Ledenblad van de Regionale Kruisvereniging West-Brabant
Cliënt nog altijd niet centraal in de zorg
Maart 2009 Oplage: 45.000 exemplaren
Inhoud Pagina 2 Wat doet de Wmo-raad?
“Er is nog geen Wmo-beleid” Pagina 3 Column Juridisch Loket Palliatieve unit geeft cliënt en mantelzorger rust Pagina 4 ‘Een PGB is ook handel’
Pagina 5 Een persoonlijk verhaal over het Persoonsgebonden Budget. Opkomen voor belangen Pagina 6 ‘Je bent het geweten van de instelling’ Pagina 7 Cursusaanbod Pagina 8 Servicepakket
Colofon Kruisvenster is het ledenblad van de Regionale Kruisvereniging West-Brabant en verschijnt 4 keer per jaar. Hoofdredacteur: Frans Fakkers Tekst & Eindredactie: Leo Lotterman Opmaak: Dessaïn Grafische Vormgeving Voor informatie over Kruisverenigingen en over het lidmaatschap: verenigingsbureau (0165) 55 59 15 Voor het doorgeven van nieuws uit lokale Kruisverenigingen, kunt u contact opnemen met de desbetreffende lokale correspondent. Uit publicaties in de editie kunnen geen rechten worden ontleend. Correspondenten: Bergen op Zoom: dhr. J.W.P. Stoop Halderberge: mevr. I. Wildeman Roosendaal: mevr. J. van Overveld Steenbergen: dhr. R. Blok
e-mail:
[email protected]
Kruisvereniging brengt wijkzuster terug De Regionale Kruisvereniging West-Brabant wil het niet langer aanzien dat de cliënt nog altijd niet centraal staat in de zorg. Want gemeenten en zorgaanbieders steggelen met elkaar over aanbestedingen in de Wmo en niet over het inhoudelijke beleid, in het persoonsgebonden budget lijkt het geld belangrijker dan de zorg, kortom, het gaat nog steeds niet over de cliënt. Dat blijkt uit artikelen in deze Kruisvenster. En daarom: ‘De wijkzuster keert terug, linksom of rechtsom, dat weten we nog niet, maar ze komt eraan.’ De Regionale Kruisvereniging West-Brabant wil het niet langer aanzien dat de cliënt nog altijd niet centraal staat in de zorg. En dat geld soms meer kwaad dan goed doet in de zorg. Voorzitter Henk van Tilborg: ‘De ervaringen van ons steunpunt pgb in deze Kruisvenster vertellen genoeg. Het pgb is blijkbaar ook een handel, waar misbruik van gemaakt wordt. Dat de mensen er verstandig aan doen hun indicatie te verzwijgen in de onderhandelingen met de zorgaanbieder, en dat zorgaanbieders op slinkse wijze mensen uit hun eigen pgbzak laten bijbetalen, tja, dan is de zorg ondergeschikt geworden aan het geld.’ Van Tilborg haalt ook aan dat gemeenten in West-Brabant pgb-houders onterecht korten op hun budget, waardoor de cliënten dus minder zorg kunnen inkopen. Alleen de gemeenteraad van Moerdijk heeft het een halt toegeroepen, na alarmering door de Wmo-raad. Die keert nu gewoon het pgb-budget voor de volle honderd procent uit. Van Tilborg: ‘Wanneer volgen de andere gemeenten in West-Brabant?’ Van Tilborg noemt het onbegrijpelijk dat het in de zorg blijkbaar nog altijd niet lukt echt te luisteren naar wat de mensen willen. Terwijl een wet als de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) er juist is voor die burger. Van Tilborg: ‘Wat gebeurt er? De voorzitter van de Wmo-raad in Roosendaal geeft aan dat er helemaal nog geen inhoudelijk Wmo-beleid is. “Gemeenten zijn alleen nog maar bezig geweest met aanbestedingen, met de vraag hoe krijg ik het georganiseerd.” En hij is niet het enige Wmo-raadslid die het constateert.’ Van Tilborg vraagt zich dan ook af: ‘Hoe moeten Wmo-raden over het beleid adviseren, als er helemaal nog geen beleid is?’
mee te denken over hoe de kwaliteit van
hulpverlening in buurten en wijken klinkt steeds harder als mogelijke oplossing om de zorg weer dicht rond de mensen te organiseren en niet via die grote thuiszorgorganisaties op afstand. Niet alleen vindt de algemene ledenvergadering van de Kruisvereniging dat, ook in Den Haag klinkt die roep steeds luider. Staatssecretaris Bussemaker van VWS pleitte onlangs voor
‘Hoe moeten Wmo-raden over het beleid adviseren, als er helemaal nog geen beleid is?’ de thuiszorg op peil te houden, want de raad maakt zich daar zorgen over. Van Tilborg: ‘Voorzitter van de cliëntenraad Henk Dudok vraagt zich in een interview in deze Kruisvenster dan ook af waar de stem van de cliënt is gebleven. Discussies over zorg worden alleen maar gevoerd tussen gemeente en zorgaanbieder.’ Het is niet alleen de cliëntenraad van Surplus die zich zorgen maakt over de kwaliteit van de zorg, maar bijvoorbeeld ook de gemeente Moerdijk en de Wmo-raad aldaar. De gemeente stapte uit het regionaal gemeentelijk beraad van de Wmo omdat Moerdijk ‘de cliënt centraal wil stellen en kwaliteit verkiest boven de prijs’. Van Tilborg vindt het wel verheugend dat naar aanleiding van deze stap van Moerdijk andere gemeenten hebben aangeven ook vooral te gaan voor de kwaliteit van de zorg. ‘Dat zullen we dan ook kritisch blijven volgen,’ aldus Van Tilborg. Al met al het is het voor de Regionale Kruisvereniging Henk van Tilborg, voorzitter De Kruisvereniging
‘Discussies over zorg worden alleen maar gevoerd tussen gemeente en zorgaanbieder.’ De cliënt staat nog altijd niet centraal in de zorg, constateert van Tilborg. Ook een cliëntenraad als die van Surplus trok die conclusie en schreef een brandbrief aan seniorenraden en ouderenbonden om
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
West-Brabant aanleiding om zich te beraden hoe de cliënt wel centraal kan komen te staan en zo de zorg die kwaliteit te geven die de mensen graag willen. De roep om terugkeer van de wijkzuster als spil in de
terugkeer van de wijkzuster. Van Tilborg: ‘De staatssecretaris heeft daarmee de oproep van onze eigen ledenvergadering nog eens extra kracht bijgezet. De Kruisvereniging komt dit jaar met plannen voor de herinvoering van de wijkzuster, natuurlijk aangepast aan de huidige tijd. Hoe of wat, en linksom of rechtsom, dat weten we nog niet, maar ze komt eraan.’
