Nieuwsbrief nummer 10
Het Venster Juli 2007 Voorwoord De Stichting Tante Lenie bestaat dit jaar vijf jaar! Het door Lenie Huisinga-Peters in 2002 genomen initiatief een stichting op te richten om gezinnen met een ernstig of langdurig ziek kind als gevolg van een ongeluk, een chronische of levensbedreigende ziekte een gratis verwenvakantie aan te bieden, is niet alleen levensvatbaar gebleken, maar heeft ook een duidelijke plaats gekregen temidden van de vele goede doelen die in Nederland bestaan. We zijn daar reuze blij mee en we hebben zeker de passie om met nog meer energie het nieuwe lustrum in te gaan. Het is mooi om te zien hoe de oorspronkelijke drijfveer van Lenie gericht op ‘saamhorigheid, het voor elkaar zorgen en voelen dat je er voor elkaar moet zijn’ de afgelopen jaren omgezet kon worden in het creëren van een onvergetelijke vakantie voor gezinnen met een ziek kind. Toen ik mij dit feit van het eerste lustrum realiseerde vroeg ik mij af: wie komt nog toe aan naastenliefde als de zorg in ons land is geïnstitutionaliseerd? Dit deed mij denken aan het bekende verhaal van de barmhartige Samaritaan waar het ontvangen besloten ligt in het geven. Tweeduizend jaar geleden werd op de weg tussen Jeruzalem en Jericho een eenzame reiziger overvallen. Niemand – zelfs niet de priester die langskwam – stak een hand uit om de man te helpen. Maar vlak voordat hij het bewustzijn verloor, zag hij een vriendelijk gezicht dat zich over hem heen boog en voelde hij hoe twee sterke armen hem optilden en op een ezeltje zetten. Toen hij de volgende dag bijkwam, lag hij in een herberg; zijn wonden verzorgd, zijn dorst gelest. Zijn weldoener was inmiddels verder gereisd en had alle kosten op zich genomen. `Wie is deze man, dat hij zich zomaar over mij ontfermt?”, vroeg de reiziger. De waard glimlachte: “Zijn naam is Samaritaan”. Wat we al tweeduizend jaar weten, is nu ook wetenschappelijk aangetoond: Samaritanen zijn zeldzaam. Maar zij zijn er zoals Lenie, die het zorgen voor anderen als hun doel zien. We noemen dit soms ook wel altruïsme. Altruïsten staan voor anderen klaar, omdat ze voor een groot deel met zichzelf klaar zijn. Een altruïst is uit zijn eigen wereld van zorgen gebroken en overziet daardoor het grotere geheel waarvan hij deel uitmaakt. Of, om het met Johan Cruijff te zeggen: “Naarmate ik ouder word, ga ik steeds meer van het veld zien”. Ruimte bij jezelf creëren om anderen in je hart te kunnen sluiten, typeert Lenie. Niemand anders dan een kind kan zeggen hoe dat voelt.
“Hallo tante Lenie, Ik ben Jessica en ik ben met mijn heit en mem en Ewoud op verwenvakantie geweest in Berg en Terblijt. Het was een super leuke vakantie toen we bij het hotel kwamen was er een clown, toen kregen we een ballon en ik had een blauwe ballon en Ewoud had een rode ballon. En ik had een nieuw vriendinnetje, Denice en Nicole En we zijn naar de grotten geweest en Ewoud wou de helm niet op en toen gingen ewoud en heit niet mee en die moesten daar wachten op ons en daar was het donker en er zat een lichtje op de helm en die moest aan En Rolando maakte ballonnen en wij mochten uitkiezen welke kleurtjes we wilden.En we zijn in de limosine geweest En de Nacht Wacht was in het hotel geweest. En er is een troebadoer met zijn gietaar geweest