high

#1-1 #1-2 #1-3 #2-1 #2-2 #2-3 #2-4 #2-5 #3-1 #3-2 #3-3 #3-4 #3-5 #3-6 #3-7 #3-8 #3-9 #3-10 #4-1 #4-2 #4-3 #4-4 #5-1 #5-2 #5-3 #5-4 #5-5 #6-1 #6-2 #6-3 #6-4 #6-5

55 gralen 2008 / 55 grails 2008. specificaties / specifications graal serie1 / grail series1 graal serie7 / grail series7

23 cm hoog/high 18 cm hoog/high 25 cm hoog/high

graal serie2 / grail series2

32,5 cm hoog/high 32 cm hoog/high 33 cm hoog/high 36 cm hoog/high 43 cm hoog/high


22 cm hoog/high 24,5 cm hoog/high 16,5 cm hoog/high 33 cm hoog/high 14 cm hoog/high 31 cm hoog/high 39 cm hoog/high 22 cm hoog/high 21 cm hoog/high 14 cm hoog/high


35 cm hoog/high 46 cm hoog/high 22 cm hoog/high 30,5 cm hoog/high


21 cm hoog/high 24,5 cm hoog/high 24 cm hoog/high 20,5 cm hoog/high 42,5 cm hoog/high


14 cm hoog/high 45 cm hoog/high 25 cm hoog/high 31,5 cm hoog/high 36,5 cm hoog/high

#7-1 #7-2 #7-3 #8-1 #8-2 #8-3 #9-1 #9-2 #9-3

#10-1 #10-2 #10-3 #10-4 #11-1 #11-2 #11-3 #11-4 #12-1 #12-2

voorwoord preface

22,5 cm hoog/high 18,5 cm hoog/high 19,5 cm hoog/high


27,5 cm hoog/high 31,5 cm hoog/high 33,5 cm hoog/high


15 cm hoog/high 14 cm hoog/high 24,5 cm hoog/high


33,5 cm hoog/high 39 cm hoog/high 37 cm hoog/high 46 cm hoog/high


34 cm hoog/high 39,5 cm hoog/high 29 cm hoog/high 45 cm hoog/high


10 cm hoog/high 10 cm hoog/high

graal versie13 / grail version13

35 cm hoog/high


27 cm hoog/high


19,5 cm hoog/high


20 cm hoog/high

Denk keramiek, denk digitaal. Dit is volgens mij al heel lang het credo dat past bij Jeroen Bechtold. Voor een keramist is dat uitzonderlijk en was en is hij hiermee zijn tijd ruim vooruit. De meeste keramisten die ik ken zijn uitgesproken doeners en willen niets anders. Naast surfen op het net, bouwt hij websites met leuke en gekke snufjes en is hij voor velen in de keramische wereld expert in het ontwerpen met CAD-CAM. Dat is voor hem de speeltuin. Hoewel de computer ook niet uit mijn leven is weg te denken, blijf ik als boekenmens toch vooral een plat-ICTgebruiker. Surfend over het web bezoek ik websites van keramisten voor informatie en ben ik als verzamelaar driftig op zoek naar verrassende keramische vondsten. Bij mijn zoektochten tref ik veelvuldig het industriële werk van Jeroen aan dat hij voor Flora en Rosenthal maakte en dat inmiddels een geliefd verzamelitem is. Zelf ontgaat mij dit enigszins omdat ik mij vanaf het begin eigenlijk alleen op zijn unica gericht heb. Toch zie ik wel in dat ook deze massaproducten een geweldige schoonheid in zich hebben in vorm, verhouding en lijnenspel. Een Rietvelder verloochent zich niet! Dat het ontwerpen niet van voorbij gaande aard is en hem steeds blijft kriebelen en inspireren blijkt wel uit de Manhattan serie uit 2005 en de recente Yixing-theepot-ontwerpen. Zelf blijf ik het meest genieten van zijn meer creatieve uitspattingen op de schaal van Richter zoals ik dat ook zo bewonder bij mijn andere geliefde porseleingoeroe Piet Stockmans. Beiden gebruiken hun technische industriële kennis op een onnavolgbare wijze bij hun vrije werk. Ze gebruiken hierbij steeds de grenzen van het materiaal om de schoonheid ervan te laten zien tot op randje en er overheen. Behalve de spanning in de individuele vormen levert het totaal aan vormen ook nog eens meer op dan de som der delen. Met deze nieuwe gralenserie is een stad te bouwen... Een heerlijke gedachte om mee weg te dromen…

Think ceramics. Think digital. For the longest time the credo fitting for Jeroen Bechtold. Execptional for a ceramic artist and well ahead of his time.

Frits van der Zweep

Frits van der Zweep

Most ceramic artists I know, only want to get on with making ceramics... Apart from surfing the net, Jeroen’s playground is building websites full of funny gadgets and to lots of people in the world of ceramics he is an expert in CAD-CAM. Even though, for me, the computer is a necessity I remain an unsophisticated user, being the bibliophile that I am. I surf the web in search of information on ceramic artists and their unusual techniques. While surfing, I frequently come across Jeroen’s works, designed for Rosenthal and Flora, which have become collectors items in their own right. I have never paid a lot of attention to this line of his works since I have focused on collecting his unique pieces from the start. However, I do acknowledge the fact that these mass-produced pieces carry a beauty of themselves in shapes, lines and proportions. You can always recognise a Rietvelder! The recent Manhattan-series (2005) and the designs for the Yixing teapots are proof that designing is not a floating fancy for Jeroen. As far as I am concerned I most enjoy his more creative escapades, as well as I do admire the work of my other favourite porcelain artist, Piet Stockmans. They both apply their technical skills and knowhow for the benefit of their free work in a unique way, using the limits of the material to show its beauty to the limit and beyond. Apart from the tension in the individual shapes, the total worth of the shapes is more than the sum of their parts. You can build a city with this new series of grails..... What a lovely thought for a daydream...