1
Vrijwilligers - Wmo Gevraagd en ongevraagd meedenken en meepraten
Wat doet de Wmo-raad? De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) moet er voor zorgen dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig mee kunnen doen in de samenleving. Gemeenten zijn daar verantwoordelijk voor. Maar de gemeente maakt de plannen voor die maatschappelijke ondersteuning niet alleen. Het is de bedoeling dat inwoners meedenken en meepraten over de plannen. Dat gebeurt meestal in de Wmoraad. De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) bestaat sinds 1 januari 2007 en moet er voor zorgen dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen en mee kunnen doen in de samenleving. De Wmo ondersteunt bijvoorbeeld vrijwilligers en mantelzorgers. De Wmo regelt ook de hulp bij het huishouden en zorgt voor informatie over de hulp en ondersteuning die mensen kunnen krijgen. De wet vervangt de Welzijnswet, de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG) en een deel van de AWBZ (de huishoudelijke
verzorging). In de Wmo staat dat iedereen moet kunnen meedoen in de samenleving. Gemeenten zijn daar verantwoordelijk voor. Een gemeente zorgt dat mensen met een beperking de voorzieningen, hulp en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Maar de gemeente maakt de plannen voor maatschappelijke ondersteuning niet alleen. Het is de bedoeling dat inwoners meedenken en meepraten over de plannen van de gemeente. Dat gebeurt bijvoorbeeld in de Wmo-raad. Dat is een adviesorgaan van de gemeente. In
de Wmo-raad zitten vertegenwoordigers van mensen met een handicap, ouderen, chronisch zieken, mantelzorgers, kerken, wijk- en buurtverenigingen, vrijwilligersorganisaties en allerlei andere instellingen op het terrein van maatschappelijk welzijn en belangenbehartiging. De gemeente is niet verplicht om zo’n raad in te stellen, maar de wet schrijft wel voor dat de gemeente aan haar burgers moet vragen wat ze van de plannen vinden en of ze nog wensen hebben. Dat moet de gemeente ook vragen aan organisaties en verenigingen die met de Wmo te maken hebben. In welke vorm de participatie gegoten wordt - daar is de gemeente vrij in. Het kan bijvoorbeeld via inspraakavonden of bestaande platforms als ouderenbonden of gehandicaptenplatfoms, maar de praktijk wijst uit dat veel gemeenten overgaan
tot het instellen van een Wmo-raad. De raad geeft gevraagd en ongevraagd advies. Telkens als er nieuw beleid op het gebied van maatschappelijke ondersteuning in de maak is, bijvoorbeeld over ouderenzorg of mantelzorg, zal de gemeente de raad om advies vragen. Maar de raad kan ook zelf met adviezen komen, bijvoorbeeld door inbreng vanuit haar achterban. Zijn al die adviezen papieren tijgers of gebeurt er echt wat mee? Kruisvenster vroeg het aan een aantal Wmo-raden. Vinden ze dat ze er werkelijk toe doen? Kruisvenster heeft de Wmo-raad Rucphen meerdere malen via e-mail benaderd voor een interview. Daar is helaas niet op gereageerd
Een luis in de pels
Jan Pothof, secretaris adviesraad Wmo van de gemeente Steenbergen
‘De leden van de adviesraad zijn afkomstig uit alle kernen van de gemeente en vertegenwoordigen de negen prestatievelden uit de Wmo. Een mooie weerspiegeling van de samenleving, vind ik het. Dat de adviesraad er is, daar zijn we best trots op. Onze grote broer Bergen op Zoom bijvoorbeeld heeft er geen. In de afgelopen tijd heeft de adviesraad op verzoek van de gemeente onder meer geadviseerd over het beleidsplan Wmo, de aanbesteding huishoudelijke hulp en hulpmiddelen, deeltaxi en het klanttevredenheidsonderzoek, waaruit bleek dat Steenbergen tevreden was over de maatschappelijke ondersteuning. Er staan adviezen op stapel over mantelzorg, het participatiebudget en de nota ouderenbeleid. Daarnaast is ongevraagd advies gegeven over bijvoorbeeld de tariefstelling over de eigen bijdragen die cliënten in de gemeente Steenbergen betalen voor het afnemen van thuiszorg. Die is hoger ten opzichte van inwoners van buurgemeenten
als Bergen op Zoom. Dat hebben we dus aangekaart, maar niet in klinkende munt kunnen omzetten. Meer dan een advies geven kun je niet doen, uiteindelijk is het de politiek die beslist. Het neemt niet weg dat de adviesraad wel de burger een stem geeft in de Wmo. Wij willen kritisch blijven, een luis in de pels van het Wmo-beleid zijn. Zo adviseerden we die hoge tariefstelling naar beneden te brengen, en hebben we er voor gepleit om bij de aanbestedingen huishoudelijke hulp toch te proberen de clubs die hier al werken binnen de boot te houden. Dat geeft continuïteit in de zorg, en als de mensen er tevreden over zijn, waarom dan veranderen? Alleen omdat een zorgaanbieder het goedkoper zegt te kunnen? Ik moet wel zeggen: echt structureel Wmo-beleid is hier in de gemeente nog geen agendapunt. Daar is het , denk ik, misschien ook nog te vroeg voor, want het is voor gemeenten natuurlijk een enorme beleidsomslag.’
De Wmo-raad is geen wonderstokje heet, met andere woorden verborgen eenzaamheid, verborgen armoede en verborgen lijden, dan zeg je: nee. Want het is van belang voor de Wmo om te proberen alle mensen die niet goed kunnen meedoen in de maatschappij te horen. Want het doel is immers burgers de mogelijkheid te bieden inbreng te hebben op het gemeentelijk Wmo-beleid?
Wil Maas, voorzitter Wmo-raad van de gemeente Halderberge
‘Vertegenwoordigt de Wmo-raad écht de burger die ondersteuning nodig heeft? Ja en nee. Als je kijkt naar de brede opzet van onze raad -veel van de 26 leden zijn actief lid van een belangengroepering en
2
hebben op die basis veel kennis over wat er in hun achterban leeft- dan zou je zeggen: ja. Als je kijkt naar hoe wij in onze maatschappij leven met elkaar en vaak niet eens weten hoe onze overbuurman
Communicatie is voor onze raad daarom een belangrijk thema. Daar denken we over na: hoe kunnen we die mensen bereiken die de steun nodig hebben? Of wij er toe doen, zal de tijd leren. Toen we begonnen was ik negatiever gestemd dan nu. Ik merk dat er geluisterd wordt naar ons. We maken ons bijvoorbeeld zorgen over de grote zorginstellingen, die zijn moeilijk bestuurbaar en presteren over het algemeen beneden de maat. Als Wmo-raad adviseren wij straks mee in de nieuwe aanbestedingen. Daar laten wij onze zorgen over die grote organisaties horen en wie weet zo verbeteringen voor elkaar te krijgen. Maar de Wmo-raad is geen wonderstokje dat altijd maar zijn zin kan krijgen. Je bent afhankelijk van de politiek, die beslist over het gemeentelijk beleid. De Wmo-raad is niets meer of minder dan een instrument dat zo goed mogelijk advies geeft. We
kunnen wel vaststellen dat onze adviezen serieus genomen worden. En als een advies niet wordt overgenomen door het college, dan wordt het schriftelijk beargumenteerd. Zijn we dan niet overtuigd, dan kunnen we ons advies alleen nog in de gemeenteraad laten behandelen. Onze achterban signaleert natuurlijk veel. We geven dan ook op eigen initiatief advies. Wij geloven bijvoorbeeld dat de thuiszorg goed kan signaleren wat mensen nodig hebben, zij komen bij de mensen thuis. Dat zou in onze ogen een prominente rol moeten gaan spelen, zoals de wijkzuster van het kruiswerk vroeger. Een ander voorbeeld is ons advies om cliënten van Wegwijs, het loket voor zorg welzijn en inkomen in Halderberge, thuis te bezoeken als ze dat graag willen. De bereidheid hiertoe is nu beleid. Het zijn vooralsnog kleine dingen die we bereiken. Dat heeft ermee te maken dat de gemeente formeel doet wat ze moet doen voor de Wmo. Maar echt Wmo-beleid is nog niet gemaakt.’
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
Vrijwilligers - Wmo Er is nog geen Wmo-beleid
Cees van Geffen, voorzitter Wmo-raad van de gemeente Roosendaal
‘Jawel, de Wmo-raad in Roosendaal heeft zin. Als raad hebben we behoorlijk geduwd om een nieuwe onafhankelijke structuur voor het Punt te krijgen. Er is nu een vehikel dat de cliënt centraal stelt. Aanvankelijk was het Punt meer iets van de zorgaanbieders. Het is een onafhankelijk orgaan geworden. Die een sociale kaart heeft die de mensen onafhankelijk wegwijs kan maken en helpen als het bijvoorbeeld niet goed gaat met de Wmo. Essentieel voor het functioneren van de raad is dat we goed geïnformeerd zijn. Enerzijds gebeurt dat door de gemeente die ons beleidsvoornemens aanlevert waar we over moeten adviseren. Anderzijds hebben wij zelf vele instellingen uitgenodigd bij ons aan tafel en hen gevraagd: welke bijdrage kunnen wij leveren aan uw functioneren. Die input is en blijft belangrijk. Een inhoudelijke invulling van het Wmobeleid is er nog niet. Daar is Roosendaal niet uniek in, gemeenten zijn alleen nog maar bezig geweest met aanbestedingen, met de vraag hoe krijg ik het georganiseerd. Dat is geen verwijt richting
gemeente, nee, het heeft z’n tijd gewoon nodig. Het georganiseerd krijgen van die Wmo is een noodzakelijke stap, dat zien wij ook wel. Maar wij zijn de gemeente niet, dus roepen we het wel hardop. We kaarten ongevraagd beleid aan: stimuleer nu dat vrijwilligerswerk eens, zorg ervoor dat het aantrekkelijk wordt voor mensen iets voor elkaar te doen. Of stap in het bedenken van beleid af van die negen prestatievelden van de Wmo en denk breder. Pak het onderwerp opvoeding, veiligheid of eenzaamheid op, dan heb je zo vier, vijf prestatievelden bij de kladden. Die ideeën brengen wij bij de gemeente onder de aandacht. De Wmo-raad is wel iets om positief over te zijn. Hoe kunnen we er samen voor zorgen dat het lukt. Dat is de basis en dat is een goede basis. We hebben ook nog niet meegemaakt dat de gemeente tegen ons zei: leuk bedacht jongens, maar dat gaan we niet doen. Het is voor ons wel wennen dat alles zo vreselijk lang duurt, dat geeft wel eens ongeduld bij sommige van onze raadsleden.’