en we waren in een kasteel geweest, en toen waren we als jong vrouwen verkleed en de jongens als ridders en we zijn in het Afrika museum geweest en toen hebben we op de trommels gespeelt. Ik vond alle begeleiders lief en leuk en grappig en ik heb heel veel met Raoul en Sander gespeelt. En Ewoud mag niet melk hebben dus hij kreeg speesjaal eten. En we gingen in een oude school bus met politie motors ervoo En toen hebben ze mijn moeder met anijs in gesmeerd en ingepakt in plestik en hebben ze in het zwembad gezwommen. En heit is op een avond naar het casino geweest en ze hebben geld gewonnen en dat aan tante Lenie gegeven. En we kregen avonds lekker eten en heit en mem zaten nachts te snurken want dat hoorde ik wel want we zaten bij hun op de kamer En wij vinden tante Lenie héééééééééél erg lief om dat tante Lenie alles voor zieke kinderen doet. GROETJES van, Jessica Sijens uit Berlikum. (Friesland) Hans Jägers
In deze nieuwsbrief:
Verwenvakantie in Limburg: een indruk Chalet biedt nieuwe mogelijkheden Terugkomdag Paaszaterdag De uitdaging van Yvonne Kiwanis Club Nijmegen een grote steun Lopen voor de Stichting Stichting Tante Lenie in het nieuws Donaties en Giften
Verwenvakantie in Limburg: een indruk In januari van dit jaar is voor het eerst een andere locatie gekozen voor het organiseren van een verwenvakantie dan het langzamerhand bij velen bekende Jachtslot de Mookerheide. In het vlak bij Maastricht gelegen Berg en Terblijt ligt het hotel Holland waar de eigenaars van dit etablissement gaarne gastheer en gastvrouw van de Stichting Tante Lenie wilden zijn. Zeven gezinnen hebben daar een fantastische week doorgebracht. Het ontroerende verslag van Jessica Sijens uit het voorwoord geeft daarvan een indruk. De dagelijkse inzet van Lenie en de vrijwilligers hebben garant gestaan voor een zorgeloos en enerverend verblijf. De gezinnen hebben kunnen genieten van het verblijf in het hotel waar voor hen van alles werd georganiseerd, onder andere het bezoek van een valkenier met een valk en een uil die de kinderen met veel spanning zelf op hun hand mochten laten zitten en een avond met de Limburgse ‘De Hampelemensjer’ die er een feestelijke en dolle avond van wisten te maken waar heel veel plezier ontstond en iedereen kon genieten van de ontspanning. Er was een bezoek aan een kasteel waar de kinderen zich met hun verkleding echt ridder en prinses konden voelen; er is gesnowboard met luchtbanden en daarbij is heel veel gelachen om de onverwachte buitelingen die werden gemaakt. De ontmoeting met de spelers van de ‘Nachtwacht van Rembrandt’ was prachtig. Het leek wel een echt schilderij, totdat de figuren begonnen te bewegen en de kinderen ook uitrustingsstukken mochten vasthouden. Zij voelden zichzelf toen onderdeel van het schilderij. Dit zijn maar enkele vermeldingen van wat deze gezinnen tijdens de verwenvakantie hebben meegemaakt. Het was voor hen er echt uit zijn, de dagelijkse zorgen kunnen vergeten en zich overgeven aan het plezier dat het gezin met elkaar beleefde. Het afscheid was daarom ook met de nodige weemoed omgeven, maar met een voldaan en tevreden gevoel werd iedereen uitgezwaaid. Het fotoboek dat van deze vakantie is samengesteld doet bij het bladeren de mooie herinneringen van deze week weer oproepen.
