dat hij zichzelf o zo goed en slim vind. Laat me niet lachen en dan daarna schrijven dat degene die hoge dunk van zichzelf heeft, verbluft zal staan over zijn falen. Ik kan niet wachten totdat hij een keertje goed achteruit valt. En wees maar gerust ik kom hier zeker nog wel op terug.
Bertrand Russell
Wie zichzelf te laag aanslaat, staat telkens verbaasd over eigen welslagen, terwijl daarentegen iemand die te hoge dunk van zichzelf koestert, evenzeer verbluft staat over zijn falen. Probeer hiervan het midden te vinden. Dit is een van de weinige stellingen waar ik het met hem eens ben, je hebt in alles extremen en meestal is dan het beste om het midden daarvan te zoeken. Geleerden putten hun geluk uit hun werk. Leren is ontzettend bevredigend voor de geest, en geeft je meer vertrouwen in jezelf. Helemaal als je bv. bij het nieuws word gevraagt op tv. te komen omdat jij nou eenmaal veel weet over aardbevingen. En eielijk ook de enige bent die zoveel weet te vertellen over aardbevingen. Kunstenaars zijn afhankelijk van het volk wat het schilderij/ gedicht begrijpt en dan waardeert of niet begrijpt en dan verafschuwd. Alleen opgeleide mensen zullen het dus begrijpen. Ja, ik weet wel zeker dat je afhankelijk bent van het publiek die wel of niet jouw schilderij goedkeuren. Aan de andere kant als je moeder niet kan op houden hoe mooi jou schilderij is. Zou zij best wel eens het nare gevoel van afgekeurd te zijn helemaal kunnen weghalen en zelfs eeb gevoel van waardereing voor in de plaats maken. Sommige schilders worden verwaant en zeggen dat de mensen die het schilderij lelijk vinden geen verstand hebben. Ik denk dat Russel daar ook wel een handje van heeft. Zijn manier van schrijven is zo dat als je het niet snapt ben je dom en als je het wel snapt maar niet mee eens bent ben je ook dom, want wie zou hem nou tegenspreken. Hoge welvaart maakt luiheid, wat weer tot cynisch leid, wat een machteloosheids gevoel geeft en uiteindelijk een ongelukkig gevoel creert. Nou nee, dat hangt totaal van de persoon af. Kan diegene wel of niet met hoge welvaart omgaan dat is meer de vraag. Hoge welvaart heeft namelijk ook zijn positieve kanten. Geluk kan men vinden in een vak wat op het lijf geschreven is en speciaal is.
Ja, het soms alleen heel moeilijk om een vak te vinden die of je lijf geschreven is, dan is het nog de vraag of het op jouw niveau aansluit of daar wergelegenheid voor is en of je er een beetje mee verdient. Iedereen, zelfs de slimste wetenschapper op aarde heeft een liefde voor iets, om zijn vrije uren door te brengen van kranten uitknippen tot voetbal wedstrijden te volgen. Dit geeft namelijk blijdschappen en vreugde. Het is geen echt geluk maar een middel om de werkelijkheid te ontvluchten Gisteren zag ik op AT5 twee wetenschappers die als hobby grenspalen telden. Als ik eerlijk ben zie ik daar geen nut of plezier in. Maar als ze een dag vrij hadden gingen ze weer met zijn tweeen op pad. Ik zie hier geen ontspapping van de werkelijkheid in maar een gewonen hobby waar zij plezier aan beleven en lekker van ontspannen. Animo is ergens zin in hebben (levenslust) Mensen kunnen op verschillende manieren eten: Het hoort erbij (kennen geen honger en vinden het niet vies of lekker) Uit plicht (dokter zegt dat ze moeten eten dus ze doen het maar) Fijnproevers Gulzigaards Wij, veel eetlust en we genieten ervan Wij, behoren tot de gelukkige mens Al deze anderen zullen zich steeds weer zichzelf beter bevinden dan ons. Ik kan er niet tegen hoe deze meneer Russel zichzelf de hemel in prijst, bescheidenheid is best oke af en toe. Ik moet het hier wel mee eens zijn anders zeg ik dat ik dom ben volgens hem. Hoe meer men kan opgaan in zijn intresses hoe minder men een speelbal van het lot wordt. Iemand die alleen naar zichzelf kijkt vind niks interressant terwijl iemand die naar buiten kijkt en zeldzaam naar innerlijk kijkt zal leerzame mooie patronen vinden. Iemand die ergens belangstelling voor voelt is beter geschikt voor de wereld dan wie het niets kan schelen. Twee soorten mensen die op vakantie gaan: 1 nemen hun igen hagelslag mee 2 die de cultuur, taal enz. willen ontdekken en proberen een plek te vinden die nog niemand heeft gezien. Als je leid aan een ziekte: 1 geestdodend, levenslust dodend 2 levenslust tot het eind
Kennis: Eenzijdig ( gevaar dat je alles komt te weten over dat onderwerp, gevolg daarvan verveling) Veelzijdig Matigheid is vereist in een goed leven Ontsnappen van de werkelijkheid 1 goed als niemand eronder leid 2 slecht als je een gezin achter laat of slecht voor de gezondheid is, behalve als een heel grote groep er profijt van heeft Het verlies van Animo is te wijten aan de beperkingen van de vrijheid wat een gevolg is van onze leefwijze. Mensen gaan alleen om met anderen als daar wederzijds voordeel aan te halen is. De mens word in de maatschappij beknopt. Is men vrolijk dan is men niet vriuj te zingen op straat. Is men down mag men niet gaan schreeuwen of huilen midden op straat. Men gaat sc°teeds verder van zijn animo staan. Energie word vaak vespild aan innerlijke psychologische conflicten. De vrouw heeft genoeg aan haar innerlijk, en dat mogen we haar ook niet kwalijk nemen Zowel als voor vrouwen als voor mannen is animo in zoveel mogelijk dingen het geheim voor geluk en welzijn. Genegenheid Gebrek aan animo word meestal veroorzaakt door het gevoel van onbemind te zijn. Kortom door het gebrek aan zelfvertrouwen, wat is gekomen door een gebrek aan liefde in de jeugd. Het gevolg is, wanhopige pogingen om genegenheid te winnen door mildheid en toeschietelijkheid, maar dan ben je er teveel mee bezig waardoor het niet lukt. Het gevolg daarvan is een enorme woede naar de wereld toe. Je kunt beter de wereld met een gevoel van veiligheid bekijken.< Angst voor erge gebeurtenissen zal het laten gebeuren Het ontvangen van liefde is de veroorzaker van zekerheid, en zekerheid is de tegenwerper van angst. Mensen met het beroep als toneelspelers, politici hun levenslust is afhankelijk van de reactie van het publiek, na applaus is hun leven vol animo en andersom worden ze ontevreden en tegen zichzelf gekeerd. Het gezin
