High & Stoned. High & Stoned September 2005

u

High & Stoned Januari 2006 High & Stoned

-1-

September 2005

Colofon De “High & Stoned” is het officiële orgaan van de Tilburgse Studenten Alpen Club en verschijnt vier maal per jaar. Oplage: 135 stuks. TilSAC Tilburgse Studenten Alpen Club Academielaan 5 5037 ET Tilburg [email protected] tilsac.climbing.nl Bestuur Voorzitter Miriam van Seters

06-10799875

[email protected]

Secretaris Jacqueline Jacobs

06-53323933

[email protected]

Penningmeester Mario Hermens

06-21436994

[email protected]

Klimcommissaris Paul de Graaf

06-45960669

[email protected]

Deze High & Stoned is mede tot stand gekomen dankzij de hulp van de volgende personen: Mario, Nicole, Joris, Willem, Tim, Miriam, Jacqueline, Paul en Tjeerd (ASAC). Heb je iets voor in de volgende High & Stoned, mail dat dan naar de redactie ([email protected]), vóór 31 maart 2006. Contributie De contributie bedraagt € 19,- per jaar. Opzegging van het lidmaatschap dient schriftelijk of per email naar [email protected] te gebeuren vóór 1 augustus.

High & Stoned

-2-

September 2005

Inhoudsopgave

Van de Redactie Door: Lindsay Mulder

Colofon…………………………………………….2 Inhoudsopgave…………………………………...3 Van de redactie…………………………………...3

Zo, de eerste High & Stoned van 2006 is weer ter perse gegaan! Eigenlijk is dit de laatste van 2005, maar de deadline was wat verschoven, omdat er spannende kerstverhalen aan zaten te komen. Voor het nieuwe jaar zijn er wat veranderingen, zo ben ik geen bestuurslid meer en ben ik niet meer alleen als redactielid van de High & Stoned: Mario heeft de ‘commissie’ versterkt. Hij heeft dit keer de logistiek van de artikelen gedaan en ik moet zeggen: niet onverdienstelijk. Er zijn dit keer zelfs artikeltjes die het niet gehaald hebben! Schrijvers, niet getreurd: wat in het vat zit verzuurt niet! Wat nu niet geplaatst is schuift gewoon door naar de volgende editie. Maar we zijn het nieuwe jaar wat de High & Stoned dus goed begonnen. In deze uitgave: een verslag van de zeer spannende Clubkampioenschappen. Hulde aan de winnaars! Ook een verslag van de jaarlijks terugkerende bikkelbbq. Dit jaar geen gourmet, zoals vorig jaar, maar gewoon weer bikkelen. Nou ja, eigenlijk was het wel luxe, zo onder het zeiltje, bij de warmte van vuurkorf en bbq met het sfeervolle licht. Daarnaast worden kerstvakantieverhalen verteld; heel verschillend: klimmen versus tourskiën! Daarnaast wordt er nog flink vooruit en teruggekeken naar de zomer: het NSAC-zomerprogramma en wordt er ook nog wat over de voorklimcursus geschreven die aanstaande maart staat te beginnen. Het belooft in ieder geval een goed klimjaar te gaan worden qua mogelijkheden. Zie daarvoor ook de agenda: er zijn in ieder geval een hoop plannen! Voor mij persoonlijk hoop ik ook wat meer te kunnen deelnemen aan al die klimactiviteiten. Het afgelopen jaar werd dat onmogelijk gemaakt door een blessure, nu gaat een mutatie van het burgervirus het misschien moeilijk maken: de scriptie!

Van de voorzitter:…TilBAC…………………...…4 Het bestuur stelt zich voor……………………….5 TilSAC Clubkampioenschap…………………….8 Bikkelbbq…………………………..…………….10 Kerstweek 2005/2006 samen met de ASAC…11 Tourskiën en klimmen: Ow, wat zijn de Alpen toch geweldig!…………14 Tilburgse studenten ALPEN club: Het NSAC Zomerprogramma………………….16 Alpien klimmen begint bij C1…………………..17 Cursus Voorklimmen……………………………19 Verjaardagen…………………………………….19 Agenda…………………………………………...20 Advertenties Lowie Kopie Copycenters……………………….4 Sportief…………………………………………….9 Neoliet...………………………………………….20

High & Stoned

-3-

September 2005

voor het te klimmen niveau op de klimdagen. Als werkende burger ontkom je er niet aan, het betekent onherroepelijk het einde van je klimniveau. Zelfs degenen onder ons met de “vakantieweken”, zijn niet in staat gebleken om zijn/haar klimniveau te verhogen dan wel te behouden.

Van de Voorzitter: …TilBAC… Door: Miriam van Seters

2005 zit er alweer op, het nieuwe jaar 2006 is al goed begonnen. De eerste Belgische Biertjes zijn al weggedronken en de plannen voor de komend klimseizoen zijn gemaakt! Wordt het Bleau, misschien de Frankenjura, of toch nog een weekje Siurana of Arco..? Doelstellingen volop…

Laat dit een wijze les zijn voor degene die zijn OV-jaarkaart nog wel kan inzetten. Eigenlijk zou het op de OV-jaarkaart in grote letters vermeld moeten worden, zoals de schadelijke bijwerkingen van sigaretten op het pakje vermeld staan: Inleveren van deze OVjaarkaart is ten zeerste schadelijk voor je klimniveau. Ik neem aan dat iedere zichzelf respecterende TilSAC student gehoor gaat geven aan deze noodkreet! Vergeet je goede voornemens voor 2006 daar waar het gaat om je studie… Dit jaar telt nog maar 1 ding en dat is KLIMMEN... Dus studenten: laat je zien, want voor het weet is TilSAC overgeleverd aan de burgers! Een samenwerkingsverband met de REGIO lijkt op handen, maar voorlopig kunnen we misschien met een naamswijzing volstaan…

Toch zal voor een aantal van ons dit seizoen er anders uitzien dan andere jaren. Het aantal klimdagen zal voor een aantal TilSACers onder ons sterk worden bedreigd door een confronterend fenomeen… namelijk de “vakantiedagen”. Het burgervirus is losgeslagen, één voor één valt men ten prooi aan virus dat inmiddels al menig fanatieke TilSACer heeft getroffen. Een schrikbare zaak… Het mag toch niet zo zijn dat de komende klimweekenden uit meer burgers dan studenten bestaat?? Het burgervirus is niet alleen een bedreiging voor het aantal klimdagen, maar ook