Chalet biedt nieuwe mogelijkheden De Stichting Tante Lenie heeft in januari uit een legaat van de heer en mevrouw van de Broek een chalet op het bungalowpark De Cantecleer in Groesbeek in haar bezit gekregen. Een paar hieronder geplaatste foto’s tonen hoe mooi dit chalet in een bosrijke omgeving is gesitueerd en hoe de buiten- en binnenkant er uitzien. Dit was niet zo toen we het chalet in bezit kregen. Er moest zowel van buiten als van binnen het nodige gebeuren om het chalet goed bewoonbaar te maken. Vele vrijwilligers hebben ons belangeloos geholpen met verven, opruimen en inrichten en gratis materiaal ter beschikking gesteld. Dit vele werk was duidelijk geen straf, want er werd heel veel gelachen en plezier gemaakt tijdens het werk. Ook vele giften in natura zijn binnengekomen om het chalet te kunnen aankleden en te voorzien van vele gemakken. Wij zijn al degenen die hebben bijgedragen tot het prachtige resultaat erg dankbaar. De nabestaanden van de gulle gevers, de 93jarige zus van de heer van de Broek en haar zoon, hebben het chalet bezocht en waren blij verrast over de prachtige staat van het chalet en de mooie inrichting. Daarbij lieten ze nog eens weten dat haar broer Marcel het chalet met heel zijn hart aan de stichting had gegeven, omdat hij wilde dat zieke kinderen in het bos zouden kunnen spelen. Van Lenie weten we dat ze niet over één dag ijs gaat en als de stichting gasten ontvangt dan moet ze er ook zeker van zijn dat ze in een goed tehuis terechtkomen. Eerst heeft ze zelf en later anderen het chalet in gebruik laten nemen om te testen waar nog mogelijke tekortkomingen zouden kunnen zitten. Op deze wijze is het chalet helemaal op orde gebracht. Lenie heeft ook een informatiemap gemaakt voor de gezinnen die komen logeren, waarin ze fiets- en wandelroutes aantreffen. Ook zijn er mogelijkheden gecreëerd om deze gezinnen gratis gebruik te laten maken van diensten als diensten waarin het gezin zich kan ontspannen. Eveneens is er gezorgd dat de koelkast gevuld is als het gezin arriveert. Daarmee benadert deze mogelijkheid van het chalet de gratis verwenvakantie op het Jachtslot. Het chalet is een welkome aanvulling op de activiteiten van de stichting. Uit de selectieprocedure voor de verwenvakantie was namelijk gebleken dat er te vaak gezinnen moesten worden afgewezen, omdat zij door de samenstelling van het gezin of de ziekte van het kind niet in aanmerking gebracht konden worden voor een gratis verwenvakantie, dan wel waren uitgeloot terwijl ze wel een vakantie nodig hadden.
Nu zijn we in staat ook hen met hun eigen gezin een plaats te geven en zo een onbezorgde vakantie aan te bieden.Vóór de Hemelvaart kon het eerste gezin in het chalet logeren. Wij waren daar heel blij mee, omdat dit gezin al twee keer verstek had moeten laten gaan vanwege het feit dat het kindje op het allerlaatste moment ziek was geworden. Toen het gezin vernam dat zij mocht komen logeren liet het zieke kindje een vreugdekreet horen. Op dit moment zijn al enkele gezinnen in staat geweest van het chalet en de omgeving te genieten. Zij zijn niet alleen verrast geweest door de accommodatie, maar vooral door de fijne tijd die zij daar met elkaar hebben kunnen doorbrengen.
Terugkomdag Paaszaterdag Een heerlijke ervaring met elkaar kunnen delen en samen kunnen terugkijken op wat met elkaar is meegemaakt, geeft extra vreugde en een verbondenheid. Dat was het thema van de terugkomdag op Paaszaterdag 15 april 2007 van de deelnemers aan de afgelopen gratis verwenvakanties. Elkaar niet kennen omdat gezinnen in verschillende verwenvakanties hadden gezeten was geen beletsel om intensief contact te hebben. Het ging om het kunnen uitwisselen van de ervaringen, het beleefde plezier opnieuw doormaken en vooral aan elkaar kunnen vertellen hoeveel zij aan deze vakanties hebben gehad, ook daarna. De kinderen waren heel blij elkaar weer te zien en gingen met elkaar om alsof er geen tijd tussen de vakantie had gezeten. Het was voor sommige ook spannend, zoals Joris uit Hilversum liet weten: “Ik heb van te voren niet kunnen slapen. Ik zou mijn vriendjes weer zien en iedereen en Tante Lenie”. Het was voor hem eigenlijk teveel, maar de vreugde en de opwinding was onvervangbaar. De contacten werden op deze dag niet alleen hernieuwd, maar ook geïntensiveerd. Afspraken om later in de zomer bij elkaar te gaan barbecuen werden alom gemaakt. De ouders kregen ook volop gelegenheid om met elkaar samen te zijn en met elkaar te praten. Vele foto’s werden uitgewisseld en herinneringen opgehaald. Verdriet en vreugde gingen daarbij hand in hand. De kinderen werden door vrijwilligers bezig gehouden en de ouders hoefden zich even geen zorgen om hen te maken. De paashaas liep rond en had overal, maar vooral veel eieren verstopt. Het was een feest om ze op te zoeken en te zien hoe de kinderen zich vermaakten. ’s Middags zijn de gezinnen naar de nieuwste aanwinst van de stichting gaan kijken: het chalet. Ze vielen bijna om van verbazing en zouden daar zo willen logeren. Aan het eind van de dag werd er met z’n allen ook even stil gestaan bij de gezinnen die door omstandigheden, zoals ziekenhuisopname of sterke gezondheidsachteruitgang, niet aanwezig konden zijn. Hen hebben we laten weten dat we ze echt gemist hebben en met hen meeleven.