We hebben ons bestaan al bewezen
Jan Monster, secretaris Wmo-raad van de gemeente Moerdijk
‘Meestal worden onze adviezen overgenomen. Bijvoorbeeld ons advies over de prijs van het persoonsgebonden budget (pgb). De gemeente trok 25% van je pgb-budget af als je een pgb aanvroeg. Met als reden dat een zorgorganisatie overheadkosten heeft en een kleine zelfstandige pgb-houder niet. Dat kan absoluut niet. Een pgb is 100% van de prijs in natura. Wij zijn de enige in de regio die dit voor elkaar heeft gekregen. Een ander voorbeeld is de aanbesteding van de deeltaxi. Tachtig procent van de gebruikers zijn Wmo-gerechtigden. In het raadsvoorstel stond enkel als gunningscriterium ‘de economisch meest aantrekkelijke aanbieding’. Maar Wmovoorzieningen moeten adequaat zijn, en kwaliteit hebben, en die eis zou dan niet gelden voor de deeltaxi? Er is toegezegd dat binnen dit gunningscriterium kwaliteit wel degelijk een rol zal spelen. We zijn tevreden over de samenwerking met de gemeente. Dat is ook landelijk opgevallen. Onderzoek van de Chronisch
zieken en Gehandicaptenraad leverde als resultaat ‘Moerdijk met stip op één’ op. De samenwerking met de gemeente is prima, ik kan niet anders zeggen. De stukken komen op tijd, er is veelvuldig contact met het gemeentehuis, zowel met de wethouders als met de ambtenaren. Zo wisten we van te voren al dat de gemeente Moerdijk uit de Wmo-regio zou stappen. We stonden volledig achter de wethouder die de cliënt centraal stelt en kwaliteit verkiest boven de prijs. Daar gaat het ons als Wmo-raad ook om. Je ziet vaak dat het alleen nog maar gaat over de samenwerking tussen gemeente en zorgaanbieder, en de cliënt wordt niet gezien. Dat komt de kwaliteit van de Wmo, die er is voor de burger, natuurlijk niet ten goede. We hebben elkaar gevonden in het gezamenlijk belang van de burger, de cliënt. En als Wmo-raad, met een diversiteit aan deelnemers met hun achterban die de vraagkant van de Wmo vertegenwoordigen, staan wij ook op één lijn, en die lijn loopt naar de cliënt.’
Column het Juridisch Loket Leden van de Kruisvereniging worden opgeroepen om hun problemen of vragen op het terrein van de zorg door te geven aan het verenigingsbureau. Wie weet kan het Juridisch Loket daar in een volgende column aandacht aan besteden. Hebben burgers het recht om mee te praten bij de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo)? Iedere gemeente heeft een Wmo-beleidsplan. Daarin staat wat de gemeente wil bereiken en hoe ze dat willen doen.Voordat de gemeente een dergelijk beleidsplan maakt, luistert zij naar de wensen van de inwoners. Dit kan bijvoorbeeld op inspraakavonden en bijeenkomsten in de wijk. De gemeente moet dit ook vragen aan organisaties en verenigingen die met de Wmo te maken hebben, bijvoorbeeld ouderenbonden en gehandicaptenorganisaties. De gemeente legt daarna de plannen voor aan de gemeenteraad die deze plannen dient goed te keuren, waarna het plan uitgevoerd kan worden. Verder moet de gemeente elk jaar bij haar inwoners navragen of zij tevreden zijn over de plannen. Meer algemene informatie kunt u vinden op www.minvsw.nl of bij uw eigen gemeente. Voor juridische vragen over de Wmo kunt u terecht bij het Juridisch Loket Breda, Delpratsingel 1, tel. 0900-8020, www.juridischloket.nl. Geopend elke werkdag tussen 09.00 en 17.00 uur ( telefonisch tussen 09.00 en 20.00 uur). Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
3
Persoonsgebonden Budget Ervaringen van het steunpunt PGB
‘Een PGB is ook handel’ Een persoonsgebonden budget (pgb) is de meest directe vorm van inspraak in zorg. Met een pgb krijg je een bepaalde hoeveelheid geld, waarmee je zelf zorg inkoopt. Je kunt op die manier veel zelf regelen, zodat je niet afhankelijk bent van zorginstellingen. Hoe is de praktijk? ‘Verzwijg je indicatie als je onderhandelt met een zorgaanbieder, anders ben je waarschijnlijk duurder uit.’ ‘Het persoonsgebonden budget (pgb) is een godsgeschenk, maar je moet er wel mee kunnen omgaan.’ Jos Kemmeren van het steunpunt PGB van de Regionale Kruisvereniging West-Brabant spreekt uit ervaring. Hij gaf bij het Regionaal Patiënten Consumenten Platform in Roosendaal zeven jaar lang voorlichting en adviezen over het pgb, en zijn vorig jaar overleden vrouw had vele jaren zo’n eigen budget. Bij het Steunpunt dat sinds einde september open is werd in de eerste twee maanden al 55 keer aan de bel getrokken. Kemmeren: ‘Wie belt, krijgt gegarandeerd binnen een week antwoord. Die snelle reactie is belangrijk, het is voor veel mensen een geruststelling dat ze werkelijk teruggebeld worden. Ik handel de vraag telefonisch af, of ik ga bij de mensen langs.’ Hij legde inmiddels 40 huisbezoeken af om mensen te helpen met hun pgb, van het aanvragen tot het oplossen van problemen.
daar mee gemoeid is en brengen ze dat in de offerte. Als ze het niet weten, heb je kans lager uit te komen. Dan bespaar je geld die je voor andere zorg kunt gebruiken. Pgb is ook gewoon een handel. Van beide kanten, zowel van de zorgvrager als van de zorgaanbieder. Het onderhandelen hoort nu eenmaal bij een pgb, je voert immers zelf de regie.’ Maar sommige zorgaanbieders maken daar, weet hij, genadeloos gebruik van. Ze blijven binnen de wet, dat wel. Zo zijn bij een regionale zorginstelling bewoners verplicht zorg af te nemen in de vorm van een pgb. Daar moeten die mensen voor tekenen zodra ze er binnenstappen. Kemmeren: ‘Die mensen zijn dan geïndiceerd voor 14 euro huishoudelijke hulp, maar die zorgaanbieder brengt 22,50 euro in rekening, de mensen moeten het verschil dan uit eigen zak bijbetalen. Triest, heel triest.