Jeroen Bechtold: ‘We zoeken allemaal naar de graal, maar zullen hem nooit vinden’ De zoektocht naar de graal, symbool van waarheid en bedrog, heeft het hele keramische leven van Jeroen Bechtold in zijn greep gehad. Waar die zoektocht zal eindigen, is een vraag die hij voorlopig nog niet kan en wil beantwoorden. Daarbij komt dat het zoeken zelf belangrijker en interessanter is dan het vinden….. Maakt de droom niet duizendmaal gelukkiger dan de werkelijkheid? De graal was in de Middeleeuwse legenden en literatuur een mystiek voorwerp dat de bezitter materieel en geestelijk heil zou verschaffen, uitsluitend bestemd voor de volkomen reine held. In de praktijk was de Graal de schotel of beker die gebruikt werd bij het Laatste Avondmaal; daarom bezat hij ook later, als het symbool van de Verlosser, de macht reinen van onreinen te onderscheiden. De christelijke mythe van de graal zou een variant kunnen zijn van de Keltische mythe over een pot of een ketel die eeuwig leven geeft, of magische krachten heeft. Die mythe heeft door de eeuwen heen aanleiding gegeven tot uiteenlopende verhalen.e In de Middeleeuwse Franse literatuur (in de 12 eeuw voor het eerst genoemd door Chrétien de Troyes in zijn ridderroman Perceval) heeft de graal het karakter van een heilige relikwie die in een verborgen kasteel wordt bewaard, terwijl in de Duitse literatuur sprake is van de graal als edelsteen die door engelen op aarde is gebracht. Bekend is het verhaal van de Engelse Koning Arthur en de magiër Merlijn. De Duitse componist Richard Wagner (1813-1883) heeft het motief in de vorm van een avondmaalskelk behandeld in zijn opera Parsifal (première1882). In onze tijd komt het motief van de graal voor in tientallen films, onder andere de Indiana Jones film The Last Crusade (1989). De gedachte dat de Heilige Graal een aantal documenten omvat is door Dan Brown gebruikt in De Da Vinci Code (2003), waarin hij gewag maakt van een samenzwering van de katholieke kerk tegen de Heilige Graal. De graal van Jeroen Bechtold is een vervormde porseleinen kelk: een kom die op of in een zwarte stellage lijkt te zweven. De graal staat voor hem symbool voor het goede en onbereikbare, terwijl de vervorming het wankele evenwicht in ons bestaan symboliseert. De glanzende kelk wordt geschraagd door zwarte constructies die architectonische elementen (hoge gebouwen, trappen en steigers) in zich dragen, daarmee verwijzend naar de pieken en dalen in het leven van ieder mens. De kelk als vorm is een bewuste keuze, omdat een kelk het eerste ding was dat mensen maakten om uit te drinken. “Datgene wat de mens tot mens maakt”, zegt Bechtold daar zelf over, “is de drive om de omgeving naar zijn hand te zetten, om dingen te maken... Keramiek is het oudste materiaal waarmee op grotere schaal gebruiksvoorwerpen werden vervaardigd. De kelk is het ultieme stuk keramiek. Voor mij betekent die vorm een connotatie met de geschiedenis van het menselijk ras. De kelk als symbool van het menselijk

Jeroen Bechtold: “We all look for the grail, but we’ll never find it” The quest for the grail, symbol of truth and deceit, has had a firm grip on the ceramic life of Jeroen Bechtold. Where this quest will end, is a question he does not want to –or cannot- answer. Isn’t it true that the search is more important and more interesting than the actual find… Doesn’t dreaming make you a thousand times happier than reality? In the legends and myths of the middle Ages, the grail was a mystic artifact that would bring material and spiritual riches to its owner, but only if he were a pure hero. In fact the grail was the cup or bowl used at the Last Supper; and later became the symbol for the Saviour with the power to distinguish between the pure and the impure. The Christian myth of the grail could well be a variation on the Celtic myth of a pot or kettle that provides eternal life, or that has magic powers. In the centuries that follow, this myth has been interpreted in many different ways. In medieval French literature (in the 12th Century, it was first mentioned by Chrétien de Troyes in his romance of chivalry, Perceval) the grail is a holy relic, kept in a well hidden castle, while in German literature the grail is presented as a gem, brought to earth by angels. The story of King Arthur and the magician Merlin is well known. German composer Richard Wagner (18131883) used this motif in the shape of a chalice in his opera Parsifal (opening 1882) . Today we see the motif of the grail in dozens of films, amongst which the Indiana Jones movie the Last Crusade (1989). The concept of the holy grail as a number of documents, is used by Dan Brown in The Da Vinci Code (2003), in which he writes about a conspiracy of the catholic church against the Holy Grail. The grail by Jeroen Bechtold is a deformed porcelain chalice: a bowl that seems to float in or on a black scaffolding. To him the grail stands for the good and the illusive, while the deformation represents the feeble balance of our being . The shiny bowl is supported by black constructions that remind you of architecture (high buildings, stairways and scaffolding), thus referring to highs and lows in everybody’s life. The choice of a chalice shape is a conscious one, as it was the first item made by man to be used for drinking. “What defines a human being”, says Bechtold “is the drive to control his environment, to make things… Ceramics is the oldest material with which in larger quantities utilitarian goods were produced. The chalice is the ultimate piece of ceramics. To me this is the connotation with the history of the human race. The chalice as a symbol of human BEING, the energy”. The fact that the grail’s radiation is of a spiritual kind, is not just embedded in the meaning of the object, but mainly in