Verslag van een moeder: “Paaszaterdag 7 april jl. waren we welkom in Mook voor een reünie. Ook weer een fantastisch initiatief van de stichting. Alle gezinnen van de voorgaande reizen in Mook en Zuid-Limburg waren uitgenodigd. Even was ik bang dat het zou plaatsvinden in het sjieke Jachtslot…stel dat de kinderen daar de boel gaan afbreken…. Uiteraard was hierover nagedacht, dus troffen wij elkaar in een “barn” achter het hotel –een soort blokhut-, wél “kidsproof”. Een tent met een groot vuur buiten heette ons welkom. Er was koffie, taart en: een paashaas! De grotere kinderen vermaakten zich uitstekend op de speeltoestellen buiten; de kleintjes maakten een paasmandje, groot genoeg om véél eieren in te verzamelen… Super, dat er ook nu weer veel vrijwilligers waren, die met de kinderen speelden en een oogje in het zeil hielden. Konden die mama’s en papa’s maar praten en praten en praten… Soep en broodjes waren een smakelijke lunch. Daarna was het tijd om paaseieren te gaan zoeken. De kinderen vonden het prachtig! Aan het einde van de middag was er nog gelegenheid om het vakantiehuisje in Groesbeek van de stichting te bezoeken. Ontspannen, lachen, samenzijn, even vergeten dat je kind ziek is, stond weer centraal. Dat is –net zoals in de vakantiegelukt! Het was een heerlijke dag! Stichting Tante Lenie, bedankt!” Ook deze tweede terugkomdag is zo’n succes gebleken en bleek zo in een behoefte te voorzien dat de stichting Paaszaterdag heeft gedoopt als de ‘Terugkomdag STL’!
De uitdaging van Yvonne Yvonne Veens, bestuurslid van de stichting en verantwoordelijkheid voor de financiën, kondigde onder de uitnodigende titel “Yvonne X – Poseert” aan dat zij op 6 mei 2007 in Café Daen in Nijmegen haar schilderijen zou exposeren. Zij liet daarin veel van zichzelf zien zoals in de uitnodiging was te lezen. “Geweldige jaren heb ik achter mij liggen samen met mijn man Twan en kinderen Puck, Eva en Cas. Hoe kan ik dit vasthouden en het nog mooier maken! Daarom dit bezinningsmoment.....”. Het bleek dat de door Yvonne geproduceerde schilderijen het resultaat waren van inspirerende trainingen die zij had gevolgd en waarin zij allerlei uitdagingen was aangegaan. Het schilderen vormde daarvan een onderdeel. Voldoende nieuwsgierigheid was gewekt om een bezoekje af te leggen en velen bleken dat idee opgevat te hebben, vooral ook omdat Yvonne had aangegeven dat zij alle schilderijen op de expositie met veel plezier schonk aan de Stichting Tante Lenie. De opkomst was dan ook groot en er werd niet alleen met verbazing en bewondering naar de mooie producten gekeken, maar er werd ook volop gekocht.
Meerdere malen kreeg Yvonne te horen dat zij talentvol was en hiermee zeker door zou moeten gaan. Wie weet wat ons in de toekomst nog te wachten staat en hebben kopers misschien zich nu reeds een kostbaar en wellicht beroemd schilderij verworven. De opbrengst uit de verkoop van de schilderijen bedroeg Euro 1.150,00. De Stichting Tante Lenie dankt Yvonne heel hartelijk voor deze buitengewone gift.