De Kruisvereniging gaat binnenkort haar leden ondersteunen in het gesprek over de pgb-indicering voor de Wmo of AWBZ. De eerste stap op weg naar een pgb is het aanvragen van een indicatie bij het CIZ, het regionaal indicatie-orgaan. Kemmeren kan het niet vaak genoeg zeggen: ‘Bereid dat gesprek goed voor! Probeer enkele dagen bij te houden wat er allemaal nodig is aan hulp, zet die details op papier voordat je gaat praten met het CIZ, telefonisch dan wel persoonlijk. Doe je dat niet, dan loop je kans dat je niet de hulp krijgt die je eigenlijk nodig hebt. Het CIZ wil zo nauwkeurig mogelijk weten waar behoefte aan is.’ Hij noemt het voorbeeld van iemand die voor zijn vrouw met Alzheimer een pgb wilde. Die man noemde in het indicatie-gesprek vooral de dingen die zijn vrouw allemaal wél kan. ‘Begrijpelijk, maar het heeft wél invloed op de uiteindelijke toekenning,‘ aldus Kemmeren. De Kruisvereniging gaat binnenkort dan ook haar leden ondersteunen bij het gesprek over de pgb-indicering voor de Wmo of AWBZ. Kemmeren: ’Zorgvragers mogen namelijk iemand meenemen voor het indiceringsgesprek. Wij helpen ze dan op een onafhankelijke manier en met kennis van zaken, zodat ze voldoende hulp krijgen.’ Het indiceren gaat doorgaans goed in de regio, is de ervaring van Kemmeren. Hoewel het mensenwerk blijft en er grijze gebieden zijn. Hij haalt het voorbeeld aan van twee bijna identieke gevallen. ‘De een werd royaal bedeeld in de indicering en de andere krap.’ Is het pgb eenmaal toegekend dan volgt al rap de stap om zorg in te kopen. Kemmeren: ‘Waar ik voor waarschuw is om bij het onderhandelen met de zorgaanbieder niet je indicatie te noemen. Verzwijg je indicatie als je onderhandelt met een zorgaanbieder, anders ben je waarschijnlijk duurder uit. Geef alleen aan dat je die en die hulp nodig hebt en vraag wat dat dan kost per uur. ‘ Waarom? ‘Noem jij je indicatie dan weten ze precies hoeveel geld
4
De Kruisvereniging gaat binnenkort ook in gesprek met die zorgaanbieder hierover.’ Er zijn ook regionale verschillen, maar die hebben alleen betrekking op de uitvoering van de Wmo, vertelt Kemmeren. Zo is in Roosendaal alleen steekproefsgewijs een verantwoording van het budget vereist en in Bergen op Zoom bijvoorbeeld iedere drie maanden. En heeft Bergen op Zoom geen eigen bijdrage voor een scootmobiel en Roosendaal weer wel. Kemmeren: ‘Dat verschilt omdat elke gemeente zijn eigen Wmo-beleid mag bepalen. Die verschillen waren er ook met de Wvg.’ Een pgb is lastig, maar een belastingformulier invullen is dat ook, aldus Kemmeren. ‘Financieel moet je de boel gewoon ook goed op orde houden. Dat is niet moeilijk, alleen, je moet het wel doen.’ En daar gaat het wel eens mis, weet hij. Zo vergeten mensen soms rekening te houden met de eigen bijdrage die ze moeten betalen. Die bijdrage is afgestemd op het inkomen van twee jaar terug. En als je bijvoorbeeld je partner of een familielid inhuurt voor zorg, besef dat het pgb-budget dat voor hem of haar als inkomen geldt. Dat heeft gevolgen voor een eventuele uitkering, huursubsidie, zorgtoeslag of voor gemeentelijke belastingen.’ Kemmeren wil tot slot het volgende nog even kwijt: ‘Een pgb is geen luxe, zoals sommigen beweren. Het is gewoon geld voor het krijgen van zorg. Niets meer, niets minder. Een pgb is de meest directe manier om inspraak te hebben in de zorg. Directer kan het niet. ‘
Jos Kemmeren: ‘Een pgb is geen luxe, zoals sommigen beweren. Het is gewoon geld voor het krijgen van zorg.’
Schematisch stappenplan PGB Stap 1
U vraagt een indicatie aan bij het CIZ
Stap 2
Het CIZ stelt vast hoeveel zorg u nodig heeft
Stap 3
U kiest tussen een PGB en zorg in natura
Stap 4
Het zorgkantoor kent een PGB toe
Stap 5
U koopt zorg in
Stap 6
U legt verantwoording af aan het zorgkantoor
Stap 7
U betaalt niet uitgeven geld terug aan het zorgkantoor
Bron: brochure van het CVZ ‘Zelf zorg inkopen met een persoonsgebonden budget’
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
Persoonsgebonden Budget/Cliëntenraden Een persoonlijk verhaal over het persoonsgebonden budget Waarom kiest iemand voor een pgb? Een lid van de Kruisvereniging vertelt openhartig over die keuze. ‘Mijn beperkingen zijn er en dat zal niet veranderen, maar de rust en kwaliteit van leven met de juiste zorg die bij mij past, op de tijdstippen verzorgd worden die ik nodig acht maakt het allemaal aanzienlijker beter.’ ‘Waarom heb ik gekozen voor een pgb? Al vele jaren ben ik chronisch ziek met een gecompliceerde ziektebeeld. Hierdoor ben ik afhankelijk van verpleging en verzorging en huishoudelijk zorg. Toen ik mijn zorg nog had van een thuiszorgorganisatie en mijn ziekte verergerde, zodat ik bijna 24 uur per dag aan bed gekluisterd was, zag ik 14 á 16 verschillende zorgverleners per week voorbij komen. Daardoor was mijn energie al op voordat de dag in principe begon. Dit kwam uiteraard niet direct door de zorgverleners maar door de hoeveelheid verschillende zorgverleners en de verschillende tijdstippen waarop zij kwamen. Alles werd vanuit de thuiszorginstelling geregeld en beslist, waarbij ik als cliënt/ patiënt weinig tot niets in te brengen had. Ondanks mijn reële vragen zoals: graag op de afgesproken tijd komen en zoveel mogelijk dezelfde zorgverleners. Maar dit bleek niet haalbaar. Men noemt dit overigens aanbodgerichte zorg in plaats van vraaggestuurde zorg. De uren tussen de verzorging had ik nodig om bij te komen en dat iedere dag
opnieuw. Ik heb me vaak afgevraagd of er geen andere manier van zorg was zodat ik me ook minder afhankelijk voelde. En ja. Die bleek er te zijn, dus ben ik zes jaar geleden overstapt naar een pgb waardoor er een andere wereld voor mij open ging.
by. Je “eigen” zorgverleners zijn op de hoogte van je ziekteproces, zij weten wat je ziekte inhoudt en wat voor gevolgen het heeft. Je hoeft niets meer uit te leggen omdat ze hun specifieke kennis en vaardigheid hiervoor hebben verworven en last but not least: zij zien mij ook als mens achter de ziekte. Ik ben chronisch ziek , maar ik ben niet de ziekte!! Bovendien, als iets niet duidelijk is, dan is de zorgcoördinator altijd stand-by om
‘Ik zag 14 á 16 verschillende zorgverleners per week voorbij komen. Daardoor was mijn energie al op voordat de dag in principe begon.’ Ik kon nu de regie zelf in handen nemen, de zorg die ik nodig had inkopen via een zorgbureau en had daarbij duidelijk inspraak. Mijn beperkingen zijn er en dat zal niet veranderen, maar de rust en kwaliteit van leven met de juiste zorg die bij mij past, op de tijdstippen verzorgd worden die ik nodig acht maakt het allemaal aanzienlijker beter. Zeker niet onbelangrijk is, ik kan nu thuis blijven wonen. Als ik hulp nodig heb is er altijd iemand 24 uur stand-
sturing te geven. Mijn team is zodanig gespecialiseerd dat de huisbezoeken van de huisarts aanzienlijk minder zijn als voorheen, mede en dankzij de korte lijnverbinding die is ontstaan. Daarbij wordt op deze manier ook een hoop werk en verantwoordelijkheid van hem overgenomen en is opname in een verpleeginstelling voorkomen. Die was anders onvermijdelijk geweest.
weinig nadruk hierop gelegd in de voorlichting over het pgb. Bovendien wist men niet goed raad met het totale pgb-gebeuren. Daarbij is er in de gemeenten in onze regio geen uniform beleid en zijn er daardoor verschillen zichtbaar in de wijze waarop toekenning van een pgb plaatsvindt. Het is mij uit contacten bekend dat er gemeenten zijn die 75% uitbetalen en een enkele andere 100%. Als je in een gemeente woont die maar 75% van het budget vergoedt, moet je jezelf realiseren dat je deze zorg misschien niet kan inkopen bij een thuiszorginstelling. Het is in zo’n geval zelfs mogelijk dat je wordt geconfronteerd met een extra eigen bijdrage (bovenop de verplichte eigen bijdrage CAK). Ondanks alles zou ik niet meer zonder pgb willen, want een pgb biedt mij inderdaad een keuzevrijheid om zelf de regie te behouden en zeker meer privacy, waardoor ik minder afhankelijk ben.‘ Naam van de geïnterviewde is bij de redactie bekend.