Advertentie Lowie Kopie Copycenters

High & Stoned

-4-

September 2005

Het nieuwe bestuur stelt zich voor! Acht of ATC TILSAC ei: Oude of nieuwe stijl Freyr of Dave

Bleau of de Eiger Noordwand Neoliet of sportcentrum Bavaria of BB Skien of klimmen in de kerstweek Eye of the tiger of……. Dies of klimweekend Zomer of winter

4+ of 6B Plastic of graniet Graniet of kalksteen Voor- of naklimmen Vlees of vegetarisch Kandinski of ……. NSAC of region Overhang of randjes Solo of artificieel Tent of bivak Lui of moe Kunst of boulderobject Studie/werk of TilSAC

High & Stoned

Voorzitter Miriam van Seters Grigri natuurlijk Als er maar kaas op zit!! Freyr, gezien de indeling van de komende blokweekenden belooft het een goed voorjaar te worden! Welke was met die gekleurde greepjes? Neoliet, lange leve de gekleurde greepjes!! Dat is natuurlijk geen vergelijking waardig, uiteraard: Bijzondere Belgische Biertjes!! Snowboarden met de schoonfamilie Duhhh KlimweekendEN! …typfoutje neem ik aan In de lente kan je toch echt het beste in de rotsen hangen, lekker in het lentezonnetje zonder dat je van de rots afsmelt! Mag ik mijn 7A boulder met touw nog inzetten? Tja…als echte plastictrekker Witte Calanques-kalksteen... hmmmm Voorklimmen is het enige wat telt natuurlijk Hoezo óf?? … zeker te veel met die VegaASACers op pad geweest? Lastige keuze…in de Charmonix zit de Ciney Brune wel op tap.. TilSAC!! randjes happen Linkervoet-Linkerhaak Bivakje Burger Kunst is om op te boulderen Ook ik ben sinds kort geïnfecteerd door het burger virus.. het schijnt besmettelijk te zijn dit jaar…

-5-

Secretaris Jacqueline Jacobs Acht Nieuwe stijl Freyr

Allebei nog nooit geweest Neoliet BB Snowboarden Eye of the tiger Klimweekend Allebei

4+ graniet pff Hoop snel te kunnen gaan voorklimmen Is dat nu serieus? Kandinski NSAC Randjes Tent liever lui dan moe kunst studie en TilSAC

September 2005

Acht of ATC TILSAC ei: Oude of nieuwe stijl

Klimcommissaris: Paul de Graaf HMS Pindakaas met stukjes noot

Freyr of Dave

Beez

Bleau of de Eiger Noordwand

Peak district

Neoliet of sportcentrum

Urban Boulderen

Bavaria of BB Skien of klimmen in de kerstweek

Cola Dat werd een paar dagen Londen, volgend jaar klimmen natuurlijk Of wat? Gewoon Eye of the Tiger! Gewoon niet tegelijkertijd plannen dan kun je naar allebei Klimmen in een lentezonnetje

Eye of the tiger of……. Dies of klimweekend Zomer of winter 4+ of 6B Plastic of graniet

5C op de rotsen en (bijna) 6B op plastic Als je er maar op kan klimmen

Graniet of kalksteen Voor- of naklimmen

Als de zon er maar op schijnt ☺ Voorklimmen natuurlijk

Vlees of vegetarisch Kandinski of ……. NSAC of region Overhang of randjes Solo of artificieel Tent of bivak Lui of moe Kunst of boulderobject Studie/werk of TilSAC

Penningmeester Mario Hermens ATC, sinds kort Oude stijl, sommige dingen moeten nooit veranderen Freyr, geen autoweg en natuurlijk erg veel klassiekers Eiger Noordwand, alleen kijken, niet aanraken… Neoliet, mag het sportcentrum niet in Beide! Na Siurana zeg ik toch maar klimmen Natuurlijk Eye of the Tiger Klimweekend…misschien dat het dit jaar verandert Zomer, warm.. 6B, het zit er aan te komen Graniet, dat hoef ik toch niet uit te leggen

Uh…wat is wat ook al weer? Voorklimmen, laat die adrenaline maar komen Als de honger maar gestild wordt Vleessschhh! Extase! Kandinski of….Café België (Utrecht) TilSAC Dan toch maar NSAC Bakken Sleuren Close finish, randjes Kun je me een beetje bijDan toch maar artificieel blocken? Slapen op een dak op Malta is Tent tot nu toe het beste gebleken ☺ Moe van het lui zijn Liever moe dan lui Kunstzinnig boulderobject Boulderobject is kunst! TilSAC natuurlijk Dit jaar zal het wel wat meer TilSAC worden

De Voorzitter Dat lijkt me duidelijk genoeg toch? Als enige oude-rot zal ik nog een half jaartje meedraaiden in dit bestuur. Dat moet geen lastige klus worden gezien mijn fanatieke mede-bestuursleden! Alhoewel ik inmiddels ook slachtoffer ben geworden van het burgervirus, ga ik met veel zin de komende bestuursperiode tegemoet!! Uiteraard hebben we weer de wildste plannen voor deze bestuursperiode, maar het belangrijkste wordt toch vooral héél véél klimmen!! High & Stoned

-6-

September 2005

De Secretaris Tja…wat wil ik nog meer kwijt. Sinds september ‘studeer’ ik hier in Tilburg. (lerarenopleiding wiskunde) In de jaren ervoor heb ik nog een paar hopeloze pogingen gedaan tot studeren, maar aangezien dat niet lukte ben ik maar gaan reizen. Op mijn elfde ben ik voor het eerst meegesleurd naar een klimhal. In de jaren erna heb ik nog een paar keer binnen en buiten geklommen. Tijdens de tikmarkt hoorde ik van de TilSAC en het leek me wel leuk om eens actief te gaan klimmen. Nooit gedacht dat ik 4 maanden later in het bestuur zou zitten. Maar ik heb er ontzettend veel zin in om samen met mijn bestuursgenoten er een leuk TilSAC jaar van te maken en uiteraard veel te gaan klimmen. Aan het eind van het jaar wil ik toch op zijn minst kunnen voorklimmen!! De Klimcommissaris Als eerstejaars psychologie student ben ik nog een groentje wat klimmen en TilSAC betreft, dit heeft mij er niet van weerhouden om het bestuur in te gaan. Ik ga de komende tijd als jullie klimcommissaris rondlopen en veel weekenden organiseren. Hier hoef ik natuurlijk niet veel meer bij te zeggen behalve dat ik enorm veel zin heb om er een prachtig klimjaar van te maken met TilSAC De Penningmeester Nou wat moet ik nog meer vertellen? Ik ben denk ik de enigste TilSACcer die in Utrecht woont. Ik kan er ook weinig aan doen dat de TilSAC gezelliger is dan de USAC ;P. Ik heb wel 4 jaar in Tilburg gestudeerd op de ALO. Vandaar de connecties in Tilburg. Nu doe ik de verkorte opleiding fysiotherapie in Utreg, alweer in het laatste jaar. Naast klimmen ben ik nog wel eens in het bos op de mountainbike te vinden en af en toe hol ik nog achter een balletje aan in de zaal. Je zult mij (bijna) niet op het sportcentrum tegenkomen, want dat is verboden terrein zonder sportkaart. Wel ben ik er zoveel mogelijk weekendjes bij en ik zeg geen nee tegen activiteiten waar BB’tjes aan te pas komen. Naast geldzaken wil ik me dit jaar wat meer bezig gaan houden met de H&S en ik wil kijken of ik nog wat leuke dingen met de site kan doen. We hebben een leuk bestuur en liggen zoals ik het nu zie best op één lijn. Nou maar niet te lang maken dit verhaal, want jullie krijgen nog genoeg te horen van me dit jaar! Wil je meer weten, dan moet je maar gezellig met de TilSAC een weekendje mee weg gaan! High & Stoned