Kiwanis Club Nijmegen een grote steun Kiwanis is een internationale organisatie van serviceclubs. Een serviceclub is een club van mensen die door het opzetten en uitvoeren van activiteiten geld bijeenbrengen (fundraising) en dat bijeengebrachte geld uitgeven aan goede doelen (fundspending). De Kiwanis doen aan dienstverlening aan anderen die het minder hebben, zonder oogmerk van persoonlijk belang. Hoewel de naam Kiwanis uit de taal van de Ochipew Indianen, die in de omgeving van Detroit leefden, voortkomt is de betekenis niet altijd even duidelijk geweest, hoewel vanaf het begin het element van iets gemeenschappelijks doen er inzat. Tegenwoordig wordt de naam graag uitgelegd als ‘Laat zien wie en wat je bent’ en ‘behandel een ander zoals jezelf behandeld wil worden’. Kiwanis Club Nijmegen heeft de Stichting Tante Lenie geweldig bijgestaan bij het kunnen realiseren van haar doelstellingen. Op vele fronten zijn zij actief geweest: geld bijeenbrengen om de verwenvakanties mogelijk te maken; helpen met het schilderen van het chalet; opruimen van het hele bosgebied rond het chalet; 1500 kilo afval naar de stort brengen en het mede realiseren van de opbouw van het Jachtslot. Door deze activiteiten is er een nauwe band ontstaan tussen de stichting en de Kiwanis, een band die gekenmerkt wordt door dankbaarheid, kameraadschap, vrolijkheid en gulheid. Het door de Kiwanis georganiseerde golftoernooi stond helemaal in het teken van de Stichting Tante Lenie. Na afloop vond er na een gezamenlijk genoten diner onder professionele leiding een veiling plaats die 20.000,00 euro opbracht. Heel veel dank gaat uit naar de Kiwanis, omdat zij daarmee de financiële basis hebben gelegd voor het kunnen organiseren van de in augustus plaatshebbende verwenvakanties.
Lopen voor de Stichting Op 7 en 8 juli is de Kennedy Mars in Someren gehouden. Deze mars is voortgekomen uit een initiatief van de voormalige president van de USA John F. Kennedy, die in 1963 zei dat iedere gezonde overheidsdienaar in 20 uur 50 mijl (80 km) moest kunnen lopen. Dit appel heeft zich wereldwijd vertaald in allerlei initiatieven om Kennedymarsen te gaan houden. Zo ook in Someren en nu al voor de 45e keer. Het Kennedymarsweekend in Someren is bovendien een van de grootste en gezelligste sportevenementen in Zuid-Oost Brabant. Ongeveer 3000 lopers verschenen daar aan de start, waaronder Mike van Kol. Zijn motto is: “Als ik voor mezelf loop, dan kan ik ook voor anderen lopen”.
Dit jaar heeft hij zijn mars in het teken gezet van de Stichting Tante Lenie en daarvoor geld opgehaald. De Stichting vond dit een prachtig initiatief en Mike heeft met een brief vooraf mensen aangesproken en gevraagd of zij met een geldbedrag de Stichting zouden willen ondersteunen. Dit is gebeurd. Op dit moment is een bedrag binnengekomen van Euro 333,00, maar dat is nog niet het eindbedrag. Wij zijn Mike dankbaar voor de keuze die hij dit jaar heeft gemaakt en de wijze waarop hij de Stichting Tante Lenie onder de aandacht van een breder publiek heeft gebracht. Mike heeft de mars overigens goed uitgelopen, ook al had hij aan het eind enkele blaren aan zijn rechtervoet en was zijn linkervoet een beetje dik. Zijn vrolijkheid en enthousiasme hebben daar niet onder geleden. Na 80 km afgelegd te hebben loopt hij de laatste meters over de rode loper.
Stichting Tante Lenie in het nieuws De Stichting Tante Lenie is dit eerste half jaar een aantal malen in het nieuws geweest. De stichting streeft dit bewust na niet alleen om verdere bekendheid te verkrijgen, maar ook om daarmee bronnen van financiering te kunnen aanboren. We geven hiervan een kleine indruk.