Mijn ervaring met pgb/Wmo huishoudelijke zorg vond ik erg lastig. Er werd nog
Cliëntenraad
Opkomen voor belangen Het zou mooi zijn als alle bewoners en andere cliënten van een zorginstelling geregeld bij de directie hun zegje konden doen over de zorg en de diensten van de instelling. Maar dat gaat niet in de praktijk. Daarom is er een cliëntenraad. Op 1 juni 1996 trad de Wet Medezeggenschap Cliënten Zorginstellingen (WMCZ) in werking. Hierin is vastgelegd dat de cliënten van instellingen in de ouderen-, gezondheids- en welzijnszorg inspraak hebben door middel van een cliëntenraad. De wet wil mensen die afhankelijk zijn van zorg, invloed geven op de zorgverlening. Wat doet een cliëntenraad nou precies? Een rondgang langs een aantal cliëntenraden in de regio leert ons het volgende. Een cliëntenraad behartigt de gemeen-
Wie zitten er in de cliëntenraad? De wet stelt als enige voorwaarde dat de cliëntenraad voldoende representatief is. De raad moet de cliënten van de instelling vertegenwoordigen. Bewoners of familieleden van de bewoner kunnen zich verkiesbaar stellen. De voorzitter van de raad is onafhankelijk, dat wil zeggen dat hij op welke manier dan ook geen band heeft met de instelling. De leden worden gekozen door de bewoners en andere cliënten van de instelling. Het ligt voor de hand om uit elke cliëntengroep iemand in de raad te benoemen. Zorginstellingen met locaties zijn verplicht lokale cliëntenraden te hebben die op locatie de belangen behartigen. Elk van die lokale raden heeft dan weer een vertegenwoordiging in de zogenoemde centrale cliëntenraad die zich wat meer over bredere onderwerpen buigt.
Een cliëntenraad heeft vijf wettelijk vastgestelde grondrechten
1
Recht op informatie
2
Recht op overleg
3
Recht om te adviseren
De cliëntenraad is er om mensen die afhankelijk zijn van zorg invloed te geven op de zorgverlening schappelijke belangen van mensen die op de zorg van een bepaalde instelling zijn aangewezen. De leden van de cliëntenraad praten met en luisteren naar bewoners en andere cliënten of zij tevreden zijn over de zorg en de diensten. De raad geeft ook zijn mening en advies over het bestuurlijk reilen en zeilen van de instelling. Bijvoorbeeld de benoeming van een nieuwe directeur, verandering van de huisregels, renovatie van het huis of een fusie met een andere zorginstelling. de begroting en de jaarrekening, zaken op het gebied van de veiligheid, de gezondheid en de hygiëne.
Iedere cliëntenraad bepaalt zijn eigen werkwijze. Zo regelt hij zelf het aantal vergaderingen, de meeste komen maandelijks bij elkaar, wijze van besluitvorming, taakverdeling, beheer van financiën, vertegenwoordiging van de raad en het contact met de cliënten. Dit legt de raad vast in een huishoudelijk reglement.
De cliëntenraad overlegt regelmatig met de directie over het beleid van de instelling. Hóe ze dat doen regelen de zorgaanbieder en de cliëntenraad in een aparte samenwerkingsovereenkomst. De cliëntenraad mag altijd een advies uitbrengen aan de directie van de instelling over álle onderwerpen die voor cliënten van belang zijn. Gevraagd en ongevraagd. De cliëntenraad heeft het recht, maar niet de verplichting tot advies. De instelling moet de mening van de raad vragen over bijvoorbeeld een samenwerking of fusie met een andere instelling, een belangrijke wijziging in de organisatie, een belangrijke inkrimping of uitbreiding van de werkzaamheden, benoeming van leden van de directie en Raad van Bestuur, begroting en jaarrekening, zorgplannen en algemeen toelatingsbeleid voor cliënten. Als de instelling het niet eens is met het advies, moet zij eerst overeenstemming proberen te bereiken met de raad. Als dit niet lukt, kan zij van het advies afwijken. Zij deelt dit schriftelijk, met haar argumenten, aan de cliëntenraad mee. Sommige onderwerpen zijn van zeer direct belang voor de cliënten. Over deze onderwerpen kan de instelling in principe alleen besluiten nemen als de cliëntenraad ermee instemt. De raad heeft dan verzwaard adviesrecht. Dit heeft onder andere betrekking op het beleid van de instelling over voeding, veiligheid, gezondheid, hygiëne, geestelijke verzorging. Juist omdat deze onderwerpen zo belangrijk zijn voor de cliënten, weegt de stem van de cliëntenraad zwaar. De instelling kan moeilijk van een verzwaard advies van de raad afwijken. Als de directie toch een bepaald besluit wil nemen, moet zij dat voorleggen aan een commissie van vertrouwenslieden. Deze commissie probeert eerst te bemiddelen. Lukt dat niet, dan doet zij een bindende uitspraak.
4 5
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
De cliëntenraad heeft informatie nodig om mee te kunnen praten over het beleid van de instelling. De zorgaanbieder moet de cliëntenraad tijdig alle informatie geven die deze voor zijn taak nodig heeft.
Recht van voordracht van een bestuurslid
De cliëntenraad kan invloed uitoefenen op de samenstelling van het bestuur. De cliëntenraad mag ten minste één persoon voordragen voor benoeming als bestuurslid.
Recht van enquête
Vindt de cliëntenraad dat er sprake is van wanbeleid, dan kan ze de Ondernemingskamer van het gerechtshof in Amsterdam vragen om dit nader te onderzoeken.
5
Cliëntenraden Vier cliëntenraden in de regio
‘Je bent het geweten van de instelling’ De cliëntenraad komt op voor de belangen van bewoners van een zorginstelling en praat en beslist mee over het beleid dat er gevoerd wordt. Maar wat zijn die belangen dan? En vinden ze dat ze echt invloed hebben?
de thuiszorg op peil gehouden kan worden. Dudok: ‘Want door de Wmo hebben gemeenten met de aanbestedingen zeer
Ze hebben alle vier het gevoel dat een cliëntenraad er toe doet. Annette Gepkens, voorzitter van de cliëntenraad van SDW: ‘Met de cliëntenraad heeft de cliënt een stem die gehoord wordt. Dat is géén verkooppraatje.’ Henk Dudok, voorzitter van de centrale cliëntenraad van Surplus: ‘Eigenlijk ben je het geweten van de instelling.’ Jan van Tilborg, voorzitter van de cliëntenraad tanteLouise-Vivensis: ‘Je bent de stem van de cliënt.’ Verbraak, voorzitter van de cliëntenraad van verpleeg- en verzorgingshuis St. Elizabeth: ‘Er wordt echt naar ons geluisterd, we worden serieus genomen.’ Over het reilen en zeilen van een cliëntenraad is van alles wettelijk heel mooi bedacht (zie het kader elders op deze pagina), maar de praktijk is lastiger, weet Gepkens. ‘Het meepraten over de begroting van SDW is een nobele gedachte, maar ga er maar aan staan. Ik ben toch ook niet in staat mee te praten over het NASA-programma voor de ruimtevaart? Daarom: het gaat er mij om dat cliënten op hun eigen niveau maximaal kunnen meepraten over de dingen die ze willen en kunnen.’ Bij tanteLouise-Vivensis hebben ze er iets op gevonden, legt Van Tilborg uit. ‘Wij ondervangen de moeilijkheidsgraad van sommige adviesvragen door op de verga-
Anneke Gepkens: ‘Het meepraten over de begroting is een nobele gedachte, maar ga er maar aan staan.’