zijn, de energie.” Dat de uitstraling van de gralen een spiritueel karakter heeft, zit niet alleen in de betekenis van het object besloten, maar vooral in de opstelling van de kunstenaar zelf. “Daar woont God”, zegt hij beslist. “Ik geloof in reïncarnatie en dat voel je bij al mijn objecten.” Jeroen Bechtold (1953) studeerde in 1981 af aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. De liefde voor keramiek als materiaal ontstond al op 17-jarige leeftijd toen hij in het archeologisch museum in Leiden werd geconfronteerd met de aanwezigheid van de bewegingen van de pottenbakker van meer dan 3000 jaar geleden. Bevroren vingerafdrukken, gestold in klei, gestold in de tijd. De oudste menselijke sporen zijn van keramiek, er zijn zelfs hele volkeren naar de vorm van hun vaatwerk genoemd. In het voorlaatste jaar van zijn studietijd liep hij stage bij porseleinfabriek Rosenthal in Selb (D) waar hij tijdens en na zijn academietijd vervolgens vijf jaar werkte. In die jaren werden verschillende ontwerpen (schalen, vazen en ook een tweetal kristalontwerpen) in productie genomen, maar het ontwerpen voor de industrie bleek niet zijn voornaamste roeping. “Dingen voor de industrie maken is als schilderen met een hele grote kwast”, constateert hij over die periode. “Jouw gedachten komen in duizendvoud op een trolley voorbij. Dat is geweldig! In mijn eigen atelier is seriewerk leuk hoor, maar vergt veel energie en dat gaat ten koste van de creativiteit . Mijn voorkeur ligt bij een eenlingen, de unica. Daar kan ik mijn verhaal en mijn emoties volledig in kwijt. Ook heb ik dan maar één persoon nodig die mijn stuk kan ‘lezen’, maar één persoon die het begrijpt.” Toch is het ontwerpverhaal na Rosenthal niet helemaal van tafel. Van 1987 tot 1993 zorgt Jeroen voor zo’n 60 ontwerpen bij de Nederlandse aardewerkfabriek Flora. “Een erg leuke tijd waarin veel mogelijk was”.

the artist’s disposition. “That is where God lives”, he says adamantly. “I believe in reincarnation and you feel it in all of my works”. In 1981 Jeroen Bechtold graduated from the Rietveld Academy in Amsterdam. His love for ceramics as a material dates from a visit to the archeological museum in Leiden, when he was 17 years old. Here, he was confronted with the presence and movements of a potter some 3000 years ago. Fingerprints, frozen in clay and in time. The oldest traces of humans are in ceramics, even whole tribes are named after the shape of their pottery. A year before graduation, he was accepted as an apprentice at Rosenthal’s in Selb, Germany and he stayed on to work there for the next five years. During this period several designs (for plates, vases, as well as two designs for glass) were taken into production, but in the end it turned out that designing for industry was not his vocation. “Designing for industry is like painting with a huge brush, your ideas pass you by in their thousands on a trolley… That’s brilliant! Making multiples in my own studio is fun, but takes a lot of energy at the expense of creativity. My preference is: unique pieces. I can pour my story and all of my emotions in those pieces. It then also takes only one person who is able to read my piece, it takes only one to understand”. Still, after Rosenthal, he is not done designing. From 1987 until 1993 he produces some 60 designs for the Dutch factory Flora. “A lovely time with lots of possibilities”.

In 1996 hoorde Jeroen Bechtold bij de eerste groep westerse keramisten die naar China (Yixing) ging om er samen met de Chinese Meesters te werken. Hij vond het verbazingwekkend te zien hoe er in dat chaotische land nog zulke verfijnde dingen werden gemaakt. De werkreis resulteerde in een 18-tal theepotten waarvan er nu enkele in befaamde collecties te vinden zijn. Er werd geen massaproductie van gemaakt maar het werk wordt onder kenners zeer gewaardeerd.

Rond 2000 ontwikkelde Bechtold met behulp van een CAD/CAM ( computer) programma een theepot die in kunststof werd ‘geprint’. Uiteindelijk heeft hij er vier exemplaren van gemaakt in porselein, tijdens een symposium in Tsjechië in 2005.

In 1996 Jeroen was a member of the first group of western ceramic artists to visit China (Yixing) in order to collaborate with the Chinese Masters. He was surprised to find such delicate things being made in such a chaotic country. As a result of this field trip, he made some 18 teapots, some of which can be found in well known collections. They were not mass produced, but they are highly appreciated by the connoisseurs.

Around the year 2000, using a CAD/CAM (computer) program, Bechtold designed a teapot that was ‘printed’ in plastic. In the end he produced 4 copies in porcelain during a symposium in the Czech Republic in 2005.