De Telegraaf Tijdens de verwenvakantie in Limburg is een journalist van De Telegraaf langs geweest om kennis te maken met de activiteiten van de Stichting Tante Lenie. De Telegraaf wilde vooral de wat kleinere goede doelen in beeld brengen, omdat de grotere goede doelen al voldoende aandacht krijgen. Nu zijn goede doelen natuurlijk niet alleen in verre streken te vinden: ook kleine projecten met een Nederlandse doelgroep zijn in opmars. Lenie Huisinga bestiert al enige jaren de stichting 'Tante Lenie' en heeft daarmee tientallen gezinnen met een ernstig en/of langdurig ziek kind een totaal verzorgde vakantieweek in een hotel aangeboden: "Onze vrijwilligers zorgen ervoor dat iedereen in het gezin, dus ook de vader, de moeder, de broertjes, niets tekort komt. Lekker eten en leuke activiteiten. Daardoor krijgt zo'n gezin weer energie om er samen voor te gaan".
Lenie (51) weet zelf wat een ernstige ziekte teweeg kan brengen: " Mijn moeder was ziek, dat betekent veel stil verdriet. Het voor elkaar zorgen heeft altijd als een rode draad door mijn leven gelopen. Een paar jaar geleden dacht ik: wat doe ik nou eigenlijk zelf met mijn leven? Een goede baan, een mooi huis, elk paar jaar een nieuwe auto: maar is dat nu allemaal zo interessant? Nee! Toen ik aan de stichting begon, voelde dat als iets dat voorbestemd was. De gezinnen hebben er ook vreugde van, maar ik ook! Het is heerlijk om zo'n familie blij en opgekikkerd te zien vertrekken. Een van de vaste donateurs en vrijwilligers van "Tante Lenie" is Raoul Salden (32): "In het dagelijks leven werk ik in een heel commerciële wereld waarin veel om geld en de uiterlijke schijn draait. Via de stichting Tante Lenie kom ik met beide voeten op de grond. In het begin gaf ik alleen geld. In de nieuwsbrieven las ik vervolgens met wat voor een ontzettend kleine dingen je een ziek kind blij kunt maken. Dat sprak me zo aan dat ik nu ook als vrijwilliger vakantieweken begeleid." "Dat mes snijdt ook aan twee kanten, want ik neem daar officieel vrij voor en mijn werkgever stort vervolgens het vakantiedagengeld op de rekening van de stichting!" En:"Het komt de kinderen ten goede, maar ook mij als mens. Ik voel me betrokken bij deze stichting. Vroeger gaf ik geld aan de grote goede doelen. Maar toen had ik altijd het idee: die graaien al uit alle landelijke subsidiepotten, ze zijn zo bekend, mijn bijdrage verdwijnt op de grote hoop. Nu zie ik met eigen ogen wat mijn geld en inspanningen voor anderen kunnen betekenen." De Telegraaf – Zaterdag 20 januari 2007
De Graafsche Courant/De Koerier Mill-Landerd De Gelderlander bestede aandacht aan communicantjes die in Gassel geld inzamelden voor zieke kinderen.
“Communicantjes zamelen geld in voor zieke kinderen ’Tante Lenie’ komt zelf in Gassel het ingezamelde bedrag ophalen GASSEL - Tijdens hun Eerste Communie, op 15 april jl., hebben Marieke, Ward, Don, Chris, Demy, Jarno, Anouk en Rens geld opgehaald voor de Stichting Tante Lenie. Zij hebben gecollecteerd in de kerk en daarnaast ook zelf een envelop gevuld. Het “breken en delen”, wat de kinderen in het communieproject hebben geleerd, kon op deze manier mooi door hen in praktijk gebracht worden: Een beetje cadeaugeld afstaan aan de stichting die kinderen die ziek zijn een fijne tijd bezorgt. Jaarlijks wordt door de communiewerkgroep uit Gassel een goed doel gekozen voor een inzameling. Harriët Wolfs, namens de communiewerkgroep, vertelt: "Dit jaar viel de keuze op Stichting Tante Lenie omdat Demy (zij heeft het Syndroom van Down) vorig jaar, samen met haar ouders en broertjes, dankzij deze Stichting een fantastische vakantieweek heeft gehad.” Afgelopen week kwam Lenie Huisinga, oprichtster en secretaris van de Stichting Tante Lenie, zelf naar Gassel. Zij werd ontvangen door de communicantjes en de moeders van het communieproject. Als Lenie enthousiast heeft verteld over haar Stichting en waar het geld aan besteed gaat worden (het betalen van een clown die in de vakantieweek gaat optreden), kan symbolisch de cheque ter waarde van Euro 285,07 worden overhandigd en laten de kinderen voor eventjes letterlijk het geld rollen. Er wordt een broodtrommel met véél kleingeld maar ook wat grotere bedragen aan