kan eigenlijk ook niet anders, want een instelling is wettelijk verplicht naar je te luisteren, gevraagd of ongevraagd.‘ Als een voorbeeld van ongevraagd advies noemt hij het terugdraaien van eigen bijdrage voor ontspanningsactiviteiten die op sommige locaties plotseling werd gevraagd. Cliënten kaartten het aan bij de raad van tante Louise-Vivensis, die stapte vervolgens naar de directie. De cliëntenraad van SDW zorgde met de komst van de zorgzwaartepakketten ervoor dat er informatie over beschikbaar komt en een plek waar je terecht kunt met vragen. Gepkens: ‘Het is natuurlijk niet zo dat als bewoners iets willen, ze het ook gewoon maar krijgen. Nee, soms is er gewoon geen geld voor of is het onmogelijk. Maar het is goed dat er een hoeder is voor het belang van de cliënt.’ De cliëntenraad Surplus ging zelfs ongevraagd een stapje buiten de deur van ‘haar’ eigen instelling. De raad maakt zich namelijk grote zorgen over de thuiszorg en vroeg seniorenraden en ouderenbonden in de gemeenten Moerdijk, Drimmelen, Halderberge, Etten-Leur en Zundert mee te denken over hoe de kwaliteit van
lage vergoedingen bedongen en scherpten ze bovendien de voorwaarden voor hulpverlening flink aan. Maar de discussie die hierover gevoerd werd ging tus-
sen gemeente en zorgaanbieder. Maar waar is dan de stem van de cliënt? Die moet gehoord worden! Want waar draait het volgens ons om? Hoeveel hebben we nou met z’n allen over voor de zorg die mensen nodig hebben? Een cliëntenraad is het geweten van een instelling, vind ik. Verbraak van St. Elizabeth wijst op het volgende: ‘Veel cliëntenraden in verpleegen verzorgingshuizen vertegenwoordigen veelal nog een generatie die niet gewend is van zich af te spreken, en dankbaar is voor de zorg die ze krijgen. Dat maakt het weleens lastig om er precies achter te komen wat er leeft in de instelling. Wij zouden als raad graag nog meer voeling willen krijgen met de bewoners. We denken bijvoorbeeld aan het instellen van een inloopuurtje per week.‘ Hij is wel tevreden met hoe het gaat in St. Elizabeth. Er gebeuren geen gekke dingen, de samenwerking met de directie loopt tot nu toe ook op rolletjes. Verbraak: ‘Ik zie ons nu vooral een voorlichtende rol vervullen. Zo willen we binnenkort een thema-bijeenkomst plannen voor de bewoners over het zorgzwaartepakket. Voorlichting is ook belangenbehartiging. Je bent en blijft natuurlijk een aanspreekpunt voor de cliënten, zonder dat je individuele klachten gaat behandelen want we zijn geen klachtencommissie. Maar soms, als alles loopt zoals het moet lopen, moet je er als raad genoegen meenemen dat je er bent zonder dat duidelijk is waarom je er bent.’
‘Je moet er hoe dan ook samen uit komen. Dat geeft je als raad een zekere macht.’ dering experts uit te nodigen die een en ander in begrijpelijke taal verhelderen.’ ‘Maar’, zegt Gepkens, ‘als een instelling het van huis uit niet belangrijk vindt dat je als cliënt iets te zeggen heb, dan moet je veel meer knokken als raad. Je moet er hoe dan ook samen uit komen. Ja, dat geeft je als raad een zekere macht. Je kunt bijvoorbeeld een fusie afkeuren.’ Het leidt er toe, constateert ze, dat je door de directie vaak al aan het begin van een gewenste verandering wordt geïnformeerd. ‘Zodat je bij meningsverschillen er in een vroeg stadium samen al kunt proberen er uit te komen.’ Die ervaring heeft ook Van Tilborg. ‘We horen niks achteraf meer, maar alles eigenlijk vooraf. Zo schep je de kans om er samen uit te komen. Het geeft ook aan dat je serieus genomen wordt als raad. Het
Jan van Tilborg: ‘Je bent de stem van de cliënt.’
Maandelijkse korting op uw zorgpremie! De Regionale Kruisvereniging West-Brabant heeft met zorgverzekeraars CZ & VGZ een collectieve zorgverzekering afgesloten. Deze zorgverzekeraars bieden korting op de premie. VGZ Zorgverzekeraar Leden van de Kruisvereniging krijgen 5% korting op de basisverzekering en 10%
korting op de aanvullende verzekering. De korting op de aanvullende verzekering geldt alleen op de Beperkte
aanvullende verzekering, Uitgebreide aanvullende verzekering, Plus verzekering & Basis Tand. De korting geldt niet op de andere aanvullende pakketten.
CZ Zorgverzekeraar
Leden van de Kruisvereniging krijgen 5%
korting op de basisverzekering en 5% korting op de aanvullende verzekering. Meer informatie? Voor meer informatie kunt u contact opnemen met het verenigingsbureau tel: (0165) 55 59 15.
Ook voor mensen in een verpleeg- of verzorgingshuis is het aantrekkelijk om lid te worden van de Kruisvereniging, alleen al vanwege de korting op de zorgverzekering!
Winnaar Cadeaubon
kaart-actie uit de vorige Kruisvenster. Toen werd een acceptgirokaart meegestuurd P.J. Luisterburg uit Bergen op Zoom is met een machtigingskaart, bestemd voor de winnaar geworden van de acceptgiro- de contributie van 2009. Wie de machti-
6
gingskaart instuurde, maakte kans op een zendingen werd de kaart van het Bergse cadeaubon van €50, te besteden in een lid van de Kruisvereniging getrokken als van zorgwinkels van Medicura in Roosen- winnaar. daal of Bergen op Zoom. Uit de vele inUitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
Cursusaanbod Cursusaanbod via de Kruisvereniging Leren Masseren Voorkomen en behandelen van lichte spierpijn en ontspanning van vermoeide spieren van rug, schouders en nek. Data: maandagavonden Tijd: 19.30 tot 22.00 uur Locatie: Regionale Kruisvereniging West Brabant, Albertdonk 4, Roosendaal Kosten: kruisleden €50, niet leden €65
Vervolgcursus Leren masseren Voorkomen en behandelen van lichte spierpijn en ontspanning van de beenspieren. Data: maandagavonden; 30 maart, 6, 13 en 20 april 2009. Tijd: 19.30 tot 22.00 uur Locatie: Regionale Kruisvereniging West Brabant, Albertdonk 4, Roosendaal Kosten: kruisleden €45, niet leden €60
Nordic Walking conditieverbetering door actiever wandelen met poles. Tijd: 6 lessen van 1,5 uur. Kosten: 70 euro inclusief het gebruik van de poles. Kruisleden krijgen korting op kennismakingsles €8 i.p.v. €12. Voor locatie en data: www.nordicwalkingroosendaal.nl of mensendieck@ sa007.demon.nl of T: 0165 542466.
Oefentherapeut Mensendieck Vanaf 1 juli 2008 kunt u rechtstreeks, zonder tussenkomst huisarts, naar de oefentherapeut Mensendieck/Cesar. Voor meer informatie over oefentherapie bij u in de buurt: zie gouden gids onder Mensendieck of Cesar oefentherapeuten of www.oefentherapeut.nl
Voor informatie over het cursusaanbod en aanmelden kunt u terecht bij de coördinator van het cursusbureau, Jeanette van Overveld, T: (0165) 39 98 99, E:
[email protected]
Kijk voor het complete cursusaanbod op www.dekruisvereniging.nl
Cursusaanbod via de samenwerkingspartners In de put, uit de put (18-60 jaar) Voor hen die regelmatig last hebben van depressieve klachten. 10 wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: 35 Euro voor leden en 45 Euro voor niet-leden. Lichte dagen, donkere dagen Voor Turkse en Marokkaanse mannen boven de 35 jaar die depressieve klachten hebben. Aparte groepen voor mannen en vrouwen. 14 wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: kruisleden €15 en niet leden €20 Leven met een chronische ziekte Voor mensen vanaf 18 jaar met een (lichamelijke) chronische ziekte en die willen leren hoe ze met hun beperkingen kunnen omgaan. 10 wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: kruisleden €40 en niet leden €50 Geen paniek! Voor volwassenen (18-60 jaar) die last hebben van lichte paniekklachten en willen leren hoe ze hier mee om kunnen gaan. Acht wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: kruisleden €32 en niet leden €42 Cursus voor familieleden van jongdementerenden Voor familieleden van mensen bij wie voor het 65ste levensjaar dementie is vastgesteld. Acht tweewekelijkse bijeen-
komsten van twee uur. Kosten: kruisleden €15 en niet leden €25 De cursus wordt georganiseerd in samenwerking met Stichting Groenhuysen en de Alzheimervereniging.
Voor informatie & aanmelding: secretariaat voor de Preventieve Cursussen van GGZ, telefoon: 0164-289191 of e-mail:
[email protected]. De cursussen gaan door bij voldoende aanmeldingen.
Gespreksgroep voor Nabestaanden na Zelfdoding Ondersteuningsgroep met lotgenoten voor nabestaanden na zelfdoding. Tien tot twaalf wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: geen.