-7-

September 2005

‘Het begin en einde van de wand zijn zoek, door het klimmen met een blinddoek!’, luidde de naam van de tweede en tevens nieuwe categorie. Na afloop een geprezen ronde doordat het een ‘aparte ervaring’ voor de meeste mensen was (apart lees: blauwe knieen en bulten op menig lichaamsdeel). Maaiende armen, grijpende handen, schrapende schoentjes dikke lagen rubber achterlatend, gaf de toeschouwers en medeklimmers genoeg om te lachen. Bij de dames gaf deze hilarische strijd een verdiende winnares in de persoon van de nieuwkomer Jacqueline Jacobs. Bij de mannen was het een spannende strijd die beslist werd met een verschil van één enkele seconde in het voordeel van Thijs van den Burg. Al de frustraties opgedaan bij de eerste clubkampioenschappen, waren ineens geheel verdwenen. Deze ronde komt zeker terug het volgend jaar.

TilSAC Clubkampioenschap, 23 november 2005 Door: Thijs van den Burg

Na de introductie vorig jaar, is er dit jaar een goed vervolg gegeven aan de TilSAC Clubkampioensschap. Kleine aanpassingen waren hier en daar natuurlijk wel nodig omdat het vorig jaar nog in de kinderschoenen stond. Ten eerste was de jury aangepast welke nu bestond uit onze eigen klim-goeroe Dirk (nog voordat hij zijn kapsel modieus had opgefleurd). Het totaal van categorieën was met één categorie uitgebreid om het aanbod nog diverser te maken. De dames en heren waren zelf ook nog opgesplitst. Dit om een ieder meer kans te geven op een prachtige oorkonde met bijbehorende (plastic) beker. Na ‘wekenlange’ voorbereidingen en uitstel van twee weken was het dan eindelijk zover. De opkomst van de deelnemers was alleraardigst te noemen. Het aantal was gestegen ten opzichte van vorig jaar met nu ook buitenlandse studenten in het deelnemersveld. Het totale aantal toeschouwers daarentegen was minder dit jaar wat toch enige teleurstelling met zich meebracht maar de pret zeker niet kon drukken. Net als vorig jaar was de blote voeten ronde de eerste test voor de deelnemers. Met de aankondiging ‘Blauw zijn de nagels en koud zijn de voeten, toch zul je zonder schoenen naar boven moeten’, begonnen de klimmers aan de eerste beproeving. Een vaste route die zo snel mogelijk af moest worden gelegd zonder te vallen. Bij de dames ging deze prijs zoals verwacht naar onze secretaris Miriam van Seters, die sneller lijkt te klimmen zonder schoentjes dan met. Bij de mannen waar het deelnemersveld iets uitgebreider was, ging de prijs enigszins onverwacht naar de sterk klimmende Mario Hermens. Als laatste in de rij vloog hij op zijn blote voeten omhoog om de rest met maar liefst 4 seconden het nakijken te geven. High & Stoned

De derde categorie was wederom een nieuwe met als titel: ‘Ik hang hier al een uur, maar val nog steeds niet van de muur!’. Een beetje anders dan de andere want het was de bedoeling om zo lang mogelijk te blijven hangen aan één greep. Met twee personen tegelijk pijn lijden en pijn verbijten. Veel personen die van de greep afgleden omdat ze even wilden herpakken. Mooi niet dus. Maar uiteindelijk waren er toch twee erg verdiende winnaars die een nieuw record neer hebben gezet wat in de aankomende jaren nog maar verbeterd moet worden. Karlijn Wilbers bleef bij de dames 2 -8-

September 2005

feest????personen, de Nederlandse vlag, een echte voetballer zijn de revue gepasseerd. Maar het was toch mede-organisator Karlijn Wilbers die haar tweede prijs van de avond in de wacht sleepte door op haar skates naar boven te rollen.

minuut en 25 seconden lang hangen. Langer dan alle mannen op eentje na. Dit was onze Vietnamees Tran Nha die een ziekelijke tijd van 4 minuut 14 op de klok zette. Petje af. De vierde categorie was de bekende slipper categorie die vorig jaar nog gewonnen werd door onze Willem. De aankondiging luidde, ‘Je bent een stuk hipper, naar boven klimmend op een slipper’. Twee technische routes werden uitgezocht waar de klimmers hun kunsten konden vertonen. Bij de vrouwen was het Femke Rommers (vorig jaar de sloffen categorie nog op haar naam schrijvend) die het snelste boven kwam. Bij de mannen was het wederom Thijs van den Burg die als snelste de plafondplaten aantikte.

De prijsuitreiking werd natuurlijk in de kantine gedaan onder leiding van Dirk en bier. Het was een geslaagd clubkampioenschap met mooie winnaars. Gefeliciteerd allemaal en tot het volgend jaar.

De laatste categorie blijft de mooiste, maar heeft wel het minst met klimmen te maken. Bij de open categorie gaat het om de aankleding maar vooral de manier waarop naar boven wordt gegaan. Een regiomensch, drie dikke

High & Stoned

-9-

September 2005

Bikkelbbq

van een gepimpt exemplaar. Waar is dat ding dan?” Mario:“Waarschijnlijk bij Bas.”