de voeten van Lenie uitgestort. Lenie is er héél erg blij mee. De Stichting Tante Lenie kan namelijk iedere euro goed gebruiken. De Stichting Tante Lenie werd op 19 augustus 2002 opgericht en verzorgt sindsdien vakanties voor gezinnen waarvan ‘n kind (tussen de 4 en 12 jaar) ernstig of langdurig ziek is. Een ernstige ziekte kan een levensbedreigende ziekte zijn zoals kanker. Bij een langdurige ziekte valt te denken aan taaislijmziekte of suikerziekte. Ook kinderen die veel zorg nodig hebben ten gevolge van een ongeval bijv. brandwonden, behoren tot de doelgroep. De vakantielocaties zijn het prachtige Jachtslot Mookerheide (hier kunnen 6 á 7 gezinnen per week logeren) en een chalet in Groesbeek (hier is plaats voor één gezin). Er is geld (verkregen via acties, sponsors, donateurs en fondsen) om de vakanties drie weken per jaar te organiseren. Sinds de oprichting hebben inmiddels 35 gezinnen van een ontspannen vakantie met elkaar kunnen genieten. Vrijwilligers, die elk aan een gezin gekoppeld worden, zorgen dat ouders, broertjes en zusjes eens even helemaal aan zichzelf toekomen. Lenie Huisinga: ,,Ik kom uit een groot gezin en was het dertiende kind. Mijn moeder was vanaf mijn geboorte ziek. Ik denk dat daar de oorsprong ligt van mijn behoefte om voor anderen te zorgen. Ik beleef er plezier aan en het is inmiddels een tweede natuur geworden. Het loopt als een rode draad door mijn leven. De naam, Stichting Tante Lenie, heeft Lenie niet zelf bedacht maar de naam geeft wel uitdrukking aan wat de Stichting wil zijn: een liefhebbende, zorgzame “tante” voor kinderen en hun gezinnen die eens even alle zorgen, die samenhangen met hun ziekte, van zich af willen zetten.” De Weekkrant Graafsche Courant /De Koerier Mill-Landerd,- Woensdag 6 juni 2007
De Gelderlander De Gelderlander maakte ook nog een verslag van de nieuwste aanwinst van de Stichting Tante Lenie, het chalet
Geen gezinsvakantiehuis, maar wel een verwenchalet Een verwenchalet voor ernstig of langdurig zieke kinderen in de Groesbeekse bossen. GROESBEEK - Verwenvakanties voor ernstig of langdurig zieke kinderen. Daarvoor zet de Molenhoekse stichting Tante Lenie zich al drie jaar in. Het gezinsvakantiehuis blijft nog even toekomstmuziek, maar inmiddels is Tante Lenie wel in het bezit gekomen van een gezellig vakantiehuisje op het Groesbeekse bungalowpark Cantecleer. Initiatiefneemster Lenie Huisinga heeft met haar stichting inmiddels vijf verwenvakanties op touw gezet voor ernstig of langdurig zieke kinderen en hun familie. Voor de verwenweekjes heeft Tante Lenie een toplocatie; het Jachtslot de Mookerheide in Molenhoek en afgelopen januari verbleven zij ook een weekje in het Zuid-Limburgse Berg en Terblijt. Kinderen voor wie een verblijf in een hotel vanwege hun ziekte of anderszins te zwaar is, mogen een weekje in het verwenchalet op Cantecleer logeren. Tante Lenie heeft het huisje gekregen uit de nalatenschap van oud-boswachter Marcel van den Broek. De gulle gever vond het heel belangrijk dat zieke kinderen in het bos zouden kunnen genieten. De Kiwanis Club Nijmegen heeft de vakantiebungalow de afgelopen weken een grondige schilderbeurt gegeven. De goede doelen club heeft Tante Lenie bovendien 20.000 euro