Parallel aan de werkzaamheden voor Rosenthal en later Flora, (waarvoor de ontwerpen in zijn eigen studio en atelier in Amsterdam werden ontwikkeld) realiseerde Jeroen Bechtold unica in eierschaal-porselein. Dunne porseleinstukken die spelen met het licht, de transparantie en fragiliteit van het materiaal en de schijnbare vergankelijkheid van de huid. De objecten vertelden niet alleen iets over de tijdloosheid van het materiaal (fragiel, kwetsbaar en dun, maar toch sterk), maar verhaalden vooral over de vergankelijkheid van de wereld en de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan. De naar boven uitlopende potten speelden met het licht, zodat de beschouwer de ‘gesuggereerde diepte’ kon ervaren.

At the same time, along with his work for Rosenthal and later, Flora (for which the designs were conceived in his studio in Amsterdam) Jeroen Bechtold created unique pieces in egg-shell porcelain. Thin pieces of porcelain, playing with light, translucency, the delicacy of the material and the transitoriness of the skin. The objects spoke not only of the timelessness of the material (fragile, delicate, thin and yet strong), but spoke primarily about the instability of the world and the vulnerability of human existence. The pots which open up to play with light, enable the beholder to experience the ‘suggested depths’.

De eerste gralen ontstonden in 1986. Deze protogralen, zoals ze later zijn genoemd, waren vooral kapotte vazen die uiting gaven aan Bechtold’s onbehagen over de wereld waarin we leven. “Het was op persoonlijk gebied een enerverende periode, waarin de strijd om als keramist te overleven een belangrijke rol speelde. Het was ook een tijd waarin steeds meer politieke schandalen de kop opstaken, corruptie en onnozelheid aan het licht kwamen terwijl de wereld snel veranderde in een Big Brother maatschappij waarin allerlei regels een steeds grotere greep op de mensheid (en de westerling in het bijzonder) gingen krijgen. Overheden verstevigden hun rol met als voorlopig dieptepunt de ‘vrijwillige’ afstand van essentiële burgerrechten naar aanleiding van een aantal terroristische aanslagen. Totale controle van de mensheid lijkt het doel en beetje bij beetje worden vrijheden ingeperkt en middels het aanwakkeren van angstgevoelens doorgedrukt. De maatschappij als doel en niet langer als middel...” Al snel ontwikkelen zijn ‘reconstructies’ zich tot verhalende objecten. Daar waar Jeroen Bechtold de woorden niet heeft om zich te uiten, is porselein hét materiaal om dat wel te doen. Via deze stukken communiceert hij met zijn publiek. In zijn reconstructies van de overblijfselen van de heilige graal, die enkele jaren na de proto-gralen ontstonden, komen verschillende verhaallijnen bij elkaar. Als een Mozart-opera waarbij verschillende personen verschillende tekst en zelfs verschillende melodieën gelijktijdig zingen die samen één muziek vormen, zijn er tientallen invalshoeken om die stukken te bekijken en te ‘lezen’... “Het is juist die beeldende taal waarin je zoveel meer in kwijt kan dan je met woorden kunt zeggen. Het gaat om gevoel, om emotie die niet in woorden te vangen is. Maar je wordt gedwongen over je werk te praten. Toen ik dat, na harde lessen, eindelijk kon, was de noodzaak te maken, verdwenen. De interne ‘drive’ droogde op en ik heb 7 jaar lang dit soort emotionele stukken niet meer gemaakt. Nu pas ben ik zover dat ik verder durf.”

The first grails originated in 1986. These protograils, as they were referred to later, were in essence broken vases, expressing Bechtold’s unease about the world we live in. “On a personal level it was a stressful period , in which the struggle to survive as a ceramic artist played an important role. It was also the time when more and more political scandals, corruption and ignorance surfaced, while the world was quickly turning into a big-brothersociety in which rules and regulations got more and more of a hold on humanity (and Westerners in particular). Governments tightened their grip with the most scary result (for now): the ‘voluntary’ waiving of vital civil rights due to a number of terrorist attacks. Total control of humanity seems the ultimate goal and little by little rights are curtailed and pushed by means of fanning feelings of insecurity. Society as an end, no longer as a means…” Very soon his ‘reconstructions’ evolved into more narrative objects. As Jeroen Bechtold doesn’t have enough words to express, porcelain is the material to do so. Through these pieces he communicates with his audience. In his ‘reconstructions of the holy grail’ which came to be several years after the protograils, several story lines come together. As in a Mozart opera in which different characters sing different lyrics and even different melodies that form ONE music, dozens of angles exist to look at and read these pieces. It is exactly this expressive language in which you can put so much more than you can in words. It is about feelings, emotions you cannot catch in words. But you are compelled to talk about your work. When I was finally able to do so, after learning the hard way, the need to make disappeared. The internal ‘drive’ dried up and I stopped making these emotional pieces for 7 years. Now I am ready to move on”.