Dilemma, dilemma. Donderdagmiddag 22 december zou ik eigenlijk een –zwaartentamen hebben. Tegelijkertijd had ik aangeboden de TilSAC bikkelbbq voor die avond (mede) te organiseren. Alle twee de dingen doen zou niet gaan lukken, dus moest er gekozen worden. Tentamen - bbq. Bbq tentamen. Duidelijk; dat werd de bbq! (Oké, door een lichte inschattingsfout had ik dat tentamen toch nooit naar behoren kunnen maken, maar dit terzijde.)

Een kleine optelsom maakte ons duidelijk dat je voor 14 man iets meer nodig hebt dan één kleine bbq. Besloten werd Bas bellen. Helaas was zijn nummer buiten gebruik. (Een voorgoed vaarwel richting TilSAC misschien?) Dat werd dus langsrijden. Ook dat leverde erg weinig op, hij was niet thuis.

Door: Nicole van Geel

*!Pling!* Ineens schoot mij te binnen dat ik ooit in de catacomben van mijn huis wel eens een bbq had zien staan waarvan mij ingefluisterd was dat hij nog gloednieuw was. Vanavond zou een mooi moment zijn om dat ding in te wijden. Zowaar bleek deze bbq compleet én geschikt om te bbq-en. Niets kon deze prachtige avond nog in de weg staan!

Die bewuste donderdagmiddag gingen Lindsay, Mario en ik al vrij vroeg boodschappen doen. De taken waren mooi verdeeld: Mario duwde het wagentje, ik deed de –al dan niet onzinnigesuggesties en Lindsay laaide de kar vol (“Dit kost toch geen drol, dus dat kan wel.” “Ach joh, dat kost ook bijna niks, dus dat kan ook wel.” “Oh, dit is ook wel lekker. Nemen we ook mee, kost toch geen klap.”) Twee kilo speklapjes, anderhalve kilo kip, twee pakken worstjes en 24 hamburgers later (plus wat groente) stonden we bij de kassa. Daar bleken al die dingen die ‘bijna niks’ kosten bij elkaar toch een aardig bedrag op te leveren. Nou ja, we staan ten slotte bekend als de LuxeSAC en die eer moeten we hoog houden, nietwaar? Dus werd er zonder morren het bedrag neergeteld. Dit beloofde een buitengewoon goed en lekker vreetfestijn te worden!

Mario en Jacqueline ontfermden zich over de aankleding van de tuin. Lichtslangen in allerlei kleuren werden opgehangen, een zeil werd gespannen (stel dat het regent. Word je nat van!), de vuurkorf klaargezet en de tafel opgebouwd (twee omgekeerde boodschappenkratjes). Er waren te weinig stoelen aanwezig, maar een kniesoor die daar op let. Hadden de laatkomers maar niet zo laat moeten komen! Ergens tussen 7 en 8 druppelden iedereen binnen, de pastasalade bleek een grote hit en ook om het stokbrood met satésaus werd bijna gevochten. Toen werd het tijd voor dé ontgroening voor beide bbq’s door onze meester-bbq-ers Tim en Thijs. Tim ontfermde zich over de hamburgers, terwijl Thijs het zwaardere werk niet schuwde en de vlammen hoog op liet laaien. Tja, speklapjes… Er werd veel gegeten en als ik even voor mezelf mag spreken: net iets té veel. Het vervelende met dingen als een bbq of een gourmet is dat je blíjft eten. Zo ook deze keer. Mocht ik insneeuwen of iets dergelijks, dan had

In de keuken van Jacqueline startten we met de voorbereidingen. Spiesjes van champignons, courgette, ui en een restje kip maken, speklapjes kruiden, kip marineren, het verliep wonderwel vlotjes. Ik: “Zeg jongens, hoeveel bbq’s hebben we nou eigenlijk tot onze beschikking?” Lindsay:“Weet ik niet. Ik heb dat ding die we met de Dies gekregen hebben maar meegenomen.” Ik:“Er zou toch ook nog zoiets bestaan als TilSAC bbq’s? Er staat mij iets bij High & Stoned

- 10 -

September 2005

ik toch zeker genoeg reserve om een week op te teren!

Kerstweek 2005/2006 samen met de ASAC

Het was erg gezellig en het bikkelen viel wel mee. Toch zat ik op een gegeven moment nog maar met drie anderen buiten, de rest was naar binnen verhuisd. ‘Stelletje watjes’ dacht ik nog. Tot duidelijk werd wat er aan de hand was: de gluhwein werd opgewarmd. Daar kwamen wij ook wel even voor naar binnen. Na een goed glas gluhwein zijn we met de diehards nog lekker buiten rond de bbq gaan zitten (het hout voor de vuurkorf was inmiddels op). Lindsay ontpopte zich als een ware pyromaan en stookte de hele oud papier voorraad van Huize Jacqueline op.

Door: Tjeerd van den Ham (secretaris ASAC) Of opa Ham nog een leuk verhaal te vertellen heeft? Hmm… eens even denken. Jawel! Kom maar even op schoot zitten, dan zal ik je vertellen over de winter van 2006, of was het nou 2005? Nou ja, dat maakt ook niet zoveel uit. Het was een bijzondere winter, dat weet ik nog goed. Het was koud en nat in Nederland. Nee, dat klopt, dat is niet zo bijzonder, maar stil nou even. We hadden in die tijd de traditie om juist dit weer te ontlopen en voor een week de vogels naar het warmere zuiden te volgen. We waren nog een stel jonge honden, en benutte iedere vrije dag die we hadden om te klimmen. Zo ook die week tussen kerst en oud en nieuw. We gingen naar een gebied vlakbij, of toch niet zo heel vlakbij, Barcelona. Van dit Spaanse klim-mekka wat men Costa Daurada noemt, hebben we de gebieden La Mussara en Suirana -ehm- Siunara, nee Siurana bezocht.

Toen ik thuis in mijn bedje kroop voelde ik mezelf helemaal uitgerookt. Geen probleem, dacht ik, even douchen, kleren in de was, jas even laten luchten en dan is alles weer weg. Gisteren, drie weken later dus, pakte ik mijn jas weer uit het ‘luchthok’ en een weelderige bbqwalm kwam mij enthousiast tegemoet. Dat was niet de bedoeling. Dan is er nog maar één oplossing: stiefmoeder, help!