geschonken. Het huisje is grotendeels ingericht met spullen die geschonken zijn door bedrijven in de regio Nijmegen. Ajax-doelman Dennis Gentenaar stond een trendy fauteuil en een dvd-speler af voor het huisje. Lenie Huisinga is dolblij met haar verwenchalet: „Velen hebben ons geholpen het chalet te maken tot wat het nu is; een heerlijke plek om vakantie te vieren. Dankzij de Kiwanis Club Nijmegen en andere gulle gevers kunnen we ook deze zomer weer zieke kinderen en hun verwanten een heerlijk verblijf aanbieden in Jachtslot de Mookerheide en in ons chalet. De Gelderlander – Rijk van Nijmegen – Donderdag 31 mei 2007
Topic Chalet voor Stichting Tante Lenie Stichting Tante Lenie, opgericht in 2003, biedt in het prachtig gelegen Jachtslot Mookerheide gezinnen met een ziek kind dat ernstig of langdurig ziek is als gevolg van een ongeval, een chronische of een levensbedreigende ziekte, een gratis verwenvakantie aan om even bij te komen van de dagelijkse druk die de zorg voor het zieke kind met zich meebrengt. In de maand augustus worden er weer twee verwenvakantie georganiseerd. “Sinds kort is onze stichting verrijkt met een heus chalet, gelegen in de Groesbeekse bossen op bungalowpark Cantecleer. Oud-boswachter Marcel van de Broek heeft het ons geschonken uit zijn nalatenschap.” Lenie Huisinga is nog wat beduusd van dit geweldige geschenk dat haar stichting zomaar ten deel is gevallen. “Gezinnen die niet mee kunnen omdat hun kind te ziek is om samen met de andere 6 of 7 gezinnen te verblijven op het Jachtslot, komen in aanmerking voor dit huisje. Het chalet is tiptop ingericht met behulp van allerlei bedrijven uit de regio. En als gasten arriveren, zal de koelkast heerlijk gevuld zijn.” Inmiddels is het chalet klaar om de eerste gasten te ontvangen. De 93-jarige zus van Marcel van de Broek, is samen met haar zoon Wim van de Hoogen, een kijkje komen nemen en was zeer onder de indruk. Zij liet weten dat haar broer het heel belangrijk vond dat kinderen konden genieten in het bos.“Desondanks moeten we wel oog blijven houden voor de realiteit. Een zorg voor de toekomst is continuïteit. Om de kosten te kunnen blijven dragen, zijn we voortdurend op zoek naar ondernemers die mee willen helpen. Maar ook mensen die mee willen helpen gezinnen te ontvangen en enigszins te begeleiden tijdens hun verblijf,” zo besluit Lenie Huisinga.U vindt Stichting Tante Lenie in de Molenhoek en op www.stichtingtantelenie.nl Topic, nummer 2, Jaargang 3, 2007
Interview Lenie heeft op 10 juni 2007 nog een interview gegeven voor radio Unique FM waarin zij de doelstellingen van de stichting onder de aandacht van een breder publiek heeft gebracht.
Donaties en Giften De stichting moet haar inkomsten halen uit donaties en giften en moet daarvoor heel veel doen. Ze moet creatief zijn en iedere mogelijkheid die zich voordoet proberen aan te grijpen. Dit is niet altijd gemakkelijk, omdat het aantal handen waarover kan worden beschikt beperkt is. In dit nummer van ‘Het Venster’ zijn enkele (bijzondere) vormen genoemd van het verkrijgen van donaties en giften en de resultaten ervan. De stichting gaat hiermee door en is ook blij met elk initiatief of idee dat haar wordt aangereikt. Een bijzondere vorm van het verwerven van donaties was de veiling die bij de eerste divisie voetbalclub Top Oss is gehouden na de wedstrijd Top Oss – Volendam. Vooraf waren maandenlang allerlei sportattributen als gesigneerde en prachtig ingelijste voetbalshirts, keeperhandschoenen, voetbalschoenen met behulp door een vrijwilliger verzameld. Onder leiding van veilingmeester werden ze daar aan de man gebracht. Niet alles is onder de hamer weggegaan, maar het uiteindelijke bedrag dat is opgehaald was Euro 6.800,00.