De nieuwe gralen, waarvan de kelken zijn uitgevoerd in glanzend wit, geel, goud, rood of blauw, staan symbool voor het goed. Ze zijn vervormd door het vuur en zo hoog gestookt dat ze door het proces bijna zijn vernietigd. “En natuurlijk uitgevoerd in porselein, want porselein is leven. Het is het moeilijkste, maar tegelijkertijd voor mij ook zuiverste materiaal, zwevend tussen glas en keramiek, dat bestaat. Het had altijd een sfeer van duur zijn, alleen betaalbaar voor de rijken, maar die icoon- en gevoelswaarde is door de jaren heen wel afgenomen. Die ‘ingezakte’ gralen zijn ook een commentaar op de politieke kant, de nivellering van de maatschappij, de manier waarop dingen evolueren….” Waren de gralen in aanvang aan de binnenkant perfect en aan de buitenzijde verweerd, de recente stukken zijn zowel in- als uitwendig glanzend geglazuurd. Bij de eerste stukken was de reactie van Bechtold op de maatschappij evident: mensen vernielen en bouwen op, de natuur vernietigt en herstelt zichzelf. Onrustgevoelens vonden hun weg in het porselein. In 1999 maakte hij een serie ‘aardbevingen in porselein’, waarin op hartverscheurende wijze wordt gereageerd op datgene wat je via de media allemaal krijgt voorgeschoteld... Hoewel het werk nog steeds uit het hart komt, is te constateren dat er een zekere berusting is opgetreden, minder fel, maar veeleer tolerant. Geen barsten en scheuren, maar vervorming. Wel constateren en vastleggen, maar niet meedoen. De tegenstellingen in de wereld samengebald in een porseleinen kom. De constructies waarin de kelken zweven of waardoor ze ondersteund worden zijn gemaakt van porselein met zwarte (zwart is afwezigheid van kleur, maar ook alle kleuren samen) sinterengobe. Zwart absorbeert, trekt naar zich toe, maar leidt de aandacht niet af van de felgekleurde schaal die het draagt. Ze herinneren aan onaffe gebouwen, aan steigers, aan bouwplaatsen. De wereld bouwt. De mens bouwt in onwaarschijnlijke snelheden, kappen oerwouden, graven bergen af en verjagen boeren van hun land om de landhonger van de moderne stad te stillen. Het jaar 2005 was het omslagpunt waar meer dan 50% van de wereldbevolking urban is, in steden woont. Dat was de aanleiding de Manhattan Series te maken, een project dat in 1998 begon en tot uiteindelijke realisatie kwam in 2005. De skyline van een wereldstad samengeperst in glanzend wit porselein. In zijn de recente gralen lees je commentaar op die bouwwoede: de stellages hellen over, de logica van de constructie is vaak ver te zoeken, het neigt naar chaos. De steigers, de stapelingen, de verloren of onaffe architectuur hebben geen enkel ander doel dan de schaal te dragen: de graal.

The latest grails, where the bowls are made in shining white, yellow, golden, red and blue symbolize the good. They are deformed by the fire and fired so high, they are almost destroyed in the process. “And of course made in porcelain, as porcelain represents life. It is the most difficult, but to me also the purest material, somewhere between glass and ceramics in existence. It always had an air of being expensive, only available to the rich, but over the years its iconic and emotional values have decreased. The ‘collapsed’ grails are in fact a comment on the political side, the leveling of society, the way things evolve”. In the beginning the grails were perfect on the inside while weathered on the outside, the recent grails are glazed highly shining both on the inside and out. Jeroen’s comment on society was evident in his earlier pieces: man destroys and rebuilds, nature destroys and mends itself. 1999 he made a series ‘earthquakes in porcelain’ where he poignantly reacts to the things brought to us through the media... Even though the work still comes straight from the heart, one can conclude that a certain resignation has occurred. Less fierce, but rather tolerant. No fractures or cracks but deformation. Yet establish and record but no participation. The world’s contradictions compressed in a porcelain pot. The constructions, in which the bowls float or by which they are supported, are made of porcelain with a black (black is the absence of colour, or all colours mixed together) sinterengobe. Black absorbs, attracts, but doesn’t distract from the brightly coloured bowl it carries. They remind us of incomplete buildings, of scaffolding, of building sites. The world is building. Man builds at incredible speed, chops down forests, levels mountains and chases farmers off their land to satisfy modern city’s ever increasing lust for land. The year 2005 was the turning point where for the fist time more than half the world’s population lives in cities. This triggered the making of the Manhattan Series, a project that started in 1998 and was finally realized in 2005. A metropole’s skyline compressed in shiny white porcelain. In his most recent grails you can read his comment on this building frenzy: the scaffolding is reclining, the logic of the construction often is lacking, it leans towards chaos. The scaffolding, the stacking…, the lost or incomplete architecture serves no other purpose than to carry the bowl: the grail.

Volledig in contrast met de constructie, spettert de schaal met licht. De flinterdunne laag metaal op het gladde glazuur reflecteert het licht als een spiegel, bij sommige verandert de kleur zelfs naarmate er minder of meer licht op schijnt. “Licht is goed. We voelen ons beter in licht, donker maakt ons onzeker. God is licht, de duisternis duivels. Een graal kan alleen een graal zijn wanneer het die tegenstellingen in zich verenigt. Er bestaat geen goed als er geen kwaad bestaat, net zoals een berg alleen een berg kan zijn als er ook een dal bestaat of dat rijkdom alleen bestaat bij de gratie van armoede: iedereen rijk, niemand rijk en als iedereen een auto heeft, staan we allemaal in de file en heeft uiteindelijk niemand een auto. Als er geen tegenstellingen zouden zijn, zou het bestaan ondraaglijk saai zijn. Verdriet, vreugde, mager, dik, zuur, zoet, gezond, ziek... ze bestaan allemaal zodat we beseffen dat we léven. We zoeken allemaal naar de graal terwijl je op je vingers kan natellen dat het maar goed is dat we ‘m nooit zullen vinden.” Tussen de Bekervolkeren en de warmteschilden op de ruimteveren van de NASA zit meer dan 6000 jaar. Zesduizend jaren waarin klei werd en wordt gebruikt om gebruiksvoorwerpen, bakstenen huizen en uiteenlopende vrije objecten te ontwikkelen die het bestaan van de mensheid veraangena(a)m(d)en. Jeroen Bechtold is een klein radertje in dit immense gebeuren. Maar wel een radertje dat zich wil laten gelden en daarbij de zoektocht naar de graal als leidraad voor zijn leven hanteert. En daarbij ook nog eens het hart van een enkele kijker zodanig weet te beroeren dat de graal een persoonlijke plek voor contemplatie dan wel levensgeluk kan worden. Piet Augustijn Conservator hedendaagse kunst Gorcums Museum