High & Stoned

Het begon allemaal op de vrijdag voor Kerst, 2005. Ik ging met 3 kameraden van mijn studentenklimvereniging, precies ja, de ASAC, boodschappen doen voor de vakantie. Wij gingen een dagje eerder weg naar Spanje, en hadden zo tijd om dit voor de rest, die met een busje ging, te regelen. De man achter van de winkel wist niet waar hij kijken moest toen we joelend met drie overvolle wagentjes zijn kassa bestormden en de arme Volkswagen Polo waarmee we dit vervoerden had het maar zwaar onder de lasten van al deze Aldi lekkernijen. Om vooral niet te vroeg te vertrekken lieten Pauline en ik op de koop toe de lift vastslaan van de flat waar we alles heen brachten, zodat we ruim een half uur in een klein hokje door een nog kleiner ruitje de buitenwereld hebben mogen aanschouwen. Na deze ongein en nog veel meer nodeloze vertragingen, gingen we uiteindelijk mooi in de spits weg, een timing - 11 -

September 2005

waar ik vandaag de dag nog immer trots op ben.

gauw richting de zesde. Als afsluiter van een zeer geslaagde eerste dag een niet malse overhangende versnijding moeten klimmen, enkel omdat mijn (klim)partner pas halverwege de lengte tot de conclusie kwam dat dit toch echt niet de 5+ kon zijn, maar een 6b. Daarmee was de toon in de onaflatende jacht naar hoge graderingen wel gezet, iets wat de rest van de week almaar doorging. Eenmaal bij de auto teruggekeerd wees een, netjes in spiegelbeeld en chocolade gezet, ASAC op de voorruit erop dat ook de rest van de meute was aangekomen. Een blij weerzien volgde, niet in de laatste plaats geholpen door de voorraad alcoholische dranken en cadeautjes.

Toen ik in het holst van de nacht ergens in het zuiden van Frankrijk lustig er op los aan het sturen was, doemden er plotsklaps een zevental lichtende pilaren op. Het destijds gloednieuwe viaduct van Millau! Johan, net als ik een technicus van de oude stempel, had het natuurlijk al lang gezien, en samen maakten we wildenthousiast de in dromenland verkerende Pauline wakker. Ons enthousiasme vond helaas geen weerklank bij haar. De ochtendgloren volgden niet veel later, en we vergaapten ons allen aan het Spaanse landschap, iets wat de meerderheid van ons nooit eerder had mogen aanschouwen. Ik verkeerde in de zalige positie het laatste stuk naar de camping te mogen rijden, waardoor we sneller dan de meest positieve inschatting bovenop het rotsplateau stonden en konden genieten van het uitzicht en de intense zonnewarmte. Volledig ingeburgerd in de Spaanse kalmte hebben we rustig onze tent opgezet, op minder dan twee passen afstand van de gapende afgrond.

De dagen daarna zijn eerlijk gezegd een beetje een mengelmoes van herinneringen geworden, maarja, wat wil je op mijn leeftijd. Ik weet nog wel dat we op de ene mindere dag gezamenlijk naar Barcelona togen, alwaar we al parkoersend door de metro zijn gerend, langs de Sagrada Familia, weer door de metro en over de Rambla hebben geflaneerd. De rest van

In plaats van de geboden rustdag zochten we de zondag in alle vroege onze weg naar de in de ochtendzon schitterende kalkrotsen. Daar aangekomen deden we ons tegoed aan de heerlijk scherpe en ruwe rotsen en het uitzicht, wat tot aan de Middellandse zee strekte. Eerst rustig opbouwend in de vijfde graad, maar al High & Stoned

- 12 -

September 2005

pure frustratie 7b- te waarderen en weg te lopen. Dan maar in de iets lagere waarderingen zoeken en een aantal routes met potentiële grounders die hoger waren dan die hele 7broute geklommen. Tegen het einde van wat uiteindelijk weer een prachtige dag werd, kwamen een aantal mensen uit onze groep naar ons toe met de mededeling dat ze een zeer mooi 7a project hadden gevonden. Met drie haken en nauwelijks 8 meter hoog… Toch nog maar een keer ingestapt en toen wel getopt, navraag op de camping leerde dat het stiekem een 6c was. Na een onvergetelijke nieuwjaarsfuif weer in alle vroegte opgestaan, waarna we gedrieën terugkeerden naar het wandje van de dag ervoor om de route ernaast te proberen. Dit was een echte 7a, en daarom konden we hem ook alledrie niet. Daarom maar snel teruggekeerd naar de camping om er daar achter te komen dat we een van de weinige waren die op nieuwjaarsdag het klimharnas hadden aangetrokken. De rest leed duidelijk ook onder de gevolgen van de jaarwisseling. Aan het eind van de dag, en tevens een prachtige vakantie, allen frisch ende fruitig in de auto of bus gestapt, en het 17 uur durende feest wat terugreis heette kon worden aangevangen.

de dagen zijn een aaneenschakeling van warmte, klimmen, koude, klimmen, eten, klimmen, drinken en nog meer klimmen. Dat er zo veel mogelijk en op hoog niveau geklommen werd, lieten de vele bloedsporen in de wand wel zien. Ja lekker, doe mij ook maar een bakkie koffie. Nee, zwart, en een koekje graag. Hmm, lekker koekje. Haal je die tegenwoordig nog steeds daar bij die bakker om de hoek? Wat? Oja, het verhaal. Nou goed, waar was ik. La Mussara, precies. De laatste dag dat we daar klommen, het moet donderdag geweest zijn, moest ik aan het eind van de dag tot mijn ontsteltenis concluderen dat mijn jas onder mijn neus vandaan weg was gejat door een stel Spanjaarden. Dat was nog niet zo heel erg, maar dat mijn paspoort, rijbewijs, portemonnee, hoofdlamp, zakmes, labello en niet te vergeten lenzenbakje erin zaten wel! Gelukkig waren de meeste hiervan snel teruggevonden, ze lagen op de bus, maar onder andere mijn pinpas bleef toch echt weg. Snel de pas geblokkeerd en naar het politiebureau gegaan om aangifte te doen. Dat laatste ging niet zo heel snel omdat we eerst twee keer langs het bureau reden zonder het op te merken, en toen we eindelijk binnen waren ook nog eens te horen kregen dat we naar een ander district moesten gaan. Diep teleurgesteld afgedropen en richting Siurana verhuisd. Op oudejaarsdag voor dag en dauw opgestaan om samen met Marian een dag flinke prestaties neer te zetten. We waren inderdaad ruim als eerste weg, om vervolgens net zo lang te gaan zitten blauwbekken onderaan de rotsen totdat de rest van de groep arriveerde. Toen maar met de staart tussen de benen om de hoek gaan klimmen, waar ik een prachtig project ontwaarde. De wand was nauwelijks acht meter hoog, telde drie haken en een tophaak, maar was sterk overhangend. Helemaal door het dolle heen van de prachtige lijn direct, zonder op te warmen, erin gesprongen en na een keer uitwerken en een mislukte poging de setjes en het touw eruit getrokken om hem vervolgens uit High & Stoned

- 13 -

September 2005

Nu de bergen eindelijk weer terug zijn komen ook de herinneringen van een lange zomervakantie, die zo’n 6 maanden geleden begonnen weer terug. Vooral de goede herinneringen! Zoals die van de beklimming van de Salbitschijen Zuidgraat in de Zwitserse Urner Alpen. Na een verblijf in Arolla (CH) waren we naar Andermat (CH) verhuisd. De omstandigheden in de bergen waren toen vergelijkbaar met die van nu. Het had gesneeuwd (in augustus) en de bergen waren met een aanzienlijke laag sneeuw bedekt.