Behandeling voor het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) Een behandeling die u thuis zelfstandig
Omgaan met depressieve mensen Voor familieleden en directbetrokkenen van mensen die lijden aan een depressie. 10 wekelijkse bijeenkomsten van 2 uur. Kosten: kruisleden €30 en niet leden €40 Cursus voor familieleden van mensen met schizofrenie Voor familieleden en directbetrokkenen van mensen die lijden aan schizofrenie. 10 wekelijkse bijeenkomsten van 2 uur. Kosten: 35 euro. Alsof je op eieren loopt Voor familieleden en directbetrokkenen van mensen met een borderlinestoornis. Zeven bijeenkomsten van twee uur. Kosten: 20 euro. Aandacht voor allochtone familieleden Voor allochtone familieleden van Turkse en Marokkaanse mensen die kampen met een psychische ziekte. Tien wekelijkse bijeenkomsten van twee uur. Kosten: kruisleden €10 en niet leden €15 Locatie: Bergen op Zoom of Roosendaal
Surplus Welzijn Afdeling Maatschappelijk Werk Iedere bewoner uit ons werkgebied – gemeente Drimmelen, Etten-Leur, Halderberge, Moerdijk en Zundert – kan zich voor elke groep of cursus aanmelden. U kunt zich aanmelden via het maatschappelijk werk in uw woonplaats. Hier kunt u ook nadere informatie krijgen. Cursus omgaan met dementie voor mantelzorgers Voor mantelzorgers van een dementerende. In het najaar zal er wederom een cursus Omgaan met Dementie voor Mantelzorgers van start gaan. Het betreft 6 bijeenkomsten van 2 uur. Deelname is gratis. Aanmelden via de psychologen van Surplus (T: (0168) 35 05 00).
kunt uitvoeren met hulp van een coach. Als u denkt CVS te hebben overleg dit dan met uw huisarts. Uw huisarts kan vaststellen of u CVS heeft en u per e-mail verwijzen naar
[email protected]. Wilt u meer weten over de behandeling vraag dan de informatiefolder aan door te mailen naar
[email protected].
Cursus assertiviteit: Voor iedereen die wil leren opkomen voor zichzelf. Tien bijeenkomsten, in het voorjaar. Kosten: €40 voor een cursus overdag en €50 voor een avondcursus. Gespreksgroep voor mensen, die hun partner verloren hebben: Aantal bijeenkomsten: 8 en 1 terugkombijeenkomst na een aantal maanden. Wanneer: najaar 2009, overdag Kosten: € 35,00. Cursus voor Ouders van Pubers: Over omgaan met pubers. Zes bijeenkomsten, bij voldoend eanameldingen. Wanneer: bij voldoende aanmeldingen. Kosten €24 voor een (echt)paar €30 Cursus rondkomen met inkomen: Aantal bijeenkomsten: 5 Kosten: gratis U kunt zich aanmelden via het maatschappelijk werk van de Markenlanden in uw woonplaats. 0168-323350
Aanbod samenwerkingspartners Medicura Zorgwinkel
Vier grote zorgverzekeraars sluiten contract met Medicura: exclusieve verstrekking van loophulpmiddelen in Zuid-Nederland Vanaf 1 januari 2009 mag Medicura als enige leverancier in Zuid-Nederland rollators, krukken, looprekjes en wandelstokken op recept verstrekken aan verzekerden van Univé, VGZ, IZA en Trias (UVIT). Medicura heeft Zorgwinkels in Roosendaal, Weert en Bergen op
Zoom en zal daarnaast, speciaal voor de nieuwe klanten, extra servicepunten in het gebied openen. Hier kunnen mensen met een recept van de huisarts het gewenste hulpmiddel ophalen. Is dat om de een of andere reden niet mogelijk, dan zorgt Medicura voor bezorging aan huis. Ook de complete afhandeling met de betreffende zorgverzekeraar wordt geregeld. Bovendien biedt Medicura de verzekerden gratis rollatortrainingen, waarbij ze leren hoe ze veilig met hun hulpmiddel op pad kunnen gaan. Rollatortraining Het gebied waarvoor Medicura de
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl
loophulpmiddelen verstrekt omvat heel Zeeland, Brabant, Limburg en delen van Gelderland en Utrecht: de postcodes beginnend met 40 t/m 66. Minimaal een keer per maand vindt er in dit gebied een rollatortraining plaats, waaraan iedereen die via het nieuwe verzekeringscontract een rollator krijgt kosteloos kan deelnemen. Tijdens de training leggen mensen met hun nieuwe rollator een parcours af en krijgen ze allerlei tips voor een veilige omgang met het hulpmiddel en ‘hindernissen’ onderweg. Meer informatie over de wijze van verstrekking, de verkrijgbare loophulpmiddelen en de data van de trainingen is te vinden op een speciaal door
Medicura geopende website: www.rollatorservice.nl. Meer over Medicura is te vinden op: www.medicura.nl. Medicura Zorgwinkel Kade 51 te Roosendaal Ma. t/m vr. 9.00 17.30 uur Za. 10.00 - 13.00 uur. Antwerpsestraat 149 te Bergen op Zoom Ma. t/m vr. 9.30 - 17.30, Za. 10.00 - 13.00 uur. Telefoonnummer: 088-0071100
7
Servicepakket met aantrekkelijke kortingen De Kruisvereniging heeft voor haar leden een aantrekkelijk en uitgebreid servicepakket samengesteld, met kortingen die oplopen tot 50%. Het pakket wordt regelmatig uitgebreid. De nieuwe diensten verschijnen in het Kruisvenster. De korting is niet geldig in combinatie met andere kortingen. Voor meer informatie: T: (0165) 55 59 15, of kijk op www.dekruisvereniging.nl.
A
Audicien Service
Ledenvoordeel: bij aankoop van 3 pakjes hoortoestelbatterijen twee pakjes gratis. Gratis verzendservice voor batterijen. 10% korting op gehoorbescherming. All Ears, Mill Hillplein 11, Roosendaal, T: (0165) 56 79 00. Ledenvoordeel: bij aankoop hoortoestel 1 jaar gratis batterijen*. Bij aankoop hoortoestel NovaSense (huismerkcollectie) 1 jaar gratis batterijen* en schoonmaakset. *(36 stuks per hoortoestel)
Schoonenberg Hoorcomfort, St. Josephstraat 6, Bergen op Zoom, T: (0164) 24 50 30. Schoonenberg Hoorcomfort, Nieuwe Markt 46, Roosendaal, T: (0165) 52 15 03.
Autoaanpassingen Service
Ledenvoordeel: 12,5% korting op autoaanpassingen, indien technisch mogelijk. AutoPrinsland, Karel Doormanstraat 6, Dinteloord, T: (0167) 52 45 10.
B
Bewegen & Sport Service
Ledenvoordeel: gratis dagpas t.w.v. €16,- op afspraak, 10% korting op inschrijfgeld. Fitness First, Bastionweg 30, Bergen op Zoom, T: (0164) 21 00 00. Fitness First, ‘t Zand 3, Roosendaal, T: (0165) 53 55 48. Ledenvoordeel: geen inschrijfkosten. Parafit Healthcare, Albertdonk 8-12, Roosendaal, T: (0165) 54 61 63. Fitcentrum Dinteloord, Van Heemskerckstraat 13, Dinteloord, T: 06-23 82 81 13 Ledenvoordeel: 1e maand gratis sporten bij het afsluiten van een abonnement. Medisport, Voorsteven 32, Etten Leur, T: (076) 501 00 01.
F
Fysiotherapie Service
Ledenvoordeel: gratis 1e consult. Orhomedic Fysiotherapie, Ettingstraat 4, Roosendaal & De Boulevard-Noord 2, Bergen op Zoom, T: (0165) 56 75 25.
K
Kapper Service
Ledenvoordeel: over totaal van 10 behandelingen 10% korting.
Kleding & Foundation Service
Ledenvoordeel: 10% korting op de aangeschafte damesmode en foundation. Beauty Mode, Kalsdonksestraat 176, Roosendaal, T: (0165) 53 78 88.
Klussen Service
Ledenvoordeel: geen voorrijkosten. Fixet Klusmarkt, Westvoorstraat 10, Dinteloord, T: (0167) 52 27 15.