Completely in contrast with the construction, the bowl sparkles with light. The extremely thin layer of metal on the smooth glaze reflects the light like a mirror, with some even the colour changes with the amount of light. “Light is good. We feel better in light, darkness makes us unsure. God is light, the devil is darkness. A grail can only be considered a grail if it unites the contradictions. There is no good without evil, no mountain without a valley. Wealth can only exist by the grace of poverty and if everyone owns a car, we all get stuck in traffic jams, in a way ultimately no one has a car. Without contrasts our lives would be unbearably dull. Sadness, joy, thin, thick, sour, sweet, healthy, ill... it all exists in order for us to realize that we are alive! We are always looking for the grail, knowing all too well we will never find it”. There are more than 6000 years between the beaker folk and the heat shields on the NASA shuttle. Six thousand years in which clay was and is used to develop utensils, brick houses and various free objects in order to make life more agreeable to mankind. Jeroen Bechtold is but a small wheel in the whole happening. But a wheel nevertheless that wants to be noticed and one that uses the quest for the grail as leitmotif for his life. And in the process succeeds in touching the heart of the beholder in such a way as to enable the grail to become an item of personal contemplation and/or happiness. Piet Augustijn Conservator contemporary art Gorcums Museum Translation: Joseph M. Doop

Jeroen Bechtold C.V.

Training:

1972-1978: Academy voor Beeldende Vorming at Amersfoort, Holland to become an art teacher. 1978-1981: Rietveld Academy of Amsterdam, Holland, in Ceramics 1979: Apprenticeship at Rosenthal’s.

Design-career

1980: First ceramic design produced at Rosenthal’s. 1982: First glass design taken into production at Rosenthal’s, Germany. 1983: Glass design taken into production at Rosenthal, Germany. 1984: Design for a watch, sold to Omega, Bienne, Switzerland. 1986: “a design exhibition” at Gallery Binnen, Amsterdam. 1987: (as a result from the design exhibition at Binnen:) First four designs taken into production at Flora’s (NL). The cooperation lasted 5 years and resulted in some 60 designs 1991: Staffel Germany 1998: design for Ceramic Millennium ‘99 Conference poster and ads.

Workshops/lectures/teaching:

1988: Dutch delegate to int’l ceramics seminar + exhibition, Porvoo, Finland. 1990: Lectures in Chicago area, USA. Attendant OICS conference, Oslo, Norway 1991: Workshops and lectures in San Francisco area, USA. 1992: Attendant NCECA conference, Philadelphia, USA 1993: Attendant NCECA conference, San Diego, USA.

Attendant “Doors of Perception I” conference, Amsterdam Dutch participant in ceramics workshop in Muhu, Estonia Performing in ceramics seminar in Huizen, NL 1994: Moderator at “Doors of Perception II”-conference, Amsterdam 2 months working, some lecturing in Amman, Jordan 1995: Lecturing: Kansas City Art Institute, Kansas MO, USA. Attendant: NCECA conference, Minneapolis MA, USA 1996: Attendant: NCECA conference, Rochester, USA, “Networks in Ceramics” conference, Helsinki, Finland. Participant: Yixing workshop & symposium, China 1997: teaching and lecturing at the Australian National University in Canberra, lecturing in Sydney, Melbourne, Lismore, Hobart, Launceston, Australia 1998: Workshop leader at WCC Walon and Flemish conferences in Belgium CAD teaching academy of Hasselt, Belgium 1999: presentation at the Ceramic Millennium ‘99 Conference, Amsterdam; workshop advisor at “Beyond Gravity: Ceramics in a Digital Culture”, Academy Den Bosch 2000: working period at the Int’l Ceramic Centre Gulderagard, Skealskor, DK. judge ALTECH Ceramic Biennale in Johannesburg, South Africa. Workshops in Centurion, Port Elisabeth, Durban, Cape Town.

2001: teaching, lecturing at the Australian National University in Canberra,

Aus, workshop in Auckland, New Zealand 2003: teaching, lecturing at the Australian National University, Canberra, Aus, workshop in Christchurch, New Zealand. demo at the International Ceramics Potters Festival in Aberystwyth, Wales, UK demo at the World Ceramic Livingware gallery, Yoju, South Korea 2004: teaching and lecturing at CENCAL, the Portuguese Training Centre for Ceramics, Portugal; workshop at “atelier Cirkel”, Brasschaat, Belgium member of the jury 1st Ceramics Competition Athens(Amaroussion) Member jury Gouda Pottersfestival, NL 2005: Member jury Gouda Pottersfestival, NL Symposium in Karlovy Vary (Karlsbad) in Czech Republic on teapots workshop in Zoetermeer, NL 2006: presentation at European Ceramic Context 2006”, DK; participation in fair at CERCO, Zaragosa, Spain Int’l teapotmakers gathering in Zhujiajiao, Shanghai, China, 2007: teaching ‘distance course’ at Red Deer College, Canada; workshop at Keramikos (NL); publishing 1st calendar(2008) 2008: teaching ‘distance course’ at ANU, Canberra, Australia; Setting up a ceramic workshop in Sri Lanka; publishing catalogue on grails 2008 2009: demo at the 50th New Zealand Potters Convention April 2009