Tourskiën en klimmen: Ow, wat zijn

de Alpen toch geweldig!

Door: Joris van Willigenburg

Het is 25 december, één minuut voor halfacht in de morgen. Ik ben al wakker en dat toch al minstens vijf minuten. Ik kijk nogmaals op de wekker, hij verspringt naar 07:30. De wekker gaat af en ik zet hem uit, zonder in de verleiding te zijn geweest op snooze te drukken en mijzelf zo 9 minuten extra nachtrust te gunnen. Dat doe je je natuurlijk niet zomaar aan. Snel even naar buiten kijken: het is mooi weer. De kleren gaan aan en ik loop naar beneden om te gaan ontbijten. Ik kan het niet laten om een lekker TilSAC eitje te bakken: Old-school, bij gebrek aan Camembert. Na het ontbijt is het tijd om de stijgvellen onder de ski’s te plakken. Dit karwijtje kunnen we (ik ga vandaag met mijn zus op pad) gelukkig in de warmte van het chalet opknappen. Daarna vertrekken we.

Na sneeuwval zien bergen er altijd mooier uit dan daarvoor. Niet alleen woester, maar ook duidelijker. Een grijze wand krijgt reliëf doordat er op de randen sneeuw blijft liggen. In de winter betekend verse sneeuw geheid mooie poeder afdalingen, in de zomer betekend het vrijwel zeker dat je de plannen moet aanpassen. Een goede reden om Arolla te verruilen voor Andermatt, waar ook veel lager gelegen rotsroutes zijn, die waarschijnlijk sneeuwvrij zouden zijn.

Het is mijn eerste tourskitocht van het seizoen, het doel van vandaag is “le Chantonnet”, een topje van 2576 meter hoog. Een topje dat werkelijk niets voorstelt bij de berg waar deze haast aanvast zit, de 3820 meter hoge Mont Dolent. Of 4313 meter hoge Grand Combin, waar je tijdens de toch uitzicht op krijgt.

Mijn horloge piept. Het is 05:00. De wekker is deze vakantie al vaak genoeg om die tijd, of eerder af gegaan, maar het went nooit. Joost (GSAC) kijkt er ook niet direct vrolijk bij. Er zit een dikke laag rijp aan de binnenkant van de tent. Buiten is het dus nog veel kouder. Eerst maar wat ontbeiten, de brander onderde voortent wordt aangezet, zodat we strakt warme thee hebben. Daarna mogen de oude boterhammen, met alweer chocopasta naar binnen gewerkt worden. Waarom?

Belangrijker is echter dat het gevoel van in de bergen zijn weer terug is. En niet dat gedoe van met honderd andere mensen tegelijkertijd dezelfde berg afglijden, niet in Freyr voor een (meestal afgespekte) route vechten of erger voor een (versleten) touw in een veel te zweterige klimhal. High & Stoned

Het gidsje laat geen misverstand bestaan over de route die we willen klimmen en omschrijft de zuidgraat met woorden als “Eine ware symfonie im Fels” en “Schönste gratkletterei im - 14 -

September 2005

chill-momentje, of liever een chill moment, we blijven een uur zitten. De Zwitserse gids arriveert samen met zijn vrouw en zoon niet veel later dan ons op de top.

Alpenraum” en “Einmalig und unvergeslich”. Dat belooft heel wat voor de 19 touwlengtes die staan te wachten. Daarom dus! Een dag eerder hadden Joost en ik al geklommen op de (makkelijkere) Oostgraat van deze berg. Zo waren we al ingespeeld op elkaar en bovendien hadden we “voorkennis” over de afdaling. Na het ontbijt breken we de tent af en verstoppen deze, samen met de slaapzakken. We staan als eerste touwgroep bij de instap van de route en maken ons klaar om te gaan klimmen. Nog voordat we begonnen zijn arriveert de tweede touwgroep. Deze bestaat uit twee snel gekleede, duidelijk hoorbare, Italianen. Ze zien er snel uit en zullen dus ook wel snel klimmen. We hebben geen zin om hun hete adem de hele dag te moeten voelen. We gaan er snel van door en besluiten de eerste 5 touwlengtes vol gas te gegeven. We hopen wat voorsprong te kunnen nemen hebben en dat wat relaxter kunnen gaan klimmen.

Na twee uur voorzichtig afdalen komen we aan in de Salbit-hut, waar we ieder een liter cola tot ons nemen. Ook de gids komen we hier weer tegen. We praten een beetje na. We hebben een aantal touwlengtes samen geklommen en dat zonder elkaar in de weg te zitten, in plaats daarvan hebben we elkaar zoveel mogelijk geholpen. Je maakt wel eens anders mee in een willekeurig Belgisch klimgebied. Een druppeltje zweet stroomt over mijn voorhoofd. Het is koud, maar van dat tourskiën krijg je het wel warm, je moet alleen niet bang zijn om moe te worden. Op dit moment zit half Nederland aan een kerstontbijt met croissantje en Jus d’Orange. Ook zullen er wel een aantal busjes volgepropt met (ALDI voedsel voor een week) opweg zijn naar Franse, Spaanse of Italiaanse klimgebieden. Welke idioot gaat er nu klimmen in de winter (okeej, watervalklimmen, maar verder? In de winter moet je skiën. En daar ben ik nu gelukkig mee bezig. Na een kleine 3 uur omhoog lopen staan we op de top.

Ondanks dat de moeilijkheid een beetje tegenvalt lukt het nog ook om een voorsprong op te bouwen. 6 touwlengtes en een abseil later blijkt dat we een flinke voorsprong hebben opgebouwd. De Italianen schieten bepaald niet op, we hebben ons laten afbluffen. We kunnen nu relaxter doorklimmen, zonder met andere klimmers in de route rekening te hoeven houden. De Italianen houden namelijk alle volgende touwgroepen op, en dat zijn er inmiddels heel wat, we zullen ze niet meer zien. Alleen een Zwitserse gids weet de Italianen te passeren.