O
Opticien Service
Ledenvoordeel: 10% korting op een complete bril (montuur + glazen). Indien nodig komt de leverancier bij u thuis, na telefonisch overleg. Brabant Optiek, Raadhuisstraat 5 in Hoogerheide, T: (0164) 61 32 63. Ledenvoordeel: 10% korting op het volledige assortiment. Gratis haal en brengservice, na telefonisch overleg. Van der Ham Optiek, Nieuwe Markt 42 te Roosendaal, T: (0165) 53 55 00. Van der Ham Optiek, Stationsstraat 12 te Bergen op Zoom, T: (0164) 23 61 21. Ledenvoordeel: leden krijgen 10% korting op alle aangeschafte brillen & lenzen. Mol Brillen, Markt 17/21 in Oudenbosch, T: (0165) 31 26 02. Ledenvoordeel: Gratis montuur uit de basiscollectie of 10% korting op design montuur bij aankoop van krasvaste super ontspiegelde glazen. Van der Ham brillen, Noord Haven 64 te Zevenbergen, T: (0168) 329861.
Orthopedie Service
Ledenvoordeel: Leden krijgen € 15,korting op comfort schoenen & € 10,korting op inlegvoorzieningen. Wellness Comfort Shoes by Van der Linden, Raadhuisstraat 57, Roosendaal, T: (0165) 54 15 37. Ledenvoordeel: 10% korting op comfortschoenen bedoeld voor inleg steunzolen. Taalman Schoenservice, Wassenaarstraat 19, Bergen op Zoom, T: (0164) 23 42 06.
P
Pedicure Service
Ledenvoordeel: 50% korting op de 10e behandeling. Als het niet wordt vergoed door de zorgverzekeraar. Lid van Provoet. (A= ambulant)
Werkgebied gemeenten Bergen op Zoom en Steenbergen Marjo, T: 06 13 74 96 71.
Werkgebeid gemeente Tholen: (A) Pedicure Jeanette, Steenbergen, T: 06 43 08 44 46.
Werkgebied gemeente Bergen op Zoom Marian Lakeman, T: 06 20 07 82 56.
Werkgebied gemeente Woensdrecht: Lia van der Poel, Ossendrecht, T: (0164) 67 20 84 (A) Voeten & Meer, Ossendrecht, T: (0164) 67 11 68 (A) Marlies Jansen, Hoogerheide, T: (0164) 61 30 34 Jolanda Hoeks, T: (0164) 61 00 63
Werkgebied gemeente Roosendaal Lindsey Boot, T: 06 12 97 08 35. Esther Plune, T: 06 51 67 03 44. Conny Luijks, T: 06 10 50 74 91. Werkgebied Fijnaart Mieke van Leeuwen, T: 06 24 73 17 25. Werkgebied gemeente Woensdrecht Mante Tessa Vriens, T: (0164) 67 43 31. Mevr. Noordermeer, T: (0164) 60 67 87.
Werkgebied gemeente Roosendaal: (A) Hilda Nollen, Roosendaal, T: (0165) 56 75 20. Marja de Vogel, Roosendaal T: (0165) 54 83 64, 06 12 8453 98. (A) Angelique Reijnders, Roosendaal,
T: (0165) 56 98 12. (A) Margot van Paasschen, Roosendaal, T: (0165) 55 99 63.
Gemeente Steenbergen: Annemiek Zwiep, T:06 20 06 54 66
Werkgebied gemeente Moerdijk: Trudi Kannekens, Fijnaart, T: 06 28 41 64 00 Rian van Laarhoven, Fijnaart, T: (0168) 46 32 02. (A) Hennie Visser Voetenverzorging, Standdaarbuiten, T: 06 21 41 45 79. (A) Monique’s Voetenexpress, Boschenhoofd, T: (06-42 93 44 69.
Tandprothetische Service:
Werkgebied Oudenbosch, Oud Gastel: (A) Cindy Verschuren, T: 06 23 52 21 79 Werkgebied gemeente Rucphen: Trinette Besemer, Sprundel, T: (0165) 38 95 81. ’t Voetenhuys, Roosendaal, T: 06 10 96 89 69, (0165) 33 07 33. (A) Monique’s Voetenexpress, Boschenhoofd, T: (06-42 93 44 69. Werkgebied gemeente Halderberge: Joyce Lazeroms, Bosschenhoofd, T: (0165) 31 69 46, 06 22 65 95 14. Trudi Kannekens, Fijnaart, T: 06 28 41 64 00. Monique’s Voetenexpress, Bosschenhoofd, T: 06 42 93 44 69. Werkgebied Steenbergen: (A) Pedicure Jeanette, Steenbergen, T: 06 43 08 44 46. (A) Chrissie’s Pedicure, Steenbergen, T: 06 21 83 23 74. Miranda den Boer, Dinteloord, T: (0167) 52 43 92. (A) P. Geertse, Steenbergen, T: 06 13 61 75 28. Werkgebied gemeente Bergen op Zoom: (A) Angelina Berben, Bergen op Zoom, T: 06 22 88 04 77, (0164) 25 17 00. (A) Marlies Jansen, Hoogerheide, T: (0164) 61 30 34. Ledenvoordeel: € 1,50 korting op elke behandeling. (alleen bij Instituut Joëlle). (A) Instituut Joëlle, Oudenbosch, T: 06 10 16 20 14.
Podologie service (fysiotherapeutisch benaderd):
Ledenvoordeel: 25% korting op loopopname d.m.v. film met inclusief beoordeling en advies bij problemen tijdens ADL en sport. ’t Patronaat, Slotweg 10, Lepelstraat, T: (0164) 63 07 63.
S
Scootmobielen Service:
T
Ledenvoordeel: Bij afname van een volledige onder- en/of bovenprothese ontvangt u als kruislid 25 euro korting op de eigen bijdrage. Klaassen mondzorg totaal, Ravelstraat 5, Bergen op Zoom, T: (0164) 24 64 72. Ledenvoordeel: Bij afname van een volledige onder- en/of bovenprothese ontvangt u als kruislid 20 euro korting op de eigen bijdrage en een gratis Fitty Dent zakje. Zorgcentrum Kunstgebit, Boerhaaveplein 9, Bergen op Zoom, T: (0164) 23 17 76.
Therapeutische & elastische kousen Service:
Ledenvoordeel: Bij aanschaf van artikelen die behoren tot de productgroep Therapeutische & Elastische kousen en niet worden vergoedt door de zorgverzekeraar ontvangen leden 15% korting. TimmersMedizorg, Kade 51 in Roosendaal, T: (0165) 56 06 09.
Tuin Service:
Ledenvoordeel: Exclusief voor de leden een gereduceerd tarief op een voorjaarsen najaarsbeurt. WVS Groep – Groenvoorziening, T: (0165) 58 65 00.
V
Voetreflexzone therapie service:
Ledenvoordeel: 10% korting op een voetreflex therapie behandeling. Gemeente Woensdrecht: Lia van Gastel, praktijk in Hoogerheide,
[email protected], T: (0032) 36 08 52 01, mob. (0031) 65 57 51 920. Gemeente Roosendaal: MassagePraktijk Roosendaal (massagetherapeut), T: (0165) 58 04 33. Yvonne Vijverberg, T: (0165) 54 03 92.
Z
Zorgreizen service:
Ledenvoordeel: de kruisleden ontvangen 5% korting op de reissom. Bestel nu gratis de reisbrochure, 0165-55 59 15. De reizen worden verzorgd door Zorgreizen Lindetours, T: (045) 575 36 36.
Zwem service:
Ledenvoordeel: De kruisleden betalen geen inschrijfgeld. Zwembad De Stok, De Stok 1 te Roosendaal, T: (0165) 58 58 59.
Ledenvoordeel: 15% korting op aanschaf van een scootmobiel. AutoPrinsland, Karel Doormanstraat 6 , Dinteloord,T: (0167) 52 45 10.
Sportmassage Service (ook voor niet sporters):
Ledenvoordeel: 50% korting op de zesde behandeling. Bel voor een afspraak. Gemeente Roosendaal: MassagePraktijk Roosendaal (massagetherapeut), T: (0165) 58 04 33. Ron Nederhand, (massagetherapeut), T: 06-16 88 99 77.
Kijk voor meer informatie over het servicepakket op www.dekruisvereniging.nl 8
Uitgave maart 2009 - www.dekruisvereniging.nl