Solo shows:

1981: Rosenthal gallery, Amsterdam. gallery de Glene Riepe, Groningen; gallery Kunst&Ambacht, Bilthoven. 1984: Bij de boeken gallery, Ulft; Cheiron gallery, Amsterdam. 1986: Cheiron gallery, Vught; Wiek XX, Groningen; gallery Ina Broerse, Blaricum; Feelings gallery, Paris, France; Novecento gallery, Gent, Belgium. 1987: W.v.Haren Museum, Heerenveen; Wiek XX gallery, Groningen; T.N.O.-gallery, Apeldoorn; Barbican Art centre, London, England; Gallery of the Cultural Council, Hardenberg; Gustavsberg gallery, Stockholm, Sweden. 1988: Fiorentini, Pavia, Italy. 1989: de Drempel Gallery, Sneek; de Kijkdoos Gallery, Bennekom; dept. store “de Bijenkorf”, Amsterdam; dept. store “de Bijenkorf”, Rotterdam. 1990: gallery Panacea, Vught. 1991: gallery Anderwereld, Groningen; gallery ‘t Verlengde, Antwerpen, Belgium; The Singer Museum, Laren 1992: gallery D. Grutzmacher, Enschede. gallery Nørby, Copenhagen, Denmark 1993: Tongerloo museum, Roosendaal; Kunst&Keramiek Gallery, Deventer; 1994: gallery Studio Maastricht, Maastricht; gallery Anderwereld, Groningen. 1995: Viroflay (Paris env), France 1997: Ceramic Art gallery, (Paddington) Sydney, Australia 1999: gallery Spiegeling, Amsterdam 2000: Museum Grimmerhus, Middelfarth, Denmark 2001: presentation at the Canberra School of Art, Canberra, Aus 2002: church-exhibition, Oosterland, Netherlands; Kunstverein ‘Die Treidler’, Frankenthal, Germany 2007: Blow Up Gallery, Amsterdam, (NL); St. Joseph gallery, Leeuwarden (NL) 2008: ‘gralen’ St Joseph gallery, Leeuwarden, (NL)

Group exhibitions: 1981: GSA gallery, Hilversum,

gallery ‘t Kapelhuis, Amersfoort, gallery de Glene Riepe, Groningen, 1984: Museum ‘t Prinsessehof, Leeuwarden, 1985: Kunst&Keramiek gallery, Deventer, 1987: Kunst&Keramiek, Deventer, 1988: gallery L., Hamburg, Germany; gallery M., Kassel, Germany. 1989: Signature gallery, Maastricht, 1990: Museum Het Kruithuis, Den Bosch, Kunst&Keramiek gallery, Deventer, gallery SiO2, Trintelen; Kunstindustimuseet, Oslo, Norway; Martha Schneider gallery inc., Chicago, USA. 1991: Kunst&Keramiek gallery, Deventer; Koge Art Centre, Koge, DK. 1992: Tongerloo museum, Roosendaal. 1993: gallery Katrin Alting, Antwerp, Belgium; San Diego Museum of Art, San Diego, CA, USA; Laramie County Comm. College, Cheyenne, WY, USA; The Nickolaysen Museum of Art, Casper, WY, USA. 1994: The Craft Center, North Carolina State University, Raleigh, NC, USA; Ohio University, Athens, OH, USA; State University College, Fredonia, NY, USA; Ohio Northern University, Ada, OH, USA; 1995: gallery Bowig, Hannover, Germany; Candover gallery, Alresford, UK; Calvin College, Grand Rapids, MI, USA; Gibson gallery, S.U.N.Y. Potsdam, NY, USA, museum “het Prinsessehof, Leeuwarden, gallery Studio Maastricht, Maastricht, 1996: St. Joseph gallery, Leeuwarden; R.I.T. “Triaxal Blend Show”, Rochester, USA. 1997: “Purple Sands” YiXing show in JBK(gallery) Amsterdam 1998: WCC, Namur, Belgium; C.I.D., Craft Victoria, Melbourne; Museum Arnhem: YiXing show; gallery L&R Int., Deventer, Wohnen und Kunst, Hamburg(Germany) “Nicht nur in Weiss”; gallery Yamaki, Osaka, Japan 1999: “Amsterdam Teaparty” show, JBK(gallery) Amsterdam; St Joseph Gallery, Leeuwarden; Gallery Anderwereld/Katuin Groningen. 2000: Sandton Civic Gallery, Johannesburg, South Africa; Posada del Potro, Cordoba, Spain, (same exhibit travelled to Lugo and Zaragosa) 2001: School of Art presentation at Gulgong, Australia; International Ceramic Livingware gallery, Yoju, South Korea 2002-3: ‘Masterpieces’ Torino, Italy 2003: ‘White Porcelain’ St Joseph gallery, Leeuwarden, the Netherlands 2004: ‘Coloured Porcelain’ St Joseph gallery, Leeuwarden, the Netherlands Rietveld naar de Beurs, Beurs van Berlage, Amsterdam 2005: ‘100x2’ St Joseph gallery, Leeuwarden, the Netherlands 2006: CERCO, Zaragosa, Spain; “10 of the best teapotmakers”, Zhujiajiao, Shanghai, China; Tiendschuur, Venlo, NL 2007: Zhujiajiao, Shanghai, China, “PigTpots”; “Mathematical Influences in ceramics Part2” St Joseph gallery, Leeuwarden, NL 2008: ‘Top!stukken’ Gorcums Museum, Gorkum (NL); “Arbeitswelten – Lebenswelten: 4 x lebendige Werkstatt” Kunstverein ‘Die Treidler’, Frankenthal, Germany 2009: exhibition Wellington, NZ