De beleving is weer net zoals op de Salbitschijen. Met z’n tweeën op de top en heel de tocht het gevoel gehad alleen te zijn op de berg. We blijven echter wat minder lang boven. De zon heeft niet veel kracht en voor het onaangenaam wordt willen we bezig zijn met de afdaling. Wat dit betreft is toerskiën toch wel de koningsdiscipline van het alpinisme, bij welke andere vorm van bergsport is namelijk de afdaling minstens net zo leuk als de beklimming? Of je moet 1000 meter afdalen door een puingoot of abseilen tot je hobby willen maken. De afdaling van de Salbitschijen was vervelend. Dat is nu wel anders, dat er nog maar veel sneeuw mag vallen! Leve de winter!

Zoals afgesproken zal Joost de sleutelpassage voorklimmen, hij is immers de betere klimmer van ons beiden. Dit is echter lang niet het enige moeilijke stuk in de route, deze is namelijk vrij continu en nergens echt gemakkelijk. Na ongeveer 6 uur non-stop klimmen staan we op de top. Op de top pakken we een High & Stoned

- 15 -

September 2005

goedkoop(st!). Er wordt in de cursussen heel duidelijk naar toegewerkt dat je na de cursus ook zelfstandig op pad gaat. Bovendien ben je met andere studenten op pad, het is vaak erg gezellig!

Tilburgse studenten ALPEN club: Het NSAC Zomerprogramma Je bent lid van Tilburgse Studenten ALPEN Club. De meeste activiteiten van TilSAC vinden echter plaats in de Ardennen. Het NSAC Zomerporgramma is de mogelijkheid om in de Alpen te komen.

Als je geïnteresseerd bent, is het al snel de moeite waard om even contact met me op te nemen. Ik vertel je graag wat het programma inhoud. Kijk ook even op de Zomerprogramma pagina op de site van de Nederlandse Studenten Alpen Club (nsac.climbing.nl). De inschrijving is nu geopend en deze sluit op 1 maart. De cursussen zullen in juli plaatsvinden. Aarzel niet om mij of andere met vragen lastig te vallen en wees er op tijd bij, want wie te laat is gaat niet mee.

De belangrijkste Alpen activiteiten van alle SAC’s worden gezamenlijk, in NSAC-verband, georganiseerd. Het betreft hier dan het Zomer en Winterprogramma van de NSAC. Je kunt hier cursussen volgen die je leren zelfstandig tochten te maken in de alpen. Afhankelijk van jouw ambities kun je dan eenvoudige gletsjertochten maken tot en met het beklimmen van een noordwand. Het programma bestaat uit 3 cursussen:

Inschrijven kan tot eind februari, de cursussen zullen allemaal in juli plaatsvinden.

C1 (Beginnerscursus) Het doel is dat je aan het eind van de cursus zelfstandig, met mensen met vergelijkbaar niveau makkelijke beklimmingen kunt doen, waarvoor je moet rotsklimmen in Ie en IIe graads terein en gletsjers begaan. Je leert zekeringstechnieken, gebruik van stijgijzers en pikkel, weerkunde, gletsjerkunde, tochtenplannen, alpiene gevaren, noodzakelijke reddingstechnieken enz.

Indien je vragen hebt of je wilt inschrijven kun je bij mij terecht, kijk zeker ook eens op de zomerprogramma pagina van de Nederlandse Studenten Alpen Club: nsac.climbing.nl Joris van Willigenburg Alpien Coördinator TilSAC Tel. 06 41433229 e-mail: [email protected]

C2 Alpien Rots Deze cursus legt de nadruk op rots klimmen, rots graten en alpiene sportklimroutes. Er wordt zelfstandigheid van je verwacht. Je voert tochten vooral zelf uit en instructeurs zullen zich meer op de achtergrond houden. C2 Hoog Alpien De laatste cursus uit het programma. Ijsklimmen komt aan bod, maar ook technieken om de snelheid er in te houden. Er wordt een hoge mate van zelfstandigheid verwacht.

Overnachten bij een Berghut (achtergrond Aiguille du Chardonnet)

De NSAC cursussen kenmerken zich door relatief veel cursus dagen, begeleiding en toch High & Stoned

- 16 -

September 2005

Alpien klimmen begint bij C1… Door: Willem Franssen

Als je besluit om een C1- cursus bij de NSAC te gaan volgen, begint het hele avontuur al op de indelingsdag. Hier wordt het kaf van het koren gescheiden door een aantal zware beproevingen. Alhoewel, normaal gesproken zouden de touwtechnieken een eitje zijn en de afstand van 5 km in een half uur ook geen onmenselijke opgave. Echter na de erg gezellige ASAC-dies, kwam een en ander toch in een ander daglicht te staan.Ook na afloop van de indelingsdag wordt er nog gezellig een X aantal biertjes gedronken met je potentiële cursusgenoten. Gelukkig heeft de ASAC hun dies NA de indelingsdag gepland….

Lopen over een Gletsjer

Een tijdje na het doorstaan van al deze ontberingen krijg je dan het verlossende bericht met de indeling van de cursussen. Niet geheel buiten verwachting stond daar ook mijn naam op. Natuurlijk wil je na je cursus nog het een en ander van het geleerde in de praktijk brengen. En vooraf heb je ook al vrij… Het plannen van de zomer kon beginnen!!

IJsklimmen

Na een weekje weggeregend te zijn uit het Kaisergebirge, togen Joris en ik richting Bergell. Dat bleek een goede keuze; binnen 24 uur zat ons eerste tochtje er al op… Er volgde nog een mooie tocht en een middagje sportklimmen. Hier kom ik zeker nog een terug!! Met trein, bus en liftend bereikte ik binnen een dag Chamonix, waar ik had afgesproken met 2 cursusgenoten en mijn maatje Wout. We zouden ons gezamenlijk gaan voorbereiden op de cursus, die een week later zou beginnen. Dit deden we in de vorm van een dagje sportklimmen, mountainbiken en een mooie dagtocht te voet. Nu was ik er toch echt helemaal klaar voor!!! Een voor druppelden mijn mede- cursisten binnen op de afgesproken camping in

Rotsklimmen op een graat High & Stoned

- 17 -

September 2005

Je hoeft om deel te nemen aan den C1-cursus weinig ervaring te hebben. Voor de indelingsdag oefen je een paar touwtechnieken (TilSAC biedt die service) en train je een beetje conditie. Je hoeft al helemaal geen briljant klimmer te zijn, want daar is de cursus helemaal niet op gericht. Als het leuk vindt om in de bergen te zijn en daar iets meer te doen dan vanachter het raam er naar kijken, dan is een C1 bij de NSAC echt een aanrader!! Je kunt daarna ook echt zelfstandig op pad (uiteraard op jouw niveau) En het is ook nog eens buitengewoon gezellig!!.