Literature: ----”Rosenthal - Hundert Jahre Porzellan” (exhibition catalogue for 5 museums in

Germany 1982/1983 page 169 ---- “The new ceramics” by Peter Dormer, Thames&Hudson 1986 page 38, photos: 22, 32 ---- A number of articles in Dutch magazines, exhibition reviews in papers. ---- Catalogue, an impression of the work of Jeroen Bechtold 1980 - 1987. (36 pages, 1987) ----”Trend”, an article on Bechtolds’ designwork for Flora. March 1987 pages 45, 46, 47 ----”Kunstbeeld”, article: “de paradox van Jeroen Bechtold”, May 1987 page 61 ----”Made in Holland 1945-1988”, by Marie-Rose Bogaers, SDU/V&K publishing 1990 pages 92, 95, 102, photo: 99 ----”Keramiek”, “Poetry in ceramics”, article by J.M. Doop. January 1990 pages 0, 12, 13, 14, 15 ---- “Ceramics Monthly”, article by J.M.Doop. May 1990, USA pag 27, 28, 29 ----”Die Schaulade”, article: “Ich will Freiheit” on Jeroen’s design career. Germany, March 1990 page 78 ----”Achter glas”, by Chriet Titulaer, Veromco nv 1990. text + photo page 24 ----”Megazin 4”, Amstardom Holland, January 1990 one posterphoto over two pages 3&4 ----”de Keramiekgids”, NVK 1991 page 7 ----”The craft and art of clay” by Susan Peterson, 1992 North&South American Editions page 249 + photo, photo: backcover ----”Ceramics, Art & Perception”, article by Nel Kooy, Australia Summerissue 1992 , no. 8 pages 44,45,46 ----”Profile”, no.28, November 1992, article by Thomas Leeflang pages 38, 39 ----”Terugblik - Vooruitblik” catalogue on the Tongerloohuys page 9, photo: 16 -----”NCECA-Clay National ‘93” catalogue of the San Diego show, USA page 6 -----”The complete potter’s companion”, by Tony Birks. Conran Octopus, 1993 page 10 -----”Items” article on Dutch design ceramics, by Chris Reinewald, no.1, 1993 pages 34, 38 -----”The new ceramics” by Peter Dormer, revised, Thames&Hudson 1994page 38, 197, 198, photos: 22, 32, 210, 211 -----”Contemporary Porcelain” by Peter Lane, A&C Black, 1995 28 , 67 - 71, photos: 26, 68, 69, 147 -----”Ceramics Technical” Nr.1, 1995 ‘Ceramics in the 21st Century’ by J.B. pages 16 - 27 -----”Fine Arts Tableau” April 1996. article by Chris Reinewald pag 80, 81 -----”Keramik Magazin” Nr.3 1996, article on Internet- Nikola Wohllaib pag 19 -----”Stook” nr.1 1996, article by Nicole Sante -----”Resist and Masking Techniques” by Peter Beard, 1996 A&C Black, UK pag 22,23,24 -----”The best of Pottery” by Jonathan Fairbanks and Angela Fina, Rockport Publishers, USA 1996 pag 83 -----Purple Sands Magazine Nr 10, 1996. Taiwan/China pag 34, 35, 36 -----”Slipcasting” by Sasha Wardell, 1997 pages 101 - 104 -----Glas en Keramiek nr 3, 10/1997 article by Cees Klok pag 22, 23, 24, 25, 26 -----Ceramics Technical Nr.5, 1997 ‘Multilayered Porcelain Techniques’ pages 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84 -----Ceramica Revista Internacional, Spain, 1998 page 20,21,22 -----”Ceramic Form” by Peter Lane, A&C Black, 1998version. pages 227 - 229 -----Ceramica Revista Internacional, Spain, 1999 -----Naturaleza Inventada catalogue, Spain, 2000 ----International Ceramic Design, catalogue, 2001, South Korea, pages 36 37 97 -----Keramik Magazin, Germany, 2002. Article by Alis Hoppenrath pages 20 21 22 ------Klei 2002 No. 38 Article by Mels Boom pages 12 13 14 -----The Complete Potter by Steve Mattison. 2002 Barron’s; pages 39 39 -----Ceramics Art&Perception, no. 53, 2003. Article by Jeroen Bechtold pages 21 22 23 -----Ceramics Art&Perception, no. 53, 2003. Article by Penny Smith pages 92 93 -----Contemporary Porcelain second edition, 2003, Peter Lane. A&C Black, pages 24 39-41 93-4 209 243 ----Keramiek, August 2004 “Kop zweeft boven schotel”, article by Ieneke Suidman. pages 0, 24, 25 -----The Virtual and Other Realities of Jeroen Bechtold, Bob Fisher, Fusion Magazine, Canada, 2007 ---- ‘Hedendaagse keramiek in Nederland’ (contemporary Dutch Ceramics) Piet Augustijn, 2008. pages: 41-43, 189

Jeroen Bechtold, Korte Leidsedwarsstraat 159, 1017RA Amsterdam, the Netherlands website: www.jeroenbechtold.nl

high

Recommend Documents