Chamonix. Sommigen met al een paar mooie tochten achter de kiezen, sommigen vers uit de collegezaal. De eerste dag helaas nog geen bergen. We bezoeken eerst het Maison de Montagne. Hier bekijken we allerlei klimgidsjes, kaarten en leren we het een en ander over weerkunde en tochtenplanning. Al snel blijkt dat we een erg gezellige groep hebben. Studenten onder elkaar he…!! Iedere avond wordt er veel aandacht besteed aan het eten, onder de bezielende leiding van Peer, onze hoofdinstructeur cq chefkok. En daarna uitaard een lekker biertje… Maar ook moet de tocht gepland worden voor de volgende dag!! En zo gaat de week voorbij, met veel hoogtemeters, leermomenten, oefeningen, tochtenplannen, tochtenplannen weer aanpassen enz. Maar ook veel bier, wijn, eten, gezelligheid en lachen. We beklimmen toppen, houden een NUT-leg-wedstrijd, oefenen touwtechnieken, lopen op stijgijzers, kijken naar het weer, praten over de risico’s van bergsport, leren remmen in de sneeuw…

Eerst droog oefenen…

Om dan uiteindelijk de week af te sluiten met de beklimming van de Gran Paradiso, de hoogste berg van Italië. En het mooie is dat we niet de berg opgesleept worden door onze 3 (overigens geweldige) instructeurs, maar helemaal zelf de tocht plannen en leiden. Als we uiteindelijk de top bereiken, geeft dat natuurlijk een enorm voldaan gevoel. Dat hebben we toch maar even geflikt met z’n allen!!

Een mooi topje in de Bergell!! Wat doe je als je valt op een steil sneeuwveld??? Dit dus!!

Het valt dan ook zwaar aan het einde van de week afscheid te nemen van zo’n leuke groep. (zeker na die laatste avond uit eten en drinken). Ook de volgende weken maak ik nog fantastische tochten met Tim, Joris en Tom (ASAC) en ook op de TilSAC-Alpenweek in Arolla, waar meer mensen met dezelfde ervaring bijeen komen. De eerste stap in mijn prille alpien carrière is gezet en het was geweldig!!! High & Stoned

Schitterend toch??!!!

- 18 -

September 2005

Cursus Voorklimmen

Verjaardagen

Je bent al een tijdje aan het klimmen, maar tijdens klimweekenden ben je altijd afhankelijk van de TilSAC instructeurs. Zou je ook wel eens zelfstandig een weekendje in de rots door willen brengen om aan je niveau te werken? Wil je graag weten hoe dat zit met voorklimmen, standplaatsen bouwen en weten hoe al dat materiaal werkt wat altijd tijdens een weekend meegaat? Wil je graag wat meer vrijheid tijdens weekenden? Dan is de voorklimcursus iets voor jou!!

Januari Cindy van Egmond Maarten van Rossum Johan Ewalds Niels van Groenendaal Johannes Voget Marcha van Lokven Vanessa de Jong Jeroen van Woerden Arne Bijlaard Yvette Caldenhove

2 januari 2 januari 4 januari 4 januari 5 januari 15 januari 18 januari 21 januari 22 januari 30 januari

Tijdens deze cursus leer je zelfstandig voor te klimmen. Niet alleen leer je hoe je veilig omhoog klimt als er nog geen touw uithangt, maar je leert ook hoe je standplaatsen bouwt, hoe je meerdere touwlengtes moet klimmen en hoe je moet abseilen. Eerst beginnen we aan de klimwand waarna we al snel naar de rotsen gaan. In totaal zijn er zo’n 7 avonden in de hal en 3 weekenden in de rots. De opleiding omvat ook een touwtechnieken examen in de hal en een weekend met twee verschillende instructeurs in de rots klimmen. Er wordt van je verwacht dat je natuurlijk veel zelfstandig oefent, daardoor zul je ook sneller zelfstandig voorklimmer zijn.

Februari Martijn van Maldegem Jeroen Noordermeer Corniels Tavenier Joris van Willigenburg Sjors Kurvers

9 februari 10 februari 16 februari 16 februari 19 februari

Maart Erik van Ingen Roel Beuseker Stef Geerink Marika Pennings Tam Huynh Marijn Meijers Vincent Bronkhorst Jaap Koster Michel van Hest Sven van Oirschot Marije Severs

1 maart 1 maart 5 maart 16 maart 18 maart 22 maart 23 maart 25 maart 26 maart 29 maart 30 maart

Je wilt natuurlijk graag weten wanneer dit allemaal van start gaat, want je wilt nog dit jaar zelfstandig buiten kunnen klimmen. De cursus start begin maart en zal ongeveer tot eind april duren. Data zijn nog niet ingevuld, maar zullen in overleg tussen de deelnemers en degene die de cursus gaan geven bepaalt worden. Als je zin hebt om deel te nemen met deze cursus, neem dan contact op met de opleidingscommissie, [email protected]. Voor meer vragen kun je je natuurlijk richten tot een van de leden van de Opcie, nl. Joris van Willigenburg, Joost Engelen, Willem Franssen of Tim Aarts. Hopelijk kunnen we jullie verwelkomen bij de voorklimcursus!! High & Stoned

- 19 -

September 2005

Agenda (onder voorbehoud) Februari Weekend

4-5 februari

Bikkelweekend

Maart Weekend Weekend

3-5 maart 18-19 maart

Lang Carnavalsweekend Bleau Weekend Hotton

April Weekend Weekend Weekend

1-2 april 15-17 april 29-30 april

Weekend Freyr Lang Paasweekend Sudpfalz Weekend Freyr

Mei Weekend Weekend

6-7 mei 27-28 mei

Weekend Ith Weekend Freyr

Juni Weekend Weekend

3-5 juni 10-11 juni

Lang Pinksterweekend Vogezen Weekend Durnal

Er kunnen nog agendapunten wijzigen of toegevoegd worden. Kijk voor een up to date versie van de agenda op de website!

High & Stoned

- 20 -

September 2005